I STILL
REMEMBER
YOU
GROUP 3
CANDID PHOTOGRAPHY
Ako si Geo, isang guro na kasalukyang nagtuturo sa paaralan ng biñan.
Noong ako ay highschool pa lamang, ako ay kilala bilang isang basagulero;
bully at isang lalaki na kahit sino mang babae ay hindi gugustuhin na
makasama ako. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, nag bago ang aking
buhay. Ito ay nag simula noong makilala ko si Princess, si Princess ay aking
kaklase, isa siyang mabutingtao, lagi ko siyang pinagtitripan, hanggang sa
hindi ko inaasahan, unti unti nako nahuhulog sa kanya. Pagibig nga ba ito?
Bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko siya at dahil sa hindi
mapaliwanag na pagtingin ko sa kanya, naglakas loob ako, niligawan ko siya,
at hindi nag tagal, naging magkasintahan na kami. Si juana ay ang babaeng
nakapag pabago ng aking buhay, siya ang kauna unahang babae na aking
sineryoso at natitiyak ko na magiging maganda ang kinabukasan ko sa kanya.
Maraming pagsubok ang aming pinagdaanan ngunit ang lahat ng ito ay aming
nalagpasan. Sinubok kami ng tadhana, binigyan niya kami ng mga hamon sa buhay,
ngunit lahat ng ito ay amin ding napagtagumpayan. Makalipas ang tatlong taon
naming pagsasama, dumating ang problemang hindi namin inaasahan. palaging nag
daramdam ang aking kasintahan na sa tuwing gigising siya ay masakit ang kaniyang
ulo, palagi rin siyang nagsusuka kung kaya mas pinabuti namin na dalhin na lamang
siya sa doktor upang malaman namin kung ano nga ba ang kaniyang kalagayan. napag
alaman namin na aking honeybunch ay may malalang tumor sa kanyang utak hindi ito
kayang gamutin dito sa pinas. kahit masakit para sa akin, hinayaan kong dalhin si
Princess ng kaniyang mga magulang sa ibang bansa upang ipagamot ang kaniyang
malubhang sakit.
Maraming buwan na ang lumipas, ngunit wala pa rin akong balitang naririnig
tungkol sa kanya. Hanggang sa isang araw, nakatanggap ako ng mensahe, biglang
huminto ang aking mundo ko... "wala na siya, geo. wala na ang anak ko". labis ang
sakit na aking nadama. hindi ko alam kung kakayanin ko ba pang mabuhay ngayong
wala na siya, ni hindi manlang ako nagkaroon ng pagkakataon na makita siya
sapagkat doon na rin siya naisipang ilibing sa ibang bansa. Sobrang sakit para sa
akin na yung taong pinakamamahal mo ay mawawala na lamang sa iyo ng parang
bula. Grabe talaga, tadhana nga naman oh! walang tigil ang luha ko ng malaman ko
na wala na siya. Hanggang ngayong kasalukuyan, hindi pa rin siya maalis sa aking
isipan. dala dala ko pa rin ang mga alala niyang nagbibibigay sa akin ng pinag
halong sayo at kalungkutan.
Sa lahat ng ito, aking napagtanto, Mahalin at alagaan mo ang mga taong nasa
paligid mo lalo na ang mga pinakamamahal natin dahil hindi natin alam kung
hanggang saan o hanggang kailan natin sila makakasama. kaya naman sa aking
minamahal, sana ay masaya ka kung nasaan ka man ngayon. Alam ko na ginagabayan
moko, hinding hindi kita makakalimutan, lalo na ang kaisa isang larawan natin na
nagsisilbing kong alaala at lakas upang mag patuloy sa mga hamon ng buhay.
Hanggang dito na lang
-Geo