Uploaded by Javohirbek Azimjonov

Mavzu Mobil transport tarmoqlarini aloqa arxitekturasi

advertisement
Mavzu: Mobil transport tarmoqlarini aloqa arxitekturasi
Mavzu: Mobil transport tarmoqlarini aloqa arxitekturasi.
Reja:
1. Mobil aloqa uchun asosiy qurilishi kerak bo’lgan
arxitekturalar.
2. NGN va MPLS arrxitekturalari elementlari.
NGN ning transport tarmog‘ini qurishning ikki hil tamoyili
mavjud: - IP/MPLS texnologiyasi asosida - SDH
texnologiyasi asosida Shu sababli MPLS texnologiyasi NGN
tarmog‘ini qurishda muhim ahamiyatga ega. MPLS
texnologiyasi yaratilmasdan oldin X.25, ATM
(Asynchronous Transfer Mode) texnologiyalari qo‘llanilar
edi (hozir ham qo‘llaniladi). Bu texnologiyalarning
kamchiligini bartaraf qilish uchun yuqori sifatga ega
bo‘lgan texnologiya ishlab chiqish zaruriyati tug‘ildi. 1996
yilda Ipsilon, Cisco, IBM va boshqa kompaniyalar
o‘zlarining loyihalarini birlashtirib, yangi ko‘p bayonnomali
metka kommutatsiyali MPLS (Multiprotocol Label
Switching mnogoprotokolnoy kommutatsii na osnove metok)
texnologiyasini ishlab chiqishdi. Bu texnologiyani
yaratishdan asosiy maqsad IP-tarmoqlaridagi eng kam
yuklangan marshrutlar orqali ma’lumotlarni sifatli
uzatishni amalga oshirish va VPN(Virtual Private NetworkVirtual Xususiy Tarmoq) tarmoqlarida ma’lumotlarni
osonlik bilan almasinishini ta’minlashdir.
MPLS texnologiyasining asosiy hususiyati paketli kommutatsiya jarajonini IP adres
sarlavhasidan ajratish, paketlarini kommutatsiyalashni tez amalga oshiradi. MPLS protocoli bilan
mos ravishda marshrutizatorlar va kommutatorlar kirishning xar bir nuqtasida marshrutizatsiya
jadvalidan alohida belgini o‘zlashtiradi va qo‘shni qurilmalarga bu belgi haqida habar qiladi.
Bunday belgining borligi MPLS texnologiyasini qo‘llab — quvvatlovchi marshrutizator va
kommutatorlarga paket marshrutining keyingi qadamini adres qidirish prosedurasini
bajarmasdan aniqlashga imkon beradi. Hozirgi kunda MPLS qo‘llashning uchta asosiy sohasi
mavjud:



trafik boshqaruvi
xizmat turlarini taminoti (CoS)
virtual xususiy tarmoqlar (VPN)
Tarmoq sathi-bu kompleks sath bo‘lib, u ikkita oxirgi tizimlarni marshrutini aniqlaydi va
bog‘lanish imkoniyatini ta’minlaydi, bunda ikkita har xil geografik punktlarada bo‘lgan har xil
tarmoqostilarni ulaydi. Bu holatda tarmoqosti-tarmoq kabeliga bog‘liq bo‘lmaydi. Agar ikki
oxirgi tizim bir-biri bilan aloqa o‘rnatmoqchi bo‘lsa, tarmoq sathida domen marshrutlash
amalaga oshiriladi. Marshrutlash protokollari bir-biri bilan bog‘langan ketma-ket tarmoqostilar
orqali eng optimal marshrutni tanlaydi. Tarmoq sathining marshrutlari shu marshrutlar bo‘yicha
axborot uzatadi.
Kanal sathi-fizik kanal orqaliishonchli ma’lumotlar tranzitini ta’minlaydi. Bu vazifani bajarishda
kanal sathi fizik adresatsiya, tarmoq topologiyasi, liniyaning holati(bo‘sh yoki band), buzilishlar
haqida habar berish va axborot oqimini boshqarish kabi savollarni hal qilishi kerak.
Fizik sath-ikki ohirgi timim o‘rtasiadagi eliktrik, mexanik, faollashtirish protseduralari va
funktsiyalarni aniqalaydi. Fizik sath kanaldagi kuchlanish, sinxronizatsiya kuchlanishining
o‘zgarishi, fizik axborotlarni uzatish tezligi, fizik bog‘lanish va boshqa analog xarakteristikalarni
aniqlaydi. Bu texnologiyani ko‘p protokolli deb bejizga aytilamagan, chunki u tarmoq sathidagi
ihtiyoriy protokollar uchun qo‘llanilishi mumkin. U OSI modelining yuqori sathidagi protokollar
orqali ihtiyoriy axborotni transportirovka qilish imkoniyatiga egadir.
IETF kommiteti MPLS texnologiyasining negizini 3 ta asosiy element tashkil etadi. Ular
quyidagilardir:



Metka (4 bayt); (Metka o‘zbek tilida belgi ma’nosini bildiradi, lekin fanda ham metka
tushunchasi mavjud.);
FEC(Forwarding Equivalence Class)-`Metkalarni munosib uzatish sinfi;
LSP(Label Switched Path)-Ma’lumotlar oqimini metkalar asosida kommutatsiyalash.
MPLS texnologiyasida bog‘lanish LSR (Label Switch Router) metkalarni kommutatsiyalash
marshrutizatori yordamida amalga oshiriladi. Bu qurilma xuddi IP-marshrutizatoriga o‘xshab
kanallarni virtual kommutatsiyalash vazifasini bajaradi. IP va MPLS bir-biri bilan bog‘liq bo‘lib,
IP tarmog‘idan paketlar MPLS tarmog‘iga kelganda ularga 20 bit hajmga ega metka
birlashtiriladi. Bu metka paketlarni MPLS tarmog‘i bo‘ylab harakatlanish imkoni beradi. Bu
jarayonni LER (Label Switch Edge Router) chegaraviy LSR amalga oshiradi. U MPLS
tarmog‘ining chegarasida joylashadi. MPLS tarmog‘ining ichida bir nechta LSP bo‘lishi
mumkin. Ular metkalarni kerakli yo‘nalishda harakatlanishini ta’minlaydi. Bir yo‘nalishdan kirib
kelgan oqim tarmoqning chiqishidagi LER orqali yana standart IP paket ko‘rinishida uzatiladi.
Oxirgi LER dan bitta oldingi marshrutizator metkalarni ochirib tashlaydi. Haqiqatdan ham,
oxirgi LER metkaning keyingi qadamdagi joyini aniqlaydi, MPLS kadridagi metkalar allaqachon
IP ko‘rinishiga keltirilgan bo‘ladi. Bu marshrutizatorlar 256 Mbayt operativ xotira va protsessor
asosida qurilgan bo‘lib, ular kerakli vazifani bajarishga yetarli bo‘ladi. U sifatli
kommutatsiyalashni amalga oshira oladi.
MPLS texnologiyasining quyidagi afzalliklarini ko‘rsatib o‘tish lozim:


IP-adres analizidan alohida marshrutlash imkoni, ya’ni paketlar IP-adreslari bo‘yicha
emas, balki MPLS-adreslari bo‘yicha harakatlanadi. Bu keng spektrdagi xizmatlar turini
yarayish imkonini yaratadi.
Tezkor kommutatsiyalash, bunda harakatlanish jadvallaridan adresni qidirish vaqti
kamayadi.




Tarmoqning yadro va chegaraviy qismlarida funktsionalligining bo‘linish, bunda
tarmoqda havfsizlik va ishonchlilik masalalari yahshilinadi.
Marshrutlarni samarali qo‘llash
QoS(Quality of Service) xizmat ko‘rsatish sifatining ortishi
MPLS yordamida VPN tarmoqlarini qurish
Endi PDH tizimlarining kamchiliklarini koʼrib chiqamiz:









plezioxron raqamli ierarxiya tizimlarining uzatish tezliklari 2048, 8448, 34368,
139264 kbit/sga teng;
birinchi va boshqa sathdagi raqamli oqimlarni birlashtirishda tezliklarni sozlash
uchun qoʼshimcha bitlar qoʼllaniladi. Bunday multipleksorlash koʼp kanalli yuqori
tezlikli signallarni hosil qilishni qiyinlashtiradi;
PDH tizimlarida yuqori tezlikli raqamli oqimdan past tezlikli raqamli oqimni
toʼgʼridan-toʼgʼri ajratib olish imkoni yoʼq. Buning uchun liniya signalini bir necha
bor oʼzgartirish kerak. Bularni amalga oshirish uchun bir qancha multipleksorlar
toʼplami kerak boʼladi. Bu esa, oʼz navbatda, tizimni yekspluatatsiya qilishni,
hizmat koʼrsatishini qiyinlashtiradi va uzatiladigan axborot sifatiga taʼsir
koʼrsatadi.
Masalan 140 Mbit/s tezlikdagi raqamli oqimdan 2 Mbit/s tezlikdagi raqamli oqimni
ajratish jarayonini koʼrib chiqaylik. Buning uchun 140 Mbit/s tezlikli raqamli oqim
MUX-140 multipleksori orqali, 34 Mbit/s tezlikli raqamli oqimlarga ajratiladi.
Soʼngra bu signal MUX-34 orqali 8 Mbit/sek tezlikli raqamli oqimlarga ajratiladi.
Nihoyat MUX-8, orqali 2 Mbit/s tezlikli raqamli oqimga ajratib olish mumkin. Аgar
2 Mbit/s tezlikli raqamli oqimni yuqori tezlikdagi raqamli oqimga birlashtirmoqchi
boʼlsak, yana bir necha marta xuddi shu jarayonni teskarisini amalga oshirish
lozim. Bu esa, oʼz navbatida uskunaviy qiyinchiliklarni, sinxronizatsiya
muammolarini yuzaga keltiradi va xatoliklarni kelib chiqishiga sabab boʼladi;
raqamli kommutatsiya uchun kerakli boʼlgan sinxronizatsiya birinchi satxdagi
signallardagina bajariladi, yuqori satxdagi raqamli signallar sinxron yemas;
PDH tizimlari turli tipdagi kabellar, asosan mis oʼtkazgichli kabellarni qoʼllash
uchun moʼljallangan. Liniya traktidagi uzatish tezligi va kodlar, kabelning ishlash
shartini belgilaydi. Bu parametrlar standartlashmagan va turli ishlab
chiqaruvchilarda turlichadir;
tizimda koʼpgina oʼzgartirishlar (bloklarni oʼzgartirishlar yoki yoqib ulashlar) qoʼl
yordamida amalga oshiriladi;
boshqaruv va nazorat qilish qiyin, buning uchun qoʼshimcha boshqaruv tarmogʼi
va tizimni tashkil qilish kerak;
PDHning yana bir asosiy kamchiligi, tarmoqni avtomatik nazorat qilish va
boshqaruvning deyarli yoʼqligi. Bularsiz yuqori sifatli xizmat koʼrsatuvchi ishonchli
tarmoqni tashkil qilish mumkin yemas. PDHda uncha katta boʼlmagan hajmda
bunday vositalar mavjud, lekin ular standartlashmagan. Shu sababli xar xil ishlab
chiqaruvchilar tomonidan yaratilgan nazorat va boshqaruv tizimlari bir-biri bilan
chiqisha olmaydi.
SDH tizimlarini xosil qilishdan maqsad:

Kirish oqimlarini yigʼmasdan va ajratmasdan kiritish va chiqarish (masalan, Ye1
oqimlarni kiritamiz, bunday oqimlar 63 ta, shundan bittasini osongina ajratib olish
mumkin. Bundan tashqari oqimlar turli sinxronizatsiyalash chastotasiga ega);


Xar qanday murakkab topologiyali boshqaruv tarmoqlarini marshrutlarini amalga
oshirish uchun freymlarning yangi tuzilishini qayta ishlash zarur (masalan, paketli
aloqada aniq manzili va marshruti aniqlangan boʼlishi lozim);
Bir qator uzatish tezliklarini tizimlashtirish va PDH chegarasida davom ettirish (PDHda
xar birining standart tezligi 64 kbit/s ga teng boʼlgan, 3 ta: Аmerika, Yaponiya, Yevropa
ierarxiyasi mavjud edi. Optik tolaga oʼtgandan keyin barcha tizimlar birlashtirildi va
barcha triblar STM-1 deb ataldi).
SDH tizimining 1- satxida : STM-1
2- satxida: STM-4 = STM-1 * 4
3- satxida: STM-16 = STM-4 * 4
4- satxida: STM-64 = STM-16 * 4
SDH tizimlarini vujudga keltirish orqali barcha berilgan triblarni (komponent
signallarni), xar qanday SDH tizimlariga oʼtishda Аmerika, Yaponiya, Yevropa
standartlariga birlashtirishni (E1 ….. EN) qarab chiqadi. 4. Virtual konteynerlar asosida
“bir-birini ichiga joylashtirish” texnologiyasini qoʼllash.
5. SDH tizimlarini qayta ishlashdan oldin optik muxitda uzatishni qoʼllash belgilangan va
SDH uchun birlamchi standart tezlik 155 Mbit/s ga teng (barcha zarur narsalar
konteynerda joylashadi).
E’TIBORINGIZ UCHUN RAHMAT
http://fayllar.org
Download