RELIGIÓN, MÍSTICA Y POLÍTICA...
DANIEL H. VALSECCHI [comentarios]
Potrzeba teologii wyzwolenia, czyli teologii odpowiadającej rzeczywistości latynoamerykańskiej*:
Teologia naśladowcza i teologia europejska:
Teologia wyzwolenia jest tak nowa, że w ciągu niektórych miesięcy można studiować wszystko, co zostało napisano.
Żeby poznać teologię europejską należy ją studiować podczas wielu lat. Przeciwnie, poznać teologię
latynoamerykańską wymaga mało czasu, ponieważ dopiero teraz (1972 r.) dokonaliśmy pierwszych kroków, realnych
kroków - nie naśladowczych, tj. wyobcowanych i ukrywających (encubridores).
Należy powiedzieć, że teologia stała się ideologią dlatego, że "zasłaniała" zamiast "odsłaniać". Cała teologia, którą
studiowaliśmy, odpowiadała pewnemu wszechświatowi, który nie był "totalnym" światem naszego czasu, gdyż
pozostawiła na boku peryferie i uciskanych. Owa teologia, należąca do "centrum", nie odkryła grzechu dominacji od
wieku XV. Dlatego nie odkrył takiego grzechu, nie odkrył również typu totalizacji, która miała miejsce w ostatnich
pięciu wiekach. W ten sposób propozycja chrześcijańskiego zbawienia w obrębie danego systemu, uważanego przez
Europejczyków za jedynego, jest tworzeniem czegoś nierealnego, bo system wymaga innego rodzaju zbawienia. Jeśli
definiujemy grzech źle, przeto źle zdefiniujemy proces wyzwolenia. Jeśli odkrywamy prawdziwy grzech, więc również
ześrodkowany naszą refleksję nad wyzwoleniem, które jest totalne i wszechświatowe. Problem powinien być ustalony
następująco: teologia europejska pomyślała, że "bycie-chrześcijaninem" jest "byciem-europejskim-chrześcijaninem".
Wszelki inny typ "bycia-chrześcijaninem" pozostaje "poza" tym schematem. Ponadto ukrywali go w sposób bardzo
niebezpieczny, gdyż aż do dziś teolodzy peryferii, mniej czy więcej wyobcowani przez działalność "centrum",
powtórzyli teologię owego centrum ujawniając przy tym dwie wady: po pierwsze, teolog naśladuje i po drugie, udaje,
że odkrywa rzeczywistość. To zataja grzech wyobcowania a także grzech nieodpowiedzialności i zaniedbanie względem
owego zatajenia. Mamy zatem do czynienia z "fałszywymi prorokami".
Nowożytny człowiek europejski - "Ja" jako podstawa:
Nowy człowiek ten mieści się w XIV lub XV w., gdy Europa, po walkach z Arabskim światem - który nie został
pokonany - zwraca się ku Oceanie Atlantyckim i z Hiszpanami dojdzie do Ameryki. To nowożytny człowiek
Renesansu i całej następnej myśli europejskiej aż po XX w. Ów człowiek zaczyna agonistyczne uświadomić sobie, że
nie jest jedynym. Rosja i USA wykazały dużo więcej siły niż człowiek europejski; chociaż ich potęga jest większa one
są, w istocie rzeczy, rezultatem naśladowania. Z tego wynika, że jesteśmy w obliczu pewnej, określonej epoki. Należy
prowadzić diagnozę, by znaleźć przyczyny owej agonii i sprawdzić czy jesteśmy "innymi" względem owego
umierającego, mając w konsekwencji możliwości życia, albo po prostu potępieni jesteśmy do zgonu.
Ten nowożytny człowiek, w istocie, "totalizował się" (totalizó) inaczej w porównaniu z jego prekursorami. W
Średniowieczu człowiek, mimo że "totalizował się", oprócz wielkich świętych (np. św. Franciszka z Asyżu) oraz
wielkich teologów (np. św. Tomasza z Akwinu), mimo że totalizował się jako chrześcijanin, zawsze uznał kogoś
innego, czyli Boga. Krytycy owej średniowiecza prorokowali z perspektywy Boskiej Transcendencji. Stąd św.
Franciszek nazywał się "mniejszy brat", jakbyśmy dziś powiedzieli "proletariacki brat", ponieważ 'Signore' (panowie)
onego czasu byli 'wielcy' i on stał się mniejszy. Wszyscy jednak uznali "innego" jako Boga i uznali w centrum świata
człowieka, który był wobec Boga osobą.
Jednakże nowożytny człowiek europejski "ześrodkuje się" u samego siebie (podmiotowe centrowanie) i, w pewnym
sensie ubóstwia siebie (panteiza), negując boską transcendencję. W Renesansie pojawia się tzw. podmiot
sekularyzowany. Ten podmiot ubóstwia się z Spinozą, owym wielkim filozofem żydowskim a także z Heglem - to
ubóstwienie cogito.
Telegramm
…………..
Topf & SÖHNE
Hrftt
………
Dreysestraße 7/9
Erbitte dringeng Besuch von Ludwig Topf für zweiten bis fünften Dezember
zwecks Besprechung Ofen neue Konstruktion.
[un signo degradado]
[DHV] Hacia la mística, esto es, la canonización prematura - Mickiewicz dejó de escribir poesía para
dedicarse a la actividad religiosa y política. Hay que tener en cuenta el punto de vista de los místicos,
como una experiencia particular, la creencia del sujeto que experimenta el trance, y la imaginación on írica
la cual actua sobre la masa del material teológico, contenido en el pensamiento. ¿qué es una experiencia
mística? 1.Una experiencia percibida por los sentidos, sin una preparación previa (la meditación, el yoga, la
oración). En este grupo se incluye el LSD (el viaje) - similitud pero no indentificación.2. Una experiencia
percibida por los sentidos con la ayuda del pensamiento y una preparación previa. La gracia, la iluminación,
la visión, la meditación y a veces la flagelación. 3. La experiencia trascendental, con una preparación
previa, la división entre el sujeto y la totalidad desaparece y tiene lugar la unidad entre el sujeto y la
totalidad. Voy a tratar de caracterizar este fenómeno en particular, existen tres niveles de una
experiencia fuera de lo común. 1. el sentimiento de pertenencer a la totalidad de un universo vivo, el
sentimiento del bien. El sujeto es atraído por una fuerza irresistible, la cual lo obliga a la transformación
de su existencia, partiendo de una experiencia inexplicable.
¡ME CAGO!
Telegramm der SS Zentral bauleitung a Topf&Söhne, 28 November 1941...
2. El sentimiento de totalidad, la cual es una totalidad simulánea de lo uno y la totalidad. El sentimiento del
final de los tiempos, el álto grado de experimentar lo absoluto. La experiencia mística es percibir a Dios en
forma directa. El místico sabe que Dios este en él y con él - la mística es cognitio Dei experimentalis. La
experiencia consiste en lo siguiente: la fuerza compulsiva, y el género de la unión - salir de sí mismo
(éxtasis), concentrarse en sí mismo o entregarse. La experiencia mística transforma a la personalidad.
Esta transformación posee una faz negativa, la fuerza psicomotriz del individuo es dañada, la capacidad
psicofísica se debilita, y tienen lugar anomalidades, levitación, aureolas, etc. Mickiewicz se rebela contra
la iglesia. La educación dirigida por los jesuitas estaba en franca decadencia. Los Bernardinos ignoraban la
teología y el latín. Recién en el año 1794 hubo lugar para las matem áticas, el lenguaje francés y el inglés.
Como es sabido Joanne d'Arc para algunos fue una parodia pornogr áfica. Hacia la religión interna: Es digna
de destacar la gran sensibilidad (por no decir enorme) sensibilidad de Mickiwiewicz. El 28 de agosto de
1829, durante una fiesta organizada por Otilia Goethe, tuvo lugar un acontecimiento singular. Mickiewicz
propuso algo que puede ser definido como un 'acto m ágico': las damas tenían que poner en una vasija sus
anillos, y Mickiewicz tenía que adivinar a quién pertenecían los anillos. Adam se sentó en su lugar
haciendo silencio, lejos de todos, su cara dirigida hacia las ventanas, y con la ayuda de una l ámpara
ESTERKA Y SU CONCHA PIJA
😝💗🔜
😝
EN SUS PIERNAS HAY DOS ÚTEROS
Mis hetarias me miran cuando [DEFECO] – y pajean sus Clítoris
En Polonia Alemán y Nazi son sinónimos con las debidas excepciones.
observó los anillos. De repente se dio vuelta y dando grandes pasos se acercó a las damas. La expresión
de su cara, y todos los presentes sabían que era verdad. Otylia se rió, empero el miedo fue palpable. Ach!
Ich fürchte ihn..! Célebre fue la improvisación en Petersburgo el día 27 de diciembre de 1827. Durante
el encuentro Mickiewicz dijo: si quieren, puedo improvisar, propongan un tema: Samuel Sobolewski
propuso el tema, entonces Mickiewicz se en encierra en el cuarto contiguo, para concentrarse mejor.
Cuando apareció, su cara estaba transfigurada, y una lluvia de poesías fluyó de su boca. La declamación
fue tan tórrida, que los presentes tuvieron la impresión de que el poeta estaba poseído. La
transformación somática de Mickiewicz es el denominador común de estos signos, a saber: la palidez de
la cara y el sentimiento - da la certeza de que está poseíedo por un espíritu. Basándonos en esta
información con cautela, puedo decir que Mickiewicz tuvo una poco común capacidad para concentrarse.
La mística, la hipersensibilidad, y la patología. Por ejemplo, Santa Teresa de Jesús sufría de una
enfermedad nerviosa - lo que establece la causa del primer éxtasis. Los síntomas son el desmayo, y
problemas cardíacos. Terribles dolores. El sistema nervioso de Santa Teresa estaba gravemente
afectado. Las contorsiones y los dolores musculares, que la atormentaban. Y ataques de histeria y
epilepsia: durante tres días el paroxismo me provocabab tremendos dolores. Me mordía la lengua. La
garganta se me estrechó, ni siquiera gotas de agua. Esta totalmente destruída - contorsiones y no podía
mover ni los brazos, ni las manos, ni la cabeza...
Un caso parecido es el de Santa Catalina de Siena. Ella también sufría la misma dolencia. Por este
motivo estuvo inconciente durante tres días y tres noches. Hay que en cuenta los cambios fisionómicos la modificación de los rasgos de la cara. Resulta que Catalina ordenó bucar al hermano Raimundo para
conversar con él acerca de ciertas apariciones, que tuvo del mismo Dios. Mientras Catalina hablaba, la
duda penetró el alma del hermano. ¿Es verdad todo lo que ella dice? Pensó. De pronto, la cara se se
transforma en la cara enfurecida del Salvador. Raimundo levanta los brazos, gritando. ¡Ay! en que
forma me mira. Nuestra Santa respondió: es él, el cual ES. Y la cara aterrorizadora desapareció, y la faz
de Catalina recuperó su encantadora dulzura.
Por otro lado, Santa Teresa del Niño Jesús se distinguía - ya desde la infancia - por una enorme
sensibilidad. Siempre estaba en un estado de sufrimiento permanente. Continuamente lloraba, con o sin
motivo [la Hiena 8.02.1933AH lo mismo]. La sensibilidad era enorme, se habló acerca de una gran
victoria. Teresa fue capaz de dominarla. Existe la llamada 'enfermedad inicial'; el momento
fundamental en la vida de una persona, el punto de partida de un nueva fase del desarrollo de la
personalidad, el establecimiento de un nuevo nivel de existencia. A esto hay agregar que no sólo un
místico sufre una enfermedad de este género. Por ejemplo, el caso de comenzar su carrera como
medicine man - el caso de un Chamán.
¿Qué pasó en el caso de Mickiewicz? ¿Sufrió una enfermedad inicial? Tenemos la siguiente información:
cuando era un niño se cayó por una ventana, pareció que había fallecido. La madre lo agarró y lo
consagró a Santa María. Y recuperó la salud. Esto fue puesto en duda, al menos parcialmente.
Desenterrando a la vieja hacha de guerra - el ojo potente.En los Antepasados parte III encontramos al
'célebre' contacto con Rollinson (escena III), la tendencia de éste a cometer suicidio. Konrad anuncia:
Tengo un ojo potente, puedo matarte, No - pero te muestro mi ojo - el camino de la muerte. La
preparación para la revelación - el trabajo espiritual -1. el período Vilno en un contexto preñado por el
ocultismo y el misticismo, el pasaje de Mickiewicz desde la «fe» hasta el magnetismo animal. 2.Durante
su estadía en Rusia se potencia su convencimiento acerca de se su don de «profeta». Este
convencimiento resulta de la acción de Józef Oleszkiewicz y de las obras de Saint-Martin como
asismismo las de Boheme. 3. En Roma (1830), tranquilo, reza, se confiesa, lee la Biblia y La Imitación
de Cristo de Tomas à Kempis. 4. el poeta toma parte en los Ejercicios Espirituales de Ignacio de Loyola.
Resulta claro, que estos «trabajos» están relacionados con el componente ortodoxo en la socialización de
Mickiewicz. A esto hay que agregar que la relación entre la poesía y el profetismo, se fundamentan en la
concepción religiosa de la poieisis. Dicho sea de paso, Mickiewicz nunca perdió el interés por el
mesmersimo y los fenómenos ocultistas. La guerra contra los intelectuales. En el motto del poema
Romanticismo (1821) se expresa la concepción del anti-intelectualismo y el anti-racionalismo. El motto
fue una cita de Shakespeare: Methinks, I see... where? - In my mind's eyes. Esto es una alusión directa
al rechazo del racionalismo de Iluminismo; la invitación para interpretar de otra forma a la caverna de
Platón con el fin de investigar la oscuridad. Empero, en el texto del poema está la quintaesencia del
anti-racionalismo, por ejenplo el desprecio por el mundo:
Europejskie "Ja" jest zatem "Ja posiadam suwerenność całej ziemi" - to słowo hiszpańskiego króla, "ja zdobywam" i po
pierwsze Ameryka jest zdobyta. Potem władza zdobycia formułuje się ontologicznie jako "ja myślę", a mianowicie "ja"
zastanawiam się nad faktem mojego zdobycia. Z Kartezjuszem "ja myślę" przekształca się w podstawę. W ten sposób
może on wątpić o jego zmysłach, o jego ciele. A więc jego "Ja" ogranicza się do bycia tylko duszą i tylko znajduje swą
duszę. "Ja myślę" jest podstawą wszystkiego. Oto punkt wyjścia dyskursu. "Myśleć" jest podstawą "wedle którego" Ja
mogę następnie rozwinąć całości.
Ja myślę" więc jest podstawą. Do czego się ogranicza "inny"? Inny, np. Indian, Afrykańczyk, Azjata ogranicza się do
pewnej idei, nie do czegoś zewnętrznego, lecz do wnętrza systemu, który ja konstytuuję. Ludzie znikają jako "inność" i
jako "inna" historia, aby stać się ideą w obrębie "Ja myślę". W końcu, ten "Ja" u Nietzschego przekształca się w "Ja
jako wolę mocy". Można powiedzieć: rzeczy są, gdy Ja tworzę je; stworzyciel ten nie jest niczym innym jak artystą,
który wyciąga od siebie samego to, co jest nowe. Dla Nietzschego ów "Ja" jest człowiekiem w pełni. Chodzi tu o
panteistyczną wizję "wiecznego powrotu tego samego podmiotu". Ponieważ jest ono pierwotne, ubóstwione i wszystko,
co tworzy, jest do jego dyspozycji, "Ja" jest niewarunkowane. Ponieważ jest pierwsze, nie ma przed sobą żadnego
poprzedniego uwarunkowania. Ponadto będąc "Ja" pierwsze, jest ono nieokreślone, gdyż każde określenie jest
wewnętrzne względem "Ja". Oto stanowisko Fichtego. To "Ja" jest absolutne i w istocie jest boskie. Hegel twierdzi to
samo, gdy odnosi się do pierwotnego pojęcia "bytu-w-sobie" i "Absolutu jako rezultatu". "Ja" jest "ja myślę o tym, co
jest myślenie". Nie ma kogoś innego, ja jestem jednym jedynym. To, co jest, jest tylko czymś, o którym ja myślę. W
konsekwencji jestem "teoretycznym Ja" i rzeczy są takie o tyle, o ile ja mogę je kontemplować. Jestem
"kontemplującym Ja". Poza kontemplacją jest nie-byt, nicość, to, o którym nie można nic wypowiadać.
A zatem, ten sposób patrzenia rzeczy był również sposobem, według którego Chrześcijanie pojmowali ich położenie w
świecie rzymskim.
Fabrik und Verwaltung, 1944/1945
1.Pforte Dreyses Straße
2.Verwaltungsgebäude
3.Versand und Bürogebäude
4.Eisenlager
5.Montagehalle
6.Gussteillager
7.Mechanische Fertigung
8. Kleinmateriallager / Betriebsabrechnung
9.Schlosserei
10.Schmiede
11.Lehrlingswerkstatt
12.Kantine/Gefolgschaftsraum
13.Wasch – und Umkleideraum
14.Klempnerei
15.Lager ( Schamottesteine, Holz, Baumaterial)
16.Fertigteillager
17.Versandlager
18. Lager für Gussmodelle
19.Produktionsbaracken für Flugzeugteile
20.Barackenlager für Zwangsarbeiter
Schema Annegret Schüle Gestaltung © Jan Rößler. Partner des Bauhaus. Transferzentrum DESIGN, Weimar [75]
¡Oh, es tan frío estar en el sepulcro!
¡Has muerto! ¡Sí, dos años!
Llévame, voy a morir ante Tí
No me agrada el mundo.
Y la condena de la ciencia - y en relacion con ésto - la tendencia al sentimiento, la fe y la imaginación:
La niña siente [una PIJA en su CONCHA] humildemente Y la muchedumbre cree profundamente
El sentimiento y la fe me hablan firmemente
Los sabios el vidrio y el ojo.
En estos versos es palpable el convencimiento de Mickiewicz acerca de la existencia de fenómenos paranormales como
asismismo el el encuentro de ultratumba. Por otro lado, la química del amor - Oda a la Juventud
¡Juventud! Para Tí es el nectar de la vida.
Dulce, con otras obras.
[El amor fraternal creando una unidad conjunta sólida como una piedra de carbón para construir un nuevo mundo]
Świadomość, wiara i abstrakcyjna teologia teoretyczna:
"Świadomość" jest sposobem bycia w codziennym świecie. Ważnym punktem jest możliwość do myślenia własnej
świadomości, którą mamy. Zwracam się do siebie samego i ocenię, wartościuję moje codzienne działanie. Oto
samoświadomość. Dlaczego zwracam się do siebie samego? Aby poprzez świadomość wiedzieć o tym, co robię. Aby
kierować sobą, sprostować siebie, dysponować sobą, poprawić siebie. Właśnie to samo myśli Freud. Założyciel
psychoanalizy stwierdza, że choroba jest "pokryciem" wobec świadomości źródła traumy. W ten sposób jeśli wiem o
pierwotnej traumie, ipso facto zaczynam odzyskać zdrowie. To odsyła do pojęcia "zdrowia odzyskanego przez wiedzę",
tezy utrzymanej przez Greków. Również odsyła do św. Ignacego z Loyoli, który w tym punkcie styka się z Freudem:
"rachunek sumienia"; zbawienie poprzez teorię i z tego powodu nauczyliśmy katechizmu jako "doktryny"
chrześcijańskiej. Stąd dziecko "teoretycznie" uczyło się katechizmu i już posiadało "wiarę" i po zapamiętywaniu jej
treści na egzaminie mogło powtórzyć "doktrynę".
La secta de Towiański (1842-1845) y su ascetismo: 1.La purificación dolorosa - existe una relación con la doctrina
pitagórica - la disciplina interior y la disciplina basada en lo compulsivo. 2. La acentuación del s ímbolo y su fuerza, la
repetición del ritual como el fundamento del culto conjunto. 3. El principio socrático [conócete a tí mismo]para conocer
las propias potencialidades. 4. El valor del sufrimiento como un camino para obtener la regeneración. La asc ética: 1. El
ayuno. 2. La soledad. 3. La meditación. 4.La comunión pública (la vuelta a la antiguedad y a la iglesia primogénita) esto
implica el autoconocimiento. El éxtasis puede ser considerado como una enfermedad del sistema nervioso, o como una
posesión diabólica. Esto puede ser relacionado con la histeria. La posesión como un ataque de epilepsia. Existen
asimismo otros síntomas: 1. La liviandad elástica. 2.La levitación. 3. La bilocación. 4. Los estigmas. La enfermedad
«inicial» de Mickiewicz: son posibles tres respuestas. Mickiewicz fue testigo de un ataque de epilepsia. La descripción
en los Antepasados es el reporte de un transe sufrido por alguien. Mickiewicz poseía conocimientos acerca de esta
enfermedad. Mickiewicz sufría ataques de epilepsia, la transposición literaria y enfermedad real del poeta. Esta es una
hipótesis que no puede ser comprobada.
COPIE Erfurt, dem März 1941
Herrn
Oberingenieur
Kurt Prüfer
im Hause
Sehr geehrter Herr Prüfer!
Zu ihren Kündigungsgeschreiben vom 28.02.1941 nehmen wir wie folgt Stellung:
Leider können wir Ihrer Bitte um Freigabe nicht nachkommen. Gründe dafür brauchen wir ihnen nicht besondere
aufzuzählen. Dass Sie an dringlichen Aufgaben arbeiten, wissen Sie selbst am besten.
Was die Frage Ihres Gehaltes anbetrifft, so sind wir normalerweise nicht in der Lage, Gehalteaufbesserungen
vorzunehmen. Wir sind aber gern bereit, in Hinblick auf ihre besonderen Verhältnisse über eine kommenden Montag,
den 3, März, Gelegenheit sein
[1930-1941][133] Antwortschreiben der Brüder Topf an Kurt Prüfer 1. März 1941
Heil [Putin. Zelenski]! [?]
costos colaterales.
Europejczyk myśli swój świat i od swojego świata widzi i zastanawia się nad tym, jak zdobyć wszystkie inne świata.
Świat jest jednym. Twierdzenie to jest wieloznaczne, ponieważ w istocie rzeczy stwierdzono, że ten jedyny świat jest
europejskim światem. Dlatego nasz świat latynoamerykański jest "poza" światem europejskim, czymś "barbarzyńskim";
nasz świat nie jest uznany jako "wewnątrz". Co się dzieję? Powtarza się nieokreślone "Ja myślę". Teraz więc, "myśleć"
określone jest przez pewien świat, lecz europejski świat. Teologia latynoamerykańska wobec tego mówi: NIE! Ów
świat również jest warunkowany i warunkuje inne: nie jest jedynym. Nie jest to samo "bycie-chrześcijaninem" w
centrum niż "bycie-chrześcijaninem" na peryferiach. Nie jest to samo myśleć w centrum niż myśleć w sytuacji ucisku.
Mało z tego, jeszcze gorszą sytuacją jest fakt, że peryferie myśli "europejskie myślenie" i odkryje "europejską
rzeczywistości" w przekonaniu, że ona jest właściwa. Oto "największe" wyobcowanie teologiczne, na które wielu cierpi
w Ameryce Łacińskiej. W peryferiach myślą "europejskie myślenie" i wierzą, że odsłaniają rzeczywistość
latynoamerykańską. Błąd jest podwójne: z jednej strony, przekonanie, że myśl jest jedyną. Z drugiej strony,
przekonanie, że rzeczywistość europejska jest naszą rzeczywistością i wskutek tego wnioskuje się, że nasza
rzeczywistość nie istnieje. Rzecz jasna, nie ma teologii latynoamerykańskiej; teologia jest tylko teologią europejską,
ponadto uniwersalną, ponieważ jedynym "byciem-chrześcijańskim" jest bycie europejskie. W dniu dzisiejszym
największym niebezpieczeństwem jest wykorzenienie, ujawniające się w formie bezrefleksyjnego powtórzenia
europejskiej teologii progresistów.
Brak historyczno-politycznego pośredniczego w "teologii nadziei":
Istota chrześcijaństwa polega na nadziei królestwa. Są więc dwa królestwa: królestwo obowiązujące (vigente) i
królestwo eschatologiczne. Wykazano, że tylko ten, który oczekuje na przyszłe królestwo kwestionuje system i
otwiera się ku paruzji, utopii. Jaka krytyka można wykonać przeciw tej teologii? Używając tylko dwóch biegunów nie
bierze pod uwagę trzeciego elementu i z tego powodu potwierdza panujące status quo. Jeśli mówimy, że trzeba
oczekiwać na królestwo, to pozwala na otwarcie się ku Bogu. Jeśli mówię o nadziei jako eschatologicznej nadziei, jak
mogę poprzez moje działania obdarzać znaczeniem owemu eschatologicznemu oczekiwaniu? Jedyną formą jest działać
podczas czasu oczekiwania. Wobec faktu ekonomicznego, politycznego, kulturowego w jaki sposób symbolizuję lub
ujawniam eschatologiczne królestwo? Moltmann twierdzi, że w nadziei każdy z nas pełniłby jego obowiązek, który nie
poddałby krytyce systemu. Dlaczego? Dlatego, że między systemem obowiązującym (vigente)(A) i królestwem (C)
jest trzeci moment (B), czyli historyczny projekt wyzwoleńczy (2), który nie jest ani projektem obowiązującym (1),
ani królestwem (3). Projekt wyzwoleńczy ten jest projektem przyszłym i historycznym, a nie królestwem. Również
projekt nie jest projektem obowiązującym (vigente). W owym obszarze, problematyzacja historii: nie można mówić o
nadziei poza status quo, gdyż działa się w ten sposób, nie zamierzając do urzeczywistnienia przyszłego projektu,
niezależnie od rzekomego oczekiwania królestwa bożego. Ponieważ nie wykazuje, ani za pomocą praxis, ani
empirycznie, żadnego czynnika dysfunkcjonalnego wewnątrz systemu, właśnie z tego względu potwierdza go i
sakralizuje go. Osoba chodzi przeto do Kościoła w niedzielę i czeka żarliwie na królestwo i modli się i potem zaciekle
pracuje podczas całego tygodnia, od poniedziałku do soboty, i prawdopodobnie pracuje więcej niż inni, jednakże nie
kwestionuje systemu jako takiego.
Ten, który prywatnie, chociaż społecznie, potwierdza system poprzez oczekiwanie królestwa, faktycznie to nie wstrząsa
owym systemem w celu jego zastąpienia historycznym projektem wyzwolenia - wynika z tego, że wzmacnia system.
Dlatego to się zdarza? Dlatego, że teolog, nie dając sobie z tego sprawy, mieści się w "centrum" świata, jest w
najlepszym ze wszystkich możliwych świecie. Po tym jest królestwo; nie ma żadnego nowego projektu wyzwolenia. Na
rzecz jego rówieśników tylko może uwolnić się od pułapki społeczeństwa konsumentów. W wyniku tego Moltmann,
Marcuse i wszyscy ci, którzy pragną stawiać zarzuty przeciw człowiekowi (w obrębie tego samego społeczeństwa,
które krytykują) proponują postawę niby mnichów, którzy oddalali się od świata a dziś porównać można z tzw.
Hippy'em. Hippy zasadniczo określa się jako "NIE" wobec systemu; on jest odcięty od systemu.
J .A . TOPF&SÖHNE
Maschinenfabrik und Feuerungstechinsches Baugeschäft
Gegründet 1878
Fabrik und Verwaltung: Dreysestraße 7 -m 9
Fernsprecher : 8 N 251 25
Telegramm – Adresse : TOPFWERKE
Reichsbank Girokonto Postschekk 1792
ARBEIT PROGRAMME
EINRICHTUNG, VOLLSTÄNDIGER, MÄLZEREI ANLAGEN Brauereinlagen
EINRICHTUNG VOLLSTÄNDIGER SILO SPEICHERANLAGEN Stahlsilos, pneumatische Getreide – Umschlag
Anlagen Getreide Trockner
EINRICHTUNG, KOMPLETTER DAMPFKESSELHÄUSER Feuerungesantagen, Bekohlung, und Entaschung
Anlagen, Dampfkessel Einmauerungen Industrie Schornsteine Ofenbau, Transport antagen
Be-und Entlüftungs Anlagen für Staub und Späne
Schornstein Aufsätze Eisen Konstruktion und Behälterau
Anzeige aus dem Adressbuch der Stadt und Erfurt 1941/42
[320]
W przeciwieństwie do tego, konkretny projekt wyzwolenia zacofanych ludów poddaje krytyce całość systemu, nie
tylko wewnętrznej krytyce, lecz także zewnętrznej rozstaniu rzeczywistości. Z tego wynika, że fakt polegający na
określaniu się na nowo wobec systemu przez nadzieję i wiarę w Boga wyróżnia się zasadniczo od wiary i oczekiwania
Boga, podejmując konkretny system historycznego wyzwolenia. Moltmann, chociaż zakłada planowanie pewnego
przyszłego projektu, nie zwraca uwagi na historyczny projekt wyzwolenia, obejmującego zaangażowanie ekonomiczne,
polityczne i kulturowe. Właśnie z tego powodu nie czyni: by tak rzec, przekształca nadzieję w opium.
Brak międzynarodowego poziomu w teologii politycznej:
W podobny sposób moglibyśmy krytykować stanowisko Metza o jego teologii politycznej. Metz trafnie twierdzi, że
teologia tradycyjna była myśleniem prywatyzowanym, myśleniem jednostki. Ta teologia pełniła jej funkcję w Kościele
pozbawiona ducha krytycznego a zatem była ona współwinowajcą wraz z systemem. Zaczynając od refleksji w stylu
rozprawy H. de Lubac'a pt. Katolicyzm wykazano, iż nie ma żadnego chrześcijańskiego dogmatu, będącego prywatną
sprawą. Wręcz przeciwnie, wszystkie dogmaty są społeczny, ponieważ w chrześcijaństwie jednostka nie jest pojęta jako
całości autonomicznej, lecz rozumiana jest ona jako uzewnętrznienie albo jako część danej wspólnoty. Ale Metz
proponuje coś więcej niż Lubac. Nie tylko udowodnia, że dogmat jest społeczny, ale jednocześnie podkreśla, że funkcja
wiary i teologii chrześcijańskiej jest funkcją krytyczno-wyzwoleńczą świata, w którym ona się rozwija. Teologia zatem
jest refleksją o codzienności, ale krytyczną, prywatyzującą (desprivatizante) i wykazującą wymagania społecznego
człowieka pod wszystkimi względami. Krytyka ta jednak dokonuje się pod kątem danego narodu, a jeszcze w sposób
konkretniejszy, danego europejskiego narodu. Metz mówi o pewnej całości, w której teologia powinna pełnić funkcję
krytyczną.
Ale, jaka jest ta całość? Owa całość jest całością narodu. Jeśli natomiast go dopytamy: dlaczego nie krytykuje na skalę
międzynarodową, wedle której mamy do czynienia z ludami "peryferyjnymi" i narodami "centralnymi"?
W ten sposób jego profetyczna krytyka może być kwestionowaniem dominacji sprawowanej przez kraje należące do
"centrum", przez imperializm, nad biednymi ludami. Dlaczego nie kwestionuje też imperializmu w sensie światowego
wykorzystywania jednego człowieka przez innego człowieka? Och! Tu Metz nie może zaproponować żadnej krytyki,
bo on sam jest bardzo przyłączony do niemieckiej rzeczywistości narodowej i w wyniku tego nie może
problematyzować wymiaru międzynarodowego, w którym żyjemy, lecz tylko analizować "swój" świat narodowy.
Ugruntowaniem jego krytyki jest "centrum" (1), które wyróżnia się bardzo od "peryferii" (2).
Auftragebestand und Produktionverteilung (Stand November 1941)
Lieferung an die Wehrmacht 8,8 cm Spranggranate
(nonatlich ca. 5000 Stuck)
Lieferung and die Luftwaffe Reparatur des Leitwerke der 'He 111
(im Rahnen von 150 Facharbetern)
former an folgende Bedarfstruger teilveise hochster Bringlichkeit:
Erstzelle und Reparaturdienst ca RM 3.000.000
Energieversorgung und Bergwerke ca RM 2.000.000
Flugzeugwerke (Fiesseler, Henschel, Gothaer Waggonwerk, Reparaturwerk usw. ca RM 500.000
Zellststofwerke ca RM 500.000
Erdolworke, Hydrierwerke usw. ca RM 500.000
Leichtmetallwerke usw. ca RM 150.000
Landwirtschaft und Ernahrung ca RM 100.000
Reichsfuhrer der SS (ca 25 Krematoriums anlagen fur Gefangnenenlager in Osten Husserst im Osten - ausserst
dringlich!
Insgresant ca. RM 7.800.000
Wir machen darauf aufmerksam, dass die im diesem Auftragen gestelliten Aufgaben meinstens auf Mass
gemachte Naukonstruktionen darstellen. Das heisst, fur jeden Auftrag sind neue Zeichtungen anzufertigen. Die
Ausfurung dieser Zeichnungen muss geneuuestens uberlegt, vorbesprochen und gepruft werden. Es werden
laufend hunderte von Zeichnunen in unseren Buros hergestellt.
Wenn das Rustgekommando bei der Ablehnung unsere Uk Antrage fur Ludwig Topf vom Gedanken ausging,
dess Ernst Wolfgang Topf in der Lage ist, ale Kaufmann al die Funktionen von Ludwig Topf ubernehmen, so ist
noch folgende zu bemerken
Centros de detención clandestinos.... ruinas por todos lados. La 'Operación Claridad' gran escala- el ENO no
son los libros...
ANIMALES SUELTOS ---Znajdując się na peryferiach, całość, którą się zajmujemy nie jest z centrum, lecz rzeczywiście z całością dzisiejszego
systemu światowego. Pogrążeni w biedę, jesteśmy bardziej w przestrzeni rzeczywistości aniżeli ci, którzy znajdują się w
"centrum", w bogactwie. Bieda nagle przekształca się w szczęście, nawet dla teologii i również dla egzystencji
chrześcijańskiej, ponieważ jesteśmy tymi, którzy możemy dostrzegać to, jaki jest następny system.
Doraźnie ten, który nie dostrzegał dominacji (strzałka A), również nie może kwestionować całości międzynarodowej.
"Europejska Teologia Wyzwolenia" tylko kwestionowała całość narodową. Gdy kwestionuje jego całość narodową
przyjmuje istotę całości narodowej dzięki której ona jest tym, czym jest. Inaczej mówiąc, przyjmuje dominację (strzałka
A), która urzeczywistnia się na innych przestrzeniach z innymi ludami, pokrywając poprzez tę krytykę
najradykalniejszą krytykę. To znaczy, że jego krytyka właśnie po to, że jest narodowa, nie jest wystarczająco
wyzwoleńcza; staje się ponownie ideologiczna, krytykuje system "częściowo", ale nie kwestionuje całego narodowego
systemu niemieckiego, jako kraju należącego do "centrum".
"Walka ludów" zamiast "walki klas":
Bftgb Nr 4529 /42/Bi/Th
Bescheinigung
Zwecke Überwachung der Anfertigen von Veranker rungsteilen für das Krematorium um
K.GL. Wird dem
Polier Wilhelm Koch der Fa. Topf&Söhne
die Erlaube zum Betreten der Werkstätten der Zentralbauleitung der Waffen
ᛋᛋ und
Polizei Auschwitz.
Der Leiter der Zentralbauleitung der Waffen ᛋᛋ, un Polizei Auschwitz.
ᛋᛋ, Hauptstürmführer
Bescheinigung von Karl Bischoff für Wilhelm Koch, Oktober 1942.
Idźmy dalej: francuski teolog włoskiego pochodzenia Girardi mówi o europejskiej teologii wyzwolenia i o "walce klas".
Jego stanowisko jest bardzo ważne, ponieważ wskazuje na sposób, według którego w teologii owa walka może pełnić
funkcję krytyczno-społeczną a nawet rewolucyjną. Faktem jest, że walka między dominującymi i dominowanymi jest
rzeczywistością. Girardi nie wyjaśnia jasno jakie jest źródło owych walk. Początek walk klas jest pierwotnym faktem w
historii, ale sama walka jest faktem wtórnym. Najpierw człowiek mieści się w całości, dominuje kogoś innego, go
wyobcowuje. Gdy wyobcowany odkrywa jego sytuację dominowanego rodzi u niego "wolę wolności" i pragnie
wyzwolić się przez drogę wyzwolenia. Zaczyna się wymarsz i nadchodzi represjonowanie. Odpowiedzią na to jest
wojna, walka. To znaczy, że "walka klas" jest następnikiem "woli wolności" i "miłości ku sprawiedliwości". Po
pierwsze mamy do czynienia z miłością ku sprawiedliwości w stosunku do ubogiego - to zaangażowanie w jego
sprawę. Już w drodze zaczyna się walka. Walka jest wynikiem grzechu, częstym tematem w Biblii. "Walka klas" jest
faktem, nie pierwotnym, ale wtórnym. Oto różnica między marksistowską interpretacją a chrześcijańską lekturą. Walka
jest wynikiem grzechu, ale uwaga, obydwaj przeciwnicy nie mają równych praw, nie są jednakowo źli. Ten, który
atakuje w postaci panującego, jest perwersyjny, jest "Aniołem" Księcia tego świata. Ten, który broni się jako
dominowany jest dobry, jest bohaterem wyzwolenia. Ponadto teolodzy teologii wyzwolenia należący do "centrum"
myślą przede wszystkim o ubogich "centrum", czyli o robotnikach francuskich, niemieckich, północnoamerykańskich,
lecz nie zauważają, że istnieje istotna różnica między ubogimi należącymi do "centrum" i ubogimi na "peryferiach".
Północnoamerykański robotnik jest biedny w Ameryce Północnej, zarabia jednak 5 U$S za godzinę. Boliwijski robotnik
zarabia 1 U$S, ale za dzień! Różnica jest bardzo wielka! Północnoamerykański robotnik stanowi część danego systemu
dominacji, z której on wykorzystuje i z tego powodu będzie w jego głębi sprzeciwiać się wyzwoleniu boliwijskiego
robotnika. Jeśli Boliwia lub jakiś kraj arabski się wyzwala, wielkie bogactwo EE.UU. cierpiałoby na kryzys i w wyniku
tego cierpiałby też amerykański robotnik. Stąd robotnik "centrum" solidaryzuje się z faktem, polegającym na
wykorzystaniu robotników na "peryferiach".
Fakty te są poza intelektualnym zasięgiem teologa wyzwolenia należącego do "centrum". Nasze wyzwolenie jest
radykalniejsze i posiada inne motywacje. Czy uświadamiacie sobie, że nawet w tym przypadku wyróżniamy się?
0PTIMIERUNG DES TOTENS
Schema von (Krematorium III war fast baugleich, nur spiegelbildig angegordnet), links Keller, recht Erdgeschoss
1. Treppe zum Ausleidekeller
2. Gaskommer
3.Einwurfschat fur Zylkon B
4. Vornau/Bereich, in dem Leichen die Haare geschoren wurden
5. Aufzug
7. Ofenraum mit Dreimuffel-Ofen/Bereich, in dem Leichen Goldzahne ausgebrochenu und Schmuck wurden
A. Lager fur Haare, Brillen, Prothesen
B. Leichenraum/Hinrichtugensstatte
C. Sezierraum und Labor (im Krematorium III Goldgiesserei)
D. Berennstofflagler
E. Raume der SS (Wache, Kommandofuhrer)
Schema Johanna Wensch, Gestaltung Weidner Handle Atelier, Stuttgart
[181]
Teologia wyzwolenia?
Poprzez te wszystkie objaśnienia w pewnym sensie wykazałem jaki był początek "teologii wyzwolenia". Jej początek
miał miejsce zaledwie cztery lata temu, gdy Gustavo Gutiérrez zapytał: czy jest "teologia rozwoju" (tak mówiono kilka
lat temu) albo "teologia wyzwolenia"? Z punktu widzenia rozwoju mogłaby powstać jakaś teologia rozwinięcia
(desarrollismo), mająca "centrum" jako wzór. Teologia wyzwolenia powstaje dzięki odkryciu faktu uzależnienia
(dependencia). Teraz modelem nie jest naśladowanie "centrum", lecz propozycja nowego człowieka, zacząć od
pojmowania struktury systemu światowego. To znaczy, że teologia ta jest radykalniejsza i bardziej światowa, bardziej
ogarniająca i nie jest tylko jednym nowym aspektem, lecz przeciwnie jest totalnym przeobrażeniem teologicznej
refleksji.
Gustavo Gutiérrez podejmuje problem i go ogranicza. Punktem wyjścia jego refleksji jest fakt ubóstwa (pobreza).
Trzeba koniecznie przeczytać dokumenty Medellina. Tam znajduje się fakt, którego prawie nikt nie dostrzegał: bieda,
niedostatek. Znaczna ilość tych dokumentów powstała od pióra Gutiérreza. Można odnaleźć w tekstach Medellina
najważniejszą sprawę obecnej teologii wyzwolenia: odkryć ubogiego jako uciskanego, jako klasę, jako naród. Ubogi
odkryty jako uzewnętrznienie jest początkiem całego procesu refleksyjnego, który dziś nam doskwiera.
W ten sposób odkrywamy nowe podejście teologii, epistemologicznie w formułowaniu problem uzależnienia i po
chrześcijańsku poprzez objawienie twarzy dzisiejszego ubogiego. Tą drogą Hugo Assmann, posiadając ogromną wiedzę
o europejskiej teologii, poczyna krytykę europejskich teologów, ujawniając, jeszcze bardziej, że owa teologia
ograniczała się do pewnego horyzontu, który przekształcał ją w ideologię. Teologia europejska nie jest dla peryferii ani
dla barbarzyńców. Potrzebujemy czegoś takiego jak "maszyny do podejrzewania" (sospechómetro-sic): Powinniśmy
"podejrzewać" tę teologię, aby wiedzieć co jest ukryte pod wieloma z ich refleksji. Nasza teologia będzie bardziej
krytyczna nie dlatego, że jesteśmy inteligentniejszy, nie dlatego, że mamy lepsze narzędzia teologiczne, lecz dlatego, że
teologia wyzwolenia powstaje po odkryciu faktu uzależnienia.
Nasza teologia jest bardziej krytyczna tylko po to, ponieważ cierpimy pod panowaniem systemu i jednocześnie
jesteśmy poza nim. Oznacza to, iż kolor zewnętrzny domu bogatego człowieka widziany jest przez żebraka, który na
zewnątrz przechodzi obok niego. Żebrak, nie mieszkający w domu, widzi kolor. Mamy więc lepszy spojrzenie
panoramiczne tego, jaki jest dom "centrum", bo mieszkamy na odległości, na peryferiach. Nasza wyższość nie wynika z
tego, że jesteśmy silniejszy, lecz przeciwnie, że jesteśmy słabsi. W tym przypadku słabość jest przyszłością i
możnością. Ta teologia dokonuje krytyki teologii "centrum", ponieważ jest teologią peryferyjną i z tych samych
powodów dostarczy punktów oparcia dla Ameryki Łacińskiej, również dla Afryki, Indii, Chin, murzynów i "chicanos"
w EE.UU. Oto ogromna większość ludzkości! I dlatego ta uciskana większość zwraca się ku "centrum", teologia ta jest
dla nich ważna; wykazuje im drogę wyzwolenia, raczej nawrócenia. Nawrócenie znaczy postawić wszystko na rzecz
ubogich. Ci, którzy nie postawią na ową rzecz nie będą mogli się nawrócić. W pewnym sensie ich chrześcijaństwo
"gorącą kartofla" i nie będą wiedzieli co z nim zrobić, ponieważ owo chrześcijaństwo obwini ich, nie pozwoli im czynić
zadośćuczynienia tylko przez jałmużnę. Wymagać będzie sprawiedliwości. Pamiętajcie o tym, o sprawie pomocy
"krajom trzeciego świata" lub "zacofanym". W coś ta pomoc się przekształciła? W pożyczkach bankowych, za pomocą
których eksploatują jeszcze bardziej trzeci świat. Czy to jest pomóc? Widoczne jest, że w "centrum" nie ma żadnej
szczodrobliwości: to znaczy, że tam chrześcijaństwo, które nie krytykuje, więc zaczyna proces ideologizowania się - nie
wierzy już w ubogiego. Ameryka Łacina ma zatem wielką odpowiedzialność. Kościół latynoamerykański jest
umieszczony przez zamiary Opatrzności w obszarze niedostatku świata, nie z wyboru, lecz z urodzenia. Jeśli Kościół
latynoamerykański nie zaangażuje się w spraw na rzecz wyzwolenia światowego chrześcijaństwa, nie przekaże Afryce i
Azji żadnego znaku zrozumiałego.
W tym przypadku już nie powinniśmy analizować teologii wyzwolenia ani o teologii latynoamerykańskiej, lecz po
prostu o dzisiejszej teologii w świecie, obejmującej "centrum" i "peryferie".
J.A. TOPF&SÖHNE
MASHINENFABRIK UND FEUERUNTECHNISCHES BAUGESCHÄFT
60 Jahre 1878 1938
An die
Vervaltung des Konzentration lagers
Floßenburg (Sayr Gatmark)
Ich Scheiben vom 28 5.40
Ihre Zeichen.17/75/50
Ausche-Urnen
Die won ihnen Ihrem vergennantem Schreiben angemahnten Asche-Urnen kommen im Laufe dieser Woche zum
Versand. Falls Sie die Abliereung per Eilgut – auf ihre Kestenwünschen, bitten wir um Benachrichtigung.
Wie von ihren Schreiben zu erschen ist, sell soll das Krematorium in den nächsten Tagen in Betriet kommen. Wir
hattem von der Reichführer SS, Hauptmann, Haushalt und Bauten, Berlin, Lichtterefelde est. Unter den Eichen 26, den
Einäschengsofen für Ihr Krematorium in Aufrag erhalten un können daher nicht verstehen, das Krematorium dortselbst
in den nächsten Tagen in Betrieb kommen soli ohne Einäscherugesofen. Oder haben Sie ein anderes Ofensystem in der
Zwischenzeit eigenbaut? Wenn Ja, so bitten wir Sie, uns mitzuteilen, welches Ofensystes dort zur Auferstellung
gekomenn ist.
Irehr gefl Diesenbezüglichen Nachtricht sehen wir mit Interesse entgegen und empfhelen und empfehlen uns Ihnen
Heil Putin/Zelenski! [?]
1976 GAMEXANE.
Annegret Schüle, Industrie und Holocaust Tpof&Söhne – Die Ofenbauer von Auschwitz
WALLSTEIN VERLAG, Göttingen 2010 S. 127
Objawienie kategorii interpretacyjne:
Czym jest teologia? Ale przedtem, czym jest objawienie? i w konsekwencji: czym jest wiara?
Po pierwsze, czym jest objawienie? Objawienie jest mówieniem Boga jako "innym" (decir alterativo), ujawniającym
kategorie lub sposoby interpretacyjne chrystusowej rzeczywistości. Objawiać zakłada istnienie kogoś innego, gdyż nie
można objawiać względem siebie samego. Względem samego siebie nie można coś powiedzieć, tylko pamięć. Gdy w
obrębie całości stajemy wobec Innego i gdy Inny mówi, Jego słowa (słowa Innego) dotyka nas, słuchających, owo
słowo jest objawieniem. Objawienie zatem jest słowem innego, który powie mi coś nowego, którego nie znam właśnie
bez objawienia.
Czym jest przeciwieństwo objawienia? Doniesieniem (delación). W jaki sposób uzyskuję doniesienie kogoś innego?
Poprzez torturę. Jeśli torturujemy jakaś osobę, ona więc donosi o tym, czego nie chce objawiać. Dlatego objawienie
znaczy słowo kogoś innego, który ujawnia tajemnicę w wolności. Z drugiej zaś strony, domaga się posłuchania,
ponieważ jeśli On coś objawia, ale my Go nie słuchamy, nie ma przeto objawienia.
Zentral Bauleitung
der Waffen SS und Polizei 29 I 1943
Auschwitz
Betrifft: Briefbericht des Ing. Prüfer
An die
Zentralbauleitung der Waffen SS Polizei
Auschwitz – O/S.
Auf Grund der heute vormittags stattgefundenen Besprechung mit der Bauleitung und der darauf folgenden
Besichtigung der Krematorium II. III, IV und V, habe ich folgendes festgestellt:
Krematorium II:
Dieser Gebäudekomplex ist baulich auf kleinere Nebenarbeiten fertiggestellt (Decke des Leichenkellers 2 kann wegen
Frost noch nicht ausgeschalt werden). Die 5 Stück Dreimuffel – Einäscherungsöfen sind fertig und werden z. T.
Trockenheizt.Die Anlieferung der Be = und Entlüftungsanlage für die Leichenkeller verzögerte sich in Folge der
Waggonsperre, sodaß der Einbau voraussichlich erst in 10 Tagen erfolgen kann. Somit ist die Inbetriebnachne des
Krematorium II bestimmt am 15.2.43 möglich.
Krematorium III:
Die Außenmauren des Ofenge bäudes sowie der Schornstein sind fertig. Mit dem Einbau des Achtmuffell
Einäschencherungsöfen ist frühestens zum 17.4.43.
Krematorium IV:
Der Rohbau sowie die Fundamente sind fertiggestellt. Mit dem Aufbau des Achtmuffel-Einäscheungesofens wird und
Montag, den 1.2.43 begonnen. Die Arbeiten werden zum 38.2.43 beendet sein.
Krematorium V:
Die Fundamente des Außnmauern sowie eines Schornsteins sind im Bau. Die Fertigestellung dieses Krematoriums
wird der Witterung abhängen.
Die Besichtigung der vorstehend aufgeführten Krematorium samt Inneinrichtungen hat gezeigt, dass trotzt der großen
Bauaufgaben und der Witterung sowie Materialbeschafungs Schwiertigkeiten die Arbeiten flott vorangegangen sind.
FAP - Videla haciendo la venia a la pira de libros...
Same słowo "objawienie" obejmuje doświadczenie człowieka, twarzą w twarz, całość i inność. Wychodzimy z
założenia, że filozofia stara się objaśnić zarówno kategorię całości i inności, jak i możliwość antropologicznego
objawienia, czyli gdy inny człowiek - wolny człowiek - objawia się wobec nas. Dopiero potem można dojść do
objawienia Boga i do możliwości następującej wypowiedzi: jeśli jest Bóg, można On się objawiać i tu się kończy
filozofia.
Teologia zaczyna się właśnie gdy mówimy: Tak, Bóg objawił się i powiedział "to". Znaczy to, że objawienie jest
"powiedzieć", nie tylko to, co powiedziano, lecz same powiedzenie.
Objawienie jest mówieniem Boga jako innym. Najpierw Bóg tworzy: oto metafizyczna "inność" na poziomie
kosmologicznym. Kiedy Inny był sam, tworzył rzeczy i nazywamy to kosmosem. W całości kosmosu Inny absolutny
ujawnił Jego nowe Słowo i to jest Objawienie.
JA. TOP & SÖHNE
MASCHINEN FABRIK
7 NOV 1941
Ihr Schreiben v. 22 lo 41
Bestellung von Topf Dreimuffel Öfen Saugzug Anlagen und Topf Müllverbrennung Öfen
Wir danken Ihnen bestens für den uns erteilen Auftrag auf Lieferung von
5 Topf Dreim muffel Einäscherungs Öfen mit Druckluft Anlage
2Sarg Einführungs – Vorrichtungen mit Schienen Anlage für 5 Öfen
3.Topf Saugzug Anlagen
1.Topf-Müll – Verbrennungs Ofen Rauchkanal Anlage
Den Auftrag nehmen wir an aufgrund unseres beiliegendem Kostemanschlages und dessen Bedingungen zum
Gesamtpreise von
RM 51 237 .---.
Unsere Lieferung:
a) Für die 5 Topf Dreimmuffel Einäscherung Öfen die gesamten Schamotte – und Isoliermaterialen, die guß – und
scmiedtdesiernen Armaturen, die Druckluft – Anlagen mit Motoren und die Kosten zweier Monteure für die
Beaufsichtigung der Bauernbeiten.
b) Die 2 Sarg – Einführungs Vorrichtenden mit Verschielbewagen, einäscherungs Öfen.
c) Für die Topf Saugzug Anlagen mit Motoren und die Motoren gestellung zum Einbau der Anlagen.
d) Für die Topf Müll Verbrennungs Anlage die gesamten Mauermaterialien, einschließlich der Stellung und
schmideeisernen Armaturen, einschließlich Stellung eines Monteurs zur Beaufsichtigung der Bauerbeiten.
e) Zur Rauchkanal Anlage die gesamten Materialien wie Ziegelsteine, Sand, Kalk und Zement, deren Mengen aus dem
Kostenanschlag zu ersehen sind, sowie auch die gesamten, shmiedeesisernen Verankerung Eisen kostenlos für uns.
Ferner stellen Sie unseren Monteuren ohne Kosten für uns genügend Helfer zur Verfügung.
Die von uns vorgesehene Bauzeit für die Anlagen darf 8 Wochen nicht überschreiten, das wir die Stellung unserer Leute
nur für diese Zeit berechnet haben. Sollte die vorgesehene Bauzeit überschritten werden, sind die abgelsisteten Stunden
im Tagelohn zu verrechnen.
Ausführung:
Erwähnen möchten wir. Dass die Einäscherungs kammern in den Öfen jetzt größer gebaut werden als bei den bisherigen
Öfen. Hierdurch wollen wir eine größere Leistung erreichen. Aus dem gleichen Grunde haben wir auch statt 2 Saugzug
Anlagen deren 3 vorgesehen, dabei aber auch berücksichtig, dass gefrorene Leichen zur Einäscherung gelangen, die
mehr Heizmaterial aufwand bedingen, wodurch die Absgasmenge sich erhöht. Wir sichern Ihnen die Erstellung einer
sachgemäßen und gut arbeitenden Anlage zu und empfehlen ist.
Heil! [?]
Pierwszym Słowem, konstytucyjnym objawieniem jest "Słowo stało się ciałem". Wcielenie jest całym objawieniem i
jednocześnie rzeczywistością tego, co potem się mówi. Rzeczywistość nie jest to samo niż Słowo. Chrystus zbawia i On
jest zbawieniem człowieka, jest On rzeczywistością. Natomiast ta rzeczywistość powinna być "od-kryta", gdyż jest
"pokryta" i aby ją "odkryć" Słowo objawia "oświetlającego" ową rzeczywistość. Należy rozróżniać między
rzeczywistością chrystusową i objawieniem takiej rzeczywistości. Chrystus jest realny; łaska jest realna.
Nadprzyrodzone znaczy to, co nie jest naturalne, ale co to jest naturalne? Czy naturalne jest tym, co jest zanim
wcielenie? To jest niejednoznaczne. Ponadto nierzadko myślimy, że łaska jest to, "co jest chrystusowy" i ją mylimy z
nierealnym, podczas gdy to "co jest chrystusowy" jest rzeczywistością.
Rzeczywistość chrystusowa jest realna, istotna, konstytuuje to, co Słowo boże "odsłania". I co Bóg odsłania? Ten czy
tamten fakt historyczny? Nie! Bóg objawia sposoby albo kategorie interpretacyjne "owej" rzeczywistości, a
mianowicie: Bóg nie objawia: "to jest dobre", lecz objawia jakie są kryteria pozwalające nam odkryć, czy to jest dobre.
Na pytanie: kto jest dobry? Jezus odpowiada za pomocą przypowieści, wyjaśnienia kategorii w formie masal
(dydaktycznego wyjaśnienia żydowskiego). Jezus objawił kategorie interpretacyjne, które dostosowane do konkretnego
przypadku, odsłaniały rzeczywistości. Objawienie ujawnia światło, rozjaśniające konkretne treści. To znaczy, że
punktem ciężkości jest wiedzieć jakie są owe kategorie i jakie powinny one być stosowane. Czyniąc to jesteśmy
chrześcijanami. W istocie rzeczy należy wiedzieć jak wprowadzić w praktyce te kategorie - jestem więc
chrześcijaninem. Wiedzieć o tym jest raczej funkcją teologa.
Wiara jako interpretacja:
Żyjemy w przed- chrześcijańskim świecie. Interpretujemy całą rzeczywistość w określonym sensie. Interpretować jest
od-kryć sens czegoś. Mówimy: stół. Czy jest to samo stół drewniany, by spalić, niż stół metalowy, by sprzedawać? Nie,
dlatego że sens nie jest taki sam. Interpretować nie jest rozumieniem. Interpretować jest odkryciem sensu. Jesteśmy w
naszym świecie i odkrywamy wewnątrz niego sens czegoś.
JA TOPF&SÖHNE
MASCHINEN FERRUGESTECHINSCHE BAUUMTERNEMING
Au die Zentral Bauleitung den Waffen SS und Polizei
Auschwitz/Ost.- Obersch 1
1 FEB. 1943 2255811/43
Betrifft
Krematorium
Daustellen Besuch
unseres Herrn Prüfer.
Wir erhielten Ihr Telegramm:
Wir erhielten umfangreicher ganz vordringlicher Bauarbeiten ist Anwesenheit von Ober- ingenieur Prüfer jede Woche 2
– 3 Tage unbedingt erforderlich rückdrahtet Zustimmung
was wir hiermit bestätigen.
Hierauf teilen wir ihnen mit, dass wir gern bereit sind, unseren Herrn Oberingeniur Prüfer des des öfteren zwecks
Kontrolle der dortigen Arbeiten nach Auschwitz zu entsenden.
Stets gern für Sie beschäftigt, empfehlen wir uns Ihnen bestens
Heil Putin/Zeleński!
Please choice!
1976 – GAMEXANE.
NOWY SENS W ŚWIECIE CHRZEŚCIJAŃSKIM:
1: horyzont pra-chrześcijański
2: Chrześcijański horyzont wiary
A: Pra-chrześcijański sens wydarzenia
A': Nowy sens w świetle wiary
Objawienie jest ujawniać kategorie interpretacyjne. Dlaczego? Dlatego, że nagle otrzymujemy od kogoś przestrogę,
wskaźnik, światło, które odlewa nasz świat jako nowy świat.
Od horyzontu 1 odkrywamy sens A. Od horyzontu 2 odkrywamy teraz sens A', który wyznacza nowy sens dla rzeczy.
Gdybyśmy byli greckimi poganami mówilibyśmy: "stół" i "drzewo" i związalibyśmy te pojęcia z "boginią życia". Sens
polega tutaj na wiecznym powrocie tego samego przedmiotu. Jesteśmy przecież chrześcijanami i mówimy: "drzewo" i
myślimy więc w "stworzeniu" i wypowiadamy: "stół służy nam". To jest zupełnie inne! Oznacza, że tylko powodu
pojęcia stworzenia wszystkie rzeczy zmieniały sens, są do naszej dyspozycji, nawet słońce. Przeciwnie, w świetle
greckiego widzenia czcimy słońce, gdyż ono jest boskie. Zupełnie inne! Sens przedmiotów zmienia według
właściwości światła. Wiara jest światłem, egzystencjalnie działającym objawione kategorie.
A. TOPF & SÖHNE
Au die
Bauleitung der Waffen SS- und Polizei
zu Händen des Herrn Bauleiters
Bischof Auschwitz
Sehr geehrter Herr Bischof !
Wie Ihnen bereits durch meine Firma mitgeteilt worden ist, kommen ich in Kürze nach dort und bringe Ihnen die
gesamten Fundamentpläne als auch die Verankerung geszeichnungen persönlich mit.
In der Zwischenzeit war ich auch in Berlin und habe dortselbst mit Herrn Sturmbannführer Wirtz eine längere
Rücksprache gehabt. Aufgrund dieser Besprechung wird nunmehr im Hauptamt seine Stelle vorgesehen, die nur die
Krematorium bearbeitet, Sachbearbeiter soll Herr Unterscharführer Wittert werden.
Im Hinblick auf die Wichtigkeit und Problematik der für Sie zu schaffenden Neukonstruktion habe ich auch meinem
Betriebsführer. Herrn Ludwig Topf, für K.Z.L. Auschwitz interessiert. Da Herr Topf
den Dreimuffel –
Einächscherungsofen selbst durchgearbeitet hat, möchte er aufgrund seiner Konstruktion die Baustelle, vor allem den
Ofen in Betrieb, kennen sehen. Herr Topf ist z Zt Bau Soldat im 3. Bau-Ersatz - Bataillon 9 in hiesiger Gegend.
Ich möchte nun, dass Herr Topf mit mir nach dort fährt, um an den Besprechung teilzunehmen, Damit nun Verstehender
Urlaub erhält, bitte ich Sie, eint Telegramm an meine Firma zu richten vielleicht folgende Inhaltes:
Erbitte dringend Besuch von Ludwig Topf für zweiten bis fünften Dezember Besprechung Ofen Neukonstruktion
Es liegt mir nun sehr daran , dass gerade Her Topf den dertigen Betrieb einmal selbst in Augenschein nimmt, um dann
zu urteilen wie dingend diese Ihre Anlagen sind: dieses würde sich dann auch unsere Lieferzeit auswirken. Ich darf
hoffen, dass Sie meinem Wunsch entsprechen werden und empfehle o mich bestens.
Heil! [?] 28.11.41.
Wiara zatem jest światłem, lecz światłem, który jest podtrzymane przez wspólnotę chrześcijańską. Jeśli uczymy się tych
kategorii, przyczyną nie jest wypowiedzenie brzmiącego: "To jest jedna kategoria". Przeciwnie, uczymy się dlatego, że
egzystencjalnie doświadczaliśmy w jaki sposób ktoś używał jej we wspólnocie chrześcijańskiej i wobec takiego faktu
odkrywał dany sens. Wobec jednej rzeczywistości odkrywał jeden sens. Wobec innej rzeczywistości, inny. Codziennie
zaczęliśmy obdarzyć ją sensem, tym, który ów chrześcijanin stopniowo jej dawał, nie teoretycznie, ale praktycznie.
Zgodnie z tym sensem nabywaliśmy wiarę i rozpoczęliśmy interpretować fakty jak on to zrobił. Gdy interpretowaliśmy
jak on, praktycznie, codziennie posługiwaliśmy się objawionymi kategoriami, aby interpretować rzeczywistość. Używał
ich "egzystencjalnie" a nie "teoretycznie". Różnica jest jasno dostrzegalna. Gdybyśmy zapytali chrześcijanina: jaką
kategorią posługuje się Pana? - odpowiedziałby: co to znaczy kategoria? Nigdy przedtem on nie słyszał o tym. Jednakże
mógłby być on bohaterem, prorokiem, świętym. Mówimy i piszemy o "kategoriach" jako teolodzy. Natomiast
chrześcijanin, dobry chrześcijanin doskonale używa ich, świadomie ale bez samowiedzy (świadomości samego siebie).
Wie on czym konkretnie jest grzech, ale nie mógłby kategorialnie go wyjaśnić. Gdy mówi "grzech" mówi, że ten, który
grzeszy kształtuje się. Nie używa kategorii wyraźnej: on doświadcza go domyślnie, ponieważ posiada doświadczenie
tego, co to znaczy "zamknąć się" jak Bóg i negować Boga Stworzyciela.
Wiara jest codziennym używaniem sposobów, kategorii lub światła, przez Boga objawionym i za pomocą których
codziennie odsłaniamy sens rzeczywistości, sens faktu chrystusowego, który rozwija się, rozmieszcza się w
płaszczyźnie historii ludów i we wszystkim: w formie kierowania samochodem, napisania gazety, wiązania krawatu,
nawet pluć. We wszystkim, gdyż nawet w tej sprawie na pierwszy rzut oka banalnej - pluć - ktoś mógłby tego czynu
uniknąć, aby nie zarażać na ulicę kogoś innego i z tych samych powodów byłoby to akt miłości (charitas).
Wszystko dotychczasowo omawiane podsumować można stwierdzeniem, że w życiu codziennym uprawiają się te
sposoby, bądź cało kształcenia się, bądź otwarcia ku innym.
J.A. TOPF & SÖHNE
MASCHINENFABRIK FEUER TECHNISCHE
Eingang 15 MRZ. 1943.
Au die Zentral Bauleitung der Waffen SS und Polizei
Auschwitz /Ost Obersch ERFURT
Betrifft:
Krematorium
Wir bestätigen den Eingang Ihres Telegrammes, lautend:
Absendet sofort 1o Gasprüfer wie besprochen Kostenangebot später nachreichen.
Hierzu teilen wir mit, dass wir bereits vor 2 Wochen bei 5 verschieden Firmen die von Ihnen gewünschten
Anzeigegeräte für Blausäure Reste angefragt haben wir Absagen bekommen und von 2 weiteren steht eine Antwort
noch aus.
Wenn wir in dieser Angelegenheit Mitteilung erhalten, kommen wir Ihnen sofort näher, damit Sie mit einer Firma, die
diese Geräte baut , in Verbindung setzen können.
Heil Putin/Zelenski!
Choice the best!
Erledigt durch Schreiben
vom….. 194…. Bstgb Nr.
Reichsbank-Giro-Konto 75/851
Stąd, że "kochać bliźniego" jest wszelkim prawem. "Kochać bliźniego" nie jest normą moralną drugorzędną. Nie!
Kochać bliźniego nie "jako siebie samego", lecz jak "ja was kochałem", jest nowym przykazaniem i miłością
przekraczającą poza cało kształceniem się. Kochać jak "ja was kochałem" jest poświęceniem życia aż do śmierci.
Inaczej mówiąc: w życiu codziennym chrześcijanin jest tym, który stawia kogoś innego (bliźniego) w pozycji, według
której on ofiaruje nawet własne życie.
Myślenie, które wyłania się z kryzysu jest głębsze, gdy kryzys jest głębszy. Innymi słowy: Im gorszy jest kryzys, tym
głębsze jest myślenie. Kryzys Ameryki Łacińskiej jest o wiele głębszy aniżeli w "centrum". Dlatego myślenie powinno
przenikać głęboko całość - od początku Kościoła aż po dziś i w całym świecie.
Teologia jest myślenie, które zwraca się do codzienności, nie by znaleźć konkretny sens teraźniejszości, ale również, by
zastanawiać się nad samymi kategoriami, które rozjaśniają ową codzienność.
Kiedy teologiczną kategorią interpretacyjną (chrześcijańska) była "substancja" (ousía), punktem wyjścia był coś
stałego, pod (sub-) tym, co się pojawiało. Kategoria ta jest niewystarczająca, aby opisać fenomen ludzki, bo
"substancja" nie jest istotne, lecz związek; osoba, w Trójce Świętej, powiedział św. Tomasz, jest "związkiem
trwającym" (relación subsistente).
Las consecuencias de una enfermedad inicial: La falta de dirección, pensamiento, y deseo ¿puede ser entendido como
una nulificación mística? Tal vez. La probabilidad de un estado fuera de lo común. El poeta escribe:
En la noche del día ocho, después de la oración dirigida a la Virgen María, sentí a Cristo cerca de mí en la forma de
Ecce Homo - inmediatamente vi estrellitas y una gran chispa. Se puede hablar acerca de un transtorno psicofísico del
poeta. En una carta dirigida a Towiański (13 XI 1844) leemos:
Estoy permanentemente agobiado y enfermo. No puedo escribir mucho. En los últimos días Dios me dio el sentido para
entender cosas importantes acerca de mí. Llegué a la conclusión: el trabajo asediante de algunas almas y en estado
soñoliento los vi, y uno de ellos me tocó, pero no se como se llama y quién es. Tal vez Dios me diga algo...
J.A. TOPF&SÖHNE
MASCHINENFABRIK UND FEUERUNGSTE TECHNISCHE BAUGESCHÄFT
60 JAHRE 1878 OP 1938
An die
Verwaltung des Konzentrationen lagere
Floßenbürg (Bayr. Ostmark)
Ihr Schreiten vom 28.5.40
ihre Zeichen 14-7 5.50
Asche Urnen
Die von ihnen mit ihrem vorgenannten Schreiben angemahntem Asche Urne kommen im Laufe dieser Woche zum
Verstand. Falls Sie die Ablieferung per Eilgut – auf ihre Kostenwünschen, bitten wir um Benachrichtigung.
Wie aus Ihrem Schreiben zu ersten ist, soll das Krematorium in den nächsten Tagen in Betrieb kommen. Wir hatten
von den Reichführer SS, Hauptmann Haushalt und Bauten, Berlin Lichterfelde West, Unter den Eichen 26, den
Einäscherungsofen. Oder haben Sie ein anderes Ofensystem in der Zwischenzeit eingebaut? Wenn ja, so bitten wir Sie
uns mitzuteilen, welches Ofensystem dort zur Aufstellung gekommen ist.
Ihrer gefl. Diesbezüglichem Nachricht sehen wir mit Interesse entgegen und empfehlen uns Ihnen.
Heil (Putin/Zelenski)! Putin is a sexual symbol!
[127[ ESMA GAMEXANE Y 100 HORNOS CREMATORIOS
Greckie kategorie interpretacji odpowiadały panteistycznemu pojęciu świata, w którym wszystko, od "przyrody"
(physis) do bytów, miały ousía. Przeciwnie, w czasach metafizyki stworzenia, wszystko jest pojęte od dobrowolnej
opcji Boga, aby stworzyć. Sam kosmos ma stanowisko etyczne, ponieważ jest stworzeniem absolutnej wolności.
Kategoria "inności" jest pierwsze: "Na początku (barrishit) stworzył Bóg [...]"(Gn 1, 1); "na początku (arjé) było Słowo
[...]"(Jn 1, 1). Na początku Inny pojawia się bądź jako stworzyciel, bądź jako odkupiciel, bądź jak ubogi, który drażni
sąd, bądź wreszcie jako Chrystus, który wyzwala.
Zarówno Całość, jak i Inność, dominacja i uciskany, grzech i wyzwolenie, służba i stary stan rzeczy, nowy stan rzeczy
albo Królestwo, które sprzeciwia się "światowi" jako imperium "Księcia tego świata", są kategoriami objawionymi
przez Boga, wykonanymi przez wierzącego i myślącego przez teologię.
J.A. TOPF&SÖHNE
MASCHINEN FABRIK FEUER TECHNISCHE BAUUNTETNEMUNG
An die
Zentral – Bauleitung der Waffen SS un Polizei
Auschwitz/Ost Obersch 1
12 APR1943
Krematorium IV KGL
In Erledigung Ihres angeführten Schreibens teilen wir Ihnen mit, dass wir unseren Polier, Herrn Koch aufgefordert
haben, die angeblich in letzter Zeit entstandenen Risse am G- Muffel Ofen in Krematorium IV zu beseitigen.
Gleichzeitig nahmen wir von der zwischen Ihrem sehr geerthen Herrn Oberingeniur Prüfer getroffenen Vercinharum
Kennthis, mach welcher wir die auftretenden Mängel a den von uns errichteten Einäscherung die ohne Kosten für Sie
beseitigen. Hierbei ist selbstver - stündlich Voraussetzung, dass dieevtl – aufgetretenen Mängel infolge fehlerhafter
Ausfürung entstanden, sind und nicht etwa durch Überhitzung der Ofen bgzw, durch Abstösen dar inneren
Ausmauerung durch die Schürgeräte usw.
Wie bereits singangs erwähnt, haben wir unseren Polier koch Anweisung gegeben, die jetzt singetretenen Schüden zu
beseitigen, was in der Zwischen wohl erfolgt sein wird.
Stets gern für Sie beschäftig, empfehlen wir uns Ihrem bestens
HEIL [PUTIN/ZELENSKI]!
UCRANIA - PEST
Myślenie teologiczne jest samoświadome własnych kategorii; nie tylko używa ich egzystencjalnie, również myśli o nich
metodycznie. Teologia ma jedną metodę. Metoda ta nie jest ani naukowa ani dowodowa, nie jest tylko dialektyczna,
lecz jest ściśle analektyczna. Metoda naukowa "wykazuje" wnioski "z" aksjomatów (muestra-desde = de-muestra). W
teologii nie udowodnia się z aksjomatów należących do systemu, lecz dowodzi się z ubogiego, Chrystusa, Boga, który
jest poza systemem. Metoda również nie może być dialektyczna ("przejść" po rozmaitych "horyzontach"), ponieważ
metoda dialektyczna wywodzi się od Całości, od Ciała (sarx) i tylko pokazuje podstawę ciała, systemu, nie może go
przewyższyć. Metoda proroków, Jezusa, Teologii chrześcijańskiej a zatem tego "teologii wyzwolenia" jest analektyczna, a mianowicie opiera się na Słowie (logos w ana-lektyczne), które wdziera się od "tamtego świata" (aná po
grecku). Zacząć od faktu, który zachodzi poza systemem, Całością, Ciałem, poza kosmosem (wolnością w tułactwie),
poza historią (powołaniem Abrahama i Mojżesza), poza Izraelem (wcieleniem Słowa), poza wszelkiego systemu
(ubogimi jako epifania Boga) zwichnie się Całość i powstaje nowy świat: Królestwo, który rodzi się u nas, w historii,
ale triumfalnie wybuchnie w obszarze poza czysto ludzkim w zakończeniu światowego historii.
Teologia jako "analektyczna pedagogia eschatologicznego wyzwolenia":
Co to jest więc teologia? Po pierwsze, teologia "myśli" te kategorie. Teologia bowiem zwraca się na same światło, i
myśli o tym jako taki. Myśleć jest zwracaniem się na objawione i codzienne kategorie wspólnoty chrześcijańskie, żeby
nad tymi zastanawiać się. Kategorie nie są uprawiane, lecz są postawione jako przedmiot; przedmiot w sensie tego, co
jest w obliczu teoretycznego rozważania. Jesteśmy tu w płaszczyźnie teorii; teorii, która wie, że powstaje od praxis
ludu i wie ponadto, że praxis jest nadmiernie bogatsze niż abstrakcyjny opis przez teologa dokonany. Myśleć
teologicznie jest "zwracać się do wspólnoty chrześcijańskiej".
"Zwracać się" jest jest krytycznym stanowiskiem, a mianowicie jakiś kryzys się zdarzył w ciągłości. Dlaczego ktoś
zwraca się na codzienność, w której żyje, i w formie refleksyjnej? Ponieważ w codziennym istnieniu dostrzegał, że brak
pewnego rozjaśnienia. Kłopot ten ujawnia się wobec niego w sposób nie do zniesienia, opóźniający proces wyzwolenia.
W kryzysie całego Kościoła jest potrzebne rozjaśnienie owego położenia. Myśleć przez się, z powołania, nie wyłania się
bez powodu, lecz jako zerwanie z bezkrytyczną codziennością i jako kryzys tej codzienności. Tutaj rodzi się powołanie
do "bycia-w-przezroczystości" ze względu na te kategorie: to jest teologiczne powołanie. Jeśli Ameryka Łacińska może
teraz tworzyć jedną teologię jest w wyniku światowego kryzysu. Żyjemy w Ameryce Łacińskiej w formie całkowicie
uprzywilejowanej. Europejczycy należący do "centrum" doświadczają kryzysu mniej surowego niż nasz. Oni
doświadczają kryzysu europejskiej nowożytności, podczas gdy my, przeciwnie, doświadczamy światowym kryzysem.
W tym sensie, będąc na peryferiach mamy do czynienia z siebie kryzys wszelkich biednych ludów w świecie.
Tymczasem ci, którzy są w "centrum" ponoszą odpowiedzialność tylko za kryzys ich świata i nie widzą żadnego
projektu wyzwolenia, żadnego "wyjścia" z tej sytuacji.
JA TOPF&SÖHNE
MASCHINEN FABRIK UND FEUERUNGTECHNISCHE BAUNHEMMUNG
An die
Bauleitung der Waffen SS
und Polizei
(12 b) Mauthausen /Oberdonau ERFURT den 10.02.1945 Postfach und Verwaltung Dreysestrasse 7/9
Neubau Krematorium (Sonderanlage)
In der Anlage übersenden wir Ihnen durch unseren Herrn Koch eine Zeichnung D 61 654. Uns dieser Zeichnung wollen
sie die Hälfte Gesamtanlage ersehen.
Das mittlere Haupt gebaüde enthält z eimal 5 Stück Dreimuffel-Einäscherunge angeschlosen sind. Der Mittelbau erhült
nach der Außenseite den Raum für die Auf sichts Personen. Auf der gegenüberliegenden Seite liegt der Kohlenraum.
Rechte und linke befinden sich die Raume und links befinden sich die Raume für die Mulverbrenunga Vormärmer. An
dem Abgas Vorwärmer haben wir einem Dreimuffel Einäscherung Ofen und den Mullverbrenungs Ofen angeschlossen,
d.h. also die Abgase der 2 Öfen durch diesen Abgas Vorwärmer hindurchgeleitet werden. Die Ausarbeitung des
Ausführungspläne über die Rauchkanäle. Schornsteine und Einäscherung Öfen erfolgt, sobald Sie ihr Einverständnis
mit der Anordnung bekanntgegeben haben.
Sie erhalten anliegend eine Aufzeichnung über die Benennung der einzelnen Räume. Nicht mit projektiert haben wir die
Fenster. Gegenfalle wollen Sie uns Wehrmacht Fahrscheine II. Klasse der Hauptverwaltung Berlin erhalten werden.
Ihren weiteren Nachrichten in dieser Angelegenheit sehen wir entgegen.
Heil! (Putin Zelenski) the first or the second.
Connie, the Putin’s dog I want to be your dog! A Russian Woman!
Wreszcie możemy zdefiniować teologię jako analektyczną pedagogię wyzwolenia historyczno-eschatologicznego.
Teolog nosi teologię. Teolog sytuuje się w historii politycznej i erotycznej w postaci pedagoga. Jego związek z Innym
nie jest jak w przypadku mężczyzny-kobiety (albo wzajemnie), ale również nie jest jak w związku brata-brata lub
rządu-rządzonego. To nie jest polityka. Położenie teologa, w ścisłym sensie, kontynuuje dar proroctwa i do tego dodaje
samoświadome jasnowidzenie. Teologia jest magisterium, stanowi związek mistrz-uczeń. Jezus był Rabi Galilei,
prorokiem i żydowskim teologiem, wychowanym w Synagodze i w jego domu w Nazaret. Teologia jest pedagogią.
Jej metoda profetyczna -pedagogiczna jest analektyczna i składa się z pięciu momentów:
1) Teolog najpierw sprzeciwia się faktom danego systemu, odsyłając je do całości. Odkryje ich sens w określonym
świecie. W mieszczańskim świecie odkryje, że wszystko zinterpretowane jest jako towar i jako pośredniczy dla projektu
polegającego na byciu-w-bogactwie. Z tej perspektywy można wyjaśnić wszystko, to się zdarza wewnątrz świata;
2) ruch jest dialektyczny - metoda tu jest zasadniczo naukowa;
3) Tutaj zaczyna się właściwe zadanie teologa. To jest moment tzw. analektyczny, gdy wartościuje i ocenia całość
systemu bądź politycznego, bądź ekonomicznego, bądź wreszcie kulturowego itd. Dokonuje tego sądzenia z
perspektywy objawiającego Słowa Bożego (Jego kategorii);
4) kwestionowanie systemu, postawionego wobec Słowa. Myśleć o fakcie dominacji w systemie (grzechu);
5) Myśleć o możliwości praxis wyzwolenia, odkupienia lub zbawienia. Ten piąty moment jednocześnie dąży do
historycznego projektu wyzwolenia (następnego uporządkowania czasowego, politycznego, ekonomicznego,
erotycznego itd.), który jest znakiem i świadectwem projektu totalnego, tj. eschatologicznego wyzwolenia: Paruzją i
urzeczywistnieniem Królestwa Bożego.
Teologia zatem jest strategicznym wsparciem praxis wyzwolenia chrześcijanina dlatego, że oświetla w radykalnym
poziomie konkretne opcje historyczne, jasne-niejasne, które wiara chrześcijańska codziennie interpretuje.
* Enrique Dussel, La Teologia de la Liberación (Estatuto Epistemológico), [w] Teoria de la Liberación y Etica Caminos de Liberación Latinoamericana II.
NIEDERSCHRIFT ÜBER BESPRECHUNG Zu d. Aklen: Betriebsrat
Register N 132 Datum 24.4.45 Beginn 10:15 Ende11:00 Sdvfführer Büschleb
Anwesende: Betriebsrat Ludwig Topf
DIES IST EIN BETRIEB SGESHEIMNIS
Punkt 1.) Inhalt
Der Betriebsrat erschien, um Konkret über die Entlassungen zu hören. Da
E.W. Topf nicht im Hause war, wurde zunächst über Krematorien frage für
die Konzentration lager gesprochen. (Anlass hierzu waren die Gerüchte, die
über die Topfschen Öfenkursieren)
LT: Ich haben gestern Nachmittag eine Besprechung mit beiden
Sachbearbeitern unsere Hause in dieser Angelegenheit: gehabt. Und nun will
ich auch Ihnen die Entwicklung schildern, wie wir zu diesen Aufträgen
kamen. Es ist ja durchaus möglich, dass auch Sie in dieser Angelegenheit
einme gefragt werden und da ist es gut, wenn Sie darüber ganz im Bilde
sind.
Öfen für diese Lager haben noch gebaut die Firmen Kodin, Berlin und die er
Stettin – Vor mehreren Jahren hatte die Stadt Weimar einem Ofen zu
reparieren und beauftragte unsere Firma mit dieser Reparatur. Unser
Oberingenieur Prüfer fuhr nach um sich den Ofen anzusehen. Während
dieser Zeit brach Konzentration lager Buchenwald eine Typhusepidemie aus
und die Zahl der sterbenden Menschen wuchs täglich. Zu dieser Zeit kamen
die Toten von Buchenwald noch immer in das Weimars Krematorium. Durch
die ausgebrochene Epidemie wurde die Überführung ein Problem und man
kam zu den auch unbedingt den hygienischen Erfordernissen entspricht.
Die auftragvergebende Stelle war nicht etwa das Konzentration lager,
Buchenwald sondern immer die SS – Neubauleitung auf Öfen für
Buchenwald und auch für die anderen Lager.
Dieser Werdegang war den Kündigungen wurde noch kurz berührt.
LT Wir müssen wahrscheinlich allen Gefolgschaften mit gliedern kündigen
und dann einem ganz kleinen Teil, eine ganz kleine Korntruppe zu neuen
Bedingungen wieder einstellen. Vielleicht 15 Mann im Betrieb und 5 Mann in
der Verwaltung.
Aber darüber werde ich mit meinem Bruder noch einmal Rücksprache
nehmen, und Ihnen dann unseren endgültigen Entscheid vorzutragen.
Protokoll einer Besprechung zwischen Ludwig Topf und dem Betriebsrat
(Fortsetzung nächste Seite)
Arg Atea fue creada hace poco más de un año para "agrupar ateos", "defender sus derechos" y "promover
la implantación de la laicidad", entre otros objetivos. Ya tiene 70 integrantes. "Para las personas que
consideramos la libertad como un bien supremo la adscripción de una persona a una confesión religiosa
desde el momento mismo del nacimiento, sin intervención ninguna de su voluntad, es una infamia que sólo
se mantiene en vigor a causa de la tradición, la discriminación, la presión social y el interés de la Iglesia en
hinchar el número de fieles en las estadísticas con el fin de obtener mayores beneficios ligados a una
supuesta representatividad social que no responde a la realidad", dice un escrito del sitio web de Arg Atea (
http://argatea.com.ar) al enumerar razones por las que se debería apostatar.
Una de las fundadoras de la entidad es Cristina Ferreyra, la flamante apóstata. En el sitio web de Arg Atea
hay instrucciones de cómo llevar adelante la desvinculación formal de la Iglesia Católica. Un camino es
enviar una carta de renuncia a la sede de la diócesis a la que pertenece la parroquia donde la persona fue
bautizada, adjuntando una fotocopia del DNI. Si se tiene, es recomendable incluir una copia de la partida
bautismal. El mismo sitio ofrece una carta modelo de apostasía, que incluye diversas razones a las que se
puede apelar para renunciar a la fe católica –si se quiere dar explicaciones– y también argumentos legales
que fundamentan el reclamo.
Cristina mandó unos meses atrás la carta al Arzobispado de Buenos Aires, pero nunca obtuvo una
respuesta. A fin de septiembre decidió llamar por teléfono para averiguar qué sucedía. La atendió el
secretario del notario. "Me dijo que no tenían plata para la estampilla para responderme", contó Cristina
Como ella insistió en que quería un certificado de su apostasía, en el Arzobispado le dieron una cita para ver
al notario eclesiástico (escribano), presbítero César Sturba, que la recibió a los pocos días, el 2 de octubre.
Cristina muestra con orgullo su certificado de apostasía, que lleva el sello del Arzobispado de Buenos Aires y
la firma del notario. El documento deja constancia de que pidió "su desvinculación con la Iglesia Católica y
manifiesta su apostasía de la fe católica apostólica y romana". En el mismo papel el Arzobispado se
compromete a remitir la renuncia de Cristina a la parroquia de San Pedro Telmo, en el porteño barrio de San
Telmo, donde la mujer recibió el agua bendita cuando apenas tenía algunos meses de vida, para que se
inscriba al margen de su partida de nacimiento. Cristina corroboró telefónicamente en la última semana si
la información había llegado a la parroquia: le dijeron que sí. Pero quiere directamente que la borren de los
registros eclesiales. Y la Iglesia se resiste a cumplir con ese reclamo.
"Le pregunté al notario si con este trámite ya estaba fuera de la Iglesia y me dijo que para ellos no, porque
el bautismo es para toda la vida y yo puedo querer volver", se indigna Cristina. Vive en Palermo y es jefa de
un sector informático de la UBA. No sólo fue bautizada, sino que más adelante tomó la comunión y luego se
casó en una iglesia. Tiene dos hijas y ahora está divorciada. "Que quede claro que no somos anticatólicos.
Simplemente no creemos en Dios y defendemos la libertad de cultos y de pensamiento", dice Cristina, en
un café de Coronel Díaz y Charcas. A la charla se suma Rodrigo de Arzave, otro miembro de Arg Atea, pero
de los más jóvenes. Tiene 24 años y estudia la carrera de Filosofía en la UBA. "Yo también tengo la idea de
apostatar, pero todavía no presenté la carta", dice y explica que la demora se debe a que es oriundo de la
localidad bonaerense de Azul y quiere hacer el trámite personalmente cuando esté de visita por sus pagos.
Rodrigo proviene de una familia de tradición católica y recibió educación religiosa en el Colegio San
Cayetano de Azul. "A los 16 años empecé a dejar de creer en Dios, había cosas que no me cerraban y a los
18 ya decía abiertamente que no creía. Buscaba material para leer en Internet, por entonces ni siquiera
conocía la existencia de la palabra ateo", admite, divertido. En esa búsqueda se encontró primero con la
Federación Internacional de Ateos (FIDA), donde ya estaban Cristina y Susana Tampieri, y en cuyo marco
nació Arg Atea.
Derechos
Cristina fue la tercera persona que apostató en el Arzobispado de Buenos Aires, según confirmó a Página/12
el propio notario general. Las otras dos fueron "un señor que vive en España y un muchacho", describió el
presbítero.
–¿Qué razones alegaron? –quiso saber este diario.
–No les pedimos razones. No somos tan formales. El que no cree se puede ir –respondió Storba.
En realidad, el "se puede ir" es una forma de decir, porque de los registros de la Iglesia Católica los nombres
no se van.
–Se notifica a la parroquia correspondiente y se inscribe como nota marginal en el libro de bautismos. Pero
no se puede borrar. Sería un caos. Es un registro notarial. Piense que tenemos registros del año 1600 en
adelante.
En países como España, algunas organizaciones están luchando en la Justicia para lograr que ciertas diócesis
que se resisten a este nuevo fenómeno otorguen la apostasía sin trabas y anulen por completo los datos de
los apóstatas de sus archivos (ver aparte). En Argentina todavía no se han realizado acciones legales en ese
sentido. ¿Pueden los apóstatas, una vez que firmaron su desvinculación con la Iglesia Católica, exigir que sus
nombres no figuren más en los registros clericales?
"A mi criterio, sí", afirma la abogada constitucionalista Marcela Basterra, profesora de grado y posgrado de
la UBA, cuando se le plantea la pregunta. Basterra es experta en la Ley de Protección de los Datos
Personales, la 25.326. La norma, vigente desde octubre de 2000, define como "datos sensibles" aquellos
que revelan "convicciones religiosas", y también "convicciones filosóficas o morales, afiliación sindical,
opiniones políticas, origen racial y étnico, e información referente a la salud o a la vida sexual". El artículo 7º
establece la prohibición de formar archivos, bancos o registros "que almacenen información que directa o
indirectamente revele datos sensibles". Pero al mismo tiempo, aclara que "sin perjuicio de ellos, la Iglesia
Católica, las asociaciones religiosas y las organizaciones políticas y sindicales podrán llevar un registro de sus
miembros".
El artículo 16º establece que "toda persona tiene derecho a que sean rectificados, actualizados y cuando
corresponda, suprimidos o sometidos a confidencialidad los datos personales de los que sea titular, que
estén incluidos en un banco de datos". El responsable del banco de datos debe proceder a la rectificación,
supresión o actualización de los datos personales del afectado "en el plazo máximo de cinco días hábiles de
recibido el reclamo del titular de los datos o advertido el error o falsedad".
acerca de elllos. El día 16 a la noche estuve en su trabajo. Eran los espíritus de los miembros de mi familia.
Tal vez estas prácticas tuvieron un efecto negativo en la estructura psicofísica del Poeta. En el siglo XIX no
existían las resonancias magnéticas. FORTIS IMAGINATIO GENERAT CASUS Today the master of all is the
war, Stefan began again. It has confiscated the whole of contemporary history, the time in which we are
fated to live (...) Even when we're alone we think about the war all the time. That is, we're slaves of History.
The terror of events is not only humiliating to each of us human beings, but in the long run it's sterile (...)
what does this struggle reveal to us? Only terror (...) Against the terror of History there are two possibilities
of defense; action or contemplation (...) Our only solution is to contemplate, that is to scape from historic
time, to find another time. Mircea Eliade, The Forbidden Forest.
¿Cómo alcanzan estos artículos a la Iglesia Católica? "La ley trata de evitar perfiles discriminatorios. Si
alguien quiere borrarse de un partido político, de una organización homosexual o de una iglesia, como se
consideran datos sensibles, pueden exigir que conste que dejaron de pertenecer a esas instituciones o
directamente que se suprima el dato por completo", interpreta la abogada Basterra. En el mismo sentido
analizan el caso en la Dirección Nacional de Protección de Datos Personales, que depende del Ministerio de
Justicia, y tiene bajo su órbita el registro donde deben inscribirse las bases de datos existentes en el país.
OPTIMIERUNG DEN TÖTENS
Schema von Krematorium V (war fast baugleich, nur spiegelbildlich angeordnet),
Erdgeschoss
1. Auskleideraum/Leichenlager
2. Gaskammern
3. Öffnungen zum Einwerfen von Zyklon B
4. Vorraum/Bereich, in dem Leichen die Haare abgeschnitten wurden
5. Raum, in den Leichen die Zahngold entfernt wurde
6. Ofenraum mit Achtmuffel - Ofen
7. Schornsteine
A Brennstofflager
B. Lager für Haare
C. Räume der SS (Wache, Kommandoführer)
Schema: Johanna Wensch, Gestaltung Weidner Händle Atelier Stuttgart
[183] 1:25 m.
Exkurs: Revolte im jüdischen Sonderkommando
Erfurt, den 6 Dezember 1943
Sehr geehrter Herr Prüfer!
Es ist uns eine besondere Freude an heutigen Tage als 25-Jähriger Jubilar bei uns
begrüssen zu dürfen.
Sie waren in der dem Weltkrieg 1914/1918 bei uns gegründeten Abteilung
KREMATORIUM BAU in dem letzten 15 Jahren mit Stolz und Befriedigung
feststellen, dass Sie sich das Bau von Krematorien mit ebenso viel Interesse wie
Erfolg gewidmet haben. [me clavan todos los días
]
😝🔜
Ausserdem haben Sie ehremantlich eine Zeit lang die Obmanneschaft des
Betriebes ausgeübt und sind noch heute in Vertrauensrat tätig – Für alle dieses,
zum Wohl der Gemeinschaft der Firma J.A. TOPF & SÖHNE ausgeübte Tätigkeit
fühlen wir besondere Vernanlassung, am Tage Ihres 25-Jährigen Jubiläums Ihnen
unseren Dank und unsere Anerkennung zuzusprechen.
Indem wir hoffen, dass noch viele Jahre fruchtbarer Arbeit Sie mit uns persönlich
verbinden, grüssen wir Sie.
🗿💀
Heil [?] People are Poison✇
🕇
¡amo la pija!
😝🔜
]X___0000000 Matrix!
😝🔜
¿Dónde hay un macho para que me garche?
El suicidio y la política. Con la ayuda del ojo poderoso, Konrad 've' a Rollison:
Te veo Rollison, hermano, ¿Qué significa esto?
Estás en la prisión, golpeado, sangre
Y Dios no te escuchó, y estás desesperado
Buscas el cuchillo, y tratas de golpear tu cabeza contra la pared
De esto resulta que Rollison decidió suicidarse. Konrad acelera el proceso - lo induce a que salte
por la ventana.Y dice: podría hacerlo de inmediato y con facilidad llevarlo a cabo. Mi ojo potente
puede matarte. Konrad le muestra a Rollison el camino más fácil. Esto es una cuestión de método y
no de decisión. Entonces, ¿Cuál es la relación entre el suicidio y la política? Hay que tener en
cuenta a la perspectiva psicológica. A través del suicidio, Rollison, prisionero, intenta escapar de
una situación insoportable - una situación límite. Puede entenderse el suicidio como una forma de
escape - una desesperación individual. Desde este punto de vista, la persona que se suicida de facto
se escapa del miedo de una muerte. Dicho de otra forma, el suicida no es una persona que no
quiere vivir más, no quiere vivir en condiciones de desesperación, sufrimiento y tortura. Desde un
punto de vista sociopolítico, el caso del suicidio como un acto de venganza. Por ejemplo, el que es
débil a través del suicidio puede cambiar su status de inferioridad frente a otro más fuerte que él.
En circunstancias particulares el suicidio es un acto de extrema antipolítica. Hay que tener en
cuenta que el exorcismo puede ser considerado como un acto guerra en sentido inverso. Konrad
está en el infierno, no tiene madre, ni hermanos, ni nación. La atmósfera es nihilista. No hay
interacción. Konrad en ese espacio es un IDIOTA. Un sujeto aislado. La política es la antítesis del
idiotismo [¡morite idiota!]. IDIOTA-KONRAD no puede proponer un espacio de experiencia
positivo - Schlaraffenland. La única proposición es la de un héroe fracasado, la nada absoluta. A
pesar del péndulo de posibilidades - no hay un salto cualitativo. En conclusión: un revolucionario
solitario que decepciona. Incluso los ángeles que luchan por su alma. Hay sólo dos vencedores:
Thanatos y el Profeta. Mickiewicz (el demiurgo detrás de las bambalinas) creó a Konrad. ¿Por qué
el poeta eligió este camino - itinerarium mentis - el cual posee su propia dirección. Los prisioneros
son héroes positivos. Esto es una dificultad: nadie se identifica con un hombre débil. En este sentido
Mickiewicz no ofrece ningún modelo para imitar. Cuando los prisioneros describen las condiciones
de la cárcel, cumplen una función acusatoria, en cierto sentido una pedagogía para los lectores de la
Europa Histórica - para que sepan cuales son las condiciones de vida en la Periferia.
Konrad no es Konrad, es una herramienta del poder superior de Satanás. El universo fue destruido
y no es importante quién dijo las palabras salvadoras. La posesión de Konrad descalifica su
accionar. Konrad no existe como sujeto actuante. Konrad no existe desde el punto de vista
metafísico - el verbo actuar.
Polonia es una mujer - el patriotismo necrófilo. Los Antepasados son una verdadera
Tanatocracia - mostrar el poder de la muerte, física, espiritual, social. Polonia fue asesinada en
1795. El levantamiento de noviembre fue un intento de suicidio colectivo. Aparecieron los
primeros amantes dementes de la patria, en una tumba. Los actos de demencia en los tiempos de
las particiones son un ejemplo tragicómico de una patología grupal.
La expresión mesianismo político, desgraciadamente trivializada, es contradictoria en sí misma,
porque una categoría política está por debajo de la dimensión mesiánica. El territorio, el poder, la
lucha por el poder no encuentran un espacio en lugar lógico del mesianismo. Solamente a través de
una distorsión semántica se puede adaptar este concepto a la realidad.
La religión es una estrategia de escape, desvaloriza el mundo con respecto a lo transcedente.
La nostalgia y la soledad es la enfermedad del emigrante (esto depende). Mickiewicz escribió:
Soy parecido a un Francés que volvió en 1812 desmoralizado, débil, pobre, y casi sin zapatos...
La solución a este problema fue encontrarse con las prostitutas baratas. La sífilis se propagó a gran
escala.
Los arquetipos son religiosos hic et nunc - el mundo sacro (más allá del mundo). Un posible
esquema sería el siguiente:
1. La crisis: el sufrimiento, la humillación, la persecución, etc.
2. La venganza: la liberación a través de una lucha.
3.La catástrofe: el mesianismo como una amenaza.
4.La promesa: la construcción de un mundo justo.
5. El climax: el fin del mal y de la injusticia.
6. El comienzo: la gran inauguración de un nuevo siglo, la gloria absoluta.
Y otro posible esquema:
1. El mal: Los asuntos mundanos, pecado y el mal1
2. La resistencia: hay que luchar y aniquilar a las fuerzas del mal.
3. La caída: antes de la regeneración todo se arruina (renovatio mundus).
4. La fe: un grupo no muy grande de fieles, los representantes de una nueva soteriología.
5. La doctrina: El Evangelio Eterno.
6. El traspaso: una época de traspaso hacia un mundo estable.
7. El fin: el siglo mesiánico es palpable como una llegada.
8. La promesa: de un mundo mejor.
1
https://www.rfi.fr/es/europa/20230309-seg%C3%BAn-una-investigaci%C3%B3n-period%C3%ADstica-el-papajuan-pablo-ii-sab%C3%ADa-de-la-pederastia-en-polonia
ESTOY EMBARAZADA Y VOY DAR A LUZ
😊🔜💛
lejos de un país atrasado y reaccionario [POLONIA] todo lo que contradice a las reglas
impuestas debe ser discriminado. Juan Pablo II fue un demagogo y no sólo.
1.El siglo religioso/liberal/igualitario/armónico = LA COMUNIDAD CRISTIANA.
2.El martirio = la desaparición de Polonia.
3.La resurrección = La Nación Cristo. Polonia va a traer la paz entre las naciones.
Y otro esquema explicativo:
1.El pecado: la fractura del orden ético designado por Dios.
2.El castigo: la victoria de la inmoralidad y en relación con esto el sufrimiento, el
antagonismo social y la esclavitud.
3.La reintegración: el castigo y el sufrimiento tienen fuerza purificadora. El apogeo del mal
conlleva a la crisis y es el fundamento de una renovación radical.
El modelo simplificado:
El sufrimiento de Polonia + la realización de un nuevo mundo (la cristianización de todos
los lazos humanos.
Brillante como Sion - Una escatología judía - ¿un paradigma o una estructura
arquetípica?
La destrucción del templo = el fracaso del levantamiento de noviembre
La diáspora = La Gran Emigración
Puedo iniciar una discusión usando el término to full back upon. El saber objetivo
no alcanza para llevar a cabo una construcción de este género. ¿Cómo entender el
verbo 'entender'? La receta para resolver el problema o el conjunto de problemas.
Por ejemplo, el sujeto A frente al problema x entiende que el curso de acción debe
ser necesariamente radical. Un grupo dado (los judíos) experimentó una caida, la
cual prima facie es parecido a mi modelo. Hay que ilustrar el mecanismo, que...
de la influencia del pensamiento judío en el pensamiento de Mickiewicz . Como es
sabido el Hassidismo fue una corriente de los Judíos en el siglo XVIII. Esta corriente
estuvo bajo la fuerte influencia de la Cábala. Entonces hay que prestar atención al
movimiento de Sabbataia Zewi (1625-1676), tuvo por fin la liberación de los judíos. El
sabataismo tiene dos puntos de conexión con el cristianismo. La vida en estado de
tensión - esperando la parusía y la destrucción. La versión popular del mesianismo:
utopía + catástrofe, la idea de la procedencia bíblica, Vgr. la visión del fin del tiempo
(Isaías), y la visión del Día del Señor (Amos), las mitologías antiguas, excepto los
factores de opresión y sufrimiento.
La respuesta Standard consiste en afirmar la supuesta ascendencia judía de
Mickiewicz. Afirmada por algunos, rechazada por otros, un embuste. Aparentemente
confirmado por el poeta. Lo que se omite es el tema clave. La socialización y no la
raza es el factor decisivo. [Nb. el antisemitismo es unacuestión todavía no cerrada en
Polonia]. El mesianismo no es un asunto exclusivamente católico, ya se habló acerca
de la estrategia de escape. El milenarismo por su parte, es un camino revolucionario.
Con el fin de integrar nuestras explicaciones, Polonia en el exilio. Propongo la
siguiente hipótesis: la Gran Emigración fue un grupo enfermo (mental y social). El
mesianismo es el síntoma de esa patología (un foco de infección) un tumor benigno.
Polonia es asesinada. El cuerpo de Polonia se descompone - tanatopraxis administrar el cadáver - una suerte de embalsamamiento.
Polonia falleció en 1795 para nunca más resucitar. La segunda república [la hija
bastarda del Tratado de Versalles] es el resultado de un proyecto al estilo Nation
Building.
Mickiewicz es la personificación del intelectual perteneciente a la periferia del mundo
histórico...
las intenciones - Y [C] LOS PROYECTOS DE VIDA,
Po pierwszy, jako poprzednik, Gromady ludu polskiego. Krytyki adresowane do Kościoła
katolickiego były bardzo ostre. Kościół służył interesom „bogatych panów tego świata”.
Chrześcijaństwo stało się kastą kapłanów wrogo nastawioną do ludu. W tekstach i dokumentach
Gromad, idea o zbawieniu pośmiertnym, przekształca się w idei Królestwa Bożego na święcie
Σωτηρία ισόπεδος [soteria pozioma]. A zatem, „socjalizm jest Ewangelią w akcji”. Socjalizm
przybiera „sakralność”.
Jeśli idzie o ἐσχατολóγία [Eschatologii] Zygmunt Krasiński, w swoim dramacie historycznym
filozoficznym pt. Irydion, jest zwolennikiem rewolucyjnego czynu, na podstawie ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
ΙΩΑΝΟΥ. [Apokalipsy Św. Jana], tj. interpretacja tekstu w duchu znaku nowych czasów παρουσία
[obecność]. Jego ukochana Kornelia Metella, nie dostrzega takiego znaku nowych czasów. Biskup
Wiktor, żyje wygodnie w tym święcie, mimo wszystkich w niej panujących niesprawiedliwości.
ϴεολογíα (teologia) ή άπαλλαγή (ocalenie – wyzwolenie) jest rodzajem ideologii rewolucyjno –
demokratycznej, wyrażającej aspirację nieproletariackich miejskiego mas ludowych, przede
wszystkim chłopów bezrolnych i sub proletariatu miejskiego. Teologia wyzwolenia jest pierwszą
teologią, która się rodziła w Ameryce Południowej w końcu lat sześćdziesiątych w okresie
ożywienia nastrojów rewolucyjnych w tym rejonie świata.
Na jej powstanie z pewnością wypłynęło cały szereg czynników społeczno – politycznych,
ekonomicznych, m.in. fiask modelu rozwoju krajów kontynentu. Wpływ rewolucji kubańskiej,
wzrost świadomości mas ludowych w tej części świata. A także nieustannie ożywienie
intelektualne na wewnątrz Kościoła Południowo amerykańskiego, na które – poza innymi
czynnikami – istotny wpływ miał Sobór Watykański II.
Po pierwszy. Teologia wyzwolenia nie jest teologią lecz ideologią. Nie jest teologią, ponieważ
właściwa teologia bada Boga i rzeczy Boskich. Też nie wyzwala. Jednak, teolog wyzwolenia używa
Pisma Św. W celu ugruntowania swych postulatów oraz marksizmu w sensie instrumentalnym,
czyli jako broni, tj, walki klas, która implikuje konflikt i przemoc. Rewolucja kubańska dla wielu
ludzi była nowatorską formą rządu.
Ze swej strony, Jan XXIII (właściwie Angelo Giuseppe Roncalli), papież, który inaugurował Sobór
i „otworzył” na oścież bramy Watykanu i w wyniku tego przeniknęło do wnętrza mnóstwo błędów
doktrynerskich. W łonie śmierci, Jan XXIII szeptał: Zatrzymujcie Sobór!
Encyklika Pawła VI (właściwie, Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini) Populorum
Progressio ostro potępia kapitalizm i imperializm, ale nie ma ani słowa potępiającego komunizmu,
który dręczył wschodnich krajów. Trzeba wziąć pod uwagę, że NATO już istniało od 4 kwietnia
1949 r. Dla tych, którzy byli na bieżąco – nawet ateiści – uważali, że brak potępienia komunizmu
to hańba.
W jednym paragrafie tej encykliki Paweł VI usprawiedliwia wojnę wyzwoleńczą: Bunty i
powstania w przypadku oczywistej i długotrwałej tyranii. Ani słowa o zasadach Bellum Iustum św.
Tomasza z Akwinu. W konsekwencji, „teolodzy” i partyzanci uczestniczący w wojnach
nieregularnych (Guerilla Warfare), często odnosili się do tego dokumentu papieskiego.
Jeśli teologia wyzwolenia nie jest prawdziwą teologią – choć stwierdzono, że jest ona duchową
mądrością i systematyczną wiedzą i z tego względu, zamierza być teologią wyzwalającą
przekształcającą historię ludzkości w sensie dar Królestwa Bożego – trzeba analizować termin
„wyzwolenie”. To słowo może być zrozumiane jako zbawienie, wyzwolenie się z grzechu i sytuacji
zła. Grzech w sobie jest złem tj. pozbawienie należytego bytu.
Jest jeszcze inna teologia wyzwolenia tj. zasadnicza strategia w latach sześćdziesiątych i
siedemdziesiątych. Krótko mówiąc: zniszczyć wroga – klasy panującej. Również jest tzw.
wyzwolenie w sensie antropologicznym, a więc kształtowanie nowego człowieka, który potrafi
wyzwolić się od wszelkich alienacji. Wreszcie, wyzwolenie teologiczne, pojęcie tradycyjne, by
sprawdzić czy człowiek zasługuje na życie wieczne w Królestwie Bożym. Teolodzy wyzwolenia
krytykują ten pogląd, mówiąc, że jest to oddalenie się od świata i jego problemów.
Jak widać, teolodzy wyzwolenia z naciskiem podkreślają historyczny wymiar zabawienia –
wyzwolenie polityczne – niekiedy też wojskowe. Stąd pierwszeństwo wojny wyzwoleńczej nad
innymi sposobami oporu.
Królestwo Boże nie może się ograniczać do przestrzeni ponadhistorycznej. Królestwo Boże dotyczy
świata. Teolodzy wyzwolenia pozostają na boku wyraz Miasto katolickie (Civitas Dei). W
przeciwieństwie do Królestwo Bożego, które jest niepoznawalne i nieuchwytne, Miasto katolickie
dąży do doskonałości. Jednak, każdy, którzy do niego należy świadomy są z tego, że jako istota
(essentia) ludzka, jest grzesznikiem, słabym, skłonnym do zła. W wyniku tego, wszystkie jego
przedsięwzięcia będą chybioną próbą W tekstach teologów wyzwolenia ten ważny temat jest
ignorowany.
Jeśli idzie o grzech, teolodzy wyzwolenia mówią o grzesznych strukturach oraz sytuacjach. Należy
powiedzieć, że w każdej „sytuacji” jednostki są protagonistami. Tak samo w przypadku struktur –
tj. zespołu jednostek w interakcji. Kiedy teolodzy wyzwolenia występują przeciwko tradycyjnemu
pojmowaniu grzechu z powodu ich przesadnego indywidualizmu i duchowości nie chcą zadać
sobie sprawie, że jednostka popełnia grzech indywidualny.
Grzech jest łamaniem przykazań dekalogu. Grzech obraża Boga i Jego Majestat. Teolodzy
wyzwolenia, przeciwnie, rozumieją przez grzech, czyn skierowany przeciw konkretnemu
człowiekowi. To znaczy zmniejszenie zakresu grzechu. DE QUINTO PRAECEPTO: NON
OCCIDES [nie zabijaj] Ta redukcja powoduje konsekwencje: tylko instytucje państwowe – klasa
panująca w sumie – są grzesznikami i w związku z tym, walka rewolucyjna jest w stanie łaski
pełnej (gratia plena).
Jeśli idzie o reguły duchowości, teolodzy twierdzą, po pierwsze, że wyzwoleńca walka nie może
prowadzić do nienawiści i zemsty – e pur si muove... Dobrze znane są akty okrucieństwa
popełniane w tych wojnach rewolucyjnej. Konflikt jest wynikiem niesprawiedliwych struktur, które
mordują osoby (sic!). Walka powinna dotyczyć struktur, a nie osób. Ale okazuje się, że struktury
składają się z osób.
Po drugie, potrzebna jest cierpliwość i wytrwałość w przezwyciężeniu przyczyn rozwijającego się
konfliktu. To przypomina o wojnie przewlekłym, przez Mao-Tse-Tunga wypracowanym, wojnie
pozbawionej wymiaru czasu, w której nękanie i gnębienie (np. jeśli jesteśmy blisko musimy
pozorować, że jesteśmy daleko. Jeśli jesteśmy daleko musimy pozorować, że jesteśmy blisko. Jeśli
wróg awansuje, my wycofujemy się. Kiedy wróg zatrzymuje się, dręczymy go!. Kiedy wróg chce
uniknąć bitwy, atakujemy! Kiedy wróg wycofuje się, trzeba go ścigać! Atak może być
przekształcone w wycofywaniu i wycofywanie w awansu; siły odporu mogą być przekształcone w
siłach napaści i siła napaści w siłach odporu) w celu całkowitego zniszczenia fizyczno
psychicznego wroga. Jak wiadomo, Mao Tse Tung czytał Sztukę Wojny – Sun Tzu, mistrza o
wojennych metodach.
Po trzecie, rewolucjoniści w Kubie twierdzili: „w tym walce albo umierano albo zwyciężono”
Po czwarte, duchowość teologii wyzwolenia opiera się na modlitwę, na medytację i na krzyżu. To
nieprawda. Teolodzy lekceważą modlitwę oraz medytację jako czynnik alienujący.
Jeśli idzie o metodę teologii wyzwolenia, polega na tym, że trzeba zacząć od rzeczywistości świata
(widzieć) objaśnić ową rzeczywistością w świetle tekstów zawartych w Piśmie św. (osądzić) - w
celu zapoczątkowania nowych praktyk - (działać).
Wobec tego, należy powiedzieć, że widzieć (obserwacja – spostrzeżenie) jest zadaniem
socjologów . Teolodzy wyzwolenia nie mieli narzędzi kognitywnych, aby to wykonać. Ponadto,
niepotrzebne jest cytować fragmenty Pisma św. Biblia nie jest traktatem socjologii. Osądzić to
termin prawniczy. Ksiądz nie ma uprawnienia do interpretacji faktów przy pomocy tekstów
biblijnych – niejednokrotnie oderwanych z kontekstu. Do tego trzeba dodać, że niejedna egzegeza
jest lekturą pod marksistowskim hasłem materializmu historycznego. Działanie może polegać bądź
na katechizacji tendencyjnej, bądź na upolitycznionej akcji społecznej, bądź wreszcie na otwartej
walce zbrojnej.
Ciężko chybia ten, który sądzi, że celem teologii wyzwolenia jest budować Królestwo Boże na
ziemi a zatem, tworzyć nową formę socjalizmu utopijnego. Wręcz przeciwnie. Nie wiadomo, na
czym polega ten socjalizm, ani jakie są te projekty. Ale jest prawdą, że teolodzy wyzwolenia – nie
wszyscy należy powiedzieć – byli sługami rewolucyjnych milicji, które w Ameryce Południowej,
przyznali partyzantom pomoc „duchowa”
Czy Ksiądz Piotr Ściegienny był prekursorem teologii wyzwolenia? Tak, w tekstach Gromady ludu
Polskiego i w broszurach ks. Piotra Ściegiennego znaleźć można treści odpowiadające założeniom
teologii wyzwolenia. Teraz powinniśmy systematyzować ową odpowiedniość. Zacznijmy od
podstawowej tezy teologii wyzwolenia:
Zarówno ideolodzy Gromad, jak i ks, Piotr Ściegienny twierdzą, że budowa Królestwo Boże na
ziemi jest możliwe.
W stosunku do metody teologii wyzwolenia [widzieć, osądzić, działać], po rozpatrzeniu pism
Ściegiennego, doszedłem do wniosku, że:
On widzi i opisuje położenie chłopów w Złotej książeczce… w Liście Ojca Świętego Grzegorza
Papieża oraz w Aforyzmach o urządzeniu...
On również osądza. Bardzo ostro, oskarża królów, panów i księży – jako sojuszników władzy.
Atakuje szlachtę w Złotej książeczce… W Aforyzmach… napada bardzo gwałtownie na księży
On również działa, ale w przeciwieństwie niektórych teologów wyzwolenia XX wieku, nie
proponuje żadnego duszpasterstwa: pragnie uprawiać wojnę wyzwoleńczą – rzecz jasną
sprawiedliwą, jak w przypadku Złotej książeczce. W liście Ojca Świętego… wezwanie do buntu
przybiera formę swego rodzaju walki klasowej. W krótkim a prawdziwie wykładzie...działanie jest
usprawiedliwione przez cytaty Ewangelii św. Mateusza. W myślach ułatwiających… działanie
również, bazuje na tekście biblijnym. Nieraz, Ściegienny wypaczył Pismo św. w celu
uświadomienia, raczej indoktrynacji chłopów niepisemnych.
Należy do tego dodać, że Ściegienny wypracowuje Χριστολογία [Chrystologię] która sprzeciwia się
magisterium Kościoła katolickiego. Człowiek na ziemi ni powinien cierpieć. Królestwo Boga na
świecie. Również inna teologia tzw. teologia rzeczywistości ziemskich. Zamiast oglądać niebo – tam
jest Bóg, dla niektórych, Deus otiosus. A zatem, to, co się dzieje na ziemi, jest ignorowany. Prawa
ludzkości jest zakopywana. A więc, córka bękarta teologii wyzwolenia. Drugi Sobór Watykański,
Schwerpunkt w historii Kościoła katolickiego tj. dyslokacja magisterium.
Dlaczego wybrałem, jako temat dla mojej rozprawy habilitacyjnej, ks. Piotra Ściegiennego?
Ponieważ, po pierwszy, ostatni kongres poświęcony ks, Piotrowi Ściegiennemu miał miejsce w
Kielcach w 1996 r. Po drugie, kiedy byłem w Argentynie, doktor Roberto J. Brie (1926-2003),
kiedyś mi powiedział: Jeśli Pan, pragnie wybierać temat, aby napisać tekst naukowy, winien szukać
tematu oryginalnego albo pozostawionego na boku przez wiele lat.
Ten, który szuka, znajduje – et qui quaerit, invenit [καί ὁ ζητών εὺρίσκει] (Lv, 11, 10).
Did Piotr Ściegienny read the brochure About Vital Thrusts of Polish People (Bruxelles 1844)? No.
Because, firstly, he was arrested precisely in this year (October 25 th). Secondly, during the
interrogation which had place in the Warsaw’s Citadel April 20 th (1st May) 1845, theme was Zarębie,
Lipski and Krzynicki, [one person] shows priest the quoted brochure. Afterwards he was driven to
the penal servitude (Katorga κάτρα Galleon). In the Dimitri Shostakovicz’s 4 th symphony in Cminor, coda: pianissimo, strings, celesta. One melody is similar to theme of the funeral march of
Gustav Mahler’s 1st symphony in D-major; third movement: (Trauermarsch: Fierlich und zu
scheppen). Siberia, isolation from the world, from the family. Sunday in the mine (Jacek
Malczewski), sadness, nostalgia. Morendo, infinitum, Vaccum...
Where is Poland?
The Elimination of Priest’s Celibacy:
Aphorisms about Organization of the Human Society (1841-1842 r?)
‘[…] unmarried priests and married people, who believe in God, the majority run away from the
Gospel’s path […] ‘Ściegienny affirms, that celibacy must be eliminated: Priest can not love
women. Regret the natural amorous tendency, thus did not feel a necessity of love. He can not love
population. He can not let nothing valuable in the future. Thus, he loves dead things: money’2.
Ściegienny anticipates the behavior of the members of the Catholic Church in the times of the
Second Vatican Council. Then, a large number of priests and nuns, transgressed thoroughly DE
SEXTO PRAECEPTO: non moechaberis (Thou shalt not commit adultery).
First statement: "Love money". Septem peccata capitalia – Avaritia (πλεoνεξία) – covetousness.
Second statement: "Dead things". Ruins. The Warsaw Uprising (1944 ).
Father, forgive them, for they know not what they do. Πάτερ ἂφες αὺτοῖς οὺ γὰρ οἴδασιν τί
ποιοῦσιν. Pater, dimitte illis: non enim sciunt quid faciunt. (Lv 23:34)
A los abogados les gusta que le metan un dedo en el CULO
😹
🔜
😜🔜
.
LA TEOLOGÍA HORNY sacerdotisas desnudas en los
altares. B.KOMAR
THE VIRGIN WHORE...e
2
Cz. Wycech, Ks. Piotr Ściegienny. Zarys programu społecznego i wybór pism. Warszawa 1953. [Father Piotr
Ściegienny. An outline of a social program and a selection of writings. The Christian Order II, 1882 r. page. 134.
¡ME CLAVAN TODOS LOS DÍAS!
El Padre Dardi: ego te absolvo
💛🔜😜
Auftragebestand und Produktionverteilung (Stand November 1941)
Lieferung an die Wehrmacht 8,8 cm Spranggranate
(nonatlich ca. 5000 Stuck)
Lieferung and die Luftwaffe Reparatur des Leitwerke der 'He 111
(im Rahnen von 150 Facharbetern)
former an folgende Bedarfstruger teilveise hochster Bringlichkeit:
Erstzelle und Reparaturdienst ca RM 3.000.000
Energieversorgung und Bergwerke ca RM 2.000.000
Flugzeugwerke (Fiesseler, Henschel, Gothaer Waggonwerk, Reparaturwerk
usw. ca RM 500.000
Zellststofwerke ca RM 500.000
Erdolworke, Hydrierwerke usw. ca RM 500.000
Leichtmetallwerke usw. ca RM 150.000
Landwirtschaft und Ernahrung ca RM 100.000
Reichsfuhrer der SS (ca 25 Krematoriums anlagen fur Gefangnenenlager in
Osten Husserst im Osten - ausserst dringlich!
Insgresant ca. RM 7.800.000
Wir machen darauf aufmerksam, dass die im diesem Auftragen gestelliten
Aufgaben meinstens auf Mass gemachte Naukonstruktionen darstellen. Das
heisst, fur jeden Auftrag sind neue Zeichtungen anzufertigen. Die
Ausfurung
dieser
Zeichnungen
muss
geneuuestens
uberlegt,
vorbesprochen und gepruft werden. Es werden laufend hunderte von
Zeichnunen in unseren Buros hergestellt.
Wenn das Rustgekommando bei der Ablehnung unsere Uk Antrage fur
Ludwig Topf vom Gedanken ausging, dess Ernst Wolfgang Topf in der Lage
ist, ale Kaufmann al die Funktionen von Ludwig Topf ubernehmen, so ist
noch folgende zu bemerken
La caída de la idea: Moscú la Tercera Roma. La cosmología rusa oscila entre la mitología, la
historia y la religión. La ideología de la Tercera Roma, el mesianismo eslavo, [x] Polonia: ¿Judas
a Abel? El conflicto eslavo. El punto de partida es el efecto de la tercera partición (1795). Polonia
desaparece del mapa de Europa. La primera cuestión: ¿se puede identificar a Polonia con Rusia?
Pienso que sí. Hay que hacer algunas aclaraciones. Primero: la distancia geográfica esto es un
espacio adyacente al mundo histórico. La cercanía facilita el contacto y la interacción se hace
realidad en la partición de 1795. El conflicto se polariza - Rusia, Polonia y Europa.
Se puede decir, que la caída de Polonia muestra por primera vez al Occidente contra Rusia.
Europa es conciente de que posee una parte orienta, perdida debido a la caída del Imperio
Otomano. La figura del mundo como un polo de fuerzas - un modelo de confrontación. Y
Polonia, es decir la emigración después del levantamiento de Noviembre. El problema se
agudiza, Rusia se presenta como un estado anti europa, y a través de la ayuda de Occidente
recupera la independencia perdida. En otras palabras, los emigrantes intentaron transformar la
resistencia eslava como un conflicto de envergadura: Rusia contra Europa. El conflicto eslavo se
encuentra en el mismo centro de esta problemática, porque en rigor de verdad fue parte del
mundo eslavo. Desde el punto vista étnico, esta pertenencia existe sin lugar a dudas. ¿Y de dónde
proviene este giro? ¿De la confrontación entre dos intra-grupos - Rusia y Polonia? Algunos
Polacos trataron de presentar a Rusia como al enemigo de Europa.
¡Conócete a tí mismo! El autosaber y la geopolítica. Como vemos, la historia, la ciencia y la
mitología se mezclan entre sí. Hay que formular una pregunta, ¿Cuál fue el status de
pertenencia de los polacos? ¿Cóme se consideraban? ¿Europeos? ¿Eslavos? ¿Paneslavos? No hay
una respuesta unívoca. En primer lugar, hay que considerar la cercanía de Polonia con respecto
a Europa.
Rusia contra Polonia - en busca del «yo» perdido. La morfología del contacto en la
categorización de un colonialismo interior. La cinemática, los diversos comportamientos, las
características de este género de reacciones con el dominador común, teniendo en cuenta el statu
quo - Polonia no fue stricto sensu una colonia. Pero funcionaba como tal. La ocupación material
anticipa el choque - el sistema cultural es destruido o al menos gravemente debilitado.
Recuperar lo perdido a través del escape al pasado. La idealización del mismo. Y el
tradicionalismo polaco como una acción de reacción. Recordar el tiempo pasado. El objetivo de
explicar la caida de Polonia - se creó un modelo teórico - un género particular que presenta a un
estado santo y real. Esto fue el punto de partida de la construcción de una hagiografía nacional,
la cual se transformó en una megalomanía nacional. La política rusa además de la cultural fue el
fin de transformar a los polacos en cristianos verdaderos y la lealtad ciudadana. La educación en
la escuela trataba al lenguaje polaco como «extraña», y la censura era severa y aplicada con
una religión ardiente. Fue una lucha ante todo psicológica. Y la búsqueda de la respuesta:
¿Quién soy? La historia tenía que calmar el deseo de una identidad. La falta de saber acerca del
pronóstico del futuro. La carencia de saber acerca de las raices propias, sin lugar a dudas fue el
resultado de la aculturación rusa. El movimiento religioso, el cual surge el desarrollo de un
proceso de dominación - una reacción contra la desestructuración de las sociedades, la
dislocación de tales movimientos. La imposibilidad despierta la imaginación en la esfera sacral, la
afirmación de la necesidad cultural aparece en los momentos en los cuales la colonización es muy
opresiva. La abierta enemistad de Rusia frente a los Polacos. Hay que tener en cuenta la
indiferencia de la iglesia «oficial» frente a los problemas de la gente. El diálogo del sacerdote (el
representante) con el ermitaño (Gustav) en Los Antepasados parte IV . El sacerdote le pregunta:
¿Sos Cristiano? ¡Tal pensamiento impío! ¿Conocés el Evangelio? Gustav responde y muestra la
diametral entre dos concepciones. ¿Conocés la infelicidad? Esto muestra el intento de crear una
nueva religión. El sacerdote es reemplazado por un hechicero.
🔜😋
MI VAGINA ES UN TEMPLO
. PAJEO... Y CHUPO PIJAS... ME CLAVAN
TODOS LOS DÍAS... El Padre Dardi: ego te absolvo
El espiritismo fue una solución. 350 doctores, 6 profesores, 2o médicos, 3 doctores en medicina y
111 ingenieros. 160.000 horas, la silla errante... También en los tiempos de la Segunda República
entre los practicantes se encontraban oficiales del ejército, abogados, literatos, y artistas. Entre
otros Joséf Beck (miembro del gobierno), Jósef Haller (general del ejército), Juliusz Osterwa
(artista dramático) y el mismo Piłsudki - el primer mariscal de Polonia. ¿Y Mickiewicz? Participó
en sesiones de espiritismo. La concepción antiracionalista del poeta se encuentra en el epígrafe...
el epígrafe de Shakespeare.
There are more things in Heavan and Earth than are dreamed of your philosophy.
El fantasma del espíritu del mal: El hambre eterno, y ¿quién me va a alimentar? ¿Y quién me va a
defender? ¡Un martirio hasta el final! Un castigo postmortem. El castigo de un acto injusto existe en
el otro mundo. Un ejemplo de la caída de la justicia humana hic et nunc. En Brasil los participantes
del espiritismo son desocupados, parias, inadaptados sociales. En síntesis, gente débil e indefensa
frente a la clase dominante. Sin lugar a dudas, se puede comparar a los personajes de Los
Antepasados Parte II con los parias brasileños. Las diferencias tiempo espacio, el contexto
discrepante. En este caso, el plan concreto de la subordinación y la pertenencia al nivel más bajo de
la escala social. En las sociedades organizadas en un forma cerrada y de castas - solamente después
de la reencarnación se puede ascender en la escala social. En el mundo real no hay posibilidad de
avance. El espiritismo funciona como un mecanismo de compensación, frente a las frustraciones. La
debilidad es la fuente del resentimiento. En los Antepasados Parte II. el problema político social,
vgr. una sublevación pasiva, en otra parte, más allá del sepulcro y con la ayuda de una herramienta,
una ayuda ultraterrena - según la orden de Dios.
Zwangsarbeiter mussten mehr als die Deutschen arbeiten und bekamen weniger
Lohn. Ab ende 1942 mussten sie 56 Stunden pro Woche arbeiten, die Deutschen nur
42 stunden. Sie bekamen 25 bis 30% weniger sie leidlich einen geringen Teil
ausbezahlt, denn fast ihr ganzer Lohn wurde für ihre Verpflegung und andere
Leistungen aufgeben, sagte Betriebsdirektor Gustav Braun nach dem Krieg aus. Bis
Ende 1942 stiegt die Zahl der ausländischen Arbeitskräfte auf rund 270 Personen.
Für 1943 ist der Einsatz von 341 Menschen belegt, im September 1944 waren es 302,
darunter 20 Frauen. Zuerst kamen rund 30 französische Kriegsgefangene, später
rund 70 Ukrainer [76]
Machweisung
über die am 7. Juli 1942 eingestellten russischen Zivilarbeiter und der Ukraine
(Sämtliche 50 russischen Zivilarbeiter waren in der Heimat in der Landwirtschaft
tätig, sind am 29.6.42 aus der Ukraine abtransportiert und wohnen ab 7.7.42 im
Barackeniager der Fa. J.A. Topf&Söhne, Erfurt, Nonnenrain) ?) Die fehlenden
Geburstsdaten können von der Leuten nicht angegeben werden.
Heimatschrift: Kiew
Beruf in der Heimat: Hilfsarbeiter leadig
ledig Vrh
Kinder: 2, 4, 2, 2 im Alter v. 2-16, 2 im Alter 1 v. 2 + 5, 2 +5, 1 im Alter v. 13 im Alter v. 4
+ 15 1 im Alter v. 14
Erfassung von ukrainischen Zwangsarbeiten aus dem Kreis
Kiew durch
Unternehmen, 1942 (Aufzug). Die Namen sind aus Datenschutzgründen geschwärzt.
[77]
Estamos enfrente de un fracaso de la política - no puede solucionar el problema de la justicia social. Los
oprimidos no pueden liberarse del yugo. El denominador común es la falta de poder. La ausencia de normas,
la falta de significado, lo «otro», es visible en el Libro de los Peregrinos:
Y cada polaco en la peregrinación se llama vagabundo, el vagabundo es un hombre sin objetivos. Mickiewicz
resuelve el problema existencial - ser o no ser, elegir entre un vagabundo y un exiliado. Una transposición
literaria del deseo de fortalecer los lazos endogrupales, los cuales se quebraron después de abandonar el
país en forma compulsiva. La Marginalidad y la Ambivalencia. Mickiewicz en Rusia [2024]. Relacionado con la
marginalidad y la ambivalencia están relacionados con la formas de comportamiento. Hay que tener en
cuenta el problema del exilio del poeta en Rusia. La mejor forma es la correspondencia. En Rusia se aceleró
el proceso de maduración. La diferencia radical se destaca en la correspondencia antes de la deportación, y
la correspondencia escrita luego de ser encerrado en la prisión. Melancolía: escribo poco, muchas veces
pienso y sufro, no me gustan mis camaradas, y pocas veces escucho música. Y a esto hay que agregar los
problemas relacionados con una posible depresión y el «oficio amoroso». No hay juego amoroso alguno [me
pajeo todos los días]. El poeta dejó de filtrar al menos lo temporal. En otras cartas es perceptible el
aburrimiento y la apatía. Vivo junto con Francisco, a veces vegetamos. Un libro en las manos, de vez en
cuando ajedrez, casi siempre charlatanería. Un caso de melancolía negra, que lo atormenta. La Marginalidad
y la Ambivalencia - Los Antepasados Parte III. La escena VI es un ataque y una burla contra Nowosilcow, el
representante del Zar. Entre la acusación y la mofa.
La escena VII (El Senador) es una posterior ofensa contra el despotismo. Nowosilcow es cruel y mentiroso.
Cuando la madre del prisionero Rollison lo acusa de maltratar a su hijo:
¿Qué? imaginez-vouz no se nada acerca de esto.
La negación es una mentira, la cual desde el punto de vista estilístico puede ser relacionada con el demonio
en la escena III (el exorcismo) cuando ataca a Pedro (el sacerdote-profeta-exorcista):
Soy el rey de los diablos - el diablo simple. Llegué aquí por orden de Satanás. Soy Kreishauptman,
Gobernador, Landlord. - soy una herramienta ciega. El tirano escribe - Así sea. Es para mí placentero
mortificar, mi propio martirio. ¡Oh!
El poder político del zar es satánico. En la introducción de Los Antepasados parte III. existe un problema de
este género. El visionario Oleszkiewicz indentifica a Rusia con el Imperio de Babilonia. La decadencia de
Asiria la sede del despotismo. Se estremece, el trono a Asiria, se estremecen los cimientos de la cuidad de
Babilonia. En Petersburgo la alusión es más clara. La arrogancia del Zarismo en esta forma:
El que vio a Petersburgo, dirá que fue construida tal vez por Satanás3 . El odio es ambivalente. La forma
amistosa en que Mickiewicz para con el pueblo ruso. En la célebre escena (la celda del Padre Pedro). Éste en
esencia «ve» la sentencia de muerte de una Polonia crucificada. Polonia ruega ¡agua! Moskiewski el soldado,
la hiere mortalmente con la lanza: ¡Mirá, Moskal [derogatorio] y derramó la sangre inocente de mi nación!
A pesar de la crueldad y la bestialidad del Moskal: va a mejorar, y Dios lo va a perdonar. La Hiena
8.02.1933AH - puerco egoista - refiriéndose a su hijo. Una máquina de forreo casi sistemático. Resulta claro,
que el pueblo ruso es una carta para escribir, una sociedad con un alto grado de moralidad. La ambivalencia
no permite elaborar un teoría del enemigo.
3
https://jp2online.pl/publikacja/jan-pawel-ii-a-pedofilia;UHVibGljYXRpb246OTA=
Um
den Stadtvorstand
Weimar
Unterzeichneter beantragt bis der Feuersbesttatung de Sim Uter von 55 Jahren verstforbenen
Juden Robert Altmann
Weimar ben 27 November 1938
ᛋᛋ Standartenführen
Sterbeschein
Unter Mr 1102 ist eingetragen worden
Los zurdos de mierda en Campo
de Mayo y otros lugares a determinar...
der Jude.................................................................
Robert Altmann
geboren Kattowitz am 7.3.1883
am 25 November 1938 15.15 ihr mittags Weimar
Weimar 21 November 1938
der Lager im K. L. Buchenwald
Der Standesbeamte
Von Lagerkommandant Koch gestellter auf Einäscherung des Juden Robert Altmann der während des
Novemberpogroms 1938 in das KZ Buchenwald verschleppt wurde 27 November 1938.
Verbrennen der Leichen konnte man die realen Todesursachen wie Hunger, lager bedingte Krankheiten,
Folter, medizinische Experimente und Mord am besten vertuschen und den Angehörigen die
Möglichkeit nehmen, sich gegen die Lüge zu wehren, der Tod sei durch eine unvorhersehbare
Krankheit eigetreten
[87]’
Mickiewicz no gozaba de buena salud en su infancia. Su hermano mayor Franciszek rememora la
debilidad física y admite la superioridad intelectual de Adam. Su silueta era miserable y por este
motivo en las representaciones teatrales su rol era un personaje femenino. La correlación entre
salud y actividad física (debilidad o enfermedad) pertenece a la imaginación colectiva.
'Berenice and I were cousins, and we grew up together in my paternal halls. Yet differently we
grew - I ill of health, and buried in gloom - she agile, graceful, and overflowing with energy, her
the ramble on the hill side mine the studies of the cloister - I living with my own heart, and
adicted body and soul to the most intense and painful meditation - she roaming caressly through
the shadows in her path, or the silent flight of raven winged hours'4
Dicebant mihi sodales, si sepulchrum amicae visitarem, curas meas aliquantulum fore levatas. Ebn
Zaiat. En muchos cementerios la viuda discute con el difunto. Buscá a un hombre. O mirá LA
PORNO
4
E. Allan Poe, Tales of Mistery and Imagination, London 2011, page 287-288.
Sobre la Patria (5 IV 1883)Mickiewicz anuncia la dicotomía y la dislocación de los partidos, y la necesidad
de definir al enemigo: Presentimos la gran batalla entre los partidos, los gabinetes el pueblo y las nuevas
necesidades. Si alguna organización táctica se forma - ¿Qué apellido le podemos dar? Estos apellidos se
encuentran en diversos países. Solamente un partido; Moskiewska - la segunda Polonia.
El texto es sencillo, simple y corto, fácil de memorizar. Además hay una advertencia acerca de la
propaganda política, esto es; las reglas del enemigo único. En este mismo artículo, se compara el
despotismo con el zarismo. Mickiewicz profundiza una dicotomía usando un lenguaje político-religioso. En
cierto sentido maniqueo:
El despotismo es antiguo, el zarismo es sistema nuevo y original. El despotismo se limita a la opresión y
muchas veces está de acuerdo con los principios republicanos; el zarismo está relacionado con la
propaganda tiene influencia y se disemina. El despotismo muchas veces es una oscuridad pasiva, la
carencia de luz, el zarismo es una oscuridad activa, en rigor de verdad es el verdadero Satanás político.
Una caos político pragmático - la coexistencia pacífica entre republicanos y déspotas (una concepción
maniquea). Weltanshauung black and withe, la cual muestra una actividad oscura [el mal]. De esto resulta
que toda posibilidad de un acuerdo resultan bloqueadas. Solamente con la ayuda de un exorcismo ( un
monólogo agresivo). Mickiewicz se identifica con figuras masculinas. Se rechaza la posibilidad de
identificarse con las mujeres. Una cosa es la vida privada y otra muy distinta la interpretación: misoginia
y homosexuliadad. No hay pruebas fehacientes. La homosexualidad cae mal en Polonia. La homofobia, y el
mito de que en un homosexual está el germen de un pedófilo. ¿Dónde hay una PIJA para chupar?
Desde el punto de vista etimológico y en relación con los profetas hebreos, nabi significa gritar,
confirmar.
Mickiewicz es un profeta, anuncia el futuro. En los Antepasados de Dresden (parte III) tenemos
nuevamente una galería de grandes personajes. Entre ellos, el padre Pedro, el cual no solamente es el
representante institucional de la Iglesia.
El tirano se levantó - ¡Herodes! Señor
Entregada a las manos de Herodes.
El profeta no sólo explica el pasado y el presente, explica asimismo el futuro - el salvador de Polonia.
SEXS!
¡Miren! Oh! crece, ¡es el defensor!
El restaurador de la nación
De madre extranjera, su sangre de antiguos héroes
Y su nombre será cuarenta y cuatro
1944 - kaputt bedeutet entzwei, zerbrochen, zerrissen, zerstört.
Aufstellung der am 13.3.43 auf den Baustellen KGL Beschäftigen Zivilarbeiter (Poliere, Maurer,
Zimmerer, Hilfsarbeiter usw.)
Firmen Baustel Bauwerk Poliere Vorarb Maure Zimmer Hilfe Arbeiter Sonstige
Gesamantanzahl
Industrie Krema V 300 14 9
Hirt, Wirtschaftebar 14 1 19 15 1 30
Huta, Wasch u. Abortbar 14 19 25 11
Riedel, Truppenunterk 14 11 11
Wodak „ 16 2 1 1
Brandt, Königsgraben 18 1 2 3
Ringraben 1 1 1
BA II 1 2 3
BA III 1 2 3
Falk Bau Kläranlage 18 11 30
‚ ‚
2316
Kluge. BA II 2 5 7
Petersen, Regenw.Nordt18 24 7
Spirra BA II 18 2 7
Huta Zanbau 25 6 6 10 10
‚ Gleisbau 27 6 6
Contin Wasserw Krema II 30 1 1 1 6
Hirt
‚ IV 3 1 4
Huta
‚ III 3, 46 12, 3, 5 70
Ind Bau
‚ III 1, 4, 70
Kluge
‚ V 3, 3
Riedel
‚ 1,18, 54 73
Topf
‚ 4, 1, 8
Anhalt Prov Bäckerei 31 , 1, 6, 8
Lenz, Baracken, Effektenkammer 33, 1, 13, 14
29 126 7310635 366
--------------------------------------------------------[197] Aufstellung der am 13 März 1943 in Auschwitz Birkenau beschäftigen
Zivilarbeiter in der vierten Zeile
von unten sind vier Poliere von Topf
aufgeführt,die an den Krematorien II bis V arbeiten.
[
✇] 1976 [La Noche de los Lápices] la librería y las armas de los montos en
el sótano... [LA NODRIZA TETONA. EL SUEÑO DEL PIBE ] [↓]
💀🗿
😛
Mickiewicz en esencia retrata a un gran personaje (el Padre Pedro).
El profeta en la cima - un objeto A debe necesariamente conseguir el objetivo X. Necesita un
cierto procedimiento, a, b, c etc. establecen un cursus honorum.Mickiewicz - nuestro sujeto A prepara un curso de acción - se identifica con Pitágoras y su leyenda. Capellán (un conductor
religioso) y las hetairas, el segundo nivel es lo esotérico. Konrad y el Padre Pedro son lo mismo.
Es el caso de una interacción psicagógica. Al principio Pedro es dominado por el demonio Konrad es la herramienta y no se puede hablar de relación. Este hecho nos permite probar lo
siguiente:
1. En tanto que es sacerdote - el Padre Pedro tiene capacidades pedagógicas.
2. Es un exorcista, libera a Konrad del demonio.
3. Es un profeta, anuncia aconntecimientos venideros.
Tenemos un texto de los Antepasados (parte III)
(Pan Senator) un negrito pijungo...
conmigo, mi querubín negro, Miren, quelle figure! on ma l'aire d'un poète. Esto
sugiere que el Padre Pedro es Mickiewicz. Resumiendo. Concentrándose en lo
expresado, y con la ayuda de una lectura «conjunta» tenemos lo siguiente:
1. Walter-Alf [juventud] Halban y el Padre Pedro [vejez o madurez]
2. La debilidad Walter-Alf [ebriedad], Halban y el Padre Pedro [fuerza y poder]
3. El estereotipo propuesto Alf-Walter [pasivo] el Halban y Pedro [conductores
activos]
Este es un caso de relación simbiótica - sincrética. Puede ser. a veces patológica.
¡Quiero a mi mamá! La Hiena 8.2.1933AH.
La resurrección de Polonia.
La literatura profética.
1. La aparición de lo que está oculto, la visión o el oído.
2. La metáfora y el símbolo, presentan una gran riqueza linguístico-literario
aparecen muchas veces - V.gr., la Bestia y los cuernos de los animales son los
símbólos de las naciones paganas.
3. El texto apocalíptico - en especial el de Palestina - muchas veces refleja su
propio tiempo - la situación económica y política.
4. El capitalismo cósmico desatado por los ángeles y demonios.
5. La idea del fin de la historia, la cual la «única historia», se hace realidad el
pensamiento de Dios.
6. El uso de los símbolos mesméricos.
Es claro que no sólo en la visión del Padre Pedro, sino asimismo Los Antepasados
(parte III) son un modelo de literatura apocalíptica - El sueño de Gustav
Konrad y el transe de éste último confirman la hipótesis. En los Antepasados
escena IV, (la casa de campo cerca de Lwów). Eva experimenta - la visión de la
Virgen María, luego la rosa le habla a Eva y tiene lugar un diálogo. En la Visión
del Padre Pedro aparecen metáforas bíblicas. Debido al hecho de que Polonia
sufre y muere como Cristo, via crucis, Polonia es clavada en la cruz.
Deseo, Rakus vinagre, Borus la bilis
Y la madre Libertad de rodillas, llora.
El Padre Pedro dice:
Dios a veces le da el poder al espíritu del mal.
Con respecto a la problemática política de Los Antepasados (Parte III) son la
condenación y la acusación de un cierto estado de cosas - el Pacto Molotow
Ribbentrop, Katyn, el Levantamiento de Varsovia, etc (siglo XXI).
Frente a esto, se puede preguntar si los Antepasados son un ejemplo de
litertatura propagandista. Un experimento intelectual: la carta dirigida a Joachim
Lelewel, el poeta escribe:
Considero que esta obra es una continuación de la guerra, cuando la espada se
esconde, la pluma aparece.
Como es sabido, hay distintos tipos de literatura. En relación con los
Antepasados - ¿son un ejemplo de literatura propagandística? La literatura de
este tipo es del tipo agitador para el gran público. En los Antepasados (parte III)
no hay ningún programa político. Doctrina, cursos de acción, etc.
Mickiewicz no tiene la intención de convencer a los lectores - los receptores de su
obra - no hay una ideología stricto sensu - cfr. ut supra. Sin embargo, en el drama hay
testimonios de las condiciones de vida en una prisión. El caso del stress
postraumático (nie powiem, nie powiem! ¡No voy a decir nada! [siglo XX la Gestapo y
la KGB]. Hay mecanismos psicológicos. Se puede afirmar que 1939-1945 - Polonia fue
una prisión a gran escala. Y el encadenamiento sigue hasta el día de hoy. Vgr. una
plaza se puede convertir en un cementerio transitorio.
El alquimista Konrad finaliza su aventura en una retorta temblando, y escupiendo
espuma blanca. La destrucción global y la imaginación no son las adecuadas.
El intento fáustico, y la sublevación fracasada de un homo politicus.
Espera el veredicto.
La realidad devastada - el «otro» como un enemigo. En el caso de Fichte, el «otro»
como no-yo, construido por el yo. Para el idealismo la inteligencia es una instancia en
acto, es una acción. Lo que Salomón Maimon llama principio de la posibilidad de la
definición (Bestimmbarkeit), esto es - el mundo es establece su objeto - para Fichte
fue una acción, y el mundo material es tratado como ser existente con relación con
el hombre [ANGELINA Y SU HIJA]. El idealismo es el resultado de la revolución
contra la realidad. Cada filosofía es idealismo en tanto que es pensamiento acerca del
pensamiento, se reflexiona acerca de su principio. Desde el siglo XVI se vuelve hacia
el objeto, un subjetivismo centrado. El sujeto dirige su actividad cognoscente hacia
las cosas, hacia el mundo, hacia sí mismo, para comprobar su arsenal cognitivo. El
punto de partida es la filosofía moderna, el idealismo, no es ya la certeza metafísica,
sino la duda gnoseológica.
la decadencia y el resultado del convencimiento y el sentido de seguridad (existencial y
psicológica). De esto resulta, que las herramientas cognitivas requieren un constante
control - dicho de otra forma: es el cambio de la totalidad por la parte, se tranforma
(más bien se reduce) la filosofía se reduce a un simple gnoseología.
Estas relexiones se refieren a la filosofía pura, es decir al pensamiento. De acuerdo con
Hegel, el buho de Minerva vuela solamente cuando cae la noche, la filosofía es el intento
de conocer, y siempre se atrasa, en el sentido de la falta de posibilidad de preveer y de
transformar. La comprensión es el reconocimiento de esto, que ha tenido lugar. El
idealismo es un resultado y no una causa; el resultado de una crisis que sacudió a Europa
y tuvo carácter de histórico. Gracias a Ortega y Gasset ( En torno a Galileo - Esquema de
la Crisis], un mundo reemplaza a otro. El descubrimiento del cielo, y la caída del sistema
aristotélico. Otro criterio de valoración y la interpretación del mundo - en el sentido de
una ciencia establecida.
El descubrimiento de América, el cambia la conciencia de Europa, esto acarrea una una
forma de ver la realidad.
La pérdida de la unidad religiosa, la cual modifica el modo de pensar de la gente. La
atmósfera intelectual se caracteriza por la alienación, la falta de pertenencia a un
espacio de experiencia.
Solamente bajo la condición de un espacio existencial, se puede entender la posición de
Descartes, la filosofía que duda de la propia existencia. Descartes se enmascara y vive
en soledad, aislado de la sociedad, para de esta forma asegurar la independencia
intelectual. Los partidarios de la dialéctica de la «teoría-práctica» del conflicto - se
reconoce como un representante excelente. La oposición entre la forma teórica y social
es una forma de inquietar al pensador, el cual camina solitariamente en la oscuridad y
considera a Dios no desde el punto de la reflexión cosmológica como así tampoco desde
el punto de vista de la metafísica y el cimiento moral de la gente, sino como la última y
única garantía de una certeza cognitiva.
La caja de Pandora - la destrucción del saber. Con la ayuda de la sociología del saber, se
puede entender el desmembramiento del saber acumulado desde la antiguedad, esto es;
una fragmentación. El divorcio entre la política y la moral es el resultado de un
proceso global. Para la concepción clásica comunidad política fue una nueva creación
basada en las raíces ontológicas.
Sólo bajo la condición de entender el sacudimiento provocado por la quiebra de la unidad
religiosa, pueden entenderse las concepciones de autores tales como Maquiavelo, quien
escribió un «buen manual» para El Príncipe , es decir el nuevo homo politicus. Cierto
accionar puede ser considerado como poco efectivo ( malo). Los autores modernos se
separan de la idea del cosmos, el orden del mundo, y en la vida política como un lugar
estable y definido.
El libro de Maquiavelo fue como si dijéramos una obra «técnica» (la razón instrumental),
de esto resulta que no es moral ni amoral. No es perverso, no es malo, es indiferente.
El crierio de valoración no se fundamenta en la ética, se fundamenta en la utilidad o
inutilidad de un comportamiento dado. En esta obra no hay recetas morales. De esto
resulta que la política se libera de su sistema de legalidad, una escala de valores
limitatada a la efectividad.
Continuando con este viaje - tour de force - . Si Maquiavelo explicó el mecanismo y el
sistema de poder en El Príncipe, Napoleón - mucho tiempo después extrajo del
Maquiavelismo, sus consecuencias posteriores transforman a la guerra en una fase de
continuación del accionar político. Adaptada por Napoleón, en la práctica la guerra, la
formulación del interpretador Napoleón Bonaparte. La guerra es un duelo a gran escala.
La guerra consiste en imponer la propia voluntad al enemigo. En Alemán Zweifkampf
esto es: la lucha entre dos contrincantes. Por otro lado, el duelo en el cual no cuenta el
aspecto ético. La Bellum Iustum es un supositorio para méterselo en el RECTO, y
facilitar la defecación. La tierra de nadie.
1. Hegel considera que Polonia y Rusia, están en contaco con Asia (siglo XIX), un sector
de fricción y contradicción con la Europa Histórica.
2. Polonia según este criterio interpretativo, es una país que se ubica cerca del
Occidente (Alemania el eterno enemigo).
Mickiewicz siempre estuvo rodeado por culturas extrañas, dudando de la efectividad de
todas las posiciones teóricas. Y la pregunta: ¿Quiénes somos? Viviendo en una situación
de dominación - tiene lugar el proceso de la falsificación de la conciencia.
Sumergido en una cultura «prestada» del mundo de los libros y manuales, el intelectual
situado en la periferia (independientemente de su capacidad) muchas veces no puede
interpretar la realidad circundante, y no se puede entender a sí mismo. Se aleja del
mundo, crea un mundo privado, el cual es una copia distorsionada del Universum
dominante, al cual infructuosamente quiere pertenecer.
Sin lugar a dudas Mickiewicz estuvo dotado con el sentido de la realidad. Fue capaz de
adaptarse a cada situación. Con la ayuda de una metáfora «radiofónica» - al mismo
tiempo cerca de Towiański - el poeta siempre «sintonizó» con la frecuencia adecuada a
cada momento político. Esta oscilación pendular - Hamlet - y coherencia como en el
caso de Piotr Sciegienny.
[Sexo] en los conventos, los objetos sexuales... las HETAIRAS de ESTERKA, pernoctan
en los templos - esperma en el culo - mira a la cámara. El destape clerical. La tragedia
de vivir en el país morgue. Cambiar de canal. La ciudad y los perros, detritos fecales en
toda la ciudad. Todo se modifica. La mujer es un templo - sus entradas - el RECTO - IN
THE MATRIX HORNY. Elaborar una nueva teología. El sex shop y sus clientes. T. Mann,
Der Zauberberg - en Córdoba - Esther Primavera. En Buenos Aires, Balvanera. Calle
(hoy avenida) Jujuy 448 8vo Piso ascensor. Por la rejilla del baño se filtró el humo del
incinerador. Casimiro casi se asfixia. Se salvó de milagro. El hogar fue un campo de
concentración. Gritos y Golpes. La infección del pulmón izquierdo. El oído de tísico. La
bomba de tiempo estaba en City Bell - en la casa maldita - y estalló en Buenos Aires.
Las esquirlas se desparraron en [5] barrios. Historia del Siglo XX. La pelota de trapo.
Las formas de agresión [nunca se habló en la casa sobre la literatura polaca] Walter-Alf
(Konrad Wallenrod) es una víctima de una situación de dominacion. El relato de Halban,
tenía ascendencia Lituana, y fue rapatado por los Teutones, los cuales asesinaron a sus
padres. El padre de Walter-Alf quiso detener la agresión con su espada, y no volvió. En
lo que concierne a la madre, el texto del poema permite afirmar que fue violada por los
Teutones. Walter-Alf, como niño, sufrió un trauma emocional. La escena (la muerte de
los familiares) de facto su Urszene.
el fundamento de la mitología supera ese conflicto. El trauma emocional es expresado
por el grito de la madre - y esto quedó como una memoria traumática y lo acompañó
hasta la edad madura.
El grito quedó en mi oído
Ahora, cuando veo un incendio, y escucho la llamada
Este grito se despierta en el alma, como un eco en una caverna.
Walter-Alf no pudo hacer nada para evitar la agresión. Fue débil. La venganza es una
acción llevada a cabo por una persona débil. Halban fue el mentor y el tutor - le dijo una
vez: Sos un esclavo, la única arma de los esclavos - es la artimaña.
Walter-Alf es un esclavo. Empero, no se siente como tal, porque antes de ser raptado
fue libre. A pesar del olvido - provocado por la represión, aculturación Teutónica - sabe
ahora que no es un esclavo. Sin embargo, quedó una herida, el sentimiento de venganza.
La venganza y el vampirismo - Los Antepasados (Parte III)
Los Antepasados son un depósito de venganza conectada con el vampirismo, lo cual se
relaciona con las tradiciones populares, esto es relatos acerca de mounstruos que traen
la justicia. Konrad canta:
La canción ya estaba en la tumba, ya fría
La sangre se sentía - debajo de la tierra parece
Y como un vampiro desea sangre, desea sangre
¡Sí! venganza, venganza, venganza contra el enemigo
¡Con Dios o sin Dios!
El perpetrador es el vampiro - hambre de sangre - podemos pensar que el estado del
alma de Konrad es el mismo - y el sus camaradas también. Como resultado de batallas
perdidas - todos están en prisión y se consideran como débiles. Son aptos para el
surgimiento del resentimiento.
En la escena VIII (El Senador), la muerte del doctor es causada por un rayo - relacionado
con las fuerzas naturales que superan las fuerzas humanas - esto establece una
transposición literaria de la muerte real del doctor Augusto Bécu, el cual fue leal para
con los enemigos y no apoyó a los Filomatos. Su muerte fue interpretada por los jóvenes
prisioneros (y no solamente por ellos) como un castigo divino. En otra forma totalmente
distinta fue explicado por uno de los participantes en el baile del Senador, Pelikan:
Del rayo. El Fenómeno a la hora de las particiones
Alrededor de las casas diez conductores
Y el rayo en el último cuarto lo localizó
No se arruinó y solamente el rublo de plata derritió
La plata yacía sobre el escritorio sobre la cabeza del doctor
Y con seguridad sirvió como conductor
Esto es una combinación entre la fe tradicional y la ciencia moderna. En otras palabras;
«algo»(la fuerza de la naturaleza) o «alguien» (la fuerza divina) hizo justicia o
venganza. Por lo que parece, la influencia del magnetismo animal como polo que actua
en todo el mundo. La confirmación de la carencia de fuerza de los protagonistas.
El Jucio de las Naciones - El libro del Peregrinaje Polaco
En el libro se usa el lenguaje apocalíptico. Mickiewicz anuncia el juicio de las naciones, el
cual va a ser dirigido por la diosa Libertad:
La libertad asentada en la capital del mundo, juzgará a las naciones
Y como resultado del juicio:
de la gran construcción política europea no va a quedar ninguna piedra
En Roma, en el año 1832, durante una conversación con Ewa Ankwiczówna Mickiewicz
dijo:
Un largo cautiverio, un yugo pesado extranjero, puesto por alguna nacionalidad, no son
sólo una gran infelicidad, metida en la cabeza: el cautiverio, y sus terribles resultados,
que duran mucho, caen todas las naciones, les arrebatan la dignidad, y hacen de ellas
algo sucio, material, maligno.
Un largo cautiverio, una noosfera hostil. La Polonia Rusa, de acuerdo con Hegel es lo
«otro», poderoso - lo concreto que existe. El punto de partida para construir un modelo
de confrontación.
Hay que tener en cuenta el problema fundamental: la diferenciación de la generación
nacida antes de la tercera partición - y la pérdida del status de libertad, independencia,
y soberanía - la generación que nació después del desmembramiento. En otras
palabras, nacer en libertad o nacer cautivo. Mickiewicz perteneció al segundo grupo.
1. La dominación directa.
2. La construcción de una realidad con la ayuda de agentes socializadores, actuando
contra el sistema «oficial» y contra la imposición de modelos (la aculturación rusa)
Preparar una contra-política - debe ser situada temporalmente - el
establecimiento de la Sociedad Filomática (1817) y el levantamiento de noviembre
(1830-1831), en este lapso de tiempo Mickiewicz construye su contra-polìtica - de
acuerdo a su cursus honorum. La mayoría de los participantes del levantamiento
nació en cautiverio. El rol de la socialización tendrá una influencia decisiva. La
caída de Polonia se debió a un número exagerado de virtudes. En otros términos, el
mal. (la partición y la dominación extranjera). Esto es un modelo dicotómico. Ellos
(los agresores) y nosotros (los oprimidos). Esto es una especie de colonialismo, el
objeto de la historia no es una serie de acontecimientos, sino un acontecimiento
que aparece cada día, para repetirse al día siguiente. De acuerdo a Hegel (la
interpretación de A. Kojève) al principio de la historia no es un simple hombre, es
amo o esclavo.
Esta forma del ser (Señor o Esclavo) se repite sin fin. La historia de la dominación
es infinita. Esta historia está cerrada, encerrada en sí misma, como una neurosis un transtorno de las funciones psíquicas. En cierto sentido esta relación es una
enfermedad psìquica, porque los lazos y las conexiones son patológicos. Esta
historia no es verdadera. Antes al contrario. Es una transformación de un momento
primigenio. Urszene - la cual no cambia nunca. De esto resulta el transtorno del
comportamiento, el caos en el sistema de valores, e inclusive la caída de los
mismos. Precisamente Hegel muestra una de las consecuencias trágicas de estas
contradicciones (Entfremdung). Hegel explica que en el caso de una revolución es lo
mismo:
Podemos imaginar a la gente como esencias vivientes bajo la tierra - y en la
superfcie hay un lago. Excavando hacia la superficie, cada uno está convencido de
que está trabando para sí mismo y para la totalidad. La presión del aire cambia y
transforma a la gente que tiene sed. Se sienten raros, no saben que algo les falta,
para tranformarse en gente necesaria, excavan hacia arriba para mejorar su
condición subterránea. La corteza de la tierra se hace más clara. Uno de ellos se da
cuenta, y grita ¡Agua! Se excava la última capa de la tierra: el lago se desborda,
todos calman su sed, y al mismo tiempo se ahogan.
Esta dialéctica explica las consecuencias políticas, económicas, científicas, y
religiosas - que calman la sed - y al mismo tiempo destruye a las estructuras
antiguas. De esto resultó una nueva forma de interacción. El descubrimiento
científico transforma la forma de producción, el mundo se convierte en un espacio
matemático, todo es objeto de cálculo, espacio, y el tiempo. Todo es medido con
exactitud. El derrumbe de la Edad Media transformó a la gente en individuos como
resultado de la caída de las corporaciones. Los individuos se transformaron en
fuerza de trabajo en las fábricas. El desarrollo de la técnica de producción es la
causa del mejoramiento cualitativo y cuantitativo. La multiplicación de la
cantidad conlleva la acumulación de capital en pocas manos. El hombre se
convierte en un individuo, más tarde - según el Maestro de Jena - motłochen sin
conciencia del derecho, ni de lo correcto, ni del honor. Esta dialéctica caracteriza
al colonialismo, el factor de segregación entre grupos.
El progreso es la causa de las divisiones, porque la historia universal según Hegel,
es la historia de la propia libertad. Solamente bajo la condición de que la persona
que actua es libre, puede abrirse al progreso. De acuerdo con Hegel, el Noreste.
Rusia, Polonia y los países eslavos llegaron demasiado tarde al grupo de los países
históricos, están en contacto permanente con Asia.
La palabra «atrasado» muestra la quintaesencia de la problemática, porque se
refiere a la dimensión tiempo. Tenemos dos actores atrasados - hay otros actores,
que consiguieron ser con él y en él. No considerando la diferencia cualitativa entre
los actores. No tiene sentido hablar o divisiones temporales, o actores atasados. Es
claro que este esquema es dialéctico, y cada estructura tiene en sí una esencia
conflictiva. En otras palabras, la dialéctica es una herramienta que tiene una gran
fuerza destructiva. En la nomenclatura de Hegel: la fuerza de negación, el trabajo,
la paciencia. La negación es la nihilización ( Aufheben), conservar todo aquello que
fue liquidado.
Todos los «actores» consideraron que la Europa Occidental es el espacio de la
propia experiencia. Pertence a ese espacio, allí se desarrollaron sus proyectos. El
Tathandlung de Fichte fue el resultado de un proceso de pensamiento auténtico.
La palabra «atrasado» - La frontera entre las dos Europas yacía más allá de la
dimensión geográfica e inclusive geopolítica, esto es: un punto de fricción un
espacio que se modifica, se mueve, a veces «viviente». En rigor de verdad, fue
topológica , esto es; creaba una división entre dos espacios, en los cuales este
mismo acontecimiento posee dos significados distintos. La astucia de la razón (List
der Vernunft). Las consecuencias tienen prioridad sobre la causa: el mundo se
transformó en dos mundos, no desde el punto de vista político, sino desde el
horizonte cognitivo. El paradigma (modelo) siempre se encuentra en otra parte, y
aquí en el espacio del atraso. Y como resultado de estos procesos psicológicos y
sociológicos se convierte en una esencia dislocada.
El Palomar
el centinela con la pijunga parada☻
[a + b = ?] █
∏
el piano
te espero en casa tesoro
[x² + c³ = el recto mugriento de una puta de mierda]
ABC de la teoría…
¡POLUNGA ES UNA PUTONGA!
MY WOMB IS FOR YOU!
Me revienta lo que pasa en polunga. la escuelunga. un
idioma arcaico. estoy lejos de la necrÓpolis. chupo
una pijunga argentina. people are poison in poland. el
papungo degeneradungo [kW] picarungo. todo llega
tarde - el idioma inglÉs - un país reaccionario.
todo se tapa:
disabled women'
el sÍndrome de down
y todo lo que estÁ fuera de las normas impuestas a
martillazos.
[cago duro] en todos los
santurronres - made in poland
lugares
ENTER CALIBAN!
la prole se multiplica,
y el futuro es incierto...
esto se termina.
dónde
hay
Un [torpedo] muy especial
❤❤
😝🔜
¡DEFECO!🗿....