PAMBANSANG
ALAGAD NG SINING
(NATIONAL ARTISTS)
Si Fernando Cueto Amorsolo (30 Mayo
1892 - 26 Febrero 1972) ay Isa sa
pinakakilalang Pilipinong pintor
na Pambansang Alagad Ng
Sining ng Pilipinas . Kilala siya para sa
kanyang mga dibuho na ipinapakita ang
kaggandahan ng Pilipinas, lalo ng mga
babaeng Pilipina.
Ipinangnanak siya sa Paco , Maynila . Ang
kanyang ama, si Pedro Amorsolo ay
kilalang tenedor de libro. Ang Ina niya, si
Bonifacia Cueto, ay pinsan ni Fabian de la
Rosa , pinakamalakas ang naging
impluwensya sa estilo ng pagpipinta ni
Amorsolo.
Nag-aral si Amorsolo sa Liceo de Manila simula ng
1909. Nakita ang galing niya sa pagguhit at pagpinta
dito. Pumunta siya sa Unibersidad ng Pilipinas para
mag-aral ng pagpipinta sa School of Fine Arts nito kung
saan nagtuturo si De la Rosa. Habang nag-aaral, sumali
siya sa mga paligsahan sa nagsilbing ilustrador para sa
mga magasin sa komiks, at nagdisenyo ng mga muebles
upang kumita at matulungan ang kanyang
pamilya. Nang nagtapos siya noong 1914, binigyan siya
ng medalya ng parangal.
Pinaaral siya ng pilantropong si Enrique Zobel de
Ayala sa Escuela de San Fernando sa Madrid,
Espanya. Dumalo siya sa New York, sa Europa sa
Amerika kung saan naobserbahan niya ang iba-ibang
estilo ng pagpinta. Ang pinakahilig niya ay ang estilo ni
Diego de Velazquez.
Ilan sa kanyang mga gawa

1920 - Aking Asawa, Salud

1921 - pagkadalaga sa isang Stream, GSIS Collection

1922 - Rice Planting

1928 - El Ciego, Central Bank ng Pilipinas ang Collection

1931 - Ang Conversion ng mga Pilipino

1936 - Dalagang Bukid, Club Filipino sa Collection

1939 - meriyenda ng Manggagawa (na kilala rin bilang minindal pagkain ng
Manggagawa Rice)

1942 - Ang Panggagahasa ng Maynila

1942 - Ang pambobomba ng Intendencia

1943 - Ang Mestiza, National Museum ng Pilipinas Collection

1944 - Ang Pagsabog

1945 - Defense ng karangalan ng isang Filipina Woman, langis sa canvas
(60.5 sa x 36 sa)

1945 - Ang burn ng Maynila

1946 - Planting Rice, United niyog Planters Bank Collection

1958 - Linggo Umaga Pa Upang Town, Ayala Museum Collection













Mga Parangal
1908 - Pang-2 gantimpala, Bazar Escolta (Asocacion Internacional de
Artistas), para sa Levendo Periodico
1922 - Unang gantimpala, Commercial at Industrial Fair sa Manila Carnival
1925 – Solo eksibit sa Grand Central Art Gallery sa New York
1927 - Unang gantimpala, General pagpipinta sa Manila Carnival
Commercial at Industrial Fair
1929 - Unang gantimpala, sa New York World Fair, para sa meriyenda ng
Manggagawa Rice
1940 - Natitirang University ng Pilipinas nagtapos sa isang paaralan Award
1959 - Medalayang ginto, UNESCO Pambansang Komisyon
1961 - Gawad Rizal Pro Patria
1961 - honorary doctorate sa Humanities, Malayong Silangan University
1963 - diploma ng grasya, Unibersidad Ng Pilipinas
1963 - Patnubay Ng Sining sa Kalinangan Award, mula sa Lungsod Ng
Maynila
1963 - Republic Cultural Heritage Award
1972 - Gawad CCP para sa Sining, mula sa Sentrong Pangkultura Ng
Pilipinas, sa unang Pambansang Alagad Ng Sining
Napoleon Veloso Abueva
Ipinanganak siya noong 26 Enero 1930
sa Bohol na supling nina Teodoro Abueva at
Purificacion Veloso. Siya ay ikinasal kay Sergia
Valles kung saan siya ay mayroong tatlong anak.
Siya ay nagtapos ng Bachelor of Fine Arts
sa Unibersidad Ng Pilipinas noong 1953, na
nagkamit ng Master ng ​Fine Arts sa Cranbrook
Academy, Michigan, sa Estados Unidos ng
Amerika. Sa gulang niyang 46, siya ang
pinakabatang Pilipino na nakatanggap ng
parangal na Pambansang Alagad Ng Sining . Siya
rin ay kilala bilang Ama ng Makabagong
Iskultura sa Pilipinas . Nagamit niya halos lahat
ang iba't ibang uri ng materyal, mula sa matigas
na kahoy (molave, akasya, langka, ipil,
kamagong sa kawayan) hanggang adobe, metal,
bakal, semento, marmol, tanso, atbp.
Ilang sa kanyang mga gawa ang sumusunod:
 Moses, 1951
 Rice Planting, 1952
 Halik ng Judas, 1955
 Water Buffalo, 1968
 Ibon, 1971
 Alabastro City, 1971
 Upang at Mula sa Dagat, 1978
 Anyo, Sa walang Hanggan Garden Memorial Park,
1979
 Siyam Muses, sa UP Faculty Center, 1994
 Sunburst, sa Peninsula Manila hotel, 1994
Ang ilan sa kanyang mga likhang-sining ay
matatagpuan sa UP Diliman:
 1957 - krusipiho sa Dalawang Corpora, sa Parokya
ng Banal na Sakripisyo
 1962 - University Gateway (UP Gates)
 1967 - pagkilala sa Mas Mataas na Edukasyon, sa
bungad Ng University Avenue
 1979 - Ang Espiritu ng Negosyo, sa harap Ng College
of Business Administration
 1992 - Diwata, sa faculty Center
 1996 - Alma Mater, sa lobby Ng Ang Bahay Ng Alumni
 1996 - Tatlong Babae tahiin ang First Philippine
Flag, tinatawag tumunog Tres Marias Plaza, sa UP
nagkaloob ng pagkokonekta 'Garden, bilang parte Ng
selebrasyon sa sentenaryo Ng rebolusyon noong
1896









Mga Parangal
Kabilang sa kaniyang mga gawad sa pagkilala ang sumusunod:
Unang gantimpala sa eskultura, Art Association ng Pilipinas,
noong 1951
Dalawang unang gantimpala sa AAP noong 1952
Karangalang-banggit sa International iskultura Competition
mula sa Institute of napapanahon Arts sa London noong 1953
Bumili ng Prize para sa kaniyang obrang "Halik ng Judas" sa
Relihiyosong Pagtatanghal Ng Sining sa Detroit noong 1955
Natatanging Gawad para sa timpalak sa Di-kilalang Kawal
Politikal itinaguyod Ng Institute of napapanahon Sining Ng
London
Iskolarship sa Harvard University noong 1956
Gawad Sampung Outsatanding Young Lalaki (TOYM) noong
1959; Republic Cultural Heritage Award noong 1966 * Gawad
Pambansang Alagad ng Sining para sa Eskultura noong 1977.
Nagsilbi siyang dekano Ng UP Kolehiyo ng Fine Arts Nang ilang
taon, sa kasalukuyang isa siya sa mga eksperto sa lupon ng
Pambansang Museo.
Si Vicente S. Manansala (22 Enero
1,910 - 1981) ay kilalang
modernong Pilipinong
pintor. Noong 1981, itinuring
siyang isa sa mga Pambansang
Alagad ng Sining (postumo). Siya
ang itinuturing na nagsimula ng
estilong kubismo sa bansa. Isa si
Manansala sa labintatlo Moderns
pinangungunahan ni Victorio C.
Edades kasama Sina Cesar
Legaspi at Hernando R.
Ocampo . Dagdag pa rito, binuo
niya ang grupo ng mga NeoRealists kasama sina Romeo
Tabuena sa Anita Magsaysay-Ho .
Ipinanganak si Manansala noong 1910
sa Macabebe , Pampanga , ikalawa sa walong
anak. Kitang taon bago siya rebista-kolehiyo,
nagtrabaho siya bilang tagapinta ng mga paskil para
sa mga pelikula. Pinakasalan niya si Hermengilda
Diaz noong 1937. Namatay siya noong 1981
sa Lungsod Makati .
Nag-aral si Manansala sa UP School of Fine
Arts noong 1926-1930 at nagtungo sa Canada upang
muling mag-aral sa tulong ng UNESCO noong
1949. Nag-aral ulit siya sa Unibersidad ng Paris sa
tulong ng iskolarsip handog ng Pamahalaang Pranses
noong 1950. Taong 1960 naman nang bigyan siya ng
pagkakataon ng US Dept. ng Estado Specialist upang
pag-aralan ang paggawa ng marami glass sa New
York.
Nagpakadalubhasa rin siya sa Otis Art Institute noong
1967. Noong 1970, nakatanggap siya ng scholarship mula sa
Alemanya para mag-aral sa Zurich. Kumuha pa siya ng
karagdagang pag-aaral sa pagsasanay sa Ecole de Beaux Arts sa
Montreal, Canada, sa Estados Unidos sa Pransiya.
Ilang mga gawa
 1940 - Bangkusay tanawing-dagat
 1948 - Banaklaot
 1950, 1980 - pa rin Life
 1950 - Madona ng ang Slums
 1950 - Cat ng panaginip
 1951 - Jeepneys
 1964 - Sugarcane Harvest
 1967 - Reclining Ina at Anak
 1973 - Luksong Tinik
 1974 - Kahig
1975 - Market tanawin
 Nagpinta rin siya Ng ilang mga makasaysayang miyural
tulad Ng:
 Istasyon ng ang Cross para sa UP Diliman Chapel
 Miyural para sa Philippine Heart Center
 Pagpipinta sa pader ng dingding para sa National Press
Club
Mga Parangal
 1941 - Unang gantimpala, National Art eksibisyon, Ust,
para sa bayuhan Rice
 1950 - Unang gantimpala, Manila Grand Opera House
eksibisyon, para sa Barong-Barong # 1
 1950 - Unang gantimpala, Art Association ng Pilipinas
Unang Taunang Art Competition, para sa Banaklaot
 1953 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng
Pilipinas, para sa Kahig (scratch)

1955 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng Pilipinas,
para sa Fish vendor
 1955 - Ikatlong gantimpala, Art Association ng Pilipinas,
para sa Pinakamahusay na-Naihatid, lutong nakakuha
 1957 - Natitirang UP nagtapos sa isang paaralan
 1962 - Ikalawang gantimpala, Art Association ng Pilipinas,
para sa Bigyan Amin ito Araw
 1962 - Pinakamahusay sa Ipakita, Art Association ng
Pilipinas, para sa Bigyan Amin ito Araw
 1963 - Republic Cultural Heritage Award
 1970 - Patnubay ng Sining sa Kalinangan Award, mula sa
Lungsod ng Maynila
 1981 - Pambansang Alagad ng Sining

Ang Kiukok (Chinese: 洪救國, March 1, 1931May 9, 2005) was a leading Filipino painter
and a National Artist for Visual Arts.
He was born in Davao
City, Philippines to Chinese-Filipino parents
who had emigrated from Fukien. He pursued
Art Studies at the University of Santo Tomas,
where he was taught by Filipino art masters,
most notably Vicente Manansala who was to
become a lifelong friend and mentor.
He first attained prominence in the Philippine
arts scene in the 1960s with a distinct style
that fused influences
from cubism, surrealism andexpressionism.
Some classified his style as "figurative
expressionism", others merely called it ugly. What
could not be doubted was the violence in his imagery,
a factor that slighted the commercial viability of his
works until the 1980s. He favored such subjects as
fighting cocks, rabid dogs, and people enraptured by
rage or bound in chains. He painted multiple
depictions of the crucified Christ that did not shirk
from portraying the agonies normally associated
with the crucifixion. When asked why he was so
angry, he replied, "Why not? Open your eyes. Look
around you. So much anger, sorrow, ugliness. And also
madness." The intensity of his works stood in contrast
to his own personality, described as "placid and
affable".
It did not escape attention that many of Ang
Kiukok's most violent or gruesome imagery was
painted during the martial law rule of Ferdinand
Marcos, though he did not build a reputation for
himself as a prominent critic of the Marcos
regime. In 2001, President Gloria MacapagalArroyo named him aNational Artist for Visual
Arts.
In the end, Ang Kiukok emerged not only as a
critical favorite, but a commercially popular
artist as well. Upon his death from cancer on May
9, 2005, it was reported that he and
fellow National Artist Fernando Amorsolo were
the most widely bidded after Filipino painters in
auctions.
Si Jose Tanig Joya (1931-1995) ay Isa
sa mga Pilipinong pintor na naunang
gumawa ng abstrak na mga dibuho. Noong
2003, Isa siya sa ginawaran ng
titulong Pambansang Alagad ng Sining .
Nagtapos si Joya sa Unibersidad Ng
Pilipinas noong 1953, sa kursong sining, at
natamo ang pagkilala bilang kaunaunahang magna cum laude ng
unibersidad. Noong 1954 hanggang 1955,
ang Instituto de Cultura Hispanica ng
pamahalaan ng Espanya ay ginawaran siya
ng kitang pagpipinta sa Madrid. Matapos
ang isangtaon, natapos niya ang kanyang
pag-aaral sa pagkadalubhasa sa pagpipinta
sa ilalim Ng Fulbright-Smith-Mundt bigyan.
Nakatanggap siya ng kalampagan mula sa John
D. Rockefeller III Fund sa Ford Foundation, upang
magpinta sa New York mula 1967 hanggang
1969.
Gumamit si Joya ng mixed media sa mga
multimedia sa gumawa rin ng mga print . Naging
dekano siya ng Kolehiyo ng Fine Arts ng UP.
Inumpisahan niya ang abstrak na pagpapahayag
sa Pilipinas sa kanyang mga gawa sa
pamamagitan pagpipinta ng aksyon sa gestural
na pagpipinta. Gumagamit siya ng impasto,
malawak na brushstroke, at bigas, papel
collage sa kanyang mga gawa.
Naimpluwensyahan siya sa pagpili ng
kanyang mga kulay ng tropikal ng Pilipinas.
Nanking (collage na maaaring kaligrapiyang
Asyano sa mga disenyo mukhang palayan)
 Granadean arabesko (ang kanyang malaking katuringturing na gawa noong 1958)
 Space anyo, Hills ng Nikko, Sukat ng Takot,
Torogan,Cityscape.
 Siya ang naging kinatawan ng Pilipinas sa Venice
Biennial ng 1964, kung saan naging malinaw nMay
gagawing ang modernong sining sa Pilipinas ay naging
kilala sa mundo.
 Malakas ang impluwensya ni Joya sa kanyang mga
kababata sa paggamit ng multimedia sa kanilang
gawa. Mayroon siyang gawang seramika, mga kopya sa
sining ng grapiko. Hanggang ngayon, kilala ang
kanyang mga gawa, lalo ang kanyang mixed-media na
abstrak, sa kanilang kakaibang estilo at mataas na
kalidad.
 Unang
gantimpala, Gossips, sa Shell
Pambansang mag-aaral ng Art
Competition, 1952
 Isa siya sa mga Sampung natitirang Batang
Lalaki sa pagpipinta ,1961
 Republic Cultural Heritage Award,1961
 ASEAN Cultural Award, 1970
 Patnubay ng Sining sa kalinangan Award
mula sa Lungsod ng Maynila, 1971
 Gawad CCP Para sa Sining, 1991
 Isa sa mga ng 10 Natitirang mga artist ng
ASEAN, 1992
Benedicto Reyes Cabrera
Benedicto Reyes
Cabrera (born April 10, 1942),
better known as "BenCab", is
a Filipino painter and was
awarded National Artist of the
Philippines for Visual Arts
(Painting) in 2006. He has
been noted as "arguably the
best-selling painter of his
generation of Filipino
artists.”
BenCab was born to Democrito Cabrera and
Isabel Reyes in Malabon, Philippines on April 10,
1942. He was the youngest of nine
children. BenCab's first exposure and discovery
of the arts happened through his elder Brother
Salvador, who was already an established artist
during Bencab's childhood.
He went on to study at the University of the
Philippines College of Fine Arts, where he
explored different art visual forms photography, draftsmanship, printmaking while honing his chosen craft as a painter. He
received his bachelor’s degree in Fine Arts in
1963.
BenCab eventually returned to the Philippines, and
settled in the City of Baguio in Northern Luzon, eventually
putting up a studio and a secluded little farm on Asin road,
in the nearby town of Tuba, Benguet. He and a small group
of fellow artists - visual artist Santi Bose, filmmaker Kidlat
Tahimik, and sculptor Ben Hur Villanueva, among others,
established the Baguio Arts Guild (BAG). It was during this
period in his career that BenCab began to more deeply
explore the use handmade paper as a medium on which to
work.
When the 1990 Luzon earthquake struck, BenCab and
the BAG helped out by instituting programs such as the
ArtAid workshop for traumatized children, and a fundraising art auction they titled "Artquake." Bencab was
elected president of the guild the following year.
Later in the 1990s, BenCab's input was a
critical element in the creation of Tam-awan
Village, "a refuge for local artists who desire a
nurturing environment in which to develop their
talents, and a community for all those who wish to
take part in the harmonious fusion of art, culture,
environment, and history."
BenCab also exhibited considerably during the
last decade of the Millennium, also reaping many
accolades. Among the most prominent of the many
awards received by BenCab during this period was
the Gawad CCP Para sa Sining (Cultural Center of
the Philippines Award for the Arts) in 1992.
National Artist
In 2006, the Philippine Government conferred
upon him the Order of National Artist for Visual
Arts.
Isinilang si Carlos "Botong"
Francisco sa Angono, Rizal noong 4
Nobyembre 1913 at yumao noong 1969.
Nagsimulang magtrabaho bilang layout
artist at ilustrador sa Philippine Herald
at Manila Tribune si Botong. Kabilang
siya sa unang hanay ng mga guro sa
bagong tatag noong UST School of
Architecture and Fine Arts. Si Botong
ay isa sa mga modernistang pintor na
lumihis sa itinakdang kumbensiyon ng
pagpipinta ni Amorsolo, at nagpasok ng
sariwang imahen, sagisag, at idyoma sa
pagpipinta.
Kasama sina Victorio C. Edades at Galo B.
Ocampo, nagpinta siya ng sari-saring mural, gaya
sa Bulwagan ng Lungsod Maynila; Capitol Theater;
The Golden Gate Exposition, San Francisco; State
Theater; at sa mga tahanan ng mga sikat na tao,
tulad nina Ernesto at Vicente Rufino at
Pang. Manuel L. Quezon. Makalipas ang Ikalawang
Digmaang Pandaigdig, si Botong ang naging
pangunahing pintor ng mural sa Filipinas.
Noong 1952, nagwagi ng komisyon at humamig
ng pambihirang paghanga sa iba't ibang bansa ang
kaniyang higanteng mural para sa First
International Fair na ginanap sa Maynila, at may
paksang na pinamagatang 500 Taon sa Kasaysayan
ng Filipinas.
 Ilang
mga Obra
1. Kaingin
2.Camote-Eaters
3. Filipino Struggles through History
4. Pageant of Commerce
5. Life and Miracles of St. Dominic, 1954
6. Stations of the Cross, 1956
7. Rising Philippines, kasama si Victorio
Edades at Galo B. Ocampo
Nagdisenyo rin siya ng mga kasuotan para sa
Romeo at Julieta, Prinsipe Teñoso, Ibong
Adarna, Siete Infantes de Lara (Seven Devils) at
Juan Tamad.
 Gawad
at Parangal
Kabilang sa mga natamong gawad ni
Botong ang una, ikalawa, at ikatlong
gantimpala sa Botica Boei-Kalibapi Painting
Contest. Nagwagi rin ng unang gantimpala si
Botong noong 1948 sa timpalak ng Art
Association of the Philippines, dahil sa
kaniyang obrang Kaingin. Ginawaran siya ng
Republic Cultural Heritage Award noong
1964, at itinanghal sa Orden ng mga
Pambansang Alagad ng Sining noong 1973.
Si Hernando R. Ocampo (28 Abril 1911 –
28 Disyembre 1978) ay isa sa mga naunang
modernong pintor sa Pilipinas. Kinilala
siyang Pambansang Alagad ng Sining noong 1991.
Tanyag siya sa kanyang mga gawang abstrak.
Ipinanganak siya noong 28 Abril 1911 sa Santa Cruz, Lungsod
Maynila, kay Emilio Ocampo at Delfina Ruiz.
Nag-aral si Ocampo ng pag-abogado, ng komersya at ng
malikhaing pagsulat. Pagdating sa pagpipinta, mag-isa siyang
natuto.
Bago siya pumasok sa sining biswal, naging manunulat muna
si Ocampo. Noong 1931 nagtrabaho siya sa Philippine Education
Company. Taong 1935 nang siya ay naging kalihim-ehekutibo
ng National Paper Mills, Inc. Nagsulat din siya para sa Palaris
Feler at Fernando Poe Productions pagkatapos ng Ikalawang
Digmaang Pandaigdig.
Tumulong siyang itipon ang grupo ng manunulat na
tinawag na Veronicans. Ilan sa mga kilalang miyembro nito
ay sina Francisco Arcellana, Estrella Alfon, N.V.M.
Gonzalez, Manuel Viray at Angel G. de Jesus. Binigyan siya
ng mga gantimpala para sa kanyang mga kwentong "Bakya,"
at “Rice and Bullets.” Sa ilalim ng mga Hapon, sumulat siya
ng mga dula at naging pangunahing tagasulat ng dula at
katuwang na direktor ng Associated Artists. Dahil sa
natatnging kahusayan at popularidad, siya'y itinalaga ng
mga Hapon bilang censor ng mga dula at ng
pahayagang Taliba. Siya ay naging pangalawang tinyente
din ng mga gerilya ni Straughn. Naging editor siya
ng Manila Sunday Chronicle Magazine, at prodyuserdirektor ng Filipino Players Guild noong 1958-1968.
Inumpisahan niya ang karera niya sa larangan ng
sining biswal noong 1950s. Nag-eksibit siya ng kanyang mga
gawa hindi lang sa Pilipinas kundi sa mga ibang bansa — sa
Washington, New York, Sao Paolo, at Tokyo.
Sa tingin ni Ocampo, dumaan siya sa iba-ibang
estilo: ang estilong Amorsolo 1929-1934), na
impluwensya ni Fernando Amorsolo; ang proletarian
(1934-1945), kung saan ipinakita niya ang mga
nakakapanahong pangyayari; ang transisyonal (19451963), Kung saan naging mas kuplikado at abstrak ang
kanyang mga gawa; ang “mutants period” (1963-1968),
kung saan ang inspirasyon niya ay isang pelikulang
science fiction The Beginning of the End na nagpakita
ng mga pormang mutant; at ang kanyang “visual
melody period” (1968-1978), kung saan nabuo niya ang
kanyang estilong abstrak. Sa larangan ng sining biswal
talagang naging kilala si Ocampo. Naging miyembro
siya ng Saturday Group, at isa siya sa mga Thirteen
Moderns. Kasama sina Vicente S. Manansala at Cesar
Legaspi, binuo niya ang tinatawag na triumvirate ng
mga neo-realist.
 Ilan
sa kanyang mga gawa
1948 – Calvary
1961 – Mother and Child
1967 – Easter Sunday
1968 – Genesis, ginamit na palamuti sa kurtina
ng entablado ng Cultural Center of the Philippines
 Ilan
sa kanyang mga gantimpala
Ika-6 na gantimpala, Art Association of the Philippines, para
sa Nude with Candle and Flower(1948)
Ika-3 Gantimpala, Manila Club Art Exhibition, para
sa Angel’s Kiss (1949)
Unang Gantimpala, Art Association of the Philippines, para
sa Arabesque (1950)
Ika-2 Gantimpala, Art Association of the Philippines, para
sa Man and Carabao (1950)
Unang Gantimpala at Special Award, Art
Association of the Philippines, para
sa Ancestors (1951 )
Honorable Mention, Art Association of the
Philippines, para sa Intramuros (1951 )
Ika-3 Gantimpala, Art Association of the
Philippines, para sa 53-E (1954 )
Republic Cultural Award (1965)
Honorable Mention, Art Association of the
Philippines, para sa 54-A (1955)
Ika-2 Gantimpala at Purchase Prize, Art Association
of the Philippines, para sa Nativity (1958)
Unang Gantimpala, Art Association of the
Philippines, para sa Circle (1969)
Si Jeremias Elizalde
Navarro, Pambansang Alagad ng
Sining sa Pagpipinta, ay isang
pintor at eskultor na gumamit ng
iba't ibang uri ng midyum sa
paggawa ng kanyang mga obra.
Bilang isang pintor, nakagawa siya
ng mga abstrak at figurative na obra,
gamit ang oil at watercolor.
Nakagawa siya ng ilang larawan sa
pagkuha ng inspirasyon mula sa
sining at kultura ng mga Balinese.
Ipinanganak siya noong 22 Mayo 1924 sa Antique at supling
nina Emiliano Navarro at Paz Elizalde.
Nagtapos siya ng fine arts, major in
painting mula sa Unibersidad ng Santo
Tomas (UST) noong 1951 at nagpatuloy ng
karagdagang pag-aaral sa Art Students League sa
New York, USA noong 1953. Nagkaroon din siya ng
espesyal na pag-aaral sa story and commercial
illustrations. Bilang isang pintor at eskultor,
nagturo siya ng sining sa UST at sa Randwick
University sa Sydney, Australia.
Gumawa rin siya ng mga ilustrasyon para sa
“Stories of Juan Tamad” nina Manuel at Lyd
Arguilla at sa pabalat ng mga libro ni Jose Garcia
Villa, ang “The Doveglion Book of Philippine Poetry
in English” at ang “The Essential Villa”.
 Ilang
mga Gawa
I’m Sorry Jesus, I Can’t Attend Christmas This
Year, 1965
Homage to Dodjie Laurel, Ateneo Art Gallery
Collection, 1969
A Flying Contraption for Mr. Icarus, Lopez
Museum, 1984
The Seasons, Prudential Bank Collection, 1992
 Parangal at Gantimpala
Unang gantimpala para sa Baguio, 1952
Parangal Hagbong mula sa UST
Pambansang Alagad ng Sining, 1999
Si Arturo Rogerio Luz (Manila, 20
November 1926- ) ay isang Pilipinong
pintor at iskultor na kilala para sa kanyang
estilo na gumagamit ng pinasimpleng
porma. Itinuring siyang isang Pambansang
Alagad ng Sining noong 1997.
Nag-aral siya ng pagpipinta sa UST sa Manila,
sa Art School of the Brooklyn Museum sa New York
at sa Académie Grande Chaumière in Paris at
nakakuha ng diploma mula sa California College of
Arts and Crafts sa Oakland noong 1994.
Habang nasa kolehiyo pa siya, nag-umpisa na si Luz
na i-eksibit ang kanyang mga gawa. Sumali siya at
nanalo ng unang gantimpala sa kompetisyon ng Art
Association of the Philippines.
 Ilan
sa kanyang mga gantimpala
Unang gantimpala sa AAP Annual Art Competition
Itinuring ng Manila Times na “Most Outstanding
Young Man in Art,” 1955
Gantimpala mula sa California Art Association
Unang gantimpala sa First International Art Salon
in Saigon, Vietnam, in 1962
Republic Cultural Heritage Award, 1966
Representatibo ng Pilipinas sa 1971 Sao Paolo
Biennial
Founding director ng Metropolitan Museum of
Manila noong 1976 at nanatiling director hanggang
1986.
Itinayo ang Luz Gallery