Minsan ay may tatlong magkakapatid. Si Magdalamu, Mahanglas at si
Mahiduk. Si Mahanglas at Mahiduk ay parehong nakapag-asawa.
Walang ibig magmahal kay Magdalamu dahil sa kanyang sakit sa balat.
Ito ang dahilan kung bakit siya iniwan ng mga kalalakihan.
Tumanda si Magdalamu at kina-usap siya ni Magbabaya para tulungan
siya at para mahalin ng siya ng mga kalalakihan.
Namatay si Magdalamu at siya’y inilibing. Mayroong tumubong
halaman sa kanyang puntod.
May matandang lalaki na napadpad sa puntod ni Magdalamu. Gusto
niyang manigarilyo ngunit wala siyang sigarilyo. Nakita niya ang
damong tumubo sa puntod ni Magdalamu at kanyang tinikman at
nagustuhan niya.
Pinangalanan ng matandang lalaki ang damo ng Tabako, nakilala ito
nga mga tao at kinagigiliwan dahil nilikha ito ng Diyos. Ngayon, ang
tabako ay kinagigiliwan na nga mga lalaki.
May Magandang dalaga sa bahay. Itinanong nila sa aso kung kung
nasaan ang mga mangangaso. Sa kakatanong ay sumagot ang aso.
Nagtawanan sila at binalaan sila ng aso na kapag nagpumilit sila, may
hinding pangkaraniwang magaganap at hindi sila makapagsisisi.
Noong unang panahon, may bantog na Datu na maraming alagad.
Initusan ng Datu ang mga tagasunod na mangaso upang ipagdiwang nila
nag lagti (ritual).
Kakarating palang ng mangangaso nang umulan ng
malakas at bumagyo.
Ipinasya ng magkasintahan na lisanin ang pook. Ang bahay nila
ay tinangay ng agos. At ang dating kinatatayuan ng bahay, umagos ng
umagos ang tubig hanggang umapaw ang tubig at nagging lawa ang
pook na iyon. At tinawag na panimaloy.
Hindi nagluway, nakahuli sila ng baboy ramo, at ang asong
kasama nila ang unang umuwi.
ANG PINAGMULAN NG TABAKO
ANG ALAMAT NG PANIMALOY