Adhortacja apostolska Ewangelii Gaudium – O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie napisana przez
papieża Franciszka
Daniel H. Valsecchi
Adhortacja (adhortatio) jest upomnieniem, napominaniem – przestrogą, przywołaniem do
porządku1. W tym tekście znajdujemy upomnienia dla wiernych, dla duchownych oraz
rozważania o Maryi – matki ewangelizacji. Moja analiza ogranicza się do pierwszego
upomnienia, czyli dla wiernych.
II. Słodka i pocieszająca radość ewangelizowania
9. „Dobro pragnie zawsze się udzielać. Wszelkie autentyczne doświadczenie prawdy i piękna
dąży samo z siebie do swej ekspansji, a każda osoba przeżywająca głębokie wyzwolenie
zyskuje większą wrażliwość wobec potrzeb innych ludzi. Dzielenie się dobrem sprawia, że
ono się umacnia i rozwija. Dlatego jeśli ktoś pragnie żyć godne w pełni, nie ma innej drogi,
jak uznanie drugiego człowieka i szukanie jego dobra. Nie powinny więc nas dziwić niektóre
wypowiedzi św. Pawła: «miłość Chrystusa przynagla nas» (2 Kor 5, 14); «Biada mi […] ,
gdybym nie głosił Ewangelii!» (1 Kor 9, 16).
Ewangelizacja – Propaganda Fide – jest działaniem trudnym i nieraz niebezpiecznym. Np. w
krajach, w których są ateiści, heretycy, apostaci, fundamentaliści. Ewangelizacja ma jako cel
nawrócenie niewierzących – nie jest gwałtowną, czyli polemiką (polemos = walką), lecz
polega na przekonaniu niewierzącego. W języku hiszpańskim przekonanie, to convencer, tj.
wygrywać razem (ten, który ewangelizuje a ten, który jest ewangelizowany) – wprawdzie
wygrywa transcendentalną prawdę jedyną (Mt 5, «A niechaj mowa wasza będzie: Jest, jest,
Nie, nie»).
Np. w Afryce, Japonii, albo w środowiskach składających się z ludźmi wrogo nastawionych
przeciwko tych, którzy maja jako misję nawrócić, działanie ewangelizacyjne może być bardzo
niebezpieczne. Nie z przypadkowości św. Maksymilian Kolbe korzystał z terminów
wojskowych. W jego pismach można znaleźć terminy jakie „armia, przeciwnik, forty,
przedpole, ofensywa i kontratak, artyleria i pociski - «podbić» cały świat przez Niepokalaną”2
II nr 9 (Nowa Ewangelizacja dla przekazu wiary), czytamy: „Wsłuchując się w Ducha,
pomagającego nam rozpoznawać wspólnie znaki czasów, od 7 października 2012 r. miało
miejsce XIII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat Nowa
Ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. To wyrażenie można zrozumieć
dwojako: nowe działanie duszpasterskie na świecie albo nowa pedagogika – nowa forma
nauczania.
1
J. Sondel, Słownik Łacińsko-Polski dla prawników i historyków, Kraków 2001, hasło: adhortatio. Zob. Też
Encyklopedia Kościelna, t. IV, hasło: Exorta – napomnienie religijne, Warszawa 1874.
2
J-F. De Louvencourt OCSO, Gdy spotkają się święci: Teresa de Lisieux i Maksymilian Kolbe, Teresin 2002,
s. 67. Dla tego duchownego – prawie zawsze z pewnością zamknięty w plebani swej parafii, albo ucząc na
seminarium, terminologia wojskowa jest zarzutem ale nie cnotą. To wielki błąd, ponieważ nieraz, ci który
zechce nawrócić, staje się męczennikiem.
Rozdział I: Misyjne przeobrażenie Kościoła3
19. „Ewangelizacja jest posłuszna misyjnemu nakazowi Jezusa: «Idźcie i nauczajcie
wszystkie narody, udzielają im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie się
zachowywać wszystko, co wam przekazałem» (Mt, 28, 19-20)”
I. Kościół «wyruszające w drogę»
Tytuł ten, można interpretować dwojako, i to zależy od woli i rozumu czytelnika, a zatem w
ujęciu św. Augustyna – pielgrzymka. W ujęciu Hegla ruch dialektyczny (Aufheben oraz
Umschlagen). W punkcie 20 czytamy: „W słowie Bożym pojawia się dynamizm «wyjścia»,
jakie Bóg pragnie wzbudzić w wierzących. Abraham przyjął wezwanie: «Idź przeto teraz, oto
posyłam cię»(Wj 3, 10) i wyprowadził lud do Ziemi obiecanej (por. Wj 3, 17).
Słowo dynamizm nie jest terminem teologicznym, lecz przeciwnie fizykalnym,
socjologicznym oraz literacką analizą. I ponownie – i to zależy od woli i rozumu czytelnika –
ten termin denotuje ruch – praxis.
II. Duszpasterstwo w nawróceniu
Co to znaczy? Utrata wiary duchownych, której trzeba ponownie odzyskać, czy po prostu
zmiana, ewolucja? Pregnancy during the war...2024.
Chyba to drugie: „Sobór Watykański II ukazał nawrócenie Kościoła jako otwarcie na
nieustanną reformę, samego siebie ze względu na wierność Jezusowi Chrystusowi” – wyraz
ten implikuje moment spekulacyjny – speculum – idea ogląda sibie w lustrze – pogląd
heglowski, chociaż się znajduje w dekrecie Unitatis redintegratio, 6 – o ekumenizmie4
„Istnieją struktury kościelne, które mogą doprowadzić do krępowania dynamizmu
ewangelizacyjnego, zaś dobre struktury są użyteczne tylko wtedy, kiedy nieustannie kieruje
nimi, wspiera i osądza je życie. Bez nowego życia i autentycznego ducha ewangelicznego,
bez «wierności Kościoła swojemu powołaniu», każda nowa struktura w krótkim czasie ulega
degradacji”.
Degradacja to termin raczej biologiczny albo chemiczne – ponadto papież nie wyjaśnia, jakie
są te struktury. Motherhood ...
„Niezbędna odnowa Kościoła” - to implikuje kryzys.
27. A więc, papież „Marze o 'opcji misyjnej', zdolnej przemienić wszystkie struktury
kościelne stały się odpowiednią drogą bardziej dla ewangelizowania współczesnego świata,
niż do zachowania stanu rzeczy. Reformę struktur, wymagającą nawrócenia
duszpasterskiego5, można zrozumieć jedynie w następujący sposób, należy sprawić, by stały
3
Zmiana postaci.
4
Rzecz jasna, pogląd ekumeniczny usuwa pojęcie: poza Kościołem Katolickim nie ma zbawienia.
5
Przez nawrócenie, niewierny staje się wierzącym. Lepiej, moim zdaniem, w tym kontekście używać słowa:
modyfikacji.
się one wszystkie bardziej misyjne, by duszpasterstwo zwyczajne we wszystkich swych form
bardziej ekspansywne i otwarte, by doprowadziło pracujących w duszpasterstwie do
nieustannego przyjmowania «wyjścia» i w ten sposób sprzyjało pozytywnej ze strony tych
wszystkich, którym Jezus ofiaruje swoją przyjaźń [...]”
28. „Parafia nie jest strukturą przestarzałą. Właśnie dlatego, że ma wielką elastyczność 6, może
przyjąć bardzo rożne formy, wymagającej otwarcia i misyjnej kreatywność ze strony
duszpasterska i wspólnoty”
Otwarcie, znaczy w tym kontekście duszpasterskim zbliżać się do wiernych nie wiernych:
Jezus i swoje Apostołowie byli otwarci, bo zbliżali się do wiernych i niewiernych, aby ich
nawrócić – w ciągu historii Kościoła katolickiego, pierwszym celem był nawrócenie.
Kreatywność to termin raczej dla malarzy, pisarzy oraz kompozytorzy, niż dla Księży.
32. „[…] Przesądna centralizacja zamiast pomagać, komplikuje życie Kościoła oraz jego
dynamizm misyjny”7
III. Z serca Ewangelii
34. „W dzisiejszym świecie, przy szybkość środków przekazu przez media, głoszone przez
nas orędzie narażone jest bardziej niż kiedykolwiek na to, że ukaże się okaleczone i
odprowadzone do pewnych jego aspektów drugorzędnych. Wynika stąd, że niektóre kwestie
stanowiące część nauczania moralnego Kościoła pozostają poza kontekstem, które nadaje im
sens”
Rozwiązanie tego problemu, można znaleźć w kanale Telewizyjnym – Propaganda Fide online. Oczywiście mniejszość będzie oglądać ten kanał. W wielkich Miastach – księży, w
przypadku tzw. wizyty duszpasterskiej – w ogóle nie dają rady.
35. „Duszpasterstwo w kluczu misyjnym nie ma obsesji na punkcie niespójnego przekazu
doktryn, które próbuje się narzucić. Gdy przyjmujemy cel duszpasterski i styl misyjny, który
rzeczywiście dotarłby do wszystkich bez wyjątku i bez wykluczenia, to przepowiadanie
koncentruje się na tym, co istotne, na tym, co jest piękniejsze, większe, bardziej pociągające i
jednocześnie bardziej potrzebne. Propozycja staje się prostsza, nie tracąc z tego powodu głębi
i prawd, i w ten sposób staje się bardziej przekonywająca i promieniejąca”
Słowo obsesja jest bardzo agresywne i implikuje jakieś zaburzenie umysł. Papież
minimalizuje wartość tzw. Społecznej Doktryny Kościoła Katolickiego – zespół norm, zasad,
odnoszące się do polityki, ludzkości, oparty na nauczaniu Ewangelii oraz Magisterium
Kościoła katolickiego. W społecznej doktrynie – znajdujemy dogmaty, czyli prawdy, których
nie mogą być kwestionowane ani poddane w wątpliwości. Piękne rzeczy, przemienienie
Pańskie, Jezus mały, Jezus z dziećmi... ale też są przykazania. Ponadto dalej, papież pisze: 39
„[…] Nie wolno zniekształcać integralności orędzia Ewangelii”.
6
Lepiej używać wyrazu: zdolność do dostosowania. Termin elastyczność: mechanika albo fizyka.
7
Lepiej działanie albo akcja.
IV. Misja wpisująca się w ludzkie ograniczenia
43. „W procesie nieustannego rozeznawania Kościół może także dojść do przekonania, że
niektóre jego zwyczaje nie są bezpośrednio związane z sercem Ewangelii i – choć niektóre z
nich bardzo zakorzeniły w historii – dziś nie są interpretowane tak samo, a ich przesłanie
zwykłe nie jest właściwie odbierane. Mogą on być piękne, ale dzisiaj nie służą właściwemu
przekazowi Ewangelii. Nie bójmy się dokonać ich rewizji”
Moim zdaniem, piękna rzecz – to msza trydencka. Właśnie Pius XII 8 zdefiniował mszę
trydencką, jako najpiękniejszą rzecz po tej stronie nieba. Jak wiadomo, papież Franciszek
się cieszy z reformy liturgicznej, czyli Novus Ordo Missae – wynaleziono w 1969 r. Są ci,
którzy kiedyś twierdzili, że msza trydencka została pogrzebana, i z tego się cieszyli. Bardzo
się wkurzyli z powodu Motu Proprio papieża Benedykta XVI Summorum Pontificum zezwalające na odprawiania mszy trydenckiej. NOTABENE: msza trydencka nigdy nie była
zabroniona. Są inny, którzy twierdzą, że w przypadku wyboru nowego papieża formuła jest w
języku łacińskim – dla nich jest martwym językiem. Należy powiedzieć, biorąc pod uwagę
tzw. etymologię każdego słowa, która pochodzi od łacińskiego oraz greckiego – te języki żyją
w każdym słowie, którym znaczenie pochodzi od tych «martwych języków» – stultorum
infinitus est numerus.
Odnoszą się do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, papież nie ma dobrego słowa dla mszy
trydenckiej. Twierdził, że „wiara przechodzi, że tak powiem, przez destylator i staję się
ideologią. A ideologia nie pociąga(sic)”
Po pierwsze, wiara jest cnotą nadnaturalną i nie może ulegać ideologizacji. Po drugie
ideologia jest słowem ukutym przez Destutt'a de Traci'ego, To kierunek myśli filozoficznej,
związane z programu Science of Ideas Locke'a.
Recz bardzo ciekawa: Papież Franciszek błogosławił Bractwo św. Piotra – tam msza
trydencka nie będzie ograniczona, jeśli idzie o odprawianiu. A wiara tam, nie staje się
ideologią. (contradictio in adiecto) Dlaczego. Dlatego że, Jan Paweł II stanowił to bractwo –
Eclessia Dei Aflicta. Dlaczego to robił, chyba to wskaźnik wrażliwości duszpasterskiej. A
można, aby hamować rzekomą schizmę. Albo arogancja9 – mimo kolegialności, która naraża,
8
Pius XII, w Polsce, zwłaszcza w kręgach skrajnych nacjonalistów, jest persona non grata, z tego powodu, że
powiedział – moim zdaniem mówił prawdę – że w Europie tylko było dwa filary: Kościół katolicki i armia
pruska, Zob. E. Guz, Pius XII, nieznane wątki polskie, Warszawa 2012, s. 93. Jeden tytuł tej książki brzmi:
«Kardynał Hlond niewygodne papieżowi», s. 61-63. Nie z przypadkowości film pt. Pod Rzymskim Niebem
(2010) – wykazujący działania papieża Piusa XII – uratowania żydów, nigdy nie było w polskich kinach. Też
nie z przypadkowości książka napisana przez Rabina Pynchasa Lapide'a Rome und der Juden – tam pisze, że
Pius XII uratował 750.000 Żydów – też, nie z przypadkowości nie ma tej książki w żadnej bibliotece w
Polsce (tłumaczenie angielski polski). Addenda: wedle mnie są trzy powody, które blokują beatyfikacji Piusa
XII: Po pierwsze, uratował Żydów (jak wiadomo antysemityzm w stanie larwalnym istnieje w Europie), po
drugie, jasna niechęć do Aliantów (Unia Europejska dziś) wreszcie po trzecie, zachowanie ścisłe tradycje
liturgiczne (skandal dla modernistów).
9
Jak wiadomo, wedle badań, arogancja niejeden polak (albo polek) wynika z kompleksu niższości w stosunku
do Niemców w szczególności i do Europy Zachodniej w ogólności. Wyrazy jak np. «Polska Chrystusem
Narodów», Antemurale Cristianitatis, THE RAPE OF POLAND...
nawiasem mówiąc autorytet wikariusza Chrystusa – nie tolerował, żeby biskup francuski
(Abp Lefebvre) był niepokornym Arcybiskupem. Ponadto tu i ówdzie, słuchamy wyrazu:
«nasz papież»10 Papież jest dla wszystkich, nie tylko dla Polaków. Po drugie, w stosunku do
Jana Pawła II, istnieje tzw. kult osobowości – temat dla socjologów oraz psychologów – 300
pomników tylko w Polsce, pozostając na boku ulic, szkół, port lotniczych, itp.
Faktem jest, że Pius XII, pojwiał się w telewizii – korzystając z tego środka masowego
przekazu. Nigdy nie miał w głowie żadnej idei o budowie swego pomnika11
Wracajmy do Bractwa św. Piotra: prawie zawsze, jeśli idzie o mszę trydencką – msza VIII i
credo III – są najłatwiejsze. Jeśli o moment przed przystępowaniem komunii św. Domine non
sum dignus un intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo et sanabitur anima mea –
prędkość modlitwy jest szybciej niż w Bractwie Kapłańskim św. Piusa X.
Słuchałem, kiedyś, podczas kazania – jednego księdza, który powiedział, że w przypadku
mszy trydenckiej mogą być przypadki nadużycia. Obrzęd trydencki jest tak perfekcyjny i
ścisły i pewnym, ograniczonym sensie, rygorystyczny12 - że nie ma miejsca, jak w przypadku
Novus Ordo Missae, aby umieścić jakąś zmianę.
O wiele gorzej, ten sam ksiądz. Który dziś odprawia mszę trydencką, wczoraj odprawiał
obrzęd Novus Ordo - «Żaden nie może dwiema panom służyć; bo albo jednego będzie
nienawidził, a drugiego będzie miłować» (Mt 6, 24).
Ksiądz należący do Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, nosi zawsze sutannę. W przypadku
bractwa św. Piotra, nieraz widziałem kapłana ubranego jak człowieka zwykłego. Spodnie,
marynarka, koszula i krawat.
W końcu, Bractwo św. Piotra, przyjmuje wszystkie dokumenty Soboru Watykańskiego.
44. papież Franciszek pisze: „[...] Kapłanom przypominam, że konfesjonał nie powinien być
sala tortur, ale miejscem miłosierdzia Pana, zachęcającego nas do czynienia możliwego
dobra”.
Wyraz „sala tortur”, może, po pierwsze, być wykorzystywany przez wrogów papieża – chodzi
o rzekomą współpracę z dyktaturami (1976-1983). Słowo tortura – czasem konotuje
inkwizycję13
10
Nadwrażliwy obcokrajowiec może się czuć dyskryminowany. Nawiasem mówiąc słowo «obcy» ma
negatywną konotację.
11
W kopalni w Wieliczce – Kaplica św. Kingi, jest jeden pomnik wykuty w soli Jana Pawła II 1999 r. Okiem
obcokrajowca, widzę pragnienie w przekształcenie się Idolem. Chyba to pierwszy papież, który pozwolił
rzeźbić własny pomnik jeszcze żyjący. Bardzo mi przykro. Jeśli w czasach PRL Lenin = pomnik, dziś jakieś
pięcioletni dziecko może powiedzieć: Jan Paweł II = pomnik, chyba że w łonie rodziny, został wychowany
w tym sposobie: czcij Jana Pawła II jak Idola.
12
Pius XII, Mediator Dei – o liturgii, 20 XI 1947 A.D. Passim.
13
O torturze i jej czarnej legendzie, zob. R. Konik, W obronie świętej inkwizycji, Wrocław 2004, stosowanie
tortur, s. 77-81
Po drugie, spowiedź „jest to wyznanie grzechów przed kapłanem, upoważnionym do
spowiadania, w celu otrzymania od niego rozgrzeszenia” 14 Grzech po hiszpańsku – pecado –
pecatto – pedes cadere, czyli upadek15 w grzechu – wedle modlitwy św. Tomasza z Aquinu –
grzech jest ciemnością – po chrześcijańsku – w alegorii Jaskini Platona16, ciemność to grzech.
Ponadto zło jest pozbawieniem należytego bytu. Rozgrzeszenie wymaga od osoby, która się
spowiada, żalu – w języku hiszpańskim – contrición de los pecados. Contritus znaczy
kruszenie. Istnieje jedna metafora: Grzech jest jak gwóźdź wykuty w duszę grzesznika.
Poprzez pokuty – jest wyrwany gwóźdź. Perforacja pozostaje – naprawiona (oczyszczona) w
purgatorium. Spowiednik nie jest katem, ani dręczycielem, lecz przeciwnie sędzią,
reprezentantem Jezusa Chrystusa. Ksiądz ma władzę aby odpuszczać oraz zatrzymywać
grzechów (Mt 18; 18; Łk 22, 19; Jan 20, 23; I Kor, 23-25).
49. „[…] powtarzam tu całemu Kościołowi to, co wielokrotnie powiedziałem kapłanom i
świeckim w Buenos Aires, wolę raczej Kościół poturbowany, poranionymi brudny, bo
wyszedł na ulicę, niż Kościół chory z powodu zamknięcia się i wygody kurczowego
przywiązania do własnego bezpieczeństwa. Nie chcę Kościoła zatroskanego o to, aby
stanowić centrum, który w końcu zamyka się w gąszczu obsesji i procedur.
Wszystkie te wyrażenia naruszają i ranią godność i wyższość Kościoła katolickiego (Societas
Perfecta),Ponownie, i to należy od woli i rozumu czytelnika, w tym przypadku Argentyńczyka
kojarzy się z ks. Carlos Mugica SJ, członkiem tzw. Movimiento de Sacerdotes del Tercer
Mundo – ruch kapłanów trzeciego świata17l
„Panie przebacz mi, bo przyzwyczaiłem się oglądać dzieci, które wyglądają jakby miały
osiem lat, i mają 13. Panie, przebacz mi, bo przyzwyczaiłem się pluskać się w błotach18: ja
mogę odejść, one nie. Panie przebacz mi bo nie zdołałem uczyć się znosić smród zgniłych
wód19, bez których ja mogę się obyć a one nie. Panie przebacz mi, bo mogę prowadzić strajk
głodu i one nie, bo nikt nim może strajkować z własnym głodem. Panie, przebacz mi, bo
powiedziałem im, że nie «nie samym chlebem żyje człowiek», i nie walczyłem stanowczo ,
aby one uratowały ich chleb. Panie, chcę ich kochać przez nich samych a nie przeze mnie,
pomóż mnie. Panie, marzę, że umieram dla nich, pomoc mi, aby żyć dla nich. Panie, chcę
być z nimi w godzinę światłości. Pomóż mi”
THE MATRIX
14
Piotr Kardynał Gasparri, Katechizm katolicki dla osób dorosłych, które pragną zdobyć pełniejsza znajomość
nauki katolickiej, Warszawa 2009, s. 111.
15
Enoc 16, Upadek buntowniczych Aniołów.
16
Państwo (Republika - Πολιτεία) VI, 509.
17
Ta klasyfikacja jest już przestarzała.
18
Kursywa moja.
19
Kursywa moja.
Ksiądz Mugica odprawiał mszę świętą dla partyzantów – Montoneros 20. Oni chcieli, żeby
Generał Perón wrócił do Argentyny21.
W wywiadzie, który został opublikowany w czasopiśmie Siete Días, na następujące pytanie,
dał te odpowiedzi:
Kto gruntował na księże zmiana postawy?
„Zanim przystąpić do Seminarium miałem manichejską ideę egzystencji. Dusza była dobra a
ciało był złe. Ta koncepcja pochodzi z Platona i przenika kościół z św. Augustynem – jeszcze
ona przetrwa, zwłaszcza w sprawach dotyczących płci. Teraz doświadczamy szerokiego
procesu wyzwolenia, aby wykorzenić w łonie Kościoła. Przedtem, jak wielu z moich
kolegów, którzy a potem ewoluowali, byłem zmartwiony i starałem się o zbawić duszę a ni
ciało. Zaczynałem zapytać siebie: dlaczego zbawić duszę a nie ciało, jeśli te podział nie jest
chrześcijańska postawę? W Biblii nie ma mowa o ciele i duszy. Biblia to bardzo cielesny
tekst, bardzo konkretny, w którym człowiek określone jest jako oddychający proch”
Po pierwsze, wyraz proces wyzwolenia i przede wszystkim ewoluować – mają
marksistowskie korzenie.
Po drugie, dusza (nieśmiertelna, niematerialna, nie ulegająca żadnemu rozkładowi) jest formą
ciała. Natomiast, bez ciała dusza działać nie może. W przypadku obłąkania, co się choruje:
mózg czy dusza? Mózg, materia, która ulega zmian – np. rozkład po śmierci. Mózg
uszkodzony – determinuje zachowanie chorego22.
Co się dzieje więc, kiedy chrześcijanie umiera? Czy jego dusza, wedle chrześcijańskiej
koncepcji, nie wstąpi do nieba?
Podkreślam fałszywość tej dualistycznej koncepcji. Żaden teolog nie będzie mógł powiedzieć,
że po śmierci człowieka, dusza pozostaje powiewając w jakimś miejscu. Oto głupia i
materialistyczna wizja zmartwychwstania (sic). Nie wiemy dużo pod tym względem dużo nie
wiemy. Wszelkie wizerunek człowieka po śmierci jest bardzo nędzy i niedokładny. Wiemy
przecież, że będzie życie w Bogu. Przypuszczamy, że to znaczy, iż on będzie jako osoba we
wszystkich bytach (sic)”
To sprzeciwia się magisterium Kościoła katolickiego23
20
Montoneros, tzn. Zgromadzenie.
21
Na ścianach zewnętrznych domów albo na murach – grafitti napisany była litera «P» oraz litera «V». Litera
«P» na wewnątrz litery «V». To znaczyło: Perón Vuelve (tj. Perón wraca). Nawiasem mówiąc, słowo
venganza (zemsta), wykazuje klimat przemocy na wskroś, który w latach '70-80 dręczył Argentynę. To samo
modyfikowanie litera «V» w «M», czyli muerte – śmierć: Niechaj umiera General Perón!
22
Należy powiedzieć, że lekarzy psychiatryczne, którzy pracowali wiele lat w szpitalach psychiatrycznych, na
pytanie: co znaczy obłąkanie? Często, odpowiedź na to pytanie jest «nie wiem»
23
Piotr, Kardynał Gasparri, dz. cyt. Rozdz. XII, O rzeczach ostatecznych – sąd szczegółowy, ostateczny,
piekło, czyściec , niebo, s. 140-142.
O Ruchu Kapłanów dla Trzeciego świata – następujące opinie:
„Jego język jest językiem polityków, mieszanym z językiem protestanckich pastorów; liczba
ogłoszeń tego ruchu, przekracza liczbę ogłoszeń Ricardo Balbín. Autorytetem wyzwanym jest
Ewangelia. Flagą podnoszoną jest wyzwolenie biednych. Celem jest reformacja Kościoła –
albo ustanowienie jednej nowej. Konstytucją jest Medellín”24
„Ruch Kapłanów dla Trzeciego Świata jest bez wątpliwości religijnym ruchem, mającym
zdolność do oddania się godna do podziwu. Również jest lekcją zaangażowania i nieraz
bohaterstwa”25
„Dziś najbardziej niebezpieczny agitatorami są Kapłanów Trzeciego Świata, zwłaszcza ci,
którzy należą do skrajnej lewicy, marksiści oraz maoiści”26
Rozdział II: W kryzysie zaangażowania wspólnotowego
12 przestróg:
53. „Nie” dla ekonomii wykluczenia
55. „Nie” dla bałwochwalstwa pieniądza
57. „Nie” dla pieniądza, która rządzi, zamiast służyć
59. „Nie dla nierówności społecznej rodzące przemoc
Wyzwanie kultur miejskich 75. W tym paragrafie Papież Franciszek trafnie dostrzega, że: „w miastach z łatwością
rozrasta handel narkotykami i ludźmi, molestowanie i wyzysk nieletnich, porzucanie osób
starszych i chorych, różne formy korupcji i przestępstw. Jednocześnie to, co mógłby stanowić
cenną przestrzeń spotkania i solidarności, często zamienia się w miejsce ucieczki i
wzajemnego braku zaufania. Buduje się domy i dzielnice bardziej po to, by oddzielić i
chronić, nie łączyć i integrować”
Zaznaczyć należy, że już w XX wieku – ta sytuacja była rzeczywistością: w moim referacie
pt. Mikro – Wojna cywilna – nowa forma przemocy miejskiej27, badałem ten problem,
twierdziłem, że polityka stała się psychagogią – sztuką czystego ruchu. Można w owych
czasach więc zapytać, co mamy w naszych rękach? Po pierwsze, fenomen polegający na
24
L. Castellani SJ, Tiempo político IV, 7-70.
25
Abp E. Pironio, 20-2-72.
26
Brigadier Eliseo Ruiz, Dowódca Wywiadu Inteligencji Wojskowego Wyższej Sztaby Zespolonej, La Razón,
1/10/70.
27
Przedstawiony w II° kongresie latynoamerykańskim psychologii społecznej
społecznej. Kennedy/Universitaria 1997 – numer specjalny.
i VIII° polityki i polityki
tym, skraplaniu się społeczeństwa i z tego wynika, że polityka, to fakt determinowany przez
gramatykę Verduna i logiki Darwina – przetrwanie najzdolniejszego – stan natury (przyrody).
A zatem taksonomie istniejące, tracą swą siłę znaczeniową i potrzebuję natychmiastowej
rewizji. W związku z tym, podstawowe interakcje przybierają formę walki o przetrwaniu.
Np. w Europie wedle Alaina Minca: „Władza należy do tego człowieka, który potwierdza
przetrwanie i […] przemoc jest najbardziej naturalną formę aby się związać” 28. Ten autor
twierdzi, że na peryferiach wielkich miast, powstają dzielnice poza terytorium. Tam
handlowcy narkotykami umożliwiają przetrwanie i fanatycy – przynależenie” 29. To znaczy, że
jeden system istnieje w łonie innego. Zaczyna więc przybrać formę tzw. triumf szarych
społeczeństw, strefy pozbawione określenia pojęciowa – powrót do Prawa dżungli”30
Biorąc pod uwagę naszym środowiskiem (Argentynie), możemy zaproponować prosty termin:
dom zajęty – to słowo sugeruje inwazja, stan wojenny [….] Domy zajęty, nielegalne
osadnictwa, slums, prawdziwe czarna dziura – która wchłania konflikt na wielką skalę i
oddają tylko epifenomeny pozbawione połączenia. Z tego powodu – termin mikro-wojna
cywilna jest poprawne. Konflikt w maksymalnie stanie czystości, który przenika
społeczeństwo w całości, trwanie nieograniczone i niska siła - mimo tego nie przestaje być
krwawą walką.
W tym kontekście można mówić o teatrze operacji - kształt archipelagu. A więc, Jünger widzi
w architekturze „wtrącanie czynnika wojskowego w mieście – banki handlowe jako twierdza
pancerna”31. Natomiast, Enzensberger uważa, że „dzielnica, do której można wejść tylko z
przepustką, posiadająca bariery, kamery elektroniczne i ochrona zbrojona jest odbudowaniem
starego limes rzymski, mającego na cel bronić miasto od ataków Barbarzyńców” 32 Trzeba
wziąć po uwagę, że różnica istniejąca między budowniczą a Barbarzyńcą nie jest
ontologiczna, lecz przeciwnie ekonomiczna. Słowem: Bogaty kontra Ubogi. Pierwszy może
zapłacić za protekcję. Drugi nie. Ci, który mogą zapłacić, uniemożliwiają pleroma wojny
wszystkich przeciw wszystkim. Chyba dziś (1997) – to jedyna pewność.
Jednak, jeśli Jünger określał, robotnika i nieznanego żołnierza jako wielkich protagonistów
naszego czasu, którym znaleźć można wywyższenie w postaci „ukrytego w zasadzkę, czyli
jednostki całkowicie oddanej unicestwieniu”33, można przecież, interpretować rozszerzająco ci, którzy są ukryci nie są tylko protagonistami dramatu mikro-wojny cywilnej – ukrycie w
lesie – lecz anonimowymi ukryte w zasadzkę - ziemia niczyja – aby żyć bez kajdanków, lecz
przyjmując nieustanną możliwość, aby być zabici przez kogokolwiek, który ich znajdzie –
28
A. Minc, La nueva Edad Media – el gran vacío ideológico (Nowe Średniowiecze – wielkie ideologicznego
spustoszenia), Madrid 1994, s. 107
29
Dz. cyt., s. 109.
30
Tamże, s. 86.
31
E. Jünger, Sobre el dolor (O bólu), Barcelona 1995, s. 47.
32
H.M., Perspectivas de gerra civil (perspektywy wojny cywilnej), Barcelona, 1994, s. 51.
33
E. Jünger, La emboscadura (Zasadzka), Barcelona 1966, s. 59
wojna wszystkich przeciw wszystkim. Czy to nie forma aby dać Coup de grace wszystkich
granic i punkt odniesienia?
Ponadto:
''Wandalizm [...] atakuje rzeczy, narzędzia, w celu, aby je zniszczyć, popsuć, brudzić, psuć
[…] Plądrowanie często przybiera forma obrzędu, rytu, to przekroczenie a jednocześnie
włamanie, wykazujące bardzo niejasne sformułowane. To znaczy pęknięcie słabego związku
społecznego, który nie jest przyjęty; powoduje jakąś rozkosz, ofiarowanie rzeczy, absurdalny
kult ku nieporządkowi”34
To wykazuje rozkład – rozpuszczenie społeczeństwa. Patologiczne wyszukiwanie w świecie,
ulegającym rozwaleniu. Oto przykład rozpuszczenia:
„Powoli, na ulicach gromadzi się śmieci. W parku rośnie liczby strzykawek oraz
zniszczonych butelek piwa […] W szkołach pojawiają się meble zniszczone, patio śmierdzi
[…] opona samochodów przekuwane, publiczne telefony popsuty, spalone samochody. Te
akty spontaniczne ujawniają wściekłość przeciwko wszystkim, które jest jeszcze w dobrym
stanie, nienawiść przeciwko wszystkim, które jeszcze działa”35
Podsumowanie: Sobór Watykański II Schwerpunkt Kościoła katolickiego
Jak
się wydaje, dla papieża Franciszka i cały kler po-soborowy, historia Kościoła Katolickiego
zaczyna się w dniu otwarcia Soboru Watykańskiego II - 11 października 1962 A.D.Większość
wierzących myślą to samo. ALMOST EVERYTHING IS ROTTEN IN
POLAND. The Sound and the Fury...
PARALIPOMENA:
El Großadmiral Karl Dönitz (1891-1980): Emilio Dönitz fue un buen padre de familia.
Cuando quedó viudo Karl tenía apenas 3 años ½ – Emilio pudo suplir el rol de madre, y se
preocupó para que sus hijos tengan una buena educación. En el caso de Casimiro todo fue
distinto: la madre enviudó cuando Casimiro tenía apenas 8 años. Lo consideró como una
carga, un inservible. Una pelota de trapo. Lo de Nürnberg fue una farsa.
Jan Paweł II Wielki (tylko Bóg jest Wielki)
Wojtyła fue eligido como Papa. Los obispos sudamericanos lo eligieron porque estaban hartos
de la curia romana. Uno de los resultados fue la Teología de la Liberación, filia spuria del
concilio.
Faustyna Kowalska fue una simuladora.
34
G. Balandier, El desorden. La teoría del Caos y las Ciencias Sociales – Elogio de la fecundidad del
movimiento (Nieporządek. Teoria Chaosu i Nauki Społeczne. Chwała płodności ruchu), Barcelona 1993, s.
192.
35
H.M. Enzensberger, dz. Cyt. s. 47.
POW 44:
THE RAPE OF POLAND!
Fulminant!
PREGNANCY, SEX, PLEASURE, MASTURBATIO SEX SYMBOLS
LOVE
FIDELITY
DREAMS
MOTHERHOOD
LA MUJER OBJETO – LOS CULOS EN
POLONIA
EL PROTOESLAVO VIVIÓ EN LAS
NUBES..
PORNO POLSKA HURRAKA!
PORNO!
See you later!
Verte!