Dzień dobry, z tej strony Liam Brown, a dzisiaj chciałbym wam po krótce opowiedzieć historie mojego,
swoja drogą dosyć nudnego życia. Jestem czarnoskórym chłopakiem urodzonym na przedmieściach
Nowego Jorku, urodziłem się w deszczowe popołudnie 17 lipca 1997 roku, ważąc niespełna 3kg.
Pierwsze wspomnienia pamiętam już z czasów przedszkola, był to dosyć sielankowy okres, brak
obowiązków, ciągła zabawa, czy nie tego teraz brakuje każdemu dorosłemu człowiekowi? Osobiście
wydaje mi się, że tak, ale wracając, jak sięgam pamięciom już od młodych lat nie miałem problemów z
socjalizowaniem się wraz z moimi rówieśnikami, co oczywiście nie oznaczało tego, że jakoś ponadto
wyróżniałem się ponad tłum, gdyż nigdy tego nie lubiłem. Wydaje mi się, że to już wtedy zaczęła się
moja miłość do samochodów, z którymi w późniejszym czasie związałem swoje życie i sposób zarobku.
Pamiętam to jak dzisiaj, kiedy mój ojciec kupił pierwszego Cadillaca, czemu pierwszego? W zasadzie nie
pochodziłem z jakiejś gigantycznie bogatej rodziny, ale nigdy mi niczego nie brakowało, a było nas nawet
stać na auto bez kredytu, co było na tamte czasy nadzwyczajnym osiągnięciem. Powracając do tematu,
moment, w którym John (bo tak się zwał mój ojciec) podjechał pod nasz blok, przed którym stałem wraz
z Emmą (moją matką) moje oczy się zaświeciły, te auto tak mi się spodobało, że nie byłem wstanie
oderwać od niego moich oczów przez następne 10 minut, bez przerwy je dotykałem, chciałem się też z
nim tatą przejechać, ale ten był zmęczony jazdą z odległego o 100km miasta, gdyż to właśnie tam kupił
naszą “furkę”. Gdy rozpocząłem edukacje nie potrafiłem się skupić na nauce, bo bez przerwy po głowie
chodziły mi samochody, przeszkadzało mi to w mojej edukacji, lecz po porządnym przysłowiowym
“laniu” od matki się szybko ogarnąłem i zacząłem rozróżniać czas, w którym mogę myśleć o autach od
tego, w którym musze się maksymalnie skupić, gdyż nauczyciel próbuje coś wbić do mojej pustej głowy.
Po ukończeniu edukacji w szkole podstawowej, przeniosłem się do High School’u, był to moment w
moim życiu, kiedy pierwszy raz doświadczyłem rasizmu, z którym nigdy wcześniej nie miałem do
czynienia, nawet pośrednio. Pewien nauczyciel, z jakichkolwiek pozostałości szacunku do systemu
edukacji i do pani Dyrektor, nie powiem jakiego on przedmiotu uczył, jak się nazywał i w jakiej placówce
uczył, ale wracając za przeproszeniem był on pierdolonym śmieciem, który swój system wartości
uwarunkowywał pochodzeniem oraz kolorem skóry, moment, w którym zwyzywał on moją matkę na
zebraniu rodziców od “czarnej kurwy” był ostatnim, w którym widziano mnie w szkole, gdyż rzuciłem
edukacje by oddać się swojej pasji. Przy rozpoczęciu pracy i przyuczeniu się do zawody bardzo pomogli
mi rodzice, którzy w pełni zaakceptowali moją decyzję, za co jestem im dozgonnie wdzięczny, wracając
ojciec zapoznał mnie ze swoim kolegą, który prowadzi warsztat samochodowy, trawiłem tam na
przyuczenie. Swoją drogą poznałem tam wiele wartościowych osób, które z pewnością w dobry sposób
wpłynęły na kształtowanie mojego charakteru i tego kim jestem w dniu dzisiejszym, mam tutaj na myśli
takie cechy, jak bycie miłym, nie ignorowanie innych ludzi, którzy potrzebują pomocy, robienie
wszystkiego najlepiej jak potrafię i najważniejsze, czyli sumienność i punktualność. Największą role w
tym odegrał Mikey, od którego uczyłem się wszystkiego, był 5 lat starszy ode mnie, uczył mnie fachu w
ręku i życia, mimo bycia mechanikiem, był bardzo mądrym i wrażliwym gościem, i wydaje mi się ze
przejąłem od niego te cechy. Przepracowałem w tym warsztacie tyle lat, że aktualnie jestem 20 letnim
gościem, nieźle ten czas leci, co? Ale zacząłem popadać w codzienna monotonność, wszystko zaczęło
mnie nudzić, zacząłem dostrzegać marność wszystkiego co robiłem. W tym momencie Mikey polecił mi
wyjazd do innego miasta, po przegadaniu tego z rodzicami doszedłem do wniosku, że nie jest to wcale
taki zły pomysł, fachowców potrzeba wszędzie, więc znalezienie pracy nie powinno być dla mnie
większym problemem, w tym momencie wszystko zostało postanowione i właśnie tak znalazłem się w
tym pięknym mieście, rozpoczynając wszystko zupełnie od zera.