Republlic of the Philippines Department of Education Region VIII DR. V. ORESTES ROMUALDEZ EDUCATIONAL FOUNDATION, INC. SENIOR HIGH SCHOOL DEPARTMENT Tacloban, City MODYUL SA KOMUNIKASYON AT PANANALIKSIK SA WIKA AT KULTURANG FILIPINO. Unang Kabanata IKAPITONG PAKSA: ANG WIKA: KALIGIRANG KASAYSAYAN NG WIKANG FILIPINO I. Pangkalahatang Ideya: Sa araling ito ay malalaman ang kaligirang pangkasaysayan ng wikang Filipino. II. Mga Layunin ng Pagkatuto: Nailalahad ang kaligirang pangkasaysayan ng wika sa Pilipinas sa mga nagdaang panahon. Naipapaliwanag ang mahahalagang pangyayari na nagtulay para sa pagkakaroon ng pambansang wika. Nakikilala ang kahalagahan ng pagkakaroon ng wikang pambansa sa pagtataguyod ng pambansang pagkakaisa. III. Balangkas ng Nilalaman: Basahin at unawaing mabuti ang lahat ng mga impormasyon sa araling ito. PAGTUKLAS: Ang sinaunang Pilipinas ay mayroon ng mga umiiral na mga wika na ginagmit n gating mga ninuno sa kanilang mga gawain na may malaking gampanin upang mabuhay. Hindi sa atin kaila na ng ating bansa ay mayroong makulay na kasaysayan ganoon din sa usaping pangwika. Mayroon din itong makulay na kwento sa bawat pag-agos ng panahon. Nagkaroon ng malaking implikasyon at epekto ang mga ito sa aspeto ng paglago ng wika n gating bansa. PALAWAKIN ANG KAALAMAN: Ang sinaunang Pilipinas ay tumutukoy sa panahon ng kung saan ang bansa ay wala pang konsepto ng pagkanasyon at pagkabansa. Ito rin ang panahon na kanya-kanya ang pamumuhay ng mga tao batay sa kanilang kinabibilangang pangkat. Sa pagkakahiwa-hiwalay nito, iba-iba ang mga umiiral na kultura, sistema ng pamumuhay at paniniwala at higit lalo sa wika. Ang umiiral na dibersidad ng wika sa kapuluan ng bansa noon ay nabigyang buhay sa mga epiko at sinaunang uri ng literature na naunang nasa pasalitang anyo at nagkaroon ng sistema ng pagsulat. PANAHON NG KATUTUBO: Sa panahong ito ay may sarili ng sining at panitikan ang mga Pilipino bago dumating ang mga kastila. May sariling pamahalaan at barangay, batas at sining, panitikan at mga wika ang mga ktutubo. Ang sinaunang sistema ng pagsulat na tinatawag na baybayin. Ito ay sinasabing halaw sa paraang bramic ng India na nakarating sa bansa ng ika-16 siglo. Ginamit n gating mga ninuno ang mga dahon, kahoy, bato at mga dingding ng kweba at ilang metal upang ukitin upang maitatak ang kanilang kwento na nakatulong sa atin na maunawaan ang ating pinagmulan. Subalit ang mga ito ay sinunog ng mga mananakop sa kadahilanang ito raw ay gawa ng diyablo. Hindi nakapagiwan ang ating mga ninuno na magpapakilala sa atin sa BAYBAYIN na ang ibig sabihin sa ingles ay to spell. PANAHON NG KASTILA Pagpapalaganap ng Relihiyong Katolika Apostolika Romano ang naging pinakalayunin nila. Sa kanilang pagnanais na mapasakamay na ganap ang Pilipinas ay ipinadala ang iba’t ibang orden upang pag-aralan ang wika ng Pilipinas at ito ay ang mga Rekoleto, Agustino, Heswita, Pransiskano, Dominiko. Dahilan upang magkaroon tayo ng suliranin sa pagkilala ng ating tunay na pagkakilanlan bilang isang lahi. Illustrado – ito ang tawag sa mga taong nakapag-aral ng wikang kastila. Ngunit hindi masyadong itinuon ang pagtuturo ng wikang kastila upang manatiling mangmang ang mga katutubo. Indio – naman ang tawag sa mga hindi nakapag-aral ng wikang kastila. Sa paglipas ng panahon, nagkawatak-watak ang mga katutubo at maghimagsik laban sa mga kastila sa tulong ng mga ilang namuno. PANAHON NG REBOLUSYON Sa panahon ng rebolusyon, mahalaga ang naging gampanin ng wika. Gumamit ng mga lihim na paraan ng komunikasyon ang mga katutubo. Koda – ang naging paraan ng kanilang pakikipagkomunikasyon. Ito ang ginamit ng mga kasapi ng kilusang ito upang isulong ang kanilang layunin at interes. Naitatag ang KKK kung saan ang mga artikulo ay ginamitan ng kapangyarihang lokal na wika – ang tagalog. Sa panahong ito ay lumutang ang kaisipang “Isang bansa, Isang diwa” na may layuning ipaglaban ang wikang katutubo. Naitatag sa panahong ito ang Konstitusyon ng Biak na Bato noong Nobyermbre, 1897 – kung saan ay ginawang opisyal na wika ang tagalong ngunit hindi wikang pambansa. PANAHON NG AMERIKANO: Sa panahong ito ay hindi pa rin ganap na malaya ang mga Pilipino sa pagsulat ng kanilang mga naisin. Bagama’t nakalaya tayo sa mga kastila ang wikang tagalog sa panahong ito ay nalagay pa rin sa alanganin. Batas Sedisyon – ang nag-uutos sa mga Pilipino na hindi paggamit ng wikang tagalog sa anomang uri ng pagsulat sapagkat nangangahulugang ito ng pagpapaalab ng damdaming makabayan laban sa mga Amerikano. Sa pamumuno ng mga sundalong amerikano sa pangunguna ni Almirante Dewey- ipinag-utos ang paggamit ng wikang ingles bilang wikang panturo at pantalastasan. Nabago ang sistema ng edukasyon sa panahong ito. Ipinatupad ni George Butt - Kalihim ng Edukasyon, ang paggamit ng wikang bernakular sa unang apat na taon. Sa dahilang, marami sa mga Pilipino ang nahihirapan gumamit ng wikang ingles bilang wikang pantalastasan sa loob ng tahanan. Di naglaom, sa parehong panahon at sa ilalim ng Batas Komonwelt bilang 184 ay opisyal na nalikha ang SURIAN NG WIKANG PAMBANSA – layunin nito ang magsasaliksik ng mga wika ng bansa. At sa ilalim ng Kautusang Tagapagpaganap bilang 134 – Napili ang wikang Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa sa pangunguna ni Pangulong Manuel L. Quezon. PANAHON NG HAPONES Ang panahong ito sa kasaysayan ng bansa at panitikan ay tinaguriang “Gintong Panahon o Ginintuang Panahon” ang panahon ng hapones sapagkat higit na mas malaya ang mga Pilipino sa pagsulat ng panitikan at pagsanib ng kultura, kaugalian at paniniwalang pilipino. Ginawang opisyal na wika ang tagalog at nihonggo sa ilalim ng Ordinansa Militar Bilang 13. Naitatag ang KALIBAPI (Kapisanan sa Paglilingkod sa Bagong Pilipinas) ay isang partidong pampolitika na nagsilbi at nag-iisang umiiral na partido sa Pilipinas. Ito ay nilayong maging bersiyong Pilipino ng partidong Taisei Yokusankai ng pamahalaan ng Hapon. Ito ay binuo ng Komisyong Tagapagpaganap ng Pilipinas sa ilalim ni Jorge Vargas. Ito ay nilikha alinsunod sa Proklamasyon bilang 109 ng Komisyong Tagapagpaganap ng Pilipinas noong 8 Disyembre 1942. Ang KALIBAPI 1942 (Kapisanan sa Panglilingkod sa Bagong Pilipinas) ay naging makinarya sa propaganda ng mga Hapones upang makuha ang simpatya at pakikiisa ng mga Pilipino. Nang lumaon ito ay itinatag na isang partido pampolitika. Binuwag ang lahat ng mga lapiang pampolitika at tanging KALIBAPI lamang ang partidong pampolitika na pinahihintulutang umiral ng mga Hapones. Sa usaping pangwika sa panahong ito ay namayapag ang mga Pilipino linggwista at manunula tulad nina; Lope K. Santos, Carlos Ronquillo, Jose N. Sevilla, Guillermo Estrella Tolentino at Jose Villa Panganiban – ang pangkat nila ang nagturo ng mga wikain ng Pilipinas sa mga hapones. Samantala, itinuro ni J.V Panganiban ang mga wikang di-tagalog gamit ang kaniyang aklat na “A Shorcut to a National Language”. PANAHON NG PAGSASARILI Sa panahong ito, bagama’t lumaya tayo, ang ating wika ay nabalot pa rin ng politika sa kung alin sa atin mga wika ang gagawing wikang pambansa. Taong 1959 - Kautusang Pangkagawaran blg. 7; Ang wikang pambasang TAGALOG ay naging PILIPINO. Sa pangunguna ni “JOSE B. ROMERO Kalihim ng Edukasyon. Taong 1963 - Lahat ng SERTIPIKO at DIPLOMA sa pagtatapos ayon kay ALEJANDRO ROCES ay ipinalimbag sa wikang PILIPINO at ipinag-utos na awitin ang PAMBANSANG AWIT sa titik nitong PILIPINO s autos ng Pang. Diosdado Macapagal Taong 1967 -Kautusang Tagapagpaganap Blg. 96 ; Lahat ng GUSALI, EDIPISYO at TANGGAPAN ay nakapangalan sa PILIPINO. Taong 1968 - Memorandum Sirkular Blg. 172; Naguutos na ang mga ULONG –LIHAM ng mga Tanggapan ng Pamahalaan ay PILIPINO. Taong 1969 -Kautusang Tagapagpaganap Blg. 187 at Pang. Ferdinand Marcos. Ipinag-utos na lahat ng KAWANIHAN, KAGAWARAN, TANGGAPAN at ibang sangay ay gagamit ng PILIPINO bilang KOMUNIKASYON at TRANSAKSIYON. Taong 1974 - Kautusang Pangkagawaran Blg. 25 - Panuntunan sa pagpapatupad ng Patakarang Edukasyong Bilingguwal. Taong 1987 - Artikulo XIV Seksiyon 6- 9 - Nakasaad na ang Wikang PILIPINO ay magiging Wikang FILIPINO bilang wikang Pambansa ng Pilipinas. Taong 2003 - Executive Order No. 210 , sa utos ng Pang. Gloria Macapagal Arroyo - Nag-aatas na pagbabalik sa MONOLINGGUWAL na wikang panturo- ang INGLES sa halip na FILIPINO. Taong 2013 – ay patuloy ang pagpapalaganap ng wikang pambansa at pagpapayaman sa ating mga wika kaagapay ng SWP. IBAHAGI ANG NATUTUNAN Panuto: Bigyan ng paliwanag ang mga katanungan sa ibaba. 1. Bilang isang mag-aaral, ano-ano ang maaari mong gawin upang makatulong sa pagsulong ng wikang Filipino? 2. Kung ikaw ay bibigyan ng pagkakataong maging Lider ng ating bansang Pilipinas, anong mga proyekto o batas ang iyong paiiralin upang maisulong ang paggamit at pagpapalago ng wikang Filipino? PAGYAMANIN ANG KAALAMAN: *Bilang ebalwasyon sa nasabing paksa ay magkakaroon ng pagtataya upang matasa ang natutunan. Mangyaring sumangguni sa mga susunod na anunsiyo. * Paunawa: Ang mga impormasyon sa modyul na ito ay pawang hiram at dumaan sa isang pananaliksik at batay na rin sa impormasyong nalalaman ng lumimbag. Sa tulong ng mga sanggunian, walang anomang intensyon na lumabag sa karapatang-ari ng mga pinaghanguan ng mga inilahad na impormasyon. Gayundin sa mga larawang ginamit. Inihanda ni: Jamed N. Lorica, LPT Guro sa Asignatura Reperensya: Komunikasyon at Pananaliksik sa Wika at Kulturang Filipino Andrew John C. Baronda JFS Publishing, Services https://pinoypanitik.weebly.com/panahon-ng-katutubo.html