Ang Wikang Pambansa ng Pilipinas Aralin 1 Kasaysayan ng Wikang Pambansa Mahaba-haba na rin ang tinahak at tinatahak pa ng wikang Pambansa sa ating kasaysayan. Mabuting balikan ang nakaraan upang mabigyang kahulugan ang mga mahahalagang pangyayari sa pag-unlad at pagbabago ng wikang Pambansa na siyang tagapagbigkis ng ating lahi – ang wikang Filipino. Mahigit sa 7, 000 mga isla ang bumubuo sa Pilipinas na may iba’t ibang wika na ayon kay MacFarland (1996) ay may bilang na 109. Samantala, ayon naman kay Constantino (1992), may higit na 500 mga wika at dayalekto ang bansa batay na rin sa pagkakaroon ng iba’t ibang etnikong grupong nakatira sa bawat rehiyon na may kani-kanilang wikang sinasalita. Dahil dito, masasabi na ang Pilipinas ay isang bansang may kumplikadong sitwasyong linggwistikal . Ito ang dahilan kung bakit tayo ay itinuturing na multilinggwal na bansa o maraming wikang umiiral. Nagiging sanhi ito upang maging mahirap ang pakikipag-ugnayan natin sa isa’t isa at makabuo ng iisang bansa o nasyon. Sa layuning maging isa at magbuklod, sinikap ng ating mga ninuno na magkaroon ng isang wikang gagamitin natin tungo sa pambansang kaisahan. Ang pangunahing katangian ng isang pambansang wika ay ang pagiging daan nito tungo sa pagkakaisa at pag-unlad ng bansang gumagamit nito. Ito ang siyang dapat tinatanggap bilang pangkalahatang midyum ng komunikasyon ng mga tao. Lubhang mahalaga na ito ang wikang ginagamit sa pang-arawaraw na pamumuhay ng halos lahat ng mamamayan (Ruben et al., 2006) Unang nagkaroon ng banggit o hugis sa pagkakaroon ng wikang magbubuklod sa ating lahi noong mapagkasunduan ng mga katipunero batay sa Saligang Batas ng Biak na Bato ng 1897 na gawing opisyal na wika ng rebolusyon ang wikang Tagalog. Ito ay sa kadahilanang kailangan ng isang wikang magbibigkis sa himagsikan at nagkataong karamihan sa mga nanguna sa rebolusyon ay mga Tagalog. Makalipas ang ilang taon, nakamtan nga natin ang Kalayaan subalit sa sandaling panahon lamang. Panahon ng Pananakop Nakaragdag sa kumplikadong sitwasyong pangwika ng Pilipinas ang pagiging kolonya nito ng mga bansang Espanya at Amerika. Naging popular ang mga wikang Kastila at Ingles lalong-lalo na sa ekonomik at intelektwal na mga elit. Pananakop ng mga KASTILA Sa panahon ng pananakop ng mga Kastila, laong nagkawatak-watak ang mga Pilipino. Matagumpay na nahati at nasakop ng mga dayuhan ang mga katutubo. Napanatili nila sa ilalim ng kanilang kapangyarihan ang mga Pilipino nang higit sa 300 taon. Hindi nila itinanim sa isipang ng mga Pilipino ang kahalagahan ng isang wikang magbibigkis sa kanilang mga damdamin. Sa halip, ang mga prayleng kastila ang nagaral ng katutubong wika ng iba’t ibang etnikong grupo. Ang wika ng mga katutubo ang naging midyum ng komunikasyon sa panahong iyon; ang naturang wika ang ginamit ng mga prayleng Kastila sa pakikipag-ugnayan at pakikipagtalastasan sa mga katutubong Pilipino (Magracia at kasamahan, 2009:3940) Hindi itinuro ng mga Kastila ang wikang Espanyol sa mga katutuo sa takot na magkabuklod-buklod ang damdamin ng mga mamamayan at mamulat sa tunay na mga pangyayaring naganap sa kanilang lipunan. Natatakot sila na kung magkaunawaan ang mga katutubong Pilipino ay matututo ang mga ito na maghimagsik laban sa kanilang pamamahala. Sa panahon ng pananakop ng mga Kastila, napalitan ng alpabetong Romano ang katutubong alibata silabaryo. Nagkaroon ng pagbabago sa ispeling ng mga salita. (na matatalakay natin sa ortograpiya ng wikang Fiipino) Sa itinagal pa ng panahong ipinamalagi ng mga Kastila sa bansa, lubhang naging elitista ang EDUKASYON. Ayon kay Bernabe na nasa Magracia at kasamahan (2009:39) “Education in its true sense was open only to the children of the Spaniards, mestizos, and affluent natives among whom the Spanish language was used as a medium of instruction. The few institutions of higher learning received the greatest attention since they were established to meet the demand for the proper schooling of the children of the Spaniards.