CS@KKU
Java Summer Camp 2011
Day 1-2
•Variable, Type
•Expressions and Flow Control
Wachirawut Thamviset
1
จุดประสงค์ การเรียน
สามารถใช้ หมายเหตุแบบต่างๆ ในภาษาจาวาได้
ทราบกฎเกณฑ์การตั้งชื่อ Identifier
ทราบถึงชื่อที่เป็ น Keyword
รู ้ความแตกต่างระหว่าง primitive type และ reference type
2
Primitive Types
ใน Java จะมีชิดข้อมูลแบบ Primitive อยู่ 8 ชนิดได้แก่
ตรรก (Logical) - boolean
(มีค่าเฉพาะ true หรื อ false)
ตัวอักขระ (1 ตัว) - char
(ASCII code และ Unicode)
จานวนเต็ม
- byte, short, int และ long
ทศนิยม
- double, float
3
Premitive Data Type
Type
boolean
char
byte
short
int
long
float
double
Size (bit)
1
16
8
16
32
64
32
64
Min
Max
true , false
Unicode 0
Unicode 216-1
-128
127
-215
+215-1
-231
+231-1
-263
+263-1
± ~ 10-44.85
± ~ 10-38.53
± ~10-323.3
± ~10 308.3
4
Logical - boolean
ตัวแปรแบบ boolean สามารถมีค่าได้ 2 สถานะคือ true และ false
ตัวอย่างการประกาศ
boolean flag = true;
เราสามารถใช้คาสัง่ เปรี ยบเทียบเพื่อสร้างค่า boolean ก็ได้ เช่น
boolean flag = 5 < 6;
5
Char
ตัวอักษรของ Java จะมีขนาด 16 bit (Unicode)
การกาหนดค่าจะอยูใ่ นเครื่ องหมายคาพูดเดียว ‘ ‘
รู ปแบบการใช้
‘a’ ตัวอักษร a
‘\t’ หมายถึง tab
‘\u0E01 เป็ นรหัส unicode โดยใช้เลขฐาน 16 จานวน 4 ตัว
ดังตัวอย่าง 0E01 แทน รหัสตัวอักษร ก.ไก่
6
Java String
ไม่ใช่ primitive type , แต่ string เป็ น class
แทนค่าใช้เครื่ องหมาย คาพูดคู่ “ “
ตัวอย่างการใช้
String name = “John”;
String text = “Hello !!\n John”;
7
การจัดการ String
การจัดการทัง้ หมดจะทาผาน
method ทีอ
่ ยูใน
Object String
่
่
เช่น
trim()
ตัด space ซ้ายขวาออก
toUpperCase() แปลงเป็ นตัวใหญ่
toLowerCase() แปลงเป็ นตัวพิมพเล็
์ ก
toCharArray() แปลงเป็ น array ของตัวอักษร
(เมทอดอืน
่ ๆ
สามารถดูไดใน
JDK Document )
้
String s1 = “Hello”.toLowerCase();
String s2 = s1.toUpperCase();
s1 -> “hello”
s2 -> “HELLO”
8
String
เราไม่สามารถแก้ไขค่าของ String โดยตรง
ถ้าต้องการเปลี่ยนค่าของ String ทาได้โดยสร้าง String ใหม่เท่านั้น
เช่น
String s = “Hello”;
ถ้าต้องการเปลี่ยนให้เป็ นตัวอักษรใหญ่ตอ้ งใช้วิธี
s = s.toUpperCase();
9
Object to String
ใน จาวาทุก Object จะมีเมทอดที่ชื่อว่า toString() ดังนั้นเราจึง
สามารถแปลงข้อมูลของออบเจคต์ทุกชนิดเป็ น String ได้เช่น
Font f = new Font("Arial",Font.BOLD,20);
String fname = f.toString();
fname จะมีค่าเป็ นข้อความ
java.awt.Font[family=Arial,name=Arial,style=bold,size=20]
10
การเชื่อม String
String sx = 100 + 10.45;
// ผิด
String sy = 100+ 10.45+”$”; // 110.45$
String sz = “$”+100+ 10.45; // $10010.45
ถ้า String + กับนิพจน์ นิพนธ์น้ นั จะถูกแปลงให้เป็ น String ก่อนแล้วเชื่อมกัน
100+10.45+”$” => 110.45+”$”
=> “110.45”+”$”
“$”+100+10.45 => “$”+”100”+10.45 => “$100”+”10.45”
11
เลขจานวนเต็ม
มี 4 ระดับ
byte
short
int
long
8 bit
16 bit
32 bit
64 bit
12
เลขจานวนเต็ม
มีการแทนค่าได้ 3 รู ปแบบ (ฐานสิ บ ฐานแปด และ ฐาน 16)
77
เลข 77 เป็ นเลขฐาน 10
077
เป็ นเลขฐาน 8 มีค่าเท่ากับ 63 ในฐาน 10
0x77 เป็ นเลขฐาน 16 มีค่าเท่ากับ 119 ในฐาน 10
ค่าปกติจะเป็ น integer
เติมตัวอักษร L หรื อ l (แอลเล็ก) ต่อท้ายหมายถึงชนิด long
77L แนะนาให้ใช้ L เพราะ
l(แอล) จะมีรูปร่ างเหมือนเลข 1(หนึ่ง)
13
ทศนิยม
มี 2 ชนิดคือ
float
32 bit
double 64 bit
14
ทศนิยม
การแทนค่า
ใช้ E กาหนดค่า 10 ยกกาลัง
ใช้ F ต่อท้ายหมายถึง float
ใช้ D ต่อท้ายหมายถึง double (ถ้าไม่กาหนดจะเป็ น double)
ตัวอย่าง
3.14
3.14E20
หมายถึง 3.14 x 1020
1.2E+30D หมายถึง 1.2 x 1030
1.2F
หมายถึง 1.2 เป็ นแบบ float
15
Reference Type
ตัวแปรในภาษาจาวาที่ไม่ใช่ Primitive Type จะเป็ น Reference Type
ใช้จดั การกับ Object
เช่น
Foo a = new Foo(10);
Foo b = a;
// ให้ b อ้างถึง object เดียวกับ a
a.setX(20); หรื อ b.setX(20) จะมีผลเหมือนกัน เพราะว่า
ทั้ง a และ b อ้างถึง Object เดียวกัน
16
The this Reference
การใช้คา this เพื่ออ้างถึงสมาชิกของ Class ที่อยูใ่ นตาแหน่งที่เขียนคาสัง่
ใช้เพื่ออ้างตัวแปรเมื่อ มีตวั แปรที่มีชื่อซ้ ากัน
เช่น
class Foo{
this.x
int x;
void setX(int x){
this.x = x;
}
}
17
Identifiers
หมายถึง ชื่อ ที่ใช้ต้ งั ชื่อตัวแปร,class หรื อ method
สามารถเริ่ มต้นด้วยเครื่ องหมาย _ หรื อ $
สามารถตั้งชื่อด้วยตัวอักษร Unicode
เป็ น Case-Sensitive และ ไม่จากัดความยาว
ตัวอย่าง
example , username , UserName, FirstName, $money
18
Identifiers
คุณสามารถตั้งชื่อ Class,ตัวแปร และ method ด้วยภาษาไทยได้
แต่ไม่ควรใช้ภาษาไทยตั้งชื่อ Class
เพราะจะทาให้ไม่สามารถใช้ บน OS ที่ไม่สนับสนุนภาษาไทย
การตั้งชื่อ Class ควรขึ้นต้นด้วยตัวอักษรใหญ่
ชื่อ Method และ ตัวแปร ควรขึ้นต้นด้วยอักษรเล็ก
Identifiers ไม่สามารถตั้งชื่อเหมือนกับ Keyword ของจาวาได้
19
Identifier
ไม่สามารถใช้สญ
ั ลักษณ์พิเศษอื่น เช่น +, -, *, &,
%, # ฯลฯ เป็ นส่ วนประกอบอยูภ่ ายในชื่อได้
 สามารถตั้ง Identifier ให้มีความยาวเท่าใดก็ได้
 การตั้ง Identifier จะมีลกั ษณะเป็ น Case Sensitive
เช่น MyClass, myClass, MYCLASS และ myclass
ต่างก็เป็ น Identifier ที่แตกต่างกัน ไม่ใช่ตวั เดียวกัน
20
Java Keywords
เป็ นคาเฉพาะ ที่ถูกสงวนไว้ใช้ในภาษา Java
สาหรับใช้นิยามคลาส และ สร้างคาสัง่
เช่น
abstract , assert, boolean,break,continue
class,const, if , else
this, super, public, private
ไม่สามารถใช้ต้ งั ชื่อ Indentifier ได้
21
Java Keywords
ไม่ สามารถใช้ ตั้งเป็ น Identifier ได้ ตัวอย่ างเช่ น
abstract,boolean,break, byte, case, catch, char, class,const,
continue, default, delegate, do, double, else, extends,false,
final, finally, float, for, goto, if, implements, import,instance,
of, int, interface, long, multicast, native, new, null,
package, private, protected, public, return, short, static, super,
switch, synchronized, this, throw, throws, transient, true, try,
void, volatile, while
22
Scoping
ใช้เครือ
่ งหมาย { } กาหนด Scope
ตัวแปรจะใช้ไดเฉพาะในช
่ รางมั
น
้
่ วงโปรแกรมทีส
้
เทานั
่ ้น
{
มีตวั แปร I,G
int I = 100;
{
มีตวั แปร
int G = I+10;
}
System.out.printf(“%d %d”, I , G );
I แตตั
่ วแปร G จะหายไป
}
Scope จะเป็ นตัวบอกอายุของตัวแปร
เมื่อออกนอก Scope มันก็จะถูกทาลาย
23
Expressions and Flow Control
24
Operator
In addition to the simple operators in JAVA
addition(+)
subtraction(-)
 multiplication(*)
division(/)
modulus(%)
There are many others.
25
Increment and Decrement Operators:
้ ม
 ++ ใชเพิ
่ ค่าตัวแปรขึน
้ 1
้
 -- ใชลดค่
าตัวแปรลง 1
int aNumber = 8;
aNumber = aNumber + 1;
aNumber++;
aNumber = aNumber – 1;
aNumber -- ;
26
Increment and Decrement Operators:
้ ม
 ++ ใชเพิ
่ ค่าตัวแปรขึน
้ 1
้
 -- ใชลดค่
าตัวแปรลง 1
int aNumber = 8;
aNumber = aNumber + 1;
aNumber++;
aNumber = aNumber – 1;
aNumber -- ;
สงิ่ ทีแ
่ ตกต่างระหว่าง
i++;
และ ++i;
int x=5,y=5;
System.out.println(x++); 5
System.out.println(++y); 6
27
Logical Operators:
JAVA allows for standard comparison between numbers:
< less than
5<7
//returns true
23.321 >= 54.1 //returns false
<= less than or equal to
'g' != 'G'
//returns true
'g' == 'g'
//returns true
== equal to
!= not equal to
>= greater than or equal to
> greater than
จะได้ ผลลัพธ์ เป็ น true หรือ false
28
Logical Operators:
Operator ทีใ่ ช้ จัดการกับข้ อมูลแบบ boolean ได้ แก่
! not (prefix)
&& conditional and
!(5 < 7)
('a' == 'a') && (5 < 7)
('G' == 'a') && (5 < 7)
|| conditional or
('G' == 'a') || (5 < 7)
('G' == 'a') || (5 >= 7)
//returns false
//returns true
//returns false
//returns true
//returns false
การคานวณ จากซ้ายไปขวา
สาหรับ && ถ้ามีเงื่อนไขใดเป็ น false ก็จะไม่จาเป็ นตรวจสอบเงื่อนไขถัดไป
สาหรับ || ถ้าพบเงื่อนไขที่เป็ น true ก็จะไม่ตอ้ งตรวจสอบเงื่อนไขถัดไป
29
Bitwise Operators:
JAVA also provides bitwise operators for integers and booleans:
~ bitwise complement (prefix unary operator)
& bitwise and
| bitwise or
^ bitwise exclusive-or
<< shift bits left, filling in with zeros
>> shift bits right, filling in with sign bit
>>> shift bits right, filling in with zeros
30
Assignment Operators:
ใช้คานวณและกาหนดค่าให้ตวั แปร มีรูปแบบดังนี้
 variable <op>= expression;
ตัวอย่าง
 x = x+ 6; สามารถเขียนใหม่เป็ น x += 6;
 y = y * 2; สามารถเขียนใหม่เป็ น y *= 2;
31
Operator Precedence
ลาดับการคานวณ operator
สามารถควบคุมด้วย วงเล็บ ( )
30 + 5 * 2 - 18 / 2 - 2
30 + 10 – 18 / 2 – 2
30 + 10 – 9 – 2
40 – 9 – 2
31 – 2
29
32
ตารางแสดงลาดับของ operator
postfix operators
[]
.
(<exp>)
<exp>++
prefix operators
++<exp>
<exp>
creation/cast
new (<type>)<exp>
multiplication/division/
modulus
*
/
addition/subtraction
+
-
shift
<<
comparison
<
equality
==
bitwise-and
&
--<exp>
~<exp>
<exp>--
!<exp>
%
>>
<=
>>>
>
>=
instanceof
!=
33
ตารางแสดงลาดับของ operator (ต่ อ)
bitwise-xor
^
bitwise-or
|
logical and
&&
logical or
||
conditional
<bool_exp>? <true_val>: <false_val>
assignment
=
operation assignment
+=
bitwise assignment
>>=
boolean assignment
&=
-=
*=
<<=
^=
/=
%=
>>>=
|=
34
Math Functions
There is a whole library of math functions that can be used on
numbers.
Here are just a few on the common ones:
Trigonometric:
Math.sin(0)
Math.cos(0)
Math.tan(0.5)
//returns 0.0 which is a double
//returns 1.0
//returns 0.5463024898437905
35
Math Functions (ต่ อ)
Conversion and Rounding:
Math.round(6.6)
//returns 7
Math.round(6.3)
//returns 6
Math.ceil(9.2)
//returns 10
Math.ceil(-9.8)
//returns -9
Math.floor(9.2)
//returns 9
Math.floor(-9.8)
//returns -10
36
Math Functions (ต่ อ)
Powers and Exponents:
Math.sqrt(144)
//returns 12.0
Math.pow(5,2)
//returns 25.0
Math.exp(2) //returns 7.38905609893065
Math.log(7.38905609893065) //returns 2.0
37
Math Functions (ต่ อ)
Powers and Exponents:
Math.sqrt(144)
//returns 12.0
Math.pow(5,2)
//returns 25.0
Math.exp(2) //returns 7.38905609893065
Math.log(7.38905609893065) //returns 2.0
38
Math Functions (ต่ อ)
Comparison:
Math.max(560, 289) //returns 560
Math.min(560, 289) //returns 289
Generation of a Random Number:
Math.random()
//returns a double >=0.0 and <1.0
39
Math Functions (ต่ อ)
ต ัวอย่าง:
เราจะสามารถคานวณจุดทศนิยม 2 หล ักได้อย่างไร
5415.23491872773773 => 5415.24
วิธก
ี ารอย่างง่าย คูณด้วย 100 แล้ว round จากนน
ั้ หารด้วย 100
double x = 524.14982232132143;
System.out.println("x is: " + x);
x = Math.round(x * 100) / 100.0;
System.out.println("x rounded is: " + x);
40
Flow Control
Every programming language must have the ability to:
 evaluate code in some specific order
 evaluate different code depending on some condition
 repeat a selected portion of code a specific number or times, or until
some condition occurs
41
Control Structure
sequence
executing code line-by-line.
selection
being able to choose as to whether or not a piece of code is to be
executed based on some condition.
repetition
executing the same code fragment more than once.
42
Control Structure
if
switch
for
while
The control structures
will be used to handle
the selection and
repetition.
43
The if control structure
ใช้ควบคุมการตัดสิ นใจ
if (<boolean-expression>) {
//statements for true case;
}
if (<boolean-expression>) {
//statements for true case;
}
else {
//statements for false case;
}
44
ตัวอย่ าง
 สร้างฟังก์ชนั คานวณความชัน
ระหว่างจุด 2 จุด
public static double slope(int x1, int x2, int y1, int y2) {
if (x1 == x2)
return Double.NaN;
return ((y2- y1) / (x2 - x1));
}
หมายเหตุ Double.NaN เป็ นค่าคงที่ สาหรับกาหนดว่า หาค่าไม่ได ้
45
ตัวอย่ าง
 การแสดงผลสามารถใช้ if เพื่อเลือกวิธีการแสดงได้
double slope = slope(1,1,1,4);
if (Double.isNaN(slope))
System.out.println("Slope is undefined");
else
System.out.println("Slope is " + slope);
้
หมายเหตุ Double.isNaN ใชทดสอบ
ตัวเลขทีห
่ าค่าไม่ได ้
46
ตัวอย่ าง : if
public class PollutionClassifier {
public static String classify(int polutionIndex) {
if ((polutionIndex < 0) || (polutionIndex > 100))
return null;
if ((polutionIndex >= 0) && (polutionIndex <= 34))
return "Pleasant";
if ((polutionIndex >= 35) && (polutionIndex <= 60))
return "Unpleasant";
if (polutionIndex > 60)
(ระดับมลภาวะ)
return "Hazardous";
return null;
}
}
47
ตัวอย่ าง : if (ระดับมลภาวะ) ลดความซับซ้ อน
public static String classify(int polutionIndex) {
if ((polutionIndex < 0) || (polutionIndex > 100))
return null;
else if (polutionIndex <= 34)
return "Pleasant";
else if (polutionIndex <= 60)
return "Unpleasant";
else
return "Hazardous";
}
48
ตัวอย่ าง : if (ระดับมลภาวะ) ลดความซับซ้ อน
ในความเป็ นจริง การใชค้ าสงั่ return ไม่จาเป็ นต ้องมี else ก็ได ้
public class PollutionClassifier {
public static String classify(int polutionIndex) {
if ((polutionIndex < 0) || (polutionIndex > 100))
return null;
if (polutionIndex <= 34)
return "Pleasant";
if (polutionIndex <= 60)
return "Unpleasant";
return "Hazardous";
}
}
49
The switch Statement
 ใช้สร้างสาหรับเงื่อนไขที่มีหลาย
ทางเลือก
switch (<switch-expression>) {
case value1: statements for case1; break;
case value2: statements for case2; break;
...
case valueN: statements for caseN; break;
default:
statements for default case; break;
}
้ ้เฉพาะ expression ทีเ่ ป็ น premitive type
ข ้อจากัด : ใชได
50
The switch Statement : ตัวอย่ าง
 ใช้ สร้ างสาหรับเงือ่ นไขทีม่ หี ลายทางเลือก
public class Grader {
public static void printGradeRangeFor(char aLetter) {
switch(aLetter)
case 'A': System.out.println("80% - 100%"); break;
case 'B': System.out.println("70% - 79%"); break;
case 'C': System.out.println("60% - 69%"); break;
case 'D': System.out.println("50% - 59%"); break;
case 'F': System.out.println("0% - 49%"); break;
default: System.out.println("not defined");
}
}
}
51
The switch Statement : ตัวอย่ าง
 ปัญหาจานวนวันในเดือน
version 1
public static int daysInMonth(int month) {
if ((month == 1) || (month == 3) || (month == 5) || (month == 7) |
(month == 8) || (month == 10) || (month == 12))
return 31;
if ((month == 4) || (month == 6) || (month == 9) || (month == 11))
return 30;
if (month == 2)
return 28;
}
52
The switch Statement : ตัวอย่ าง
 ปัญหาจานวนวันในเดือน version 2
 ปรับปรุงลาดับเงือ่ นไข เพือ่ ลงความซับซ้ อน
public static int daysInMonth(int month) {
if (month == 2)
return 28;
if ((month == 4) || (month == 6) || (month == 9) || (month == 11))
return 30;
return 31;
}
53
The switch Statement : ตัวอย่ าง
 ปัญหาจานวนวันในเดือน
 ใช้ switch
version 3
public static int daysInMonth(int month) {
int days;
switch(month) {
case 2: days = 28; break;
case 4:
case 6:
case 9:
case 11: days = 30; break;
default: days = 31;
}
return days;
}
54
ตัวอย่ างที่ผดิ
switch (age) {
case 1-12: price = 5.00; break;
case 13-17: price = 8.00; break;
case 18-54: price = 10.00; break;
default: price = 6.00;
}
switch (name) {
case "Mark": bonus = 3; break;
case "Betty": bonus = 2; break;
case "Jane": bonus = 1; break;
default:
bonus = 0;
}
55
The for Loop
ใช้เพื่อควบคุมการทาซ้ า
ถ้ าต้ องการแสดงข้ อความต่ อไปนี้
**********
**********
**********
**********
**********
จะเขียนโปรแกรมแบบนี้ ?
System.out.println("**********");
System.out.println("**********");
System.out.println("**********");
System.out.println("**********");
System.out.println("**********");
56
The for Loop
ไวยกรณ์
for (<start-expression>; <check-expression>, <update-expression>) {
// body of the loop;
}
<start-expression>
เป็ น expression เริม
่ ต ้นการวนลูป ปกติจะใชตั้ ง้ ค่าเริม
่ ต ้นของตัวแปร
<check-expression>
เป็ นเงือ
่ นไขการวนลูป การทางานจะออกจากลูปเมือ
่ เงือ
่ นไขเป็ นเท็จ
<update-expression>
เป็ นคาสงั่ สาหรับปรับปรุงตัวแปร เมือ
่ วนรอบการทางานแต่ละรอบ
57
The for Loop
เพือ
่ แก ้ปั ญหาทีน
่ าเสนอไว ้ตอนแรก
เราสามารถใช ้ for ในการทา loop:
for (int i=1; i<=5; i++)
System.out.println("**********");
ถ ้าต ้องการให ้ทา 10 แถว ก็เปลีย
่ นแค่ 5 เป็ น 10:
for (int i=1; i<=10; i++)
System.out.println("**********");
58
The for Loop
ข้อควรระวัง
เครื่ องหมาย ;
หมายถึงคาสัง่ เปล่า
ที่ไม่ทางานอะไร
for (i=0;i<100;i++); {
System.out.println(“***************”);
}
ระวังอย่างใส่ ; หลัง for
59
The while Loop
ไวยกรณ์
while (<boolean-expression>) {
//body of the loop;
}
จะวนลูป ทาคาสั่งที่อยูใ่ นปี กกา วนรอบไปเรื่ อย ๆ
เมื่อเงื่อนไขเป็ นจริ ง
60
The while Loop
ตัวอย่าง
int i=0;
while (i<=10) {
System.out.println(“***************”);
i++;
}
61
The while Loop
ตัวอย่าง
int i=0;
do {
System.out.println(“***************”);
i++;
} while (i<=10);
62
การใช้ break, continue
break ใช้เพื่อจบการวนลูป
continue ใช้เพื่อข้ามการทางานในลูปปัจจุบนั
ไปทาในรอบต่อไป
int i=0;
while(i<=100) {
System.out.println(i);
if(i % 5 == 0) {
i++;
continue;
}
i++;
}
63
รู ปแบบการเขียน Code ภาษา Java
Packages
package app.lab;
Classes
class BallFrame
Interfaces
interface AniObj
Method
void moveObj( );
64
รู ปแบบการเขียน Code ภาษา Java
Variables
int x;
String currentStudent;
Constants
static int MAX_SIZE=10;
Block
for(int i=0;i<10;i++){
/// คาสัง่
}
65