19
@tuecursor
Tweewekelijks blad van de Technische Universiteit Eindhoven
Voor het laatste nieuws: www.cursor.tue.nl en volg tuecursor op
5 juni 2014 | jaargang 56
en
14-17 | Special studentenhuisvesting
Een nieuwe woontoren voor studenten op de TU/e-campus, maar ook:
wat gebeurt er in de stad om de groei aan (internationale) studenten op te
vangen in een tijd waarin de wooneisen aan verandering onderhevig zijn?
4 Ja!pan
Japan door de ogen
van Kinjin en de studiereiscommissie van GEWIS
6 Zekerder
zwanger
Dankzij elektronica in
kleding kan de gezondheid
van ongeboren baby’s in
de gaten worden gehouden
11 Insomnia
Technologica
We slapen steeds minder
door technologie
Check out our
English section
on pages 24-32
2 | Vooraf
5 juni 2014
Nieuws | 3
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Innovatiep
betonkano rijs voor opvouwb
are
KOers
2 juni - Een
wer
CURTOON
kende kano
van beton d
in anderhal
ve minuut al
ie
s een origam
kunstwerk in
ielkaar gevo
uwen kan w
- dat oogst ap
orden
plaus. Stud
ievereniging
KOers van d
e mastertra
ck Structura
Design van
l
Bouwkunde
won er de
innovatiepri
js mee bij d
e Internatio
Betonkanora
nale
ce in Almelo.
De vouwkan
met de naam
o
Orikano maa
kte indruk o
de jury vanw
p
ege het gem
ak waarmee
vervoerd ka
ze
n worden.
Ingrid Heynderickx nieuwe
decaan faculteit IE&IS
28 mei - Het College van Bestuur heeft prof.dr. Ingrid
Heynderickx benoemd tot decaan van de faculteit Industrial
Engineering & Innovation Sciences (IE&IS). Heynderickx is
sinds 2013 hoogleraar aan de TU/e en begint per 1 januari
2015 in haar nieuwe functie. Ze volgt prof.dr. Sjoerd Romme op.
Colofon
Hoofdredacteur
Han Konings
Eindredacteur
Brigit Span
Redactie
Judith van Gaal
Tom Jeltes | Wetenschap
Norbine Schalij
Freke Sens (stagiaire)
San van Suchtelen
Monique van de Ven
Medewerkers
Nicole Testerink
Angela Daley
Fotografie
Rien Meulman
Bart van Overbeeke
Bart van Eijden
Coverbeeld
Bart van Overbeeke
Opmaak
Natasha Franc
Vertalingen
Annemarie van Limpt (p.24,25,30,31)
Benjamin Ruijsenaars (p.28,29)
Aangesloten bij
Hoger Onderwijs Persbureau
Jet en Joost
Poll
De basisbeurs heeft dan ten langen
leste toch het loodje gelegd.
Minister Bussemaker was vorige
week zichtbaar opgelucht dat
deze klus erop zat. Ze verklaarde
met een stalen gezicht dat de één
miljard euro die op deze manier
vrijgespeeld gaat worden, zal
worden gestoken in het kwalitatief
opkrikken van het onderwijs.
Maar het terrein dat onderwijs
beslaat, is breed en één miljard
is een tamelijk abstracte hoeveelheid poen. Dus waar het uiteinde­
lijk naar toegaat… Jet en Joost
mogen het weten. Mochten er
in de nabije toekomst toch nog
enkele miljarden bezuinigd moeten
worden door dit kabinet, dan zal
dit miljard zeker een gewild potje
zijn om nog eens uit te putten.
Dan wordt die sigaar uit de eigen
doos van de student ook nog eens
door een ander opgerookt.
echt een bemoedigende maatregel
vinden. Heeft dit kabinet er dan
zo weinig vertrouwen in dat ik na
mijn afstuderen een baan vind en
die gemiddelde schuld van zo’n
21.000 euro niet wat rapper kan
terugbetalen?
Gelukkig blijft je ov-kaart bestaan
en mag je er straks maar liefst 35
jaar over doen om je schuld terug
te betalen. Als ik een jongere
was met de ambitie om te gaan
studeren, zou ik dat laatste niet
Ja, aankomend studerend
Nederland, dit is de boodschap:
investeer in jezelf, verdien bij
waar je kan, ieder voor zich,
God voor ons allen en na ons
de zondvloed.
Han Koning
s
Redactieraad
prof.dr. Cees Midden (voorzitter)
prof.dr. Marco de Baar
Angela Stevens- van Gennip
Thomas Reijnaerts (studentlid)
Arold Roestenburg
Anneliese Vermeulen-Adolfs (secretaris)
Redactieadres
TU/e, Laplace 0.35
5600 MB Eindhoven
tel. 040 - 2474020
e-mail: cursor@tue.nl
Cursor online
www.cursor.tue.nl
Druk
Janssen/Pers, Gennep
Advertenties
Bureau Van Vliet BV
tel. 023 - 5714745
Woontraining
Een kamer van twee bij drie meter,
een badkamer vol schimmel, een
uitgeleefd bankstel, luidruchtige
huisgenoten. Het was verre van
ideaal, die studentenkamer van
me in Tilburg. Toch markeerde
dat hok een tijdperk, waarin ik
behalve een vak ook (samen-)
wonen leerde. Tegenwoordig
verruilen veel studenten het
ouderlijk huis ongetraind voor
een gepolijste studio. Ik zou er
als verhuurder maar een flinke
borg voor vragen.
Als nieuwe decaan ziet Heynderickx voor zichzelf een rol
weggelegd als bruggenbouwer. De faculteit IE&IS bestaat uit twee subfaculteiten
(ofwel schools), Industrial Engineering en Innovation Sciences. “Het lijkt me nuttig
om te kijken waar beide scholen elkaar inhoudelijk en op onderwijs kunnen aanvullen.”
Sjoerd Romme keert na zijn decanaat terug naar zijn leerstoel Entrepreneurship and
Innovation binnen Industrial Engineering.
Moet de TU/e een limiet stellen aan
de groei van de instroom om zo de
kleinschaligheid te waarborgen?
We kregen 185 reacties op deze vraag.
Voor- en
tegenstanders van zo’n
limiet zijn bijna in evenwicht
(respectievelijk 36,8 % versus 35,2 %).
De meeste voorstanders (27,6 %) vrezen
voor een tekort aan ruimte en docenten.
18,2 % van de tegenstanders zegt
dat elke ingenieur broodnodig is
voor het bedrijfsleven.
28,1 % van
de respondenten koos
voor de tussenoplossing:
geen limiet, maar wel een
strengere selectie aan
de poort.
Nu vragen we op
www.cursor.tue.nl
uchtelen
an van S
S
Lees onze special over studentenhuisvesting in Eindhoven op de
pagina’s 14 tot en met 17
De basisbeurs wordt per 1 september 2015
afgeschaft. Vanaf die datum kan alleen nog
maar geleend worden. Dat is niet eerlijk voor
studenten die dan beginnen met een tweejarige
exacte master, da’s een extra jaar lenen.
Stijgende lijn in aantal
vrouwelijke UD’s
28 mei - Waar in 2012 het aantal nog flink achterbleef, was in
2013 bijna de helft van de nieuwe universitair docenten (UD)
aan de TU/e een vrouw. In het eerste kwartaal van 2014
stroomden geen vrouwelijke UD’s in of uit. Het College van
Bestuur had halverwege 2012 als streven gesteld dat tenminste de helft van de nieuw aangestelde UD’s in 2012 en 2013
vrouw moest zijn. Daarbij is overwogen om de faculteiten die
achterblijven bij die doelstelling alleen nog vrouwelijke UD’s
te laten aannemen. Die maatregel is vooralsnog van de baan.
Intro 2014: anders én vertrouwd
26 mei - Geen gezamenlijke introdag
met Fontys en de Design Academy, de
betrokkenheid van de internationale
studentenvereniging Cosmos, trainingen
waaruit studenten zelf mogen kiezen én
polsbandjes voor 18-minners vanwege de
verhoogde alcoholgrens. De intro van de
TU/e ziet er dit jaar deels anders uit, maar
voor vaste ingrediënten als de cantus en
de kennismaking met de verenigingen is
nog altijd plek gereserveerd.
De grootste wijziging in het programma van de Intro, van maandag 18 tot en met vrijdag
22 augustus, is dat LichtIn verdwijnt. De gezamenlijke introdag met alle Eindhovense
studenten werd sinds 2012 gehouden en telde meer dan zesduizend deelnemers.
De reden voor het wegvallen is dat de introweek van Fontys Hogescholen dit jaar een
week later valt dan die van de TU/e.
Auto’s aan
de kant
voor nieuwe
woontoren TU/e
Meer nieuws vind je op www.cursor.tue.nl
URE wil beste tweewielaangedreven raceauto neerzetten
29 mei - De beste tweewielaangedreven
elektrische raceauto in de Formula
Student-competitie moet de URE09 worden.
Woensdag 28 mei onthulde University
Racing Eindhoven (URE) haar nieuwste
glimmend zwarte raceparel. Volgens
teammanager Bart Kienhuis moet de
URE09 de top-vijf van het totaalklassement
kunnen halen.
Volgend jaar hoopt URE voor het eerst met
een vierwielaangedreven auto op de circuits te verschijnen. De afgelopen maanden
werkte een handvol teamleden achter de schermen “al meer dan parttime” aan de basis
van deze URE10. Begin juli wil URE het concept hiervan in Silverstone al laten zien en
laten toetsen.
Kogel door de kerk:
einde van de basisbeurs
28 mei - De basisbeurs wordt afgeschaft,
hebben regeringspartijen VVD en PvdA
afgesproken met D66 en GroenLinks.
Het is de belangrijkste onderwijshervorming
sinds dertig jaar, zegt onderwijsminister
Jet Bussemaker. De partijen in Den Haag
hebben een nieuw woord voor studielening
bedacht: ze spreken van een studievoorschot.
Tegenstanders van een leenstelsel spreken
consequent van schuldenstelsel, maar
studenten moeten het volgens de partijen
anders zien: niet als een schuld, maar als
een voorschot op latere inkomsten. Op termijn moet het nieuwe stelsel 800 miljoen euro
opleveren, misschien zelfs 1 miljard.
gisch
e
t
a
r
t
s
eren
c
n
a
l
s
Philip verband
n
g aan.
e
e
/
nwerkin
e
s
m
a
TU
s
g
e
isch
g zijn
erkin
e strateg endi aan de sla
w
n
eerjarig
e
v
m
o
org,
z
n
m
s
e
m
ro
e
id
sa
extra p
ondhe
h gaan
z
g
e
rc
ti
g
a
n
e
n
e
s
a
v
e
oor ze
ilips R
ebied v
rd
tg
n Ph
oeten hie
es op he
e TU/e e
ee jaar m digitale innovati
3 juni - D
tw
à
lf
a
aar
derh
ichten n
Over an
oek verr tenschap.
rz
e
d
n
o
die
tawe
nk van
ng en da
verlichti ilips-topman He omvang
h
P
u
s
q
nis a
Volgen
verbinte het concern
e
d
is
n
Houte
tste die
t een
de groo
loten me rking
s
e
fg
een van
a
ft
enwe
ijd hee
t de sam
e
wereldw
M
.
g
in
oeid,
stell
kennisin
euro gem iteit het
n
e
jo
il
rs
8m
de unive
en.
is zo’n 2
hilips en n rekening nem
P
n
a
v
r
a
u
h
a
wa
r
o
im
o
x
v
á
et M
deel
mt van h na
grootste
o
k
l
e
e
d
er
eri
Een klein ntrum, het Cath ntrum
e
ce
C
e
h
is
c
rt
is
e
d
Me
het exp
n
e
emen.
is
ln
u
ok dee
o
Ziekenh
ie
d
e
haeg
Kempen
23 mei - Nieuws is het al lang niet meer: de komst van de nieuwe woontoren voor studenten,
die op het parkeerterrein en evenementenveld tussen Potentiaal, Traverse en de spaceboxen
verrijst. Corporatie Vestide en de TU/e stelden de bouw ervan in september 2011 al in het
vooruitzicht. Jaren en een traject vol aanbestedingen en vergunningen later, gaat de spa
komende maand dan eindelijk de grond in.
Het gaat in dit stadium om voorbereidende werkzaamheden: het zogenoemde ‘bouwrijp’
maken van de grond. Met de daadwerkelijke bouw van de veertien verdiepingen tellende
woontoren van studentenhuisvester Vestide, wordt pas over een jaar begonnen.
4 | Gelinkt
5 juni 2014
Gelinkt | 5
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Japan: westers met kans op een ware cultuurshock
De TU/e: dagelijks het tweede thuis van zo’n tienduizend studenten
en medewerkers. Een relatief kleine gemeenschap, met ontelbare
banden tussen de leden - zakelijk en/of privé. In ‘Gelinkt’ laten we
steeds twee van hen aan het woord over hun relatie met elkaar en
de universiteit.
Een dubbelinterview met Japan als thema? Is prima - al doen ze beiden niet
al te deftig over hun connectie met het land. “Ik ben echt niet altijd bezig
met Japan”, erkent Amy Meevis, studente Industrial Design en voorzitter
van Kinjin, de Japanse cultuurvereniging voor studenten. En Sako Arts,
student Software Science, relativeert: “Ik vind sushi ontzettend lekker,
maar daar houdt het ook wel mee op”. Toch ademen hun beider agenda’s
momenteel ‘Japan’: vanwege Kinjins aankomende Ja!Pan-festival (Amy)
en de trip van studievereniging GEWIS naar het land deze zomer (Sako).
De rust, de sereniteit, de historie,
cultuur en tradities. Maar ook:
de extravagant geklede tieners,
Hello Kitty, dwaze gadgets en
hysterische televisieprogramma’s
waarin gillende Japanners de meest
extreme uitdagingen aangaan.
Het land van de rijzende zon is
een land met meerdere gezichten,
erkent de 21-jarige Amy. “Enerzijds
is het superconservatief, ouderwets
in normen en waarden, met
bijvoorbeeld de voor ons volstrekt
idiote visie dat getrouwde vrouwen
niet mogen werken. Maar tegelijker­
tijd is Japan enorm vooruitstrevend,
bijvoorbeeld qua technologie.
En staat het natuurlijk bekend om
de meest vreemde uitspattingen,
zoals idiote spelshows als
Takeshi’s Castle.”
Sako (21), bezig met de afronding
van zijn bachelor Software Science,
is maar wat benieuwd naar het
veelzijdige Japan. Onder andere
Zuid-Afrika, de Verenigde Staten
en Brazilië passeerden de revue
toen GEWIS’ studiereiscommissie
zich over de volgende bestemming
boog, maar “Japan vonden we wel
apart”. Ook al is het land volgens
de student op veel fronten heel
westers, Sako stelt zich in op een
ware cultuurshock. “Daar vinden
ze het helemaal niet gek om,
na kantoortijd, je pak uit te trekken
om vervolgens in een jurk in een
restaurant te gaan werken.”
De GEWIS-trip was in trek; meer
dan vijftig mensen schreven zich in.
Dertig van hen gaan in juli daadwerkelijk mee - met dank aan een
flinke eigen bijdrage én honderd
uur betaalde casestudy per persoon
bij een bedrijf om te studiereiskas
te spekken.
De Japan-reis is voor zo’n veertig
procent studiegerelateerd, vertelt
Sako, voorzitter van de organiserende
commissie. Op het programma
staan onder meer bezoeken aan
bedrijven en universiteiten, waar
vooral de meereizende docenten
van Wiskunde & Informatica
vruchtbare contacten hopen te
leggen. Ook de Japan Aerospace
Exploration Agency krijgt de
Eindhovenaren over de vloer.
Daarnaast is er volop ruimte voor
historie en cultuur, met onder meer
bezoeken aan het Hiroshima Peace
Memorial Park en de tempels in Kyoto,
deelname aan een traditionele
theeceremonie en een training
in martial arts. Sako kijkt vooral
ook uit naar de citytrips die zijn
commissie heeft voorbereid.
Bij elkaar -of tenminste met zijn
tweeën- blijven en bereikbaar
blijven zijn in de hectische Japanse
steden het devies. “Ik ben zelf
vrij lang en tussen de Japanners
waarschijnlijk makkelijk te vinden.
Maar een groep van dertig mensen
is gewoon lastig te managen. Dan
moet je goede afspraken maken.”
“We doen
hier alleen
activi­teiten die
het daglicht
kunnen
verdragen”
“Veel verwondering”, zo verwacht
Sako van zijn eerste real-life
kennismaking met Japan volgende
maand. Toch werd al de nodige
voorstudie verricht. “Een dame van
de ambassade heeft ons tijdens een
Japan-avond bijvoorbeeld verteld
over belangrijke do’s and don’ts.
Zo is het uitwisselen van visite­
kaartjes in Japan een heel ritueel,
waarbij kaartjes netjes met twee
handen worden overhandigd en
aangepakt, en uitvoerig aan
twee kanten worden bekeken.”
In die ‘correcte’ Japanse rituelen
is de jaarlijkse stroom introdeel­
nemers, die in augustus langs de
cultuurverenigingen in de Bunker
trekt, niet zo geïnteresseerd, weet
Amy inmiddels. Op de tongen van
de introkids die Kinjin bezoeken,
branden vooral vragen over de
erotische cartoons -de zogeheten
hentai-films- waarom Japan
bekendstaat. “We moeten regelmatig uitleggen dat we bij Kinjin
niet de hele dag hentai zitten te
kijken.” Luid lachend voegt ze
eraan toe: “We doen hier alleen
activiteiten die het daglicht
kunnen verdragen”.
Karaoke en Dance Dance Revolution
zijn geliefde bezigheden binnen
de vereniging. Ook houdt Amy van
cosplay (costume play), waarvoor
liefhebbers met kostuums en
accessoires zo goed mogelijk een
karakter uit bijvoorbeeld een
tekenfilm of game proberen neer
te zetten. Verder kijkt ze graag
naar anime, de verzamelnaam voor
Japanse tekenfilms in de meest
uiteenlopende stijlen en genres,
“van horror en drama tot de meer
clichématige schoolgirl-anime”.
Maar verder, zo benadrukt ze, is
Japan “gewoon een deel van mijn
leven dat redelijk is ingepast in
mijn alledaagse schema. De rest
van de dag ben ik met andere
dingen bezig”.
“Uit onwetendheid komt
terughoudendheid”
Ze weet dat Kinjin en haar vijftig,
zestig leden binnen het Eindhovense
studentenleven wellicht een beetje
als vreemde eenden in de bijt
worden gezien. “Als liefhebber
van de Japanse cultuur val je toch
een beetje buiten de norm. En uit
onwetendheid komt terughoudendheid”, denkt ze. Een deel van de
Japan-liefhebbers is van nature
misschien ook wel wat geslotener
en “kwetsbaarder” dan gemiddeld,
formuleert ze voorzichtig, “maar
onderling zijn mensen enthousiast
en meer uitgesproken”.
Feit is dat Kinjin volgens Amy
weinig contact heeft met andere
verenigingen. “Dat is niet zozeer
een bewuste keuze - waar mogelijk
proberen we ook wel dingen samen
met anderen te doen, zoals vorig
jaar voor het Asia-festival. Lastig
is dat er weinig grond is om op
samen te werken. We zijn, net als
The Knights of the Kitchen Table,
meer een huiskamervereniging en geen performancevereniging
zoals de meeste andere clubs in
de Bunker”.
Al zou hij een lidmaatschap zelf
niet gauw overwegen, Sako zegt
het juist leuk te vinden dat de
universiteit een vereniging als
Kinjin in huis heeft. “Maar ik
ben zelf geen mangalezer of
animekijker. Ik vind sushi
ontzettend lekker, maar daar
houdt het dan ook wel mee op.”
Met het Ja!Pan-festival op 5 juni
hoopt Kinjin de universiteit wat
méér van Japan te laten proeven
dan sushi -al is die uiteraard wél
vertegenwoordigd-, met onder
meer een markt en muziek van
een Japanse drumband en een
dj-collectief uit de Japanse
dancescene. Voor de studiereizigers
van GEWIS is het festival overigens
geen verplichte kost, zegt Sako,
“maar we raden het wel aan”.
Amy denkt dat TU/e’ers bovendien
best wat van Japanners zouden
kunnen leren. “Over het algemeen
zijn het harde werkers, zo worden
ze ook opgevoed. Daarbij zijn ze
enerzijds bezig met bijvoorbeeld de
allernieuwste technologie, terwijl
ze anderzijds hun tradities in ere
weten te houden. Dat vind ik mooi.”
Interview | Monique van de Ven
Foto | Bart van Overbeeke
6 | Onderzoek
5 juni 2014
Zekerder zwanger
Interview | Tom Jeltes
Voor veel vrouwen is de zwangerschap een onzekere tijd, zeker
als er twijfels zijn over de gezondheid van het ongeboren kind.
Onderzoekers van de TU/e werken daarom aan elektronica die in
kleding kan worden geïntegreerd om de gezondheid van de foetus
op een laagdrempelige manier continu in de gaten te houden.
Nu zijn ze op zoek naar zwangere vrouwen die hun vinding willen
helpen testen.
Met zwangerschappen neem je geen
risico. En dus komt het regelmatig
voor dat een hoogzwangere vrouw
voor de zekerheid in het ziekenhuis
aan een monitor wordt gelegd, alleen
maar omdat ze haar ongeboren kind
al enig tijd niet meer heeft voelen
bewegen. In de meeste gevallen is
het loos alarm en mag de opgeluchte
aanstaande moeder na een paar
uur gewoon weer naar huis. Zo’n
ziekenhuisbezoekje is echter een
kostbare zaak, en zou wellicht
makkelijk voorkomen kunnen
worden als de moeder gewoon
op haar mobieltje zou kunnen
zien hoe haar kindje het maakt.
Dat moet mogelijk zijn, denken
de onderzoekers van het STWproject SEBAN (voluit Smart Energy
Body Area Sensor Networks for
Pregnancy Monitoring). Met in
kleding verwerkte elektronica
zou de hartslag van het kindje
en de samentrekkingen van de
baarmoeder kunnen worden
gemeten en via bluetooth door­
gegeven aan een smartphone
of tablet. Op die manier kan
gedurende het laatste trimester
van de zwangerschap de toestand
van de foetus continu in de gaten
worden gehouden, zonder dat de
moeder hiervoor in het ziekenhuis
hoeft te zijn, of zelfs maar rust
hoeft te nemen.
Het systeem
kan voorkomen
dat kinderen
onnodig moeten
worden ‘gehaald’
Zo’n draagbaar monitorsysteem kan
niet alleen geld besparen, maar kan
ook voorkomen dat baby’s onnodig
moeten worden ‘gehaald’, vertelt
Monica Perusquía-Hernández, die
vanuit Industrial Design (User-System
Interaction) betrokken is bij het
SEBAN-project. “Metingen in het
ziekenhuis zijn eigenlijk altijd een
momentopname. Op basis van zo’n
meting kan worden besloten het
kind vroegtijdig te halen. Achteraf
blijkt soms dat dit niet nodig was
geweest. Maar zo’n vroege geboorte
brengt wel flinke risico’s mee voor
het kind.”
De Mexicaanse onderzoekt hoe je
de ‘draagbare’ meetapparatuur het
best kunt aanbieden aan zwangere
vrouwen. “Ik ben als het ware
ingehuurd voor de laatste fase van
het project, om de vergaarde kennis
in de praktijk te testen”, vertelt ze.
“Het is voor mij de laatste opdracht
voor mijn PDEng (de doctorstitel
voor ontwerpers, red.).” De vrouwen
moeten de elektronica comfortabel
kunnen dragen, zoveel is duidelijk.
Verder is het van belang dat de
meetresultaten op zodanige wijze
aan de moeder worden doorgegeven
dat het systeem niet voor extra stress
zorgt.
Het ligt dus bijvoorbeeld niet voor
de hand om continu de hartslag
van het kind door te geven; dat zou
waarschijnlijk alleen maar leiden tot
een ongezonde obsessie voor die
Proefpersonen gezocht
Voor het ontwerpproces van het draagbare SEBAN-systeem is de
mening van de aanstaande moeder van groot belang. Zij is degene
die het zal dragen, en daarom moet het voor haar comfortabel zijn.
Om die reden is Monica Perusquía-Hernández op zoek naar proef­
personen die een baby verwachten en tijdens de looptijd van de studie
(eind juni tot begin juli) meer dan 24 weken zwanger zijn. De vrouwen
wordt gevraagd twee of drie weken het prototype te dragen (verwerkt
in een shirt of buikband), waarna ze hun ervaringen rapporteren en
suggesties voor verbeteringen mogen geven.
Ben je zelf in verwachting en heb je interesse, of weet je iemand die
mogelijk zou willen deelnemen, stuur dan een mailtje naar Monica
Perusquía-Hernández (m.perusquia.hernandez@tue.nl). “Je bijdrage
is van essentieel belang voor de ontwikkeling van deze technologie,
die de toekomstige omgang met risicozwangerschappen dramatisch
kan veranderen”, aldus Perusquía-Hernández.
getallen, zegt promovendus Michiel
Rooijakkers, die vanuit Electrical
Engineering (Signal Processing
Systems) verantwoordelijk is voor
de verwerking van de meetsignalen.
“Als de moeder voortdurend naar
die getallen zit te staren, en de
hartslag van 140 naar 136 naar
138 ziet gaan, werkt dat juist
stressverhogend. Ik verwacht
dat we in eerste instantie enkel
informatie aanbieden over hoe
vaak de baby in een bepaalde
periode heeft bewogen.”
Die bewegingen van de foetus zijn
af te leiden uit een continue meting
van de hartslag. Door de signalen
van verschillende elektroden te
vergelijken, kan namelijk de
oriëntatie van het hartje (en dus
van de baby) worden vastgesteld.
Voor zwangerschappen met een hoog
risico zou ook een alarmfunctie
kunnen worden geprogrammeerd:
als de hartslag bijvoorbeeld boven
of beneden een bepaalde waarde
komt, wordt direct een signaal
naar het ziekenhuis verstuurd.
Onderzoek | 7
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
van baby’s in de baarmoeder.
Zo promoveerde Rik Vullings op
het maken van een ECG (elektro­
cardiogram ofwel hartfilmpje) van
de baby door met elektrodes op de
moederbuik de elektrische signalen
te meten waarmee de hartslag
gepaard gaat. “En mijn huidige
begeleider Chiara Rabotti heeft
tijdens haar promotie met diezelfde
techniek de activiteit van de
baarmoeder gemeten”, aldus
Rooijakkers. “Hoe de baarmoeder
zich gedraagt, is namelijk ook een
belangrijke indicator voor hoe de
zwangerschap verloopt.”
Een groot verschil met boven­
genoemd werk is dat de draagbare
meetapparatuur een paar maanden
moet kunnen functioneren met een
enkele knoopcelbatterij als voeding.
Dat heeft consequenties voor de
dataverwerking, legt Rooijakkers
uit: “In het ziekenhuis is het niet
belangrijk hoeveel energie de chips
verbruiken. Daarom wordt voor die
systemen gezocht naar algoritmes
die de mooiste data opleveren.
Comfortabel
systeem voor
aanstaande
moeders
Voor mij was juist belangrijk dat de
bewerkingen energiezuinig zijn.
Het is me gelukt om methodes
te vinden die tot wel vijftig keer
zuiniger zijn dan de bestaande
algoritmes.”
Comfort is ook een belangrijk
aspect binnen het SEBAN-project.
Het dragen van de sensor moet zo
laagdrempelig mogelijk zijn: het
mag geen belasting zijn voor een
zwangere vrouw om lang met de
apparatuur rond te lopen. Zeker
niet als de aanstaande moeder het
systeem maandenlang wil of moet
gebruiken. Hoe de elektronica
precies op of in de kleding verwerkt
gaat worden, zal afhangen van de
praktijktests die de komende
maanden moeten plaatsvinden.
Voor die tests zijn twee prototypes
beschikbaar: een ‘dummy’ voorzien
van enkele dunne en relatief
flexibele koperen plaatjes (niet
geschikt om mee te meten, maar
meer bedoeld om de proefpersonen
een indruk te geven van hoe het
eindresultaat ongeveer zal voelen)
en een werkzaam prototype - voor­
zien van alle relevante elektronica,
maar nog wel op een harde
printplaat van vijf bij vijf centimeter.
Met dat laatste prototype wordt
gekeken in hoeverre de metingen
worden verstoord door de dagelijkse
bezigheden van de proefpersoon.
“We weten natuurlijk wel iets over
de invloed van bewegingen op de
meetsignalen”, legt Rooijakkers uit,
“tijdens een meting in het ziekenhuis
beweegt de proefpersoon namelijk
ook wel eens een beetje, bijvoorbeeld
als ze even gaat verzitten, maar dat
is niet te vergelijken met iemand die
gewoon aan het werk is.”
Terwijl Rooijakkers verantwoordelijk
is voor de software, werkt in de
groep van projectleider dr. Eugenio
Cantatore (Mixed-Signal Microelectronics) nog een tweede promo­
vendus, Shuang Song, die het
hardware-ontwerp voor zijn
rekening neemt. Ook voor de
Chinees is -naast de betrouwbaarheid- de energiezuinigheid van
de elektronica het belangrijkste
aandachtspunt. “Bijzonder is dat
de hardware feedback krijgt van
de software over de sterkte van
de meetsignalen”, zegt Song.
“Als die signalen van hoge kwaliteit
zijn, dan kunnen we het vermogen
van de hardware terugschroeven
en meer ruis toelaten zonder dat
dit problemen oplevert voor de
interpretatie van de meetgegevens.”
En zo werken hard- en software
gebroederlijk samen om de sensor
zo lang mogelijk te laten werken
op een enkel klein batterijtje.
Omdat een hard printplaatje op je
buik natuurlijk geen aanlokkelijk
idee is voor de gemiddelde
zwangere vrouw, is Song ook bezig
met een variant waarbij de chips
op een flexibel lapje plastic zijn
aangebracht. Die moet nog deze
herfst beschikbaar zijn voor de
volgende ronde van tests.
In de afgelopen jaren is bij Electrical
Engineering aardig wat expertise
opgebouwd over het monitoren
Schetsen die laten zien hoe de sensor, verwerkt in een buikband,
zou kunnen worden gedragen. Illustraties | Monica Perusquía-Hernández
In de rubriek Sluitstuk vertellen afstudeerders over hun afstudeeronderzoek.
Wil je ook in deze rubriek, mail dan naar cursor@tue.nl.
Sluitstuk
Leren klokkijken in je eigen tijd
Dat technologie heel goed in het
(basis)onderwijs geïmplementeerd
kan worden zonder meteen statisch
of vervangend te zijn, bewijst
ID-masterstudent Mitchell Jacobs.
Met zijn lesbox GoedWijzer -hopelijk
de eerste uit een themareeks- laat
hij kinderen op hun eigen niveau en
tempo aan de wijzers van de klok
draaien.
Onderzoekers van het SEBAN-project: Michiel Rooijakkers, Shuang Song (met het eerste werkende prototype, nog op een klassiek printplaatje)
en Monica Perusquía-Hernández (met de ‘dummy’ waarmee het comfort van de sensor zal worden getest). Foto | Bart van Overbeeke
Het deksel van de lesbox is
opgeklapt een tablet-standaard.
Al gauw komt uit de speaker een
meisjesstem met de volgende
opdracht: “Het is kwart over twee
en Laura gaat een tekening maken.
Zet de klok op kwart over twee.”
Michell Jacobs, masterstudent
Industrial Design, draait de
gekleurde wijzers van de houten
klok en schuift aan de minuten­bogen.
Dankzij de elektronica die zowel
in de wijzers als in de losse
hulpstukken zitten, zijn ze draadloos verbonden met de applicatie
en wordt hun positie geregistreerd.
“Het fysieke is belangrijk: door aan
de grote wijzer te draaien zie je dat
de kleine wijzer meegaat en wordt
hun relatie duidelijk. Voor kinderen
is klokkijken hogere wiskunde
omdat er zoveel gelaagdheden
in zitten. GoedWijzer probeert
die stap voor stap te ontleden.
Door embodied learning -leren door
te doen en het tastbaar te maken-
worden kinderen niet alleen cognitief
maar ook motorisch geprikkeld. Ook
heb ik de nadruk op context gelegd:
waarom moet je iets leren? Als dat
duidelijk is, wordt leren voor veel
kinderen ineens leuk.”
Mitchell wilde al heel lang aan
de slag met het ontwikkelen van
uitdagende lesmethodes voor
het basisonderwijs. “Veel van de
technologie die nu in het onderwijs
wordt toegepast is statisch of
vervangend, kijk maar naar het
digibord dat je tegenwoordig in
elk klaslokaal ziet. Op zich goede
technologie, maar het mist een
vertaalslag naar de mens.”
Om te kijken waar leerkrachten en
kinderen daadwerkelijk behoefte
aan hebben, liep Mitchell een aantal
weken mee op een Eindhovense
basisschool. Al snel bleek dat het
vooral de wat abstractere vraag­
stukken waren die extra aandacht
konden gebruiken, met name het
leren klokkijken. Vervolgens ging hij
-door de kinderen al snel ‘uitvinder
Mitchell’ genoemd - aan de slag
met verschillende prototypes die
uitvoerig getest werden. “Ik dacht
dat ze de meeste belangstelling
voor de tablet zouden hebben, maar
juist de houten klok was favoriet.
Heel leuk, want ik heb heel erg
nagedacht over de vormgeving - niet
alleen hoe het eruit ziet, maar ook
Mitchell Jacobs. Foto | Rien Meulman
hoe het voelt en het leerproces
stimuleert. Dat kinderen er dan
zelfs in de pauze mee verder willen
geeft een boost, dat is waar je
het voor doet.”
Nu GoedWijzer bijna klaar en
Mitchell bijna afgestudeerd is,
richt hij zich op het vervolg.
Eerst hoopt hij GoedWijzer op de
markt te krijgen, en hij zit nog vol
ideeën voor nieuwe lesboxen
gebaseerd op dezelfde, andere
manier van denken. “Eigenlijk ben
ik voor mezelf van zo’n twintig jaar
geleden aan het ontwerpen. Dat
kind -en daar zijn er nu ook heel
veel van- heeft bepaalde behoeftes.
Pas nu begrijp ik dat ik een andere
onderwijsvorm nodig had om te
kunnen begrijpen waarmee ik
bezig was. En dat motiveert mij
weer om samen met de leerkrachten
en kinderen de toekomst te
ontwerpen.” (NT)
8 | Onderzoek
5 juni 2014
4 brandende vragen
Onderzoek | 9
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Alexander van Reenen | Technische Natuurkunde
Joep de Groot | Electrical Engineering
Bewegende magneetdeeltjes
voor diagnoses
Veilige vingerafdrukken
1 | cover
Op de omslag is een vingerafdruk te zien, één van de bekendste vormen van biometrie, die,
als je hem van dichtbij bekijkt, blijkt te bestaan uit eentjes en nulletjes. Dit omzetten van
biometrische gegevens naar digitale gegevens is het onderwerp van het proefschrift. Het
idee komt van mijn neef die de omslag voor me heeft ontworpen. Het sprak me aan omdat
je het proefschrift nu zowel van een afstandje als dichtbij moet bekijken om alles te zien.
1
we op
n
e
i
z
Wat
er van
v
o
c
de
hrift?
c
s
f
e
je pro
2 | feestjes
Meestal leg ik eerst uit wat biometrie is, het herkennen van mensen aan persoonlijke kenmerken
zoals vingerprints, iris-scans, en dergelijke. Daarna kan ik dan uitleggen dat mijn onderzoek
niet zozeer ging over het of en hoe, maar vooral over hoe we het veilig houden. Door het
gebruik van biometrische gegevens kunnen ongewenst de privacy van de gebruiker en de
beveiliging in gevaar komen.
3 | onmisbaar
2
De technieken gebruikt in mijn onderzoek komen uit het digitaal watermerken van media
zoals films en muziek. De eerste stappen om dit te gebruiken voor biometrie zijn gezet
door mijn promotor. In mijn onderzoek heb ik vervolgens gekeken hoe je voorkomt dat er
informatie lekt uit het systeem en de herkenning van personen optimaal is.
Ho
op f e leg
j
waa eestj e
e
r je
ond s uit
e
ove
r ga rzoek
at?
4 | samenleving
1 | cover
3
Welke persoon,
techniek of apparaat is
onmisbaar geweest
voor je onderzoek?
2 | feestjes
Ik heb onderzoek gedaan naar nieuwe technologie
om bepaalde microfluïdische processen voor geminia­
turiseerde diagnostische tests nog efficiënter uit te
voeren. Magnetische deeltjes zijn hier uitermate
geschikt voor, en ik heb onderzocht welke invloed
dynamische magnetische velden kunnen hebben
op het verbeteren van de prestaties.
3 | onmisbaar
4
eft
Je ziet magnetische deeltjes die onder invloed van
gegenereerde magnetische velden verschillende
stappen ondergaan in een microfluïdische vloei­
stofcel. Bovenin vormen de deeltjes ronddraaiende
ketens om efficiënt eiwitten (groen) te vangen,
waarna de deeltjes door middel van dynamische
velden over een oppervlakte worden uitgespreid
om zo vervolgens de gevangen eiwitten te binden
aan het sensoroppervlak. Dit zijn de processtappen
die ik heb onderzocht en ontwikkeld. In een geïnte­
greerde biosensor zou na deze stappen nog een
wasstap worden uitgevoerd om daarna het aantal
gebonden deeltjes te bepalen als maat voor de eiwit­
concentratie.
e
Wat h
g
levin
en
m
de sa
werk?
w
u
o
aan j
(Onder redactie van Tom Jeltes)
Foto’s | Bart van Overbeeke
Zonder de samenwerking met Philips zou mijn
onderzoek zich veel minder gericht hebben op de
relevante uitdagingen binnen dit vakgebied. Het is
uniek om fundamenteel onderzoek te doen met
zicht op een concrete en relevante toepassing.
4 | samenleving
De technieken die ik heb ontwikkeld maken het
mogelijk om magnetische deeltjes nog effectiever
te gebruiken in technologie voor point-of-care
diagnostiek, d.w.z. voor ter plekke kunnen stellen
van een diagnose (bijvoorbeeld voor hartfalen).
Dit soort diagnostiek zal in de toekomst de effi­
ciëntie en de (kosten)effectiviteit van de gezondheidszorg sterk gaan verbeteren.
Veel biometrische systemen, zoals het e-Paspoort, zijn op dit moment gebaseerd op een
naïeve beveiligingsmethode, namelijk encryptie-decryptie. Dit gaat er vanuit dat iedereen
die de encryptiesleutel heeft te vertrouwen is. Met het door ons ontworpen systeem is dit
niet meer nodig omdat de gegevens die worden opgeslagen niet terug te voeren zijn naar
de originele biometrie.
Shady Keyrouz | Electrical Engineering
Draadloos mobiele telefoons opladen
1 | cover
Op de omslag zien we een device waarmee radiofrequent (RF) vermogen kan worden
‘geoogst’. Zoals zonnecellen de energie die licht met zich meedraagt omzet in elektriciteit,
zo kan dit apparaat het beschikbare RF-vermogen (bijvoorbeeld uitgezonden door zendmasten
voor televisie of mobiele telefonie) vangen en omzetten in gelijkstroom. Dit prototype is
gemaakt voor toepassing in glas waarmee RF-vermogen kan worden geoogst.
2 | feestjes
Draadloos opladen van mobiele telefoons is de droomtoepassing van ons onderzoek.
Overal waar WiFi beschikbaar is (tegenwoordig in veel horecagelegenheden en publieke
ruimten) zouden onze mobiele telefoons dan automatisch gaan opladen.
3 | onmisbaar
Zowel systeemoptimalisatie als de samenwerking tussen de antenne-ontwerper en de
ontwerper van de RF-chip zijn essentieel geweest voor dit project.
4 | samenleving
Aan de hand van draadloze temperatuur-, licht- en bewegingssensoren kun je automatisch
de mate van verwarming en de sterkte van de verlichting in gebouwen aanpassen, waardoor
je veel energieverspilling kunt voorkomen. Daarnaast kunnen draadloze sensoren belangrijk
worden in een verouderende samenleving. Ze maken het mogelijk om op afstand vitale
functies in de gaten te houden in het kader van langer thuiswonen en gezondheidszorg op
afstand. Als je deze sensoren draadloos van energie kunt voorzien, zal dit het gebruik ervan
stimuleren. Bovendien zal het energieverbruik afnemen. Wij zijn in staat gebleken om allerlei
sensoren voor temperatuur en vochtigheid draadloos van energie te voorzien - waaronder
temperatuursensors met LCD-displays.
10 | Mens & Mening
5 juni 2014
En ik vind
TUssen de oren
En ik vind
Leenstelsel zorgt voor betere onderwijskwaliteit
Videocolleges tijdens je master
Het land waar het aantal afstudeerders de afgelopen jaren fors is toegenomen, maar de
kwaliteit van ons onderwijs flink achterblijft. Waar een groot deel van dit onderwijs al
gefinancierd wordt door de overheid, maar nu het ietsje minder wil financieren daar
veel tegenstand ontvangt vanuit studerend Nederland. Het leenstelsel wordt als een
doemscenario gezien door veel studenten, terwijl het ook ontzettend veel kansen en
voordelen met zich meebrengt.
Het geld dat in de nieuwe plannen bespaard wordt door het intrekken van de studie­
beurzen zal niet enkel gebruikt worden om de staatskas te spekken, maar vloeit ook terug
naar docenten en onderwijsinstellingen met als doel de kwaliteit van het onderwijs te
verbeteren.
Als studeren niet meer vanzelfsprekend wordt voor de meeste mensen, zullen meer
studenten hun best gaan doen hun studie nominaal af te ronden. Een jaar langer
studeren betekent dan ook een jaar langer lenen. Dit stimuleert beter overwogen
studiekeuzes alsmede een betere prestatie van de studenten en dat zal de kwaliteit
van onze afstudeerders ten goede komen.
Ook zullen studenten niet alleen sneller willen studeren, maar ook beter. In het beste
geval gaan bedrijven zich meer bezighouden met studenten. In de vorm van studie­
beurzen zullen zij niet alleen kosten drukken, maar ook excellente prestaties stimuleren
zodat studenten in aanmerking komen voor deze beurzen. Ook biedt dit meer carrièremogelijkheden voor afgestudeerden, omdat zij al vroeg in aanraking komen met
bedrijven die relevant zijn voor hun verdere loopbaan.
Al met al zal een leenstelsel -hoe ongunstig voor sommigen dan ook- in staat zijn
de kwaliteit en het niveau van ons onderwijs ten goede te komen en diploma-inflatie
tegen te gaan. Als student zou ik dáár graag in willen investeren.
We kennen allemaal de videocolleges in de bachelor wel. Alle basisvakken en veel
majorvakken worden tegenwoordig opgenomen door studenten. Volgens onze rector,
dhr. Van Duijn, brengen videocolleges drie grote voordelen met zich mee, zo zei hij in
de laatste universiteitsraadsvergadering: Als eerste kunnen de videocolleges je helpen
bij het voorbereiden van een tentamen. Daarnaast werken ze prima als naslagwerk voor
het verduidelijken van de stof. Als laatste is het mogelijk je college alsnog te volgen,
mocht je onverhoopt ziek zijn.
Daan Weijers | bachelorstudent Industrial Design
Eindhovense Studentenraad
Algemeen
EPC | Bedankje zeskamp
Wij willen de organisatie en de
deelnemers bedanken voor weer
een geweldige zeskamp. Graag zien
wij jullie volgend jaar weer terug
voor een sportieve middag of
misschien eerder bij het EPC.
Sportieve groet, Team EPC
Peace Center Foundation |
Elective Courses Technology,
Peace and Security
On Thursday June 5 there will be a
lecture by ir. Ronald Prins, founder/
director of Fox IT and well-known
cybersecurity-expert, on Cyber­
security and Cyberwar.
The course consists of 8 guest
lectures by experts. For a complete
schedule, see: OW Info/Oase or
http://www.stichtingvredes
centrumeindhoven.nl/page11/
page9/index.html
On Thursday June 12 Drs. Mr. Ron
Ritzen, Hogeschool Avans, Den
Bosch will give a presentation on
Armament and Ethics.
On Thursday June 19 there will be
the final college in the course which
consists of two lectures. One by
Dr. Jürgen Altmann, University
Dortmund, on Military uses of
Nanotechnology: A New Threat?
The second will be by Dr. Jeroen
Warner, Wageningen UR, on Water
wars, climate wars and the dangers
of catastrophism.
For a complete schedule, see:
OW Info/Oase or http://
www.stichtingvredescentrum
eindhoven.nl/page11/page9/
index.html
The meetings are in Auditorium
Room 1, 13.45-15.30.
InMotion | InMotion is looking for you!
InMotion is a race team building the
race car of the future. In 2014/2015
you can build our electric test
platform and lead the team to
victory at the Eschdorf hillclimb
race in Luxemburg. Furthermore
it is possible to do research on the
race car of the future: Our Le Mans
prototype race car. Visit us at TU/e
Connector 1.32 (Het Eeuwsel 6) or
go to www.inmotionracing.com
for more information.
If you are interested in a position
within the team please send your
information before the 13th of
June 2014 to Mark van Vught:
info@inmotionracing.nl
SAI | Invitation diploma award
ceremony SAI
3TU.School for Technological
Design, Stan Ackermans Institute
(SAI) invites you to the diploma
award ceremony on Thursday
19 June 2014.
During this ceremony the SAI design
engineers will receive their diploma,
a Professional Doctorate in
Engineering (PDEng) degree.
The festive presentation of diplomas
will take place in the Blauwe Zaal
in the Auditorium at Eindhoven
University of Technology at 15:00 hrs.
The presentation will conclude with
a reception.
Studentensportcentrum |
De voorjaarskaart voor 35 euro
Studenten en medewerkers van
Fontys, TU/e en Design Academy
hoeven niet te treuren. Wie niet op
vakantie gaat en behoefte heeft aan
sport, kan deze zomer gewoon bij
het SSC terecht. Wie nog geen
sportkaart heeft, kan een voorjaars­
kaart aanschaffen voor slechts 35
euro. Met deze voorjaarskaart kun
je nog in de maanden juni, juli en
augustus (tot en met 31 augustus
Het stoort de Eindhovense Studentenraad dan ook dat veel mastervakken nog niet
worden opgenomen. Faculteiten zijn bang dat studenten dan colleges niet meer
bezoeken, dat de werklast voor docenten stijgt en dat de capaciteit niet toereikend is.
Onzin, zegt de ESR. Loop een willekeurig college in dat wordt opgenomen en je zult zien
dat daar heus nog genoeg studenten zitten. Docenten hoeven in feite geen extra moeite
te doen voor videocolleges omdat studenten deze opnemen. En dat de capaciteit niet
toereikend is, is geen goede reden om het niet te doen. De TU/e wil immers meer
digitaliseren, en daarvoor zal er moeten worden geïnvesteerd. Doe dat onder andere
in videoapparatuur, zegt de ESR. Daarnaast zijn er ook masterstudenten die graag hun
eigen college willen opnemen, dus ook die capaciteit is toereikend.
Kortom: videocolleges geven alleen maar een boost aan het studeren. Waarom die er in
de master nog niet zijn, is ons een raadsel. Faculteiten, die zelf bepalen welke vakken
worden opgenomen, zullen nog echt eens goed moeten nadenken wat de echte reden is
waarom er nu nauwelijks videocolleges in de master zijn. En als dat dan bekend is, laat
ze dan investeren in die videocolleges. Als student, en uiteindelijk ook als universiteit,
heb je daar alleen maar profijt van.
UNIVERSITEITSBERICHTEN
2014) deelnemen aan alle lessen en
gebruikmaken van de faciliteiten
die het SSC aanbiedt. Op deze
manier kunnen studenten en
medewerkers tegen een zeer
gereduceerde prijs kennismaken
met de 70 verschillende sporten en
38 studentensportverenigingen.
MENS
Bureau voor Promoties en
Plechtigheden | Promoties
Donderdag 5 juni, 16:00 uur, CZ4:
promotie S. Keyrouz MSc (EE)
Promotoren: prof.dr.ir. H.J. Visser
en prof.dr. A.G. Tijhuis
Voorzitter: prof.dr.ir. P.P.J. van
den Bosch
Titel proefschrift: “Practical
Rectennas Far-Field RF Power
Harvesting and Transport”
Donderdag 5 juni, 16:00 uur, CZ5:
promotie ir. J.A. de Groot (EE)
Promotor: prof.dr.ir. J.P.M.G. Linnartz
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx
Titel proefschrift: “Biometric
Security on Body Sensor Networks”
Dinsdag 10 juni, 16.00 uur, CZ4:
promotie ir. J. Stolte (EE)
Promotoren: prof.dr.ir. A.C.P.M.
Backx en prof.dr. J.W. Niemantsverdriet
Voorzitter: prof.dr.ir. P.M.J. Van den Hof
Titel proefschrift: “Pulsed Activation
in Heterogeneous Catalysis”
Dinsdag 10 juni, 16:00 uur, CZ5:
promotie M.G. Veeningen MSc (W&I)
Promotor: prof.dr. S. Etalle
Voorzitter: prof.dr. E.H.L. Aarts
Titel proefschrift: “Objective Privacy
Understanding the Privacy Impact
of Information Exchange”
Woensdag 11 juni, 16:00 uur, CZ4:
promotie S. Mukhopadhyay MSc (W)
Promotor: prof.dr. L.P.H. de Goey
Voorzitter: prof.dr.ir. A.A. van
Steenhoven
Titel proefschrift: “Modeling
turbulent combustion using
spatially filtered flamelets”
Woensdag 11 juni, 16:00 uur, CZ5:
promotie T. de Leeuw MSc (IE & IS)
Promotoren: prof.dr. G.M. Duysters
en prof.dr. R.J. Mahieu
Voorzitter: prof.dr. A.G.L. Romme
Titel proefschrift: “Collaboration
and You The Performance Implications and the Antecedents of
Diversity in Inter-Organizational
Relations Portfolios”
Donderdag 12 juni, 16:00 uur, CZ5:
promotie ir. T.G.T. Jansen (ST)
Promotoren: prof.dr. A.M. van Herk
en prof.dr. J. Meuldijk
Voorzitter: prof.dr.ir. J.C. Schouten
Titel proefschrift: “Miniemulsion
Polymerisation of Very Hydrophobic
Monomers A Reaction Engineering
Approach”
Maandag 16 juni, 16:00 uur, CZ4:
promotie K. El Bakari MBE (EE)
Promotor: prof.ir. W.L. Kling
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx
Titel proefschrift: “Enabling Smart
Grids and Future Electricity Markets
with Virtual Power Plants Development
of Distributed Energy Resources
Aggregation System (DERAS)”
Mens & Mening | 11
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Dinsdag 17 juni, 16:00 uur, CZ4:
promotie V.A.J.M. Sleiffer MSc (EE)
Promotor: prof.ir. A.M.J. Koonen
Voorzitter: prof.dr.ir. A.C.P.M. Backx
Titel proefschrift: “Towards petabit
per second optical long-haul
transmission links using spacedivision multiplexing technology”
Woensdag 18 juni, 14:00 uur, CZ5:
promotie A. Simone MSc (W&I)
Promotor: prof.dr. S. Etalle
Voorzitter: prof.dr. E.H.L. Aarts
Titel proefschrift: “Error probabilities in Tardos codes”
Woensdag 18 juni, 16:00 uur, CZ5:
promotie M. Bruso MSc (W&I)
Promotor: prof.dr. S. Etalle
Voorzitter: prof.dr. E.H.L. Aarts
Titel proefschrift: “Dissecting
unlinkability”
In Cursor worden iedere twee weken
studenten, docenten, labs, technische
artefacten, de werkomgeving, het weten­
schappelijk bedrijf, de campus, het onderwijs en websites onder een psychologische
loep gelegd door de medewerkers van
TU/e-opleiding Psychology & Technology.
Insomnia
technologica
Illustratie | Sandor Paulus
De lange uren tussen slaap en waken,
terwijl de regen de seconden tikt Het beetje tijd waarover je beschikt
vergaat aan zulke nutteloze zaken.
Jean Pierre Rawie (1986)
Technologie kent vele definities, maar veel ervan komen neer op de omschrijving die ik vond
in de SchoolTV-woordenlijst: ‘systematische toepassing van een wetenschap in de techniek;
leer van de handelingen waardoor de mens de voortbrengselen van de natuur tot stoffen
verwerkt tot bevrediging van zijn behoeften’. Technologie dient de mens en al die fantastische
innovaties waaraan wij hier werken hebben uiteindelijk tot doel de mensheid vooruit te helpen
- ‘fitter, happier, more productive’ (Radiohead).
Maar veel innovaties hebben ook onbedoelde effecten op mens en maatschappij. Ook daarover
is al menig bladzijde volgeschreven. Toch kwam er recent nog een belangrijke bij. Onderzoek laat
zien dat we tegenwoordig zo’n 2 uur minder slapen dan 50 jaar geleden. Belangrijkste oorzaak:
technologie.
Om precies te zijn wijzen wetenschappers naar elektrisch licht als veroorzaker van dit chronisch
en breed gedeelde slaaptekort. Hedendaagse computers en tablets zenden licht uit met relatief
grote intensiteit in het blauwe deel van het spectrum. Precies dat deel van het spectrum is bij
uitstek geschikt om onze biologische klok te beïnvloeden. En dat doet het dan ook op grote schaal.
Prachtig natuurlijk: zit ik ’s avonds laat nog achter mijn laptop omdat dit stukje af moet, helpt
het scherm me wakker te blijven. Blootstelling aan het licht van mijn scherm onderdrukt mijn
melatonine-productie en ik voel me wakkerder dan zou moeten. Maar morgenochtend gaat de
wekker gewoon om half 7, al ben ik daar dan nog helemaal niet klaar voor. En mocht ik morgen­
avond eens van mijn scherm weg weten te blijven, is het kwaad al geschied. Mijn klokje is
verzet en ik ga veel te laat naar bed.
Het is erin geslopen, bij rijk en arm, jong en oud. Met z’n allen slapen we twee uur minder dan
onze grootouders. Is dat een probleem dan? Ja! Chronisch slaaptekort verhoogt de kans op
diabetes, hart- en vaatziekten, kanker, depressie. Leven tegen je interne klok in is levensgevaarlijk.
En het maakt dik: we verlangen naar meer en slechtere voeding, en verwerken het slechter.
Dus denk twee keer na voordat je je tablet of smartphone mee naar bed neemt. Na 8 uur de
tv uit, computer uit. Gooi werk of studie in een hoek en pak een boek, of de Cursor op papier.
Slaap lekker.
Yvonne de Kort | Universitair hoofddocent Omgevingspsychologie bij
Human Technology Interaction, faculteit IE & IS
STUDENT
Boreas | Introductieweekend zeilen
Zin in een weekend vol zon, wind en
gezelligheid? Kom zeilen! Misschien
ben je een ervaren wedstrijdzeiler,
misschien heb je nog nooit op een
boot gezeten; dit weekend is
gegarandeerd leuk! De Eindhovense
Studenten Zeilvereniging Boreas
nodigt je uit om mee te gaan op
introductieweekend van 13 tot 15
juni. We zullen met valkjes de Friese
Meren bevaren en Friese dorpjes
onveilig maken. Maak je klaar voor
een vol weekend zeilen, zon en
gezelligheid, inclusief overnachting
en eten. Kosten: 35 euro
Meld je aan op boreaseindhoven.nl
of op is.gd/LL1I8v vóór 7 juni.
Wees er snel bij, beperkt plaatsen
beschikbaar.
Vervolg Universiteitsberichten
op pagina 20.
UR-podium
Onlangs maakten de landelijke
studentenorganisaties LOF en
SOM de uitslag bekend van de
Toffe Peer- en Rotte Appel-awards,
een prijs voor het bestuur dat het
beste en slechtste omgaat met zijn
medezeggenschap. Tilburg had
de eer de Toffe Peer in ontvangst
te mogen nemen. De TU/e werd
tweede op de ranglijst.
Zonder nu direct met het CvB een
appeltje te willen schillen, is ons
streven dat de TU/e volgend jaar
met deze (p)eer gaat strijken.
LOF en SOM hebben een checklist
opgesteld waarin zeven thema’s
centraal staan: ondersteuning,
Met de (P)eer strijken
gelijkwaardigheid, informeren,
kritische houding stimuleren,
invloed, ongevraagd advies en
de toegankelijkheid van de Raad
van Toezicht.
Een aantal uitkomsten is eenvoudig
in een grafiekje te plaatsen.
Wat niet te meten valt, is de sfeer
waarin het een en ander plaatsvindt. Hoe het CvB en de U-raad,
als mensen die nauw betrokken
zijn bij het reilen en zeilen van de
universiteit, met elkaar aan tafel
zitten. Bij de TU/e zit dat over het
algemeen wel snor.
Dat het niet allemaal vanzelfspre­
kend is, blijkt wel. Ook de landelijke
organisaties van ondernemings­
raden zijn voornemens een monitor
op te stellen die de medezeggenschapscultuur onder de loep
neemt en waarbij de uitkomsten
binnen de instelling worden
gebruikt om verbeteringen door
te voeren. Vragen die onder andere
gesteld worden zijn: Vindt de
informatievoorziening tijdig
plaats? Is de besluitvorming
inzichtelijk en transparant?
Wordt de raad tijdig betrokken/
geïnformeerd bij het beleids­
proces? Wordt de roostering
van studenten en medewerkers
daadwerkelijk zo ingevuld dat
medezeggenschap mogelijk is?
Komt het aantal uren overeen
met het werk dat verricht wordt?
Is er voldoende ambtelijke
ondersteuning? Worden middelen
aan de raad beschikbaar gesteld
om efficiënter te kunnen werken?
Op welke onderdelen zou het
bestuur van de TU/e dat van
Tilburg kunnen evenaren om
volgend jaar met de Toffe Peer
beloond te worden?
Terugkijkend op mijn eerste vier
maanden als UR-lid, zie ik bij het
CvB veel bereidheid om naar volle
tevredenheid van beide partijen
samen te werken. De Peer voor
2015 is binnen handbereik!
Diana Heijn
erman-Dou
ma, PUR
12 | Focus
5 juni 2014
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Focus | 13
Tekst | Norbine Schalij
Foto’s | Bart van Eijden
Het Equipment & Prototype Center (EPC) bouwt apparatuur
waarmee gemeten, getest en onderzocht kan worden door
studenten en onderzoekers van de TU/e. Wat komt er
zoal kijken bij het bouwen van zorgrobot SERGIO?
Instrumentenmaker Peter Minten heeft het ontwerp
waar de Werktuigbouwkundestudenten mee naar EPC
kwamen verfijnd en maakbaar gemaakt.
De schouderpartij van SERGIO is gedraadvonkt. Draadvonken lijkt op figuurzagen
onder water. Het gebeurt onder
gedemineraliseerd water omdat
daarmee gekoeld kan worden
en omdat restmateriaal ermee
weggespoeld kan worden.
De spoeling en de continu geregelde
minuscule afstand tussen draad en
werkstuk zorgen ervoor dat er geen
kortsluiting ontstaat.
De draad -waar de vonken vanaf
vliegen- zaagt het gewenste patroon
uit ieder metaal, maar in dit geval
uit aluminium. Draadvonkspecialist
Mariëlle Dirks-Smit spande twee
cilinders op de draadvonkmachine
voor de schouderpartij van SERGIO.
De schouder is een adapter om
modulair verschillende armen in te
steken. De arm van SERGIO’s voorganger
AMIGO past er ook in. De nieuwe
armen voor SERGIO zijn uitgewerkt in
samenwerking met een externe partij
en worden nu door het EPC gemaakt.
Instrumentenmaker Peter Minten heeft
voor de nek van zorgrobot SERGIO met
een laser uit een metalen plaat vormen
gesneden die als puzzelstukjes in
elkaar passen.
Het resultaat heeft hij gelast met laser.
Hierop plaatste hij een gekochte servo
(een motortje dat SERGIO’s computer
kan aansturen om een bepaalde hoek te
maken). Zo kan de zorgrobot beslissen
waar hij naar kijkt.
De meeste vlieguren staan op naam van
mogelijk de oudste machine waarmee het
EPC werkt: de lintzaag uit 1960 (op de foto).
Weinig hightech, wel onmisbaar in het magazijn.
Deze wordt dagelijks gebruikt om het ruwe
materiaal enigszins op maat te maken voor
het verder wordt verwerkt met de meest
geavanceerde apparatuur.
SERGIO kan zijn knie én enkel tegelijk bewegen
en heeft daar maar één actuator voor nodig.
Dit motortje met vertragingskastje stuurt
met reactiestangen de twee scharnierpunten
tegelijk aan.
Zeker driemaal is er een aanzet gedaan tot een
ontwerp voor een kap. Het is een moeilijke
opgave; de bewegingen en veiligheid beperken
de mogelijkheden en de zorgrobot moet ook
een vriendelijke uitstraling krijgen. Het ontwerp
hiervoor ligt nu bij een externe partij.
Laserlassen is goedkoper en sneller
dan frezen. Ook het onderstel, de
benen en de torso van SERGIO bestaan
uit plaatmetalen constructies.
Meten, testen
en onderzoeken
met apparatuur
van het EPC
Verschillende veiligheidsmechanismen heeft
EPC in SERGIO geplaatst. Er zitten talloze
eindschakelaars in de robot. Om te voorkomen
dat (kinder)vingertjes in de knieholte bekneld
raken, zijn er acht eindschakelaars in de vorm
van een tastbalkje aan bovenbeen en kuit
bevestigd. Mocht SERGIO voorover klappen:
geen probleem, want ook zijn schoot is beveiligd
tegen beklemmingsgevaar.
In SERGIO zitten verdeeld over drie plaatsen
vijftig zekeringen die ervoor zorgen dat er
niet teveel stroom door de draden gaat
lopen en er geen kans op kortsluiting is.
Uit esthetisch oogpunt komt de noodstop
(verplicht rood-geel gekleurd) niet op de
schouders van SERGIO. Het wordt een draadloze
knop die op afstand bedienbaar is. “Ik kan me
voorstellen dat er in de kap een sensor komt die
de druk van een hand voelt en dan de noodstop
instelt”, zegt elektrotechnicus Paul Bemelmans.
“Maar zover is het nog niet.”
In het magazijn van EPC ligt al het ruw materiaal
waarvan SERGIO gemaakt is - behalve zijn
plaatwerk. Er is aluminium, koper, staal,
kunststof en materiaal om glas te blazen.
Het ligt er in de vorm van buizen, strips,
vierkante staven, L-profielen en platen.
AMIGO heeft een hoofd in de vorm van een
Kinect die hoort bij Microsoft’s Xbox 360.
Dat is goed bevallen en als Minten de
bevestiging op de nek in orde heeft, krijgt
SERGIO ook een kant-en-klaar hoofd.
Paul Bemelmans is de man die de elektrische
bedrading voor SERGIO aanlegt. “Ondanks de
nauwe samenwerking met Peter Minten blijkt het
in de praktijk vaak toch net even anders te zijn en
worden er al bouwend aanpassingen gedaan.
Er is bijvoorbeeld op de body wel ruimte voor
mijn bedrading, maar alleen op plekken waar ik
niet bij kan. Ik kan er ook geen gat in maken want
dat verzwakt de constructie.” En de tragiek van
de elektrotechnicus: “Jammer dat het publiek niet
ziet hoe ingenieus de bedrading in elkaar zit”.
Vaste klanten van het EPC zijn onder andere Tech United,
Solar Team Eindhoven, University Racing Eindhoven en
de faculteiten Scheikundige Technologie, Technische
Natuurkunde, Electrical Engineering, Bouwkunde en
Werktuigbouwkunde. Ook voeren de 38 mannen en
2 vrouwen opdrachten uit voor externen, maar dan voor
een ander uurtarief (70 euro in plaats van 35, wat nog
niet duur is). Sinds TNO zijn werkplaats opdoekte
is EPC steun en toeverlaat van TNO. TNO en EPC zijn
gehuisvest in hetzelfde gebouw aan de Rondom.
14 | Studentenhuisvesting
5 juni 2014
Tekst | San van Suchtelen en Leo de Boer
Het woonlandschap voor studenten is flink aan het veranderen. Het uitgeleefde bankstel, de kapotte
keukenkastjes en de kluwen fietsen voor de deur maken plaats voor nieuwe wetmatigheden:
een eigen douche, toilet en keukentje en een keurig geparkeerde fiets. Cursor zocht uit waar de
Eindhovense student tegenwoordig woont, hoe hij/zij straks op de campus komt te wonen en of
de nieuwe luxe nog wel betaalbaar is.
Van spacebox
naar woontoren
Het uitzicht op de Dommel blijft, maar verder gaat er veel
veranderen voor studenten die op de TU/e-campus willen wonen.
Meer ruimte, meer eigen voorzieningen, een gedeeld balkon en
meer, veel meer buren.
Wonen op de campus van de TU/e.
Het kon en kan tot 2016 nog met heel
wat passen en meten in een knusse,
maar vooral krappe spacebox van
amper twintig vierkante meter.
Met uitzicht op de Dommel, dat wél.
Maar ook met een minuscuul
bad­kamertje, waar je je kont onder
de douche maar nauwelijks kunt
keren. Als je goed oplet, ontwaar je
in de hoofdkamer een ultracompact
tweepits fornuisje. Er werd en wordt
ondanks de kleine maten altijd met
veel plezier in gewoond. De laatste
jaren door een bonte verzameling
van Iraniërs, Chinezen, Japanners,
Italianen, Spanjaarden en Indiërs,
die daarmee kregen wat ze wilden:
een gemeubileerd en gereserveerd
verblijf.
Goedkoop is wonen in de spaceboxen niet: 435 euro exclusief gas,
water, licht en servicekosten moeten
de huurders maandelijks overmaken
voor hun stulpje. De tweepersoonsvariant voor studerende koppels
komt uit op 675 euro exclusief.
De Servische ST-promovendus
Dobrivoje Dackovic (27) verblijft
regelmatig in een spacebox, als
hij vriendin Laura opzoekt, die er
woont. Samen slapen doen ze er
niet. Daarvoor is het eenpersoonsbedje net te smal. Dackovic noemt
de boxen ‘klein, maar bewoonbaar’.
“Maar daar is dan ook alles mee
gezegd. Voor dat geld zou je eigenlijk
60 vierkante meter moeten krijgen”,
vindt hij. De Serviër snapt goed dat
de TU/e voor een nieuwe weg kiest.
“Hier ga je de
strijd met andere
campussen niet
mee winnen”
“Hier ga je de strijd met de andere
campussen niet mee winnen. Dat
keukentje gaat nog net, maar één
kast voor al je spullen is echt te
weinig.”
Verhuurder Vestide heeft het
spacebox-tijdperk behalve op papier
ook al in de praktijk afgesloten,
blijkt bijvoorbeeld uit de groene
aanslag die zich aan de buitenkant
begint te hechten. Onderhoud wordt
er niet meer aan gepleegd, sinds
de corporatie in 2011 samen met
de TU/e besloot om de 186 boxen
te vervangen door 600 nieuwe
woningen.
Die woningen moesten namelijk
opvang bieden aan al die extra
buitenlandse studenten, promovendi
en postdocs die de TU/e zo graag
naar Eindhoven wilde lokken. Voor
hun specifieke woonwensen had de
stad in 2000 onvoldoende aanbod
beschikbaar. Dus moest de TU/e
ze zelf maar bouwen, zeker om te
kunnen concurreren met andere
steden, waar wonen op de campus
al dagelijkse praktijk was.
De ambities zijn uitgewerkt in
het woningprogramma van
TU/e-masterplan Campus2020.
Gestart wordt met de bouw van
een nieuwe woontoren, die tussen
Potentiaal en het sportcentrum
verrijst. Niet lang daarna volgt de
verbouwing van Potentiaal -nu nog
het onderkomen van Electrical
Engineering- waar straks ook
gewoond kan worden. Wie die
transformatie op zich neemt,
wordt eind deze maand bekend,
belooft Dienst Huisvesting.
In een later stadium wordt rondom
de nieuwe woontoren bovendien
nog een studentendorp toegevoegd,
bestaande uit twee velden van
aaneengeschakelde maisonnettes.
De woningen bestaan uit twee
verdiepingen en krijgen een eigen
keukentje, sanitair en dakterras.
De bouw van het studentendorp is
in het draaiboek van Campus2020
pas tussen 2018 en 2020 voorzien.
Woontoren
voor alle soorten
studenten
In totaal komen er op de TU/e-campus
tot 2020 dus 600 woningen bij.
De prelude begint rond deze tijd als
de grond onder de woontoren van
Vestide bouwrijp gemaakt wordt.
Het veertien lagen tellende gevaarte
komt te liggen tussen Traverse,
Potentiaal en de huidige spaceboxen,
dwars over het parkeerterrein achter
Traverse en De Lismortel, die een
stuk verlegd wordt. Als alles meezit,
kan de bouw van de woontoren in
het voorjaar van 2015 beginnen.
In de zomer van 2016 moet de
woontoren klaar zijn.
De verdiepingen krijgen een
identieke indeling. Aan de randen
komen steeds twee groepswoningen
met gedeelde voorzieningen te liggen,
die elk vier kamers bevatten. Deze
clusters zou je qua opzet met een
traditioneel studentenhuis kunnen
vergelijken. De groepswoningen
(26 in totaal) zijn via een lange gang
met elkaar verbonden. De gangen
bieden op hun beurt toegang tot
negen kleinere en vijf grotere
zelfstandige eenheden met eigen
voorzieningen als sanitair en een
keukenblok. Daarnaast is op iedere
verdieping nog plaats voor één
tweekamerappartement.
Bij mooi weer moeten de bewoners
per verdieping een gezamenlijk
balkon op het zuiden met elkaar
delen. Dergelijke deelvoorzieningen
zijn er meer, met name op de begane
grond, waar een grote fietsenstalling,
een wasserette, een wko-installatie
en een ontmoetingsruimte zijn
voorzien. Hoe die laatste precies
wordt ingevuld, staat wat Vestide
betreft nog open. Het dak wordt
voorzien van zonnecollectoren, die
het gros van de openbare verlichting
in het gebouw van stroom voorzien.
De kleine kamers in de cluster­
woningen gaan rond de 225 euro
huur kosten. De zelfstandige kamers
komen gemiddeld rond de 340 euro
kale huur te liggen. Harald Evers
(Vestide): “In de praktijk zullen hier
natuurlijk vooral TU/e-studenten
komen te wonen. Maar dat betekent
niet dat het verboden gebied is voor
Fontys-studenten, die hier ook op
de campus studeren. We hopen
hiermee woonruimte voor alle typen
TU/e-studenten aan te bieden, of je
nou kort of lang studeert, tijdelijk
in Eindhoven woont of toch het
kamergevoel zoekt.”
Hoe levensvatbaar is de luxe?
Ze lijken de laatste jaren als spreekwoordelijke paddenstoelen uit
de Eindhovense grond te schieten: ruime, luxe wooncomplexen
met meer dan honderd, soms wel honderden studio’s. Ze herbergen vooral internationale studenten en promovendi, die de TU/e zo
graag naar Eindhoven ziet komen. Die groep brengt nieuwe
behoeften met zich mee, zoals privacy, eigen voorzieningen en
kwaliteit. Met het leenstelsel op komst is het de vraag of deze
prille luxe ook voor de Nederlandse student op te brengen is.
Hoewel het gros van de studenten
nog altijd op de traditionele manier
-gegroepeerd in knusse studentenhuizen- woont, neemt de vraag naar
zelfstandigheid onder studerenden
toe, blijkt uit onderzoek van
kenniscentrum Kences. Zelfstandig
wonen in instapklare en gemeubi­
leerde ruimten is ook wat
internationale studenten willen als
ze voor een studie tijdelijk naar
Eindhoven komen. In die behoefte
voorzien zowel corporaties als
particuliere huisvesters via grote
complexen met soms meer dan
honderd bewoners. De bouw
betekent vooral een kwalitatieve
inhaalslag. In absolute zin is de
groei minder, omdat het bij een
deel vande nieuwbouw om vervanging gaat. Zo maken op het TU/eterrein bijna 200 spaceboxen plaats
voor 600 nieuwe woningen.
Dat zowel de gemeente als de
huisvesters graag aan al die
behoeften willen voldoen, komt
omdat de stad als leidende
kennisregio van Europa een
magneet wil zijn voor nieuw, vooral
technisch talent. Talent dat nodig is
om de lokale economie voortdurend
van vers bloed te blijven voorzien.
Tot 2020 wordt gerekend op een
sterke toename van het aantal
internationale studenten in
Eindhoven. Zowel corporaties als
projectontwikkelaars bedienen
deze groeimarkt met de bouw van
luxe complexen, vooral binnen de
zogenoemde ring; de rondweg
die de Eindhovense binnenstad
omsluit. De gemeente faciliteert de
bouw van die complexen door de
vergunningenkraan selectief open
en dicht te draaien. Bijna 70 procent
van de aanvragen voor studenten-
De nieuw te bouwen woontoren van Vestide.
huisvesting werd de laatste drie
jaar gehonoreerd (864 studio’s)
terwijl 600 aanvragen (84 procent)
voor duurdere appartementen
werden geweigerd.
Nieuw leven
op ingeslapen
locaties
Wat ook opvalt, is dat de nieuwe
complexen vaak een impuls geven
aan sleetse plekken in de stad, die
met verval of krakers worden
bedreigd. Met projecten als de
Cederlaan (uitgestorven Philipsterrein), The Beech, Bomansplaats,
OLV8 en Mauritslaan (verweesde
kantoren) is er ineens weer leven te
bespeuren op ingeslapen locaties.
Daar plukt ook de omgeving de
vruchten van.
Op kleinere schaal zorgen studenten
in krachtwijk Woensel-West
persoonlijk voor een impuls in hun
buurt. Ze voeren sociale diensten
in de wijk uit en krijgen daar een
woning met flinke huurkorting
(100 euro) voor terug. “Kinderen
met een taalachterstand krijgen
extra Nederlands en scholieren
worden geholpen met het maken
Student Wouter Dingemans geeft bijles aan een scholier met een taalachterstand in Woensel-West.
In ruil daarvoor krijgt hij van corporatie Trudo een woning met huurkorting. Foto | Bart van Overbeeke
van hun huiswerk”, legt Nienke
Bruinsma van woningcorporatie
Trudo uit. Wouter Dingemans is een
van deze zogenoemde ‘ingeplaatsten’.
Tussen de twee en drie uur per
week geeft hij bijles en huiswerk­
begeleiding aan scholieren.
“Aan het eind van de maand stuur
ik Trudo een overzicht van mijn
gewerkte uren. Die huurkorting is
mooi, maar ik doe dit ook omdat ik
de opzet van inplaatsing ondersteun.
Daar wil ik graag aan bijdragen.”
Zo lijken gemeente, onderwijs en
corporaties controle te hebben over
de markt van vraag en aanbod,
gesteund door duidelijke afspraken
(Convenant Studentenhuisvesting
2012-2020) over wat ze tot 2020
te doen staat om de groei op te
vangen. Toch is er één partij die zijn
eigen plan trekt door zich vooral
breder te positioneren dan alleen
voor studenten. Het gaat om het
vastgoedduo Foolen en Reijs, dat
met diverse getransformeerde
panden in de binnenstad zijn
sporen nalaat. Onlangs kondigden
de twee een nieuw project aan: de
reïncarnatie van het ‘overleden’
kantoor De Groene Toren aan de
Vestdijk. Maar liefst 200 gemeubileerde woonstudio’s voor jonge
professionals moeten er komen.
Lee Foolen: “We richten ons op
jonge professionals. Dat kunnen
studenten zijn, maar ook pas
afgestudeerden, starters, expats
of uitwisselingsstudenten”.
De aanpak van het vastgoedduo
volgt een vast concept: ze kopen
een leeg pand op, bouwen het
om tot een cluster van volledig
ingerichte studio’s en verkopen het
pand vervolgens aan een exploitant
die het als belegging beschouwt.
Onderzoek van TU/e-Bouwkunde­student Janneke Koeleman toonde
onlangs de behoefte aan dit soort
woonruimte voor expats aan.
Met hun brede doelgroep maakt
het vastgoedduo het zichzelf niet
makkelijk. De gemeente stelt bij
het verlenen van een vergunning
namelijk de voorwaarde dat er met
campuscontracten wordt gewerkt.
Er mag dus alleen verhuurd worden
aan jongeren die bij een onderwijs­
instelling zijn ingeschreven.
Hiermee wil de gemeente de
door­stroom binnen de studentencomplexen bevorderen. Bij de
aanvraag wordt dat ook plechtig
Voordat de eerste spade de grond
in gaat, moet de commissie
Ruimtelijke Kwaliteit van de
gemeente er nog wel een oordeel
over vellen. Daarna moet een
Europese aanbesteding uitwijzen
wie het project gaat bouwen.
Mocht de TU/e nou na 2020
geconfronteerd worden met een
extra vraag naar woningen op de
campus, dan is zij daar al op
voorbereid. Op de locatie waar
nu nog Traverse staat, is namelijk
een nog onbestemd en flexibel
bouwvolume gepland, dat ook voor
huisvesting van studenten kan
worden ingezet.
Foto | Bart van Overbeeke
Studentenhuisvesting | 15
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Studentencomplex aan de Cederlaan. Foto | Bart van Overbeeke
beloofd. Maar in de praktijk kent
de samenstelling van de jongerenpanden van Foolen en Reijs meer
smaken dan alleen studenten.
Ook verhuurder Camelot verschuift
de grens door studenten na hun
studie niet weg te sturen.
De gemeente weet dat sommige
huisvesters hun eigen gang gaan,
maar controleert daar niet op.
“We brengen momenteel het
woonlandschap voor studenten in
kaart”, legt Bert Gerritsen, stedelijk
beleids ontwikkelaar van de
gemeente Eindhoven uit. “Dat zou
ertoe kunnen leiden dat we breder
gaan vergunnen, ook voor andere
groepen dan alleen studenten.”
Harald Evers van studentenhuisvester Vestide ziet het eenzijdige
karakter van de projectontwikkeling
voor studenten met enige zorg aan:
“De betaalbaarheid van die woningen
komt in gevaar als het kabinet gaat
tornen aan de huurtoeslag. Er zijn
alleen zelfstandige woningen in
opgenomen. Ook aan studenten­
huizen met gedeelde voorzieningen
is nog altijd behoefte.”
Stedenbouwkundige Fulco Treffers,
die namens Vestide werkt aan nieuwe
woonvormen voor studenten op
Strijp S, twijfelt ook aan de
populariteit van al die nieuwe
‘meters’. “Niet de voorzieningen en
luxe, maar de huurprijs wordt een
steeds belangrijkere factor bij de
keuze voor een kamer. Zeker nu ook
het leenstelsel wordt ingevoerd.
Treffers maakte voor project
Space-S op Strijp S kennis met
andere waarden en woonwensen
onder studenten: “Deze groep gaf
aan liever te beknibbelen op hun
eigen kamer dan op de gezamenlijke
ruimte”, zegt hij. “Het groepsbelang
weegt voor hen kennelijk zwaarder
dan het eigen belang. Ook wilden
ze zo gemengd mogelijk wonen en
niet in community die voor honderd
procent uit soortgenoten bestaat.
Dat gaan we hier bouwen.”
De studentenhuisvester van morgen
lijkt er met alle onzekerheden
verstandig aan te doen zijn
toegevoegde ruimte zo flexibel
mogelijk in te richten. Zodat hij kan
inspelen op nieuwe behoeften of
veranderingen in de financiele
uitgangspositie van hun doelgroep.
Of met zijn bezit desnoods een heel
andere groep te bedienen.
16 | Studentenhuisvesting
5 juni 2014
Studentenhuisvesting | 17
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Gestapeld wonen binnen de ring
Op kamers in Eindhoven: de cijfers
Ze zijn vooral binnen de ring van Eindhoven te vinden:
de grote studentencomplexen met vaak meer dan honderd
bewoners. Het zijn omgebouwde kantoorpanden, die met
wat ingrepen bewoonbaar zijn gemaakt, of kant-en-klare,
fleurige percelen met veel eigen voorzieningen van meer
recente makelij. De groei zet voorlopig nog wel even door:
op Strijp S, de TU/e-campus en bij het NS-station zijn nog
honderden studentenverblijven op komst. Waar liggen ze
en hoeveel studenten wonen er? Een overzicht.
Verhuurders van kamers in Eindhoven: de corporaties Vestide,
Wooninc. en Trudo. Eindhoven2Stay, Stichting Studentenhuisvesting
Eindhoven, Expatcenter, Stoit Groep, Goeth.
De gemiddelde wachttijd voor een kamer varieert van 12 maanden voor
een onzelfstandige ruimte tot 2 jaar voor een zelfstandige ruimte met
eigen voorzieningen.
De kamerprijs bij de corporaties varieert van 210 euro kale huur voor
een onzelfstandige ruimte tot 365 euro voor een zelfstandige ruimte met
eigen voorzieningen. Met hun vaak grotere woonruimtes, ligt de prijs
van commerciële verhuurders vaak een stuk hoger.
Gemiddelde kamergrootte: 16-25 vierkante meter
Afspraken uit het Convenant Studentenhuisvesting 2012-2020
• Tot 2020: 1.500 eenheden toevoegen aan het bestaande aanbod voor
studentenwoningen. 70 procent daarvan krijgt eigen voorzieningen
•E
r wordt waar mogelijk binnen de ring en in getransformeerd leegstaand
vastgoed gebouwd
• Verhuur geschiedt op basis van een zogenoemd campuscontract
• Voornemen om ook op Strijp S studenten te huisvesten
•C
orporaties en onderwijsinstellingen bieden internationale studenten
huisvestingsgarantie
• I ntegratie bevorderen van studenten met hun directe woonomgeving.
Zoals in Woensel-West, waar studerende huurders van corporatie Trudo
maatschappelijke diensten leveren aan mensen met een hulpbehoefte,
zoals een taalachterstand. In ruil daarvoor krijgen ze een fikse huurkorting.
Pisanostraat
Vestide, bestaand:
Cederlaan
Johan van der Waalsweg
Sibeliuslaan
Hemelrijken
Doctor Hermansweg
Pisanostraat
Edenstraat
Frederiklaan
Boschdijk
:
:
:
:
:
:
:
:
:
272 kamers
221 kamers
128 kamers
126 kamers
124 kamers
115 kamers
112 kamers
103 kamers
46 kamers
Johan van der Waalsweg
TU/e-campus
Hemelrijken
Cederlaan
Vestide, nog te bouwen
Space-S op Strijp S
Vestdijk/Schellens
TU/e-campus
: 180 kamers
: 56 kamers
: 600 kamers
Wooninc. bestaand:
Smalle Haven
Catharinaplein
Generaal Knooplaan
: 42 studio’s, 31 kamers
: 54 studio’s
: 85 studio’s en appartementen
De Groene Toren
Wooninc. nog te bouwen:
Onze Lieve Vrouwestraat
Picuskade
: 59 studio’s en woningen
voor jongeren met autisme.
Geplande oplevering: juli 2014
: 99 studio’s; start bouw: oktober 2014
Beukenlaan/The Beech
Projectontwikkeling:
Foolen/Reijs, bestaand:
Hertoghof
Mauritsstraat/Studio56
Picuskade
: 106 studio’s
: 123 studio’s
Foolen/Reijs, gepland:
Beukenlaan/The Beech
De Groene Toren
Camelot/Bomansplaats
:192 studio’s, short-stay, maximale
huurtijd: 6 maanden voor Nederlandse
studenten en 12 maanden voor
buitenlandse. Vanaf juni 2014.
: transformatie van kantoor naar
200 woonstudio’s.
Geplande oplevering: juli 2015.
: 91 studio’s
Catharinaplein
Smalle Haven
Hertoghof
Wil je de kaart online bekijken?
Dat kan op http://tinyurl.com/pfgcrlu
18 | Student
Clmn
5 juni 2014
op de Kleine Berg
in Eindhoven
Aanschuiven bij
Barbecue op het dak
(voor 6 personen)
Lars Rutten (vijfdejaars Bouwkunde) heeft
vanwege het weer een barbecue bedacht.
Daarvoor sloeg hij stokbrood, kruidenboter
en drie kilo vlees in en maakte hij met hulp
van Bart van Duin (Technische Innovatie­
wetenschappen, tweedejaars) en Geert
Adriaans (Technische Natuurkunde,
derdejaars) twee salades.
Jim Stolk
student Industri
al Design
Kaarslicht­
campus
Couscoussalade
Wel 500 g couscous in bouillon.
Rooster pijnboompitten in een droge pan.
Snijd in stukjes: 3 bosuitjes, 1 bol mozzarella,
2 augurksticks, 10 troscherrytomaatjes.
Hussel alles met 75 gram veldsla door elkaar.
Beetje zout en peper erover.
Recent kreeg ik van de TU/e-Beeldbank
toestemming om een prachtige foto
van de campus te gebruiken voor een
bedankkaartje. Op deze nachtelijke
foto zien we het MetaForum en
Hoofdgebouw vastgelegd aan de
overkant van onze handige parkeer­
plaats, eh… vijver. Een mooie
donkere foto, waarbij het MetaForum
oplicht als een Bijenkorf-kerstboom,
maar studenten schitteren door
afwezigheid.
Heel zomerse koolsalade
Snijd een witte kool in reepjes. Doe daarbij
100 g gewelde rozijnen, 1 blikje mais,
2 appels in stukjes, 2 eetlepels mayonaise.
Klaar!
Het gaat in Nederland de laatste
jaren de goede kant op met onder
meer het volledig vrijgeven van
winkelzondagen, maar toch blijft
dit het land waarbij zaken vaker
gesloten zijn dan open. Zo heb ik
nooit de Brabantse siësta-mentaliteit
begrepen waarbij winkels op
maandagochtend dicht zijn of het
feit dat ik om drie uur ’s nachts
nergens pizza kan bestellen.
Jammer genoeg leeft deze mentaliteit
op onze campus ook. Afgezien van
het opschuiven van de sluitingstijd
van gebouwen (als het Hoofdgebouw
om 19:00 op slot gaat, is menig
ID-student net aan lunch toe) moet
men ook eens serieus met cateraar
Eurest gaan praten. Op een
doordeweekse dag moet je om vijf
voor twee blij zijn als het rolluik niet
op je vingers neerklapt en in het
weekend zijn ze in geen velden of
wegen te bekennen (behalve
natuurlijk tijdens Open Dagen als
alles twee keer zo duur is). Studenten
die in het weekend op de campus
zijn, bestellen maar weer een pizza.
Daar komt ook nog eens de idiote
Markthal-situatie bij. Een prachtige
evenementenlocatie waar het
ver­stikkende monopolie van Eurest
de hoofdoorzaak is dat menig
vereniging afziet van een feestje aan
het eind van de dag. Het College van
Bestuur zou er goed aan doen, mits
ook zij een levendige avondcampus
voor zich zien, om Eurest met pek
en veren uit de Markthal te jagen.
Anders vrees ik dat straks alle
avondfoto’s van deze mooie hal
zonder studenten zal zijn.
TU es
Welk broodje van de kantine past het best bij jouw persoonlijkheid?
Het broodje roomkaas. Omdat je roomkaas kunt uitsmeren; zoals ik mijn
activiteiten over de dag uitsmeer. En omdat het, net als ik, van binnen zacht is
en van buiten krokant.
Als je jezelf een keer kon -laten- teleporteren, waar zou je dan
naartoe gaan?
Naar Polen. Het ‘PL’ op Poolse nummerborden staat voor mij voor Promised
Land. Waarom? Het is het land van de wodka. Dat is echt mijn levenselixer.
Wat had je van tevoren niet verwacht over Eindhoven?
Dat ik, als Ajax-fan, geen kampioensfeesten van PSV zou meemaken. Sinds ik in
Eindhoven studeer, is PSV geen landskampioen meer geworden. Dat vind ik mooi.
Wat wilde je later worden toen je klein was?
Toen ik een jaar of zes was, wilde ik boer worden. Met dieren spelen, op een
tractor rijden, buiten op het land…
Met wie zou je graag eens een biertje -of
wodkaatje- gaan drinken?
Met Pien (op de foto, red.). Zij is van dezelfde
studievereniging (Protagoras, red.), maar is
nooit op borrels omdat ze moet handballen.
Met haar zou ik over handbal en het leven
willen praten.
Robbin Romijnders (24 jaar)
Master Biomedische Technologie
Op www.cursor.tue.nl
vind je meer columns.
De volgens de redactie beste
column plaatsen we hier.
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
Ik hou heel erg van koken, vooral van het maken van ovenschotels (dit leidt tot
hilariteit bij twee vrouwelijke studiegenoten, red.). En ik voetbal graag. Verder
heb ik weinig vrije tijd omdat ik aan het afstuderen ben.
Foto | Bart van Overbeeke
Als je iets aan de TU/e zou mogen
veranderen, wat zou dat dan zijn?
Ik vind dat er te weinig met de marktplaats
van MetaForum gedaan wordt, dus ik zou
de vijver dieper maken en er koikarpers
uitzetten. Vervolgens zou ik er elke
vrijdagmiddag een universiteitsbrede
borrel geven.
Student | 19
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Huize KB is een particulier studentenhuis met negen
kamers. Voorheen was het een woonhuis boven een
seksshop, maar Eroworld is vervangen door een
juwelier en kledingzaak. De huidige bewoners zijn zeer
gevarieerd qua studierichting en verenigingsleven,
maar “oh, zo close”. Het huis stond in de top twaalf
van de wedstrijd ‘Studentenhuis van het jaar 2014’,
maar haalde finale net niet.
Hoe komt het hier zo netjes?
“We hebben een schoonmaakrooster waar we ons
goed aan houden. Zes taken voor negen personen,
dat betekent dat je twee weken een taak hebt en daarna
een week vrij. Doe je het niet, dan betaal je vijf euro
voor de boetepot. En daar doen wij weer leuke dingen
mee”, zegt Dorris Slapak, vijfdejaars Applied Physics.
Zoals een tweedehands elektrische barbecue kopen.
En Pauly Neelen (net afgestudeerd bij Fontys) verzucht:
“We hopen dat er dit keer een huis wint zonder vals spel.”
Hoezo?
“Nou, je wint door de meeste stemmen. Iedereen mag
maar één keer per dag per IP-adres stemmen. Maar een
TU/e-student is in staat om een script te schrijven om
dit te omzeilen”, zegt Dorris. “Ik kreeg zelf zoiets
aangeboden, maar ik heb nee gezegd. Wij doen dat niet!
Echt niet.”
[Naschrift: Huize KB haalde de top-3 net niet, maar
Huize de Vries uit Eindhoven is nog steeds in de race]
Hebben jullie een motto?
De slogan ‘Maak het mee in Huize KB’ is zelfs gebrand
in een houten bord. Lars bedacht de lijfspreuk toen hij
een naam zocht voor de whatsapp-groep. De bedoeling
van het bord was om het op te hangen boven de deur,
maar de test daarvoor is niet doorstaan.
Dorris: “Hier gebeurt altijd wel iets; we kijken samen
Game of Thrones of lokken een foodfight met slagroom­
spuitbussen uit. Of we gaan samen op pad. Paintballen
of onbeperkt pannenkoeken eten, allemaal leuk.
Ooit gingen we samen om half zes ’s ochtends naar
het NS-station voor een actie van Philips om een
wake-up-light te scoren.”
Waarom hebben jullie je aangemeld voor
de wedstrijd ‘Studentenhuis van het jaar’?
Huize KB heeft zich in een dolle bui ingeschreven.
Redenen die genoemd worden: “We zijn allemaal heel
verschillend, maar zó close.” “We zijn geen verenigings­
huis en niet arrogant.” “Gewoon voor de leuk.”
Maar volgens Lars gaat het ook om de prijzen.
Wil jij ook met je culinaire huisgenoten
in deze rubriek? Mail dan naar cursor@tue.nl
En hoe is het in Montpellier?
Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten
van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere twee weken over
de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.
Op 6 februari, 2014 om 09.00 ‘s ochtends startte een piloot die liever anoniem wil blijven het
vliegtuig om niet veel later in het zuiden van Frankrijk weer naar het aardoppervlak terug te keren.
Als laatste opdracht van onze voormalige Hoogheid kreeg ik de missie het Franse volk naar mijn hand
te zetten om vervolgens een massale pindakaascampagne te lanceren.
Het leek me een goed plan om eerst op zoek te gaan naar de populatie van de ruimtelijke ordening.
Dat bleek niet moeilijk, want niet veel verder van de plek waar we het kamp hadden opgezet vond
ik een samenstelling aan betonnen volumes genaamd École Nationale Supérieure d’Architecture.
Het eerste contact verliep moeizaam, ik begreep slechts enkele woorden en vice versa ging het nog
slechter. Ik besloot mezelf op te offeren en me de Franse taal meester te maken.
Vier maanden later en je kunt me meester noemen. Voor diegene die hier de architectuur wil bedrijven,
geef ik een korte sfeerimpressie: de helft van het schoolgebouw is altijd toegankelijk met een pas,
wat slapen duidelijk overbodig maakt. Een aparte vleugel is gereserveerd voor projectgroepen.
De drempel is laag genoeg zodat iedereen naar binnen en buiten loopt wanneer hij wil, wat resulteert
in een natuurlijke kruisbestuiving tussen verschillende gedachtegangen.
Robbin w
il d
wilde je la e vraag ‘Wat
ter worde
n toen
je klein w
as?’ verv
angen
door ‘we
lke
de gebou kleur zou je
we
campus g n op de
even als
je
mocht kie
zen?’. (FS
)
Tekst | Norbine Schalij
Foto’s | Bart van Overbeeke
Het eten tussen de ochtend en middag wordt verzorgd door studenten die zich vrijwillig beschikbaar
stellen. Ik heb mezelf hierbij aangesloten om mijn Franse leerproces te versnellen. De sfeer rondom
de kantine is zeer sympathiek en de school is klein genoeg om anonimiteit buiten spel te zetten.
Iedere avond is er wat te doen in de stad en op school is het minstens een keer per week feest.
Er resten nog twee maanden veldwerk waarna ik groen licht zal geven aan Hare Majesteit, want mensen
zitten hier te popelen om dat bruine goed waarmee ik ze nu al maanden lekker loop te maken.
Michiel
Master van Steen
of Arch bergen,
itectur
(links
op de
e
foto)
Vind jij het ook leuk om een bijdrage te leveren aan
deze rubriek en ben jij dit collegejaar in het buitenland?
Stuur dan een mailtje naar cursor@tue.nl.
Lees alle buitenlandervaringen online op www.cursor.tue.nl
20 | Universiteitsberichten (vervolg)
DIVERSEN
Thales | Vrouwelijke, technische
studentes opgelet! Thales biedt
scholarships aan
Thales gaat een tiental scholarships
uitreiken van elk 5.000 euro.
Talentvolle, vrouwelijke, technische
studentes kunnen zich tot 25 mei
inschrijven om in aanmerking te
komen.
Zit je in de laatste twee jaar van je
universitaire studie en word jij
geselecteerd? Thales betaalt dan
aan jou in een periode van twee jaar
5.000 euro die je kunt gebruiken
voor je studiekosten. Als student
kun je zelf bepalen in hoeverre je
gebruikmaakt van de mogelijkheden die Thales biedt. Bijvoorbeeld begeleiding door een eigen
coach, kennisdeling en de mogelijkheid tot afstuderen.
Eenmaal afgestudeerd? Dan gaan
we uiteraard kijken of er mogelijkheden zijn om een passende baan
aan te bieden binnen Thales.
Meer info: thalesgroup.com/nl
Dutch FinTech Hackathon:
ga jij de uitdaging aan?
Rabobank organiseert samen met
Ordina, UtrechtInc, TNO en Economic Board Utrecht van vrijdag 4 tot en
met zondag 6 juli Nederlands eerste
FinTech Hackathon. Het belooft een
uitdagend weekend te worden.
Teams gaan met elkaar de strijd aan
om de beste en meest innovatieve
oplossing te ontwikkelen. Het
thema is nieuwe en alternatieve
manieren van lenen en financieren.
De Dutch FinTech Hackathon nodigt
ontwikkelaars, programmeurs,
webdevelopers, ondernemers en
studenten uit om zich uiterlijk 22
juni als team aan te melden. Van
alle inzendingen worden de beste
teams geselecteerd. Gedurende de
48-urige Hackathon mogen
deelnemers rekenen op begeleiding
van experts, inspiratievolle
lezingen, workshops en mooie
prijzen.
5 juni 2014
UNIVERSITEITSBERICHTEN
www.dutchfintechhackathon.nl
Examentrainers gezocht!
In mei worden de Lyceo examentrainingen voor middelbare
scholieren in gebouw Traverse
georganiseerd. Wegens het
overweldigende succes van onze
trainingen hebben wij per direct
vacatures voor gemotiveerde
studenten! Een groeiend aantal
TU/e-studenten is nu al voor ons
aan het werk om leerlingen uit
5 havo en 6 vwo zo goed mogelijk
voor te bereiden op hun eind­
examens. Vooral de vakken wiskunde,
natuurkunde en scheikunde zijn
populair.
Ben jij die slimme student die het
leuk vindt om examenkandidaten
te ondersteunen? Je krijgt een
didactische basistraining om met
een aantal tips en trucs jouw kennis
over te dragen aan groepen van
Advertentie
ongeveer 6 leerlingen. Het is een
goed betaalde bijbaan die oploopt
tot maximaal 12,50 euro per uur.
Word lid van ons docententeam
en bel naar: 015 - 79 000 10.
Je kunt ook een mail sturen naar:
bijbaan@lyceo.nl. Vergeet niet je
contactgegevens en voorkeursvak
op te geven.
Duitslandinstituut | Deadline
aanvraag DIA-Stipendium
Studenten en (aanstaande)
promovendi die volgend semester
voor hun studie of onderzoek naar
Duitsland vertrekken, kunnen tot
1 juli 2014 het DIA-Stipendium
aanvragen. Ondersteund wordt een
studie- of onderzoeksverblijf van
3 tot 10 aaneengesloten maanden
met een maandelijks bedrag
van 400 euro (studenten) tot 600
euro (promovendi) en een eenmalige
reiskostenbijdrage van 100 euro.
Het DIA-Stipendium wordt beheerd
door de Duitslanddesk van het
Duitsland Instituut Amsterdam en
gefinancierd door het ministerie van
Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
(OCW) en de DAAD (Deutscher
Akademischer Austauschdienst).
De actuele voorwaarden kunnen
worden opgevraagd via
dia-stipendium@uva.nl.
Voor meer informatie over de beurs
en de aanvraagprocedure zie
http://www.studereninduitsland.
nl/beurzen/dia-stipendium
Ook een bericht plaatsen op
deze pagina? Mail het bericht
(maximaal 100 woorden) dan naar
universiteitsberichten@tue.nl.
Uitgelicht | 21
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
CvB-lid Jo van Ham over modernisering van de informatievoorziening:
“De urgentie hiervan begint
steeds meer door te dringen”
Interview | Han Konings
Beeld | Shutterstock
Informatievoorziening en de daarbij behorende informatie­
systemen; het is de ruggengraat van elke organisatie en voor
de TU/e is dat niet anders. De afgelopen acht maanden is dit
onderwerp druk bediscussieerd aan vier overlegtafels op het
gebied van onderwijs, onderzoek, bedrijfsvoering en ICT basis­
diensten, die elke maand bij elkaar komen. Er moeten meer
standaard-systemen komen, die door de hele universiteit gebruikt
gaan worden. De toekomstbestendigheid van zelfgebouwde
systemen, zoals het administratiesysteem van de TU/e en
studentenportal OASE, wordt de komende tijd nadrukkelijk
tegen het licht gehouden.
De ontwikkelingen op het gebied
van informatievoorziening gaan
snel en volgens Tom Abel, die op ad
interim basis twee jaar de functie
van Chief Information Officer (CIO)
vervult, is het daarmee ook een
onderwerp dat binnen elke organisatie
continu aandacht nodig heeft.
Het onderwerp kwam hier pas echt
in het centrum van de aandacht te
staan nadat de universiteit haar
ambities voor de komende jaren
had neergelegd in het Strategieplan
2020. De informatievoorziening en
-systemen moeten daarop aansluiten
en het optimaal ondersteunen.
Volgens Jo van Ham, binnen het
College van Bestuur verantwoordelijk
voor informatiesystemen, bestaat
aan de TU/e een veelvoud aan
projecten die betrekking hebben
op informatievoorziening, maar
ontbreekt het aan samenhang:
“Daarnaast was ook geen duidelijke
visie geformuleerd voor de richting
die we ermee op willen en het was
niet duidelijk welke strategie we
daarbij gaan toepassen. Inmiddels
is die visie en strategie wel
geformuleerd door Tom Abel en is
ook het overkoepelend toezicht
erop ondergebracht bij een ICT
Governanceboard.” Dit orgaan
wordt gevoed door input uit vier
overlegtafels, op het gebied van
onderwijs, onderzoek, bedrijfsvoering
en ICT basisdiensten, en hier worden
onder meer prioriteitenlijstjes
opgesteld met betrekking tot de
vele voorstellen die ter tafel komen.
Andere
formulieren,
andere papieren;
dat moet beter
Van Ham is ervan overtuigd dat
het College van Bestuur met deze
constructie veel beter in staat is goed
afgewogen besluiten te nemen en
het eigenaarschap per aandachts
gebied ligt nu ook bij diegenen
waar het thuishoort.
Tom Abel is voor Van Ham de persoon
die op dit vlak de kijk van de
buitenwereld heeft meegenomen.
Volgens hem zijn inmiddels ook alle
betrokkenen ervan doordrongen dat
dit een urgent onderwerp is dat snel
moet worden aangepakt. “Dat voelde
niet alleen het CvB, maar dat werd
zo ook gevoeld bij de faculteiten, de
diensten en ook vanuit de studenten
werden we erop aangesproken.
Studenten volgen bij steeds meer
verschillende opleidingen vakken
en daarom wilden ze weten waarom
ze het bij de ene faculteit zo moesten
regelen en bij die andere weer totaal
anders? Andere formu­lieren, andere
papieren. Onze studenten willen dat
op een en dezelfde manier kunnen
doen.”
Een ander voorbeeld is te vinden bij
Dienst Financiën en Economische
Zaken (DFEZ), waar momenteel het
hele inkoop- en factureringsproces
wordt gedigitaliseerd. Van Ham:
“Het bedrijfsleven heeft dat soort
zaken eigenlijk al lang op orde en
wij kunnen dat nu ook. Bij Dienst
Personeel en Organisatie (DPO)
werkt men aan systemen die de
gebruiker zelf veel meer mogelijk­
heden bieden, zoals het indienen
van allerlei aanvragen en het vragen
om vergoedingen.”
Volgens Abel moet de bedrijfsvoering
universiteitsbreed zo simpel en
toegankelijk mogelijk worden,
“zodat de mensen al hun energie
kunnen steken in het primaire
proces: onderwijs en onderzoek.
Het kan veel simpeler en er moet
veel meer gedacht worden in ketens.
Je bedenkt daarbij de systemen niet
redenerend vanuit de organisatie­
onderdelen waartoe mensen behoren,
maar vanuit de doelgroepen die je
ermee bedient en het werk dat zij
doen. Een student verwacht van een
universiteit dat hij tijdens zijn studie
qua informatievoorziening op een
bepaalde manier begeleid en
geholpen wordt. Dat geldt ook voor
een onderzoeker, een hoogleraar of
een ondersteunend medewerker,
ongeacht in welk gebouw hij of zij
zich bevindt of tot welk onderdeel
hij of zij behoort. Zo iemand wil
dingen regelen. Dat betekent ook
versimpelen en standaardiseren.
En dan niet standaardiseren om het
standaardiseren, maar om het zo
simpel mogelijk te maken. Iemand
wil niet bij vijftig loketten moeten
aankloppen om iets voor elkaar te
krijgen. Die tijd wil je steken in je
studie of in je onderzoeksproject
en niet in een hoop rompslomp
eromheen.”
Dit gaat
gevolgen
hebben voor de
keuzevrijheid
van faculteiten
Volgens Abel wordt een organisatie
ook danig belemmerd in zijn
slagvaardigheid door zaken te
versnipperd en te fragmentarisch aan
te pakken. En juist die slagvaardig­
heid is volgens hem ook in de
universitaire wereld steeds meer
nodig om adequaat te kunnen
reageren op zaken die uit de
buitenwereld op de organisatie
afkomen.
Dat dit gevolgen gaat hebben voor
de keuzevrijheid van faculteiten en
diensten, is een gegeven waar Van
Ham zeker niet blind voor is. “Om
te beginnen wil ik opmerken dat we
één TU/e zijn. Natuurlijk hebben
onze faculteiten een verregaande
vorm van autonomie, maar we
moeten ons afvragen of die autonomie
zover moet gaan dat je daardoor je
studenten en docenten niet goed
meer bedient. Vanzelfsprekend
zoeken we daarbij altijd naar
draagvlak voor onze voorgenomen
beslissingen en praten we met de
decanen.”
Abel vult aan: “De autonomie van
de behoefte blijft altijd. Maar het
is de vraag of je je eigen behoefte
altijd met een eigen oplossing moet
invullen. Een voorbeeld: je wilt kunnen
bellen naar Groningen, maar je zult
als oplossing nooit bedenken dat je
zelf een sleuf gaat graven en een
telefoonlijn naar Groningen gaat
aanleggen. Je weet dat er al laag­drempelige en simpele voorzieningen
zijn die dat mogelijk maken. Je hoeft
alleen maar je telefoon of mobieltje
te pakken en alles wat het mogelijk
maakt om te bellen is al onzichtbaar
geregeld. Je krijgt er alleen eens in
de zoveel tijd de rekening voor. Ook
hier is de behoefte autonoom, maar
het systeem dat erachter zit regel je
niet meer zelf. Dit voorbeeld kun je
in toenemende mate doortrekken
voor een heel aantal diensten en
oplossingen aan de TU/e. Maar die
behoefte en het kunnen uiten daarvan
en het kanaal waarlangs dat gaat,
moet natuurlijk wel wagenwijd open
staan. Daar hebben we de vier
‘tafels’ voor in het leven geroepen.
We willen mensen stimuleren om
duidelijk te maken wat ze willen en
hoe ze het willen.”
“Met generieke
systemen kun
je de pijn en de
kosten delen”
Er zal toegewerkt worden naar het
implementeren van meer standaardsystemen die door de markt worden
aangeboden. Generieke systemen
die door de hele universiteit gebruikt
gaan worden. Van Ham merkt op dat
er overigens al veel van dit soort
systemen gebruikt worden bij de
TU/e, “zoals Oracle, waar ons
financiële systeem op gebouwd is.
Maar voor zelfontwikkelde systemen,
zoals OASE, moeten we ons wel
gaan afvragen of die nog toekomstbestendig zijn. Nu zijn onze
studenten er nog tevreden over,
maar is dat over twee à drie jaar nog
zo en kunnen we de ontwikkelingen
bijbenen? Ook ons administratie­
systeem, waar de hele universiteit
mee werkt, hebben we zelf gebouwd
en ook hier rijst de vraag: hoe
toekomstbestendig is dat nog?”
Volgens Abel is een bijkomend
probleem bij zelfgebouwde
systemen dat je bij wetswijzigingen
en nieuwe regelingen, zoals die
herhaald op de universiteit afkomen,
steeds zelf systemen en koppelingen
moet aanpassen. Abel: “Waarbij ik
niet wil zeggen dat systemen die
op de markt worden aangeboden
zaligmakend zijn, maar vaak zit
zoiets er dan toch wel bij. Het zijn
ook systemen waar alle gebruikers
bij aanpassingen de pijn en kosten
delen. Daar is winst te boeken.”
Abel zegt ook zeker te begrijpen dat
deze omslag als een proces gezien
moet worden. “Als je als faculteit of
dienst jaren gewend bent geweest om
je eigen oplossingen te ontwikkelen,
zal het best wennen zijn om te
aanvaarden dat je altijd wel over je
eigen behoefte gaat, maar niet
meer altijd over de oplossing.
Terwijl die oplossing wel degelijk
kan aanvoelen als op maat gemaakt.”
De ICT Governanceboard, die eens
in de twee maanden bijeenkomt en
waar naast Van Ham als voorzitter
ook de vier tafelvoorzitters zitting
in hebben, bepaalt waar de overall
prioriteiten liggen en welke verdeling
over de tafels daarbij aan de orde is.
Abel vreest niet voor een competitie­
strijd in dit gremium. “Hier aan
deze tafel waar alle voorstellen
uiteindelijk voorbij komen, moet
een consolidatieslag plaatsvinden,
waarbij gekeken wordt naar de
beschikbare mensen en middelen.
Als die tafelvoorzitters hier zitten
zijn ze algemeen-belang-denkers
geworden. Ze zitten er wel namens
hun eigen tafel, maar vooral ook
namens de TU/e.”
Van Ham besluit met nogmaals te
benadrukken waarvoor deze hele
nieuwe aanpak in gang is gezet:
“Dit proces zal nooit een hoofdproces
worden waar we iedereen mee lastig
gaan vallen en waar iedereen mee
bezig moet zijn. We doen dit om
voor docenten en studenten goed
onderwijs en onderzoek te faciliteren.
Het is juist bedoeld om die groepen
te ontlasten. Ze zullen er alleen iets
van meekrijgen als nieuwe systemen
en oplossingen in alle opzichten
gaan bijdragen aan het gevoel van
persoonlijke en integrale bediening,
wat, waar en wanneer je ook met jouw
studie of werk aan de slag bent.”
Lees verder op
pagina 22 en 23.
22 | Uitgelicht
5 juni 2014
Uitgelicht | 23
Kijk voor nieuws op www.cursor.tue.nl
Tafelen over informatievoorziening en ICT
Bedrijfsvoering
Deze tafel wordt voorgezeten door Rob Debeij, directeur bedrijfsvoering bij
Biomedische Technologie. Bij hem aan tafel zitten veel directeuren van ondersteunende diensten en het scala aan systemen dat hier besproken wordt,
is uitgebreid en divers. Het betreft onder meer financiën, human resource,
communicatie, huisvesting en facilitaire zaken en inkoop. “We kijken waar bij
deze systemen de knelpunten zitten”, zegt Debeij, “en of er tijd en geld is om
die punten aan te pakken. Kunnen we het direct oplossen, of kiezen we eerst
voor enkele tussenstappen?”
Onderwijs
Interviews | Han Konings
Foto | Bart van Overbeeke
Om de input van de werkvloer naar
boven te halen, zijn vorig jaar vier
‘tafels’ in het leven geroepen: overlegorganen die elke maand bij elkaar
komen en elk hun eigen thema hebben:
onderwijs, onderzoek, bedrijfsvoering
en basisdiensten. De tafels gaan door
de hele organisatie heen en brengen
hun voorstellen in bij de ICT Governanceboard. Dit orgaan, waar naast
CvB-lid Jo van Ham ook de vier tafelvoorzitters deel van uitmaken, stelt vast
wat de prioriteiten zijn.
Volgens tafelvoorzitter Lex Lemmens, dean van het Bachelor College, is aan deze
tafel eerst een portfolio opgesteld van de dingen die de komende vijf jaren gedaan
moeten worden. Dat is daarna toegespitst op wat dit jaar en in 2015 móet gebeuren.
“Met de digitale studiegids moesten we direct aan de slag”, aldus Lemmens, “want
we scoorden niet echt goed qua informatievoorziening. Die gids moet in september
klaar zijn. Als volgende is van belang dat we onze docenten snel voorzien van een
Learning Management Systeem. Dit is te vergelijken met bijvoorbeeld Blackboard.
We moeten dan wel weten welk Student Informatie Systeem (SIS) we gaan kiezen,
dus dat wordt het tweede grote project waarmee we dit jaar aan de slag gaan. Voor
dit laatste laten we een make-or-buy-analyse uitvoeren. De markt biedt verschillende
systemen aan en de Governanceboard heeft een voorkeur voor buy. Deze twee projecten leggen al een groot beslag op de beschikbare middelen, dus veel meer zullen
we er niet naast kunnen doen.” Kleine projecten die nog wel gedaan worden, zijn
het beschrijven van onderwijsprocessen, een begin maken met het digitaal toetsen
-wat volgens Lemmens docenten veel tijd kan besparen- en een plan-app, die het
keuzeproces van studenten in het Bachelor College aanzienlijk moet versoepelen.
Hoge prioriteit heeft bijvoorbeeld het aanstaande samengaan van Technische
Natuurkunde en Electrical Engineering in Flux, aldus Debeij. “Dat wordt wat
krapper dan voorzien en dat betekent dat beide faculteiten creatief moeten omgaan
met het inplannen van de beschikbare ruimtes. Daar kun je twee personen op
zetten, maar een andere optie is het inzetten van een digitaal systeem dat veel
problemen ondervangt. Zo’n systeem moet dan wel passen binnen de architectuur­­
principes die TU/e-breed zijn afgesproken, en het moet voor de hele universiteit
werken. “Vroeger regelden faculteiten dit zelf, maar dat idee moeten we loslaten.
We moeten dit nu echt samen gaan doen.”
Het Bachelor College heeft voor dit jaar 250.000 euro gereserveerd om in ict-zaken
te steken. Maar volgens Lemmens hebben ook STU en het CvB er budget voor staan.
Al gaat het aan deze tafel dan niet direct over het primaire proces, men voelt
zich hier zeker niet het vijfde wiel aan de wagen, verzekert Debeij. “Want ook
voor het onderwijs en onderzoek is het van groot belang dat de bedrijfsvoering
goed draait.” Debeij verwacht dat over zo’n twee jaar de situatie aardig op orde
zal zijn. “Maar vergis je niet door er dan minder aandacht aan te besteden,
want dan zal het weer snel minder worden.”
Basisdiensten
Hier worden systemen besproken die door alle faculteiten en
diensten heen lopen. Bijvoorbeeld kantoorautomatisering,
telefonie en de systemen die actief zijn op de werkplek.
Tafelvoorzitter Jos Hermus, directeur bedrijfsvoering van de
faculteiten IE&IS en ID, vroeg zich in eerste instantie af waarom
deze tafel überhaupt was opgezet. “Ik was van mening dat alles
wat hieronder valt, gewoon door Dienst ICT werd uitgevoerd.
Onze tafel wordt echter aangestuurd door het primaire proces.
Daarom zit er ook een decaan of directeur bedrijfsvoering bij.
De operatie bepaalt welke kant het op gaat. Dat is echter de
makke: ik weet niet precies waar het naartoe gaat. Soms weet
ik wel wat nodig is om effectief te kunnen werken, maar ik weet
niet waar we over vijf jaar staan. Om daar meer zicht op te krijgen,
huren we specialisten in.”
Als voorbeeld noemt Hermus de toekomstige werkplek.
“Gezien al onze nieuwbouw en verhuizingen een urgent
onderwerp. Het wordt heel belangrijk om nu al te bepalen
welke faciliteiten we op de nieuwe werkplek moeten aanbieden.
Veel van die faciliteiten komen in de basisdiensten terug. Het
leidend principe is dat die dan gelden voor de gehele campus.
Dus niet iets meer of iets anders bij faculteit A dan bij faculteit
B. De vraag is: wat is straks nog nodig om op de werkplek
altijd goed bij je informatie te kunnen komen? Dan gaat het
niet over de techniek, of over de keuze voor een pc, laptop of
tablet. We kijken naar waar behoefte aan is voor het primaire
proces. En ongetwijfeld heeft een student behoefte aan een
andere werkplek dan een onderzoeker of iemand van een
ondersteunende dienst. Dat gaan we uitzoeken.”
Onderzoek
Tafelvoorzitter Emile Aarts, decaan van de faculteit Wiskunde & Informatica, noemt het vijf voor twaalf als hij voor
de hele TU/e wil benadrukken hoe groot de urgentie is om aan de slag te gaan met de informatievoorziening en
-systemen. Voor hem ligt bij de tafel Onderwijs de hoogste prioriteit. “Pak om te beginnen het verouderde OASE
aan en zorg dat daar snel iets goeds voor in de plaats komt.”
Aan zijn eigen tafel is de vraag gesteld: wat wil je in huis hebben en wat niet? “Je kunt wel zeggen dat je een super­
computer nodig hebt, maar die kost zo’n 50 tot 100 miljoen, dus dat is niet realistisch. We moeten kijken met wie
we kunnen samenwerken en op welke manier en of je eventueel de overheid nog de rekening kunt presenteren.”
De tafel van Aarts heeft enige tijd terug Arie Kaizer ingehuurd, een oud-medewerker van Philips. Kaizer is
druk bezig om bij de verschillende faculteiten te peilen aan welke ict-infrastructuur behoefte is. Aarts:
“Dan gaat het echt om wat je nodig hebt om je onderzoek goed te kunnen uitvoeren: softwarepakketten,
databasesystemen. Uit die inventarisatie komen al heel interessante resultaten.”
Doordat aan de TU/e steeds meer aandacht komt voor data science -begin dit jaar startte het Data Science Center
Eindhoven- is volgens Aarts ook een discussie gaande of er op het terrein een data center moet komen met veel
opslagcapaciteit. “Dat kan de universiteit niet zelf bekostigen, maar een andere partij zoals KPN of Google,
zou daar wel in geïnteresseerd kunnen zijn. Zo creëer je als het ware je eigen cloud. Maar dat is allemaal
nog in een zeer prematuur stadium.”
19
5 June 2014 | year 56
People | 25
See for more news www.cursor.tue.nl/en
Biweekly magazine of the Eindhoven University of Technology
For the latest news: www.cursor.tue.nl/en and follow @TUeCursor_news on
and tuecursor on
More and more
female associate professors
URE hopes to have best
two-wheel-drive racecar
29 May - URE09 will be vying for the title best two-wheel-drive racecar in the Formula
Student competition. On Wednesday 28 May, University Racing Eindhoven (URE)
presented their latest black shiny
racing pearl. Team manager Bart
Kienhuis says URE09 should be
able to make it into the top five
of the overall ranking.
Next year, URE hopes to have
their own four-wheel-drive car to
race with. Over the past months,
several team members have been
working on the basics of URE10 in
secret - “and more than part-time,
too”. Kienhuis says URE10 should
be top-three contestant by 2015.
28 May - In 2012 the number was very low still, but in
2013 almost half of all new associate professors (UD) at
TU/e were women. In the first quarter of 2014 TU/e didn’t
see any female UDs come or go. Mid 2012, the Executive
Board set the objective to have at least fifty percent of all
new UDs in 2012 and 2013 be women. The Board thought
of forcing departments to hire female UDs only if their percentages were too low, but does not seen necessary now.
And how are things in Montpellier?
More and more TU/e students go abroad for their studies to follow courses, internships or a doctorate path.
What is it like to find your way in a new country? Students tell their stories.
On February 6, 2014 at 9 o’clock sharp, a pilot who wishes to stay anonymous started the engines
of his airplane to arrive in southern France only moments later. As a last assignment of our former
Highness, I was assigned to make friends with the French people, and to launch a massive campaign
for peanut butter.
It seemed like a good plan to go look for the spatial arrangement population first. And so it was,
because close to the place where we set up base camp I found a composition of concrete volumes
named École Nationale Supérieure d’Architecture. First contact wasn’t easy, since I only understood
a few words; vice versa communication was even worse. I decided to sacrifice myself to master the
French language.
It is now four months later, and you may call me master. For those who want to travel here to study
architecture I’ll paint a picture of the atmosphere. Half of the school building is accessible with
a pass 24/7, which makes sleeping superfluous. A separate wing is reserved for project groups.
The size of the spaces allows everyone to come and go as they please, resulting in a cross-pollination
of ideas. During morning volunteer students prepare food. I decided to join that group in order to
speed up my mastery of French. The atmosphere at the cafeteria is very pleasant, and the school is
small enough to eliminate anonymity. There’s something going on in the city every night, and there
are parties at school at least once a week.
I have two months of field work left, after which I will report to her Highness the people here are
dying for that brown stuff that I’ve been promoting for the last few months.
Michiel
Master van Steen
of Arch bergen,
itectur
(pictu
e
red left
)
Would you also like to write an article about your time
abroad? Please send an email to cursor@tue.nl.
TU/e and Ph
strategic all ilips launch
iance
3 June - TU/e
Ingrid Heynderickx
new dean IE&IS
and Philips Re
search have en
man of the TU/e
tered into a mul
Executive Boar
ti-year partners
d Jan Mengele
Henk van Hout
hip, said Chairrs and Genera
en on Tuesday
l Manager of Ph
3
Ju
ne
researching di
.
W
ith
ilips Research
in
tw
o years, sevent
gital innovatio
y extra PhD stud
ns in the fields
According to Ph
ents will be
of
he
al
ilips heavywei
thcare, lightin
ght Henk van Ho
g, and data sc
company has en
ience.
uten, the allianc
tered into
e is one of the
with a knowledg
largest the
e institution,
globally. Some
28 million
euro is involved
with the
partnership, m
ost of which is
paid for by Phili
ps and TU/e.
The Máxima M
edical Center,
Catharina Hosp
ital, and the
Kempenhaege
Expertise Center
-also joining th
e alliance- pay
a smaller part.
In total,
approximately
two hundred
researchers, pr
ofessors, PhD
students, and
students will
be working toge
ther closely.
Clmn
Read more stories online: www.cursor.tue.nl/en
28 May - The Executive Board has appointed prof.dr.
Ingrid Heynderickx as dean of the Department of
Industrial Engineering & Innovation Sciences (IE&IS).
Heynderickx has been a professor at TU/e since 2013,
and will take up her new position on 1 January 2015.
She is the successor to prof.dr. Sjoerd Romme.
As new dean, Heynderickx sees her role as that of a
bridge-builder. The IE&IS department consists of two
schools, the School of Industrial Engineering and the School of Innovation Sciences.
“I believe it will be valuable to look for areas in which our two schools can complement
each other in terms of both research and education.”
Life after TU/e
Name: Vassil Stoitsev
Place of Birth: Pleven, Bulgaria
Year of Birth: 1987
Studied at TU/e: September 2010 - November 2012, MSc Business
Information
Systems
Current position: IT consultant at Capgemini, a major ICT consultancy
agency
in the Netherlands
How did you find your job?
Actually, I didn’t follow the standard path to find a job since I have complet
ed my
internship and subsequently my master’s thesis at my current employe
r. It made it
easier to get on board upon graduating. I wouldn’t say I had a clear future
career in
mind before starting at TU/e. Most people who have studied my program
end up
in consultancy, so it probably makes sense. At the moment I am not conside
ring
relocation or changing my core job. I am interested in exploring new
areas like
sustainable energy or transportation, however.
More news on www.cursor.tue.nl/en
How do you reflect on your time at TU/e?
TU/e offered the best program in the Netherlands for what I wanted to
study.
Actually I decided on a country first and a university second. I traveled
Europe
to research what culture suited me best, and what country offered high-qu
ility
education in English at the same time.
The program has definitely been challenging. It’s taught me useful concept
s.
I have been able to conduct research and I enjoyed to a certain extent.
Research
is completely different from working in the industry and has the advanta
ge of
being innovative, and researchers are free to make their own decision
s.
Social life at TU/e has also been rather good thanks to the many internat
ional
students and study associations (I was a member of GEWIS). I was also
part of
the international student association (nowadays Cosmos).
All things considered I think my choice of TU/e has been a good one:
I’ve enjoyed
both good education and great times.
Rain, Sun, Rain…
‘Sunshine is delicious, rain is refreshing, wind braces us up, snow is
exhilarating; there is really no such thing as bad weather, only different
kinds of good weather.’
Above lines by John Ruskin give me the impression that he has never
been to the Netherlands.
Being an expat (also from a warmer region), the weather was one of the
first challenges I had to face in The Netherlands. The incessant rains
that go beyond refreshing, the grey and dark skies, crazy gusts of wind,
sudden changes in temperature, and sporadic sunshine can become
quite nettling and annoying.
Weather has an impact on our health and even on our emotions and
energy levels. It can’t induce emotions, but it can definitely affect our
mood, and influence our energy level. Sunshine is connected to positive
changes in our energy level. Similarly, a darker day with little sunlight and
lots of rain can make you feel tired and down. According to research on
the effect of sudden weather changes on our health, ‘weather alone can’t
make a person ill, but changes in weather are accompanied by a host of
other changes that can give a person flu symptoms’. An abrupt change in
weather can weaken the immune system and make you more susceptible
to germs and bacteria.
Summer days (I am very reluctant to call it ‘summer season’) are coming,
but the Dutch weather is well-known for its unpredictability. I was thinking
about writing about the never-ending rain, but then the sun came out.
I don’t know what the weather will be like when you read this column,
but I hope that the sun chooses to stay with us for a little longer.
Mohsin Si
ra
at Electric j, PhD candidate
al Engineer
ing
What happens to international
students after they graduate
from TU/e? Do they go job
hunting in the Netherlands,
pack their bags and explore
the world, or return to their
home countries? International
TU/e graduates talk about
their lives after TU/e.
What advice would you give current students?
Well, in general the Netherlands offer very good opportunities for a good
job,
but it’s important you like the country if you want to stay and work here.
I think
learning some Dutch can definitely help students in their job hunt, but
it’s not
a must as there are many international companies here, too (especia
lly in the
Eindhoven area).
26 | Zoom in
5 June 2014
See for more news www.cursor.tue.nl/en
Zoom in | 27
Circuit Overload: Should you tame your technology use?
Standing next to me at the Brussels airport the other day were
two young brothers -say, about 16 and 17- parked up against the
railing at the arrivals gate, waiting, like me, for a loved one to come
through the sliding glass doors. Their parents stood next to them,
and also like me, the parents’ eyes were trained on the doors so
they wouldn’t miss their family member as she emerged from
baggage claim. But three minutes into our watch, the tedium
of doing absolutely nothing had already taken its toll on the
teenagers - both of them whipped out iPhones and began
hammering away at the screens.
Sound familiar? During the last
decade, our relationship with
technology has taken on a whole
new tint. A few, short years ago, we
didn’t sleep with our cell phones,
text during dinner or know the
precise angle in order to achieve the
perfect selfie. But now, and for just
about everyone the technological
advancements that once made our
lives easier and helped us connect
to our fellow humans are now
threatening to swallow our days in a
barrage of emails, apps, games and
texts. Where is our technology use
taking us socially and culturally?
Should we adopt a more moderate
relationship with our devices? And
are there any benefits to unplugging,
disconnecting and ignoring the
‘ding’ of that email you just got?
“If it’s a really interesting lecture
and I get the feeling that it’s
important, I don’t look at my phone”,
explains Tim Gerth (Department of
Electrical Engineering) about his
in-class technology use, continuing
“But if it’s a boring lecture, then,
yeah, I might get on my phone.
If I’m expecting an important email,
then I always take the time to read it.”
Gerth is a good example of the
Millennial generation, also known
as Generation Y. He and his peers
were born between the early 1980s
until about 2000. They were the
first to come of age with cable TV,
the Internet and cell phones so
technology is basically woven into
their DNA. In fact, when asked what
makes their generation unique,
Millennials ranked ‘Technology Use’
first (24%), followed by ‘Music/Pop
Culture’ (11%) and ‘Liberal/Tolerant’
(7%). In contrast, Baby Boomers
(born immediately after WWII) ranked
‘Work Ethic’ as the most defining
characteristic of their generation.
So, the Millennials are tech-savvy,
hyper-connected and the masters of
multi-tasking. They can respond to
emails, monitor a Twitter feed and
follow a lecture (at least the good
bits) and not miss a beat, right?
Not exactly. New research reveals
that even these digital natives are
starting to feel the strain of their
‘always on’ lifestyle, especially
after they enter the work world.
According to a 2013 study by
Cornerstone OnDemand, a global
leader of cloud-based talent
management software solutions,
the Millennials are struggling to
find a tech balance in their daily
lives. The company’s vice president,
Jason Corsello, says: “Gen Y workers,
whom we have largely pigeonholed
as having an insatiable appetite for
technology, are expressing both a
desire for more human, face-to-face
interaction and frustration with
information and technology overload”.
Why don’t we
just walk away?
So if it’s all starting to be too much
for us, why don’t we just walk away?
What is it about checking email,
Facebook, and all the rest that is
so incredibly attractive?
Sherry Turkle is a psychologist and
world-renowned researcher of
human-technology interaction. At a
2012 TED conference she discussed
her latest book, Alone Together:
Why We Expect More from Technology
and Less from Each Other, and says:
“We’re getting used to a new way of
being alone together. People want
to be with each other, but also
elsewhere - connected to all the
different places they want to be.
People want to customize their
lives. They want to go in and out
of all the places they are because
the thing that matters most to them
is control over where they put their
attention.”
Mary Bastawrous (Department of
Mechanical Engineering) moved to
Eindhoven from Egypt last September.
She’s trying to focus on her work as
a PhD candidate and build a social
life here. Her emerging technology
use (she got her first smartphone
when she arrived in NL) mirrors
Turkle’s findings. Mary explains:
“I’m thinking of using more
messages to talk to friends. If you
make a call, you need the time and
the mood to do that. But maybe you
had a long day and you don’t feel
like having a conversation. This
way, you’re still staying in touch
but it’s more on your own terms.”
Controlling our communication
with others is only part of the
reason we turn to our devices.
For others, social media might
even be addictive. A recent Harvard
University study showed that
disclosing personal information on
websites like Facebook and Twitter
activates the pleasure centers of the
brain, the same areas that light up
on an MRI when a person enjoys
good food, receiving money or
having sex. And similar research
reveals the same phenomenon at
work when we check email. Like
mice in a lab that only receive food
after a specific behavior, checking
email sometimes offers up particularly delicious nuggets - an email
from a long-lost friend, a job offer,
or an invitation to a social event.
In response, we develop the habit
of ‘over-checking’ our email in the
hopes that we’ll be richly compensated for our efforts. Harold Bak
(Department of Electrical Engineering) jokingly sums up this impulse:
“If I notice an email, I will look at it
right away. People in the current
age, they have their email linked
directly to their brains. New email
in! Must respond immediately!”
Being alone
feels like
a problem
that needs
to be solved
Sherry Turkle further defines our
love affair with our devices: “Those
phones in our pockets are changing
our minds and hearts because they
offer us three gratifying fantasies.
One, that we can put our attention
wherever we want it to be; two, that
we will always be heard; and three,
that we will be alone. And that third
idea is central to changing our
psyches. Because the moment that
people are alone, even for a few
seconds, they become anxious,
they panic, they fidget, and they
reach for a device. Being alone feels
like a problem that needs to be
solved. And so people try to solve
it by connecting. But here, connection
is more like a symptom than a cure.
It expresses, but it doesn’t solve,
an underlying problem.”
When was the last time you were
well and truly bored? You know…
that feeling that the hours are
yawning heavily before you and you
have NO idea how to fill them? No?
Can’t remember? You’re not alone.
For most of us, it’s a virtually
unknown phenomenon. And
particularly for the Millennials,
who’ve grown up with countless
digital diversions within arm’s
reach, it’s natural to immediately fill
an idle moment (or a boring lecture)
by texting, tweeting, changing their
Facebook status, or launching a few
angry birds.
However, for many psychologists,
educators, and researchers the
extinction of boredom is a worrying
facet of modern life and they
advocate quite the opposite: that
boredom is good. Boredom is
even useful. Allowing yourself to
experience healthy doses of it could
be an important key to creating a
happier, more meaningful life and
a vital component to boosting your
creativity. In fact, a recent study by
Dr. Sandi Mann and Rebekah
Cadman of the University of Central
Lancashire found that people who
were engaged in passive activities,
such as simply staring into space,
were more likely to daydream which ultimately had a direct effect
on their creativity levels.
So, should we all go sit in a room
and watch the proverbial paint dry
on the wall? Not exactly. “Boredom
in and of itself is not so important
but the ability to be bored signifies
the capacity for reflective thought”,
explains Dr. Adam Cox, an American
psychologist specializing in youth
mental health. He continues:
“Young minds are currently being
sculpted by electronics to be all
peaks and no valleys.”
And it’s in those valleys -those
low-key moments of doing little and
being alone- where we not only tap
hidden founts of creativity but also
find ourselves. “I’ve been on my
own since I was 16 and I got used
to it”, explains Mary Bastawrous
(Department of Mechanical
Engineering), continuing: “Of
course, I like to be around people.
But sometimes you need to be
alone and settle things with
yourself. Clear your mind. I find it
very important to have that time
with myself. I think that’s why I
don’t like to call or text so often.”
Bastawrous instinctively keeps
herself from becoming hyperconnected and that could be a
good thing for her in the long run.
It seems that shelving our devices
and disconnecting could be vital to
sculpting a healthy self-identity which is the bedrock for how we
interact with others. Sherry Turkle
warns that an inability to be alone,
separate from our devices and all
they offer, could in the end backfire:
“Solitude is where you find yourself
so that you can reach out to other
people and form real attachments.
We slip into thinking that always
being connected is going to make
us feel less alone. But actually it’s
the opposite that’s true. If we’re not
able to be alone, we’re going to be
more lonely.”
“There’s no
escaping
technology”
For the majority of TU/e students and
staff, separating from social media
and email is almost impossible for
any extended period of time. The
demands of work, study and social
life dictate daily connection. “If I
stepped away from social media for
a whole week”, jokes Gerth, “I think
I’d have a fight with my girlfriend.
And my friends!” Harold Bak agrees:
“Everything I’m going to do in the
next 40 years will be based on
technology. I’m surrounded by it.
In my line of work, there’s no
escaping from it.”
So, what are we to do? If we’re
utterly enveloped in our technology
with virtually no escape, how do we
strike the right balance between
technology use that helps versus
technology use that hinders?
For some, the key to preventing
the information overload of today
is by drawing on the philosophy of
2000 years ago.
‘Mindfulness’ is a current buzzword
in psychology and self-help circles,
but the idea has been around for
millennia as a cornerstone of
Buddhist philosophy. Today,
engaging in the practice of mind­
fulness generally means ‘bringing
one’s complete attention to the
present experience on a moment-tomoment basis’. In practical terms,
it looks like this: You’re walking
across campus, on your way to
class. But instead of listening to
music and thinking about that
paper you have due, you wholly and
consciously engage in (and
hopefully enjoy) your current
activity. You remove your earbuds,
notice the trees, breathe in the fresh
air, and generally ‘experience’ your
walk for just what it is - a five minute
pause in the middle of your day.
Jerome Wehrens is the owner of
B-Mind Eindhoven, a local mindfulness training center, and explains
that the busy professionals who
seek his help often complain of
technology overload. “We have so
much information that needs to be
processed and our brains just
aren’t equipped for that. Think
about a typical farmer in the Middle
Ages. In his entire life, he was
probably only confronted with the
same amount of new information
that we try to process in a single
month. It’s just too much for us.”
Indulge in
Il dolce
far niente
Wehrens believes that part of our
happiness depends on keeping our
tech use at bay, at least for defined
periods. “When you check in on
social media or check your email,
it’s a surrogate happiness. You can
create the same emotion, much
more strongly, when you become
aware of things in the moment. In
fact, it releases a hormone in the
hypothalamus that provides an
actual good feeling. By doing this a
hundred times a day, it’s not that
you think you’re happier - you
actually are.” Wehrens also
coaches his clients to take their
mindfulness further by teaching
them the art of meditation - 20 or
30 minutes a day of meditation and
clients lower their stress levels and
become more productive.
Learning to be alone, cultivating
boredom, mindfulness, meditation
- sure, we can arm ourselves with
tools that’ll help safeguard our
peace of mind during this unknown
and ever-developing relationship
with our technology. But maybe in
the end, the best thing to do is to
adopt a life strategy from our fellow
Europeans - from time to time shut
down, switch off and log out to
simply indulge in Il dolce far niente
- or the sweetness of doing
nothing.
Text | Angela Daley
Photo | Bart van Overbeeke
28 | Student housing
5 June 2014
Student housing | 29
See for more news www.cursor.tue.nl/en
Text | San van Suchtelen and Leo de Boer
In recent years the housing landscape for students has been changing considerably. The decrepit suite,
the ramshackle kitchen cupboards and the tangle of bikes in front of the door make room for new patterns:
a personal shower, toilet and kitchenette and a neatly parked bicycle. Cursor found out where today’s students
live in Eindhoven, what their campus accommodation will look like and whether the new luxury is still affordable.
From space cabin to high-rise
apartment building
Although the view of the river Dommel stays as it is, many other
things are about to change for students who want to live on
the TU/e campus. More space, more individual facilities,
a shared balcony and considerably more neighbors.
Living on the campus of TU/e. It was
and will remain possible until 2016
if one pinches and scrapes in a cozy
though particularly cramped space
cabin of barely twenty square meters.
With a view to the river Dommel,
it must be admitted. Yet also with a
tiny little bathroom, with no space
to swing a cat in the shower. Close
attention will reveal an ultra-compact
twin-burner stove. In spite of these
tight dimensions, its inhabitants
always thoroughly enjoyed living
there. In recent years they formed
a motley collection of Iranians,
Chinese, Japanese, Italians,
Spaniards and Indians, who got
what they wanted: furnished and
reserved accommodation.
Anyone intending to live in such a
cubicle will be well-advised to bring
only the bare necessities. A table,
a chair, a bed and a cupboard will
go a long way towards filling the
available space. Living in space
cabins is not cheap, though:
435 euro exclusive of gas, water,
electricity and service charges is
the monthly amount inhabitants
are expected to dish up for their
humble abodes. The double variant
for studying couples works out at
675 euro exclusive. Of late years
occupants have not brought along a
lot, for that matter. Vestide reserves
and lets the cabins to international
students only in furnished condition.
The Serbian PhD student Dobrivoje
Dackovic (27) regularly stays in a
space cabin when he wants to see
his girl-friend Laura, who lives
there. They do not sleep together,
as the single bed is too narrow by
an inch. Dackovic calls the cabins
‘small but habitable’. “But that’s all
there is to it. For such an amount
you should actually get 60 square
meters”, he thinks. The Serb fully
understands why TU/e has decided
on a new approach. “This is not
enough to compete with the other
campuses. That kitchenette may
be tight, but one cupboard for all
your stuff just won’t do.” In his
girl-friend’s arrangement the table,
the sink, the chairs and the bed are
also being used as ‘cupboards’
from lack of space.
Housing corporation Vestide has
closed the space cabin era on paper
as well as in practice, witness the
green deposit that is appearing
on the exterior. Ever since the
corporation decided in 2011
together with TU/e to replace the
186 cabins by 600 new dwellings,
no more maintenance has been
carried out.
After all, those dwellings had to
accommodate all the additional
foreign students, doctoral candidates and postdocs that TU/e
wanted to tempt to come to
Eindhoven. For their specific living
requirements the city did not have a
sufficient supply available in 2000.
Which meant that TU/e had to build
them itself, especially if it wanted
to compete with other cities, where
living on campus was already a
matter of course.
The ambitions have been elaborated
in the housing program included in
the TU/e Campus 2020 Master plan.
It will start with the construction of
a new high-rise building, to be
erected between Potentiaal and
the Sports Center. Soon after that
Potentiaal -which now still accommodates Electrical Engineering- will
be converted in such a way that it
will also be fit for living. Moreover,
in a later stage a student village will
be built around the new residential
high-rise, consisting of two fields of
interconnected duplex apartments.
These will have two floors and be
equipped with an individual
kitchenette, sanitary facilities
and a roof terrace. The scenario of
Campus 2020 does not schedule
the construction of the student
village sooner than between 2018
and 2020.
Residential
high-rise for all
types of students
Altogether, then, 600 dwellings will
be added to the TU/e campus until
2020. The prelude is about to kick
off when the soil beneath Vestide’s
tower block is prepared for
construction. The fourteen-story
giant is located between Traverse,
Potentiaal and the current space
cabins, right across a parking lot
and a road that will be partly
rerouted. Barring mishaps, the
construction of the high-rise
building can be commenced in
the spring of 2015. Its completion
is expected in the summer of 2016.
The layout of all stories will be
identical. On the outside there will
be two group dwellings with shared
facilities, each comprising four rooms.
The arrangement of these clusters
could be compared with a traditional
students’ residence. The group
dwellings (26 altogether) are
connected by a long corridor.
The corridors in turn give access
to nine smaller and five larger
independent units with individual
facilities such as sanitary fittings
and a kitchen unit. In addition,
each floor has space for a two-room
apartment. Might that be an option
for Dobrivoje and Laura? “Not for
me unfortunately”, says Dackovic.
“I will only be in the Netherlands
until October”.
Per story the inhabitants will have
to share a communal balcony facing
south, if they want to sit outside
when the weather is nice. There
are more such shared facilities,
particularly on the ground floor,
which will house a large bicycle
shed, a laundromat, an HCS
installation and a common room.
The exact layout of the last-mentioned space is still an open item
for Vestide. Solar panels fitted on
the roof will generate most of the
energy for the public lighting in
the building.
How viable is the luxury?
In the past few years they seem to have mushroomed in Eindhoven:
spacious, luxurious housing complexes with more than a hundred,
and sometimes hundreds of studio apartments. They are mostly
inhabited by international students and doctoral candidates, whom
TU/e loves to see in Eindhoven. This group comes with new needs,
such as privacy, personal facilities and quality. With the borrowing
system in the offing the question is whether this early luxury can
also be afforded by Dutch students.
Whereas most students still live in
the traditional way -grouped in cozy
students’ residences-, research
carried out by knowledge center
Kences shows that the demand for
independence among students is
on the increase. Living on their own
in turnkey furnished accommodation
is also what international students
want when coming to Eindhoven to
study for a limited time span. This
need is filled both by corporations
and private housing providers via
big complexes that occasionally
count more than a hundred
inhabitants. Builders are catching
up in quality especially - in absolute
terms the growth is not so specta­
cular, because a portion of the new
buildings replaces old housing.
The rent for the small rooms in the
cluster dwellings will be around
225 euro. The individual rooms
will have an average basic rent of
around 340 euro. Harald Evers
(Vestide): “In practice its occupants
will be mainly TU/e students.
Still, that does not mean that it is
off-limits for Fontys students,
who also study here on campus.
We hope to provide accommodation
for all types of TU/e students,
whether studying for short or
longer periods, living in Eindhoven
temporarily or wishing to experience
what living in digs is like.”
Before commencement of the
activities, the municipality’s Spatial
Quality Committee will need to pass
judgment. Subsequently a European
tendering procedure will determine
who is going to construct the project.
If TU/e should face an extra demand
for dwellings on campus after 2020,
it is duly prepared for this. Indeed,
the present location of Traverse
has been earmarked for an as yet
undetermined and flexible building
capacity, which may also be used
to accommodate students.
Photo | Bart van Overbeeke
The high-rise Vestide is going to build on TU/e campus.
Student housing in the Cederlaan. Photo | Bart van Overbeeke
Thus, in the TU/e grounds almost
200 space boxes will be replaced
by 600 new dwellings.
The reason why both the municipality
and the housing corporations are
eager to fill those needs is that the
city as a prominent knowledge
region of Europe wishes to be a
magnet for new talent, particularly
in the technical domain. This talent
is necessary for the continuous
infusion of the local economy with
fresh blood. Until 2020 a significant
increase is expected in the number
of international students in
Eindhoven. Both corporations and
property developers are serving this
market with the construction of
luxurious complexes, which are
predominantly located within the
so-called ring; the orbital circling
Eindhoven’s city center.
The municipality is facilitating this
construction spate by selectively
granting and denying permits.
Nearly 70 percent of the applications for student housing was
granted in the last three years (864
studio apartments) whilst 600
applications (84 percent) for more
expensive apartments were denied.
New life in
dormant
locations
Another conspicuous feature is that
the new complexes often give an
impulse to derelict locations in
the city, under threat of further
deterioration or occupation by
squatters. Projects in areas like the
Cederlaan (abandoned Philips site),
The Beech, Bomansplaats, OLV8
and Mauritslaan (orphaned offices)
suddenly appear to breathe life into
dormant locations. The environment
reaps the resulting benefits.
On a smaller scale students in the
strong community of Woensel-West
personally give an impulse in their
neighborhood. They provide social
services in their neighborhood and
get housing with a rent reduction
in return. “Children who have a
language deficiency are given
extra Dutch lessons and pupils are
assisted in doing their homework”,
as Nienke Bruinsma from housing
corporation Trudo explains.
This way the municipality, education
and corporations appear to control
the supply and demand market,
backed by clear agreements
(Student Housing Covenant
2012-2020) on what they need to
do until 2020 to accommodate the
growth. Yet there is one party with
a plan of its own that wants to cater
to more target groups than students
alone. It is the real estate duo
Foolen and Reijs, which is leaving
its traces with various transformed
premises in the city center. Recently
they announced a new project:
the reincarnation of the ‘deceased’
office De Groene Toren at Vestdijk.
The intention is to convert this into
no less than 200 furnished
residential studios for young
professionals. Lee Foolen: “We are
aiming for young professionals.
They may be students as well as
newly graduated professionals,
starters, expats or exchange
students”.
In their approach the real estate
duo adopts a fixed concept: they
purchase vacated premises, convert
them into a cluster of fully furnished
studio apartments and subsequently
sell the premises to a proprietor
who regards it as an investment.
Research conducted by TU/e
Architecture, Building and Planning
student Janneke Koeleman recently
showed the need for this kind of
accommodation for expats.
By deciding on such a broad
target group the real estate duo is
leaving its comfort zone. Indeed,
a condition set by the municipality
for granting a permit is that campus
contracts should be used. Which
implies that tenants can only be
youngsters enrolled with an
educational institution. That way
the municipality wants to boost
the flow within student complexes.
Accordingly, the applications
solemnly promise to comply with
this. In practice, however, the
youngsters populating the premises
of Foolen and Reijs are not only
students. Camelot Student Housing
is also shifting its boundaries by
not forcing students who have
graduated to leave.
While the municipality is aware
that some housing corporations
are doing as they please, it is not
monitoring this. “We are currently
charting the accommodation
landscape for students”, is the
explanation given by Bert Gerritsen,
urban policy developer for the
municipality of Eindhoven.
“This could result in granting
permits to more target groups
than just students.”
Harald Evers from student housing
corporation Vestide has some
misgivings about the one-sided
nature of property development
for students: “The affordability of
those houses will be jeopardized if
the Cabinet is going to tamper with
the rent surcharge. It only includes
independent dwellings, when there
is still a demand for students’
residences with shared facilities.”
Urban design and planning
engineer Fulco Treffers, who is
working for Vestide to design new
forms of accommodation for
students at Strijp S, also questions
the popularity of all those new
‘meters’. “Not the facilities and the
luxury, but the rent is becoming an
increasingly important factor in the
choice of lodgings. Especially with
the introduction of the borrowing
system. For project Space-S at Strijp
S Treffers was made aware of other
values and housing wishes among
students: “This group indicated
that it preferred skimping on their
own rooms to stinting the common
room”, he says. “Apparently the
group interest takes precedence
over their individual interests.
In addition, they wanted to have a
highly mixed population rather than
a community with occupants that
are all one of a kind. That’s what
we’re going to build here.”
It seems as if tomorrow’s student
housing corporations would be
wise, given all these uncertainties,
to lay out their added space in the
most flexible manner possible.
This would allow them to tune in
to new needs or to changes in the
financial starting position of their
target group. Or, if need be,
to serve an entirely different
group with their premises.
30 | Research
5 June 2014
4 burning questions
Research | 31
See for more news www.cursor.tue.nl/en
Alexander van Reenen | Applied Physics
Joep de Groot | Electrical Engineering
Moving magnetic particles
for diagnoses
Safe fingerprints
1 | cover
1
The cover shows a fingerprint, one of the most well-known forms of biometrics. Looking
closely, you’ll see it’s made up of ones and zeroes. My dissertation is about converting
biometric data into digital data. My cousin designed the cover for me, and he’s also the
one who came up with the idea. I like it because now people have to look at the dissertation
from a distance as well as from up close to get the whole picture.
’s on
f your
o
r
e
ov
the c rtation?
disse
What
2 | parties
I usually start by explaining what biometrics entails: recognizing people from personal
characteristics like fingerprints, iris scans and the like. Then I’ll explain that my study isn’t
so much about whether we should and how we should go about it, but about how we can
keep it safe. By using biometric data, people’s privacy and security may be jeopardized
unintentionally.
3 | essential
2
The techniques used in my research project are inspired by the digital watermarking of
media like films and music. The first steps for using this technique in biometrics were taken
by my promotor. I continued the study by looking at how to prevent information leaking
from the system, and to ensure the recognition of individuals is optimized.
Wh
a
peo t do y
ou t
ple
a
t
par ell
whe
n
t
abo
ut y they a ies
our
s
rese k
arch
?
4 | society benefit
Currently, many biometric systems like the e-Passport are based on a naive security
method:encryption-decryption. This system assumes that anyone with an encryption key
can be trusted. With the system we’ve developed, that assumption is no longer necessary,
because the stored data cannot be traced back to the original biometrics.
1 | cover
3
What person,
technology, or device
has been essential
for your research?
Influenced by generated magnetic fields, the magnetic particles on the cover complete several steps
in a microfluidic liquid cell. First, the particles form
spinning chains so they can pick up proteins
(green) efficiently. Then the particles are spread
over an area in order to bind the captured proteins
to the sensor surface. These are the steps in the
process I’ve researched and developed. In an integrated biosensor, there would be an extra step where
the proteins are washed, after which the number
of bound particles are determined to establish the
protein concentration.
2 | parties
I’ve researched a new technology to optimize certain
microfluidic processes for miniaturized diagnostic
tests. Magnetic particles prove to be very suitable
to that end, and I’ve researched the influence dynamic
magnetic fields may have on improving performances.
4
does
w
o
H
efit
n
e
b
ty
socie our work?
y
from
3 | essential
If it wasn’t for Philips, my research project wouldn’t
have been as focused on relevant challenges in
this area of expertise. It’s quite unique to conduct
fundamental research in light of an actual and
relevant implementation.
4 | society benefit
The techniques I’ve developed allow for magnetic
particles to be used even more effectively in pointof-care technology, i.e. for direct diagnoses (for
heart failure, for example). This type of diagnostics
is bound to improve the efficiency and (cost)
effective­ness of healthcare considerably in the future.
(edited by Tom Jeltes)
Photos | Bart van Overbeeke
Shady Keyrouz | Electrical Engineering
Wirelessly-charged mobile phones
1 | cover
There’s an RF power harvester on the cover. Like solar cells convert the energy of light into
electricity, the device on the cover captures part of the available RF power (radiated from a
GSM base station or a TV tower) and transforms that into direct current (DC). This prototype
has been developed to produce an RF power harvesting glass.
2 | parties
The dream application for our research project would be wireless phone charging. In other
words, whenever a WiFi signal is available (in most restaurants and public places), our
technology would allow for mobile phones to start charging automatically.
3 | essential
System optimization and the cooperation between antenna designers and RFIC designers
have been essential for this project.
4 | society benefit
Using wireless motion detection sensors as well as temperature and light sensors, heating
and lighting can be adjusted automatically, which is a great way to save energy that would
otherwise be lost, in buildings for example. The integration of wireless sensors not only
has the potential of minimizing energy consumption, but can also improve the well-being
of elderly still living at home. They can monitor vital functions for in-home healthcare, telemedicine, and remote intervention. Powering these sensors wirelessly boosts the use of
wireless sensor networks and minimizes energy consumption. We have been able to wirelessly power different kinds of sensors: temperature and humidity sensors, and temperature
sensors with LCD displays.
0h,
-23:0
June, 15:00
5
y
a
d
rs
s
u
Th
U/e campu
oos, T
De Zwarte D
l
stiva
Ja!pan Fe
ival. Make
e Ja!pan festith karaoke,
th
g
n
ri
u
d
n
w
ng
Japa
Experience h martial arts, sing alo, be amazed by
sushi, watc nce Dance Revolution to Koto playing
move to Da op culture Anime, listenand freak out on
Japanese p ic Japanese drummingSounds.
and fantast f Deejays of Deshima
the beats o
e: none
Entrance fe
don’t
TU/e and Eindhoven so you
Cursor collects all events at
, and
nts
eve
ic
athletic and academ
have to. Symposiums, films,
notify
can
You
nl.
ue.
or.t
urs
w.c
at ww
to
parties: you can find them all
ail
em
an
d
sen
website, please
e
us of new events through our
her
will
ine
gaz
Ma
sor
Cur
do so.
cursor@tue.nl if you want to
ing happenings.
publish a selection of upcom
11
Woensdag
juni, 12:40 - 13
:35u,
Blauwe Zaal, A
uditorium, TU
/e-campus
Studio Ge
6, 7 en 8 juni, 20:00u, Gaslab, TU/e-campus
neralio WK
voeltbal­
show met sid
ekick Hans v
an
Breukelen
Hormonologica
Doppio speelt een montagestuk, een toneelstuk dat wordt opgebouwd uit materiaal
dat de spelers zelf inbrengen. Het gaat over vier vrouwen die ieder tegen hun eigen
obstakels aanlopen en daarmee proberen te dealen - overigens niet altijd even succesvol.
In deze mix va
vooruit op het n Studio Voetbal en DWDD
voetbal in Brazaanstaande wereldkampioeblikt SG
-door technolo ilië. Verder worden de nieu nschap
voetballand begie gedreven- ontwikkelingewste
sproken.
n in
Entreekosten:
gratis
Entreekosten: studenten 4 euro, anderen 8 euro
Wednesday
11
TU/e
ozaal, Traverse,
el
rg
o
D
,
h
0
3
7:
-1
June, 13:30
search data
ymposium Re
S
campus
management
of TU/e
the IEC/Library
U.Datacentrum rch data management:
3T
th
wi
er
th
ge
To
mposium ‘Resea
’. More
organizes the syents, questions and solutions with their
m
y
pl
ire
m
qu
co
u to
funder re
ement.
ch funders ask yo
and more resear ncerning research data managn their
co
ai
pl
ts
ex
en
ll
m
wi
ire
EC
qu
e
re
um NWO and th
At this symposi
m
. Researchers froement
d requirements
vision, plans antheir experience of data manag
TU/e will share es of research.
in different stag
ne.
Entrance fee: no ki@tue.nl
Register : l.osins
Donder
da
ju
voor he g
t Audito ni, 16:00u, KO
r
E-vel
i
um
Plugge
d Festi , TU/e-campus d,
val
Een
12
div
muziek ersiteit aan ba
Pluggedmaken op de ndjes komt ee
van mu Studentenfestweede editie vn avond
Why Tonziek­stijlen. LIN tival. Er is vee an het
Desert, y, She’s got L E-UP: LEFT, Sa l afwisseling
hongerigThe Droeftoeteegs, Gork A27, lisbury,
Ta
rs
e maag
zijn frie , JAGGS. Voor marin
d
t en sna
Entreek
cks te k e
osten: g
oop.
ratis
12
Donderdag
juni, zaterdag
20:00u, Gaslab, TU/e-campus
14 juni en zondag 15 juni,
Prachtig Beest
Doppio beperkt zich In deze versie van Macbeth
en Lady Macbeth. Het gruwelijke universum dat tot de dialogen tussen Macbeth
verbonden met persoonlijke ambitie en de drangzij creëren is onlosmakelijk
om samen op te trekken
tegen de ‘boze buitenwereld’. Woordenspel, houva
leiden uiteindelijk tot waanzin en destructie van st, manipulatie en erotiek
het koningskoppel.
Entreekosten: studenten 4 euro, anderen 8 euro
Zaterdag
14 juni 20:00u , Parktheater, Theaterpad 1, Eindhoven
Dreams - ESDV Footloose Dance Showca
se ‘14
Laat je inspireren tijdens de dans showcase ‘Drea
ms’ van Footloose, de Eindhovense
Studenten Dans Vereniging. Wanneer je verde
r kijkt dan naar een klas vol studenten,
zie je een klas vol personen, met eigen nachtmerri
es, dromen en fantasieën. De show
zal bestaan uit verschillende choreografieën,
met
danse
rs van alle niveaus en stijlen.
Van hip-hop tot stijldans, modern tot burlesk
beeld van de personen achter de nerds, machen van tap tot salsa. Zij geven je een
o’s en material girls.
Entreekosten: studenten 7,50 euro, niet-studen
reserveren via showcasereserveringen@gmail.cten 10 euro
om
13
Vrijdag
juni 16:00-23:30u, Markthal MetaForum,
TU/e campus
Industria Lustrum: Final Event
Industria’s tiende lustrumjaar is bijna afgelopen
een grootse afsluiter. Op 13 juni zal een groot krijgt
festijn
plaatsvinden bij de Markthal van het Metaforum
alle Eindhovense studenten. Vanaf 21.00 uur zal voor
groot scherm de WK wedstrijd Spanje - Nederlandop
te zien zijn! Dus ben er bij in je oranje outfit, kom
oranje mannen aanmoedigen en kom meegeniet de
en
van het feest!
Entreekosten: geen