HucrelerArasiiletisim1Signal_
advertisement
Sinyal Transdüksiyonun I Hücreler Arası İletişim 1 (Sinyal İletimi 1) Yrd. Doç. Dr. İzzet YELKOVAN Mart 2006 SİVAS External sinyal iletimi: Hedef hücrelere sinyal iletimi (1) Endokrine sinyal iletimi: sinyal molekülleri (hormonlar) endokrin organ hücrelerince sentezlenirler – sentezlendikleri yerin uzağında başka bir mikroçevredeki hedef hücrelere etki ederler. (2) Parakrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri aynı mikro-çevreyi paylaşan bir hücre veya hücre grubu tarafında salınır ve yakın çevredeki diğer hücreleri etkiler (Neurotransmitterler ve neurohormonlar). (3) Autokrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri bir hücre veya hücre grubundan salınır ve sadece kendileri yanıt oluştururlar (bir çok büyüme faktörü). (4) Hücre – hücre ve hücre- matriks arası etkileşimlerde işe karışan moleküller. Fig. 7.2c (TEArt) Endokrin Bez Tarafından Kana Hormon(ligand) Salgılanır Kan Danarı Uzaktaki Hedef Hücreler Endokrin Sinyal İletimi External sinyal iletimi: Hedef hücrelere sinyal iletimi (1) Endokrine sinyal iletimi: sinyal molekülleri (hormonlar) endokrin organ hücrelerince sentezlenirler – sentezlendikleri yerin uzağında başka bir mikroçevredeki hedef hücrelere etki ederler. (2) Parakrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri aynı mikro-çevreyi paylaşan bir hücre veya hücre grubu tarafında salınır ve yakın çevredeki diğer hücreleri etkiler (Neurotransmitterler ve neurohormonlar). (3) Autokrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri bir hücre veya hücre grubundan salınır ve sadece kendileri yanıt oluştururlar (bir çok büyüme faktörü). (4) Hücre – hücre ve hücre- matriks arası etkileşimlerde işe karışan moleküller. Salgı Hücresi Fig. 7.2b (TEArt) Komşu Hedef Hücreler Parakrin Sinyal İletimi Neurotransmitter Fig. 7.2d (TEArt) Hedef Hücre Sinir Hücresi Sinaptik Açıklık Sinaptik Sinyal İletimi External sinyal iletimi: Hedef hücrelere sinyal iletimi (1) Endokrine sinyal iletimi: sinyal molekülleri (hormonlar) endokrin organ hücrelerince sentezlenirler – sentezlendikleri yerin uzağında başka bir mikroçevredeki hedef hücrelere etki ederler. (2) Parakrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri aynı mikro-çevreyi paylaşan bir hücre veya hücre grubu tarafında salınır ve yakın çevredeki diğer hücreleri etkiler (Neurotransmitterler ve neurohormonlar). (3) Autokrin sinyal iletimi: sinyal molekülleri bir hücre veya hücre grubundan salınır ve sadece kendileri yanıt oluştururlar (bir çok büyüme faktörü). (4) Hücre – hücre ve hücre- matriks arası etkileşimlerde işe karışan moleküller. Geçit Bölgesi Gap Junction Koneksinler Hücre- hücre Özet (1) Sinyal üreten hücre tarafından sinyal molekülünün sentezlenmesi (2) Sinyal üreten hücre tarafından sinyal molekülünün salınması. (3) Sinyal molekülünün hedef hücreye taşınması (4) Sinyalin hedef hücrede özgül reseptör protein tarafından tutulması (5) Hücre içi sinyal transdüksiyon yolunu tetiklemesi (6) Hücre metabolizmasında veya gen ekspresyonunda değişiklikler (hücresel yanıt). (7) Sinyalin sönümlenmesi, çoğunlukla hücresel yanıtın sonlandırılması. • Sinyal transdüksiyonu bilginin, hücre dışından sitoplazmaya veya çekirdeğe taşınması için gerçekleşen moleküler olayların tamamıdır. • Amplifikasyon (zaman ve nitelik) ikinci haberciler aracılığı ile sinyallerin amplifikasyonu (genellikle küçük moleküllerin turnover’leri oldukça hızlıdır) Çoklu kontrol sinyal Algılama - Kabul etme Amplifikasyon Transduksiyon Hücresel yanıtlar Sinyal molekülü 1 Reeptor proteini Aktif adenilat siklaz 2 Amplification 3 GTP G protein İnaktif 4 Amplifikasyon Adenilat siklaz cAMP 5 6 Amplifikasyon Protein kinaz Enzim 7 Amplifikasyon Enzimatik ürünler • Hücresel yanıtlar özellikle sinyal iletim yollarının (pathway) açılması ile aşağıdaki hücresel değişikliklere neden olabilir: hücre döngüsü ilerleyişi gen ekspresyonu protein trafik hücre göçü hücre iskeleti mimarisi hücresel konumlanma metabolizma hücresel kalımlılık Farklı hücreler aynı sinyal molekülüne farklı yanıtlar üretebilirler Asetilkolin (neurotransmitter’den biri) (a)Kalp kas hücresi: kontraksiyon (kasılma) gücünde ve oranında azalma (b) iskelet kas hücresinde: kontraksiyon (c) düz kas hücresinde: relaksiyon (d) tükrük bezi hücresinde: salgı salgılama Reseptörler Hücre Yüzey Reseptörleri Hücre İçi Reseptörler Sitozolik Reseptörler Çekirdek İçi Reseptörler ? Matriks? Kromatin- DNA? Inhibitor protein TranskripsiyonAktive edici domain DNA bağlama domaini Sinyal molekül Sinyal molekül Bağlanma yeri Sinyal molekül Bağlama domaini Reseptörler Hücre Yüzey Reseptorleri (almaçları) dört farklı grupta toplanmışlardır. 1- Enzim Reseptörler 2- Enzimli Bağlı Reseptörler 3- Iyon-kanalı bağlı reseptörler 4- G-protein bağlı reseptörler Reseptör tipleri 1- Enzim Reseptörler Protein kinase reseptörleri (PKR) Ligand Hücre zarı Inaktif enzim Reseptör tipleri 1- Enzim Reseptörler Protein kinase reseptörleri (PKR) Ligand Aktif enzim 1- Enzim Reseptörler Fig. 7.5b (TEArt) İnaktif Kataliyik Domain Enzimik reseptörler Sinyal- Ligand Aktif Katalitik Domain Reseptör tipleri 2- Enzim Bağlı Reseptörler sitokin reseptorler, büyüme hormonu reseptorleri ve interferonlar gibi İnaktif enzim Reseptör tipleri 2- Enzim Bağlı Reseptörler sitokin reseptorler, büyüme hormonu reseptorleri ve interferonlar gibi Aktif enzim Reseptör tipleri 3- Iyon-kanalına bağlı reseptörler neurotransmitter-geçitli iyon kanalları İyonlar Reseptör tipleri 3- Iyon-kanalına bağlı reseptörler neurotransmitter-geçitli iyon kanalları Reseptör tipleri 3- Iyon-kanalına bağlı reseptörler neurotransmitter-geçitli iyon kanalları 3- Iyon-kanalı bağlı reseptörler Fig. 7.5aSinyal (TEArt) İyonlar Reseptör tipleri 4- G-protein- bağlı reseptörler epinefrine, serotonin ve glukagon reseptörleri G protein enzyme NH2 Ligand bağlanma yeri COOH G-protein- bağlanma yeri Reseptör tipleri 4- G-protein- bağlı reseptörler epinefrine, serotonin ve glukagon reseptörleri enzyme Reseptör tipleri 4- G-protein- bağlı reseptörler epinefrine, serotonin ve glukagon reseptörleri enzim Aktif G protein Reseptör tipleri 4- G-protein- bağlı reseptörler epinefrine, serotonin ve glukagon reseptörleri enzim Reseptör tipleri 4- G-protein- bağlı reseptörler epinefrine, serotonin ve glukagon reseptörleri Aktif enzim 4- G-protein bağlı reseptörler Fig. 7.5c (TEArt) G protein G-protein bağlı receptor Aktif G protein İnaktif Enzim ya da iyon kanalı Aktif Enzim ya da İyon Kanalı İlke (Prensip) Sinyal Transdüksiyonunda Geri Dönüşümlü Fosforilasyon Önemli Bir Rol Oynar • Hücre içi sinyal iletim pathway’leri protein kinaz’lar ve protein fosfataz’ların oluşturduğu ve yönlendirdiği fosforilasyon cascade’lerdir. Bunlar hücredeki düğme-anahtarlardır Kinazlar & Fosfatazlar Protein kinazlar proteinleri fosforile ederler. Kinaz Protein ATP P Protein ADP Kinazlar & Fosfatazlar Protein kinazlar proteinleri fosforile ederler. Protein fosfatazlar proteinleri defosforile ederler. Kinaz Protein Protein Protein ATP P P Fosfataz P Protein ADP • İnsanlarda 500’den fazla protein kinaz ve 100’den fazla protein tirosin fosfataz bulunur. • Evrimsel açıdan iyi korunmuşlardır ve amino asit dizilimleri ve protein işlevleri tanımlanmıştır. protein kinazlar 1-Ser/Thr spesifik protein kinazlar 2-Tyr spesifik protein kinazlar 3-Histidin spesifik protein kinazlar (Lys ve Arg den de yapan enzimler vardır) 4-Aspartat veya glutamat spesifik protein kinazlar Deneysel Protein Kinaz (İn vitro) • Protein kinaz • Substrat • ATP (radyoaktif ATP kullanılabilir, [32P]-g-ATP) • Mg2+ • Tampon Metod Aktiviteleri protein kinazlar tarafından düzenlenen moleküller Enzimler : sinyal transdüksiyon enzimleri veya ara metabolizma enzimleri Adaptör Proteinler Sinyal Proteinleri Transkripsiyon Faktörleri İyon Kanalları Transmembran Reseptörler Ribozomal Proteinler (S6) Yapısal Proteinler Transport Proteinleri Reseptörler (A) Ekstrasellüler bölge N - Ligand bağlanır. -Yüzlerce amino asit uzunluğunda ve çeşitli yapısal dizi motifleri taşır.Ör. Ig benzeri domainler,lösince zengin domainler. -Çoğu reseptör PTK’lar Nve O- bağlı olarak modifiye haldedir. C Reseptörler (B) Transmembrane bölge N -Reseptör PTK’ların tümü tek bir transmembran bölge taşır. -Transmembran bölgeyi birkaç bazik amino asit izler. C Reseptörler (C) Sitoplazmik bölge -- juxtamembrane bölgeyi oluşturur. N -Bunu protein kinaz catalitik domain izler (PTK), -Sonra C- terminal bölgesi gelir. C Reseptörler (C) Sitoplazmik bölge N - Protein kinaz katalitik domaini iyi korunmuş ~250 aa uzunluğundadır. -C- terminal bölgesi tirozin fosforilasyonunun en çok meydana geldiği yerdir. -Ancak katalitik bölgede de tirozin fosforilasyon yeri vardır, burası kinaz aktivitesi için gereklidir. C Reseptörler Reseptör Protein Tirozin Kinaz Sinyal Transdüksiyonunu Başlatır (1) Ligand extrasellular domaine bağlanır (2) Reseptor oligomerizasyonu olur (3) Tirosine otofosforilasyona uğrar P P P P Reseptörler Otofosforilasyonun iki sonucu vardır: P P Kinaz Aktif P P Diğer Proteinleri bağlar Sinyal iletimi (1) PTK’nın katalitik aktivitesini aktive eder. (2) Konformasyonel değişiklik geçirerek sitoplazmik sinyal ileticilere bağlanılmasını sağlar. Reseptörler (I) Ligandın bağlanması reseptor oligomerizasyonuna neden olur Reseptörler (I) Ligandın bağlanması reseptor oligomerizasyonuna neden olur • Ligand bağlanması geri-dönüşümlü, özgül ( spesifik) ve yüksek afinite’lidir. Reseptörler (I) Ligandın bağlanması reseptor oligomerizasyonuna neden olur • Ligand bağlanması geri-dönüşümlü, özgül ( spesifik) ve yüksek afinite’lidir. Reseptörler Örnek: PDGF (platelet-derived growth faktör) (trombosit kökenli büyüme faktörü) • PDGF A ve B zincirlerinin homo ya da heterodimeri olabilir. . B B A A A B • PDGF A zinciri sadece a PDGF reseptörüne, B zinciri hem hem de reseptörlerine bağlanabilir. PDGF-AA ancak reseptör homodimerini, ve PDGF-AB ancak - ve - reseptör oluşumunu indükleyebilirler. A A A B A B B B B B B B Reseptörler Örnek: PDGF (platelet-derived growth faktör) (trombosit kökenli büyüme faktörü) • Farklı komposisyonları farklı hücresel yanıtların oluşmasını sağlar. A A A B A B B B B B B B Reseptörler Örnek: EGF (epidermal growth faktör) • Ligand’lar monomerik • Reseptörler homo ve heterodimerik Konformasyon değişimi Protein kinaz inaktif P Reseptör oligomerisazyonu Protein kinaz aktif P Otofosforilesyon (Transfosforilasyon) P P P P Sönümlenme - Defosforilasyon - Reseptörün alınması -(endositoz vb) - Fosforilasyon loop’larınca negatif feed-back P P P P Turning off or quenching of the receptor PTKinitiated signaling: - dephosphorylation - receptor internalization (endocytosis, may be autophosphorylation-mediated) - negative feedback loop by phosphorylation Phosphatase Turning off or quenching of the receptor PTKinitiated signaling: - dephosphorylation - receptor internalization (endocytosis, may be autophosphorylation-mediated) - negative feedback loop by phosphorylation P P P P Turning off or quenching of the receptor PTKinitiated signaling: - dephosphorylation - receptor internalization (endocytosis, may be autophosphorylation-mediated) - negative feedback loop by phosphorylation P P P P P Interaction of receptors with cytoplasmic proteins The next step in PTK-mediated signaling involves interaction with cytoplasmic proteins that contain protein-protein interaction modules CONCEPT • Protein modules direct specific interactions in signal transduction pathways. • Various modules are frequently found in the same proteins. P P P P Grb2 (I) Src Homology 2 (SH2) domain • SH2 domain recognizes phosphotyrosinecontaining motifs. • SH2 = conserved regions of ~100 aa. • First identified as homology regions between members of the Src family (see later). SH2 • SH2 binds to phosphotyrosine and the immediate C-terminal residues (3-5) in a sequence-specific fashion. e.g. the autophosphorylated tyrosine residue in a receptor PTK binds specifically to one or more SH2-containing proteins, but may not bind to other SH2-containing proteins. SH2 Experiment: Incubation of different SH2 domains with degenerate phosphotyrosine-containing peptide library wash out unbound peptides protein sequencing of the bound peptides to determine binding specificity. These experiments showed that the consensus binding sequences for different SH2 domains are: pY-X-Z-X or pY-Z-X-Z (pY= phosphotyrosine, Z = specific aa, X = any aa). SH2 • 3-D crystal and NMR structural analysis reveal that SH2 domain is a folded, globular structure protubing from the rest of the protein, with N- and C-terminals close together. • The phosphopeptide binding site is a pocket on the surface of the structure. • Like a “plug” (the phosphotyrosine-containing peptide) inserted into a “socket” (the SH2 domain) (Cell 72: 779 (1993)). One side of the pocket is lined with conserved basic aa and binds the phosphotyrosine The other side of the pocket is more variable and allows specific recognition of the residues at the C-terminal of the phosphotyrosine. Variations in the nature of the hydrophobic socket in different SH2 domains allow them to bind to phosphotyrosine adjacent to different sequences. SH2 SH2 The ability of SH2 to distinguish between phosphotyrosine and phosphoserine/threonine is mainly due to a conserved Arg residue in SH2 (Arg175 in Src) (this is actually the only invariant residue of the SH2). This residue is buried in the bottom of the binding pocket, and only the long phosphotyrosine side chain can achieve the optimal binding. Experiment: Substitution of the Arg175-equivalent in Abl’s SH2 domain with lysine (using site-directed mutagenesis) complete loss of phosphotyrosine binding. Site-directed mutagenesis Methods To change specific base(s) of a piece of DNA. Site-directed mutagenesis Many methods, here are some: Methods (I) Site-directed mutagenesis Methods (I) Cut with restriction enzymes Site-directed mutagenesis Methods (I) Replace with fragment containing the mutation Site-directed mutagenesis Methods (II) PCR with oligonucleotide containing the mutation Site-directed mutagenesis Methods (II) PCR with oligonucleotide containing the mutation Site-directed mutagenesis Methods (II) A second PCR using the first PCR product as one of the primers Site-directed mutagenesis Methods (II) A second PCR using the first PCR product as one of the primers SH2 The ability of SH2 to distinguish between phosphotyrosine and phosphoserine/threonine is mainly due to a conserved Arg residue in SH2 (Arg175 in Src) (this is actually the only invariant residue of the SH2). This residue is buried in the bottom of the binding pocket, and only the long phosphotyrosine side chain can achieve the optimal binding. Experiment: Substitution of the Arg175-equivalent in Abl’s SH2 domain with lysine (using site-directed mutagenesis) complete loss of phosphotyrosine binding. (II) Src Homology 3 (SH3) domain SH3 modules bind proline-rich sequences. SH3 domains: ~60 aa residues long. SH3 binds to proline-rich peptides of ~10 aa long (containing the sequence X-P-p-X-P: X = tend to be aliphatic, p = tend to be proline). SH3 Crystal structure and NMR structure of SH3 domains show that they contain elongated binding clefts, where hydrophobic pockets contact the polyproline peptide helix - these peptides are pseudosymmetrical and can potentially bind in either orientation (Cell 76: 933 (1994)). ligand and SH3 domain binding Signal Transduction by the SRC Family Peyton Rous (1911) discovered that fibrosarcoma could be transmitted between chickens in cell-free extracts of the tumor. Subsequently (1970), the viral oncogene v-src was discovered that could cause cellular transformation (see Cancer lectures) . This gave way to the discovery of proto-oncogenes and much of signal transduction pathways. As one of the first proto-oncogene and tyrosine kinase described, SRC has provided a prototype for understanding signal transduction involving tyrosine phosphorylation. But even now, the exact functions of SRC in normal cells are still unclear. SRC SRC family of Protein tyrosine kinases: 8 known members of the family: SRC, LCK, BLK, HCK, FGR,YES, LYN, FYN - with 60-75% amino acid identity between them (outside the unique region - see below). SRC Sequences: (a) myristylation sequence (b) unique region (c) SH3 domain (d) SH2 domain (e) catalytic domain (f) regulatory region Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Myristylation sequence • All SRC family members are membrane associated although they do not have any hydrophobic transmembrane nor membrane anchor sequences. • The membrane association is due to co-translational addition of the 14-carbon fatty acid myristic acid to the glycine residue at position 2 (conserved in the SRC family), follows the proteolytic removal of the initiator methionine. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Myristylation sequence The N-terminal sequences of SRC are sufficient for myristylation. • Addition of residue 1-7 of SRC to the N-terminal of pyruvate kinase is sufficient to make the fusion protein being myristylated. • Mutation of SRC from Gly2 to Ala2 no myristylation. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Myristylation sequence Myristylation is necessary, but not sufficient, for stable association of SRC with cell membranes. e.g. fusion protein of pyruvate kinase with residue 1-7 of SRC can be myristylated, but it is not associated with membranes. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Unique region • This region is thought to be involved in the interaction of SRC family with specific cellular proteins, some of which may be substrates of SRC protein kinases. • This is the region that differs the most between different members of the SRC family. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC SH3 and SH2 • as discussed above Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Catalytic domain • Catalyze transfer of g-phosphate from ATP to tyrosine residues on protein. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Catalytic domain • Catalyze transfer of g-phosphate from ATP to tyrosine residues on protein. • Autophosphorylation site (Tyr416 in SRC) enhances kinase activity. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y SRC Regulatory domain • The C-terminal 16-19 residues of SRC family contain site of tyrosine phosphorylation (Tyr527 in SRC) that plays a key role in the regulation of the activity of SRC. • Phosphorylation of Tyr527 inhibition of kinase activity. Y Unique Membrane SH3 SH2 Protein kinase Y Evidence SRC • The viral oncogenes products of v-src, v-yes, and v-fgr all are truncated versions of their normal proto-oncogene that lack the C-terminal Try527. These viral oncogene products have higher catalytic activity than the normal protein. Kinase activity P Y Unique SH3 SH2 Protein kinase Y + P Y Unique SH3 SH2 Protein kinase +++ Evidence SRC • Mutation of Try527 in SRC family increase kinase activity Kinase activity P Y Unique SH3 SH2 + F +++ Protein kinase P Y Unique SH3 SH2 Y Protein kinase Evidence SRC • Dephosphorylation of Tyr527 by phosphatase increase kinase activity Kinase activity P Y Unique SH3 SH2 + Y +++ Protein kinase Phosphatase P Y Unique SH3 SH2 Y Protein kinase SRC Tyr527 is not phosphorylated by SRC itself. - Mutation of SRC in the ATP binding site, render the enzyme inactive, is still fully phosphorylated on Tyr527 when expressed in cells. ATP binding site P Unique SH3 SH2 Unique SH3 SH2 K Y Protein kinase R Y Protein kinase Y P Y Note: No autophosphorylation, but Tyr527 still phosphorylated SRC i.e. other kinase(s) is responsible for phosphorylation of SRC Tyr527. One may be CSK (for c-SRC kinase or Cterminal SRC kinase). Evidence: - CSK can phosphorylate SRC and related proteins’ Tyr527 in vitro and in vivo. - In cell lines from CSK KO mice (targeted deletion of CSK genes; which die in utero), SRC has increased kinase activity. SRC Crystal structure of SRC SRC Intramolecular interaction Y P Unique SH3 SH2 INACTIVE Interacton of SH3 with the proline-rich sequence present between SH2 and catalytic domain (the linker region) is not shown here (see previous slide) SRC P Y Unique SH3 SH2 ACTIVE Protein kinase Y SRC Adapted from Schwartzberg (1998) Oncogene 17:1463 SRC ? If the above model is correct, how do you expect the kinase activity will change if the SH2 domain of SRC is mutated? Functions of SRC family SRC • Different members of the SRC family have different patterns of expression. • Patterns of expression provides some indications of the function. ? T cells B cells NK cells Monocytes GranulocytesPlatelets Fibroblasts Src - - + + + +++++ ++ Yes + - -/+ -/+ -/+ ++ + Fyn ++ + + + + + + Lck ++++ -/+ +++ - - - - Fgr - - + ++ ++ + - Hck - ++ - +++ ++ + - Lyn - +++ + + ? + -/+ Blk - +++ - - - - - When a protein is highly expressed in one type of cells but not the others, what does that suggest? Functions of SRC family SRC Potential substrates of SRC • Transformation by activated forms of SRC is accompanied by increased tyrosine phosphorylation of a number of cellular proteins, some of which must be substrates of SRC and are critical for the oncogenic capability of SRC. What are substrates for protein kinases? ? Functions of SRC family SRC Potential substrates of SRC (a) Signal transducing proteins - many potential substrates are identified; discuss typical transfection experiments in signal transduction research what are the problems? (b) Cytoskeletal proteins - on activation, a portion of SRC become associated with cytoskeleton. - nonactivated SRC and nontransforming mutants of v-SRC are not associated with cytoskeleton. - transformation is associated with large changes in cytoskeleton organization (see Transformation lectures). Functions of SRC family SRC Src in PDGF signaling Quiescent cells + PDGF PDGF binds to PDGF receptor receptor oligomerization and phosphorylation (see above) SRC, YES, and FYN binds to Tyr579 and Tyr581 in the juxtamembrane domain of PDGF receptor. B B B B B B Src Y579 Y581 Signal Transduction pathway leads to gene expression and cell cycle progression Functions of SRC family SRC SRC family in heamopoietic signal transduction • First observed that T cell surface glycoproteins CD4 and CD8 were physically associated with LCK; later on it was shown that SRC family of PTK are involved in a number of signal transduction pathways that are initiated through a diverse group of cell surface proteins. • Cross-linking of CD4 on T cells with anti-CD4 antibodies stimulation of LCK activity. • The role of LCKK-CD4 in T cells appears to be the augmentation of signals initiated by T cell receptors. Functions of SRC family SRC SRC family in heamopoietic signal transduction FYN is important in T cell signaling. • FYN co-immunoprecipitated with T cell receptors. • Transgenic mice overexpressing FYN in thymocytes T cell receptors became hyper-responsive; and overexpression of an kinase-inactive FYN suppressed T cell receptors response. • Thymocytes from FYN-/- knockout mice did not response to T cell receptors stimulation. Randy Y.C. Poon Department of Biochemistry Hong Kong University of Science and Technology Clear Water Bay Hong Kong bcrandy@ust.hk