1. Sinulog Festival ( Cebu )
Ang salitang Sinulog ay nagmula sa salitang Cebuano na may ibig sabihin na,
"tulad ng agos ng tubig." Itinutukoy dito ang sulong-urong na lakdaw padyak
ng sayaw ng Sinulog. Ang mga mananayaw ay kadalasang sumasayaw ng
pasulong at paurong kasabay sa tiyempo ng tambol.
Sumisiklab ang Lungsod Cebu, Cebu tuwing Enero dahil sa pagdiriwang ng
Sinulog. Gaya ng Ati-atihan, ang Sinulog ay tinatampukan ng sagradong
imahen ng Santo Niño, at sa himig ng “Pit Señor! Hala, Bira!” ay yayanigin ng
tambol, palakpak, at hiyawan ng mga tao ang buong lungsod. Ang Sinulog ay
binubuo ng halos isang buwan na paggunita sa mahal na patron ng mga
Sebwano, at kabilang dito ang Sinulog Bazaar, ang timpalak Sinulog, ang
sining at pangkulturang pagtatanghal, prusisyon, ang parada doon sa Ilog
Mactan, ang Reyna ng Sinulog, at ang makukulay na kuwitis na pinasasabog
sa himpapawid.
Bago pa man dumating ang mga Kastila, ang Sinulog ay sinasayaw na ng mga
Filipino sa Cebu sa kanilang pagbibigay-bunyi sa kanilang mga anito. Noong
dumating Ferdinand Magellan sa Cebu noong 1521, si Rajah Humabon,
kasama ang kaniyang asawa na si Amihan gayun din ang mga 800 mga
katutubo ang ninais na mabinyagan bilang Katoliko. Ibinigay ni Magellan ang
imahen ni Santo Niño sa asawa ni Rajah Humabon at pinangalanang Juana.
Ang pangyayaring ito ay hindi lamang nagpakilala kay Santo Niño sa mga tagaCebu kundi ito din ay naging isang napakahalagang karanasan: ang
representasyon ni Reyna Juana, hawak ang imahen ni Santo Niño na
binabasbasan ang kanilang mga tauhan upang mailayo sila sa sakit at
masamang espiritu at maging importanteng bahagi ng sayaw ng Sinulog.
Noong dumating si Miguel Lopez de Legazpi at ang kaniyang mga tauhan sa
Cebu noong 1565, isa sa mga sundalo ang nakatuklas ng isang kahon na may
imahen ni Santo Niño. Ito ay napapaligiran ng bulaklak at mga pigurin ng mga
anito. Ayon sa mga mananalaysay, ang mga pagbabago, mula sa pagsayaw ng
Sinulog, sa pagsamba sa mga anito hanggang sa pagbubunyi kay Santo Niño
ay naganap sa loob ng 44 na taon sa pagitan ng pagdating ni Magellan at
Legazpi.
Idineklara ng Augustinian order na ang naturang imahen ay milagroso at
itinatag nila ang simbahan kung saan ito nadiskubre. Ipinangalan ito na San
Agustin Church hanggang pinalitan ito sa Basilica Minore del Santo Niño.
Ang debosyon sa Santo Niño ay tumagal at sumulong sa kultura ng Pilipinas
sa pagdaan ng mga siglo lalo na sa rehiyon ng Visayas. Ang mga pilgrimo ay
naglalakbay taon-taon sa Basilica upang makilahok sa prusisyon at sa
kapistahan. Noong 1980, ang lokal na pamahalaan ng Cebu ay nangasiwa sa
pagsasaayos ng Sinulog festival. Ang direktor noon ng Ministry of Sports and
Youth Development na si David S. Odilao, Jr., ay nagtatag ng grupo ng mga
estudyante at tinuruan sila ng sayaw ng Sinulog kasabay sa tiyempo ng tambol
at pinagsuot ng moro-moro costumes upang makilahok sa pinakaunang
parada ng Sinulog. Sa tagumpay ng pinakaunang kapistahan, ang event na ito
ay isinagawa kada-taon.
Ang iba pang bersyon ng Sinulog ay makikita sa iba't-ibnag parte ng Cebu.
Dahil sa commercialization ng pistang ito, ang Cebu ay ang nangungunang
destinasyon ng mga turista tuwing buwan ng Enero sa Pilipinas.
2. Dinagyang Festival ( Ilo-ilo )
Ang Dinagyang Festival ay isang relihiyoso at kultural na pagdiriwang na
ginaganap sa lungsod ng Iloilo tuwing ikatlong linggo ng Enero o pagkatapos
ng Sinulog sa Cebu at Ati-Atihan sa Aklan. Ginagawa ito bilang pagdiriwang sa
pista ng Santo Niño at para na rin sa pagdating ng mga Malay sa Panay na
nagdala ng ita sa lugar. Simula ng ito ay gawing taunang selebrasyon, marami
ang nakapansin sa pagdiriwang at nabigyan ito ng National Commission for
the Culture and the Arts ng karangalan bilang Festival of Excellent Folk
Choreography.
Naging tradisyon ang Dinagyang matapos ipakilala ni Padre Ambrosio
Galindez, isang pari sa parokya, ang debosyon sa Santo Niño noong 1967.
Noong 1968, isang replica ng orihinal na imahen ng Santo Niño de Cebu ang
dinala sa Iloilo ni Padre Sulpicio Enderez bilang isang regalo sa parokya ng San
Jose. Ang mga miyembro ng simbahan, na pinangunahan ng Confradia del
Santo Niño de Cebu ng Iloilo, ay nagtulung-tulong upang mabigyan ang imahe
ng patron, kaya pumarada ang mga ito mula sa mga kalsada hanggang sa
paliparan ng Iloilo. Noong una, ang pagdiriwang ay ginagawa lamang sa loob
ng simbahan ngunit nang maglaon ay dinala na ito sa labas. Napagkasunduan
ng Confradia na itulad ang selebrasyon sa Ati-Atihan ng Ibajay, Aklan, kung
saan ang mga kalahok sa selebrasyon ay nagsasayaw sa daan habang ang
kanilang mga katawan ay mayroong uling.
3. Kadayawan Festival ( Davao )
Ang Pista ng Kadayawan sa Dabaw ay isang linggong selebrasyon ng
pasasalamat para sa masaganang ani. Ito ay ipinagdiriwang tuwing ikatlong
linggo ng Agosto sa Lungsod ng Davao.
Ang salitang “Kadayawan” ay nagmula sa katutubong salitang “dayao” na ang
ibig sabihin ay “madayaw” – isang ekspresyon na ginagamit din upang
ipaliwanag ang mga bagay na mahalaga, maganda, mabuti at kapakipakinabang. Sa Mandaya, ito ay tumutukoy sa isang magandang bagay na
nagdadala ng suwerte.
Noong dekada 70s, pinangunahan ni Mayor Elias B. Lopez ang pista ng mga
tribo sa lalawigan. Ang mga kinatawan ng mga grupong Bagobo, Manobo,
Mansaka at Mandaya, mga Muslim at iba pa, ay nagtitipon sa kapatagan
upang mag-alay ng mga sayaw at ritwal ng pasasalamat. Maraming
mamamayan ng lungsod at turista ang dumadayo upang masaksihan ang
mayaman at makahulugang kultura ng mga katutubo.
Noong unang bahagi ng dekada 80s, dahil sa mga isyung pangkapayapaan, ay
natigil ang pagdiriwang ng pista. Ito ay muling ipinagpatuloy noong 1986 dahil
sa programa ng gobyerno na “Unlad Proyekto Davao”, na naglayong pagisahing muli ang mga Davaoeño matapos ang Martial Law. Ang pista ay
nakilala sa tawag na “Apo Duwaling Festival”. Ito ay naglayong itaguyod ang
Davao bilang isang payapa at maayos na lungsod.
Ang “Apo Duwaling” ay mula sa mga salitang Bundok Apo, ang pinakamataas
na bundok sa bansa, durian, ang hari ng mga prutas, at waling-waling, ang
reyna ng mga orkidyas – mga sagisag ng yaman ng Davao. Sa unang
pagdiriwang ng “Apo Duwaling” naganap ang ‘’Agro-Industrial Trade Fair’’, na
nagpakita ng mga orkidyas, bulaklak, prutas at mga lokal na produkto ng
Davao
Noong 1988, sa pamumuno ni Mayor Rodrigo Duterte, ang “Apo Duwaling” ay
pinalitan ng “Kadayawan” na siyang magpapakita ng yaman ng Davao sa mga
bulaklak, prutas, at kultura. Ngayon, ang Kadayawan ay tumutukoy din sa
pista na sumasalamin sa katutubo at etnikong selebrasyon. Pinahahalagahan
din nito ang husay ng mga Davaoeño sa sining biswal at literatura.
Noong 1995, pinangunahan ng Mindanao Federation of Cutflowers and Plant
Growers, Inc, (MINFED) ang ika-sampung Pista ng Kadayawan sa Dabaw.
Naging pananaw ng MINFED ang paglago ng industriya ng bulaklak at prutas
sa lungsod. Ang ika labing-isang Pista ng Kadayawan sa Dabaw ay nagbigaypansin naman sa pagsulong ng lungsod bilang isang tourist destination at
daan para sa Brunei Darusallam, Indonesia, Malaysia and Philippines - East
Asean Growth Area (BIMP-EAGA).
4. Higantes Festival ( Rizal )
Ang Higantes Festival na kilala rin sa tawag na Pista ni San Clemente ay
ipinagdiriwang tuwing ika-23 ng Nobyembre sa Angono, Rizal. Ito ang
pinakamalaking pagdiriwang para kay San Clemente, patron ng mga
mangingisda. Ang imahen ng santo ay binibitbit ng mga lalaking deboto
habang nagpuprusisyon kasabay ang mga “pahadores”, (mga deboto na
nakadamit ng makukulay na kasuotan o ng kasuotan ng mga mangingisda,
sapatos na yari sa kahoy at may bitbit na sagwan, lambat at iba pang gamit sa
pangingisda) at mga “higantes” (mga higanteng gawa sa papel na may taas na
umaabot sa sampu hanggang labindalawang talampakan.) Nagtatapos ang
pagdiriwang sa isang prusisyon patungong Laguna de Bay hanggang maibalik
ang imahen ng santo sa parokya.Noong panahon ng mga Kastila, isang maliit
na hasyenda lamang ang Angono. Ipinagbawal ng mga may-ari ng hasyenda
ang pagkakaroon ng anumang pagdiriwang. Maliban sa gastos sa paghahanda
sa pagdiriwang, iniiwasan din ng mga hasyendero na magkaroon ng
pagdiriwang para sa mga paganong paniniwala. Ang pagdiriwang lamang para
kay San Clemente ang kanilang pinapayagan. Sinamantala ng mga
mamamayan ang pagkakataon kaya naghanda sila ng maraming pagkain,
nagsuot ng makukulay na damit, at nagdaos ng isang malaking prusisyon
kung saan kasama ang mga higante na gawa sa papel na kawangis ng
kanilang mga among Espanyol. Noon ay dalawa o tatlong higantes lamang ang
ginagawa bilang pagsimbulo sa mag-anak. Noong 1987, iminungkahi ni
Perdigon Vocalan na lahat ng barangay sa Angono ay dapat mayroong dalawa o
tatlong higantes na sisimbulo sa industriya o pagkakakilanlan ng mga ito.
Naipatupad ang mungkahing ito sa tulong ng Kagawaran ng Turismo.
5. Ati - atihan Festival ( Aklan )
Ipinagdiriwang tuwing ikalawa hanggang ikatlong linggo ng Enero kada taon
ang pista ng Ati-atihan sa Kalibo, Aklan, bilang pagdakila sa Santo Niño.
Nagpapahid ng uling sa mukha at katawan ang mga mananayaw, samantalang
patuloy ang ritmo ng tambol na waring nagsasagutan sa himig ng “Hala, Bira!”
Makikilahok ang buong bayan sa pista, magbabahaginan ng pagkain at
inumin, at isang linggong malalango ang mga lansangan. Hinango ang pista sa
maalamat na pagtatagpo ng mga katutubo at ng mga Kristiyanong
mananakop, at ang pagsamba sa Santo Niño na malimit hinihingan ng
milagro.
Ang selebrasyon ng Ati-atihan ay dinadagsa ng mga lokal at dayuhang
turista hanggang ngayon.
Noong ika-13 siglo (c.1212AD), ipinagbili ng isang grupo ng mga Ati ang isang
maliit na lupain sa mga Malay datus. Ang mga Ati ay ang mga orihinal na
naninirahan sa Panay Island. Sa sobrang katuwaan, ipinagbunyi nila ito sa
pamamagitan ng pagpinta sa kanilang mukha gamit ang uling upang maging
kahawig ang mga Ati.
Ang mga Ati ay kilala sa pagkakaroon nila ng maitim na balat at kulot
buhok, at ang salitang "Ati-atihan" ay may ibig sabihin na "Maging katulad
isang Ati." Ang kapistahang ito, tulad din ng Sinulog sa Cebu, ay itinuturing
"Ina ng mga Pista sa buong Pilipinas" kung saan ginaya ang selebrasyon na
sa ibang parte ng Pilipinas tulad sa:
na
ng
na
ito
Dinagyang sa Iloilo
Halaran sa Capiz
Binilirayan sa Antique
Maskarahan sa Bacolod
At sa iba pang barangay sa Aklan, Antique at Capiz.
Ang Ati-atihan dati ay isang pagan festival at ito ay unti-unting nagkaroonng
kahulugang pang-Kristiyano noong dumating ang mga misyonaryo. Sa ngayon,
ang ati-atihan ay ipinagdiriwang sa pagbibigay bunyi kay Santo Nino.
6. Masskara Festival ( Bacolod )
Ang MassKara Festival ay ipinagdiriwang sa Bacolod tuwing Oktubre. Kilala ito
bilang isa sa pinakamakulay na pagdiriwang sa buong Pilipinas.
Unang ginanap ang MassKara Festival bilang panghalili sa kinagawian nang
pagdiriwang sa Bacolod na kinatatampukan ng parada ng mga militar,
pagkilala sa ilang mga piling personalidad at mga programang musikal tuwing
anibersaryo nang pagkakatatag ng naturang lungsod. Nagsimula ito noong
panahon ng krisis sa naturang bayan.
Ang MassKara ay mayroong dalawang kahulugan. Una, ito ay resulta ng
pinagsamang Ingles na salitang “mass” na ang ibig sabihin ay “marami” at
Español na salitang “kara,” na nangangahulugan ng “mukha.” MassKara rin
ang lokal na tawag sa salitang “mask”, na itinuturing ngayong isang malaking
parte nang pagdiriwang.
Ang konsepto ng pagsasama ng mga salitang “mass” at “kara” ay nagmula sa
dating pangulo ng Asosasyong Pang-sining ng Bacolod na si Ely Santiago, na
sinuportahan naman ng dating tagapangasiwa sa turismo ng lungsod na si
Romeo Geocadin at dating puno ng Kagawaran ng Turismo sa Negros
Occidental na si Atty. Evelio R. Leonardia. Mula sa isang konsepto ay
ipinagdiwang ang unang MassKara Festival noong 1981.
Makalipas ang tatlong taon, itinigil ang pagdiriwang ngunit dahil na rin sa
pagsisikap ni Leonarida, nakakalap ang lungsod ng suporta mula sa
pamahalaan at mga pribadong sektor upang maipagpatuloy ang pagdiriwang
taun-taon.
7. Moriones Festival ( Marinduque )
Ang Pista ng Moriones ay isa sa makukulay na pagdiriwang sa pulo ng
Marinduque. Ang Morion ay nangangahulugan “maskara”, na parte ng armor
ng Romano na ipinapantakip sa mukha noong panahong Medyibal. Ang
Moriones ay ang mga taong nakasuot ng maskara at nakagayak, na
nagmamartsa paikot sa bayan, sa loob ng pitong araw sa paghahanap kay
Longhino. Ang isang linggong pagdiriwang na ito ay nagsisimula sa Araw ng
Lunes Santo at nagtatapos sa Pasko ng Pagkabuhay.
Ayon sa alamat, si Longinus, isa sa mga sundalong bulag ang isang mata at
nakasaksi sa pagpapako ni Hesukristo ay ibinaon ang kaniyang espada sa
tagiliran ni Hesukristo upang matiyak na siya ay tunay na patay na.
Tumilamsik ang dugo sa matang hindi nakakakita ni Longinus at himalang ito
ay biglang gumaling at nakakita. Dahil dito, siya ay nagbalik-loob at naging
isang Kristiyano.
Hinabol ng mga sundalo si Longinus sa buong kabayanan hanggang siya ay
nahuli at hinarap sa isang aktor na tumayo bilang si Ponsyo Pilato. Ang iba ay
tumayo bilang mga Pariseo upang husgahan siya at noong Pasko ng
Pagkabuhay, si Longinus ay hinatulan sa kaniyang pagbabago ng relihiyon sa
pamamagitan ng pagpugot.
8. Pahiyas Festival ( Quezon City )
Ang Pahiyas ay isang makulay na pista na ipinagdiriwang tuwing ika-15 ng
Mayo sa Lucban, Quezon. Sa pamamagitan ng pistang ito, pinasasalamatan ng
mga magsasaka dahil sa kanilang masaganang ani ang kanilang patron na si
San Isidro Labrador. Ang selebrasyon kalimitan ay isinasagawa sa
pamamagitan ng isang prusisyon ng imahe ni san Isidro at ng parada. Lahat
ng mga bahay sa bayan ay napapalamutian ng kanilang sariling ani tulad ng
mga prutas, gulay, palay, bulaklak, dahon, 'pako' at 'kiping' na siyang
nagdadala ng isang makulay na kabuuan.
Ayon sa mga naitalang kasaysayan ng Lucban, ang piyesta ng San Isidro
Labrador ay naunang ipinagdiriwang ng mga Katagalugan na naninirahan sa
paanan ng Bundok Banahaw noong panahon ng pagpapalaganap ng
Kristiyanismo sa Lucban noong 1500. Ang mga mamamayan sa Lucban sa
panahong iyon ay nagdiriwang sa pamamagitan ng isang simpleng pag-aalay
sa mga Anito para sa kanilang masaganang ani.
Sa panahon ng ani, nakaugalian ng mga magsasaka na ipunin ang kanilang
ani sa loob ng kapilya ("Tuklong") kung saan sila nagtitipon-tipon at kumakain.
Matapos nito ay iinom sila ng tuba na nagmula sa katas ng bulaklak ng niyog,
buri o cabo negro (kaong). Naniniwala ang mga katutubo na sa pamamagitan
ng pagdiriwang ng ganitong kasiyahan ay magkakaroon silang muli ng
masaganang ani sa susunod na taon.
Nang maipatayo ang kauna-unahang simbahan, sa panahon ni Kapitan Lukas
Martin (1630) sa ilalim ng pamamahala ni Fr. Alfonso de San Miguel (1628),
naging mas hayag ang pagiging Kristiyano ng mga katutubo. Naging
matulungin ang mga katutubo sa Kura Paruko.
Pagsapit ng anihan, dinadala ng mga magsasaka ang kanilang mga napiling
produkto sa loob ng bago at mas malaking simbahan, kung saan naroon ang
kura upang basbasan ang mga ani bilang pasasalamat sa Panginoon. Bunga
nito, naging masagana ang kanilang ani sa mga sumunod na taon at ito ang
nagpatibay sa kanilang debosyon kay San Isidro Labrador bilang tagapagugnay sa Panginoon.
9. Panagbenga Festival ( Benguet )
Ang Pista ng Panagbenga o ang Pista ng mga Bulaklak ng Baguio (Ingles:
Panagbenga Festival, Baguio Flower Festival) ay ang taunang kapistahan sa
Lungsod Baguio na idinaraos sa buong buwan ng Pebrero. Ipinagmamalaki
dito ang kasaganahan ng mga bulaklak sa Baguio gayun din ang mayamang
kultura nila kung kaya't ito ay dinarayo taon-taon ng mga turista. Ang salitang
panagbenga ay may kahulugang, "panahon ng pagyabong, panahon ng
pamumulaklak". Tatak nito ang magarbong kaayusan ng bulaklak, sayawan sa
kalye, flower exhibit, paglilibot sa hardin, paligsahan ng pagayos ng bulaklak,
maningning na pagsabog ng mga paputok, at iba pa.
Noong taong 1995, ang abugadong si Damaso Bangaoet, Jr., ang dating
Direktor ng John Hay Management Corporation (JHMC) ay bumuo ng ideya na
magtatag ng isang kapistahan upang ipagmalaki ang masaganang bulaklak na
matatagpuan sa Baguio. Sumang-ayon naman si Victor A. Lim, Tagapamahala
ng Bases Conversion Development Authority (BCDA) at si Rogelio L. Singson.
Itinatag ang proyektong ito upang tulungan ang lungsod na maka-ahon muli
sa pagkakalugmok noong 1990 Luzon earthquake.
Sa pagutulungan ng iba't-ibang organisasyon tulad ng John Hay Poro Point
Development Corporation (JPDC), dating JHMC at mga boluntaryo na mahilig
sa bulaklak, nabuo ang Baguio Flower Festival (BFF). Bahagi ng kapistahang
ito ang pagbubunyi ng kasaysayan at kultura ng Lungsod Baguio at ng
Cordillera. Ang logo na puro sunflowers ay masterpiece ng isang estudyante
mula sa Baguio City National High School na nagngangalang Trisha Tibagin na
sumali sa Annual Camp John Hay Art Contest. Si Macario Fronda naman na
nagmula sa Saint Louis University ang nagsulat ng opisyal na himno na
kasabay ang tradisyonal na sayaw ng Ibaloi, ang Bendian dance.
Noong taong 1996, hinango ng flower festival ang Kankanaey na kung tawagin
ay Panagbenga. Ito ay may kahulugang panahon ng pagyabong, panahon ng
pamumulaklak na nilikha ni Ike Picpican, isang arkibista at kurado.
Ipinagdiwang ang unang linggo ng flower festival noong Pebrero 9-18, 1996 sa
komendasyon ng Resolution 007-1996. Mula noon, ang kaspitahang ito ay
naging pangunahing atraksyon ng Lungsod Baguio na dinadayo ng libo-libong
mga lokal at dayuhang turista upang matunghayan ang magarbong mga floral
floats at street-dancing parade.
Noong 2001, ang dating isang linggong selebrasyon ay naging isang buong
buwan na pista sa komendasyon ng Resolution 033-2001. Noong Hulyo 2002,
nabuo ang Baguio Flower Festival Foundation, Inc. (BFFFI). Noong umupo si
Braulio Yaranon bilang alkalde ng lungsod, itinatag niya ang Baguio Flower
Festival Association (BFFA), at mula noon ang dalawang organisasyon na ito
ang punong namamahala na ng kapistahan.
10. Pintados Festival ( Leyte )
Ang Pista ng Pintados, o tinatawag ding Pista ng Pintados-Kasadyaan, ay isang
masayang pagdiriwang na tumatagal ng isang buwan, kung kailan din
ginaganap ang "Leyte Kasadyaan Festival of Festivals", ang "Pintados Festival
Ritual Dance Presentation" at ang "Pagrayhak Grand Parade". Ang mga
pagdiriwang ito ay sinasabing nagmula sa Pista ni Señor Santo Niño tuwing
ika-29 ng Hunyo. Ang mga taga-Leyte ay ipinagdiriwang ang nasabing pista sa
isang bukod-tangi at makulay na pamamaraan. Bihasa ang mga Bisaya sa
pagtatato, ang mga lalaki't babae ay mahilig magtato sa kanilang sarili.
Ipinapakita ng Pista ng Pintados ang mayamang kultura ng Leyte at Samar, sa
pamamagitan ng pagsasama-sama ng mga katutubong sayaw at musika. Ang
"Leyte Kasadyaan Festival of Festivals" naman ay nagpapakita ng bukodtanging kultura at makulay na kasaysayan ng probinsiya ng Leyte. Sinimulan
ni dating Gobernador Remedios Loreto-Petilla, ang pagdiriwang ay unang
ginanap noong ika-12 ng Mayo, 1996. Ang mga pista ay hindi laging ginaganap
tuwing ika-29 ng Hunyo dahil sa unang tatlong taon ay nangyari ito sa
magkaka-ibang petsa. Noong 1999 lamang ito opisyal na itinakda sa araw ng
Hunyo 29, ang Pista ni Señor Santo NIño de Leyte.
Ang kahulugan ng "Kasadyaan" sa dayalektong Bisaya ay katuwaan at
kasiyahan. Maraming pista ng munisipalidad ng Leyte ang nagsasama-sama sa
kabisera, sa Lungsod ng Tacloban, upang makiisa sa selebrasyon. Masisiglang
parada ng mga drama at sayaw ang nagaganap. Isang mahalagang papel ang
ginagampanan ng mga pistang ito, iyon ay upang mas mahikayat ang bawat
Leyteño na ipagmalaki at pahalagahan ang kanilang kultura. Bawat
munisipalidad ay gumagawa ng kanilang istorya ibabahagi sa pista tungkol sa
kanilang lokal na mga kuwento at alamat.
Noong 1668, dumating ang mga Espanyol sa Visayas at natagpuan nila ang
mga babae't lalaki na puno ng tato ang mga katawan, na tinawag nilang
"pintados". Gamit ng mga pintados ang matalas na bakal na pinaiinitan muna
sa apoy bago gawin ang pagtatato. Ang mga taong ito ay may sariling kultura,
mayaman sa mga pagdiriwang at pagsamba sa mga diyos tuwing masagana
ang ani.
Dinala ng mga misyonaryong Espanyol noong 1888 ang imahe ng batang
Jesus, na kilala bilang "El Capitan", sa Pilipinas. Maganda ang pinagmulan
nito kaya nakuha agad ang debosyon at pagsamba ng mga katutubo ng Leyte
sa Santo Niño.
Noong 1986, itinayo ang Pintados Foundation, Inc. ng mga negosyante at
mangangalakal sa Tacloban. Sinimulan nilang mag-organisa ng mga aktibidad
para sa pista ng lungsod na parangal kay Señor Santo Niño. Dito nagsimula
ang Pista ng Pintados, na unang ipinagdiwang noong Hunyo 29, 1987. Ngayon
ay tinatawag itong Pista ng Pinatados-Kasadyaan, na binansagang "Festival of
Festivals".
KAPISTAHAN SA LUZON
•
Panagbenga
Ito ay ginaganap taun-taun sa Baguio naipinagdiriwang sa buong buwan ng
Pebrero.Ito ay ipinagdiriwang dahil sa kasaganahanng mga bulaklak sa
Baguio.
•
Pahiyas
Isang makulay na pista na ipinagdiriwang tuwing ika-15 ngMayo sa Lucban,
Quezon."Sa pamamgitan ng pistang ito pinasasalamatan ang mga magsasaka
sa dahil sa kanilang masaganang ani ang kanilang patron na si "San Isidro
Labrador”
•
Carabao Festival
Sa Pulilan,Bulacan Idinaraos ito tuwing ika-14 ng Mayo sa bawat taon. Dahil
sa daming naitutulong ng kalabaw tinitiyak ng mga magsasaka na, araw-araw
aynapapakain at nabibigyan ng hustong pag-aalaga ang mga ito kapalitng
kanilang paglilingkod. Ayon sa mga Pulileno, ang carabao (esti)alay isang
pagdiriwang ng pasasalamat sa kanilang patron, si "San Isidro Labrador.
Bilang pagkilala, sa pagdaraos ng parada ay lumuluhod ang mga kalabaw sa
tuwing tatapat o bago tumapat sa simbahan.
.
•
Mango Festival
"Sa masaganang aning mga bungang mangga na mas kinilalang “sweetest and
most delicious mango world-wide” ay apat na araw ang ilulunsad na piyesta sa
lalawigan ng Zambales na tinaguriang Dinamulag 2015.
•
Ati-atihan Festival
Ipinagdiriwang tuwing ikalawahanggang ikatlong linggong /nero kadataon ang
pistang Ati"atihan sa Kalibo,Aklan, bilang pagdakila sa "Santo Nino.
Nagpapahid ng uling sa mukha at katawan ang mga mananayaw, samantalang
patuloy ang ritmong tambol nawari ng nagsasagutan sa himig ng Hala, Bira!
Makikilahokang buong bayan sa pista, magbabahagi na ng pagkain at inumin,
at isang linggong malalango ang mga lansangan. Hinango ang pista
samaalamat na pagtatagpong mga katutubo at ng mga Kristiyanong
mananakop, at ang pagsambasa "Santo Nino” na malimit hinihingan ng
milagro. Ang selebrasyon ng ati-atihan ay dinadagsa ng mga lokal at dayuhang
turista hanggang ngayon.
KAPISTAHAN SA VISAYAS
•
Sandugo
Ang "Sandugo ay ang tradisyunal na kasunduan na pinatutunayan ng pagiisang dugo. Ito ay higit na tumutukoy sa ginawang pag-iisang dugong
Kastilang si Miguel de Legazpi at Boholanong si Datu Sikatuna” noong Marso
16, 1565 sa Bohol upang selyuhan ang kanilang pagkakaibigan. Pinasok ni
Lopez de Legazpi ang kasunduan upang tiyakin maayos napakikitungo sa
kanilang mgakatutubo. Ito ang sinasabing unang kasunduang internasyonal
sa pagitan ng dalawang tao mula sa magkaibang lahi, ang Pilipino at Kastila.
•
Sinulog
"Sumisiklab ang Lungsod Cebu, Cebu tuwing Enero dahil sa pagdiriwang ng
Sinulog. Gaya ng Ati-atihan, ang Sinulog ay tinatampukan ng sagradong
imahenng Santo Nino, at sa himig ng “Pit Senyor! Hala, Bira! ay yayanigin ng
tambol, palakpak, at hiyawan ng mga tao ang buong lungsod. Ang Sinulog ay
binubuo ng halos isang buwan na paggunita sa mahal na patron ng mga
Sebwano, at kabilang dito ang Sinulog Bazaar, ang timpalak Sinulog, ang
sining at pangkulturang pagtatanghal, prusisyon, ang parade doon sa Ilog
Mactan, ang Reyna ng Sinulog, at ang makukulay na kuwitis na pinasasabog
sa himpapawid.
•
Mascara Festival
Unang ginanap ang Masskara Festival bilang panghalili sa kinagawian nang
pagdiriwang sa Bacolod na kinatatampukan ng parada ng mga militar,
pagkilala sa ilang mga piling personalidad at mga programang musikal tuwing
anibersaryo nang pagkakatatag ng naturang lungsod. Nagsimula ito noong
panahon ng krisis sa naturang bayan. Ang mga kalahok sa pagdiriwang na ito
ay nagsusuot ng makukulay na maskara. Nakangiti ang mga nasabingmaskara
na sumisimbulo ng ugali at pagkakakilanlan sa mga residente ng Bacolod
bilang lungsod ng mga ngiti.
•
Pintados de Pasi Festival
Ang Pintados de Pasi Festival ay taunang pagdiriwang na dinaraos tuwing
ikatlong linggo ng Marso sa probinsiya ng Iloilo. Itinaon ang kapistahan sa
petsa kung kailan naging siyudad ang Passi, Marso 14, 1998. Ang
selebrasyong ito ay sumasalamin sa mayamang kasaysayan ng Passi, Iloilo.
Pangunahing bahagi ng Pintado de Pasi Festival ang sayawan ng mga tao.
MGA PAGDIRIWANG NG MINDANAO