Criminology
อาชญาวิทยา ทัณฑวิทยา
Class 1-2
เรื่ องที่ ๑ ว่าด้วยอาชญาขั้นสู ง
ชั้นเรี ยนที่ ๑
• บรรยายนา
• อธิบาย วิธีวิจยั เพื่อแสวงหาความรู้ใหม่เกี่ยวกับอาชญากรรม
Criminal Science Research Methodology
ว่าด้วยอาชญาศาสตร์
ชั้นเรี ยนที่ ๒
• การตรวจสอบองค์ความรู้ ของศาสตร์ (Review the state of
knowledge)
– ประวัติ และวิวฒ
ั นาการ คริสต์ศตวรรษ ๑๘ เป็ นต้ นมา
Global Economic Crime Survey
2014
https://www.pwc.com/gx/en/econo
mic-crime-survey/
Price Waterhouse & Cooper
ตัวอย่างการวิจยั เรื่ องอาชญากรรม
ความคาดหวังของประชาชนที่มีตอ่ การยุติธรรมทางอาญา
ตัวอย่างของการวิจยั
Global Economic Crime Survey
2007 Thailand Report
PricewaterhouseCoopers
ชั้นเรี ยนที่ ๓
• ชันเรี
้ ยนที่ ๓ ทฤษฎีอาญา Criminal theories
ชั้นเรี ยนที่ ๔
• ชันเรี
้ ยนที่ ๔ ทฤษฎีโทษ Punishment theories
ชั้นเรี ยนที่ ๕
• การเริ่มต้ นกระบวนการบังคับใช้ กฎหมายอาญา
ชั้นเรี ยนที่ ๖
• วิทยาศาสตร์ สมัยใหม่ และ อาชญาวิทยา
ชั้นเรี ยนที่ ๗
• ปั ญหาปั จจุบนั ๑ (selected topics #1)
ชั้นเรี ยนที่ ๘
• ปั ญหาปั จจุบนั ๒ (selected topics #2)
Intro 1
ทบทวน ต้ นกำเนิด และวัตถุประสงค์ ของทฤษฎีอำญำ
อาชญาวิทยา ทัณฑ์วทิ ยา
• ทฤษฎีอาญา = ทฤษฎีท่ วี ่ าด้ วยอานาจในการลงอาญา
• อาชญาวิทยา = การแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวกับตัวบุคคล และพฤติกรรมของ
บุคคลที่เป็ นอาชญากรรม
– Criminology, the scientific study of criminals and criminal behavior.
Criminologists attempt to build theories that explain why crimes occur and test
those theories by observing behavior.
• ทัณฑ์วิทยา = ทฤษฏีทงหลายที
ั้
่สงั คมค้ นคิดขึ ้นเพื่อตอบโต้ การกระทาความผิด
อาญาอันรวมถึงการป้องกันไม่ให้ ความผิดเกิด และการกาหนดผลตอบแทนการ
กระทานัน้ ๆ
– Criminological theories that shape society's response to crime both in terms of
preventing criminal behavior and responding to it after it occurs.
ได้ วา่ อยูใ่ นส่วนนี ้
กฎหมายน่าจะถือ
Intro 2
อาชญา + ศาสตร์ หรื อศาสตร์ที่วา่ ด้วยการกระทาที่สงั คมต้องการห้าม
• วิชาที่บรู ณาการ ความรู้ และศาสตร์ ตอ่ ไปนี ้ เข้ าด้ วยกัน
– ปรัชญาของกฎหมายอาญา และวิธีพิจารณา
– ความรู้ในทางอาชญาวิทยาและ ทันฑวิทยาแบบดังเดิ
้ ม
– ความรู้ในทางวิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยีที่นามาประยุกต์ใช้ กบั กระบวนการ
ยุติธรรมทางอาญา
Intro 3
ต้นกาเนิดของอาชญาศาสตร์ คือความรู ้ทางอาชญาวิทยายุคใหม่
ต่อมาจัดเป็ นทฤษฏีของตนเอง
• อาชญาวิทยายุคใหม่
• การนาความรู้ทางชีววิทยา และพฤติกรรมศาสตร์ มาใช้ อธิบาย
อาชญากรรม
–
Biological and behavioral sciences
–
At the beginning of the 19th century, scholars began to apply the concepts and technologies of the rapidly developing biological and
behavioral sciences to the study of crime
.
• ผลที่ได้ รับคือวิวฒ
ั นาการของการจัดประเภทของการกระทา และ
ผู้กระทา ตลอดจนการจัดประเภทของสภาวะต่าง ๆ ที่นาไปสูก่ ารกระทา
ผิด
–
Typologies of crime and criminals and attempted to identify patterns
–
For the first time criminologists developed typologies of crime and criminals and attempted to identify patterns between these typologies
and various biological, psychological, and social characteristics of offenders.
Intro 4
ความเป็ นอิสระของศาสตร์
Independent of Criminology
• อาชญาศาสตร์ นันเริ
้ ่ มก่อตัวขึ ้นในยุค กลางของ คริ สต์ศตวรรษ์
ที่ ๒๐ ( late 1960s and early 1970s )โดยอาศัย
ฐานความรู้ของวิชาสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และ
วิทยาศาสตร์ และพัฒนาต่อยอดขึ ้นมาจนเป็ นศาสตร์ ตา่ งหาก
และสถาบันของชุมชนในระดับต่าง ๆสนใจที่จะสนับสนุน
การศ฿กษาเพราะเป็ นสิ่งที่อยูค่ มู่ ากับมนุษย์มาเป็ นระยะ
เวลานานมาก
–
The number of instructional programs in criminology and criminal justice by themselves increased significantly.
Existing professional associations, such as the American Society of Criminology (ASC), grew substantially, new
professional organizations such as the Academy of Criminal Justice Sciences (ACJS) were formed, and the number of
criminology journals increased. Much of this development was due to the availability of government funding for
criminological research and statistical analysis.
Intro 5
ศาสตร์แห่งบูรณาการ
multidisciplinary
• ทฤษฎีที่เกิดขึ ้นใหม่ เป็ นการพัฒนาแบบบูรณาการ ทีผ่ สมผสาน
ทังวิ
้ ทยาศาสตร์ และสังคมศาสตร์ เข้ าด้ วยกัน ดังนันทฤษฎี
้
สมัยใหม่เป็ นที่รวมของความรู้ในปั จจัยแห่งการกระทาความผิด
ในทุก ๆ เรื่ อง เช่นชีววิทยา จิตวิทยา และ สังคมวิทยา ความรู้
ใหม่เหล่านี ้เกิดจากการค้ นคว้ าวิจยั อย่างเป็ นระบบ จาก
ข้ อเท็จจริ งที่เชื่อถือได้ ไม่ใช่เกิดจากนักคิดที่วาดจินตนาการจาก
ความรู้สกึ ของตนเอง
–
The evolution toward an independent criminology freed the discipline from the dominance of sociology. Theories of
criminal behavior became more multidisciplinary and included a greater variety of causal factors, including biological,
psychological, and sociological factors. New technologies helped increase the emphasis on empirical testing of
theories, which had begun in the era of modern criminology. Large-scale surveys of victims and self-report surveys of
criminals provided data on crime and criminals independent of police and correctional records. In keeping with the
new multidisciplinary nature of criminology, public and private funding encouraged the formation of multidisciplinary
groups of researchers to engage in data collections.
Intro Theories
•
เป้าหมายหลักของศาสตร์คือการสร้างและยืนยันทฤษฏี ที่ยอมรับกันว่ายืนยันได้ใน
ระดับหนึ่ง
Contemporary scholars believe that criminal motivation is the product of one or more of a complex set of
factors. These factors are so numerous and so varied that no system of classification can describe the
current theories of crime causation with complete accuracy. However, broadly speaking these theories
may be considered in one of the following three categories: (1) theories attributing criminal behavior to
biological or congenital (inherited) defects of the offender, (2) theories relating crime to psychological
factors or mental disorders, and (3) theories relating crime to environmental or social factors. Many
criminologists have suggested theories of multiple causation involving factors from more than one of
these categories.
• (1) ทฤษฏีความบกพร่องทางชีวภาพ
theories attributing criminal behavior to biological or congenital
(inherited) defects of the offender,
• (2) ทฤษฏีความบกพร่องทางจิต
theories relating crime to psychological factors or mental disorders, and
• (3) ทฤษฏีปัจจัยสภาพแวดล้ อม และปั จจัยสังคม theories relating
crime to environmental or social factors.
• (4) ทฤษฎีที่วา่ ด้ วยโอกาสอาชญากรรม THEORIES OF CRIMINAL OPPORTUNITY
•
Theory I(1)
ทฤษฏีความบกพร่ องทางชีวภาพ BIOLOGICAL THEORIES OF CRIME
• การถ่ายทอดลักษณะเฉพาะทางพันธุกรรม หรื อความ
ผิดปกติทางสมอง
Current theories rely on specific features of genes or the brain, rather than
appearance, as physical indicators of a propensity toward crime.
–
They are less deterministic than earlier biological theories, meaning that they recognize the substantial influence of
social factors in addition to or in interaction with biologically caused predispositions to crime.
รู ปแบบของสภาวะชีวภาพทางสังคม
biosocial theories
• genetic factors and irregularities in neurological development:
two different types of biological or, more accurately, biosocial
theories exist.
– การถ่ายทอดลักษณะเฉพาะทางพันธุกรรมของยีนส์
•
One set of theories emphasizes genetic factors—that is, the traits transmitted from parents to offspring.
•
studies emphasize irregularities in neurological development that might undermine certain self-controls that inhibit criminality. These irregularities may occur in the
structure of the brain or in the chemical composition of the brain.
– ความบกพร่องของพัฒนาการทางประสาทวิทยา
Theory I(1.1)
Genetic Factors
การถ่ายทอดลักษณะเฉพาะทางพันธุกรรม
–
–
–
–
The evidence for an association between genetic makeup and criminality comes from empirical studies of identical
twins (who have the same genetic makeup) and adopted children (who are genetically dissimilar from other family
members). These studies attempt to show that biological inheritance affects the tendency toward criminality
independently of or in conjunction with the social environment.
Studies of the interrelationship between the criminal tendencies of parents and children have found that children
whose parents are involved in crime are more likely to engage in criminal behavior than children whose parents were
law abiding. This finding is unsurprising due to a number of sociological factors that influence the children. Studies of
twins provide somewhat more persuasive evidence.
Researchers have compared identical twins to fraternal twins (who share no more genes than siblings who are not
twins). In most studies of twins, the degree of consistency between the criminality of identical twins is approximately
twice that of fraternal twins. While this evidence is more persuasive than family studies, it is still possible that
identical twins may be treated more similarly in social environments than fraternal twins. Studies of identical and
fraternal twins reared apart would provide more accurate indications of the relative contributions of biology and
socialization. However, such situations are very rare and only scattered case studies of this type have been done.
Finally, comparisons have been made between the criminal involvement of parents and their adoptive children and
that of the children's biological parents. In most cases criminality of the biological parent is a better predictor of the
child's criminal involvement than the criminality of the adoptive parents.
• The evidence for a link between genetic makeup and a predisposition to
criminality remains inconclusive. New technologies to map DNA
(deoxyribonucleic acid) may identify specific gene patterns that are
associated with predispositions toward criminal behavior.
.
Human Male Karyotype
This karyotype of a human male shows the 23 pairs of chromosomes that are typically
present in human cells. The chromosome pairs labeled 1 through 22 are called autosomes,
and have a similar appearance in males and females. The 23rd pair, shown on the bottom
right, represents the sex chromosomes. Females have two identical-looking sex
chromosomes that are both labeled X, whereas males have a single X chromosome and a
smaller chromosome labeled Y.
Theory I(1.2)
ความบกพร่ องของพัฒนาการทางประสาทวิทยา
Neurological Abnormalities
•
Abnormalities in brain functioning that reduce inhibitions toward aggression.
–
•
Researchers have discovered a positive relationship between aggressive
behavior—including violent crime—and an impairment of the frontal lobe of the
brain’s cerebrum.
–
•
Abnormalities affecting aggression may occur in the structure of the brain. Researchers have discovered a positive relationship between
aggressive behavior—including violent crime—and an impairment of the frontal lobe of the brain’s cerebrum. This means that when
researchers look for one factor, either abnormality or aggression, they often find the other factor as well.
Researchers have found a relationship between levels of specific
neurotransmitters, such as serotonin, and certain antisocial behaviors, including
violence.
–
•
The second major type of biological theory of criminality emphasizes the role of neurological factors. Studies in this area focus on
abnormalities in brain functioning that reduce inhibitions toward aggression.
Another type of dysfunction that may be related to aggression is chemical imbalances in the brain. Human thoughts, behavior, and emotions
depend upon the transmission of electrical impulses within the central nervous system. The gaps between cells in the nervous system are
called synapses and the chemicals that enable the flow of electrical impulses across the synapses are called neurotransmitters. Scientists
believe that abnormally low levels of neurotransmitters interrupt the flow of electronic impulses, thereby short-circuiting emotions such as
sympathy or empathy that can inhibit aggressive behavior.
The evidence concerning the relationship between neurological functioning and
criminal behavior is mixed.
–
For example, although there is some indication of a link between low serotonin levels and aggressive behavior, it is largely restricted to
specific populations, such as alcoholics. Frontal-lobe disorders may be the cause of aggressive behavior or, conversely, they may result from
injuries incurred as a result of aggressive behavior. Moreover, the most common measures of brain dysfunction are indirect measures, such
as neuropsychological tests. These tests rely on the subject’s responses rather than biological tests of the brain’s structure or level of
chemicals. Such tests may not indicate an existing abnormality, and they are unable to attribute any abnormality that is discovered to a
particular location within the brain. Improved technologies such as brain imaging may be much more effective in identifying and locating
impairments.
Cranial
Nerves
Whereas most major nerves emerge from the spinal cord, the 12 pairs of cranial nerves project directly
from the brain. All but 1 pair relay motor or sensory information (or both); the tenth, or vagus nerve,
affects visceral functions such as heart rate, vasoconstriction, and contraction of the smooth muscle found
in the walls of the trachea, stomach, and intestine.
Theory II
ทฤษฏีความบกพร่ องทางจิต
•
PSYCHOLOGICAL THEORIES OF CRIME
psychological theories that attempt to explain human intellectual and emotional development can be divided into three categories:
•
•
•
(1) moral development theories,
(2) social learning theories, and
(3) personality theories.
• ทฤษฏีพฒ
ั นาการทางจริยะ Moral development theories describe a sequence of developmental
stages that people pass through when acquiring the capacity to make moral judgments.
• According to these theorists, this development process may or may not be
completed, and people who remain unable to recognize right from wrong will be
more likely to engage in inappropriate, deviant, or even criminal behavior.
• ทฤษฏีการเรี ยนรู้จากสังคม Social learning theories emphasize the process of learning and
internalizing moral codes. Learning theorists note different patterns of rewards and sanctions
that affect this process.
• ทฤษฏี พัฒนาการทางบุคลิคภาพ Personality theories assume a set of enduring
perceptions and predispositions (tendencies) that each individual develops through early
socialization.
• These theorists propose that certain predispositions or personality traits, such as
impulsiveness or extroversion, increase the chances of criminal behavior.
ทฤษฏีพฒั นาการทางจริ ยะ
Theory II(2.1)
Moral Development Theories
•
•
•
Criminologists who apply moral development theories build on the pioneering work done by Swiss psychologist Jean Piaget.
According to Piaget, children evolve through four stages of cognitive development. From birth to age two, children
experience the world only through their senses and motor abilities and have a very immediate, experience-based knowledge
of the world. Between two and seven years of age children learn to think about and understand objects using thoughts that
are independent of immediate experience. During this stage children are egocentric—that is, they believe that others
experience the same reality that they do. From age seven to adolescence the child learns to think logically and to organize
and classify objects. Beginning in adolescence, the child develops the ability to think logically about the future and to
understand theoretical concepts. Theorists relate these stages of cognitive development to stages of moral development. At
first, rules are given by powerful others. Later, children perceive that they can invent and modify rules. Finally, humans
perceive the ultimate importance of abstract rules.
Influenced by Piaget’s theory that development occurs in stages, in the mid-1960s American psychologist Lawrence Kolhberg
proposed a multistage theory of moral evolution. In the early level of development, children strive to maximize pleasure and
avoid punishment. Children at this level consider the needs of others only to the extent that meeting those needs will help
the child fulfill his or her own needs. During the next period, which is characterized by conformity to social rules, the child
demonstrates respect for and duty to authority. The child also seeks to avoid disapproval from that authority. As the child
matures, his or her moral judgment is motivated by respect for legally determined rules and an understanding that these
rules exist to benefit all. Eventually, universal principles are internalized. These principles, such as liberty and justice, may
even transcend aspects of the existing legal system.
Other studies confirm that moral development is sequential, moving from external to internal control. In other words, while
young children behave in order to avoid punishment or receive approval from others, adults develop internal codes and
regulate their own behavior even in the absence of external enforcement. However, criminologists have not found truly
strong indications of the effect of moral development on criminal activity. Sociologists who compared the patterns of moral
development between delinquents and nondelinquents found some differences between the groups, but these differences
were not conclusive.
ทฤษฏีการเรี ยนรู ้จากสังคม
Theory II(2.2)
Social Learning Theories
•
•
•
Social learning theories propose that people internalize moral codes more through the
process of socialization—learning behaviors through interaction with others—rather than
through a stage-by-stage development process. Specifically, social learning theorists maintain
a young person learns how to behave based on how elders (primarily parent figures) respond
to the person’s violations of and compliance with rules. Rewards for acceptable behavior and
sanctions (penalties) for transgressions indicate what is appropriate behavior.
Repeated instances of reward and sanction also lead to the internalization of these
standards. Over time the transgression becomes associated with the sanction, and it
produces anxiety even when no one is present to administer sanctions. Through this process
children begin to control themselves in a manner consistent with moral and legal codes.
Social learning theories of criminal motivation and behavior have substantial empirical
support. A number of studies indicate that deliquents were treated differently by their
parents than youths with no record of delinquency. The socialization of delinquents is marked
by lax and erratic discipline or by unduly harsh discipline, such as physical punishment. These
studies do not describe in detail what effective socialization should be, but they do suggest
that social learning is related to criminal involvement. Such studies also indicate that social
learning theory is a promising approach to understanding criminal motivation and behavior.
ทฤษฏี พัฒนาการทางบุคลิกภาพ
Theory II(2.3)
Personality Theories
•
•
•
•
Personality theories attempt to explain how people acquire predispositions toward certain behavior. These
predispositions are sometimes discussed in terms of personality traits, such as impulsiveness and
stubbornness, or personality types, such as introvert and extrovert. All other things being equal, people
will consistently display behaviors that they are predisposed toward. Accordingly, some social scientists
believe that certain predispositions or personality types may be associated with criminal tendencies or
activities.
In his work in the late 1800s and early 1900s Austrian physician Sigmund Freud described emotional
development as the process of achieving a balance between conflicting desires. According to Freud,
humans must resolve the tension between their purely self-interested tendencies, which he called the id,
and the control of these forces by the combination of conscience and moral attitudes, which Freud called
the superego. This process begins in infancy, at which time the id reigns without conflict.
As the child develops, conflicts occur between the id and superego, which are ultimately resolved by the
ego—the sense of self. This process results in a person who strikes a balance between individualism and
society, between hedonism (pleasure seeking) and repression of his or her desires. According to Freud,
when this development process goes wrong any number of personality disorders can result, including a
tendency toward criminal behavior.
Personality theorists have attempted to gauge the effects of personality development on criminal behavior
by administering personality tests to groups of criminals and noncriminals. The evidence from these
studies is mixed. In some instances, researchers found differences between the two groups on certain
dimensions of personality, such as impulsiveness. However, in other instances no differences were found.
Studies of mental disorders comparing prisoners and other populations suggest that only a few relatively
rare crimes, such as sexual crimes of violence involving extremely deviant acts, can be attributed to mental
illness.
Theory III
ทฤษฏีปัจจัยสภาพแวดล้อม และปัจจัยสังคม
ENVIRONMENTAL AND SOCIAL THEORIES OF CRIME
อิทธิพลของสภาพแวดล้อม อิทธิพลของสังคมและ ปัจจัยทางเศรษฐศาสตร์ ที่มีต่อ
อาชญากรรม
social influences on crime and economic factors
•
•
The most common criminological theories attribute criminal motivation to
environmental or social factors rather than biological or psychological traits.
These theories may focus on social influences on crime or on economic factors.
Theory III(3.1
•
)
สาเหตุทางสังคม Social Causes
หรือเรียกกันว่าทฤษฎีสงั คมวิทยาอาชญา แบ่งออกเป็ นสองค่าย คือ :
สานักว่าด้ วยโครงสร้ างสังคม the social-structural school
สานักว่าด้ วยวัฒนธรรมซ่อนเร้ น the subcultural school
•
•
•
•
One of the first theories describing the influence of social factors on crime came from French sociologist Gabriel
Tarde. In the late 1880s Tarde criticized the physical typology theories of Lombroso and his followers. Although
Tarde did not deny the relevance of biological factors in enhancing criminal tendencies, he asserted that the
causes of crime are chiefly social. His basic theory on the causes of crime was founded on laws of imitation.
Tarde believed that persons predisposed to crime are attracted to criminal activity by the example of other
criminals. He also felt that the particular crimes committed and the methods of committing those crimes are the
products of imitation. The predisposition to crime, while in part reflecting many factors, is explained principally
by the offender's social environment, particularly the environment of his younger years. Tarde was also one of
the first to study the professional criminal. He noted that certain offenders pursue careers of crime. These career
criminals may engage in periods of apprenticeship that are similar to those that characterize training for entry
into other professions.
Another French social theorist of major importance to modern criminology was Émile Durkheim, who believed
that the causes of crime are present in the very nature of society. According to Durkheim, whose major works
were written in the 1890s, crime is related to the loss of social stability. Durkheim used the term anomie to
describe the feelings of alienation and confusion associated with the breakdown of social bonds. According to
Durkheim, individuals in the modern era tend to feel less connected to a community than did their ancestors, and
thus their conduct is less influenced by group norms.
Since the early work of Tarde and Durkheim that proposed a link between social interactions and criminal
motivation, sociological theories of crime have become much more detailed. They have identified the particular
social groups that affect criminal motivation and the process by which criminal socialization occurs. This
elaboration of sociological theories of crime can be divided into two major schools of thought: the socialstructural school and the subcultural school.
Theory III(3.1.1)
•
•
•
•
•
•
•
•
สานักว่าด้วยโครงสร้างสังคม Social-Structural Theories
The social-structural approach emphasizes the effects of an individual's position in society and the constraints that the person’s status puts on his or her perceptions
and behavior. According to this model, all members of society subscribe to the same moral code but some people—because of their position in society—are more
able than others to follow that code. Social-structural theorists assert that crime is an adaptation to the limitations that social position places on individual behavior.
Social-structural theorists focus their attention on socioeconomic status or social class and the strain that lower class status brings. The principal goal of these
theories is to explain why poorer people engage in crime more frequently than wealthy individuals. According to the structural strain theory developed by American
sociologist Robert Merton in the late 1930s, crime is not simply a function of deprivation but the result of a disjuncture (lack of connection) between ends (goals) and
the means to attain those ends.
People who aspire to the cultural norm of economic achievement but are denied the education, capital, or other means to realize those ends will experience strain.
According to Merton, there are three possible responses to this strain. First, the person may try what Merton calls innovation. Although the individual continues to
accept the cultural value of success, he or she will employ illegitimate means, such as theft or robbery, to obtain money because legitimate means to achieve this end
are not available. Another possible response is what Merton termed retreatism. The person gives up the pursuit of economic success and engages in self-destructive
behavior, such as drug abuse. Finally, Merton identified the response of rebellion, wherein the person abandons the culturally dictated goal of economic
achievement and engages in revolutionary activities or in attempts to reform the system.
One of the major criticisms of strain theories is that, although crime rates for poorer people exceed those for higher-income groups, only a small proportion of
people in the lower economic class engages in criminal acts. American sociologists Edwin Sutherland, Richard Cloward, and Lloyd Ohlin have attempted to explain this
phenomenon by emphasizing the role of learning. To become a criminal, a person must not only be inclined toward illegal activity, he or she must also learn how to
commit criminal acts. Sutherland’s differential association theory contends that people whose environment provides the opportunity to associate with criminals will
learn these skills and will become criminals in response to strain. If the necessary learning structures are absent, they will not.
Another type of structural theory of crime is the ecological theory, which focuses on the criminal’s relationship to the social environment. These theories emphasize
migration and urbanization as sources of criminal adaptation and attempt to explain the geographic distribution of crime and criminals. Ecological theories often give
special emphasis to urban areas.
In the 1940s American researchers Clifford Shaw and Henry McKay found that delinquent offenders clustered in certain neighborhoods in Chicago, Illinois. This
clustering persisted over time—even when the ethnic composition of the neighborhood changed dramatically. Shaw and McKay theorized that as people migrated
from rural locations or from other nations into urban centers, their poverty forced them into districts that were on the fringe of industrial zones. These fringe areas,
or areas of first settlement, were characterized by high levels of social disorganization—that is, the residents of these areas rarely interacted or communicated with
each other.
Shaw and McKay also found the lack of communication in such areas was in part the result of the diversity of language and culture among immigrant groups, as well
as the fact that people moved on after a short time. Thus it was difficult to form enduring relationships and to negotiate an agreed-upon code of behavior.
Furthermore, because informal social control was weak and people did not share common norms, crime rates and arrests were high. When people left these areas,
their risk of engaging in or being the victim of criminal activity dropped. Others moving into these disorganized areas experienced increased involvement in criminal
activity.
Ecological theories were quite influential immediately after World War II (1939-1945). They served as a basis for crime prevention efforts such as the Chicago Area
Project (CAP), which attempted to inject some form of social controls into disorganized areas. CAP personnel attempted to ease the adjustment of newcomers and to
get residents to organize themselves into groups that could negotiate a consensual social order in the community and advocate for outside resources. In the 1960s the
importance of community as a source of criminal motivation in sociological theory declined. New theories emphasized race and social class. Research conducted in
the early 1980s, however, demonstrated that crime and criminals were still clustered in regions that were very much like the disorganized areas described in the
earlier studies.
สานักว่าด้วยวัฒนธรรมซ่อนเร้น Subcultural Theories
Theory III(3.1.2)
•
•
•
•
•
While social-structural or strain theories assume that people share similar values and differ only with respect to access to
resources, subcultural theories assume that certain groups have values quite distinct from those of the rest of society.
Moreover, these differences are enduring. Members of these groups will be disproportionately involved in crime because
they acquire and follow the values of their group. According to the subcultural model, crime does not occur because people
have been imperfectly socialized; it occurs because they have been socialized in a deviant group and acquired its values.
Some subcultural theorists maintain there is a so-called lower-class culture that emphasizes toughness, excitement, fate,
and autonomy. According to these theorists, attempting to behave in a manner consistent with these values
disproportionally involves lower-class people in crime. For example, individuals from a subculture that puts extreme
emphasis on toughness and individual respect may respond with violence to an insult that most people would consider
trivial.
Social-control theory, developed by American criminologist Travis Hirschi in the late 1960s, is a variant of subcultural theories
because it emphasizes the acquisition of values. However, social-control theory stands the principal question of criminology
on its head. While most theories attempt to explain why certain people or classes of people become criminals, social-control
theory asks why most people do not commit crimes.
Social-control theory assumes that everyone has a predisposition toward criminal behavior. Whether or not a person acts on
those predispositions depends on whether he or she has ties to groups that impart values opposing crime, such as the
family, school, the community, and volunteer organizations. People with such attachments initially hold certain values
because they fear sanction from these groups. Gradually, however, the values are internalized and followed because of a
belief that to do otherwise would be morally wrong. People without these attachments are not deterred by threat of group
sanction nor do they ultimately internalize legitimate norms, and thus they are more likely to engage in criminal activity.
Substantial empirical evidence supports social-control theory. Numerous studies have shown that known delinquents and
nondelinquents differ with respect to their attachments to legitimate groups as well as their commitment to legitimate
values.
ปัจจัยทางเศรษฐศาสตร์
Theory III(3.2)
Economic Causes
•
•
•
•
Studies concerning the influence of economic factors on criminal behavior have attempted to link
economic deprivation to increased motivation to commit crimes (especially property crimes). Such studies
assume that when economic conditions worsen more people experience deprivation and turn to crime to
reduce that deprivation. These same theories have been used to explain why people of lower
socioeconomic status are disproportionately represented among known criminals.
Other studies attempt to relate the disproportionate involvement of poor people in crime to the
distribution of power in society. The assumption in these studies is that criminal law is a tool used by the
social group with higher economic status to advance its class interests. These theories assert that criminal
law is fashioned according to the needs of this elite, and to the detriment of classes with lower status.
Studies of the relationship between unemployment and crime have yielded conflicting results. Some
studies indicate a negative relationship between unemployment and crime—that is, when unemployment
decreases, crime increases, or vice versa. Other studies indicate a positive relationship (when one
increases, so does the other), and others find no relationship.
In certain macrosocial theories (theories that focus on whole social systems rather than individual people),
criminologists link crime rates to the development of surplus labor (greater numbers of available workers
than jobs) in the capitalist economic system. Those who follow the teachings of German political
philosopher Karl Marx (known as Marxists) believe that capitalist societies generate surplus labor as a
means of limiting the demands of workers for higher wages and other benefits. During periods of
economic expansion, fewer people are punished for criminal activity. This reduces the amount of people in
jail and increases the size of surplus labor in the economy. On the other hand, during periods of economic
decline, more people are put in jail, which prevents too much surplus labor from posing a threat to the
social and economic order
สภาวะอันตรายที่เอื้อต่อโอกาส
Theory IV(4.1)
opportunity theory
•
According to opportunity theory, the dangerousness of a particular environment
relates to four factors:
• (1) the accessibility of the victim or target,
• (2) the perceived attractiveness of the target,
• (3) the proximity to numerous potential offenders,
and
• (4) the absence of capable guardians.
– The chance of a crime occurring is greatest in environments where accessibility,
attractiveness, and proximity are high and where guardianship is low. The major purpose
of most of the work in opportunity theory has been the elaboration of this basic
framework and the classification of specific environments according to accessibility,
guardianship, proximity, and attractiveness.
Theory IV(4.2)การทดลองเชิงประจักษวาทของ opportunity theory
•
•
•
Empirical tests of opportunity theory have employed large-scale surveys of victims as well as
experiments and in-depth studies of criminals. The victim surveys indicate the risk of
victimization varies substantially across social and physical environments (social environment
refers to the people in the area; physical environment to the actual place). This variation is
generally consistent with opportunity theory. For example, people who report going out at
night are more frequently victims than those who report staying home after dark. Also,
residences in heavily trafficked locations are more often burglarized than those in less
accessible places.
Experiments that vary attributes of the physical and social environments and monitor the
effect on crime provide some support for opportunity theory. For example, when Germany
enacted a law requiring motorcycle riders to wear helmets, the theft rate for motorcycles
decreased without a corresponding increase in thefts of other types of motor vehicles.
Thieves were less likely to steal motorcycles unless they came equipped with a helmet
because driving without a helmet increased the risk of being caught.
Opportunity theory is more easily and directly translated into crime prevention policy than
theories of criminal motivation. Typical public policies designed to deter criminal activities
usually require significant government efforts and resources. In contrast, reducing the
opportunity for criminals to commit crime is left in large measure up to the individual citizen
who has an interest in self-protection.
ข้อวิจารณ์
Theory IV(4.3)
• ทฤษฎีนี ้อาจอธิบายได้ แต่เพียงว่าอาชญากรรมเกิดขึ ้น ณ ที่ใด ในโอกาสใด ไม่สามารถใช้ ความรู้ในการแก้ ปัญหาได้
(displace the crime, not prevent ; cannot be used to systematically distinguish dangerous social and physical environments from safe
ones)
• The major criticism of using opportunity theory to guide policy is that
varying the factors that increase criminal opportunity will displace the
crime, not prevent it. Reducing accessibility or increasing guardianship in
one place will cause the motivated offender to look for another target.
Critics argue for example, that reducing the availability of one crime tool,
such as firearms, will simply encourage the use of alternative tools.
However, evidence indicates reducing opportunity leads to reductions in
illegal activities and not simply to displacement.
• While opportunity theory has become very popular and enjoys some
empirical support, it cannot be used to systematically distinguish
dangerous social and physical environments from safe ones. Opportunity
theorists have not been able to define the concepts of accessibility,
guardianship, proximity, and attractiveness with sufficient specificity.
Penal Science
Penology as subset of Criminology
การศึกษาอาชญาวิทยาในยุคแรก
• ในยุคแรกเรี ยกกันตามแบบของประเทศภาคพื ้นยุโรปว่า ทัณฑวิทยา
• Penology
• Latin =
ทันฑ์วิทยา Penal Science
• the division of criminology that concerns itself with
the philosophy and practice of society in its efforts to
repress criminal activities.
• As the term signifies (from Latin poena, “pain,” or
“suffering”), penology has stood in the past and, for
the most part, still stands for the policy of inflicting
punishment on the offender as a consequence of his
wrongdoing;
Accepted present sense of the term
• but it may reasonably be extended to cover
other policies, not punitive in character, such
as
• probation,
• medical treatment, and
• education,
• All aimed at the cure or rehabilitation of the
offender;
penology represents
• a grouping of studies dealing with the aims
and the moral or social justifications of
punishment, date from a remote past,
• Other groups examined the wider social
implications of the justice system itself.
principal aims
• The principal aims of penal science are:
• to bring to light the ethical bases of punishment,
along with the motives and purposes of society in
inflicting it;
• to make a comparative study of penal laws and
procedures through history and between nations;
and,
• finally, to evaluate the social consequences of the
policies in force at a given time.
การแบ่งสานักความคิดทางทัณฑวิทยา ภายหลัง ศ ๑๘
• the classical school
• neoclassical school of the revolutionary period
• positive school
the classical school
Modern penology :the classical school
• Modern penology dates from the publication of Cesare Beccaria's
pamphlet on Crimes and Punishments in 1764.
• This represented a school of doctrine, born of the new humanitarian
impulse of the 18th century, with which Jean-Jacques Rousseau, Voltaire,
and Montesquieu in France and Jeremy Bentham in England were
associated.
• This, which came afterwards to be known as the classical school, assumed
every criminal act to be a deliberate choice determined by a calculation of
the prospective pleasures and pains of the act contemplated. All that was
needed to overcome the criminal purpose was to provide for each and
every crime a penalty adequate to overbalance its assumed advantages.
Excessive penalties, such as death, were unnecessary and therefore
unjust.
neoclassical school of the
revolutionary period
neoclassical school of the
revolutionary period
• The classical school was followed, a generation later, by the
neoclassical school of the revolutionary period in France,
which modified Beccaria's rigorous doctrine by insisting on
the recognition of varying degrees of moral, and therefore of
legal, responsibility, as in the case of children and the insane,
as well as of mitigating circumstances in general.
• The doctrine of the “individualization of punishment”—that is
to say, of the punishment of the individual rather than of the
crime committed by him, which is of commanding importance
in present-day penology—is only a development of this
fundamental principle of the neoclassical school.
positive school
positive school
• This normal historical development of penology was
interrupted during the last quarter of the 19th century by the
widespread acceptance of the theory of crime and its
treatment promulgated by Cesare Lombroso and his disciples.
This, at first known as the Italian, or continental, school of
criminology, was later named the positive school, so-called
because it pursued the positive methods of modern science.
• Its fundamental doctrine was that the criminal was doomed
by his inherited traits to a criminal career and was therefore a
wholly irresponsible actor. Society must, of course, protect
itself against him, but to punish him as if he were a free moral
agent was as irrational as it was unethical.
individualization of punishment took on the form of
individualization of treatment
.
• Although the enthusiasm for the doctrines of the positive school waned
and the alleged facts on which they were based were largely discredited, it
nevertheless left a valuable legacy of influence.
• To it must be given much of the credit for the present active tendency to
make the mental study of the criminal an essential part of his diagnosis, a
fact that has given the psychologist and, particularly, the psychiatrist a
leading place in the development of modern penological theory.
• From studies such as these, criminologists discovered that there was no
single formula that accounted for all violators of the penal code, while the
policy of the individualization of punishment took on the form of
individualization of treatment.
research
• Indeed, the emphasis turned to research—
research into the factors, whether individual
or social, that determine criminal activities
and research into the resources of the
community for making such disposition of the
offender as will effectually protect the former
without destroying the latter
2. ประวัติและวิวฒั นาการของการลงอาชญา และเหตุผล
รองรับ
Ducking Stool
This 17th-century English woodcut shows towns people
about to immerse a woman whom they have strapped
on a ducking stool.
According to an account of creation in the
biblical book of Genesis, Adam was
created from the dust of the earth and
placed in the Garden of Eden. Eve, the
first woman, was created from one of
Adam’s ribs. Tempted by Eve, Adam ate
the forbidden fruit of the Tree of the
Knowledge of Good and Evil, and the two
were expelled from Paradise for their
disobedience. The engraving Adam and
Eve (1504) by German artist Albrecht
Dürer depicts Eve sharing the forbidden
fruit with her mate.
Adam and Eve
Execution is an ancient
practice and one of the
earliest forms of
criminal punishment.
Methods of execution
have varied over time.
In the United States,
several of the states
that permit capital
punishment electrocute
prisoners in the “electric
chair
Electric Chair
Educational Program in Prison
Inmates at the West Tennessee Detention Facility in Mason, Tennessee, work
on computers as part of an educational program. Prison rehabilitative programs
attempt to help inmates integrate into society and avoid future criminal activity.
3. ประวัติกำรศึกษำวิชำอำชญำวิทยำและทัณฑวิทยำ
• การศึกษาวิชาอาชญาวิทยา และทัณฑวิทยาในประเทศไทย
• ระยะเริ่มแรกของอาชญา และทัณฑวิทยา
• วิทยาศาสตร์ ในการลงโทษ
4. วิวฒ
ั นำกำรของทฤษฎีอำญำในประเทศตะวันตก
•
•
•
•
•
•
ประวัตแิ ห่งทฤษฎีอาชญา และสานักอาชญาวิทยา
ทฤษฎีในช่วงคริสต์ศตวรรษที่สบิ แปด สานักคลาสสิก
ปรัชญาเมธีต้นฉบับ
พัฒนาการทางวิทยาศาสตร์ ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่สบิ เก้ า
ความก้ าวหน้ าในต้ นศตวรรษที่ยี่สบิ
การศึกษาอาชญาศาสตร์ ในประเทศไทยปั จจุบนั
ทฤษฎีในช่วงคริ สต์ศตวรรษที่สิบแปด สานักคลาสสิ ก
ปรัชญาเมธีตน้ ฉบับ
• กฎแห่งความรุนแรงโหดร้ ายอย่างที่สดุ (Maximum Severity) เป็ นวิธีการที่ดีกว่า
• ในทวีปยุโรปนันปรั
้ ชญาเมธีที่สาคัญได้ แก่ วอลแตร์ และมองเตสกิเออร์ Voltaire &
Montesquieu ที่ถือได้ ว่าเป็ นผู้นาในการเรี ยกร้ องให้ มีการเปลี่ยนแปลงทฤษฎีพื ้นฐานทาง
อานาจตุลาการ และยืนยันความต้ องการให้ สงั คมเป็ นอิสระจากอานาจของรัฐ
• ในประเทศอังกฤษมี เจเรมี เบนธัมJeremy Banthamปรัชญาเมธีทางนิติศาสตร์ ได้ เสนอ
การปฏิรูประบบการลงโทษเสียใหม่ เบนธัมได้ เสนอร่างกฎหมายอาญาที่สามารถจะใช้ เป็ น
แบบอย่างได้ ทวั่ โลก และยังได้ ออกแบบเรื อนจาที่เขาเห็นว่าดีที่สดุ อีกด้ วย
• ผู้นาของสมัยคริ สศตวรรษที่สิบแปดอีกผู้หนึง่ คือ ซีซาร์ เบคคาเรี ย Cesar Beccariaท่านผู้
นี ้ได้ แต่หนังสือว่าด้ วยระบบกระบวนการยุติธรรมทางอาญาไว้ มากมายอาทิเช่น Dei Dellitti
et delle Pene ที่นบั ได้ ว่าเป็ นผลงานชิ ้นสาคัญของคริ สศตวรรษที่ 18 ซึง่ อุทิศให้ แก่
กระบวนการยุติธรรมทางอาญาถือว่าเป็ นวรรณกรรมที่มีอิทธิพลยิ่งในสมัยนัน้
ความแตกต่างของแนวความคิด
• ปรัชญาเมธีของสานักคลาสสิกได้ เริ่ มชี ้ให้ เห็นว่า ผู้กระทาผิดนันมิ
้ ใช่เป็ นเพียงผู้ที่นาความชัว่
ร้ ายมาสูส่ งั คมเท่านันแต่
้ เขายังเป็ น
•
“1. ผูท้ ีล่ ะเมิ ดศีลธรรมและขนบธรรมเนียมของชุมชน
•
2. และเป็ นประชาชนผูส้ มควรทีไ่ ด้รบั สิ ทธิ ขนั้ ต่า Minimal right อันประชาชนจะ
พึงมี ”
• สานักอาชญาวิทยาแนวใหม่ Modern school เห็นว่าผู้กระทาผิดเป็ น
•
“1. ผูก้ ระทาผิ ด
•
2. และเป็ นวัตถุทีส่ ามารถนาออกมาศึกษาตามแบบวิ ทยาศาสตร์ ได้”
• สานักคลาสสิกนันยึ
้ ดหลักจริ ยธรรมของนักมนุษย์เสรี นิยม liberal-humanistโดยที่สานัก
อาชญาวิทยาแนวใหม่ถือว่าวิธีการนี ้เป็ นเพียงการค้ นหาเหตุผลอันควร หรื อการทาให้ ถกู ต้ อง
ตามหลักนิติศาสตร์ ซึง่ เป็ นเพียงการศึกษาขันปรั
้ ชญาไม่สามารถพิสจู น์ ทดลองได้ ตามแบบ
วิทยาศาสตร์
พัฒนาการทางวิทยาศาสตร์ ในสมัยคริ สตศตวรรษที่สิบเก้า
สานักอาชญาศาสตร์ ที่พอจะเรี ยกได้ วา่ เป็ นสานักวิทยาศาสตร์ นนเริ
ั ้ ่มมีขึ ้น
เมื่อคริสตศตวรรษที่ สิบเก้ าตอนต้ น ในประเทศฝรั่งเศสและประเทศเบล
เยี่ยม ในสมัยแรกเริ่มสานักนี ้ได้ เริ่มนาเอาวิชาสถิตแิ ละวิชาภูมิศาสตร์
ซึง่ ถือเป็ นข้ อมูลแบบวิทยาศาสตร์ มาใช้ ในการศึกษาเกี่ยวกับ
อาชญากรรมเป็ นครัง้ แรก โดย นักสถิตสิ องท่านคือ
เควตเลต์และเกอรรี่ Quetelet, A.J. and Guerry. A.M.
การวิเคราะห์อาชญากรรม
• เป็ นครั ง้ แรกที่อาชญากรรมได้ รับการวิเคราะห์ ว่า
• เป็ นพฤติกรรมอย่ างหนึ่งของสังคมมนุษย์ และถือว่ าเป็ นข้ อมูลทางสังคม
อย่ างหนึ่งอันเป็ นข้ อเท็จจริงที่สามารถจะนาเสนอได้ ในรู ปของสถิติ และยัง
สามารถที่จะนามาวิเคราะห์ ได้ อย่ างเป็ นกิจจะลักษณะ
• เควตเลต์ และเกอรรี่ ได้ ค้นคว้ าเพิ่มเติมถึงความเป็ นไปได้ ต่างๆ ซึ่งใช้ ใน
การทานายพฤติกรรมอาชญาล่ วงหน้ า
• ในเวลาต่ อมาการศึกษาทางสถิตเิ ช่ นนีถ้ ือเป็ นแบบฉบับของการศึกษา
เกี่ยวกับอาชญากรรมในสมัยคริสตศตวรรษที่สบิ เก้ า ตอนปลาย และ
ศตวรรษที่ย่ สี บิ ตอนต้ นอีกทัง้ การเปรี ยบเทียบโดยใช้ ภูมปิ ระเทศเป็ นหลัก
นัน้ มีความเกี่ยวพันกับการศึกษาสภาวะแวดล้ อมของสานักอาชญาวิทยาชิ
คาโกในเวลาต่ อมา
สานักสังคมวิทยา
• Fregier, H.A. and Mayhew, H
• Emile Durkheim
วัฒนธรรมเบื้องล่างทางอาชญา Criminal Subcultures และความ
ยืนยงถาวรของกระสวนพฤติกรรมอาชญา persistent pattern of
criminal behavior
• เฟรเจียร์ และเมย์ฮิว Fregier, H.A. and Mayhew, H ได้ เขียนหนังสือ
เกี่ยวกับสภาวะของพฤติกรรมอาชญาโดยกล่าวถึงคุณสมบัติความยืนยงและ
กระสวนของพฤติกรรมอาชญา
• ศึกษาถึงสภาพของกรุงลอนดอนและปารี ส และกล่าวถึงสภาพความยากจนค้ น
แค้ นของประชาชนชันต
้ ่า และกล่าวถึงการตอบโต้ ของคนกลุม่ นี ้ด้ วยการประกอบ
อาชญากรรม
• การศึกษาเช่นนี ้เป็ นการแนะนาถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับวัฒนธรรมเบื ้องล่างทาง
อาชญา และความยืนยงถาวรของกระสวนพฤติกรรมอาชญา ซึง่ มิใช่เป็ นการพิการ
ของสังคม แต่เป็ นสิ่งที่มีอยูเ่ สมอในสภาพของสังคมมนุษย์
Emile Durkheim
อาชญากรรมนั้นเป็ นปรากฎการณ์ธรรมดาของสังคม
• เดอรไกม์เห็นว่าการใช้ สงั คมวิทยาอธิบายพฤติกรรมอาชญากรนัน้ เป็ นที่น่าเชื่อถือเช่นเดียวกับ
การใช้ วิทยาศาสตร์ แขนงอื่นๆ
• เดอร์ ไกม์พิสจู น์ว่าการฆ่าตัวตายและศาสนาซึง่ มองดูอย่างผิวเผินแล้ วน่าจะเป็ นผลมาจาก
มูลเหตุจงู ใจของตัวบุคคลผู้นบั ถือศาสนาหรื อต้ องการฆ่าตัวตายนัน้ เป็ นผลจากความผลักดัน
ของสังคม มิใช่เป็ นผลมาจากการตัดสินใจของตัวบุคคลเท่านัน้ นัน่ คือบุคคลจะฆ่าตัวตาย
เนื่องจากความผลักดันของสังคม มากกว่าการที่บคุ คลนันจะตั
้ ดสินใจด้ วยตนเอง
• เดอรไกม์เห็นว่าอาชญากรรมเป็ นเช่นเดียวกับโรคพยาธิชนิดหนึง่ ที่เกิดขึ ้นในสังคมทุกสังคม และ
ไม่แต่เพียงเป็ นปรากฎการณ์ธรรมดาของสังคมเท่านัน้ สังคมที่สมบูรณ์จะต้ องมีอาชญากรรม
เป็ นส่วนประกอบที่สาคัญอีกด้ วย
• บางท่านแบ่งแยกสานักอาชญาวิทยาและทัณฑวิทยาออกเป็ นสองฝ่ ายคือฝ่ ายหนึง่ เห็นว่ามนุษย์
สามารถตัดสินใจด้ วยตนเอง (Determinist) กับอีกฝ่ ายหนึง่ เห็นว่าสิ่งอื่นๆ ต่างหากที่
ตัดสินใจให้ มนุษย์ (Indeterminist)
ศตวรรษที่ ยีส่ ิ บ กับแนวทางใหม่
Positive School :Clinical
• ในระยะเวลาใกล้ เคียงกัน การศึกษาได้ เบนแนวทางมาสู่รูปแบบที่เรียกกัน
ว่ า คลินิก
• ที่เรี ยกว่ าคลีนิค เพราะการศึกษานัน้ ได้ เกิดขึน้ ในห้ องทดลองปฏิบัตกิ าร
เช่ นเกี่ยวกับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ อ่ ืนๆ ข้ อมูลที่ใช้ กเ็ ป็ นข้ อมูลทาง
วิทยาศาสตร์ เช่ นข้ อมูลเกี่ยวกับโรคจิตหรื อข้ อมูลเกี่ยวกับสรี ระวิทยา จน
ได้ รับการยอมรั บกันเป็ นสานักขึน้
• สานักนีไ้ ด้ รับขนานนามว่ า สานักปฏิฐานนิยมยุคใหม่ เพราะเหตุว่า สานัก
นีศ้ กึ ษาถึงมนุษย์ เป็ นรายบุคคลและถือว่ าบุคคลนัน้ มืได้ ประกอบ
อาชญากรรมเพราะสภาพทางสังคมเท่ านัน้ แต่ เป็ นเพราะผิดปกติทางจิต
และโซมาที่ฝังลึกอยู่ในสภาพทางกายของบุคคลผู้นัน้
• การศึกษาแบบนีย้ ังเรี ยกกันว่ าเป็ น การศึกษาทางชีววิทยาและจิตวิทยาว่ า
ด้ วยอาชญา เมื่อสานักนีไ้ ด้ เรี่ มมีอทิ ธิพลยังผลให้ การวิวฒ
ั นาการของสานัก
อื่นดูหมดความหมายไปเลยทีเดียว
แนวคิดแบบวิทยาศาสตร์
• การศึกษาอาชญาวิทยาคลินิกนัน้ กล่าวกันว่าได้ มีมาก่อนการศึกษา
แบบจิตแพทย์ และการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ อื่นๆ ก็จดั ได้ วา่ เป็ น
สานักอาชญาคลีนิค ซึง่ รวมถึงทฤษฎีวิวฒ
ั นาการของดาร์ วิน Darwin
ด้ วย
• ทฤษฎีของดาร์ วิน ว่าด้ วยวิวฒ
ั นาการของมนุษย์ที่เผยแพร่ในหนังสือ
“Origin of Species” ในปี 1859 ได้ เปลี่ยนโฉมหน้ าของ
การศึกษาอาชญาศาสตร์ ให้ เน้ นหนักไปทางวิทยาศาสตร์ มากยิ่งขึ ้น
• มีการศึกษาถึงวิชาจิตแพทย์โดย เอสคิวโรลEsquirol มัตถวิทยา
Phrenology เป็ นวิชาที่ศกึ ษาถึงกระโหลกศีรษะของมนุษย์ โดย
แกลและสเปอร์ ไฮม์ Gall & Spurzheim
ศตวรรษที่ยสี่ ิ บในประเทศสหรัฐอเมริ กา
• เมื่อต้ นศตวรรษที่ยี่สิบ ได้ มีการค้ นพบความผิดปกติทางสังคมอันสืบเนื่องมาจากการขยายเขต
เมืองหลวงอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริ กา
• มหาวิทยาลัยชิคาโก ได้ รวบรวมนักวิชาการโดยเฉพาะนักสังคมวิทยาเพื่อศึกษาถึงปั ญหาชุมชน
ดังกล่าว นักสังคมวิทยาเหล่านี ้ได้ แก่ โทมัส, ปารก์, เบอรเกส, เอนเดอร์ สนั , เวอร์ ท Thomas,
W : Park, R: Burgess, E: Anderson, N: Worth. L และคนอื่นๆ
• ศึกษาถึงสภาพแวดล้ อมของมนุษย์ในเขตนครชิคาโก รวมถึงการศึกษาสาเหตุแห่ง
อาชญากรรม และทุษกรรมเยาว์วยั อันเนื่องมาจากความผิดปกติของสังคม
• โดยเฉพาะอย่างยิ่งทราเซอร์ และชอว์ Thrashze, F. & Shaw.C ได้ ศกึ ษาถึง
ปริ มณฑลทุษกรรม Delinquency Area ซึง่ ศึกษาถึงบริ เวณที่มีอาชญากรรมชุกชุม โดย
การวิเคราะห์เหตุการณ์ต่างๆ เรี ยกกันว่าเป็ นการรวมเอาการศึกษาประชากรศาสตร์ และมูลเหตุ
ชักจูงใจของบุคคลเอาไว้ ด้วยกัน
• ยุคนี ้เป็ นยุคของนักอาชญาวิทยาในประเทศสหรัฐอเมริ กาโดยแท้ เพราะในสมัยศตวรรษที่ยี่สิบ
อิทธิพลของสานักชิคาโกนันมี
้ อิทธิพลต่อกระบวนการยุติธรรมบทอาญาในสมัยปั จจุบนั เป็ นอัน
มาก
แนวคิดปัจจุบนั
•
End of Part