SENDET Marrëdhënia juridike e pronësisë Marrëdhënia juridike e pronësisë është një marrëdhënie që: - rregullohet nga ligji; - ka karakter pasuror; - ka për objekt të saj sendin. Që sendi të jetë objekt i së drejtës së pronësisë duhet që: 1. Të jetë objekt i botës materiale; 2. Të vihet efektivisht nën sundimin e njeriut (lindja e përkatësisë); 3. Të ketë vlerë ekonomike; 4. Të jetë Brenda qarkullimit civil. Përkufizim: “Send është cdo e mirë materiale që ka vlerë ekonomike dhe që mund të jetë object i së drejtës për shkak të marrëdhënies së përkatësisë që vendoset mbi to” Të mirat materiale > sendet Nevojat jetësore njeriu i përmbush ndërmjet sendeve të cilat ndahen në: a) Mjete konsumi – përmbushin drejtëpërdrejtë nevojat njerëzore; b) Mjete prodhimi – përmbushin në mënyrë të tërthortë nevojat njerëzore. Të mirat materiale janë kategori më e gjërë se sendet. Në të futen: - Pasuritë natyrore dhe sendet. Sendet ndahen në res communi sende që i përkasin të gjithëve dhe res private sende mbi të cilat vendoset marrëdhënia e përkatësisë. Sendet janë pjesë e të mirave materiale për të cilat e drejta lejon vendosjen e marrëdhënieve të përkatësisë => si rrjedhojë lindin mosëmarrveshjet që rregullohen nga e drejta. Sendet janë objeky i vetëm I të drejtës së pronësisë dhe të drejtave reale që lidhet me to. Sendet janë object edhe për pjesën më të madhe të të drejtave të detyrimit, kurse në pjësën tjetër janë veprimet e njeriut, puna, shërbimet etj. Llojet e sendeve Sendet klasifikohen në bazë të: a) Cilësive juridike ose fizike të sendit (I luajtshëm/I paluajtshëm/ konsumueshëm/ pakonsumueshëm) b) Në bazë të raporteve që sendet kanë midis tyre (aksesore ose kryesore) c) Mbi raportin e përkatësisë së tyre (publike ose private) Rëndësia e kësaj ndarjeje: dispozitat e ndryshme që rregullojnë raportin e përkatësisë apo marrëdhënieve që krijohen me objekt sendet. Klasifikimi i sendeve Sendet klasifikohen në: a) Sendet të luajtshme/ të paluajtshme; b) Sende kryesore/ aksesore; c) Përcaktuara individualisht/ në gjini; d) Pjestueshme/ të papjestueshme; e) Qarkullim civil/jashtë qarkullimit civil; f) Konsumueshme/ të pakonsumueshme; g) Pronë publike/shtetërore/private; h) Të thjeshta/ të përbëra. Sende të luajtshme dhe sende të paluajtshme Doktrina bënd ndarjen e sendeve në dy lloje sipas kriterve të: a) Natyrës së sendeve; b) Destinimit të tyre (frutet e pavjelura të pemës); c) Përcaktimit ligjor (gurët, tullat – janë sende të luajtshme po kur bashkohen me ndërtesën ligji i përcakton si sende të paluajtshme) Si send të paluajtshëm për shkak të natyrës do të konsiderohet toka si dhe sendet e tjera të lidhura me të si rezultat i: a) Bashkimit të natyrshëm b) Veprimeve të njeriut Trupëzimi me tokën apo sendin e paluaktshëm duhet të jetë i: a) Qëndrueshëm; b) vazhdueshëm Ndarja më e rëndësishme: Send i paluajtshëm do të quhet cdo send që është i lidhur pazgjithshmërisht ne tokën në mënyrë të vazhdueshme dhe të qëndrueshme; Send i luajtshëm do të quhet cdo send i cili lëvizë lirisht pa prishur destinacionin ekonomik. Rëndësia e kësaj ndarje qëndron në: a) Formalitetet për kalimin e pronësisë (akt noterial/ vendim gjykate/vendim i organeve kompetente/ ZRPP); b) Sendet e luajtshme pronësia mund të fitohet dhe me mirëbesim; c) Për garantimin e një detyrimi (hipotek/ peng); d) Vendosja e kufizimeve ligjore (send i paluajtëshëm kufizime ligjore në interes privat (servituti) apo interes publik (shpronësim/ rekuizim); e) Ngritja e padisë në gjykatën e vendodhjes së sendit (paluajtshme) ose në vendbanimin e të paditurit (të luajtshme); f) Sende të luajtshme qarkullim më i shpejtë civil; g) Ekzekutimi I detyrimit bëhet në vëndin ku ndodhet sendi i paluajtshëm. Sende kryesore dhe sende aksesore Dispozitat e K.C. nuk e bëjnë këtë ndarje por në nenet 147-148 jepet përkufizimi i sendit aksesor Send kryesor do të quajmë cdo send që ka karakteristikat dhe aftësitë për të qëndruar juridikisht vetëm në qarkullim civil. Send aksesor do të quajmë cdo send të luajtshëm (përjashtimisht të paluajtshëm) i destinuar për të shërbyer në mënyrë të vazhdueshme apo zbukuruar një send kryesor. Nga përmbajtja e dispozitave të sipërcituara rezulton se sendet aksesore janë sende më vete që ruajnë ekzistencën e tyre fizike të pavarur nga sendi kryesor/ kanë një vlerë të pavarur ekonomike/ aksesori mund të jetë dhe objekt i një disponimi të vecantë Parim => sendet kryesore ndjekin fatin e sendit kryesor Do të konsiderohen si sende aksesore të sendit dhe frutet e tij (natyrore dhe civile) Kujdes! Bëj dallimin e pjesëve përbërëse të sendit dhe sendeve aksesore Vijon… Karakteristikat e sendit kryesor sipas nenit 147 janë: a) Si rregull janë sende të luajtshme; b) I shërbejnë në mënyrë të vazhdueshme sendit kryesor; c) Shërbejnë për ta zbukuruar sendin kryesor; d) Destinimi për t’i shërbyer sendit kryesor bëhet nga pronari i sendit kryesor. Dallimi ndërmjet pjesëve përbërëse dhe sendit aksesor. • Do të quajmë pjesë përbërëse të sendit cdo gjë që është bashkuar me sendin dhe nuk mund të ndahet prej tij pa shkaktuar një dëm thelbësor • Pjesa përbërëse: a. Nuk ka ekzistencë fizike si send më vete; b. Ka lidhje organike me sendin; c. Ndarja pengon në realizimin e destinacionit ekonomik Pronësia që ekziston mbi pjesët përbërese para shuhet në momëntin kur krijohet lidhja organike me sendin kryesor- pronar pronar i sendit kryesor Sende të përcaktuara individualisht dhe sende në gjini Ndryshe do ti quajmë dhe sende të pazëvëndësueshme dhe sende të zëvëndësueshme Sendet e përcaktuara individualisht janë unike në llojin e tyre për shkaqë natyrore (toka, vendodhja) apo artificiale (kodi, shasia, etj), ato nuk kanë aftësi të zënë vëndin e njëra tjetrës. Sendet në gjini (të zëvëndësueshme) – zënë vëndin e njëra tjetrës, identifikohen me anë të matjes, numërimit, peshimit, etj. Rëndësia e ndarjes lidhet me marrëdhëniet e detyrimit me objekt dorëzimin e sendit: a) Përmbushja e detyrimit (tek sendet e pazv humbet detyrimi tek sendet e zv nuk humbet detyrimi edhe nëse mospërmbushja ka ardhur për faj të tij; b) Lidhja e kontratës (pronësia e sendit) (sendet e pazv vullneti i palëve – I zv momenti i dorëzimit të sendit); c) Padia (sende të pazv padia e rivendikimit (kthimit të sendit) – të zv padia e begatimit pa shkak); d) Vendodhja e ekzekutimit të detyrimit (sende të përcaktuara individualishtë- vendodhja e sendit; të përcaktuara në gjini- vëndi ku ushtron veprimtarinë ekonomike ose vendbanimi i debitorit. Disa sende pavarsisht se mund të përcaktohen si sende në gjini në disa raste mund të kthehen në sende individualisht të përcaktuara psh: të hollat e koleksionit në rast huaje/ rrobat kur blihen, etj. Paraja dhe letrat me vlerë Paraja është send i përcaktuar në gjini; Shërben si mjet ekuivalence/ shkëmbimi/ vlerësimi. Mund të shkëmbehet me mall ose shërbim. Letra me vlerë – është titull krediti me anë të së cilës realizohet një e drejtë pasurore (cek, kambial, etj. Sende të pjestueshme dhe sende të papjestueshme Kriteri i kësaj ndarjeje qëndron në aftësinë e sendeve për tu ndarë: a) fizikisht; b) Juridikisht; c) Ekonomikisht. Sende të pjestueshme kuptohen ato lloj sende që mund të ndahen në pjesë më të vogla fizikisht duke ruajtur destinacionin ekonomik dhe vlerën në porpocion me vlerën totale të sendit Të papjestueshme janë ato sende që humbin destinacionin dhe vlerën e tyre ekonomike në rast pjestimi (është objektivisht e pamundur pjestimi i tyre) – detyrim solidar për të gjithë bashkëpronarët (shiko temën e bashkëpronësisë) Rëndësia e ndarjes: Pjestimi i sendit të përbashkët në institutin e bashkëpronësisë – ndarja e sendit në natyrë (fizikisht) duke ruajtur destinacionin dhe vlerën ekonomike Pjestimi I detyrimeve – ndryshe detyrim solidar Sende në qarkullim civil dhe jashtë qarkullimit civil Sendet ndahen në: a) Sende plotësishtë të lira në qarkullim civil (të lira për tu tregtuar); b) Sende të kufizuara në qarkullim civil (ndërhyrja e organeve kompetente për leje, psh armët e gjahut); c) Sende jashtë qarkullimit civil (vepër penale, psh droga) Kjo ndarje ka karakter relativ dhe varet nga ndryshimet ligjore, ekonomike, sociale, historike që pëson një shoqëri me kalimin e viteve. Sende të konsumueshme dhe sende të pakonsumueshme Kriteri i ndarjes është aftësia për tu zhdukur/ konsumuar në përdorim të parë. Sende të pakonsumueshme janë ato sende që nuk humbasin vlerën e tyre nga përdorimi i tyre i parë por vazhdojnë ekzistojnë si më pare edhe pse mund të amortizohen/vjetërohen. Sendet e konsumueshme janë ato sende që për shkak të natyrës së tyre harxhohen dhe shpenzohen,humbasin (ushqimi konsumohet/ paraja harxhohet – koncepti juridic nuk barazohet me konceptin fizik e kimik të tyre). Vetem sendet e pakonsumueshme mund të jene objekt i disa lloj kontratave (të drejta reale dytësore)(qiraje, huapërdorjeje, etj) Ndarja e mësipërme nuk është përcaktuar në mënyrë taksative nga K.C. por deduktohet nga interpretimi i dispozitave të tij: Psh: te kontrata e qirasë – qiramarrësi detyrohet të kthej po atë send në përfundim të kontratës- si rrjedhojë objekt i kontratës smund të jetë send i konsumueshëm Sende pronë publike, sende pronë shtetërore, sende private. Kjo ndarje bëhet në bazë të destinimit se për cfarë do të përdoren këto sende (interes publik apo interes privat). 1. Pronë publike – janë ato sende mbi të cilat nuk mund të vihet marrëdhënia e përkatësisë/ i përkasin të gjithëve/ interes publik/ të përjashtuara nga qarkullimi civil, nuk mund të tjetërsohen. Psh: rrugë, bregu detit, godina qeveritare, monumente, etj. 2. Pronë shtetërore – sende që përdoren nga shteti dhe organet e tij për të nxjerr përfitime ekonomike të cilat I përdorë për interes të tij. 3. Pronë private – cdo send mbi të cilin vendoset marrëdhënia e përkatësisë së subjekteve të së drejtës dhe ushtrohen tagrat e së drejtës së pronësisë. Frytet e sendit, kuptimi dhe llojet e tyre Frytet e sendit janë e mirë e prodhuar nga sendi kryesor e aftë për t’u ndarë nga sendi pa i prishur destinacionin ekonomik. Frytet e sendit ndahen në: a) Fryte natyrore- sende të prodhuara në natyrë, produkte natyrore të sendit; b) Fryte civile – kompesim nga dhënia në përdorim e sendit/ shfrytëzimigëzimi i të drejtave që sjellin përfitime ekonomike. Frytet mund të përceptohen si pjesë përbërëese e sendit (natyrore të pavjelura) ose si sende më vete kur shkëputen nga sendi.