1 JULY 2012 YEAR VIII NO. 7 OFFICIAL NEWSPAPER OF THE ARCHDIOCESE OF LIPA JULY 2012 PAPAL INTENTION FOR AUGUST 2012 For Prisoners VATICAN CITY - His Holiness, Pope Benedict XVI, will pray as his general intention for prisoners all over the world during the month of August 2012. He will pray that “prisoners may be treated with justice and respect for their human dignity.” The Apostleship of Prayer likewise announced that for his special mission intention, the Holy Father will pray for the Youth Witness to Christ. He asks everyone to pray with him so that “the young people, called to follow Christ, may be willing to proclaim and bear witness to the Gospel to the ends of the earth.” #UB Archdiocesan Summit on Good Governance, Dinumog ng mga taga-Arsidiyosesis kwento sa p. 3 Taal Lake Batangas Marian Peace Regatta 2012, Pinaghahandaan Na ETHEL ROBLES Pinaghahandaan na ang gaganaping Taal Lake Batangas Marian Peace Regatta 2012. Sa ika-8 ng Setyembre nakatakda ang gawain kung saan itatampok ang fluvial procession sa lawa ng Taal. Magsisilbi itong kick -off ceremony ng National Pilgrimage to Lipa, taunang aktibidad na idinadaos sa arsidiyosesis tuwing ika-12 ng Setyembre. Ito rin ang kaunaunahang pagkakataon na magdaraos ng Marian Peace Regatta sa lawa. Sa pangunguna nina Rdo. P. Eyong Ramos, tumatayong chairman ng aktibidad at G. Pepe Alcantara ng San Nicolas, vice chairman, nagdaos na ng mga pagpupulong at pagbabalangkas ng magiging programa para sa aktibidad. Sa naunang mga meetings, ang pitong bayan at dalawang lungsod na nasa paligid ng bulkang Taal ang itinakda ng Executive Committee na mangunguna at inaasahang makikiisa sa gawain. Kabilang sa tinukoy na mga bayan ang Alitagtag, Cuenca, Sta. Para sa Kapayapaan ng Mundo at Kabanalan ng mga Pari... 9th National Pilrimage To Lipa, Pinaghahandaan na JOHNNY JAYLO & ROSE PERCE Sa darating na ika-12 ng Setyembre, gaganapin muli ang National Pilgrimage to Lipa. Ito ang ika siyam na taon ng samasamang pananalangin ng mga mananampalataya mula sa iba’tibang bahagi ng bansa, gayundin mula sa ilang bansa sa Asya, para sa kapayapaan ng mundo at kabanalan ng mga pari. Sa taong ito, pagninilayan ang temang “Mary’s Faith: Our Faith, for the Evangelization of Asia”. Ang tema ay ini-angkop sa pagdiriwang ng Taon ng Pananampalataya sa pandaigdigang Simbahang 9TH NATIONAL PILRIMAGE... P. 3 TAAL LAKE BATANGAS... P. 3 Marian Conferences sa Lipa... Mga Dating Kaalaman, Mga Bagong Pananaw at Pagtataya BB. ROSE PERCE Anim nang panayam tungkol sa Mahal na Birheng Maria ang ginaganap sa Lungsod ng Lipa simula ng buwan ng Pebrero 2012. Sa ika-limang panayam noong Hunyo 2, tinalakay ng Lubhang Kgg. Leopoldo C. Jaucian, SVD, Obispo ng Bangued, ang paksang “The Emergence of Mary in Chinese Religious Thinking”. Bago nagsimula, ipinakiusap ni Bp. Jaucian na huwag nang gamitin ang salitang ‘Intsik’ sa pagtukoy sa mga Tsino na may dugong Pilipino sapagkat hindi na maganda ang katuturan nito, alalaon-baga’y “politically incorrect” na. Ang angkop na aniyang tawag sa mga TsinoPilipino ay ‘Tsinoy’ o ‘Chinoy’. Maraming nag-aakalang Chinoy si Bp. Jaucian dahil sa kanyang pangalan at hitsura. Bagama’t hindi, maaari din aniyang may dugo siyang Tsino sapagkat ang kanyang mga ninuno ay galing sa Iloilo kung MGA DATING KAALAMAN... P. 2 S-anctification Mabuting Kalooban: Sinasaksihan nina Rdo. P. Lou Dolor, paroko ng Parokya ni Sta. Maria Magdalena sa Bayanan, San Pascual, at ni Bb. Nini Virtucio, pangulo ng PCC, ang paglagda ni Lola Merced Costellos na maglilipat ng lupa sa parokya. Naghihintay ang Arsobispo Ramon C. Arguelles sa kanyang paglagda. Inaasahang masisismulan na ang pagpapagawa ng bagong simbahan matapos ang pagsisiyasat ng Construction Committee ng Arsidiyosesis. PHOTO BY: GEORGE D. ELVEÑA E - va n g e l i z a t i o n P. Michalenko, Magbibigay ng Panayam ukol sa Divine Mercy Darating sa Lipa sa ika-8 ng Agosto si Rdo. P. Seraphim Michalenko, MIC, ang tanyag na tagapagsalita at n a n g u n g u n a n g tagapagpalaganap ng debosyon sa Divine Mercy sa mahigit nang 50 taon. Si P. Seraphim ang naging tagapagsalita sa matagumpay na National Divine Mercy Retreat for Bishops and PriestCoordinators na idinaos sa Lungsod ng Tagaytay noong Hulyo 11 hanggang 13. Siya ang rektor ng National Shrine of The Divine Mercy at direktor ng John Paul II Institute of Divine Mercy sa Stockbridge, Massachusetts. Mahigit 20 taon siyang Vice-Postulator para sa kanosisasyon ni Sr. Maria Faustina Kowalska, ang P. MICHALENKO... P. 2 C-ommunion 2 NEWS & EVENTS MGA DATING KAALAMAN... P. 1 saan noong unang panahon ay nagpupunta ang mga taga-China at nagtitinda ng mga damit sa Parian. Siya’y lumaki sa pagkupkop ng kongregasyon ng SVD (Society of the Divine Word), naging sakristan sa Christ the King Seminary at misyonero sa Taiwan ng 10 taon kung saan natuto siya ng Mandarin at napag-aralan ang kultura ng mga Tsino. Pumasok siya sa seminaryo pagbalik ng Pilipinas hanggang maging pari (naging guro niya ang Lubhang Kgg. Ramón C. Argüelles). Sa Taiwan siya nagtapos ng Teolohiya, at unang naglingkod bilang Kasamang Pari at Campus Minister. Ang sotana ni Bp. Jaucian ay estilong cheongsam, na aniya’y bilang pasasalamat sa mga Tsino. Siya ang National Coordinator at Spiritual Adviser ng Federation of Filipino Chinese Catholic Community. Natuon ang panayam sa kaugnayan ng Mahal na Birhen ng Caysasay ng mga Batangueño at ng diyosang Ma Cho (o Ma-Tzu) ng mga Tsino na pinaniniwalaan ng milyong debotong Tsinoy na iisa. Ayon sa alamat, si Ma Cho, na pinipintuho ng mga Tsino bilang Diyosa ng Karagatan at Patron ng mga Mangingisda, ay isinilang sa China at nakapanggagamot na sa edad sampu, nililiwanagan ng lampara sa tabi ng dagat ang daraanan ng mga mangingisda, at kapag may bagyo, nakikita siyang bumababa mula sa langit nang may buong ringal na kasuotang Tsina upang gabayan ang mga ito. Nang panahong makatagpo si Juan Maningcad ng isang imahen sa ilog ng Pansipit sa Taal kung saan maraming ibon ng casaycasay, noo’y nagaganap ang rebolusyon sa China laban sa mga Kastila. Lahat ng bangka ng lumilikas na mga Tsino ay may imahen ni Ma Cho at isang bangka ang lumubog. Ipinapalagay na inanod ang imahen hanggang makarating ito sa Taal at inisip naman ni Juan na ito ay ang Mahal na Birhen. Ang nakatalang kasaysayan ni Hay Bing, isang Tsino sa Taal na pinugutan ng ulo ngunit himalang nabuhay muli P. MICHALENKO... P. 1 “Sekretarya” at “Apostoles” ni Jesus (The Divine Mercy), at “...regalo ng Diyos sa ating panahon” (homiliya ni Papa Juan Pablo II sa kanyang kanosisasyon noong Taong 2000). Saksi siya sa unang milagro na naganap sa pamamagitan ni Sr. Faustina, at naging daan upang simulan ang kanyang beyatipikasyon noong 1993. Naglingkod si P. Seraphim sa Bethany House of Intercession for Bishops, Priests, and Deacons, isang spiritual renewal movement para sa mga Katolikong pari sa buong pagkatapos aniyang tulungan siya ng isang munting babae at dalhin muli sa ginagawa niyang dambana ng Mahal na Birhen ng Caysasay, ang nagsisilbing ugnayan at patunay na lubhang minamahal ng Birhen ang mga Tsino. Ayon pa kay Bp. Jaucian, patunay ang banal na paglalakbay ng mga deboto sa templo ni Ma Cho sa San Fernando, La Union, sa kanilang paniniwala sa Birhen ng Caysasay. Anila, ang mensahe ni Ma Cho ay pumunta sila sa simbahan ng Caysasay ‘sapagkat siya at ako ay iisa’ (umano’y nagrerecharge sa Caysasay ang imahen ni Ma-Cho). Kaya’t taon-taon, tuwing ika-limang araw ng ikawalong buwan sa lunar calendar (kalimita’y buwan ng Setyembre) simula noong 1979, pumupunta ang mga deboto sa Dambana ng Caysasay at nagsasagawa ng magdamagang bihilya na nagtatapos sa Banal na Misa, at magpu-prusisyon papuntang Basilica ni San Martin ng Tours sa Poblacion ng Taal upang doon dasalin ang rosaryo. Pagbalik ng grupo sa La Union, tatlo hanggang limang araw na kasayahan ang gaganapin nila sa templo ni Ma Cho bilang pagbubunyi sa naganap na reunion. Sinabi ni Msgr. Alfredo Madlangbayan, Kura Paroko ng Taal, na minsa’y sinilip niya si Ma Cho sa kahong dala ng grupo at nakita niyang magkatulad nga sila ng Birhen ng Caysasay. Pinatutunayan ng gawaing ito ng mga deboto ni Ma Cho na seryoso ang pagtingin nila sa Mahal na Birhen, na ang pananampalataya ni Maria ay nagiging instrumento ng ebanghelisasyon. Ang patuloy namang pagmi-misyon sa China ng mga pari at madre, kahit patago (underground), ay halimbawa na hindi dapat matakot sa pagpapahayag ng ebanghelyo. Ibinabahagi at ipinahahayag nila nang may kasiyahan ang Katolikong pananampalataya upang maakit ang mga kapatid. Ipinauubaya nila ang kanilang buhay sa Diyos at sa Mahal na Birhen sapagkat isang malaking hamon ang gawaing ito sa daigdig. Noong dekada 80, pagkatapos alisin ng Batikano ang pagbabawal sa pagbabasa ng mga sinulat ni Sr. Faustina at pagpapalaganap ng debosyon sa Divine Mercy, itinalaga siyang mamuno sa Divine Mercy Department ng Marian Helpers headquarters sa Massachusetts. Sa mga katangiang ito, tunay na magiging makabuluhan sa mananampalataya ang makinig sa panayam ni P. Seraphim. Bukas sa publiko ang sumusunod na programa sa Dolor Pavillion, Brgy. Antipolo del Norte, Lungsod ng Lipa: China at iba pang lugar sa Asya. Nang dumating ang Obispo Jaucian sa Taiwan, tatlong libo ang populasyon, ngunit 30 lamang ang Kristiyano. Sa pagpapalalim ng panayam ni P. Yulito Ignacio, ang China at mga Tsino ay matabang lupa (fertile ground) para sa ebanghelisasyon. Idinagdag ng Lubhang Kgg. Ramón C. Argüelles na kung ang Birhen ng Guadalupe ang naging instrumento ng ebanghelisasyon ng Latin continent, ang Birhen ng Mediatrix at Caysasay naman ang para sa Asya. Dagdag na pagkakahawig din ang kayarian ng templo ni Ma Cho at ng Basilica ng Taal. Bilang paniniwala sa feng shui (binibigkas na fong sway), ang natural na daloy ng hangin at tubig, ang kanyang mga templo ay nakaharap sa dagat at nasa likuran ang kabundukan. Ang Basilica ay nakaharap sa China Sea at matatanaw ito mula sa Simbahan. Itinanong ni Gng. Norma Abratigue (na kasamang dumalo ang kanyang asawang si G. Cording), kung mali ang paniniwala sa feng shui at tinugon ito ni Bp. Jaucian na tulad din ng paniniwala sa horoscope, mali ito kung nawawala o nababawasan na ang pananampalataya sa Diyos at hindi na maka-desisyon ang tao kung wala ang mga ito. Mali ito kung hindi na masaya ang tao kapag hindi nabasa ang kanyang horoscope. Ang Kristiyano’y dapat nagtitiwala na ang Diyos lamang ang tunay na dapat panaligan at sandigan. Ang Banal na Misa ay pinamunuan din ni Bp. Jaucian, kasama si Arsobispo Argüelles, P. Itoy at P. Rodem. Sa homiliya, ikinuwento ni Bp. Jaucian na tinanong siya ng isang babae kung nararamdaman, nakikita, nahahawakan ba niya ang Diyos na kanyang minamahal? Ang kasagutan ay dumating sa maraming karanasan ng Obispo sa kanyang ministeryo at napatunayan niya ang pangako ng Diyos na “Mananatili ka sa Aking pag-ibig tuwina”, lalo na nang lumabas ang isyu ng ‘Pajero Bishops’. Sa ika-anim na panayam noong Hulyo 7, hindi nakarating si Fr. Rolando de la Rosa, OP, na nasa ibang bansa. Dapat sana’y tatalakayin niya ang “Mary and the 450 years of the Philippine Evangelization”. Si P. Melvin Castro ang pumalit na tagapagsalita at tinalakay niya ang paksang “The Blessed Virgin Mary in Scripture and Private Revelations”. Si P. Melvin ang Executive Secretary ng CBCP Commission on Family and Life at tagapagsalita ng Simbahay sa pagtatanggol ng buhay laban sa RH 8:00 8:15 8:30 9:30 10:00 10:30 11:30 12:00 Praying of Chaplet of Divine Mercy Praying of Holy Rosary Eucharistic Celebration (Archbp. Ramón C. Argüelles) Break Orientation: Structure and Program of Divine Mercy Talk: The Divine Mercy Message and Devotion Open Forum Angelus Home Sweet Home May natatanging panayam si P. Seraphim sa mga pari, relihiyoso, at mga madre, gayundin sa mga seminarista ng St. Francis de Sales (SFS), Oblates of St. Joseph (OSJ), at Our Lady of Lourdes (Capuchin). #UB Bill, kahit sa 700 Club, ayon kay P. Itoy! Nasa pagpupulong ng CBCP ang Arsobispo kaya’t wala siya sa panayam. Si P. Richard Hernandez ang namuno sa panimula at katapusang panalangin. Sabi ni P. Melvin, tatak ng Katoliko ang walang dalang bibliya. Ngunit ang Katoliko ay naniniwala sa nilalaman ng Bibliya, at pinapahalagahan din ang turo ng Simbahan. Hiningahan ng Banal na Espiritu ng Diyos ang mga sumulat nito upang sila’y bigyanginspirasyon. Hindi dapat basta nagbibigay kahulugan (interpretation) ng Bibliya ang layko, mga pari lamang ang may sapat na kaalaman. Kaya’t dapat ay sama-sama rin ang pag-aaral ng Bibliya, hindi kanyakanya. Ang private revelations ay mga pagpapahayag sa mga piniling tao, tulad ng Mahal na Puso ni Jesus kay St. Margaret Alacoque, at iba pa. Ganito rin ang pagpapakita ng Mahal na Birhen ng Mediatrix. Hindi obligadong maniwala ang mananampalataya sa mga pagpapahayag na hindi pa opisyal na tinatanggap ng Simbahan, ngunit kung nandiyan, mabuti ang maniwala dahil sayang. Ito ang kalayaang ipinagkaloob sa atin. Ang ating debosyon kay Maria ay hindi inimbento ng kung sino lamang. Ito’y nakabatay sa Bibliya na ang Diyos ang lumikha sa kanya. Si Sta. Maria ay ‘napupuno ng grasya’ kaya’t walang lugar ang kasalanan. Si Maria ang pinakamahalagang likha (masterpiece) ng Panginoon kaya’t Siya’y nalulugod sa tuwing pinararangalan natin ang Mahal na Birhen, tulad sa paulit-ulit na ‘Aba Ginoong Maria’ sa pagdarasal ng Rosaryo. Maraming aparisyon ng Birhen sapagkat bilang tunay na ina, nararamdaman niya kapag siya’y kailangan, tulad sa kasalan sa Cana. Ayon kay P. Melvin, mapalad ang Arsidiyosesis ng Lipa sapagkat may iba’t-ibang taguri kay Maria Mediatrix, Caysasay, La Soledad, Virgen de la Escalera. “Sana’y mapaunlad pa ang debosyon sa Mary Mediatrix, ang pangyayari sa Lipa Carmel noong 1948. Pinaalalahanan din ni P. Melvin ang pag-iingat ng sambayanan sa napipintong batas na sisirain ang pamilya, mula sa sakramento ng kasal hanggang sa bunga ng pagsasama, ang anak. Ipinaliwanag niyang ang unang milagro ni Jesus at ang unang kasalanan ay may kinalaman sa pamilya, ang kasalan sa Cana at ang pagtukso kay Adan at Eva sa Eden. Sa Cana, ang Mahal na Birhen ang Tagapamagitan (Mediatrix), at sa Eden, ang tinukso ng demonyo ay si Eva, hindi dahil sa siya’y mahina, kundi sapagkat siya’y maimpluwensiya. Babae (woman) ang tawag ni Jesus sa JULY 2012 Kanyang Ina sapagkat iyon ang taguring ipinangako sa Lumang Tipan. Sa katapusan, hiniling ni P. Melvin sa mga dumalo na ‘iuwi si Maria tulad ni Apostol San Juan sa paanan ng Krus’’. “Sana’y magalay ang mga deboto ni Maria ng communion of reparation sa pamamagitan ng pakikiisa sa Misa at paglalaan ng 15 minutong pakikipagniig sa Mahal na Birhen tuwing Sabado, at pagdalo sa mga panayam na tulad nito. Ang Confraternity of Mary Mediatrix ay may adbokasiya ng lubos na pagtatalaga ng sarili (total consecration) sa Panginoong JesuKristo sa pamamagitan ng Mahal na Birhen ayon sa turo ni St. Louis de Monfort.” Si P. Melvin din ang nagdiwang ng Misa. Sa homiliya, sinabi niyang nagpupunta na siya sa Carmel tuwing unang Sabado simula pa noong 1991 pagkaraang mamatay ng kanyang ina na ninais makapunta sa Carmel pagkatapos mabasa ang aklat ni June Keithley ngunit hindi na nito nagawa. “Biyaya ng Diyos na ang aking unang estola ay may larawan ng Mary Mediatrix at may tekstong I am your Mother”. Dumalang lamang ang kanyang pagdalaw simula nang siya’y maging abala sa mga gawain bilang pari. Katapusang panayam na sa ika4 ng Agosto at ang tagapagsalita sa paksang “Mary’s Magnificat and the Evangelization of Asia” ay ang Lubhang Kgg. Teodoro Bacani. Inaasahang madaragdagan pa ang dadalo sapagkat ayon nga sa Arsobispo Argüelles sa isang kumperensiya, “napakahalaga ng Mahal na Birheng Maria sa ating buhay-pananampalataya sapagkat siya ang nagdala at nagpakilala sa Panginoong Jesus kaya’t lubha ring mahalaga ang pakikinig sa mga panayam”. Higit na maraming dumadalo kaysa taga-Lungsod ng Lipa ay nanggagaling sa ibang lugar sa Arsidiyosesis tulad ng Lungsod ng Batangas, Bauan, San Pascual, Lobo, Calaca, Sto. Tomas, Tanauan, San Juan, Mataas na Kahoy, atbp. Mayroon ding tagaMaynila at sa kumperensiya noong Mayo, isang pampasaherohang jeep ng mga Charismatic mula pa sa Caloocan ang dumating. Sa ika-limang panayam noong Hunyo, dumalo sina Msgr. Fred Madlangbayan, Msgr. Boy Oriondo, P. Dado Castillo, P. Jessie Balilla, P. Rodem Ramos, P. Dong Rosales, at P. Roy Reyes. Idinaraos ang Marian Conferences sa Dolor Pavillion, katabi ng simbahan ng Parokya ng Mary Mediatrix of All Grace, Antipolo del Norte, sa kagandahang loob ni G. Danny Dolor na palagi ring dumadalo sa mga kumperensiya. #UB JULY 2012 ARCHDIOCESAN SUMMIT... P. 1 Hindi inaasahan ng mga namahala ang bilang ng mga dumalo sa ipinatawag na pagtitipon para sa pagtataguyod ng good governance na ginanap sa tahanan ng Arsobispo sa Lipa City noong nagdaang Hulyo 18, Miyerkoles, mula ika-7 ng umaga hanggang ika-4 ng hapon. Umabot sa mahigit na 700 ang dumalo, kabilang ang mga pari, madre, lider-kabataan at mga lider ng mga parokya, mga samahang pangsimbahan at may ilan pang mula sa lokal na pamahalaan, at may kinatawan pa ang mga pastor na kasama sa Batangas City Ecumenical Council (BCEC). Sinimulan ng panalanging pinamunuan ni Bro. Ding Tejada, lay coordinator ng Desk on Good Governance (DGG) na nasa ilalim ng Lipa Archdiocesan Social Action Commission (LASAC). Sa kanya namang pagbibigay ng welcome address, binanggit ni Rdo. P. Jazz Siapco, LASAC Direktor, ang pagsisikap ng Komisyon upang lalong matutukan ang magkaroon ng pagpapatuloy ng adbokasiyang ito na di lamang pagpanahon ng eleksyon lumalabas. Ang pagtatag ng DGG sa ilalim ng komisyon ang siya umanong tugon sa gawaing palaganapin ang mabuting pamamahala. Si Rdo. P. Nonie Dolor ang nagbigay ng orientation sa mga gagawin sa buong maghapon. Ayon sa kanya, pangunahing layunin ng maghapong gawain ay ang re-echoing ng ginanap na First National Summit on Good Governance na ginanap sa Layforce, San Carlos Seminary Compound nooong Marso ng taong ito. Ang Arsidiyosesis ay kinatawan ni P. Nonie at G. Joseph Virtucio ng LASAC. Si P. Nonie ang itinalaga ng Lubhang Kgg. Arsobispo na mamahala ng DGG matapos ang nasabing summit sa Makati City. “Magsisilbing motivation at challenge to mobilize our faithful for involvement in the forthcoming elections and inspire us to continue even after election by engaging our communities, especially the barangays, maybe through our MSKs na nais nating gawin sa ating Arsidiyosesis,” ayon kay P. Nonie. “Mahalaga ding tingnan ito sa liwanang ng pananampalataya,” dagdag pa niya. “Ang ating 9TH NATIONAL PILRIMAGE... P. 1 Katolika. Sa nagdaang ilang taon, may mga tampok na kaganapan kaugnay ng Pilgrimage, katulad ng Marian Images and Icons Exhibit, Marian Congress noong 2010, at Asia Oceania Mariological Conference noong 2011. Ngayong taon, tampok na kaganapan ang Marian Peace Regatta (Fluvial Procession) sa Lawa ng Taal sa ika-8 ng Setyembre. (basahin ang kaugnay na balita - Patnugot) Ang Triduo ng paghahandang espiritwal para sa tagumpay ng Pilgrimage sa Setyembre 9-10-11 ay isasagawa na sa kanyakanyang Parokya, kahimat mananatili ang pagdiriwang ng Banal na Misa sa Katedral ni San Sebastian. Ngunit inaanyayahan ang lahat ng mananampalataya na 3 NEWS & EVENTS gawain ay dapat laging naka-ugat sa Salita ng Diyos dahil kung hindi, ito ay magiging isang aktibismo lamang. Ito ay bahagi ng misyon natin bilang Simbahan; bahagi ito ng bagong ebanghelisasyon.” Unang nagbahagi si Rdo. P. Antonio “Tony” Labiao, Vicar General at Pastoral Director ng Diyosesis ng Novaliches. Ayon sa kanya, matapos ang mahabang pagsusuri at pakikilahok sa mga gawaing pastoral para sa kanilang mga mananampalataya sa diyosesis, natutunan nila sa pamamagitan ng kanilang BEC kung gaanong kahalaga ang pakikilahok at pakikipag-ugnayan sa barangay. Ipinaliwanag niya kung paano nabuo ang UBAS (Ugnayan ng Barnagay at Simbahan). Sinabi niyang dapat makipagtulungan at samahan ang barangay dahil ito ang may malaking pondo na siya namang kulang malimit sa simbahan. Sa pakikipag-ugnayan sa kanila, dahan-dahang magagabayan ang mga pinuno sa barangay sa tamang pamumuno, ayon na rin sa mga itinuturo ng Simbahan. “Nagsimula kami sa kwentuhan at kapihan, at nang makuha na naming ang kanilang loob at kami'y naging mga kakaibigan na, madali nang mapag-usapan ang mga proyekto para sa aming mga nasasakupan,” kwento ni P. Tony. “Naiwasan naming ang pagiging indifferent ng aming mga lay leaders sa affairs ng barangay, which is usually the initial attitude of our lay church leaders.” Sa kanya namang pagbabahagi, tinumbok naman ni Rdo. P. Melo Diola ng Dilaab sa Cebu ang panibagong hamon sa simbahan na dalhin ang bagong ebanghelisasyon sa larangan ng pulitika. Ipinakita niya na hindi lamang ang pagtuturo at paggabay sa mga mamboboto at pagtulong sa pagkakaroon ng malinis at mapayapang halalan ang dapat na maging involvement ng Simbahan. “We should also engage in the pastoral accompaniment of our candidates and afterwards the elected officials,” paliwanag ni P. Melo. Ang pagiging “companion” ni Hesus noong siya’y nangangaral ang binigyan diin ni P. Melo, na isang dalubhasa sa Banal na Kasulatan. Bukod kina P. Tony at P. Melo, isa pa sa mga convenors ng First National Summit ang nagging pangunahing tagapanayam. Matapos ang pananghaliang inihanda ng Arsobispo, nagsalita si Atty. Alexander “Alex” Lacson, pangulo ng Kabayanihan Foundation, Inc.. Matamang pinakinggan ng madlang naroroon ang may-akda ng mga aklat “12 Little Things Filipinos Can Do for Or Country”, “12 Little Things the Youth Can Do for our Country”, “12 Little Things Filipino Overseas Can Do for Our Country” at ang bagong aklat niyang “Faith In the Filipino”. “Mahal tayo ng Diyos. Naniniwala tayo na ginusto ng Diyos na tayo ay maging Filipino. Pinagpala tayo bilang isang bansa ng maraming biyayang galing sa Diyos.” Ito ang mga inspirasyong namutawi sa labi ng minsang kumandidato sa pagka-senador. Ikinuwento rin niya ang di niya paglapit sa lider ng isang sekta sa kabila ng pag-uudyok ng kanyang mga kasamahang kandidato. Ayon kay Atty. Lacson, di niya makunsensya ang gagawing ito dahil siya ay isang Katoliko. Nagbabala rin siya sa panganib na nagbabanta dahil sa gawaing ng nasabing sekta, na naglalayong makupo ang kapangyarihang pulitika sa bansa. Nagmungkahi rin siya ng mga hakbang upang ang adbokasiya ng matuwid at tamang pamamahala ay maibaba hanggang sa lebel ng barangay. Sa kanya namang mensahe, binigyang diin ng Lubhang Kgg. Arsobispo Ramon C. Arguelles ang pagkakaroon ng Social Action Desk (SAD) sa bawat parokya. Ganoon din ang papel ng MSK at ng mga kabataan sa gawaing itaguyod ang mabuting pamamahala. Sinusugan din niya ang maunang binigyan diin ni P. Nonie na ang lahat ng gawaing ito ng pakiklahok ng Simbahan sa larangan ng pulitika ay dapat nakaugat sa Salita ng Diyos at sa turo ng Simbahan, lalo na ang social doctrines nito. Hinamon din niya ang LASAC, sa pamamagitan ng DGG, na pag-ibayuhin ang pagsisikap upang magkaroon ng dagliang pagkilos at pagpaplano ng mga gawain para sa pagtataguyod ng good governance. Ang buong staff ng LASAC ang namahala ng registration, accommodation at pagsisilbi ng mga merienda at pagkain sa mga dumalo. #UB maki-isa sa Magdamagang Bihilya sa Katedral sa ika-11 hanggang ika-12 ng Setyembre. Sa ika-12 ng Setyembre, dalawang panayam ang gaganapin sa Dolor Pavilion, katabi ng simbahan ng Parokya ng Mary Mediatrix sa Antipolo del Norte, mula ika-8:00 ng umaga hanggang ika-12:00 ng tanghali. Kaalinsabay nito ang pagtatanod sa Banal na Santisimo ng mga nakatakdang Bikariya sa loob ng simbahan. Mga Obispo ang inaasahang maging tagapagsalita sa mga panayam. Ang mga paghahanda ay pinamamahalaan ng mga bumubuo ng komite sa pamumuno ng Lubhang Kgg. Ramón C. Argüelles, P. Dong Rosales at P. Jessie Balilla. Ang mga iba pang tumutulong na pari ay sina P. Eyong Ramos, Regatta; Msgr. Boy Oriondo, mga Prusisyon; P. Eugene Hechanova, Documentation; P. Nonie Dolor, Website & Live Streaming, at P. Oca Andal, Secretariat. Kasalukuyan pang nangangalap ng mga pari na mamumuno sa iba pang komite. Ang mga tumutulong na layko ay sina Aylene Acorda, Katulong ni P. Dong, Boy Camarse, Finance, Pepe Alcantara (Regatta), Tessie Hermoso, Katulong ni P. Jessie sa Carmel, Engr. Hermogenes Ilagan (Security/ Parking/Marshall & Traffic (Processions), Erick “DJ Joseph” Ona (Website & Live Streaming), Rose Perce/ Johnny Jaylo/ Se Bauan, (Secretariat), Liezel Latayan (Food), Jojo Nario at Beth Lozano (Physical Arrangement & Décor). Ang mga laykong tutulong sa iba pang komite ay papangalanan sa mga sunod na pagpupulong. #UB Balitang Bikariya Dos ETHELIZA ROBLES, Chief, UB News Bureau Sta. Teresita, Batangas - Binasbasan noong ika-2 ng Hulyo ang ipinagawang kumbento para sa mga madre ng Missionary Catechist of St. Therese o MCST na matatagpuan sa St. Therese Catholic School Campus sa Poblacion 2, Sta. Teresita. Pinangunahan ni Lubhang Kgg. Arsobispo Ramon Arguelles ang pagbabasbas sa kumbento na mayroong apat na kwatro at nilagyan rin ng Blessed Sacrament. Ang seremonya ng pagbabasbas ay sinundan ng pagdiriwang ng Holy Spirit Mass sa school ground na pinamunuan rin ng arsobispo kasama ang kura paroko ng Damabana at Parokya ni Sta. Teresita ng Batang si Hesus at tumatayo rin bilang rektor ng paaralan, Rdo. P. Joseph Rodem C. Ramos. Dumalo sa blessing at banal na misa ang mga madre ng MCST, faculty members and personnel, mga mag-aaral, magulang at mga bisita. Magsisilbi naman bilang tanggapan at tahanan ng tatlong mga MCST sisters na lalagi sa paaralan ang nasabing kumbento. Kabilang sa mga madre na sa paaralan upang mag-apostolate at magturo ng religion subjects sa mga estudyante sina Sr. Thelma Villasin, MCST, Sr. Cresencia Dimaapi, MCST at Sr. Violeta Parafina, MCST. Bukod sa religion teaching, nagsasagawa rin ng apostolate ang mga madre sa mga karatig na parokya. Sa iba pang balita at impormasyon, puspusan naman ang paghahanda ng mga kabataan sa parokyang ito kaugnay sa gaganaping fun run. Pinamagatang “Patikar Para kay Sta. Teresita”, ang gawain ay magsisilbing isang fundraising activity at paghahanda para sa pagdating ng international relic ni St. Therese sa dambanang ito sa Pebrero 2013. Gaganapin ang patikar sa ika-25 ng Agosto. Sa Brgy. Tawilisan magsisimula ang pagtakbo hanggang sa parokya. Bukod sa pagdulog sa opisina ng parokya, ang mga interesadong lumahok ay maaaring makipag-ugnayan sa mga youth leaders - April Neil Buceta, pangulo ng samahan ng mga kabataan sa parokya, Sarah Ledesma, Pangulo ng Junior Always Therese o kay Aiz Rodriguez sa 0905-636-75-95. Payapa- Lemery, Batangas - May planong i-develop bilang rosary garden ang may bahagi ng ilat (creek) na matatagpuan sa vicinity ng itinatatag na Parokya ng Ina ng Lahat ng mga Bansa sa lugar na ito. Ayon kay Rdo. P. Milo Malabuyoc, tagapangasiwa ng proposed parish, sa pangunguna at pagtataguyod ng Leisure Farm Community, inaasahang maisasakatuparan ang proyekto na kapag naging ganap ay magiging kauna-unahang rosary garden sa arsidiyosesis ng Lipa. Magsisilbing pook dalanginan ang itatayong istruktura lalo’t higit sa mga may debosyon sa Mahal na Birheng Maria. Sa halip na sa loob ng isang simbahan magdarasal ng rosario ay isasagawa ito sa isang hardin na didisenyuhan ng mga imahen ng birhen at doon rin makapagsasagawa ng pananalangin at pagninilay sa mga misteryo ng sto. rosario. Natapos na noong huling linggo ng Hunyo ang magiging disenyo ng hardin. Sa kasalukuyan, isinasaayos na ang kalsada na may habang halos 200 metro patungo sa target na lokasyon. Bahagi rin ng paghahanda sa paligid ng creek, ang isinagawang tree planting activity kamakailan kung saan halos 200 mga puno ng narra at mahogany ang naitanim. Nakatulong sa pagtatanim ng mga puno ang bumubuo ng Munting Sambayanang Kristiyano o MSK mula sa mga komunidad na sakop ng itinatayong parokya. Ilan lamang ang mga ito sa paunang hakbangin para sa proyekto. Samantala, patuloy naman ang konstruksyon ng proposed parish. Sinabi rin ni P. Milo na sa kasalukuyan ay nasa 60% na ang naipapatapos. Kaugnay nito ay patuloy naman ang pagkakaroon ng fundraising activities at sa katunayan ang latest project ay isang Raffle for a Cause kung saan ang nakalap na pondo ay ilalaan sa pagpapatapos ng bubong ng simbahan. Taal, Batangas - Magkasabay na ginanap sa Parokya ni San Martin ng Tours ang dalawa sa mga regular na aktibidad ng Vicarial Youth Council sa ikalawang bikariya. Idinaos noong ika-15 ng Hulyo ang buwanang pagpupulong at ang regular taize prayer ng grupo. Sa kauna-unahang pagkakataon, nakasama rin ng mga kabataan sa ginanap na pagpupulong ang bagong talagang direktor ng VYC, sa katauhan ni Rdo. P. Joseph “Jojo” Mendoza, parochial vicar sa St. Martin of Tours Parish. Si P. Jojo ang pumalit sa naiwang tungkulin ni Rdo. P. Ephraim “Pewee” Cabrera bilang VYC Director, na sa kasakukuyan ay nangangasiwa na ng AYC. Sa mensahe ni P. Jojo, tinanggap umano niya nang masaya ang pagiging spiritual director ng mga kabataan. Paglalahad ng pari, nakikita niya bilang isang pribilehiyo ang paglingkuran ang mga kabataan na bumubuo sa malaking bahagi o porsiyento ng simbahan. Handa rin si P. Jojo na tumulong sa formation team ng bikariya dos upang sama-samang matugunan ang spiritual hunger sa mga kabataan. Ilang bagay rin ang napagtalakayan sa pagpupulong tulad ng mga nakatakdang aktibidad ng grupo sa mga susunod na buwan kabilang ang Lakbay Kalis na gaganapin sa San Nicolas sa August 3-5 at ang mga outreach programs o community involvement activities. #UB TAAL LAKE BATANGAS... P. 1 Teresita, San Nicolas, Talisay, Laurel, Balete, Lungsod ng Lipa at Tanauan. Pangunahin naman sa mga naatasang maging tagapangasiwa ng iba’t ibang komite ang mga kura paroko na nakakasakop sa mga lugar na nasa baybayin ng lawa. Sina Rdo. P. Eyong Ramos (Invitation and Participation); Rdo. P. Joseph Rodem Ramos (Programs and Activites); Rdo. P. Sam Titular (Liturgy); Rdo. P. Egay Villostas (Safety and Order) at Rdo. P. Jing Buensalida (Coordination of Images). Para naman sa media coverage, mamamahala si Rdo. P. Nonie Dolor (Media and Communications). Bukod sa mga kaparian, ang executive committee ay binubuo rin ng mga PPC officers o lider layko mula sa mga parokya, opisyal at kinatawan sa lokal na pamahalaan mula sa nabanggit na 7 bayan at 2 lungsod, PNP, Coast Guard, at iba pang ahensiya na inaasahang magiging kaagapay sa pamamahala ng gawain. Napagkasunduan sa mga nakaraang pagpupulong na bawat isang parokya ay maglalaan ng isang bangkang sasakyan ng mga mananampalataya na sasama sa prusisyon sa lawa. Patuloy pa ang pagpaplansta ng iba pang balak na gawain. Tiniyak naman na magiging sentro sa tagpong ito ang bayan ng San Nicolas kung saan idaraos ang pagtitipon at pagdiriwang ng banal na misa pagkatapos ng fluvial procession. #UB 4 OPINION JULY 2012 GUEST EDITORIAL CBCP Pastoral Letter on the Era of New Evangelization LIVE CHRIST, SHARE CHRIST Looking Forward to Our Five Hundredth Go and make disciples... (Mt. 28:19) We look forward with gratitude and joy to March 16, 2021, the fifth centenary of the coming of Christianity to our beloved land. We remember with thanksgiving the first Mass celebrated in Limasawa Island on Easter Sunday March 31 that same blessed year. We remember the baptism of Rajah Humabon who was given his Christian name Carlos and his wife Hara Amihan who was baptized Juana in 1521. Our eyes gaze on the Santo Niño de Cebu, the oldest religious icon in the Philippines, gift of Ferdinand Magellan to the first Filipino Catholics that same year. Indeed the year 2021 will be a year of great jubilee for the Church in the Philippines. We shall therefore embark on a nine-year spiritual journey that will culminate with the great jubilee of 2021. It is a grace-filled event of blessings for the Church starting October 21, 2012 until March 16, 2021. How opportune indeed that on October 21 this year, the Holy Father Pope Benedict XVI will add another Filipino to the canon of saints of the Church, our very own Visayan proto-martyr Pedro Calungsod who gave his life for the faith on the morning of April 2, 1672 in Guam. The canonization of Pedro Calungsod will take place under the brilliant light of the fiftieth anniversary of the opening of the Second Vatican Council, the twentieth year of the publication of the Catechism of the Catholic Church, and the declaration of the Year of Faith from October 11, 2012 until November 24, 2013 by the Holy Father. The XIII Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops with the theme "The New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith" will take place in Rome from October 7 to 28 this year: FAITH AND EVANGELIZATION All these events happening this year are bound together by the themes of "faith" and "evangelization". Evangelization indicates proclamation, transmission and witnessing to the Gospel given to humanity by our Lord Jesus Christ and the opening up of people's lives, society, culture and history to the Person of Jesus Christ and to His living community, the Church. This "New Evangelization" is primarily addressed to those who have drifted from the Faith and from the Church in traditionally Catholic countries, especially in the West. What we are being called to do by this task of "New Evangelization" in Asia is to consider anew "the new methods and means for transmitting the Good News" more effectively to our people. We are challenged anew to foster in the Church in our country a renewed commitment and enthusiasm in living out the Gospel in all the diverse areas of our lives, in "real-life practice", challenged anew to become more and more authentic witnesses of our faith, especially to our Asian neighbors as a fruit of our intensified intimacy with the Lord. WHAT WILL THIS ERA OF NEW EVANGELIZATION FOR THE PHILIPPINES CONSIST OF? The task stands on four pillars: First, fostering and fulfilling the "missio ad gentes", as a special vocation of the Church in our country, effectively involving our laypeople, our "Christifideles" brothers and sisters; our priests and seminarians; men and women in consecrated life. Secondly, "bringing Good News to the poor." Again and again, Filipino Catholics coming together to discern priorities, have seen that the Church here must become genuinely "a Church for and with the poor." Thirdly, reaching out to those among us whose faith-life has been largely eroded and even lost due to the surrounding confusion, moral relativism, doubt, agnosticism; reaching out to those who have drifted from the Faith and the Church, and have joined other religious sects. Lastly, awakening or reawakening in faith, forming and animating in Christian life our young people and youth sector groups, in both urban and rural settings; A nine-year journey for the New Evangelization has already been charted climaxing with the Jubilee Year 2021: Integral Faith Formation (2013); the Laity (2014); the Poor (2015); the Eucharist and of the Family (2016); the Parish as a Communion of Communities (2017); the Clergy and Religious (2018); the Youth (2019); Ecumenism and Inter-Religious Dialogue (2020); Missio ad gentes (2021). These are the nine pastoral priorities of the Church in the Philippines. In the time before us, we will focus on these dimensions of faith, evangelization and discipleship, one by one. And it is most propitious that as we received the faith 500 years ago, so with the Year 2021we envision to become a truly sending Church. In the face of a secularism which in some parts of our present world has itself become a kind of a "dominant religion", in the face of the reality of billions who live in our time and who have not truly encountered Jesus Christ nor heard of His Gospel, how challenged we are, how challenged we must be, to enter into the endeavor of the "New Evangelization"! We for whom Jesus has been and is truly the Way, the Truth and the Life, -- how can we not want and long and share Him with brothers and sisters around us who are yet to know and love Him, who are yet to receive the fullness of Life for which we have all been created, and without which their hearts will be ever restless - until they find Jesus and His heart which awaits them? May our Lady, Mary Mother of Our Lord, lead us all in our longing and labors to bring her son Jesus Christ into our time and our world, our Emmanuel - our God who remains with us now and yet whose coming again in glory we await. Maranatha,AMEN. For the Catholic Bishops’ Conference of the Philippines: + JOSE S. PALMA, D.D. Archbishop of Cebu President July 9, 2012 Most Rev. Ramón Argüelles, DD, STL ON THE CROSSROAD On July 16, 2012, I celebrated the 8th anniversary of my installation as Archbishop of Lipa. I reflected on where I stand. I realized that behind me were 7 years of exciting ministry. If I will survive until the bishops' retirement age of 75, I have another 7 years ahead. I believe I have reached a crossroad in my Episcopal ministry in the archdiocese. A few months after my installation as shepherd of the local church of Lipa, questions were raised in the relationship between bishop and priests. Among the disturbing questions emerged the issue of the basis of my ministry in this local church - is it pastores dabo vobis or is it pastores gregis? It is only much later that I surmised that the question was merely meant to irritate me. After all, PDV refers to the priests while PG refers to bishops. Both official documents resulted from two Episcopal synods dealing on two diverse topics. The bottomline question was what my pastoral program would be. Being fresh in the job, I could only say what other pastoral objectives can we have than what is clearly indicated in the Word of God, especially the Gospel, and the teachings of the Church? As days and weeks and months and years went by, many things happened. Plans were made, programs were adopted, many of which died a natural death or were slowly forgotten only to be rekindled at a later date. Nevertheless, looking at all 7 years and seeing a kind of apex in the centennial celebration, things proved to be successful, eventful, delightful and promising. I should say, as in my past experiences elsewhere, we have done all we could but in the end, it is God who accomplishes things. The Centennial Jubilee ended with a strong challenge expressed in three keywords: Sanctification, Evangelization and Communion. The events that colored the whole centennial celebration (April 10, 2010 April 10, 2011) as well as the realities that prepared them three to four centuries earlier led into the coffeetable book entitled A Century of Faith. A year after the closing April 10, 2012 was the target date for its launching. Determined, however, to come out with an excellent book, the redactors expressed the need for more time. June 20, 2012, the 40th year since the elevation of the local church of Lipa into an archdiocese, was agreed upon as the red-letter day. The event would be held in the Taal Basilica of St. Martin of Tours due to its historical value. It turned out that when Lipa became a Metropolitan See in 1972, Taal as the first parish in the whole area, was exactly 400 years old. In the meantime, the local church in Lipa takes seriously the call of Pope Benedict XVI for a year of faith starting October 11, 2012 to November 24, 2013. The Ruby Jubilee of the archdiocese will mean very little, if at all, unless we look at the year 2022, the Golden Jubilee of the Metropolitan See and the 450th year of the foundation of the first parish in this part of the islands. It was decided, therefore, that the local church of Lipa proclaims a decade of new evangelization and renewal (2012 June 20 2022). An observation inevitably aroused: we haven't yet implemented SEC and here, evangelization and renewal have been introduced for the decade observance. The two groups of ideas and objectives are not mutually exclusive of one another. Blessed John Paul in his Tertio Millennio Ineunte sounded the first, SEC, while Benedict XVI in Porta Fidei called for the second, evangelization and renewal. The local church in Lipa is happy to live this Sensus Ecclesiae. I will not last until the end of this wonderful decade. The last three years or more, if I go to heaven before my retirement, this local church will be guided by my successor. It is worthwhile, however, to start a decade of evangelical project. I entered after all into the archdiocese that also consciously or unconsciously initiated a ten-year period that reached its extraordinary summit in the Jubilee year. Indeed, I believe 4 years before I became the shepherd in the local church in Lipa, in the great Jubilee year 2000, my predecessor had shepherded the flock in this local church in a decade of spiritual renewal and evangelical pursuit. The symbol of that grace-filled effort, started in 2000 and reaching the Jubilee year, is the Glorious Cross. The same Glorious Cross will guide us, together with St. Joseph, towards the Golden Jubilee of our local church as archdiocese. What will the decade of evangelization and renewal consist in? The planned 9-year period of evangelization set up by the CBCP for the Philippines to mark the 500th year of the advent of Christianity into its shores will also characterize the decade of evangelization and renewal that the local church in Lipa is embarking on. There will be a great effort to deepen our faith here. The need to reinforce the catechetical apostolate is needed. The youth will be especially the target of religious formation to save them from the evils of post-modern society. A serious look into the importance of the lay apostolate will also take priority. The great concern for the young and the children as well as the contribution of our overseas Filipinos will be looked into. The Eucharist which has its primary focus the family will be at the center of the whole decade of observance. The strengthening of family ties, the sanctification of the spousal and parent-children relationship will have an important place in the life and ministry of the archdiocese. The transformation of parishes into communion of communities TINIG PASTOL... P. 5 Msgr. Fred Madlangbayan Straight from the Heart Tulad ng aking nabanggit sa nakaraang isyu ng ULAT, ang aking karanasan sa MSK at Neo-Catechumenal Way ay magkaibang di hamak. Sapagkat, sa MSK ako at ang aking mga Pastoral Workers ang nangangalaga sa mga sambayanan. Mula sa pagsilang ng mga ito, kami na ang nag-iisip, nagpaplano at nagbabalangkas ng mga followup programs para sa kanilang paglago at pag-unlad. Samantala, sa NeoCatechumenal Way, ang mga follow-up programs para sa mga sambayanan ay naka-ayos at nakahanda nang lahat - mula sa pasimula hanggang sa pagtatapos ng tinatawag na ‘Paglalakad’ , sa ibang salita ay kaganapan ng buhay o kaganapan ng pananampalataya. Kung ako ang tatanungin, ang mas madali para sa akin ay ang magtatag at mangalaga ng mga Neo-Catechumenal Way communities. Ngunit, ito’y mahirap para sa mga tao lalo na sa mga barangay. Dahil dito, ang aking itinatatag na sambayanan sa mga barangay ay MSK at sa kabayanan naman, ay ang NeoCatechumenal Way. Mahirap sa mga barangay ang Neo-Catechumenal Way sapagka’t ito’y nangangailangan ng maraming oras at panahon para sa mga nakatakdang gawain. May tatlong gawain na dapat gampanan ang sambayanan na kung tawagin ay ‘Tri-Pod’. Ang una ay ang Pagdiriwang ng Salita ng Diyos na ginaganap minsan isang linggo. Ang ikalawa ay ang Pagdiriwang ng Banal na Eukaristiya na ginaganap tuwing Sabado sa isang linggo. Ang ikatlo ay ang CONVIVENCE na ginaganap minsan sa isang buwan. Ang lahat ng ito ay inihahanda bago isagawa at nangangailangan ng panahon. Samantala, mas madali ang mga gawaing nakatakda sa MSK. Ang una ay ang Prayer Meeting minsan isang linggo. Ang ikalawa ay ang Banal na Misa, minsan isang buwan. Ang ikatlo ay ang Recollection, tuwing tatlong buwan. Ang ikaapat ay ang General Assembly ng mga sambayanan, dalawang beses sa isang taon. At ang ikalima ay ang Retreat na ginaganap minsan isang taon. #UB I T U T U L O Y. . . 5 OPINION JULY 2012 ang matulungan tayong maligtas sa tulong ni Jesus, ang mapastol tayo sa Kanya. Syanga naman. Msgr. Ruben Dimaculangan 1. Panunulungan. Pansin ba ninyo na mas-laganap na ngayon kahit sa bukid ang pa-cater kaysa handaang may nanunulungan? Kasi naman, sa halip na makatulong, tabi sa tunay na nanunulungan, ay lalo pang nakakaperhwisyo. Batu-bato sa langit... Mas-magastos ang labas ng “bayanihan”. Bisperas pa lang ay nawala na kaagad ang ulo, o ang dalawang hita ng baboy. Nakatawid na sa kabilang bakod. Hindi pa dumarating ang mga bisita ay naglaho na kaagad ang lata ng Del Monte dahil may laman nang kaldereta, dinuguan o adobo. Ready to go, wika nga. Ha ha ha ha. Masaya ang panunulungan. Pero nakakasama lang ng loob kung kahit sa lamayan ay nangyayari itong perhwisyo sa may pahanda. Sa halip na panunulungan, ito ay nagiging blank blank blank and blank. Sa tagalog, “Pamemerhuwisyo”. Syanga naman. 2. Trahedya ng pag-ibig. Ito ay kapag ang type mo ay hindi ang tao na may gusto sa iyo. Parang si Kiko at si Mikay sa TV series na “The Princess and I”. Ang trahedya kay Kiko ay “friends lang” ang gusto ni Mikay. Hindi naman nature ni Kiko ang santong paspasan. Malabo ring solusyon ang santong dasalan. Talaga kasing hanggang friends lang ang gusto ni Mikay. Totoo nga siguro ang sinabi ni George Bernard Shaw: “May dalawang trahedya sa larangan ng pag-ibig: Una ay ang hindi mo makamtan ang iniibig mo. Ang pangalawang trahedya ay kapag ‘nakamtan’ mo na ang iniibig mo.” Hmmmmm. Nakakapaisip para sa mga mahilig sa santong paspasan at para sa mga mahilig manuhol sa lahat ng bagay o bumili kahit ng pag-ibig. Syanga naman. 3. Juicer o blender? Sa mga kuya kong mga senior citizens, magandang tanong ito: Alin ang mas-okey, juicer o blender? Para sa akin, pareho kong gagamitin. Depende kasi sa sitwasyon. May kanya-kanyang galing kasi sila. Kapag juicer ang gamit ko, mas-orig ang lasa ng gulay at prutas dahil hindi kagaya ng blender, ang juicer ay di na kailangang lahukan pa ng tubig na may honey, o coco juice. Mula sa juicer, mas maraming nutrients ang nakukuha kaagad ng katawan sa mabilis na pamamaraan. Juice na kaagad at di na kailangan pang gilingin ng bituka. Biro mo, kung sama-sama mong kakainin ang isang carrot, mansanas, pipino, atbp, tiyak na bikil ang iyong tiyan lalo na kung ikaw ay pobreng senior. Kapag juicer pati, mas-maalwan ang trabaho dahil hindi mo na kailangang magtalop ng prutas at magtanggal ng buto. Ang siste nito, ang mahirap nga lang ay ang maghugas ng juicer dahil pati sa dami ng abubot na lilinisin. Parang cook, o parang maraming maybahay dito sa Pinas: magaling magluto pero hindi bokasyon ang maghugas ng pinggan. In short, uulitin ko, pareho kong gusto ang juicer at blender. Ang ayaw ko ay ang maghugas ng juicer. Ha ha ha ha. Moral lesson: Huwag kayong pulaero o pihikan sa pagkaing inihahain sa inyo. Konsolasyon na sa pagod ng nagluto ang inyong papuri. Nagbibigay rin ito ng gana sa nagluto na maghugas ng kinainan, lalo na ng juicer at blender. Syanga naman. 4. Payag ba kayo na tawagin si Kuya Manny Pacquiao na national hero? Ito ang tanong ng “Punto per Punto” pagkatapos ng kontrobersiyal na pagkatalo niya kay Bradley nitong Hunyo 2012. Para sa akin, tama na muna ang tawagin siyang “Pambansang Kamao” kaysa national hero kahit pa sabihing maginoo siya sa kanyang pagkatalo. Kahit pa sabihing nahila niya sa limelight ang mga Pinoy. Nasaan na ang tamang pakahulugan sa “bayani”? Naisip ko tuloy na kapansin-pansin sa panahon ngayon, di na kumikita sa takilya ang mga palabas tungkol sa lokal na bayani. Wala na ang bidang style FPJ na tagapagtanggol ng mga naaapi. Pulos “kilig factor” at “pa-cute” ang dinudumog sa takilya. Kung meron mang pelikula na ang storyline ay pagtatanggol sa naaapi, medyo pabiro pa ang treatment at hanggang daigdig lang ng pantasya. Mga kuwentong style “Enteng ng Ina Mo” lamang. Pero alam natin na marami diyang mga dakilang lokal na bayani. Kulang lang marahil sa promotions. Meron kasi sigurong sector na takot na i-promote ang mga radical, ang mga taong nais na maging kakaiba. Baka mauga ang bangka. Kaya naman, nararagdagan ang mentalidad natin na “mga anak ni Uncle Sam lang ang ating tagapagligtas at lider sa lahat ng bagay.” Syanga naman. 5. Ano kaya ang pagkakaiba ng Sacred Heart of Jesus sa Immaculate Heart of Mary. Para sa akin, ang Sacred Heart ay ang pagmamahal ng Diyos sa lahat ng tao na ipinakita lalo't higit sa pamamagitan ng paghihirap at pagkamatay ng Panginoong Jesus. Ang universal love Niyang ito ay walang pinipili. Nagpapadala Siya ng ulan hindi lang sa mabubuti. Ito ay ang Kanyang pag-aalay sarili hanggang katapusan. Samantala, ang Immaculate Heart of Mary ay ang dalisay at makainang puso ni Maria na nagmamahal kay Jesus. Ang “pitong hapis” ni Santa Maria ay hindi tungkol sa pagkaawa niya sa sarili kundi tungkol sa pagka-awa niya kay Jesus dahil sa kasalanang ginawa sa Kanya ng mga Judio. Alam kasi ni Maria na ang hindi nila pagkilala at pagsunod kay Jesus ay isang uri ng espiritwal na suicide. Kung ganon, masasabi natin na ang Immaculate Heart of Mary ay “missionary tears” dahil ang hapis niya ay hindi katulad ng hapis ng isang ordinaryong teen-ager, gaya ng pagkakameron ng patay na kuko sa daliri ng paa o bad hair day (pagkagising na nasira ang porma ng nai-set niyang buhok). Hindi lang missionary tears. “Missionary joy” din. Ang kaligayahan ni Maria ay 6. Modernong “Tantarantang”. Minsang naatasan akong magbahagi sa radyo ng Mabuting Balita tungkol sa Mateo 7:1-5, na ang pinakabuod ay “Huwag humatol sa kapwa”, nanghinayang ako sa sharing ko dahil bitin. May napaka-importanteng bagay na hindi ko nasabi. Bagamat naipaliwanag ko sa mga tagapakinig na related ang tsismis, paghuhusga, intriga at di wastong pagpupuri o pagtatanggol sa sarili, bitin pa rin. Bagama’t nasabi ko na ang tsismis ay hindi lang tungkol sa pagkakalat ng kasinungalingan o ng pangit na impormasyon tungkol sa iba kundi ang walang kontrol na pagkakalat ng mga impormasyon (kahit totoo) tungkol sa ibang tao (gaya ng pagkalugi sa business ng kapitbahay, ang paghihiwalay ng isang mag-asawa, ang iba’t-ibang uri ng pagkabigo o kakapusan ng kapwa), bitin pa rin ang nasabi ko. Bagamat nakapagbigay ako ng pointers kung papaano ititigil ang tsismis, bitin pa rin. Ito ay dahil nakaligtaan kong banggitin ang isang mahalagang bagay: ito ay ang tendency ng ilang mga namumuno na dagliang maniwala sa mga sumbong o isinisipsip ng mga taong malapit o lumalapit sa kanila nang hindi binibigyan ang isinumbong ng pagkakataon na makapagpaliwanag. Isang grabe din itong porma ng paghatol sa kapwa. Dapat lang bigyan ang may katawan na maipaliwanag ang kanyang sarili. Otherwise, kapag ang mga tagapamuno ay madaling mapaniwala, walang iniwan sila kay Don Mariano (Pugo), Aling Charing, Badong at Ebiang ng radio comedy tuwing Sabado nang 1960’s na “Tantarantang”. Syanga naman. 7. Multo at dambuhala. Minsan ay nakakatuwa na mapaniwala natin ang mga bata na totoo ang multo. Pati ang mga dambuhala. Minsan pa nga ay pari ang panakot natin. Buti na lang at marami sa kanila’y pogi. Kaya naman ang mga bata ay takut-na-takot sa multo at sa dilim. Nagagalit naman tayo kapag sila’y nagiging matatakutin. Nalilimutan natin na pati tayong mga mas-nakatatanda ay kung anu-anong ang mga kinatatakutan. Halos lahat tayo ay takot na mamatay. Sino ba ang hindi takot na mamatay? Bukod rito, huwag na tayong magtataka kung ang mga bata mismo ang siya namang magtawa sa iba sa atin. Bakit? Dahil minsan, tayong mga adults, bagama’t di takot sa mga multo at dambuhala ay takot namang mabuhay dahil mas malaki pa sa atin ang ating pagkatakot at mga iniimbentong multo. Ha ha ha ha. Syanga naman. 8. “Life is hard.” Sabi ng mga Italyano, “La vita e’ dura” (Life is hard). Sabay hikab. Pero dinagdagan ito ni John Wayne: “Life is hard. It’s even harder when you are stupid.” Ha ha ha ha. Siguro sabi ng reader, “Aba, hindi ako yun!” Hindi na kailangan pang ipaliwanag ang sinabing ito ni John Wayne. Ni komentaryo. Baka lumabo pa. Pero alam ninyo, mas matindi ang sinabi ni Einstein Fr. Jayson Siapco “Kamanggagawa” isang taon na sa Ere… Full Force ang mga kamanggagawa sa nakalipas na pagdiriwang ng 1st Anniversary ng programang Kamanggagawa sa radyo, noong July 5. Kasama rin nila ang ilang malalapit na tagapagtaguyod. Ang pagdiriwang ay nagsimula sa isang panayam ng mismong tagapamanihala ng himpilan, P. Nonie Dolor. Tinalakay niya ang kahalagahan ng radyo sa Makabagong Ebanghelisasyon at wastong pagpapadaloy ng programang panghimpapawid. Sa kabuuan ng programa ay nagkaroon ng awitan, masasayang kwentuhan ng mga unang karanasan sa booth, pagbabahagi kung paano ang programa ay malaki ang naiambag sa pagkilos ng MSK sa buong Arsidiyosesis at siyempre pa, ang pasasalamat sa mga naging panauhin at tagapagtaguyod ng Programa sa iba’t-ibang kapamaraanan. Pagkatapos ng nasabing programa nagkaroon ng kaunting salu-salo kung saan ay makikita mo ang kaisahan ng lahat, mga taga-radyo at mga kamanggagawa bilang isang pamilya na naglalayong maging tagapagpahayag ng paghahari ng Diyos sa tulong ng mga makabagong teknolohiya. DWAL-FM, Dinala sa RCA July 12, araw ng Huwebes, ang mga Kamanggagawa ay nasa 1 week seminar tungkol sa Community Organizing na ginanap sa Archbishop’s Residence. Ang radio program ay dinala sa tahanan ng Arsobispo upang maging “live” ang programa. Opo, sa pangunguna ni P. Nonie na personal na pinamahalaan ito habang si Ate Lita naman ang umupo sa booth. Siyempre pa ang tumayong host ay ang Archdiocesan Priest Servant, P. Jazz Siapco. Wari nga ay katuluyan ito ng pagdiriwang ng anibersaryo, sapagkat nakasama rin sa nasabing programa ang mga Vicarial Priest Servants na sina Fr. Tom Villafranca ng Vic. 1 at Fr. Clarence Patag ng Vic. 3. Dito ay magkatuwang na binigyang diin ng mga nasabing pari ang yaman ng ginagawang seminar upang mailapat ang akmang pamamaraan sa pagbubuo ng mga Munting Sambayanang Kristiyano. Nagpatingkad din ng talakayan ang dalawang facilitators mula sa Bukal ng Tipan na sina Estela Padilla at Aleli Gutierrez. Kay sarap pakinggan ang kanilang pagbabahagi kung paano nabuo ang Bukal ng Tipan bilang isang komunidad at ang kanilang pagbabahagi ng kaalaman upang maabot ang layunin na maging “Participatory Church”. Sapagkat ang seminar ay nauukol sa pagpapayaman ng skills, hamon ang kanilang winika na ang “skills” ay susi sa isang pangarap upang maging makatotohanan. Para naman sa mga Archdiocesan Lay Servants, inaangkin namin na ang mga bagong pamamaraan ay magiging daluyan ng aming panibagong kasiglahan para lalo pang maging epektibong kamanggagawa sa pagbubuo ng mga MSK. #UB TINIG PASTOL... P. 4 will likewise be emphasized, integrating into religious commitment all aspects of efforts to improve quality of life and the pursuit of fuller life especially among the least, the last and the lost. Stress on the need of mass communication in evangelization and renewal must not be forgotten. Most of all, the local church in Lipa that has become a Metropolitan See will take seriously its important role to proclaim the Good News to the many neighbor nations in Asia. As in the past, after formulating clear signs of the pastoral work to be accomplished, much depends on God Himself. It is our great joy to participate in the work of evangelization. It is our deep conviction that kaysa sinabi ni John Wayne: “Insanity is doing the same thing, over and over again, but expecting different results.” Medyo pabiro ang sinabi nina John Wayne at Einstein. Pero totoo siguro yun. Ha ha ha ha ha. Syanga pala, ako lang yata ang gumagawa ng article na nagsisingit ng teaser na ha ha ha ha at he he he he he. Amazing! Syanga naman. #UB The Syanga Naman articles are published monthly at “Ulat Batangan” (Archdiocese of Lipa) and at “The Filipino Catholic” (New York, since 2002). inspite of all our nice intentions and seeming great achievements, it is God in the long run who does everything. For this reason, as I come to the crossroads in life, as the shepherd of this wonderful local church, I can only exclaim, ‘Lord, as You have guided me and all those who work with me in the past, guide us now in the days to come. We have bright plans to accomplish. But in the end, it is Your Will that we must find fulfillment as You desire. Thank You, Lord, for making good use of our nothingness. Continue dear Lord to accomplish Your mighty deeds. Help us only to be humble and faithful, delighted in simply being at the disposal of Your everlasting love and mercy. Amen’. #UB Apologies Due to lack of space, the Editor wishes to apologize to the contributors whose news items are not published. But, please keep sending your articles. 6 F E AT U R E S Reflection on the 75th Celebration of Preaching Plentiful Redemption... RETURN, REJOICE, REFLECT It's been a year since I was assigned here in Lipa Community after my three and a half years of stay in Laoag, Ilocos Norte and six months in Baclaran. Time really runs fast, and as I watched it go, I did not notice as a young priest that I have been in the Redemptorist Congregation for nine years already since I took my first profession on May 17, 2003. I was reminded about it only when someone greeted me a happy ninth year anniversary on a text message. Well, those years are quite incomparable with decades and jubilees spent by my other confreres in their Redemptorist vocation. How I wish I could also reach those long years of service as my confreres with the same missionary spirit that they continually possess. It is significant to note that this year here in Lipa is a remarkable moment to reflect and reminisce as this community celebrates its 75th year of Redemptorist presence in Southern Tagalog. It is worth reminiscing the event being celebrated now because of the memories of missions shared by the first missionary Redemptorists who came here and built the foundation in Lipa in 1936. It is remarkable because until now the stories of missions are still alive in the hearts of the people in the different areas where missions were given by the early Redemptorists. Before I was assigned here, I had known already that this year would be a busy year for us because of its demand for a yearlong celebration. So, even before I transferred here, the jubilee celebration had been lingering in my mind already. In fact, I started composing the theme song and drafted the logo of the 75th celebration even when I was still in Baclaran. It was an exciting and anticipating moment, anyway, despite the other thoughts of transferring in Lipa as my new assignment. Writing the experiences of the 75th celebration is overwhelming because of the graces I personally received throughout the year. I still remember when we in the community were still planning for the celebration. We drafted so many activities that no one could ever imagine how we could finish them in just a year. Of course, the celebration cannot be extended for another year, or else, it would no longer be 75 years, so to speak. Besides, we are just four newly transferred to the community, with two members who passed already their diamond jubilee years in age. The thought of having a General Mission and a mission in 75 areas throughout Southern Tagalog is already unimaginable. But truly, with the grace of God working in us, nothing seemed to be impossible. It sounds like Matthew 19:26, FR. DENNIS DESPUES, CSSR Jesus looked at them intently and said, "Humanly speaking, it is impossible. But with God everything is possible." The Lipa Community tried to make the 75th celebration truly a memorable and meaningful one through different activities expressing the joys and thanksgiving for the 75 years of preaching plentiful Redemption in Southern Tagalog. Old stuff from the old church and some remarkable and memorable materials from the first Redemptorist missionaries were flaunted to have a feel of the trip down memory lane. These materials reminded us and gave us a view and an idea of the past. Until now, these materials constitute a mini-museum in the Lipa Community. In line with this celebration, other big events took place such as vocation concert and tree planting in Lobo, Batangas where we tried to plant 7,500 mangroves. It is my delight, pride, and inspiration as well to become part of this celebration that gave me a chance to know and remember our great missionaries through our effort to go back to the places all over the Southern Tagalog region where they conducted missions. The plan was to have a mission in 75 areas among the places where the first missionaries conducted missions, but because the grace of God is plentiful we were able to celebrate missions in 82 places, more than what we have planned for. MISSION: RETURN, REJOICE AND REFLECT I became aware of these three R's in the mission during this 75th anniversary celebration of the foundation of Redemptorist-Lipa. For a few weeks and months I felt as if I was a living witness to mission history. I remember when we were planning for the general mission, we gathered all the available chronicles of the first Redemptorist community in Lipa to trace the places where they conducted the missions. It was such an overwhelming experience because we did not know where to start when we put altogether the places in Southern Tagalog where they had been for missions. I thought we needed another jubilee year if we were really serious to return to all those places. It is remarkable how those first Redemptorist missionaries were able to go to those many places and to conduct missions, considering the barriers in language and culture. Yet, true to what they were as Redemptorist missionaries, I could not help but be amazed as a young confrere. Chronicles helped us to imagine the missions during those times, and on my part those long written experiences were good enough to inspire me to return to those places to rejoice with the people who gave meaning to the missions. Though the same people might not be there anymore and the places might have totally changed, at least the spirit of mission that the first Redemptorists shared with the people during those long years would again be felt at the same place. Returning to a certain place sometimes gives nostalgic moment but returning to the places where the Redemptorists once had been is a refreshing experience. When we identified from the chronicles some of the places where we would go, we started our quest to find the brilliance of diamonds of mission in different parts of Southern Tagalog. I was blessed to have a team composed of two nuns and some lay workers to talk with the people and arrange the renewal missions. By just talking and arranging with the people in different areas some plans about the mission, I was able to have a chance to go around Southern Tagalog especially in the whole Batangas Province. Along with the comings and goings, the thought of how the first Redemptorists got to those places, especially to distant and remote ones, was lingering in my mind. Sometimes, I would say in jest, "Because of your diligence before, now I suffer the consequence of going back to the places where you had been." But every time I felt tired in going to the different areas, I asked them to guide me and give me the same strength that they had when they went to those places. Sometimes it is wonderful to talk with your confreres who were gone already. 75 years has passed, and yet there were still stories left with the people about my old confreres. I have heard them personally as I talked to them. "Those big whites were visiting houses to houses." These are the memories left to them from their childhood years. I know that they were talking about the Redemptorists in mission. Whenever I heard stories like these from the people, I always say with a certain pride, "Yes, they were my companions and I am a Redemptorist, too. But the big whites, the Redemptorists before, are no longer around; now there is this short-dark Redemptorist, as they can see in me. That's what happened after 75 years. The stories of mission with the people are still there after 75 years and I believe it's because the mission touched their lives through visitations and simple sharing. Seldom did the people remember the mass and homily given and delivered to them, but the stories and visitations remained with them. It's good to return to these mission areas when there are stories being told and lives being shared. REJOICE Rejoicing is the theme that the mission brings since it is the Redemptorists' celebration of mission. As I have said to the missionaries who helped in the general mission, "You may alter the program activities in your respective areas according to your creativity but the house to house visitation and letting the people feel our thankfulness for the 75 years of preaching plentiful Redemption should always be the priority. True to my experience in this mission, a missioner's heart that rejoices always sees things and happenings as graces. I had a chance to go to the 82 areas where we conducted the missions during those times when we arranged with the people the different places where the mission should be and schedule of activities. We have met different kinds of people but we have just told them the same message our gratefulness for the people who became part of the Redemptorists' 75 long year journey of preaching plentiful Redemption. After all, the love of God that was being preached before is still the same love that we are celebrating now. It was hard on my part sometimes to be awakened by the question of what to do next after the start of the celebration. Yet rejoicing is more commanding than worrying and questioning. From one area to twenty nine areas during the first phase of the mission was a wonderful accom- JULY 2012 plishment. Thanks for the other communities from the vice-province who helped even in their busy schedules. Though feeling tired and weary sometimes, the spirit of mission from the early missionaries was more inspiring than entertaining drowsiness. I made a personal commitment, too, before the Shrine in Lipa that I would try my best to return and visit the places where the first Redemptorists in Lipa had been, at least some places but not all. It's funny, too, that sometimes I ended up talking to them before their pictures in our mini-museum when I felt tired and asked them to strengthen me since they were the ones who started this mission. I think mission is the word that makes this 75th celebration worth remembering. I can attest to this because the different stories from the 82 areas that we have been were filled with rejoicing and inspiring moments with my fellow missionaries. I miss the moments when the missionaries were gathered together at the side of the shrine which I called mission park before going to our respective areas weekly. It was a moment of grace also for us here in the Redemptorist Lipa to be blessed with different missionaries coming from different places. It is promising to see the diligence of our volunteers, old and young, from the Shrine, who happily joined the mission. Moreover, the commitment and assiduousness of the missionaries from the South who stayed for more than two months had inspired me more to see mission as a truly rejoicing moment of God's plentiful Redemption. Despite the difficulty in language for some, they gave the message, with their presence, the meaning of rejoicing in mission. We miss their "Visayan accent." This mission at least tried to bring in who the Redemptorists are in the life of mission. It was not so much of the talking and fine planning, neither preparedness nor brilliance but the togetherness of the missionaries in the spirit of mission with the people. Everyone's participation is more than enough in this moment of celebration. The first Redemptorists in Lipa have done so much in 75 years of preaching plentiful Redemption. Now is the time to harvest the overflowing love that they have shared in the mission of God. We have reasons to celebrate and renew our participation in God's redeeming love. Thanks for this 75th celebration for strengthening the missionary spirit within me. I feel I am a living witness to the Redemtorist-Lipa mission history, not so much of the historical facts but of the fact that the mission remains in the lives of the people since the time the Australian and New Zealander Redemtptorists visited the houses of the people and touched their lives long ago. The visitations that they had might be different from what I did when I returned to some of the mission places. The way I opened the cauldron in the kitchen while I was visiting houses might be different from what they did. At times, asking people what food they had that we could eat together might be different from their way. But above these things, it is the relationship with the people that matters - reaching out to them and being present with them. It is truly a rejoicing moment of mission when the missionary spirit of the past enlivens the missionary spirit of the present. It is a celebration of Redemptorist mission that shares in the Mission of God. Let us have more venues to celebrate the mission together. It is wonderful and worth rejoicing. REFLECT The general mission is finished, but the experiences are still alive and remembered even a few weeks before the closing of the 75th celebration. It is memorable because of the different stories of the people from 82 areas. Nothing compares with the celebration with the people in mission. The excitement was always there every week as we transferred from places to places. The different kinds of people that we met every week always strengthened our missionary spirit. The different kinds of food that we ate in the areas were far more delicious than the kinds of food in a buffet in a famous restaurant. The different kinds of bed, good and bad, where we slept were far more comforting than the beds in a first class hotel. The good thing in living with the people in mission is that you experience to see peoples' ordinary life as they face their everyday undertakings. It is good to see the natural faces of the people in the morning when you wake up - very real, the morning glories still in the eyes and with unruly hair from sleep - these we see in each other. This 75th celebration is an affirmation of our missionary life. It is simple, short, yet remarkable because of the people's response during the mission. Sometimes the mission did not run so well, but oftentimes it was joyful because even before we came to the places, we had responded already to the call by becoming part of the mission in spite of many uncertainties. Some of those who joined were new in the mission, but with patience, their new experience enabled them to share in the harvest of God's plentiful Redemption. The missionaries are now gone. Some went back to their respective communities and probably they are planning again for new endeavors. Some went back to school; some went home to be with their families; some went back to their ordinary comings and goings. Sometimes, I wonder how they are now. I don't know. What I am concerned about now is to celebrate with the brilliance of the diamond that is continuously shining because of the people's stories in different places that I have been. Thanks to the missionaries who made the mission possible. Also, it is my deepest gratitude and pride to thank the first Redemptorist missionaries in Lipa for giving me the chance in this 75th celebration to return to the places where they had been, to rejoice with the people in those places that they had visited, and to reflect on all these wonderful experiences of mission. Just in case someone is returning to Lipa 75 years from now for another Renewal Mission, below is a list of the places where we have celebrated the missions that may be considered. (Due to lack of space we have decided not to publish the names of the places aforementioned. - Ed) #UB 7 (IN)FORMATION JULY 2012 Sis. Divina Padilla ADDRESS TO THE PHILIPPINE EPISCOPAL PLENARY CONFERENCE 5 July 2012 May it please Your Excellencies, My name is Seraphim Michalenko. I am a member of the Congregation of Marian Fathers of The Immaculate Conception of the Most Blessed Virgin Mary, the first Religious Order of men founded in Poland-in 1673, and the first Order of men in the Church under the title of The Immaculate Conception. Thank you for the privilege of taking part in your forthcoming Divine Mercy National Retreat for Priests. This is my fourth visit to the Philippines, all connected with the furthering of the Message of, and the Devotion to, Jesus-The Divine Mercy, as revealed to the Church and the world through the now Saint Maria Faustina Kowalska of the Congregation of Sisters of Our Lady of Mercy in Poland. I became acquainted with The Divine Mercy Message and Devotion since I was 12 years oldhardly 3 years after the saintly death of Sister Faustina, which took place on October 5th, 1938. I had no inkling whatever that 37 years later I would be appointed Vice Postulator for North America in Sister Faustina's Canonization Cause, or that I would be responsible for gathering the documentation necessary to prove the authenticity of both miracles attributed to her intercession, which opened the way for her beatification in 1993, and her canonization in the year 2000. Sister Faustina was proclaimed the first Saint of the New Millennium, and, what is most surprising, she became the first woman, actually born on Polish soil, to have been numbered among the Saints of the Catholic Church since the over 1,000-year history of Catholicity in her country. Sister Faustina was commanded by her major confessor and spiritual mentor to keep a record of her spiritual experiences, so that he would not have to keep her in the confessional overly long-to the wonderment of her fellow-sisters, but enabled him to better direct her in her journey to Christian perfection. Later, our Lord himself kept coaxing her to keep writing, telling her, "Your task is to write down everything that I make known to you about My mercy, for the benefit of those who, by reading these things, will be comforted in their souls and will have the courage to approach me." Translated into more than twenty languages, Saint Faustina's so-called "Diary," in the mini biography at the head of the Office of Readings for her liturgical memorial, is stated to be "reckoned among the outstanding works of mystical literature." A major resolution of the Second World Apostolic Congress On Divine Mercy held in Cracow, Poland, in October of 2011, signed by close to 1,800 registered attendeesEminences, Excellencies as well as numerous clergy, religious and lay people from 69 countries-petitioned the Holy Father to declare Saint Faustina a Doctor of the Church: this humble, unknown religious of the second choir, who wrote under religious obedience, who had hardly two winters of formal schooling, who wrote phonetically, with many misspellings and ignorance of punctuation. I need to mention that St. Faustina's principal confessor was a diocesan priest, the Reverend Father Michael Sopocko, declared Blessed by Pope Benedict XVI in 2008-hardly 33 years after his saintly death. On the occasion of his beatification, at the close of the celebrations in Poland, the Holy Father spoke via television. He mentioned that it is to Bl. Sopocko that we owe the existence of the first image of Jesus-The Divine Mercy, which Jesus commanded St. Faustina to have painted according to the vision she received, as well as that precious record of the "Diary." Let it be noted that Bl. Michael Sopocko, the spiritual mentor of St. Faustina, died on the 15th of February, which happened to be the Sister's name's day. It also happened to be the day on which the spiritual mentor of St. Margaret Mary Alacoque, St. Claude Colombiere, S.J., passed into eternity, and the day on which he first met St. Margaret Mary. However, it took over 300 years for St. Claude to be canonized. Of both of these great men Jesus declared to their charges: to St. Margaret Mary, "Here he is, the one I am sending you;" to St. Faustina, "This is the visible help for you on earth. He will help you carry out My will on earth." It is important to note, too, that both priests had much to suffer in their God-appointed missions. These are Sister Faustina's prophetic words to her confessor, recorded in her "Diary" (§378) three years before her death: "Once as I was talking with my spiritual director, I had an interior vision-quicker than lightning-of his soul in great suffering, in such agony that God touches very few souls with such fire. The suffering arises from this work. There will come a time when this work, which God is demanding so very much, will be as though utterly undone. And then God will act with great power, which will give evidence of its authenticity. It will be a new splendor for the Church, although it has been dormant in It from long ago. That God is infinitely merciful, no one can deny. He desires everyone to know this before He comes again as Judge. He wants souls to come to know Him first as the King of Mercy. When this triumph comes, we shall already have entered the new life in which there is no suffering. But before this, your soul will be surfeited with bitterness at the sight of the destruction of your efforts. However, this will only appear to be so, because what God has once decided upon, He does not change. But although this destruction will be such only in outward appearance, the suffering will be real. When will this happen? I do not know. How long will it last? I do not know. But God has promised a great grace especially to you and to all those...[and here Faustina is quoting Jesus] who will proclaim My great mercy. I shall protect them Myself at the hour of death, as My own glory. And even if the sins of a soul are as dark as night, when the sinner turns to My mercy he gives Me the greatest praise and is the glory of My Passion. When a soul praises My goodness, Satan trembles before it and flees to the very bottom of hell." This prophecy came true 20 years after the Sister's death. Some entities in the Vatican wanted this message and the forms of devotion associated with it to be forever banned. A decree to forbid it forever was prepared while Pope Pius XII was still alive. It was known that he was in favour of the message of mercy already made known through the writings of Sister Josepha Menendez of Spain, and he was ready to introduce the Feast of The Divine Mercy requested of Sister Faustina. But because the opinion of the Bishops of Poland was greatly divided, he was not able to do it. By this time the Pope was very ill, and it was decided to wait for his successor to deal with the matter. In my capacity as Vice Postulator of Faustina's Cause, I was working with a priest from the Diocese of Trent on an Italian translation of her "Diary." It was from him that I learned that a fellow-seminarian of his became one of Pope John XXIII's secretaries. This friend related to him what he had witnessed on the first day after the Pope's enthronement. Having entered his office, the Pope sat down at the desk on which was readied a stack of documents for him to examine and act upon. He made the sign of the cross, and turned the stack of documents upside down-as the friend commented, "Knowing the ways of the Vatican!" The first document he took up dealt with the matter of the decree on Sister Faustina's writings and forms of devotion, including banning the image of Jesus as The Divine Mercy, requested by the Lord. Evidently counting on the Holy Father's quick action after he went through the entire stack, the document was placed on the bottom. Instead, Pope John the XXIIIrd read the document carefully, then shook his head exclaiming, "No, no, no! The Polish Bishops should be consulted," and he ordered the proposed "decree" to be revised as a "notification," until a clarification could be obtained. That was long in coming, because the Communist government of Poland would not allow any communication of documents with Rome. In fact, all telephone calls to and from Rome were monitored, and all the clergy and Religious allowed to travel to Rome and back were stripsearched for any shred of documents. The ban lasted 20 years until, after a thorough analysis of all of Sister Faustina's writings by one of the best theologians in Poland as the Other Theologian Censor for the Congregation of Saints, they were found to be absolutely free from error regarding the faith and morals, and recommended to anyone striving for the heights of perfection. Pope Paul VI lifted the ban on April 15, 1978, and exactly six months later, the Archbishop, whose diocese was the sponsor of Sister Faustina's cause, was elected Pope Paul the VI's, and his successor's successor as Pope John Paul II. Our Marian community in the United States was engaged in fostering The Divine Mercy Message and Devotion throughout all the continents ever since hardly twoand-a-half years after Sister Faustina's death (even while most of her own religious community was not aware of her involvement in the matter). We wondered if we would ever witness the fulfilment of the second part of Sr. Faustina's prophecy. After all, it took 400 years from the revelations of the Most Sacred Heart to Saint Gertrude (as the Lord made known Gng. Norma Abratigue Nakikinig Ka Ba? Sa maliit na aklat na “Speak, Lord, Your Servant is Listening”, sinasabing walang “magic formula” para matutuhan ang paggabay sa atin ng Panginoon, ngunit tayo’y nakasisiguro na bibigyan Niya tayo ng direksiyon kung tayo’y nakikinig sa Kanyang mga Salita araw-araw. Alam ng Diyos ang lahat nating mga alalahanin, kailangan lamang nating tuunan ng pansin para malaman ang Kanyang nais para sa ating kagalingan. Sa kasalukuyang panahon, ang ating kapaligiran ay punungpuno ng tumatawag sa ating pansin, isa na rito ang makabagong teknolohiya. Sa isang pindot lamang ng daliri mo, maaari mong marating ang kalawakan, akyatin ang pinakamatarik na bundok, suutin ang pinakaliblib na kagubatan. sisirin ang kalaliman ng karagatan, o di kaya’y salungatin ang kalakaran ng panahon. Pagsawalang-hanggan nga ba ang mga ito o bahagi lamang ng mga bagay na sa pagdaan ng panahon ay maglalaho ring parang bula? Binigyan na ba natin ng masusing paglilimi na ang bago o mga pagbabagong akala natin ay tao ang may likha, ay isa rin sa Kanyang malawakang disenyo upang mabigyan tayo ng pagkakataong lalong makita at madama ang Kanyang kadakilaan? Ibaling natin ang ating pansin sa kalikasan. Wala tayong kontrol sa kalamidad: bagyo, baha, lindol, pagputok ng bulkan, isama na natin ang apoy na tumutupok kapag napabayaan. Hindi ba’t pinatibay ng mga ganitong pangyayari ang samahan, ang pagtutulungan, ang pagdadamayan para maibsan ang hirap na nadarama ng kapwa? Higit sa lahat , naririnig mo ba ang kanilang pagdarasal? Sa ating tahanan, nakikinig ba tayo sa ating mga magulang, gayon din ang mga nakatatanda sa kanilang mga anak, mayroon mang namutawi sa kanilang labi o wala? Basahin natin ang kanilang mga kilos - pagpapasalamat, kasiyahan o impit na hinaing. Sa mga paaralan, naroon ang mga guro na handang ialay ang lahat-lahat para sa pagkakatuto. Nakikinig ba tayo? Sa pamahalaan, pribado man o publiko, nakikinig ba ang ilang “nakaupo” sa libu-libong “nakatayo” sa laganap na kahirapan, sa maling pamamalakad o ng pag-asang sa isang araw gaganda rin ang bukas? Sa mga minahan na may nakabaong kayamanan, ano naman kaya ang ipinahihiwatig Niya? Sirain, dagdagan ang polusyon ng mga katubigan o gamitin nang naaayon para sa kabutihan ng nakararami? Paano? Ano ang naririning mo? Sa simbahan, sa kalipunan ng mananampalataya, dalisay ang kahulugan ng pakikinig sa Kanyang mga salita. Ang kabuuan ng buhay ay nasa Kanya. Umupo lamang tayo’t tumahimik, maririnig natin sa kailaliman ng ating mga puso ang Kanyang pagmamahal. Sa kabi-kabilang problema, sa mga pasanin natin sa buhay, sa anumang bumabagabag sa atin, nariyan Siya. Ang kasagutan sa napakaraming katanungan ay nasa Kanyang mga kamay. Mahirap mang unawain, magtiwala lamang tayo, na sa kabila ng napakakapal na ulap, ang araw ay sumisikat. Wala nang maraming tanong kung bakit. Makinig lamang tayo, maghintay, habaan ang pasensiya. Pasasaan ba’t makakamit din natin ang katiwasayan, ang katotohanan at ang liwanag na inaasam. Nakikinig ka rin ba sa mga nagtatayugang gusaling abot-ulap o sa mga dampa sa ilalim ng tulay…sa di mabilang na sasakyan sa kalsada, sa makapal at maitim na usok sa hangin, sa masikip na trapiko, o sa mga naglalakad lamang pauwi? Ano naman kaya ang naririnig, mo sa tawanan ng mga eskuwela, sa iyak ng sanggol sa tuwina, sa mga pulubi sa kalsada, sa mga maysakit sa ospital, sa mga nakakulong sa bilangguan? May naririnig ka ba? Sa patak ng ulan, sa ihip ng hangin, sa init ng araw, sa mga halaman at pananim, ano ang naririnig mo? Tainga ang ginagamit sa pakikinig. Ngunit kung gusto mong malirip ang tunay na kahulugan ng mga bagay na ito sa iyong buhay, gamitin ang puso. Nariyan Siya at naghihintay. Makikinig ka ba? #UB to her that that would be the case) to be made public by the revelations to St. Margaret Mary. And it took another 100 years for those revelations to be approved and for the Feast of The Most Sacred Heart of Jesus to be instituted at the joint request of the entire hierarchy of Poland and the Archconfraternity of the Sacred Heart in Rome. And it took another 100 years for that Feast to be extended to the whole Church. Faustina's prophecy of a new splendor for the Church was fulfilled in slightly more than 20 years. What are these facts trying to tell us regarding the urgency of accepting and implementing the means God is offering His Church and the world in these perilous times? Why is it that the "sensus fidelium," which Pope John Paul II and Pope Benedict XVI translate as the "instinct of the Faithful," is embracing these with ever-growing fervor, while, to their chagrin, the faithful are experiencing an unexpected and unpleasant response to these from so much of the clergy worldwide? Is there a fear of what caused Sr. Faustina herself to baulk at, that is, to not want to do or agree to something because it seems too difficult, danMABATHALANG AWA... P. 10 8 NEWS & (IN)FORMATION Rev. Fr. Manuel Luis R. Guazon Ang Hamon ng Pastoral na Pagsusumipag para sa Pondong Batangan at Bagong Ebanghelisasyon Kahanga-hanga ang tapang at pagsisikap ng mga apostoles at maging ng mga unang misyonero upang maipakilala si Kristo sa mga pagano at maipahayag ang Mabuting Balita ng Kaligtasan, ang matatawag na Unang Ebanghelisasyon (First Evangelization). Buong tapat at sigasig nilang sinunod ang paghahayo ni Jesus: “Humayo kayo at ipahayag ang Mabuting Balita hanggang sa dulo ng daigdig.” (Mt. 28:19). Ang pagganap sa misyong ito ay hindi natatapos. Sa halip, masasabing ito ngayon ay dinadala sa bagong antas. Si Papa Juan Paulo II ay nagsabi na ang pangangalagang pastoral sa mga mananampalataya, ang Bagong Ebanghelisasyon at ang pagmimisyon ay nagkakaugnay at hindi maaaring paghiwalayin. Sa puso ng lahat ng ito ay ang pagmamahal sa sariling pananampalataya at pagsaksi sa pananampalataya upang makibahagi ang iba. Sa kasaysayan naman ng Pondong Batangan sa Arsidiyosesis ng Lipa, kahanga-hanga rin ang mga unang pagpapahayag, pagtuturo at pagpapalaganap ng diwa at gawa ng Pondong Batangan. Sa pangunguna na rin ni Cardinal Rosales, ang mga pari ay buong sikap na nagpaliwanag tungkol sa Pondong Batangan sa kanilang mga homiliya. Ang mga lider layko at katekista naman ay nakiisa sa mga pagsisikap ng mga pari at nanguna sa pagsasagawa ng Pondong Batangan. Bagong aral at gawain ang Pondong Batangan noon pero ito ay tinanggap ng mga Batangueno. Sa puso nito ay hindi lamang ang pagsasabuhay ng pananampalatayang Kristiyano kundi lalo’t higit ang pagsasabuhay ng pag-ibig ni Kristo. Ang Bagong Init at Sigasig para sa Bagong Ebanghelisasyon Si Papa Juan Paulo II ay nagsabi na ang Bagong Ebanghelisasyon ay nangangailangan ng “mga bagong paraan, bagong anyo at bagong init” (new methods, new expressions, new fervor). Marahil ang kakulangan ng init sa Pagpapahayag ng Mabuting Balita ay tanda na rin ng panglalamig sa pananampalataya. Sana ay maunawaan na ang pananampalataya ay binubuhay at pinalalakas habang ito ay isinasabuhay ng isang Kristiyano. Sa Bagong Ebanghelisasyon, ang bawat mananampalataya ay tinatanong: “May pagpapahalaga at pagmamalasakit ba tayo sa ating pananampalataya?” Katumbas naman ito ng tanong: “Tayo ba ay may paghahangad na ito ay maibahagi sa iba?” Kaya naman ang unang hiling sa atin ay unawain nating tayo ay bahagi o kaanib ng isang Simbahang may misyon at ang ikalawa ay ang panawagan na ating muling italaga ang sarili sa Pagpapahayag ng Mabuting Balita, sa Bagong Ebanghelisasyon. Ang Panibagong Pagtatalaga at Pagsusumipag para sa Pondong Batangan Ngayon ay patuloy ang ating pagsisikap na pasiglahin pa lalo ang diwa at gawa ng Pondong Batangan sa mga Batangueno. Sa pamamagitan nitong Ulat Batangan at ng programang “Dito po sa Atin” ng 95.9 AL-FM ay naipapalaganap natin ang mensahe nitong Pondong Batangan. May mga parokya naman na nagsasagawa ng “parish animation” upang buhayin o palawakin ang kaalaman tungkol dito. At ang lalo pang kalugod-lugod ay ang mga parokya na may mga lider layko na nakatalaga ang paglilingkod para sa Pondong Batangan. Sila mismo ang nagdadala ng aral at tibyo ng Pondong Batangan sa mga barangay at mga munting sambayanang Kristiyano. Sa kabila ng lahat ng ito, maitatanong sa atin: “Ilan kaya ang tapat na nagbibigay sa Pondong Batangan? Anong porsiyento ng mga Batangueno ang nakababatid sa diwa at gawa nito?” Tiyak na maliit na porsiyento pa ng mga Batangueno ang nakikibahagi sa Pondong Batangan at marami pa ang walang kaalaman tungkol dito. Malaking hamon pa rin na maipahayag itong Pondong Batangan sa marami pa nating kababayan at madala natin ito sa kasulok-sulukan ng ating buong lalawigan. Subalit lalong malaking hamon pa rin na ang mga nagpo-Pondong Batangan na ngayon ay maging tapat dito at magpatuloy pa rin sa banal na gawaing ito. Pagpapanibaguhin natin ang pagtatalaga ng ating mga sarili, ng ating mga angkan, ng ating mga paaralan at ng ating mga munting sambayanang Kristiyano sa pagtataguyod ng Bagong Ebanghelisasyon sa pamamagitan ng ating Pondong Batangan. #UB Maraming Pinoy ang nalungkot sa pagyao ng comedy king Dolphy. Dito sa Batangas kilalang kilala siya. Naging bahagi na ng maraming pamilya at buhay si Dolphy. Ang mga pelikula niya na tinangkilik na maigi, ang mga sitcom niya sa TV ay hindi pinalalampas dahil may dating sa buhay pamilya. Maging ang kanyang buhay ay hindi naging hadlang sa mga tagahanga niya na pinasaya, pinatawa at pinaluha. Pero ang hindi alam ng marami na si Dolphy ay isa sa mga unang OFW. Nagtrabaho siya sa Hongkong at Japan bilang entertainer. Iniwan din niya ang kanyang pamilya, asawa at mga anak. Naranasan niya ang lungkot at pangungulila ng isang amang nagsisikap na maitaguyod ang pamilya. Hindi rin kaila sa marami na may mga tukso ring lumalapit sa kanya para magkasala at mapabayaan ang pamilya o kaya ang trabaho. Ang karanasan ng pandarayuhan o pagiging OFW ay malaki ang epekto sa buhay pananampalataya. Maaaring palakasin o pahinain nito ang pagtitiwala mo sa Diyos. At ang masahol ay tuluyan nang mawala ito. Kaya nga ang simbahan ay patuloy ang paggabay at hindi tumitigil na samahan ang migranteng Pilipino saan man siya magtungo. Sa ganitong situwasyon na may mga bansang wala paring Pilipino o misyonero kaya, maliwanag sa simbahan ang sinabi ng kalatas na Erga JULY 2012 Rev. Fr. Bimbo Pantoja Si Dolphy, ang Migrante, at ang SEC Migrantes Caritas Christi na ang mga lokal na simbahan ay may tungkulin na alagaan ang mga migrante sa kanilang nasaskupan. Sabi nga ng Obispo ng Hongkong noon, “ang mga Katolikong Migrante ay bahagi ng Katolikong Sambayanan.” Ang panawagan ng ating minamahal na Arsobispo Ramon Arguelles, na pagkatapos ng ating paghahanda at pagdiriwang ng sentenaryo magpapatuloy ito sa pamamagitan ng bagong direksyon na SEC (Sanctification, Evangelization, at Communion). Higit sa lahat dito ang makabagong ebanghelisasyon (New Evangelization). Isang Pilipinang OFW na mula sa Iloilo ay nagulat na ang Legion of Mary na kung saan ay aktibo siyang kaanib dito sa atin ay hindi na aktibo sa parokyang kinabibilangan niya sa Dublin, Ireland. Dahil sa kanyang pagiging kaanib ng Lehiyon ni Maria nagpatuloy siya ng paglilingkod sa parokyang kinabibilangan ng mga Irish Catholics na nagbigay buhay muli sa kanilang nanlalamig na Emma D. Bauan pananampalataya. Sa Edmonton, Canada isang Pilipina caregiver ang nagtiyagang mag-aral na pagmamaneho ng sasakyan upang masundo ang ibang Pilipino na hindi makasimba dahil malayo ang kanilang tirahan. Ang pagnanais niyang madala sa simbahan ang kanyang mga kababayan ang paraan niyang tumulong sa pagpapalaganap ng kabutihan ng Diyos. Ang pagiging OFW sa malamig na bansa at sakbibi ng kalungkutan ang nagpatibay ng kanilang pananalig at nagbukas ng bagong pag-asa sa kanyang mga kapwa Pilipino na muling magtiwala sa Diyos. Ilan lamang ito sa mga kuwento ng makabagong ebanghelisasyon na nagaganap sa iba’t ibang panig ng ating mundo na ang may gawa ay ang ating mga kababayang OFW. Mabuhay kayong mga bagong misyonero sa makabagong panahon, kayong mga Migranteng Pinoy! Si Dolphy, ang mga Migrante at ang SEC ng ating Arsidiyosesis ay maaring pinagugnay upang makilala natin ang Diyos na patnubay. #UB Ang taunang Vicarial Recollection ng mga tagapagtaguyod (mula sa una at ikalawang bikariya) ng Kapisanan ni San Francisco de Sales ay ginanap noong ika-14 ng Hulyo ng kasalukuyang sa Parokya ng San Vicente Ferrer sa Tuy, Batangas. Si Reb. P. Dakila M. Ramos ang naging tagapagbahagi noong araw na iyon. Unang Catholic Social Media Summit Isang Malaking Grasya! AYC’s Online Missionary of GOD (OMG) “Even in the absence of cell phone, computer and internet we can still connect. Let us not forget the basics of human relationship… a SMILE, a RECOGNITION, a MANIFESTATION OF COMPASSION. There is connectivity happening through social networking but there is connectivity in human connectivity. People can feel you… can hear your laugh, can hear you cry. Napakagulo ng mundo sa panahon na napakadali naman mag communicate. Baka kailangan SILENCE. Attentiveness… SILENCE OF PRAYER. We listen and we develop the art of listening. I have listened to GOD, to myself, to nature. To utter a meaningful word, we need silence. Only those who listens to silence can utter a meaningful word. I'm getting disturbed. Naiba na ang pattern. Parang kailangan ko bumalik sa silence. Deep, deep silence.” Ito ang ilan sa mga mensahe ng Arsobispo ng Maynila, Lubhang Kgg. Arsobispo Luis Antonio Tagle, D.D., na pangunahing tinalakay ang tungkol sa “Social Media Spirituality: (Godtiquette vs. UNANG CATHOLIC SOCIAL... P. 9 9 NEWS & (IN)FORMATION JULY 2012 Ala eh, In HIS Steps Na… Noong nakaraang buwan, dumalo ang mga CFC leaders sa isang Magnificat Weekend Retreat na may temang “Proclaim the Greatness of the Lord”. Nagsimula ang mga panayam sa sinabi ni Pope John Paul II sa Redemptoris Mission: “Ramdam ko na dumating na ang sandaling dapat ay ilagay ang lahat ng pagsisikap ng Simbahan sa bagong ebanghelisasyon at sa misyon ad gentes. Walang mananampalataya kay Kristo,walang institusyon sa Simbahan ang makakaiwas sa pangunahing gawain: iproklama ang Panginoon sa lahat ng tao”. Ito ang ginawa ng isang labingapat na taong dalagita noong dalawang -libong taong nakararaan. Isang simple at inosenteng batang babae na walang pinagaralan, na sumunod lamang sa pagdadala ng Magandang Balita at nagpahayag ng “Ang aking kaluluwa ay nagpapahayag ng kadakilaan ng Panginoon”. Katulad ni Maria, kelangan munang matanggap si Kristo sa puso, bago Siya tunay na maiproklama. Katulad din ni Maria,kailangan ang mabilisang pagkilos para ipahayag ang kadakilaan ng Panginoon. Ito ay pinakamahalagang gampanin ng lahat. Mahalagang paalaala sa lahat na ang isang mabisang pamamaraan sa ebangelisasyon ay ang pagiging maliwanag na saksi ng tunay na kristiyanong pamumuhay. “Mas pinakikinggan ang mga nakikita na itinuturo kaysa sa nagtuturo, kung pinapakinggan man ang nagtuturo ay ito ay sa dahilan na kita sa kanyang buhay ang kanyang itinuturo.” (Pope Paul VI sa Evangelii Nuntiandi) Mabilisan, malawakan at buong mundong Ebanghelisasyon ay pangunahing layunin ng CFC. Magagawa lang ito ng buong husay sa pamamagitan ng tulong ng Mahal na Ina ng Guadalupe, ang Birhen ng Ebanghelisasyon. Sa kanyang tulong, malakas na gagalaw ang kapangyarihan ng Banal na Espiritu kaya’t habang nagproproklama ng kadakilaan ng Panginoon, ang magandang balita, ang Salita ng Diyos, sa kanyang sariling lakas ay makakapasok sa puso ng tao tungo sa pagbabago ng mundo. Subalit sa pagsasakatuparan ng gawaing ebanghelisasyon, mahalaga na maging tunay na disipulo ni Kristo. Katulad ni Maria, “a woman of silence and attentiveness”, kelangan ng matahimik na pagninilay sa panalangin, pakikinig sa Panginoon. Kay Maria, natutunan na “the language of discipleship is silence”. Sa pagiging disipulo, napakahalaga ang personal na ugnayan sa Panginoon, sa malimit na pagdalaw sa upper room na matatagpuan sa sarili na kung saan Siya laging nakatahan, natatagpuan, naririnig, nakakausap at makakaniig. Isa sa mga bunga ng pagiging disipulo at ng may personal na relasyon sa Panginoon ay ang pagnanasa na maglingkod sa mga nangangailangan, mga God’s poor. Ang gawain ng CFC tungo sa Total Human Liberation na isinasagawa sa pamamagitan ng programa sa ANCOP (Answering the cry of the poor) ay isa sa pagpapahayag ng pagiging disipulo. Katulad ni Mary na tumulong para “to lift up the lowly”, ang ANCOP, Cornerstone at social ministries ay pagpapahayag ng Magnificat ng CFC. Sa lahat ng gawaing ito, ang tanging pinanghahawakan at pinanggagalingan ng pagasa at lakas ay ang pangako ng Panginoon na “God is faithful to all Generations, Remembering His Mercy Forever”. * * * * * * * Nagsagawa ng matagumpay na pagdaraos ng Marian Conference para sa mga Handmaids of the Lord at CFC wives noong ika - 21 ng Julio. Dito ay tinalakay ang tungkol sa puso ni Maria- ang puso na punung-puno ng pagibig sa Panginoon, isang pusong tumitibok para sa Kanya lamang. Isang puso na walang ninanais kungdi and bigyan ng kalugudan ang Panginoon, isang puso na nakasalalay lang sa puso ng Panginoon. Kaya naman ang pusong ito ay matiwasay na pinanahanan ng Banal na Espiritu at pinuno ito ng biyaya. Kaya nga’t ang buong katauhan ni Maria , lahat ng kanyang ginawa at sinabi ay malinaw na nagpapamalas ng mga tatak ng Banal na Espiritu at nagpakita ng Kanyang mga bunga pagmamahal, kasiyahan, kapayapaan, katiyagaan, kabaitan, kagandahang-loob, katapatan, kahinahunan at pagpipigil sa sarili. Sa paglalahad ng mga paksang ito tungkol kay Maria, ginabayan ng mga tagapagpanayam ang mga nakikinig sa isang masusing pagninilay sa mga katangian ni Maria at pagtarok sa sarili kung hanggang saan na nakakawangis ni Maria at kung papaano pa magsisikap na lalo pang matulad sa kanya. Sa mga In HIS Steps Na, makabubuting patuloy na pagnilayan, pakalimiin, isa-puso at isa-buhay ang tinig ng Panginoon sa mga natanggap na mga paalaalang ito bilang paghahanda sa darating na pagdiriwang ng Silver Anniversary ng CFC-Archdiocese of Lipa sa ika-11 ng Nobyembre 2012. #UB UNANG CATHOLIC SOCIAL... P. 8 mundo ng internet at cyber world. Bilang pinakamalaki at pinakamaimpluwensyang pwersa ang mukha at boses ng simbahan, hinahamon ang kabataan ng panahon ngayon na magpahayag ng Mabuting Balita ng Panginoon at ipahayag si Kristo sa pamamagitan ng Social Network tulad ng Facebook, Twitter, Blog, YouTube at iba pang websites. Kabilang sa iba pang mga naging panauhing tagapagsalita ay sina Rdo. P. Stephen Cuyos, MSC, na nagbahagi tungkol sa The Cloud Search: Truth and Authenticity in the Digital World; TransformativeTrends: Social Media Marketing ay tinalakay ni Carlo Ople. Natapos sa isang konsyerto ng River Maya ang unang araw. Samantala, si Msgr. Pedro Quitorio III, Director ng CBCP Media Office naman ang nagbigay nang mas malalim at makabuluhan na pagtalakay ukol sa Winning the Digital World through the WordShaping a Digital Future Full of HOPE.” Sa kanyang pagbabahagi ay inaanyayahan niya ang Konsehal ng Lungsod ng Quezon, ang aktor na si Kgg. Alfred Vargas na kung saan kanyang sinabi, “Be the guardians of social media… sana tayo ang magsimula ng social media responsibility. Social media integrity. Sana tayo ang mag simula. Let us make use of social media in a way that we can glorify GOD, where we can express our real selves. Let us remember kung sino tayo… ikaw ang tao na ‘yon, panindigan natin ‘yon.” Isang Banal na Misa ang pinangunahan ni Bishop Joel Z. Baylon, D.D., Bishop-Chairman ng Episcopal Commission on Youth. Sa kanyang homiliya, kanyang binigyan diin, “Be present in the cyber world. Let us bring the WORD in the internet. Let us proclaim and evangelize the cyberworld. We don’t just bring them formation. Let us bring JESUS CHRIST.” Sinabi rin niya sa pagtatapos ng kanyang pagbabahagi, “Let us have many website for the youth. We need you. Samahan n’yo kami.” At sa pagtatapos ng Banal na Pagdiriwang ay kanyang hinamon ang mga kabataan, “Let us win the world through the word.” Isinagawa naman sa pangunguna ng Archdiocesan Youth Commission at Formation Team ang Social Media Communication Seminar sa ika-21 ng Hulyo, 2012 mula alas 8 ng umaga hanggang alas singko ng hapon, sa Pastoral Center, Sabang, Lungsod ng Lipa. #UB ELSIE A. RABAGO Netiquette) noong katatapos lamang na First Catholic Social Media Summit na ginanap noong ika-14 hanggang ika-15 ng Hulyo, taong kasalukuyan sa Renaissance Convention Center, Riverbanks Center, sa Lungsod ng Marikina. Mula sa Arsidiyosesis ng Lipa, dumalo sina Sem. Renz Goce, Sem. Philip O. Fantone, Sem. Marco Paolo Sajara, pawang mga seminarista sa St. Francis de Sales Theological Seminary, samantala mula sa Parokya ng Nuestra Señora de la Soledad sa Darasa, Tanauan City, sina Keene Leonor at Ariel V. Camacho kasama ang kanilang Kura Paroko at kasalukuyang Pangulo ng Philippine Federation of Catholic Broadcasters (PFCB) P. Ilde Dimaano, habang sina Ermelita O. Kasilag at Mitzi Abigail G. Ilagan naman mula sa Archdiocesan Youth Commission (AYC) Lipa. Si Rdo. P. Rochester “Toter” Resuello, Executive Secretary ng Commission on Vocation at kasalukuyang Rektor ng St. Francis de Sales Minor Seminary ay dumalo rin sa pagtitipong ito. Isang paanyaya sa bawat kabataan ang maging O.M.G. o Online Missionaries of God, yayamang ang henerasyon ng kabataan ngayon ay nabubuhay sa makabago at maimpluwensyang Payo ni Doktora... Ina Muna Maraming pagkakataon na kapagka ang isang babae ay nagsimulang magdalang-tao, lugod at tuwa ang namamayani sa isang sambahayan, bawat isa ay kani-kanyang hula kung ano ang magiging kasarian ng dinadala sa sinapupunan ng babae, kanikanyang isip ng ipapangalan sa isisilang na sanggol. Babalangkasin kung ano ang mga dapat at hindi dapat gawin ng babae para mapangalagaan ang dinadala niya sa kaniyang sinapupunan lalo na kung ang babae ay nanganganay o unang pagkakataon pa lamang ito na ang babae ay magdadalang-tao. Ang ipinagdadalantao pa rin ang binibigyan ng kahalagahan. Ang babae na nagdadalang-tao na magiging ina, kailan kaya pahahalagahan? Mahigit ng tatlong dekada ang nakalipas mula ng ipaabot sa kaalaman ng sambayanang Pilipino ang iba’t-ibang pamamaraan ng pagpaplano ng pamilya sa hangaring mapaunlad ang Pilipinas at ang mga pamilyang Pilipino. Mula sa pamahalaan ay mga pamamaraang naaayon sa agham at makabagong teknolohiya. Mula naman sa simbahang katolika ay ang pamamaraang natural. Ang mga pamamaraang naaayon sa agham at makabagong teknolohiya ay matagal ng napatunayang nakakapinsala sa katawan at kalusugan ng babae pagkatapos sundin o gamitin ang mga pamamaraang ito. Wala namang naiulat o naitalang hindi magandang naibunga sa pagsunod sa natural na pamamaraan ng pagpaplano ng pamilya. Isa sa makabagong pamamaraan ng pagpaplano (daw) ng pamilya ay ang aborsyon o ang pagpapalaglag o pagkitil ng buhay sa sinapupunan ng babae. Pagsisisi ang napala ng mga sumailalim sa prosesong ito. Sinumang babaeng nagbuntis ay maaaring sumailalim sa pamamaraang ito kung ito ay kanilang nanaisin. Subalit hindi iilan lamang ang nakapagsabi na marami sa mga nakaranas na ng pagpapalaglag/pagkitil ng buhay sa kanilang sinapupunan ang makailang ulit munang nagtalo ang kaisipan kung itutuloy nila o hindi ang “pagpapa-laglag” dahil sa marami at iba-ibang kadahilanan. Ilan sa maraming dahilan na nag-uudyok sa isang babae na sumailalim sa aborsyon ay ang pangamba at takot na malaman ng lipunang kanyang ginagalawan o kaya ay ng kaniyang mga magulang, ng kanyang asawa, na siya ay buntis. Mga babaeng ginahasa o sapilitang ‘hiningan ng patunay’ ng kasintahan pagkatapos ay iniwanan. Mga babaeng dumaranas ng karahasan sa kanilang tahanan. May mga pagkakataon din na ang dahilan ay ang ama mismo ng dinadala sa sinapupunan ang nagtutulak sa babae upang ‘magpa-laglag’. Sa lahat ng ito, ang magiging ina pa rin ang hindi nabibigyan ng pagpapahalaga, siya pa ang nasasalanta. Ang dangal at kahalagahan ng isang babae, ng isang ina, kalimitan ay nakakaligtaan kung di man ito ay tuluyan ng binabalewala, samantalang kung isasangguni natin ang Banal na Aklat, malalaman nating ang ating Panginoong Hesukristo ang pangunahing naggawad ng dangal at paggalang sa mga kababaihan nuong Kanyang panahon, kaya naman "Sila ay humanga ng makita nila si Hesus na nakikipag-usap sa isang babae", (Juan 4:27). Marami ding mga babae at batang babae na may karamdaman ang pinagaling ng Panginoong Hesukristo; ang babaing malaon ng dinudugo na gumaling ng mahipo ang laylayan ng damit ng Panginoon na humanga naman sa lubos na pananampalataya ng babae; ang anak na babae ni Jairus na balo ni Naim, na ang anak ay muling binuhay ng Panginoong Hesus; ang babaeng taga Canaan na humiling sa Panginoong Hesukristo na pagalingin ang kanyang anak na babae; marami ding kababaihan, kagaya nina Maria Magdalena, Joanna, Susanna, atbp, ang sumama sa paglalakbay ng Panginoong Hesus at ng mga apostoles, upang paglingkuran sila, (Lukas 8:1-3). Ang pagbibigay ng Panginoong Hesus ng kahalagahan sa isang kusing na inihandog ng isang mahirap na babaeng biyuda, (Lucas 21:14); at maging ang mga babaing itinuturing ng lipunan na makasalanan, ay binigyang dangal din at pagpapahalaga ng Panginoong Hesus, kagaya ng, babaing Samaritana na may limang napangasawa, ibinunyag ng Panginoong Hesus na Siya ang Mesiyas, (Juan 4:7-27); ang babaing makasalanan na pinatawad ng Panginoong Hesus matapos na pahiran ng babae ng langis ang Kanyang mga paa, (Lukas 7:37-47); ang babaing nahuling nangangalunya na babatuhin sana hanggang mamatay, subalit humadlang ang Panginoong Hesus at sinabi “ang sinuman sa inyong walang kasalanan ang siyang unang bumato sa babaing ito……”, (Juan 8:3-11). Sa susunod na lathala ng pitak na ito, marami pa po kayong mababasa at malalamang mga ginawang pagpapahalaga at paggalang ng ating Panginoong Hesukristo sa mga kababaihan, samantala, KAYO PO, ano na po ang nasa inyong kalooban? #UB (Ang buod ng lathalang ito ay hango mula sa sesyong “Dignity of Women” ng “Pregnancy in Crisis Program”) 10 NEWS & (IN)FORMATION Mga Katekista, Frontliners ng parokya (Rosario, Batangas) - Sinasabing sila ang mga “frontliners” ng bawat parokya pagdating sa pagtuturo ng doktrina at pananampalatayang Katoliko. Dahil dito, isa sa mga tunay na pinahahalagahan ng Parokya ng Mahal na Birhen ng Sto. Rosario ng Rosario, Batangas ay ang mga katekista na siyang nagtuturo ng katesismo sa mga mananampalatayang Katoliko. Dagdag pa rito ay ang buong suporta ng kura-paroko ng parokya na si Reb. Padre Regie D. Piad, OSJ sa mga programa at gawain ng Confraternity of Christian Doctrine o CCD. Nitong nakaraang ika- 8 ng JANE DE LEON Hulyo, 2012, pinasinayaan ang bagong opisina ng mga katekista. Kasabay nito ay naganap din ang espesyal at makabuluhang “sending-off” sa 22 katekista upang pasimulan ang kanilang pagtuturo sa mga pampubliko at pribadong paaralan sa elementarya at sekundarya. Sa kasalukuyan, 12 volunteers, 6 full-time at 4 na madre ng Missionary Sisters of the Catechism ang bumubuo sa CCD ng parokya. Sila ang patuloy at walang sawang nagbabahagi ng katesismo para sa mga magulang, ninong, ninang at tatanggap ng mga sakramento ng binyag, kumpil at kasal. Aktibo rin ang partisispasyon at pakikiisa ng mga katekista ng parokya sa anumang programa at gawain ng Bikariya at Arsidiyosesis. Tunay na sa pagtutulungan ng mga katekista at mga nakatalagang pari sa parokya, maayos na naisasagawa ang pangunahin nitong layunin, ang maituro at maipaunawa ang Salita ng Buhay ang Salita ni Kristo sa lahat ng nangangailangan nito. Sa pamamagitan nito, lubos ang paniniwala ng parokya na darating ang panahon na wala ng Katoliko sa Rosario ang mananatiling mangmang sa sarili nitong pananampalataya. #UB World Apostolate of Fatima Lipa Archdiocesan Division Update SIS. ZENY PALANCA Salamat sa biyaya ng Mahal na Birhen na sa panahon ng isang taon mula Feb. 2, 2011 hanggang sa kasalukuyang pagkatatag ng WAF Lipa Archdiocesan Division sa pamamagitan ng Lub. Kgg. Arso-bispo Ramon C. Arguelles ay may naitatag ng 30 chapters ng WAFLA Division sa buong Archdiocese. Noong ika 1-3 ng Hunyo, 2012, nagkaroon ng 2nd National Trainors Training Course sa Lawaan Talisay, Cebu City. Sina Sis. Nida Ruiz - WAF National Consultant/ National Formation Committee Chair/ National Trainor at Bro. Antonio O. Mansueto II - WAF National Formation Coordinator/ National Trainor, ang nangasiwa sa Training Course. Ang kabuuang bilang na mga delegado mula sa iba’t-ibang Arch/Diocese ng Pilipinas ay 20. Ang official delegates ng WAF Lipa Archdiocesan Division ay sina Sis. Zeny C. Palanca - WAF Archdiocesan President at Sis. Carla Joy Alamag - YAF Archdiocesan President. Sila ay tumanggap ng pagkilala bilang mga National Trainors ng WAF. Noong Hunyo 30 - Hulyo 1, 2012 - nagkaroon ng 2nd National Assembly ng WAF - YAF Formators sa Daughters of St. Francis de Sales, Camerino Drive Brgy. Buho, Silang, Cavite. Ito ay dinaluhan ng mga sumusunod: CEBU ARCHDIOCESAN DIVISION, LIPAARCHDIOCESAN DIVISION, CAGAYAN DE ORO ARCHDIOCESAN DIVISION, ILIGAN DIOCESAN DIVISION, IMUS DIOCESAN DIVISION, TAGBILARAN DIOCESAN DIVI- SION, LA UNION DIOCESAN DIVISION, LINGAYEN/DAGUPAN ARCHDIOCESAN DIVISION, TANDAG, SURIGAO DIOCESAN DIVISION. Nagkaroon ng Oath Taking at Misa noong ika - 30 ng Hunyo para sa mga nagsipagtapos ng National Training Course na pinangunahan ng Lub. Kgg Arsobispo Ramon C. Arguelles. Ang total na bilang ng mga national formators na dumalo ay 47. Nagkamit ng mga pagkilala at awards ang WAF Lipa Archdiocesan Division ng mga sumusunod: Most Number of Formators, Best in Formation Exhibits and Biggest Delegation. Sina Sis. Nida Ruiz, Bro. Antonio Mansueto at Bro. Reynald Andales - WAF President, ang mga Facilitators. VIVA MAMA MARY!!! #UB MABATHALANG AWA... P. 7 Shrine, I wish solemnly to entrust the world to Divine Mercy. I do so with the burning desire that the message of God's merciful love, proclaimed here through Saint Faustina, may be made known to all the peoples of the earth and fill their hearts with hope. May this message radiate from this place to our beloved homeland and throughout the world. May the binding promise of the Lord Jesus be fulfilled: From here there must go forth "the spark which will prepare the world for His final coming." This spark needs to be lighted by the grace of God. This fire of mercy needs to be passed on to the world. In the mercy of God, the world will find peace and mankind will find happiness! I entrust this task to you, dear Brothers and Sisters, to the Church of Krakow and Poland, and to all the votaries of Divine Mercy who will come here from Poland and from throughout the world. May you be witnesses to Mercy!" Blessed John Paul the Second then pronounced the announced entrustment, which in many places in Poland is repeated after public recitation of The Divine Mercy Chaplet: God, merciful Father, in Your Son, Jesus Christ, You have revealed Your love and poured it out upon us in the Holy Spirit, the Comforter. We entrust to You today the destiny of the world and of every man and woman. Bend down to us sinners, heal our weakness, conquer all evil, and grant that all the peoples of the earth may experience Your mercy. In You, the Triune God, may they ever find the source of hope. Eternal Father, by the Passion and Resurrection of Your Son, have mercy on us and upon the whole world! Amen. #UB Pang-anim na Taunang Pangkalahatang pagtitipon ng SJMVA, inihahanda gerous or unpleasant? For she candidly admitted: When I became aware of God's great plans for me, I was frightened at their greatness and felt myself quite incapable of fulfilling them, and I began to avoid interior conversations with Him, filling up the time with vocal prayer. I did this out of humility, but I soon recognized it was not true humility, but rather a great temptation from the devil. When, on one occasion, instead of interior prayer, I took up a book of spiritual reading, I heard these words spoken distinctly and forcefully within my soul, "You will prepare the world for My final coming." These words moved me deeply, and although I pretended not to hear them, I understood them very well and had no doubt about them. Once, being tired out from this battle of love with God, and making constant excuses on the grounds that I was unable to carry out this task, I wanted to leave the chapel, but some force held me back and I found myself powerless. Then I heard these words, "You intend to leave the chapel, but you shall not get away from Me, for I am everywhere. You cannot do anything of yourself, but with me you can do all things." Very close to the end of her life Sister Faustina wrote, "As I was praying for Poland I heard the words, 'I bear a special love for Poland, and if she will be obedient to My will, I will exalt her in might and holiness. From her will come forth the spark that will prepare the world for My final coming.'" At the consecration of The Divine Mercy Basilica near Saint Faustina's convent in Poland,Pope John Paul II closed his homily declaring: "Today, therefore, in this BB. VIOLY ECHAGUE Inaasahang madadagdagan ang bilang ng mga dadalong mga pamilya (magulang at mga kapatid) ng mga pari , diyosesano at relihiyoso sa ikaanim na pangkalahatang pagtitipon ng Lipa Archdiocesan Association of St. John Mary Vianney . Ito ay gaganapin sa ika-18 ng Agosto 2012, 8:00 n.u. - 2:00 n.h. sa Pastor Hall, Most Holy Trinity Church, Batangas City. Ang samahan ay nasa paggabay ni Reb. P. Noel Salangit katulong si G. Sal Hechanova, Laykong Taga-ugnay. Ang Bikariya III ang punong-abala sa pagtitipon. Ang St. John Mary Vianney Association ay itinatag ni Arsobispo Gaudencio Rosales sa parokya ng San Sebastian ng Lipa noong 2001. Nasundan ito ng taong 2004, nang ang mga parokya ay nagtatag ng kaugnay na kapisanan para maipakilala ang buhay at espirituwalidad ni San Juan Maria Vianney, patron ng mga pari ; mahubog ang mga pamilya ng mga pari sa pananalangin at pangangalaga sa kanila, matulungan sa kanilang ministry at katapatan sa paglilingkod sa simbahan; at maging katuwang sa pagpapalaganap ng bokasyon. Nasa ibaba ang gabay sa magaganap na gawain. #UB JULY 2012 Kamanyang sa Mahal na Birhen LAMBERTO B. CABUAL Inang Mapagpakumbaba Sa halimbawa mo sa sangkatauha'y Pagpapakumbaba ang handog na aral; Simula ng angking diwa't karunungan Ang magpakababa sa lahat ng bagay. Ikaw mutyang Ina'y panitik ng dunong, Huwaran ng akdang mabubuting layon; Kapakumbabaan ang naghihimatong Ng kadakilaang bunsod ng hinahon. Kabanalang lantay ang magpakababa At dangal ng puso di man kinukusa; Ang paninindigan at banal na nasa Ay di mapaparam sa budhing dakila. Kaluluwang aba ay hirang ng langit, Bagama't sa mundo ay mumunting tinig; Ang magpakababa'y matimyas na awit, Musika ng puso't damdaming malinis. Kumbaba mong puso O, Birhen Maria Ay handog ng Diyos sa nangungulila; Tulong ka sa bawa't handang tumalima Sa Anak mong lundo ng mithi't pag-asa. Birheng mapagpala, sining ng pag-ibig Ang iyong pagsamong lamyos sa ulinig; Wagas mong pagsuyo'y dalisay na batis Ng mapagpalalo't diwang may ligalig. Naghalimbawa rin at naging huwaran, Si Hesus sa Kanyang alagad na hirang; Mga paa nila'y Kanyang hinugasan, Nang magpakumbaba sa huling hapunan. O, Inang sa ami'y pang-umagang tala, Tanglaw ka ng tanan sa langit at lupa; Mapagmataas mang napapariwara, Nang ikaw'y tulara'y nagtika't lumuha. Hindi naghahangad ang pagsintang tunay Ng balik na suyong kusang inialay; Ang panlunas, Ina, sa sakit ng bayan Ay Iyong pag-ibig na walang hangganan. PB NEWS P. MANNY GUAZON Mga Dati at Bagong Kaanib sa Board of Trustees ng Pondong Batangan Nagkakila-kilala at Nagkabahaginan sa Ginanap na Pulong Noong Hulyo 16, 2012 ay ginanap ang special meeting ng Board of Trustees ng Pondong Batangan Community Foundation, Inc. (PBCFI) sa Archbishop’s Residence. Dumalo ang mga dating kaanib at gayundin ang mga bagong hirang na kinatawan ng mga bikariya. Sa pasimula ng pulong ay nagpakilala ang bawat isa at malugod na tinanggap ang lahat sa Board of Trustees. Ang mga bumubuo sa Pondong Batangan Board of Trustees ay ang mga sumusunod: Archbishop Ramon Arguelles nakatalaga bilang Chairman, P. Edgardo Pagcaliuangan bilang Vice Chairman, Ms. Marcelina Jelen Mosca bilang Treasurer, P. Manuel Guazon bilang Secretary at ang iba pang mga kaanib na sina Mr. Salvador Hechanova, Ms. Tita Alcazar, Ms. Gloria Delizo, Mr. Emmanuel Munda, Mr. Reynaldo Panganiban, Ms. Ma. Divina Gracia Saguid, Msgr. Alfredo Madlangbayan, P. Donald Dimaandal, P. Nepomuceno Fruto, P. John de Castro, OSJ, P. Wilfredo Rosales, p. Ildefonso Dimaano, P. Roy Reyes, P. Jayson Siapco. Sa naturang pagpupulong binigyan sila ng pag-uulat tungkol sa naganap na 2012 General Assembly noong Mayo 26, 2012, tungkol sa bagong batch ng Dunong Batangan scholars na naipasiyang tawaging Ruby Batch at tungkol din sa mga naganap na Galing Batangueño trainings sa Parokya ng Inmaculada Concepcion ng Balayan, Parokya ng San Juan Ebanghelista ng Tanauan, Parokya ng Roque ng Tingloy, Parokya ng Reyna ng Lahat ng mga Santo ng Balele at Parokya ng Inmaculada Concepcion ng Laurel. Ipinaalam din sa kanila ang katatayuang pinansyal ng Pondong Batangan. Naging mabunga rin ang pulong dahil nagkaroon ng kapasyahan tungkol sa mga suliranin ng ilang Botikang Batangan. May ilan pang tinalakay subalit sa kahulihan ay napagkasunduan na ganapin ang “Day with the Board” sa Agosto 6, 2012. Malaki ang dapat ipagpasalamat ng mga Batangueño sa mga bumubuo ng Pondong Batangan Board of Trustees sapagkat sila ang nagbibigay ng direksyon at namamahala para sa pagsulong ng Pondong Batangan. #UB 11 NEWS & (IN)FORMATION JULY 2012 Ecologial Summit sa Batangas, Naging Mabunga! “No to Mining in Batangas!” Ito ang sigaw ng mga dumalo sa ginanap na Ecological Summit noong ika-26 ng Hunyo, araw ng Martes, sa St. Francis Minor Seminary gymnasium mula umaga hanggang hapon na bagamat umuulan ay ang mga inasahan na mga makikiisa ay nagsidatingan lahat. Sa registration pa lamang ay mamasdan ang pagnanais ng bawat isa na makiisa sa programa ng lokal na simbahan sa pangunguna ng Lubhang Kgg. Arsobispo Ramon C. Arguelles na siya ring pangunahing nag-asikaso sa pagtanggap ng mga dumarating na mga participants. Matapos ang pambungad na pananalangin na sinundan kaagad ng sabayang pag-awit ng Lupang Hinirang, isununod agad ang pagbating pagtangap ng Arsobispo. Pagkatapos ipinapanood ang power point presentations tungkol sa adbokasiya ng guest speaker, Ms. Gina Lopez ng ABS-CBN Foundation. Ipinakita ni Ms. Gina ang kalunos-lunos na kalagayan ng mga lugar sa iba’t ibang panig ng bansa kung saan may operasyon ng pagmimina, gayundin ang mga lugar na tinalikuran na ng mga ‘mining companies’ dahil sa ubos na ang nakukuha nilang mga resources at iniwan na lamang na karumaldumal ang kalalagayan ng kabundukan, wala ng mga puno, brown ang kulay ng kapaligiran na dati ay green o luntian, wala na ring nabubuhay na isda sa mga ilog at sapa samantalang dati ay sagana, katulad din ng karagatan na namatay na ang mga corals na pinamumugaran ng iba’tibang uri ng mga laman dagat na siyang ikinabubuhay ng mga mamayang naninirahan doon, ngayon ay naging pugad ng mga sari-saring sakit ng mga tao...sakit sa baga, sakit sa balat at kung minsan pa’y nagkakaroon ng amputations at sa lahat ng ito’y walang ginagawang aksyon o rehabilitasyon ang gobyerno at ang mga kasabwat nilang mga kompanya ng pagmimina. Base sa statistical research na tinalakay sa panayam, lumalabas na halos 98% gross sale ang napupunta sa mining company habang ang natitira na lamang na 2% ang napupunta sa LGU, business tax at extraction fee. Nanawagan si Archbishop Arguellles na makiisa at suportahan ang adbokasiya ni Ms. Gina laban sa pagmimina hindi lamang sa lalawigan ng Batangas kundi maging sa iba pang bahagi ng bansa. “Walang maidudulot na mabuti ang pagmimina sa bansa sapagkat sinisira nito ang napakagandang kalikasan na biyaya ng Diyos. BRO. DING TEJADA Paulit-ulit ng naririnig mula sa mga dalubhasa na walang umunlad ang buhay sa mga lugar na nagkaroon ng pagmimina kahit pa ang mga taong ginamit para dito”, pahayag ng ama ng arsidiyosesis. Mariin at may paninindigang hinimok ng Arsobispo ang mga Batangueño na huwag iboto sa nalalapit na ‘mid-term elections’ ang mga kandidatong umaayon o sumusuporta sa pagmimina o dili kaya’y ang mga hindi nagpapahayag ng pagtutol dito. Bilang pakikiisa sa adbokasiya kontra sa pagmimina, pumirma sa No To Mining in Palawan/ Batangas ang lahat ng mga nagsidalo sa summit. Hiniling rin ng arsobispo na magdala ng mga kopya ng petisyon laban sa pagmimina sa bansa sa bawat parokya upang makalagda ang mas marami pang mga mamamayan at mananampalataya at ng mapagyaman ang pagmamahal sa kalikasan na magsisilbing daan tungo sa tunay na kaganapan ng buhay. Dadalhin ni Ms. Gina ang mga naipong lagda sa Malacañang upang maipakita sa Pangulong Aquino na marami ang hindi sangayon dito bago niya malagdaan ang bagong polisiya o batas sa pagmimina sa bansa. (Editor’s Note: Lumabas na ang Executive Order ng Pangulong Aquino.) Sa kabilang dako, mariing ipinahayag ng Kanyang Kabunyian Gaudencio Cardinal Rosales ang paninindigan hinggil sa zero fish cage sa lawa ng Taal. “Hayaan na ang likas na isda ang manirahan sa lawa. Kailangang manguna ang mga taga- Batangas sa pagtatanggol ng kalikasan upang hindi matulad sa Laguna Lake na hindi na maganda ang kalidad ng tubig maging ang mga nahuhuling isda at yamang dagat”, wika ng kardinal. Kaugnay nito, sa pagbabahagi ni Atty. Ipat Luna ng Tanggol Kalikasan, kung saan kasama umano sa Key Biodiversity Areas ang Taal Lake kaya nga dapat ingatan at pahalagahan. Samantala, pinasalamatan ni Mayor Edward Hagedorn ng Puerto Princesa City, Palawan ang Arsidiyosesis ng Lipa dahil sa pagkakaroon ng summit at pagimbita sa kanya bilang tagapagbahagi. Ibinahagi ng opisyal ang mga programa at proyekto sa kanilang lugar kung saan binibigyang proyoridad ang turismo at agrikultura na maaari umanong i-adopt o maging inspirasyon sa Batangas. Nagbigay paalala rin ang opisyal sa matalinong paghahalal ng mga opisyal na manunungkulan sa pamahalaan. Dapat aniya ay Ecumenical Formation Sinimulan BB. VIOLY ECHAGUE (Batangas City) - Ang Ecumenical formation ay programang inilatag ni Reb. P. Nepo Fruto, director ng Parish Ecumenical Affairs Committee (PEACE) ng parokya ng Inmaculada Concepcion, Lungsod ng Batangas. Ang inanyayahang tagadaloy ay si Reb P. Cecillo Arce upang maunawaan at maipaliwanag na mabuti ang doktrinang ekumenikal at gawaing inaasahan ayon sa ipinapahayag ng Vatican II. Noong ika-14 ng Hulyo 2012 mula 9:00 n.u.-12:00 n.t. Naging masigla ang pag-aaral ng mga nakadalong kasapi ng komite at mga interesadong katolikong ukol sa liwanag ng bagong kaalaman. Itinakda ang pag-aaral tuwing ikalwang Sabado ng buwan. Ang Simbahang Katoliko ng Basilica ng Inmaculada Concepcion, Lungsod ng Batangas ang punong-abala sa naganap na Buwanang Pananalangin at Pangkalahatang Pananambahan ng Batangas Ciity Ecumenical Council noong ika28 ng Hunyo, 5:30 n.h. Sa homiliya ni Reb P. Nepo Fruto nabigyang papanagutin ng bayang manghahalal ang mga pinuno ng pamahalaan na kumakalinga sa mga ‘illegal loggers’ at nagtataguyod sa pagmimina ng mga likas na yaman ng mga kabundukan at karagatan. Kung ang buhay ng tao ang pinakamahalagang ragalo ng Diyos sa atin, ang nagpapanatili naman nito ay ang hangin, ang tubig, at ang lupa na dapat nating mahalin, pagyamanin at pangalagaan, dagdag pa ng Mayor. Samantala, patuloy ang ginagawang tree-planting activities sa iba-ibang bahagi ng lalawigan, ayon sa ulat ni Dr. Rafael Cadiz ng ERDB- DENR. Muli ring ipinaalala ng opisyal ang kahalagahan ng pagtatanim ng puno na nagiging kasangga at pundasyon sa pagpigil ng pagbaha, polusyon, pagguho ng lupa o landslides, siltation at iba pa. Ayon naman kay Rdo. P. Pablito Malibiran, Director ng Lipa Archdiocesan Ecological Concern Office (LAECO), hamon at inspirasyon para sa mga Batangueno ang mga sinabi at ibinahagi ng mga naging speakers. Sa pamamagitan ng ginawang plan of action at pledge/commitment ng mga dumalo ay inaasahang magsama-sama at magtutulongtulong ang mga Batangueño upang makamtan ang mabuting kapaligiran at komunidad para sa kagalingan ng nakararami. Idinagdag pa ng pari na kasama rin sa makabagong ebanghelisasyon ang pangangalaga sa kalikasan, tulad ng binabanggit ng arsobispo. Kaugnay pa rin nito, bukod sa mga kaparian, kabilang sa mahigit na 500 participants ang mga madre, lider-layko mula sa mga parokya, mag-aaral, guro, kinatawan mula sa DENR, provincial government, First Gas, NGO’s, at iba pang sektor. Si Mayor Efren Diona ng Lobo ang nag-iisang punumbayan mula sa Lalawigan na dumalo sa gawain. Nagbigay pa ng isang pag-uulat ang butihing punongbayan hinggil sa kalagayan ng mga kabundukan at karagatan ng bayan ng Lobo na masinop nilang pinagyayaman at inaalagaan sapagkat iyon ang pinagkukunan ng ikinabubuhay ng kanilang mga nasasakupan. Ipinagmalaki niya na ang Lobo ang tinanghal na “Atis Capital” ng bansa at mayroon na rin silang ‘tamarind wine’ na ngayon ay pinagdarayo ng mga mamumuhunan at mga turista. Ipinagsigawan din ng opisyal ang kinatha niyang ‘slogan’ laban sa pagmimina, “Ang balat ng lupa’y sapat na upang tayong lahat ay guminhawa. Huwag na itong hukayin pa upang tayo’y hindi madisgrasya!” #UB diin ang tema: “Tao… lumalakad sa ganap na pagkakaisa gaya ng Banal na Trinidad”. Nakadalo rin sina P. Cecil Arce (RCC), Ptr.Paul Lee (pangulo ng BCEC-Presbyterian), Ptr. Ino Samonte (UCCPBatangas City), Ptr. Jun Aguila (UCCP-Taysan), Ptr. Serge (UMCBatangas City), Ptr. Gerald (UMCMDahilig), P. George Ricafort (ICCEC), at P. Lauro Bool (ACC). Nakiisa rin ang 28 kasapi ng Presbyterian Church mula. Napagyaman ang pagdiriwang sa mga awit ng choir ng Basilica. Ang sunod na samasamang pananalangin ay sa ika-31 ng Hulyo, 5:30 n.h. sa Batangas Presbyterian Church. #UB Rev. Fr. Oscar Andal Birthday Celebrants: • Fr. Edilberto Ramos Jr. (Aug. 07) • Msgr. Eleuterio Aquino (Aug. 08) • His Eminence Gaudencio B. Cardinal Rosales (Aug.10) • Fr. Dakila Ramos (Aug. 11) • Fr. Magno Casala Jr. (Aug. 12) • Fr. Eric Arada (Aug. 16) • Fr. Larry Abante (Aug. 18) • Fr. Manny Guazon & Fr. Manny Lucero (Aug. 19) • Fr. Tim Prado (Aug. 22) • Fr. Nelson Tatlonghari & Fr. Bartolome Villafranca (Aug. 24) Sacerdotal Anniversaries: • Fr. Cris de Guzman (Aug. 15) • Fr. Jesse Lucas Balilla (Aug. 18) Death Anniversaries: • Msgr. Marciano Dailo (Aug. 13) • Msgr. Francisco Aguila and Fr. Lucio Aguilar (Aug. 18) Happy Fiestas: • St. Benedict Monastery,Pinagtong-ulan, Lipa City (July 11) • Parish of St. Clare, Sta. Clara, Sto. Tomas, Batangas (Aug.11) • Clarissas Capuchinas Sacramentarias (Aug. 11) • Parish of St. Roch, Tingloy, Batangas and Lemery, Batangas (Aug.16) With new assignments… • Rev. Fr. Jose Dennis Tenorio, Parochial Vicar, Sto. Nino Parish, Marawoy, Lipa City • Rev. Fr. Renante Gevero, OSJ, Parochial Vicar, San Juan Nepomuceno Parish, San Juan, Batangas • Rev. Fr. Jefhrie Perez, OSJ, Parochial Vicar, Holy Family Parish, Alupay, Rosario, Batangas For your Info: • General Assembly of the Association of St. John Mary Vianney on August 18, 2012 at the Most Holy Trinity Parish, Pallocan West, Batangas City, 8am-2pm. P R O G R A M M E 9th Annual National Marian Pilgrimage to Lipa A Day of Prayer for World Peace and Sanctification of the Clergy Taal Lake, Batangas 2012, Marian Peace Regatta (Fluvial Procession) September 8, 2012 (Monday) 6:00 AM Triduum - San Sebastian Cathedral - Eucharistic Celebration • September 9, 2012 (Sunday) 3:30 PM • September 10, 2012 (Monday) 5:15 PM • September 11, 2012 (Tuesday) 7:00 PM • 8:00 PM Overnight Vigil c/o Alliance of the Two Hearts September 12, 2012 (Wednesday) 4:00 AM Dawn Procession to Mediatrix Parish 6:00 AM Eucharistic Celebration 7:00 AM - 12:00 NN Conferences and Adoration of the Blessed Sacrament (simultaneous) 1:00 PM Procession from Mediatrix Parish to Carmel Monastery Program at Carmel: 3:00 PM 3:30 PM 1:30-3:00 PMTalk Divine Mercy Chaplet (chanted) Eucharistic Celebration, Cardinals, Arch/Bishops/ Priests