Im Inlove
With
My Brother
BY: Mars Tubalinal
“Love that we cannot have is the love that lasts the longest, hurts the deepest, and feels the
strongest.”
IM INLOVE WITH MY BROTHER
PROLOGUE
I love my kuya...
Lagi siyang nandyan para ipagtanggol ako...
Kapag may nanliligaw sa akin...
Butas ng karayom ang dadanasin...
Pero paano kung isang araw...
I just realized that...
Im inlove with my brother??
Posible ba yun??
Or it’s just a mere, brotherly love??
CHAPTER 1 –MEET MY KUYA
“ i love you so much.” He is staring straight into my eyes. Pigilan ko man ang sarili ko, hindi ko nagawang
hindi sumagot sa kanya.
“i love you too ku—“
“shhh... i told you. Wag mo akong tawaging kuya. Tonight we will be lovers.” He sealed my lips with his.
It slowly moved and i feel a different kind of chills all over my body. I felt his arms around my waist and
he pushed me to the bed.
“i love you so much autumn maddison ramirez.” He whispered to my ears. I looked directly into his eyes.
“i love you too winter luke ramirez.” I felt his hand on my breast and gently carressed it. With his
touched, everything flashed back into my mind....
***
March 23, 19**- lumabas sa mundong ibabaw ang isang cute at iyaking batang babae. Pinangalanan
siyang Autumn Madison Tolentino Ramirez. Ang ganda ng name ko noh pangmayaman?... well, proud
to say ako, MAYAMAN AKO!! Mayaman ako sa PAGMAMAHAL.hahahaha.... bakit ba? Sabi kasi ni nanay
at tatay, ang pagmamahal daw ang pinakamahalagang bagay sa buong mundo. PRICELESS! Sabi nga nila.
Walang sinuman ang makakatumbas nun.
Lumaki ako sa pamilya ng mga small time business entrepreneur. Kumbaga, sa tagalog, mga negosyante.
Masaya ako kasama ang simpleng pamilya, kasama ang pinakafavorite at nag iisa kong kuya, si Winter
Luke Tolentino Ramirez. Mahal na mahal ko si kuya winter, kahit na nung bata kami palagi niya akong
pinapaiyak. Bawing bawi naman nung nagkaisip kami kasi palagi niya akong inaalagaan.
“bilisan mo autumn!!” nasa kwarto pa ako at si kuya nasa labas na. Pupunta kasi kami sa plaza ngayon
para maglaro. Dadaan pa kami sa palayan kaya mas masaya. “sandali lang kuyaaaa!!!” ang daya daya
daya talaga nun. Tinalo niya ako sa jack en poy. Ay hindi pala tinalo DINAYA niya ako T.T . may kidlat ba
sa jack en poy?! Sumbong ko siya kay nanay ee.
Pagkalabas ko, nakasakay na siya sa bike ni tatay. Yehey!!! Aangkas na naman akoo!!. Tumakbo ako at
sumakay sa harap ng bike. “kapit.” Utos ni kuya kaya kumapit ako sa harapan ng bike. “tandaan mo to
autumn, kahit anong mangyari, wag kang bibitaw. Ililigtas ka ni kuya.” Palagi yang sinasabi ni kuya sa
akin. Wag daw akong bibitaw kaya sinusunod ko siya.
WWWWWWIIIIIIIIEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!
Ang sarap sarap talaga. Ambango ng hangin! Amoy dahon. Ang sarap sarap talaga dito sa probinsya.!!
Wiiieee.... napadaan kami sa palayan at nakita namin ang mga bagong tanim na palay. Ang kukyut nila!!
“oh, dito na tayo baba na.” Inalalayan ako ni kuya na bumaba ng bike. Hawak kamay kaming pumunta sa
lugar na pinaglalaruan namin kasama ang mga kaibigan pa namin.
“WINTER MAYLABSSSS!!” kapag yan ang maririnig mo, isa lang ang may ari ng boses na yan, si Summer
Rodriguez. Siya ang bestfriend ko. Kaya kapag naging asawa daw siya ni kuya, magiging sister in law ko
na daw siya. Magkasing edad lang kami at kaklase ko siya sa grade 3 sa aming pinakamamahal na
paaralan. Si kuya naman nasa grade 5 na. Eight years old na ako at ten years old na si kuya.
Nakita naming papalapit si summer at nakasunod sa kanya si Heaven Anthony Briones. Classmate din
namin siya at ang balita sa klase namin na crush daw niya ako. Pero, wala akong paki dun. Sabi kasi ni
nanay, wag daw muna magkaron ng crush. Beybi daw niya ako. At isa pa, ayaw din ni kuya. Magagalit
daw siya sa akin kapag nabalitaan niyang boypren ko daw si heaven.
Nakita ko nalang na nakapulupot na ang braso ni summer sa kaliwang braso ni kuya. Nakahawak kasi ako
sa kanang kamay niya. “labs, date tayuuuu!!!” nakapout pa si summer habang nakasandal ang ulo niya
sa braso ni kuya. Siguro iniisip niyong malandi si summer, pero hindi po. Ganyan lang po ang ugali niya.
Masyado lang siyang pilya. At talagang crush na crush niya si kuya. Aware naman na si kuya kaya bat pa
daw siya mahihiya. Very reasonable noh?
“hahahaah.... tama na nga yan summer tignan mo itsura ni kuya winter, diring diri” sumama ang tingin ni
kuya winter kay heaven. “wag mo nga akong tatawaging kuya. Hindi kita kapatid noh.” Napayuko nalang
si heaven sa sinabi ni kuya winter.
Dumating na ang iba naming kalaro. Buong maghapon na naman kaming maglalaro. Ang una naming
laro—TUMBANG PRESO!!! Hulaan niyo sino taya?? Ako (____ ____)
Dahil sa hindi naman ako magaling dito sa larong ito, buraot na tuloy ako... gusto ko nang umiyak.
Hinagis na nila ang mga tsinelas nila at hindi ko talaga sila mahuli huli.
“waaaahhhh!!! Buraot si autumn!! Wahahahahaha...” pang-aasar sa akin ng mga kalaro namin.
“konting tiis, iiyak na yan. Konting tiis, iiyak na yan.” Hindi naman talaga ako dapat iiyak eh. Kaso....
“sniff... hindi ako iiyak.... sniff” napaupo ako at nilagay ang uloko sa tuhod ko.
“tama na yan! Ako na ang taya!” narinig kong may sumigaw. Tinignan ko at nakita kong nakatayo si kuya
winter na nakatalikod sa akin. Humarap siya sa akin at umupo nang kalevel ko. “wag ka na umiyak
bunso. Si kuya na ang taya. Tayo na diyan.” Nagsmile sa akin si kuya at nakita ko ang cute na dimples
niya. Napatango nalang ako.
Masaya ang laro namin kung hindi lang sana ako iyakin. Nung bandang hapon na, nagkasawaan kaming
lahat. Bigla namang dumaan si manong sorbetes. Dahil sa pagod at uhaw, gusto kong kumain ng
sorbetes (ice cream po ang sorbetes) pero, wala naman ang pera.
“gusto mong kumain?” napatingin ako sa gilid ko at nakita ko si kuya na nakaupo sa tabi ko. Napayuko
lang ako. “tara bilis!!” biglang hinawakan ni kuya ang kamay ko at hinila sa may simbahan. Sabado
ngayon at araw ng pagsamba ng patron ng simbahan namin. Maraming tao ang naglalabas pasok sa
simbahan.
“ale, ale. Palimos po.” Nilahad ni kuya ang kamay niya na parang nanghihingi sa babaeng nagdaan.
Nagbigay ang ale ng limang piso. May dumaan namang lalaki at ganun din ang ginawa ni kuya. Binigyan
na naman siya ng lima.
Sampung piso na ang pera namin. Makakabili na kami ng ice cream, pero nakokonsensya ako, kasi
kailangan pang mamalimos ni kuya. Hayyyysss...
“oh, anong binubuntong buntong hininga mo diyan?” napahinto kami sa pagtakbo dahil sa pagbuntong
hininga ko.
“kuya isoli mo na ang pera.” Nagtataka ang itsura ni kuya winter sa pagharap niya. “hahahaha.... ano ka
ba autumn. Bigay nila ito sa atin. Bakit ko isosoli?” pakiramdam ko bumaba ang dignidad ni kuya dahil sa
ginawa niyang pamamalimos.
“ito, tatandaan mo autumn. Walang masama sa ginawa natin dahil unang una, hindi tayo nakasakit ng
ibang tao. Pangalawa, wala naman tayong inagrabyadong tao at pangatlo, minsan hindi kawalan kung
hihingi ka ng tulong sa iba dahil kailangan natin ang bawat isa para mabuhay.” Waaaahhh!!! Dumugo
ilong ko kay kuya!!!!
Pero tama siya. Tumango ako sa kanya. “tara na bili na tayo.” Nagpunta kami kay maong sorbetes at
pagkabili ng sorbetes, naupo kami sa upuan sa plaza. Hindi pa namin ubos ang kinakain namin nang
biglang sumulpot si summer.
“saan kayo galing?” ayan na naman ang pout niya. Waaahhh!!! Ang cute ng bestfriend koooo!!!
“wahahaha... sorry bessy. Bumili lang kami ng sorbetes.” Nagliwanag ang mata niya ng makita ang
kinakain namin.
“waaahhh!! Di kayo nagyayaya. Tara na. Maglalaro tayo ng kasal kasalan.” Hinila niya kaming dalawa at
tumakbo doon sa gitna ng plaza kung saan nandon ang isang pavillion. Nakatayo doon ang mga kalaro
namin. Bumubunot sila sa isang maliit na box.
“ano yan?” tanong ko.
“bunutin niyo kung ano ang role niyo sa kasal kasalan.” So ganun nga ang ginawa namin, bumunot na
kami ni kuya. Hulaan niyo ang nabunot ko.
BRIDE
Waaaaahhhh!!! Sino kaya ang groom ko??
“uy! Uy! Sino ang groom??” excited na tanong ko sa mga kalaro ko. Nagkatinginan sila at huminto ang
mata nilang lahat sa nag iisang taong nakataas ang kamay. Ang aking groom.....
“kuya? Ikaw ang groom?” natahimik kaming lahat. Alam niyo namang hindi pwede diba? Bad yun!!
“hindi sila pwedeng magpakasal!” tutol ni summer.
“oo nga!! Makipagpalit nalang ang isa sa inyo.” Suggestion naman ni heaven.
Nagkatinginan kami ni kuya. “b-best , palit tayo.” Binigay ko kay summer ang papel ko.
“yehey!!! Ayan ikaw na ang maid of honor ha!!” tuwang tuwa naman siya. Maya, maya nagsimula na ang
kasal kasalan namin. Umabot kami nang hapon doon. Sakto namang dumaan na si tatay.
“winter, autumn!” nakita namin si tatay na kumakaway kaway na.
“tay!!” sabay kami ni kuya at patakbo naming tinungo ang tatay naming nag-aantay sa amin.
“uwi na tayo.” Pagyaya ni tatay sa amin. Nakasakay na siya sa bike na sinakyan namin pagpunta dito.
Umiling si kuya. “wag na tay. Magkakarera nalang kami ni autumn pauwi.”
Napatingin ako kay kuya at masasabi kong hindi ko gusto ang mga ngiti niya. Nagpedal na pauwi si tatay
at naiwan kami ni kuya na nakatayo doon habang pinapanuod si tatay na nawawala sa paningin namin.
“ready ka na?” narinig kong nagsalita si kuya. Tinignan ko siya at nakita ko na nakaupo na siya sa kalsada
at nakatukod ang dalawa niyang kamay. “hayyyssss.... ano pa ba ang magagawa ko?” ginaya ko ang
posisyon niya.
“ready?”
“get set?” nakabend na ang kanang paa namin at nakastretch naman sa likod ang kaliwang paa namin.
“go!” pagkasigaw nun, kumaripas kami ng takbo ni kuya.
Nagtataka siguro kayo kung saan natuto si kuya sa mga ganitong klaseng takbuhan noh? Mahilig kasi siya
sa track and field lagi nga siyang nanunuod ng mga palabas basta track and field eh. Kasama din siya sa
track and field team sa school namin at next year baka siya ang maging captain.
Malapit na akong makaabot sa bahay namin mga one meter nalang mula sa gate namin nang
maramdaman kong natalisod ako.
“ahhhh!!!” nakita ko nalang ang sarili ko na nakikipaglips to lips na sa lupa.
“yehey!!!! And the first place goes to!!! Winter Luke Ramirez!!” narinig kong nagsisisigaw si kuya. Pilit
kong tumayo dahil hindi niya ako nakitang nadapa. Ganyan kasi siya kapag nasa karera, palaging nasa
“finish line” lang ang paningin.
“nanalo na naman ako autumn!!” naririnig ko ang mga sinasabi niya pero hindi ko naman na siya
pinapansin pa dahil may namumuo nang tubig sa mata ko.
“wag ka nang umiyak. Masakit ba?” nakita kong nakaupo na si kuya sa tabi ko at nagtama ang paningin
namin.
*dugdug*
*dugdug*
Hala!!! Ano yun?! Napatigil ako sa pagiyak dahil sa narinig kong dagundong. Hindi sa kalsada
nanggagaling ang tunog kundi sa loob mismo ng katawan ko—sa parteng puso ko.
“uy!! Hala!! Autumn, may sugat ka. Halika ipapasan nalang kita.” Kinuha niya ang dalawa kong kamay at
isinampay sa balikat niya.tumayo siya at hinawakan ang hita ko. Nagsimula na siyang maglakad at tinulak
ko ang gate namin.
*dugdug*
*dugdug*
Ito na naman ang puso ko. Ang lakas ng tibok. Hindi kaya marinig ni kuya itong puso ko at baka
maingayan?
“nanay, tatay dito na po kami!” sigaw ni kuya winter pagkatungtong na pagkatungtong sa bahay. Nilapag
niya ako sa upuan sa salas at nagtuloy tuloy sa kusina. Hindi kalakihan ang bahay namin. Actually, isang
palapag lang siya. Hindi naman kasi uso dito sa probinsya ang naglalakihang bahay di tulad sa maynila.
Dalawa ang kwarto ng bahay namin ang isa malapit sa kusina at ang isa naman katabi ng salas.
Magkasama kami ni kuya sa kwarto at tabi sa higaan.
“wala sila nanay at tatay dito. Nasa tindahan ata.” Lumabas si kuya ng bahay at naiwan akong mag isa sa
loob ng bahay.
Napabuntong hininga ako at napahawak sa dibdib ko kung saan nakalagay ang puso ko. Ramdam ko
parin na ambilis ng tibok nun. Ngayon ko lang naramdaman ang ganung klaseng pakiramdam. Hindi lang
siya basta kaba o takot. Iba siya, ibang iba.
Nakatulog ako sa kinauupuan ko nang maramdaman kong may biglang yumuyugyog sa akin. Pagdilat ko
nasa kwarto na ako. Si kuya pala ang yumuyugyog sa akin. Kinusot kusot ko ang mata ko.
“kain na tayo.” Sabi ni kuya. Tinignan ko ang sugat ko at may benda na siya. Lumabas na si kuya ng
kwarto.
Well, that’s my kuya.
CHAPTER 2- BROTHELY KNIGHT IN SHINING ARMOR
“kuya excited na ako bukas.” Gabi na at may pasok na kami bukas. Katabi ko si kuya sa kama at
magkaharap kaming dalawa.
“oo na ikaw na excited. Tulog na para maganda ka bukas sa paningin ni Heaven.” Nagpout ako at
tumawa naman siya ng mahina kinurot niya ang ilong ko.
“aray kuya. Masakit.” Niyakap niya ako. Pinatong pa niya ang ulo ko sa braso niya. “matulog ka na nga
autumn. Dami mo kalokohan eh. Basta wag ka muna magboboyfriend ha. Lalo na dun sa heaven na yun.
Maliwanag ba? Pikit na.” Pumikit ako at dumilat ulit.
“bat ba ayaw mo kay heaven kuya?” tanong ko . ngumiti lang siya sa akin.
“hindi lang naman siya eh. Lahat ng nagkakacrush sa baby sister ko. Gusto ko kasi ako lang ang lalaki sa
buhay mo.”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Ayan na naman yang puso ko.nakita kong nakapikit na si kuya. P-parang ang gwapo niya. Naramdaman
kong uminit ang mukha ko at lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Tumalikod ako at pilit na matulog pero
hindi ako makatulog. Lahat na ata ng posisyon ginawa ko pero hindi talaga ako makatulog. Napaupo ako
sa kama at nakita ko si kuya na himbing na himbing ang tulog. Sinubukan ko ulit matulog pero hindi ko
talaga kaya. Naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin.
“hindi ka makatulog?” tinignan ko si kuya pero nakapikit parin siya. Tinititigan ko lang siya nang biglang
magmulat yung mata niya. KKKYYYYYYYYYYYAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!!!!! Ang cute ni kuya!!!
Shhhhh!!!! Quiet!!
“hindi ka ba makatulog bunso?”tanong niya ulit. Tumango ako. “sige dapa ka na.” Wahahahaha....
aiyiieee papatulugin na naman ako ni kuya. Dumapa ako at naramdaman kong marahan niyang hinaplos
ang likod ko tapos naririnig ko pa siyang naghahum.... pinikit ko ang mata ko at unti unti na akong
nakatulog.
***
“autumn, winter gising na kayo. May pasok na kayo.” Naramdaman kong may yumuyugyog sa akin, pero
dahil napuyat ako kagabi ayoko pang bumangon. Napagod siguro si nanay kaka yugyog sa akin kaya
nakatulog ulit ako. Siguro mga five seconds palang akong nakakatulog, naramdaman kong may kumiliti
sa paa ko.
“hmmmm... ano ba?!” pilit kong nilalayo ang paa ko pero pilit rin niyang hinahabol. Maya maya nawala
na yung nangingiliti sa paa ko. Naramdaman ko naman na may marahang humahaplos sa mukha ko.
“ano ba?!”
“yuck!! Autumn!! Ambahoo ng hininga mo!! Bumangon ka na diyan.. antagal mo pa naman maligo.”
Napabangon ako dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. Parang bigla akong nahiya kasi naamoy ni kuya ang
morning breath ko?? Napatakbo tuloy ako sa banyo para maligo.
Pagkatapos ko magbihis, nakita ko si nanay, tatay at kuya na nakaupo na sa lamesa. Tumabi ako kay
kuya at tumatawa siya ng mahina.
“nay, o si kuya tinatawanan ako!!” napatingin naman si kuya sa akin na halatang pigil ang tawa...
GRRRR!!!! Waaahhh!!! Juskooo!!! Bat ba may ganito akong kuya?!
“halalalala.... ano na naman ang ginagawa ko sayo autumn?! Kasalanan ko bang tulo laway ka matulog...
siguro pinagnanasaan mo si heaven sa panaginip mo noh?! Siguro kayo na!!” napatingin naman si tatay
sa akin.
“autumn totoo ba yun?! Aba!! Bata ka pa..bawal ka pa magkaroon ng kasintahan maliwanag ba??”
pinandilatan ako ni tatay ng mata.... waaaahhhhhh!!! HINDI KO NAMAN BOYPREN SI HEAVEN EH...
ngumuso ako at hindi na ginalaw ang pagkain. Hindi na rin ako pinansin nila kuya.
Naglalakad na kami papuntang eskwelahan nang maramdaman kong kumakalam ang tiyan ko.
Napahinto ako sa paglalakad at hinawakan ang tyan ko. Tapos dighay ako ng dighay. Ganito ako kapag
gutom DIGHAY NG DIGHAY.... hahaha pagpasensyahan niyo na.. tao lang.
Napansin siguro ni kuya na hindi na ako nakasunod sa kanya kaya nilingon niya ako at binalikan ako.
Nakaupo na ako sa kalsada at tinatamaan na ng mga alikabok ng tricycle na dumadaan.
“oh.” Inabot ni kuya sa akin ang
SUPOT NG PANDESAL!!! (*Q*)
Naglaway ako bigla. Kinuha ko yun at binuksan. May tatlo pang laman... ayos!! Pwede na to!!
“bilisan mo na autumn. Ambagal naman kumilos eh. Andami kasing arte.” Puro sermon ang naririnig ko
kay kuya. Ay teka?! Bat ko tinanggap ang binigay niya?! Diba dapat galit ako sa kanya?? Ok lang yan,
panlaman tiyan din to... mamaya di ko na siya papansinin.
“huy, autumn.” Pinindot pindot na ni kuya ang pisngi ko. Nasa tapat na kami ng gate at naubos ko na ang
pandesal ko.
“ME LAAAAAAAAAABBBBBBBBBBSSSSSS!!!!!” umalingawngaw na naman ang boses ni summer. “ano ba
yang kaibigan mo, autumn. Nalunok ata niya ang megaphone ni principal.” Reklamo ni kuya. Natawa
nalang ako.
“ayan!! Bati na tayo.” Hinawakan niya ang dalawa kong balikat at hinarap sa kanya. “ito tatandaan mo
ha autumn. Kapag malungkot ka tawagin mo si kuya. Kapag may nang –away sa yo tawagin mo si
kuya. Dahil si kuya nandyan lang sa tabi nakabantay palagi.”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Nanlaki ang mata ko at feeling ko nanlamig ang kamay ko. “may problema ba autumn? Parang natatae
ka eh.” Sabi ni kuya sa akin. “ahh k-kasi k-kuya....”
hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil may biglang lumambitin sa likod ni kuya. Wag niyo na itanong
kung sino ok?
“aish!! Ano ba summer. Pumila na kayo dun. Ok ka lang ba autumn?” tanong ulit ni kuya. Tumango
nalang ako para matahimik na.
“sige na doon na kayo.aish!!” napatingin ako sa likod kung bakit napasimangot si kuya. Nandyan na pala
si heaven. Bakit kaya ang init ng dugo ni kuya kay heaven? Ay!! Nasabi na pala niya kagabi.
Pumila na kami para sa walang katapusang, FLAG CEREMONY. Dagdagan pa ni principal na hawak na
naman ang megaphone niya. Pagkatapos ng nakakabingi niyang mga paalala, pumunta na kami sa mga
classroom namin. Siksikan na naman kami kasi public school. Yung iba sa amin may mga baong upuan at
ang iba naman nagtitiis sa rocking chair na upuan.
Buti nalang hindi ganun ang inuupuan ko. Magkakatabi kami ni heaven at summer. Mabait ang adviser
namin pero makulit ang nasa likod ko. Binabato ba naman ako ng papel.
Si budoy pala... peste talaga yang budoy nayan!! Alam niyo bang dapat kabatch yan nila kuya pero palagi
nalang siyang nagrerepeat kaya ayan, kasabay namin. At kilala din siyang siga sa buong school namin.
Isusumbong ko na to kay ma’am ganda ee.
“aray!!” binato naman ako ng papel. Napalingon sa akin si heaven at summer.
“bakit ba kanina ka pa aray ng aray diyan ha autumn?” tanong ni heaven.
“si budoy kasi binabato ako ng papel.” Napalingon kaming tatlo sa kanya at nakadila pa siya sa aming
tatlo. “wag mo nalang pansinin.”sabi ni summer. Yun nga ang ginawa ko, pero tinuloy parin niya. HINDI
KO NA KAYA MAGTIIS.
“ma’am!! Si budoy po nambabato ng papel!”
*SILENCE* *CRICKET SOUND*
Alam niyo yung tipong, ALL EYES ON ME?? Lahat ata sila nakatingin na sa akin. Pero sadyang bingi ang
ma’am namin kaya patuloy parin siiya sa pagsusulat sa black board?
“MMMMMMAAAAAAAAAAAAMMMMMMMMMMM!!!!!!!”
“ayngaoiehfjoiajef!! Ano ba autumn?!” hala!! Siya pa nagalit?
“ma’am si budoy po nambabato ng papel.” Nanlisik ang mga mata ni ma’am. Alam niyo yung mga
kontrabida sa amine? Kulang nalang ata ay latigo mukha nang anime si ma’am.
“budoy! Tumayo ka diyan!! Doon ka sa labas!!” nakita ko namang sumenyas si budoy. Nilagay niya ang
hintuturo niya sa leeg at gumuhit pahalang. (dead sign) ano ibig sabihin nun? Nakaupo na ako at
ginagaya ko ang ginawa ni budoy. Napansin ako ni summer.
“huy, autumn anong ginagawa mo diyan?”
“eh, sinenyasan ako ni budoy eh. Sabi ganto.” Ginawa ko yung ginawa ni budoy. “hala kaaa!!!!!”
napasigaw si summer buti nalang at maingay ang klase.
“h-hala!! B-bakit?!” kinabahan ako sa reaksyon ni summer. “ibig sabihin nun patay ka!”
O________O
p-patay a-ako?!
Recess time....
Naglabasan na ang mga kaklase ko. Pero ako naiwan sa loob. Parang ayokong lumabas ng classroom.
Maya maya lumapit ang isa kong kaklase sa akin. “autumn pinapatawag ka ni budoy.”
Halaaa!!! Pinapatawag daw ako. Dahan dahan akong tumayo sa upuan ko. Nanlalamig pa ang mga
kamay ko habang lumalabas ng classroom. Hahakbang palang ako palabas ng pinto nang may humatak
sa kamay ko.
“wag po!!! Wag po!!! Sorry na budoy!! Hindi na kita isusumbong kay ma’am!! Kahit isang pad pa ang
ibato mo sa akin!! Ok lang!!” nakaramdam ako ng batok.
“pag hindi ka tumigil kakangawa diyan, talagang isang pad ang ibabato ko sayo.” Ay si summer pala..
hehe... hindi pa ako nakakasagot nang bigla niya akong hinatak sa mga nagkukumpulang estudyante na
nakatingala sa puno ng mangga. Pati tuloy ako napatingala. Akala ko kasi mahuhulog na mga bunga kaya
pinansahod ko ang blouse ko, pero iba ang nakita ko.
O_________O
SI BUDOY NAKASABIT SA PUNO!!!
“s-summer, b-bakit nakasabit siya diyan??” kinakalabit ko si summer pero hindi maalis ang tingin ko kay
budoy na parang umiikot ikot pa sa puno.
“sinabit ng kuya mo. Nalaman kasi niya na binabato ka sa classroom eh.” Nanlaki lalo ang mata ko sa
narinig.
“asan si kuya?!” tanong ko kay summer.
“nasa principal’s office.”
Halos liparin ko na ang principal’s office. Nakita ko doon si kuya na pinapagalitan ni principal.
“ma’am principal. Patawarin mo na po si kuya.” Nagawa ko paring sabihin yun kahit na hingal na hingal
ako. Napatingin naman silang dalawa sa akin.
“patawarin? Bakit?” nagtaka naman ako sa tanong ng principal. Bigla namang sumingit si kuya.
“ahh... s-sige po madam principal. M-mauna na ako.” Hinila ako palabas ni kuya. Bakit kaya siya
pinatawag sa principal’s office??
Uwian na ng makita ko si kuya sa labas ng pinto namin. Nakita din siya ni budoy at parang hindi niya
alam kung san magtatago. Ang galing talaga ni kuya!! Siya ang AKING KNIGHT IN SHINING ARMOR
“kuya thank you nga pala kanina ha.” Naglalakad na kami pauwi. Nginitian lang ako ni kuya. Humarap
siya sa akin.
“alin? Yung kay budoy? Sus!! Syempre bunso, ipagtatanggol kita. Itong tatandaan mo. Hindi man ako si
superman,batman,spiderman,ironman, wolfman. Ako naman ang iyong nag iisang gwapong kuya na
palaging magliligtas sayo.”
Hmmm... sabihin na nating dahil sa tuwa, hinalikan ko siya sa pisngi. Pareho kaming nagulat pero mas
nagulat ako. Alam niyo kung bakit??
NAKITA KONG NAMULA SI KUYA.
CHAPTER 3- PROMISE ME
“kuya, ano ba pinag usapan niyo ni madam principal?” naglalakad na kami pauwi. Simula kasi nung
pinatawag siya ni principal, araw araw na siyang nandun. Di kaya....
My gosh!! Di kaya nirerape siya ni principal?? Hala O______O hindi naman siguro ganun si principal.
“h-ha?! Wala yun.wag mo nang pansinin yun.” Nakangiti si kuya sa akin. Bigla akong pumasan sa likod
niya.
“KYAAAAHHH!! Kuya, punta tayo ng tabing dagat.” Inayos ako ni kuya sa likod niya at tumakbo na...
Ambilis talaga tumakbo ni kuya. Tapos anlapad pa ng likod niya. Siguro pagbinata na si kuya madami
tong magiging girlfriend. PERO, AYOKO ayoko siyang magkagirlfriend!! Waaaahhh!!!
“ayan dito na tayo.” Binaba ako ni kuya sa buhanginan. Ang ganda talaga ng dagat. Kulay blue. Ganito
lang ang palagi naming ginagawa ni kuya. Ang pagmasdan ang dagat.
“Autumn, hubarin mo na ang sapatos mo. Hindi na mainit ang buhangin.” Hinubad ko ang sapatos ko
pati ang medyas.. huwaw!! Hanglambot talaga ng buhangin.
“AUTUMN!!” bigla akong tinawag ni kuya at bigla akong binasa ng tubig. Lagot ako kay nanay!!
“KUYAAAAAAAAAA!!!!!!!!!” im sure namumula na naman ako sa galit!!!
“hahahaha... habol autumn!!” inasar pa niya ako at nagtakbuhan kami sa beach. Hindi ko alam kung
anong oras na kami nakauwi basta namalayan nalang namin na gabi na pala. At dahil hindi naiwasan,
nagtampisaw kami sa dagat. Umuwi kaming basang basa.
“juskooo!! Ano na naman bang ginawa ninyong magkapatid? Bat basang basa kayo?? Hala!! Sige pasok
sa kwarto at magbihis kayo.” Nagpaunahan kami ni kuya sa kwarto at syempre......
Si kuya ang nauna. (_____ _____) pag takbuhan, wag niyo na akong asahang manalo. Alam niyo naman
si kuya, me lahing kabayo yan.. shhhh!!!
Nga pala, speaking of takbuhan, alam niyo bang si kuya na ang president ng track and field ng school??
Andami niya na ring natanggap na award. Nung isang araw nga lumaban siya sa kabisera (kabisera
means parang city.) at siya ang nagfirst. Ang galing ng kuya ko eh. Kaya mahal ko yan eh.
Natapos si kuya at ako naman ang nagbihis. Pero, dahil katabi lang ng kwarto namin ang salas, naririnig
ko sila nanay na nag uusap. Hindi ko nga lang marinig kung ano ang pinag-uusapan nila.
“mag iingat ka doon ha.” Sino ang aalis?
“hindi ko po alam kung paano ko sasabihin kay autumn.” Sasabihin? Ang alin?
“maaintindihan ka ng kapatid mo.”
Hindi ko na natiis kaya lumabas na ako ng kwarto. Kitang kita ko na namumutla si kuya.
“nay, tay kuya ano pinag uusapan niyo?” tanong ko sa kanila.
“anak ang kuya.....”
“tara kain na tayo. Nagutom ako eh.” Alam niyo yung pakiramdam na parang may nililihim sayo ang
isang tao? Yun kasi ang nararamdaman ko ngayon eh.
Simula nung pangyayaring yun, palagi nalang pinapatawag si kuya ni madam principal. Lalo tuloy ako
naghihinala. Tapos kapag recess naman at magkasama kami ni kuya, lumalayo pa siya sa akin kapag
kausap niya ang mga members ng track and field team. Ano bang meron talaga.
Isang hapon, hinihintay ko si kuya sa tapat ng gate. Pinatawag kasi siya ng coach nila. Sakto namang
palabas na si heaven at summer.
“best, di ka pa uuwi?” tanong ni summer sa akin. Umiling ako. “hmmm... aantayin ko lang si kuya.”
“ah, kausap na naman ni coach? Answerte talaga ng kuya mo.” Biglang nasabi ni heaven. “huh? Bakit
naman?” bakit naman niya nasabing maswerte si kuya?
***
Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa office ng coach nila kuya. Isa lang ang nasa utak ko. Ang
mga sinabi ni heaven sa akin.
“kasi nga diba, nagkaroon ng scholarship ang kuya mo sa maynila. Sa isang sikat na eskwelahan na siya
sa maynila mag-aaral. Matalino na ang kapatid mo magalng pa sa track and field kaya binigyan siya ng
scholarship. Balita ko mahal dun eh. Teka, hindi pa ba niya nasasabi sayo?”
“KUYA!!” napalingon si kuya at ang coach sa akin.
“a-autumn. Diba sabi ko—“
*PAK*
Sinampal ko si kuya. Nabigla ako, ang coach niya at siya. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin.
Naramdaman ko nalang na tumutulo na ang luha ko. “ang *sniff* daya mo!! *sniff* bakit kailangan
*sniff* si heaven pa ang *sniff* magsabi sa akin? *sniff* aalis *sniff* ka pala. Nakakainis ka!!”
Narinig kong tinawag niya ang pangalan ko pero hindi ko na siya pinansin. Tumakbo ako ng tumakbo
papuntang bahay. Dahil malabo na ang paningin ko dahil sa mga luha ko, halos magkandarapa ako sa
kalsada.
“naku ineng, ayos ka lang?”
Marami ang tumutulong sa akin pero hindi ko na sila magawang pasalamatan dahil masama ang loob ko
kay kuya. Akala ko ba, hindi niya ako iiwan? Paano na ako kapag may umaway sa akin? Wala nang
magtatanggol sa akin?
“anak nandyan ka na pala. Asan ang.... anak umiiyak ka ba?” hindi ko na pinansin si nanay. Tuloy tuloy
lang ako sa kwarto ko at nilock ang pinto. Ayokong makausap silang lahat. Naiinis ako!! Pakiramdam ko
pinagkaisahan ako ng buong mundo. Lahat sila alam na aalis na si kuya pero ako hindi niya sinabihan.
Nakakainis siya.
“autumn. Buksan mo tong pinto!!” narinig ko ang boses ni kuya.
“ayoko!! Galit ako sayo umalis ka na!! Diba pupunta ka ng maynila?? Umalis ka na!!” ayoko ko na siyang
makita pa. Naiinis talaga ako. Hindi pala, GALIT AKO SA KANYA!!
“anak, ako na ang kakausap sa kapatid mo.” Narinig kong sabi ni nanay.
*TIK* (tunog yan nang nabuksang doorknob. Low quality ang sound effect ko.)
“autumn.” Mahinahong tawag ni nanay.
“ayoko ko!! Ayoko kayong makausap!! Galit ako kay kuya!! Iiwanan niya ako!!” nakadapa ako sa kama at
pinapadyak padyak ko ang paa ko. Naramdaman kong lumubog angkanang side ng kama. Umupo si guro
si nanay.
“autumn, umayos ka. Malaki ka na. Gusto ka lang makausap ni nanay.” Mahinahon parin ang boses ni
nanay. Pero ako matigas ang ulo ko kaya nakadapa parin ako. Hindi ba nila maintindihan na ayoko nang
makita si kuya?? Nasasaktan ako kapag nakikita ko siya. Kasi alam ko aalis na siya.
Tinihaya ako ni nanay at inakbayan. Sinandal niya ang ulo ko sa dibdib niya. “autumn, makinig ka kay
nanay ha?” hindi na ako sumagot dahil iyak parin ako ng iyak.
“anak, alam mo naman na pangarap talaga ng kuya mo na maging champion gntrack and field diba?
Ngayon, binibigyan siya ng Diyos para sa pangarap niya na yun. Alam mo namang mahirap lang tayo
diba? Hindi kayang ibigay ni nanay at tatay ang pangarap ni kuya mo. Kapag dito lang siya nag aral sa
probinsya natin, wala siyang mararating. Naiintindihan mo ba ako?” napaisip ako sa mga sinabi ni nanay
sa akin, pero hindi parin ako sumasagot. Tumigil lang ako sa pag iyak.
“mahal mo ang kuya mo diba?” tinignan ko si nanay. “opo *huk* naman.” Ngumiti lang si nanay. “yun
naman pala eh. Kung mahal mo ang kua mo, dapat matuto karing mahalin ang mga bagay na importante
sa kanya. Anak, kapag mahal mo ang isang tao, lahat ng mahalaga at importante sa kanya dapat
pahahalagahan mo rin. Hindi ka dapat maging makasarili. Pag nagmahal ka, wag mong iisipin kung saan
ka sasaya.isipin mo palagi kung saan sasaya ang taong mahal mo. Maliwanag ba?” tama si nanay. Kung
mahal ko si kuya, dapat mahal ko rin ang pangarap niya. Tumango ako.
“ayan. Ambait talaga ni bunso ko. Oh, halika na andami mong gasgas. Gamutin natin.” Tumayo na siya sa
kama at lumabas ng pinto. Sumilip naman si kuya. Hindi ko siya pinansin sa halip ay humarap nalang ako
sa dingding. Aalis nalang naman siya diba, dapat hindi ko nalang siya pansinin kasi masakit kapag umalis
siya.
“a-autumn.” Naramdaman ko na kinakalabit niya ako.
“a-autumn... ano s-sorry na *sniff*” tiisin mo autumn. Galit ka kay kuya winter.
“autumn, sorry kung hindi ko sinabi sayo na aalis ako ha. Kasi... kasi ayokong malungkot ka eh. Wag ka
nang magalit sa akin autumn. Please? *sniff*” humarap ako kay kuya at nakita ko na umiiyak siya.
Pinunasan nga lang niya kaagad nung humarap ako. Niyakap ko siya.
“sorry din kuya kasi naging selfish ako. Hindi ko inisip kung ano ang magpapasaya sayo. Sorry.”
Naramdaman kong yumakap din siya sa akin. “bati na tayo ha?” narinig kong bulong niya.
Mabilis lumipas ang mga araw. Hindi ko namalayan, gagraduate na pala si kuya. At alam niyo ba? Siya
ang salutatorian ng batch nila!! Yipiiee!! Tapos ako naman third honor ng grade three. Wiiieee tuwang
tuwa nga si nanay at tatay sa amin eh.
Natapos na ang graduation at may konting salu salo sa bahay. Pero kamini kuya, pumuslit papuntang
tabing dagat.
“kuya,” nakaupo kami sa buhanginan at nakatanaw lang sa dagat.
“hmmm??” nagtama ang mga mata namin. At masasabi ko na yun ang pinakamagandang view na nakita
ko.
“promise me na hinding hindi ka makakalimot na sumulat sa akin ha.” Nilabas naman niya ang hinliliit
niya. Ibig sabihin pinky promise.
“promise.” Kinabit ko naman ang hinliliit ko sa kanya.
“ako, si winter luke tolentino ramirez, nangangako kay autumn madison tolentino ramirez na hindi ako
makakalimot na tumawag at sumulat sa kanya. Pinapangako ko rin na oras na magkita kami, walang
magbabago sa aming dalawa. Siya lang ang nag iisa kong kapatid na mahal na mahal ko. Tandaan mo to
autumn, mahal na mahal kita.” Ngumiti ako sa kanya.
“ako, si autumn madison tolentino ramirez, nangangako kay winter luke tolentino ramirez na hihintayin
ko siya kahit na kailan pa man niya naisipang bumalik. Pinapangako ko rin na sasagutin ko ang mga
sulatniya sa akin. Siya lang ang nag iisa kong kuya na mahal na mahal ko. mahal kita kuya winter.”
Shinake namin ang magkasabit naming hinliit at sumigaw.
“ang pnagakong binitawan gagawing palaka ang sinumang kinalimutan. Hahahhaha...”
Kinabukasan, umalis na si kuya.
And he PROMISE ME and i believe in him.
Chapter 4- MY KUYA IS BACK
After two years...
Dalawang taon na pala simula nang umalis si kuya. At sa loob ng dalawang taon nayun, marami ang
nagbago.simulan natin sa dalawa kong bestfriend na sina heaven at summer. Si summer, nalaman niya
na hindi pala siya ang tunay na anank ng mga magulang niya. In short ampon siya. Ang tunay niyang mga
magulang ay ang former governor ng probinsya namin. Si heaven naman, nalaman niyang hindi pala
magsasaka ang mga magulang niya. Hindi siya ampon kundi, may ‘hidden wealth’ ang pamilya niya.
Mayaman pala talaga sila. Tapos si nanay at tatay naman, yung dating sari sari store nila, naging grocery
na. Mabilis lumago ang negosyo namin at nadagdagan pa ang branches namin, pero doon parin kami
nakatira sa bahay namin.
Ako? Ano nga bang nangyari sa akin sa nakalipas na dalawang taon? Hmmmm.... simula nung umalis si
kuya, palagi nalang akong naririnig nila nanay at tatay na umiiyak sa kwarto ko. sanay kasi akong
pinapatulog ni kuya, pero nung umalis siya, wala nang nagpatulog sa akin. Palagi narin akong nag iisa.
Tuwing walang pasok, pumupunta ako mag isa sa tabing dagat, pinagmamasdan ang langit hanggang sa
lumubog ang araw. Sobrang nagbago ang buhay ko nung nawala si kuya. Buti nalang sumulat siya sa akin
isang linggo pagkatapos niyang umalis. Sabi niya sa akin, wag na daw akong malulungkot kasi tutuparin
daw niya ang pangako niya. Palagi narin namin siyang tinatawagan sa cellphone. Nakakatuwa kasi hindi
nawala ang communication namin, pero miss ko parin si kuya winter ko. i just wondered, kasi hindi na
siya tumatawag ng madalas di katulad dati.
“first honor, ramirez, autumn madison T.” Ay tinawag na ako. Graduation day nga pala namin ngayon.
Tumayo ako sa upuan ko at dahan dahang naglakad at umakyat sa stage. Nandun na si nanay at tatay
sila ang magsasabit ng medal ko. alam niyo ba? Birthday ko ngayon kaya mas masaya. Pero
pinakamasaya sana kung nandito si kuya at taga kuha ng picture namin. Haaayyysss.....
Natapos kaagad ang graduation namin. Ang daming umiyak na mga magulang at pati rin kami—kami nila
heaven at summer. Syempre, high school na kami. Mayaman sila at malamang sa alamang eh bigatin ang
mga school na papasukan nila. Sayang hindi ko sila makakasama. Ako kasi, nakapasang scholar sa school
ni kuya. TAMA!! Kasama ko si kuya sa school niya. YES!!!
“waaahhh!!! Best, mamimiss kita.” Magkayakap kami ni summer at parehong umiiyak, ang balita ko kasi,
maiiwan siya dito at mag-aaral sa isa sa mga private school dito sa probinsya namin. “a-ako din best.
Wag ka mag-alala, dadalawin kita.” Tinignan ako ni summer sa mga mata. “kapag dumalaw ka, isama mo
si winter mylabs ha.” Sabi ko nga eh. Mas namimiss niya si kuya kesa sa akin. Tumango nalang ako at
nagtatatalon na umalis. Lumapit naman sa akin si heaven.
“a-autumn.” Hindi pa man siya nagsasalita ay niyakap ko na siya. Naramdaman ko ang pagkabigla niya.
“mamimiss kita heaven.” Agad niya akong niyakap pagkarinig niya nito. Humiwalay siya sa pagkakayakap
at tinignan ako sa mga mata. “autumn,happy birthday. Anyatin mo ako ha. Liligawan kita kapag pwede
ka nang ligawan. Mahal na mahal kita.” He kissed my cheek at umalis na.
Nagkaroon ng kaunting salu salo sa bahay namin, pero ako may inaantay na tawag mula sa cellphone ni
tatay. Hindi pa niya kahit kailan nakalimutan ang birthday ko. lahat sila, nagkakasiyahan pero ako,nasa
loob lang ng kwarto ko at tinititigan ang cellphone.
“autumn.” Sumilip si nanay sa kwarto ko. lumingon ako sa kanya. “kain na tayo.” Binalik ko ang tingin ko
sa cellphone. Wala akong ganang kumain. Napansin ko na nasa harap ko na pala si nanay. She held my
chin and lift my face. “anak, hindi ka nakalimutan ng kuya mo. Wag ka nang mag-alala. Halika na,
magagalit yun sayo kapag nalaman niyang hindi ka kumakain.” Umiling parin ako. “nay,aantayin ko po
ang tawag niya. Kapag tumawag na po siya, saka lang po ako kakain.” Napabuntong hininga si nanay.
Alam niyang kapag ganito na ang sagot ko, wala na siyang magagawa pa. Lumabas na siya ng kwarto at
binalik ko ang tingin ko sa cellphone.
Muling sumilip si nanay, pero hindi lang siya nag-iisa nakita ko rin kasi si
Tatay. Parehong malungkot ang itsura nila. Pareho silang pumasok sa loob at tinabihan ako. “anak, wag
ka na malungkot. Baka busy lang ang kuya mo. Matulog ka na.” Magmamatigas pa sana ako pero, kinuha
na ni atay ang cellphone niya. Napilitan akong magpalit ng damit at nahiga sa kama. Tinabihan ako ni
nanay at niyakap ko siya. “nay, hindi pa naman po tapos ang birthday ko diba?” tinignan ko si nanay sa
mata at tumango siya.
Kinabukasan, maaga akong nagising. Agad kong pinuntahan si tatay sa kwarto niya para tanungin kung
tumawag ba si kuya, pero...
“anak, hindi eh. Pasensya na.” Malungkot na sabi ni tatay. Tuluyan na akong umiyak. “n-nay *sniff* bakit
ganun si *sniff* *sniff* si kuya.... na-nakali *sniff* nakalimutan na niya ako *sniff*” naramdaman kong
niyakap ako ni nanay.
“anak, hindi ka kinalimutan na kuya mo. Tahan na. Intindihin mo nalang ang kuya mo, baka busy lang
siya sa maynila. Alam mo namang ang hirap mag-aral lalo na’t scholar pa siya. Tahan na ha?” alam kong
sinabi lang yun ni nanay para gumaan ang loob ko.
Bakit kahit nangako na si kuya sa akin noon, pakiramdam ko hindi niya yun kayang tuparin? Totoo kaya
ang kasabihang PROMISES ARE MADE TO BE BROKEN?
Lumipas pa ang mga araw at hindi talaga ako nagawang batiin ni kuya. Tumawag naman siya at pinaalala
ko sa kanya ang birthday ko pero ang tanging sagot lang niya ay.
“happy birthday”
Hindi talaga siya ang kuya ko. hindi kaya may sumaping alien sa kuya ko nung nasa maynila siya?
O_____O
***
“anak, mag impake ka na.” Tinatanong niyo siguro kung saan ako pupunta noh? Pupunta kaming
maynila!!!!! Doon na kasi diba ako mag-aaral? Doon na kami titira para sama sama na ulit kaming
pamilya. Yung negosyo nila nanay at tatay dito, may katiwala sila kaya no sweat!! Hahaha... excited na
akong makita si kuya koooo!!!
Nakabili narin ng sasakyan sila nanay at tatay mula sa naipon nila sa negosyo nila. Wala naman na kasi
silang problema sa pag-aaral ni kuya kasi diba scholar nga siya. Sabi ni nanay, magtithird year na daw si
kuya ngayong pasukan. Hindi ko narin masyadong nakakausap si kuya kasi parang iniiwasan niya ako.
Hindi ko alam kung bakit.
Nakasakay na kami sa sasakyan namin na vios ang tatak?? Ewan ko basta nakita ko sa likod may vios na
nakalagay sa likod eh. Basta, yun na yun. Nakatulog na ako sa biyahe kasi hindi ako natulog kagabi sa
sobrang excited sa pagpunta sa maynila. Namalayan ko nalang na nasisinagan ako ng araw.
Minulat ko ang mata ko at napansin ko na nasa isa akong kwarto. Ang laki ng kwarto, siguro mas malaki
ito kesa sa kwarto namin ni kuya sa probinsya dati. Kasi doon, sa probinsya, isang kama lang ang nandun
tapos yung electricfan namin. Dito sa maynila kulay white yung kulay nung dinding tapos may malaking
cabinet na may salamin. Kitang kita ko nga ang sarili ko na gulat na gulat eh. Tapos, may kurtina na green
na tumatakip sa bintana.
Nagbukas ang pinto at nakita ko si nanay. “gising ka na pala anak. Halika na kain na tayo ng tanghalian.”
Excited akong lumabas dahil, im sure nandyan si kuya. Pero, nadisappoint lang ako kasi si tatay lang ang
nakaupo sa lamesa. Para bang nabasa nila nanay at tatay ang nasa isip ko.
“anak, mamaya pa uuwi ang kuya mo.” Ngumiti lang ako sa kanila at umupo sa lamesa. “nay,tay,
kaninong bahay to?” tanong ko sa kanila.
“sa atin.” Halos mailuwa ko na ang kinakain ko. paano kami nagkaroon ng bahay dito sa maynila?
“p-paano nangyari yun tay?” tumingin lang si tatay sa akin.
“kasi anak, bahay talaga ito ng kapatid ko pero, nung namatay siya sa akin niya pinamana ito. Wala kasi
siyang pamilya maliban sa akin.” Aahhh!!! Kaya pala.
Dalawang palapag ang bahay namin dito. Di hamak na mas malaki kesa sa bahay namin sa probinsya.
Pagpasok mo nang pintuan, bubungad kaagad sayo ang sala namin na may sala set na gawa lahat sa
kawayan. Meron ding tv na katamtaman lang ang laki. Sunod mong mapapansin pagpasok ng pintuan
ang hagdan na apat na baitang lang ang taas. Tapos may tatlong pinto sa maliit na hallway. Katapat
naman ng pinto ay ang divider na ang nasa likod ay ang kusina namin. May dalawang pinto dito na ang
isa ay ang bayo at ang isa naman ay papuntang garahe. Yung kainan namin ay katapat ng pintuan ng
banyo.
Nagulat ako nang may lumabas na tao mula sa garahe namin. Akala ko nga multo kasi ang tanda na niya.
“n-nay, may multo ba dito?” napatingin si nanay doon sa bagong dating na matandang babae at ngumiti.
“hindi yan multo anak, siya si aling Ising. Katiwala siya dito.” Aaaahhhh!!!
Tapos na kaming kumain at tumulong kami ni nanay sa pagliligpit ng hapagkainan. Nalaman ko na si
aling ising pala ang kasama ni kuya sa loob ng dalawang taon. Mabait naman siya yun nga lang may
pagkabingi minsan dala ng katandaan. Wala na rin daw siyang pamilya. Patay na ang asawa niya at hindi
sila nagkaroon ng anak.
Niligpit ko na ang mga gamit ko at nakipag kwentuhan pa kay aling ising. Nasa garden kami nun at
tinutulungan ko siya magdilig ng halaman. Naputol ang pagkukwentuhan namin nang magbukas ang
gate at pumasok sa bahay si........
“kuya!!!!” tumakbo ako sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
“a-autumn?!” dala siguro ng pagkabigla kaya niya nasabi yun. Dahil sa sobrang pagkamiss ko sa kanya,
lahat ng tampo ko sa kanya ay nawala. Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya at hinawakan ko siya
sa kamay. “kuya, tara bilis nasa loob na si nanay at tatay.”
Ang laki na ng pinagbago ni kuya. Tumangkad siya lalo. Mas nagform ang mga muscles sa balikat niya at
mas gumwapo. Chinito parin siya, matangos ang ilong, maputi at medyo humaba ang buhok niya at mas
nagmatured ang itsura niya. Hindi na siya katulad dati nung nasa probinsya kami na mukhang totoy
talaga siya.. wahahaha.. ang gwapo ni kuya.
“nay, tay nandito na si kuya!!” lumabas si tatay sa kwarto sa taas at sumilip naman si nanay mula sa
kusina. Sinalubong nila kami.
“anak, ang laki laki mo na!” mahigpit na niyakap ni nanay si kuya at niyakap niya rin ito. Ganun din ang
ginawa ni tatay. Grabeh, naiiyak ako sa eksena. Miss na miss ko na talaga si kuya ko.
“nay, kelan pa kayo dumating? Sana nagpasabi kayo para hindi nalang ako pumasok.” Nasa sala kami at
tuloy parin ang dramahan namin. Umiling lang si nanay sa sinabi ni kuya. “ayos lang kami anak. Ang
gwapo mo na winter. Siguro ang dami mo nang naging girlfriend ano?” napayuko lang si kuya sa sinabi ni
nanay. Tumawa naman ako ng mahina.
“hahaha... binata na ang anak ko. ipakilala mo sa amin ang girlfriend mo ha.” Inakbayan ni tatay si kuya
at nagtawanan kami.
***
Nagsalu salo kaming mag anak sa hapag kainan. Andami naming napagkwentuhan pero napansin ko lang
na parang simula kanina, hindi pa ako pinapansin ni kuya. Galit kaya siya sa akin?
Niligpit na namin ang pinagkainan namin at naghanda na para matulog. Tutal, sabado naman bukas kaya
mamamasyal daw kami. Lumabas na ako ng banyo dahil tapos na akong maligo. Nagulat ako nung nakita
ko si kuya na nakatayo sa tapat ng pinto.
“kuya, tabi tayong matulog ha?” nakayuko lang siya at inangat ang ulo niya. “h-hindi pwede autumn eh.”
“b-bakit?” ayaw na ba akong katabi ni kuya?
“autumn dalaga ka na. Binata na ako. Hindi na tayo mga bata na kailangan pang magtabi sa kama.”
Nakahawak pa siya sa balikat ko. and so kung dalaga’t binata na kami? Napalitan na ba nun ang
katotohanang magkapatid kami?
“ano ngayon?” inosente ng tanong ko. napabuntong hininga siya. “autumn, may mga bagay na hindi na
natin pwedeng gawin. Malaki na tayo. Ano nalang ang iisipin ng ibang tao?”
Tama ang hinala ko. hindi na siya ang kuya ko.
Humikbi ako ng mahina. “b-bakit ka ba ganyan kuya? *sniff* kinalimutan mo *sniff* ang birthday ko.
*sniff* ta-tapos ganyan ang *sniff* ganyan ang iaasta mo sa akin? *sniff* a-akala ko ba *sniff* akala ko
ba, walang magbabago?”
Nag iba ang itsura ng mukha ni kuya. Nagulat ako sa sunod niyang ginawa.
Tinulak niya ako at napaupo ako sa sahig higit pa dun, masakit ang sunod niyang sinabi. “pwede ba
autumn. Tigilan mo nga ako. Ayoko ng isip bata. Pagod ako.” Pumasok siya sa banyo at ako naman,
nakaupo parin sa sahig at pilit na iniintindi ang mga sinabi niya, pero imbes na naintindihan ang lahat,
napaiyak nalang ako doon.
“anak.” Nasa tabi ko na si nanay. Niyakap ko si nanay at parang batang nagsusumbong. Pinakalma niya
ang loob ko at pinatulog na sa kwarto ko at agad naman akong nakatulog dahil sa kakaiyak.
Kinabukasan, maaga akong nagising at nakita kong magang maga ang mata ko sa salamin. Bumaba ako
ng hagdan at nakita ko sila nanay, tatay at kuya sa may sala. Yumuko nalang ako nang nagtama ang
paningin namin ni kuya.
“good morning nay, tay... k-kuya” yumuko ako dahil ayokong tignan si kuya. Hindi ko alam kung anong
mararamdaman ko sa ginawa niya sa akin kagabi.
“maupo ka.” Tinuro ni nanay ang upuan katabi ni kuya. Kahit na nanginginig ang tuhod ko ay sumunod
lang ako kay nanay.
“mag-usap kayong dalawa diyan. Maliwanag ba?” pagkasabi ni nanay tumayo na sila ni tatay at umalis.
Nagkatinginan lang kami ni kuya at yumuko.
Makakapagusap kaya kami ng matino?
Hindi ko aalam kung ilang oras na kaming nakaupo ni kuya, pero nagugutom na ako ee >.<
Nilingon ko si kuya at nagulat ako at nakatingin din siya sa akin. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at
napayuko nalang. Nagugutom na talaga ako. Hindi ko na natiis ang gutom ko kaya tumayo na ako at
pupunta sana sa kusina nang biglang may humawak sa kamay ko.
“a-autumn, s-sandali.” Nilingon ko si kuya at nakayuko lang siya.
“k-kuya, kung may sasabihin ka please ano pakidalian nalang nagugutom na ako eh.” Nagulat ako sa
sunod niyang ginawa. Bigla siyang tumayo at hinila ako papunta sa dining area. Pinaupo ako sa upuan at
pumunta sa kusina. Nakita ko siyang kumuha ng plato, kutsara at tinidor. Bumalik siya sa dining area at
inayos ang lamesa para sa akin. Nilagyan niya ng kanin at ulam namin.
“kain.” Napatingin ako sa kanya at nakayuko na naman siya. May dumi ba sa mukha ko? baka naman
may muta pa ako. Kinapa kapa ko ang mukha ko, pero narinig ko siyang tumawa.
“hahahaha... anong... hahahaha... anong ginagawa mo? Hahahaha.... pina...wahahahaha... pinapakain
kita autumn.” Napasimangot ako sa ginawa niya. Sumubo nalang ako ng kanin.
“dalaga ka na autumn.” Narinig kong sabi niya. Nilingon ko siya at nakatingin siya sa akin. Ang gwapo
niya O/////O
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Ito na naman ang puso ko. dalawang taon na ngang nanahimik itong puso eh tapos ngayon ganito na
naman ang takbo. Asar much!!!
“hehehe...ikaw din naman kuya eh. Binata ka na.” Yun nalang ang naging sagot ko sa kanya. Pero,
ramdam ko parin ang pagiging awkward namin sa isa. Natapos na akong kumain na walang nagsasalita
sa amin at siya, pinanuod lang ako kumain.
Ganito na ba talaga kapag napunta sa maynila, nagbabago ang ugali?
Umakyat ako sa taas at sinusundan niya ako. Asan ba sila nanay at tatay? Pumasok ako sa kwarto at
nakasunod parin siya. Nilingon ko siya at nagulat siya sa akin at yumuko.
“kuya, bat kaba sunod ng sunod?” nakayuko parin siya at nagkamot ng ulo.
“ahh.. ehh... a-ano... a-autumn...” tumingin siya sa akin at parang ang sungit ng mukha niya. “dalian mo
maligo at may pupuntahan tayo.” Tumalikod siya sa akin at naglakad papunta doon sa kwarto niya na
katabi lang ng kwarto ko. nagkibit balikat nalang ako at kumuha ng towel at naligo na.
Paglabas ko ng banyo, nakasalubong ko naman si nanay. “oh, bati na kayo ni kuya mo?” tanong niya sa
akin pero umiling ako. “pero, sabi ni kuya may pupuntahan daw kami.” Napa ahhh nalang si nanay at
nagpunta sa kusina. Ako naman dumiretso na sa kwarto ko para makapagbihis. Sakto naman paglabas
kko nakita ko na si kuya na nakaupo sa sala at inaantay ako. Feeling ko tuloy boyfriend ko siya at
inaantay niya ako kasi may date kami... ihhhh!!! Anubey!!! Kinikilig akooo!!! MALANDI KA AUTUMN!!!
MALANDI!!! PAGNASAAN DAW BA SARILING KAPATID??
“ang tagal mo!!” ayan na naman si kuya, ang sungit na naman (____ ____) di talaga siya ang kuya ko.
kinuha siya at dinala kay mars. Ay sa mars pala.
Sumunod nalang ako sa kanya at nauna siyang maglakad. Nakapamulsa pa siya at ako naman naglalakad
lang.
“bilisan mo nga!” napatingin ako sa kanya at nasa tabi ko na pala siya. “ambagal mo talaga maglakad!!”
sinimangutan ko siya. Asar!!! “sorry ha!!” bigla kong binilisan ang lakad ko.
Hindi ko na alam kung saan ako nakarating. Napansin ko nalang na nasa highway na pala ako. Lumingon
ako sa likod ko at hindi na pala nakasunod si kuya sa akin. Bigla akong kinabahan. Hindi ko pa naman
kabisado ang maynila. Wala akong pakialam kahit na magmukha akong baliw basta...
“KUYAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!” lumingon ang lahat ng tao sa akin. Naiiyak narin ako. Nagsimula akong
maglakad pabalik kung saan ako nanggaling pero lalo ata akong nawala.
“waaaahhh!!! KUYAAAAA WINTEEEEEERR!!! *sniff* kuya koooo” napaupo nalang ako at wala akong
pakialam kahit na pagtinginan pa ako ng mga tao.
“iyakin ka parin hanggang ngayon?” napatingin ako at nakatayo lang si kuya sa tapat ko. bigla ko siyang
niyakap.
“ku-kuya *sniff* saan ka ba *sniff* galing?”
“hala!! Ikaw tong lakad ng lakad kung saan saan eh. Tinaguan lang kita. Wag ka nang sisigaw sigaw
nalang basta basta napagkakamalan kang baliw eh.” Naramdaman kong bigla niyang pinat ang ulo ko.
“ang cute naman nila”
“kuya ang tawagan?”
“baka magkapatid sila.”
“eh, hindi naman magkamukha eh.”
“oo nga, baka nga magsyota.”
HALAA!!! Narinig niyo yun? Bagay daw kami ni kuya?? ANO BA AUTUMN MADISON TOLENTINO
RAMIREZ!! KUYA MO YAN KU-YA.. KAPATID!! WAG PAGNASAAN.
“tahan na. Punasan mo na yang luha mo. Hindi na kita iiwan.” Feeling ko gumaan ang loob ko dahil sa
sinabi niya. Tumango ako at nilagya niya ang dalawang palad niya sa mukha ko. he gently wipe my tears
using his two thumb.
“lika na. Magbobonding tayo.”
Alam niyo ba kung saan niya ako dinala??? Di ko din alam eh. Nung tinanong ko siya, ang sagot niya sa
akinay MOWA daw?? Basta maganda yun wahahaha.... dinala niya ako sa seaside nakita ko ang ganda
nang dagat pero hindi katulad sa probinsya. Dito kasi sa maynila, puro basura tapos ang view na
makikita mo ay ang mga barko na maiingay. Napabuntong hininga nalang ako.
“may problema ba?” nilingon ko siya at may bitbit siyang cotton candy (nagkicrave si author >.<) kinuha
ko yun at tumabi siya sa akin.
Sinimulan ko nang lantakan ang cotton candy ko. “autumn, sorry nga pala kagabi.” Napalingon ako sa
kanya at nasa malayo lang ang tingin niya. “sorry,kasi hindi ko nagawang tuparin ang pangako ko sayo
dati.”
Tumingin nalang din ako sa malayo.tanaw ko yung mga barko na nagsisigalawan. “autumn, miss mo na
ba si kuya winter mo?” parang biglang nanikip ang dibdib ko sa sinabi niya. Niyakap ko siya ng mahigpit.
“kuya, alam mo bang miss na miss na kita? Ano bang nangyayari sayo? Bakit ka ganyan? Bakit ang sungit
sungit mo na? Bakit hindi ka na mabait sa akin? Bakit kinalimutan mo ang huling birthday ko? bakit
bihira ka nalang tumawag? Kelan ka ba magiging palaka dahil sa pagbali mo sa pangako mo?”
naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko pati narin ang pagyakap niya sa akin.
“sorry autumn. Mahirap kasi ipaliwanag kung bakit ako nagkakaganito.” Kumalas ako sa pagkakayakap
sa kanya at tinignan siya sa mga mata niya.
“kuya, handa naman akong makinig at kahit na ano pa man, iintindihin ko yun.” Nagsmile siya sa akin at
inakbayan ako. Hiniga ko ang ulo ko sa balikat niya. Nagsimula na siyang magkwento. Sabi niya, simula
daw nang lumipat siya dito sa maynila, marami daw nagkacrush sa kanya. Noong una daw ok lang pero
natakot na daw siya kasi pati daw sa mga practice sinusundan siya at yung iba nagpapanggap daw na
girlfriend niya. Hindi daw tuloy siya makapanligaw sa iba.
“paano mo naman ieexplain yung birthday ko?” nakasimangot parin ako sa kanya.
“ah, yun ba? Ang totoo niyan may training kami nun sa track and field dahil malapit na ang competition.
Sobrang focus ang lahat sa competition at.. at ano....” nagkamot na siya ng ulo niya.
“at nakalimutan mo ang birthday ko?” tumango siya.
Tumalikod ako sa kanya at nagcrossed arm. “hmmfft!! Tapos hindi ka pa nagsorry sa akin nun. Tapos
inaway mo pa ako. Aba kuya, masyado ka nang spoiled. Dami mo nang kasalanan sa akin.”
Naramdaman kong niyakap niya ako sa likod. “alam ko. at marami pa naman akong time para makuha
ang forgiveness mo eh.” Napangiti ako sa sinabi niya, pero mas napangiti ako nung sinabi niyang.
“i’ll be on your side from now on.” Namula siguro ako at iniba ko ang topic.
“So kuya, may girlfriend ka na?” tinignan niya lang ako at pinisil ang ilong ko. “wala akong girlfriend per
may gusto akong iba.” Parang biglang kinurot ang puso ko sa sagot niya, pero hindi ko pinahalata. “sino
yun kuya? Ano pangalan? Liligawan mo?? Pakilala mo sa akin ha.” Ngumiti lang siya sa akin.
“uwi na tayo.” Hinila niya ako at tumayo na kami. Umuwi na kami sa bahay at nadatnan namin si nanay
at tatay na naunuod ng t.v. lumapit kami sa kanila at nagmano.
“o, bati na kayo?” tumango kami at umakyat na para magbihis. Nagulat ako nang paglabas ko ng kwarto
ko, dala dala ni kuya ang mga gamit niya.
“o, san mo dadalhin yan?” tinuturo ko pa ang dala niyang unan, kumot at isang malaking teddy bear.
Hala!!! Si kuya nagtiteady bear pa?!
“sa kwarto mo....
Tabi na tayong matutulog.” I smile and give him way.
Well, i guess MY KUYA IS BACK.
CHAPTER 5- BACK OFF!! HE’S MINE
Buong bakasyon wala kaming ginawa ni kuya kundi ang mabonding. Para bang yung dalawang taon na
nawala sa amin ay bawing bawi. Hindi na nga namin namalayan ang oras at pasukan na naman. High
school na ako!!!!!
“kuya.” Nakahiga na kami at TAKE NOTE!! MAGKATABI KAMI!!!
“hmmm?” nakapikit na si kuya at magkaharap kami. Ang cute talaga ni kuya. Lalo siyang naging cute
ngayon. Tama si kuya, dalaga at binata na nga kami.
“mahirap ba maging high school?” dumilat kuya at kitang kita ko ang itim na itim niyang mata.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Ano baaa!!!! Biglang kong tinakip ang unan na yakap ko sa dibdib ko. baka marinig ni kuya ang puso ko
eh.
“ mahirap na masaya.” Tumihaya si kuya at tumingin sa kisame. Kinuha ko ang braso niya at humilig ako
sa dibdib niya at nakatingin sa kanyang mukha.
“bakit?” hinawakan niya ang kamay ko at tinapat sa kanyang dibdib sa may puso niya. Ramdam ko ang
pagpintig nun at para bang sumasabay sa tibok ng akin.
“mahirap kasi, ang lessons hindi na katulad nung nasa elementarya pa palang tayo. May mga teacher din
na masusungit hindi katulad nung elementarya na puro mababait at masaya kasi, madami kang
makikilalang bagong tao, bagong experience at higit sa lahat, makakadagdag sa bagong ikaw.” Bigla
siyang tumingin sa akin at nagtama ang aming mata.
Antagal naming nagtitigan nang bigla niyang kurutin ang pisngi ko. “tulog na bunso. Andami pang
tanong.” Niyakap niya ako ng mahigpit at lalo ko pang narinig ang pagtibok ng puso niya. Naramdaman
kong hinaplos niya ng marahan ang likod ko. unti unti akong napapikit at nakatulog.
***
“autumn, gising na.” May yumuyugyog sa akin.
“hmmmm.... maya na.” Tumalikod ako at tinakip ang unan sa mukha ko, pero may biglang natanggal
nun. Naramdaman kong may mainit at mabangong hangin sa tenga ko. “kapag hindi ka bumangon
diyan....
kikilitiin kita sa paa.”
Waaahhh!!! AYOKO!!
Bigla akong napabangon at nakita ko si kuya na nakaligo na at walang pantaas at towel lang ang
nakatakip mula sa bewang niya. Napatakip ako ng mata.
“WAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!! KUYAAAAAAAAAA!!!!!!!”
Inalog alog ako ni kuya. “bakit? Ano nangyari sayo?!” tinanggal ko ulit ang kamay ko sa mukha ko. “
“waaaaaah!!! Kuya magdamit ka nga!!!!” i heard him giggle.
“akala ko naman kung ano na. Tanggalin mo na yan.” Hinila niya ang kamay ko at nakita kong nakasando
na siya at towel parin ang nasa bewang eh. Bigla niya yung kinalas yung towel at.... at... at....
Nakashorts siya.. SAYANG!!!
HA?! JOKE LANG YUN!! O/////O
“hahahah... ikaw bunso ha. Nagiging madumi ang isip mo. Kumain ka na nga doon.” Napatango nalang
ako at tumakbo pababa.
Halos hindi ako makakain sa nakita kong senaryo. Napabuntong hininga nalang ako at napansin siguro
yun ni nanay. “may problema ba anak?” una niyang tanong sa akin. Umiling lang ako at pinagpatuloy ang
pagkain.
“oo nay, naninilip si autumn sa akin kanina.” Naupo si kuya sa harap ko at nakangisi sa akin. Pakiramdam
ko nag init ang mukha ko, kaya napayuko nalang ako at sumubo. Naramdaman ko naman na naupo si
nanay sa kanang upuan ko.
“ikaw winter, tigil tigilan mo na nga tong kapatid mo.” Tinignan ko si nanay at sasakyan ko siya.
“oo nga nay!! Lagi akong inaaway ni kuya.” Wahahahah... at talo na naman po si panganay kay bunso...
wahahaha....
“a-anong inaaway diyan? Spoiled ka nga sa akin eh.” Dumila si kuya sa akin na may kanin pa sa dila...
YUCK!!! SOOOO GROOOOOSSSSSS!!!!
“ang aga aga niyo naman mag away.” Umupo na si tatay doon sa pinakagitnang upuan. “bilisan niyo na
at pumasok na kayo.” Utos ni tatay. Nagkatinginan lang kami ni kuya, dumila sa isa’t isa at kumain na.
Pagkatapos naminkumain ay nagprepare na kami para pumasok. Malapit lang naman ang school namin
kaya naglakad lang kami. Marami kaming kasabay na kascholmate namin kasi pareho ng uniform namin.
May mga nakasabay din kaming ibang babae. Nakasmile sila kay kuya at iniirapan naman ako.
“hi prince luke.” Luke?? Wahahaha... parang hindi ako sanay na luke ang tawag kay kuya. Doon kasi dati
sa amin, winter ang tawag sa kanya. Ganun na ba talaga? So ako madison na ang itatawag sa akin?
Ampangit naman, pwede bang madi nalang... wahahaha choosy much!!’
“h-hi l-luke.” May babaeng huminto naman sa tapat namin at nag abot nang isang box kay kuya.
Tinignan lang ni kuya ang babae at sinabi. “ano na naman yan? Chocolate? Sawa na ako diyan?” itutulak
niya sana ang babae pero bigla kong kinuha ang box. “thank you miss ha. Hindi talaga marunong mag
appreciate tong lalaking to.” Tinignan ko nang masama si kuya.
“autumn, ano ba?” natigilan lahat ng tao na kasabay namin.
“autumn?”
“girlfriend niya?”
“sabi na sayo eh.”
“sayang naman.”
Halaaaa!!!! Anong girlfriend kayo diyan? Pero, hindi ko sila pinansin kundi hinarap ko si kuya.
“autumn, autumn ka diyan. Wag ka nga magsungit!! Ampangit mo!!” tumakbo ako at hindi naman
ganun kalayo ang school kaya hindi naman na mahirap.
“autumn, antayin mo nga ako!!” ramdam kong humahabol si kuya pero hindi ko parin siya nililingon.
Pumunta ako doon sa bulleting board. Doon ata makikita ang mga sections mo. Nagkakagulo na rin kasi
ang mga estudyante doon.
“hi prince luke.”
“hello luke.”
Waaaahhh!!! Luke luke!!! Winter ang pangalan niyan!!
“excuse po. Excuse me.” Nakisiksik ako sa mga tao at hinanap ko ang pangalan ko.
*hanap*
*hanap*
*hanap*
AYUN!!! RAMIREZ, AUTMN MADISON T. Rm 143.
“hi.” Napalingon ako at nakita ko ang isang lalaking matangkad at medyo singkit ang mata at may itim na
buhok. Medyo maputi din siya at ang ganda ng built ng katawan niya.
“hello.” Nagsmile ako sa kanya at umalis na sa mga nagsisiksikang tao. Kailangan ko nang hanapin ang
room ko. hinanap ko si kuya pero hindi ko siya makita. Bala siya diyan.
“are you looking for someone?” ito na naman si puti, ang kulit!!
“naku wala.sige po.” Nagwave ako sa kanya at aalis na sana, pero hinawakan niya ang wrist ko. “wait,
what’s your name?” nagsmile siya sa akin at nakita ko ang kanyang dimple.
“h-ha? A-ano m-madi. S-sige po.” Kinalas ko ang kamay niya at tumakbo na papunta sa building.
WINTER’s POV
Nakakainis naman itong mga babaeng to!! Andaming humaharang sa akin!! Asan na ba yung kapatid ko
na yun?? Mamaya mawala pa siya. Mabuti pa hanapin ko na siya.
Pumunta ako doon sa bulletin board dahil baka nakikipagsiksikan siya doon.
“dude!!” may biglang umakbay sa akin. Siya si SPRING FLINT. Siya ang bestfriend ko simula nung
naghighschool kami.
“dude ikaw pala.” Yun lang ang bati ko sa kanya at nagkanda haba haba ang leeg ko para sa kapatid ko.
SHIT!!! WHERE THE HELL ARE YOU AUTMN?! Hindi ko kayang mawala ka pa ulit. Two years without
you is a fvcking hell
Nakisiksik ako doon sa mga tao at dahil sikat ako dito, hindi ako nahirapan. Hinanap ko ang pangalan
niya doon sa mga first year at nakita ko na siya, rm. 143. Tinignan ko na rin ang room ko at magkaklase
parin kami ni spring, rm. 431, takte fourth floor!!
“dude, who are you looking for?” tanong ni spring sa akin.
“my sister.” Nababadtrip akoooo!!!! Oras na may lumapit na lalaki kay autumn, makakatikim sila sa akin.
“oh i see. I have to go. See you.” We parted ways at ako naman dumiretso na sa room ni autumn. Ay
mali!!! Wag muna. Sumunod nalang ako kay spring at dumiretso na sa room. Mamaya ko nalang siya
kakausapin, baka mainit pa ulo nun. Bat ba nagalit yun?
AUTUMN’s POV
Lahat sila nagdadaldalan. Ako lang walang kakilala. Nakaupo nalang ako sa dulong part ng room. Puro
espokening dollar pala dito.
“waaaaahhhh!!!! Bestfrrrrriiiiiiiieeeeeeeennnnnndddd!!” naramdaman kong may yumakap sa akin ng
sobrang higpit at hindi ako makahinga.
Nilingon ko kung sino ang yumakap sa akin at nanlaki ang mata ko.
“sa-sa-sa-summer?!” tumingin siya sa akin at ngumiti.
“waaaaaahhhhhhh!!!!!!!” nagsigawan kami at napatingin sa amin ang mga tao sa room. Nagkatinginan
kami at humagikgik.
“bat ka nandito? Akala ko ba sa probinsya ka na mag-aaral?” tanong ko sa kanya. Nagtabi na kami sa
likod, tutal wala naman kami masyadong kakilala.
“kasi, pinakiusapan ko si daddy na dito nalang ako mag-aral at pumayag naman siya.” Paliwanag ni
summer sa akin.
“uy!! Nandito si winter mylabs diba?? Ano section niya?” tignan mo to, akala ko ako ang namiss, si kuya
pala.
“what!! So kapal niyo naman!!” may isang babae sa harap namin at nakapamewang.
“huh? B-bakit? Anong ginawa namin?” inosenteng tanong namin.
“ang kapal kasi ng mukha ninyong tawaging winter si prince luke. Hindi kaya siya nagpapatawag na
winter.” Sagot naman ng pangit na julalay siguro niya.
Tumayo na si summer at namewang din. “and why naman daw?” wahahahahah.... kailangan pati
pagsasalita??gosh!! ngayon ko lang nakita si summer na ganito.
“kasi, ako ang girlfriend ni winter.” Akmang sasabunutan siya nung babae buti nalang dumating na ang
aming teacher.
Mabait naman ang mga teacher namin at tama nga si kuya ang hirap ng mga lessons. Papaturo nalang
ako kay kuya mamaya.
Nagbreak na kami at pumunta kami ni summer sa canteen, pero hindi pa man kami nakakapasok nang
mapansin namin na pinagkakaguluhan ang isang table na malapit sa pinto.
“best, ano kaya yun?” tanong ni summer sa akin at nagkibitbalikat lang kami at nagkandahaba haba ang
leeg namin sa kakasilip kung sino ang nasa gitna nang mapansin kong si.... si....si.... si...
“si winter mylabs yun ah!!” buti hindi sinigaw ni summer kundi lagot na naman kami.
Maglalakad na sana kami sa mga pagkain nang makarinig kami nang ganitong usapan.
“prince luke, totoo bang may girlfriend ka na?” nagkatinginan kami ni summer at parang pareho ang
tanong sa isip namin.
“yeah, totoo ayun nga siya ee.” Napatingin kami para syempre makita kung sino ang girl, pero nagulat
kami nang makita namin na sa amin or rather, SA AKIN nakaturo si kuya.
“i told you girl siya yun eh.”
“diba freshmen palang yan?”
“wala na tayong pag-asa.”
Napagasp kaming dalawa ni summer at nagkatinginan. Unti unting lumapit si kuya sa amin at hinawakan
ako sa likod at nilapit sa akin. I tried to compose myself and said....
“yes, winter is my boyfriend, so girls back off!! BACK OFF GIRLS HE’S MINE.”
Bakit ko sinabi yun? Pakiramdam ko malaking gulo to
CHAPTER 6- MEET MY FRIENDS, SIS
Isang linggo na simula ng magstart ang class. Nag iba na ang pakikitungo ng mga tao sa school sa akin
especially the girls. Palaging ansama sama ng tingin nila sa akin. Feeling ko lalamunin nila ako.
Nakakatakot talaga. Katulad ngayon, dumadaan kami sa hallway at talagang all eyes on me?? Me gosh!!
Buti nalang nandito si summer para ipagtanggol ako palagi.
“best, sabihin mo na. Kasi hindi mo naman kailangan pagtakpan ang relasyon namin ni winter mylabs
eh.” Keaga aga, kumikerengkeng na naman itong bestfriend ko. naisip ko na rin yan. Kinausap ko na rin si
kuya about the issue pero ito lang ang sagot niya,
“kapag ginawa mo yan, mawawala n ka ng kuya. Gusto mo ba yun?”
Syempre ayokong mawala siya noh!! Ayokong mawala si kuya winter sa akin. Kaya pumayag nalang ako
sa gusto niya.
Kinuha lang namin ang books namin sa locker at naglakad na kami pabalik sa room namin. Habang
naglalakad, nagkukwentuhan kami, at dahil hindi kami nakatingin sa nilalakaran namin, may nakabangga
ako. Napaupo ako sa sahig at sigurado akong malaking tao ang nakabangga ko dahil ramdam ko ang
matigas at malapad niyang dibdib.
“ouch!” ang sakit ng pagkatama ng pwet ko sa sahig. Alam niyo yun?? Lakas ng impact.
Agad naman akong dinaluhan ni summer. “best, ok ka lang ba?” tinulungan niya akong tumayo at
hinimas himas ko pa ang pwet ko. hinarap ko ang nakabangga sa akin.
“ikaw na naman?” instead of answering, nginitian niya ako. Siya yung nakita ko nung first day of class.
Remember niyo?
“sorry to bumped you. By the way im spring. Here, let me help you with that.” Kinuha niya ang mga
gamit ko at sinabayan niya kaming maglakad.
“best, sino siya? Boylet mo? Lagot ka kay winter mylabs.” Bulong sa akin ni summer. Nung narinig ko ang
pangalan ni kuya winter, parang nawala lahat ng dugo ko sa katawan. Baka makarating sa kanya ang
tungkol dito, tiba tiba ako.
“a-ano spring.” Lumingon siya sa akin. Bago pa man ako makapagsalita, may narinig na kaagad ako.
“ay ano bayan? Kinuha na nga si prince luke, pati ba naman si prince spring?”
“tama ka diyan sis. Kebago bago anlandi na.”
Napabuntong hininga nalang ako at kinuha ang gamit ko kay spring, pero nag insist parin siya. Naiinis na
ako sa kakulitan niya kaya nasigawan ko siya.
“ano ba? May boyfriend na ako. Baka magalit siya.” With that, his hand losen the grip and let my
things.pumasok na kami ni summer sa classroom, pero lahat ng mata nakatingin sa akin. Hayyyssss....
ayoko na atang pumasok sa high school.
WINTER’s POV
Ang ingay talaga sa classroom na to. Naupo nalang ako sa sulok dahil tamad na tamad akong
makihalubilo sa kanila. Nakatingin lang ako sa labas ng mapansin kong tahimik silang lahat. Akala ko
dumating na ang teacher namin, pero nagulat ako dahil nasa may pinto si spring na parang anumang
oras ay tutulo na ang luha. Hindi naman siya ganyan eh. Siya ang class clown namin kahit na laking
america. He slowly walked towards me.
“bro.” Mahinahong sabi niya. Inikot niya ang upuan sa harap ko at umupo dito. Nagtataka ako sa inaasta
niya pati narin ang mga classmates ko.
“anong problema spring?” huminga siya ng malalim at tumingala. Pilit siguro niyang pinipigilan ang luha
na tumulo.
“dude, i found her.” Her? Sinong her? “sino?” pati yung mga kaklase ata namin nakikinig sa conversation
namin.
“the girl i want to marry. The girl i want to be with.” He give a painful smile. Yun naman pala eh, eh
anong problema nitong alien na to?
“eh yun naman pala eh. Eh ano yan tears of joy?” he smiled again at nagsalita. “unluckily, she already
have a boyfriend.”
Nagtataka siguro kayo kung paano kami nagkakaintindihan ni spring noh? Nakakaintindi naman yan ng
tagalog kaso lang hindi alam magsalita. kaya kahit tagalog ang language mo, naiintindihan niya.
Tinap ko ang balikat niya and he smiled at me. “know what bro? I just realized that they are not yet
married. So, i still have a chance.” Ngumiti ako sa kanya.
“that’s the spirit.”
Nagsidatingan na ang tatlong makukulit naming kabarkada. Si Ash, Thunder, at si Ares. Katulad ko,
kasama ko rin silang apat sa track and field pero iba’t ibang events kami. Ako, kasali ako sa 100M sprint
na naging specialty ko na. Si Spring , Ash at Thunder naman ay kasali sa relay. At si ares ang pambato ng
team pagdating sa high jump.
“oh, ano problema dude?” nakisali narin silang tatlo sa amin. Sa pagkakakilala ko kay spring, hindi siya
magsasabi ng kahit na ano lalo na sa tatlong ito at tama nga ako. He just smiled at them at bumalik na sa
upuan niya.
“problema nun?” nakaharap na sa akin ang tatlo at nagkibit balikat nalang ako. Dumating na rin sa
wakas ang teacher namin at nagsimula na ang klase.
AUTUMN’s POV
Nagtext sa akin si kuya. Puntahan ko daw siya sa field para sabay na kaming umuwi ^___^V
Sa wakas magagamit ko na rin tong cellphone na binigay sa akin ni nanay at tatay. Lalabas na sana kami
ni summer nangmay biglang humarang sa dadaanan namin. Sino pa ba? Kundi yung tatlong maldita ng
room. Ying umaway sa amin dati nung tinawag namiing winter si kuya.
“sa tingin niyo saan kayo pupunta?” pangit na leader.
“sa locker room angal ka?” go best! Woooo!!! Kaya mo yan!!
“ no, no, no. Ama niyo bang cleaners kami ngayon?” julalay pangit number 1
“eh ano naman ngayon?” wahahaha akala niyo hindi ako lalaban? Pangit niyo noh.
“kayo ang maglilinis at kami ang pupunta para makita si prince luke.” Bawat salitang binibitiwan ni
leader na pangit, isang hakbang ang katumbas kaya kami ni summer paatras ng paatras kaya naman
napasandal kami sa dingding ng classroom.
“ehem ehem. Ano to?” napatingin kaming lahat sa pinto at nakita namin ang isang babae na
napakaganda. Sobrang ganda. Matangkad siya, tapos maputi, matangos ang ilong ang pula ng labi ang
kinis ng kutis at higit sa lahat MUKHA SIYANG MATARAY!!
Nakita naming naming namutla silang tatlo. Binulungan ko si summer. “sino yan?” nagkibit balikat lang si
summer sa akin.
“ahh...i-ikaw p-pala m-miss c-cass....” cass?? Ang cute naman ng nickname niya!! Uso ba talaga dito ang
apat na letters na nickname??
“bakit niyo sila binubully? Gusto niyong umalis na sa school nato ngayon palang?” nakacrossed arm na
ang tinawag nilang miss cass at halatang kabadongkabado silang tatlo. Bakit feeling ko, napakapowerful
niya?
“h-hindi po n-namin sila b-binubully. S-sabi po namin, k-kami na po ang maglilinis ng r-room.” Tumingin
silang tatlo sa amin at nanlalaki ang mata.... wahahahahaha... mukha silang frogs.... “diba?!”
Nagkatinginan kami ni summer at....
“hindi po totoo yan.” Nakita kong nagsmirked si ms. Cass at pumasok na sa room. Narinig ko ang tunog
ng heels niya.
“simulan niyo nang maglinis.” Sabi niya sa tatlong pangit na babae. Nagkadarapa naman ang tatlo at
kami namang dalawa ni summer ay humahagikgik na.
“soooo... ikaw pala ang famous girlfriend ni luke. By the way, im cassiopeia chu.” Cassio—ano pangalan
niya.
“ahhh... nice to meet you po.” Nakipagshake hands ako at ganun dun si summer. “ako po si autumn at
siya po si summer.” Nagsmile siya sa amin.
“you can call me ate cass. Tutal, mas matanda naman ako eh. Kapag may umaway ulit sa inyo, im just
around the corner. Toodles.” Tumalikod na siya at lumabas ng room sumunod naman kami sa kanya.
Wew!!! Weird??
Dumiretso na kami ni summer sa field at sakto namang tapos na magpractice sila kuya. Pagkakita niya sa
akin ay agad siyang tumakbo sa akin.
“tara na uwi na tayo.” Nakita ko na namang nagtwinkle ang mga mata ni summer. “winter mylabsssss...”
nilingon siya ni kuya at pinisil sa pisngi. “aba, ang laki mo na summer. Dalagang dalaga ka na. Uwi na
tayo.” Inakbayan ako ni kuya at umuwi na kami.
Padilim na ng nakauwi na kami sa bahay ni kuya. Si nanay lang ang naabutan namin doon dahil busy daw
si tatay para sa pagpapaexpand ng grocery namin. Nagmano kami at dumiretso na sa kwarto.
Naikwento ko sa kanya ang tungkol kay ate cass at isa lang ang sagot niya....
“good. Edi may kaibigan ka na bukod kay summer.”
Bumaba na kami para kumain at pagkatapos nun ay natulog na kami.
Kinabukasan, maaga kaming pumasok ni kuya. Ginawa ang same routine sa school at wala naman
masyadong nangyari. Maliban nalang nung recesstime.
Kumakain kami ni summer sa canteen. Siya sinasagutan niya ang assignment namin sa physics habang
kumakain nang may tumabi sa akin. Nilingon ko ito at ang makulit na si spring na naman.
“ano bang kailangan mo?” ewan ko ba. Parang naiinis talaga ako sa lalaking ito.
“why are you so mad beautiful? What’s wrong to sit next to you?” nakasmile parin siya at parang
tuwang tuwa pa sa pinaggagagawa niya. Waaaaaahhhhhhhh!!!!!!!!
“girl, kanosebleed.” Bumulong si summer sa akin kahit na magkatapat lang kami ng upuan. Gumanti din
naman ako ng bulong.
“oo nga eh. Sana hindi tayo naiinitindihan.” I heard someone chuckle. Napatingin kami kay spring na
nakatakip ang bibig.
“hahaha.... sad to say mademoiselle, i can understand you.”
(mademoiselle- miss in french)
Nanlaki ang mata namin ni summer at parang hiyang hiya. Lalo naman siyang tumawa. “so, where’s your
boyfriend? Why is ito he’s not with you?” patay!!! Asan na ba kasi si kuya??
“ahhhh.... her boyfriend is anooo... uhmmm... absent... yah!! He’s absent” anubey!! Walang kwenta ang
excuse ni summer.
“ohhh.... is that so? So no one will get jealous right?” he smirked. Ano bang gusto niya!!!
“ano ba? Hindi pwede ok?” akmang aalis na ako nung hinawakan niya ang braso ko. “hey, calm down. I
just want to be your friend. Can we be friends?” napaupo ako at huminga ng malalim.
“fine. FRIENDS lang.” Nagsmile siya sa akin at umalis na. Nagkatinginan nalang kami ni summer at umalis
na. Napagpasyahan naming mag-aral nalang sa library. Nakahanap kaagad kami ng table at nag-aaral na
sa physics. Tataka siguro kayo kung bakit may physics na kami kahit na first year palang? Kasi, po basics
palang ng physics ang tinuturo.
Maya maya may tumabi na naman sa amin. Pagkatingin ko si ate cass.
“hi girls.” Bati niya sa amin. Naghi rin naman kami. Napansin naming may kasama siyang dalawa pang
babae na ang gaganda din. Bakit ba ang gaganda ng mga babae dito sa school?
“by the way, i would like you to meet my friends. Rain and flower.” Naghi din kami sa kanila.
Si rain ay bilog na bilog ang mukha, katamtaman ang tangos ng ilong, maputi, ang cute magsmile at ang
kinis din ng kutis. Si flower naman ay curly ang buhok na kulay itim, medyo singkit ang mata at ang cute
ng cheeks niya na pulang pula.
Tinabihan nila kami at nakipagkwentuhan kami sa kanila. Nalaman naming nasa third year na pala si ate
cass. Si ate rain naman ay second year at kapatid niya si ate flower na fourth year na. Tinulungan nila
kami sa pinag-aaralan namin at di nagtagal ay nagtime na.
Nung uwian, dating gawi at nagpunta ulit kami sa field para sabay sabay nang umuwi. Palaging unang
lumalabas si kuya winter sa locker room nila. Parang may tinatago sa akin. Baka naman...
Baka naman may girlfriend na si kuya O.O
***
Saturday walang pasok kaya tanghali na ako DAPAT magigising. Pero, ang ingay ingay sa labas kaya
nagising ako. Dahil nasa labas ang c.r, bumaba akong gulo gulo ang buhok. Nakita kong may bisita pala si
kuya. Napatingin sa gawi ko si kuya.
“oh, gising ka na pala. Good morning princess.” Nagsmile pa si kuya sa akin at napatingin din sa akin ang
mga bisita niya. Nakita kong nanlaki ang mata nung tatlo at lalo na yung isa.
“wooooaaaaaaaahhhh!!” sabay sabay na sabi nung tatlo. Ako hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko
dahil nandito siya.
“dude, siya diba yung nababalitang girlfriend mo?” halaaaaa!!! Napatingin silang apat kay kuya.
“hey it's you!!” nakaturo lang si spring sa akin. Ngumiti lang si kuya. Tumayo siya at lumapit sa akin.
“yes, siya nga ang girlfriend ko. the only girl in my life. Siya si Autumn Madison Tolentino Ramirez.”
Lalong nanlaki ang mata nilang apat.
“WHAT?! KASAL NA KAYO?” sabay na sabay na banggit ng tatlo. Tinignan ko si kuya at nakasmile siya.
Magsasalita na sana ako pero tinakpan ni kuya ang bibig ko.
“hindi. She’s my sister, autumn. Ang nag iisang babae sa buhay ko.” ang tagal bago magbago ang
reaction nilang apat.
“sis, siya si spring ang bestfriend ko.” unti unti nang pinakilala ni kuya ang mga friends niya sa akin.
Sinimulan niya kay spring. Nagsmile sa akin si spring.
“siya naman si thunder, si ash at si ares.”
“MEET MY FRIENDS, SIS.” Nagsmile ako kay kuya at dumiretso sa banyo. Alam niyo yung tipong,
kinakabahan ka, pero hindi mo alam kung bakit?
CHAPTER 7
MY HEART BEATS ONLY FOR HER
SPRING’s POV
Hello! Im SPRING FLINT. Im the bestfriend of winter, and his future brother in law. Should, i call him
kuya from now on?? Hahahah.... im very happy that madi or autumn is the sister of my bestfriend, ‘coz it
will be so easy to be friends with autumn.
“pero diba siya yung pinakilala mong girlfriend mo?” we are actually here at the corner of the canteen.
My friends are murmuring about something. Since we’ve found out that autumn and winter are siblings,
they keep on bragging that winter has a girlfriend.
“ano ba!! Paulit ulit?! Paulit ulit?!” even though, i can’t speak filipino, i could still understand them, but
for autumn, i will try my best to speak filipino.... waaaahhh!! Im sooooo inlove <3 <3
“hey, what’s the commotion about?” i already butt in, ‘coz i can say that winter is soooo mad at them.
“hahahaha... spring di mo pa ba nababalitaan?? Ang gago kasi nitong kaibigan natin. Ipakilala daw bang
girlfriend ang sariling kapatid sa buong school.... hahahaha....” thunder is laughing so hard. I know,
winter is becoming furious again.
“hahahaha.... dude, are you serious?? I thought autumn has a boyfriend.” I saw winter’s eyes widened.
He grabbed my collar and he shouts so loud.
“ano?! Peste!! Sino ang syota nun?! Magkakapatayan kami!!” uh-oh!!! Im in a great trouble.. maybe
after this...
Imagination.
“ano?! Bakit mo sinabi kay kuya na may boyfriend ako?! Huhuhu..... paghihiwalayin na kami nun... ihate
you!!! I hate you!! Hindi na ako makikipagfriends sayo...”
“autumn wait!!”
End of imagination
No!!!!!!!! That cant be!!
“hoy!! Amerikanong hilaw, sino ang boyfriend ng kapatid ko?!” i just shake my heads. I dont want to lose
my precious autumn.
“arggghhh!!! Nagsisekreto na sa akin si autumn.” Finally, he let go of my collar. I fixed it and sat beside
him. His chin is rested in his palm and i know he is thinking so hard.
“kuya....” he looked at me and i swallowed very hard.
“hoy, spring... wag mo akong makuya kuya. Ngayon palang, wag na wag mong popormahan ang kapatid
ko kundi masisipa kita.” waaahhH!!! I thought this would be so easy for me. I love autumn. I need to be
close with her.
I need to talk to my brother-in-law --- SERIOUSLY....
“ahh.. winter?” he looked at me and i think he is really angry.
“l-look, im really serious about autumn.” He even turns around and stares at me seriously. I looked at
our friends and they are all giggling. Are they laughing at us?
“uy!! Uy!! Thunder tignan mo si cass parating.” We all looked at where ash is pointing and saw cass
walking. In an instant, thunder vanished. Dont ask me why is he sooooo afraid of cass.... hahahaha....
“si thunder?” uh-oh!!! Hahahahaha.... the four of us remained silent but ash’s finger is pointing under
the table.
WINTER’s POV
Woooohhh!!! Hirap na si author sa POV ni spring... ingleserong frog!!! Hahahahaha....
Ayan na si cass, lagot na naman si thunder.... lokong thunder kasi to eh. Sa dinami dami ng
mapagtitripan isang cass pa... tsk tsk tsk.... wag kayong mag alala, naglaan ng extra chapter si author
para sa kanila.
Umalis sila na hindi ko na alam ang nangyari. Lumulutang kasi ang isip ko sa sinabi ni spring. Sino kaya
ang boyfriend ng kapatid ko? hindi kaya may tinatago na siya sa akin??
Nilayasan ko na sila para puntahan ang kapatid ko. ang sakit na ng ulo ko sa kaiisip kung sino ang
boyfriend niya. Im gonna kill that boy. Nobody dares to touch her. Hinagilap ko siya sa lahat ng sulok ng
school hanggang sa may humigit ng kamay ko...
“hi winter my labs!!!” si summer pala. Bakit kaya hindi niya kasama si autumn? Nagdate kaya sila ng
boyfriend niya?! Hindi!!! Hindi!!! Hindi maglilihim ang kapatid ko sa akin.
“summer, asan si autumn?” hinawakan ko siya sa dalawang balikat niya at parang nagtataka ang itsura.
“nasa library.” Pagkasabi nun ay binitawan ko siya at dumiretso na kaagad sa library. Dirediretso akong
pumasok doon at naabutan ko siyang nakikipagkwentuhan kila cass. I sit beside her at nagulat siya.
“k-kuya?!” tumingin ako sa kanya at nakita kong namumutla siya. Bakit ba ang ganda talaga ng kapatid
ko?
“sige una na muna kami autumn, i think you will have a serious talk with your brother.” Tumayo na
kaagad sila cass at kasama niya sila rain at flower. I saw autumn gulp.
“dalhin mo ang boyfriend mo sa bahay.” I said to her seriously. Nakita kong nanlaki ang mata niya at
biglang nagbago naman ito at parang nagtataka.
“boyfriend? Ako? Saan? Weh? Buti pa ikaw kuya alam mong may boyfriend ako. Ako nga hindi ko alam
eh.” Waaahhh!!! Wala siyang boyfriend? I literally dropped my jaw.
“wala kang boyfriend? Eh sino yung sinasabi ni spring?” lalo naman siyang nagtaka at parang nagkaroon
ng lightbulb sa ulo niya. “hahahahha... kasi ganito yun...” napansin ko na habang nagkukwento siya,
nakatingin sa amin ang mga kaschoolmate namin. Hanggang ngayon hindi parin patay ang issue na
magsyota kami. Ewan ko, basta i am happy kapag napagkakamalang kami. Pakiramdam ko wala nang
lalapit pa sa kanyang iba. She’s mine, all mine.
“ahhh... ganun pala yun. Basta bunso, wag na wag kang magpapaligaw ha?” sabi niya sa akin sinabi niya
daw kay spring na may boyfriend na siya kasi balibalita sa school ang pagiging playboy niya. Yah!! Totoo
yun, kaya nga ayokong ligawan niya si autumn, kasi baka dahil sa bisyo niya at magkasira kami. Touch
every girl but not my princess.
Naglakad na ako palabas ng library, when i get the satisfactory answer from my sister. Ewan ko kung ano
ba ang nangyayari sa akin, everytime, may nagkakagusto sa kapatid k nagseselos ako. Natural lang siguro
yun kasi diba kapatid ko siya. Yah!! NATURAL LANG.
Nakasalubong ko si spring na nanlulumo na. Ano ba ang problema nito? Tinignan niya ako at binitbit ang
mga gamit ko.
“bro, let’s eat lunch together. Let your sister autumn joined us. Dont worry, my treat.” He gave me his
widest smile. Err.... libre?? Isang Spring flint na ubod ng kuripot?
“aray!!! Hindi na mauulit promiss--- araaaaayy!! Cass naman nakaka---oo naaaaa hindi na joke lang yu--araaaaaayyyy!!” natigil ako sa pagspace out ng utak ko nang marinig ko ang mga impit na daing ni
thunder sa kalayuan. Pingot pingot na naman siya ni cass sa tenga. Tignan mo tong dalawang to, palagi
nalang nag-aaway.
Binalik ko ang tingin ko kay spring. Talaga bang malakas ang tama nito sa kapatid ko? haaayyysss....
minsan, kahit gaano kahigpit ang hawak mo sa isang bagay, kung hindi talaga para sayo kailangan
mong bitiwan.
“ok. I’ll go straight to the point spring. DO YOU REALLY LOVE MY SISTER?” eto na naman po siya sa
kanyang widest smile.
“dude, i dont really know what love is, but one thing’s for sure, MY HEART BEATS ONLY FOR HER”
Natigilan ako sa sinabini spring. Bakit ganun ang puso ko? parang kinurot ng pinong pino? Ang sakit!!
Parang may tumusok na karayom na kahit maliit na tusok lang ang lakas ng impact? Hindi ko pinahalata
kay spring ang nararamdaman ko, instead i faced him.
“sige, tutal, mahal mo ang kapatid ko, intayin mo siya hanggang makatapos siya ng pag-aaral niya. Doon
mo lang siya pwedeng ligawan. Naiintindihan mo?” biiglang nagpuppy eyes si spring.
“can’t i have a special treatment, ‘coz you know, her brother already know who i am.” Eto na naman po
siya sa nakakasuka niyang pagpout.
“stop that spring... para kang bakla!! And that’s my point spring. Kilala kita. KILALANG KILALA. Ikaw na
ata ang pinakaplayboy sa barkada eh. Kaya nga hindi ko kayang ipagkatiwala sa iyo si autumn eh.” Alam
ko na magagalit siya sa akin, pero this is the only way para maprotektahan ko ang nag iisang babaeng
mahal ko.
“OK.. OK.. if i have to prove to you that autumn is different from the rest then i will prove it.” Pumasok
na siya sa classroom.
Magawa kaya ni spring?? I DOUBT
Chapter 8
GIRLFRIEND KO SIYA
AUTUMN’s POV
“princess, penge nga ako ng number ni summer.” Nag-aaral ako sa kwarto ko na tinutulugan NAMIN
nang sumigaw si kuya. At nakakagulat pa dahil hinihingi ang number ni summer.
“aiyyyiiieee.. kuya, hinihingi ang number ni summer.” Pang aasar ko sa kanya. Pero, kahit na inaasar ko
siya kay summer, bakit parang nasasaktan ang puso ko?? ganun langtalaga siguro yun noh, kasi takot
akong mawala si kuya sa akin.
“huy!! Autumn, akin na nga yang cellphone mo at isa pa mali ang iniisip mo. Tatanungin ko yung number
ni summer para alam ko kung saan saan ka nagsususuot. Mamaya nagsisinungaling ka lang.” Medyo
natuwa ako sa sinabi ni kuya. Ewan ko, i just can’t control myself from smiling.
“nginingiti ngiti mo diyan?” hawak na ni kuya ang phone ko at nasira ang pagdidaydream ko dahil sa
kanya.
“wala lang. Ang sweet sweet kasi ng kuya ko eh. I love you kuya” napatigil ako sa mga binitiwan kong
salita. Nagkatinginan kami ni kuya sa mata
“i love you too, autumn.”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
m-ma-ma-mahal daw niya ako??
“i love you too, autumn.”
“i love you too, autumn.”
“i love you too, autumn.”
“i love you too, autumn.”
Paulit ulit na nagpiplay sa utak ko ang mga sinabi ni kuya.
“ehem ehem. Cellphone mo.” Inabot sa akin ni kuya ang phone ko at napansin ko yung ngiti ni kuya
parang abot tenga tapos namumula siya?? Ehh?? Ano yun.
“kuya” tinawag ko siya kaya napalingon siya sa akin. Hinawakan ko siya sa noo. Hindi naman siya mainit.
Ano bang nangyayari kay kuya?
“autumn, anong ginagawa mo?” tinatanggal ni kuya ang kamay ko.
“eh kuya, para kasing may lagnat ka eh. Kanina nakita kasi kitang namumula.” Nanlaki ang mata ni kuya
at lalong namula. Hahahaha ang cute cute ni kuya!!!! \(*O*)/
“aish!! Puro ka kalokohan. Lika na nga.”
*RIIINNGG*
*RIIINNGG*
(hindi kaya ng special effects ko ang pagvibrate ng phone. Sorry naman daw, low quality ang special
effects.)
Nagring ang phone ko na nakapatong sa study table ko. hahablutin ko na sana pero, biglang nawala sa
paningin ko ang phone ko. tinatanong niyo san napunta? Ayan hawak na ni kuya.
“kuya, yung phone ko.” pilit kong inaagaw ang phone ko sa kanya, pero dahil sa matangkad siya, hindi ko
maabot yung phone ko.
“hahahah... anliit mo talaga autumn.” Tinatalon talon ko ang phone ko pero, nagtitingkayad pa siya
dahilan para lalong hindi ko maabot ang phone ko.
Sabi nga nila, kapag hindi mo madaan sa santong dasalan, daanin mo sa santong dayaan...
mwahahahahaha....
“ARAY!!!” hahahaha... sa wakas nakuha ko na ang phone ko. inapakan ko lang naman ang paa ni kuya.
Kaya ayan nagtatatalon siya habang hawak niya ang kaliwang paa niya. Hahahaha....
Binuksan ko ang inbox ko at nakita kong nagtext pala si spring. Close na kami ni spring kasi diba
bestfriend siya ni kuya kaya sabi ni kuya ok lang daw na makipagfriends ako. Mabait naman si spring,
pero minsan nakakanosebleed lang kausap ayaw kasi magtagalog (at dahil diyan, hindi na siya bibigyan
ng POV ni author. Pati si author nagdudugo ang ilong) sabi naman niya sa akin, he will try his best to
learn how to speak tagalog for someone special.
Nalaman narin sa buong school na magkapatid kami ni kuya, at dahil diyan nagpapakaplastic silang lahat
sa akin. Gusto magpalakas para maging close kay kuya. Pero syempre ayoko naman ng mga plastic kaya
pili lang ang mga kaclose ko. syempre, si summer si ate cass pati si ate flower at ate rain. Sila lang ang
mga kabarkada ko sa school.
“sino nag text?” nawala na naman ako sa pagdidaydream ko. babasahin ko palang ang text ni spring
nang inagaw na naman ni kuya ang phone ko. pilit niyang nilalayo ang phone ko kaya tuluyan na niyang
nabasa. Napasimangot ako at pagkatapos niyang basahin ang message ko, hinagis niya ang phone ko sa
akin buti nalang at nasalo ko. nakasimangot siyang lumabas ng kwarto ko. tinignan ko ang text pero,
inerase na pala ni kuya =____= pakialamerong kapatid!!
Bumaba na ako kasi kakain na kami ng hapunan. Nakita kong nakaupo na sila sa dining area at ako
nalang ang inaantay. Umupo na ako sa tabi ni nanay at nagsimula na kaming kumain.
“autumn, nanliligaw ba sayo si spring?” halos mabilaukan ako sa tanong ni tatay sa akin. Napatigil tuloy
ako sa pagkain at napatingin sa kanya.
“hahahaha... anong tanong bayan tay? Hindi po noh!!” napailing nalang ako at pinagpatuloy ang
pagkain.
“subukan lang pong ligawan ni spring si autumn, kakalimutan kong bestfriend ko siya.” Biglang sabi ni
kuya. Ewan ko ba, siya lang talaga ang naiibang kuya sa lahat. Kasi diba yung iba ipagtutulakan pa ako
para dun sa bestfriend pero siya kulang nalang bakuran ak. Sabagay playboy naman kasi talaga si spring
eh.
“sus!! If i know kuya, si summer ang nililigawan mo.”” Napatingin naman si kuya sa akin.
“hoy, sino nagsabi ha? Hindi ko liligawan yun noh!!” ewan ko ba, parang masaya ako sa sinabi ni kuya na
hindi daw niya liligawan si summer. Hindi naman sa hindi ako boto kay summer para kay kuya pero, kasi
hindi ko rin maintindihan ang sarili ko eh.
“bakit naman anak? Bata palang kayo, gusto ka na ni summer ayaw mo ba sa kanya? Maganda naman
siya ah.” Sabi ni nanay kay kuya. Napatigil ako sa pagkain, kasi parang may karayom akong nalunok at
ang sakit sakit ng puso ko parang may luhang babagsak galing sa mata ko kasi ewan!!!
“pero, ma hindi naman siya ang gusto ko eh.” Mahinang sabi ni kuya. GUSTO?? MAY NAGUGUSTUHAN
NA SI KUYA??
“anak, kung may gusto kang ligawan, manligaw ka lang. Walang masama basta dalhin mo dito sa bahay
at gagalangin mo maliwanag?” sabi ni tatay sa kanya pero ngumiti lang si kuya sa kanya at napailing.
“si kuya parang timang. Sino ba yung babaeng gusto mo? Siguro si ate cass noh!” napatigil na naman si
kuya sa pagkain.
“ano kaba?? Gusto mo bang mapatay ako ni thunder??”
“eh iho, bakit ba kasi hindi ka pa nanliligaw?” napatingin ako kay kuya at sakto namang napatingin din
siya sa akin.
“exempted po kasi sa pagpipilian ang babaeng gusto ko eh.” Bigla akong napalunok sa mga sinabi ni
kuya. Bakit feeling ko sa akin niya sinasabi yun??
Natapos na kaming kumain at ako ang nakatokang maghugas ng pinggan. Napapaisip parin ako sa sinabi
ni kuya sa dining area. Pero, imposible eh. Syempre kapatid niya ako, mawawala at mawawala kung
anuman ang nararamdaman ko sa kanya. Ayoko nang lumaki pa ito. Kailangan kong maagapan ito.
Palabas na ako ng kusina nang marinig kong nag uusap si nanay at tatay.
“nacontact mo na ba siya?” sumilip ako ng kaunti at parang may malalim silang pinag-uusapan. Nasa
dining table lang sila at nakatalikod sa akin. Kita kong hawak hawak ni tatay ang kamay ni nanay.
“oo at ayaw niyang pumayag.” Niya?? Sinong niya??
“malalagpasan din natin ito.” Niyakap ni tatay si nanay na umiiyak na pala. Naglakad ako papalapit sa
kanila.
“nay, tay.” Napalingon sila sa akin at halatang gulat na gulat.
“a-autumn, k-kanina ka pa ba diyan?” bakit parang pakiramdam ko may tinatago sila sa akin.
“nay, sino po ang hindi pumayag?” nagkatinginan silang dalawa sa tanong ko.
“w-wala yun anak. Sige na, magshower ka na at nang makatulog ka na. Maaga pa ang pasok mo bukas.”
Ngumiti ako sakanila at umakyat na sa taas.
Nadatnan ko naman si kuya na hawak hawak na naman ang cellphone ko. ano bang problema nito at
palaging ang cellphone ko ang nakikita?
“tsk” pailing iling pa siya habang hawak ang cellphone ko. O.O nagbabasa siguro to ng messages ko.
“KUYA!!”
“ayanakngpating” yan!! Yan ang napapala ng mga pakialamero.
“ano ba autumn, gusto mo ba akong mamatay sa atake sa puso?” hinablot ko ang phone ko at inirapan
siya.
“ang hilig mong mangialam ng gamit ng may gamit.” Nakakainis kasi eh. Ang hilig niya talagang magbasa
ng text ng may text. Napakapritective niya. Minsan nasasakal na ako. Waaaahh!!! Nakakainis na talaga
siya!!!
Kinuha ko ang towel ko at pumasok na sa c.r. wala na si nanay at tatay sa dining room, pumasok na
siguro sila sa kwarto nila. Bago pa ako makapasok sa c.r biglang nagring ang phone ko.
SPRING CALLING....
Bat kaya napatawag to. Pinindot ko ang answer button at tinapat ang phone sa tenga ko.
“hello? Napatawag ka.”
(thank God, you pick up your phone. I’ve been calling you earlier but your not answering my calls.)
Nagtaka naman ako sa sinabi ni spring. Kanina pa? Eh hindi ko nga marinig ang phone ko na nagriring eh.
“ganun ba?? Si kuya kasi ang may hawak ng phone ko eh.” Wala akong panahon makipag inglisan kay
spring. Naupo ako sa dining table at pinagpatuloy ang pakikipag usap sa kanya.
(tss... winter again. I thought he would help me. But it seems he’s blocking my way) ano daw?? Hindi ko
narinig yung iba niyang sinabi binulong kasi eh.
“ano sabi mo spring?? Lakasan mo naman” halos sumigaw na ako dito sa loob ng bahay dahil ang
choppy niya.
(sorry. I just want to ask you if we could have our lunch together tomorrow?) lunch daw?? Kami??
Hmmmm... why not!!
“si—“
“hindi pwede spring. May practice pa tayo bukas sa track and field. Bukas ka na tumawag. Magang
matutulog si autumn.” Eto na naman si kuya. Nangingialam na naman sa akin!! Asar!!! Pinindot niya ang
end button at ayun... wala na =____=
“tulog na.” He told me with a commanding voice. KFINE!! Siya ang may gustong makipagkaibigan ako
kay spring tapos ngayon maiinis inis siya. Labo mo pre!!
KINABUKASAN....
“sis, sige na. Nuod na tayo ng practice nila kuya mo.” Uwian na namin at buong araw kong hindi pinansin
si kuya dahil nga pinakialamanan niya ang cellphone ko kagabi. Hanggang ngayon, hindi ko parin siya
napapatawad.
Hila hila ako ni summer papuntang locker namin at pilit akong kinoconvince para manuod ng practice
nila kuya. May competition sila at balita ko magaling daw ang makakalaban nila. Isang Anthony Briones
daw na champion ng kabilang school ang mahigpit na karibal ni kuya.
Pagkatapos naming ilagay lahat ng gamit namin sa locker, balak ko na sanang umuwi pero, hinila parin
ako ni summer papunta sa grounds kung saan nagpapractice sila kuya.
“alam mo ba best, tinext ako ni winter kagabi.” Napahinto ako sa paglalakad. Wala lang trip ko lang....
hahahaha... parang lalo kasi akong nabadtrip eh.
“o, ano sabi sayo?” pilit kong nakikisama sa mga kwento ni summer kasi ayokong madamay siya sa
mood swings ko.
“wala lang. Sabi niya bantayan daw kita palagi. Tapos nag goodnight na... waaaahhhh!!! Best im gonna
die na!!!!” O.A nito. Nag goodnight lang mamamatay na.
Tinignan ko ng seryoso si summer. “best, crush mo ba talaga si kuya?” nagsmile siya sa akin.
“actually, best hindi ko alam eh.” Nagbago ang tono ng pananalita niya. Parang lumungkot. “bata palang
tayo, si kuya winter na ang laman nito eh. Kapag nakikita ko siya bumibilis ang tibok nito. Akala ko nung
hindi ko siya nakita ng two years, mawawala pero bumalik lang nung nakita ko ulit siya. Para bang mas
dumoble. I think, mahal ko na ata siya.”
I was struck by her words. Parang naiinggit ako sa kanya. Kasi siya, malaya niyang nasasabi ang feelings
niya samantalang ako... hanggang kelan kaya?
“tara na nga best, ayan na si winter oh.” Hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa field. Isa
siyang field talaga para sa sports na track and field. It was an oval track na may green field sa gitna.
Napatayo lang ako nung makita ko si kuya na tumatakbo.
“GO LUKE!!”
“WE LOVE YOU LUKE!!”
“best, ang lalandi talaga ng mga tao dito noh?” bulong sa akin ni summer, pero hindi ko alam kung
bulong lang ba yun o sinadya niyang iparinig sa ibang tao?
Napatingin sa amin ang grupo ng mga girls na sumisigaw kanina para kay kuya. “kami ba ang
pinatatamaan mo?” pagtataray ni ateng malandi 1
“bakit, TINATAMAAN KA BA?” syempre magpapatalo ba ang bestfriend ko??
“how dare you!! Eh ikaw, hamak na fan ka lang rin naman ni luke ah. Ang advantage mo lang bestfriend
mo ang kapatid niya.” Sasabat na sana ako pero humarang si summer sa harap ko.
“and so kung bestfriend ko siya? Atleast ako, alam kung saan lulugar. PATHETIC LOSERS!” nagform pa
siya ng letter L using her fingers at nilagay sa noo niya.
“how dare—“ akmang sasampalin na nung babae si summer kaya napapikit ako. Wala akong narinig na
malutong na sampal kaya dinilat ko ang mata ko.
O.O
Nhawak ni kuya ang nakataas na kamay ng babae at galit na galit.
“dont you dare, touch her. GIRLFRIEND KO SIYA.”
With his words, parang pakiramdam ko, nababasag akong salamin at unti unting nagkapira piraso.
Chapter 9
Heaven: a friend or a foe?
WINTER’s POV
Umaga na. Nilingon ko ang hinihigaan ko at wala na siya. Haaayyysss..... bakit ko pa kasi sinabi yun eh??
FLASHBACK
“iho, bakla ka ba?” ito ang tanong ni tatay sa akin pagkapasok ko sa kwarto nila. Gusto kong tumawa
pero ang seryoseryoso ng mukha niya.
“tay, hindi po.” Napahinga ng maluwag si tatay. Paano ba niya nasabing bakla ako? Grabeh maka TH ang
tatay ko ha.
“anak, bakit hindi mo nalang ligawan si summer? Ikaw nalang naman ang inaantay nun eh.” Si summer?
Eh ang bata bata pa nun eh. At isa pa, ayoko sa kanya. Taken na ang puso ko.
“tay, hindi ko mahal si summer.” Tumayo si tatay at tinignan ako sa mga mata.
“turuan mo itong mahalin siya.” Tinuro niya ang puso ko. bakit kailangan ko pang turuan ang puso ko
kung may iba nang nilalaman ito?
End of flashback
Kahit hindi sabihin ni autumn, alam kong nagtatampo siya sa akin kasi kami na ni summer. ilang buwan
na ba kaming ganito ni autumn? 3,4? Haaaayyyssss..... Kung ako lang naman ang masusunod ayoko rin
naman kay summer eh. Pero, kailangan.
Lumabas na ako ng kwarto namin pagkatapos kong iligpit ang higaan namin. Nag-aalmusal na sila nanay
at tatay. Bakasyon na, asan kaya si autumn?
“good morning nay, tay.” Bati ko sa kanila at naupo na upuan at nag-almusal na. “nay, si autumn po?”
tanong ko kay nanay.
Hindi pa man siya nakakasagot, may biglang pumasok na sa pinto. Si autumn at may kasama siya--- si
spring. Kelan pa sila naging close ng ganyan?
“hahaha... nag-enjoy ako spring. Lika, almusal ka muna.” Oo halatang enjoy na enjoy sila =______=
subukan lang gaguhin ni springsi autumn, kahit bestfriend ko siya magkakamatayan kami.
Nagulat si autumn ng makita niya ako. Anong masamang kumain eh bahay ko naman to? Diba dapat ako
pa ang magugulat kasi nandito ang isang kumag, ke aga aga?
“good morning kuya, gising ka na pala.” Kahit na ganun ang bati niya sa akin alam kong awkward parin
siya sa akin. Halatang umiiwas. Napatingin ako sa gilid ko at O.O
b-b-b-ba-ba-bakit...
BAKIT MAGKAHOLDING HANDS SILA??!!!
“ANO YAN?!” napatingin silang dalawa sa akin.
“huh??”
“bakit kayo magkaholding hands?” nagkatinginan si autumn at spring at takang taka? Napatayo pa ako
sa upuan ko at napatigil sa pagkain si nanay at tatay.
“bro, are you ok? Err.... i did not hold your sister’s hands...” anong hindi?? Tinignan ko ang mga kamay
nila at ang kamay nila ay magkalayong magkalayo. Naghahallucinate ba ako??
“anak ayos ka lang ba?” tumayo na rin si mama at kinapa ang leeg ko. narinig kong humagikgik si
autumn. GRRRR!!! Naglakad nalang ako pabalik sa kwarto ko. nawalan na ako ng gana mag almusal.
Nilagay ko ang braso ko sa mata ko habang nakahiga sa kama.
“autumn, dont go.”
AUTUMN’s POV
Ang sakit sakit. Sobrang sakit. Simula nung sinabi ni kuya na sila na ni summer. Sobrang sakit ng puso ko,
parang nadudurog ang puso ko. alam ko mahal ni summer si kuya, pero nagseselos ako sa kanila. I feel
awkward sa tuwing magkasama sila. Ilang buwan na rin silang mag on at ilang buwan ko na ring
kinikimkim ang sakit na nararamdaman ko.
“spring, wag mo sanang mamasamain, pero nanliligaw kaba dito sa prinsesa namin?” napatigil ako sa
pagmumuni dahil sa tanong ni nanay. Napatingin ako kay spring at nakasmile siya sa akin, then tumingin
siya kila nanay at tatay.
“ma’am sir, if you’ll allow me.” Nagulat ako sa naging sagot niya. Alam niyo yung feeling na kung pwede
lang lamunin na ng lupa? Gusto ko nang mawala, maging invisible at lahat lahat na alisin niyo lang ako
dito.
***
“alam mo best. Grabe, ang sweet sweet talaga ni winter my loves. Tapos blah blah blah blah...”
andaming pinagkukukwento ni summer.hindi ko na gustong intindihin pa.
Nagkita kasi kami ni summer sa mall. Nagyayaya na naman siya. Buti nga hindi na niya niyaya si kuya
kundi iiwas na naman ako. Sa totoo lang, pati si summer iniiwasan ko, pero hindi na talaga ako
makatanggi sa kanya ngayon. Haaayyysss....bakit pa kasi nauso ang word na selos.
Bakit ako nagseselos?? KASI, natatakot akong mawalan ng time si kuya sa akin. Feeling ko kapag
nagkagirlfriend na si kuya mawawalan na siya ng time sa princess niya at ako yun. Anlayo noh? Selos
tapos takot?? Ganun naman diba?? Kaya ka nagseselos sa isang tao hindi dahil sa nahihigitan ka niya
kundi natatakot kang maagaw niya ang taong mahalaga sayo.
“huy, best nakikinig ka ba?” summe started poking my face. Tumango nalang ako. Kinabit niya ang
kamay niya sa braso ko at hinila ako.
“tara, bilis starbucks tayo.” Nasa may parang garden ng mall ang starbucks so kailangan pa naming
lumabas ng mall. Pe part parin siya ng mall. Aishh!! Inshort nasa trinoma kami... hahahaha... hirap
magdescribe.
So naglakad kami at puro kwento nalang siya sa mga ginagawa nila ni kuya. Ipagmayabang kung gaano
kasweet si kuya, kung gaano ka romantic and the worse, kung gaano siya nito kamahal.
Pumasok na kami sa starbucks at kaunti ang tao. Weird talaga sa pinas, magkakape ka para magpainit
pero young shop mismo eh di aircon. At worse, wala namang snow so bakit kailangan pang magpainit eh
ang init init na nga sa bansa?... hahaah.. weird.
Nag order na kami ni summer at naupo sa isang bakanteng table doon. Actually, good for three persons
ang chair. So ang ginawa nalang namin ay magkwentuhan ng magkwentuhan.
“excuse me, is this seat taken?” napalingon kaming dalawa ni summer sa lalaki. Me gosh!!! Ang gwapo
nung lalaki.
“hindi pa sige upo ka.” Hindi namin maalis ang tingin namin sa lalaki. Sa tingin ko kasing age lang namin
siya. Itim ang buhok niya tapos medyo singkit ang mata. Hindi naman ganon kakapal ang kilay at may
katangusan ang ilong. Naka bonet siyang white tapos nakatshirt na kulay voilet at may long sleeve sa
loob at nakamaong pants siya. Simple lang ang porma niya pero.... parang familyar siya sa akin.
“im anthony, you are?” nakatingin na rin siya sa akin at nakasmile. Iiiiihhhh!!! Anubey!! Ang gwapo
niyaaaa....
“madi..” nakipagshakehands ako sa kanya at nagsmile din.
“ako naman si summer.” Nagwave lang sa kanya si anthony... waaahhh!! Crush ko na siya!! Ang cooool
niyaaa!!
“two java chip frapuccino for summer and autumn.” Tumayo si summer para kunin na ang order namin.
Dumating naman na ang order ni anthony. Nakipagtitigan lang ako sa kanyang cute at singkit na mga
mata.
Napansin ko na parang familiar ang mukha niya sa akin. Parang nakita ko na siya somewhere. Napansin
niya na nakikipagtitigan ako sa kanya kaya siguro inangat niya ang tingin niya at tinignan ako.
“anoshenam mo shan?” ehh?? Alien??
“ano ka ba dont talk when you’re mouth is full.” Sabi ko sa kanya. Nilunok niya ang pagkain, pero bago
pa siya makapagsalita, dumating na si summer.
“aiyyyiiiee!! Ano to?? Nagkakadevelopan na kayo? Paano na si papa spring?” naging matalim ang mga
tingin ni anthony sa akin.
“taken ka na pala.”
“ha?? Ano yun?” nagsmile ulit siya sa akin. At umiling iling. “wala, sabi ko may boyfriend ka na pala.”
Nagsmile din ako sa kanya.
“hahaha.. di ko boyfriend si spring. Bestfriend siya ni kuya winter ko.” sabi ko sa kanya. Ano ba yan, bakit
parang angtagal tagal na naming magkakilala?
“haaayyyssss... makakalimutin talaga kayong dalawa.” Pagkatapos ng mahabang katahimikan, ito ang
sinabi niya. Nagkatinginan kaming dalawa ni summe at nagtaka. Makakalimutin??
He release a deep sigh and....
“it’s me heaven.”
...
...
...
...
...
...
...
...
...
“KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!” pareho kami ng naging reaction ni summer.
Agad naming dinamba ng yakap si heaven at muntik na siyang malaglag sa kinauupuan niya.
“whoah whoah!! Easy!!... miss ko na rin kayo.” Niyakap niya kami pabalik. Buti nalang wala masyadong
tao dito sa starbucks kundi kakahiya kami.
“pa anthony anthony ka pang nalalaman diyan.” Nagpout si summer sa kanya. Pagkatapos namin sa
starbucks nagstroll na kami sa mall. Kung saan saan na kami napadpad ng mga paa namin.
“hahaha... bakit anthony naman talaga ang pangalan ko ah?? HEAVEN ANTHONY BRIONES.”
Hahaha..may point nga naman siya. Teka, anthony briones sounds familiar??
“kamusta ka na pala? Grabeh anlaki ng pinagbago mo.” Tinitignan ni summer si heaven na parang
sinusuri niya ito. Tama siya, hindi na kasi siya katulad ng heaven na nakilala namin, na patpatin. Ang laki
na ng built ng katawan niya.
“hahaha... iba na ata talaga kapag sa america ka nagtitraining.” Explain niya sa amin. Akala nga namin
hindi na siya uuwi dito kasi nagmigrate na sila doon ng real family niya.
“bat ka ba bumalik dito?” tanong ulit ni summer... pansin niyo sila lang ang nag uusap? Hahahah...
syempre excited din ako na nakita ko na ang number 2 bestfriend ko, pero i can’t find words for him.
“para balikan ang babaeng mahal ko.” wow!! May lovelife na si heaven? Sino kaya.
“talaga?? Sino yun?? Pakilala mo sa amin ha.” Napapalo naman si summer sa noo niya at medyo natawa
si heaven sa sinabi ko.
“bakit??” biglang hinawakan ni heaven ang kamay ko. “i—“
“ahem!!” napalingon kaming tatlo at halos mamutla ako nang makita ko si kuya sa harap ko. hindi lang
siya, kasama niya si spring, si thunder, si ash,si ares, si ate cass, si ate flower at si ate rain.
“hi ate cass, ate flower and ate rain!” sabay kaming tumakbo sa kanila at hinug sila. Busy na kasi sa mga
school works.
“woah!! Diba siya yung nakalaban mo dati sa 50M sprint luke?” nabigla ako sa sinabi ni kuya thunder.
“yeah, he almost beats you.” Napatingin ako at lahat sila nakapaligid kay heaven. Bigla akong may
naalala.
FLASHBACK
“diba, makakalaban daw ni luke si ANTHONY BRIONES? Balita ko sa ibang bansa pa daw ng train yun
eh.”
END OF FLASHBACK
OO!! Tama!! Sabi na nga ba eh. Napakamakakalimutin ko talaga.
Nakita kong nakasmile sa kanila si heaven. “hi, nice to meet you all. Ako nga pala si heaven anthony
briones.” Tinry niyang makipagshakehands sa kanila pero, none of them get his hand instead, naging
mas matalim ang mga tingin nila sa kanya lalo na si kuya.
I went infront of heaven and grab his hand at binaba. “ano ba?? He’s my childhood friend. Kuya,
childhood friend mo rin siya pero kung itrato mo siya parang mortal mo siyang kaaway.” Kinaladkad ko si
heaven palayo sa kanila. Kung makaasta sila akala nila kilalang kilala na nila si heaven. Porket nakalaban
lang ni kuya sa track and field kalaban na kaagad? Required bang magalit na sila kaagad sa kanya?
Naramdaman kong may humigit sa kamay ko. napaatras tuloy ako at muntik nang bumagsak buti nalang
nasalo ako ni heaven. Nagkatinginan kami sa mga mata ng isa’t isa.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Naramdaman kong hinawakan niya ang mukha ko. “wag ka ngang umiyak para ka paring bata.”
Napaluha na pala ako sa sobrang inis sa kanilang lahat. Tinulungan niya akong makatayo at hinawakan
ang kamay ko.
“lika na bumalik na tayo sa kanila.” Sinubukan niya akong hilahin, pero hindi ko kinilos ang mga paa ko.
humarap ulit siya sa akin, smiling. “don’t worry autumn, im fine. Im perfectly fine.”
WINTER’s POV
Tumawag ako kay summer, asking her kung magkasama ba sila ni autumn. Pagkagising ko kasi, wala na si
autumn at si spring.agad akong nagbihis dahil naalala kong may practice pala kami ngayon. I reached the
venue at nakita ko doon si spring.
“si autumn?” tanong ko sa kanya habang nagwawarm up siya.
“hmmmm.. at your house?” g*go talaga to. Kung di ko lang to bestfriend.
“wala ba dito?” tanong ko ulit. He shook his head. So dinial ko ang number niya and she confirmed it.
Halfday lang ang practice so, we will leave early. Nagsidatingan na sila cass, flower and rain na agad
namang sinalubong nung tatlong ungas.
“tara, mall tayo.” Yaya ni rain. I think it’s a good idea. Para naman makita ko kung ano ang ginagawa nila
doon.
Nag ikot ikot kami hanggna sa may nakita kami. I mean si spring pala.
“hey, is that autumn?” tinuro niya ang babaeng nasa harap ng lalaking nakatalikod sa amin at hawak
hawak ata ang kamay ni autumn. Naginit ang ulo ko kaya agad ko silang nilapitan.
“i—“
“ahem” napalingon silang tatlo sa akin at nakita kong namutla ang itsura ng kapatid ko. boyfriend ba
niya to at kinukonsinte ng magaling kong girlfriend? Magbestfriend nga sila.
“hi ate cass, ate flower and ate rain!” agad na tumakbo si autumn at summer kila cass. Oh diba, ang
galing ng girlfriend ko inuna pa sila bago ako?
Tinignan ko siyang mabuti. I saw him grinned.
“woah!! Diba siya yung nakalaban mo dati sa 50M sprint luke?” aish!!! Kailangan lantaran thunder??
“yeah, he almost beats you.” Dagdag pa. At nang malaman ni autumn kung sino ba talaga itong si
heaven na kilala niya.
“hi, nice to meet you all. Ako nga pala si heaven anthony briones.” Nilahad niya ang kamay niya sa amin
para makipagshake hands pero hindi namin ito kinuha. Alam namin kung ano ang posibleng tumatakbo
sa isip nito.
“ano ba?? He’s my childhood friend. Kuya, childhood friend mo rin siya pero kung itrato mo siya parang
mortal mo siyang kaaway.” Nabigla ako sa sinabi ni autumn. Nakita ko silang naglakad papalayo.
Naramdaman ko namang may humawak sa kamay ko na namumutla na sa galit.
“love, namiss lang ni autumn si heaven. Kahit ako rin naman eh.” Si summer pala. Nagsmile siya sa akin.
A genuine smile.
“susundan ko sila.” I told them. Hindi ko pa kasi naeexplain kay autumn ang side ko. hindi ko na matiis
ang nangyayari sa amin ng kapatid ko. bago pa man ako makapaglakad, nakita ko na silang pabalik at
magkahawak ang kamay.
“im getting jelous.” Narinig kong binulong ni spring. nakayukong lumapit si autumn sa akin.
“kuya, im sorry.” Without further ado niyakap ko siya ng mahigpit. “uwi na tayo.”
***
Nakahiga na kami ni autumn at simula ng dumating kami, walang sinuman ang nagsalita sa amin. Alam
kong hindi pa siya tulog hindi pa humihilik eh.
“autumn...” tinawag ko siya but i heard no response at all. Tinignan ko siya sa gilid ko at nakatalikod siya
sa akin. Tumagilid ako at niyakap ko siya. Nilapit ko ang bibig ko sa tenga niya.
“bati na tayo.” Naramdaman kong nagulat siya sa ginawa ko. i felt something different nung magkadikit
ang katawan namin. Para bang ayaw ko nang tanggalin pa ang pagkakayakap namin. Naramdaman kong
gumalaw siya at humarap sa akin. Kahit na madilim, nakita kong may kumikislap na bagay galing sa mga
mata niya. She’s crying.niyakap ko siya ng mahigpit.
“k-kuya....”
“shhhh..... let’s stay like this for a while.” Hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun pero, gusto ko ang
posisyon namin.
“i miss you so much.” I heard he whispered and hug me back. Nilubog niya ang mukha niya sa dibdib ko.
ramdam ko ang tibok ng puso ko na sobrang bilis kapag ganito ang posisyon naming dalawa.
“kuya, bakit ba galit ka kay heaven?” a question that breaks the silence.
Huminga ako ng malalim bago magsalita. “una ko siyang nakalaban noong bagong pasok ka palang sa
school. That was when i learned na bumalik na pala si heaven dito sa pilipinas. Excited akong sabihin
sayo yun noong una. Pero, nalaman namin na nandadaya pala ang team nila. Nagtuturok sila ng steriods
just to win. Hindi siya ang nakilala kong heaven. Bumaba ang tingin ko sa kanya at gusto ko siyang
suntukin, pero ikaw agad ang unang pumasok sa utak ko.” nakita kong nakatingala siya sa akin habang
nagkukwento ako.
Tinignan ko siya at nagtama ang mga mata namin. The eyes i want to stare every second of mylife. The
eyes i want to see whenever i fell asleep. And the eyes that belongs to the only girl i love.
***
Kinabukasan....
Maaga akong nagtungo sa practice namin. Ako palang ang tao kaya tamang tama makakapagwarm up
ako. Nagpalit na ako ng damit at lumabas. Sakto namang paglabas ko, nakita ko si coach at kasama niya
siiii.......
“heaven?”
“o, luke andyan ka na pala. I know magkakilala na kayo ni anthony.” Anong ginagawa niya dito?
“coach bat siya nandito?” i am staring at him with amazement.
“ahhh.. he’s in our team from now on. Sige, ikaw na muna bahala sa kanya luke, may gagawin pa akong
importante.” Umalis na si coach at tinignan ko si heaven. Nabigla ako ng nagbow siya siya sa akin.
“sorry kuya winter. Ieexplain ko ang sarili ko.” sabi niya sa akin.
Naupo kami sa may bench at nagsimula na siyang magkwento. “akala ko noon mapapabuti kung sa
america ako magtitraining for my running skills. Pero, dahil sa mas maliit ako kesa sa mga amerikanong
nandun, pinagtake nila ako ng steriods para mas lumakas. Noong una tumanggi ako kasi alam masama
yun, pero nung naramdaman ko ang una kong pagkatalo, naging frustrated na ako.” Nakita ko ang mga
pagsusumikap ni heaven noon nung sabay pa kaming nagtitraining. May potential siya sa sport na to.
“ginawa ko ang gusto nila. Pero, gusto ko na dito nalang sa pilipinas ipagpatuloy ang training ko. hindi
agad nawala sa sistema ko ang steriods lalo na nung ikaw ang makakalaban ko. naging gahaman ako
noon para talunin ka. Pero narealize ko na mali ang ginagawa ko. tinigil ko ang paggamit pero ayaw ng
coach ko. kaya napilitan akong lumipat sa team mo. Kuya, tatanggapin mo parin ba ako?” nilahad niya
ang kamay niya.
Kahit na anong mangyari, nagdududa parin ako. Heaven, are you really a friend or a foe?
***
AUTUMN’s POV
“autumn, gising na. Maaga akong aalis, susunduin ko pa si summer, sabay kaming papasok.” *tsup*
Ewan ko kung panaginip lang ba yun o totoo. Parang narinig ko kasi si kuya na nagpapaalam sa akin. Ok
na sana yung kiss eh, kaso susunduin niya pala si summer. Kainis naman!!
Ok naman na kami ni kuya eh. Obvious ba? Kaso nga lang, palagi nalang niyang kasama si summer.
Hayysss!!! Buti pa siya lumalablayp!! Ako kaya kelan??
“oh, gising ka na pala. Halika, kumain ka na.” Nakahain na si nanay. Wala na nga si kuya.. napabuntong
hininga nalang ako at umupo na sa lamesa.
“good morning!!” napalingon kami sa pintuan at nandun si CRUSH!! >/////<
“oh ikaw pala yan heaven.” Tumayo kaagad ako at nakita ko ang pagkabigla sa mukha ni nanay.
Pumasok na rin kasi ng maaga si tatay. Inalalayan ko si heaven papunta sa dining room kung saan amaze
na amaze parin si nanay.
“h—heaven? I-ikaw na ba yan?! Ang laki laki mo na!! Ang gwapong bata!!” hinahaplos haplos pa ni
nanay ang mukha ni heaven. If i know chumachansing si nanay... akin na to no!!
“hahaha... opo tita. Kamusta na po kayo?” simula kasi nung nagkita kami at nagkabukingan ni heaven,
hindi pa siya nakakahakbang dito sa bahay. Paano niya kaya nalaman ang bahay namin??
“ano nga palang ginagawa mo dito at paano mo nalaman ang bahay namin? At...at... AT BAKIT
NAKASUOT KA NG UNIFORM NG SCHOOL NAMIN?!” don’t tell me..... OMG!!! O.O
“naku!! Tama na nga ang tanong tanong autumn. Upo ka na heaven anak. Mag-almusal ka na.” Naglagay
pa ng isang plato si nanay at naupo na nga si heaven. Pakapalan ng mukha??
“hahahaha... yan!! Miss ko na ang luto niyo tita. Simula nung pumunta ako ng america, namiss ko na luto
niyo (paulit ulit??)” kapal!! Yumaman lang mas kumapal ang mukha?? =______=
Natapos na kaming mag agahan at kasabay ng agahan namin ang walang hanggang kwentuhan ni
heaven at ni nanay. Di naman nila masyadong miss ang isa’t isa noh?? Palabas na kami ng bahay nang
may nakita akong pamilyar na bulto ng tao.
“spring.” nakatingin pa siya sa kawalan at ngumiti pa sa akin nung tinawag ko ang pangalan niya.
Napansin niya si heaven at sinimangutan niya ito.
“what are you doing here?” sungit kaagad?? Keaga aga??
“wala lang. Nakikain lang. Tsaka sabi ni kuya winter, sabay kami pumasok ni autumn noh.” Naramdaman
kong biglang umakbay si heaven sa akin. Kita kong naningkit lalo ang singkit na mata ni spring. wala na
tuloy siyang mata.
“hey!! Dont call winter your kuya. He’s not your brother!!” dinuro duro niya si heaven. Haharang na
sana ako nang biglang humakbang si heaven.
“bro, ganun lang talaga. Walang pikunan. Were team now.” Inakbayan ni heaven si spring na inis na inis
sa kanya. Nagsimula na silang maglakad at alam kong inis na inis parin si spring sa kanya na cool na cool
na si heaven. Kahit na sophies (naks!! Namiss kong tawaging sophies!!) palang si heaven, di hamak na
mas matangkad siya kay kuya spring na hanggang balikat lang niya. Nakita kong papalayo na sila kaya
patakbo ko silang sinundan.
HEAVEN’s POV
Grabeh!! Di naman pikon masyado tong si spring noh?? Ayaw talaga niya sa akin?? Well, ganyan talaga
ang mga gwapo katulad ko...
Nakarating kaming tatlo sa school at agad agad naman akong dumiretso sa principal’s office. Kailangan
ko daw magreport sa kanya as soon as makarating ako sa school. Pero, pagkadating ko sa office niya
wala pa daw siya sabi ng secretary niya. Wow!! Mas late pa ata siya sa akin aa....
Dahil nakakainip naman dun sa office ng principal nila, pumunta muna ako sa field kung saan kami
nagpapractice. Wala pa masyadong tao kasi maaga pa. May napansin akong dalawang tao naa
nakasilong sa ilalim ng puno. Nakaakbay si lalaki samatalang yung babae naman nakahilig ang ulo sa
balikat ng lalaki. Nilapitan ko pa sila, gugulatin ko sana sila nung narinig ko silang magsalita.
“i love you winter.”
“i love you too summer.” Nag angat sila pareho ng ulo at kitang kita mo na mahal nga nila ang isa’t isa.
Unti unti silang maglalapit, pero dahil ako ang panira sa eksena nila, ginulat ko sila...
“BOO!!”
“AHHHH!!!.... heaven!! Panira ka!!” natatawa ako sa reaksyon ni summer. Ang cute niya kapag
napipikon.
“andito ka na pala heaven, nakapunta ka na ba sa principal’s office?” tumabi ako kay kuya winter at
kitang kita ko na iritang irita si summer sa presence ko. kung maiinis siya, mainis siya forever....
“oo kuya, kaso wala pa siya.” Nagsmile lang si kuya winter at biglang may narinig akong boses sa likod
ko.
“kuya, summer, heaven!!” lumingon kaming tatlo at kitang kita kong kumakaway kaway pa si autumn sa
taas. Sinenyasan ko siyang lumapit sa amin kaya tumakbo siya papalapit.
Nakakamiss ang mga kalaro mo nung bata ka.
WINTER’s POV
Tulog pa si autumn nung umalis ako. Alam ko kahit na ok na kami, medyo nawawala na ang quality time
namin together. Hindi na kami gaano nakakapagbonding dahil si summer na ang palagi kong kasama.
Alam ko at may tiwala ako she will be in good hands.
Dahil maaga pa, maaga akong nakarating sa bahay nila summer. Ang laki talaga ng bahay nila.
MANSYON!! Hindi ko nga alam kung bakit ako pa ang nagustuhan ni summer eh. Naalala ko pa kung
paano nagsimula ang lahat.
FLASHBACK
“dont you dare, touch her. GIRLFRIEND KO SIYA.”
Kita ko ang pagkabigla sa mga mukha ng mga babaeng kaharap ko, lalong lalo na kay autumn. Agad
kong hinila si summe papalayo sa kanila. I lead her to a place kung saan kaunti lang ang tao.
“k-kuya....w-winter....” i could see amazement in her eyes.
Huminga ako ng malalim. “anong nangyari sa winter mylabs mo?” lalo kong nakita na nagliwanag ang
mga mata niya.
“y-you m-mean... totoo yun?” nagsmile ako sa kanya at hinawakan ko ang dalawa niyang kamay.
“i don’t know where to start,pero i think tama sila. Dapat ko nang gawin ang tama.” I know she is
listening intently. “summer, y-yung yung feelings mo ba sa akin totoo?” the heck!! San ko kinuha yun?!
Nakita ko siyang napahinga ng malalim. “totoo yun winter. Akala ko noon simpleng crush lang ang
nararamdaman ko pe, hindi pala. Im falling for you. Yung tipong makita palang kita pakiramdam ko may
butterflies na sa stomach ko at batiin mo lang ako kumpleto na ang araw ko. m-mahal na ata kita
winter.” I saw her blushed. Oo inaamin ko, cute naman si summer, pero iba ang laman ng puso ko. pero
kapag sinunod ko ang puso ko, malaking pagkakamali iyon.
Lumuhod ako at tumingin sa kanya. Kitang kita ko ang pagkabigla sa mga mata niya. “summer rodriguez,
will you be my girlfriend?” her smile widens at niyakap niya ako.
“yes!! Yes!!” alam kong ito ang tama.
END OF FLASHBACK
Nawala ang pagmumuni muni ko nung nakita ko ang daddy ni summer. Si gov. Frederico Alfonso. Agad
akong tumayo.
“good morning sir.” Tumango lang siya. Nagtataka ba kayo kung bakit iba ang apilyedo ni summer? Diba
nga ampon lang siya at nalaman niya na ang gov. Pala namin ang tunay na tatay niya? Kaya ang dinala
niyang pangalan eh pangalan ng umampon sa kanya. Gets??
Naupo siya sa sofa at tinignan ako mula ulo hanggang paa. Pakiramdam ko nililitis ako. “maupo ka.”
Minsan ko lang marinig ang boses ng tatay ni summer, pero parang sundalo. Ganito ba talaga kapag
nililitis ang boyfriend?
“ikaw ba ang boyfriend ng anak ko?” obvious ba??
“o-opo. Ako nga po. A-ako po si w-winter luke t-tolentino ramirez.” Sa sobrang kaba nagkakanda bulol
bulol ako. Minsan ko nang nakilala ang parents ni summer nung pinaalam namin ang relasyon namin,
pero sad to say wala nun ang daddy niya.
Narinig ko siyang nagbuntong hininga. “alagaan mo sana ang prinsesa ko. labing-apat na taon ko siyang
hindi nakasama kaya sana alagaan mo siya para sa akin.” I saw him smile at ngumiti rin ako.
“papa!!” napatingin kaming dalawa sa hagdan at nakita kongpababa si summer.
“alis na po kami.” Nagpaalam na ako sa daddy niya at nakangiti din siya sa akin.
“anong pinag usapan niyo ni daddy?” kanina pa ako kinukulit ni summer. Nakaupo kami sa damuhan
dito sa field. Nakasandal ang ulo niya sa balikat ko. wala lang she find it sweet daw. Nakatingin lang ako
sa malawak na field sa harap namin.
“wala naman. Alagaan daw kita.” Naramdaman kong medyo ngumiti siya.
“i love you winter.” Ang sarap pakinggan. Ang sarap pakinggan na may taong nagmamahal sayo. Pero,
paano kaya kung galing yan sa TOTOONG mahal mo?
“i love you too.” Nagkatinginan kami. I want to kissed her. Gusto kong ibalik sa kanya lahat ng efforts
niya sa relationship namin.
Mabait si summer and her tears is not suitable for a jerk like me.
SUMMER’S POV
Hi! Im SUMME RODRIGUEZ. Malamang, marami ang naaasar sa akin kasi, inagaw or rather pinilit ko lang
si winter sa relationship namin. Oo, naisip ko rin yan. Masama akong tao, makasarili at RAMDAM ko na
hindi ako mahal ni winter. Hindi naman ako manhid eh. Isang taon na rin ang relasyon namin ni winter.
Marami na kaming pinagdaanan. I tried breaking up with him, pero ayaw niya. MAHAL DAW NIYA AKO.
Naniniwala ako sa kanya at maski ako naman hindi ko kayang mawala siya sa akin. Kung kayo ang nasa
kalagayan ko, i know you will also do the same.
“hey.” Napatingin ako sa taong umupo sa tabi ko. si heaven pala.
“bakit? Asan si winter?” nagkanda haba haba na ang leeg ko sa kakatanaw kung nasaan na ang boypren
ko pero useless lang.
“best, pakisabi kay kuya, nauna na akong umuwi ha. May gagawin pa ako eh.” Napatango nalang ako sa
sinabi ni autumn. I saw he walked away.
“ano bang gayuma ang pinainom mo kay winter at nang maipainom ko rin kay autumn.” Tinignan ko ng
masama si heaven.
“hindi ako pathetic.” I stick out my tongue at tumawa siya.
“ang saya niyo diyan ah. Nakakaselos naman.” Namutla ako sa narinig na boses. Winter is standing
infront of us. Napatayo ako sa kinauupuan ko. mag eexplain ako kay winter.
“ahh... winter.. a-ano---“
Biglang umakbay si heaven sa akin. “oo winter. Ang sweet namin ni summer noh? Nabuko mo na kami.
Magbreak na kayo.”
WHAT??!! ANO PINAGSASABI NITONG LALAKING ITO??!! NOOOO!!! WINTER WAG KA MANIWALA SA
KANYA.
Nakita kong sumama ang tingin ni winter sa akin at nag walkout. Tinanggal ko ang kamay ni heaven sa
balikat ko at sinundan si winter.
“winter, sandali.” I grabbed his hands at napahinto siya. Pati ako napahinto sa kinatatayuan ko. if ever
magtanong siya, ano isasagot ko? kung sabihin ko sa kanya na hindi totoo ang sinasabi ni heaven. Ang
tanong maniniwala ba siya?
“w-winter, a-alam mo namang na-nagbibiro lang naman s-si heaven diba?” nakita ko siyang huminga ng
malalim at lalong tumindi ang kaba ko. humarap siya sa akin na nakangiti.
“binibiro lang kita.” He hugged me tight at niyakap ko rin siya. “YUCK!! PAWIS!!” kumalas ako sa
pagkakayakap sa kanya at tinakpan ang ilong ko.
“anong yuck??!!” hinabol niya ako at para kaming batang naghabulan. Nahuli niya ako at niyakap mula
sa likod. I can feel his breath on my neck. Nakikiliti akoooo!!! O//////O
“I LOVE YOU SUMMER RODRIGUEZ” ang sarap pakinggan lalo na kung galing sa taong mahal mo.
Humarap ako sa kanya.
“I LOVE YOU TOO, WINTER LUKE RAMIREZ” he cupped my face and kissed my forehead.
***
Nakarating na kami sa bahay nila at naabutan namin si autumn na nag-aaral sa sala nila. Napatingin siya
sa amin.
“andyan na pala kayo.” Nakasmile siya sa amin at lumapit ako sa kanya.
“best, ano yan?” nakita ko na nakabukas ang math namin!! O.O naalala ko na may quiz nga pala kami
tom. Tumabi sa akin si winter.
“ano yan princess?” princess ang tawag niya kay autumn at love naman ang endearment namin. Minsan
nga, nagseselos ako sa dalawang yan. Parang hindi magkapatid ang turingan. Sabagay, bata pa naman
kami ganyan na talaga sila. Sobrang close. May tiwala ako kay winter at hindi siya magtataksil sa akin.
“kuya, may quiz kami bukas sa algebra. Ang hirap!!!!” nagpout na naman si best. Ang cute niya!!! Simula
ng dumating ako dito sa maynila, medyo nabaws bawasan na ang pagiging iyakin niya. Buti nalang
pasensyoso tong mabait kong boyfriend.
“sige, diyan lang kayo. Magpapalit lang ako ng damit.” Tumayo na si winter at dumiretso sa kwarto niya.
“best, magkatabi parin kayo ni kuya mo sa kama?” out of the blue naitanong ko nalang sa kanya.
Tumango siya sa akin. I kinda feel jelous sa nalaman ko. bigla akong niyakap ni autumn.
“ano kaba, para kang sira. Wag ka ngang magselos sa akin. Alam ko naman na mahal ka ni kuya eh.”
Napangiti ako sa sinabi niya. Oo nga naman. MAGKAPATID SILA, walang pwedeng mangyari sa kanila. At
isa pa masyado pa silang bata para doon. Tama naman ako diba?
“best, lapit na monthsary niyo ni kuya ah. Nice, 15th monthsary niyo na. Ang tagal niyo na” oo nga pala!!
Next week na ang monthsary namin!! Wala pa akong naiisip na regalo.
“oo nga pala best!! Muntik ko nang makalimutan. Ano kayang pwede kong iregalo?? Ubos na ang mga
pwede kong maisip eh. Wala bang nababanggit ang kuya mo na gusto niyang makuha?” napaisip kasi
ako ee.. lahat na ng pwede kong ipanregalo naibigay ko na.
Nakita kong napaisip bigla si autumn. “hmmmm.... wala eh. Ano bang plano mo?” napaisip ako at wala
talaga eee!!! >.<
Ano to!! WRITER’S BLOCK??!!!
“bigyan ko nalang kaya siya ng relo?” napatingin naman sa akin si autumn.
“bakit naman relo?”
“kasi diba sabi nila ang relo daw symbolizes na palagi siyang naiisip ng nangbigay evey minute?”
napaahhh si autumn. Kasi yun ang alamko eh.
“eh hindi naman mahilig magrelo si kuya eh. Tsaka baka mawala lang niya yun. Lam mo naman yun may
pagkaburara.” Tama nga naman siya. Medyo may pagkaburara talaga ang boypren ko....
“scrapbook nalang kaya?” napailing si autumn. “di siya nakakappreciate ng arts noh.” Waaahhh!! Ang
hirap naman magkaroon ng choosy na boypren!!!
“wala talaga ako maisip eh.” Suko na akooo!!!
“tuturuan ko nalang kayo.” Nasa harap na namin si winter. Kanina pa kaya siya nandyan?? Baka narinig
niya lahat ng pinag uusapan namin. Ayoko maspoil ang surprise ko. ano naman ang surprise eh wala nga
akong naisip.
“hahaha.. better kuya.” Naupo na siya sa gitna namin. Kinuha niya ang book at tinitigan ang mga aralin
namin. Napatitig lang ako sa kanya.... ANG GWAPO TALAGA NG BOYPREN KOOOO!!!! O/////O
“huy, best matunaw si kuya.” Bigla akong napayuko sa sinabi ni autumn. Narinig ko namang tumawa ng
mahina si winter. Nakakahiya sa dignidad kooo!!! Grabeh!!!
“maghapunan na muna kayo.” Nakita kong sumilip sa amin si tita consuelo na nasa likod ng divider. Nag
hi ako sa kanya at ngumiti naman siya sa akin.
Sabay sabay kaming nagpunta sa hapag kainan. Nandito na rin ang si tito enrico. Feeling ko talaga part
na ako ng family nila. Naging center of attentin si autumn.
“ma, ano ba wala kaya akong boyfriend.” Natatawa talaga ako kay autumn. Para siyang bata (di ka ba
bata kumilos summer?)
“sus, best diba crush mo si kgasfjkajsdpajdspa;” di na ako nakapagsalita kasi tinakpan niya ang bibig ko
dahil magkatabi kami ng upuan. Nakita kong napasama ang tingin ni winter sa amin.
“sino ang crush mo autumn?” nanlilisik na ang mga mata ni winter. Grabeh!! Over protective nitong
boypren ko sa sister in law ko. kung hindi lang to mahigpit, malamang matagal nang nakaporma si
heaven. Nakita kong namutla bigla si autumn.
“wa-wala k-kuya... naniniwala ka naman sa sapak nitong girlfriend mo.” Ako naman ang tinignan ni
winter at nagsmile lang ako sa kanya. Bigla akong kinurot ni autumn sa tagiliran pero mahina lang.
Napatango tuloy ako kay winter.
“hahaha... tama na yan. Si heaven nalang ang kulang sa inyo ah. Parang kelan lang mga bata pa kayo
tapos ngayon tignan mo, mga dalaga’t binata na. Ang bilis ng panahon.” Out of the blue nasabi nalang ni
tito enrico.
“si tatay talaga dumadrama na naman. Basta mga bata ha, mag-aral na muna kayo. Winter, summer,
hindi naman kami tutol sa relasyon niyo. Alam naming alam niyo kung ano ang tama. Lalo ka na winter. “
tumango kami ni winter at nagkatinginan pagkatapos nun napayuko nalang.
“andaya talaga!! Bat si kuya, pwede na ako hindi pa?” narinig kong kumalansing ang kutsara ni winter at
napatigil si autumn sa pagmumukmok.
“bakit ka ba naaatat?? Kung mahal ka nga nila, matuto silang mag antay.” Wow!! Tinamaan ako dun aa..
hahahaha eh bat ako??
“eh bat si summer?” oh diba, pareho kami ng utak ni autumn. Kaya BFF kami eh. Tinignan ako ni winter.
“iba ang sitwasyon niyo ni summer.” Paanong iba?? Ang gulo naman.
“tama ang kuya mo autumn. Si kuya mo lalaki. Alam namin kung ano ang takbo ng utak niya. Kung may
mali man siyang magawa, magagabayan namin siya. Hindi katulad mo, babae ka. Kapag may nangyaring
masama sayo hindi namin makokontrol ang lalaki.” Ahhhh!!! Di ko get??!!
Pagkatapos ng ganung usapan, nag aral pa ulit kami tapos nagpasundo na ako sa driver namin.
“ingat ka pag uwi ha. Itext mo ako kapag nasa bahay ka na.” Nasa labas kami ng gate at hawak hawak ni
winter ang mga kamay ko.
“yes boss!!” he leaned forward at kiniss niya ako sa cheeks. Bat kaya ganun siya, hindi siya nagkikiss sa
lips kooo?? Di katulad ng mga nababasa or napapanuod ko sa tv.
“anong sinisimangot simangot mo diyan?” umiling lang ako sa tanong niya at niyakap ko siya ng
mahigpit.
“mahal na mahal kita winter.” I buried my face on his chest.
“mahal din kita summer.”
We bid our last goodbye as i step in the car.
***
AUTUMN’S POV
Kanina pa tulala si best at halatang iniisip kung ano ang ireregalo kay kuya. Nakakatuwa siyang tignan
talagang hindi mapakali. Nasa sasakyan kami ngayon at ihahatid kami ni tatay doon sa tabing dagat na
pinupuntahan namin dati ni kuya sa probinsya. Syempre hindi alam ni summer. SURPRISE DAW
EH.monthsary na nila ngayon at wala talagang naisip na regalo si best. Excited na akong umuwi doon at
ganun din dapat ang maramdaman ni summer pero wala ee, tulala talaga.
“best, easy ka lang.” Hinawakan ko ang kamay niya at tumingin sa akin.
“autumn, katawan ko nalang kaya ang ibigay ko sa kuya mo.” Napatawa ako sa sinabi niya...
“hahahaha.... ano ba, easy ka lang kasi... kung ano anu iniisip mo.” Saka lang ata siya natauhan at sumilip
sa labas ng bintana.
“anong ginagawa natin dito?” huminto na ang sasakyan samay tabing dagat.
“tay, salamat po.” Nagkiss na ako kay tatay at bumaba na kami sa sasakyan. Medyo hapon na kami
nakarating doon kaya saktong sakto lang para sa surprise ni kuya.
Naglakad lakad kami at takang taka parin si summer. Nagulat kami dahil may biglang pumiring sa mga
mata namin.
“shh... ako to.” Pamilyar ang boses na yun.
“ano ba!! Bitiwan mo ako... heaven hayup ka.. papaslangin kita!!!” narinig kong nagwawala si best. Si
heaven nandito? Bakit pati ako nadamay? Diba kay summer lang itong surprise na to?
Inalalayan ako ni kuya sa paglalakad. Nangangapa ako kasi wala talaga akong makita. Inalalayan niya ako
hanggang sa naramdaman kong pinaupo niya ako.
“dito ka lang ha.” Napatango ako. Naramdaman kong hinawakan ni kuya ang mga kamay ko.
“autumn, you’ll be in good hands tiwala ako.” Hindi ko alam ang ibig niyang sabihin. Naramdaman kong
kinalas niya ang piring ko sa mata and i saw infront of me a candle light dinner facing the full moon.
Medyo malabo pa ang paningin ko pero ginala ko na ang mga mata ko. i saw someone walking towards
me.
“heaven...”
SUMMER’S POV
“uwaaaahhhh!! Best, hindi ko na alam kung ano magandang gift sa kuya mooo!!!” monthsary na namin
ni winter ngayon at wala parin akong maisip na ireregalo sa kanya.
“chill lang best. Ang importante naman diba galing sa puso?” ewan ko ba dito kay autumn. Bigla ba
naman akong sinundo sa bahay dahil may pupuntahan daw kami. Sabi ko hindi pwede kasi may date
kami ng kuya niya sabi ba naman niya si kuya daw niya ang pupuntahan namin kasi naglayas.
Yan tuloy nadagdagan ang kaba sa dibdib ko. bakit kaya naglayas si winter mylabs?? Nakasakay kami sa
kotse at hinatid kami ni tito enrico. Hindi ko alam kung saan kami pupunta dahil namalayan ko nalang na
nasa tabing dagat kami doon sa dati naming probinsya. Bumaba kami sa kotse and everything keeps on
flashing back in my mind.
Bigla akng kinabahan dahil may pumiring sa mga mata ko. sa social status ko ngayon, baka nakilala ako
at kikidnapin. HWAAAAAHHHH!!!
“ako to summer.” Gkalfjkajfd anong ginagawa niya dito??!!
“ano ba!! Bitiwan mo ako... heaven hayup ka.. papaslangin kita!!!” nagpapanic na ako kasi hindi ko na
maramdaman si autumn sa tabi ko.
“ingay mo talaga summer.” Naramdaman kong bigla niya akong binuhat.. yung bride style. Bigla akong
natahimik sa ginawa niya. Kaya pala akong buhatin ng patpatin na to?
Naramdaman kong nilapag niya ako.bigla niyang tinaggal ang piring ko sa mata. Malabo pa noong una
pero, unti unti ng luminaw ang lahat. Napaharap ako sa pintuan at nakatayo doon si heaven.
“diyan ka lang. Stay there. Good doggie.” Leshe!! Pang asar talaga. Hahabulin ko sana kaso biglang
sinara ang pinto.
I was inside a house. Nakaupo ako sa kama at ako lang ang tao. O.O
Napansin ko ang nakaset na table. Napatayo ako at nilapitan ito. I smiled dahil sa kilig. May nakita kasi
akong bouquet ng flower. Particularly, a combination of red, yellow and orange flowers. Narinig kong
may tumutugtog sa labas. Tinry kong buksan ang pinto pero nakalock. May lock kasi sa labas kaya hindi
ako makalabas. Sumilip ako sa bintana at nakita ko si winter na may hawak na gitara.
(play the song on the side.. peyborit ko yan ee ^^v)
It's not the flowers, wrapped in fancy paper
It's not the ring, I wear arround my finger
There's nothing in all the world I need
When I have you here beside me, here beside me
He is staring directly to my eyes. Pakiramdam ko parang nanghihina ang tuhod ko sa sobrang kilig.
So you could give me wings to fly
And catch me if I fall
Or pull the stars down from the sky
So I could wish on them all
But I couldn't ask for more
'Cause your love is the greatest gift of all
Oo. Your love is the greatest gift of all. Mahal na mahal kita. Gusto kong isigaw yun sa kanya.
In your arms, I found a strength inside of me
And in your eyes, there's a light to guide me
I would be lost without you
And all that my heart could ever want, has come true
Tama ka, ikaw lang ang gusto ng puso ko. ikaw lang wala na. Dream come true.
So you could give me wings to fly
And catch me if I fall
Or pull the stars down from the sky
So I could wish on them all
But I couldn't ask for more
'Cause your love is the greatest gift of all
Ang sarap ulit ulitin ng chorus. Napapasabay ako sa kanya.
You could offer me the sun, the moon,
And I would still believe
You gave me everything
When you gave your heart to me
So you could give me wings to fly
And catch me if I fall
Or pull the stars down from the sky
So I could wish on them all
But I couldn't ask for more
'Cause your love is the greatest gift of all
Pagkatapos niyang kumanta, tiningala niya ako.
“magandang binibini, maaari ba akong umakyat sa iyong bahay?” anubey!!! Para naman kaming mga
sinaunang nagliligawan.
“pasok ka.” Bigla siyang tumakbo at bumukas ang pinto. Agad ko siyang sinalubong ng yakap.
“thank you.” Naramdaman kong hinalikan niya ang ulo ko. tinignan ko siya at tinignan niya rin ako.
“i love you summer.” Napangiti ako sa sinabi niya.
“i love you too, winter.” He slowly reached for my lips... i slowly closed my eyes
WINTER’s POV
Ang sarap tignan ni summer habang hinaharana ko siya. I slowly kissed her. i felt he arms around my
neck and i put mine on her waist. I pulled her closer to me.
I love you autumn.
Napahinto ako at niyakap ko siya para hindi siya magtaka sa ginawa ko.
SHOOT!!! WHAT WAS THAT?!
“uhmmm... winter?” inangat niya ang ulo niya pero magkayakap barin kami. Hinawi ko ang buhok niya
na humaharang sa mukha niya.
“bakit?”
“bakit ngayon mo lang ako hinalikan sa lips?” naramdaman ko ang awkwardness niya sa tanong niya.
Niyakap ko siya.
Bumulong ako sa kanya. “gusto ko kasi yun ang gift mo sa akin ngayon.” Naramdaman kong napangiti
siya at nagkatinginan ulit kami. I again claimed her lips.
“mahal na mahal kita winter. Wag mo akong iiwan.”
I felt guilty sa sinabi niya.
AUTUMN’S POV
“heaven...”
He is smiling at me. I smiled back at him.
“he-heaven... a-ano to?” he stopped infront of me at biglang lumuhod. May nilabas siyang flowers mula
sa likod niya na kanina pa niya tinatago.
“autumn, remember yung sinabi ko sayo nung grumaduate tayo ng elementary? Diba sabi ko sayo
liligawan kita?” i remembered that scene. Tumango ako bilang kasagutan.
“alam mo bang nililigawan ko ang parent mo?” anong nililigawan?!
“anong nililigawan ka diyan?” bigla siyang napangiti.
“what i mean is, i am asking for their pemission.” Naguluhan ako. Pemission for what?
“Ms. Autumn Madison Tolentino Ramirez, will you allow me to court you?” nagulat ako sa sinabi niya.
Oo crush ko si heaven pero hindi naman sapat yun diba? Ano nalang ang sasabihin ni kuya?
“he-heaven.. ka-kasi si kuya...” iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
He held my chin at hinarap niya ako sa kanya. Napatingin ako sa mga mata niya at nakita ko ang sincerity
dito.
“i already have his blessing. So, papayagan mo ba ako?”
“pano kung hindi? Susuko ka nalang ba?” he held my hand.
“hindi.. susubukan ko hanggang sa mahalin mo ako.” I smiled at him and he smiled back.
CHAPTER 10- THE NEW YEAR’S BALL
AUTUMN’S POV
Mabilis na tumakbo ang mga araw. Biruin mo yun, new year na at pinaghahandaan na ng school ang
traditional na new year’s ball. Isa itong ball na inaatendan ng halos lahat ng estudyante and this only
happens every four years. Ibig sabihin, isang beses mo lang talaga siyang maattendan. And there is an
urban legend na kung sino daw ang huli mong makakasayaw when new year comes, siya daw ang
makakatuluyan mo.
“autumn, ang ganda ganda talaga ng anak ko.” i waas facing the mirror at inaayusan ng make up artist
na hinire ni nanay at tatay. Binili pa nila kami ni kuya ng damit na susuotin. Talagang pinaghandaan nila.
Tinatanong ko sila kung saan sila kumuha ng pera, pero sabi nila ipon daw nila yun sa lumalaki naming
business.
“autumn, labas ka na diyan, nasa baba na si heaven.” Kumatok si kuya sa pinto at bahagyang sumilip.
Napatingin siya sa akin at ang gwapo niya sa soot niyang black tuxedo. Ako naman isang blue na ball
gown ang suot.
“sige kuya, pakisabi bababa na ako.” I smiled and he just nodded at me. Nilagay na ng baklang stylist ang
finishing touches niyat lumabas na ako ng kwarto. Pagbukas palang ng pinto, napatayo na kaagad si
heaven sa kinauupuan niya. I slowly walked down at inalalayan niya ako. Nilapit niya ang bibig niya sa
tenga ko.
“you look stunning tonight.” Napangiti ako sa narinig ko at pakiramdam ko ako na ang pinakamagandang
babae ngayong gabi.
“heaven, aasahan kong ihahatid mo siya dito ha.” Nakatingin si tatay sa amin.
“opo tito. Aalagaan ko po si autumn.” Alam na nila nanay at tatay na nanliligaw si heaven sa akin.
Noong una, nagalit si tatay kay kuya kasi parang pinamimigay lang daw niya ako kung kanikanino, pero
sabi naman ni kuya, alam daw niya na mapagkakatiwalaan daw si heaven. Eventually napapayag na si
tatay.
“hoy heaven. Wag kang gagawa ng kalokohan sa party. Tandaan mo babantayan kita.” Pagbabanta ni
kuya. Tumingin ulit siya sa akin at ngumiti. “take care my princess.” Nagsmile siya sa akin and i smiled
back.
“tay, alis na po ako susunduin ko pa si summer.” Humarap siya sa amin ni heaven. “kita kita nalang tayo
sa venue ha.” Then he left. Nagpaalam na kami kila nanay at tatay at pumunta na sa venue.
Our school rented a special place para sa ball na ito. Tradisyon na rin na ganapin ito dito. It’s a garden
inside a metro. Pagpasok palang namin ni heaven, akala ko wala na kami sa maynila. Vines are hanging
everywhere. May mga trees and flowers din sa tabi that you will thought it just grow there naturally.
May nadaanan din kaming bridge at sa ilalim nun ay may maliit na pond wherein makikita mo ang fishes
swimming and enjoying the water. Then, infront of us is a large door that slowly opened. Pakiramdam
ko, nasa fairy tale ako. Napahawak ako ng mahigpit sa braso ni heaven. He taps myhand and i smiled at
him.
Sinalubong kami ng waiter at inabutan kami ng mask. Masquarade ball pala ang magaganap. The only
difference is, parepareho ang kulay at design ng masks. White with little sparkles and a feather ang sa
girls while a black mask naman ang sa mga boys. Kumakabog ang dibdib ko habang inaasist kami ng
waiter papunta sa upuan namin. Hinatid ako ni heaven sa upuan ko at pumunta siya sa upuan niya.
Alphabetically arranged ang table arrangement ng ball para daw makapag interact kami sa iba naming
kaschoolmate. At dahil nga alphabetically arranged, hindi na kataka taka na katabi ko sa table si kuya.
“kanina pa kayo?” speaking of. Umiling ako. Nakasuot na rin ang mask ni kuya at kahit na ganun, kitang
kita ko parin ang kagwapuhan niya.
“kuya, ang ganda dito noh?” para kaming timang ni kuya. Bulungan kami ng bulungan.
“oo nga eh. Gusto mo dito ka magdebut.” Nagpalinga linga din si kuya sa paligid. Talagang inoobserve
niya ang bawat sulok.
“nyek!! Wala naman tayong pera noh.” Nagsmile na naman si kuya.
“malay mo. Tignan mo nga. Nakapagmagic sila ng susuotin natin.” Napatawa ako ng mahina sa sinabi
niya. Tama nga naman. Pero, ang alam ko mahal ang debut diba??
“best.” Nakita kong naupo sa gilid ko si summer. She’s wearing a violet ball gown na bagay na bagay sa
kanya.
“best, ang ganda mo.” She smiled at me at medyo napayuko pa.
“ikaw din kaya. Ang ganda ganda ng suot mo.” At nagbolahan pa kaming dalawa.
“everyone, please go back to your respective seats and the program is about to start.” Biglang nagsalita
emcee at nagsimula na nga ang program.
The program start with the dinner. Grabeh para akong tagabundok. Andami kasing mga kubyertos. Sa
bahay isang pares lang ng kutsara’t tinidor ang gamit namin, dito ang dami.
“kuya, paano to kakainin?” bulong ko kay kuya pakaserve ng tinatawag nilang appetizer. Nakita kong
napangiti si kuya. Pinipigilan niya siguro ang tawa niya.
Kinuha niya yung left side ko at medyo pinagpag at nilagay sa lap ko. “gayahin mo lang kung ano ang
kukunin ko ha.” Napatango ako at pasimpleng tinignan siya. Syempre nakakahiya baka pagtawanan nila
ako.
“ang sweet talaga nilang magkapatid noh?”
“oo nga eh. Kung hindi ko lang alam na magkapatid sila, iisipin ko na magsyota sila.”
“ang swerte talaga ni summer kay luke noh.”
Chismisan na kailangan iparinig sa amin?
Natapos na ang dinner namin at nagstart na ang party. Nagkaroon ng cotillion ang mga seniors. After
that, pinresent na sa amin ang candidates para sa campus king and queen pati na ang pronce at
princesses. Yun ang tawag sa mga pinakamagaganda ngayong gabi at they will be treated as campus
royalties for the next four years. Then, nagsayawan ng konti and inannounce na ang panalo.
“may we invite everyone to step in the dancefloor. Everyone should dance until new year. Enjoy guys
and may your fate leads you to the right person.”
Nanglahat na ay nasa dancefloor, pinagform kami ng dalawang circle. Nasa innercircle ang girls at nasa
outer circle naman ang boys.the boys will walk counterclockwise direction at clockwie naman ang mga
babae. Para siyang stop dance. Bawat stop ng music, dapat lilipat ka ng partner at habang nagpiplay ang
music dapat ay nagsasayaw kayo. When everyone was ready, pinatay na ang mga ilaw at dimlights lang
ang nakasindi. Hindi ko na nga alam kung sino ang kaharap ko eh. Then, the first music began. Kung
kanikanino ako napunta na hindi ko naman puro kakilala. Hindi kami pwedeng magsalita hanggat hindi
dumadating ang twelve. Andaming kaechusan ng school na ito.
“this is the last song. So enjoy everyone.” Sabi na naman ng emcee. Habang nagsasayaw kami ng second
to the last partner ko, kumakabog ang dibdib ko. iniisip ko parin hanggang ngayon ang tungkol sa urban
legend. Sino kaya ang huli kong makakasayaw?
Then the music stopped. Last na lipat na namin. My heart is thumping so hard. Bakit ganito?
Nagkatinginan kami ng kapartner ko. kahit na madilim, kitang kita ko na gwapo siya.
“countdown to new year...10”
Naririnig kong nagsisigawan na ang mga teachers namin, pero para akong nagayuma at sakanya lang ako
nakatingin.
“9...”
We are swaying not to the beat of the music but to the beat of our hearts. Sino ba ang lalaking ito at
nagagawa niyang patibukin ng ganito kabilis ang puso ko?
“8..”
He is smiling at me na para bang kilala niya ako. I want to speak pero alam kong it’s against the rule.
“7...”
Para akong si cinderella na kasayaw ang prince charming niya. Waiting for the clock to strike 12.
“6...”
This is the most magical evening. Sana hindi na matapos ito.
“5...”
“4...”
“3...”
“2...”
“1...”
“take of your masks guys and HAPPY NEW YEAR!!! Welcome 2008!!” unti unti kong tinanggal ang mask
ko at ganun din siya. I was shocked kung sino ang nasa harap ko.
“kuya?!”
***
SUMMER’s POV
Grabeh, kabadong kabado ako habang sumasayaw kami nitong kasayaw ko sa last song. Sino ba itong
lalaking ito at grabeh ang kabog ng dibdib ko?
“take of your masks guys and HAPPY NEW YEAR!!! Welcome 2008!!” parang slow motion pa kami ng
kapartner ko sa pagtanggal ng maskara.....
“ikaw?!”
“ikaw?!”
Sabay pa kami ng nasabi ni walang iba kundi si......
HEAVEN... T.T waaaaahhh lord oh lord nasaan na ang winter mylabs ko!!! T.T
“waaahhh!! Ulit!!! ayoko!! Ulitin natin.” Para akong tangang nagsisisigaw sa gitna ng dancefloor.
“summer, ano ba tumahimik ka nga. Nakakahiya ka.” Pilit na tinatakpan ni heaven ang bibig ko pero
iniiwas ko naman para hindi niya matakpan.
***
Hindi ko alam kung paano ako nakaalis doon sa dancefloor. Basta, i just found myself sitting sa isang
unused fountain at tinatanaw ang langit. Siguro naman hindi totoo ang tungkol sa urband legend na yun
hindi ba?
“best.” Sa tawag palang niya sa akin, alam ko na kung sino ang tumabi sa akin.
“bakit ganun autumn, simula bata tayo palagi nalang tayo nagkakapalit ng partner? Naalala mo ba nung
naglaro tayo dati ng kasal kasalan? Ikaw dapat ang bride pero nakipagpalit ka kaya ako ang bride ni
winter.” Tumingin ako sa kanya at nagtama ang mga mata namin.
“siguro kung hindi talaga kayo magkapatid ni winter, matagal na kitang pinagselosan.” Nagulat siya sa
sinabi ko. i can read it in her eyes.
“a-ano ka ba? Ikaw kaya ang mahal ni kuya.” I smiled at her.
“autumn, iuwi na daw kita.” Bigla namang dumating si heaven at halatang iniiwasan niya akong tignan.
Im sure, pinlano niya ang lahat to pissed me off.
Umalis na sila and i am again left alone.
“uwi na tayo.” I looked at the person and i saw the guy i love and will love for the rest of my life. Bigla
nalang akong napatayo at niyakap siya ng mahigpit.
“bakit ganun, malapit ka naman. Nagagawa naman kitang yakapin at halikan, pero bakit pakiramdam
ko napakalayo mo sa akin at kahit anong hawak ko, may kukuha parin sayo?”
Naramdaman ko ang pagkabigla niya and he suddenly placed his hands on my nape. Niluwagan ko ang
yakap at napatingin sa kanya.
“sometimes, you just have to hold and hope that, that person will also hold unto you.” Napangiti ako
sa sinabi niya. He leaned closer to me and touched my lips.
Madaling araw na nung nakauwi kami. Pagkadating na pagkadating, nagpalit na ako ng pantulog and
accidentally saw myself in the mirror. Kalat ang eyeliner ko at feeling ko,isa akong multo sa isang horror
movie. Agad akong nagdive sa aking kama at nakatulog.
Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulog pero, nagising nalang ako ng narinig kong may
kumakanta.
“happy birthday to you.... happy birthday to you... happy birthday happy birthday..... happy birthday to
you.”
I slowly opened my eyes and saw winter infont of me. He is holding a black forest cake with a candle on
top. Napangiti ako lalo na nung makita ko sa likod niya sina mommy, daddy, autumn at heaven. Lahat ng
importante sa buhay ko nandito. I thought nakalimutan na nilang lahat ang tungkol sa birthday ko, hindi
pa pala.
“happy birthday love.... blow your cake.” Umupo si winter sa kama ko at pumikit ako to utter my wish in
my mind.
“sana, makita ko ulit sila nanay at tatay.” I opened my eyes at tinignan ko si winter bago ko binlow ang
cake ko.
Pagkatapos nila akong isurprise,niyaya ako ni autumn na pumunta daw muna sa kanila dahil naiwan daw
niya ang regalo ko doon. ako naman sumama at naiwan si winter at heaven sa bahay. Im quite
disappointed first, pagkatapos kasi nila akong isurprise, umalis kaagad si mommy at daddy. Pangalawa,
walang regalo sa akin si winter kahit... KISS LANG?! O////O hahahaha... wala lang... demanding much??!!
Wala naman kami masyadong ginawa ni autumn doon kundi ituloy ang tulog namin. Mga bandang
tanghalian, ginising kami ni tita consuelo. Naligo lang sandali si autumn at bumalik na kami sa bahay.
“best, yung regalo mo nakalimutan mo na naman sa inyo.” Nasa sasakyan na kami at papabalikin ko
sana ang driver namin.
“no need best.” Nagsmile siya sa akin and i just shrugged my shoulder.
Pagdating namin sa bahay, nakita kong may nakaupong dalawang bulto ng tao na pamilyar na pamilyar
sa akin. Lumingon sila at halos mapaiyak ako sa nakita ko.
“nay, tay!” napayakap ako sa kanila. Simula ng makilala ko ang mga tunay kong magulang isa nalang ang
hiniling ko, ang makapiling sila. And my birthday wish finally, made come true. Nilingon ko si autumn at
niyakap siya.
“salamat best.”
“best, hindi naman ako ang nagbigay sa kanila eh. Ang mommy at daddy mo. Ito ang regalo ko.” inabot
niya sa akin ang tickets ng isang movie. “magbonding kayo ngayon nila tito at tita.” Nagsmile ako sa
kanya at muli siyang niyakap.
“pero, bago yun, umakyat ka na muna sa kwarto mo.” Halos pinagtulakan nila akong lahat paakyat sa
kwarto ko. i opened the door and i feel im in heaven. Everything is covered with violet. From the
curtains, sheets, pillows, even the picture frames and the designs on the wall. Napasmile ako at una
kong hinanap si winter.
“surprise?” nilingon ko ang taong nagsalita but, im disappointed. Si heaven pala ang nag ayos ng lahat. I
smile bitterly kasi nag assume ako.
“happy birthday summer.” Niyakap niya ako at niyakap ko rin ang bestfriend ko. pakiramdam ko ngayon
lang nagbalik ang bestfriend na sobrang namimiss ko.
“ehem!!” napalingon kaming dalawa and saw winter...
Holding a bouquet of voilet flowers, a violet bear and a small violet box. Inabot niya sa akin ang mga
iyon, except the small box.
“happy birthday summer.” I smiled and unti unti niyang binuksan ang box. Inside it is a ring with a violet
stone.
“this is not our engagement ring yet, but keep this as a sign of my love. Alam mo bang violet symbolizes
royalty? And my loyalty only belongs to my queen. I love you summer.” Naiyak ako sa speech niya kahit
na medyo korni. Yeah, ang babaw ng kaligayahan ko, pero if you were on my shoes, baka halo halong
kilig ang nararamdaman niyo. He kissed my cheeks.
This is the best birthday ever.
CHAPTER 11- MY SECRET CRUSH
AUTUMN’S POV
Pagkadating namin sa bahay, walang tao. Nagkatinginan kami ni kuya. Dahil halos maghahapunan na ay
wala pa sila. Ang alam namin, si aling ising nasa kamag anak niya ngayon dahil may sakit daw ang
pamangkin niya.
“akyat muna ako sa kwarto autumn.” Pumanik na si kuya sa kwarto. Malamang matutulog yun kasi
puyat na puyat. Kanina pa nga naghihihikab habang pauwi kami eh.
Nakita kong may note na iniwan sila nanay sa ref. Binasa ko ito.
Mga anak,
Gabi na kami makakauwi ng tatay niyo. May pinuntahan lang kami para business natin. Kayo na ang
bahala diyan dalawang araw din kami dito.
Nanay
“KU-“ sisigaw sana ako pero naalala ko na baka nagpapahinga yun. Dahan dahan akong pumanik sa
hagdan at sinilip siya sa kwarto. Napangiti ako sa nakita ko. tama nga ako...
My kuya is sleeping like an innocent angel. Pagod na pagod na siya at hindi na niya nagawang magbihis
pa. Unti unti pa akong lumapit sa kanya at napatitig sa mukha niya. Nakadapa siya at medyo nakatingin
sa side ko. umupo ako at hinawakan ang mukha niya. I trace his nose line. Then i touched his eyelashes
na napakahaba. Suddenly napatingin ako sa mapupula niyang labi. Bigla tuloy pumasok sa isip ko kung
nahalikan na ba ni summer ang labi ni kuya.
Medyo sumakit at kumirot ang puso ko sa naisip ko. napabuntong hininga nalang ako. Kinuha ko ang
kumot at kinumutan siya. Bago ako umalis, tinignan ko ulit siya.
Pagbaba ko ng hagdan, nakita kong malapit na pala mag six. Im sure, gutom si kuya pagkagising niya. So
nakaisip si magandang autumn madison tolentino ramirez ng isang brilliant idea.
Pumunta ako ng kusina at nagstart na magluto.
WINTER’S POV
Sobrang pagod na ako. Puyat ako sa nakaraang new years ball at nagprepare pa ako para sa birthday gift
ng girlfriend ko. nahiga na ako sa kama nang hindi nagpapalit.
Then.... i had a dream
Nakatayo ako sa dulo ng aisle. Im the groom. I was waiting for my bride. Natapos na ang lahat ng
primary sponsors pati na ang mga abay. My bride is walking down the aisle. Nakita kong masama ang
tingin ni nanay at tatay sa akin. Nakaupo sila first pew at hindi talaga maipinta ang mukha nila. Ako
naman, para bang alam ko kung ano ang kinasasama ng loob nila. I feel guilt inside me. Tapos napansin
kong naglalagad na sa aisle ang bride ko.
her face is covered with a veil flowing down and it is partnered with a a very simple yet elegant wedding
dress. Naramdaman kong napangiti ako sa nakikita ko. when she reached my place, i smile at her and i
know she smiles back at me.
Sabay kaming naglakad patungong altar. Nakaharap kami sa pari at pati siya ay napapailing sa
nangyayari. Napapayuko nalang ako dahil pilit na sinasabi ng puso ko na ituloy ang kasal.
Nagsasalita na ang pari. We are about to exchange our vows.
Nakaamoy ako ng nasusunog. Pero, dahil sa gusto ko nang matapos na ang lahat. Amoy sunog talaga
eh....
“kuya yung niluluto ko.”
“kuya...”
“kuya...”
Unti unti kong minulat ang mga mata ko. nakita ko ang mga mata ni autumn na parang any minute
tutulo na. Nakadapa siya sa harap ko.
“kuya...”
AUTUMN’s POV
“kuya...” waaahhh!!! Grabeh lagot ako nito!!
“hmmm.... ano ba? Ano ba yung naaamoy ko?” kuya asked me in his sleepy voice. Kinusot kusot pa niya
ang mga mata niya. Umalis ako sa ibabaw niya.
“kuya... *sniff*” i buried my face in my palms.
“ano ba nangyari?” naramdaman ko ang mga kamay niya sa balikat ko.
***
“kuya....”
Nakaupo na kami sa dining table. Magkaharap at ako tahimik na nakatitig sa mga pagkain.
“ano ba kanina ka pa kuya ng kuya aa...” kahit na ganun ang sinabi ni kuya nakasmile parin siya sa akin.
Nakakahiya ang mga pinaggagagawa ko. gusto ko tumalon sa second floor ng bahay namin.
“eh.kasi...” bigla siyang sumandok sa niluto kong adobo.
“ano to?? Dinuguan?? Hahahaha...” waaahhh!!! Kaya ayoko sabihin sa kanya kasi pagtatawanan lang
niya ako ee.
“hindi noh!!! Bulag ka ba?? Adobo yan. A-DO-BO!!” nakakainis nakakawalang gana... waaahhh!!! Ito na
naman ang alaskador kong kuya!!! >.<
“hahahaha.... adobo ba... hahahaha... ang itim itim ee... hahahaha... ang crispy pa ng baboy mo...
wahahahah.. ano to pinrito mo muna bago nilagay sa kaldero??? Hahahahaha” hinawakan pa niya ang
tiyan niya at halos mamatay na sa kakatawa.
“grrr.... i hate you kuya!!! Gusto ko lang naman magluto kasi hindi uuwi sila nanay ng dalawang araw.
Tapos nakita ko pang pagod na pagod ka kaya naisipan kong ipagluto ka ng paborito mo.” Tumigil si kuya
sa kakatawa pero kitang kita ko parin na pinipigilan niya ang tawa niya... after 1second...
“wahahahahahahahahahaha..... bwahahahahahahhahahaha..... nyahahahahahahahahahah.....” ayan!!
Nabaliw na ang kapatid ko.... (____ ____) KASALANAN KO BANG NASUNOG ANG NILULUTO KO?!
Nang mahimasmasan na siya tumayo na siya s kinauupuan niya. “san ka pupunta kuya?” huminto siya sa
paglalakad at namulsa.
“sa kusina. Magluluto. Lika tulungan mo ako.” Sumunod ako sa kanya...
After an hour.
“yumm!!! Ang sarap mo magluto kuya!!” nakatitig lang sa akin si kuya habang ako sarap na sarap sa
pagkain.
“yan ang tinatawag na adobo. Kulay brown hindi kulay black. Sabihin mo lang sa akin kung color blind ka
ha.” Ayan na naman siya nang aasar na naman.
“ikaw maghugas ha. Ako na nagluto.” Oo na!!! Pssshhh!!! Yabang!!!
Pagkatapos namin mag asaran at kumain,dinala ko na sa dirty kitchen ang mga huhugasan. Dahil sa
kaabnormalan ko andami kong huhugasan.
“bilisan mo diyan.” Nilingon ko siya. Makautos boss ko??
“che!! Tulungan mo kaya ako.”
“ano ba gagawin ko? hahayaan ba naman kitang mahirapan?”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Bakit ganun? Feeling ko may iba siyang gustong sabihin sa sinabi niyang yun?? O NAG AASSUME LANG
AKO??
Natapos na namin ang sandamakmak naming hugasin. Naupo kaming dalawa sa sofa at nakatutok sa
palabas.
“waaahhh!! Kuya wag mo ililipat.. walang hanggan na.” Waahhh!! Grabeh kilig na kilig ako kay katarina
at daniel!!! Wahahahaha...
“pshh!!! Ampanget panget naman niyan!!” kinuha niya ang remote at nilipat!! Eto na naman po tayo!!
Walang katapusang basketball. Kinuha ko sa kanya ang remote at nilipat sa pinapanuod ko. kinuha niya
ang remote ulit sa akin at nilipat sa basketball!!! Grrrr!!! Inagaw ko ang remote at nilipat sa walang
hanggan. Sakto patalastas pa
“akin na nga yan!!” inaabot niya ang remote pero iniiwas ko ito para hindi niya makuha.
“ayoko. Diyan nalang kasi!!! Manuod ka nalang ng replay!!” bigla siyang tumigil. YESS!!! Panalo ako!!
Natahimik kaming dalawa pero maya maya...
“BWAHAHAHAHAHAHAH!!!! KUYAAAAA!!!! “ bigla niya nalang kasing tinaas ang binti ko at kiniliti ang
paa ko.
“akin na kasi yung remote!!” yakap yakap ko ang remote pero unti unting lumuluwag na dahil sa
pangingiliti ng kuya ko.
“HULI KA!!” nakuha na niya ang remote sa akin. Nilipat niya sa basketball at tumayo. Ang galing noh!!
Runner pero basketball hilig!!
“kuya bat ka ba nanunuod niyan?? Di mo naman hilig yan aa.” Pumatong ako sa sofa para abutin ang
remote pero tinaas niya ang kamay niya para hindi ko maabot. Sumampa ako bigla sa likod niya.
“ano ba autumn!! Unggoy ka ba?? Sabit ng sabit!! Baba!! Ambigat bigat mo ee...” naramdaman ko na
parang babagsak kami.
“aaahhh!!!”
Buti nalang lumanding ako sa sofa. Nasa ibabaw ko si kuya at nagkatitigan kami.
*gulp*
Ang tagal namin nagkatitigan. Pakiramdam ko nilalapit niya ang mukha niya sa mukha ko. gusto kong
tumutol pero hindi ko magawa. Para bang gusto ko rin ang nasa isip niya.
Konti nalang.... mga 1 inch nalang...
Nagkadikit na ang mga ilong namin... napapikit siya at pumikit din ako...
*KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGG*
*KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGG*
*KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGG*
*KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGG*
Parang bumalik kaming dalawa sa reality. Parehas kaming napabangon at sinagot ni kuya ang telepono.
WOOOHHH!! Ano ba yun??!!
“opo... sige po... ingat po.. bye.” Nagkasalubong ang tingin namin ni kuya at parehas naming iniwas. I
feel awkwardness.
“si-sino yun kuya?” tinuon ko nalang ang atensyon ko sa panunood kahit na basketball ang palabas.
“a-ano sila nanay. Pinapatulog na tayo.” Bigla nalang niyang pinatay ang t.v at mas lalo kong nafeel ang
ilangan sa aming dalawa.
Magkatabi na kami sa higaan pero hindi kami makapag usap. Para bang ang laki laking kasalanan ng
nangyari sa amin. Kasi!! Ano bang pumasok sa utak ko kanina??
“a-autumn.” Muntik na akong mapabangon ng magsalita si kuya.
“ba-bakit?” nakatingin kaming pareho sa kisame.
“so-sorry kanina.” Tinignan ko siya at nakatingala parin siya sa kisame. Niyakap ko siya bigla.
“ok lang yun kuya.” Naramdaman kong niyakap niya rin ako. Humarap siya sa akin at nagtama na naman
ang mga mata namin. Ang ganda ng mga mata ni kuya. Kumikislap na para bang sinasabi na ako lang ang
nakikita ng mga ito. Pero, alam kong hindi ako ang nakikita ng mga matang yan kundi si summer.
“sino ba crush mo?” hala!!! San galing ang tanong na yun.
“ha-ha?” bigla akong humiwalay sa pagkakayakap at tumalikod sa kanya. Waaahhh!! Sino nga ba crush
ko?? alangan namang sabihin kong siya?? Nakakahiya kaya!! >.<
“hala!!! Wag ka na mahiya. Secret lang naman natin ee.” Naramdaman kong niyakap niya ako at
inaamoy ang buhok ko. it gives me chills all over my body.
“ku-kuya... ano... ikaw.” Natigilan siya sa sinabi ko.
“anong sabi mo?” waahhh!! Hala!! Pano na to??
“ano.. what i mean is ikaw muna.” Humarap ako sa kanya. Inayos niya ang buhok ko.
“crush lang naman diba... ang totoo, i-ikaw ang crush ko.” nakita kong namula si kuya tapos tumingin ulit
sa kisame. Ako naman, natameme sa sinabi niya.
“ehem!!!” natigilan ako sa pagmumuni muni nang nakita kong nakatingin ulit siya sa akin pero
nakatihaya parin.
“ikaw, sino ba ang crush mo?” nakasmile na naman siya. Tumihaya rin ako. INHALE!!! EXHALE...
“kuya....
You’re my secret crush.”
CHAPTER 12- YOU’RE MINE! MINE ALONE
AUTUMN’s POV
Pasukan na namin kinabukasan. Nagkita kami kaagad ni summer dahil pumunta siya sa bahay. Alam na
niyang wala sila nanay sa bahay kaya siya nalang daw ang pupunta. Mukha akong hindi nakatulog. Buong
magdamag kong iniisip ang sinabi ni kuya sa akin... pati na rin mga pinagsasasabi ko. bakit ko ba kasi
sinabi yun?? Nasa matinong pag iisip naman ako pero sa tono ng pagsasalita ko kagabi, para akong
lasing.
“best, ok ka lang?” nagulat ako kay summer. Marahan akong tumango.
“grabeh. Ang saya saya talaga kahapon. Si heaven sinamahan pa kami. Gusto ko nga sanang tawagan si
winter kaso lang alam ko na natutulog siya. Alam mo ba blah blah blah blah blah”
Hindi ko na maintindihan ang mga pinagsasasabi ni summer.
ikaw ang crush ko
ikaw ang crush ko
ikaw ang crush ko
ikaw ang crush ko
feeling ko umakyat ang lahat ng dugo ko sa mukha ko.
“best, sigurado kabang ok ka lang?”
tumango ulit ako. Maya maya dumating na ang teacher namin. Hindi ko magawang makinig sa
pinagsasasabi ng teacher namin dahil nga antok na antok ako. Nakita ko nalang na may pinamimigay
ang isa kong kaklase na maliit na bagay na iba’t iba ang kulay.
“ano to?” bulong ko kay summer na halos katabi ko lang.
“hindi ka talaga nakikinig. Magbablood typing daw tayo ngayon.” BA-BA-BLOOD TYPING?! TU-TUTUTUSUKIN AKO NG KARAYOM?!
“be-best. Ayoko nito. Takot ako sa dugo!!” nagstammer na talaga ang boses ko. natatakot ako isipin ko
palang.
“ano ka ba?? Nagkakamens ka nga hindi ka natatakot ee.” Wow ha!! Sige sigaw mo pa summer
rodiguez!!
“eh hindi naman ako sa dugo takot ee.. sa karayom!! Kaya nga diba sa Home Econ natin dati umaabsent
ako kapag mananahi na tayo.” Waaahhh!!! Dapat pala hindi nalang ako pumasok.
“ok. You also have to answe these questions.” Nagpapasa pa ang teacher namin ng papel sa buong
klase. Isa siyang questionnaire about sa family mo. Kung ano mga sakit ng mga kanunununuan mo, ano
blood type ng nanay at tatay mo. Dyahe naman masyado.
“sige. Simulan niyo na ang experiment. Ilagay ninyo ang dugo niyo sa glass slide tapos papatakan natin
ng serum.”
Ganito daw para malaman kung ano ang blood type mo. Dalawang patak daw ang ilalagay mo sa glass
slide. Tapos papatakan ng anti serum A & B. Kapag namuo daw ang dugo kapag nilagyan ng anti serum A
A daw ang dugo mo. Kapag namuo naman kapag anti serum B ang pinatak B ang dugo mo. Pero kapag
parehong namuo AB daw ang dugo mo. Pero kapag humalo lang ang dugo mo sa mga serums O ang
dugo mo.
Nagsimula nang turukan ng mga kaklase ko ang mga sarili nila. Yung iba, hirap na hirap kaya sa teacher
namin sila nagpaturok. Ako nakikipagtitigan parin sa karayom.
“autumn gusto mo ako na gumawa.” Pakiramdam ko papatak na ang luha ko. natatakot talaga ako!!
“baka masakit.” Kinuha ni summer ang gitnang daliri ko. “hindi yan. Para ka lang kinagat ng langgam.”
Pinikit ko ang mata ko.
“ARAY!!!”
“ayan autumn. Lumabas na ang dugo.” Agad kong kinuha ang glass slide at pinatakan na ng dugo ko. si
kuya kaya, ano kaya ang blood type niya?
“miss, miss. Paano po malalaman kung ampon po ang isang tao?” tinanong ko sa teacher namin nung
makalapit na siya sa akin para patakan ng serum yung blood samples ko.
“iha, hindi ka nakikinig. Gumamit ka ng pannett square.” Tinignan ko yung blackboard. Anubey!! Bat may
A at B sa labas?? Mamaya na nga ako magpapaturo kay kuya. Waaahhh!! Naalala ko na naman!!! Ayoko
na!! (____ ____)
Nung uwian na, hawak hawak ko parin ang form. Sabay sabay na kami nila kuya na umuwi. Nasa pagitan
naman ako ni heaven at ni spring. hawak hawak ko parin ang form kanina.
“ano yan autumn?” tanong ni heaven sa akin.
“ah.. nag experiment kasi kami kanina. Hindi ko alam kung paano sagutan to.” Nagsmile ako sa kanya.
Kinuha ni spring ang papel.
“epal to!! Ako nagtatanong eh.” Narinig kong bulong ni heaven.
“oh!! Winter is good at this. Right luke?” marinig ko palang ang pangalan niya, para na akong bibitayin.
Napatingin ako sa likod at nakita ko na halos magkadikit na ang lai ni kuya at ni summer. Tumingin agad
ako sa harap ko. dapat pala hindi nalang ako tumingin sa likod. Bakit ang sakit ng nakita ko?? para akong
maluluha? Sabi niya crush niya ako?? WAAAHHH!! ASSUMING KA!! CRUSH NGA LANG EE!! HINDI
NAMAN LOVE!!! >.< saklap lang!!
“sorry guys. I dont know. Hahahaha.” Narinig kong tumawa si spring. nakayuko nalang ako habang
naglalakad.
“ok ka lang ba? Para kasing ang putla putla mo. “ naramdaman kong hinawakan ni heaven ang kamay ko.
napatingin ako sa kanya.
“hoy mga kumag uwi na.” Nakita kong nandito na pala kami sa tapat ng bahay namin.
“bye autumn”
“bye madi”
Nagsabay pa si spring at si heaven.
“by my love.” Pumasok na ako sa loob dahill magfefarewell pa ang magkasintahan. Umakyat na ako sa
taas at nahiga. Bigla nalang tumulo ang luha ko. hindi ko alam kung bakit pero ang alam ko lang
nasasaktan ako.
“ok ka lang?” nasa kwarto na rin pala si kuya.
“oo kuya. Masama lang pakiramdam ko. wala akong tulog kagabi eh.” Ay patay kang bata ka.
Magtatanong na yan!!
“huh??!! Bakit??” umupo si kuya sa tapat ko. pinunasan ko ang luha ko.
“wa-wala. Namimis ko na sila nanay at tatay eh.” Palusot dot com
“ahh!!” ginulo niya ang buhok ko. aso lang?? Hahahaha... pero wag kayo maingay!! Kinikilig ako!!!
“tara. Tignan natin kung may miryenda sa baba.” Bumaba na kami at nagmiryenda. Pinakita ko rin sa
kanya yung papel kanina.
“ahhh!! Madali lang to. Alam ko si nanay A ang blood type niya tapos B si tatay.” So, sinulat ko yung
sagot dun sa what are the blood type of your parents.
“kuya. Pano ba yung punnett square na yun??” tanong ko kay kuya.
“ahh!! Ganto yun..”
Ayon sa sinabi ni kuya, ang blood type daw na A at B may halo daw yun na O. (wag niyo nang tanungin
kung bakit. Ganun pagkakaintindi ko sa prof namin.. wahahaha) so, si nanay at tatay, ang blood type nila
ay AO at BO (body odor?? Hahahaha)
“ayan. So kapag nagkaanak sila nanay at tatay, pwedeng AB, AO ,BO at O. Gets?” ganito kasi ang
lumabas sa punnett square ni kuya.
A
O
B
AB
BO
O
AO
OO
“bakit ano ba ang blood type mo?” tanong ni kuya sa akin.
“B. Ikaw kuya?” nakatingin parin siya sa akin.
“AB. Hahahaha... magkapatid talaga tayo. Hahahaha.” Yun lang ba ang basis ng pagiging magkapatid
namin?
Pagkatapos ng hapunan, nagpunta si summer sa bahay. Wala daw kasi ang parents niya at isa pa,
magpapaturo daw siya sa math namin. Ang hirap nga eh!!
Nasa garden kaming dalawa at naging center ng topic namin si kuya.
“alam mo, mahal na mahal ko talaga si winter.” Out of the blue, bigla nalang nasabi ni summer.
“hahaha... ramdam ko yun noh.” Labas sa ilong ang sinabi ko. ewan ko. nasasaktan ako kapag ang topic
ay ang relationship nila.
Nagsmile si summer sa akin at tumingala sa langit. “alam mo ba best sabi ni nanay sa akin, ayaw daw ng
mga lalaki ang demanding na girlfriend. Kaya ako, hahayaan ko si winter na magpakasaya sa mga babae
niya, pero siguraduhin lang niya na sa dulo ako parin ang pipiliin niya.” Napabuntong hininga ako. Para
kong pinagtataksilan ang sarili kong bestfriend.
“gagawin ko lahat, maging kami lang.” Napasmile ako. Ang swerte ni kuya pero eto ako para akong
malaking temtasyon sa kanya.
“ano pinag uusapan niyo?” biglang lumabas si kuya sa bahay.
Tumayo naman kaagad si summer.
“my love, diba your mine and mine alone?” nakita kong nagsmile si kuya.
“of course. Akin ka lang naman eh.” Kiniss ni kuya si summer sa cheeks at niyakap. Nagkatinginan kami
pero iniwas ko ang tingin ko.
I could feel my tears ready to fall.
CHAPTER 13- MY SUITORS
AUTUMN’s POV
VALENTINE’S DAY!!! PSSSHHH!!! >.< pangit niyo lahat!!!
“waaahhh!! Best ano kaya ibibigay ni winter sa akin?” kinikilig ka pa diyan. Buti pa siya may
matatanggap galing sa mahal niya.
Naglalakad kami papunta ng locker at ngawa siya ng ngawa.
Nagulat ako dahil pagkabukas ko ng locke ko, may nalaglag na isang papel. Pupulutin ko na sana pero
naunahan ako ni summer
“uy!! Best. Ano itey?” binuksan niya ang papel at mas nauna pa siyang kiligin kesa sa akin.
“waaahhh!! Best!! Di mo sinasabi na may secret admirer ka pala.” Kinuha ko ang papel mula sa kanya at
binasa.
HAPPY VALENTINES DAY
FR: YOUR SECRET ADMIRER
Nagtaka ako dahil medyo pamilyar sa akin ang hand writing.
“hi autumn, hi summer.” Nilingon namin at nakita namin si heaven na may dalang malaking blue magic
na paper bag.
“for you. Happy valentine’s day.” Inabot niya sa akin at syempre nagthank you ako.
“UY!! Sayo ba galing to?” pinakita sa kanya ni summer ang papel. Naging maasim ang itsura niya.
“kanino galing to? Pssshhh!!!! Corny niya ha. Napaka old fashion ng ginawa niya.” Inabot niya ang papel
sa akin.
“heaven, si winter ba kasama mo?” umiling si heaven.
“hindi ba nila nasabi sa inyo?? Ang alam ko, lahat ng fourth year ngayon, aalis at magtitake ng entrance
exams kaya wala silang pasok. Bakit?” mukha naman ni summer ang umasim.
“hahahaha... kawawa...” pinagtawanan pa ni heaven si summer. Naghabulan na naman sila sa corridors
buti nalang wala ang disciplinary officer na nakakita.
Narinig na namin ang bell at pumasok na kami sa kanya kanya naming klase. Dumating na ang breaktime
at nagsimula na ang mga pakulo ng mga iba’t ibang estudyante para sa valentines
Nakapangalumbaba si summer habang ako sarap na sarap sa kinakain kong spaghetti.
“best, bat di mo sinabi na wala pala kuya mo ngayon?” napatigil ako sa pagsubo.
“di naman niya nabanggit sa akin kagabi eh. Tsaka im sure babawi yun sayo mamaya or di kaya bukas.”
Biglang napatingin sa paligid si summer.
“best, diba fourth year yun?” turo niya sa isang babae na dumaan sa harap namin.
“hmmm..oo nga nuh.” And so kung fourth year? Masya nga yun eh hindi na ako masasaktan kapag may
surprise si kuya sa kanya.
“edi ibig sabihin nagsinungaling si heaven. Hindi lahat ng fourth uear nag entance test.” Parang
nabuhayan ng loob si summer. Ang totoo niyan, wala talagang nasabi sa akin si kuya kagabi. Maybe this
is a part of her surprise.
Tumakbo kami habang hila hila niya ako. Saan kaya ako dadalhin nito? Minsan may pagkasira talaga ang
bestfriend ko.
“best, alam mo ba kaya ganito ako kaexcited?” tumigil kami sa gitna ng quadrangle. Humarap siya sa
akin na parang naiiyak.
“may regalo kasi ako kay winter at ayokong hindi ko mabibigay yun sa kanya ngayon.” And the first
teardrop fell. Napabuntong hininga ako at hinawakan siya sa kamay.
“tara na nga” sabay naming hinanap kung nasaan man si kuya pero hindi talaga namin makita. Mula
doon sa room ng mga athletes hanggang sa mga rooms nila wala talaga. Kulang nalang ata hanggang
boys C.R hanapin namin. Pati si heaven out of sight.
Ang totoo niyan, hindi naman ako nag aabang ng any gift from heaven. Gusto ko na siyang bastedin pero
parang ayaw ko. feeling ko kailangan kong maidivert ang feelings ko sa kanya.
Naabutan na kami ng bell pero hindi parin namin sila nakikita. Nagklase kami at kitang kita kong
nalulungkot talaga si summer.
Last period na namin before our lunch time ng may kumatok sa room namin. Nagulat ako dahil pumasok
si spring sa loob.
“ma’am i just want to announce something.” Tumayo si spring sa gitna ng flatform sa harap na may dala
dalang flowers.
“this flowers belong to the girl that is very special to me. Since the first day i met her, i felt something
different about her. i want to take good care of her. to be with her. i really want to court her but my
own bestfriend is blocking my way. But now, i already got his blessing” bumaba siya sa flatform at
lumapit sa akin at lumuhod.
Narinig kong nagtilian ang mga kaklase ko.
“ms. Autumn madison ramirez, i will court you. Liligawen kitah.” natatawa ako sa pagtatagalog ni spring
pero ayoko naman siyang mapahiya.
“uhmmm... kasi si heaven.. nanliligaw na sa akin eh.” Nagsmile siya sa akin.
“it’s ok. So, i’ll not take no as an answer.” Nilapag niya ang flowers sa mesa ko at umalis na.
Nagkatinginan kami ni summer at para bang kinikilig kilig pa siya.
Pagkatapos ng eksenang yun, nagresume ang class namin. Lutang parin ang isip ko. i was expecting him.
I was dreaming of him na gawin niya sa akin. Pero dreams are just dreams. Malayo sa reyalidad.
Natapos na ang klase at lunchtime na. Nakaupo na kami ni summer sa canteen at kumakain. Patapos na
kaming kumain ng may nagsilapitan sa amin sila ate cass.
“sama kayo sa amin.” Hinila nila kami at hindi namin alam kung saan kami dadalhin. Nagtatanong kami
pero sabi nila malalaman din daw namin.
Dinala nila kami sa fourth floor. Pero rooms lang ng fourth year ang nadoon. Tapos, nakita namin sa may
hallway may dalawang lalaking may dalang gitara. Tumigil kami sa harap nila.
Biglang tumugtog ang lalaki sa harap ko.
(now playing harana)
uso pa ba ang harana?
marahil ikaw ay nagtataka
sino ba 'tong mukhang gago?
nagkandarapa sa pagkanta
at nasisintunado sa kaba
Lumabas si heaven mula sa likod ko at pumunta sa left side ko. humarap ako sa kanya. He didnot caught
my attention but the people behind him did.
meron pang dalang mga rosas
suot nama'y maong na kupas
at nariyan pa ang barkada
nakaporma naka barong
sa awiting daig pa minus one at sing along
ang sakit ng dibdib ko habang pinapanuod ko sila. Nagpiplay ang lyrics ng harana sa utak ko, pero hindi si
heaven ang naririnig kong kumakanta. Si kuya.
Puno ang langit ng bituin
at kay lamig pa ng hangin
sa'yong tingin akoy nababaliw
giliw at sa awitin kong ito
sana'y maibigan mo
ibubuhos ko ang buong puso ko
sa isang munting harana para sayo
napatigil sila sa pagkanta. Napatingin ako kay heaven ng wala sa oras. Ang sakit parin ng dibdib ko.
parang gusto kong hilahin si kuya mula sa harapan ni summer at yakapin. Sabihing aking lang siya. Pero
alam ko hindi pwede. Naramdaman ko ang mainit na palad ni heaven sa mukha ko. his thumb is placed
in my cheeks and removing something from there.
“bat ka umiiyak?” kinapa ko ang mukha ko at basang basa nga ito. Umiling lang ako at yumuko. Ayokong
sabihin sa kanya na nasasaktan ako sa mga nakikita ko. bakit kasi sa dinami dami, siya pa ang kapatid
ko?
“for you.” Inabutan ako ni heaven ng isang white rose. Natuwa ako at napasmile.
“thank you.” Niyakap ko siya at nakaharap na ang mukha ni kuya s akin. Magkayakap din sila ni summer.
Nagsmile ako sa kanya at kumalas na sa pagkakayakap ni heaven.
“sorry, yan lang ang kaya ko.” nagkamot pa ng ulo niya si heaven. Natawa ako sa kanya.
“ok lang yun. Thank you ulit.” sakto namang nagbell na kaya bumaba na kami ni summer.
Sabay sabay kaming umuwi. Pero,ako pakiramdam ko pagod na pagod ako. PHYSICALLY AND
EMOTIONALLY. Parang pinipiga ang puso ko at mauubos ang dugo. Gusto kong umiyak pero wala
namang luha na tumutulo. Alam ko naman kung bakit ako nagkakaganito eh. Ang problema lang,
binabalewala ko. isinasantabi ko.
Nakarating na kami ni kuya sa bahay. Walang nagsasalita sa amin. Ewan ko. parang nagtatampo ako sa
kanya. Tuloy tuloy lang ako sa loob ng kwarto ko at nahiga. Wala na akong balak bumangon at kumain.
Napahinga nalang ako ng maluwag.
Narinig kong nagbukas ang pinto. Alam kong si kuya yun pero ayoko siyang harapin. Para bang
nagtatampo ang puso ko sa kanya. Nasasaktan nalang sa tuwing nakikita ko siya.
Nakatulog ako at naramdaman ko nalang na may tumutusok sa akin na malambot na bagay. Dinilat ko
ang mata ko at nakita ko ang malaking stufftoy. Yung malaking teddy bear sa kwarto ni kuya.
“hello.” Natawa ako sa ginagawa ni kuya. Para siyang sira. Sinakyan ko ang trip niya.
“hi.” Nagwave naman ako sa teddy bear. Mukha akong tanga.
“ano name mo?” tanong niya sa akin. Natatawa talaga ako. Parang nawawala lahat ng nararamdaman
ko kanina kay kuya dahil sa ginagawa niya.
“autumn. Ikaw ano name mo?” nakita kong sumisilip silip si kuya.
“ako si huggy!! Pwede mo akong ihug sa tuwing nalulungkot ka. Sa tuwing masaya ka at sa tuwing
kinikilig ka.” Para kaming sirang magkapatid dahil sa mga pinaggagagawa namin.
“hahahaha... talaga? Sige nga hug mo ako.” Nilapit niya si ‘huggy’ sa akin at niyakap ko ito ng mahigpit.
“autumn....” nakayuko si kuya at kinakamot ang batok. I saw his cheeks blushed.
“bakit kuya?” niluwagan ko ang yakap kay huggy.
“ba-bakit ano? “ tumitingin sa akin si kuya pero iniiwas niya rin. “bakit ka umiiyak ka-kanina?” napayuko
ako sa tanong ni kuya. Nahihiya akong sabihin sa kanya na nasasaktan ako. Kasi, alam ko hindi ko naman
kayang iexplain sa kanya.
“ki-kinilig ka ba?” napatingin ako sa kanya at hindi ko alam kung ano ang nasabi ko.
“ano ba ang gusto mong marinig kuya? Yu-yung totoo, o yung alibi ko?” tinitigan ako ni kuya sa mga
mata. Huminga siya ng malalim....
“i want the truth autumn madison tolentino ramirez.” Huminga rin ako ng malalim.
“na-nasasaktan ako kuya.” Iniwas ko ang tingin ko. ayokong tignan ang magiging reaksyon niya.
Naramdaman ko nalang na hinawakan niya ang baba ko.
“bakit ka naman nasasaktan?” nagtama ang mga mata namin at hindina ako makaiwas pa.
“kuya manhid ka ba? Kuya nasasaktan ako kasi......kasi....” iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
“kuya, mahal na ata kita. Hi-higit pa sa- sa magkapatid.” Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko.
pinunasan niya iyon at napatingin ako sa kanya.
Nakita ko siyang nakangiti.
Unti unti niyang nilalapit ang mukha niya sa mukha ko.
Nararamdaman ko ang puso ko. parang lumulundag. Ang bilis ng tibok. Parang gustong lumabas sa
dibdib ko. napapikit ako at hinihintay ang pagdampi ng labi niya sa labi ko.
*TOK TOK*
*TOK TOK*
“autumn, winter, kakain na. Labas na kayo diyan.”
Natigilan kami ni kuya. Nagtama ulit ang tingin namin at iniwas ko nalang ang akin.
ALAM KONG MALI, PERO MASARAP BA TALAGA ANG BAWAL?
CHAPTER 14- PROTECTIVE KUYA
AUTUMN’s POV
“autumn, pupunta ka ng america.” Halos mabulunan ako sa sinabi ni nanay habang kumakain.
“a-ano po nay?” halos napatigil kami ni kuya sa pagkain. Kahit na naiilang ako sa kanya, napatingin parin
ako.
“anak, doon ka na mag aaral. Do-doon ka na...doon ka na magtatapos ng college.” Lalo akong
napanganga.
“nay, tay. Bakit? I-isa pa....”
“nay,tay sino titirhan ni autumn dun? Paano niyo siya pag aaralin dun? Nay wala tayong pera.” Si kuya
na ang nagtuloy ng sasabihin ko. para akong nauupos na kandila sa kinauupuan ko.
“wag kang mag-alala autumn, do-doon ka titira sa ti-tito russell mo. Ka-kaibigan namin siya ng nanay
niyo.” Paliwanag ni nanay.
Gusto kong umiyak. Masyado na ba akong pabigat sa mga magulang ko? tumayo ako sa kinauupuan ko.
“tapos na po ako kumain.” Umakyat agad ako sa kwarto ko at nagkulong. Nakakainis para akong
pinagtatabuyan ng sarili kong mga magulang.
“a-autumn.” Naramdaman kong tumabi ni kuya sa akin. Nahiga siya sa tabi ko at niyakap ako mula sa
likod ko.
“shhhh.... wag ka na umiyak, matagal pa naman bago ka umalis eh. Tahan na.” Humarap ako kay kuya.
“ku-kuya, pabigat na ba ako kila nanay?” pinanasan niya ang mga luha ko. nilubog niya ang ulo ko sa
dibdib niya.
“shhhh.... hindi yan totoo. Hindi ka pabigat. Iniisip nga nila ang kinabukasan mo eh.” Napatingin ako sa
kanya. Ngumiti siya sa akin at nginitian ko siya.
“ku-kuya.....mahal kita.” Nilubog ko nalang ulit ang ulo ko sa dibdib niya. Ayokong marinig ang pagtawa
niya. Sigurado na ako sa nararamdaman ko. hindi lang to simpleng crush, o simpleng infatuation. Mas
lalong hindi ito simpleng brotherly love.
“mahal din kita autumn.” Nagulat ako sa sinabi ni kuya. Napatingin ako sa kanya at tumingin din siya sa
akin.
“kuya....” napaupo ako at hindi makapaniwala sa sinabi niya. Umupo din siya at hinawakan ang mukha
ko.
“mahal kita autumn madison tolentino ramirez. Di lang basta love bilang kapatid. Mahal kita higit pa
dun.” Nagulat ako sa revelation ni kuya, pero maraming mali.
“ku-kuya, paano si su-summer? Kuya, hindi pwedeng ma-maging.....tayo.” nanghina ang loob ko. bawal
ang relasyon namin.
Hinawakan niyang muli ang mukha ko at inangat. “autumn, akala ko noon wala lang. Pero, sa tuwing
nakikita kitang may kasamang iba, ang sakit sa puso. Parang binibiyak. Alam mo ba nung nagpaalam si
heaven sa akin na liligawan ka niya, ang sakit sakit dito.” Tinuro niya ang puso niya. “pero, naisip ko,
kung hindi ko gagawin yun, para kitang kinukulong sa maling pag ibig. Ginawa kong girlfriend si summer
dahil gusto kong ibaling ang nararamdaman ko sa iba, pero lalo kong nilalayo ang puso ko mas lalo
akong nahuhulog sayo. MAHAL NA MAHAL KITA AUTUMN MADISON TOLENTINO RAMIREZ.”
Niyakap ko siya at napaiyak ako. Naramdaman ko rin na niyakap niya ako.
“kuya, a-ano na ba ang status natin?” para akong tanga na nagtatanong ng status naming dalawa.
Napangiti siya sa akin. Hinawakan niya ang left hand ko.
“Ms. Autumn madison tolentino ramirez, will you be my girl and spend my life forever?” kinikilig ako na
parang natatae. Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko.
“yes.” Napangiti siya at niyakap ako. Niyakap ko rin siya ng mahigpit.
“teka teka.” Kumalas ako sa pagkakayakap. Umupo ako ng maayos.
“ang gulo ng relationship natin.” Nagpout ako.
“makinig ka. Kapag nasa tamang edad na tayo. Aalis tayo dito. Magpapakalayo layo. Sa lugar na walang
nakakakilala sa atin. Magpapalit tayo ng pangalan. Tapos magpapakasal.” Niyakap niya ako at hinilig ko
ang ulo ko sa dibdib niya.
“promise mo yan kuya ha?” ginulo niya ang buhok ko at hinawakan ang baba ko.
“PROMISE.” Unti unti siya pumikit. Nararamdaman ko ang paghinga niya. Kaunti nalang at malapit na
maglapat ang labi namin.
*KRIIIIIIIINNNNNNNGGGG*
*KRIIIIIIIINNNNNNNGGGG*
*KRIIIIIIIINNNNNNNGGGG*
*KRIIIIIIIINNNNNNNGGGG*
*KRIIIIIIIINNNNNNNGGGG*
“istorbo naman.” Natawa ako sa inasal ni kuya. Kinuha niya ang cellphone niya.
“i-ikaw pala.... oo.... si-sige walang problema....i-i love you too....ba-bye.” Napatingin pa siya sa akin. Sa
tono palang ng pakikpag usap niya alam kong si summer ang tumawag. Nahiga nalang ako at tumalikod.
“selos ka?” inaamoy na naman niya ang buhok ko. humarap ako sa kanya.
“oo nagseselos ako. Pero, alam ko naman.....” hinawakan niya ang baba ko at nagtama ang mga mata
namin.
“matatapos din lahat to.” Niyakap ko siya at nakatulog na ako.
***
“talaga best? Uwaaahhhh!!! Mamimiss kita.” Kasama ko ngayon si summer at heaven. Sinasabi ko sa
kanila ang plano nila nanay at tatay.
“ok lang yan!! Sasabihin ko kila nanay at tatay na doon nalang din ulit ako mag-aral para magkasama
tayo.” Inakbayan ako ni heaven at nagsmile sa akin.
“hep!! Hep!!! Bawal akbayan kapatid ko.” halos manlamig ako sa narinig kong boses.
“alis diyan!” talagang pinalayas ni kuya winter si heaven sa kinauupuan niya. Napakamot nalang ng ulo si
heaven at lumipat siya sa tabi ni summer.
“love, bakit diyan ka naupo? Dito ka nalang. Yaan mo nalang si heaven at autumn.” Waaahhh!!! TUGS!!!
Ang sakit naman!!! Sila may endearment kami wala.... alangan namang ate at kuya ang endearment
namin ang pangit naman diba??
SUGGESTION NGA NG MAGANDANG ENDEARMENT DIYAN!!!
“nope.... kailangan kong protektahan ang kapatid ko. hahahahaha.” Naramdaman kong hinawakan ni
kuya ang kamay ko sa ilalim ng table. Para akong kinakabahan kasi baka may makakita sa amin, pero
parang kinikilig din ako at the same time.
“ang protective mo talaga. Alam mo ba autumn kung hindi mo kapatid si winter, baka isipin ko na may
relasyon kayo.” Napayuko nalang ako sa sinabi ni summer. Alam ko kasi talaga mali eh, pero ang hirap
wag sundin ang puso.
CHAPTER 15- MY SUMMER
AUTUMN’s POV
“valedictorian, ramirez, winter luke.” Nagpalakpakan kaming lahat ng marinig ko ang pangalan ni
PANGS. Ang sarap isigaw na mahal ko ang lalaking yan. Na ako ang girlfriend niyan pero.
“wooohhhhh!!! Ang galing galing talaga ng boyfriend ko. i love you winter.” Nakakainis!! Well, actually
hindi ako naiinis. More off, NAIINGGIT. Naiinggit ako kay summer kasi siya pwede niyang ipagsigawan sa
buong mundo na boyfriend niya si—uhh...kuya?? waaahhh ang gulo ng sitwasyon ko.. hindi ko alam
kung ano ba itatawag ko sa kanya.. AHH BASTA MAHAL KO YANG MAGSASALITA SA STAGE.
Nagsimula na nga ang speech ni kuya. Ayoko nang ielaborate pa. Basta nagthank you lang siya sa parents
niya. Sa mga friends niya. PERO!!! WAG KA. Habang nagsasalita, sa akin nakatingin...napangiti naman
ako ng palihim dahil doon.
Natapos na ang buong ceremony at syempre, hindi pwedeng wala akong award. Ako kaya ang second
honor ng mga sophomores.
“picture po.” Dumating na ang photographer. Nauna kaming picturan nilananay at tatay. Sa stage kami
nagpapicture at nasa gitna kaming dalawa ni kuya. Nagulat ako dahil bigla niyang hinawakan ang kamay
ko sa likod. As in nakaintertwine pa!! Kaya tuloy sa picture todo todo ngiti ako.
Tapos kasama din namin ang buong barkada. Ayun!! Ganun padin... nakahawak padin siya sa kamay ko.
nakakakilig talaga!! Hahahaha...
Kanya kanya na silang papicture. Yung iba naman,bigla nalang nawala kaya nagkaroon kami ng time ni
PANGS KO.
“happy graduation pangs.” Pangs ang tawag ko sa kanya.
“salamat CHUBS.” Kahit na may halong pang aasar ang tawagan namin, walang pakialamanan.
Ganito kasi nangyari nun...
FLASHBACK
“kuya...” nasa dining room kami at gumagawa ng assignment. Si manang lang ang nandito at wala pa
sila nanay.
Napatigil si kuya sa pagsusulat at tumingin sa akin.ang cute talaga ng mga mata niya. Pati ang ilong
niya ang tangos tangos, tapos ang kissable pa ng lips niya.
“huy!! Wag ka matulala. Alam ko gwapo ako.” Nagpout ako sa sinabi niya.
“che!! Pangit mo kaya. Alam ko na!! PANGS ang itatawag ko sayo. Short for pangit.” Mahina lang ang
pag uusap namng dalawa kasi nasa salas lang si manang at baka marinig kami.
“weeeehhhh?? Sus!! If i know, *pabulong* pangga ang ibig sabihin nun.” I sticked out my tongue.
“hahahaha... kapal talaga nito... pangit nga ibig sabihin nun.. PA-NGIT!!” kinurot niya ang pisngi ko.
“araaaayyy!!!”ngumisi pa siya sa akin at hinawakan ang baba niya.
“sige.. bah nalang tawag ko sayo.” Nagpout ako.
“che!! Ayoko ng ba... parang imba... pangit!! Pang gangster yun ee.” Nag isip ulit siya..
“CHUBS NALANG... HAHAHAHA... CHUBS... CHUBBY!! HAHAHAHA...” pakiramdam ko nagsiakyatan na
lahat ng dugo ko sa katawan sa mukha ko.
“che!!! Ichubs mo mukha mo!!!” tumayo ako at pumunta sa kusina. Pero, nakangisi ako kasi
naramdaman kong sumusunod siya sa akin.
Kumuha ako ng tubig sa ref at bumalik sa dining room. Bigla niya akong niyapos mula sa likod.
“sorry na.” Kiniss niya ako sa leeg. Kinikilig ako pero pinipigilan ko.
“cute naman ang chubs aa.... parang bear yun eh.” Alam ko. hahahaha.. wala lang nagpapalambing
lang.
END OF FLASHBACK
“huy!!” nakita kong winiwave na ni kuya ang kamay niya sa harap ko.
“ha-ha?” kinurot na naman niya mukha ko.
“tulala na naman ang chubs ko.” sasagot pa sana ako pero....
“congrats my love.” Iniwas ko nalang ang tingin ko. bigla kasing niyakap ni summer si kuya from his back.
Ayoko nang makita pa ang mga mangyayari.
“do-doon muna ako ha.” Halos hindi na ako makapagsalita kasi nakita kong nagkiss sila ni kuya sa lips.
Gusto ko umiyak pero ayokong gumawa ng eksena dito.
“sige, best.” Nagwave si summer sa akin and i smiled bitterly. Pinuntahan ko nalang si nanay na
nakikipag usap sa telepono niya. Agad agad naman niyang binaba pagkakita niya sa akin.
“oh, asan na kuya mo.” Tinuro ko kung nasaan sila kuya. Ayoko nang lingunin baka kung ano pa ang
makita ko.
“c.r lang ako nay.” Pinilit kong ngumiti. Agad naman akong nagpunta sa c.r. pagpasok ko palang sa
hallway ng c.r agad nang tumulo ang luha ko. pesteng luha!! Traydor. Buti nalang wala masyadong tao
dito dahil kung hindi eksena ako dito.
Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Naawa ako sa nakikita ko. siguro sasabihin ng iba, maswerte ako kasi
isang heaven anthony briones at spring flint ang may gusto sa akin, but to tell you frankly, hindi. Para
akong batang namamalimos ng pagmamahal sa iba. Alam ko na ngang imposible, pinagpatuloy ko parin.
Wala namang masama kung umasa ako sa kakaunting pag-asa na binigay ni kuya diba?? Naniniwala ako
na isang araw, ilalayo niya ako dito. Na mamumuhay kami sa lugar kung saan malaya kaming
magmamahalan.
Pinunasan ko ang luha ko. naghilamos na rin ako para hindi mahalata na umiyak ako. Nagulat ako dahil
paglabas ko ng c.r, nakita kong naghihintay si kuya.
“chubs ok ka lang?” hinawakan niya ang mukha ko. tumango ako sa kanya. Bigla naman niya akong
niyakap.
“sorry... sorry talaga.. hindi ko naman gusto gawin yun ee. Tsa-tsaka....” humiwalay ako sa pagkakayakap
sa kanya.
“shhhh...ok lang ako KUYA. Wala naman akong karapatang magselos eh. KAPATID mo lang ako.”
Biglang nalungkot ang ekspresyon ng mukha niya. Tumingkayad ako at bumulong sa kanya.
“pero, alam ko. AKO LANG ANG MAHAL MO.” Nagngitian kami at alam kong nagkakaintindihan na
kami.
***
“gising na chubs...” nararamdaman ko ang hininga sa tenga ko.
“hmmmm....antok pa ako...” nagtalukbong ako ng kumot. Kasalanan to ni kuya eh. Niyaya akong
magmovie marathon porket wala na kaming pasok. Nakakainis!!!
Pagkatapos ng mga 5 seconds, nakaramdam ako ng katahimikan. Tapos bigla nalang nawala ang kumot
na nakabalot sa akin.
“BANGON NA!!” bigla nalang kiniliti ang paa ko dahilan para mapabangon ako....
“HAPPY BIRTHDAY AUTUMN!!” ginala ko ang paningin ko sa buong bahay. Para akong pinaliguan ng
blue.
MAY BLUE NA BALLOON... TAPOS MAY NAKAUPO NA BLUE NA BEAR SA TABI KO. PURO BLUE PA ANG
NAKASABIT NA MOBILE.
“happy birthday chubs..” napayakap ako kay kuya at napahiga kaming dalawa sa kama. Napaibabaw ako
sa kanya. Tinignan ko siya sa mga mata niya.
“salamat. I love you.” Nginitian ko siya at ngumiti din siya sa akin.
“di sapat ang i love you. Kailangan ko ng prize.” Ngumuso siya sa akin. Hindi ko naman nagets ang gusto
niya.
“prize?? Ano namang prize?” tinuro niya ang labi niya na nakanguso. Napangisi nalang ako sa kanya.
Pumikit ako tapos nilalapit ko unti unti ang labi ko sa kanya.
“WINTER... GISING NA BA SI AUTUMN?” napatayo kami bigla dahil nagbukas ang pinto.
“morning nay.” Grabe ang tibok ng puso ko dahil sa nangyari. Pakiramdam ko nahuli na kami.
“morning din. Baba ka na princess.” Hinila ako ni nanay at nakita ko na nasa dining area silang lahat. Si
heaven at spring na nagsusukatan ng tingin. Si summer na nakangiti sa akin. Si tatay, si manang... ang
saya saya dahil nandito ang lahat ng taong importante sa akin. May mga nakita rin akong mga
schoolmates ko. si KatrinaSupnet, GelDrea, Isabelliee at si AngelValguna. (sensya na. Sa ganitong paraan
lang ako makakapagthank you sa inyo ee)
“good morning sa inyong lahat.” Napatingin kaming lahat sa pintuan. Isang babae ang nakatayo doon at
nakatuon lang ang atensyon niya kay spring na nagtatago naman sa likod ni summer.
“go-go away!!!” parang nagtataboy ng aso si spring. napatulala naman kaming lahat sa eksena.
SPRING’s POV
The heck!! She is really my stalker. What the heck is that girl doing her? she was able to find me.
“spring!!” she run towards me and i run away from her.
Im scared of her. she is my stalker.
“APRIL JOY!!” I heard madi called her. she stopped chasing me. She went close to madi and hugged each
other. SERIOUSLY?! Do they know each other?!
“we-wait...do...you...” they both nod at me.
“oo spring. magkakilala kami. Classmate ko kasi siya.” Geezz!! What a luck!!
“pero, akin si spring ha. Wag mong sasagutin.” Geez!! She is really obssessed, doesn’t she?
AUTUMN’s POV
Kaya pala kumpleto silang lahat dito, dahil naisipan nila nanay na magbakasyon kami doon sa bahay
namin dati sa probinsya. Dahil maliit lang yun, doon sila muna makikituloy sa bahay nila summer.
Ginamit namin ang van nila heaven at si tatay ang nagdrive.
Magkatabi kami ni heaven sa first row ng van. Si nanay at alng ising naman kasi nasa passenger seat sa
tabi ni tatay.
Nasa likod naman namin si kuya at summer. Simula ng tumabi ako kay heaven, hindi niya ako
kinakausap. Nasa likod naman ang iba at talagang nangingibabaw ang ngawngaw ni spring na parang
nirirape...
Dumating na kami sa place namin. Ang sarap talaga sa probinsya. Nakakamiss.
“miss mo pa yung dati?” narinig kong may bumulong sa tabi ko. si heaven pala. Ang lapit lapit ng mukha
niya sa akn. Yung parang kaunti nalang mahahalikan ko na siya.
“excuse me!!” nagulat ako dahil biglang dumaan si kuya sa gitna naming dalawa. Huminto siya sa harap
namin.
“pwede ba, hindi namn pinalak si autumn para makpaglandian sayo heaven. At ikaw naman autumn,
wag ka ngang malandi.” OUCH!! Ang sakit!! Ako malandi?!
Naramdaman kong namuo ang luha sa mga mata ko. hinila ko siya paharap sa akin. He just gave me a
cold stare.
*PAK*
“i hate you kuya!! I hate you!! I hate you!!” sumigaw ako at narinig kong natahimik silang lahat.
Tumakbo ako kahit na nanlalabo ang mga mata ko dahil sa luha ko.
Ganito ba?? Birthday ko pa naman din, summer pa. Ganito ba ang magiging summer ko??
CHAPTER 16- INFINITE
AUTUMN’s POV
Hanggang ngayon, hindi parin kami nagbabati ni kuya. Nandito parin ako sa dalampasigan. Nandun
silang lahat sa malayo nagsiswimming. Wala na talaga ako sa mood. Nakakainis na kasi talaga. Nandun
sila ni summer sa may kubo nagsusubuan. Kung nakamamatay lang talaga ang titig, kanina pa sila
tinamaan ng kidlat.
“di ka magsuswimming?” nasa tabi ko na si heaven. Nagsmile ako sa kanya at tumingin lang sa dagat.
Birthday ko pero ang lungkot lungkot ng buhay.
“lika.” Tumayo siya at nakalahad ang kamay niya sa akin.
“san tayo pupunta?” tanong ko sa kanya pero ngiti lang ang sinagot sa akin.
“ibibigay ko sayo ang gift ko.” napasmile ako kaya kinuha ko ang kamay niya.
Hawak hawak niya ang kamay ko habang papunta kami sa kung saan. Naglakad lang kami pero may
kalayuan ang nilakad namin. Nakikita ko na naman ang mga tanawin na palagi kong nakikita noon.
Nakakamiss dito. Sana bumalik nalang ulit kami dito. Pero, napakaimposible na nun dahil sa america na
ako mag aaral.
Huminto kam sa plaza. Nakita ko na may nakaupong isang life size na blue teddy bear sa pinakagitna.
Napabitaw ako kay heaven at nilapitan yun.
“ang ganda!!! Akin ba to?” nakipag eye to eye pa ako sa teddy bear. Tapos niyakap ko na sobrang
lambot talaga.
“siya ang baby natin.” Napatigil ako at napatitig kay heaven.
“be-baby ka diyan!!” napangisi naman siya.
“bakit?? Hmmmm.... sige, siya nalang ang guardian angel mo. Kapag wala si heaven, siya ang yayakapin
mo. Ok ba??” napangiti ako sa sinabi niya. Atleast, kapag inaaway ako ng nagbigay kay huggy, may isa pa
akong bear. Di kaya mag away sila ni huggy??
“tara, balik na tayo, baka hinahanap na nila tayo doon.” Naglakad ulit kami pabalik. Nagulat ako dahil
nanlilisik na ang mata ni kuya habang nakacrossed arm.
“san mo dinala ang kapatid ko?” una niyang bungad sa amin. Nakakainis siya!!! Naiinis talaga ako sa
kanya. Kahit kailan talaga hindi siya marunong magsorry.
“sa plaza.” Kampateng sagot ko. napatitig siya sa akin.
“sa susunod, wag kang sasama kung kani kanino.” Masama na naman ang titig niya kay heaven. Ano ba
ang problema niya? Siya nga todo todo ang pakikipaglandian kay summer eh.
“hindi naman basta SINO si heaven. Kaibigan ko siya. Kababata...” palwanag ko sa kanya pero sa totoo
lang, gusto ko na siyang sigawan at awayin.
“at manliligaw mo. Malay natin, baka masama na pala ang iniisip niyan sayo. Hindi mo alam kung ano
ang nasa isip ng mga lalaki.” Nakatingin na siya sa akin at nakikita ko sa mga mata niya na galit na galit
na talaga siya.
“autumn, winter, heaven, kain na kayo.” Narinig namin na tinawag na kami ni nanay, pero nagsusukatan
lang kami ng tingin ngayon ni kuya. GRRRR!!! Nakakainis siya!!!
“a-ano...ka-kakain na daw.” Inirapan ko si kuya at hinila ko na si heaven papunta doon sa kubo malapit
sa dagat.
***
“ano ba problema niyong magkapatid? Mag usap kayo. Ayusin niyo yang problema niyo. Luluwas lang
kami sa bayan. Kailangan, pagbalik namin magkabati na kayo.” Nasa bahay na kam at pinapagalitan kami
ni tatay. Nakayuko lang kami pareho ni kuya.
Narinig namin na nagsara na ang pinto. Pagkasara noon, tumayo na ako. Gusto kong pumunta sa dagat.
Full moon ngayon at masarap pagmasdan ang bilog na buwan.
“saan ka pupunta?” hindi ko nilingon si kuya, sa halp nagtuloy tuloy lang ako sa paglalakad. Bigla nalang
may nanghigit sa braso ko.
“kinakausap kitaautumn, wag kang bastos.” Bastos? Sino ba ang bastos sa ating dalawa?? Gusto ko
siyang sagutin, pero talo ako sa huli kapag ginawa ko yun.
“magpapahangin lang ako sa may dagat.. KUYA!!” pagkarinig niya ng kuya ay kusa nang lumuwag ang
pagkakahawak niya. Nakakainis siya!! Naiinis ako sa kanya na nagagalit.. nakakainis siya kasi hindi ko siya
maintindihan. Oo nandoon na ako na nagseselos siya kay heaven pero sa tingin ba niya hindi ako
nagseselos sa kanila ni summer? Palagi nalang silang magkasama. Parang nagdududa na ako kung mahal
ba talaga niya ako o hindi.
Umiiyak ako habang naglalak papunta sa dalampasigan. Ang lamig ng hangin. Naririnig ko pa ang alon na
humahampas sa batuhan. Napaupo ako sa malamig na buhangin at doon humagulgol. Buong araw kong
kinimkim ang sakit. Ang kirot, parang ngayon lang nalabas ang lahat.
“NAKAKAINIS KA KUYA!! ANG GULO GULO NG UTAK MO!!!! NAIINIS AKO SAYO!! ANG MANHID MANHID
MO!!!! Pero naiinis ako sa sarili ko kasi, ikaw pa ang minahal ko.” nilubog ko ang mukha ko sa palad ko.
“sorry.” Lalo akong naiyak nung marinig ko ang boses niya. Naramdaman ko ang pag upo niya sa tabi ko.
“chubs....” peste.... pagkatapos ng lahat lahat.. wag mo akong machubs chubs...
*poke*
*poke*
Naramdaman ko na may sumusundot sa kamay ko. alam ko siya yun pero, ayokong mamihasa siya. I
want to hear the whole statement before i forgive him...
“chubs... sorry na.... na-nagseselos ako kay heaven ee... chubs.. uy!! Saan ba kayo nagpunta kanina??
Tsaka bakit ba kailangan magkahawak ang kamay?? Nanananching lang sayo yun ee... chubs.... tapos
kanina pa sasasakyan, grabeh siya makatitig sayo.. chubs....” hindi ko siya pinapansin pero sa totoo lang
natatawa ako sa mga reasons niya. Ang sarap marinig mula sa isang lalaki na nagseselos siya.
Maya-maya naramdaman ko na niyakap na pala niya ako. Napatigil ang mundo ko. eto na naman ang
puso ko. ang bilis bilis ng tibok.. bakit ba ganito ang epekto sa akin ng kapatid ko? bakit ba??? GANUN
BA TALAGA KALAKING KASALANAN ANG MAHALIN SIYA???
Tinaggal niya ang kamay ko sa mukha ko at inangat ito. Nagkatitigan kami at nakita ko siyang ngumiti.
Ang ganda ganda ng ngiti niya.
“MADDISON!!! LUKE!!” i heard kuya moaned. Napatingin kami sa direksyon ng boses. Si spring pala.
Kumakaway kaway sa amin. Sinenyasan ko siya na lumapit sa amin....
“SPRING KO!!!” pagkarinig palang nun, parang kabayong tumakbo si spring. lumalabas ang pagiging
athlete. Nagtago agad siya sa likod ko.
“here’s my gift madi. Happy birthday. *tsup*” nagulat ako dahil sa paghalik niya sa pisngi ko. pagkatapos
nun, umalis na siya. Nakasunod sa kanya si april. Nakalayo na sila sa amin ni kuya. Bigla akong napatingin
sa gawi niya at natatawa ako sa itsura niya. Nagsasalita mag isa at nakasimangot. Para siyang batang
nagtatantrums.
“pangs problema?” biglang nagliwanag ang mukha niya at niyakap ako. Natumba tuloy kaming dalawa sa
buhanginan.
“tinawag mo akong pangs?? Wiiieee!!! Bati na kami... i love you chubs.” Bulong niya sa akin habang nasa
ibabaw ko. kiniklig ako ng sobra.
“i love you too.” Umalis siya sa ibabaw ko at inalalayan akong tumayo.
Nagkatitigan na naman kaming dalawa.
“autumn, happy birthday.” May inilabas siyang isang necklace na may parang number 8 na nakahiga ang
pendant. Sinuot niya ito sa akin.
“thank you. Ano ibig sabihin ng pendant?” tanong ko sa kanya. Hinawakan niya angdalawa kong kamay.
Inayos pa niya ang buhok ko bago siya magsalita.
“ibig sabihin niyan, infinity sign. Infinite.. TANDAAN MO ITO AUTUMN MADISON TOLENTINO
RAMIREZ, ANG PAGMAMAHAL KO SAYO, WALANG HANGGAN, WALANG KATAPUSAN. KAHIT SAAN KA
MAGPUNTA. MAGBAGO MAN ANG LAMAN NITONG PUSO MO, IKAW LANG ANG LAMAN NITO.”
Ginabayan niya ang kamay ko tapat sa puso niya.
“pangs, natatandaan mo dati bago ka umalis, gumawa tayo ng promise sa isa’t isa?” ngumiti siya sa akin.
“gawa ulit tayo ng bagong promises?” tumango ako. Nilabas niya ang pinky finger niya.
“AKO, SI WINTER LUKE TOLENTINO RAMIREZ, NANGANGAKO SA BILOG NA BUWAN KASAMA ANG
MGA NAGNININGNING NA BITUIN SA LANGIT BILANG SAKSI. MAMAHALIN KO SI AUTUMN MADDISON
TOLENTINO RAMIREZ NA MAMAHALIN HABANG AKO AY NABUBUHAY. ORAS NA NAKAPAGTAPOS NA
KAMING DALAWA NG PAG-AARAL, ILALAYO KO SIYA SA LUGAR KUNG SAAN KAMI MAGSASAMA
HABANG BUHAY.” Napangiti ako sa pangakong binitiwan niya. Kinabit ko ang pinky finger ko sa kanya.
“AKO, SI AUTUMN MADDISON TOLENTINO RAMIREZ, NANGANGAKO SA BILOG NA BUWAN KASAMA
ANG MGA NAGNININGNING NA BITUIN SA LANGIT BILANG SAKSI. MAMAHALIN KO SI WINTER LUKE
TOLENTINO RAMIREZ SAAN MAN AKO PUMUNTA. MAGKAHIWALAY MAN KAMI, SIYA LANG ANG
LAMAN NG PUSO KO. SIYA LANG ANG MAMAHALIN KO HANGGANG SA AKO’Y MAMATAY.”
Dinikit niya ang noo niya sa noo ko at nagtama ang mga mata namin. Ngumiti kami sa isa’t isa.
“i love you.” Sabay naming sambit.
“winter!!! Autumn!!!” napatingin kami sa pinaggagalingan ng boses. Nakita namin si summer at heaven
na nakatayo ilang dipa lang mula sa amin.
CHAPTER 17- MY FIRST KISS
AUTUMN’s POV
“winter!!! Autumn!!!” napatingin kami sa pinaggagalingan ng boses. Nakita namin si summer at heaven
na nakatayo ilang dipa lang mula sa amin.
Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon. Nakita kaya nila kami ni kuya?? Halaaa!! What to do?!
“kanina pa kayo diyan??” tanong ni kuya na kampanteng kampante lang, samantalang ako, eto feeling
ko hihimatayin ako sa sobrang nerbyos.
“hindi naman. Kakadating lang naman namin. Kayo talagang magkapatid ang sweet sweet niyo.”
Halaaa!! Narinig ba nila??!!
“ba-bakit naman?!” nakacrossed na ang fingers ko sa likod ko na sana hindi nila nakita.
Nagkatinginan si heaven at summer. “paano ba naman, kailangan talaga nagdidikit pa ang noo niyo??”
biglang umupo si summer at yumakap kay kuya. Iniwas ko nalang ang tingin ko.
“buti nalang mahal na mahal ko to si winter at neve akong magseselos. Tsaka, diba autumn malapit mo
nang sagutin si heaven kaya no need to worry.”
“ha?!” anong sasagutin?! Kelan ko sinabi yun??
“diba, doon din naman ang punta ng lahat ng iyon? Sasagutin mo siya? Tapos magpapakasal kami ni
winter at magpapakasal kayo ni heaven. Eh di happy ever after. Diba diba?!” nagpalipat lipat ang tingin
ni summer sa akin at kay kuya. Tumango tango nalang ako para hindi halata na hindi ako sang ayon sa
gusto niya.
Pagkatapos nun, nagbonfire kaming apat. Wala lang, nagreminiscing the past lang kami. At nung inantok
na kami, syempre umuwi na kami.
“PANGS?” sinasara palang ni kuya ang pinto. Napalingon siya sa akin.
“bakit?” nahihiya ako sa itatanong ko. oo girlfriend niya ako pero alam ko na kaunti lang ang chance
namin na magkatuluyan.
“er... na-nagpropose ka ba kay ... kay summer?” napayuko ako lalo na ng binitiwan ko ang pangalan niya.
Ang hirap. Parang may bara sa lalamunan ko. naramdaman ko na hinawakan ni kuya ang pisngi ko at
inangat.
“hindi ok? Tsaka bata pa ako para magpakasal. Ni hindi ko pa nga sure kung siya na ba talaga eh.” Hindi
pa siya sure? So may possibility na iwan niya ako?
“ahhh.. ga-ganun ba?” tumalikod ako at naglakad na.
“AUTUMN!!” nagulat ako dahil sa pagtawag ni kuya. Muntik na nga akong mapatalon sa gulat eh.
Lumingon ako sa kanya.
“ba-bakit?” hindi ko malaman ang itsura ni kuya. Paano ba naman namumula ang mukha niya at
nagkakamot ng batok, tapos tinuturo siya.
“huh?? Ano bayun?? Nakakainis naman ee!!” tumalikod na ako para pumasok sa loob ang sakit na kasi
ng katawan ko hindi ko alam kung bakit.
“MAY DUGO ANG PWET MO.” Dugo??!! Sa pwet??!! May sugat ba ako sa pwet?! Hindi naman masakit
pwet ko.
“o!! Di pa kayo tulog?” biglang nagbukas ang ilaw at pumasok sila nanay at tatay. Naluluha ako kasi sabi
ni kuya may dugo ang pwet ko. baka... baka kung ano na yun...
“nanay!! May---may dugo daw pwet ko.” napayakap ako kay nanay. Pinatalikod naman ako ni nanay
tapos tuwang tuwa pa at may matching yakap pa.
“ang anak ko, dalaga na!!” dalaga?? Connect nun sa iniiyak ko??
“halaa sige magpalit ka na ng damit. Ikukuha kita ng napkin.” Napkin?! Para san ba yun?? Diba tissue
napkin yun??
“nay?? Di ko kayo magets..” nakasunod lang ako kay nanay na pumasok sa kwarto ko. pati ata si kuya
naguguluhan pero si tatay nagtuloy tuloy na sa kwarto nila.
Sabi ni nanay may mens na daw ako. Dalaw. Isa daw yung palatandaan na dalaga na ako. Buti nalang
daw at kami lang ni kuya ang nakakita kung hindi nakakahiya daw.
Naligo na ako tapos pumasok na ako sa kwarto namin ni kuya. Nadatnan ko siyang nakahiga at nagtitext.
Napasimangot ako dahil sure ako na si summer na naman ang katext niya. Tumabi ako sa kanya pero
hindi ko siya pinapansin.
“chubs.” Nagsimula na naman siya sa pagsundot sundot niya sa braso ko.
“ang taba talaga oh!!” pinisil pisil pa niya ang braso ko. grabeh... ganun na ba ako kataba?
“taba taba... “ hanggang sa baby fats ko pinipisil pisil niya.
“kuya, inaantok na ako.” Hindi pa nga ako makatulog eh. Wala lang parang ang sakit sakit ng katawan
ko.
Nagulat ako dahil bigla siyang umibabaw sa akin. Napadilat tuloy ako.
“wag ka muna matulog. Hindi ko pa nga nakukuha ang prize ko eh.. ako nagprepare ng kwarto mo na
punung puno ng blue. Tapos yang infinity necklace mo. Wala man lang akong maririnig na kahit na ano?”
nagpout pa siya. Grabeh!! Madadaan ba niya ako sa pout pout niya na yan??
“ano ba gusto mo?” tanong ko sa kanya. Tumihaya ako at magkaharap na kaming dalawa. Nakatukod pa
ang dalawang kamay niya sa tabi ng tenga ko para sumporta.
“kiss mo ko.”nakapikit pa siya at nakanguso..
HEAVEN’S POV
Bumalik ako sa dalampasigan. Hmmmm... wala lang. Parang ang sarap lang kasing panuorin ang sunrise.
Ang saya saya kasi nakasama ko kahit papaano ni autumn. Ang tagal kong hinintay tong araw na ito.
Yung kami lang, yung makakasama ko siya ulit. miss na miss ko na si autumn. Kung hindi nga lang dahil
kay kuya winter niya baka matagal nang kami.
“he-heaven...” napalingon ako sa likod at nakta ko si ANGEL. Classmate ko siya at mabait naman.
Sumama siya ngayon kasi medyo close naman sila ni autumn.
“angel, ikaw pala. Bakit ka nandito? Tsaka bakit hindi ka pa natutulog?” umupo si angel sa tabi ko.
tumingin siya sa dagat at ganun din ako. Maganda naman si angel, yun nga lang minsan may
pagkabaliw. Pero nakakatuwa kapag kasama mo.
“ka-kamusta ka na?” nagulat ako sa tanong niya. Actually, CRUSH ko si angel. Crush lang.as in paghanga,
si autumn kasi talaga ang mahal ko eh.
“ok naman. Ikaw?” tumingin siya sa akin at nagtama ang mga mata namin. Ang ganda ng mga mata niya
pero mahahalata mo ang lungkot. Yumuko siya at binalik ko ang tingin ko sa dagat.
“ma-mahal kita heaven.” Napalingon ako sa kanya at nakayuko parin siya. Hindi ko alam kung sa kanya
ba galing yun o hindi. Nakita ko na may pumatak galing sa mata niya.
“a-angel?” unti unti siyang tumingn sa akin at nakita ko na tumutulo na ang mga luha sa mata niya.
“ma-mahal kita heaven...pe-pero alam ko na .... alam ko na hindi ako ang mahal mo.” Hinawakan ko
angpisngi niya at pinunasan ang luha.
“angel, may ipagtatapat din ako sayo... ang totoo niyan....
Crush kita. I like you kasi ang saya mong kasama.” Napatigil siya sa pag iyak at tinitigan lang ako.
“ta-talaga?!” parang ngayon lang nagsink in sa utak niya ang mga sinabi ko.
“oo. Pero crush lang talaga eh... alam mo namang... si autumn lang ang laman nito.” Nilagay ko pa ang
kamao ko sa tapat ng puso ko. ayokong bigyan siya ng maling pag-asa.
“oo alam ko. masaya na ako na crush din ako ng crush ko. bye!! *tsup*” now it’s my turn to stunned.
SHE KISSED ME IN MY LIPS.... BAKIT SIYA ANG FIRST KISS KO?!
AUTUMN’s POV
“kiss mo ko.”nakapikit pa siya at nakanguso..
Napalunok ako ng laway. Ikikiss ko ba siya?? Waaaahhh!!
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
What to do?? What to do??
Unti unti kong inangat ang mukha ko at hinalikan ko siya....
Sa pisngi.
Napadilat si kuya at tinitigan ako. “ano nangyari? Asan na ang kiss ko?” halata sa mukha niya ang
disappointment. Humiga nalang ulit siya sa tabi ko at tumalikod sa akin. Natawa ako sa reaction niya.
Para siyang batang hindi pinagbigyan.
“pangs..” now, it’s my time to poke him.
“pangs...” syempre samahan ng landi.
“tulog na ako... zzzzzzzzzzzzzzz...” nagkunwari pang tulog. Ano tingin niya sa akin? Batang mauuto niya??
“bala ka. Kapag hindi ka nagising hindi kita ikikiss.” Bigla siyang humarap sa akin.
“ito naman. Di na mabiro. Gising na gising pa nga ako eh.” Nilagay pa niya aang daliri niya sa talukap ng
mata at pinalaki kunyari ang mata niya. Mukha siyang syokoy.. hahahahaha... joke lang. Mahal ko yan
eh.
“eto na pikit ka na bilis.” Inalis niya ang daliri niya sa mata niya.
“ayoko. Sabay tayo. Pikit ka din.” So ako naman ang uto uto at pumikit.
Naramdaman kong may malambot na bagay ang dumikit sa labi ko. dinilat ko ang mata ko at nakita kong
si kuya pala ang humalik sa akin. Ang bango ng hininga niya. His lips suddenly move. Hindi ko alam ang
gagawin ko. parang may bolta-boltahe ng kuryente ang dumadapo sa katawan ko.i just felt that i
responded to his kisses. Nilagay niya ang kanan niyang kamay sa batok ko and pushed me closer to him.
Napayakap ako sa kanya. We were like that for about 1 minute.
Nagkatinginan kaming dalawa. I can feel my face turning to red. We were both blushing.
“AUTUMN!! GISING NA!!” napamulat ako at nakita ko si kuya sa tapat ng mukha ko. umaga na pala..
PANAGINIP LANG BA ANG FIRST KISS KO??
CHAPTER 18- STOLEN MOMENTS
AUTUMN’s POV
Nakabalik na kami sa maynila. Dalawang araw na simula nung “first kiss” ko pero, hindi ko parin alam
kung totoo ba yun o dala lang ng panaginip ko.
“huy!! Tulala ka na naman best. Ok ka lang?” nakita kong winawagayway na ni summer ang dalawa
niyang kamay sa harap ko dahilan para mawala ang iniisip ko. nasa mall kami ngayon kasama si kuya.
Hindi ko nga alam kung ako ba ang chaperon o ako ang date.
“h-ha?! Ahh oo.. may iniisip lang.” Napatingin ako kay kuya at parang nagtataka din ang mukha niya.
“ok ka lang ba talaga bunso?” tumango ako sa tanong ni kuya.
“sorry late ako!!” nakita naming tumatakbo papunta sa amin si heaven. Hingal na hingal pa siya.
“psshh... tinaguriang runner, ang bagal bagal.” Narinig kong bulong ni kuya. Hindi naman malaki ang galit
niya kay heaven noh?
“tara na autumn.” Biglang hinawakan ni heaven ang pulso ko at hinila na ako. Hindi na ako nakapalag pa.
Lumingon ako sa likod at nakita kong nanlilisik na ang mata ni kuya. Away na naman kami nito.
Nag ikot ikot kaming apat sa mall. Nagpunta kami sa arcade at may mangilan ngilan kaming stolen
moments ni kuya. Yung tipong hindi nakatingin si heaven at summer, bigla bigla niya akong hahalikan sa
pisngi or di kaya, hahawakan ang kamay ko kapag nauunang maglakad ang dalawa. NAKAKAEXCITE NA
NAKAKAKABA ANG MGA STOLEN MOMENTS NAMIN.
“kain na tayo. Gutom na ako eh.” Tinignan ko ang orasan. Ako din medyo nagugutom na ako. Past
lunchtime na rin kasi eh. Pumunta kam sa foodcourt at humanap na ng uupuan. Naupo si kuya sa tabi ko
at magkaharap sila ni summer at kami naman hi heaven ang magkaharap. Pasimple niyang hinahawakan
ang kamay ko sa ilalim ng lamesa.
“order na tayo.” Tumayo na kaagad si heaven at sumunod na si summer.
“ano gusto mo autumn? My treat.” Prisinta ni heaven. Napaisip ako ng gusto kong kainin. Pati nga sila
kuya, nalibre niya ng di oras eh. Umalis na si heaven na parang nanlulumo. Si summer naman,
nagpaalam na pupunta ng c.r
Napapaisip parin ako kung totoo ba yung first kiss ko. naramdaman ko ang pagpisil sa kamay ko.
napatingin tuloy ako kay kuya.
“ba-bakit?” nagpout siya sa harap niya. Napatingin tuloy ako sa labi niya at napalunok ako.
“kiss mo ko.”
“kiss mo ko.”
“kiss mo ko.”
“kiss mo ko.”
“kiss mo ko.”
Waaaahhh!!! Feeling ko kinakausap ako ng labi ni kuya na parang sinasabi na ikiss ko daw. Napapikit
tuloy ako.
“bat ka namumula?” napadilat ako at lalong nilapit ni kuya ang mukha niya sa akin. Iniwas ko ang tingin
ko at tumingin ako sa malayo.
“ahh... ehhh..ka-kasi... a-ano... ku-kuya...to-totoo ba??” tae ang hirap naman itanong. Binawi ko ang
kamay ko at nilubog ang mukha ko sa dalawa kong palad.
“kuyatotoobangnagkisstayo?!”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
“ano sabi mo?” napaangat ang mukha ko at nakadikit na naman ang mukha niya sa akin.
“dito na pagkain!!” napalingon kami at nasa harap na namin si heaven na may dala dalang tray ng
pagkain. Nilagay na niya ito sa table, at... hmmmm!!! Tumutulo na ang laway ko sa gutom....
Pagkadating ni summer, kumain na kami kaagad at wala nang pansinan sa aming apat. Gutom na kami
kaya galit galit muna.
Pagkatapos naming kumain ay nagpahinga muna kami at nagkayayaan kami na manuod. Horror ang
napili naming panuorin. Nasa left side ko si kuya at nasa right side ko naman si heaven. Nasa left naman
ni kuya si summer. Nakakatakot ang pinanuod namin at puro sigaw lang namin ni summer ang maririnig
mo. Paglabas namin ng sinehan, parang nirape ang itsura ni heaven at ni kuya. Gusot gusot na ang suot
nilang damit.
“grabeh... ano ba pinasok natin kuya winter?? Parang hindi sinehan ang pinasukan natin, parang rape
house.” Napailing iling pa si heaven habang nagpupunas ng pawis.
“uwi na tayo.” Nagyaya na ako. Masakit na kasi ang puson ko dahil sa “girl thingy”
Naglakad na kami pauwi. Si heaven na daw ang maghahatid kay summer. Sabay naman kaming naglakad
ni kuya. Napadaan kami sa isang underpass pauwi. Wala na masyadong tao at nakakabingi ang
katahimikan.
“kuya.” Napahinto ako sa paglalakad pero siya nagtuloy tuloy lang sa paglalakad.
“pagod ka na chubs?” lumingon siya sa akin. Napayuko ako at nakita kong papalapit ang mga paa niya sa
kinalalagyan ko. nakita kong umupo siya patalikod sa akin. Namimiss ko angpiggy backride ko lalo na
noon kapag nadadapa ako.
“pangs... kasi...” napatayo siya at humarap sa akin. Inangat niya ang pisngi ko at nagtama ang mga mata
namin.
“chubs, ano ba problema? Nagseselos ka na naman ba kay summer?” niyakap niya ako. Ang sarap ng
ganitong feeling, kayakap mo ang lalaking mahal mo.
“pangs, hindi naman yun yun eh. Kasi... hindi ko alam kung panaginip lang ba o hindi eh.” Kumalas siya
sa pagkakayakap sa akin at tinignan ako.
“panaginip? Ang alin?” iniwas ko ang tingin ko. nakakahiya kasi talagang itanong. Mamaya kasi panaginip
lang tapos asarin niya ako na pinagnanasaan ko siya hanggang sa panaginip. Mahirap na.
“ka-kasi... do-doon sa... sa pa-panaginip..k-ko... hi-hinalikan.. mo daw ako ee.” Sumulyap sulyap ako sa
reaction ng mukha niya at para bang pigil na pigil ang tawa niya.
Nagulat ako dahil bigla niyang nilapit ang mukha niya sa tenga ko.
“gusto mong malaman ang totoo?” with his whispers, it made my heart skip a beat and make me shiver.
Tinignan niya ako sa mata, yung tingin na parang nang-aakit,dahilan para mapaatras ako. Lapit naman
siya ng lapit at layo ako ng layo, hanggang sa napasandal ako sa dingding. Buti nalang walang dumadaan
na mga tao. Nilagay niya ang kamay niya sa dalawang gilid ko, dahilan para macorner niya ako.
Unti unti niyang nilapit ang mukha niya at napapikit ako. Naghihintay ako na dumampi ang malambot na
bagay sa labi ko gusto kong iconfirmed kung totoo ba yun o hindi.
“asan na yung necklace?” napadilat ako dahil nakatingin si kuya sa bandang leeg ko. tapos tumingin siya
sa akin na parang nagpipigil ng tawa. Nagpout ako. Tinabig ko ang kamay niya at umalis.
“wala nakatago sa jewelry box ko baka mawala.” Nagulat ako dahil may humigit sa kamay ko at
napabalik ako sa pwesto ko ang pinagkaiba nga lang, nakadampi na ang labi niya sa labi ko. i was
stunned in my place.
Naramdaman ko na naman ang malambot na bagay sa labi ko. yung electrifying effect sa buong katawan
ko. NGAYON ALAM KO NA HINDI YUN PANAGINIP.
***
Nakauwi na kami ni kuya at nakahiga na kami. Ready to sleep na. Nakatihaya siya at ako nakaharap sa
pader. Hanggang ngayon hindi parin mawala sa isip ko ang nangyari. Feeling ko ramdam ko parin ang
labi niya. Knikilig tuloy ako.
“kinikilig ka na naman.” Naramdaman kong yumakap si kuya mula sa likod ko. humarap ako sa kanya at
nagtama ulit mga mata namin.
“i love you kuya.” Nilagay niya ang braso niya sa ilalim ng ulo ko. tumihaya siya at nilagay ko ang ulo ko
sa dibdib niya.
“i love you more chubs. Tandaan mo ang mga pangako ko sayo. Hinding hindi ko babaliin yun.”hinalikan
niya ako sa noo. Nakatulog kami sa ganoong posisyon.
Maaga akong nagising kinabukasan. Tulog pa si kuya. Dahan dahan akong umalis sa kama para hindi siya
magising.
Pagbukas ko ng pinto, kitang kita ko sila nanay sa sala na may bitbit na envelope.
“tamang tama autumn. Halika bilis. Dumating na ang passport at ticket mo.” Bumaba na ako ng hagdan
at pinuntahan sila sa salas.
“nay, paano po nangyari yun? Eh wala pa nga po akong inaasikasong mga papeles eh.” Nagkatinginan
sila nanay at tatay. Pakiramdam ko may itinatago sila sa akin.
“anak kami na kasi ang naglakad ng lahat. Tsaka, inasikaso na rin ni tito russell mo ang lahat. (A/N: di ko
alam kung tama ang name na nailagay ko sa pupuntahan ni autumn sa america. Kilala niyo naman ako
syadong makakalimutin XD. Pakiremind nalang kung mali)
Doon ko lang napagtanto, kahit pala masaya kami ni kuya, hindi na pala magtatagal ito. Nakita ko na ang
passport ko. at napabuntong hininga ako. MALAPIT NA PALA KAMING MAGKAHIWALAY.
CHAPTER 19- IM INLOVE WITH MY BROTHER
AUTUMN’s POV
Pagkatapos ng isang nakapanlulumong balita, ginising ko na si kuya at pinakita sa kanya ang passport ko.
napayakap nalang siya sa akin.
“kuya, sumama ka nalang kaya?” yung ang tanong ko sa kanya. Napahilamos siya sa mukha niya. Ayoko
nang mawalay pa kay kuya. Hindi ko na kaya.
“kung pwede lang autumn. Kung pwede lang.” Hinawakan niya ang mukha ko.
“tandaan mo to chubs, mahal na mahal kita. Kahit na anong mangyari, ikaw lang ang laman nito.”
Nilagay niya ang kanang kamay ko sa dibdib niya. Kahit na nakakapanlumo ang balitang bumungad sa
amin ngayong umaga, hindi parin mawala ang pagpapakilig ni kuya sa akin.
“winter, autumn. Maligo na kayo. Magsisimba pa tayo.” Narinig namin si nanay na tumatawag mula sa
labas.
“sabay tayo.” Narinig kong bulong ni kuya. Pakiramdam ko nagsiakyatan lahat ng dugo sa mukha ko.
humarap ako sa kanya at napayuko. Suot suot na naman kasi niya ang napakapilya niyang ngiti.
“hahahahahahaha.... nakakatuwa ang itsura mo chubs... epic!!... hahahahaha... maligo ka na nga!!” bigla
niyang binato sa mukha ko ang towel ko. nagpout ako sa harap niya. Bigla na naman niyang hinawakan
ang dalawang pisngi ko and give me a peck on my lips.
Pinagtulakan niya ako palabas ng pinto. Napatakbo ako papuntang banyo at naligo.
***
Maraming tao sa simbahan. Nakita rin namin si summer at heaven sa simbahan. Nagtabi tabi kaming sa
upuan at nung ama namin na, ito na ang simpleng holding hands namin ni kuya. Pareho kaming
napapangiti sa ginagawa namin.
“bat ka tumatawa babe?” napalingon ako kay heaven. Kelan pa naging babe ang tawagan namin?!
“babe ka diyan?? Kelan pa??” napakamot siya sa ulo niya.
“ahhh... ehhh di ko ba nasabi sayo... kasi anoo... babe ang tawag ko sayo kasi babe na ang tawag natin
dun sa binigay ko sayong stuff toy.” Naramdaman ko ang pagsundot sundot ni kuya sa gilid ko. ang sama
na naman ng tingin sa akin.
Pagkatapos ng misa, naglabasan na ang lahat. Nauna na ring umuwi si heaven at summer sa amin.
Kaugalian na kasi namin na umattend ng last mass ng umaga at magkumpisal pagkatapos.
“anak, sige na kayo na ang mangumpisal. Hihintayin namin kayo sa labas.” Kakalabas lang ni nanay sa
confession box. Lumabas si father sa confession box at sabi niya, babalik daw siya. Lumabas naman ng
simbahan sila nanay at pumasok na ako.
SPRING’s POV
Waaaahhh!!! What a day!! It’s a beautiful day to walk around the city. I am imagining myself with
maddison by my side. I just can’t really do my first move to her because of that stupid heaven...
arggghhh!! I hate him so much.
“SPRING!!!” i was stunned by that voice!! NOT THAT GIRL AGAIN!! What does she really wants from
me?? Is it not clear to her that i dont like her?? in fact, i hate her!!
I just felt an arms around mine. When i looked at my side, i saw april staring at me. I tried to remove he
arms, and luckily i did. I run as fast as i am so that she could not chase me.
I went inside the church and found a confession box. I entered there so that, i could hide from her.
“blessed me father for i have sinned.” I heard a familiar voice. It was not that clear beacause of the
cover of the small window. I slide it and i could hear clearly who was talking.
“father.... alam ko pong mali itong nararamdaman ko.” hey... is that.. is that maddison confessing?? And
she taught that i am a PRIEST?!
“father.... im inlove with my brother.” SAY WHAT?! SHE IS INLOVE WITH WHOM?!
I listen intently to her. “father. Alam ko naman mali itong nararamdaman ko para sa kanya pero... pero..
mahal ko talaga siya eh... hindi ko kayang mawala siya *sniff*” i heard her crying from the other side...
C’MON SPRING!! SPEAK!!!!
“maddi...”
AUTUMN’s POV
“maddi...” napatigil ako sa pag iyak ng marinig ko ang pangalan ko. paano ako nakilala ni father? Tsaka
isa lang naman ang tumatawag ng maddi sa akin eh...
“s-spring?!”
***
Nasa park kaming tatlo. No one dared to speak. Parang ang laki laki ng kasalanan namin ni kuya sa
kanya.
“so, what’s your plan?” halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nung magsalita si spring. pati si kuya
kabadong kabado na.
“pare, sa totoo lang hindi ko alam.” Napahilamos si kuya sa mukha niya. Gusto ko nang maiyak.
Naramdaman kong hinawakan ni kuya ang kamay ko. magkatabi kasi kami at nasa left side ko si spring.
so bale, napapagitnaan nila ako.
“break up.” Halos madurog ang puso ko sa sinabi ni spring. TWO WORDS.. A COMPOUND WORDS na
ayokong marinig.
“tol, mahal ko si autumn.” Napatayo si kuya at hawak hawak niya ang kamay ko.
“dude... your love can’t do anything about your situation. YOU ARE SIBLINGS.” Binulong niya sa amin ang
last lines. Medyo marami na rin kasing tao ang nakatingin sa amin.
“dude, we need your help... lalayo kami dito.” It’s spring’s time na mapahilamos sa mukha.
“lalayo?! As in run away?! Winter luke, do you know what you’re talking about?!” naiiyak na ako. Ayoko
na!!!
“tama na!! Ayoko na kuya.. ayoko na!! Nahihirapan na ako...” napayuko ako at nilubog ang mukha ko sa
palad ko.
“shhhh....” naramdaman ko ang dalawang kamay sa dalawang balikat ko. nakita kong pareho silang
nakatingin sa akin.
“im sorry maddi. I didn’t intend to. .. im sorry.” I could see sincerity in his eyes.
“guys, my only point here is even thoug you could escaped the judgement of the people around you,
you still can’t escape from there.” He ponted updwards.. naiintindihan naman namin yun, pero... hindi
ko na alam.
“tol, alam namin... alam ko.. pero, handa akong harapin ang lahat.. tatanggapin ko ang lahat ng parusa
makasama ko lang si autumn.” Hinawakan niya ang baba ko at inangat. Ngumiti siya sa akin, at ngiti
palang niya, napapawi na ang lahat ng problema ko.
“you know what, you case is very rare.” Napatingin kami kay spring.nakahawak na siya sa baba niya at
para bang nag-iisip.
“that is vey unusual, especially when you are really siblings. Not unless...” napaharap si kuya sa kanya. At
napahawak pa sa balikat niya.
“not unless what?! Magsalita ka kundi sasapukin kita.” Nakaamba na ang kamao ni kuya. Natakot ako na
baka suntukin niya si spring kaya napatayo ako.
“have you ever done a DNA test?!” nanlaki ang mata namin ni kuya.
“pe-pero mahal yun di-diba?!” kahit naman malaman namin na hindi kami magkapatid diba, hindi parin
namin afford?
“don’t worry my treat..”
***
Hindi kami mapakali ni kuya. Hindi namin alam kung tatanggapin ba namin ang proposal ni spring o
hindi. Nakiusap din kami sa kanya na ilihim ang lahat. May tiwala kami sa kanya.
“i love you winter.” Napatingin ako sa salas. Gusto na talagang pumatay ng tao!!! Naiiyak na naman
ako!! Bakit ba kasi, sa dinami dami ng lalaki sa mundo eh sa kuya ko pa.
“i love you too.” I saw summer gave winter a peck on the lips.
“best, asan si heaven?” nabawi ang pagmamassacre ko sa kanila dahil sa tanong ni summer. Tumalikod
ako sa kanila.
“ewan ko... hahahahaha... kapal ng mukha, tinatawag akong babe.”
CHUBS, BABE, tae namang mga endearment yan oh!!
Naglakad ako papunta sa salas. Dala dala ko na rin ang meryenda na hinanda ko.
“best, tumataba na ba ako?” napabangon si summer sa pagkakahiga sa dibdib ni kuya. Umiling siya.
“di ah... bakit??” umupo ako sa single couch.
“wala, si heaven kasi babe tawag sa akin tapos may tumatawag sa aking chubs.” Natigilan si summe at
talagang hinawi si kuya makatabi lang sa akin.
“sino tumatawag sayong chubs?? Si spring ba??!! Oh edi ikaw na!! Ikaw na maraming papa...
waahhhh!!!” TH ka best!! Di ba pwedeng si kuya??!!
*bzzzzzttt*
*bzzzzzttt*
*bzzzzzttt*
“love, iuuwi na kita.” Sinubuan pa ni summer si kuya ng sandwich na ginawa ko. ayoko nang kumain.
NAKAKAWALANG GANA!!
“ayoko pa...” hinila na ni kuya si summer para mapatayo.
“uuwi ka na. Hinahanap ka na sa inyo.” Nagulat ako dahil bihira lang magtaas ng kilay si kuya.
Tinabig ni summer ang kamay ni kuya. “ano bang problema winter?!” she stormed out the house at
sinundan naman siya ni kuya. Nakita kong nagriring ang phone ni kuya
SPRING CALLING...
Sinagot ko ang phone.
”hello?”
(maddi, what’s your decision?)
SPRING’s POV
I accompany them to our hospital. Yeah, we own a hospital, and some businesses here in the philippines
including the most prestigeous flint university (A/N: kapag naka acronym parang mura: FU... kaya Flint U
nalang for short. XD) where, winter and i will study.
The doctor told us to take the results after a week. They are both too nervous about what will be the
result.
“spring, paano kung magkapatid nga kami?” maddi asked me. Actually, i really don’t know if i were in
their shoes.
“to tell you frankly, maddi. I really don’t know. Ba-but, why just dont you try to love somebody else... sasomebody like me.” I bow my head... ARRRGHHHH!! I really feel awkward.
“pilitin ko man, hindi ko ata kaya.” I looked at her and she is again wearing a lonely face.
“tol, salamat.” Luke suddenly showed up. I shook his hands.
“tol, pwede ba tayo mag usap?” we stay a little far from maddi.
“about what dude?” he released a deep sigh before answering.
“tol, sana maitatago mo ang sekreto namin ni autumn. At sana... at sana kapag kinailangan namin ang
tulong mo... nandyan ka.” I smiled and pat her back.
“of course. You can count on me.”
After a week...
I am now holding the result. We didn’t open it until we reach the cafe... SHIT!!! I was like going to
announce a very important news.
I slowly opened the enveloped and take out the result. I read it
“ano?! A-anong resulta?” i looked at them.
“It’s positive, you are siblings.” I could see in their eyes full of diappoint
WINTER’s POV
NAKAKAINIS!! NAKAKAINIS!! Naiinis ako sa sarili ko!! bakit ba ganito ako?! Bakit ba... ARRGGGGHHHH!!!
“ku-kuya...” napatingin ako kay autumn na nasa bungad ng pintuan. Dala dala parin niya ang envelope
na yun. Napabuntong hininga ako. Nakakainis tong puso kong ito. Sa maling tao pa titibok.
Sinenyasan ko siya na umupo sa tabi ko. bumuntong hininga na naman siya bago ilabas ang isa na
namang masamang balita.
“ticket ko.. papuntang america.” Kinuha ko ang puting sobre at nilabas ang laman. Sa makalawa na ang
flight niya.
Biglang hinawakan ni autumn ang kamay ko. “pangs MAHAL KITA.”
Napangiti ako sa sinabi niya. PAGMAMAHAL. Mahal namin ang isa’t isa. Sabi nga nila diba, love conquers
all. Ang sarap isipin na mahal ka ng taong mahal mo. Akala ko noon, sapat na ang pagmamahal bilang
sagot sa lahat ng problema, pero hindi pala. Minsan kailangan mo ring lumaban at ipaglaban ang lahat.
“ako din chubs, mahal na mahal kita.” Hinalikan ko siya sa noo niya. Niyakap niya ako sa tagiliran ko at
niyakap ko rin siya. Nasa ganoong posisyon kami ng biglang nagring ang cellphone ko. nakita ko na
nagtext si summer. GM, napabuntong hininga ako.
“pangs bakit?” napatingin sa akin si autumn. Ginulo ko ang buhok niya at umiling.
Naalala ko na naman ang sagutan namin kanina.
FLASHBACK
Hindi ko naman intensyon na sigawan siya. Hinabol ko siya palabas ng bahay. Naabutan ko siya at
hinawakan ko ang braso niya.
“summer.” Humarap siya sa akin at umiiyak.
Inaamin ko, mahal ko si summer. Sa halos isang taon naming pagsasama, natutunan ko siyang mahalin.
Pero, minsan may mga bagay na parang hindi lumalago. Para bang kung ano ang nararamdaman mo
noong una, ganun parin hanggang huli.
“im sorry.” Napabitaw ako sa braso niya at napayuko. Kahit na ganun, ayokong nakakakitang umiiyak
ang isang babae.
“sorry?! Bakit palaging ganito winter?! Bakit ganito?! Nakakasawa na eh....palagi nalang ganito...alam
mo yung pakiramdam na pagmamay ari mo ang isang bagay pero, hindi mo magawang hawakan?”
hinawakan niya ang kamay ko.
“winter, sabihin mo nga sa akin, bakit parang anlayo layo mo sa akin? MA-MAHAL MO BA AKO?”
napatingin ako sa kanya at kitang kita ko ang mga mata niya na punung puno ng lungkot, na para bang
nagmamakaawa na sabihin kong mahal ko siya.
Hinawakan ko ang dalaw niyang pisngi.” Mahal kita summer. Mahal kita. Pero, may problema lang ako
ngayon. Kaya please.. please do understand.” Hinawakan niya ang mga kamay ko sa pisngi niya.
“kung anong problema mo, why dont you tell me para matulungan kita.” Hindi.. hindi ko pwedeng
sabihin sa kanya ang totoo. Malaking gulo ito kung nagkataon.
“no. Kaya ko na ito. Please, umuwi ka na. Hindi na kita maihahatid. Take care.” I kissed her forehead.
“i love you.”
“i love you too.”
END OF FLASHBACK
Tinulungan kong magligpit si autumn. Nakatitig siya kay huggy at sa stufftoy na binigay ni heaven.
Naglipit na kami ng ilan sa mga gamit niya para kaunti nalang ang liligpitin.
“kuya, dadalhin ko si huggy ha?” niyakap pa niya si huggy... inagaw ko yun sa kanya.
“ayoko nga.. selfish ka talaga.” Nagpout na naman siya sa harap ko. kinurot ko ang pisngi niya.
“selfish ka. Kasi paano ako, walang kayakap sa gabi??iiwan mo nalang siya dito.” Niyakap ko ng mahigpit
si huggy. Binili ko ito nung dumating ako sa maynila. Hindi kasi ako sanay na walang kayakap eh. Iniisip
ko nga na si autumn to eh..
“paano ako??” psshhh!! Paano siya eh may stufftoy pa nga na binigay si heaven sa kanya...
AUTUMN’s POV
“paano ako??” asar!! Wala akong kayakap sa america. Dapat nga ako ang kasama ni huggy kasi malamig
sa america tapos siya may kayakap na dito.
“lika bilis.” Lumapit ako kay kua. Tapos, nilapag niya si huggy sa higaan.
“babaunan nalang kita ng anim na taong yakap!!” tapos niyakap niya ako ng napakahigpit!! Niyakap ko
rin siya syempre.. ambango bango niya kahit walang pabango tapos, kahit na mainit ang panahon,
gustong gusto mong magpayakap sa kanya kasi parang kampante ka sa braso ng taong nakayakap sayo.
“tapos papabaunan kita ng halik.” Sinimulan niya akong halikan sa leeg, muntik na nga akong mapatili
kung hindi nga lang tinakpan ni kuya ang bibig ko. sinimulan niya sa leeg ko, paakyat sa pisngi ko, sa noo
ko, sa lahat ng parte ng mukha ko, maliban sa labi ko. pati sa kamay ko. pagkatapos niyang punuin ng
halik ang katawan ko, hinawakan niya ang dalawa kong pisngi.
“at para sa finale.” He gave me a peck on my lips. BAKIT PARANG DI KO FEEL?? Hahahaha.. malanding
autumn!! Hahahahaha...
“bitin??” tumawa siya ng malakas. Para akong tanga na nakatayo doon habang tinatawanan niya.
Aalis na sana ako pero, bigla niyang hinablot ang kamay ko.
“goodbye kiss. Alam ko hindi ko na maibibigay to eh.” He suddenly kissed my lips and slowly moved.
Naramdaman ko ang braso niya sa bewang ko at hinapit niya ako papalapit sa kanya. Napapikit ako sa
nangyayari.
Bigla niya akong tinulak sa kama and we continue kissing each other. Pinaibabaw niya ako sa kanya and
i heard him groan. Nagulat ako sa response niya pero parang may kung anong tumulak sa akin na ituloy
ang ginagawa namin.
*KRRRRRRRRIIIIIIIIIIINNNNNNNNNGGGGGGGGG*
Napabangon kaming bigla ng nagring ang phone ko. nagkatinginan kami ni kuya at parang hiyang hiya.
“ehem... lalabas muna ako.” Tumango ako at umalis siya.
CHAPTER 20- GOODBYES
AUTUMN’s POV
Everything must bid their farewell. Lahat naman tayo naranasan na ang magpaalam. Magpaalam sa
dumaang eroplano sa langit. Sa mga taong umalis pero, alam nating babalik pa naman. Sa mga ganoong
sitwasyon, alam natin wala ni katiting ang pwedeng magbago. Pero, sa pag-alis ko kayang ito, wala
kayang magbago sa akin?
*TIK*
Narinig ko ang paglock ng pinto. Nakita ko si kuya na nakatayo. I smiled bitterly at lumapit siya sa akin
para yakapin ako.
“shhhh.... wag ka na umiyak.” Napakapit ako ng husto sa damit niya. Aalis na kasi ako mamaya maya
lang.
“mahal na mahal kita, autumn, chubs ko... my princess....” lalong napahigpit ang yakap ko sa kanya.
“sumama ka nalang kasi kuya...” tinggal niya ang pagkakayakap niya sa akin at nilagay ang kamay niya sa
mukha ko.
“kung pwede lang talaga autumn.. kung pwede lang.” Tinignan kong mabuti ang mukha niya. Gusto kong
kabisaduhin ang bawat parte nun. Gusto ko na baunin ko yun hanggang sa muli kong pagbalik dito.
“makipagbreak nalang kaya ako kay summer.” Bigla niyang naibulalas. Hindi ko alam kung saan niya
nakuha ang statement na yun. Napaupo ako sa kama ko.
“kuya, hindi pwede. Kahit na nagseselos ako dun, hindi pwede kasi... kasi masasaktan siya.” Iniwas ko
ang tingin ko. hindi ko kayang masaktan ang bestfriend ko. ok lang na kahit araw araw akong patayin ng
sweetness nila, wag lang masaktan si summer.
Ginulo ni kuya ang buhok ko. “ang martir mo. Wag ka na umiyak. Diba may pinabaon naman ako sayo?”
napatawa nalang ako sa sinabi ni kuya. I hugged him again for the last time.
*TOKTOK*
*TOKTOK*
“autumn, winter. Labas na kayo diyan. Nandyan na yung sasakyan.” Narinig namin ang pagkatok ni
nanay sa pinto. Nagkatingin kami ulit. he placed his forehead to mine at sa ganoong pwesto ko muling
kinabisado ang buong mukha niya.
***
“best, mag iingat ka doon ha. Magfacebook ka palagi, twitter, tumblr, wattpad, myspace... at lahat na ng
social networking site gawin mo macontact mo lang kami.” Nasa airport na kami at kailangan ko nang
icheck in ang mga gamit ko. napangiti ako sa mga sinabi ni summer.
“oo naman best. Ikaw puntahan mo ako doon kapag bakasyon niyo dito. Tapos aalagaan mo palagi si
kuya. Mahal na mahal ko yan. Kayong dalawa.. boto ako sa loveteam niyo.” Niyakap niya ako ng
mahigpit.
“salamat best. Iingatan ko talaga siya. MAGKAKAPATAYAN KUNG SINUMAN ANG UMAGAW SA
KANYA.” EHEM!!!! Ayoko pa mamatay
“kuya, babye na.” Nakangiti lang si kuya sa akin at muli akong niyakap.
“mag iingat ka doon.” Tumango ako. Kumalas ako sa pagkakayakap at pinakita sa kanya ang suot suot
kong kwintas.
“aalagaan ko to.” Nagkangitian kami dahil alam kong alam niya ang ibig kong sabihin.
“palagi kang kakain doon anak ha. Wag ka magpapabaya. Pagdating mo sa airport doon, may susundo na
kaagad sa iyo. Wag ka mag-alala, mabait naman ang tito russell mo eh.” Inaayos pa ni nanay ang damit
ko. kahit na hindi niya sabihin, nakikita ko sa mga mata niya ang nagbabadyang luha. Niyakap ko si nanay
ng mahigpit.
“nay, mamimiss ko po kayo.” Kung hindi lang talaga nahihirapan sila nanay at tatay sa pagpapaaral sa
aming dalawa, hindi ako pupunta ng america.
“ako din anak. Pagpasensyahan mo na ha. Kung hindi lang talaga kami nahihirapan ng tatay mo, dito ka
rin sana mag-aaral. Ang gusto kasi ng tito russell mo, siya ang tutustos ng pag-aaral mo pero sa america
ka mag-aaral.” Napatango nalang ako sa explanation ni nanay.
Naiintindihan ko naman ang lahat. Nakakalungkot lang na mag-isa lang ako doon kahit na sabihin mo
pang may kasama ako doon. Iba parin diba kapag nandito sa pilipinas ang mga mahal mo sa buhay.
“anak, mag iingat ka doon.” Niyakap ako ni tatay. Minsan lang siya magsalita pero, ang lakas ng impact.
Lalo akong napaiyak nung niyakap niya ako.
“salamat tay.” Kumalas na ako sa pagkakayakap at kinuha ko na ang mga gamit ko. tinulungan ako ni
kuya at pinasok na namin sa scanner. Hinatid pa niya ako hanggang sa pinakaloob ng airport.
Bitbit bitbit na namin ang mga gamit ko nang bigla niya akong yakapin mula sa likod.
“mamimiss kita chubs... wag ka magpapagutom doon ha. Alagaan mo ang sarili mo. Wag mong
kakalimutang magdasal palagi. At lalong lalong wag na wag mong kakalimutan kung gaano kita
kamahal.” Napangiti ako sa sinabi ni pangs ko. nilapag ko ang mga gamit ko at hinarap siya.
SA PANGALAWANG PAGKAKATAON, NAKITA KO SIYANG UMIIYAK.
“wag ka na umiyak pa pangs ko. mahal na mahal na mahal na mahal kita. Palagi kang nandito sa puso
ko.” dinikit niya ang noo niya sa noo ko.
“ano ginagawa niyo?”
“HAHAHAHAHA... BAROK KA PARIN MAGTAGALOG SPRING!! kailangan pagbalik ko, straight na yan ha...”
abnormal tong spring na ito. Buti nalang nakahabol pa sa akin.
“pssshhh... yeah right maddi. Just take care when you get there. And while your away, i will think of a
best plan to get you from your brother.” Bigla kong niyakap si spring.
“spring, salamat sa pagtatago ng sikreto namin ha. Alagaan mo si AJ... wag kang aning. Pag yan nagsawa
sa kakahabol sayo, baka iwan ka nalang niyan.” Napailing nalang siya sa joke ko. PERO SANA
MAKAHANAP NA SIYA NG BABAENG PARA TALAGA SA KANYA.
Narinig ko na tinawag na ang flight namin. I bid them my last farewell, before i board the plane.
Pagkatungtong ko sa eroplano, hinanap ko kaagad ang upuan ko..
At buti nalang katabi ng bintana. Nilagay ko kaagad ang gamit ko sa taas pero, hindi ko abot...
“let me help you.” Parang....parang pamilyar sa akin ang boses kaya unti unti akong lumingon sa likod
ko....
“heaven?!”
“hi babe... tara upo na tayo.”
CHAPTER 21- AUTUMN’S NEW LIFE
AUTUMN’s POV
“hi babe... tara upo na tayo.”
“hi babe... tara upo na tayo.”
“hi babe... tara upo na tayo.”
“hi babe... tara upo na tayo.”
Hindi talaga ako makapaniwala na katabi ko si heaven sa upuan. Hindi ko lang pala siya katabi, KASAMA
KO PA SIYA SA AMERICA!!!! Natutulog siya ngayon at ako, eto mulat na mulat. Feeling ko nananaginip
ako. Hindi naman sa ayaw ko siyang makasama, pero kasi talagang super uber hindi ako makapaniwala?
“matunaw ako babe.” Nagulat ako ng bigla siyang magsalita na nakapikit. Dinilat niya ang isa niyang
mata at tumingin sa akin. Bigla pa akong tinawanan.
tumingin nalang ako sa may bintana, pero epic fail, wala akong makita kasi gabi na. Kanina pa kami
lumilipad at ayokong matulog kasi natatakot ako na baka magcrash ang eroplano namin at hindi na nga
ako magising *katok sa kung saan 3x*
“di ka makatulog?” naramdaman ko ang hininga niya malapit sa tenga ko. bigla ko siyang tinulak.
“ikaw heaven ha, nakakalahata na ako sayo. Kanina ka pa.” Bigla naman niyang kinurot ang pisngi ko.
“hmmmm... cute cute mo talaga... TABA...” bigla namang may nagflash back sa utak ko...
“CHUBS NALANG... HAHAHAHA... CHUBS... CHUBBY!! HAHAHAHA...”
“CHUBS NALANG... HAHAHAHA... CHUBS... CHUBBY!! HAHAHAHA...”
“CHUBS NALANG... HAHAHAHA... CHUBS... CHUBBY!! HAHAHAHA...”
Waaaahhh!! Naalala ko tuloy si kuya... namimiss ko na siya. Bigla nalang akong naiyak.
“uy!! Autumn, ok ka lang?” pabulong na sabi ni heaven sa akin. Tulog na kasi ang mga pasahero at baka
mapagalitan kami.
Humarap ako sa kanya.
“namimiss ko na sila.” Bigla niya akong niyakap at humagulgol ako sa kanya. Naramdaman ko nalang na
nakatulog na pala ako.
“Good morning everyone, we are now serving your breakfast. Blah blah blah blah blah...” ano ba yan
ang aga aga, ang ingay ingay.
Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko na nakatingin na sa akin si heaven at nakangiti.nakasandal kasi
ako sa braso niya at napayakap ako? Ginala ko ang paningin ko at nagstretch. Nasa eroplano pa pala
kami. Ang sakit talaga sa pwet ang bumiyahe.
“morning babe. Breakfast.” Hmmmm... ang sarap ng amoy. Nakita ko na may plato sa harap ko na may
lamang fried rice, sunny side up na egg, bacon at hotdog. YUM!!! Kinuha ko kaagad ang kutsara’t tinidor
at kumain na. Kagabi pa ako di kumakain kasi hindi talaga mawala sa isip ko sila kuya. Namimiss ko sila.
“bilisan mo ang pagkain diyan. Malapit na tayo sa stop over natin. Dun natin sila tawagan.” Parang
nabuhayan ako sa sinabi ni heaven. Namimiss ko na talaga sila. Ano kayang ginagawa nila? Nagdidate ba
si best at kuya? Si spring kaya, kinalat kaya niya ang sikreto namin ni kuya? Wag naman sana.
“oh, natigilan ang babe ko sa pagkain? Ayaw mo na ba o hindi masarap?” huminga ako ng malalim saka
nagsalita.
“wala to. Namimiss ko lang talaga sila. Kung pwede nga lang bumalik na kaagad gagawin ko eh.
Haaayyysss...” hinawakan niya ang kamay ko.
“wag ka mag-alala, mag eenjoy ka sa america.” He gave me a smile full of assurance.
Dumating na nga kami sa stop over sa dubai at sumakay na kami sa eroplano papuntang North carolina
sa america. Wala kasing direct flight simula pilipinas papuntang america. Katulad nga ng sinabi ni
heaven, tinawagan namin sila kuya at masaya na ako na marinig ang boses ni kuya. Habang lumalayo
ako sa kanya, lalo ko siyang minamahal.
Dumating na kami sa america at medyo disappointed ako dahil hindi winter time ang naabutan namin
kundi spring time na. Waaahhh!!! Naalala ko na naman si tagsibol.nakakamiss din pala yun kahit papano.
“autumn, asan sundo mo?” tinatanaw namin ang paligid para hanapin ang sundo ko. si heaven kasi, may
bahay din sila dito sa america pero sa tennesee naman sila, kaya mahaba haba pa ang ibabyahe niya.
“sige, una ka na. Kaya ko na sarili ko.” nahihiya na kasi ako kay heaven. Unang una, sinundan pa niya ako
dito sa america para lang alagaan. Tapos hindi pa siya makakapagpahinga kaagad.
“hindi na. Aantayin natin dito ang sundo mo.” Bigla niyang hinawakan ang kamay ko ng mahigpit.
Tinulak na namin ang cart namin at lumipat ng pwesto. Bigla kaming nakakita ng karatula kung san
nakalagay ang pangalan ko.
“heaven, yun na ata yun.” Turo ko sa lalaking kano na may hawak na karatula. Nilapita namin siya.
“im autumn maddison ramirez.” Pagpapakilala ko doon sa lalaki.
“may i see your id please.” Kinuha ko naman ang id ko sa bag at pinakita sa kanya.
“come follow me.” Binitbit niya ang mga gamit namin at huminto sa tapat ng isang
LIMOUSINE?!
Nagkatinginan kam ni heaven at parang pareho pa kami ng nasa isip. To tell you frankly, ang inaasahan
ko, isang OFW na may kaya dito sa america ang titirhan ko. hindi ko naman alam na kaya na niyang
bumili ng limousine.
Pinagbuksan niya kami ng pinto ni heaven at sumakay. Sumakay naman ang kano kanina sa driver’s seat
at kami ay nasa back seat.
“uhmmm... e-excuse me. A-are you my tito russell?” tinignan niya kami through the rear view mirror.
“no im not.” Napatango nalang ako. Buong biyahe, kinakausap ko ang driver namin pero puro yes or no
lang ang sagot niya sa amin. Nung napagod na ako sa kakatanong, saka ko lang napansin na ang ganda
ganda pala dito sa america. Kitang kita ko ang ganda ng mga flowers na parang ngayon palang
magbubukas ang mga petals. Nasa ganitong senario ako nung naramdaman kong may bumagsak sa
balikat ko. napansin ko na tulog na pala si heaven. Inantok narin ako at nakatulog.
***
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Minulat ko ang mata ko at halos malaglag ang panga ko sa nakita ko.
ang laki laki ng kwarto na to. Siguro doble ng kwarto ko sa bahay. Naupo ako sa kama at saka ko
napansin na ang laki laki pala ng kama ko. yung tipong triple ng kama namin ni kuya sa maynila.
Lumabas ako ng kwarto at isang mahabang corridor ang bumungad sa akin. Ang daming pinto at halos
maligaw ako. Ito na ba ang bahay ni tito russell ko??
“good afternoon miss. Sir Russell is already waiting for you.” Isang matandang amerikano ang nakasuot
na pangkatulong ang kaharap ko at nakangiti sa akin. Nginitian ko rin siya at saka siya umalis.
“uhmmm... wait... uhmmm... where’s my friend? The.. the boy beside me inside the car?” i was
pertaining to heaven.
“oww.. he’s still sleeping right there on the other room.” Tinuro niya ang kwarto sa tabi ko. pumasok ako
at nakita ko na kasing laki ng kwartong pinaggalingan ko ang kwarto ni heaven. Nakita ko siyang
nakatalukbong ng kumot at humihilik pa.
Bigla ko siyang dinambahan at ginising.
“HEAVENNNNNNNN!!!!!!!!” sinigawan ko siya at literally, napatalon siya sa kama.
“aish!! Autumn naman!!! Ang aga aga naman oh!!!” napahilamos siya sa mukha niya at parang
dismayado.
“ehhh.. sorry... kasi, anooo... samahan mo ako. Natatakot ako eh.” Nakaupo ako sa kama niya at katulad
sa kama ko, ang lambot lambot.
“bakit, ano ba gagawin mo? Di ka naman takot sa multo ah.” Nag inat inat pa siya sa kama niya.
“ehh... gusto na daw akong makita ni tito russell eh.” Ano kaya ang itsura ni tito russell? Masungit kaya
siya? Pefectionist? Bata? Matanda? Mabait? Masama? Waaahhh!! Wala akong idea!!! >.<
“autumn, ikaw lang ang gusto niyang makausap. Ikaw nalang. Ang sarap dito sa kama ko eh.”
Nagtalukbong ulit siya ng kumot at nagkunwaring tulog.
“kinakabahan nga ako ee... umuwi ka na nga sa inyo.” Hindi niya ako narinig sa halip ay pinagpatuloy
lang ang pagtulog.
Bumalik ako sa kwarto ko at inayos ang sarili ko. dalawa ang pinto ng kwarto ko bukod pa dun sa pintuan
palabas. Yung isang kwarto, para sa banyo at ang isa naman para naman sa walk in closet ko. hindi pa
nga napuno at hindi pa nangalahati dahil konti lang ang gamit ko. kinuha ko ang pinakamaganda kong
damit at saka lumabas na ng kwarto.
Bumaba ako sa hagdan at nakasalubong ko ang lalaking sumundo sa amin kanina.
“your already awake miss maddison. Sir russell wants to see you. Please follow me.” Nauna siya sa aking
maglakad at halos lumabas na ang puso ko sa sobrang kaba. Ni hindi ko alam kung anong klaseng tao
ang makakasama ko dito sa loob ng anim na taon.
Huminto kami sa harap ng isang brown na pintuan. Ito ang naiiba sa lahat ng pintuan sa bahay dahil
puro puti ang kulay ng pinto pati sa kwarto ko.
Binuksan iyon nung lalaki at nakita ko na nakaupo sa isang lamesa ang isang lalaki. Nakasalamin siya at
nakatutok sa mga binabasang papeles. Pumasok ako sa loob at napatingin siya sa akin. Tinignan niya ako
mula ulo hanggang paa. Napalunok ako sa sobrang kaba at para bang sinusuri niya akong mabuti.
Tumayo siya sa kinauupuan niya at lumapit sa akin.
Hinawakan niya ang dalawa kong balikat at niyakap. “ang laki lak mo na. Ang ganda ganda mo pa.
Kamukhang kamukha mo ang mama mo.” Ramdam ko na parang namimiss niya ako kaya napayakap din
ako sa kanya.
Pagkatapos nun, naupo ako sa upuan sa tapat ng table niya at nagkwentuhan kami.
“russell flint ang pangalan ko. i own many businesses dito sa america na minana ko pa sa tatay ko.”
flint? Possible kayang....
“uhmmm... tito russell, may kakilala po ba kayong Spring flint?” kinuha niya ang tasa ng kape niya at
tumango.
“yes, he’s my son.”
SON?! SIYA ANG AMA NI SPRING?! PERO PAANO? KASI DIBA??!! HA??
CHAPTER 22- 1ST DAY
AUTUMN’s POV
tulala parin ako sa kwarto ko. hindi ako makapaniwala sa revelation kanina sa usapan namin ni tito
russell ko. kasi.. PERO, kasi diba ang fluent mag english ni spring. parang hirap na hirap ngang
magtagalog tapos tatay niya pinoy?? Lokohan lokohan?!
“HUY!!!”
“kljsfkjaoidja....” nilingon ko kung sino ang nanggulat sa akin at nakita ko ang nakangising mukha ni
heaven. Palibhasa nakatulog na eh.
“abnormal ka talaga!! Bakit ka nanggugulat?! Tsaka bakit andito ka pa sa bahay namin?!” tumayo ako sa
pagkakaupo ko sa kama at lumipat sa couch sa loob ng kwarto ko. ang laki laki talaga ng kwarto ko.
nakakalula.
“hindi ko pa ba nasasabi sayo?? Sabi ng tito russell mo, pwede daw dito nalang ako tumira para hindi ka
mahirapan mag-adapt. Baka daw mastress ang baboy eh.” Nginitian pa niya ako.. GEEZZZ!! -_____- nang
asar pa.
TEKA?! SI TITO RUSSELL??!!
“ibig sabihin, nakapag usap na kayo?” tumango siya at pumunta sa maliit na ref ko sa kwarto. Kumuha
ng chips at tumabi sa akin.
“yup. Nakapag usap na kami. Nasabi ko na rin kila mama na dito ako titira sa NC (north carolina)
pumayag na sila.” Sige ang kakanguya niya sa chips galing sa ref ko.
“heaven...” nilingon niya ako at sinubuan ng chips.
“ano yun?” grabeh!! Talaga!! Kasi napaka unbelievable ee...
“alam mo bang... alam mo bang tatay ni spring si tito russell?” tinignan ko siya at napatango lang siya sa
sinabi ko.
“oh.. yun naman pala eh.. anak ng--- ANO?! ANAK NG TITO RUSSELL MO SI SPRING?!” halos maibuga na
niya ang laman ng bibig niya sa akin. Napatayo pa siya at ganito ang itsura niya O______O
“oo... unbelievable noh?” kinuha ko ang chips niya at ngumuya. Napaupo din siya sa tabi ko at natulala.
“ang yaman pala nila.”
***
“kuyaaaaa!!!!” kinagabihan, tinawagan namin si kuya. Natawa pa ako dahil medyo paos pa ang boses
niya at halatang bagong gising.
“morning chubs... ganda naman ng umaga ko. boses mo kaagad ang narinig ko. i love you.” Napangiti
naman ako sa sinabi ni pangs ko. i also missed his voice. Kahit dalawang araw palang akong nawawalay
sa pilipinas, namimiss ko na siya ng sobra.
“ako din kumpleto na ang araw ko. i love you too pangs.” Narinig ko siyang napangisi sa kabilang linya.
“psst... kain na daw.” Nakita kong nakasilip si heaven sa pintuan ng kwarto ko. nakakunot ang noo niya
at nagtatanong kung sino kausap ko. umiling lang ako at sinenyasan na umalis na siya.
“sino yun?” tanong ni kuya sa kabilang linya. Nakarinig ako ng ragasa ng tubig sa kabilang linya. Nasa C.R
siguro siya.
“ahh... wala si heaven.....uhmmm... nandito?” natatakot akong sabihin kay kuya kasi, baka magalit siya?
“ANO?! NANDYAN SI HEAVEN?! NAMAN!!! KAYA PALA!!!TSK!! mag ingat ka diyan ha. Gusto kitang
puntahan diyan. Namimiss na kita.” Napaupo ako sa kama ko dahil sa mga narinig ko mula kay kuya.
Miss na miss ko na siya at gusto ko nang pabilisin ang lahat para makasama ko na siyaa.
“ako din pangs. Miss na miss na kita.” Gusto nang tumulo ng mga luha ko pero pinigilan ko. ayokong pag
usapan namin ang tungkol sa mga malulungkot na bagay.
“pangs... alam mo ba, sa mga flint ako nakatira?” alam kaya niya na si tito russell ang tatay ni spring?
“ha?! Akala ko ba dun ka sa kaibigan nila nanay nakatira?” pati ako naguguluhan sa mga nangyayari. Kasi
matagal na kayang alam nila nanay at tatay na may anak si tito russell sa pilipinas? Bakit nasa pilipinas si
spring at nandito si tito russell? Kaano ano ko si spring?? HAYYYSSS... ANG GULO?
“oo nga, doon nga. Kay tito russell. KAY TITO RUSSELL FLINT.” Narinig ko na naman na kumatok si
heaven sa pinto ko.
“pang... mamaya na lang ulit. kakain pa kami. Bye bye. I love you.” I heard him say i love you too sa
kabilang linya. I hang up the phone at sumunod na kay heaven.
***
Napakaformal ng pagkain naming tatlo. Yung tipong pang benteng katao ang dining room tapos tatlo
lang kayong kumakain? Yung tipong hindi pwede ang bara barang pagkain? Simula appetizer hanggang
dessert eh sabay sabay niyong kakainin? Anubayan!! Hindi naman nakakabusog ang ganitong pagkain.
Tapos ang layo pa namin sa isa’t isa. Si tito russell doon sa pinakagitnang upuan, ako sa right niya at nasa
harap ko si heaven. Andami pang nakaserve na pagkain akala mo may handa.
“uhmmm... ti-tito russell, andami naman pong pagkain. May bisita po ba tayo?” ngumiti lang si tito
russell sa akin.
“wala naman. Tayong tatlo lang. Sabihin na nating welcome party nating tatlo dito sa america.”
Nakangiti siya sa aming dalawa ni heaven. Tinitignan ko siyang mabuti. Hindi naman siya kamukha ni
spring. ahhh!! Baka nagmana si spring sa nanay niya. FLINT. Kung iisipin mo, para ngang more on british
ang tunog niya.. WAAAHHH!! ANG WEIRD NAMAN NG PAMILYA NI SPRING.
“autumn, may dumi ba sa mukha ko?” hindi ko namalayan na matagal ko na palang tinititigan si tito
russell. Napailing nalang ako sa tanong niya at napatingin kay heaven na nagpipigil ng tawa.
“wa-wala naman po. Na-naisip ko lang po. Ka-kasi...hindi niyo po kamukha si spring?” ayokong
madisappoint siya sa akin. Kasi talaga. Kapag kaharap niyo siya, hindi niyo aakalain na ama siya ni spring.
“hahahaha... yun ba?” napatingin ako sa kanya. Ngayon ko lang kasi siya narinig tumawa at napansin ko
na may dimple siya sa kanang pisngi niya katulad ng akin.
“pasensya na kayo. Ang totoo niyan, hindi ko naman talaga biologically anak si spring.” paliwanag niya.
Nakikinig lang naman ako.
“ha?! Ampon si kano?!” napatingin ako kay heaven na nakikinig din pala sa kwento ni tito russell.
“hindi siya ampon. He’s a flint by blood actually. Hayyy... masyado pang magulo ang lahat. Saka ko
nalang ieexplain sa inyo ang lahat. Sige na kumain na kayo.”
After ng conversation na yun, naging tahimik na ang pagkain naming tatlo.
***
“he’s not my dad ok? Tch.” Kausap ko si spring sa kabilang linya. Originally, si kuya ang kausap ko. sabi
niya magkasama daw sila ni spring, kaya binigay niya ang phone kay spring.
“kung hindi mo siya tatay, sino siya?” grabeh, parang medyo may pagkabitter sa tono ni spring?
naguguluhan ako.
“he’s a *tooooot* *toooooot* *toooooot* biglang naputol nalang ang signal. Wala na pala akong load.
Asar naman. Di bale, bukas ko nalang sila tatawagan.
*TOK* *TOK*
Sumilip si heaven sa awang ng pinto ko. gabi na at nakaupo ako sa kama at nakaharap sa LCD tv ko sa
kwarto. Oo grabeh lang talaga. Pwede na akong tumira dito. Kumpleto sa gamit. Para ngang condo unit
sa laki at may walk in closet pa.
“problema?” sinungitan ko siya pero nakangiti parin siya at tuloy tuloy na pumasok sa loob at tumabi sa
akin.
“wala lang. Namiss ko lang ang babe ko.” tinignan ko siya ng masama at bigla siyang nagpout sa akin.
“naglalambing lang eh.” Humarap na rin siya sa tv at kasalukuyan akong nanunuod ng walang hanggan
sa cable. Grabeh!! Ito lang ata ang hindi ko mamimiss sa pilipinas. Although medyo late ang ilang
episodes pero sige pwede na kesa naman hindi ako makakapanuod diba?
*TOK* *TOK*
“come in.” Nagbukas ang pinto at pumasok ang katiwala ni tito russell na si francis. Pinakilala siya sa
amin ni tito russell habang kumakain. Pati na rin ang personal maid ko at personal maid ni heaven.
Grabeh!! Para akong prinsesa nito.
“sir russell wants to inform you that tomorrow you will go to your school to enroll and you can tour the
whole city. Also he wants to tell you to sleep early because your tired from your long travel.” Bigla
siyang nagbow at umalis.
Nagkatinginan kami ni heaven at nagkatawanan.
“hahahaha... grabeh.. para siyang robot babe...hahahahaha....” nagkaharutan lang kami ni heaven.
Natahimik naman kami at pinagpatuloy lang ang panunuod. Hanggang sa bigla siyang nagsalita.
“autumn, sino si pangs?” ramdam ko na parang namutla ako. Narinig niya kaya ang usapan namin ni
kuya sa phone kanina? Wag naman sana....
“a-ano... wala yun.” Dae naman!!! Please please!!! Sana hindi niya narinig!!
“boyfriend mo ba yun? Alam mo ba, sabi nila sa isang relationship daw, malaking factor daw ang
distance. Kasi may rule daw sa physics sabi dun inversly proportional ang distance at acceleration. The
more distance the less acceleration. Ibig sabihin, habang palaki ng palaki ang distansya mo sa mahal
mo, mas lalong nawawala ang feelings niyo sa isa’t isa. Pero, hindi kita dinidiscourage ha. Kaunti lang
kasi ang nagsasucceed sa long distance relationship eh.”
Napaisip ako sa sinabi ni heaven. Totoo kaya yun? Sana naman huwag.
Dinalaw na kami parehi ng antok at napagpasyahan ng matulog.
“mahal na mahal kita autumn.” He is holding my hands. Ang blurred ng mukha niya pero alam kong
kilala ko ang taong ito. We were at a beautiful garden. Full of flowers, and the atmosphere is so calm.
“mahal na mahal din kita.” He cupped my face and i was ready for a kissed pero, hindi pa man
naglalapat ang labi namin ay biglang nagbukas ang lupa at nagkahiwalay kami. Lumabas ang apoy
mula dito at umiiyak lang ako. Gusto ko siyang abutin pero hindi ko magawa. Unti unting naging
maliwanag ang itsura niya. SI KUYA!!!!
“KUYAAAAA!!!” pilit kong inaabot ang kamay niya pero napakalayo niya. Patuloy parin ang
malafountain na apoy galing sa ilalim ng lupa.
“KUYAAAA” napabangon ako sa hinihigaan ko at naramdaman kong pawis na pawis ako. Ano ang ibig
sabihin ng panaginip nayun?
“autumn!!” biglang nagbukas ang pinto ko at pumasok si heaven. Tumabi siya sa akin at napayakap ako
sa kanya.
“natatakot ako....” hinaplos niya ang buhok ko. i gripped his shirt at naramdaman ko ang pamamasa nun
dahil sa luha ko.
“ssshhhhh.... tama na. Wag ka na umiyak. Halika tulog ka na.” Inalalayan niya akong mahiga. Aalis na
sana siya pero hinawakan ko siya sa kamay...
“wag mo akong iiwan, please?” lumapit siya sa akin at tumabi.
“never naman kitang iniwan eh. Talagang hindi mo lang ako napapansin.” Hindi ko alam pero, tinamaan
ata ako sa sinabi niya?
CHAPTER 23- CAUGHT IN THE ACT
AUTUMN’s POV
Hindi ko akalain na mabilis na lumipas ang mga taon. Tatlong taon na pala kaming nandito ni heaven sa
america. College na kaming dalawa at pareho pa kami ng course na kinukuha. Syempre, hindi parin
mawawala ang connection namin sa pinas, lalong lalo na sa pangs ko. noong nakaraang araw nga
nagcelebrate kami ng third anniversary namin.ang tagal na naman noh!! Ang balita ko nga may trabaho
na siya sa pilipinas eh. Konti nalang at matutupad na namin ang mga plano namin sa buhay.
“maddi, pakopya ako ng assignment sa accounting.” Tae talaga tong heaven na to!! Simula ata
nagsimula ang first sem, palagi nalang PAKOPYA ang bukambibig. Well, hindi parin siya tumitigil sa
‘panliligaw’ daw sa akin. Ramdam ko naman ang efforts niya, pero diba nga walang kwenta ang effort
kung hindi galing sa mahal mo?
“oh ayan!! Sa susunod nga matuto ka nang gumawa ng assignment.” Nasa favorite spot kami dito sa
campus. Dito, hindi ako si autumn kundi si maddi at si heaven hindi siya habulin ng chicks kung hindi
isang simpleng tao lang.
“kamusta na kaya sila doon sa pinas. Ilang taon nalang uuwi na tayo heaven.” Nakatingin ako sa langit at
siya busing busy at kinacareer pa ata ang pangongopya sa akin. Bigla niya akong inakbayan.
“oo nga babe eh. tatlong na taon na akong nanliligaw sayo hindi mo parin ako sinasagot.” Tinaggal ko
ang kamay niya sa balikat ko at nagkulitan kaming dalawa. Kahit kailan, i never felt alone. Palaging may
heaven akong natatakbuhan sa tuwing kailangan ko ng kuya at may tito russell naman ako na nandyan
kung kailangan ko ng ama.
For three years, these men has a big part on my personality.
“maddi, wala na ba talaga?” napatingin ako sa kanya. Hindi kasi ako sanay na maddi ang tinatawag niya
sa akin. Dito kasi sa america, nakasanayan na nila akong tawaging maddi. Noong bagong transfer kasi
ako dito, may kapangalan akong autumn, so ang ginawa ng mga kaklase kong kano, tinawag na nila
akong maddi. Nasanay na tuloy akong maddi ang tawag... WAAAAHHHH!! Namiss ko si tagsibol!!
Nakakamiss si spring.
“anong wala na?? Anong pinagsasabi mo diyan?” bigla niya akong tinignan ng seryoso.
“wala na ba akong pag-asa sayo? Tuluyan ka na bang nahulog sa pangs mo? Tsaka sino ba yun? Simula
ata ng dumating tayo dito sa america puro si pangs mo nalang ang kausap mo sa phone aa.” Kitang kita
ko ang pagseselos ni heaven sa tono at itsura niya.
“diba nga, matagal ko nang sinabi na friends nalang tayo? Bestfriends. Katulad ng dati.” Humarap siya sa
akin. He has this serious face and he began to speak.
“hindi ko alam kung anong meron diyan sa pangs mo nayan, pero alam mong simula’t sapul hindi kita
iniwan autumn maddison. Palagi akong nandito sa tabi mo wheneve you need me. Para na nga akong si
superman nito eh. Autumn, ginagawa ko ang lahat ng ito kasi, mahal kita. MAHAL NA MAHAL KITA. I’m
not requiring you to love me back but please be happy.” Niyakap ko siya ng mahigpit. Ramdam ko
naman ang pagmamahal niya para sa akin, pero hindi ko na ata talaga kayang suklian pa yun.
“alam ko heaven. Alam ko. pasensya na pero hindi ko kayang higitan pa ang tingin ko para sayo. For me,
you are just my brother. Nothing more nothing less.” Weehhh?? Di nga autumn? Inlove ka nga sa
kapatid mo eh.
“hahahaha... alam ko. ang swerte naman ng lalaking mahal mo. Ako kaya kelan kaya ako magiging
maswerte?” kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at sinamaan siya ng tingin.
“bakit?? Nagtatanong lang naman ako ee. To naman.” Nagpailing iling lang siya at tinuloy na ang
ginagawa niya.
***
“hi pangs.” Nasa harap ako ngayon ng laptop ko na regalo sa akin ni tito russell noong last birthday ko.
kakagising palang ni kuya noon at kitang kita ko pa na puyat siya dahil daw sa gabi na siya nakauwi.
“hi chubs. Musta ang school.” Nakita ko na naman ang killer smile ni kuya. Nakakamiss talaga siya.
“ok lang naman kuya. Masaya.” Narami pa akong naikwento sa kanya at puro masasayang bagay lahat
ng iyon.marami pa siyang mga bilin sa akin. Wag daw ako masyadong didikit kay heaven, wag daw ako
magpapaligaw at kung anu-ano pa. Natatawa nalang ako dahil halatang halata mo ang pagseselos niya.
“i love you, kuya.” Bigla bigla nalang lumabas sa bibig ko. miss na miss ko na siya at sa nakalipas na
tatlong taon, hindi pa ako nakakauwi sa pilipinas kahit na minsan. Hindi ko alam kung bakit pero ayaw
akong payagan ni tito russell.
“i love you too, autumn.” Napangiti ako sa kanya. Alam niyo ba yung pakiramdam na titig palang, kahit
na napakalayo niyo sa isa’t isa, nagkakaintindihan na kayo? Ang sarap lang talaga sa feeling.
“love...” narinig kong may tumawag sa kanya. Sa endearment palang kilala ko na kung sino.
“autumn... waaahhh!! Best i miss you so much!!!” nasa kandungan na ni kuya si summer. I hate them
see like that. Gusto ko man silang paghiwalayin, ayokong maging makasarili. Alam kong mahal na mahal
ni summer si kuya.
“ako din best...” napansin ko na may hawak siyang strawberry shortcake.
“para saan yan summer? May occasion ba?” summer just gave me a wide smile.
“anniversary namin ni winter my love ngayon. Diba my love?” she leaned to my brother closer and i dont
want to see the next scene. I just closed the window and i just felt the tears falling down to my cheeks.
“autumn.....” nakita ko si heaven sa bukana ng pinto ko. i quickly wipe my tears. Nakita ko nalang na
nasa harap ko na pala siya. He held my cheeks and look at me intently.
“hindi mo naman kailangang pahirapan ang sarili mo eh. A boy can make you cry but a real man
would never let you cry.” Bigla bigla nalang akong napayakap sa kanya.
Nahiga kaming dalawa sa kama habang nakasandal sa headboard. Kinuwento ko sa kanya ang tungkol
kay ‘pangs’ pero syempre hindi ko sinabi sa kanya kung sino ba talaga siya. Sinabi ko na may girlfriend
siya at ayokong masaktan ang girlfriend niya kahit na mahal na mahal ko si pangs.
“alam mo naman palang may girlfriend ang tao eh. Why do you have to be the other girl?” napatigil ako
sa sinabi niya. I just made a sigh and answer him.
“mahal ko eh. Lahat kaya kong tiisin para sa kanya. Lahat kaya kong gawin para lang sa kanya. I don’t
care kahit na masaktan pa ako basta alam kong mahal niya ako.”
Heaven held my chin at hinarap ako sa kanya. “you deserve a better man autumn.” I just felt a soft lips
on mine. Nakita kong nakapikit si heaven . i just had my insticts at sinampal ko siya.
“so-sorry...” naiiyak ako. Pakiramdam ko hindi na niya ako ginalang. It was just a kiss pero para sa akin
napakalaking bagay nun dahil gusto ko si kuya winter lang ang humalik sa akin. Siya lang ang may
karapatan sa akin. No more no less.
“get out...” tumayo ako sa kama at tumuro sa direksyon ng pinto. He tried to move closer pero nilayo ko
ang sarili ko.
“autumn...” naramdaman ko ang pamumuo ng luha sa mata ko at maya maya ay bumagsak na silang
lahat.
“i said get out!!!” pinagtulakan ko si heaven palabas ng pinto ng kwarto ko at nilock. Hindi ko inaasahan
na gaawin niya sa akin yun. I felt like i was being betrayed.
***
“i heard my away kayo ni heaven.” Nasa opisina ako ni tito russell. Sa loob ng tatlong taon mabibilang sa
kamay ko kung ilang beses ko lang siyang nakikita bukod sa hapag kainan. Nakayuko lang ako habang
kinakausap niya ako.
“tell me, what happened.” I sniffed. Hindi ko alam kung paano sasabihin kay tito russell ang nangyari sa
amin ni heaven. I just sigh.
“hi-he kissed me.”
*BAM!!!*
Nabigla ako sa malakas na paghampas ni tito russell sa lamesa niya na dahilan ng paglipad ng ilan sa mga
papeles niya sa lamesa.
“he what?!” pasigaw niyang tanong sa akin. Napatingin ako sa kanya at nakita kong parang namumula
na siya sa galit. Ngayon ko lang siya nakitang nagalit ng ganito. Nanginig ang tuhod ko dahil sa naging
asta niya. Umupo siya ulit at pinatawag si francis sa pamamagitan ng intercom.
“call heaven.” Nakita kong nagkuyom ang kamay niya. Halos hindi na ako makagalaw sa kinatatayuan
ko.
“you can leave now.” Halos mapatalon ako nung nagsalita siya. Napatango nalang ako at tumalikod.
Sakto naman ang pagbukas ng pinto at pumasok si heaven. Pareho kaming nag iwasan ng tingin at
lumabas na ako.
HEAVEN’s POV
“sir russell wants to see you.” Kinabahan ako nung sinabi ito ni francis. Alam kong alam na niya ang
totoong nangyari. Patay ako nito!! Ang gago gago ko kasi eh!! Bakit ko ba yun ginawa!! Waaaahhhh!!!!
Halos hindi ako makalakad habang lumalabas ng kwarto ko. T*NGNA lang.... gago ka heaven anthony
briones!! Mamatay ka na!!
Nakarating na ako sa pinto ng opisina ni tito russell. Halos lumabas na ang puso ko sa kaba. Tae
naman!!! Mag iimpake na ba ako at magpapadeport na sa pinas?? Waaahhh!! Anong gagawin ko??
I turn the knob at nabigla ako nung nakita ko si autumn sa loob. Nagkatinginan kami at pareho naming
iniwas ang mga tingin namin. Naglakad siya at nilampasan lang ako. I want to tell her im sorry pero hindi
ko magawang ibuka ang bibig ko. narinig ko nalang ang pagsara ng pinto sa likod ko.
Naramdamn ko ang kamao ni tito russell sa pisngi ko dahilan para mapahiga ako sa sahig. Naramdaman
ko ang dugo ko sa labi ko. yeah, i deserve this punch.
“stand up. “ tumayo ako pero sinalubong na naman ako ng suntok sa kabila kong pisngi.
“tumayo ka!!” ganito ba ako kagago?? I just realized how stupid i am. Im such a bastard.
“sorry sir.” Pagkatayong pagkatayo ko, iyon agad ang sinabi ko. i heard him grinned.
“hindi mo dapat ginawa yun.” Napatingin ako sa kanya at nakatalikod na siya sa akin. Nakakahiya. Baka
malaman pa ito ng mga magulang ni autumn. Kababata ko pa siya pero nagawa ko siyang bastusin. Sh1t
lang.
“a-alam ko po.” Naglakad siya papunta sa lamesa niya at humarap siyang muli sa akin.
“i’ll tell you a secret but promise me you’ll never tell to anyone.” I nodded.
WINTER’s POV
Kanina ko pa kinocntact si autumn pero ayaw niyang sagutin ang phone niya. Bigla bigla nalang kasi
siyang nawala sa computer eh. Tsk... ano ba to, baka magselos na naman siya.
I just send him a message...
To: chubs <3
Chubs, text me if everything is fine. I love you and i’ll always will.
Naupo ako sa kama ko at hindi mapakali. Maya maya, naramdaman ko ang pagvibrate ng phone ko. dali
dali kong kinuha ito peo nadismaya lang ako kasi si spring ang nagtext. Kailangan na daw ako sa OJT ko.
sa inis, naibato ko ang phone ko sa kama at plano kong maligo nalang.
SUMMER’s POV
Lumabas ako ng kusina nila winter. Nakita ko siyang pumasok sa bayo nila naisip ko na ipaghanda siya ng
susuotin niya. I entered his bedroom at nakita ko na umiilaw ang phone niya, i check it and nakita ko na
may nagtext sa kanya. Out of curiousity, i opened it.
From: chubs<3
Im fine don’t worry. I love you too and i missed you. Sana nandito ka.happy annivesary sa inyo ng gf mo.
Be good ok?
Napaupo ako sa sahig upon seeing the text. Kailan pa ba ako niloloko ni winter? Sino tong babaeng ito? I
felt my tears on my cheeks and i wipe them bitterly. Ako si summer, and what summer wants summer
gets. Ang akin, akin lang. She’s a sh1t!! Alam naman niyang may girlfriend ang kapal lumandi?!
I reply to the text of this freakin’ girl ready to ruin my realationship.
To: chubs <3
Sorry for making you believe that i love you. Sorry, pero i just realized na mahal ko pala ang girlfriend ko.
let’s just stop this. A better guy is waiting for you. Wag mo na akong itext please.
Sinend ko na kaagad ang message ko. i erased her messages pati narin ang nasa sent items. Sakto naman
ang pagpasok ni winter. Basang basa pa ang buhok niya at kitang kita ang abs. I hugged him tight.
“mahal na mahal kita winter. Don’t ever cheat on me.” I tiptoed and claim his lips. NO ONE CAN RUIN
WHAT IS MINE.
CHAPTER 24- MOVING ON
HEAVEN’s POV
“autumn... sorry... sorry hindi ko talaga sinasadya.” Tae!! Ampanget parang walang feelings.. baka kapag
sinabi ko yan kay autumn baka lalong magalit sa akin.
Alam ko na.. “AUTUMN!!!*LUMUHOD* patawarin mo na ako... gagawin ko ang lahat mapatawad mo
lang akoooo!!!!” takte!! Baka naman sabihin ni autumn nasisiraan na ako ng bait.
Ganito nalang kaya... inhale, exhale “autumn. Im sorry. Hindi ko naman sinasadya ang nangyari eh.
Nadala lang ako. Please autumn, gagawin ko ang lahat para lang mapatawad mo ako. Kung
kinakailangang magpatiwakal ako gagawin ko just forgive me.”
waahhH!! Ok na ba yun? Mapapatawad na ba niya ako? Siguro naman diba?? Kaya ko to.
Naglalakad ako paikot ikot sa loob ng kwarto ko. SHIT!!! Ano ba?! Pupuntahan ko ba si autumn para
magsorry o hindi?? Pupunta o hindi?? Waaahhh!!! Ano ba??
Inhale.... exhale....inhale....exhale...
Hooo!!! Pupunta na ko!! game!! Ipagdasal niyo ako ha.
Medyo masakit pa ang suntok ni tito russell sa akin at medyo fresh pa ang mga revelations niya sa akin.
Hindi ako makapaniwala sa nalaman ko at hindi ko rin makakalimutan ang mga huling salita niya sa akin
bago ako umalis.
“sa mga nalaman mo, mahal mo pa ba siya?”
Waaahhh!! Naguguluhan ako sa mga nangyayari sa akin. Ano na bang gagawin ko??
Sa kakalakad ko, hindi ko napansin na nasa tapat na pala ako ng kwarto ni autumn. I held the knob at
huminga ng malalim. Pagbukas ko ng pinto nakita kong sobrang dilim ng kwarto ni autumn. Hindi ko
alam pero parang bigla akong kinabahan. Autumn is afraid of the dark simula nung dumating kami sa
america, i dont know why pero, palagi niyang iniiwanan ang lampshade niya na bukas or di kaya, tabi
kaming matulog.
“autumn?” tinawag ko siya. I took a step inside the room at sinara ang pinto. Kinapa ko din ang switch
ng ilaw niya and automatically lumiwanag ang buong paligid.
“turn off the lights!! *sniff*” nagulat ako sa sigaw ni autumn, pero hindi ko siya pinansin. Nakita ko
siyang nasa kama niya at umiiyak. Nakatalukbong siya ng kumot.
I saw the tears from her eyes and it makes my heart torn into pieces. Tumabi ako sa kanya pero iniwas
lang niya ang tingin niya sa akin. Galit parin ba siya dahil ninakaw ko ang first kiss niya??
“uhhmmm.... o-autumn...a-im sorry.” Shit!! Nauubusan ako ng sasabihin. Heaven naman!!! Naipractice
mo na to eh.
“he-heaven...*sniff* he doesn’t love me.” Bigla siyang napayakap sa akin at naramdaman ko ang sakit na
nararamdaman niya. Hinaplos ko ang buhok niya at pilit siyang pinapatahan.
AUTUMN’s POV
From: Pangs <3
Sorry for making you believe that i love you. Sorry, pero i just realized na mahal ko pala ang girlfriend ko.
let’s just stop this. A better guy is waiting for you. Wag mo na akong itext please.
I was staring at his text for like hell, an hour? Para akong martir na kailangang pinauulit ulit pa ang
dahilan ng sakit. Pilit kong sinasabi sa utak ko na hindi ito nangyayari pero, i was damn wrong. It was
clearly stating that he never did love me. Siguro, malinaw na sa kanya na parang kapatid lang talaga ang
turing niya sa akin, no more no less. Ang masakit lang, i believed all his lies especially all his broken
promises.
Nagvibrate ulit ang cellphone ko. galing ang message kay summer. Mag online daw ako dahil may
sasabihin daw siya sa akin. Bigla akong natigilan dahil pumasok sa isip ko na baka si summer ang nagtext
sa akin or worse baka alam na niya ang tungkol sa amin ni kuya.
I nervously opened my laptop. Nagdadalawang isip pa ako kung bubuksan ko ang account ko o hindi.
Pero, i have to face everything. Handa kong isakripisyo ang pagmamahal ko kay kuya wag lang mawala
ang bestfriend ko.
Nabigla ako dahil isang malungkot at umiiyak na summer ang nakita ko. malayong malayo sa inaasahan
kong summer na haharap sa akin. She is crying at parang sobrang sama ng loob niya. I tried to compose
myself at tanungin siya.
“best, bakit ka umiiyak?” bigla siyang napatingin sa akin at pinunasan niya ang mga luha niya.
“*sniff* best... mahal na *sniff* mahal ko si winter...” gusto ko siyang damayan. Gusto ko siyang yakapin
dahil alam kong kailangan niya ako ngayon. Parang nakonsensya ako lalo sa mga panlolokong ginagawa
namin sa kanya.
“alam ko best... shhhh.. tell me. Anong nangyari?” i want to hugged her tight. Pinunasan niya ang luha
niya at pinakalma ang sarili.
“ma-may nahuli akong nagtext kay winter. Saying sweet stuffs to her. i- i got jealous kaya nireplayan ko.
sabi ko tantanan na niya si winter. Autumn, i can’t afford to loose your brother. Gagawin ko ang lahat
para lang manatili siya sa akin. Sabihin mo nang selfish ako but i can’t afford to loose the love of my life.
Nararamdaman ko, alam ko autumn. Siya na ang lalaking para sa akin.” Muli na namang tumulo ang mga
luha niya kasabay ng isang mapait na tawa.
Pinigilan ko ang luha ko. tama nga ang hinala ko. siya ang nagtext sa akin ng lahat ng iyon. I tried to calm
myself. Pinatahan ko siya at pinagaang ang loob. Pagkatapos naming mag usap, i turned off the
computer and my tears started to fall. I turned off all my lights inside my room and jumped to bed.
Tinalukbong ang kumot at umiyak.
I suddenly heard that someone opened the door.
“autumn?” si heaven. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon. Patatawarin ko ba siya at
sasabihin sa kanya ang problema ko o pilit kong aalalahanin ang kasalanan niya?
Kasabay nun, nagliwanag ang buong paligid. “turn off the lights!! *sniff*” hindi niya ako pinakinggan sa
halip, naramdaman ko ang pag upo niya sa gilid ng kama ko.
Bakit ba ganito ang nangyayari sa akin? Bakit sobrang dami ng problema ko? bakit parang hindi
nababawasan? Ganun ba ako kasamang tao? Alam kong mali ang ginawa ko kay kuya at handa kong
itama ang lahat ng iyon.
“uhhmmm.... o-autumn...a-im sorry.” I just realized that he is staring at me. Tinaggal na pala niya ang
kumot sa mukha ko. i could see the pain in his eyes but it is more painful for what i am feeling right now.
Hindi ko na kinaya ang nararamdaman ko at bigla ko siyang niyakap. “he-heaven...*sniff* he doesn’t love
me.”
Naramdaman ko ang paghaplos ni heaven sa buhok ko. this made me feel better.
Kinuwento ko sa kanya ang texts sa akin ni summer, pero syempre hindi ko sinabi sa kanya kung sino ang
mga involve i just told him codenames like si pangs at si girlfriend ni pangs. For almost an hour of
narrating the event, he is just quiet and listening to me.
After my story, both of us became quiet. Hindi na ako umiiyak pero, nakaakbay lang siya sa akin at
hinahaplos ng marahan ang balikat ko kapag nararamdaman niyang umiiyak ako. Nakahilig lang ako sa
dibdib niya.
“heaven, may what if ako sayo.” I told him after a long silence.
“sige ano yun? What if mahal mo na ako? Sus!! Ok lang yun!! Mahal din naman kita eh.” Inirapan ko siya
at hinampas sa braso.
“loko ka talaga. Ito ang what if ko noh. Kase, ma-may friend ako... sabi niya, shh-she’s inlove with my
brother... uhmmm.... sa-sabi niya ano daw gagawin niya?” shemay naman!! Sana hindi niya malaman na
ako yun....
“ ohhh talaga?? Sino naman nagsabi sayo nun?? Si apple, si alyssa, si angel?? Hmmm... sino pa ba mga
friends mo sa school??” haayyyysss!! Nag isip pa talaga, bakit hindi nalang niya sagutin.
“heaven, wag ka na mag isip. Sagutin mo nalang.” I crossed my arm at nagpout. Bigla naman niyang
kinurot ang mukha ko.
“hmmmmm..... ANG CUTE CUTE CUTE CUTE CUTE TALAGA NG BABE KOOOO!!! Kaya mahal kita eh.”
Bigla niyang binitiwan pero, naramdaman ko na parang lumawlaw ang pisngi ko. grabe lang
makastretch.
“hmmm... una, syempre dapat pigilan niya as soon as possible. Kasi diba, masama yun. “ napayuko ako
sa sagot niya. Tama siya masama yun. Hirit pa, baka sakaling magtugma ang mga perspective namin.
“paano kung mahal na mahal mo diba?” napatingin naman siya sa akin.
Huminga muna siya ng malalim bago sumagot. “alam mo autumn, may mga bagay na gustuhin man
natin, hindi pupwede. Pilitin man natin hindi parin sasang-ayon ang lahat. Kaya kung alam mong hindi
na pwede, wag nang ipilit.” Tama siya, kung hindi na pwede bakit ko pa ipipilit?
Narinig namin na may kumatok sa pinto. Si francis pala. Kakain na pala kami. Agad akong tumayo sa
kama at naglakad, pero hinawakan niya ang braso ko.napalingon ako sa kanya.
“MOVE ON AUTUMN. FORGET HIM. HE’S NOT FOR YOU.” For the first time, i saw a serious heaven
anthony briones.
CHAPTER 25- MY FIRST OFFICIAL
AUTUMN’s POV
“Ramirez, Autumn Maddison T.” Tumayo ako sa kinauupuan ko at umakyat sa stage. Graduation day
namin ngayon. Sa wakas pagkatapos ng lahat ng paghihirap ko, gagraduate na ako. Lumakad ako
papalapit sa president ng university para tanggapin ang diploma ko. parang bumalik sa alaala ko ang
lahat ng nangyari sa akin simula noong dumating ako dito sa america.
SA WAKAS, MAKAKAUWI NA AKO.
“congratulations again. Im so proud for the both of you.” Isang simpleng dinner lang ang naging
celebration naming tatlo nila tito russell at heaven.
Tuwang tuwa kaming dalawa dahil sa wakas nakapagtapos na kami. Simula noong napagpasyahan kong
tapusin ang lahat sa amin ni kuya, andaming nagbago sa akin. Nandyan ang nakikipagdate ako sa mga
nanliligaw sa akin. Pinapayagan naman ako ni tito russell pero syempre todo selos si heaven.
Mas nakakapagfocus narin ako sa pag-aaral ko. mas naging masayahin na daw ako sabi ni heaven at
good sign daw yun dahil nakapagmove on na daw ako.
Ngayon ko lang narealize na masarap pala sa pakiramdam na wala kang guilt sa sarili mo. Yung tipong
wala kang iniisip na maling ginawa mo. Siguro, ito ang tama. May mga bagay lang talaga sigurong, hindi
ka masaya pero yun talaga ang tamang gawin.
About naman sa amin ni kuya, syempre andun parin yung turingan namin bilang magkapatid. Kapag
nakakausap ko sila sa skype, silang tatlo nila nanay, pero kapag naiiwan lang kaming dalawa, i will make
excuses para matapos na ang usapan namin, pero one time akala ko, makikipag usap sa akin sila nanay. I
turned on the computer, pero siya ang bumungad sa akin. Isang tanong ang matagal ko nang iniiwasan
ang tinanong niya.
“ok pa ba tayo chubs?” i was shock sa tanong niya. Alam ko sa sarili ko na tinapos ko na ang amin, pero
hindi parin malinaw sa kanya ang lahat. This is his question about three years ago.
“KUYA... kuya kita. Magkapatid tayo. KUYA, may gagawin pa ako. Hindi ko alam kung anong sinasabi mo,
KUYA. At sana, wag mo nang lolokohin pa si summer, KUYA.” Talagang ineemphasize ko ang word na
kuya. Gusto kong ipaalala sa kanya kung ano ba talaga dapat kami.
“autumn...” nakita kong nagulat siya sa naging sagot ko.
“gusto mo ng totoo kuya? Hindi tayo ok. Alam mo kung bakit? Madami kasi tayong nasasaktan. Kuya,
ang totoo, narealize ko na.... na brotherly love lang ang nararamdaman ko sayo. Ku-kuya lang ang tingin
ko sayo. A-im sorry.” I lied. Napayuko ako at pilit na pinipigilan ang mga luha ko na tumulo.
“no!! Autumn. Humarap ka sa akin. Hindi ako naniniwala hanggat hindi mo sinasabi sa harap harap ko
ang lahat.” I tried to compose myself at humarap sa kanya.
“HINDI KITA MAHAL AT HINDI KITA MINAHAL.” He turned pale at halatang gulat na gulat siya sa naging
asta ko. sakto naman ang pagdating ni summer.
“hi best!! Andyan ka pala!!” nasa likod siya ni kuya at nagulat ako sa sunod na ginawa ni kuya sa kanya.
Hinila niya si summer at napaupo ito sa lap niya and kissed her torridly. I heard her moan at pakiramdam
ko, dinudurog ang puso ko sa nakita ko. it was a slow passionate kiss and i even saw kuya grinned at me.
“ehem....” i interrupted them at napaharap sa akin si summer na hingal na hingal at pulang pula.
“uhmmm.. la-la-lalabas muna ako.” Agad siyang tumakbo paalis ng computer screen hanggang sa
nakarinig ako ng pagsara ng pinto.
“enjoy my show sis?” he grinned again. Hindi parin ako makabawi sa nakita ko. nararamdaman ko ang
pamumuo ng luha ko, pero pinipigilan ko parin.
“ilang araw mo akong iniiwasan. Alam ko, alam mong si summer ang nagtext sayo ng message nayun.
Hindi ko alam kung ano ang nangyari sayo at nagpapaapekto ka dun. Pero, remember this once na
bumalik ka dito, i’ll make sure kakainin mo lahat ng sinabi mo, autumn maddison ramirez. I dont believe
na hindi mo ako minahal. Kung hindi mo na ako mahal ngayon, I’ll make sure sa pagbabalik mo, ako ulit
ang laman niyang puso mo.”
That’s the last time na nakipag usap ako kay kuya at hindi na yun nasundan pa dahil iniiwasanko siya at
alam kong ganun din siya sa akin.
“autumn...” nagulat ako sa biglang paghawak ni heaven sa kamay ko. bumalik ang diwa ko sa table
naming tatlo.
“are you ok?” alalang tanong ni tito russell. I just nodded.
“im fine tito. Kain na po tayo.”
Nairaos naman naming tatlo ang dinner na walang problema.
***
“autumn, anak kailan ba ang uwi niyo dito?” kausap ko na naman sila nanay sa computer. Masaya kong
binalita sa kanila ang graduation ko. parng tipikal lang ang usapan kahit nandyan si kuya. I am just
glancing at him and he is grinning at me. Hindi ko alam kung nang aasar ba siya or what.
“autumn, anak sige kailangan na naming umalis. Titignan pa namin ang bahay na nabili namin. Para
maayos na kapag umuwi ka na dito.”nacurious ako sa mga sinasabi nilang bahay.
“nay, anong bahay? Lilipat tayo?” nagpalitan sila ng tingin ni tatay. I really don’t get it. Nagsmile sile sa
akin at nagsalita.
“oo anak, mas malaki na angbahay natin. Maganda kasi ang naging takbo ng negosyo natin at isa pa,
marami kaming naipon ng tatay mo.” Napayuko ako sa sinabi nila. Kung nandyan kaya ako sa pilipinas
ngayon, makakapag ipon sila ng malaki? Makakapagtapos kaya ako ng pag-aaral? MAHAL KO PARIN
KAYA SI KUYA?
Umalis na nga sila sa harap ng computer. Papatayin ko na sana ang computer, pero pinigilan niya ako.
“kelan ka ba uuwi?” kaswal lang ang tanong niya. Hindi ko alam kung ano ang problema ni kuya. Bakit ba
ayaw niya akong tigilan? For the past three years, he is treating me like nothing happened. Napabuntong
hininga lang ako.
“hindi ko pa alam kuya.” For the past three years, i know i already forgotten my feelings for him.
Mahirap pero alam kong ito ang ikabubuti ng lahat.
“kasama mo ba si heaven na uuwi dito?” naramdaman kong may impit sa lalamunan niya ng banggitin
ang pangalan ni heaven. Hanggang ngayon ba, nagseselos parin siya kay heaven? Well, i dont care
anymore. Tama na na kalimutan namin ang nararamdaman namin para sa isa’t isa.
“siguro... i dont know his plans yet.” Iniwas ko ang tingin ko.
“kayo na ba?” gusto kong tumawa sa tanong ni kuya pero kitang kita ko ang selos sa mukha niya.
Sasagutin ko na sana siya pero, biglang naputol ang internet connection kaya lalo akong napahalakhak sa
loob ng kwarto ko.
***
Kakagaling lang namin ni heaven sa airlines para kumuha ng ticket. Nakakapagod dahil sobranag daming
tao. Nagulat ako dahil hindi kami sumakay ni heaven sa sasakyan ni tito russell sa halip naglakad lang
kami to nowhere.
“heaven, pagod na ako. Kanina pa tayo naglalakad.” Imagine, halos isang kilometro na ang nilalakad
namin pero sa tuwing tinatanong ko siya kung malapit na, palagi niyag sinasagot ng Oo.
Napansin ko na papalubog na ang araw. ASAR!! Gutom na gutom na akoooo!!! Grabeh!!! Inabot kami ng
isang buong araw sa paglalakad?! The eff!!!
“HEAEVEN ANTHONY BRIONES!!!” napalingon siya sa akin at kampanteng kampate pa siya.
“WE’RE HERE!!” nakabuka pa ang dalawang braso niya at tuwang tuwa. Nilingon ko ang paligid ko at
napansin ko na nasa out of no where kami. Napalunok ako. Bigla ko pang napansin na papalapit ng
papalapit si heaven sa akin.
Bakit dito na ako dinala? Yung lugar na kaming dalawa lang, tapos malapit nang maggabi. Halaaa!!
Anong binabalak ni heaven sa akin?
“autumn....” waaahhh!! Heaven.... >.<
“he-heaven....” palapit siya ng palapit sa akin at nagsisimula na akong maglakad papalayo sa kanya.
“MAHAL KITA.”
Natigilan ako sa paglalakad ng marinig ko yun mula sa kanya. For the past years paulit ulit niyang
sinasabi sa akin ang mga yan, pero iba na ang sitwasyon ngayon. Pakiramdam ko, nawala lahat ng gutom
ko.
Unti unting lumapit si heaven sa akin hanggang nasa tapat ko na siya. He held my hands and kissed the
back of it. Hinawakan niya ang pisngi ko at napapikit ako.
“tingin ka dun autumn.”
Tinuro niya ang langit. Madilim na at nagulat ako dahil may biglang lumitaw na fireworks. Hindi lang siya
basta bastang fireworks dahil sa bawat putok, iba’t ibang salita ang nabubuo. Iba’t ibang lengwahe, pero
in the end, iisa lang ang ibig sabihin.
“MAHAL KITA AUTUMN.” Napatingin ako sa kanya at kitang kita ko ang sincerity sa mga mata niya.
“autumn, bata palang tayo alam ko ikaw na. Akala ko noon simpleng crush lang pero, habang tumatagal
lalo kitang minamahal.it’s about time na sabihin ko sayo to. Alam ko for the past three years your trying
your best to forget him. Pero, im hee im here ready to be your rebound. Gagawin ko ang lahat
makalimutan mo lang siya.” I just felt the tears running down my cheeks. Bigla akong napayakap sa
kanya.
“no need heaven. No need for a rebound. I love you too.” For the past years, for the past years of
sacrifices and waiting, IT’S ABOUT TIME.
Pagkatapos ng nangyaring aminan, dinala niya ako sa isang bakanteng lote at nakaset doon ang isang
candle light dinner. Kumain kami at iyon ang FIRST OFFICIAL DATE NAMIN. Tapos, sumakay kami sa
chopper ni tito russell at yun ang naging FIRST OFFICIAL ADVENTURE NAMIN. Ito na ang time para
kalimutan ko siya.
WINTER’s POV
“na-nay, ta-tay, ku-kuya, be-best.. ka-kami na ni heaven.” Parang nadudurog ang puso ko nung sinabi
niya yun. Ang sakit sakit. Ang srap hilahin ni heaven palabas ng computer at bugbugin.
“wiiieee!! Atlast best natauhan ka na.” Sa aming apat na nasa harap ng computer si summer lang ata ang
natuwa. Nahihirapan na ako, i want to broke up with her. palagi kong sinusubukan sa nakalipas na taon,
pero siya mismo ang may ayaw. Pipilitin daw niyang magbago pero hindi ba niya maintindihan na hindi
siya ang problema kundi ako?
“kelan pa?” nagsalita si tatay. Hindi ko alam kung masaya o malungkot ba siya sa balita ni autumn, ahh
basta ako, malungkot. Ang sakit sakit. Parang nadudurog ang puso ko.
“ka-kahapon lang po nay, tay.” Biglang nagform ang ngiti sa mukha nila nanay at tatay. Tanggap na
tanggap nila si heaven para kay autumn.
***
Hindi ko alam kung paano ako nakaalis sa harap ng computer. Basta, i just found myself sa desk ko sa
opisina. I am working as a marketing consultant sa kumpanya namin. Lumago na kasi ang business nila
tatay at tumutulong ako sa kanila.
“pre. Problema?” napatingin ako at nakita ko si spring. OO si spring, anim na taong nag-aral magtagalog
yan, at balita ko may pinopormahang iba kaya natuto. Yung nagturo ata sa kanya. Ewan ko diyan magulo
buhay niyan eh.
“wala. Si autumn na at si heaven.” Napaupo siya sa tapat ko at gulat na gulat ang itsura.
“weehh? Eh diba kayo? Teka ang gulo.” Napakamot pa siya sa ulo niya. Oh diba ang straight na siya
magtagalog?
Kinuwento ko sa kanya ang naging sitwasyon namin ni autumn, for the past three years.
“tol, ito lang ang ibig niyan sabihin.” Napabuntong hininga muna siya bago tumuloy. “better, forget your
feelings for your sister. Bakit hindi mo nalang pag-aralang mahalin ang babaeng nasa tabi mo
ngayon?”
Napatigil ako sa sinabi ni spring. wala na ba talagang pag-asa ang ‘kami?’
AUTUMN’s POV
Nakaupo kami ni heaven sa entertaiment room ng bahay. Nakasandal ako sa dibdib niya at nakaakbay
naman siya sa akin. Ang ganda ng pinapanood namin, the last song ni miley cyrus. Ugali ko na, na
habang nanunuod, nakapasak sa tenga ko ang isang ear phone. Biglang nagplay ang kanta ng A1 hindi ko
siya alam pero, ang chorus ang pinakatumatak sa akin.
(play niyo yung vid for the full version of the song.)
NOW MY LIFE IS BLESSED
WITH THE LOVE OF AN ANGEL.
HOW CAN IT BE TRUE?
SOMEBODY TO KEEP THE DREAM ALIVE.
THE DREAM I FOUND IN YOU
.I ALWAYS THOUGHT THAT LOVE
WOULD BE THE STRANGEST THING TO ME
BUT WHEN WE TOUCH,
I REALISE THAT I FOUND MY PLACE
IN HEAVEN BY YOUR SIDE.
Napangiti ako. Tama ang kanta. Maswerte ako dahil may HEAVEN SA TABI KO. AN ANGEL WHO WOULD
ALWAYS LOVE ME. A MAN WHO WOULD MAKE MY DREAMS COME TRUE.
“o, nangyayari sayo at nakangiti ka diyan?” tinignan ko si heaven na hindi parin nawawala ang ngiti sa
labi ko.
“wala, ang ganda lang ng tugtog. Tama nga ang kanya, i realize that i found my place in heaven by your
side.” Nakita kong namula ang tenga niya. Hahahahahah. Ang cute ni heaven!!
“syempre. Kaya nga heaven ang pangalan ko para ikaw lang ang tanging anghel na pwede sa akin eh.”
Nilapit niya ang mukha niya sa akin at nirest ang noo niya sa noo ko. ang lapit lapit niya sa akin at
ramdam ko ang hininga niya. Pero, kahit anong pilit ko, he could not give me the same feeling na
nararamdaman ko kay kuya. pero, pwede namang turuan ang puso diba?
“babe, bakit ang liit ng kamay mo?’ medyo dinistansya na niya ang mukha niya at tinaas ang kamay
namin na magkaholding hands. Parang talo pa namin si will at ronnie sa kasweetan ah.
“oo na!! Psshh!! Ikaw na malaki ang kamay.” Binawi ko ang kamay ko tapos tumalikod sa kanya. Bigla
naman niya akong niyakap mula sa likod. Naramdaman kong nilagay niya ang ulo niya sa balikat ko.
“di pa kasi ako tapos. Ang liit ng kamay ni babe. Sa sobrang liit, nagkasya sa katawan ko at nagawang
pahintuin ang tibok ng puso ko.” naramdaman kong namula ang pisngi ko. naramdaman kong hinarap
niya ako sa kanya, pero yumuko lang ako. Hinawakan niya ang chin ko at tinaas ang mukha ko.
napatingin ako sa mga mata niya na para bang palaging sinasabi kung gaano niya ako kamahal.
“i love you so much, autumn maddison tolentino ramirez. Hintayin mo ang araw na magiging middle
initial mo ang ramirez at magiging briones ka na.” Napangiti ako sa kanya and with that, it gave him a
signal to kiss my lips.
HEAVEN: MY FIRST OFFICIAL BOYFRIEND.
CHAPTER 26- HOME SWEET HOME
AUTUMN’s POV
Sinara ko na ang maleta ko. i stand up from my bed and looked inside my room. Sa loob ng anim na
taon, itong mga walls nato ang nakakita ng lahat lahat. Ang iyak, tawa, lungkot at lahat ng emosyon ko
na hindi ko mailabas sa iba. Kung nakakapagsalita lang to, malamang nabunyag na lahat ng sikreto ko.
Binuksan ko ang side table drawer ko para kung may mga nakalimutan pa akong mga gamit. Bukas
babalik na kami sa pilipinas. Halo halo ang nararamdaman kong emosyon. Excited, natutuwa, natatakot,
naiilang. Hindi ko alam. MIXED EMOTIONS NGA EE >.<
Sinimulan kong buksan mula sa second drawer, then sa first drawer. Bigla kong napansin ang isang maliit
na box sa first drawer. Hindi ko alam kung ano yun kaya kinuha ko. biglang may parang kumurot sa puso
ko nung binuksan ko yun. Nandun ko pala nailagay ang kwintas na binigay ni kuya sa akin.
“nandito pala to.” Bigla kong nasabi sa sarili ko. ewan ko kung anong nangyayari sa akin. Bigla na naman
kasing pumasok sa isip ko si kuya at ang mga sinabi niya sa akin. INFINITY, FOREVER. Do these words
really exist? Sabi nga diba sa isang kanta, ‘forever is just a word’. ISANG SALITA. MAHABA, PERO
WALANG NAKAKAALAM KUNG NAG EEXIST BA TALAGA. Finlip ko patalikod ang pendant at nakita kong
may nakaengrave doon.
‘PANGS <3 CHUB’ ang nakalagay tapos naka loop doon ang ‘chubs <3 pangs’ sa magkabilang gilid,
nakalagay ang ‘4ever’ napailing nalang ako at binalik ang kwintas sa box. It’s time to give it back.
*TOK*
*TOK*
I heard a knock kaya lumingon ako sa likod ko at nakita kong sumilip si heaven. Sinenyasan ko siyang
pumasok kaya nagtuloy tuloy siya. I felt him hugging me from my back.
“babe, kain na daw tayo sa baba sabi ni tito russell mo.” Nilagay ko ang box sa side table ko at hinarap
ko siya at niyakap ng mahigpit. Naramdaman kong niyakap niya rin ako.
“thank you.” Hinawakan niya ang mukha ko at hinarap sa kanya. Nakita kong parang nagtataka ang
mukha niya.
“thank you? Para saan naman ang thank you mo babe?” i smield at him at hinawakan ko ang kamay
niya.
“thank you. Thank you for loving me. Thank you kasi nandyan ka kapag kailangan kita. Thank you—“
hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil bigla niya akong niyakap.
“babe, ano ka ba? Bakit ka ba ganyan? Bakit ka nagpapasalamat? Dapat nga ako nagpapasalamat sayo
eh kasi sinagot mo ako, kasi mahal mo ako.” Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya and i cupped his
face. He put his hands on my nape and reached for my lips. Ramdam na ramdam ko ang emosyon kahit
na smack lang yun.
“babe, ano yang box nayan.” Napatingin ako sa sinasabi niya at kinuha ko ito.
“ito ba?” nilabas ko ang kwintas. Kinuha naman niya sa kamay ko at tinignan. Finlip niya ang likod at
biglang naging plain ang itsura niya.
“pshh... pangs na naman. BAKIT BA ANG HIRAP HIRAP KALABANIN NG PANGS MO SA PUSO MO?”
natawa ako sa naging reaction niya. Hinilamos ko ang kamay ko sa mukha niya then niyakap ko siya.
“psshhh.. you’re jelous babe.” Naramdaman kong hinalikan niya ako sa ulo ko at sinandal din ang ulo
niya sa ulo ko.
“of course im jealous. Siya kaya ang first love mo. Im sure siya din first kiss mo. Anong laban ko sa firrst
love diba? Pagbalik natin dun, baka magkita kayo tapos magreminisce kayong dalawa. ANONG LABAN
KO, KUNG FIRST LOVE NEVE DIES?” natawa ako sa sinabi niya. Ngayon ko lang nafeel na may nagseselos.
Yung talagang expressive na nagseselos siya. Hindi ko kasi naramdaman yun kay kuya. syadong
conceited na siya lang mahal ko.
“siya nga first love ko, ikaw naman true love ko.” inalis niya ang ulo niya sa ulo ko kaya nagkatinginan
kami.
“paano mo naman nasabing true love mo ko?” nandyan na naman ang nakakaloko niyang ngiti.
“kasi diba, true love waits? Eh nagawa mo akong antayin. Eh di true love kita.” I gave him a wide smile at
napangiti din siya sa akin. Ginulo niya ang buhok ko. “pssshhh.. dami alam. Lika na nga kain na tayo,
baka ikaw ang makain ko diyan.” Hinawakan niya ang kamay ko pero binawi ko rin kaagad kaya
napatingin siya sa akin.
“nyay!!! Canibal!!! Yuck!! IM DATING A CANIBAL!!” i told him. Nag grin siya sa akin at lumapit.
“canibal pala ha. Halika dito.” Naghabulan kami sa loob ng kwarto ko hanggang nahuli niya ako. Binitbit
niya ako na parang pig. Yung nasa likod niya yung mukha ko. basta ganun.
“KYAAAHHH!!! HEAVEN!!! PUT ME DOWN!!!” naglakad kami papuntang dining room na buhat buhat
niya ako kaya nakatingin sa amin lahat ng maids. Binaba niya lang ako nung nasa dining room na kami.
Naglunch kami kasama si tito russell then, after nun nagdate kaming dalawa at namili narin ng mga
pasalubong namin sa kanila sa philippines. Kumain kami then umuwi na sa bahay.
***
Maaga ang naging flight namin at wala kaming ginawa buong flight kundi ang magkulitan. Pansamantala,
nakalimutan ko na may problema pala akong haharapin sa pilipinas. Alam ko sa sarili ko na wala paring
clarity ang naging break up namin.
Pagkalapag na pagkalapag ng eroplano sa airport, hinawakan agad ni heaven ang kamay ko. napatingin
ako sa kanya at nagsmile kami sa isa’t isa.
Kinuha namin ang mga luggage namin then nagproceed na kami sa arrival area. Hinanap namin sila
nanay at tatay.
“BEEEEEEEEESSSSSSSSSSSSTTTTTTTTTT!!!!!!!!!!”di pa man ako nakakalingon sa pinanggagalingan ng
boses, may dumamba na sa akin.
“SUMMER!!! KYAAAAHHH!! I MISS YOU!!!!” para kaming sira at nagsisigawan kami sa loob ng airport.
Nakakuha tuloy kaming dalawa ng attention.
Humarap siya sa aming dalawa, then napansin kong nasa likod na pala niya sila nanay at tatay. OO SILA
NANAY LANG. Wala si kuya. ayoko nang tanungin kung nasaan siya. Gusto ko nang kalimutan ang
nararamdaman ko sa kanya.
Lumapit ako kila nanay at tatay tapos niyakap ko sila ng pagkahigpit higpit. Gusto kong bawiin ang anim
na taon na hindi ko sila nakasama.
“oy!! Ikaw heaven ha!! Anong ginawa mo kay bestfriend ko? kailangan talaga sa america ka pa niya
sagutin?? Aiyiiieee!!!” narinig ko ang kantyaw ni summer kay heaven. Natatawa lang ako sa kanila.
“heaven, mag uusap tayo ha.” Nakita kong nagstiff si heaven at namutla. Napatango lang siya sa sinabi
ni tatay.
Sumakay na kami kaagad sa kotse at umuwi na. Mukhang mahaba habang kwentuhan to.
SUMMER’s POV
Wiiiiiieeeeeee!!! Nakauwi na rin si bestfriend autumn ko pati na rin so boyfie heaven niya. Nakakakilig
sila. Sa sobrang tagal ba naman ng panliligaw ni heaven sinagot na rin siya ni best.
Pauwi na ako ngayon. Nasa kotse ako nang biglang magring ang phone ko. nakita kong si daddy ang
tumatawag.
“hello, dad.”
(summer, where are you?)
“kakagaling ko lang po kila autumn, umuwi na po siya eh.”
(hurry up. Pumunta ka dito sa ******* hotel. Hihintayin ka namin dito.)
Then binaba na niya ang phone. Bakit kaya? Ano kayang problema. Bakit kailangan kong pumunta doon?
Agad-agad naman akong nakarating sa sinabing place ni daddy. Nakita ko sila ni mommy na nakaupo
doon . nilapitan ko sila at hinalikan sila sa pisngi.
“anong meron dad, mom? May lunch date tayo?” kinuha ko ang menubook at finlip ang mga pages.
“we will meet your future husband.” Nabitawan ko ang menubook at nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
“MY WHAT?! PERO DAD, MAY BOYFRIEND AKO!!” napatayo ako sa kinauupuan ko and i started getting
attention and i dont care.
“then dumped him.” Kalmadong sabi ni daddy. I almost dropped my jaw sa sinabi niya.
“pero dad, akala ko ba ok ka kay winter. Then suddenly, ganito? You will tell me na i will meet my future
husband!! The eff is this drama dad!!” nakita kong naging sharp na ang tingin ni daddy sa akin kaya
napatigil ako.
“listen summer. Kaya ko ito ginawa dahil din sayo. Kailangan natin ang suporta ng parents ng future
husband mo dahil binabalak kong tumakbo ulit na governor sa probinsya natin. Malaking tulong sila.” I
rolled my eyes.SO, this is the main problem. POLITICS!!! >.< i hate politics!!!
“andito na pala sila.” Hindi ko na tinignan ang tinuro ni mommy ‘coz im pissed off.
“hi, mr. And mrs. Briones.” Napatigil ako sa pag-iisip nung marinig yung apilyedo. Tinignan ko kung sino
ang dumating at... IT WAS A HOLY SHIT!!
“summer, meet your fiance, heaven anthony briones.” WHAT WAS THAT?!
CHAPTER 27- BROKEN VOWS
HEAVEN’s POV
Kitang kita ko na gusto na akong kainin ng buhay ni summer. Hindi ko na nga malunok ang kinakain kong
steak eh.
“heaven, diba friends kayo ni summer? Bakit hindi kayo mag usap?” halos mapatalon ako sa kinauupuan
ko nung nagsalita si mommy. Napatingin ako sa kanya at parang tatamaan ako ng kidlat sa mga tingin
niya.
Nairaos ko naman hanggang dessert ang lunch namin na hindi pa nakakakin ni summer ng buhay. Ano
ba tong napasukan kong gulo!! Bakit parang parents lang namin ang nag eenjoy sa lunch na to?
“heaven, summer we have to go. Sana mag enjoy kayong dalawa.” Tumayo na ang parents namin at
hindi ko na sila napigilan. Waaahh!!! BABE!!! Tulong!!! KAKAININ AKO NG BUHAY NG BESTFRIEND MO!!!
“SPEAK!!” napalunok ako nung narinig ko ang nagagalit na boses ni summer.
I tried to calm myself bago magsalita. “sorry hindi ko pinaalam sayo.” Naibagsak niya ang baso niya sa
table. Napalunok naman ako pero tinignan ko lang siya ng diretso sa mga mata niya.
“kelan mo pa alam ang tungkol dito?” shit!! Ang bobo mo kasi heaven ee!! Patay ako nito!!
“uhmmm.... si-six years na?”
*BAM!!*
Nakatayo na si summer at pigil na ang galit. Kitang kita ko na namumula na ang mukha niya sa galit and
we also started getting attention.
“six years?? You knew everything bago ka pa umalis and yet you didn’t tell me? Ano ba heaven?! Bakit
hindi mo sinabi?! Alam mo bang gusto nila akong makipaghiwalay kay winter? *sniff* mahal na mahal ko
siya *sniff* mahal na mahal ko siya...” napatingin ako sa kanya at kitang kita ko ang pagtulo ng luha niya.
Tumayo ako nilapitan siya.
“shhh... tama na. Wag ka na umiyak. Shhh!!!” naalala ko tuloy nung mga bata pa kami. Laging ganito.
Naaalala ko pa noon kapag may nang aaway sa kanya. Nung mga panahong hindi pa namin nakikilala si
autumn at winter. Napangiti tuloy ako.
Nilabas ko siya sa restaurant. Pumunta kami sa seaside kahit na pagod na pagod na ako sa biyahe.
Kinuwento ko sa kanya ang mga nalalaman ko.
“kaya ako pumunta sa america dahil sa arranged marriage na to.” She is listening to me intently.
Napatingin ako sa malayo dahil ayokong salubungin ang mga mata niya. Ramdam na ramdam ko kasi ang
sakit na nararamdaman niya.
“bakit hindi mo sinabi sa akin?” tumingin ako sa kanya pero sa horizon na siya nakatingin, pero tanaw na
tanaw ko parin ang mga mata niyang malulungkot.
“alam ko magwawala ka eh.” She stared at me once again at hinampas niya ang braso ko.
“aray ha!! Ginawan na nga kita ng favor eh. Hahahahaha.. pabor pala sa akin. Isipin mo summer, kung
hindi ako umalis, malamang kasal na tayo ngayon at tatay na ako kasi nirape mo na ang magandang
katawan ko.” bigla na naman niya akong hinampas sa braso.
“KAPAL!!! ARRRGGHH!!! Ano ngayon plano mo kay best?” my heart skip a beat. Ang totoo niyan, kaya
ako pumunta ng america ay para makaisip ng solusyon sa problema naming ito, pero hanggang ngayon
hindi parin ako makaisip.
“itatanan ko siya.ARAAAYY!!! nakakadami ka na summer ha!!” hinampas na naman ako ng malakas sa
braso.
“loko ka eh. Alam mo namang hindi ganung babae si best eh. Tsaka anong ipapakain mo dun eh
kakagraduate mo palang. Sana si spring nalang sinagot niya.” Loko to!! Ako ang bestfriend simula
pagkabata, tapos si spring ang kinampihan.
“loko ka, ako bestfriend mo siya ang kinampihan mo.” Tumayo na ako pero hinila niya ang kamay ko. we
have to plan kung paano namin maipaglalaban ang mga mahal namin. NAKS!!! PAMBADING LANG!!!
AUTUMN’s POV
Waaahhh!! Ang sarap mahiga sa kama ko. ngayon lang ako nakatapos magligpit ng gamit ko. bahala na
sila sa mga pasalubong ko sa kanila. Ngayon ko lang napansin na ang laki pala ng bahay na nilipatan
namin. Di hamak na mas malaki siya kesa sa bahay namin dati. Mamaya na ako mag totour matutulog
muna ako.
Nagising ako kasi may kumalabog. Akala ko nga magnanakaw kaya napatayo kaagad ako, pero nagulat
ako kung sino ang nasa pintuan.
“sorry, nagising ba kita? Sige tulog ka na ulit.” nakita kong bitbit bitbit niya ang mga gamit niya.
Nakaturo lang ako sa kanya at halos hindi ako makapagsalita.
“what? Dito din ako matutulog. Gusto ko makatabi ang kapatid ko. six years kaming hindi nagkita, kaya
madami siyang ikukwento sa akin.” Iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
“kuya, tama na. Ibalik mo na yan sa kwarto mo. Please.”
*BAM!*
I heard footsteps at nakita ko nalang na nasa harap ko na pala siya. He held my face at nagkaharap kami.
“i missed you.” Bigla niya akong niyakap ng mahigpit. Pilit ko siyang tinutulak pero ang higpit ng
pagkakayakap niya sa akin.
“let me go, kuya.” hindi niya ako binitawan sa halip mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagkakayakap sa
akin.
“letting you go is the heardest thing to do.” Parang biglang may tumusok sa puso ko nung marinig ko sa
kanya ang mga bagay na yun. We were like that for about another 5 minutes before he finally let go, but
still he is holding my hands.
“natatandaan mo pa ba? Diba sabi ko sayo pagdating mo dito sa pilipinas, i’ll make sure you’ll fall for me
again?” iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Ayoko na siyang tignan kasi, BASTA AYOKO NA.
“tama na kuya. may summer ka na. Wag mo nang saktan ang girlfriend mo.” I heard him sigh. He then
again cupped my chin kaya napatingin ako sa kanya. Nakita kong unti unti niyang nilapit ang mukha niya
sa mukha ko.
“tatawagan ko pa pala si heaven.” Bigla akong tayo sa kinauupuan ko at kinuha ang cellphone ko.
kunyaring nagdial ako ng number at nagpanggap na may kausap sa phone.
“hello babe. Sorry ngayon lang ako nakatawag ha. Tulog ka na ba?” sige lang autumn!! Galingan mo ang
pagkukunwari. Naramdaman kong may yumakap sa likod ko then whispered something on my other ear.
“i love you.” He kissed my cheeks at naramdaman ko ang pag-alis niya sa kwarto ko. pagkalabas na
pagkalabas niya, nabitawan ko ang cellphone ko at napaupo sa sahig. Bakit kahit ginagawa ko na kung
ano ang tama, masakit parin?
***
Halos hindi na ako nakatulog buong gabi. Ewan jetlog siguro. O baka hindi. Hindi ko alam. Basta
pagkakita ko ng liwanang, bumaba na kaagad ako sa dining room namin. Ang tahimik ng bahay namin,
ngayon ko lang napansin. Narinig ko na maingay ang mga kubyertos sa dining room so i was expecting to
see my parents, pero hindi sila ang nakita ko.
“morning.” He greeted me whin a big smile. Ngumiti lang ako sa kanya at umupo sa bakanteng upuan.
Doon ko lang napansin na may apron pala siyang suot suot. Nakahanda narin ang table at kumpleto ang
pagkain. Napansin ko rin na may sliding door papuntang garden namin, pero nakasara to plus
natatakpan pa ng kurtina ang salamin.
“gusto mo buksan natin?” napatingin ako sa kanya. Hindi pa man ako sumasagot, hinawi na niya ang
kurtina kaya nakita ko ang garden.
“ganda diba? Kain ka na.” Nilagyan niya ng kanin ang plato ko. “ako na kuya. tsaka hindi ako kumakain
ng kanin kapag breakfast.” Kumuha ako ng isang slice ng bread sa lamesa.
“wag ka nga magdiet diyan. Tignan mo ang payat payat mo na. Hindi ka ba pinapakain ni tito russell
doon sa america? O baka naman pinagdadiet ka ni heaven. Nako chubs, wag ka na magdiet kasi ako
kahit na ano pa ang itsura mo—“
*BAM!!*
Tumayo ako sa kinauupuan ko. ayoko nang pinaggagawa niya sa akin. Para bang nagpapanggap lang siya
na walang nangyari.
“GOOD MORNING!!” napatingin kami sa bukana ng dining room at nakita ko si...
“SPRING!!!”
Patakbo kong niyakap si tagsibol!! Waaahhh!!
“woah!! Easy lang maddison!!” napabitaw kaagad ako sa kanya. HALAAA!! NAGTATAGALOG SI SPRING!!!
“what?! Bakit ganyan ka makatingin sa akin?” pinipigilan niya ang pagtawa habang sinasabi niya yun.
“na-na-na-na..teka... waahhh!!.. kasi.. waahh!!” hindi ko na alam kung paano sasabihin sa kanya. Kasi
hindi ako makapaniwala eh. Straight na straight na siya magtagalog!!
“hahahahaha... epic fail ng mukha mo maddi!! Hahahahaha.. you should seen it!! Hahahahaha... lika na
nga nagugutom na ako.” Inakbayan niya ako at magkatabi kami sa dining table. TEKA LANG!! Diba dapat
magwawalk out ako?? Bat nandito ulit ako!! PSHH!!! TAGSIBOL TALAGA!! Naisahan ako.
“morning tol!!! Uy!! Ano yan? Nagreready na sa buhay mag-asawa?” nakatingin si spring kay kuya na
suot suot parin ang apron. Nginitian lang siya ni kuya.
“ulol!! Tagal na akong handa. Yung asawa ko lang ang hindi pa handa.” Tumingin siya bigla sa akin kaya
iniwas ko ang tingin ko. ano ba yan!! Napakain tuloy ako ng wala sa oras.
“ayun yun ee!! Kasi naman maddi makipagbalikan ka na sa pangs mo. Hahahahah... yun nga lang
forbidden love kayo.” Tinignan ko si spring at parang wala lang sa kanya ang mga pinagsasasabi niya.
“hmmm!! Maalala ko nga pala spring. pinapakamusta ka nga pala ni tito russell.” Tumingin siya sa akin at
ngumiti. May tusok tusok pa na hotdog sa tinidor niya.
“ahh!! Ok lang naman ako noh!! Tsk tsk tsk... kuya russell talaga.” Umiling iling pa siya. Teka lang..
“KUYA RUSSELL?? Eh diba daddy mo yun?” tumingin ulit siya sa akinat nakasubo na ang hotdog sa bibig
niya.
“di ko siya tatay. Patay na ang daddy ko. ganito kasi yun. Si kuya russell, nagtatrabaho talaga siya sa lolo
ko noon. Tapos, nagkaroon ng accident ang totoo kong parents. Nalungkot ng sobra si lolo kaya inampon
niya si kuya russell. Sabi niya,tinuturing naman na niyang tunay na anak si kuya russell kaya ganun.
Tapos bilin pa niya bago mamatay, ituring daw akong parang tunay na anak ni kuya russell kaya ayun
hanggang ngayon pinapakilala parin niya akong anak niya. Pero ang alam ko, may naiwan siyang anak
dito sa pilipinas eh.” Nakikinig lang ako sa mga pinagsasasabi ni spring. ngayon ko lang nalaman ang
lahat ng ito kay tito russell kasi hindi ko naman siya madalas na makausap. Masyadong busy.
“pero paano kaya sila nagkakilala nila nanay at tatay?” nagkibit balikat lang si spring sa akin at sarap na
sarap sa pagkain.
“chubs, ano ba kain ka na nga. Hindi ako papasok ngayon, marami tayong pag uusapan.” Tumabi sa akin
si kuya at paglingon ko sa kanya, halos one inch nalang ang layo ng mukha namin.
“wala tayong pag-uusapan. Pumasok ka na.” Nagstart na rin akong kumain. Nakakainis naman tong ara
na to!! Nakakailang masyado.
***
Pagkatapos kumain, umuwi narin si spring. ako naman, nagkulong lang sa kwarto at katext si heaven.
Hindi daw siya nakatulog kagabi kaya matutulog daw siya. Mga ilang minuto na rin simula nung
nagpaalam siyang matutulog, pero nakatulala parin ako sa kisame. Hindi ko alam kung ano ang iniisip ko.
parang ang daming nangyari. Pinikit ko nalang ang mata ko at pinilit kong matulog.
Narinig kong nagbukas ang pinto, pero masyado nang pagod ang mata ko para tignan kung sino ang
pumasok. Nadinig ko yung mga footsteps nung pumasok na papalapit sa akin. Naramdaman ko rin na
tumabi siya sa akin sa kama at niyakap ako.naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. with his warm
hug, i feel asleep.
Gabi na nung nagising ako. I check the clock and it was already midnight. Napabangon ako at pumunta
sa kusina para uminom ng tubig. Hindi pa man ako nakakalabas ng kwarto, may napansin akong isang
tray ng pagkain sa side table ko at may note pa na nakalagay.
Kay kuya galing ang note. Niluto daw niya ang pagkain kasi hindi pa daw ako nagdidinner. Agad ko
namang kinain at pagkatapos nun, lumabas na ako ng kwarto ko. napansin kong nakabukas ang pinto ng
kwarto niya, kaya sumilip ako.
Nakita ko siyang nakasubsob ang mukha sa desk niya. Napangiti ako at dumiretso na sa ibaba. Nasa
kusina na ako nung pumasok ang mga what if’s ko.
What if, hindi ako pumunta ng america, ano kayang nangyari sa amin?
What if, hindi ko sinagot si heaven, kami parin kaya?
What if nalaman nila summer ang tungkol sa amin, magagalit kaya siya sa akin?
What if tuparin niya ang pangako niya, anong mangyayari?
Syet lang talaga.
“anong ginagawa mo dito”
“AY PALAKA!!!” napatingin ako sa likod ko kung sino ang nagsalita at nakita ko siyang nakangiti sa akin.
“wa-wala. Thank you nga pala sa food.” Aalis na sana ako pero, hinawakan niya ang bewang ko kaya
napahinto ako.
“buong araw mo akong tinulugan. Sabi ko diba madami tayong pag-uusapan.” Hindi ko parin siya
nililingon. NAMAN!! AUTUMN!! KUNG HINDI MO NA SIYA MAHAL, BAKIT HINDI KA MAKIPAG USAP??
“fine. Ano bang gusto mong pag-usapan natin?” hinila niya ako papuntang sala at naupo kaming
magkatabi sa sofa. He intertwined his hands through mine at sumandal siya sa balikat ko.
“miss na miss na kita.” Kanina ko pa naririnig sa kanya yan. Actually, kagabi pa. Yan lang ba ang gusto
niyang sabihin sa akin?
“yun lang ba ang gusto mong sabihin. Kung yun lang, babalik na ako sa kwarto ko.” tatayo na sana ako
pero bigla naman niya akong niyakap. Sinubsob pa niya ang mukha niya sa leeg ko at ramdam na
ramdam ko ang hininga niya.
“marami. Sobrang dami kong gustong sabihin sayo chubs. Pero hindi ko alam kung saan magsisimula.
But i can sum it sa mga salitang miss na kita at mahal na mahal kita.” I felt his kiss in my neck that gives
me chills all over my body.
“tama na kuya. pinapahirapan mo lang ang sarili mo. May boyfriend na ako. At- at...” syet!! Ano
autumn!! Bakit hindi ko masabi sa kanya??
“at ano? Mahal mo siya?” i felt his grinned. “alam ko mahal mo siya. Bilang bestfriend. Bilang kapatid.
Mali pala, wag bilang kapatid. Kasi ako lang ang kapatid mo na pwede mong mahalin.” I stiffened sa
kinauupuan ko pero, after a while, pilit ko nang kumalas sa pagkakayakap niya. Luckily, i succeeded.
“let’s run away autumn.” Napatigil ako sa paglalakad nung sinabi niya yun. Six years ago, yan din ang
sinabi niya bago ako umalis. Ang lumayo kami dito. Umiling ako. Alam ko kahit na madilim, nakikita
parin niya ako.
“no kuya. hindi tayo aalis dito.” Kinuha ko ang isang bagay sa bulsa ko at humarap sa kanya. Kinuha ko
ang kamay niya at nilagay yun sa kamay niya.
“kuya, forever do exists but not for us.” Tumalikod ako sa kanya pero hinawakan niya ang kamay ko.
“bukas ng gabi, magkita tayo sa park. Dalhin mo ang mga gamit mo and let’s run away together.
Hihintayin kita.” He finally let go of my hand at naglakad na ako papunta sa kwarto ko.
Agad agad kong sinara ang pinto ng kwarto ko at nilock. Bakit ba napakahirap magsinungaling?
CHAPTER 28- WINTER LUKE RAMIREZ
WINTER’s POV
“kuya, forever do exists but not for us.” Tumalikod siya sa akin pero hinawakan ko ang kamay niya.
“bukas ng gabi, magkita tayo sa park. Dalhin mo ang mga gamit mo and let’s run away together.
Hihintayin kita” unti unti kong binitawan ang kamay niya. Tinitignan ko lang ang likod niya hanggang sa
unti unting na siyang nawala sa paningin ko.
Tinignan ko ang nasa palad ko. ang infinity necklace na binigay ko sa kanya. Napabuntong hininga ako.
I’m winter luke ramirez. Simula pagkabata, mahal ko na ata si autumn. Akala ko noon, normal lang ang
nararamdaman ko. pero habang tumatagal, parang mas lumalala pa. Parang sumasakit ang puso ko
kapag nakikita ko siyang may kasamang ibang lalaki. Lalo na kapag kasama niya si heaven. Pero, ang
pinakamasakit sa lahat eh nung nagpaalam si heaven na liligawan niya si autumn. Parang hindi ko yata
kayang mawala si autumn sa akin.
“hi babe!! Kanina pa kita hinihintay.” Saka ko lang napansin na nanunuod pala ako ng t. V nung nagsalita
si autumn. Napansin ko si heaven sa may pinto.
“sorry babe. Dapat kahapon pa ako nandito, kaso lang may inasikaso pa ako eh.” Biglang napatingin sa
akin si heave. Naghi siya sa akin pero hindi ko siya pinansin. ARRRGGGHHH!! NAGSISELOS AKO!!!
“babe, tara magmall tayo please?” aalis sila?? Hindi pwede!!
“hindi ka pwedeng umalis autumn. Dito ka lang.” Napatingin sa akin si autumn at halatang galit siya sa
akin.
“kuya, 20 years old na ako. Legal age na ako kaya pwede ba wag mo na nga akong tratuhin na parang
bata. Let’s go babe.” Hinila niya si heaven palabas pero hinigit ko siya.
“hindi ka aalis ng bahay. Dito ka lang.” Pareho kaming nagsusukatan ng tingin. Alam kong nagalit siya sa
akin sa mga pinagsasasabi ko sa kanya kagabi, pero hindi parin ako susuko.
“heaven umuwi ka na.” Hindi ko parin inaalis ang tingin ko kay autumn.
“ahh.. babe, mukhang bad timing ang pagpunta ko dito. Sige next time nalang ako dadalaw. Bye.”
Lumabas na siya ng pinto at hinintay ko ang pagharurot ng kotse niya saka ko hinila si autumn papasok
sa kwarto ko.
“kuya, ano bang problema mo? Boyfriend k---hmmmmpppppp!!!!” hindi ko na pinatapos pa ang
sasabihin niya dahil bigla ko siyang hinalikan. Napaatras kami hanggang sa napaupo siya sa kama ko.
pinapalo palo pa niya ang dibdib ko.
Hiniga ko siya sa kama ko at hinawakang mabuti ang mga kamay niya. I kissed her and she responded to
my kisses. Bumaba ang mga halik ko sa leeg niya.
“kuya... *sniff* tama na....” napatigil ako sa ginagawa ko nung marinig ko ang iyak niya. Nakita kong
may tumutulong mga luha sa mga mata niya.
Napaupo ako sa kama at kitang kita ko na parang gulong gulo na ang itsura niya.
“so-sorry.”
*PAK!*
Naramdaman ko ang pagdampi ng palad niya sa mukha ko. masakit ang sampal niya pero mas masakit
na makita siyang umiiyak ng dahil sa akin.
Nakayuko lang ako at naramdaman ko nalang ang pag-alis niya sa kwarto ko. DAMN!! Ano bang nagawa
ko??
***
“love....” nasa mall kami ni summer. Gusto daw kasi niyang gumala at may sasabihin daw siyang
importante sa akin.
“bakit?” nakita ko na parang malungkot ang mga mata niya. Halos 7 years na kaming mag on ni summer
at kabisado ko na ang mga galaw niya. Sa totoo lang, parang kapatid lang ang turing ko kay summer kaya
nga hindi ko magawang saktan siya. Ano bayan!! Parang baliktad!! Yung girlfriend ko, kapatid lang ang
turing ko samantalang yung kapatid ko parang girlfriend ang turing ko! ang gulo naman ng puso ko!!!
“i love you.” Napatigil ako sa paglalakad at hinarap siya. Nakatingin lang siya sa akin at hinalikan ko siya
sa pisngi.
“may problema ka ba?” umiling lang siya. “tara, may pupuntahan tayo.” Pumunta na kami ng car park
para kunin ang kotse ko.
“saan ba tayo pupunta?” kanina pa kasi ako nagmamaneho pero hindi naman siya sumasagot. Para bang
nanginginig siya.
Hinawakan ko ang kamay niya kaya napatingin siya sa akin. “ano bang problema?” ngumiti lang siya sa
akin at tinuon ulit ang tingin sa harap.
“dito na tayo.” We stopped infront of a hotel. Iniwan ko sa valet ang kotse ko at sinundan si summer.
“summer, anong gagawin natin dito?” peste naman!! Para naman akong inosente nito. Hindi alam kung
anong nangyayari.
Hindi niya ako sinasagot sa halip ay dirediretso lang siya sa paglalakad. Sumakay kami ng elevator and no
one dare to talk. Bumaba kami sa 15th floor at nagtuloy tuloy hanggang sa huminto kami sa tapat ng
isang room. Pumasok kami sa loob at doon lang siya nagsalita.
“mahal kita winter.” Humarap siya sa akin na may luha ang mga mata. Nalaman na kaya niya ang tungkol
sa amin ni autumn? Hindi ko naman siya gustong paglaruan eh. Waaahhh!! Nalilito na ako!!
Hindi pa man ako nakakasagot, hinalikan na niya ako sa labi. It was not just an ordinary kiss. I can say
hindi siya marunong humalik. Bumitaw ako sa mga halik niya and i can see sadness in her eyes.
“ano bang problema summer? Tell me.” Umiling ulit siya. “ha-handa na ako. Ay-i will give it to you.”
Nagulat ako sa sinabi niya. Ano bang nangyayari sa kanya bakit siya nagkakaganyan?
Umiling ako sa kanya. “no summer. Kahit na matagal na tayong magboyfriend, i want you to reserve it
until your wedding day.” Bigla siyang nagpout. At yumakap sa akin.
“bakit wedding day ko lang? Diba dapat wedding day natin?” i nodded at her at niyakap siya.
“oo naman. Ikaw talaga kung ano anong pumapasok sa isip mo. Lika na nga, iuuwi na kita.” Lumabas na
kami ng hotel at hinatid na sa kanila.
Nagdidinner na sila nung dumating ako. Nandito na rin si nanay at tatay. Sa wakas kumpleto na ang
pamilya ko. tumabi ako kay autumn at kumain na rin. Nagkakwentuhan kaming apat na parang wala lang
kaming mga problema.
Pagkatapos kumain, umakyat na ako sa kwarto ko. kinuha ko ang maleta ko at niligpit ang gamit ko. alam
ko, sa nangyari kanina, there is a one percent possibility and i will do everything for that one percent
possibility.
I check autumn in her room at nakita kong natutulog na siya. Pumasok ako sa loob at nilagay ang infinity
necklace sa side table niya.
Umupo ako sa tabi niya at hinalikan ang pisngi niya. “i love you autumn. Hihintayin kita sa park.” I kissed
her again bago ako lumabas ng kwarto niya.
***
Ilang oras na akong naghihintay sa kanya. I checked my watch at alas dos na ng madaling araw.
Nakailang kape na rin akong inom.
“isang oras nalang. Kapag hindi pa siya dumating, ibig sabihin hindi na nga niya ako mahal.” Nakaupo
ako sa bench at parang unti unti nang nawawala ang one percent possibility na yun.
2:58 na... ito na.. konti nalang.. wala na ata talaga
“kuya...” unti unti akong napatingin sa nagsalita. Ang saya saya ng pakiramdam ko dahil nakita ko siya.
Napayakap ako sa kanya. Pero, napansin ko na wala siyang dalang gamit
“asan ang mga gamit mo autumn? Halika na. Baka wala na tayong masakyang bus.” Nakayuko lang siya
sa akin.yung ilaw lang sa poste ang nagiging ilaw naming dalawa.
“hindi ako sasama kuya.” nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang ganyan. Inangat ko ang mukha niya at
nakita kong umiiyak siya.
“pero bakit? Hi-hindi mo na ba ta-talaga ako mahal?” umiling siya.
“ayoko na magsinungaling kuya. ang hirap hirap magsinungaling sa sarili ko. for two years, pilit kong
pinapaniwala ang sarili ko na hindi na kita mahal. Pero ang hirap hirap. Kuya hanggang ngayon, mahal
parin kita. Mahal na mahal.” I kissed her because of happiness. Naramdaman kong nilagay niya ang
braso niya sa balikat ko.
It was the best kiss i could ever get.
“halika na umalis na tayo dito.” Umiling ulit siya sa akin.
“kuya. ayoko. Ayokong takbuhan ang problema natin. Dito nalang tayo.” Hindi ko siya maintindihan
pero, kung yan ang gusto niya, susundin ko siya.
CHAPTER 29- THE TRUTH
HEAVEN’s POV
“sige babe. Bye. I love you.” Binaba ko na ang phone. Waaaaaahhh!!!!! Nakakainis namang buhay to!!!!
Magpapakasal nalang ako doon pa sa babaeng hindi ko mahal.
“heaven *kulbit*” ano bang gagawin ko para hindi mahiwalay kay autumn my love?
“heaven *kulbit* *kulbit*” itanan ko kaya siya? Papayag kaya siya?
“HEAVEEEEEEEEAAAAAAAAAAAAAAAANNNNNNN!!!!!!!!!”
“AYANAKNGALABAW!!! Ano ba summer kailangan ba talaga naninigaw?” nakita kong pulang pula na ang
mukha ni summer. Problema neto?
“kanina pa kasi kita kinakalabit. Manhid lang?” nagsusungit na naman siya. Lagi nalang ganyan yan. Ang
sungit sungit.
“tama na nga pag iinarte. Lika na kausapin na natin daddy mo.” Ang totoo niyan, nandito ako sa
mansyon nila summer. Tinawagan niya kasi ako sabi niya kausapin daw namin ang daddy niya about sa
arranged marriage namin. Ayaw pa niya? Eh andami kayang nababaliw sa akin. Hahahahaha...
*tok* *tok*
“pasok”
Nagkatinginan muna kami ni summer bago pumasok sa office ng daddy niya. Takot na takot talaga siya
sa daddy niya. Sa bagay, kung ako din ang nasa kalagayan niya, matatakot din ako. Ikaw ba naman ang
maging long lost daughter ng mga Alfonso, di ka ba naman matatakot? Ayaw lang talaga niyang
papalitan ang apilyedo niya. Ewan ko diyan.
“da-dad...” nakita ko na namumutla si summer. Nakasubsob sa mga paper works ang daddy niya at
sandali lang kaming tinignan na dalawa.
“nakapagdecide na ba talaga kayo about sa wedding niyo?” nagkatinginan na naman kami na para bang
nagtutulakan kung sino ang magsasabi.
“ka-kasi po, sir a-alam niyo naman na...”
“na may boyfriend at girlfriend kayo? Hindi pa ba kayo nakikipaghiwalay sa kanila? Yung magkapatid na
ramirez yun diba?” binaba na niya ang binabasa niyang papel saka humarap sa akin.
“fine. Pagbibigyan ko kayo. Prove to me na mahal ka nga ng boyfriend mo summer. Kapag nagawa mo
yun, hindi ko na ipipilit ang kasal niyo.” Kulang nalang tumalon si summer sa sobrang saya.
Lumabas na kami ng office ng daddy niya at pumunta na kila autumn. Waaaahhh!! Namimiss ko na ang
babe ko.
Nagdoorbell na si summer at pinagbuksan kami ni autumn.
“babe, best... bakit magkasama kayo? Lika dali pasok kayo.” Napansin namin na basang basa siya.
“ok ka lang best? Bakit basang basa ka?” tanong ni summer pagkapasok namin sa loob.
“sino yan??” biglang lumabas si winter sa may garden na may hawak na hose. Biglang nawala ang ngiti
sa mukha niya nung nakita niya kami.
“LOVE!!” biglang tumakbo si summer papunta sa kanya. Hinalikan naman siya ni summer at
nagkatinginan sila ni autumn. Ano bang meron? Bakit parang may something sa tinginan nila.
“ano bang ginawa niyo? Bakit basang basa kayo?” tanong ko kay autumn na nasa tabi ko.
“ha? Ahh wala... nagkaharutan lang kami ni kuya. bihis lang ako babe ha.” Tumango ako at tumakbo siya
papunta sa loob ng bahay nila.
“pasok muna kayo. Magbibihis lang din muna ako.” Umakyat na si kuya winter paakyat sa kwarto.
AUTUMN’s POV
Pagkatapos ng dramahan namin ni kuya sa park, halos magkatabi lang kami buong gabi sa kwarto ko.
kwentuhan at puro sweet words lang ang naging palitan naming dalawa. Tapos.. tapos.... waahhh!!
FLASHBACK
Nakatayo ako sa may terrace. Nasa C.R kasi si kuya, nagshower. Siguro mga 5 na ng madaling araw.
Nagulat ako dahil biglang may yumakap galing sa likod ko. ramdam na ramdam ko ang init ng katawan
niya. Bigla niya akong hinalikan sa leeg ko.
“kuya.. ano ba, nakikiliti akoooo...” hindi parin siya tumigil at pinaghahalikan parin ako sa leeg at batok.
Humarap ako sa kanya at doon lang siya tumigil.
“mahal na mahal kita autumn.” Hinalikan niya ako sa labi. I begun to respond to his kisses. His kisses
begun to travel and he begun to nibble my ears.
“tonight we will be lovers.” His voice made me smile. Tumingin ulit siya sa akin.
“ i love you so much.” He is staring straight into my eyes. Pigilan ko man ang sarili ko, hindi ko nagawang
hindi sumagot sa kanya.
“i love you too ku—“
“shhh... i told you. Wag mo akong tawaging kuya. Tonight we will be lovers.” He sealed my lips with his.
It slowly moved and i feel a different kind of chills all over my body. I felt his arms around my waist and
he pushed me to the bed.
“i love you so much autumn maddison ramirez.” He whispered to my ears. I looked directly into his eyes.
“i love you too winter luke ramirez.” I felt his hand on my breast and gently carressed it. With his
touched, everything flashed back into my mind....
Bigla ko siyang naitulak kaya napatigil din siya. We were both catching for breath. Nagkatinginan lang
kami.
“kuya, hi-hindi pa ako ready.” Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Naramdaman kong hinalikan niya ako sa
noo at hinawakan ang chin ko at hinarap ang mukha ko sa mukha niya.
“i understand. Mahal kita. Lika na tulog na tayo.”
END OF FLASHBACK
Buti nalang nakapagpigil ako kung hindi baka.. waaaahhh!! O.O ano baa!! Kinikilig ako ngayon ha..
wahahahaha
“psst.. bilisan mo magbihis diyan.” Nakasilip si kuya sa pinto ng kwarto ko. i saw him grinned at me. Para
tuloy nanayo lahat ng balahibo ko sa katawan. Pumasok siya bigla sa kwarto ko.
“o, baka naman, gusto mo ako magbihis sayo?” nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
“waaahhh!! Labas ka na nga!!! Chupiii!! Bibihis na ako!!!” tinulak tulak ko siya hanggang sa makalabas
na siya. Bago ko pa man, maisara yung pinto, ngumiti muna siyas a akin.
“i love you chubs. Mwuaaahhh!!!” napangiti tuloy ako sa sinabi niya bago siya umalis.
Napangiti ako then nagbihis na ako.
Paglabas ko, napansin ko na parang nagkakainitan na si heaven at kuya. bakit kaya?
“babe!! Kuya!! best!!” napalingon silang tatlo sa akin.
“sabihin niyo na kung anong sasabihin niyo.”
“we-we’re getting married.” Nabigla ako sa sinabi ni heaven.
***
AUTUMN’s POV
“we-we’re getting married.” Parang ang sakit ng puso ko sa narinig ko. I was like being betrayed.
Magkahawak kamay pa silang humarap sa amin.
*BOOOGGGSSSSSHHHH*
Napatingin ako sa kanila at nakita kong nakahiga na si heaven sa sahig. I want to be with his side, pero
hindi ako makagalaw.
“gag* ka ba?! Girlfriend ko yang papakasalan mo? And the worst thing, girlfriend mo ang kapatid ko!!
ano to, gaguhan tayo? Ang kapal din ng mukha mo noh!! GET O-“
“TAMA NAAAA!!” napatingin ako kay summer. Umiiyak na rin siya. Sino ba naman ang hindi maiiyak sa
nangyayari ? we were like being played by fate. Im inlove with my brother whose girlfriend is my
bestfriend and she will marry my boyfriend. What a DESTINY!!
“pakinggan mo muna ang side namin winter, autumn.” Napayuko si summer habang nagsasalita.
“we were arranged marriage.” It’s like a cue at napatakbo ako papunta kay summer at niyakap ko siya.
I heard kuya sigh. Napatingin ako sa kanya at napansin kong napaupo na siya sa sofa.
“if that’s the case, LET’S BROKE UP”
I literally froze in my place. Ano bang pinagsasasabi ni kuya? diba napag usapan na namin ito? Na hindi
siya makikipagbreak kay summer kasi masasaktan lang ang bestfriend ko?
“wa-why?” hinawakan ko ang kamay ni summer. I held her hand for two reasons, to give her strength
and to prepare myself to something unexpected.
“im inlove with somebody else.” Bigla siyang tumingin sa akin, pero iniwas ko ang tingin ko. ito na nga ba
ang sinasabi ko eh. Ayoko ng ganitong aminan portion.
“wi-with whom? Wi-with you’re chubs? Tell me? Nagkabalikan ba kayo? Mi-minahal mo ba ako talaga,
ha winter?” summer’s voice broke suddenly. I saw her wiping her tears.
“so-sorry. Minahal kita summer. Believe me. Pe-pero, parang kapatid lang ang tingin ko sayo.” Lalong
naiyak si summer sa mga sinabi ni kuya. hindi ko alam kung magiging masaya o malulungkot ako sa
nangyayari ngayon. Ayokong maging selfish. Gusto ko, maging masaya kaming apat.
“ THERE’S ONE MORE THING. A-IM INLOVE WITH MY LITTLE SISTER.”
I froze in my place. Inamin na niya. Nobody dares to speak. Ang tahimik ng buong bahay. Hindi ko na
alam kung anong gagawin ko. parang mali na tong nangyayari. I feel like I was guilty sa sinabi ni kuya.
“hahahaha...yo-you’re kidding right love, best? Haahahahaha.. yu-you’re not inlove with each other.”
Tumingin sa akin si summer na parang hinihintay niyang itanggi ko ang sinabi ni kuya.
“a-of course... na-“
“DAMN!! SIGE ITANGGI MO LANG LAHAT AUTUMN. IISA LANG SI CHUBS AT AUTUMN.”
Naramdaman kong may humigit sa braso ko. i was now facing heaven. I was shocked sa facial expression
niya. He is not angry, he is very calm. Magsasalita na sana siya but someone pulled my hair.
“ahas ka!!! I hate you!!”sinabunutan ako ni summer but i cant resist. Para bang sinasabi ng katawan ko
na deserve ko ang mga nangyayari. Naramdaman kong may umaawat sa aming dalawa. Nakita ko nalang
na akap akap ako ni heaven at hawak naman siya ni kuya.
“BITIWAN MO AKO!! NANDIDIRI AKO SA INYO!! YOU’RE DISGUSTING! YOU’RE INLOVE WITH YOUR
SISTER?! THE EFF!!! SIYA SI CHUBS!! WOW!! ANG GALING DIBA?” summer laught bitterly and give me a
cold stare.
“BE-BEST...” napayuko ako dahil hindi ko siya kayang tignan sa mga mata.
“WALA AKONG BESTFRIEND NA AHAS.” Para akong nanghina sa sinabi niya. Napaupo ako at doon
humagulgol. then, someone patted my shoulder. Si heaven. He is staring at me pero hindi siya galit. Para
bang expected na niya na mangyayari ito.
“i’m letting you go. Be happy ok? Ako na ang bahala kay summer.” He hugged me tight bago umalis. Ano
bang nangyayari sa amin?
SUMMER’s POV
“ THERE’S ONE MORE THING. A-IM INLOVE WITH MY LITTLE SISTER.”
DAMN!! Parang pinaikot lang niya ako. For 7 years, kapatid lang ang turing niya sa akin? Kaya ba hindi
niya ako nagawang galawin when i was offering myself to him. Nilunok ko lahat ng pride ko. lahat lahat
binigay ko sa kanya, pero balewala lang pala dahil all this time, HE IS INLOVE WITH HIS SISTER!! Ang
galing naman!! Grabeh!! Ang galing galing.
“summer, tama na yan, madami ka nang nainom.” Pagkatapos ng aminan portion naming apat sa bahay
ng err, ex boyfriend at ex bestfriend ko na inlove sa isa’t isa? Waaahhh!! Ang gulo!!!! Anyways, ayokong
umuwi sa bahay namin. Naiinis kasi ako kay daddy. Kung hindi dahil sa political agendas niya eh di sana,
hindi ko malalaman to? Eh di kapag hindi ko malalaman to, eh di mas lalo akong masasaktan??
Waaahhh!! Ang gulo gulo talaga. Basta pagkatapos nun, nandito ako kila heaven, kasi maraming alak!!
>.< THE BAR TINITIRA KO NGAYON, naubos ang vodka ee.
“ano ba? Diba dapat, malungkot ka rin kasi nalaman mo na inlove ang girlfriend mo sa kuya niya? Na
hindi ikaw ang mahal niya? Ano kaba heaven? Wag ka ngang martir diyan. Dapat gumagawa tayo ng way
para mapaghiwalay sila.” Sa totoo lang, nagdodoble na ang paningin ko. sa paningin ko nga ang gwapo
gwapo ni heaven O.o LASING AKO KAYA LAHAT NAGIGING MAGANDA SA PANINGIN KO...
“bakit pa? Kaligayahan ko ang kaligayahan niya. Mahal ko siya kaya ko siya pinapakawalan. Alam mo,
ang true love kasi, hindi selfish. Kung mahal mo ang isang tao, happiness niya ang iisipin mo at hindi ang
happiness mo. Gets mo? Kaya ikaw tama na ang drama. Matulog ka na.” Napangiti ako sa sinabi ni
heaven? Pwede bang barahin ang gwapong nilalang sa harap ko?
“hahahaha... kaya ka nga nagmamahal diba? Kasi gusto mong maging masaya? Bakit happiness niya ang
kailangan mong isipin?” naisubsob ko ang ulo ko sa counter ng mini bar nila, while playing the bottle of
the bar.
“hmmm... alam mo kasi, kapag nagmamahal ka, hindi mo na kayang isipin ang sarili mo eh. Kahit na
nasasaktan ka, basta makita mo lang na masaya ang taong mahal mo, kahit masakit magiging masaya ka
para sa kanya. Ikaw hindi ka pa ata nagmamahal eh.” I gave him a cold stare pero umiling iling lang siya.
SHOT!! BAKIT GANUN?? ANG INIT SA PAKIRAMDAM?? EPEKTO BA TO NG PAGTUNGGA NG ALAK??
“heaven, bakit ganun? All my life puro kasinungalingan? Akala ko, yung kinalakihan kong parents, yun
ang tunay kong mga magulang. Tapos, nagulat nalang ako na may kakatok sa pinto namin isang araw at
sasabihing ako daw ang anak nila. Sila daw ang tunay kong mga magulang? Ang galing noh!! Tapos
ngayon naman, sasabihin niya na hindi niya ako minahal. AY MALI!! MINAHAL NIYA AKO PERO BILANG
KAPATID?? How ironic!! He’s inlove with his sister and she treats his girlfriend as his sister??
Hahahahaha...” hindi ko na alam pinagsasasabi ko, basta gusto ko na mawala itong sakit na to!!
“tara sayaw tayo!!” wahahahaah.. feeling nasa bar? Hinila ko si heaven papunta sa isang maluwang na
space sa bahay nila and we started dancing. Hindi ko alam kung part pa ba yun ng imagination ko pero,
narinig ko na may background music kami. Just the way you are pa nga ni bruno mars ang tugtog eh.
Psh!! Classic.
Biglang nagchange ang kanta sa isang sexy dance. Hindi ko alam ang title pero, parang napapasayaw
nalang rin ako. Bigla akong napahawak sa leeg ni heaven and i suddenly look in his eyes. Parang ngayon
ko lang nakita na ang ganda ganda pala ng mga mata niya. It was like shining in the dark. Unti unting
bumaba ang tingin ko sa labi niya. Ang pula pula at parang ang sarap halikan. Iniisip ko palang pero,
naitulak ko na ang leeg niya papunta sa akin and we we’re kissing.
Parang bolta boltaheng kuryente ang dumaloy sa katawan ko. i was like addicted to his kiss. Hindi pa
kami nagkikiss ng ganito ni winter. Napapikit ako sa halikan namin. He is responding to my kisses.
Naramdaman kong hindi na nakasayad ang paa ko sa lupa. Yun pala karga karga na niya ako.
I felt that we entered a room and he gently place me to the bed without breaking our kiss. Pero, maya
maya, naramdaman kong humiwalay siya. Napadilat ako at tinignan ko siya.
“mali to summer.” Napayuko siya at umiling ako.
“what’s wrong with this? Fiance kita right? At sabi mo kanina, i don’t know how to love, well then, whoy
don’t you teach me how to love you and i’ll teach you how to love me?” nagsmile siya sa akin at
hinalikan niya ulit ako.
CHAPTER 30- UNEXPECTED THINGS
HEAVEN’s POV
Wala na. Kanina pa daldal ng daldal tong si summer. Siguro ang sakit sakit talaga para sa kanya na
malaman na hindi siya mahal ni winter. Kung ako ang tatanungin niyo, matagal ko nang alam. OO, nasa
america palang kami alamko na ang relasyon nila.
I was planning to talk to autumn at that time. Kaso nakita kong nakabukas ng konti ang pinto. Narinig
kong may kausap siya sa laptop niya. Hindi ko lang masyadong marinig basta ito ang natatandaan ko.
FLASHBACK
“hi pangs.” Nasa kausap niya pangs niya? Papasok na sana ako, pero biglang sumagot yung kausap niya
sa laptop.
“hi chubs. Musta ang school.” Napahinto ako sa likod ng pinto. Alam ko mali ang makinig sa usapan ng
iba pero, hindi ko mapigilan.
“ok lang naman kuya. Masaya.” Kuya? akala ko ba pangs niya ang kausap niya? Bakit ngayon kuya
naman? Naguguluhan ako.
“i love you, kuya.”
END OF FLASHBACK
Unti unti pang luminaw ang lahat nung incident na kinuwento niya na nagbreak na sila ng pangs niya.
Kinuwento pa niya na may girlfriend daw si pangs niya. Iyak pa nga siya ng iyak sa akin eh. Tinanong pa
niya ako kung paano daw kung mainlove ang magkapatid. Parang doon lang luminaw ang lahat.
Haayysss.. ang sakit sakit lang.
“summer, tama na yan, madami ka nang nainom.” I tried to get the bottle from her hand pero iniiwas
niya sa akin.
“ano ba? Diba dapat, malungkot ka rin kasi nalaman mo na inlove ang girlfriend mo sa kuya niya? Na
hindi ikaw ang mahal niya? Ano kaba heaven? Wag ka ngang martir diyan. Dapat gumagawa tayo ng way
para mapaghiwalay sila.” Hindi lang niya alam kanina pa ako nakapagthirteen hell shots pero parang
walang epekto. Hindi lang niya alam matagal na akong nagdudusa. SHIT LANG!!
“bakit pa? Kaligayahan ko ang kaligayahan niya. Mahal ko siya kaya ko siya pinapakawalan. Alam mo,
ang true love kasi, hindi selfish. Kung mahal mo ang isang tao, happiness niya ang iisipin mo at hindi ang
happiness mo. Gets mo? Kaya ikaw tama na ang drama. Matulog ka na.” Nakita ko siyang napangiti sa
sinabi ko. dahil siguro sa kalasingan, hindi na niya napansin na naglipat na ako ng the bar sa isang baso.
“hahahaha... kaya ka nga nagmamahal diba? Kasi gusto mong maging masaya? Bakit happiness niya ang
kailangan mong isipin?” napaubob siya sa counter. Akala niya may laman pa yung bote, pero hindi niya
alam tinutungga ko na. Wew!! Ano ba to!! Parang bigla akong nainitan? Wala bang aircon diyan?
“hmmm... alam mo kasi, kapag nagmamahal ka, hindi mo na kayang isipin ang sarili mo eh. Kahit na
nasasaktan ka, basta makita mo lang na masaya ang taong mahal mo, kahit masakit magiging masaya ka
para sa kanya. Ikaw hindi ka pa ata nagmamahal eh.” She gave me a cold stare. Napailing nalang ako.
SYET!!! ANG INIT TALAGA!! Tinignan ko ang aircon pero, parang dumodoble na paningin ko? tangna
lang!! Nakathirteen hell shots ako walang tama, tapos the bar doon ako tinamaan? Ganun ba talaga
kapag broken hearted??
Nanahimik nalang si fiance? Wow!! Fiance talaga? Pinanindigan? Hahahaha. Ewan ko ba!! Ang gulo gulo
ng buhay namin.
“heaven, bakit ganun? All my life puro kasinungalingan? Akala ko, yung kinalakihan kong parents, yun
ang tunay kong mga magulang. Tapos, nagulat nalang ako na may kakatok sa pinto namin isang araw at
sasabihing ako daw ang anak nila. Sila daw ang tunay kong mga magulang? Ang galing noh!! Tapos
ngayon naman, sasabihin niya na hindi niya ako minahal. AY MALI!! MINAHAL NIYA AKO PERO BILANG
KAPATID?? How ironic!! He’s inlove with his sister and she treats his girlfriend as his sister??
Hahahahaha...” halatang lasing na siya. Papikit na kasi ang mga mata niya. Napansin ko rin na tumutulo
na ang luha niya. Pero hindi niya ata napapansin.
“tara sayaw tayo!!” hinila niya ako sa may malaking space ng bahay namin. Bigla kong pinatugtog ang
cellphone ko. nakashuffle kasi kaya biglang just the way you ar ang tugtog. Bagay na bagay sa kanya.
TAE!! BAKIT GANUN?! BAKIT PARANG ANG GANDA NI SUMMER? BAKIT NGAYON KO LANG NAKITA NA??
SHIT!! LASING KA LANG HEAVEN.
Natapos na ang kanta at biglang nagchang sa rolling in the deep ni adele. Bigla nalang napasayaw si
summer, then napahawak siya sa batok ko.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Tae!! Ano to?? Bakit ganun? Kasama sa beat?
Ang pungay ng mga mata ni summer dahil sa kalasingan. Pero, iba yung ngayon eh. She is staring at me
and so am i. Unti unting bumaba ang tingin ko sa mga labi niya. I want to kiss it. Nagulat ako dahil bigla
niya akong tinulak at nahalikan ko siya. Instead of stopping it, para bang may sariling utak ang mga labi
ko and it began to respond to her kisses.
Parang nawala na ako sa ulirat. Kinarga ko si summer papunta sa kwarto ko. i slowly placed her in my
bed.
“mali to summer.” I told her after i cut our kisses. Parang nawala ang kalasingan ko sa nangyari.
“what’s wrong with this? Fiance kita right? At sabi mo kanina, i don’t know how to love, well then, whoy
don’t you teach me how to love you and i’ll teach you how to love me?” i smiled at her and kissed her
agian. ARRGGGHHH!! BAHALA NA.
Then, it just happened.
I just woke up with summer on my side....
CRYING....
SUMMER’s POV
“what’s wrong with this? Fiance kita right? At sabi mo kanina, i don’t know how to love, well then, whoy
don’t you teach me how to love you and i’ll teach you how to love me?” nagsmile siya sa akin at
hinalikan niya ulit ako.
It was a gentle kiss. I gently carressed his back. His kisses started to travel down to my ear as he began to
nibble it. This make me moan. Ano ba tong nangyayari. Alam kong mali pero, bakit parang may urge na
ituloy ko?
Heaven slowly slipped his hands under my shirt and started to carressed my tummy that makes me
moan louder.
Bumaba ang mga halik niya sa lleg ko andit gives me a thousands of electric volts. Hinawakan ko ang
dulo ng shirt niya and slowly undressed him. We were both naked and panting heavily, catching for
breath.
When we already undressed each other, he stared at me and smiled.
“wag mo akong tignan.” I cover myself with my bare hands.
“wag mong takpan. You’re sexy.” Pakiramdam ko namula ako sa sinabi niya. He stared kissing me again
down to my breast. He played it with his mouth. Para akong mababaliw sa ginagawa niya. Idagdag mo
ba yung paghimas niya sa tiyan ko. nung nagsawa na siya, he again planted a kiss in my lips and started
to touched me down there.
“he-heaven.. ahh” he stopped kissing my neck but i could feel his breath.
“i love it when you say my name.” Tinignan niya ako sa mga mata. I could see nothing but desire and
love? Huh?! Saan nang galing ang love author?! Iniwas ko ang tingin ko sa kanya and i heard him giggle.
He started to carressed my legs with his freehand which makes me turned on. He then kissed me down
there.
“ang ganda mo summer.” He said before he started to play with me. I started to feel wet as he started to
play with his tongue.
When he is done doing his business. He again placed his self on top of me. Napatingin ako sa kanya. I
began to look at him until i reached there. I gasped sa nakita ko. napaiwas tuloy ako ng tingin.
“ok ka lang?” napatingin ako sa kanyang mata. I nodded.
“a-ano... ka-kaya ko ba?” napalunok ako sa tanong ko. what the eff? Ano daw?? Kaya ko ba??
Hahahaha... ano ba summer!! Baliw ka na talaga.
“itutuloy pa ba natin?” i nodded. Hinalikan niya ulit ako then he slowly slipped his self to my entrance.
Nakaramdam ako ng sakit kaya napatigil siya.
“ayos ka lang.” I nodded. “ituloy mo na.” Damn!! Ano ba yan summer. Feeling ko ako ang nag iinsist ng
ginagawa namin. I again felt him trying to enter and he succeeded. Naramdaman kong ang sakit. It was
like something is being torn apart.
He started to kiss me and carressed my breast. Parang nawala ang sakit na nararamdaman ko. he began
to move when he felt my responses.
Wala kang maririnig sa buong kwarto niya kundi puro moan and groans lang namin.
“heaven...”
“summer...”
We both reached our climax saying each others name.
“thank you.” He told me and then i felt asleep.
***
Shit!! Ang sakit ng ulo ko. napabangon ako sa kama ko. inikot ko ang paningin ko.
TEKA?! HINDI KO KWARTO TO AH!!!
Tinignan ko ang paligid at lalong nanlaki ang mata ko. my clothes are scattered everywhere. Bigla kong
naalala ang lahat ng nangyari kagabi. Naramdaman kong ang sakit ng ano ko.
Naiyak ako nung naalala ko. nakakainis!! Ang tanga tanga ko.
“SUMMER”
BONUS CHAPTER- SPRING’s LOVE STORY
SPRING’s POV
“oh, problema mo bat ka nagpainom?” nakakagulat talaga to si luke. Bigla bigla nalang ako kokontakin
tapos sasabihing uminom kami. Abnormal psh!!
“alam na ni summer.” Napatingin ako sa kanya and any moment, he was going to cry.
“nag away sila ni autumn at galit si autumn sa akin kasi sinaktan ko daw ang bestfriend niya. Ang gago ko
lang.” Natatawa na parang baliw si like. Grabeh!! Kawawa naman sila. Buti pa ako easy easy lang ang
lovelife. Puro fling lang. LOL
Nung lasing na si winter, sinakay ko na sa kotse ko at ihahatid ko na sa kanila. I was going to start the car
nung biglang nagring ang phone ko.
Calling....
Dahlia
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Huy heart. Wag ka magulo. Tawag palang excited kaagad??
Sige, calm yourself spring. sagutin mo yung tawag kundi lagot ka diyan.
“hello?”
(*sniff* punta ka dito. *sniff*”)
O.O umiiyak siya?! Bakit kaya?? Anong nangyari?
“oo teka sandali lang. Papunta na ako diyan.” Binaba ko kaagad yung phone tapos dumiretso na ako kila
luke at binaba siya. Wala nang palipaliwanag kay tita basta pupuntahan ko na si dahlia.
“DAHLIA!!!” binuksan ko kaagad yung pinto ng condo niya. Napatingin siya sa akin tapos may hawak na
tissue. Katabi niya ang tissue box tapos andaming pagkain sa center table niya.
“ano nangyari sayo bakit ka umiiyak sa phone.”
“*singa* nanunuod ako ng chick flick ee. Yayayain sana kita kaso bigla mo akong binabaan. Grabeh hindi
mo tuloy naabutan yung a walk to remember. Naiyak ako kasi.. waaaaaahhh!! Namatay si Jamie...”
grabeh!! Akala ko naman nakipagbreak sa kanya ang boyfriend niya.
“geez!! Akala ko naman kung ano na. Uuwi na ako.” Tatayo na sana ako nung bigla niyang hinawakan
ang laylayan ng shirt ko.
“mamaya ka na umalis. Nood muna tayo please?”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Para akong nahypnotize kasi napasunod niya ako kaagad. Kailan ko ba unang naramdaman yung ganito?
FLASHBACK
Six years ago.....
“geez. Luke. Let’s go!! We still have to enroll ourselves to our school. Even though we own it, we still
have to follow the process of enrollment.” I peek in luke’s room and he is busy with his cellphone.
“sige na chubs, ang kulit ni spring eh. I love you. Ingat ka diyan ha. I miss you too. Bye.” Geez. Now i
know what’s taking him too long.
I just went down stairs and wait for him. When he is walking towards me, he is still holding his phone
texting someone.
“maddi again?” he shook his head. “si summer.” I just stand up and follow him.
“playboy. Psh.” I mumbled.
“hoy narinig ko yun spring ha. Ikaw kaya diyan ang playboy.” Wee were like little kids arguing.
“geez. I dont have any girls around me. But you? Geez. You have two girlfriends.” Hahahaha... i really
like teasing luke alot. He is turning as red as an apple.
“sino may dalawang girlfriend?” we both look whose talking and we suddenly stopped arguing.
“huy!! Sino ang may dalawang girlfriend spring?” summer is looking at me innocently.
“si-siya love. Si spring dalawa ang girlfriend.” I looked at luke and he looked at me as if pleading me to
agree with his plan.
“yeah right. C’mon guys, let’s go to school. We will be late.” I really hate covering him up.
At school....
It’s been a week since the semester started. I really have to look for my tutor in speaking in tagalog. I
should start looking.
“tol, sure ka dito? Me papatol ba diyan sa poster mo?” i gave look a deadly stare.
“of course. Err!! I don’t know.” After we posted it to the bulletin board we headed to our room.
The day went on smoothly. Until to our last period.
Calling....
Unknown number
I stared at my cellphone for quite a long time until luke started bugging me.
“sagutiin mo na. Baka yung tutor mo.” i then click the accept button.
“hello?”
(hello?)
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
What was that? What had just happened?
(uhmmm.. ikaw ba yung naghahanap ng tutor? Ano gusto ko kasi mag apply) i heard a girl’s voice on the
other line. It was like a sweet voice and i starting to like it? Huh??
“yeah. Let’s just meet at the cafeteria later. I still have a class today. Uhmm.. what’s your name again?”
(dahlia. Sige. Kita nalang tayo. Waaaahhh!! Nakakanosebleed ka namang kausap.)
I just giggled at what she said. I just hang up and i waited for our time that’s like a thousand years to
come.
*rrrrrrrrrriiiiiiiiiiinnnnnnnnnnggggggggggggg*
Finally. I run fast towards the cafeteria and look for err... dahlia?? But wait i dont know what she looks
like.i called her and i looked around the cafeteria.
“uhmmm.. dahlia, where are you exactly?” i looked around and i spotted a girl holding a phone.
(malapit sa bintana.) i slowly walked towards the girl and she looks at me.
“da-dahlia?” he looked at me and smiled.
“yeah. Lika upo ka.” Well, she has a white complexion and has a cute black eyes, a brown curly hair and
a ribbon on top if it.
“so, isa akong dean’s lister, a valedictorian on haigh school at first honor noong grade school. Ano bang
subject ang gusto mong ipatutor sa akin? Science, physics, biology, chemistry? Calculus, trigonometry..
ano?” i was just staring at her. what the eff is she talking about. I dont need her for those subjects.
“well, you just need to tutor me in speaking tagalog.” I whispered to her. her jaw dropped literally and
suddenly.
“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHA.”
Geez!!! =_______= i just found a crazy tutor. Can i talked tagalog soon if she’s my teacher??!! Geez!!!
DAHLIA’s POV
Anubey!!! Konti nalang papalayasin na ako sa condo ko.. nakakainis naman kasi yang landlady ko eh.
Waaahhh!! Short na short ako sa padala ni mommy. Naglalakad ako nang may nahagip ang paningin ko
sa perephiral vision ko kaya napatigil ako.
WANTED:
TUTOR
Call: 09*********
Agad agad kong kinontact ang number. Hanbayan!! Ang tagal sagutin?? Tsaka hello?? College na ang
hina hina pa sa mga subjects. Partida!! Puro minor palang yan pano na kapag major.
(hello?)
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Huh?? Ano yun?? Bakit ganun?? Ang cute ng accent niya!!! ^^ pero bakit ganun yung tunog ng puso
ko?? kakaiba?? Di kaya may heart attack na ako O.o
Ang manly ng boses niya. Parang naiimagine ko tuloy kung anong itsura niya. Siguro pang matinee idol
to!! Kyaaaahhh!! Yung mga tipong jake cuenca di kaya aljur abrenica. GOSH!! Ang landi koo!!
“hello?”
“uhmmm.. ikaw ba yung naghahanap ng tutor? Ano gusto ko kasi mag apply.” Yeah!! Wahahahaha.. ang
sarap landiin nitooo!! Hahahaha.. pero may boyfriend ako >.< behave dahlia San Jose.. behave!! Cute
kaya ng boyfriend mo.. wahehehehe.
(yeah. Let’s just meet at the cafeteria later. I still have a class today. Uhmm.. what’s your name again?)
nyay!!! Englisherong frog?? Wahahahaha... nakakanosebleed naman neto. Pero bakit naiintindihan niya
ako kung spokening dollar ito?? Hahahaha. Ewan nakakabaliw to kausap.
“dahlia. Sige. Kita nalang tayo. Waaaahhh!! Nakakanosebleed ka namang kausap.” Narinig ko siyang
napatawa sa kabilang linya. Tapos binaba na niya. Ang cute naman niya tumawa.
Pumunta na ako sa cafeteria. Doon ako pumwesto malapit sa bintana. Di din siya pasaway noh!! May
klase sumasagot ng tawag? Wahahahah.. mas pasaway pala ako, kasi ako ang tumawag.
*rrrrrrrrrriiiiiiiiiiinnnnnnnnnnggggggggggggg*
Ayan!! Nagring na ang bell!! Hindi ba niya alam, hindi dapat pinaghihintay ang babae? Anubayan!!
Ipapabili ko talaga sa kanya ang buong cafeteria. Nakakagutom kaya!!
*dahlia, i love you.
Dahlia, i love you*
Napatingin ako sa cellphone ko. ang cute noh!! Boyfriend ko yung nangsasalita. Tapos yung sa kanya
naman, Justin i love you. Boses ko naman. Wahahahha.. kinikilig akoo!!
Tama na kalandian. Sinagot ko na ang phone ko.
(uhmmm.. dahlia, where are you exactly?)ay ganun kaagad?? Medyo cold yung tone niya pero medyo
hinihingal. Saan ba ang building na ito at parang tumakbo pa?
“malapit sa bintana.”nakarinig ako ng yabag na papalapit kaya napatingin ako. Woaaahhh!! Siya ba yung
famous na spring flint?? Waaaahhh!! Crush ko kaya siya!! Siya kasi ang may ari ng school na ito tapos
palagi ko rin siyang nakikita kasi parang nagtitrain na siya sa pamamahala nito.. grabeh!!! I can’t believe
it!! Pero pakipot dahlia.
“da-dahlia?” he looked at me and smiled.
“yeah. Lika upo ka.” Ayan. Casual lang, pero ove!! Yung puso ko tatalbog na ata papalabas ng dibdib ko.
“so, isa akong dean’s lister, a valedictorian on haigh school at first honor noong grade school. Ano bang
subject ang gusto mong ipatutor sa akin? Science, physics, biology, chemistry? Calculus, trigonometry..
ano?” nakatitig lang siya sa akin. Anong mali sa sinabi ko? masyado ba akong show off?? Syempre diba,
kung kailangan mo ng tutor dapat matalino talaga?
“well, you just need to tutor me in speaking tagalog.” Binulungan niya ako. Teka?? Tagalog lang ang
ituturo ko sa kanya?! Pft-“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHA.”
***
SPRING’s POV
“arrrrgghh!! Why do i have agree with her conditions?!” luke is just staring at me. He is quite confused.
We were sitting on their dining table for about an hour and yet, i still can’t tell him my problem.
“seriously spring, pumunta ka lang ba talaga dito para lang magdabog at hindi ipaalam sa akin ang
problema mo?” i just stared at him. Waaahh!!! I want to speak tagalog sooner and dahlia is my key.
“i-i already got my teacher in tagalog language.” I finally confessed.
“oh edi maganda. Anong pinuputok ng butchi mo diyan?” he drinks the content of his glass.
“butchi?? What’s a butchi luke?” i asked innocently. Luke gave me a stare and finally laugh.
=____________= geez.
“hahahahahahaha... ang... hahahahahaah... ang inosente mo pre... hahahahaha.. tanong mo sa teacher
mo.” I just shake my head. His worse than before.
The next morning, i have no class. Just like what we’ve decided, we will always have our class in her
condo ( she doesn’t like in my place because according to her, i might rape her, AS IF!!) every Friday and
Sunday because, we both dont have any class.
“geez!! It’s my first time to go to a girl’s pad.” I mumbled to myself. Why do i have to follow her
anyways? She needs money. BUT I NEED HER TO TEACH ME!! Waaaaahhh!!!
I rang the bell and she opened the door.
“waaahhh good thing dumating ka kanong pandak.” What did she called me?!
“what did you just called me?!” i was pointing to myself. She just gave me a smile and a peace sign.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
What was that?? My heart beats so fast again. What the eff??
“lika pasok ka.” She opened the door wider and i walked inside her place. I looked around and i can say
she has a good place. It is painted with blue and white. An abstract painting is hanging on the wall. Her
furnitures are a variety of blue and white. There is also a stairs going upstairs.
“huy!! Anong tinitignan mo diyan?? Walang multo dito noh. Lika.” She pulled me to her kitchen where
there is a dining set for four people. It is located in the middle of her kitchen.
“lika, na magstart na tayo.” We sit in the dining table facing each other.
“sige, ano to?” she showed me a flashed card.
“psh!!! An apple. Are you making me dumbed?” she just rolled her eyes.
“baliw ka talaga?? Tagalog tanong ko diba?? Kaya dapat tagalog din sagot mo!! Maliwanag??” she
shouted at me... geez!!! I dont want her to be my teacher anymore =_________________=
DAHLIA’s POV
Ang boplaks naman nitong kanong pandak na ito. Paulit ulit nalang kami sa mga furnitures dito sa bahay
hindi parin matandaan.
“oh ano to?” turo ko sa lababo. Pag ito hindi parin masasagot ng tama, dadagukan ko na to!! Aba!! Ang
usapan lang namin 1000 per hour dalawang oras na ata kami dito.
“psh!! Sink!!” pigilan niyo ko!! pigilan niyo ko!! sabi kong kapag tagalog ang tanong tagalog ang sagot eh.
“oh alam ko sink yan, ano sa tagalog?” napaisip ang loko. Pigilan niyo ako... waaaaahhh!!!
“uhmmm... uhmmm... la-lababow?”
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Waaaahhh!! *gulp* bakit.. hindi joke lang yun, hindi ko iniisip na cute siya.. kasi eh!! Oo na alam ko nang
gwapo siya wag na ipaalam sa akin.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at pumunta sa lamesa.
“haist... ang hirap mo turuan. Suko na ako sayo. Ok lang kahit hindi ka na bumalik sa susunod.” Nilahad
ko yung kamay ko.
“what’s that?” tinignan ko siya. A cold, deadly stare.
“bayad mo. Ano sa tingin mo may libre pa sa mundo?” bigla siyang dumukot sa wallet niya.
“here.” Nanlaki ang mata ko sa inabot niya.. biruin niyo, 5k?!
“bakit 5k kaagad??” tinitigan lang niya ako.
“psh... two thousand for today, then the remaining is an advance payment for tomorrow.” Tapos iniwan
na niya ak.. waaaahhh!!! Yes!!!! May pandagdag na ako sa pambayad ko dito sa bahay.. wahehehehe..
galante naman pala eh.
SPRING’s POV
Psh.. that dahlia, she is really annoying. She keeps on telling me to answer her in tagalog. The eff!! I dont
know how to speak in tagalog that’s why im asking her to teach me, where’s her brain by the way?
“huy!! Kanina ka pa nakasimangot diyan.” Luke suddenly put his arms around my shoulder with a wide
smile glued on his face.
“wala...” i dont know if i said it with the right accent. I look at luke and his eyes are so big as if he was so
amazed.
“wooaaahhh!! Ulit nga spring... grabeh!! Nakakaisang session palang kayo nung tutor mo.. sino nga ulit
yun?”
“dahlia?” i just made a poker face (lady gaga lang spring?!) and stared in front. We were at our usual
place here in the garden, cutting class. Geez!! Our subject is so boring so dont asked anymore.
“woaaahhh!! Di nga?! Dahlia?! As in dahlia san jose?” i looked at him. As if he knows dahlia.
“why? What’s wrong?” he just shake his head.
“wala. Siya lang naman ang nag iisang nag-aaral dito sa school niyo na pinag-aagawan ng UP< ateneo, la
salle at UST pero, dito niya parin pinili sa school niyo. Ganun siya katalino.”
My eyes got widened. I didn’t realize she is so smart. Well, this university we owned is not just an
ordinary university. It is an international university and almost prestigious people study here.
“i don’t care.” I told him coldly.
“alam mo, maganda siya.” I nodded. That’s true, she’s beautiful and charming.
“mabait.” I disagree. Dahlia + kind = error. She’s not kind, she’s a monster.
“bakit? Hindi ka sumasang ayon?? Tinatalian ka ba niya kapag nagtuturo siya?” is he joking around?
Psh!! It’s not funny.
“anong sinabi mo kanong pandak ka? Hindi ako mabait?!” i almost loss my consciousness when i heard
her voice.
“no-nothing...” she stared me at. A deadly stare.
“nga pala. Wag ka munang pumunta sa condo bukas. Wala ako eh. Nandun ako sa bahay ng boyfriend
ko.”
“boyfriend?!” luke and i said in unison.
I don’t know what happened but i felt something inside. It feels like someting is pricking my heart.
“oo bakit, bawal ba akong magboyfriend?” she raised he right eyebrow and stared at us. I avoid her
stare at me. It feels like staring at her is giving me a heartache.
‘HEARTACHE?! WHERE THE EFF DID IT CAME FROM?!
“sige, babye na!!!” she waved us goodbye and i followed her with my eyes.
***
What the eff is happening to me? Why do i feel this way whenever she’s around? I hate this feeling.
I was staring at the ceiling, thinking what is she doing right now. WHAT THE!!! Why am i thinking about
her anyway?
I went to my study table and i accidentally pick up the dictionary she gave me.
I began reading some few words.
Arggghhh!!! I can’t understand anything because, i can’t think that they are doing that... that.. arghhh!!!
Whatever are they doing, i don’t effin’ care.
DAHLIA’s POV
Wiiieeee!! Magkikita na kami ng boyfriend ko!!! sa ibang bansa kasi siya nagtatrabaho.YUP!!
nagtatrabaho na siya. Nasa 19 na siya at kakapunta lang niya doon. Actually, kakagraduate lang niya last
year at childhood friend ko siya. Ininvite niya ako sa bahay nila. Sa wakas, after 6 months, ipapakilala na
niya ako sa family niya.
Napagdesisyunan namin na sa starbucks nalang magkita. Ang tagal ko na siyang hinihintay sa wakas
dumating na rin.
“hi baby.” I was going to kiss him pero umiwas siya.
“uhmmm... dahlia, pwede bang dito nalang tayo?” iniiwas parin niya yung tingin niya sa akin. Tatanggi
pa sana ako pero, inupo na niya ako sa isa sa empty table.
“teka, diba sabi mo may gathering sa bahay niyo? Baka malate tayo.” Alam kong may mali sa inaakto ni
justin pero parang dinedeny ko parin sa sarili ko.
Hinawakan niya ang kamay ko sa table at pinisil. Tinignan ko siya. There is care within his eyes, care,
pain, and sorry. Parang alam ko na kung saan ito tutungo, bakit pinapatagal pa niya?
“ano gusto mong orderin?” umiling lang ako. I smiled at him.
“ano ba gusto mong sabihin justin? Just say it directly.” I smiled. Syet lang!! Ang sakit sakit. Kung masakit
magpakatanga, mas maskit kapag nagpakatotoo ka. Mas masakit pala kapag mulat na mulat ang mata
mo.
Narinig ko siyang huminga ng malalim. “le-let’s broke up.” Parang naging cue yun ng mga luha ko para
magkarerahan sa pagbagsak. Pinunasan ko ang luha ko with my freehand and face him with a wide
smile.
“ba-bakit?” iniwas niya ang tingin sa akin.
“kailangan dahlia.” I looked at him. Parang labag din sa loob niya ang mga pinagsasasabi niya.
Hinawakan ko rin ang kamay niya. “hihintayin kita.” Napatingin siya sa akin at ngumiti.
Kahit ano pa ang rason niya, tatanggapin ko. mahal ko siya. Mahal na mahal.
***
SPRING’s POV
“wahahahahahahahahha.... bwahahahahahahahahahahaha.....” here she goes again, whit her infinity
laugh.
“ohh... common dahlia, i want to go home early. I still have a date.” I told her to excuse myself from this
humiliation. Who the heck did thought of this crazy tongue twisters anyway?
“weeehhh?? May date ka?! Sino kaya ang nabola mo?” she is still smiling at me, as if she’s teasing me. I
just rolled my eyes and ready to walked out the door. Then, suddenly, she grabbed the my shirt.
“joke lang. Ito talaga napakapikon. Lika na nga at ipagpatuloy natin itong sinasabi mong joketime” she
started to mimick me. I just rolled my eyes and removed her hands from my shirt. I can still hear her
giggling. I seated on the dining table and studied the tongue twisters in tagalog.
“mi-minikanikow, ni mownikow eng meynika ng makina ni mownica.” I read soflty, i know that she’s
staring at me trying to hold her laughter.
*dahlia, i love you
Dahlia, i love you*
Now it’s my turn to laugh. only crazy persons will record the voice of her boyfriend and make it their
ringtone. Well, that answers the question. She’s crazy.
“ga-ganun ba? Si-sige. Bye i love...you” i got curious because, it’s like she got disappointed to whoever is
on the other line.
“hey, look at your face.” She’s really frowning. And i think she is really disappointed.
“tigilan mo ako spring panget ka ha. Haaayyyyssss....” wooooaaaaahhhh!! For the first time, she called
me with my first name?! Unbelievable.
“smile, dahlia. Frowning makes you uglier.” I then stuck out my tongue. What surprised me a lote, is that
she didn’t response to me. She’s really iddling.
I grabbed her hands and dragged her out of her condo.
“lock your door. I will be waiting for you outside.” She stared at me curiously.
I just sigh and walked down the building.
After a minute or two, she is running towards my car and hurriedly jumped inside.
“saan ba tayo pupunta?” she asked me but i just answered with a smile. I just want her to enjoy this
beautiful day.
I brought her to the park. She just stared at me like she’s asking me what are we doing here.
“c’mon!! Let’ enjoy this day.” I dragged her out of the car and run through the park. I just want make her
happy. If speaking in tagalog will make her laugh, i will do it even if i am humiliated.
DAHLIA’s POV
Kanina pa kami nagbabike. Hindi kasi ako marunong kaya nakaangkas lang ako sa kanya. Ang ganda
naman dito sa pinagdalhan niya sa akin. May picnic area, tapos may playground pa para sa mga bata.
Marami ding mga flowers sa paligid na nakakaakit ng mga butterflies, dragonflies tsaka iba pang mga
insect. Ang ganda ganda talaga dito. Palagi ko ngang dadalhin si justin dito.
May nahagip ang mata ko... WAHAHAHAHAHAHA... papakainin ko siya niyan *evil grin*
“anowng tawa mow diyan?” nakakatuwa rin siya kasi talagang makikita mo ang effort na magsalita siya
ng tagalog.
“wala. Bleh!! Lika na soli na natin to.” Dumiretso na kami doon sa paradahan ng bike tapos nagbayad na
siya. Bala siya, siya ang nag-aya dito eh di siya ang magbayad.
Hinila ko siya papunta sa hepa lane. Yung tindahan ng mga street foods. Ang dami kaya.. may mga
fishball, squidball,kikiam,chicken ball, kwek kwek, pritong isaw, calamares.. basta name it nanadito...
waaaahhh!! Nakakagutom.
“lika dali, kain tayo.” Kumuha ako ng stick at tinignan na ang mga tutusukin ko.
“pshh!!! Dahlia, if you’re hungry we can eat at jollibee.” Pinipigilan pa niya ako pero ayokong
magpapigil. Hindi naman ako nagugutom na as in gutom na gutom eh. Gusto ko lang yung may malaman
lang sa tyan ko.
“ayoko. Bakit?? May kwek kwek ba sa fastfood??” tinignan lang niya ako. Dahil doon sinubo ko sa kanya
ang fishball.
“ayan!! Tikman ko.. ang sarap kaya. Walang ganyan sa states.” Nakita ko siyang ngumuya tapos parang
nasarapan sa kinakain niya.
“sarap diba?” he nodded at me. Kumuha ako ng stick pati ng lalagyan at binigay ko sa kanya.
“ayan!! Pili ka lang diyan, libre ko.” kinuha naman niya tapos kumuha siya ng tig iisa sa bawat street
foods. Takam na takam siya. Mamumulubi ako sa taong to!! Mahirap na talaga kapag naiignorante.
Nagorder din ako ng gulaman para sa aming dalawa. Paglingon ko, hindi ko sinasadyang matapunan ang
damit niya.
“what the?! Stupid ka ba?” napalingon ako sa babae. The eff!! Ang kapal naman nitong sabihan akong
stupid. Itapon ko kaya sa kanya ang isa pang gulaman na hawak ko.
“sorry ha.” Aalis na sana ako pero, nabigla ako sa lumapit na lalaki sa amin.
“ok ka lang babe?”
“ja-justine?!”
SPRING’s POV
Where the eff is that annoying girl?? I lloked around and saw her talking to a girl and a boy about our
same age.
I slowly walked towards them. I was about to talked when i saw, dahlia crying.
“*sniff* si-sino siya?” i keep on exchanging glances with her and the boy who’s head is bowed down.
“wag ka naman mag eskandalo dito dahlia.” The boy tried to hold dahlia but she doesn’t let him.
“sino siya justin?’ i felt like i was watching a scene from a movie. Dahlia is crying and i could see that she
is really hurt.
“babe, who are they?” i suddenly interrupted. They are all staring at me. I just walked towards dahlia
and placed my arms around her shoulder. She’s staring at me, like she’s asking me, what am i doing.
“dahlia sino siya?” the boy is pointing at me. This made my blood boils. I don’t know what the eff is
happening to me, but i want to hit this man for making dahlia cried.
“im his boyfriend. You are?” i offered him a hand but he just stared at me furiously.
“boyfriend? Talaga?! Ako ang boyfriend niya.” I just smirked.
“really? I doubt. As far as i know, i am engaged to this girl. I guess, she just played unto you. And that’s
fine with me.” I wiped dahlia’s tears and looked into her eyes and kissed her.
I heard them left then i let go. She just stared at me and stormed off. I just paid for what we’ve ate and
followed her.
DAHLIA’s POV
Ano bang pinagsasasabi niya?! Alam ba niyang lalo lang kaming magkakagulo ni justin?! Nakakainis siya!!
Bakit kailangan niya akong halikan sa harap ni justin? Ganun ba ako kahina at kailangan pa niya akong
saluhin sa kahihiyan?! Ganun ba talaga?? Kahit gaano ka katalino, natatanga ka pagdating sa pag ibig.
“dahlia!” someone grabbed my hands at pagharap ko, sinalubong ko siya ng malutong na sampal.
“bakit kailangan mo pang mangealam sa amin ng boyfriend ko? bakit kailangan mong sabihin fiance mo
ako? Alam mo bang magagalit si justin sa akin? Malay mo diba... *sniff* malay mo, cousin lang... *sniff*”
hindi ko na maituloy ang sasabihin ko kasi, nasasaktan na ako. Nasasaktan ako sa kasinungalingang
patuloy kong sinusuksok sa kokote ko.
“shhhh....stop crying. You’re a very open minded person, to the point of being stupid.” Hinawakan niya
ang pisngi ko at hinarap sa kanya.
“he is not worthy of your tears. Stand up dahlia, and have the guts of facing the world without him. He’s
a jerk, and a jerk is not enough for an intelligent and beautiful woman like you.”
*DUDGUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
Natanga ako sa sinabi niya. Para bang tuwang tuwa ang puso ko kasi pinuri na ako. Para bang lahat ng
sakit unti unting nawawala. I feel safe in his hands lalo na nung niyakap niya ako.
“stop crying. Im here for you.”
***
After 2 months....
SPRING’s POV
“ano kaya mo??” i nodded. I was soooo nervous to do this. Hope i could do this right.
“simple lang naman ang instructions diba?” i nodded once again to her question. I was so intensed.
What if i failed? What if it turns the other way around... WHAT IF....
“dahlia, pano kung maligaw ako??” she was taken aback from my words. I was able to speak tagalog
fluently for the past months and yet it keeps on surprising her.
“psshhh.. close your mouth, a fly might enter it.” She smiled at me.
“uy!!! Concerned siya” she told me teasingly.
“yeah. To the poor fly. It might die inside the mouth of an annoying girl like you.” She just stick out her
tongue and gave me the instructions.
“goodluck spring. tandaan mo, bawal mag english.” I nodded again and she patted my back.
Well, after months of teaching me, it is now the moment of truth. Susubukan niya daw kung may
natutunan na ako.
She left me, in the middle of the city and i have to find my way back to her condo. I have to
communicate with the people i will meet. She even get my cellphone or anything that i can use to
contact anyone. Wooohhhh!! Wish me luck.
DAHLIA’s POV
Halaaaa.... asan na ba yun?! Dapat kanina pa siya nandito eh. Haist!! Kinakabahan na tuloy ako. Baka
may kung sino na ang humablot nun sa dilim at nirape.
O.O
Gulp
Hayyy!! DAHLIA JOY SAN JOSE.. andumi ng utak mo!!! Tsaka, diba sabi niya kay maddi daw ang lahat ng
ito. Kaya siya nag aaral magtagalog para pagbalik ni maddi, marunong na siya. Ang sakit naman!!! Pero,
walang biro, sa tuwing iisipin ko yun, parang may kung anong tumutusok sa puso ko. hayysss. Arte
lang!!!
Napatingin ako sa orasan. Past 8 na. Tatayo na sana ako sa upuan ko ng biglang may nagdoorbell.
I was excited to see him succeeded the challenged but to my surprise, it’s not him.
“justin...” bigla niya akong niyakap. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon. Halo halong
saya, lungkot, takot at kaba. Masaya ako kasi nandito siya. Alam kong hihingi siya ng tawad at bibigyan
ako ng explanation sa lahat lahat. Pero, kasabay nun, ang takot na baka gawin niya ulit ang panloloko
niya sa akin. At lungkot..... hindi ko alam kung bakit ako nalulungkot.
“halika sa loob.” I guided him to the sofa. Pagkaupong pagkaupo, hinawakan niya ang kamay ko.
“i want to make it up to you.” Napayuko nalang ako sa sinabi niya. Hindi naman ganun kadali ang lahat.
Pupunta siya dito para lang makipagbalikan? Naramdaman kong hinawakan niya ang mukha ko kaya
napatingin ako sa kanya.
“i still love you.” With that, he slowly moved towards me and kissed me.
*BAM!!*
“dahlia!! Nakauwi akooo!! Nagawa kooo!!!” napatingin kami ni justin sa pintuan. Napatingin din siya sa
amin. Nagkatinginan kami at nag-iwas pareho ng tingin.
“so-sorry for interupting.. bu-bukas nalang ulit.” he step outside my unit. Kailangan ko siyang mahabol. I
have to explain my side to him. Tatayo na sana ako nung biglang may humigit sa kamay ko.
“bakit mo siya susundan? C’mon dahlia, alam kong hindi mo siya boyfriend. Wala ka sa lugar para
magpaliwanag sa kanya.” Then it struck me. Tama siya. Wala ako sa lugar para ipaliwanag sa kanya ang
lahat. Naguguluhan ako. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. ayokong mawala siya sa akin. Bakit
ganito ang nararamdaman ko.
SPRING’s POV
Shit!!! What was that?! They were actually kissing. I just looked at the glass infront of me. I smiled
painfully. I went straight to the bar to get rid of this stupid feeling.
“mahal kita.” It was not so soon until i realized it. Im inlove with him. I didn’t feel this kind of weird
feeling before. I know i’ve told maddi that i love her and im doing this for her but this is a lot different. I
just sigh.
“spring” i dont know if i was hallucinating but i think i heard her voice. I look around and i think she’s
infront of me. I just shake my head and drink the bandy on the glass.
“spring sorry.” She patted my shoulder to catch my attention. Man!! She’s really here. I just held her
hands and she looks at me.
“it’s ok. Wala ka namang dapat iexplain diba?” im right, right? Bakit naman niya kailangang magsorry sa
akin? Damn!!! Im making lame excuses to myself.
“tama ka.” She finally said. Umupo pa siya sa tabi ko.
“alam mo ba, nagkabalikan na kami ni justin.” I can see happiness in her face. If i have to keep my
feelings from her to make her happy, then i’ll do the risk.
I love you, dahlia. Mahal kita. Mahal na mahal.
END OF FLASHBACK
Hayyyssss... parang kelan lang. Pero, hanggang ngayon hindi ko parin nasasabi sa kanya. We became
good friends after everything that happened to us. Pero, malay niyo naman diba, balang araw maging
kami na.
Napangiti ako sa mga naiisip ko. bigla akong napatingin sa t.v screen. I got screwed because, the scene is
the hot bed scene of ryan gosling and rachel mcadams fom the notebook. Napalunok ako at napatingin
kay dahlia.
Pati siya hindi na mapakali.
“uuwi na ako.” Syeeet!! Pigilan niyo akoo!! Baka lahat ng tinatago ko sa nakalipas na anim na taon,
mailabas ko ngayon. Tumayo na ako pero biglang namanhid ang paa ko dagdag pa ng paghila niya sa
akin.
“aaaahhhh!!” we both stumble to the sofa. Nakapikit ako and i felt something soft in my lips. Our eyes
are so close to each other, and i just realize that i am on top of her, KISSING HER.
“dahlia...”
Napatingin kami pareho sa pintuan. It was justin, furiusly looking at me.
***
DAHLIA’s POV
Nakakahiya!!!! Ano ba yan!! Tapos yung scene pa sa tv eh yung churva nila allie at noah!!! Kanina pa sila
nag-uusap sa labas. Hayyssss!! Buti pa patayin ko na tong t.v at mag eempake na ako.
Magmamigrate na kasi ako sa u.s nandun kasi ang lahat ng kamag-anak ko. ako nalang ang hinihintay at
magpapakasal na rin kami ni justin pagkadating dun. Napabuntong hininga nalang ako. Sa totoo lang,
wala naman na talaga akong feelings para kay justin eh. Natatakot lang akong baka ireject ako ni spring
at si justin lang ang naiisip kong pwedeng tumanggap sa akin.
Maya-maya, pumasok na si justin sa condo ko. nilapitan ko siya and he smiled at me.
“sigurado ka bang gusto mong pumunta ng america?” i nodded. Sa totoo lang, nagbabakasyon lang siya
dito para sunduin din ako. Kailangan ko nang ibalik ang feelings ko sa kanya. Alam naman niyang wala na
akong feelings for him and yet, sabi niya ok lang daw.
Siguro, dapat kalimutan ko na ang nararamdaman ko para kay spring. para wala nang gulo.
SPRING’s POV
“lumayo ka na sa girlfriend ko. magmamigrate na kami sa america at doon magpapakasal.” Ang sakit
lang. Tumango lang ako sa kanya. Tama naman siya eh. Dapat matagal ko nang tinigil ko. dahlia is madly
inlove with that stupid jerk, pero eto ako, pinagpipilitan ang sarili sa kanya.
Nagdrive ako papuntang bar. Shit lang!! I am being dumbed without even confessing my feelings.
Haayyysss!! What if sabihin ko kaya sa kanya?? Ano kayang mangyayari?? Sasabihin kaya niya sa akin na
mahal niya rin ako?? Ewan ko!!!
Nagpakalasing ako buong gabi. I even flirt with some girls. Hindi ko alam kung anong oras na ako
nakauwi but i reaaly felt dizzy.
Nagising ako sa phone ko. hindi ko na tinignan kung sino ang tumawag pero, nagising talaga ang diwa ko
nung nangsalita siya.
(spring... nasa airport ako.)
Nagbihis ako kaagad. Ngayon ba sila aalis papuntang america?? Shit it hurts a lot isipin ko palang na
ganun nga.
“antayin mo ako. May sasabihin ako sayo.” Then i hung up. I just have a quick bath and went straight to
the airport.
Dahil sa may shares kami dito, walang kahirap hirap akong nakapasok. I even have the chance to enter
the technician room kung nasaan ang lahat ng cctv camera para madali ko siyang makita. Then i finally
spotted her.
“hey you!!!” napalingon siya sa speaker malapit sa kanya.
Pinipigilan ako ng mga technician pero kailangan kong masabi sa kanya to.
“yeah!! You annoying girl. Stay put.” Agad akong lumabas at pinuntahan kung nasaan siya.
“spring...” hindi ko maexplain ang itsura niya. Hindi ko alam kung natutuwa ba siya o malulungkot kasi
nakita niya ako o maiinis kasi ang tagal kong dumating.
“hey dahlia, listen to me.” I held her face and let my forehead touches hers.
“mahal kita. Mahal kita kahit may mahal ka nang iba. I don’t effin’ care kahit hindi mo ako mahal basta i
just want you to know my feelings for you. Hihintayin kita. Hihintayin kitang sabihin mong mahal mo
ako, even if it takes forever.” I almost whispered to her before i hugged her.
“dahlia...” napatingin kami sa tumingin. Si justin na nakalahad ang kamay. Para bang sinasabi niyang
sumama si dahlia sa kanya. Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at ngumiti sa kanya.
“go for your happiness.” Masakit. Masakit pakawalan ang happiness mo. Pero kung yun lang naman ang
magpapasaya sa happiness mo, why not diba? Unti unti na siyang naglakad papunta kay justin. Ang
sakit. Ang sakit sakit lang isipin na, even though you’ve got everything in this world, may mga bagay na
hindi kayang mabili ng pera. Just like happiness
Pero sabi nga nila diba, letting go, is one way of fighting.
Hihintayin ko siya, even if it will take forever.
DAHLIA’s POV
Angtagal bago magsink in sa akin ang mga sinabi ni spring. hindi ko alam kung matutuwa ako o hindi.
Naramdaman kong may humawak sa kamay ko.
“pwede pang bumaba.” Nasa eroplano na kasi kami at naghihintay nalang ng ibang pasahero. Kung kayo
ang bibigyan ng chance, bababa ba kayo?
“no. Hindi ako bababa.” Nagtaka siya sa sagot ko.
“but why? Alam kong mahal mo siya at mahal ka rin niya. Are you afraid of hurting once again?” umiling
ulit ako then tumingin sa papalubog na araw.
“actually, im not afraid. I just want to test fate.” I looked at him with a smile.
“gusto kong subukan ang fate kung kami ba talaga sa isa’t isa. I will wait for the right time for the both of
us.”
I will wait for him, kahit gaano pa katagal.
CHAPTER 31- SECRETS REVEALED
HEAVEN’s POV
Kanina pa umiiyak si summer. DAMN!! Hindi lang basta nagalaw ko siya. I just took her virginity last
night. Gago ka heaven!! Hindi niyo rin ako masisisi. We were both hurt last night at isa pa, lasing kami.
Tangna!! What a lame excuse. Dapat si autumn ang inisip ko at hindi ang galit ko.
“summer..” i tried to touched her pero hindi parin siya bumabangon sa kama niya.
“ba-bakit *sniff* bakit hindi mo...*sniff* bakit hindi ka *sniff* nagalit sa kanila?” kinuha ko ang mga
damit ko at nagbihis. Taena!! Ampanget naman ng set up namin. I just slept with my childhood friend
last night.
I just sigh. “sinagot ko na ang tanong mo kagabi summer.” Iniiwas kong masabi sa kanya ang alam ko.
baka gamitin niyo yun against sa magkapatid.
“o c’mon heaven!! Im not stupid para hindi malaman na may alam ka!” naupo ako sa kama ko and
started to tell her the secrets of the ramirez’s family.
“hindi sila tunay na magkapatid.”
FLASHBACK
“i’ll tell you a secret but promise me you’ll never tell to anyone.” I nodded.
I am looking intently at a 46 year old man infront of me. Pakiramdam ko malaking bagay ang sasabihin
niya sa akin.
“autumn is my daughter.” Tumalikod siya sa akinat humarap sa malaking bintana sa harap ko. Parang
nabingi pa ako sa mga sinabi niya. Then andaming tanong na pumasok sa isip ko.
“te-teka ho, paano? Kelan? Kanino? Bakit?” hindi ko alam kung saan magsisimula. I can’t gather enough
courage to ask him the questions.
Huminga siya ng malalim. “i-i... i actually had a crush on autumn’s mom. Pero hindi ako ang mahal niya.
She is inlove with what autumn called her dad. Pero, kailangan magpakasal ni enrique kay celestine.”
Nagtaka ako sino si celestine.
“te-teka ho, sino po si celestine?” tumingin siya sa akin.
“siya ang tunay na ina ni winter.” I felt speechless sa sinabi niya. “kung ganun po, autumn and winter are
not blood related?” tumango siya sa akin.
“paano nabuo si autumn?” naguguluhan ako sa family tree ng mga ramirez.
“nung kinasal si enrique at celestine, jackie is hurt so much. Actually, bestfriend ni jackie si enrique pero
hindi niya magawang sabihin kay enrique ang lahat. Nalaman kasi ni enrique na dinadala ni celestine ang
anak niya kahit na hindi niya ito mahal, nagpakasal parin sila. Pero, namatay din si celestine nung
pinanganak niya si winter. Ako at si jackie naman ay nagpakasal. Lumayo kami dito nang malaman namin
ang pagkamatay ni celestine. Gusto kong ilayo siya kay enrique. Pero, behind my back, nag uusap parin
sila. Lalo akong nagalit sa kanila nang umalis si jackie dito sa america at bumalik sa pilipinas at dala dala
pa niya ang anak ko. Hindi ko na rin siya masisisi kasi, sinasaktan ko siya. Sa sobrang selos ko kay
enrique, si jackie ang nasasaktan ko. Jackie planned to annuled our marriage. Hindi ako pumayag. I let
them suffer. Pero ngayon, ngayong nakikita kong naghihirap si autumn, hindi ko na ata kaya.” Napayuko
siya at alam kong umiiyak siya.
Marami paring tanong sa isip ko.
“te-teka po, paano po yung mga documents ni autumn? Yung birth certificate niya, inampon na po ba
siya ni tito enrique?” umiling ito.
“inayos ko ang lahat. Peke ang lahat ng iyon. Mula birth certificate hanggang sa DNA tests nila. I’m still
his biological and legal father. Pati ang citizenship niya. She is born american, pero pinakiusap sa akin ni
jackie, na kahit na hindi kami mag annul itago nalang daw naming tatlo ang tungkol sa pagkatao ni
winter at autumn.”
END OF FLASHBACK
“so, that satisfies the question.” Nilingon ko si summer. Umiiyak siya but i can see grudge in her eyes.
*TOK* *TOK*
Napalingon kami pareho sa pinto. Sumilip ang maid namin.
“sir, nasa baba po si ma’am autumn.” Nagkatinginan kami ni summer. I have to explain everything to
her.
SUMMER’s POV
I smile slyly. I already have my ace against them. At may naisip pa akong magandang plano. Bumaba na
siya para kausapin si autumn. I wont let him interfere with my plans
Nagbihis ako at nagsuot ako ng tshirt ni heaven. Kahit masakit pa ang buong katawan ko, i still manage
to walk and maintain my posture. Nadatnan ko silang nag uusap sa veranda.
“ang totoo niyan autumn... you and wi-winter....” damn!! Hindi niya dapat sabihin!!
“HEAVEN!!” napalingon silang dalawa sa akin. Parehong gulat sa itsura ko. but, i like autumn’s face. I can
feel pain in her eyes. Gustong kong iparamdam sa kanya ang sakit na ginawa nila sa akin.
I cling to heaven’s arms.
“hi bestfriend. Oh!! Hindi na nga pala, hi EX-BESTFRIEND.” Napayuko siya sa sinabi ko. nakita kong
umiiyak siya. Makita ko palang na tumulo ang mga luha niya, it feels like my heart is melting. Ayoko
siyang masaktan pero, nauna siya. Mas sinaktan niya ako.
Tumingin siya sa akin at..
*PAK*
She slapped me. Ang pain sa mga mata niya kanina, napalitan na ng galit.
“that is for pulling my hair yesterday.”bumitaw ako kay heaven at ginantihan din siya ng sampal.
“that is for lying to me.” Nakita kong bumakat ang sampal ko sa kanya. She looks at me once again and
slapped me for the second time.
“that is for sleeping with my boyfriend.” Tinuro pa niya ako. Sa tanang buhay ata namin, ngayon lang
kami nag-away ng ganito ni autumn. Ang pinakamatindi naming ayaw eh nung nasa grade 5 ata kami.
Nagalit siya sa akin kasi hindi ko siya tinulungan sa project niya. Noon, project lang ang pinag-aawayan
namin, pero ngayon lalaki niya. I am really amused on how boys ruined a good friendship. GOOD NGA
BA?
Sinampal ko ulit siya. “that is for having an affair with your brother.” Napayuko siya. Oo, may tinatagong
katarayan si autumn, pero mas nangingibabaw parin sa kanya ang pagiging damsel in distress niya.
Sanay kasi siyang palaging pinagtatanggol ni winter kaya ganun.
*PAK*
She slapped me very hard. Para bang sinasabi niyang gumising ka sa katotohanan. I looked at her, and i
could see sadness in her eyes.
“that is for having doubts in your heart. Mahal ko si kuya, but hindi namin ginawa kung anuman ang
iniisip mo. Masyado ka kasing nagcoconclude. “ i smirked.
“fine, you can have winter. But, to tell you frankly..” lumapit ako sa kanya at bumulong. “magaling si
heaven sa kama.” Namumula na siya sa hiya at galit. Tinignan niya kami ni heaven. Si heaven wala
manlang ginawa para awatin ang girlfriend niya at kampihan ang fiance niya.
“fine!! Magsama kayo.” Then umalis na siya. I just smiled at heaven and walk to the dining area.
“autumn sandali....” narinig kong naglakad siya para sundan si autumn and it makes my heart aches.
Hindi ko alam pero, parang may bara sa lalamunan ko na ang hirap lunukin. Parang may small voice
within me na nagsasabing ako dapat ang kinakampihan ni heaven at hindi si autumn.
“tinaboy ka na nga hahabulin mo pa?” lumingon ako sa kanya at napatigil siya sa pagtakbo at tumingin
sa akin. Lumapit siya sa akin and i could tell that his eyes are really in heat.
“this is all your fault. Kung hindi mo sana sinabi kay autumn ang nangyari kagabi, sana ok kami ngayon,
at bakit suot suot mo ang tshirt ko?!” tinignan niya ako na para bang gusto niyang hubarin ko ang tshirt
niya.
“why not? Besides fiance mo ako. And sorry ka, damay damay tayo dito dre. If i have a complicated and
ruin relationship, so do you.” I smile at him at pumunta sa kitchen.
GOSH!! NAKAKAGUTOM!!!!
***
AUTUMN’s POV
Umiiyak parin ako nung sumakay ako sa sasakyan ko. i don’t know why im i felt so wasted. I feel like im
being betrayed. Ganun ba kasakit kapag nalaman mong magkasama buong magdamag ang boyfriend mo
at ang bestfriend mo? GOSH!! Heaven is not my boyfriend anymore. He just broke up with me. Hindi ko
alam kung umiiyak ba ako dahil sa break up namin, o dahil sa natulog siya kasama si summer o sa sampal
ni summer.
My vision is getting blurred. Ni hindi ko na nga alam kung paano ako nakauwi ng ligtas eh. Lagpas na rin
ata sa speed limit ang takbo ng auto ni kuya. basta pagdating ko sa bahay, i was welcomed by a warm
hug of kuya winter.
“ku-kuya....*sniff*... he...*sniff*... he slept*sniff*.. he slept with *sniff* summer...” i dont know how did
i manage to speak even though i felt like my heart is being torn apart. Ang sakit sakit. Hindi ko na alam
kung saan ko ilalabas ang sakit na nararamdaman ko kaya napipiga ko ang damit ni kuya. wala akong
salitang narinig mula sa kanya. Just a warm hug but it can’t satisfy the sadness i feel.
“shhhh... tama na..” he still has a harsh voice. Halatang kakagising lang niya at idagdag pa ang hang over
niya siguro kagabi. Parang kagabi lang, galit na galit ako sa kanya dahil sa pagsasabi niya ng totoo dahil
natatakot akong baka mawala na nga ang bestfriend ko, just like what’s happening right now.
Naramdaman kong hinalikan niya ako sa buhok. It made my heart melt. Idagdag pa ang pagtitig niya sa
mga mata ko. i could feel nothing but sincerity, love and security in it. He wiped my tears away at parang
magic na temporarily, i felt nothin but love.
Nasa sala lang kami nanunuod ng t.v. to be exact, tom and jerry. Geez =________= i know pambata.
Pero, kahit na ganun pa man kahilarious ng pinapanuod namin, there is still no emotion written in our
faces. Para bang pinapakiramdaman ang bawat sandali. No one dared to speak. No one knows where to
start. And no one knows how to end this.
“mahal mo ba siya?”
Then it struck me. Mahal ko nga ba si heaven? Is that the answer kung bakit ganito kasakit ang
nararamdaman ko? im confused. Hindi ko alam kung anong isasagot ko. is this love or is it just a simple
ego?
SUMMER’s POV
Pagkatapos kong magbreakfast sa bahay nila summer, dumiretso kaagad ako sa opisina ng mga ramirez.
Yes. They have a company now, but i doubt baka galing lang din to sa mga tulong ng tunay na ama ni
autumn.
Nagdirediretso na ako sa opisina ni tita jackie. Nagulat pa nga siya nung makita niya ako eh.
“summer iha, anong ginagawa mo dito?” she kissed me on my cheek and i did the same.
“hindi na po ako magpapaligoy ligoy tita.” Naupo ako sa upuan opposite to hers. I crossed my arms and
my legs before i continue.
“winter and i broke up.”biglang nalungkot ang reaction niya at niyakap ako. Masaya ako kasi nakahanap
ako ng kakampi. Pero, kung miserable ang buhay ko, mas gagawin kong miserable ang kanila.
“want to know the reason tita?” she looks at me and she is so confused.
“your two loving children has a relationship. Not just an ordinary relationship, they are actually inlove
with each other.” I saw her gasped which makes me smirked. Well, i’ve done my part and it’s all up to
them.
CHAPTER 32- INCEST
AUTUMN’s POV
Simula nung sinagot ko ang tanong niya, hindi na kami nag imikan pa. I know, i should’ve lied to him
pero, hindi na maatim ng konsensya ko na magsinungaling pa. Dahil sa lecheng pagsisinungaling na to, i
lost my bestfriends.
FLASHBACK
“mahal mo ba siya?”
I looked directly in his eyes. Tinitimbang ko ang tanong niya. Pero, i just found out that in the past six
years, i did loved him. Nagawa at natutunan kong mahalin ang isang heaven anthony briones. You can’t
blame me for such an act, dahil kung kayo ang nasa posisyon ko, you will probably felt the same thing.
For the past six years, i felt nothing but complete emptiness. Para bang may kulang sa buhay ko but i
can’t determine kung ano yun. Si heaven ang nandun para punan ng yun. He always makes sure to
makes me laugh and wipe my tears away.
I closed my eyes and sigh. “yes, i actually did.”
END OF FLASHBACK
Gabi na pero hindi parin nakakabalik sila mommy from the office. Hindi na pumasok si kuya sa opisina
because he reasoned out of his stupid hang over. Hindi na rin siya pinayagan ni tatay.
“kumain ka na.” I can feel coldness sa pagsasalita niya. Kung dati, kahit hindi pa kami nagkakaaminan ng
feelings, mararamdaman mo ang sincerity and care pero ngayon parang wala na siyang nararamdaman
sa akin.
Pumunta akong dining at saktong pagpunta ko doon, umalis naman siya at nagpunta sa kwarto niya.
Binilisan ko ang pagkain at naghanda ng pagkain niya. Umakyat ako sa kwarto niya at nagdadalawang
isip kung kakatukin ko ba ang pinto niya o hindi.
Paano kung ireject niya ang offer ko?
Am i being unfair to him?
Hindi ko ba masyadong naexplain sa kanya ang totoong feelings ko towards him and heaven.
Aishh!!! Ang gulo na ng utak ko >.<
“what are you doing infront of my room?” i almost jumped in my place when i heard his voice.
Nagkatinginan lang kami and i could see pain in his brown eyes. Pain that could bring tears in my eyes.
And pain that i would love to wipe away.
“i...uhmmm... ku-kumain ka na ba?” iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Ayoko na salubungin ang mga
tingin niya. Nasasaktan akong nakikita siyang nasasaktan lalo na kung alam kong ako ang dahilan ng mga
sakit na yun.
I heard a sigh before he uttered a word. “pasok ka.” Nagulat ako sa naging response niya. I stared at him
for a quite sometime now and before i could react, he started to take the tray and hug me tight.
“aishh!! Wag ka ngang ganyan chubs. Im trying to control my emotion para kunyari galit ako tapos
titigan mo ako ng ganyan?” biglang tumulo ang luha ko. i wanted to asked him kung nagalit ba siya sa
sinabi ko kanina sa kanya pero parang wala akong lakas. Tinignan na naman niya ako sa mga mata.
“mahal kita and kahit iba na ang laman ng puso mo, i’ll do everything para lang mahalin mo ulit ako.”
Napangiti ako sa sinabi niya. I just kissed him on his lips which makes him shut up.
“oo minahal ko ang lalaking nagngangalang heaven anthony briones, way back from north carolina. You
can’t blame me. Siya ang nagbigay lakas sa akin nung mga panahon na wala ka sa tabi ko. but despite
that, hindi ko parin maipagkakaila that my love for you will never be like anyone else. I love you winter
luke ramirez, my brother with all my heart.”
Parang bigla siyang natulala sa sinabi ko and suddenly he just kissed my lips. It was a soft sweet kiss that
made my whole body to heat up. It became so passionate that it’s like im drowning with it.
We were bot catching our breath nung tumigil kami. We looked to each others eyes and planned to
continue our kiss, pero napahinto kami dahil narinig namin ang pagpark ng kotse nila nanay.
“i love you.” He whispered and kissed my forehead.
***
“kyaaaahhh!! Kuya tabi tayo matulog.” Napatingin si kuya sa akin na kakalabas lang galing sa banyo. He
is dripping wet, with a towel on his waist and another one on his shoulder. it was past midnight and i am
here at his room. i don’t know why pero parang biglang uminit ang buong paligid.
Unti unti siyang lumapit sa akin and we were having our eye contact. Dahil sa nakaupo ako sa kama niya,
napahiga ako dahil pilit niyang nilalapit ang mukha niya sa mukha ko. i suddenly felt the soft mattress
beneath.
It’s not that long before i felt his soft lips on mine. Nanlaki ang mata ko sa gulat. Nakita ko siyang
napapikit and i knew the reason why. Naramdaman ko ang boltaboltaheng kuryente mula sa halik niya
hanggang sa pinakadulong bahagi ng katawan ko. it was just a peck but it gives my body a different
effect.
“i love you autumn.” He is looking directly to my eyes. I could see love, passion and desire in it. Gusto ko
mang tumutol sa mga nakikita ko, pero parang imbes na pigilan siya, i teased him to continue.
“i love you too winter.” His smile widened when i called him in his first name. I wrapped my hands
around his neck and pulled him closer to me and continue our kiss.
It was like a minute of kisses when i felt his tongue knocking entrance to my mouth. Nag-aalangan akong
buksan but he nibbled my lower lips which makes me gasped and give him signal to entered my mouth.
My hands started to travel down and so did him.
He traced my jawline and started to nibble my ears which make me moan. Naramdaman ko ring unti
unti niyang tinatanggal ang butones ng pajama ko, while my hands is travelling in his chest. Tinanggal
niya ang pagkakatukod niya sa akin which makes our body closer that’s why i could feel his hardness.
My hand started to travel once again and removed the towel beneath which revealed his manhood.
Napatigil ako nung maramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko, para bang sinisimot niya ang bawat
amoy ko. it gives shiver down to my spine. Bigla kong naramdaman na natanggal na pala niya ang lahat
ng buttones ng pantaas ko and his kisses started to travel all ove my neck down to my breast. He started
to kiss my cleavage and his kiss finally landed on my right breast. Napahawak ako sa balikat niya dahil
hindi ko alam kung itutulak ko ba siya palayo o ididiin pa lalo dahil sa kiliti na dulot ng bawat hawak niya
sa akin.
He gently caressessed my other breast while he nibbled my nipple. Napahawak ako sa ulo niya while he
keeps on kissing my breast alternately.
His hands started to travel again and it slide under my remaining clothes and touched my core. It made
me moan even more. He started to rubbed it which brings wetness in me. Hindi ko malaman kung
itutulak ko ba ang kamay niya o hindi dahil napakapit nalang ako sa batok niya. When he is done playing
with it, he put his hands at the garter of my pajama and looked into my eyes asking for permission to
remove it.
Without a second thought, i helped him removed it and gave him a signal to play my core with his
tongue. He started to caressessed my legs and traced it with kisses while he is looking at me teasingly. I
bit my lower lips when he started to kissed my core. It makes my body arch and i could not control
myself but to dance with the rhythm winter is creating. I just suddenly felt something flowing when he
looked at me again.
“satisfied enough?” parang bigla akong namula sa sinabi niya. Hingal na hingal kami pareho at para bang
parehong naghihintay ng next step.
I kissed him once again and pushed him to bed. I was now on top of him. I started to kissed his neck and
it started to make him harder. Lowered my kiss to his chest and started to travel my hands until i
reached it. I sigh when i finally see it. I touched it and he started to groan. Napatingin ako sa kanya na
parang nagtatanong kung ano ang gagawin ko. i started to move my hands up and down as he sigh
deeply. Bigla niya akong hinila at pinahiga. He is on top of me again and he whispered something..
“don’t do it again. Sa akin mo lang gagawin yun.” I can say my brother is kinda possessive. I giggled on
what he said and he looked intently in my eyes.
“what?!” pagalit niyang tanong. Umiling lang ako at humugot ng lakas ng loob.
“im ready.” I finally opened my legs. Tinignan niya ulit ako sa mga mata. “are you sure?” i nodded. Who
in the earth will i give my virginity? Nothing else but to the person i am with. He is my everything and i
can’t afford to lose or barely have distance with him.
His hardness seek entrance and he finally thrust when he find it. Naramdaman ko ang sakit na parang
may napupunit. He then kissed me and began to thrust again, pero parang napaatras ako kaya napatigil
siya.
“ok ka lang?” tumango ako. “ma-masakit.” I whispered. Nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya.
“let’s stop.” Umiling ako. Huminga siya ng malalim bago muling nagsalita. “i’ll be gentle. Just relax ok?” i
nodded to him.
We kissed once again as he continued to thrust deeper. Naramdaman ko ang pagpatak ng luha dahil sa
hapdi ng nararamdaman ko. he stopped once again and he started to bring back the heat in my body.
When he feel my response, he began to push and pull it which gives a tickling effect for the both of us.
We both started to moan and groan as we both reached our zenith as we were saying each others
name.
“mahal kita autumn.” Naiyak ako sa sinabi ni kuya. now, this is incest. Nakatulog ako sa kakaisip kung
ano ang magiging resulta of coming inside me.
CHAPTER 33- GOING AWAY
AUTUMN’s POV
“kyaaaahhh!! Kuya tabi tayo matulog.” Napatingin si kuya sa akin na kakalabas lang galing sa banyo. He
is dripping wet, with a towel on his waist and another one on his shoulder. it was past midnight and i am
here at his room. i don’t know why pero parang biglang uminit ang buong paligid.
Unti unti siyang lumapit sa akin and we were having our eye contact. Dahil sa nakaupo ako sa kama niya,
napahiga ako dahil pilit niyang nilalapit ang mukha niya sa mukha ko. i suddenly felt the soft mattress
beneath.
It’s not that long before i felt his soft lips on mine. Nanlaki ang mata ko sa gulat. Nakita ko siyang
napapikit and i knew the reason why. Naramdaman ko ang boltaboltaheng kuryente mula sa halik niya
hanggang sa pinakadulong bahagi ng katawan ko. it was just a peck but it gives my body a different
effect.
“i love you autumn.” He is looking directly to my eyes. I could see love, passion and desire in it. Gusto ko
mang tumutol sa mga nakikita ko, pero parang imbes na pigilan siya, i teased him to continue.
“i love you too winter.” His smile widened when i called him in his first name. I wrapped my hands
around his neck and pulled him closer to me and continue our kiss.
***
Nagising ako dahil sa mainit na sinag ng araw na tumama sa mukha ko. babangon na sana ako pero,
naramdaman ko ang sakit. Pain bought by the happiness i felt last night. Napangiti ako nung naalala ko
ang nangyari, pero mas napangiti ako nung nakita ko siya sa tabi ko. i saw an angel sleeping beside me.
An angel that would make my world and my heart complete. Ang anghel na alam kong magdadala sa
akin sa langit. nakaharap kami sa isa’t isa at una kong napansin ang mahahabang pilik mata niya. I once
again remembered those eyes which stares at me full of praises and love. I trace the bridge of his nose
until the tip of it. I gently pressed it at gumalaw siya. Napapikit tuloy ako.
Nung naramdaman kong hindi naman siya nagising, i once again stared his face. Napatingin tuloy ako sa
kissable, red and soft lips niya. napalunok tuloy ako. Wala namang masama kung halikan ko diba? Isa
lang naman eh >.<
Waaaahhh!! Autumn maddison!! Stop it!!! Perv mind perv mind. Tumihaya nalang ako at tumingin sa
ceiling at pinilit kong makatulog. But, everytime i close my eyes, i always see those lips. Waaaaahhh!!
Humarap ulit ako sa kanya at... *gulp*
Unti unti kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya. i close my eyes and continue to cover up the space
between us, until i felt his soft kiss. Nung naramdaman ko nang nagtama na ang labi namin, humiwalay
na ako pero nagulat ako nung biglang may nagdidiin pa ng mukha ko, to last the kiss longer. Nagulat ako
dahil dumilat siya at ngumiti sa akin.
“stealing a kiss?” he grinned. I felt my face heat up. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya, but he cupped my
face and it was welcome by his lips. It was not just a peck but a kiss that could touch my soul and could
melt my heart.
I began to respond to his kisses and the same heat last night began to cover my body. He is once again
on top of me and travel his kisses all over my body.
“WINTER!! AUTUMN!!” natigilan kaming dalawa at napatingin sa pinto. We saw the furious face of our
father and a crying mother.
Akmang susugurin na kami ni tatay pero agad siyang, napigilan ni nanay.
“enrique, pag usapan natin to sa baba.” Mahinahon ang boses ni nanay pero ramdam ko ang tensyon.
Parang bigla akong natulala at naisip kung anong katangahan ang ginawa ko. i just slept with my brother.
Bigla nalang tumulo ang luha ko. i just wept for a stupidity i just did. Bakit ba ganito, sa dinami dami ng
lalaking mamahalin ko, bakit kapatid ko pa?
“autumn... shhhh... wag ka nang umiyak.” Inalo ako ni winter habang marahang hinahaplos ang buhok
ko. napatingin ako sa kanya at i could feel sadness in his face. Sadness but with determination.
***
Pagkatapos naming magbihis, magkahawak kamay kaming bumaba para harapin ang mga magulang
namin. Pilit kong nireretain sa isip ko ang mgasinabi ni kuya sa atin.
“we will tell them what we felt for each other and no matter what, i will fight for you.will you fight with
me?” these are the exact words that he told me. Siguro kung ibang babae ako, kikiligin ako. Pero, dahil
nasa tabi ko siya at hawak niya ang kamay ko, im really on cloud nine.
Nakita naming kakababa palang ng telepono ni tatay. Bigla akong kinabahan pero, hindi ko alam kung
bakit. Lumapit siya sa akin at sinampal ako.
“malandi ka!!!” nagulat ako sa nangyari. It took a while before i digest everything.
“malandi ka!!!”
“malandi ka!!!”
“malandi ka!!!”
“malandi ka!!!”
Tama si tatay. Malandi ak dahil pati kapatid ko nagawang kong landiin. Pati boyfriend ng bestfriend ko,
nagawa kong sulutin at higit sa lahat, nagawang kong ipagpalit ang boyfriend ko para sa kanya. I chose
him over everything.
“tay!! Tama na!! Pareho naming ginusto ang nangyari. Wala ka nang magagawa, mahal namin ni autumn
ang isa’t isa!!” nakita ko nalang ang likod ni kuya. i am behind him. NO, HE IS COVERING ME. Para bang
may malaki akong kasalanan at pinagtatakpan ako ni kuya. pero, noon yun iba na ang sitwasyon namin
ngayon dahil hindi lang basta pang-aaway sa isang bata o pagsisinungaling ang ginawa ko. it’s more than
that. I break the law of man and most of all, i break the law of God. Im an immoral person. Wala akong
kwenta. Dahil sa pagmamahal na to, nawala ang lahat sa akin. Parang ngayon ko lang naisip lahat ng
consequences sa mga actions ko.
Nagulat nalang ako na nasa sahig na pala si winter. Im too consumed by my thoughts kaya hindi ko na
namalayan ang mga nangyari sa paligid ko. nakita kong nagdudugo ang labi niya. sinuntok pala siya ni
tatay. Gusto ko man siyang tulungan pero, parang nakaglue ang paa ko sa sahig at hindi ako makakilos.
Ngayon ko lang nakitang manakit si tatay. Siguro, ganito nga talaga kapag ginagalit mo ang isang
mabuting tao.
“hindi kita pinalaki para lang sagut-sagutin ako!! ANG KAPATID MO ANG DAHILAN KUNG BAKIT KA
NAKIPAGHIWALAY KAY SUMMER?! HA?! G*GO KA... ANG B*BOY NIYO!! HINDI NIYO NA GINALANG ANG
APILYEDO KO AT ANG MATINDI PA, ANO NALANG ANG MUKHANG IHAHARAP KO SA ALTA SYUDAD
KAPAG NALAMAN NILA ITO? Hindi na tayo mahirap. Kilala na tayo sa lipunan, kaya umayos ka winter.
Ikaw ang magmamana ng lahat ng ito!!” kitang kita ko ang galit ni tatay kay kuya. his face is turning red
because of anger.
“autumn!!!” napatalon ako sa kinalulugaran ko nung binaggit ni tatay ang pangalan ko. my visions are
blurred but i could still see his angry facial expression.
“call your boyfriend at once at sabihin mo sa kanya ang tungkol dito.” Iniwas ko ang tingin ko. hindi ko
alam kung anong isasagot ko. would i do what he is asking me to do? Or tell him the truth?
“t-ta-tay, ka-kasi.... ka-kasi... be-break na po.. ka-kami.” Nakita kong parang natigil ang lahat sa loob ng
bahay. Nakita kong nag-angat ng kaya si tatay at napapikit ako. Handa na akong lumapat ulit ang kamay
niya sa pisngi ko pero, hindi ko yun naramdaman. Napadilat ako dahil sa pagtataka. Then i just saw my
mother, holding the hand of my father.
“tama na enrique!! Wag mo nang saktan ang anak ko.” naiiyak na si nanay and it’s true. Your mother’s
tears is the most painful of all. Masakit na lumuluha siya ng dahil sa akin.
My parents are just staring at each other for a minute or two at parang napakalma ni nanay si tatay.
Binaba ni tatay ang kamay niya at tumalikod sa akin.
“tawagan mo si spring.”
SPRING’s POV
*rrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnggggggggggggg*
DAMN!!! Sino ba tong istorbo nato?? Kitang nagluluksa ako kasi umalis na ang mundo ko tapos ganto
pa??
Hindi ko na tinignan ang caller id dahil gusto ko nang sundan si dahlia sa america. Pero, kasi diba sabi ko
hihintayin ko siya?? Waaaahhh!! Naguguluhan akooooo >.<
“hello?” i told to whoever on the other line with a cold voice.
(spring) nagulat ako nung marinig ko ang boses niya. bihira lang akong tawagan ni kuya russell pero,
palaging importante kapag tumatawag siya.
“yea.. why?” i told him again with a cold voice. Si kuya russell, simula nung pinamana, mali pala. SIMULA
NUNG PINAGKATIWALA sa kanya ang kumpanya namin, nag iba na siya. He is not the jolly Russell
tolentino na kilala ko. parang mas lalong naging seryoso siya sa buhay niya. haaayyyyssss... i missed the
old him. I wonder, nahanap na kaya niya ang anak niya??
(you are going back here in n.c whether you like it or not.) hindi ko alam kung matutuwa ako o hindi.
Tekaaaa.... powerful naman ang pamilya namin aaahhh!!! Soooo... pwede kong ipahanap si dahlia kung
saang lupalop man siya ng america... waaaahhh!!! Pero, di kaya mainis siya sa pangpipressure ko sa
kanya?? Diba sinabi kong hihintayin ko siya?? Sige na nga, let fate do it’s part.
(hello?? Spring.. are you still there?) i was consumed by my thoughts kaya nakalimutan ko na ang kausap
ko sa kabilang linya.
“oo naman, kuya russell. Ikaw talaga.” I feel like a smile is plastered in my face. Waahhh!! Syet!!! Pwede
bang kahit na iistalk ko lang siya??
(one more thing. Pumunta ka sa mga ramirez ngayon.) nagtaka ako sa inasal ni kuya russell. Then, he
hung up the phone. =_______= tsss... bastusan >.<
***
Nakarating na ako sa mga ramirez and i could see the tension inside their house. Umiiyak si tita at
maddi. Dumudugo naman ang labi ni luke at nakakuyom ang kamao. I released a deep sigh bago ako
pumasok.
“hi po tita, tito.” I greet them with a happy face. Napatingin silang lahat sa akin at para bang mali ang
move ko na binati sila. Wew!!
“maupo ka spring.” i sat to where mr. Ramirez point out. Napatingin sa akin si autumn at tumingin din
siya sa akin pero, agad niyang iniwas ang tingin ko sa kanya.
“spring. nakapag usap na kami ni russell and you will accompany autumn to america. Doon na kayo
magpapakasal.”
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
“WHAT?! ANONG MARRY?! BAKIT AKO??!!” napatayo ako sa kinauupuan ako. AKO AT SI MADDI
MAGPAPAKASAL?? NO WAY!! SIGURO NOON OO, PERO NGAYON?! PAANO NA SI DAHLIA?! O.O
CHAPTER 34- CONFRONTATIONS
SPRING’s POV
Wag na kayo magtaka kung bakit POV ko to. Ako nalang ang character na nasa matinong pag-iisip. Si
autumn, puro regrets. Siw inter, puro confrontations nasa isip. Si summer naman puro grudge at si
heaven lahat na ata prinoblema. Maiistress lang kayo lalo kapag sila ang nagpov. Kaya wala kayong
choice kundi ako.
Ayan, nandito na kami sa america ni maddi. Oo. Talagang minadali nila ang lahat. Pagkasabi palang ng
tatay niya ng pupunta kami ng america, kinabukasan may dumating na kaagad na plane ticket sa condo
ko. i really can’t undestand kung bakit minamadali nila ang pag-alis namin ni maddi.
I also tried to talk to maddi during our trip pero, tulala lang siya. Kung hindi naman tulala, umiiyak.
Pakiramdam ko tuloy, iniisip ng mga tao na kinidnap ko to. Ano ba yan, kawawa naman sila ni luke. Si
luke naman bago kami umalis. Nakakulong lang sa kwarto at hindi pa daw kumakakain simula nung
ideclare ang kasal naming dalawa. Si kuya russell naman, may mga inaasikaso kaya kahit na dalawang
araw na kami dito sa north carolina, eh hindi ko parin siya nakakausap. Si maddi naman nakakulong lang
sa kwarto niya. kakain pero, ang konti ng kinakain. Nababaliw na ata ako. Ako ata sumalo sa lahat ng
problema nila.
It was midnight nung marinig ko si francis na kausap si kuya russell sa study room. Wala lang, gusto ko
lang maggala gala sa loob ng bahay namin. It’s been 11 years simulanung hindi ako nakauwi dito. Ang
lungkot na ng bahay, hindi katulad dati. Hayysss....
Well, back to reality, naririnig ko nga sila nag-uusap. Kating kati na akong kausapin si kuya russell, kaya
sabihin man nilang bastos ako pero, kailangan ko na siyang makausap.
“kuya russell.” Nakatingin silang dalawa sa akin. Francis excused himself and went out the room. It made
an eerie atmosphere between the two of us.
“welcome back. I expect, mahahawakan mo na ang kumpanya mo in no time.” Tumalikod siya sa akin at
humarap sa bintana sa likod niya. napakuyom ako ng kamao. How can he say these matters ngayong
may problema kami. Bakit kailangan kong magpakasal sa nag-iisang anak ng mga ramirez and why does
he has to agree with it?
“i did not come here these very late para lang sa bagay na yan kuya russell.” Humarap ulit siya sa akin at
naupo. I took a step and slam his table.
“bakit kailangan kong pakasalan si maddi?” tumalikod siya sa akin and this made me angry. Ano bang
ayaw niyang sabihin sa akin.
“remember what i’ve told you before? Ang sabi ko diba, papakasalan mo ang nag-iisang anak ko and you
have to take care of her.” naaalala ko pa nga nung sinabi niya yun sa akin. It was like decades ako bago
ako umalis dito sa america.
“yeah. I remember it. Pero, bata pa ako nun. At isa pa, why do i have to marry your daughter?” then it
struck me.
“ANAK MO SI MADDI?!” he faced me with a sly smile. “you finally get it spring. so, take care of her for
me. Pumunta ka na sa kwarto mo at magpahinga.” Akmang lalabas na siya ng study room but, i still
manage to grab his arm.
“pero bakit? Bakit kailangan mong gawing miserable ang buhay ng anak mo? Hindi ako ang mahal ni
maddi. She is inlove with her brother.” Tumingin siya sa akin. Straight to my eyes. Nakikita kong
naguguluhan siya. Confusions with so much hatred and pain.
“gusto ko siyang makasama ng matagal spring at ito lang ang paraan para manatili siya dito sa america.”
Hind ako makapaniwala sa sagot niya. he is not the russell tolentino i knew. Yes, tama kayo. Ang
ginagamit na middle name ng magkapatid ay apilyedo niya. it was because, ito ang gamit na apilyedo ng
mother nila at para narin hindi makapagdala ng too much confusions sa part nila.
“wow!!! Your not russell tolentino.” Kumunot ang noo niya and fully turn his way to me. “what?!”
I smirked. “hindi ikaw si russell tolentino. Dahil kung ikaw nga si russell, na kilala ko, he would still
manage to let go of his happiness para sa kaligayahan ng taong mahal mo. Sa tingin mo, if maddi found
out what you are doing to her life, matatanggap ka kaya niya?” i finally figured out everything. Sa tingin
ko ginamit niya ang impluwensya namin para palabasin ang lahat ng ito. How could he. At pati na rin
siguro ang dna dati ni maddi at luke siya ang may gawa. Hindi ako makapaniwala na kaya niyang gawin
to.
“it’s because, sabi ni jackie—“ nagpanting ang tenga ko nung marinig na naman ang pangalan ng
babaeng yan.
“JACKIE NA NAMAN?! EH DIBA SIYA NGA ANG MAY SALA KAYA MISERABLE ANG BUHAY MO NGAYON?”
he hit me which makes me stumble. Nag iba na naman ang aura niya.
“mahal ko siya. Wala kang magagawa doon!!” mabuti nalang malayo ito sa kwarto ni maddi dahil kung
hindi malamang, kinakatok na kami nun dito.
“meron!! May magagawa pa ako. Alam mo kung ano? Tell everything to maddi and manipulate her to
hate her own father.” Parang biglang natauhan si kuya russell sa mga sinabi ko. i just smirked. “tell me,
sino ba ang mas importante, ang babaeng mahal mo pero kahit kelan hindi ka pinahalagahan o ang anak
mo, na may posilidad na tumanggap sayo?”
Lumabas na ako ng study room. I want him to think very hard about this matter.
WINTER’s POV
Damn!!! Nang dahil sa ginawa ko, tuluyan na nilang nailayo sa akin si autumn. Nung nalaman nila tatay
ang nangyari sa amin, tumira si autumn at si nanay sa hotel na hindi ko naman alam kung saan.
Nakakainis lang kasi para bang tutol na tutol sila sa ginawa namin. Sabagay sino ba namang magulang
ang matutuwa na malamang may relasyon ang mga anak nila.
“hi love.” Napatingin ako sa pinto at nakita ko si summer. She is smiling widely towards me. Bakit ba ang
tigas ng ulo ng babaeng to? Ang laki laki na nga ng problema ko dadagdagan pa niya?!
“anong ginagawa mo dito?” i asked her coldly. I can’t really understand kung bakit kailangan pa niyang
ipagsiksikan ang sarili niya sa akin? Ikakasal na siya kay heaven diba? I bet, heaven is a better man than
me. Kung nagawa siyang mahalin ni autumn noon, magagawa niya rin yun sa hard headed na babaeng
ito in no time.
“wala. Im just here to... comfort you.” Tumabi siya sa akin sa kama. She is trying to seduce me but i wont
let her. si autumn lang ang may kayang iseduce ako noh!! Bleh!!!
“stop it summer. In the first place, may fiance ka na and you already did it right?” i smirked at her at
nakita kong parang tinakasan siya ng dugo sa buong mukha niya dahil sa pagkaputla. Iniwas niya ang
tingin sa akin. She is really like autumn but in an opposite way. Si autumn, she is trying to be naive but
deep inside natatago ang pagiging palaban. Pero siya, pinipilit niyang maging palaban pero deep inside
she is a damsel in distress. In short, they are both showing the opposite of their true identities.
“talaga?? Dont worry, diba ginawa niyo na rin yun?” now it’s my turn to turn pale. Iniwas ko ang tingin
ko and i just heard her devilish laugh.
“well, well, well. Yan ang tinatawag na karma winter. That’s what you both get for hurting me.” Hinarap
ko siya. I stood infront of her at hinawakan ang dalawang balikat niya at niyugyog siya.
“i-ikaw, i-ikaw ba ang nagsabi kila nanay ng tu-tungkol sa amin?” she smirked once again. “what if i did?
What will you do?” bakit niya ba to ginagawa kay autumn? Ok lang sana kung ako ang magsasuffer kasi
inaamin ko, sinaktan ko siya at pinaasa. Pero si autumn? Autumn is a good friend to her bakit niya to
ginagawa ??
“why are you doing this to her? ano bang ginawang masama sayo ni autumn?” inalis niya ang kamay ko
sa balikat niya at i could say, there is a controlled emotions in her eyes.
“ano?? Your asking me kung anong ginawang masama ni autumn?!” she laugh sarcastically. “oo nga
naman. Hindi ba malaking bagay ang, pagsisinungaling niya sa akin? Makipagrelasyon sa kapatid niya?
and worse agawin ang boyfriend ko? wow!! Hindi nga malaking kasalanan yun.” I saw a tear fell but she
swiftly wipe it away. I could say she is really hurt.
“oo alam ko, malaki ang kasalanan namin ni autumn, but this is not right. Why can’t you just forgive us?”
aww shit!! What am i trying to say??
“forgive?! Sa tingin mo dapat bang patawarin ang mga ginawa niyo sa akin? Nagsinungaling si autumn,
pinaasa mo ako. Kapatapatawad ba yun?” she is already screaming. Nabigla kami nung nangbukas ang
pinto ng kwarto ko.
“summer. Halika na. Umuwi na tayo.” It was heaven. Bigla niyang kinaladkad si summer palabas ng
kwarto ko. nakasunod lang ako sa kanila. I was like watching a movie scene.
“let me go!! Bakit ba ganyan kayo?? Mga bulag sa pagmamahal kay autumn!! Siya na nga ang mali dito,
siya parin kinakampihan niyo? Ako na nga ang kawawa dito, ako parin ang mali? GAWD!!” napasapo pa
siya sa noo niya. tears started to fall from her eyes.
“sa tingin niyo ba hindi ako nahihirapan? Hindi lang siya ang nawalan. Nawalan din ako ng bestfriend.
Nawala ang lalaking mahal ko. buong buhay ko, puro kasinungalingan lang ang bumuhay sa akin. I was
kept from my real parents. Truth was kept away from me nung pinaniwala akong mahal ako ng taong
mahal ko. and worse, my bestfriend just have sex with my boyfriend.” She just left me and heaven
without any wordss coming from our mouth. Tama siya, hindi lang kami ang nasasaktan. Siya din. Si
heaven din. Marami kaming kasalanan di lang sa kanila kundi pati na rin sa mga sarili namin. What if this
is just lust? Paano kung hindi pala totoo tong nararamdaman ko? im really confused.
SUMMER’s POV
Yeah!! Alam ko kung ano mga pinagsasasabi niyo tungkol sa akin. Ang sama ko. wala akong kwenta. Pero
hindi niyo ako masisisi, coz if you were in my shoes, you would also do the same. What will you feel if
your bestfriend betrayed you? Wag kayong ipokrita na sasabihin sa akin napapatawarin niyo. Siguro oo,
but it will take time before forgiveness take over. Ano gagawin niyo kung paasahin kayo sa isang
kasinungalan na mahal ka daw niya? diba magagalit din kayo? Ano pa ba ang ikinagagalit niyo? Ang
sinabi ko sa parents nila ang tungkol sa relationship nila? Ano ang gusto niyong gawin ko? suffer?? Well,
hindi na uso ang ganun ngayon?? Why would i bee cinderella, if i can be her stepsister with a cinderella
attitude?
“summer.” Potcha!! Bakit ba palagi niya akong sinusundan?? Nakakarindi na ha!!
“what?? Will you just please stop following me heaven anthony briones??” i yelled at him. Bigla siyang
tumabi sa akin. Nasa park ako at naupo ako sa swing.
“stop following you and let autumn’s life ruined by you?” i gave him a stare. He just smiled at me and
looked up the sky.
“ano tingin mo sa akin?? Sisirain ko ang buhay ng bestfriend ko?” i whispered. Nakokonsensya ako. Mali
nga ang ginawa ko. pero, hindi ko kayang magsorry sa kanya. My pride is eating me up.
“naks!! May concern ka pa pala sa kanya eh.” I pout. Busit talaga to!! Ano bang kailangan nito sa akin?
“would you please stop?! Hindi ka na nakakatuwa. Ja-just help me get out of this mess.” Tae!! Hindi ko
akalain na sasabihin ko to sa kanya. Shit lang!!
“i will.” He smiled at me. “marry me first.” I got surprised by his words. Baliw ba siya?
“what?! Are you crazy?? Eh hindi nga natin mahal ang isa’t isa eh. I wont marry you!!” tumayo ako pero
bigla niya akong hinigit kaya napaupo ako sa lap niya.
“why?? Mas gusto mo pa ang premarital sex than marrying someone?” he raised his eyebrow at
nagpout.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
What the eff was that?! Bigla kong nilagay ang palad ko sa mukha niya para takpan ang mukha niya.
“tama na nga yan!! Hindi bagay sayo!!” i just did it para matigil ang abnormal na tibok ng puso ko. bigla
niya namang hinawakan ang kamay ko which brings electrifying effect all over my body.
“ow!! C’mon summer. We all know we made love the other day. Hindi lang yun sex. Siguro, sapat nang
rason yun para pakasalan mo ako.” Napatingin ako sa mga mata niya. DAMN!! Bakit ganito?? Bakit may
kung ano sa tyan ko na hindi mapakali?! Hindi ako nagugutom pero parang nagwawala ang tyan ko.
hindi ako kinakabahan nor naeexcite pero grabeh ang kabog ng dibdib ko.
I was too eaten by my thoughts na hindi ko napansin ang unti unting paglapit ng mukha niya sa akin.
Bago pa man ako makaiwas, he already got my nape and pulled me to him.
DAMN!!! BAKIT PARANG MAY FIREWORKS AKONG NARARAMDAMAN DEEP INSIDE ME?? WHAT THE EFF
IS HAPPENING?!
CHAPTER 35- REALITY BITES
HEAVEN’s POV
Sinundan ko si summer kung saan man siya pumunta at nakita ko siyang pumunta sa park. Hayyysss...
pati ako nalilito. Sa totoo lang, im not taking anysides. Pareho ko silang kaibigan ni autumn.
Naiintindihan ko si autumn at naiintindihan ko rin siya. Talaga lang matigas ang ulo ng isang to.
“summer.” As usual, inirapan na naman niya ako. Kelan kaya siya titigil sa kakairap sa akin?
“what?? Will you just please stop following me heaven anthony briones??” sumigaw siya sa akin kahit na
nasa malayo pa lang ako. Paano kung hindi pala ako si heaven?? Tsk tsk tsk... kahit kelan talaga to,
napakaTH..haayyyy!! bat ba nagkafiance ako na ganyan katigas ang ulo? I took a step at tinabihan siya sa
isang swing.
“stop following you and let autumn’s life ruined by you?” nagkatinginan kami peo, iniwas ko rin agad.
Pakiramdam ko kasi, parang matutunaw ako kapag tinititigan niya ako. Kahit na anong titig niya. irapan
man niya ako, magpacute, simleng tingin lang.. hayysss... ano ba naman to!!
“ano tingin mo sa akin?? Sisirain ko ang buhay ng bestfriend ko?” i heard her whispered. Ito ang tunay
na summer. Tinatago ang tunay na nararamdaman. Trying to be stiff outside but she is really soft inside.
“naks!! May concern ka pa pala sa kanya eh.” I teased her. bigla naman siyang nagpout sa akin. She is
beginning to be childish again.
“would you please stop?! Hindi ka na nakakatuwa. Ja-just help me get out of this mess.” I wanted to
laugh. summer rodriguez, trying to ask for my help?? Hahahahahha.. ang sarap niyang tawanan.
“i will” i smiled at him. “marry me first.” I could say that she is really surprised by getting that really big
round eyes.
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
*DUGDUG*
“what?! Are you crazy?? Eh hindi nga natin mahal ang isa’t isa eh. I wont marry you!!” she stood up but i
managed to grab her arm. Nagulat ako at napaupo siya sa akin. Tss... ganun ba ako kalakas at
mapapaupo siya ng ganun?? Wahahahaha.. if i know gusto niya rin.
“why?? Mas gusto mo pa ang premarital sex than marrying someone?” i raised my eyebrow and looked
at her. sige, sabihin na nating nagpapacute ako. Parang bigla siyang natulala sa mga sinabi ko. suddenly,
bigla nalang niyang nilagay ang palad niya sa mukha ko.
“tama na nga yan!! Hindi bagay sayo!!” WHAT?! Anong hindi bagay??!! Hindi bagay sa akin ang
magpacute?! If i know, you can’t resist my charm. Hinawakan ko ang kamay niya but i just felt an
electrying shock sa pagkakaroon namin ng body contact. I looked into her eyes.
Bakit ngayon ko lang nakita ang mga mata niya. why is she this beautiful? This brings something in my
stomach that i can’t explain. Para bang masaya akong nararamdaman ko ito.
“ow!! C’mon summer. We all know we made love the other day. Hindi lang yun sex. Siguro, sapat nang
rason yun para pakasalan mo ako.” Im just stating the obvious. Bigla na naman siyang natulala sa akin
lalo na nung nagkatinginan kami sa mga mata. I just don’t know. I began to travel my sight to all the
aspects of her face, until napatingin ako sa labi niya. i remembered once again the night we shared
together. Para bang gusto ko ulit matikman ang malalambot na labi ni summer. SHIT!! Ano batong
kamanyakang iniisip ko?? pero, kasi talaga, gusto kong mahalikan. I just found myself moving closer to
her.
She came back to reality at sinubukang umiwas, but i got her nape and kissed her. bigla akong
nakaramdam ng pagsabog sa dibdib ko. lalo pa itong nadagdagan when i felt her responses to my kiss.
I finally gather my strength to pull the kiss at nakita ko ang pagtataka sa mukha niya. i just smiled at her.
“tara umuwi na tayo, fiance ko.” para bang nahypnotize ko siya at sumunod lang sa akin.
Pagkasakay namin sa kotse, i once took a glance to her at bigla ko na namang naalala ang ginawa namin
sa park.
Nakatingin lang siya sa bintana. I just sigh and grabbed her hands. Mabuti nalang at tinted tong kotse ko.
i kissed her, and she responded back again. We just did it sa loob ng kotse ko. GAWD!!! Why can’t i resist
this bratty girl?!
AUTUMN’s POV
Bakit ganito ang pakiramdam ko, ang bigat bigat. Bakit parang patay na ako? Bakit para akong robot na
sunod sunuran sa mgagusto nila. Si winter-siya ang gusto ko. wala nang iba. Why do they have to forced
me to marry spring??
I was here at north carolina for almost a week pero, hindi pa ako lumalabas ng kwarto ko. i don’t want to
see any of them. I hate all of them for manipulating my life.
*TOKTOK*
*TOKTOK*
Nagkunwari akong tulog. Narinig kong nagbukas ang pinto at may mga footsteps papunta sa akin.
Lumubog din ang part ng kama sa likod ko.
“hayyss... wag ka na magkunwaring tulog.” Humarap ako sa kanya. I want to hit him hard. I want to
punch him. I want to cry to him siya nalang ang kakampi ko dito. Gusto kong lumuhod sa kanya,
makiusap, magmakaawa para bumalik kay winter. Sana, pumayag nalang ako noon nung niyaya niya ako
magtanan. Sana masaya na kami ngayon.
“di ka nga nagkunwaring tulog, umiiyak ka naman.” Biglang parang may pinunasan siya sa mukha ko.
yumuko lang ako. Ayokong kinaawaan niya ako. Gusto ko na umalis dito. Gusto ko na makawala sa
hawla na pinagkulungan sa akin.
“autumn.” Hinawakan niya ang kamay ko pero binawi lang ko lang din kaagad. Sinubukan lang niyang
hawakan ulit pero hindi ko na pinahawak sa kanya.
“autumn. Makinig ka sa akin. Gusto kang makausap ni kuya russell.” My face suddenly birghten up. “tatalaga?! Bakit daw??uuwi na ba ako sa pilipinas? Hindi na ba galit sa akin sila nanay? Makakasama ko na
ba si winter?” inalog alog ko ang balikat niya para magsalita siya. I was happy yet i was crying. Para bang
im just giving false hope to myself.
“uhmmm... mas mahalaga pa sa mga yun autumn.” Napatingin ako sa kanya. I got curious on what he
said. Humarap siya sa akin at hinila ang kamay ko palabas ng kwarto ko. we went straight to the dining
area kung saan nakaupo si tito russell.
“sorry po pero hindi po ako nagugutom.” Aalis na sana ako sa dining area nung narinig ko siyang
nagsalita.
“maupo ka autumn. I have something to tell you.” I faced him at naupo na sa upuan ko. i was looking
intently to the two of them. Naghihintay ng sasabihin nila.
“why are you looking at us, autumn? Eat now.” Umiling ako.
“nandito ako para makinig sa mga sasabihin mo tito russell.” He stopped cutting the steak and faced me.
“fine. I’ll tell everything after you finish your food. Kailangan mo ng lakas para makabalik ka na kaagad sa
pilipinas.” Pagkarinig ko palang nun, agad agad na akong kumain. Masaya ako kasi sa wakas, makakauwi
na ako.
Bigla kong napansin, na tapos na pala akong kumain. We were having our dessert right now. Bigla akong
napatigil sa pagkain, coz of a sudden question that hit me.
“tito russell, bakit po kayo pumayag na magpakasal ako kay spring?” tinignan niya akong mabuti. He
released a deep sigh and answered.
“well, you can marry anyone.” My face brightened up suddenly. “then, i can marry...”
“but not winter.” He cut off. Biglang tumulo ang luha ko. ayoko na ng ganito. Tama na nga siguro ang
ganito. Ang pakasalan si spring kesa magkasala pa kami ni winter.
“aasikasuhin na rin nila ang adoption papers mo.” Pati si spring, napatigil sa pagkain at napatingin kami
pareho kay tito russel.
“a-adoption pa-paper?” ako?? Bakit may adopted paper?? Ano ba talaga ang nangyayari??
Tito russell took intently to me and hold my hand.
“im your real father.”
***
“im your real father” parang nabingi ako sa sinabi ni tito russell. They are just staring at me. Para bang
hinihintay nila ang magiging reaction ko.
“wow!! Te-teka.. joke time ba to?? Ano tong sinasabi niyo tito russell?” there is a voice inside of me that
keeps on telling me na makinig ako sa kanya. Pero there is still some part of me na gusto nang umalis
dito at hindi na pakinggan ang lahat ng kasinungalingang sasabihin niya.
“im your real father at hindi si enrique.” I dropped my spoon when he said that. Siguro kung kayo ang
nasa sitwasyon na to, magagalit kayo. Maraming tanong, pero para sa akin, ito nalang ang natatanging
solusyon para wala na silang masabi sa amin ni winter. I might be selfish para maging masaya pa sa mga
ganitong sitwasyon. Ang gusto ko nalang, makasama si winter kahit na magalit silang lahat. Im being
selfish pero, i know this is a stepping stone towards happiness.
“kung ganun, i-i can marry winter right?” tumingin sa akin si tito russell.
“no.” I slammed the table that echoed all over the house.
“pero bakit? Hindi naman kami magkapatid ah. Bakit hindi ko siya pwedeng pakasalan?” ok naman na
ang lahat. Bakit hindi pwede? Ganun ba talaga, hindi mo makukuha ang lahat ng gusto mo sa mundong
ito?
“malaking kasiraan ito sa buong pamilya mo autumn. Kapag nagpakasal kayo ni winter, hindi yun
matatanggap ng society. Maaaring masira ang pamilya niyo. Maraming mga tanong. Pero, kung kay
spring ka magpapakasal, walang tanong tanong. Iisipin lang nila naa dahil ito sa merge lang ng dalawang
kumpanya.”
Napaupo ako sa sinabi ni tito russell. Tama siya. Kapag nangyari yun, maraming tanong. Pwede bang
magbranch out sa isang chismis.
“pe-pero, diba sabi mo i-ikaw ang tatay ko? pa-paano nangyari yun?” andaming tanong sa utak ko.
gustong maghanap ng sagot ang puso ko. mga tanong na hindi ko alam kung paano at saan magsisimula.
“oo, im your biological and legal father.” Mas lalo akong naguguluhan sa mga sinabi ni tito russell.
“pero, kasi... bakit... paano?” parang ngayon lang nagsink in sa akin ang mga sinabi niya sa akin kanina.
Huminga siya ng malalim at tinignan akong mabuti. “listen to this carefully. Kasal kami ni jackie pero
hindi ako ang mahal niya kundi ang tatay ni winter na si enrique. Umalis siya dito sa america kasama ka
at nagsama sila. She tried to annulled our marriage pero hindi ako pumayag dahil gusto ko maghirap
siya. Magdusa siya. Pero sa nakikita ko sa ngayon, dapat pumayag ako sa gusto niya para hindi ka
nahihirapan ng ganyan.”
Hinawakan ko ang kamay niya at hinigpitan. “hindi po. Hindi ako nahihirapan. Gusto kitang makasama
daddy. Siguro hindi ko pa masyadong naiitindihan ito sa ngayon pero, gagawin ko ang gusto mo. Pero
please, don’t let them adopt me. Gusto ko pang pakasalan si winter. Alam ko may way pa para magawa
ko ang gusto ko. happiness for all of us is what i really want. At makukuha ko yun. Hindi ko alam kung
kelan at paano basta, alam ko may paraan.” Tumayo siya sa kinauupuan niya at niyakap ako.
“i want to spend my time with you, dad.” Siguro, hindi ko pa naiintindihan sa ngayon ang mga
nangyayari. Siguro unti unting lilinaw ang lahat pero sa ngayon, i want to go with the flow. Napapagod
na akong lumaban sa tadhana.
CHAPTER 36- SUDDEN TURN OF EVENTS
SPRING’s POV
Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa naging sagot ni autumn kay kuya russell. She is not
so like maddi. Ang maddison na kilala ko, magagalit, iiyak. Pero ang maddi na kaharap ko kagabi, she has
no reaction at all.
“ano iniisip mo?” napalingon ako sa nagsalita. Then, i saw her. umupo siya sa tabi ko at tumingin din sa
langit. we were at the park dahil niyaya niya ako dito. Gusto niya daw magliwaliw.
“haayyysss... ang ganda dito sa america spring.” nilingon ko siya at nakangiti parin siya sa langit.
“talaga, maganda? Pero, masaya ka ba?” then, she stiffened sa kinauupuan niya. alam ko, kahit na hindi
siya magsalita, nasasaktan parin siya sa mga nangyayari.
Inakbayan ko siya at sinubsob ang mukha niya sa dibdib ko.
“tsk. Iyak na. Walang masama. Ngayon, ako muna ang kuya mo.” I heard her sobs. That turned to
wailings and she even mumbled some words. Cursed someone. Punch my chest. Gripped my shirt.
Ramdam na ramdam ko ang sakit na iniipon niya sa loob loob niya. alam kong nasasaktan siya ngayon.
“s-spring?” napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. shit!! Parang gusto kong itulak papalayo si
maddi sa akin. Kaso lang, tulog na hindi ko naman pwedeng patayuin basta basta.
“dahlia?”
SUMMER’s POV
“*tsup* *tsup* gising na. *tsup* fiance ko *tsup* pag di ka pa bumangon diyan.. dadagdagan ko yan.”
Tae naman!! Sino ba tong maingay na to?! Kanina pa bulong ng bulong sa tenga ko. hindi ba niya
nakikita na natutulog pa ako.
“ano ba....” tinabig ko ang mukha niya at nagtakip ng unan.
“summer.... gising na.. nandito si winter.” Pagkarinig ko ng pangalan ni loves napabangon ako.
“asan?? Asan?? Teka maayos ba ang itsura ko??” nagpalinga linga ako sa paligid. Walang winter akong
nakita kundi si heaven..
“heaven naman eh!! Puro ka kalokohan!! Ang sarap sarap ng tulog ko eh.” Nagtalukbong ulit ako ng
kumot. Teka?? Bakit?? Napatingin ako sa katawan ko
“waaaahhh!! Heaven!!! Ano ginawa mo sakin?? Bakit wala akong damit??!!!” instead of answering my
question, he just smirked at me at nilapit ang mukha niya sa mukha ko. an inch closer to mine. Ramdam
ko ang hininga niya at naaamoy ko pa ang listerine galing sa bibig niya.
“hindi mo matandaan?” lalo pa niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko pero, iniwas ko ang mukha
ko kaya nalanding ang mukha niya sa leeg ko. but i think it’s a bad move. He started to kiss me which
made me moan.
“uhmmm... he-heaven... uhmm...wa-wala...” then it hit me!! Bigla ko siyang naitulak.
“tama na. Naalala ko na.” Nakayuko nalang ako. Bakit ganun? He was my first, my second and my third.
Oo pangthird na namin to!! Nakakahiya yung pangalawa sa kotse pa kasi niya.
“hayyss... lika na bilis. Ulitin natin.” Bigla niya akong hinila sa kama niya. ngayon ko lang napansin, wala
pala ako sa kwarto ko. oo nga pala. Halos mag-iisang buwan na akong nakatira sa kanila. Simula nung
magbreak kami ni winter, dito na ako tumira sa kanila. Ayoko lang talaga makita si daddy sa bahay. Hindi
naman nadin siya nagtatanong sa akin.
“ang lalim naman ng iniisip mo.” Napansin ko na naa ibabaw ko na pala siya. He was staring straight into
my eyes. Ito na naman ang mga titig niya sa akin. Parang natutunaw ako. Iniwas ko nalang ang tingin ko
sa kanya.
“umalis ka na diyan. Maliligo na ako.” He followed my command at tumayo na ako. Kinuha k ang
bathrobe at pumasok na sa c.r naghilamos ako at humarap sa salamin.
“heaven.. ano ba to?? Bakit ganito?? Bakit sa tuwing nakikita kita, ganito ang pakiramdam ko? bakit ang
bilis bilis ng tibok ng puso ko? bakit may kung ano sa tiyan ko? bakit ganito? Ayokong maramdam ko ito.
Natatakot ako kasi baka ako lang makaramdam nito at masaktan lang ulit ako.” Biglang tumulo ang luha
ko.
Tinaggal ko ang bathrobe at nagbabad sa bathtub. Iniisip ko ang mga nangyari sa buhay ko. sa lahat ng
sakit si heaven ang nandyan para iligtas ako. Para patawanin ako. Pero, sapat bang dahilan yun para
mahalin ko na siya?
HEAVEN’s POV
Maaga akong nagising. May nangyari na naman sa amin ni summer kaya hindi na ako magtataka kung
nasa tabi ko siya. Nakayakap siya sa akin at nakaunan sa braso ko. i was staring at her. i was staring at
her like forever. Kagabi, i know we made love. Pareho kaming nasa katinuan nun. Ewan, it just
happened. Started with a tease tapos nagkahalikan them boom!!
Naligo na ako at nagprepare ng breakfast niya. inakyat ko siya sa kwarto ko at natutulog parin siya.
Nilapag ko ang tray ng pagkain sa tabi at sinubukan ko siyang gisingin.
“*tsup* *tsup* gising na. *tsup* fiance ko *tsup* pag di ka pa bumangon diyan.. dadagdagan ko yan.”
Yes, this is my way of waking up this girl. I think im falling for her again.
“ano ba....” tinabig niya ang mukha ko at nagtakip ng unan. Napatawa nalang ako. Maybe she is not
aware that she is naked under the sheets.
“summer.... gising na.. nandito si winter.” I teased her.
“asan?? Asan?? Teka maayos ba ang itsura ko??” parang may kung anong tumusok sa dibdib ko nung
bumangon siya para hanapin ang isang taong wala naman sa tabi niya.
“heaven naman eh!! Puro ka kalokohan!! Ang sarap sarap ng tulog ko eh.” Nagtalukbong siya ng kumot.
Tama lang yun para hindi niya makita na nasasaktan ako. Palagi nalang si winter, si winter.. fvck!! Her
bestfriend broke up with me because of winter and now, im beginning to move on with this woman but
she can’t because of the same guy. Tsk., lucky bastard.
“waaaahhh!! Heaven!!! Ano ginawa mo sakin?? Bakit wala akong damit??!!!” palabas na sana ako ng
kwarto nung narinig ko siyang sumigaw. I smirked at her at lumapit ako sa kanya. Ramdam ko ang kabog
ng dibdib niya. her heartbeat is as loud as mine.
“hindi mo matandaan?” i was about to kissed her but i landed on her soft and sweet neck. I began to
kissed her and i heard her moan.
“uhmmm... he-heaven... uhmm...wa-wala...” tinulak ko siya sa kama, bigla niya akong natulak.
“tama na. Naalala ko na.” Naupo siya then, yumuko. Para bang sising sisi siya sa mga nangyayari. I want
to propose marriage to her kasi special siya sa akin. Ayoko na siyang masaktan. Tama na ang mga nakita
kong luha sa mga mata niya.
“hayyss... lika na bilis. Ulitin natin.” I broke the ice at hinila sa kama. Napansin kong malalim na ang iniisi
niya at hindi na niya napansin na nasa ibabaw na niya ako. I was looking into her eyes kahit na hindi siya
nakatingin sa akin. Her eyes full of pain. Her eyes fill of sadness and her eyes always drowning with
tears.
“ang lalim naman ng iniisip mo.” Inirapan niya ako at parang natulala for a while.
“umalis ka na diyan. Maliligo na ako.” Ramdam ko ang lungkot sa boses niya. i dont want to argue
anymore kaya sinunod ko siya. Kinuha niya ang bathrobe at pumasok sa c.r ko.
Hayyyssss.... i will make that girl fall for me. Tutulungan niyo ako diba?
CHAPTER 37- 101 WAYS TO FALL INLOVE
SUMMER’s POV
Haayyyysss.... sino bang masamang espirito ang sumapi sa heaven ko? kasi simula kahapon, pagkatapos
naming gumawa ng milagro? Uhmmm... nagbago siya. Palaging tulala. Kapag tinatanong ko kung ano
ang problema ngingitian lang ako tapos, bigla biglang magpopropose sa akin ng marry me. Tae lang,
mukha siyang ewan.
Isa lang naman ang sagot ko sa kanya eh. “i wont marry you unless, we fall inlove with each other.”
Whenever i answered him that way, ito lang ang sinasagot niya. “be ready, coz you will fall for me.”
Siguro, malayong mangyari yun. Siguro ako, uhmmm... i like him.. yeah!! Like lang wag kayong anek!!
Wala pang three months ang break up namin ni winter. It’s not umaasa pa ako na magkabalikan kami.
Alam ko naman na wala na talaga eh. I know he is madly inlove to his sister to the point na kaya niyang
magpakamatay para sa kanya. Lucky her.
So, ayun na nga, i just woke up this morning dahil sa kakaibang scent sa buong kwarto ko. pagdilat ko,
pakiramdam ko nasa flower shop ako. Punung puno kasi ng bulaklak ang buong kwarto ko. mula sa tabi
ng kama ko hanggang sa pintuan may bulaklak. Kung hindi bouquet, nakalagay sa vase. Yung iba naman
nasa sahig nalang.
Tinignan ko kung may card. I found one at ito ang nakalagay.
Enjoy your day
Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin, but i felt something in my stomach again. Alam ko, hindi
pa ako nagbibreakfast pero hindi ito dahil sa gutom. Something is in there. Tapos yung puso ko, ang bilis
pa ng tibok. I never felt this way before. Just like what i have said before, kakaiba ito at parang hindi ko
pa nararamdaman. I want to end it pero parang sinabi ko na rin na tapusin ko na ang kaligayahan ko.
Bumaba na ako para makapag-almusal. Alam ko rin kay heaven galing ang lahat ng bulaklak sa kwarto
ko. gusto ko siyang pasalamatan, but to my disappointment, wala siya doon. I sadly, walked towards my
seat, parang biglang naglightened na naman ang mood ko. may nakapatong kasing white rose sa plato
ko. napangiti ako bigla. Humarap ako ulit sa maid at nagtanong.
“asan po si heaven?” tinignan naman niya ako.
“maaga pong umalis. Kailangan na daw po niyang magsimulang magtrabaho sa company nila eh.”
Napatango nalang ako. Bakit ang sweet sweet ni heaven ngayon? Ito ba ang way niya para paibigin niya
ako? Nakakakilig naman kung ganun.
Ito pa ang nakakatuwa. He is checking me every hour. Yung tipong magtitext siya at tatanungin kung
kumain na ba ako, kung anong ginagawa ko, ganun lang. Nagpapanggap akong sinusungitan ko siya pero
deep inside nakakakilig pala. Ang sarap sa pakiramdam na sa isang relasyon, may nagpapahalaga pala sa
iyo. Sana siya nalang ang mahal ko. waaahhh!! Heaven!! Ano ba tong ginagawa mo??
HEAVEN’s POV
Pauwi na ako. Nakakapagod naman. Sana naman isang mahigpit na yakap ang sumalubong sa akin.
Umakyat agad ako sa kwarto ko para makapagshower. Pero nagulat ako nung nakita ko si summer sa
kwarto ko.
“summer??” bigla siyang namutla nung tinawag ko ang pangalan niya.
“he-heaven... a-ano.. na-nandyan ka na pa-pala.” Iniiwas niya ang tingin niya sa akin. I got curious kaya,
nilapitan ko siya, pero pilit naman siyang nagstep backward hanggang sa bumagsak siya sa kama ko. she
got me, kaya napabagsak kami pareho sa kama at nasa itaas niya ako. Ang awkward ng itsura namin at
napansin kong malamig ang kamay niya.
“seriously, summer. Anong problema?” tinignan niya akong mabuti then, i saw her gulped.
“ma-massage sana kita.. uhmmm.. te-thank you gi-gift para sa-sa nangyari ka-kanina?” ang galaw naman
ng mata nito. Kung saan saan tumitingin. I hold her chin at napatitig siya sa akin.
“sige, magsashower lang ako. Wait for me ha?” she nodded at me. I kissed her forehead at tumungo na
sa banyo. I showered quickly at paglabas ko, nakita ko siyang may tinitignan na instructional manual.
“ganito ba yun??’ natatawa ako sa kinikilos niya. he is massaging my pillow.
“ehem!!” bigla naman niyang tinago sa likod niya ang libro. Tinaggal ko na ang bathroom ko at lumapit
sa kanya. Nakita kong nanlaki ang mata niya. i move closer to her.
“let’s start.” Bigla akong dumapa sa kama.
“ang tagal naman summer.” Pumikit ako at naramdaman ko ang paghagod ng kamay niya sa likod ko.
ang init sa pakiramdam.
“harder..” para kasing takot na takot hawakan ang likod ko. tss... pero hawak palang niya, natatanggal
na ang stress ko.
“tss... reklamador... eto na.” Bigla niyang diniinan. Ang sarap sa pakiramdam.
“summer, bakit ba ayaw mo akong pakasalan?” i asked her habang minamassage niya ako.
“paulit ulit nalang. I can’t marry you unless you love me.” Napangiti ako sa sagot niya. mahal parin kaya
niya si winter.
“kahit na ilang beses na tayong-hmmmmmppppp”bigla ba namang tinakpan ang bibig ko. ang anghang
pa naman din kasi may oil.
“ano ba!! Wag mo ngang sabihin yan!! Nakakahiya.” Bumangon ako at humarap sa kanya.
“bakit ka nahihiya?? Totoo naman eh. Im your first, your second your third and i will make sure that i will
be your last.” Napansin niyo ba? Simula nung nagsama kami sa iisang bahay, *ehem* (siya lumipat dito
ha) hindi na namin napag-uusapan ang mga ramirez.
“bakit mo ba to ginagawa sa akin heaven?” she faced me. Umiiyak siya.
“to make you fall for me.” I answeed her straightforward.
“yeah.. to make me fall for you at para paasahin ako.” Yumuko siya. Hindi ko siya maintindihan.
“kung ginagawa mo ito dahil sa parents mo, wag na. Please, for the sake of our friendship, wag mo
nalang akong paasahin please?” tumayo siya sa kama at naglakad palabas ng kwarto ko.
Seriously, i can’t understand her. im hell serious of courting her. haayyysss!! Ano ba!!! Anong gagawin
ko para maniwala siya??
NORTH CAROLINA, USA
SPRING’s POV
“dahlia?” i grabbed her arms at humarap sa akin.
“s-spring!! long time no see.” She answered me with a fake smile. Waahhh!! Spring, wag kang assuming.
Diba sabi nung gago niyang boyfriend, magpapakasal na sila dito sa u.s?? ano ba!! Diba pwedeng bigyan
ko ng kaunting pag-asa ang puso ko?? tae nababaliw na ako, inaaway ko ang sarili ko.
“uhmmm.. ca-can we talk?” sasagot na sana siya kaso lang.
“spring.. bakit mo ba ako iniwan dun?? Bumagsak tuloy ako sa sahig. Ang sakit ng ulo ko.” ngayon lang
ata ako nainis kay maddi?? Spell wrong timing.. M-A-D-D-I
Tinignan ko lang siya at sinisenyasan ko na siyang umalis pero parang hindi niya ako nagets. Syeeet!!
Dapat talaga pinadala nalang kita sa pilipinas.
“ha?? Anong tinuturo turo mo diyan?? Uy!! Hi.. may kasama ka pala spring.” spell awkward. Ano ba to si
maddi, manhid.
“ha?? Ah.. ehh.. oo.. uhmm.. da-dahlia, this is ma- autumn.. autumn this is dahlia.” Dahlia offered her
hands and maddi gradually accepted it.
“hi nice to meet you autumn.” Ang ganda talaga ni dahlia kapag ngumingiti.
“same here dahlia. Alam mo, hindi naman talaga autumn tawag ni spring sa akin eh.. it’s actually,
maddi.” Bigla naman kaming nagkaiwsan ng tingin.
“ahh.. i see. Si-sige autumn, spring. see you again.” Aalis na sana siya pero, i gather to hold her arm
again.
“please, mag-usap tayo.” She faced me again with a bitter smile. “im fine spring. wala ka namang dapat
iexplain diba?” nabitawan ko ang braso niya, and i regret letting her go.
*poke*
*poke*
“spring, bakit ka umiiyak? Siya ba yung sinasabi mong mahal mo? Kung mahal mo talaga, why did you let
her go? Habulin mo hanggang kaya mo pa.” Tama si maddi. I just run at hinabol ko siya. How i wish i am
not yet late.
CHAPTER 38- CONSEQUENCES
WINTER’s POV
“ano magmumukmok ka na naman diyan? Pwede ba?? Magbanat ka naman ng buto!!” hindi ko talaga
alam kung sino ang babae kila nanay at tatay. Kanina pa kasi dakdak ng dakdak si tatay. Alam kong
hanggang ngayon, galit parin siya sa akin. It’s been a month pero hindi parin mawala ang tensyon dito sa
bahay. Kamusta na kaya siya doon?
Bumaba na ako with my coat and tie. Nasa dining area na sila at napatingin sila pareho sa akin. “what?
Masama na bang makisabay kumain sa inyo ngayon?” i just took a seat at nagsimulang kumain.
“magpapakasal na si autumn at spring.” nabitawan ko ang kutsara dahil sa narinig ko. i looked at my
father and he is smirking at me. Seriously, bakit parang tatay ko pa ang witch sa sarili kong fairy tale.
“enrique. Tama na yan. Para ka namang bata.” Tumayo nalang akos a hapag kainan. Ngayon na nga lang
kami nagkasama sa kainan, ganito pa ang gagawin niya sa akin. Seriously, bakit ganito ang ama ko sa
akin?
“maupo ka. Hindi pa tayo tapos mag usap.” Hindi ko na siya pinansin, sa halip nagtuloy tuloy na ako
palabas ng dining.
“bumalik ka dito.. ahhhh!!” i heard my father’s pain. Hindi ko na siya pinansin kasi alam ko nag inaarte
lang siya.
“enrique!!” my mom shrieked and this time nilingon ko sila. Nakahandusay si ang ama ko sa sahig. Agad
agad ko siyang nilapitan at inakay papunta sa kotse.
I drove towards the nearest hospital. Agad agad din siyang chineck at pinalabas kami ng ER. Halatang
kabado si nanay sa nangyayari. I just held her hands at hinintay ang paglabas ng doktor.
After so many hours, lumabas narin ang doktor at agad naman namin siyang sinalubong. Ayon sa kanya,
inatake daw si tatay. Dala na rin siguro ng daming pressure nung mga nakaraang araw kaya nangyari
yun. Pumasok na kami sa kwarto niya pagkatapos niyang ilipat sa private room. We found him still
unconscious.
“kasalanan ko to.” My mom started to cry. Agad ko siyang niyakap at pilit na pinapatahan.
“*sniff* kung hindi dahil sa akin, hindi kayo nahihirapan ng ganito ni autumn.” Bigla akong natigilan sa
sinabi ni nanay. Bigla ko siyang tinignan ng mabuti.
Magsasalita na sana si nanay nung biglang magising si tatay.
“jackie.” Pareho kaming napatingin sa kanya pero, mas tinignan niya akong mabuti.
“winter... please... wa-wag kang magagalit sa akin... wi-winter... pa-para sa inyo ito ni autumn... piplease... ha-hayaan mo nalang siya sa-sa america....” hindi ko maintindihan ang mga sinasabi ni tatay.
Napatingin lang ako kay nanay. Humahagulgol lang siya sa tabi ni tatay.
“ja-jackie.. pi-please... a-alagaan mo ang a-anak ko...” anak ko?? parang mas lalo akong naguluhan sa
mga sinabi ni tatay. I felt like i was a 5 year old kid na kulang sa mga paliwanag sa mga nangyayari.
“a-anak, lumabas ka na muna...a-at... ta-tawagan mo ang kapatid mo. Sabihin mo sa kanya ang nangyari
sa tatay mo.” Agad agad akong lumabas sa kwarto and dialed autumn’s number sa america.
(hello?) i instantly froze when i heard her voice. I felt like an angel is talking on the other line.
“he-hello?” my heart is thumping so hard at pakiramdam ko anytime na magsalita siya ulit, saabog na
ang puso ko. this set up made me missed her more.
(ku-kuya?) kuya?? i was more expecting.. pangs?? O di kaya.. PANGS!! IUWI MO NA AKO!! MISS NA KITA.
But i was being hurt because of my assumptions.
“autumn.. i miss you.” Shit lang winter!! Mas nagawa mo pang makipaglandian?? My heart is too
occupied with feelings na hindi ko masabi sabi sa kanya. I want to drag her from the other line and hug
her. i was expecting a sob from her pero, iba ang sinabi niya.
(ahhh!! Ganun ba?? Yun lang ba??) i was dumbfounded. She has this cold treatment towards me.
Pakiramdam ko, may kung anong tumutusok sa puso ko na sobrang sakit. I want to cry pero, parang
walang luha na gustong pumatak sa mata ko. para bang may kung anong bara ang meron sa lalamunan
ko at hindi hindi ako makalunok.
“no-no... si tatay.. na-nasa ospital kami ngayon.” Knowing autumn, she probably freak out.
(ganun?? Sige, magpapadala nalang ako ng pera diyan. Kamusta na daw siya?) again i was
dumbfounded. Kapatid ko siya. Tatay namin ang pinag uusapan and yet she is acting like she doesn’t
care at all??
“autumn maddison ramirez!! What the hell is wrong with you? Tatay natin ang nasa ospital!! Ama mo!!
Ano bang problema mo? Alam kong galit ka sa kanya kasi pinadala ka diyan sa america but please, do
show your respect!!” i was like yelling along the corridor at napapatingin silang lahat sa akin. But, the
hell i care!! Gusto ko nang imulat ang mata ng kapatid ko. she is not my sister!! She is not the girl i love!!
(tch.. kuya, YOUR FATHER IS IN THE HOSPITAL. Ang ama ko, nandito sa america. Hindi pa ba nila sinasabi
sayo? And by the way,, magpapakasal na kami ni spring. wag ka mag-alala, ipagdadasal ko ang ama mo.)
then she hung up. Napasuntok nalang ako sa dingding sa likod ko. hindi ko sila naiintindihan! What the
hell is wrong with them.
Then, my mom went out of the room.
“nakausap mo na ba ang kapatid mo?” i face her and i could say, my face is all red because im mad.
“nay, anong sinasabi ni autumn na nasa america ang tatay niya? nay ano bang nangyayari?” huminga
siya ng malalim at hinila ako sa upuan.
“listen to me winter. Hindi kayo tunay na magkapatid ni autumn.” I was again, dumbfounded sa sinabi ni
nanay.
“mahal ko ang tatay mo noon pa. Pero, sa di inaasahang pagkakataon, may nangyari sa kanila ng
kaibigan kong si celestine. Mahal din siya ni celestine kaya nagpaubaya ako. Nagpakasal sila at sobra
akong nasaktan. Russell offered me marriage at hindi ko na iyon tinaggihan. Nanganak si celestine at
ikaw yun. Tumira kami ni russell sa america, pero palagi niya akong pinagbubuhatan ng kamay kasi akala
niya, nag uusap pa kamini enrique. Ang totoo niyan, ang nanay mo ang kausap ko nalaman kong may
sakit siya. Bago siya mamatay, pinakiusap niya sa akin na alagaan ko kayo ni enrique. Dahil mahal ko pa
siya ng mga panahon na iyon, pumayag ako. Agad agad akong umuwi ng pilipinas para sabihin kay
enrique ang lahat. Bitbit bitbit ko si autumn na ilang buwan palang. gusto ko na sanang makipaghiwalay
kay russell pero hindi siya pumayag. Nagsama kami ng ama mo pero hindi kami kasal. At hanggang
ngayon, yun ang lihim na gusto naming itago sa inyong magkapatid. Sa totoo lang, gusto namin kayong
palakihin na kapatid ang turingan sa isa’t isa.” Muli niyang hinawakan ang kamay ko but i was still
absorbing everything she said.
“s-so pwede ko nang pakasalan si autumn?” umiling siya.
“anak, please. Nakikiusap ako hayaan mo na si autumn sa america. Kahit sinong babae pakasalan mo,
wag lang siya. Ano nalang ang sasabihin ng mga tao sa pamilya natin? Anak, mauungkat lang ang lahat
kapag nagpakasal kayo.” Isa lang ang gusto kong sabihin, they are all selfish.
Pumasok kami ng kwarto ni tatay. May malay na siya pero sa malayo ang tingin niya.
“anak.” He suddenly face me. Kinuha niya ang kamay ko. ang sakit sakit. They are all being selfish. Bakit
ngayon lang nila sinabi sa akin ito? Bakit mas iniisip pa nila ang sasabihin ng mga tao kesa sa
nararamdaman namin ni autumn?
“anak, patawarin mo ako. Hindi ko pinagdadamot ang kaligayahan ninyong dalawa. Pero, please wag
nalang siya. Kahit papano, naging magkapatid parin kayo. Anak, mahal na mahal kita. Aalagaan mo ang
nanay mo ha. Sa-sana maging masaya ka.” Then i heard a sound that signaled a loss of life.
AUTUMN’s POV
Nasa kwarto lang ako, as usual. Hindi ako mapakali. Hindi ko alam kung bakit. Kanina pa hindi bumabalik
si spring. kamusta na kaya sila nung dahlia na yun? Nahabol kaya niya?? nakapag explain kaya siya? Ano
kayang nangyari?? Lokong spring hindi nagkukuwento sa akin?
*rrriiiiiiiiiiinnnnnnnnnnggggggg*
Napatingin ako sa phone ko. halos manlamig ang buong katawan ko nung makita kung sino ang
tumatawag. Si winter. I don’t know if i will answer the call or not.
“hello?” naririnig ko ang paghinga niya sa kabilang linya. Kinakabahan ako na hindi ko maintindihan. I
want to hug him tight. I missed him so much. Gusto kong umiyak pero, parang pati mga luha ko, sawa
nang pumatak.
(he-hello?) gusto kong lumundag dahil narinig ko ang boses niya. i smiled a bit nung marinig ko ito. I
missed him a lot kaya parang musika sa tenga ko ang hello niya.
“ku-kuya?” darn!! Kuya!! gusto kong tutulan.. gusto kong palitan ng pangs i miss you pero biglang
pumasok si tito russell sa kwarto ko. tama siya. It will just be a big scandal kapag pinagpatuloy namin ito.
(autumn.. i miss you.) I want to answer him i miss you too. Pero, muli akong tinignan ni tito russell kaya
napaupo ako sa kama. What do i have to answer him? Hindi ko na alam. My heart is melting in every
word that comes from his mouth
“ahhh!! Ganun ba?? Yun lang ba??” gusto kong iuntog ang sarili ko sa pader. What the eff is wrong with
me? I want to tell him everything pero, parang wala na akong lakas ng loob. I ran out of guts to tell him
everything in my mind
(no-no... si tatay.. na-nasa ospital kami ngayon.) Gusto ko na umiyak. Nasa ospital si tatay. Pero, naalala
ko na naman ang kasinungalingan nila sa akin. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. am i being crazy??
“ganun?? Sige, magpapadala nalang ako ng pera diyan. Kamusta na daw siya?” what?? Anong sinasabi
ko? im sure, kahit na hindi ko sabihin yun, makakaya nilang ipagamot si tatay. Sa totoo lang, ayoko na
umuwi sa pilipinas. Ayoko na ng gulo. Mas tahimik buhay ko dito sa america.
(autumn maddison ramirez!! What the hell is wrong with you? Tatay natin ang nasa ospital!! Ama mo!!
Ano bang problema mo? Alam kong galit ka sa kanya kasi pinadala ka diyan sa america but please, do
show your respect!!) parang biglang nagpanting ang tenga ko sa narinig ko. he was yelling at me. Wala
parin ba siyang alam?? The hell!! This is crazy!!
“tch.. kuya, YOUR FATHER IS IN THE HOSPITAL. Ang ama ko, nandito sa america. Hindi pa ba nila sinasabi
sayo? And by the way,, magpapakasal na kami ni spring. wag ka mag-alala, ipagdadasal ko ang ama
mo.”binaba ko na ang phone dahil ayoko nang marinig niyang umiiyak ako. Lumapit naman si tito russell
sa akin.
“ano problema?” niyakap ko siya ng mahigpit at sinabi ang problema.
But, really, what is wrong?? Is it them or me??
CHAPTER 39- FOR REAL?!
SUMMER’s POV
Nagising ako kinaumagahan dahil sa may kung anong humahalukay sa sikmura ko. napatakbo tuloy ako
sa c.r at sumuka pero wala namang lumalabas. Gawd!! Im like this since yesterday. Napaisip tuloy ako
kung may masama ba akong nakain. As far as i know wala naman eh.
“huy!! Tulala ka na naman.” Nakita kong nakasandal si heaven sa pintuan ng c.r. syeeeeeeet!! Bat
ganun?? Bakit parang ang gwapo niya sa paningin ko??
“wa-wala.” Iniwas ko ang tingin ko kasi para bang namumula ang mukha ko. the eff!! Anong nangyayari
sa akin??
“maligo ka na. pupunta pa tayo sa libing ni tito enrique. They are expecting us.” Tumalikod siya sa akin at
umalis na. Tama kayo. Ngayon nga ang libing ni tito enrique. Nalaman na rin namin ang pasikot sikot at
magulong mundo ng mga ramirez. Nung una, nakakagulat, pero i just realize sila nga ang para sa isa’t isa.
Para bang tadhana na ang gumawa ng paraan para magkasama sila, maging kumplikado ang lahat at in
the end, tadhana parin ang gumawa ng paraan para maging maayos sila.
Pagkatapos kong gawin ang morning rituals ko, bumaba na ako ng dining room at nasa hallway palang
ako amoy na amoy ko na ang pagkain. Favorite kong bacon. Pero, sa hindi malamang dahilan, i got
disappointed. Para bang gusto kong itapon ang bacon. Im craving for something else.
“hindi ka ba nagugutom?” nilingon ko si heaven na sarap na sarap sa pagkain. Waaaaahhh!! Nakakahiya
naman kung magrerequest nalang ako ng basta basta diba? Pero, sige try natin?? Uwaaaahhhh!!!!
“e-eh ka-kasi... a-ano eh..” napatigil siya sa pagkain at tumingin sa akin. Ang gwapo niya!!
ANO!!! SAN GALING YUN SUMMER!! SERIOUSLY?!
“bakit?? Do you want something else?” tumango ako at nagpacute. Nakita ko namang nagblush si
heaven at ang sarap sarap niyang kurutin! Pigilan niyo akoooo!!
“gusto ko ng tapa.” I answered him. Ano ba naman to!! Dati ayaw ko ng tapa, kasi ewan ko hindi ko lang
type tapos bigla bigla akong magrerequest?? Abnormal lang!!
Nagpaluto na nga si heaven ng tapa at hinain sa harap ko. ako, naman tinitigan ko lang at inamoy.
Feeling ko busog na ako sa pag-amoy eh. Then nung tinikman ko na, ayan na naman ang may kung
anong humahalukay sa tiyan ko kaya napatakbo ako sa kitchen sink at sumuka.
“ok ka lang?” naramdaman ko ang paghawak niya sa likod ko. humarap ako sa kanya at ngumiti.
“yeah, im fine. Lika na.” Umalis na ako sa kusina at tinuloy ang pagkain.
***
While going to our destination, kung anu-ano ang pinabili ko kay heaven. Manggang hilaw, tapos toyo
ang sawsawan, santol at kung anu-ano pa. Nakatingin lang sa akin si heaven habang ako kain ng kain.
“ano ba yan summer!! Grabeh makalamon. Para kang naglilihi.” Bigla akong nabilaukan sa narinig ko.
Naglilihi?? Bu-buntis??!! O.O OWNO!!!
Bigla namang nagpreno si heaven buti nalang at nakaseatbelt ako.
“ok ka lang? Tubig oh.” Inabot niya yung mineral water na binili namin kanina. Uminom ako tapos
napayuko. The eff!! Pano kung buntis nga ako?? Anong gagawin ko?
###
Imagination....
“heaven, buntis ako.”
“what?! Hindi pwede. Ipalaglag mo yan. Si autumn ang mahal ko!!”
###
Waaaahhh!! Di pwede!! Haalaaa!! Pano kung ganun nga ang sabihin ni heaven sa akin? Nooohhhh!! I
wont do it!! Te-teka, di pa naman sure kung totoo ang specs ko diba?? Think positive, hindi ka buntis
waaahhh!! What am i gonna do??!!
***
Hindi ko alam kung paano kami nakarating sa simbahan for the mass ni tito enrique. Nagpaling linga ako
sa paligid at sinalubong kami ni tita jackie at winter. Winter and i just smiled with each other. We’re not
ok, walang closure ang break up but we are civil. We’re not friends, were not enemies yung tipong
kakilala lang namin ang isa’t isa. Nagulat ako sa biglang pag-akbay ni heaven sa akin. Napatingin ako sa
kanya at nakita ko na parang galit siya kay winter. Hanggang ngayon ba, hindi parin niya nakakalimutan
ang ginawa ng magkapatid?
“glad to see na ok na kayo.” Ngumiti naman ako sa kanya. “autumn is rightover there.” Tinuro niya ang
kinaroroonan ni autumn na may kausap na magandang babae. Ngayon ko lang siya nakita at ang cute
cute cute cute niya. gusto ko siyang iuwi sa bahay namin at titigan buong araw!! Nagulat pa ako nung
biglang lumapit dun sa babae si spring at inakbayan. Bigla tuloy akong nacurious.
“sino yung girl na kasama ni spring?” napatingin din si heaven sa tinuturo ko.
“ahhh.. si dahlia. Girlfriend niya ata.” Girlfriend? Eh diba dapat magpapakasal si autumn kay spring??
ang gulo naman neto!!
Pumunta na kami sa upuan namin at bigla nalang akong napatingin kay heaven. I could see hesitations in
his eyes. Para bang may kung anong iniisip siya. Bigla ko nalang hinawakan ang kamay niya for an
unknown reason at napatingin siya sa akin.
“si-si autumn ba?” ow shit!! Sige lang summer, saktan mo lang ang sarili mo.
Saktan?! The eff!! Bakit naman ako masasaktan?? I don’t effin like him!!
“no. Something else.” Kahit anong tanggi niya, hindi ako tanga. Si autumn ang iniisip niya. with that
thought, pakiramdam ko, may bumabara sa lalamunan ko na kung ano at pilit kong pinipigilan ang luha
ko.
Matiwasay namang natapos ang mass. After nun, naglakad kami papunta sa spot na kung saan ililibing si
tito enrique. Malapit lang naman yun at nasa loob lang rin naman ng sementeryo ang chapel. After nun,
binigay na ang last blessing then we throw the flowers to his casket. Umalis na ang lahat pero, nandito
parin ang magkapatid together with their mom, syempre kami rin.
Nagsialisan na silang lahat pero, naiwan kaming anim doon, me, heaven, winter, autumn, spring and the
girl named dahlia. It was a mere awkwardness. Para bang takot lahat magsalita. biglang lumapit sa akin
si autumn at niyakap ako.
“im sorry best.” Somehow, those words touched my heart pero, hindi ko pa siya kayang patawarin. Not
now. I want to answer her words pero bigla nalang nagdilim ang paningin ko and i heard nothing but
comotions.
HEAVEN’s POV
Bigla akong nataranta nung hinimatay si summer. Hindi ko alam ang gagawin ko. bigla ko nalang hinawi
lahat ng nakaharang sa kanya at dinala sa kotse ko. they are all yelling at us, pero wala akong paki. Ano
ba kasing nangyayari kay summer?? May sakit ba siya o ano?? Palagi nalang siyang nagsusuka, mamaya
malala na itong sakit niya. ano ba to!! Iniisip ko palang ang pwedeng mangyari kay summer parang gusto
ko nang magpakamatay.
I drove to the nearest hospital at inasikaso naman nila kaagad. I was at her side habang chinicheck up
siya ng doktor. My heart is beating so fast at isa lang ang dasal ko. sana maging ligtas siya.
Nang tapos na ang doktor sa pagchicheck sa kanya, niyaya niya ako sa office niya.
“dok, ano pong nangyari sa kanya? Ok lang po ba siya?” deadma lang ang doktor sa akin habang
nagsusulat ng reseta. Sa totoo lang, kinakabahan akong ewan. Inabot niya sa akin ang reseta at halos
hindi ko madigest ang mga sinabi niya.
“ipainom mo sa kanya itong vitamins na ito, once a day. Ito naman para maiwasan ang blood clotting.
Wag kang mag-alala, ligtas naman ang bata. Malakas ang kapit kaya wag kang mag-alala.”
Bata? Kapit? Ano daw??
“te-teka dok, hi-hindi ko kayo maintindihan.”
“your wife if 3 weeks pregnant.”
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
“bu-buntis si su-summer?” tumango ang doktor at tinapik ako sa balikat. “yup. Congratulations. Pwede
na kayong umuwi kapag nagkamalay siya and pakialagaan lang siyang mabuti kasi medyo maselan ang
first trimester ng pagbubuntis. Mauna na ako may pasyente pa ako eh.”
Pagkaalis ng doktor, parang hindi parin nadidigest ng utak ko ang mga narinig ko. buntis si summer?
Magiging tatay na ako? Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. parang akong natatae na ewan.
Naglakad ako palabas ng opisina ng doktor at sinalubong nila akong lahat. Kahit na hindi kami ok ni
winter at autumn, they are still here as our friends.
“kamusta daw si best?” tinignan ko si autumn. Nandoon parin ang feeling na special siya sa akin, pero
wala na doon ang spark na nararamdaman ko kapag nakikita siya. Makikita mo parin sa mukha niya ang
pag-aalala pagdating kay summer. She really loves her bestfriend.
“ok naman daw siya. Sila ng baby ko.” syeet!! Ang sarap sa pakiramdam. Baby ko. tatay na nga ako!!
Tangna lang, ang sarap ulit ulitin. Ano kaya ang feeling kapag tinawag kang daddy? Nakita kong parang
gulat na gulat ang apat na nasa harap namin.
“te-teka dude, pakiulit parang nabingi ata kami.” Spring said. I just gave them my happiest smile and
proudly said. “im going to be a dad, for real.”
AUTUMN’s POV
Isang araw pagkatapos mailibing ni tatay, nagtravel na kami ni spring at dahlia pabalik ng america. Ewan
bakit pa ba kami babalik doon? Wala lang, ayoko na kasi ng gulo. Well, physically wala namang gulong
nangyari diba, pero yung emotions ko nung nakita ko siya, nagkagulo gulo eh. Akala ko, wala na.
Mawawala nalang basta basta, pero hindi eh. Nung nakita ko siya ulit, para bang bigla nalang sumabog
ang puso ko. hindi ko mapigilan. Gusto ko siyang yakapin halikan at iparamdam kung gaano ko siya
kamahal, pero sa mga nangyayari sa min, i think it’s not yet the right time for us.
Balik muna tayo kina heaven at summer. Nung magising si summer, agad agad niyakap ni heaven.
Syempre tuwang tuwa ang loko, magiging tatay na daw siya eh. Eto namang si summer, tinanong kung
anong problema. Sinabi naman ni heaven pero, pinagpapapalo lang niya si heaven.
Ito ang pinakaepic na linya ng dalawa.
“heaven, anong gagawin natin sa bata?” gusto kong matawa sa dalawa kasi parang mga indenial parents
parin. Nagawa pa ngang magparty pero, syempre hindi namin pinainom si summer. Kahit hindi kami ok,
ayoko namang madamay ang magiging inaanak ko diba. Medyo lasing narin kami nung umuwi. Si spring
at dahlia, sa bahay na muna tumuloy at kami ni kuya... waaaahhhh!!!
FLASHBACK
Gabi na nun, hindi parin ako makatulog. Naisipan kong bumaba para uminom ng gatas. Ang dami kasing
gumugulo sa utak ko eh. Pero, nagulat ako nung nakita ko siyang nakaupo sa dining table at parang nag
iisip.
I don’t know kung ano ang itatawag ko sa kanya. Kuya ba, winter, pangs.. waaahhh!! Nakakailang.
Dinaanan ko lang siya na parang hindi ko siya nakita. Akala ko hindi niya ako mapapansin kasi nga diba,
tulala siya, pero i was wrong. He grabbed my arm and kissed me.
But to surprised me i kissed him back. Para akong nalulunod sa mga halik niya. punung puno ng
emosyon ang halik na yun. Para bang sinasabi kung gaano namin kamiss ang isa’t isa. I want to push him
pero parang wala akong lakas. It was him who cut the kiss just to say these words.
“i missed you.” Bigla ko nalang siyang hinalikan ulit and we walked towards his room and it happened.
END OF FLASHBACK
Oo, may nangyari ulit sa amin, pero parang nakokonsensya ako. Para bang hindi na namin ginalang ang
kaluluwa ni tatay. Hayysss...
Nakarating agad kami sa america at syempre sinundo kami ng limo ni tito russell. Im still not used to call
him dad. Haaayyyss!!! Ang gulo ng buhay.
Nagulat ako nung biglang hinawakan ni dahlia ang kamay ko. “autumn, alam mo kung puro ibang tao
lang ang susundin mo, you won’t be happy, try to write the story of your own life. Don’t let anyone grab
your pen and do it for you. Gawin mo kung saan ka sasaya.”
Napangiti ako sa sinabi ni dahlia. Tama siya. I should not let anyone ruined my happiness.
CHAPTER 40- ANSWERS
AUTUMN’s POV
Nasa kwarto na ako at hindi makatulog. Hanggang ngayon iniisip ko parin ang mga sinabi ni dahlia.
Seriously, alam ko naguguluhan kayo sa akin. Malamang sinasabihan niyo na ako ng tanga. Nasa harap
ko na kasi ang solusyon kukunin ko nalang pero, hindi ko pa ginagawa. Minsan kasi, may mga bagay na
nasa harap na natin ang solusyon. Yung tipong kukunin nalang, hahablutin tapos happy ending na. Pero,
minsan hindi rin natin naiisip ang mga taong nasa paligid natin. Ang mga taong maaaring maapektuhan
ng gagawin mong hakbang. Life is interrelated, sabi nga sa ecology diba. Kapag may naging mali, maaring
maapektuhan ang lahat. At yun ang kinatatakot ko. sa totoo lang, kaya ako pumayag na magpakasal kay
spring, ay dahil kay summer. Yes, dahil ulit sa kanya. Akala ko kapag lumayo ako, marerealize ni winter
na hindi pala talaga kami ang para sa isa’t isa. Na baka kapag lumayo ako, magiging ok kami ni summer.
Pero, nung nakita ko siya kanina, i just realize hindi si kuya ang magbibigay sa kanya ng happy ending.
It’s heaven all along. Funny, yet true. Nakita ko silang sabay na pumasok sa chapel and there’s a spark
between the two of them. Happiness na never kong nakita way back then. At kay winter... i thought,
wala na. Akala ko magagalit siyas a akin pero mali ako. I was all wrong. Imbes na siya ang magbago ang
pananaw, i was once again drowning to his love.
“ang lalim naman ng iniisip mo.” I smile at him bitterly. Sa tanang buhay ko ng pagstay dito, ngayon lang
niya ako pinuntahan sa kwarto ko. naglakad siya at tumabi sa akin sa kama. I don’t know but out of
instinct, i just hug him.
“shhh.... mahal mo ba talaga siya?” with a cue, i teardrop fell. Parang nasa luha na yun ang lahat lahat ng
gusto kong sabihin. Lahat lahat ng nararamdaman ko.
“bakit ayaw mong ipaglaban?” i just looked at him curiously. Nakasmile lang siya sa akin. Until now,
napapaisip ako kung bakit iniwan siya ni nanay. Ang bait bait naman niya, haayysss... nagagawa nga
naman ng pag-ibig.
“ayaw po ni tatay na magpakasal kami. Iniisip niya na malaking iskandalo ang mangyayari kapag
nabalitaan nilang magpapakasal kami ni kuya.” sad yet true. Gusto ko mang ipaglaban ang
pagmamahalan namin, hindi parin pwede.
“ako na ang bahala doon. Ang gusto ko lang, maging masaya ang prinsesa ko.” ngayon ko lang narealize,
kahit gaano pa man kagulo ang kwento ko, maswerte parin ako.
HEAVEN’s POV
Seriously, buntis ba talaga tong isang to, o nantitrip lang?? Alam niyo yun, yung tipong maiinis siya sayo
tapos paaalisin ka niya---
“HEAVEEEEEEENNNNNN!!!!!!” shit!! Ano kaya nangyari dun?? Mabilis pa sa alas kwatro ang pag akyat ko
sa kwarto niya. nilapitan ko kaagad siya sa kama niya.
“bakit?? Ano nangyari?? Ano masakit sayo?” kinapa kapa ko pa siya kasi mamaya nagbibleed na siya or
what.
“wala lang. Pakurot nga!!” bigla nalang akong kinurot sa pisngi ng pagkalakas lakas.
“AAARRRRRRRRRAAAAAAAAAAAAYYYYYYY!!!! SHIT!!” nagpout na naman siya. Psh!! Halatang
nagpapacute. Bat ganyan mga buntis, mga mood swings?? Daig pa ata ang PMS kapag may monthly
period eh.
“hey!! Don’t cuss baka marinig ka ng baby ko!!” bigla naman niyang niyakap ang tiyan niya. maka ko
naman, parang siya lang ang gumawa ah.
“hoy!! Baby ko rin kaya yan.” Akmang yayakapin ko siya nang biglang hinarang niya ang palad niya sa
mukha ko.
“hep hep!! Diyan ka lang. Ang baho mo kaya.. tsupi, maligo ka nga dun.” Ayan na naman siya pinapaalis
na naman ako. Bumaba nalang ako at nanuod ng t.v sa sala. Hello!! Nakadalawang ligo na ako mabaho
parin. Psh!!
“HEAVEEEEEEENNNNN!!!!!!” takte, makaheaven naman to!! Umakyat ako sa kwarto niya. as usual,
nakaupo na naman sa kama at nakasandal sa headboard ng kama.
“bakit?” nakatingin lang ako sa kanya.
“bili mo ako ng strawberries... puhleaaaaaaaaaaaaaaaasssssssssseeeeeeeeeeeee???” strawberries??!!
Kalagitnaan ng august?? The eff!!
“summer, walang strawberries ngayon ano ka ba?” kung hindi lang buntis to pinatulan ko na to. Nahiga
siya sa kama niya at kunyaring kinakausap ang bab namin. Mukhang timang.
HEY!! SINABI KO BANG BABY NAMIN??!!! ^________^ wala lang. Ang sarap lang pakinggan.
“baby oh, yung tatay mo ayaw kang bilhan ng strawberries. Grabeh lang noh. Pano nalang kapag
nagutom tayo? Kapag nilabas kita sa mundong ibabaw, hinding hindi tayo magpapakita sa daddy mo.
Bahala siya sa buhay niya. panghabang buhay nating ipapakonsensya natin sa kanya ang hindi niya
pagbili ng strawberries sa atin ha.”
Ugghhh!! Here we go again. Nagmomonologue na naman mag isa ang nanay ng anak ko. sana lang hindi
mamana ng anak ko ang kabaliwan ng nanay niya.
“sige na. Maghahanap na ako ng strawberry. Ano pa ang gusto mo?” biglang naglightened up ang mood
at humarap sa akin. At talagang hindi lang pala strawberry ang gustong kainin. Grabeh lang. Nakakatuwa
siyang panuorin. Ang sarap mag-alaga ng buntis.
Nagpahanap narin ako ng strawberries sa secretary ko. dumaan kasi ako sa opisina para pirmahan ang
ibang documents, but i got surprised nung nakita ko ang daddy ni summer sa opisina ko.
Shit!!
SHIT!!
TRIPLE SHIT!!
Nalaman na ba niyang buntis si summer?? Tangna, wish ko lang makauwi pa ako ng buhay nito.
“mr. Briones.” Tae naman heaven. Act normal kahit hindi normal nararamdaman mo.
“hi sir, have a seat.” I lead him to the sala seat in the middle of my office. Tatakbo na ba ako or what??
“coffee, tea, juice, or water?” act normal heaven. Act normal.
“no, hindi naman ako magtatagal. Pumunta ako dito dahil kay summer.” Shit! Shit!! Alam na ba niya??
anong gagawin ko??
“kelan ba ang kasal heaven? Naiinip na kami. Gusto na naming magkaapo ng mommy at daddy mo.”
Sasabihin ko na ba?? Ang totoo niyan hindi pa namin nasasabi sa parents namin ang tungkol sa
kondisyon ni summer. Takot lang ako na baka ipagpilitan nila ang marriage namin. Alam niyo namang
ilang beses na akong basted diba?
“sir, ang totoo po niyan....
SUMMER’S PRENANT.” Napapikit nalang ako at nag-aantay ng pagdapo ng kamao niya sa pisngi ko, pero
wala akong naramdaman. I opened my eys at parang shock na shock siya.
“bu-buntis si summer??” tumango tango ako. Bigla siyang tumayo at niyakap ako.
“salamat iho. Salamat!! So kailan na ba natin pag uusapan ang kasal??” i smiled bitterly at sinabi ko ang
totoo.
“summer, doesn’t want to marry me, simply because she doesn’t love me.”
Nakita ko ang disappointment sa mukha ng tatay ni summer. Gustong gusto talaga nilang magpakasal na
kami. Ako rin naman eh. Hindi dahil sa buntis siya or what, pero dahil MAHAL KO NA SIYA. Oo , alam ko
mabilis pero, alam niyo yung feeling na you’r complete when your with her. parang siya ang
kumumpleto sa buong pagkatao mo. With her, you’re happy, with her everything turns upside down.
***
Naabutan ko si summer na nanunuod ng t.v sa sala. Tinabihan ko siya at hinalikan sa pisngi. She was like
frozen in there at nakapako ang tingin sa t.v
“fiance ko, prob?” tinuro lang niya ang t.v and this is the headline of the year...
RUSSELL FLINT: PRESIDENT OF FLINT GROUP OF COMPANIES INTRODUCE HIS ONLY DAUGHTER,
AUTUMN TOLENTINO
Pareho kaming napako sa t.v screen. Para akong nananaginip andun nga si autumn, katabi ang tito
Russell niya at si spring. Ang daming tanong ng media pero, ito ang pinakamalupit na sagot sa lahat.
“AUTUMN, MY DAUGHTER WILL MARRY THE ONLY HEIR OF THE RAMIREZ COMPANY, WINTER LUKE
RAMIREZ SIMPLY BECAUSE THEY LOVE EACH OTHER. AND IM SURE AFTER THIS NEWS, IF HE REALLY
LOVE MY DAUGHTER, HE WILL GIVE ME A RING.”
SHOOOTT!! Eto na ba?? Happy ever after na ba sila??
Nilingon ko si summer and the eff???
IS SHE CRYING?!
BONUS CHAPTER II- SPRING
(part 1)
SPRING’s POV
Hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa naging sagot ni autumn kay kuya russell. She is not
so like maddi. Ang maddison na kilala ko, magagalit, iiyak. Pero ang maddi na kaharap ko kagabi, she has
no reaction at all.
“ano iniisip mo?” napalingon ako sa nagsalita. Then, i saw her. umupo siya sa tabi ko at tumingin din sa
langit. we were at the park dahil niyaya niya ako dito. Gusto niya daw magliwaliw.
“haayyysss... ang ganda dito sa america spring.” nilingon ko siya at nakangiti parin siya sa langit.
“talaga, maganda? Pero, masaya ka ba?” then, she stiffened sa kinauupuan niya. alam ko, kahit na hindi
siya magsalita, nasasaktan parin siya sa mga nangyayari.
Inakbayan ko siya at sinubsob ang mukha niya sa dibdib ko.
“tsk. Iyak na. Walang masama. Ngayon, ako muna ang kuya mo.” I heard her sobs. That turned to
wailings and she even mumbled some words. Cursed someone. Punch my chest. Gripped my shirt.
Ramdam na ramdam ko ang sakit na iniipon niya sa loob loob niya. alam kong nasasaktan siya ngayon.
“s-spring?” napalingon ako sa tumawag sa pangalan ko. shit!! Parang gusto kong itulak papalayo si
maddi sa akin. Kaso lang, tulog na hindi ko naman pwedeng patayuin basta basta.
“dahlia?” i grabbed her arms at humarap sa akin.
“s-spring!! long time no see.” She answered me with a fake smile. Waahhh!! Spring, wag kang assuming.
Diba sabi nung gago niyang boyfriend, magpapakasal na sila dito sa u.s?? ano ba!! Diba pwedeng bigyan
ko ng kaunting pag-asa ang puso ko?? tae nababaliw na ako, inaaway ko ang sarili ko.
“uhmmm.. ca-can we talk?” sasagot na sana siya kaso lang.
“spring.. bakit mo ba ako iniwan dun?? Bumagsak tuloy ako sa sahig. Ang sakit ng ulo ko.” ngayon lang
ata ako nainis kay maddi?? Spell wrong timing.. M-A-D-D-I
Tinignan ko lang siya at sinisenyasan ko na siyang umalis pero parang hindi niya ako nagets. Syeeet!!
Dapat talaga pinadala nalang kita sa pilipinas.
“ha?? Anong tinuturo turo mo diyan?? Uy!! Hi.. may kasama ka pala spring.” spell awkward. Ano ba to si
maddi, manhid.
“ha?? Ah.. ehh.. oo.. uhmm.. da-dahlia, this is ma- autumn.. autumn this is dahlia.” Dahlia offered her
hands and maddi gradually accepted it.
“hi nice to meet you autumn.” Ang ganda talaga ni dahlia kapag ngumingiti.
“same here dahlia. Alam mo, hindi naman talaga autumn tawag ni spring sa akin eh.. it’s actually,
maddi.” Bigla naman kaming nagkaiwsan ng tingin.
“ahh.. i see. Si-sige autumn, spring. see you again.” Aalis na sana siya pero, i gather to hold her arm
again.
“please, mag-usap tayo.” She faced me again with a bitter smile. “im fine spring. wala ka namang dapat
iexplain diba?” nabitawan ko ang braso niya, and i regret letting her go.
*poke*
*poke*
“spring, bakit ka umiiyak? Siya ba yung sinasabi mong mahal mo? Kung mahal mo talaga, why did you let
her go? Habulin mo hanggang kaya mo pa.” Tama si maddi. I just run at hinabol ko siya. How i wish i am
not yet late.
Tama si maddi. Kaya, mabilis ko siyang hinabol at I really regret following her.
I just saw her hugging justin while crying.
***
Hindi ko parin makalimutan ang last na pagkikita namin ni dahlia. That was about a week ago.
Pumapasok narin ako sa opisina namin dahil kailangan ko daw ng training sa paghandle ng future
company ko.
As usual, tambak ang sched ko. nakakaasar lang. Buti nalang, puro pinoy ang mga trabahador namin dito
kaya mas masarap magtrabaho. Mamimeet ko din daw ngayon ang mga applicants for the position of
branch manager.
Hanggang ngayon, hindi parin mawala sa isip ko ang nakita ko. dahlia is cying in justin’s arms. Asar
lang!!
Ang sakit lang isipin na ikaw ang dahilan ng lahat ng luha na yun. Hindi naman kasi niya ako hinayaang
mag explain eh.....
“sir, nasa labas na po ang mga applicants.” It was my secretary using the intercom. I check the time at
10:00 palang. Haayyysss... magmomove on nalang ba ako?? I love dahlia at hindi ko kayang gawin yun.
Hindi ko namalayan na nakapasok na pala ang unang applicant and i felt like i was dreaming.
“dahlia?”
DAHLIA’s POV
Kabadong kabado na ako. I want to move on sa nakita ko. kahit masakit, kailangan kong kalimutan. Ang
sakit sakit lang na isiping nagpakatanga ako sa maling pagmamahal. Alam ko namang all this time si
maddi ang mahal nun, naniwala pa ako. Buti nalang hindi ko sinagot ang tanong niya sa akin before ako
umalis, dahil baka mas masakit.
Dumiretso na ako sa pag-aaplyan kong kumpanya. Branch manager ang inaaplyan ko. grabeh kabado
lang ako. Nakakagaang ng loob kasi pagpasok ko palang ng building, puro pinoy ang mga employees.
Parang hindi na ako nalayo sa pilipinas.
So, dumiretso nga ako sa office at ang balita, ang anak daw ng may-ari ang mag iinterview sa amin. Lalo
tuloy akong kinabahan. Pano kung masungit yan? Patay na tayo diyan? Mamaya maselan din? Mas
lalong lagot.
“miss pasok na po kayo.” Parang biglang nanllambot ang tuhod ko at kulang nalang lumabas ang puso ko
sa dibdib ko. gusto ko na tumakbo pauwi. She opened the door for me at naglakad ng nakayuko papasok
sa loob.
“dahlia?”
Napatingin agad ako at tao sa harap ko and....
ANG BOBO BOBO BOBO MO DAHLIA!!! FLINT GROUP OF COMPANIES?? SPRING FLINT?? Tae lang!!
“go-good morning po si-sir” woooaaahhh!! Why am i stuttering?? I hate it.
“good morning miss san jose. Have a seat.” Tinuro niya ang upuan sa harap niya kaya umupo ako. Bigla
na namang bumilis ang tibok ng puso ko nung napansin ko ang itsura niya. he is wearing a black suit with
a white long sleeves beneath na nakabukas pa ang frist two buttons. Ang gwapo lang niya tignan.
“excuse me, hindi mo ba ako narinig miss san jose?” doon lang ako natauhan. Tae lang, mukha akong
tanga na nakatitig sa kanya. Sa totoo lang, hindi ko alam kung para saan ba ang kabog ng dibdib ko. sa
kaba ba o dahil sa presence niya.
“so, do you love me?” napatingin ako sa kanya at nakasmile pa sa akin. Ano daw ulit ang tanong niya??
parang hindi ko narinig ah!!
“pa-pardon?” i heard no!! I saw him chuckle at ang hot niya!!! edi siya na!!
“bingi ka na pala ngayon, ang sabi ko....
Do you love me?” KAJSDKLJ;FAOSJA SO YUN TALAGA ANG TANONG??
(part 2)
DAHLIA’s POV
Hindi ko alam kung papasok pa ba ako o hindi. Kasi naman eh!! Sa dinami dami ng kumpanya dito sa
america, bakit kailangan sa kanila pa ako nagtrabaho. Or di kaya, bakit sa dinami dami ng posisyon,
kailangan talaga yung araw araw ko siyang nakikita.
Ano bang nangyari sa interview ko??
FLASHBACK
Do you love me?” KAJSDKLJ;FAOSJA SO YUN TALAGA ANG TANONG??
Alam niyo yung feeling na gusto mong manapak ng tao? Yung tipong akala mo, joketime lang ang
pinaggagagawa niya?? lintek lang. I just composed myself and answered him.
“sir, im sorry but your question is too personal.” He just smirked at me. At alam ko sa smirk niya na yun
may something. Sumandal siya ulit sa swivel chair niya.
“hmmm... cum laude from our school? Good!! Maganda naman pala ang educational background. Wala
naman palang problema eh.” He closed the folder with my application form in it and faced me.
“tatawagan ka nalang namin miss san jose.” Halos malaglag ang panga ko sa sinabi niya. wala naman
palang problema sa resume ko, eh bakit tatawagan pa niya ako?? It’s like saying you’re not qualified for
the position.
“pe-pero sir, ba-bakit?” maluha luha na ako. Simula nung dumating ako dito sa america, ngayon lang ako
nakatanggap ng rejection. Halos lahat ng pinag-aaplyan kong trabaho tinatanggap ako, kaso talagang
hindi ako makatagal dahil sa sobrang daming trabaho.
“simple lang. You are over qualified for the position. At hindi ko hahayaan na malayo sa akin ang taong
mahal ko.” parang nag init ang mukha ko sa last sentence niya. masyado siyang direct to the point.
Napayuko nalang ako at hindi na siya tinitigan. Baka kasi kapag sinalubong ko ang mga tingin niya,
malunod ako ng hindi ko inaasahan.
“is that so, then i’ll go ahead. Thanks for accomodating.” Tumayo na ako ng upuan k at lumabas ng
opisina niya. akala ko, matatanggap ako kaagad kasi syempre kakilala niya ako. Diba ganun naman
minsan, kailangan may kakilala ka sa loob para makuha yung job, pero siya iba. Ibang iba sa kanila. He
did not use his position para tanggapin ang mga kakilala niya na hindi naman qualified for a certain job.
Hanga ako sa kanya, dahil may isang salita siya.
I really not expecting any calls from their office, kasi karaniwan, may hinahire na sila sa mismong day ng
job hunting, but on a certain day, tinawagan ako ng secretary niya. pinapapunta ako sa opisina dahil may
inooffer na job sa akin.
Kabado akong tumuntong sa opisina niya. pero, ibang tao ang kaharap ko. a man in his late fifty’s at
kahit na ganun hindi parin maikakaila na gwapo ito. Siguro ito ang daddy ni spring.
“hi. You are miss dahlia joy san jose?” tumango ako sa tanong niya. ang hinahon ng boses niya pero,
kahit anong hinahon ng boses mo kung kaharap mo naman ang may-ari ng kumpanyang inaaplyan
mo,talagang kakabahan ka.
“have a seat. By the way im mr. Russell flint. Im the temporary president of the company habang
tinitrain pa namin si spring sa mga bagay bagay.” Soooo, hindi pala siya ang tatay. Grabeh, ang sosyal
lang ha. May temporary president pang nalalaman.
Inexplain niya sa akin ang trabaho ko. finance manager. Medyo, in line din naman sa natapos kong
accountancy kaya ok na rin. At least makatulong lang sa pamilya. Pero, ito ang shocking sa lahat.
“for the mean time, ikaw na muna ang secretary ni spring for two weeks. Mawawala kasi si mabel yung
secretary niya. nakaleave for her honeymoon.” The eff lang diba??
END OF FLASHBACK
Ayan, parang ayoko na tuloy pumasok pero kawawa naman si spring kung wala ako. I mean, syempre
hawak ko lahat ng sched niya ng dalawang linggo at kawawa naman siya, wala na atang pahinga.
Bakit ko nga ba ito iniiwasan? Wala lang para may thrill. Hahahahaha... di joke lang. Kasi syempre diba,
nagkabalikan na sila ni maddi tapos manggugulo pa ako? Edi kawawa naman si maddi. Tsaka ayoko na
maniwala doon sa pinagsasabi niya sa airport scene namin. Mahirap na.
“good morning sir flint. Here’s our schedule for today.” Pumasok ako sa opisina niya at hawak hawak ko
ang ipad ko para sa sched niya. hindi pa man ako nagsasalita, tinaas na niya ang palad niya sa mukha ko.
“wait wait.” Napatingin naman ako sa kanya. He is also staring at me. I looked intently in his eyes. His
blue eyes is telling me something, something deep that no one could resist. Happiness na hindi ko alam
kung saan nanggagaling. Sadness, to the extent thatyou will cry and longingness for someone special
and close to his heart.
“hey!!” he snap his fingers infront of me at doon lang ako natauhan.
“ha-ha?” anubayan!!! Nakakahiya lang.
“ang sabi ko, clear my sched for today. Aalis ako.” Napatitig naman ako sa kanya at nakaupo na siya.
Nililigpit niya ang mga gamit niya.
“si-sir hindi po pupwede. May mga important meetings po kayo dito. Lalo na po itong kay mr. Sy. Sabi po
sa akin ni mabel—“
“narinig mo ako diba? Mas importante pa sa kanila ang pupuntahan ko.” he told me once again with
anger in his eyes. Napatango nalang ako at inisa isa kong tawagan ang mga kameeting niya dapat
ngayon.
Naupo nalang ako sa table ko at naghintay ng mga tawag kung sakaling may appointment siya.
“hey.” Lumabas na pala siya ng opisina niya at huminto sa harap ng mesa ko. tumingala ako sa kanya at
nakita ko ang gwapo niyang mukha kahit na natatakpan niya ang ilaw.
“si-sir?” bigla niyang hinawakan ang kamay ko.
“aalis tayo. You will be coming with me.” Hindi pa man ako nakakasagot, hinila na niya ako palabas ng
building nila.
OMG!! SAAN AKO DADALHIN NI SPRING?!
(part 3)
DAHLIA’s POV
Sumakay kami sa kotse niya at wala akong idea kung saan kami pupunta. He is driving his car to
nowhere. Nakatulog ako sa biyahe at nagising ako na beach. Ang haba habang biyahe nito mula sa
kumpanya nila. Masyado akong naaliw sa scene kaya nakalimutan ko na wala na pala siya sa driver’s
seat. Bumaba ako para hanapin siya and i spotted him lloking towards the horizon. Parang ang lalim ng
iniisip niya. nilapitan ko siya at napatingin naman siya sa akin.
“oh gising ka na?” He smiled once again and i just rolled my eyes.
“hindi hindi. Tulog pa ako. Sleep walking lang to.” Geez!! He is just stating the obvious.
I heard him laugh. he is laughing to death. Kulang nalang ata gumulong siyas buhangin para maexpress
lang niya ang tuwa niya sa sarcastic manner ko kanina.
“tapos ka na?” tinignan lang niya ako at ngumiti. Anuba!! Ngingitian lang ba niya ako ng ngingitian.
“tell, me, are you jealous of maddi?” that question strucked me. Kailangan talaga direct to the point ang
mga tanong? Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. NO!!! Tumalikod ako sa kanya.
“to tell you frankly, im not jealous of her. i’m... im angry about myself and to you.” Naramdaman kong
bigla niya akong niyakap mula sa likod ko. pakiramdam ko, natutunaw na ako sa bawat yakap na
ginagawa niya sa akin. His hugged filled the emptiness within me.
“wala ka namang dapat ikagalit eh. Oo inaamin ko, minahal ko noon si maddi. Pero, alam mo mas
matindi ang pagmamahal ko sa’yo. I love you more than the way i love her or anyone else.” Hinarap niya
ako sa kanya. He is looking intently in my eyes. Wala akong naririnig ngayon kundi ang kabog ng dibdib
ko na sumasabay sa bawat tibok ng sa kanya. I really love this guy and i don’t want to loose him.
“ano ba talaga ang relasyon niyo?” iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Ayokong mag assume siya na may
feelings din ako sa kanya. Teka!! Eh meron naman talaga diba?? Ang gulo ko naman!!!
“wala. Parang kapatid lang ang turing ko sa kanya.” Tinignan ko siya. Yung parang hindi naniniwala. Kasi,
diba dati sabi niya kaya gusto niyang matutong magtagalog kasi kay maddi tapos ngayon bilang kapatid
lang? Psh!! Sino niloko niya.
“weehhh!! Eh diba minahal mo yun?” niyakap niya ako ng mahigpit. Waaahhh!! Ang bango bango niya.
pero.. shhh!! Kunyari galit ako.. wahahahahah
“ikaw na rin ang nagsabi. Minahal ko yun. Past tense. Tapos na. I would never deny the fact na special
siya sa akin. At isa pa, pinaubaya ko na siya sa isang taong mahal talaga niya. eh ikaw, ano bang relasyon
niyo ni justin?” bigla siyang bumitaw sa pagkakayakap at gusto kong pigilan ang tawa ko.
“uhmmm... nagbreak kami pero, nanliligaw ulit siya sa akin.” Biglang sumimangot ang mukha niya. hinila
na naman niya ako pabalik sa sasakyan niya.
Ang tahimik lang niya at gusto kong bawiin ang sinabi ko pero gusto ko ring makita ang reaksyon niya.
“mahal mo ba?” galit na galit ang mga mata niya na tumingin sa akin.
“i dont know.” Tumingin ako sa bintana para hindi niya makita ang reaksyon ko.
“remember this dahlia, i will do everything para mahalin mo ako.” Then he drove the car away. Ang cute
magselos ni spring ko!!
ANO DAW!!! SPRING KO??? wahahahahahaha
***
Hindi na kami bumalik ng opisina. Buong araw lang kaming naglibot libot. Nagpunta kami ng amusement
park, kumain sakung saan saan lang, naglakad lakad in short, nagdate kami ok?? Oh!! Edi ako na kinikilig.
Pwede bang kahit ngayon lang, ako muna ang babae sa puso niya?
Gabi na nung nakauwi kami. Pero, imbes na pauwiin niya ako, pinababa niya ako sa opisina niya.
“a-anong gagawin natin dito?” ngumiti lang siya sa akin.
“may nakalimutan lang ako sa loob.” Inalalayan niya ako papasok sa loob ng building. Sabay kaming
pumasok ng elevator at parehong hindi nagsasalita. Buong araw na kaming magkasama at andami na
naming napagkwentuhan. Let’s say, pareho na kaming pagod pero mararamdaman mong oarang hindi
ka parin pagod kung siya kasama ko. ano daw??
Dumiretso kami sa opisina niya, pinaiwan nalang niya ako sa labas kasi mabilis lang naman daw siya. So,
naiwan ako sa conference room. Weird diba? Sa dinami dami ng pwede niyang pag iwanan sa akin dito
pa. Naglaro nalang ako ng iphone ko at halos mapatalon ako nung nagbrown out. Ginawang kong flash
light yung ilaw galing sa cellphone ko. kahit na nanginginig ako sa takot, ginala ko ang ilaw sa paligid ko
at parang may nahagip ako sa dingding.
Nagulat ako sa nakita ko.
OMG!!
(part 4)
SPRING’s POV
Sa totoo lang, kabado na talaga ako. When i entered the room, i saw dahlia’s eyes fixed through the
wall. Nagdikit kasi ako doon ng mga words na I LOVE YOU na glow in the dark. I entered the room with a
guitar and i started strumming it.
(play the song on the side)
Whoo
Ooh
Oh yeah yeah
Listen
Bright lights, fancy restaurants
Everything in this world that a man could want
Got a bank account bigger than the law should allow
Still I'm lonely now
I slowly walked towards her, with her eyes fixed on me. Napangiti siya nung makita niya ako. I smiled
back to her.
Pretty faces from the covers of the magazines
From their covers to my covers wanna lay with me
Fame and fortune still can't find
Just a grown man runnin' out of time
I stared her.gusto kong malaman niya ang message ng song ko para sa kanya. Kung bakit ito ang napili ko
sa libo libong kanta sa buong mundo.
Even though it seems I have everything
I don't wanna be a lonely fool
All of the women, all the expensive cars
All of the money don't amount to you
So I can make believe I have everything
But I can't pretend that I don't see
That without you girl my life is incomplete
Said without you girl ahh
Listen
It’s true. She’s the reason why i feel complete this time. Wala nang iba. Siya nalang. Kahit na nasa akin
na ang lahat, i still feel incomplete without her.
I stop playing the guitar pero, yung mga employees naman sa likod ko ang nagtuloy ng kanta. I hold her
hand tight and squeeze it.
“i love you dahlia. Willing akong maghintay hanggang sa mahalin mo ako. Pero, hindi ako papayag na
may aagaw sayo.”
Bigla akong nagulat sa ginawa niya.
HINALIKAN NIYA AKO LIPS.
“mahal din kita spring. nakakainis ka. Hindi ka naman makapag-antay eh.” Pinalo niya ako sa dibdib at
hindi parin ako makarecover sa halik niya. SHEEET!!! HINALIKAN AKO NI DAHLIA!!!
“spring?? helloooo??? Ok ka lang?” she is waving her hands infront of me at takang taka. Doon lang ako
natauhan at niyakap ko siya.
“i love you!! Mahal kita... te amo.. sarang hae... “ hindi ko pa nga sinasabi ang lahat ng i love you sa
bawat bansa kumalas na siya.
“tama na. Ikaw na maraming alam na language. Mamaya maging united nations na ito.” Ngumiti siya sa
akin. A genuine smile na nagpapangiti ng puso ko. nagpapalundag nito at naghahatid ng kakaibang kaba
sa buong katawan ko.
“so, tayo na?” i assured her. bigla naman siyang napaisip at tumango.
“yes.” She answered simply. Binuhat ko siya at inikot ikot. Doon lang namin napansin na nanunuod pala
sa amin ang mga employees ng kumpanya.
“aiyiiiieee!! Ang sweet naman!!”
“sana ganyan din ang boyfriend ko.”
“swerte naman ni dahlia.”
“nice one sir.”
Nagkangitian lang kami ni dahlia. Dahil sa kasabwat ko sila, sagot ko na ang gimik nila. They choose a
videoke bar at sandali lang kami at nagkayayaan na umuwi.
DAHLIA’s POV
Ang saya saya ng nangyari kagabi. Halos pagulong gulong na nga lang ako sa kama ko eh. Hindi ak
nakatulog ng maayos. Ang sweet sweet ni spring. simpleng bagay lang pero nagawa niya akong pangitiin.
“good morning.” Nagulat ako sa tao sa likod ng pinto pagkalabas ko. si justin.
“ja-justin? Anong ginagawa mo dito?” nakasmile lang siya sa akin at sinubukang kunin ang bag ko pero
iniwas ko lang.
“ihahatid ka sa office mo.” Iniwas ko ang tingin ko. alam ko kung ano ang gusto niyang mangyari. I can’t
let him. Ayokong umasa siya sa wala. Matagal nang walang kami at ayokong masaktan lang siya.
“no. Ayoko.” I want to tell him why pero, hindi ko pa nga nadudugtungan ang sinabi ko, may biglang
sumabat sa usapan.
“hindi mo na siya pwedeng ihatid kasi sinusundo ko na siya.” Napatingala ako sa nagsalita at gusto ko
nang lumubog sa kinatatayuan ko. si spring kasi eh. Ang sama sama ng tingin kay justin at ganun din si
justin.
“bakit? Ano ka ba niya? diba may maddi ka na?” feeling ko may electricity sa titigian nila. Nakahawak na
ako sa braso ni spring para pigilan niyang makipag away pero, parang hindi niya ako napapansin.
“boyfriend niya ako kaya tumigil ka na.” Nakita ko ang pagkabigla sa itsura ni justin. Tinignan niya ako na
parang nagtatanong.
“a-im sorry justin. Si-sige una na kami.” He just gave me a faint smile at parang biglang nanlumo ang
itsura niya. paalis na sana kami when he grabbed my hand. Napalingon kami pareho ni spring.
“teka lang dude. May sasabihin lang ako.” He looked at spring before lookng at me. “basta, nandito lang
ako naghihintay sayo. If you need a friend im just here.” Tumango ako at nagsmile.
***
Wala naman masyadong nangyari sa office. Busy lang si spring kasi full ang sched niya. yan kasi, kinancel
ang lahat ng appointments kahapon. Tambak tuloy siya ngayon. Pero, kahit na ganun, maaga parin
kaming natapos. Akala ko uuwi na kami pero, nagulat ako kasi hindi namin tinahak ang daan papunta sa
apartment ko.
HALAAAA!! SAAN AKO DADALHIN NI SPRING??
(part 5)
DAHLIA’s POV
Kabadong kabado ako habang nasa sasakyan kami. It was not that late pero, kitang kita ko parin ang
dinadaanan namin. Medyo malayo na sa kabihasnan. Seriously bundok??!! Wala na kasi akong makita
kasi puro puno na. Then pumasok kami sa isang malaking gate tapos nagdrive si spring along a beautiful
garden filled with beautiful flowers.
Sa sobrang pagkamangha ko sa mga nakikita ko, hindi ko namalayan na tumigil na pala ang sasakyan sa
tapat ng isang magandang bahay. A house that is filled wit gold and silver. Alam ko mayaman siya pero,
yung tipong palasyo. WOW LANG!!
we enterd through a large door holding each other’s hand at nasa gilid nun ang mga nakahelerang maids
at sasabay sabay na nagbow sa amin.
“welcome home young master.” Shet!! Feeling ko ako si jan di ng boys over flowers. Pero di hamak na
mas gwapo ang jun pyo ko noh. i smiled at them at napawi ang atensyon ko sa isang grand staircase
where mr. Russell flint is descending on it. Napahinto ito sa last step ng hagdan at ngumiti sa amin.
“so, miss san jose. Ikaw pala ang special girl na sinabing dadalhin ni spring tonight. It’s a pleasure na
makasabay ka sa pagkain.” He offered me his hands which i gladly accept.
“same here mr. Flint.” Nagsmile rin ako sa kanya then binitiwan na niya ang kamay ko.
“too formal iha. Just call me, tito russell.” He once again flashed his smile bago pumunta sa hallway sa
left niya. susundan na sana namin siya nung napansin namin ang isang babae sa taas ng staircase at
nagulat ako nung makita ko kung sino.
Si maddi. It’s like she’s not in her self. Muntikan na nga siyang malaglag sa hagdan kung hindi lang
anging maagap si spring sa pagsalo sa kanya. I admit it, their scene is like a scene in a movie kung saan
maiinlove ang heroine sa leading man niya. and that thought makes my heart aches to death.
“maddi, ok ka lang ba? Halika na. Kumain na tayo. Good thing kakain ka ngayon.” Tinignan niya si spring
at gusto kong iiwas ang tingin ko kasi mas lalo akong nasasaktan, pero parang nakaglue ang mata ko sa
kanila. Seriously, masokista ba ako?
“ok lang ako spring.” maddi answered him then napatingin naman siya sa akin and smile. “ikaw ha. Kung
sino sino ang inaasikaso mo, nakakahiya sa kasama mo.” Napatingin naman sa akin si spring at parang
natauhan lang na ako ang kasama niya. bumaba na ng hagdan si maddi at sinalubong ako.
“hi, i’m autumn maddison tolentino ra—“ parang bigla siyang natigilan at umiling iling. “im autumn
maddison tolentino.” Nakipagshake hands siya sa akin and so do i. pero, nagulat ako nung bigla niya
akong niyakap.
“ang ganda ganda mo. Ang swerte swerte ni spring sayo ang malas mo.” Bulong niya sa akin. Kung
titignan mo siyang mabuti, she looks like she is very happy but if you looked at her carefully, makikita
mong nasasaktan siya.
“i guess tama ka.” Tinignan ko si spring na nakabusangot na. Hinila ako ni maddi patungo doon sa
hallway na tinahak ni sir flint kanina. We stopped in a door at binuksan iyon ng lalaki sa pintuan na
nakablack suit at may gloves. Isa siguro sa mga tauhan nila yun.
Nagulat ako sa nakita ko. sinalubong ako ng isang 22-seater elegant dining table. Yung tipong ginagamit
kapag may mga formal dinner. Nakaupo na si mr. Flint sa kabisera ( yung pinakagitnang upuan) at
nakatingin sa aming tatlo.
“lika na let’s eat.” Eat?? Kakain lang kami? Apat lang kami pero, nakita ko ang dami ng nakahain na akala
mo may fiesta. Napansin ko nalang na si spring na pala ang nasa tabi ko.
“spring, kakain lang talaga tayo? As in tayong apat lang?” bulong ko sa kanya at ngumiti na naman. Ang
singkit talaga ng mata kapag nakangiti.
“oo. Masanay ka na. Ganyan talaga. Special daw kasi ang bisita eh.” Hinawakan niya ang kamay ko at
inalalayan ako sa upuan across maddi’s seat. Ngumiti siya sa akin at ganun din ako sa kanya. Umupo
naman si spring sa tabi ko.
“let’s eat.” Seriously, bakit parang ang formal formal naman ng pagkain namin? Talagang complete
course, from entree to dessert. Hindi talaga ako nabubusog kapag ganito. Feel ko ang tension sa mga
kasama kong nagdidinner. Magsasalita na sana ako nung nagsalita si maddi.
“dad, uuwi ako sa pilipinas. Nasa ospital si tatay.” Tumigil sa pagkain ng dessert si mr. Flint at tinignan
siya sandali at pinagpatuloy ang ginagawa.
“you can’t. you still have to arranged your wedding.” pilitin ko mang hindi makinig pero, hindi ko
maiwasan. Si maddi ikakasal na? Kaya ba nakalimutan na siya ni spring. tinignan ko si spring at nakita
kong nakikinig lang siya sa kanilang dalawa.
“arranged my wedding? Can’t you see?? Hindi namin mahal ni spring ang isa’t isa. Nandito ang babaeng
mahal niya. kasabay natin kumain oh.” Umiinom ako ng tubig pero nabilaukan ako nung narinig ko ang
sinabi ni maddi. Napatingin ako sa kanya at nakaturo siya sa akin habang nakatayo.
“kumalma ka autumn maddison. Please take your seat young lady.” Nakita kong parang namula ang
mukha ni maddi sa galit. She stormed out of the dining area at nagkatinginan lang kami ni spring. hindi
ko maintindihan ang mga nangyayari. Masyadong maraming tanong sa utak ko at naghahanap ng sagot.
Silence is killing each person inside that four walled room.
“im sorry miss san jose sa nakita mo. Spring, i think kailangan mo nang iuwi si dahlia.” Tumayo na rin ito
sa kinauupuan niya at umalis na rin. Doon lang nagsink in lahat ng narinig ko. spring and maddi are
getting married? Biglang tumulo ang luha ko sa naisip ko.
“da-dahlia?” i swiftly wipe my tears at humarap sa kanya.
“so, your getting married?” i asked with a fake smile flashed in my face.
“yes.” He answered at parang naging cue ko ito para sampalin siya. Then, i just left his house at wala
akong pake kahit milya milya ang lalakarin ko, i just want to get out of this house. And believe me, i was
walking while crying. The eff was that!! Nanggagago ba siya?!
(part 6)
DAHLIA’s POV
Dahil sa sobrang laki ng garden nila, hindi ko na alam kung tama pa ba ang nilalakaran ko o naliligaw na
ako. Idagdag mo pa ang blurred vision ko dahil sa mga luha ko. i effin’ hate this!!
“dahlia” boses palang niya, alam ko na kung sino. At sa pagtawag niya, parang biglang nanghina ako at
hindi na nakalakad. He grabbed my shoulder at pinaharap sa kanya. Yumuko lang ako kasi ayokong
salubungin ang mga tingin niya.
“dahlia.” He called my name once again pero this time, inangat na niya ang ulo ko.
“what?” i told him coldly. Bigla niya akong niyakap. “let me explain first.”
Dinala niya ako sa maze sa garden nila wherein may gazeebo sa gitna. Naupo kami sa bench doon at
kinuwento niya ang lahat sa akin.
I literally hung my mouth open dahil sa nalaman ko.
“te-teka...” hindi ko alam ang sasabihin ko mula sa mga narinig ko.
“so, that’s the reason kung bakit kailangan niyong magpakasal?” isang marahang tango lang ang sinagot
niya sa akin. This action makes my heart feel pain once more. Ang sakit sakit parang tinutusok ng
milyong milying karayom.
“hindi ko gustong pakasalan siya.” Napatingin ako kay spring na nakatingin sa langit. nung nafeel niya
ang tingin ko, tinignan niya ako at ngumiti.
“i don’t want to marry her, ‘coz i want to marry the girl right beside me tonight.”
***
Kinabukasan, nakita ko nalang si spring sa tapat ng apartment ko at parang namumutla. Bigla akong nagalala sa kanya. Idagdag mo pa ang paghila niya sa akin papasok sa kotse niya. gusto kong itanong kung
anong problema pero natatakot ako kasi halatang kabadong kabado siya. Nabigla ako nung bumaba
kami sa airport.
“spring, anong ginagawa natin dito?” doon lang siya natauhan na hindi pa pala naeexplain sa akin ang
lahat.
“so-sorry. Hindi kita natanong. Yung tatay—mali pala. Yung kinalakihang tatay ni maddi, namatay kagabi.
Kailangan kong samahan si maddi sa pinas. Uhmmm... sasama ka ba?? Dont worry may ticket ka na at
ang passport mo.” Loko loko talaga to. Pano niya kaya nakuha ang passport ko?
Natanaw ko sa di kalayuan si maddi na tulala. Gusto kong sumama hindi dahil nagdududa ako kay spring
at maddi kundi alam ko kailangan ng kaibigan ni maddi ngayon. Lalo na at narinig ko mula kay spring
kagabi na may away sila ng bestfriend niya.
“sasama ako spring.” i looked at him at nakita ko ang relief sa mga mata niya.
***
Nasa eroplano na kami at nasa gitna ako ni maddi at spring. si spring tulog sa kaliwa ko at si maddi
naman hindi mapakali. I held her hand and gently pressed it.
“magiging ok din ang lahat.” I assure her and she gave me her weak smile. Humarap naman siya sa akin
at nagkwento. Naiiyak pa nga siya habang kinukwento niya sa akin ang tatay niya. but, a certain topic
made her cry for more.
“a-alam mo ba si kuya.” tumigil pa siya sa pagkukuwento. Para bang may hesitation sa part niya kung
itutuloy ba niya ang kwento o hindi.
“sige, magkwento ka lang.” She smiled at me at pinagpatuloy ang pagkukuwento. Sa tono ng pananalita
niya, para bang boyfriend niya ang dinidescribe niya.
“do you love him?” she was taken aback by my question. Para bang naghehesitate siya kung sasagutin
ba niya o hindi. Hinawakan ko ulit ang kamay niya.
“don’t worry, naikwento na ni spring ang lahat sa akin.” Hinawakan niya rin ang kamay ko.
“hindi ka ba nagagalit or nagseselos sa akin?” ngumiti ako sa kanya at umiling.
“nope. Siguro dati. Nung hindi pa niya naeexplain sa akin ang situation mo. Akala ko noon sayo, kaagaw
ko kay spring. akala ko, im the antagonist in this story.” She smiled at me at sumandal sa balikat ko.
“can i call you ate?” tinapik ko ang ulo niya at matutulog na sana ako nung bigla siyang nagsalita.
“oo ate.” Napatingin ako sa kanya na nag-angat ng tingin.
“oo ate. Mahal ko siya. I love him more than a lover im inlove with my brother.” We smiled at each
other and enjoy the flight.
Nakarating kami sa pilipinas at lalong halos hindi mapakali si maddi. Agad agad kaming dumiretso sa
bahay nila maddi. We were welcome by a 40 year old woman at isang lalaking kasing tanda siguro ni
spring.
“autumn anak.” Niyakap si maddi ng babae at nakita kong napatingin sa kanila ang lalaki. I remember
him. Siya yung... SIYA YUNG KASA-KASAMA NI SPRING DURING OUR COLLEGE DAYS!!
I was being a keen observant sa kilos ni maddi at ni luke. Anubayan!! Hindi ko alam kung autumn at
winter ang itatawag ko o maddi and luke. Napansin kong nag-iiwasan silang dalawa. Natulog ako sa
guest room at si spring naman sa kwarto ni luke. Si maddi lang ang natulog mag-isa sa kwarto niya.
On our last day, nakita ko na rin ang well famous bestfriend ni maddi na si summer. I don’t see any
grudges in her eyes. Katabi ko si maddi at spring. nakita kong napatingin sila sa direction namin. Tumayo
ako at kunyaring kumuha ng kape.
“nakita mo na sila? Karma tong nangyayari sa akin.” Si maddi pala ang nagsalita. I saw sadness in her
eyes. Niyakap ko siya to ease the pain and to give comfort.
“shhh... ano ka ba. Don’t be such!! Tandaan mo ito. Just do what makes you happy.”
CHAPTER 41- ANOTHER BURDEN
HEAVEN’s POV
Napahinto ako nung nakita kong umiiyak si summer. Gusto kong tanungin kung bakt pero parang
natatakot ako. Natatakot akong masaktan at baka sabihin nga niya ang nasa isip ko.
“syeeet!! Ang galng naman!! Happy ending na sila.” She said with a weak voice. Pinunasan niya rin ang
luha niya. parang biglang may kung anong matalas na bagay ang sumusugat sa puso ko.
“summer. Lika na tulog na tayo. Makakasama sa baby ang magpuyat.” Hinawakan ko ang kamay niya
para hilahin siya patayo pero binawi niya kaagad.
“bakit sila, happy ever after na? Ako, kelan ko ba makakamit ang happy ever after ko? *sniff*” napayuko
ako sa mga binitiwan niyang salita. Bakit ba palagi siyang naiinggit sa iba? Why can’t she be contented sa
mga nangyayasi sa buhay niya.
“mahal mo pa ba siya?” napatigil siya sa pag-iyak at tumingin sa akin. I could see curiousity in her eyes,
para bang nagtataka siya kung saan nanggaling ang tanong ko sa kanya.
“damn!! Don’t stare at me summer!! Answer me!! Mahal mo pa ba si winter?!” yumuko siya at tinuloy
ang paghikbi.
“fine!! Your silence means one thing. It’s a yes right?? Wag kang mag-alala, wala nang kasal ang
matutuloy. Kakausapin ko nalang rin ang parents natin about sa bata. Don’t worry susustentuhan ko
yan.
DAMN!! BAKIT GANUN?! AKO YUNG NASA TABI, AKO ANG KASAMA PERO SI WINTER PARIN ANG NASA
ISIP NIYA?!
LFE IS UNFAIR!!!
SUMMER’s POV
mahal mo pa ba siya?
That question actually hit me. Mahal ko pa nga ba si winter?? Sa halos dalawang buwan naming
pagsasama ni heaven sa bahay na ito, hindi ko alam kung si winter pa ba ang laman ng puso ko. nalilito
ako. Kasi, sa pagkakaalam ko dapat si winter ang mahal ko at hindi si heaven.
WHAT!!! HINDI KO SIYA MAHAL!!! Arrrggghhhh!!! Naiinis ako!! Naiinis ako sa sarili ko. naiinis ako kasi
naguguluhan ako. Naguguluhan ako kasi nagtatalo ang laman ng puso at isip ko.
Tapos nung umalis pa siya sa harap ko, i feel empty. Para bang naiinis ako sa kanya. Kasi sabi niya hindi
niya ako iiwan pero, ngayon halos ipinagtutulakan niya ako kay winter. Bakit ganun, gusto ko siyang
paalisin, tapos kapag umalis naman siya gusto ko nasa tabi ko siya... waaahhh!! Ang gulo ng utak ko!!
Sino ba kasi talaga??!! Heaven o winter??
WINTER’s POV
Hindi ako makapaniwala sa napanuod ko. si autumn at... at yung daddy niya.. na-nasa t.v!!
“AUTUMN, MY DAUGHTER WILL MARRY THE ONLY HEIR OF THE RAMIREZ COMPANY, WINTER LUKE
RAMIREZ SIMPLY BECAUSE THEY LOVE EACH OTHER. AND IM SURE AFTER THIS NEWS, IF HE REALLY
LOVE MY DAUGHTER, HE WILL GIVE ME A RING.”
Hindi ako mapakali sa panunuod at nadatnan ako ni nanay at nagtaka sa akin.
“anong problema??” parang naging instinct ko na at niyakap ko siya.
“na-nay!! Pinayagan na ako ni tito russell na pakasalan si autumn. Nay, pinaklala na niya si autumn sa
buong mundo.” Napatingin din siya sa t.v at napaupo sa sofa.
“hayyyy... russell. Gagawin mo talaga ang lahat para sa taong mahal mo.” Niyakap ko si nanay at
sinandal naman niya ang ulo niya sa dibdib ko.
“anak.” Tinignan ko siya na nagtaas ng tingin sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan ng
diretso sa mga mata ko.
“gaano mo ba kamahal ang ka- si autumn?” ngumiti ako sa kanya bago ko siya sinagot.
“sobra sobra nay. Higit pa sa buhay ko. pakiramdam ko kapag hindi ko siya kasama, mamamatay ako. Na
sa tuwing pinipigilan ko ang nararamdaman ko, sasabog ito.” I pointed to my chest. Ngumiti siya sa akin
at naluluha.
“nay, sana maintindihan niyo ni tatay na mahal namin ang isa’t isa. Sana, maging masaya para sa amin si
tatay. Kung nasaan man siya, sila ngayon ng tunay kong ina sana maging masaya sila para sa akin.”
Kinuha ko na ang cellphone ko at dinial ang number ni sir russell.
SYEEEET!!!!
Parang bigla ata akong kinabahan. Gusto ko sana ibaba ang phone pero, biglang may sumagot na sa
kabilang linya.
(winter ramirez?) tae!!! Parang biglang umatras ang dila ko.
“a-ako n-nga p-po.” Biglang dumaan si nanay sa harap ko at halos nagpipigil ng tawa.
(well, actually, i don’t have my whole day to talk to you so i’ll tell it direct to the point. Mahal mo ba si
autumn? Mahal mo ba ang anak ko?) tae naman!!! Kinakabahan ako. Kasi naman ee!! Kailangan talaga
over the phone ang ganitong tanungan.
“ma-mahal na ma-mahal ko p-po.” Narinig kong nag ehem siya sa kabilang linya at muntik ko nang
mabitawan ang telepono.
(haaayyyy!! Ayoko na maging kontrabida sa storya niyo. Sandali lang ha.) he hung the phone for a while
then pagkatapos ng ilang mnutes, may sumagot ulit.
(winter...) kung kanina, halos hindi mapakali ang puso ko sa kaba ngayon naman halos naglululundag sa
sobrang kilig... nyay!! Ano bayan!! Para namang bakla!! Ahhh!! Basta masaya ako kasi narinig ko na
naman ang boses niya.
***
It’s been three days simula nung huli ko siyang nakausap. At ngayon ang uwi nila ng daddy niya dito sa
pilipinas kasama si spring at yung girlfriend niya. magpapakasal na ata yung loko na yun eh. Mauuna lang
si autumn sa airport ngayon. Alas 10 pa ng gabi ang dating ng eroplano pero alas otso palang nasa
airport na ako. At dahil sa excitement, parang forever na akong naghihintay sa airport.
Nung lumapag na ang eroplano nila, inabangan ko na siya sa waiting area. Sa terminal 1 sila dumating
so, ibig sabihin, may kalsada sa gitna ng waiting area at ang pinto ng paglabas ng mga pasahero. Halos
magkanda bali bali na ang leeg ko sa pagtanaw sa kanya at nung makita ko siya, agad agad akong
tumawid sa kalsada without looking to my right or left.
*beep* *beeeep beeeeeep*
napatingin nalang ako at nasilaw sa liwanag.
“WINTEEEEEEEEEEEEEEEER!!” yun nalang ang huli kong narinig before everything went black.
CHAPTER 42- ONE LAST HOPE
SUMMER’s POV
“he-heaven... dinalhan na kita ng pagkain. Hindi ka pa kasi naglalunch eh.” Sandali lang niya akong
tinignan tapos binalik ang tingin niya sa mga papel sa harap niya. tae naman yang mga papel nayan!!
Itapon ko yan eh. Ako kaya fiance niya!!
“may kailangan ka pa ba?” he asked in a cold voice. Nakakainis. Ni hindi pa nga ako nakakasagot sa
tanong niya nung isang araw tapos ganito na ang trato niya sa akin. Ganun ba nakakapagod ang paibigin
ako? Yung as in susuko na siya.
“heaven, mag usap naman tayo oh.” Nagulat ako sa sarili ko. hindi ko alam kung bakit ko nasabi yun.
Alam ko naman sa sarili ko na wala na kaming pag-uusapan pa kasi alam ko, tinapos na niya.
“ano pa ba ang pag-uusapan natin. Malinaw na sa akin ang lahat, you can’t love me the way you love
winter.” Biglang parang may kung anong tumusok sa dibdib ko.
“ba-bakit ikaw, ka-kaya mo ba a-akong mahalin, ga-gaya ng pa-pagmamahal mo ka---aaaahhhh!!!”
natigil ako sa monologue ko nung naramdaman kong biglang humilab ang tyan ko. tinignan ko ang hita
ko dahil may naramdaman akong mainit na likido dito. Nang tignan ko, halos mamutla ako.
“anong nangyari sayo?” nasa tabi ko na pala si heaven at nakaalalay sa akin.
“*sniff* he-heaven... yu-yung *sniff* ba-baby ko...” yun lang ang sinasabi ko habang buhat buhat niya
ako palabas ng bahay. Naisakay na niya ako sa kotse niya pero iyak parin ako ng iyak.
“arrggghhh!! Summer!! Please shut up!!” sigaw niya sa akin bago magdrive.
“*sniff* ikaw ang may kasalanan *sniif* nito eh—aaaahhhhh!!!!” sigaw ko sa kanya. Tae!! Ang sakit!!
Ayaw ng baby namin na nag-aaway kami.
“shit shit!! Hold on!! Hold on baby.” He kissed me on my lips at ang tiyan ko. kung hindi lang masakit ang
tiyan ko malamang nagblush na ako. Waaaahhh!! Eh bakit naman ako magbablush.
“heaven!! Bilisan mo!!” halatang natataranta siya dahil sa bilis ng takbo ng kotse. Ako naman, naiiyak
dahil sa posibleng mangyari sa baby ko. not now.
Dumating kami sa ospital at medyo blurry na ang paningin ko. pero, ang natatandaan ko may binababa
mula sa ambulansya. Hindi ko rin alam kung totoo ba ang nakita ko. para kasing nakita ko si autumn na
bumaba sa ambulansya. I just passed out right away.
***
When i opened my eyes, i saw nothing but pure white. Ginala ko pa ang paningin ko at nakita ko si
heaven galing sa kabilang side ng puting kurtina.
“he-heaven.” Sinubukan kong tumayo nang biglang maalala ko ang baby ko.
“heaven!! Anong nangyari sa anak natin??!! Heaven...” inalalayan niya akong mahiga. Hindi ko mabasa
ang nasa utak niya. nakahawak lang ako sa braso niya dahil baka hindi ko kayanin ang news na dala niya
sa akin.
“heaven, asan ang baby ko??!!” hinawakan niya ang kamay ko saka nagsalita.
“ok lang ang baby. Nagkaroon lang daw ng bleeding. Normal lang daw yun sa mga buntis pero kailangan
parin daw mag-ingat.” I was relieved sa balita niya.
“kelan daw ako pwedeng umalis dito?” hinimas niya ang ulo ko at tumingin sa akin. Pakiramdam ko
nalulunod akos a mga titig niya na yun. Parang ang lalim ng pinaghuhugutan.
“summer!!” biglang pumasok sila dadddy at mommy sa loob. Iyak sila ng iyak sa akin. Tinanong kung
kamusta na ako. Napansin ko si heaven na para bang may problema. I want to ask him pero, hindi ako
makakuha ng chance.
Nakatulog ako pero, parang nakita ko si autumn sa tabi ko. magkausap sila ni heaven. Panaginip man o
hindi, parang may kung anong karayom na naman ang tumutusok sa puso ko. parang ang sakit sakit.
Kahit maliit lang na sakit, parang gusto ko namang hugutin ang puso ko palabas ng katawan ko sa
sobrang sakit.
Ano ba ang nangyayari?
AUTUMN’s POV
Excited na ako sa pag-uwi sa pilipinas. Si winter daw ang susundo sa akin.. nakakakilig na hindi ko
maintindihan. Parang may kung ano pa sa sikmura ko na hindi ko maintindihan.
Pagkalapag na pagkalapag ng eroplano, kulang nalang talunin ko papunta sa waiting area para makita ko
na siya.
Tumingin tingin ako sa paligid then i spotted him. Ang bilis ng pangyayari. May mabilis na sasakyan ang
bumangga sa kanya. Halos hindi ako makakilos sa kinatatayuan ko sa sobrang bigla.
“aaahhhH!!!” may biglang sumigaw na dahilan para matauhan ako at malapitan ko siya. I was so afraid.
Kitang kita ko ang dugo galing sa ulo niya. hindi lang siya basta basta nabangga kasi nagpagulong gulong
pa siya sa kalsada.
Hindi ko alam kung saan galing ang ambulansya pero, sinakay na siya dito. Sumakay na rin ako at hawak
hawak ko ang kamay niya habang nirerevive siya. He is still unconscious. Bakit kung kelan, masaya na
kami saka pa mangyayari to? Bakit ang unfair ng mundo?? Bakit ganito??
***
Agad agad siyang sinugod sa emergency room ng ospital. Hindi ko alam kung anong nangyayari dahil
pinalabas nila ako. I tried to call everyone at lahat sila papunta na raw. Pero, unexpectedly, i dialed his
number.
(hello?) nagulat ako at tinignan muna kung sino ang nasa kabilang linya. Si heaven pala ang nadial ko, sa
sobrang taranta.
“he-heaven...” bigla nalang ako napahagulgol ng iyak. I missed him, i actually missed them. Gusto ko
magsorry sa mga ginawa ko sa kanila ni summer, kaso parang nauubusan ako ng lakas.
(autumn? Are you crying? Teka, nasa pilipinas ka na? Asan ka ngayon?) i could still feel the care in his
voice. Parang ngayon siya nalang ang matatakbuhan ko.
“na-nasa ****** hospital ako. Na-naaksidente s-si winter.” I finally blrted out. Ewan ko, i just need
comfort right now.
(siige, nasa emergency room ka diba? Antayin mo ako diyan.) then he hung up the phone.
Hindi parin ako mapakali sa kinauupuan ko. they are inside the room for about an hour at hindi parin
lumalabas ang doktor. Maya maya nakita ko na rin si heaven na tumatakbo papunta sa akin.
“heaven.” Napatayo ako at nagulat ako dahil bigla niya akong niyakap.
“ok ka lang ba? Ano bang nangyari?” we sat daw at kinuwento ko sa kanya ang nangyari. Naramdaman
ko ang concern sa bawat tingin niya sa akin.
“ano bang ginagawa mo dito?”
“dinugo si summer. Kinabahan nga ako eh. Akala ko kung anong nangyari sa kanila ng anak ko. hindi ko
alam kung anong nangyayari sa akin, pero parang hindi ko kaya ang mawala siya sa akin.” Napayuko siya
sa mga pinagsasabi niya. i smiled and slowly walked towards him and held his hand. Dahilan para
mapatingin siya sa akin.
“mahal mo siya?” nabigla siya sa tanong ko at parang siya mismo hindi alam ang isasagot.
I gently tap his shoulder, “puntahan mo na siya. Baka makakita yun ng mas gwapo sayo.” Pagkasabi ko
nun, bigla siyang tumakbo pabalik sa kwarto ni summer. Sakto naman, ang paglabas ng doktor sa
emergency room.
“dok, ano pong nangyari? Kamusta na po si winter?” tinaggal niya muna ang mask niya bago magsalita.
“im sorry miss, pero comatose po siya ngayon.” Napaupo ako sa sahig dahil sa balita niya.
Bakit ganito ang nangyayari sa amin, bakit hindi ko pwedeng sabihing happy ako??
CHAPTER 43- WAKE UP
AUTUMN’s POV
Dalawang araw nang nandito si winter sa ospital at dalawa lang ang alam kong lugar na puntahan. Ang
kwarto niya at ang chapel. Pinipilit nila ako na umuwi daw muna at magpahinga pero ayaw ko. gusto ko
kasi paggising ko, ako ang unang makikita ni winter. Kung pwede nga lang na ako ang pumalit sa kanya
diyan ginawa ko na.
Tapos na ang visiting hour at ang tambayan ko sa chapel. Tulala lang ako katulad ng dati. Hindi ko alam
kung susumbatan ko ba ang Diyos o luluhod sa kanya at makikiusap para sa kaligtasan ng taong mahal
ko. for the past two days, i always choose the first option but this time, i want to try the second choice.
Lumuhod ako sa kneeler at pinagdaop ang mga palad ko. hindi pa man ako nakakapagsalita, tumulo na
ang mga traydor kong luha. Ilang buwan ko nang pinipigilan ito at parang ngayon lumabas ang lahat ng
sama ng loob ko.
“lord, hindi ko alam kung saan magsisimula. Inaamin ko, masama ang loob ko sa inyo. Una, kapatid ko
pa ang taong mahal ko. iniisip ko noon bakit sa dinami dami ng lalaki sa mundo ay siya pa? Siya pa na
sariling dugo at laman ko? akala ko, tinapon mo na ako sa dilim dahil sa sumpang binigay mo sa akin. I
even did it with him. Laking pagsisisi ko dahil alam kong kasalanan yun sayo, pero aamnin ko, masaya
ako dahil binigay ko ang iniingatan ko sa taong mahal ko. pagkatapos nun, malalaman ko na ang
knalakhan kong ama hindi pala ang tunay kong ama.inaamin ko oo masakit kasi para kang pinagkaitan
ng pagkatao pero may kung ano sa puso ko ang masaya dahil pwede ko nang mahalin si winter. Hindi pa
pala. Dahil sa pesteng social status namin. Lakng tuwa ko kasi nagawa kaming tulungan ni daddy russell
ko. haaayyyy!! Diyos ko, isa lang ang hiling ko ngayon, please buhayin mo na po si winter. Kung talagang
panahon na niya para makasama mo, lord sana patawarin mo ako kung saka sakaling susundan ko siya
ha. Mahal na mahal ko lang siya at hindi ko kayang mawala siya. Sana po maintindihan mo.”
Umupo na ako ulit at tumutulo parin ang mga luha ko. the image of Jesus is staring at me and he is
pitying me. Lalo akong naiiyak. Gusto kong magwala. Gusto kong hilahin ang mga tubo sa katawan ni
winter at hilahin siya patayo pero kapag ginawa ko yun parang tinapos ko narin ang pag-asa niyang
mabuhay.
“maddi...”
Bigla nalang akong napayakap sa kanya. Ito ang kailangan ko ngayon-comfort. Kailangan ko ng lakas ng
loob para lumaban. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ng loob para mabuhay kung pati
ang buhay ko ay naghihingalo at lumalaban para mabuhay.
“shhh... sige iiyak mo lang yan. Wala namang masama ang umiyak maddi.” Hinahaplos niya ang likod ko
and it doesn’t even ease the pain.
“*sniff* ba-bakt ganun??... *sniff* ba-bakit ku-kung *sniff* kelan ma-masaya na ka0kami... *sniff* saka
na-naman ito na-nnagyayari?? *sniff* na-nahihirapan na a-ako a-ate dahlia.” Puro iyak lang ang nagawa
ko sa kanya at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
SUMMER’s POV
Nalaman ko na nasa ospital pala si winter. Pagkadischarged sa akn, agad agad ko siyang pinuntahan. I
want to come to him and hugged him tight pero, alam ko hindi pwede. Isa lang ang nagawa ko ngayon,
ang umiyak sa labas ng ICU. Kasalanan ko ang lahat ng ito, kung hindi ko sana sinabi sa parents nila ang
totoo, sana hindi sila nabuko ni autumn, sana masaya sila, sana buhay siya. Kahit na mahirapan ako, ang
mahalaga buhay siya.
“summer... tama na. Makakasama sa baby.” Naramdaman ko ang mainit na yakap ni heaven. Yakap na
unti unting tumutunaw sa akin. Yakap na unti unting humahaplos sa puso ko na parang yelo na sa tigas
dahil sa maling pagmamahal.
“a-asan nga pala si autumn?” nilingon ko siya at pinunas ang luha ko.
Hinaplos niya ang mukha ko at parang bolta boltaheng kuryente ang dumaloy sa buong katawan ko. ang
bawat haplos niya sa akin parang ganun parin dati. Walang pinagbago, pinapabilis parin ang tibok ng
puso ko, may butterflies parin sa tiyan ko. i’m happy with this feeling at sa sitwasyon namin ngayon,
hindi ko alam kung dapat pa ba akong masaya.
“nagpapahinga na daw siya sabi ni dahlia. Dalawang araw na siyang nagbabantay kay winter simula nung
sinugod siya dito.” Nagulat ako sa sinabi ni heaven. Ganun ba niya kamahal si winter at handa siyang
magpakamatay para dito.
“gusto mo ba pumasok sa loob? Halika manghiram tayo ng hospital gown at hospital mask para safe
kayo ni baby.” Hinila niya ako papunta sa nurse station at binigyan ng gown at mask at pumasok na sa
kwarto ni winter.
Pagkakita ko palang sa kanya, umagos na kaagad ang luha ko. pigilan ko man, hindi ko magawa dahil
naaawa ako sa kalagayan niya, iba’t ibang tubo ang nakakabit sa katawan niya para lang mabuhay siya.
“winter...” i started talking to him with my mind.
“im sorry.... sa ngayon yan lang ang masasabi ko sayo. Im sorry dahil naging makasarili ako. Im sorry
dahil naging makasarili ako. Please.... mabuhay ka. Lumaban ka kahit hindi para sa akin, sa amin kundi
para sa bestfriend ko. makikpagbati na ako kay autumn. Yan ang gusto mo diba, makkipagbati ako para
sa kanya.”
I held his hands at may nakapa ako sa ilalim ng kamay niya. a necklace. Kinuha ko yun at inangat.
“nasa kanila parin pala yan.” Nilingon ko si heaven at kinuha niya ang kwintas sa akin. Napansin ko na
may pendant itong infinite sign.
“ano ba yan?” yan ba yung kwintas na pinag-uusapan nila dati? Yung sign daw ng relationship ng
magkapatid?
“ito ang infinity necklace na bigay ni winter bago kami tumulak ni autumn sa america. Haaayyysss.. ang
pagmamahalan nila, parang katulad ng kwintas na ito, walang katapusan. Distansya man ang kalaban o
kahit na buong mundo, gagawa at gagawa sila ng paraan para lang magsama.” Napangiti ako sa sinabi ni
heaven. I looked into his eyes and i can only see sadness in it. Hanggang ngayon ba nasasaktan parin siya
sa magkapatid? Isipin ko pa lang, nasasaktan na ako.
“mahal mo pa ba?” parang may kung anong tumusok sa puso ko nung tinanong ko yun. Ni hindi ko nga
alam kung bakt yun ang lumabas sa bibig ko eh.
Hinawakan niya ang kamay ko at napatingin ako sa kanya. Our eyes met. Wala akong mabasang
expression dito. Para bang naghihintay lang ang puso ko kung ano ang isasagot niya.
Magsasalita na sana siya nung biglang magseizure si winter. Nataranta kami at tinawag namin kaagad
ang doktor.
Sumabay din sa pagpasok ng kwarto ang iba pa kasama si autumn and i was shocked to see her.
halatang pagod na pagod na siya. Parang wala na siyang pahinga. Ang laki na ng eyebags niya at halata
sa mukha na wala pa siyang pahinga.
“im sorry po, pero wala na po siyang chance na mabuhay. Tanging ang makina nalang ang bumubuhay
sa kanya.” We were all shock sa balita ng doktor.
“imm leaving you with two choices it’s either, he will undergo euthanesia (mercy killing) o hahayaan lang
natin siya pero, sobrang liit ng chance para mabuhay siya.” May inabot siyang form kay tita jackie at
parang wala na siya sa sarili para tanggihan ito.
“form po iyan if ever gusto niyo na siyang iundergo ng euthanesia.” Kinuha ni autumn ang form at akala
ko, pipigilan niya ang suggestion ng doktor, pero nagulat ako nung kinuha niya ang ballpen. Agad agad
kong tinabig ang kamay niya.
“AUTUMN!! ARE YOU CRAZY?! MALAMANG SA MALAMANG LUMALABAN PA HANGGANG NGAYON SI
WINTER AT IKAW BASTA BASTA MO NALANG ISUSUKO ANG BUHAY NIYA?! PAANO KUNG GUSTO KA PA
NIYANG MAKASAMA? ISUSUKO MO SIYA KASI NAHIHIRAPAN KA NA? WAG KA NGANG TANGA
AUTUMN!! MALAYO NA ANG NARATING NIYO NI WINTER NGAYON KA PA SUSUKO?!”
Biglang humagulgol si autumn at agad naman siyang niyakap nilang lahat. Ano to?! Ako na naman ang
kontrabida?! Siya na naman ang bida? Masama bang imulat ko sa kanya ang totoo?
“tama si summer.... *sniff* i-i want winter to live with us *sniff* hi-hindi ko siya isusuko hanggat hi—
hindi pa siya sumusuko.” At bigla naman siyang hinimatay kaya lalo kaming nagkagulo sa ICU
Sana with this, matulungan ko parin sila at mapatawad nila ako.
AUTUMN’s POV
Naramdaman ko ang masarap na ihip ng hangin. Ang init at ang sarap sa balat. This is summer time
back at north carolina. Ginala ko ang paningin ko at nakita ko na nasa isang malaking garden ako. I bet
this is the park na palagi kong pinagtatambayan dati sa NC sa di kalayuan, may naaninagan ako na
dalawang tao na naglalaro. Isang bata at isang lalaki. I look at them intently at naglalaro sila ng
sarangola. Tumakbo papalapit sa akin ang bata na isa palang lalaki at kasunod nun ang kalaro niya.
‘mommy!!!’ i felt relief nung tinawag niya akong mommy. Ang sarap sa pakiramdam. Tumayo ako sa
kinauupuan ko at napansin ko na si winter pala ang lumalapit sa akin na lalaki.
‘autumn, please wag kang susuko. Please take care of him.’ Inabot niya sa akin ang kamay nung batang
lalaki at biglang naglakad si winter palayo sa akin hanggang sa nawala na siya sa paningin ko.
“WINTER!!” napabangon ako at naramdaman ko ang init ng sinag ng araw sa balat ko. naalala ko ang
nangyari kagabi. Agad akong napatakbo sa ICU at laking tuwa ko nung makita ko na nakahiga parin siya
doon. gusto ko lang isipin na natutulog lang siya at katulad ni sleeping beauty, gigising din siya at ako
ang gigising sa kanya.
Pumasok ako sa kwarto niya. napansin ko ang kwintas ko sa dibdib niya.kinuha ko ito at hinalikan siya sa
noo.
“please winter. Wake up now. Wake up from your deep sleep. Hinihintay ka na ng prinsesa mo. I love
you.” I whispered to him and i wish, kung nasaan man siya ngayon, naririnig niya ako.
CHAPTER 44- SUSPICIONS
DAHLIA’s POV
Kasama ko si autumn ngayon na nagbabantay kay winter. Pinipilit ko siyang pakainin pero ayaw talaga
niya. nagulat nalang kami nung sumugod si summer sa loob ng ICU na walang suot na gown or mask
manlang.
“dahlia, asan si spring?” aligaga niyang tanong sa akin. Naguluhan ako sa kanya kasi bakit niya hinahanap
ang boyfriend ko?
“may meeting daw sa company branch nila dito . bakit mo naman siya hinahanap?” doon napatingin sa
amin si autumn na halatang pagod na pagod na. Wala pa siyang palya sa pagbabantay kay winter simula
ng macomatose ito. Talaga nga naman. Ang nagagawa ng pag-ibig. Haayyyssss...
“pesteng heaven to!!! Nagsinungaling. Magkasama daw sila ni spring.” natatawa ako kay summer kasi,
pilit niyang tinatanggi na hindi niya mahal si heaven pero, kung magselos naman todo todo.
“summer, mahal mo ba?” then i saw her blushed. Gusto kong tumawa pero naunahan na ako ni autumn.
“hahahahahah...be-best....wahahahahahaahah... ang cute mo mamula... wahahahahahaha!!!”
sinamaan lang siya ng tingin ni summer. Nakakatuwa sila tignan kasi, kahit na hindi nila sabihin na ok
sila, mararamdaman mo na miss na miss nila ang isa’t isa.
“che!! Tumigil ka diyan autumn maddison! Arrggghhh!!” tinitignan ko lang silang dalawa at pulang pula
na talaga si summer sa sobrang inis.
“mahal mo ba?” napatigil si summer sa pagwawala dahil sa tanong ni autumn. Kahit hindi sabihin ni
autumn kung sino ang sinasabi niya, halata naman kung sino. Lalo tuloy namula ang mukha ni summer.
“ha-ha?? S-sino si-sinasabi mo diyan?” iniwas pa niya ang tingin niya pero kitang kita parin ang
pamumula ng pisngi niya
“wow!!! Indenial teh?? Alam mo naman kung sino ang tinutukoy ko eh. Wala kang karapatan na
magselos kasi hindi naman kayo summer. Not unless, bibigyan mo siya ng chance.” Napatingin sa kanya
si summer at inismiran saka lumabas. Nagkatinginan kaming dalawa ni autumn dahil pareho naming
alam ang pinaplano ni heaven.
“loko talaga yun si heaven. Sana hindi sila mag-away ni summer. My bestfriend have suffered enough.”
Nakita ko na naman ang lungkot sa mga mata ni autumn. Hanggang ngayon ba sinisisi parin niy ang sarili
niya sa nangyayari ngayon?
Nilapitan ko siya at niyakap. “maddi, it’s not your fault don’t lame yourself ok? It’s her choice kung bakit
siya ganyan at magiging choice niya rin kung magiging masaya siya o hindi.” Naramdaman ko ang
malalim niyang paghinga. Nagpipigil na naman siyang umiiyak. Ilang beses ko bangsasaihin sa kanya na
wag na wag niyang pipigilag tumulo ang luha niya?
SUMMER’s POV
“wow!!! Indenial teh?? Alam mo naman kung sino ang tinutukoy ko eh. Wala kang karapatan na
magselos kasi hindi naman kayo summer. Not unless, bibigyan mo siya ng chance.”
Tama si autumn. Bakit nga ba ako nagkakaganito? Wala naman akong karapatang magselos sa kanya
diba? Ano bang paki ko kung may iba siyang babae? Kung may girlfriend siya? Ama lang naman siya ng
anak ko diba? Tsaka siya narin nagsabi na hindi niya ipipilit ang kasal. NAMAN!!! SUMMER!!!
NAKAKAINIS KAAAAA!! ANG ARTE ARTE MO KASI EE!!!!!
I tried to call his phone once again. Wala lang, maglalambing lang ako. SERIOUSLY?!! SUMMER!! SAAN
MO NAKUHA YANG TERM NAYAN!!! EWW LANG HA.
Pero, tinawagan ko parin. Bakit ba? Sarili ko nga hindi ko mantindihan eh.
(hello?) babae?? Babae ang nakasagot ng phone niya?! ang aga aga??!!
“he-hello? Uhmm... may i speak with heaven briones?” i tried to keep calm. Ayokomagmukhang
asawang nahihysterical kapagay kabit ang asawa. KABIT?? ASAWA? Ni hindi nga kami ee. Grabeh!!! Ano
ba namang utak toooo!!!!!!!!!
(ay... naku nasa cr eh. Dont worry i’ll tell him na tumawag ka. You are?) c.r? babae?? Waaahhh!!
Summer!!! Top your imagination!!! Kun ano ano ang pumapasok sa isip ko!!
“uhmmm... no need to tell him. Pwede ko bang malaman kung nasan kayo? Pinapatanong kasi ng
mommy niya eh.” Halaaa!! Ano yun?? Bata?? Binaantayan pa ng nanay??
(ahhh!! Nasa ***** hotel kami...) hindi ko na pinatapos yung sasabihin nung babae. Hotel??
C.r??babae?? waaahhh!! Parang kumikirot ang puso ko, isipin ko palang kung ano ang ginagawa nila.
Agad agad akong pumara ng taxi at pmunta doon sa hotel na sinabi ng babae. Hindi ko napansin na
tumutulo na pala ang luha ko. syete!! Traydor na luha talaga!!! Bakit ka ba tulo ng tulo?? Nasasaktan ba
ang pride ko kasi hindi lang ako ang babae sa buhay niya o nasasaktan ako kasi....
“mahal mo ba?”
Mahal ko na nga ba siya? Yun ba ang sagot sa mga sakit na nararamdaman ko? handa na ba ako ulit na
magmahal at masaktan?
“miss andito na po tayo.” Doon ko lang napansin na nasa tapat na kami ng hotel. Binigay ko na sa driver
ang bayad saka lumabas.
Nanginginig ang tuhod ko habang naglalakad papunta ng reception area. Baka, totoo ang hinala ko. hindi
pa nga nagsisimula masakit na kaagad. Kung mangyari man yun, hindi ko na siya papapilin kasi, in the
first place i was never been his first priority. Nakalapit na ako’t lahat lahat sa reception area pero hindi
nawala ang kaba ko at lalo pa atang nadagdagan.
“excuse me miss, uhmm... i just want to knowkung anong room nakacheck in si mr. heaven antony
briones.” I gave my sweetest smile sa receptionist.
“sorry ma’am pero, we are not allowed to tell those matters not unless may permission po from the
person.” Peste naman nito. Ang hirap kausapin. I composed myself at nakipagplastikan este nakipag
usap sa kanya.
“miss, ako kasi yun fiance niya eh. Im summer alfonso and father ko ang may-ari ng hotel na ito.”
Nanlaki ang mata niya nung narinig ang mga pinagsasasabi ko.
“sorry ma’am hindi po kita agad nakiala. Just a minute lang po.” She checked te ist at binigay niya sa akin
ang spare key. Nanginginig pa ang kamay ko nung inabot ko ito. Paano kung tama ang hinala ko? paksyet
lang!!
***
Tumigil ang elevator sa 20th floor. I searched for the room 2023 at nung nasa tapat na ako, halo halong
kaba ang nasa puso ko. syet!! Pinihit ko ang doorknob at laking gulat ko na bukas ito. I opened the door
at nagulat ako sa nakita ko.
There stood heaven topless and with jhis towel wrapped around his lower torso and a gir na kakalabas
lang ng c.r
“sa-summer? Anong ginagawa mo dito?” lalapitan niya sana ako pero umiwas ako. Para bang biglang
may kung ano ang tumusok sa puso ko na napakasakit. Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya. Naiinis
ako sa kanya kasi pakiramdam ko, niloloko niya ako.
“wag ka lalapit sa akin heaven anthon briones. Diyan ka lang. Subukan mo lang lumapit.” A tear fell from
my eye which i bitterly wiped away. Tumakbo agad ako kasi hindi ko na kaya pang tignan ang mukha
nia.naiinis ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta but i just found myself infront of the hospital.
Pumasok ako sa loob at nakasalubong ko si autumn.
“be-best?” without any word, napayakap ako sa kanya. Sa loob ng maraming araw, sa kanya parin pala
ang takbo ko sa tuwing umiiyak ako. Kinuwento ko sa kanya ang nakita ko at nakikinig lang siya sa akin.
Kahit na marami siyang problema, may time parin siya para makinig sa akin.
“magkakabati din kayo. Mabuti pa umuwi ka na muna paramakagpahinga ka.” I looked at her intently.
“ang hirap pala noh kapag walang kasiguraduhan ang isang relasyon. Ni hindi mo alam kung ano ka sa
buhay niya.Mahal mo siya pero wala kang karapatang magselos. Kung may kasama siyang iba, wala kang
magawa kung hindi pasanin ang sakit. Yun tipong physically your fine but emotionally you are dying. Ang
sakit sakit kasi papakasalan ka lang niya dahil sa responsibilidad hindi dahil sa pagmamahal. Simple lang
naman ang gusto ko eh. Ang makakita ng lalaking mahal ko at mamahalin din ako . Yun lang naaman eh.
Mahirap ba yun?”
“summer...” lumingon ako at nakita ko si heaven na nakatayo sa likod ko. iniwas ko ang tingin ko. ayoko
siyang makita.
“aalis na ako autumn. Babalik nalang ako bukas.” Tumayo ako at lalagpasan ko na saa siya per,
hinawakan niya ang braso ko. i tried to remove it pero parang nanghihina ako at hindi ko matanggal.
“what? Pagod ako heaven. Please.” Nagulat ako dahil bigla siyang lumuhod sa harap ko. he pulled out a
ring from his pocket.
“let’s get married.” Sa totoo lang, kung sa ibang sitwasyon ito, malamang kinikilig at naiiyak pa ako. Yung
tipong romantic ang ambiance at wala kang choice kung hindi umoo.
“no i can’t” napatayo siya bigla at sinubukang salubungin ang mga mata ko pero iniwas ko ito.
“tel me summer bakit ayaw mo?” i looked directly in his eyes.
“i can’t coz your heart doesn’t want to. Alam ko namang hindi ako ang mahal mo eh. Please heaven let’s
stop this drama.” Then i left him.
CHAPTER 45- I DO??
HEAVEN’s POV
I love you. Ang daling simulan pero ang hirap patunayan. Yung tipong. Kahit milyong milyong beses mo
pang sabihin sa isang tao na mahal mo siya kung kulang ka naman sa effort para patunayan yun, it’s still
useless. Pero, sa sitwasyon ko, it’s the opposite. I keep on doing everything para mapatunayan sa kanya
na mahal ko siya pero kulang parin sa salita.
Noong una, nagproposed ako sa kanya kasi KAILANGAN. Kasi sabi nila. I was like a robot na sinusunod
sila kahit na hindi si summer ang mahal ko. ang lagi kong iniisip, i have to make her marry me no matter
what. Pero, ang hirap patiklupin ang isang summer rodriguez. Yung tipong may nangyari na at lahat lahat
sa inyo. May anak na kayo, pero ayaw parin niya. her reason?? HINDI KO DAW SIYA MAHAL. Napaisip
nga ako kung mahal ko ba talaga siya. Kung kaya ko bang mawala siya. Yun ang dahilan kung bakit, hindi
ko siya pinapansin ng ilang araw, pero syet lang!! When i saw her bleeding at namumutla tangna lang!!
Gusto ko lumipad papuntang ospital para lang mailigtas siya. Sabihin niyo nang selfish ako pero kung
papapiliin ako nung mga panahon na yun kung siya o ang anak namin, i would choose her.
“mahal mo siya?” ang tanong na yan ni autumn ang nagpatulala sa akin. Ang tanong niya na hindi lang
basta utak ko ang sumagot kundi tagustagusan sa puso ko. isa lang ang sinisigaw, isang malakas na OO
MAHAL KO SIYA. Sa mga nangyari sa amin, akala ko mapapaibig ko siya sa charms ng isang heaven
anthony briones pero hindi eh.. nagkabaliktad ata dahil nadaig ng kasungitan ni summer rodriguez ang
charms ko and made me fall for her.
“i can’t coz your heart doesn’t want to. Alam ko namang hindi ako ang mahal mo eh. Please heaven let’s
stop this drama.” Para akong sinaksak ng sandamakmak na kutsilyo dahil sa sinabi niya. ang sakit eh.
Noong una, ok lang. Ok lang kasi hindi naman bukal sa puso ko na pakasalan siya pero kanina sincere na
ako eh pero hindi parin niya tinaggap. MASAKIT PALA ANG REJECTION. Rejected ka hindi dahil mali ang
ginawa mo kundi dahil ayaw mo daw.. TAE LANG DIBA??
Yung babaeng nakita niya na kasama ko, siya ang organizer na hinire ko para ayusin ang romantic
proposal ko sa kanya. Nakilala ko siya sa america and medyo close kami kaya nagkaharutan kami at
nabasa sa fountain. Hindi ko naman alam na pupunta si summer sa hotel eh.
“huy!! Beer, rhum,vodka o gin?? Sige na libre na kita.” Nilingon ko ang nasa tabi ko. si spring pala.
Malamang alam na niya ang rejection sa akin ni summer. Yan pa, ang bilis ata niyan sa balita.
“pwede all of the above?” umupo siya sa tabi ko. nasa isa kaming bistro around the metro na malapit
lang din sa ospital. Nag-aalala na kasi talaga kami kay autumn. Ni wala na siyang kain na matino. Ano ba
yan!!! Winter gumising ka na nga.
“so, rejected ka? Kawawa ka naman dude.” Umiiling iling pa. Pasalamat siya at nandito siya sa bahay ko.
ayokong magulo ang ayos ng bahay baka pagalitan ako.
“bakit ganun? Ano bang kailangan kong gawin para mapaOO siya?” i buried my face in my palm at
kinuskos sa sobrang inis.
‘”woooaahhh!! Easy lang heaven. Siguro hindi pa siya handa kaya ganun.” Tinignan ko si spring. at some
point tama siya. Pero, kelan pa siya magiging ready?
“kelan pa siya magiging ready? Kapag uugod ugod na kami? Kapag tinanong na siya ng anak namin kung
kelan namin balak magpakasal? Kung kelan isang dosena na ang anak namin? Grabeh dude!! Labo talaga
ng mga babae.” Kinuha ko yung johnny walker at sinalin sa baso.
“hahahaha.. pakamatay ka na dude... ayaw lang talaga sayo ni summer.” Pakamatay? Paano kung
mapakamatay nalang nga ako?
SUMMER’s POV
Ang sarap sarap kumain. Wala akong pake kahit na tumaba ako. Kesa naman magmukmok ako diba,
baka mapano pa ang baby ko. kawawa naman. hindi pa niya ako tinatawagan bahala siya.
“SUMMERRRRRRRRR!!!!” halos mabulunan ako sa pagkain. Nasa bahay ako nila daddy. Bukas ko nalang
papakuha ang mga gamit ko sa bahay ni heaven. Hapong hapong pumask si dahlia at autumn sa dining
room namin.
“ano?? Istorbo kayo.” Mangiyak ngiyak si autumn na lumapit sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko.
napansin ko na parang namumutla pa siya.
“si heaven... na-nasa ospital.” Nagulat ako sa balita niya. pero, i acted like i don’t care.
“so?? Ano ba ako personal nurse niya? duh!!” tinuloy ko ang pagkain ng fried chicken. Bahala siya. Ano
naman kung nasa ospital siya? Ano gagawin ko? mamaya nagbabantay lang pala kay winter dun, sayang
ang arte ko.
“nagpakamatay siya. Sobrang depressed...summer....
Wala na si heaven....” nabitawan ko ang fried chicken at pakiramdam ko bumagsak ang kisame sa akin.
Tinignan ko ang mukha ng dalawa at hinihintay kong sabihin nila na ‘joke lang!! Buhay pa yun masamang
damo yun eh’ pero hindi nagbago ang mukha nila. Isa isang nagbagsakan ang mga luha ko. bakit ganun??
Konting pakipot lang naman ginawa ko sumuko kaagad siya. Paano na ang baby namin? Paano kapag
lumaki siya at tinanong ako kung nasaan ang daddy niya? anong isasagot ko, nagpakamatay kasi pakipot
nanay mo??
“summer. Halika na gusto mo ba siyang makita? Ipapacremate daw ng parents niya eh.” Agad agad kong
hinila ang kamay ni autumn at nag-abang ng taxi. Tae ka naman heaven eh. Bakit ka sumuko kaagad?
Bakit ka nagpakamatay? Iiwan mo rin ako? Akala ko ba mahal mo ako?
***
“ano ba yan?? Nasa ospital na ng fiance ko, nagpapaganda pa ako?” nasa taxi parin kami at dahil traffic,
napagtripan ako ng dalawa. Nilabas lang naman ang make up kit nila at nilgyan ng kolorete ang mukha
ko.
“eh, malay mo dibakpag nakita ka ni heaven bumangon yun at mabuhay ulit.” naiiyak na naman ako.
Kasi nama eh. Ayaw parin magsink in sa utak ko na nagpakamatay siya.
“wag ka umiyak!! Sayang ang eye liner!!” tinapik ko ang kamay ni autumn at inirapan siya. Kinuha ko ang
tissue at tinanggal ang make up sa mukha ko.
“paano daw siya nagpakamatay?” parang may tumusok sa dibdib ko nung tinanongko iyon. Hanggang
ngayon ayaw parin talaga tanggapin ng utak ko ang mga nangyayari. Para kasing ang bilis bilis eh.
“nagbigti at nakita daw ito sa study table niya. nag-iinuman sila ni spring at bigla daw umakyat sa kwarto
niya. akala daw ni spring matutulog lang pero nung inakyat niya nakita nalang daw niyang nakasabit sa
kisame at nakita niya ito sa study table.” Parang nanlambot ang katawan ko sa narinig. Ganun ko ba siya
nasaktan? Ganun ba talaga ang will niya na pakasalan ako? Bakit kasi siya nagpakamatay? Di ba
pwedeng magpropose siya ulit?
Binasa ko ang laman ng letter.
Dear summer,
I love you. I love you so much. Oo inaamin ko, noon gusto kitang pakasalan kasi kailangan. Kasi sabi ng
parents natin. Nung may nangyari sa atin, gusto kitang pakasalan para panagutan ang nangyari.
Nagkababy tayo at never pumasok sa isip ko na kaya kita papakasalan kasi mahal kita. Lagi nalang
kitang nakikita dahil kay winter. Palaging si winter ang dahilan ng mga luha mo. Gusto kong manuntok
ng tao. At first, hindi ko maintindihan ang sarili ko. pero, nung muntik ka na mamatay, nasabi ko sa sarili
ko, i can’t afford to loose this woman.
Im sorry kung palagi tayong nag-aaway. Im sorry kung palagi tayong nagtatalo at palagi kitang inaasar.
Im sorry kasi hindi ko maipakita sayo na mahal kita hindi ko kasi alam kung paano. Torpe na kung torpe
pero, hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo.
Summer, tandaan mo ito mahal na mahal kita. Kayo ng anak natin, alagaan mo siya and i know you will
be a good mother to our child. Just find your happiness at kahit nasaan ka man at kung ano man ang
gusto mong gawin, i will alwaysbe at your side.
Tandaan mo, mahal na mahal kita summer rodriguez
Heaven
Halos hindi ko na mabasa ang sulat kasi basang basa na ng luha ko. nakatingin lang sa akin si autumn at
dahlia. I lifted my head at niyakap nila ako.
Di nagtagal, dumating narin kami sa ospital. Halo halon kaba at takot ang nararamdaman ko. parang
hindi ko kayang makita si heaven na nakahiga at walang buhay. Dumiretso kami sa emergency room at
nakapalibot silang lahat sa isang kama. They all give me a way at maliliit na hakbang lang ang ginawa ko
kasi halos ang bigat ng paa ko at hindi na makalakad.
Inangat ko ang kumot na nakataklob sa katawan niya. nanginginig ang kamay ko habang inaabot ang
kumot. I slowly removed it to exposed his face at napaupo ako sa sahig nung makita ko siyang hindi na
humihinga.
May yumakap sa akin at hindi ko alam kung sino. My vision is so blurred at hindi ko na makita ang mga
taong nakapaligid sa akin. Pinilit ko ulit tumayo at niyakap siya ng mahigpit.
“heaven *sniff*tu-tumayo ka nga diyan!!! *sniff* wa-wag kang u-umarte diyan!! *sniff* he-heaven..
*sniff* a-akala ko ba *sniff* akala ko ba papa *sniff* papakasalan mo ako? *sniff* heaven... mahal kita...
*sniff* handa akong *sniff* handa na akong pakasalan *sniff* ka basta *sniff* basta bu-bumangon ka
lang *sniff* diyan. Mahal na mahal kita heaven anthony briones.”
“mahal na mahal din kita summer.”
Lumukso ang puso ko nung nagsalita siya. Inangat ko ang mukha ko at nakita ko ang isang nakangiting
heaven. I blink my eyes many times baka namamalikmata lang ako pero nakangiti lang siya sa akin and
what made me surprised more is when he claimed my lips. Ramdam na ramdam ko ang init ng hininga
niya na nagpapatunay na buhay nga siya. Siya ang pumutol ng halik and he placed his forehead to mine.
“walang bawian ha. Magpapakasal tayo.” Ramdam ko ang pag init ng mukha ko sa ginawa niya. nilabas
niya ang singsing sa bulsa niya. bumaba siya sa kama niya at pumunta talaga sa pinakagitna.
“everyone may i have your attention.” Tae talaga tong lalaking ito. Napatigil tuloy ang lahat ng nasa
emergency room. Isipin niyo ha, yung tipong nirerevive ang ibang ta at biglang may manghihingi ng
atensyon mo.
“gusto ko lang na makging witness kayo sa proposal ko sa isang babaeng mahal ko.” bigla niya akong
hinila para samahan siya sa kahihiyan ste sa gitna pala. Bigla siyang lumuhod at feeling ko tumigil ang
mundo at lahat nakatingin sa amin.
“summer rodriguez, i love you. I love you with all my heart. And this is my 100th proposal ata..
hahahahaha.. pero ito na seryoso na... summer rodriguez, the girl i love, will you spend the rest of your
life with me?” shit!!! Hindi ito ang iniimagine kong proposal. Gusto ko yung sobrang romantic. Pero,
alam niyo yung feeling na gusto mo magyes?? At wala ka nang gustong isigaw kundi yes??
“yes!! Im willing to spend my life with you.” He slidethe ring to my finger and claimed my lips.
CHAPTER 46- ACCEPTANCE
AUTUMN’s POV
Nakakatuwa ang mga nangyayari sa paligid. At last, engaged to be married na si summer at heaven. Si
spring naman at ate dahlia naman, ayun masaya na. Eh ako, palagi paring nakabantay kay winter. It’s not
im losing hope kaya gusto kong ipatanggal ang paghihirap niya. mahirap para sa part ko na makita
siyannag-aagaw buhay at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa ba siya. Ayoko siyang mahirapan
pa.
“ms. Tolentino.” Dinadala ko na ngayon ang apilyedo na dapat sa akin. Nilngon ko ang nagsalita at nasa
likod ko ag doktor.
“doc...” i smiled at her. sinenyasan niya akong lumabas ng kwarto ni winter kaya sumunod ako. Dr. Lee is
a gynecologist. Remember y dream last time? Tungkol sa isang bata na lumapit sa akin? I have a
suspicion na buntis ako kaya nagpregnancy test ako and positive ito. Noong nalaman kng buntis ako,
hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi. Syempre kahit papano blessing ito pero, ang isipin na wala
akong kasama sa pagpapalaki nito, parang ang hirap.
“autumn, napag usapan na natin ang case mo. Alam mo namang...”
Ngumiti ako sa doktor at tumango. “alam ko doc. Kaya nga ako na ang nagsasabi sa inyo ng dapat niyong
gawin eh.” Tumayo si dr. Lee sa upuan niya at humarap sa bintana sa likod niya.
“pag-isipan mo. Dahil kung ako ang masusunod ayoko. Malakas ang kapit ng bata autumn. Wag mo lang
papabayaan ang sarili mo. Tignan mo, your three months pregnant pero parang dalawang buwan lang
ang dinadala mo.” Lumabas nalang ako ng opisina niya dahil mas lalong hindi ako makapag isip ng
matino. Wala pang nakakaalam ng tungkol sa kalagayan ko at ayaw ko nag sabihin sa kanila.
Bumalik ako sa kwarto ni winter at katulad ng dati, nakahiga parin siya at life support system nalang ang
bumubuhay sa kanya. Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay niya.
“winter...” the first teardrop fell. Ang sakit sakit makipag usap sa taong hindi mo alam kung magigising
pa ba o hindi na. Totoo pala yung sinasabi nila na once na mawala ang taong mahal mo, para ka naring
namatay. Pakiramdam ko wala nang silbi ang buhay ko kung wala na siya.
“winter... gumising ka na. Magkakababy na tayo. Please wake up now” napahagulgol ako dahil sa mga
traydor na luha na patuloy na pumapatak galing sa mga mata ko. gusto ko na siyang magising para
makita na niya ang mga nangyayari sa paligid namin.
“winter naman eh... ilang buwan ka nang nakahiga diyan hindi ka pa ba napapagod? Gumising ka na.
Andami nang nag-aantay sayo.” Ang bigat bigat ng pakiramdam ko. gusto kong ilabas lahat ng sakit sa
puso ko. bigla ko nalang naramdaman ang isang kamay sa likod ko. isang pamilyar na kamay na palaging
nakaalalay sa akin. Inangat ko ang tingin ko at hindi nga ako nagkamali.
“nay..” bigla ko siyang niyakap. Hindi ko alam kung bakit pero kailangan ko ng isang tao na
makakapagpagaan ng loob ko at alam kong siya lang ang makakagawa nun.
“hindi ka pa ba napapagod?” bulong niya sa akin. Physically, yes i am exhausted but emotionally, hindi
pa ako pagod. Paano ako mapapagod kung araw araw kong kasama ang taong dahilan kung bakit ako
nabubuhay ngayon?
“nay, im sorry po.” Nakayakap parin ako sa kanya habang binabanggit ko ito. Lalo ko pang hinigpitan ang
pagkakayakap ko kasi pakiramdam ko nanghihina ako.
“sorry? Para saan?” nilayo niya ako ng kaunti sa kanya para tignan ang mukha ko. kitang kita ko na
punung puno ng pag-aalala ang mukha niya.
“sorry po ka *sniff* kasi... sa *sniff* sa dinam dami ng *sniff* lalaki sa mundo *sniff* si- si kuya pa...”
nakita ko ang mga ngiti sa labi niya. hinaplos niya ng marahan ang buhok ko.
“anak, ang puso hindi niyan mapipili kung kanino titibok. Magugulat ka nalang, may isang tao na palang
sinisigaw ang puso mo. Yung taong magiging dahilan kung bakt kumpleto palagi ang araw mo. Yung tao
na magdadala ng ngiti sa mga labi mo at sa puso mo. Anak, kitang kita ko kung gaano mo kamahal ang
kuya mo. Kung gaano niyo kamahal ang isa’t isa. Ayoko nang maharangan pa ulit ang isang tunay na pagibig.” Niyakap ko siya ng mahigpit. Ngayon kailangan ko nalang sabihin sa kanya ang tungkol sa
kundisyon ko.
DAHLIA’s POV
Official na ata akong kasama sa story na ito. Sariling POV ko?? hahahaha... well anyways, masaya na sa
wakas ang future mr. and mrs. Briones. Syempre kahit na masaya na kaming apat, hindi parin mawala
sa isip namin ang tungkol kay autumn at winter.
“ano nga kaya ang ginagawa ni autumn dun sa office ng OB?” nakita kasi na in si summer na lumabas si
autumn galing sa OB gynecologist office eh. Yun din ang OB ni summer. Itatanong sana namin pero
naunahan kami ng hiya.
“dahlia, itanong na natin. Baka buntis si autumn at kung ano na naman ang pumasok sa isip nun.” Bigla
nalang hinila ni summer ang kamay ko at kumatok sa pinto ng OB niya.
“come in.” Narinig naming sabi mula sa loob.
Pumasok kami ni summer at laking gulat ng doktor ng makita niya kami.
“ms. Rodriguez, may problema ba?” umupo kami sa upuan opposite her table.
“doc, nagpapacheck up po ba dito si ms. Autumn tolentino? Uhmm.. may we know her condition?”
napabuntong hininga ang doktor bago nagsalita.
“to tell you frankly, may possibility na mapahamak sila ng baby niya.” napatulala ako sa sinabi ng doktor.
Baby? Autumn? BUNTIS SI AUTUMN?!
“teka,doc hindi ko po kayo maintindihan.” Pati ako naguguluhan din sa mga sinasabi ng doktor. Hindi
kami naguguluhan kung buntis si autumn o hindi. Naguguluhan ako sa sinasabi niyang pwedeng
mapahamak si autumn at ang baby.
“dahil sa stressed, humihina ang kapit ng bata sa sinapupunan ni autumn. Ang totoo niyan, pinipilit niya
akong iabort ang baby niya. isa akong doktor at hindi maatim ng konsensya ko na ipalaglag ang bata.”
Hindi na namin pinatapos ang doktor at agad kaming sumugod sa kwarto ni winter. Doon lang naman
siya naglalagi eh. Hanga rin ako dito kay summer. Kahit na ang laki laki ng tiyan, nagagawa paring
maglakad with poise.
*pak*
Isang malutong na sampal ang sumalubong kay autumn pagpasok palang namin ng kwarto. Nakita ko
ang pagkabigla sa mukha ni autumn.
“ano na naman bang ginawa ko sayo summer?? Bakit bigla bigla ka nalang nananampal ha?”
nagkakasigawan na sila sa loob. Gusto ko silang pigilan pero parang pati ako hindi makagalaw.
“para magising ka. Para matauhan ka. ABNORMAL KA BA?? BAKIT MO IPAPAABORT ANG ANAK MO?!”
lalo pang nagulat si autumn sa sinabi ni summer. Akala ko lalaban siya pero hindi. Umiyak nalang siya at
napaupo sa upuan.
“*sniff* hi-hindi ko na a-alam ang gagawin ko.. *sniff* ta-tama pa ba ang mga gi-ginagawa ko? *sniff* piplease.. tu-tulungan mo ako *sniff*” niyakap siya ni summer.
“gaga ka kasi eh. Naghihingalo lang si winter dito akala mo, pati ikaw namatay na rin. Aba inunahan mo
pa si winter sa kabilang buhay sa mga pinaggagagawa mo.” Nilapitan ko sila at niyakap.
“tama si summer, autumn. Kung sakasakali mang mawala si winter sa atin, let’s say iiwan niya ang anak
ninyo para alagaan mo at hindi ka mag isa. Nandito naman kami eh. Gusto mabuhay ng anak mo, wag
mong ipagkait yun.” Puro iyak at hikbi lang ang naririnig namin mula sa kanya.
Nakaupo kami sa sofa at nakatulog na pala si autumn. Alam na rin pala ng nanay niya ang kundisyon niya
at gustong ipaadmit si autumn para maalagaan pang mabuti.
***
FAST FORWARD
(after 2 months)
Maayos na si autumn. Malaki na ang tiyan at hindi katulad ng dati, natututo na rin siyang
makipagsocialize sa ibang tao. Si summer at heaven naman, hindi na daw muna magpapakasal. Gusto
daw nilang maging abay ang anak nila.
Si Spring?? wag niyo nang tanungin kung anong ginagawa niya. LQ kami. Wag niyo nang tanungin kung
bakit. Naiinis lang ako.
Check up ngayon ni autumn at summer. 7 months na ang tiyan ni summer at sasamahan ko silang
dalawa. Ok na silang dalawa. At kapag sinabi kong ok, balik na sila sa pagiging bestfriend. Yung para bang
balewala na sa kanila ang mga nangyayari.
Bago kami umalis ng ospital, pumunta muna kami sa kwarto ni winter. Syempre, unang tumabi sa kanya
si autumn.
“pangs... gising ka na. Malapit nang lumabas ang baby natin.” Hawak hawak ni autumn ang mga kamay
ni winter.
“pangs, kailangan bago lumabas ang baby natin, nakalabas ka na rin ha. MAHAL NA MAHAL KITA.”
Lumabas na kami ng kwarto at napagdesisyunan naming pumunta ng mall.
Kung saan saan kami nagpupupunta. Sa totoo lang, naiinggit ako sa dalawang ito. Kahit papano eh, ayos
sila sa mga lovelife nila. Si spring kaya, asan?
“uy, dahlia diba si spring yun?” biglang napaturo si summer sa loob ng isang coffee shop at halos
madurog ang puso ko sa nakikita ko.
SI SPRING, MAY KAYAKAP NA IBANG BABAE...
CHAPTER 47- LETTING GO
DAHLIA’s POV
Alam niyo yung feeling na gusto mong pumatay ng tao? Alam niyo kung nakakapatay lang ang mga
thoughts sa utak, kanina pa pinaglalamayan ang dalawa sa loob.
“dahlia, ok ka lang?” hindi ko na sila nasagot pa dahil napatakbo nalang ako papalayo sa eksenang
nakikita ko. yun ba ang reason kung bakit hindi niya ako tinatawagan ng matagal? Oo inaamin ko, may
hindi kami pagkakaunawaan this past few days pero, sapat bang rason yun para palitan na niya kaagad
ako?
Ilang araw akong nagkulong sa loob ng condo ko. ayaw kong makipag usap kahit kanino kasi ang sakit
sakit lang. Bakit hindi nalang niya sabihin sa akin ang nararamdaman niya? ganun nalang ba ako kadaling
palitan? Kung titignan mo ang babae, napakasophisticated niyang tignan at walang wala ako sa kanya.
Pagkatapos ng dalawang araw ng pagmumukmok at pagpapak ng ice cream, lumabas na ako ng condo.
Una kong pinuntahan sila autumn sa ospital. Niyakap naman nila ako kaagad pagkadating na
pagkadating ko.
“nag-usap na ba kayo?” umiling ako sa tanong nila. Tumulo na naman ang traydor kong mga luha. Kaya
nga ako lumabas sa lungga ko kasi akala ko ok na ako eh pero hindi pa pala.
“hindi pa kami nag-uusap dahil ayoko at hindi rin siya gumagawa ng way para makausap ako.” Totoo
naman yun eh. Hindi siya gumagawa ng paraan para makausap ako.
“baby, uwi na tayo.” Lumapit sa amin si heaven. Halatang kakagaling lang niya sa opisina dahil halatang
halatang pagod pa siya.
“oh! Andyan ka pala dahlia.” I gave him a smile. Bigla namang naging curious ang mukha niya. napansin
niya siguro na medyo teary ang eyes ko.
“teka, bakit ka umiiyak? May nangyari ba sa inyo ni spring?” si summer at autumn ang nag explain sa
kanya ng mga pangyayari at ayoko nang makinig pa.
“ahh!! Kaya pala...” hinimas himas pa niya ang baba niya na para bang nag-iisip.
“kaya pala ano?!” biglang hinampas ni autumn at summer si heaven.
“aray!! Hoy kayong dalawang buntis mga sadista.. tss....” umiling iling lang siya. Halatang binabago niya
ang topic tungkol kay spring.. GRR!! NAIINIS AKO!!! BAKIT HINDI MAN LANG SIYA MAG EXPLAIN SA
AKIN??!! ANO YUN AKO PA ANG LALAPIT SA KANYA?! THE NERVE!!!
“bilisan mo na heaven!! Anong nalalaman mo?” napaupo si heaven sa tabi ko at napabuntong hininga.
“may meeting kasi ako sa opisina nila spring. tapos, syempre dakilang close kami dahil sinamahan niya
akong magpapersonalized ng singsing ng baby ko.” sabay tingin kay summer at naaglampungan pa sa
harap namin ni autumn. We both rolled our eyes and groaned.
“sama nitong dalawang to! Mga bitter!! So ito na nga.. tuloy tuloy lang ako sa loob ng office niya at
laking gulat ko kasi may babae doon na kausap siya a-at...” napatigil siya sa pagsasalita at tinignan muna
kaming tatlo
“at ano?? Tae naman heaven eh!! Wag mambitin.” Tumingin siya sa akin the last time bago magsalita.
“na-nakakandong ang ba-babae s-sa kanya ha-habang magkayakap sila.” Gustong magwala ng puso ko
sa narinig ko. gusto ko siyang sugurin pero parang wala akong lakas. Bakit ba ang hina hina ko??
nakakainis!!
“speaking of” sa tono ng pananalita niya, parang ayoko nang lingunin ang nasa likod ko. para bang
sinasabi ng utak ko na wag nalang. Pero, may involuntay muscles ata ang leeg ko at kusang lumingon.
And i saw them, walking side by side with his hands around her shoulder. Agad akong tumayo.
“s-spring....” iniwas niya ang tingin niya sa akin.
“tell her. you promised me.” Naiinis ako!!! Ang b1tch ng itsura ng babae!! Kahit gaano pa siya
kasopistikadang babae, papatusin ko to!!
“da-dahlia...” banggitin palang niya ang pangalan ko, parang gusto ko nang magwala. My heart is telling
me that something is wrong. Nakikita ko sa mga mata niya na hindi niya gusto ang mga ito.
“let me guess, your breaking up with me?” my voice and my heart broke because of pain. Ang sakit sakit
na minsan ka na nga lang, magmamahal ng ganito, gagaguhin ka pa. Saklap lang.
“im sorry, i-im not the one for you.” Tumingala ako at pinunasan ang mga luha ko. may parang kung
anong bara sa lalamunan ko at ang sarap pukpukin ang puso ko sa sobrang sakit. Para bang daig mo pa
ang pinapatay ng paulit ulit sa sobrang sakit.
“yeah right... you are not the one for me.. pero tandaan mo ‘to, iniwan mo man ako, i will surely leave a
mark on your heart. Thanks for breaking it.” Bigla ko siyang hinalikan sa labi at wala akong paki kahit na
nasa harap pa kami ng girlfriend niya.
Ito ang tinatawag nilang break up kiss. Diba dapat kapag ganito, wala ka nang mararamdaman? Pero
bakit ganun, the moment he responded to my kiss, parang biglang huminto ang mundo at bumilis na
naman ang tibok ng puso ko. i also felt the same butterfly on my stomach at para bang ayaw ko na
siyang bitiwan pa.
“mahal na mahal kita spring...” tumakbo ako palabas ng ospital. Ayoko na silang makita pa. Bahala na
kung saan man ako dalhin ng mga paa ko. ang gusto ko lang, mawala itong sakit.
SPRING’s POV
“mahal na mahal kita spring...” ANG BOBO BOBO BOBO MO!!! ANG TANGA TANGA MO SPRING!!
*BLAAAG!!*
Binato ko na naman ang baso sa malayo. Put*ng ina naman!! Ang sakit sakit!! Bakit ba kasi ako nagpauto
dun sa babaeng yun?
FLASHBACK
Nasa opisina ako, busy sa mga paperworks ko. ilang araw ko nang hindi nacocontact si dahlia kasi nga
galing ako ng america at hindi ko sinabi sa kanya. Yun ang reason kung bakit kami nag-away. Pero, sabi
ko sa sarili ko, the moment i step my foot on the philippines, magsosorry ako sa kanya.
“sir, may bisita po kayo.” Sumilip ang secretary ko. nakakatanggap ako ng mga bisita kasi hindi naman
masyado puno ang sched ko. kahit papano, kasama ko parin si autumn sa pagpapatakbo ng kumpanya.
OO, dito na rin nagtatrabaho si autumn at napag usapan ang merge ng kumpanya, once na magising si
winter at maayos na ang lahat.
“sige papasukin mo.” Maya maya pa ay pumasok ang isang babae at laking gulat ko kung sino ito.
“hi spring.” she gave me her sweetest smile. Napatulala ako sa kinauupuan ko. matagal na kaming hindi
nagkikita at wala narin kaming communication.
“ro-roselle...” she is roselle, my childhood friend. Bata palang ako crush ko na siya. Inaamin ko na
namimiss ko na siya pero, bakit pakiramdam ko may kakaibang mangyayari?
“namiss kita spring!!” bigla niya akong niyakap. Napaupo pa nga siya sa lap ko at napayakap din ako sa
kanya. Bigla namang bumukas ang pinto.
“woaah!!! Sorry dude.. istorbo.” Pumasok kasi si heaven at bigla akong kinabahan. Baka bigla niyang
sabihin kay dahlia at lalo pa kaming magkagulo.
“heaven..” lumingon siya sa akin bago lumabas ng pinto.
“please dont tell dahlia.” Ngumiti lang siya sa akin as a sign of approval.
***
Tinawagan ko si dahlia para makipagkita sa akin. Nasa isa akong coffee shop sa isang mall. Tinatawagan
ko siya pero nakapatay ang phone niya. asan kaya yun??
“spring??” nilingon ko ang nagsalita at laking gulat ko nung makita ko si roselle. Syempre usual na
batian, we hug each other at mas kinagulat ko pa nung hinalikan niya ako sa pisngi.
“god!! Hindi ko alam na magkikita tayo dito.” Umupo siya sa upuan na dapat ay kay dahlia. Tae lang!!! Si
dahlia dapat nakaupo diyan ee!!!
Nagkakwentuhan kami and we tried to catch our lost times together. Hanggang sa nagreminisce kami ng
kabataan namin.
“spring, remember nung bata pa tayo?” i was sipping my drink at tumango sa kanya.
“yung pinangako mong papakasalan mo ako?” bigla akong nasamid sa sinabi niya. syete naman!!
Sineryoso niya yun? Naman!!!
“spring, kailangan mong tuparin yon, kung hindi malalaman ng girlfriend mo ang lahat.”
END OF FLASHBACK
Ang gago ko kasi!! Bakit ko pa nagawa yun eh!!! Arrggghhh!!!
The truth is, may nangyari sa amin ni roselle nung nasa america ako. Sorry naman!! Lalaki lang ako, at isa
pa may nilagay siya sa inumin ko at hindi ko alam kung may nangyari ba sa amin o wala. Pero may
pinakita siyang picture namin na magkayakap sa kama. May video footage din kaming dalawa although
medyo malabo.
Tae lang!! Tama na ang pagmumukmok!!! Agad kong inayos ang sarili ko and i have decided na sabihin
kay dahlia ang totoo, magalit na siya kung magagalit pero, gagawin ko ang lahat para maearn ang trust
niya ulit.
Mabilis akong nagmaneho papunta sa condo niya. pero, parang nagsisisi na ako na pinakawalan siya, coz
i saw her hugging her stupid ex.
CHAPTER 48- THE COMBACK
DAHLIA’s POV
Gabi na ako umuwi. Tumambay lang sandali sa bar pero hindi ako nagpakalulong sa alak. Never kong
magiging escape route ang alak para kalimutan si spring. kasi kahit anong gawin kong tanggi sa sarili ko,
alam ko naman na pangalan lang niya ang sinisigaw ng puso ko.
“psst...” biglang nagtayuan ang balahibo ko nung may sumitsit sa likod ko. natatakot ako baka
masamang tao yun at pagsamantalahan ako. Wala pa namang spring na magtatanggol sa akin. SYETE
NAMAN OH!! DAHLIA NAMAN!! WALA NANG SPRING WAG NA UMASA!!
“psst...” ayan na naman!! Luminga linga ako sa paligid baka may tao pero, lalo lang akong natakot, coz i
just saw an empty corridor at feeling ko anytime my lalabas ng white lady. Waaahhh!! Takot pa naman
din ako sa multo...
“psst....” hindi ko na pinansin ang pagsitsit pero, fudge!! Hindi ko maishoot sa butas ang susi!!!!
“aba.... isnabera ka na ngayon dahlia.” Halos mapatalon ako sa kinatatayuan ko at nawala ang espirito
ng alak ng marinig ko ang pamilyar na boses.
“ja-justin??” he is smiling at me habang papalapit sa akin. He looks so good kumpara nung last time na
magkita kami sa america. Bigla niya akong niyakap. I felt warm in his arms. Para bang may paglalabasan
na ako ng problema ko.
“kamusta ka na?” kumalas siya sa pagkakayakap sa akin and he flashed his smile once again.
“im fine. Halika na, sa loob nalang tayo mag-usap.” Binuksan ko ang condo ko at naupo sa sala.
Nagkakwentuhan din kami at nalaman ko na nasa bansa din pala ang girlfriend niya. good thing at
nakapagmove on na siya.
“i need to go. Sa ibang araw nalang tayo mag-usap ulit.” hinatid ko na siya sa labas ng pinto ng condo ko
and we hug each other for the last time.
“ehem...” napalingon kami pareho at nagulat ako nung nakita ko siyang nakatayo sa di kalayuan sa amin.
“kailangan ko na talagang umalis.” Naglakad na si justin papalayo at ako naman hindi ko na pinansin pa
si spring na nakatayo doon.
“dahlia mag usap naman tayo.” Hinawakan niya ako sa braso ko. ayoko siyang lingunin kasi, hawak
palang niya natutunaw na ako eh. Yung para bang may kung anong kuryente ang dumadaloy sa kamay
niya papunta sa bawat sulok ng katawan ko. syete lang!!
“wala na tayong dapat pang pag-usapan spring...” i tried to pull my arm but it was no use. Parang
hinihigop niya ang lahat ng lakas ko at hindi ko na magawang malaban lalo na nung hinila niya ako
papunta sa kanya para yakapin.
“i love you dahlia.. i love you so much that i can’t even afford to loose you just for a second.” Traydor na
luha to!! Bigla bigla nalang tutulo. Di ba pwedeng sabihina na muna nila ako na tutulo sila?? Sana
voluntary muscles nalang ang mga luha para kaya kong controlin.
“ta-tama na s-spring... na-nahihirapan na ako.” Pinilit ko siyang itulak pero, it was no use. Wala na akong
lakas. Gusto ko nang magpahinga sa mga bisig niya. tae!! Dahlia, this guy broke up with you earlier...
taeng katangahan to!! Nakakabwisit!!
“please, baby let me explain...” inalis niya ang braso niya na nakapulupot sa katawan ko para hawakan
ang pisngi ko at itapat sa mukha niya.
“wala ka nang dapat pang iexplain. Naexplain mo na ang lahat.” Inalis ko ang kamay niya sa pisngi ko
kahit na ayaw ko. ang sakit sakit lang na kanina nung naghiwalay kayo, halos ayaw kong bumitaw pero
ngayon ako na mismo ang nagsasabing bitiwan niya ako.
Tumalikod na ako at papasok na sana sa loob pero, naramdaman ko na naman ang yakap niya mula sa
likod ko.
“im sorry dahlia *sniff* a-im so-sorry... ma-mali a *sniff* mali ako... ma-maling mali.. *sniff* akala ko. ..
a-akala ko ma-makakaya kong *sniff* mawala ka.. pe-pero *sniff* dahlia, i-isipin ko pa *sniff* palang na
mawawala ka *sniff* sa buhay ko pa-parang *sniff* parang pinapatay na a-ako... *sniff* dahlia piplease.... *sniff* let’s not break up”
Nagulat ako hindi dahil sa sinabi niya kundi sa mga hikbi niya. nilingon ko siya at mas lalo akong nagulat
nung nakita ko siyang umiiyak. His tears is making my heart torn to pieces. Sabi nga nila, a man is lucky if
a girl is smiling only to him but a girl is a lot luckier when she saw a man crying because of her coz it only
proves how much she means to him. Masasabi ko bang swerte ako?
Sabi nga nila, sa isang break up, hindi lang ang iniwan ang nasasaktan. It would always be the two of
them. Masakit para sa nang iwan at iniwan ang isang break up. Not with the same intensity pero pareho
parin silang nasasaktan.
“spring...” yun nalang ang nasabi ko sa kanya at niyakap ko siya.
Pumasok kami sa loob ng condo at naupo sa sala. No one dared to speak. Para bang may malaking
harang sa pagitan naming dalawa.
“umuwi ka na spring. please bukas nalang tayo mag usap. Pagod na ako, pagod ka na rin. We both need
to rest.” Tumayo ako pero bigla niya akong hinila kaya napaupo ako sa lap niya. he rested his face in my
back and whispered.
“please ganito na muna tayong dalawa.” Hindi narin ako nakagalaw dahil parang tumatalon talon ang
puso ko sa sobrang kilig. Ramdam ko rin ang tibok ng puso niya. para bang nakikisabay sa pagtibok ng
puso ko.
“mahal na mahal kita dahlia, pero may malaki akong kasalanan sa iyo but please listen to my explanation
first.” Bakit nung sinabi niyang may malaki siyang kasalanan, parang sumakit ang dibdib ko? parang
pakiramdam ko pinagtataksilan niya ako ng harap harapan??
“si roselle, kababata ko siya. Katulad ko, half pinoy din siya. Noong bata pa kam, we promised to marry
each other pag laki namin.” He paused for a while at naramdaman ko ang paghinga niya. kasabay nun
ang biglang pagsikip ng dibdib ko. yun ba ang kasalanan niya? magpapakasal sila ng roselle na iyon??
“kung iba ang sitwasyon ngayon, malamang papakasalan ko siya pero, may ibang gusto ang puso ko.”
inikot niya ako sideways at nagkatinginan kami. He even pulled me closer to him. Lampshade lang ang
nakabukas at nakadim lights pa pero, kitang kita ko ang mga mata niya na parang tinutunaw ako sa
bawat titig. Pero, kahit na ganun, i find it a habit na titigan ko ito.
“nung nasa america ako, nagkita kami doon. get together a-at.. ma-may nangyari sa amin.” I saw guilt in
his eyes. Naiinis ako sa kanya gusto ko siyang hampasin pero hindi ko magawa.
“but believe me dahlia, wala akong maalala nung gabing iyon. Nalasing ako at wala na akong
matandaan.” Parang doon nalang ako nakabawi sa mga pinagsasasabi niya. tumayo ako at tumalikod sa
kanya.
“please spring.. masyado mo akong binibigla, please umuwi ka na. Sa ngayon, ayoko munang makinig sa
mga sasabihin mo.” I walked through the door at binuksan ito waiting for him to step out of the door.
Bago siya lumabas tumingin muna siya sa akin bago lumabas. Iniwas ko nalang ang tingin ko.
Nung nakaalis na siya, doon ko lang naiyak ang lahat ng sama ng loob ko sa kanya. Shit lang!! Ang sakit
sakit!!!
***
Maaga akong pumunta sa ospital. As usual, inabutan ko si autumn na inaayos si winter. Comatose parin
siya. Nakaupo si autumn sa upuan sa tabi nito at kinakausap. Hindi ko na marinig ang pinagsasasabi niya
dahil naglalakbay ang diwa ko sa kung saan. Hindi parin kasi nagsisink in sa utak ko ang mga sinabi ni
spring kagabi.
“good morning.” Napalingon ako sa pintuan at pumasok ang mag-asawa. May bitbit na mga pagkain.
“kain na kayo oh.. dali!!” inabot sa amin ni summer at heaven ang mga pagkain. Sabado ngayon kaya
wala kaming pasok lahat. Nagtatrabaho rin kasi ako sa company nila dito sa pilipinas bilang secretary ni
autumn. Special request dahil gusto niya daw akong makita everyday.. halaa!! Alam na!! Ako kamukha
niyan...
“naks!! Nanlilibre kayo ng pagkain ha!!” pabiro ni autumn habang sumasandok galing sa isang bilaong
spaghetti.
“nakow!! Hindi sa amin galing yan best..” biglang tumingin sa akin si summer.
“dapat palagi nalang kayo nag-aayaw ni spring para galante.” Parang gusto ko ata ibalik sa lalagyan ang
slice ng pizza na kinakain ko.
*now playing- im yours*
(guitar strum)
“Well you done done me and you bet I felt it I tried to be chill but you're so hot that I melted I fell right
through the cracks, now I'm trying to get back” nagulat kami dahil biglang pumasok si spring na may
dalang gitara.
“Before the cool done run out I'll be giving it my bestest And nothing's going to stop me but divine
intervention I reckon it's again my turn to win some or learn some”
nakakakilig ang pagkanta niya kahit na sintunado. Naalala ko tuloy nung hinarana niya ako dati sa
america. Pero iba na kasi ngayon eh.. hayyss.. ang hirap.
“spring tama na.” Napatigil naman siya sa pagtutog at tumingin sa akin pati narin ang tatlo na kumakain.
“spring, le-let’s continue our break up. I need time to think.” Napalingon ako sa gawi ni autumn at laking
gulat ko sa nakita ko.
AUTUMN’s POV
Shocking ang event sa mga nangyayari kay spring at dahlia.
“a-autumn...” nakaturo si dahlia sa likod ko na parang nakakita ng multo.
“what??!!” pati na si spring, summer at heaven ay natutulala sa likod ko.
“a-autumn.. s-si w-winter..” nilingon ko si winter at nakita kong lumuluha siya. Pinunasan ko iyon at
humarap ulit sa kanila.
“normal lang daw yan sabi ng doktor. OA ng mga reaksyon niyo ha!!” umiling iling pa si summer at
napalunok..
“ri-really be-best... ku-kung ga-ganon no-normal la-lang ba n-na gumalaw ang da-daliri niya?” kakatawa
talaga tong mga ito...
“hahahaha.. funny... magsasalita yun noh kapag nagising na...” ayoko na silang paniwalaan kasi
pinagtripan na nila ako dati.
“a-autumn....” i froze because of the familiar voice coming behind me.
CHAPTER 49- UNEXPECTED
AUTUMN’s POV
“a-autumn....” i froze because of the familiar voice coming behind me.
Unti unti ako lumingon at nakita kong unti unti niyang tinataas ang mga kamay niya para abutin ako.
Nailagay ko ang dalawang kamay ko sa bibig ko at hindi ako makapagsalita. Unti unti siyang dumilat at
tumingin sa akin.
“nurse!! Nurse!!” i heard them shouting inside the room. Ang bilis ng mga pangyayari. Hindi ako
makagalaw sa sobrang shock. Si winter.. gising na si winter...
Biglang nagpasukan ang mga doktor sa kwarto at chineck up nila si winter. Ako, sa sobrang shock hindi
parin makapagsalita. Niyayakap na nila ako at naramdaman ko ang pagkabasa ng mga kamay ko dahil sa
luha.
“OMG!! Autumn!! Gising na si winter!! Best!!” napahagulgol ako sa sobrang saya. Parang doon ko lang
narealize na OO nga!! Gising na siya!!
Lumabas na muna kami ng kwarto para mailipat na siya sa private room. Hindi ako makapaniwala.
Hinimas himas ko lang ang tiyan ko sa sobrang shock.
“baby, gising na ang daddy mo. Kumpleto na rin tayo sa wakas. Baby, makikita ka na rin niya.” parang
gusto kong hugutin ang anak ko at yakapin sa sobrang saya, pero syempre excited na ako at para bang
ang tagal tagal ng apat na buwan.. nakakainip.
“best, pwede na daw makita si winter.” Kung kanina, excited ako na makita siya kanina, ngayon parang
umatras lahat ng nararamdaman ko at naduwag ako. Naresearch ko kasi na isa sa mga side effects ng
comatose ay ang possibility ng amnesia or worse maging parang lantang gulay ang patient. Kinakabahan
ako.
“ahhh... a-ano.. sa-saka na-nalang...” iniwas ko ang tingin kay summer.
“sus, ngayon ka pa nahiya. Samantalang nung hindi gumagalaw ang tao halos mahiga ka na sa tabi niya.”
naramdaman ko ang pamumula ng mukha ko. syete!! Nakakainis!! Nakakatanga talaga kapag
nagmamahal ka.
“a-ano ka-kasi..” huminga ako ng malalim saka ako humarap sa kanya.
“paano kung hindi niya ako maalala? Paano kapag may amnesia siya? Paano kung lantang gulay na siya
at hindi na makagalaw? Anong gagawin ko??!!” napahawak pa ako sa dalawang braso niya at kitang kita
ko na nagpipigil siya ng tawa.
“bakit, mababawasan ba ang pagmamahal mo sa kanya kapag nangyari yun?” napatigil ang utak ko sa
pagfunction. Mababawasan nga ba?
“hi-hindi.” Napadausdos pababa ang kamay ko at parang lalo akong kinabahan. Hindi ko alam kung bakit
pero, kinakabahan talaga ako!!
“yun naman pala ee!! Tara na!!” hinila niya ako papunta sa kwarto ni winter. Nasa labas palang kami ng
pinto, rinig ko na ang ingay nila sa loob.
“winter my labssss!!!” ito agad ang bungad ni summer pagkabukas ng pinto. Natigil ang ingay at parang
sumikip ang dibdib ko. lahat sila nakatingin kay summer.
“syempre joke lang yun.” She kissed heaven’s lips at parang natanga ako sa pinto. Saka niya nilapitan si
winter na halatang naninibago pa sa mga nangyayari.
“ka-kayo n-na?” he asked in an amused voice. Tumango naman ang dalawa at nadako ang tingin niya sa
tiyan ni summer.
“te-teka.. di-diba... a-ako ang boyfriend m-mo?” lalong natahimik ang lahat. No one dared to speak.
“OH MY GOD!!!” nabasag ang katahimikan dahil sa sigaw ni dahlia. Tinuro niya si summer at napatingin
kaming lahat.
“syet!! Baby!! Pumutok na panubigan mo!! What to do what to do?!?!!” kung simpleng sitwasyon lang
to, malamang tinatawanan ko na si heaven na tarantang taranta.
“ulol!! Relax ka lang heaven!!” pinindot ni spring ang intercom at tinawag ang nurse. Napatingin ako kay
winter at parang nasasaktan ako sa kinikilos niya. he is acting as if nothing happened. Ang sakit sa
dibdib. Para bang nababalewala lahat ng sacrifice ko.
“maiwan ka na muna dito autumn.” Karga karga na ni heaven si summer na sumisigaw na sa sakit ng
tiyan. Hinawakan ko naman si ate dahlia sa kamay.
“ate, samahan mo muna ako.” Nagkatinginan muna silang apat saka tumango.
HEAVEN’s POV
Syeet!!! Syeeet!!! Manganganak na si summer!! Kinakabahan ako!! Hindi ko malaman ang
nararamdaman ko. hindi ko alam kung naeexcite ba ako o matatakot eh.
“ 4 cm na ipasok na ssa delivery room. Naglilabor na siya.” Sabi ni doctor lee sa mga nurse kaya pinasok
na siya sa delivery room. Nanlalamig ang kamay ko at hindi ko alam ang gagawin.
“aahhh!! Ang sakit!!! Heaven!!! Samahan mo.. aaahhh!!! Samahan mo akooo!!!” wala akong marinig
kundi puro impit na ungol dahil sa sakit na nararamdaman niya.
“mr. briones, gusto ka daw papasukin ng asawa mo. Sige na pwede naman eh.” Tumango ako at
sumunod sa loob ng delivery room. Pinagsuot nila ako ng hospital mask,gown at gloves. Kabadong
kabado pa nga ako habang sinusuot ko ang mga iyon.
Pagkatapos, lumapit kami kay summer na nakahiga na. Hinawakan ko ang kamay niya at napatingin siya
sa akin.
“kaya mo yan. I love you.” Tumango siya sa akin.
Ilang oras kami sa loob ng delivery room. Kung hindi nga lang siya nanganganak, malamang nag-aaway
na kami dahil ang sakit ng mga kalmot at kurot niya.
“uwaaaahhh!!! Uwaaaahhh!!!” at last, we heard the music to our ear. Napatingin ako kay summer na
pawis na pawis.
“mr. briones, halika dito at ikaw ang pumutol sa umbilical cord ng anak mo.” I kissed summer’s forehead
at lumapit sa kanila at pinutol ang umbilical cord ng anak ko. SYEET!! AUTHOR TOTOO BA TO??!! ANAK
KO?! MAY ANAK NA AKO?!
Kinarga ko siya at tinabi kay summer.
“thank you summer. She’s beautiful.i love you. The both of you.” Tumango siya bago tuluyang nawalan
ng malay.
“Yvonne... i want you to be named Yvonne.”
AUTUMN’s POV
Hindi ako mapakali sa loob ng kwarto ni winter. Bakit kasi ako pa ang kailangang maiwan dito sa loob
eh? Si ate dahlia bibili daw muna ng pagkain. It was past lunchtime na kasi and i have to take my
vitamins.
“ngayon ko lang napansin na buntis ka pala.” Napatingin ako sa kanya na nakangiti lang sa akin. Umupo
ako sa tabi niya. tae naman!! Lakas ng loob kong tumabi dito eh wala naman ako masabi sa kanya.
“si spring ba ang ama?” parang suntok sa buwan ang tanong niya sa akin. Umiling ako.
“then si heaven?” umiling ulit ako at saka naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko.
“wa-wala ka ba ta-talagang ma-maalala?” ngumiti ulit siya sa akin. Yung ngiting matagal ko nang gustong
makita? Yung ngiti niya noong bata pa kami na dahilan kaya nawawala ang sakit kapag nadadapa ako.
That same smile that made me fall for him.
“bakit hindi mo ipaalala sa akin....
Chub?” natigilan ako sa endearment niya sa akin? He called me chubs?? Di kaya may natatandaan siya?
“ku-kuya?? ti-tinawag m-mo a-akong c-chubs?” napatayo ako sa kinauupuan ko at nakita kong nagpipigil
siya ng tawa.
“oh?? Bakit kuya tawag mo sa akin? Di ba pangs dapat ang itatawag mo sa akin? At nasan ang necklace
na binigay ko sayo? At isa pa........
NAKAISIP KA NA BA NG PANGALAN NG BABY NATIN?” SYET!!! PINAGLOLOLOKO BA AKO NI WINTER LUKE
RAMIREZ??!!! NAGPAUTO NA NAMAN AKOO!! >.<
CHAPTER 50- IM INLOVE WITH MY BROTHER
DAHLIA’s POV
Maaga akong nagising dahil pupuntahan ko pa si summer sa ospital at balita ko ngayon daw ang start ng
PT session ni winter. Pumasok ako ng banyo at laking gulat ko na nakahanda na ang susuotin ko. may
note pang nakalagay.
Good morning sunshine. Have a nice day
Kahit hindi na ninyo sabihin kung kanino galing, alam ko naman na kung kanino galing eh. Obvious ba?
Naalala ko ang naging conversation namin kagabi
FLASHBACK
“autumn, lalabas na muna ako para bumili ng pagkain at nang makainom ka na rin ng gamot mo.”
Tumayo ako at halatang tensed siya na gising na si winter.
Naglakad na ako pabalik sa kwarto ni winter ng makasalubong ko siya. Gusto kong umiwas pero
hinaharangan niya ang daan ko.
“ano ba? Umalis ka sa dadaanan ko.” i tried to raise my voice but it was no use dahil hinawakan niya ang
kamay ko at parang nanghihina ako.
“please, mag usap tayo. Ayoko makipagbreak sayo. Please.” Lumuhod siya sa harap ko na parang walang
pakialam sa mga dumadaan at nakatingin sa amin.
“spring tumayo ka nga diyan. It’s no use kahit asin pa ang luhuran mo.” A tear fell from my eye at
tinignan niya ako.
“ma-mahal mo pa ba a-ako?” tinignan ko siya. Is he questioning my love for him?
Hinawakan ko ang kamay niya at inalalayan siyang tumayo.
“mahal kita. Mahal na mahal spring. pero, bakit ako humihingi ng break up? Dahil gusto ko na mapagisip isip natin ang mga bagay. Mahal kita pero minsan kailangan mong patunayan ang sarili mo kung
karapatdapat ka ba sa pagmamahal na yun.” Umiyak na naman siya sa harap ko. iniwas ko ang tingin ko
dahil the more na makita ko siyang umiiyak the more na nahihirapan ako.
“a-are you te-telling me t-to court you again?” ganun ba yun?? Siguro?? Kaya tumango ako sa tanong
niya.
END OF FLASHBACK
Natapos ako sa paliligo na kinikilig. At mas lalo pang nadagdagan ang kilig ko nung pumunta ako sa
dining area na may breakfast nang nakaprepare
Breakfast is serve my lady
Kumain na ako at naghugas ng plato saka nag-ayos para umalis. Nag usap kami ni justin at nalaman ko
na girlfriend pala niya si roselle. Siya ang humingi ng sorry sa girlfriend niya at sa mga actions nito.
Masydo daw niyang mahal si spring at gagawin ang lahat makuha lang ito. Rebound lang daw dapat si
justin pero nafall na siya dito. Ewan!! Gulo ng love story nila.
Pagkababa ko ng building, nagulat ako dahil may isang kotse na nag-aantay sa akin, paano ko nasabing
ako ang hinihintay? Kasi ba naman nakasandal lang naman ang isang gwapo, maputi, singkit na lalaki at
mahal ko. tinago ko ang kilig ko habang unti unti siyang tumitingin sa akin.
“let’s go?” tinaasan ko siya ng kilay. Napakacool parin kasi ng dating niya na parang wala siyang
kasalanan.
“bakit mo ako sinusundo? Sinabi ko pang sunduin mo ako?” tinanggal niya ang shades niya at tinaasan
din ako ng kilay.
“bakit hindi ba uso sayo ang word na volunterism?” he move a step closer to me at nilapit ang mukha
niya sa mukha ko. naamoy ko pa ang mouthwash na ginamit niya.
“let’s go. Kanina pa sila nag-aantay. *tsup*” nagulantang ako dahil hinalikan niya ako sa noo. Halos hindi
ako makagalaw sa kinatatayuan ko.
“baby hurry up. Makakatikim ka pa ng marami niyan.” Inismiran ko nalang siya at sumakay sa passenger
seat. Hindi pa niya inistart ang kotse sa halip, nilapit niya ang mukha niya he stared at me at ang lapit
lapit ng mukha namin. Pakiramdam ko hahalikan niya ako kaya napapikit ako.
*TIK*
I heard a giggle. Dinilat ko ang mata ko at nakaupo na siya ng maayos sa driver’s seat habang nakangiti.
“wag ka excited. Makakatikim ka rin soon.” He grinned at me, bago pinaandar ang kotse.
Pagkadating namin sa ospital, dumiretso na muna kami sa kwarto ni winter. naabutan namin silang
nagpapaPT session. Inaalalayan din siya ni autumn na maglakad.
“oh andyan na pala kayo.” Napatingin sila sa amin at halata ang saya sa mga mukha nila. Para bang
satisfied na silasa sitwasyon nila. Wala nang reklamo. Alam mo yung tipong tignan mo lang sila? Yung
magkatabi lang na nakaupo kitang kita mo na ang chemistry at kilig sa kanilang dalawa?
“bati na kayo?” tinaasan ko ng kilay si autumn at saka ko lang napansin na nakaakbay pala si spring sa
akin.
“hindi ah...” sabay alis ko sa kamay niya at dumistansya sa kanya. Mahirap na baka you know...
hahahahaha.. BAKA KUNG SAAN UMABOT ANG AKBAY NIYA!!
“chubs, tama ka nga, ang cute nila tignan.” Narinig kong bulong ni winter kay autumn. Bulong ba yun eh
dinig na dinig ko??!!
“hahahaha.... naman!! Bagay talaga kami ni dahlia. Coz spring is nothing without dahlia.” Akmang lalapit
siya sa akin nung nagbukas ang pinto.
“nandyan na pala kayo. Kanina pa kayo inaantay ni summer.” Napansin namin na nakasimangot si
heaven. Nasa kabilang kwarto lang si summer at nung nakita namin sila kagabi, mahahalata mo ang saya
sa paglabas ng baby nila.
“sige, susunod na kami.” Sabi ko nalang sa kanya saka siya tumango at lumabas ng kwarto.
“chubs, sama ako ha. Please?? Para makapag exercise narin ako.” Ang cute nila maglambingan.
Nakakainggit. Haaayyysss
“oo na. Tayo na diyan.” Inalalayan namin si winter hanggang sa makalabas ng kwarto.
Nasa tapat palang kami ng kwarto ni summer, rinig na namin ang sigawan ng mag-asawa. Binuksan
namin ang pinto at parang may pinagtatalunan sila.
“yvonne kasi ang name niya.”
“jewel.. gusto ko jewel.. di kaya precious.”
“yvonne. Anong tingin mo sa anak natin alahas?!”
Sa tono palang ng conversation nila, alam ko na ang pinag-aawayan. PANGALAN NG ANAK NILA =_=
“pangs,tayo pag-usapan na natin ang pangalan ng baby natin baka maging ganyan din tayo.” Naging
sweet na naman ang dalawa sa likod namin. Naupo ako sa sofa habang pinapanuod ang mag-asawa na
nag-aaway.
“basta, gusto ko baby girl ha.” Naririnig kong sabi ni autumn.
“no, gusto ko baby boy.” Napatingin ako at pati pala sila nag-aaway sa gender ng anak nila.
“paano kung girl to?? Ibabalik ko at papalitan ang kasarian?” hinapit naman siya ni winter papalapit sa
kanya.
“hindi. Pwede naman gumawa ulit diba?” ayaw pa kasing malaman ni autumn ang gender ng baby para
daw surprise.
“ang cute nila noh?? baby ang pinag-aawayan? Kelan kaya tayo magiging ganyan?” nasa tabi ko na pala
si spring at meron na namang nakakalokong tingin. Hindi lang basta grin ee.. kakaiba, nakakapanindig
balahibo. Yung nakakainlove??
Inlove naman ako sa kanya diba? Kaso nga lang, kailangan pa niyang patunayan kung mahal niya ba
talaga ako. Hindi naman siguro mahirap yun diba?
“ok, para walang away bakit hindi nalang precious yvonne or jewel yvonne ang ipangalan.” Tumayo ako
kasi baka kapag hindi ako lumayo kay spring, masunggaban at marape ko pa.
“panget...”nakasimangot naman si summer at nakakunot pa ang ulo.
“mr. and mrs. Briones, andito na po ang baby. Nakaisip na po ba kayo ng name ng baby?” pumasok na
ang kauna unahang baby ng barkada. Inabot sa akin ng nurse at medyo kinakabahan pa nga ako ee.
“ang ganda ng baby. Kamukha ni heaven.” Tapos biglang humikab ang baby then lumabas ang dimples.
“kyaaahhh!! Tignan mo summer!! Nakuha ang dimple mo!! Ang cute cute ng baby.” Yung mata, nakuha
kay heaven, yung hugis ng mukha kay summer bilog na bilog. Tapos may cleft chin pa. Grabeh!! Ang
ganda ganda niya.
“ang ganda niya noh.” napatango ako. Nakaupo na ako sa sofa at titig na titig sa baby.
“mas maganda ang magiging baby natin diyan.” Napangiti ako sa sinabi ni spring. baby namin??
Waaahhh!! Ano kaya magiging itsura ng baby namin.
“basta kapag nagkababy tayo, gusto ko, jade ang name.” Nasabi ko bigla. Matagal ko na kasing gusto ang
name na jade. Rare kasi ang jade stone at sobrang swerte daw sa buhay.
“jade... flora jade.. para parang flower jade.” Nagkatinginan kami at alam mo yung feeling na parang
anak niyo ang bitbit niyo? Mas lalo ko pang nafeel yun nung knuha niya ang baby. Para silang mag-ama...
ang cute nila tignan...
“alam ko na ipapangalan sa anak natin.” Napatingin kami kay summer.
“ako rin. Mukhang alam ko na.”
Ano kaya ang name ng baby nila?
AUTUMN’s POV
“chubs, basta malakas ang pakiramdam ko na lalaki yan.” Bumalik na kami sa kwarto niya. kailangan na
niyang magpahinga at ak, pupunta sa OB para magpacheck up.
“oo na. Tama ka na.” Nakaupo kam sa sofa at nakasandal ako sa balikat niya.
“i love you.” Ang sarap pakinggan na sabihin niya yun sa akin. Ang sarap sarap sa pakramdam. Parang
ang tagal kong hindi naririnig yun.
“i love you more, kuya.” nagkatinginan kami at nandito na naman ang kakaibang pakiramdam na palagi
kong nararamdaman noon. Yung pakiramdam na masasabi mo sa sarili mo na paulit ulit mo lang
mamahalin ang lalaking ito.
“wala ka bang pinagsisisihan?” umiling ako sa kanya.
“pinagsisisihan? Ano ang pagsisisihan ko. kahit paulit ulit kong sabihin wala akong pagsisisihan. Im inlove
with my brother and it’s the greatest thing that happened to me.” He kissed me on my lips and i
responded to it.
“i love you. I love you so much. Magkahiwalay man tayo, tandaan mo ito ikaw lang ang mahal ng puso
ko.” niyakap ko siya ng mahigpit at niyakap niya rin ako ng mahigpit na parang hindi na ako makahinga. I
love this man more than my life.
“mr. ramirez.” Pumasok ang doctor sa loob. Dala dala niya ang records ni winter. parang bigla na
namang bumilis ang tibok ng puso ko. paano kung may problema ang pagkagising ni winter? paano kung
anytime pwede siyang mamatay?? Ano gagawin ko?? kakayanin ko ba??
“ms. Tolentino mr. ramirez, didiretsahin ko na kayo.” Napatingin ako sa doktor. Kinakabahan ako sa tono
ng pananalita niya.
“may multiple organ failure po si mr. ramirez, and anytime pwede po siyang mamatay.” Napaupo nalang
ako sa sahig at parang hindi ko kayang tanggapin ang mga sinabi ng doktor.
“aaaahhhhhh!!!” bigla nalang bumagsak si winter sa sahig.....
Lifeless....
EPILOGUE
AUTUMN’s POV
HAPPINESS...
Sabi nga sa coke, BUKSAN MO ANG HAPPINESS.
Pero, ano nga ba ang happiness?? Is it the feeling na euphoria? Na puro good vibes lang? Do happiness
really exist? Para sa akin, HINDI.
Kasi, kapag sinabi nilang happy diba, wala kang nararamdamang kalungkutan o galit. Patay ka na siguro
kung yun lang ang nararamdaman mo at ang boring naman ata kung puro magagandang bagay lang ang
nararanasan mo. Walang thrill. Walang excitment ang buhay.
Para sa akin, HAPPINESS IS LIKE SAYING YOU ARE CONTENTED. Kapag sinabi mong masaya na ako, ibig
sabihin kuntento ka na sa mga bagay na dumadating sayo.
Eh ANO BA ANG SUKATAN NIYO NG HAPPY ENDING? Isip nga kayo ng magandang ending para sa story
ko. GUSTO KO UNIQUE HA!!
Ano ulit?? gusto niyo ikasal ako? Nahhh!! That ending is already taken!! I was talking about my
bestfriend summer and heaven. Three years na silang kasal. Isang buwan pagkatapos ipanganak ang
baby girl na si jewel yvonne, nagprepare na sila para sa kasal nila. And now, i can say happy na sila lalo
na’t malapit nang madagdagan ang anak nila. Yup!! Buntis po si summer for their second baby. I can say
happy naman na sila eh kahit na medyo aso’t pusa ang dalawa. Pero, ganun naman talaga diba, no one
can say kung hanggang saan masusukat ang pagmamahal nila and i know, ito palang ang start ng tunay
na love story nila.
Be with someone i love? Nooo!! Hahahahaha... kay spring at ate dahlia na ending yun. After ng katakot
takot na suyuan ng dalawa, they still find theirselves clinging to each other. Ngayon nga parang hindi na
sila mapaghiwalay pa eh. Yung tipong, mawala lang si spring mababaliw na si ate dahlia. Pag ibig nga
naman. Actually, they are planning to get married this year. Hayy salamat after three long years
napagdesisyunan na nilang manahimik. Although may mga problema dahil si spring na ang CEO ng flint
corporation at masyado na siyang busy. Alam ko nandyan naman ang kanyang future wife na si ate
dahlia na handang umintindi sa kanya.
“mommy!!!” tumingin ako sa lkod ko at tumatakbo papunta sa akin ang nag-iisang lalaking nagpapaikot
ngayon ng mundo ko. si josh gabriel tolentino ramirez. Umupo ako at niyakap ko siya.
“mommy!! Lika na, let’s offer flowers to papa.” Hinila niya ako papunta sa puntod ng taong nagkaroon
ng malaking parte sa buhay ko. i silently read the marks in his tombstone
Enrique Ramirez
Tay, salamat po. Salamat sa lahat ng binigay mo sa akin. Sa lahat lahat at pasensya na po kayo dahil mas
sinunod ko ang puso ko kesa sa inyo. Mahal ko po talaga eh.
Andaming nangyari. Marami pang mangyayari. Nasa ganito akong pag-iisip when someone pats my
shoulder. A familiar hands that helps me lessen the pain. Nilingon ko siya at nginitian.
“dad....” niyakap ko ng mahigpit si daddy. Masaya ako kasi nasa tabi ko sila ni nanay sa lahat ng
nangyayari sa akin. Sa ngayon, legally separated na sila at sa pilipinas na din nagstay si daddy living in
one subdivision.
“thank you po ha.” Tinignan niya lang ako. Alam niyo na parang bumabawi siya sa akin sa mga panahon
na hindi kami magkasama. Ngayon niya ako inispoil pati na din si JG spoiled sa kanya.
“thank you saan?” nginitian ko siya at niyakap ulit.
“sa lahat lahat po. Salamat”niyakap niya rin ako at tumingala sa langit.
Ako si autumn maddison tolentino ramirez- sosyal ang pangalan, mayaman di lang sa materyal na bagay
kundi sa pagmahahal, sa pagkatao na sinubok, sinusubok at susubukin ng panahon para lalong
patatagin. Mayaman sa mga taong nagmamahal sa akin. Handang umintindi at takbuhan ko anytime.
Who would have thought na after everything that happened eto ako masaya kasa—
“autumn!!!!” nilngon ko ang sumigaw at kumakaway kaway si summer sa akin. Nilapitan ko sila at
niyakap ko siya ng mahigpit.
“anu ba!!! Maipit naman ang baby ko!!” she massaged her 3 month old tummy. Ngayon, siniguro na nila
ni heaven na pag-uusapan na nila ang pangalan ng baby nila para walang away.
“oo na, ikaw na ang buntis.” I told her sarcastically.
“che!! Bitter!! Si winter ang sisihin mo. Atat masyado. Magkalayo na tuloy kayo ngayon.” Hinampas ko
siya sa braso niya.
“ano ka ba!! Masaya naman kami pareho ah!!” niyakap ko ulit siya ng mahigpit na mahigpit.
“salamat ha. Salamat at bestfriend kita.” Tinulak niya ako at tinitigan.
“yuck!! Di bagay sayo ang magdrama. Lika na nasa van na si JG. Punta na tayo ng beach.” Summertime
ngayon at dahil sa sobrang init ng panahon gusto na naming lumusong sa dagat.
Mahaba haba ang biyahe at puro kulitan lang sa loob. Nakakamiss na talaga si winter. sana nandito siya
ngayon. Napatingin tuloy ako sa langit at para bang nakita ko siya na tumatawa. Hindi ko na napigilan
ang pagtulo ng luha ko.
“mommy? Why are you crying?” niyakap ako ni JG ng mahigpit. Ito ang gusto ko sa batang ito. Sobrang
sweet niya na namana niya talaga sa tatay niya. dahilan para hindi ko masyadong mamiss si winter.
“i miss your dad already JG.” Pinunasan niya ang luha ko at hinalikan ako sa pisngi.
“don’t be sad mommy. I miss daddy too. But, i am here to protect you para hindi mo na mamiss si
daddy.” Niyakap ko siya ng mahigpit. Maswerte ako at siya ang anak ko.
***
“nandito na tayo!!!” bumalik ang lahat lahat ng alaala ko. nasa beach na naman kami. Doon sa probinsya
namin? Remember the beach kung saan kami palaging nagpupunta ni winter? at yung beach kung saan
niya binigay ang infinity necklace niya sa akin? It’s the same beach. Nagbago man physically pero hindi
ang mga alaala na binabalik niya sa utak ko. i wish winter was heare with me.
ANUBAYAN!! PURO AKO WINTER!! MASAYA NAMAN AKO DIBA?? Kasama sila na nagtatampisaw na sa
dagat.
Pinapanuod ko lang sila hanggang sa mapagod sila. Sa beach narin kami ng lunch sa maliit na cottage
doon. kwentuhan, asaran at walang katapusang laro.
“bonfire bonfire!!!” sigaw ng dalawang bata nung medyo dumilim na. Kaya walang nagawa ang boys
kundi ang mangolekta ng kahoy para sa bonfire samantalang ako,si summer, si ate dahlia at nanay kundi
magkwentuhan. Nasa tabi ko si JG na busy sa paglalaro ng iphone4s niya.OO spoiled kay daddy eh.
Napasarap ang kwentuhan naming apat at hindi namn napansin ang oras.
“autumn, where’s JG?” tanong ni ate dahlia sa akin. Tumingin ako sa gilid ko at..
“O MY GOD!!! WHERE’S MY SON??!!” halos manghina ako sa pagkawala ng anak ko.
“yvonne, where’s JG?” mahinahong tanong ni summer sa anak niya. syet!! Sino ang pwedeng kumuha sa
anak ko.
“he went ther mommy oh!” napatingin ako sa tinuro ng inaanak ko. she is pointing to the nearby hotel.
Patakbo ko itong tinungo at napatingin sa akn ang mga employee. Hindi naman kasi kam dito nakacheck
in kundi sa kabilang hotel.
“uhmmm.. miss, excuse me may nakita po ba kayong batang lalaki na ganito kataas tapos naka red long
sleeves at maong pants?” minustra ko pa ang itsura ng anak ko. para akong natataeng ewan. Mawala na
ang lahat wag lang ang anak ko. damn!! I can’t afford to loose him.
“ahh.. opo. Doon po siya pumunta sa garden.” Sa garden?ni hindi manlang nila pinigilan? Abnormal ba
sila? Hindi manlang nila pinapage ang anak ko? ano bang klaseng hotel to?!! Nagtatalo ang utak ko sa
mga nangyayari pero, dala ng mother instinct pinuntahan ko ang garden nila na
NASA PENTHOUSE?! The eff!!! Kalokohan talaga oh!! Hindi manlang sila nag-alala na mag-isa lang na
sumakay sa elevator?? Mga pabayang employees.
“JG??!! JG where are you??” ito agad ang tanong ko pagkababang pagkababa ko ng elevator.
“mommy!!!!” napatingin ako sa kaliwa ko at nandoon si JG na kumakaway kawa pa sa akin.
“JG!! Thank g-“ nabigla ako dahil may tumakip bigla sa mga mata ko. kinakabahan ako . hindi dahil sa
takot kundi dahil sa excitement. COULD IT BE HIM?
“HAPPY ANNIVERSARY CHUBS” napangiti ako sa bulong niya. agad akong tumalikod at niyakap siya.
“bakit hindi ka nagsabi na dadating ka na? Bigla bigla ka nalang susulpot at kikidnapin ang anak natin.”
Niyakap ko siya ng mahigpit at ganun din siya.
“yahh!!! Daddy!! I mss you!!!” nilingon ko si JG na tumatakbo papunta sa amin. Kinarga naman siya
kaagad ng ama niya. they really look good together. Ang dalawang lalaki sa buhay ko ngayon.
Naalala ko na naman ang EMBARASSING DAY NA YUN.
FLASHBACK
Lifeless....
“mr. ramirez.” Pumasok ang doctor sa loob. Dala dala niya ang records ni winter. parang bigla na
namang bumilis ang tibok ng puso ko. paano kung may problema ang pagkagising ni winter? paano kung
anytime pwede siyang mamatay?? Ano gagawin ko?? kakayanin ko ba??
“ms. Tolentino mr. ramirez, didiretsahin ko na kayo.” Napatingin ako sa doktor. Kinakabahan ako sa tono
ng pananalita niya.
“may multiple organ failure po si mr. ramirez, and anytime pwede po siyang mamatay.” Napaupo nalang
ako sa sahig at parang hindi ko kayang tanggapin ang mga sinabi ng doktor.
“aaaahhhhhh!!!” bigla nalang bumagsak si winter sa sahig..... lifeless
“autumn... autumn... nananaginip ka.” Dinilat ko ang mga mata ko at doon ko lang narealize na
panaginip lang pala ang lahat.
“winter!!” agad ko siyang niyakap. Nakaupo kami sa sofa at nakatulog na pala ako sa tabi niya.
“ok ka lang ba? D-diba pu-pumasok dito ang doktor?? A-ano ulit ang sakit mo?? Mu-multiple organ
failure??” nagpipigil siya ng tawa habang ako alalang alala sa kanya.
Nagulat ako dahil bigla niyang kinatok ang noo ko.
“masyado kang madrama. Pneumonia lang ang sakit ko. gusto mo na ba akong mamatay?” niyakap niya
ako ng mahigpit. Naiiyak ako. I can’t afford to loose him again.
“*sniff* a-akala ko kung a-ano na eh.” Niyakap ko rin siya ng mahigpit. Ayoko na ngang kumawala sa
yakap niya dahil pakiramdam ko anytime, kapag bumitaw ako bigla bigla nalang siyang mawawala.
“tandaan mo ito. Hinding hindi na ako aalis ulit. forever na to. To infinity and beyond chubs.” I kissed
him fully and gladly he responded back.
END OF FLASHBACK
“pssst... mrs. Ramirez, anong nginingiti ngiti mo diyan?” nakatingin na silang dalawa sa akin at
pinipicturan na ako ng anak ko.
“wala... naalala ko lang ang mga nangyari sa atin noon.” Niyakap ko sila ni JG. Masaya ako na nandito na
si winter. kumpleto na ulit kami.
“antagal mo sa france mamaya marami ka nang babae dun ha.” Binaba niya si JG at hinawakan niya ang
kamay ko.
“oo. Andami ngang babae dun eh. Iba parin talaga ang charisma at kagwapuhan ng asawa mo.” Nagpogi
sign pa siya sa harap ko. UGGGGHH!! PWEDE BANG ISAKO NALANG ITO PARA AKIN NALANG??!! Sa
susunod sasama na ako sa mga business trips niya >.< possessive much ba?? Di din!!
“pero, ikaw lang ang nakakuha ng puso ko.” he whispered to my ear na dahilan para mag-init ang mukha
ko.
“mommy, your blushing!!” napayuko nalang ako at kung hindi ko lang anak to, malamang nabatukan ko
na.
***
Nagprepare pala ng dinner si winter sa penthouse at sinalubong namin ang fourth wedding anniversary
namin.
“chubs...” inakbayan niya ako habang natutulog si JG sa mga bisig ko.
“bakit?” we both looked up the sky. Tinitignan ang mga nagkikislapang bituin.
“hindi ka ba nagsisisi na ako ang pinili mo?” tinignan ko siya sa mga mata niya. yung maiitim niyang mata
na kapag tinititigan ko, parang ang lalim lalim at ang daming gustong sabihin na tanging ako lang ang
nakakaintindi.
“nagsisisi?? Saan naman?? You know what, katulad ng sinabi ko sa iyo, kung may gusto man akong ulit
ulitin sa buhay ko yun ay ang falling inlove with my brother all over again.”
We both smiled and cherish the night together.
KUNG TATANUNGIN NIYO AKO KUNG ANO ANG GUSTO KONG HAPPY ENDING? SIMPLE LANG... katabi
ang nag-iisang WINTER LUKE RAMIREZ hanggang sa tumanda ako. Ako, si AUTUMN MADDISON
TOLENTINO RAMIREZ. Pangmayaman ang pangalan, MAY PRICELESS NA LOVESTORY AT PRICELESS NA
BUHAY. MAYAMAN AKO. SOBRANG YAMAN DAHIL NAG-UUMAPAW ANG PAGMAMAHAL NG MGA
TAONG NASA PALIGID KO.
Ayokong lagyan ng the end sa dulo ng kwento dahil alam ko, hindi pa ito ang katapusan ng lahat. Bagong
chapter lang ito ng buhay ko at marami pa kaming pagdadaanan ng nag-iisang kuya winter ko.
At paulit ulit kong sasabihin, with my heads held up high, IM INLOVE WITH MY BROTHER.. not just a
brotherly love but a love that i will cherish till tomorrow ends.