ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ
Ανδρέας Δουκάκος
Γακίδης Εμμανουήλ
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ (ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ)
Νικόλαος Καλογερόπουλος ήταν ο πρωθυπουργός
Υπουργός Εξωτερικών Αλέξανδρος Δουμπιώτης
ο γνωστός χειρούργος Γεώργιος Γαληνός,
Δημήτρης Καλογερόπουλος ήταν ο Υπουργός Οικονομικών,
Κωνσταντίνος Παπαδημάκης Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος
Παναγιώτης Καρυπίδης πρώην αντιπρόεδρος κυβέρνησης
Υποστράτηγος Αντώνης Βασιλακόπουλος Αρχηγός ΕΛΑΣ
Ο Νικολάϊ Ιβάνοφ υπ. Εξ. Ρωσίας
Ιβάν Πέτροβιτς Ρώσος Προέδρος
Άννα Αποστολάκη Γραμματέας πρωθυπουργού
Τζον Κασιμάτης φίλος του πρωθυπουργού και πρώην secret agent
Ερίκ Χέρμαν διευθυντής κλινικής Βρυξελλών
Χαβιέ Ντελακρουά επικεφαλής της οργάνωσης στην Ευρώπη
Κατερίνα Ιακωβίδου γραμματέας Αλέξανδρου Δουμπιώτη
Χανς Μάισνερ Γερμανός καγκελάριος
Μισέλ Σέζαρ Γάλλος πρόεδρος
Λεωνίδας Μάξιμος υπουργός Άμυνας
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Δολοφονία αντιπρόεδρου Καρυπίδη
2. Η συνάντηση στο Άγιο Όρος
3. Συνάντηση στο Παρίσι – προσφορά θέσης προέδρου
4. Πιέσεις ή από ένωση ή μυστική ελίτ (ανάπτυξη και μύηση) μυούμενος ψευδόμενος.
5. Παραίτηση ή δολοφονία Καλογεροπούλου
6. Τα νέα καθήκοντα (ως πρωθυπουργός)
7. Ρήξη με τον υπουργό οικονομικών
8. Η ψηφοφορία στην Βουλή
9. Η συμφωνία στην Μόσχα (με Ιβάν Πέτροβιτς)
10. Ε.Ε. συνοδός κορυφής και απειλές εξόδου από το κοινό νόμισμα
11. Επιστροφή στην συνοδό κορυφής - δημοψήφισμα
12. Ανακοίνωση αποφάσεων - συνέντευξη τύπου
13. Τύπωση εθνικού νομίσματος και τελική συμφωνία*
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι
φανταστικά, και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην
πραγματικότητα.
Ευχαριστίες
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την οικογένεια μου, τους φίλους και όλους τους γνωστούς για
την ενθάρρυνση και την στήριξη, ώστε να καταφέρω να γράψω και να τελειώσω, αυτην την
προσπάθεια συγγραφής του πρώτου μου μυθιστορήματος.
Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω την Writing Coach και συγγραφέα Μαρία Γούσιου για την
πολύτιμη βοήθεια της και τις συμβουλές της όλο αυτό το διάστημα. Καθώς και τον συγγραφέα
και έναν από τους πιο θετικούς ανθρώπους που γνωρίζω τον Στέφανο Ξενάκη.
Χωρίς την βοήθεια και την στήριξη όλων τους, αυτό το βιβλίο δεν είχε γίνει ποτέ.
Εύχομαι καλή ανάγνωσή σε όλους σας !
Μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα, αρκεί μόνο να το θελήσουμε πραγματικά !
Πρόλογος
Ο Νικόλαος Καλογερόπουλος ήταν ένας πολιτικός με μεγάλη εμπειρία στην πολιτική σκηνή.
Ήταν η δεύτερη θητεία του, στην θέση του πρωθυπουργού, με διακόσιους είκοσι βουλευτές,
και παρόλα αυτά, βίωνε μια από τις δυσκολότερες στιγμές στην καριέρα του. Η χώρα
βρισκόταν μεσούσης, της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης της σύγχρονης ιστορίας της. Ο
λαός βρισκόταν σε προφανή κόπωση καθώς η άσχημη οικονομική, και ψυχολογική κατάσταση
είχαν επηρεάσει αρνητικά την πλειοψηφία του πληθυσμού. Δεδομένου του υψηλού δημόσιου
χρέους, η Ελλάδα δεν μπορούσε πλέον να δανειστεί, από τις ξένες αγορές, όποτε κινδύνευε με
άτακτη χρεοκοπία. Οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες της ένωσης, του ζητούσαν εντόνως, να λάβει
επιπλέον σκληρά οικονομικά μετρά και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις κατά του λάου του, ώστε να
ανταπεξέλθει στην δύσκολη οικονομική πολιτική της ένωσης με απώτερο στόχο, την
διαφύλαξη του κοινού νομίσματος.
Απαιτούνταν η χώρα να δανειστεί, μεγάλο ποσό χρημάτων για να διευθετηθεί το δημόσιο
χρέος της, που είχε ήδη ξεπεράσει το 123% του ΑΕΠ, το έλλειμμα της, ήταν 14.6 % και η
ύφεση ήταν στο 9.8 % του ΑΕΠ.
Παρόλο που μπορούσε να μοιράζετε με κάποιον όλη αυτή την ευθύνη, μιας και ο γιος του
Δημήτρης Καλογερόπουλος, ήταν ο Υπουργός Οικονομικών, ο ίδιος ένιωθε το βάρος της
κατάστασης στους ώμους του. Ήθελε να αλλάξει πλέον την πολιτική του εντελώς! Διέκρινε
πως μόνο τώρα, θα είχε αυτή την ευκαιρία, και το σημείο που διάβαινε όντας στο τιμόνι της
κυβέρνησης, ήταν καθοριστικό.
Ένιωθε δυνατός για να κάνει την μεγάλη ανατροπή, ενάντια σε όλους και όλα. Χωρίς
προσωπικό συμφέρον. Με μόνο κριτήριο το καλό του λάου του, χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες,
δίχως να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Παράλληλα όμως, ένιωθε αδύναμος, με δεμένα τα χεριά, δεν του ήταν καθόλου εύκολο, είχε να
αντιμετωπίσει τις όποιες οικονομοτεχνικές δυσκολίες που θα προκύπταν, τις αναταράξεις
εντός του κόμματος αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης. Επιπλέον την αντιπολίτευση που
σχεδόν στο σύνολο της ήταν εξολοκλήρου “ταγμένη”, ως προς το να παρθούν τα νέα αντιλαϊκά
μετρά, και τα υπέρογκα δάνεια από τους ξένους εταίρους.
Όμως η μεγαλύτερη δυσκολία από όλες, ήταν οι προσωπικοί του «αόρατοί» εχθροί. Καθότι
οντάς για πολλά χρόνια, σχεδόν από της αρχή της καριέρα του μέλος μιας μυστικιστικής
ομάδας, μιας σέκτας επιφανών ανθρώπων. Είχε ορκιστεί, όπως και όλα τα άλλα μέλη, να
συντάσσεται με τους στόχους της ομάδας. Όποιοί και να ήταν αυτοί, άσχετα με το αν τον
έβρισκαν πάντοτε σύμφωνο ή όχι. Είχε πάρει τον όρκο της σιωπής, δεν μπορούσε να μιλήσει
πουθενά, και ακόμα αν το τολμούσε, τότε αυτό που είχε λάβει χώρα, πριν από πολλά χρόνια
και εξακολουθούσε να τον στοιχειώνει, αυτό που δεν το είχε πει ποτέ σε κανέναν, αυτό που
μόνο ο ίδιος, και κάποια άτομα από την μυστική ομάδα το γνώριζαν, θα έρχονταν στην
δημοσιότητα !
Έμπιστο πρόσωπο εκτός του υπουργού οικονομικών, ήταν και ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης ο
υπουργός εξωτερικών. Ο όποιος συμμετείχε από την ιδία θέση και στις δυο θητείες της. Νέος,
φιλόδοξος, και πολλές φορές αλτρουιστής. Ο Αλέξανδρος, είχε ως μοναδικό του στόχο, να
πάει την Ελλάδα μπροστά, με όποιο τίμημα. Αυτή η τόλμη του πάντα, τον γοήτευε και για αυτό
του ανέθεσε και έναν από τους πιο σημαντικούς και ενεργούς ρόλους μέσα στην κυβέρνηση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Καρυπίδης, βρίσκεται στο ακατάστατο γραφείο
του, στην βουλή των Ελλήνων. Μόλις ολοκλήρωσε την τηλεφωνική συνομιλία, που είχε με τον
πρωθυπουργό. Tου είπε ότι, θέλει να μιλήσουν από κοντά, για την αλλαγή στην οικονομική
πολιτική της κυβέρνησης, που θέλει να κάνει και ετοιμάζεται να αναχωρήσει για την οικία του.
Παίρνει το μπλε σακάκι του κουστουμιού του, που έστεκε επάνω στον καφέ δερμάτινο καναπέ,
δίπλα από την πόρτα του γραφείου του, και εξέρχεται.
Στο διάδρομο, επικρατούσε η απολυτή ησυχία. Προχωρώντας φτάνει στους ανελκυστήρες,
που οδηγούν στο υπόγειο παρκινγκ της βουλής, καθώς ανοίγουν οι μεταλλικές πόρτες,
συναντάει μια γνώριμη φιγούρα και κάνουν χειραψία.
-Καλησπέρα, τι κάνεις Λεωνίδα; Τέτοια ώρα ακόμα εδώ είστε; είπε γεμάτος απορία ο
Καρυπίδης…
-Καλά είμαι, ναι έπρεπε να τελειώσω κάτι, εσείς πως είστε;
-Καλά και εγώ !
-Είστε σίγουρος ; απάντησε με μια δόση ειρωνικού σχολιασμού.
-Τι εννοείται ;
Εκείνη την στιγμή νιώθει ξαφνικά, σαν ένα κύμα ρεύματος, να τον χτυπάει στην πλάτη και την
καρδιά. Ο άνδρας με τον οποίο μέχρι πριν από λίγο, συνομιλούσε, εξέρχεται βιαστικά, αφού
προηγουμένως είχε φορέσει γάντια μιας χρήσης, και είχε πατήσει το κουμπί, για το δεύτερο
υπόγειο της βουλής. Ο αντιπρόεδρος προσπαθεί απεγνωσμένα, να πάρει μια ανάσα, όμως ο
πόνος στο στήθος του είναι τόσο έντονος, που τον αναγκάζει να χάσει τις αισθήσεις του και να
πέσει στο πάτωμα, καθώς ο ανελκυστήρας έχει φτάσει στο δεύτερο υπόγειο και ανοίγουν οι
πόρτες. Εκείνη την ώρα, ένας από τους βουλευτές της κυβέρνησης, που έφευγε με το
ηλεκτρικό υπηρεσιακό όχημα σταματάει. Ανοίγει απότομα την πόρτα του οδηγού και τρέχοντας
οδηγείται στον ανελκυστήρα.
-Παναγιώτη ! Είσαι καλά ;
Μέτα από κάποια ώρα …
Στο
πρωθυπουργικό
γραφείο
του
Μέγαρο
Μαξίμου,
Ο
πρωθυπουργός
Νικόλαος
Καλογερόπουλος, κάθεται στην δερμάτινη αναπαυτική πολυθρόνα του, τον διακατείχε μια
ηρεμία καθώς διάβαζε κάποια από τα τελευταία έγγραφα της ημέρας, ο ξαφνικός ήχος του
τηλεφώνου του αποσπάει αμέσως την προσοχή. Η ώρα κόντευε μια μετά μεσάνυχτα, και
διαισθάνθηκε ότι αυτό το τηλεφώνημα, θα του προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση.
Στην άλλη γραμμή βρισκόταν ο διευθυντής του νοσοκομείου, στο οποίο είχε μεταφερθεί ο
Παναγιώτης Καρυπίδης νωρίτερα.
- κ. Πρωθυπουργέ, με συγχωρείται για το ακατάλληλο της ώρας, όμως έχει συμβεί κάτι το
τραγικό.
- Τι συνέβη ;
- Ο αντιπρόεδρος κ. Καρυπίδης έπαθε ανακοπή καρδιάς, κάναμε ότι μπορούσαμε, όμως …….
λυπάμαι !
- Πότε έγινε ; Τόσο ξαφνικά ; Πριν από λίγο μιλήσαμε στο τηλέφωνο ! Πραγματικά είναι τραγικό
! Σας ευχαριστώ κ. Διευθυντά !
Ο υπεύθυνος ασφάλειας της πύλης, μπαίνει από την κεντρική είσοδό του μεγάρου που
βρίσκεται στην Ηρώδου Αττικού 19. Στα χέρια του κρατάει σφιχτά έναν φάκελο, επάνω του
αναφέρει: «άκρως εμπιστευτικό να παραδοθεί αποκλειστικά στον ίδιο τον κ. Καλογερόπουλο».
Διασχίζει με γοργό διασκελισμό όλο τον κεντρικό διάδρομο, περπατώντας επάνω στο φρέσκο
γυαλισμένο γρανιτένιο δάπεδο, που αποτελείται από ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο γεμάτο
από ασπρόμαυρους ρόμβους.
Φτάνει την άσπρη σκάλα που είναι ντυμένη με την χαρακτηριστική κόκκινη μοκέτα στο κέντρο
της, και οδηγεί στο επάνω όροφο, όπου βρίσκεται και το γραφείο του πρωθυπουργού.
Φτάνοντας στον επάνω όροφο μπαίνει στην πρώτη πόρτα αριστερά, και στην συνέχεια
διασχίζει το διάδρομο που βρίσκεται μπροστά του. Σταματάει στην δεύτερη πόρτα δεξιά και
χτυπάει.
Η Άννα Αποστολάκη αρχειοθετεί κάποια από τα έγγραφα της ημέρας και ετοιμάζεται να δει το
αυριανό πρόγραμμα του πρωθυπουργού για μια ακόμα φορά. Είναι εδώ και αρκετά χρόνια η
ιδιαίτερα γραμματέας του πρωθυπουργού, από τότε που ο ίδιος ήταν για πρώτη φορά
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μελαχροινή, μετρίου αναστήματος, έχοντας πάντα
τα μαλλιά της πιασμένα, σοβαρή, με συντηρητικό ντύσιμο πάντοτε. Απόφοιτος πολίτικων
επιστημών του Αριστοτέλειου πανεπιστήμιου. Ήταν λίγο πιο κάτω από την πέμπτη δεκαετία
της ζωής της. Παντρεμένη και μητέρα δυο κοριτσιών στην εφηβεία.
-Ναι, παρακαλώ.
-Καλησπέρα σας, έχει φτάσει αυτός ο φάκελος για τον κ. Πρωθυπουργό είναι επείγον μου
είπαν.
-Ωραία, αφήστε τον εδώ θα τον παραδώσω.
Μέτα από λίγα λεπτά ακούγονται δυο κοφτά χτυπήματα στην βαριά καφέ δρύινη πόρτα του
πρωθυπουργικού γραφείου…
- Παρακαλώ !
- Συγνώμη που διακόπτω, κ. Πρωθυπουργέ, αλλά μόλις άφησαν αυτόν τον φάκελο, στην
είσοδο πριν από λίγο και είναι εμπιστευτικός, μάλιστα είπαν ότι είναι επείγον.
- Σε ευχαριστώ πολύ Άννα! Θέλω να ετοιμάσεις μια δήλωση για τον τύπο, μόλις ενημερώθηκα
ότι πριν από λίγο, πέθανε από ανακοπή ο κ. Αντιπρόεδρος !
- Λυπάμαι πολύ, είναι μεγάλη απώλεια !!!
- Όντως, χάθηκε ένας μεγάλος πολιτικός και φίλος. Θα περιμένω το κείμενο για να το
ανακοινώσουμε.
- Μάλιστα, κ. Πρωθυπουργέ θα το ετοιμάσω αμέσως !
Στο γραφείο του έστεκε, ο φάκελος που είχε φέρει η γραμματέας του, δίπλα από την
φωτογραφία του, γιου του από την ορκωμοσία της κυβέρνησης.
Ο φάκελος, ήταν μικρός, λευκός με ένα υδατογράφημα, τα δυο ανάγλυφα γράμματα ξεχώριζαν
J. D., η τελευταία φορά που τα είχε ξαναδεί, ήταν το βράδυ των εκλογών, πριν ξεσπάσει η
οικονομική κρίση πριν από περίπου τρία χρόνια.
Τα αρχικά που είχε από έξω, ανήκαν σε έναν μεγάλο Ευρωπαίο επιχειρηματία, που κατείχε,
πολύ σημαντική θέση στην μυστική ομάδα. Τον άνοιξε με μεγάλη διστακτικότητα, και καθώς το
διάβασε αντίκρισε αυτό που φοβόταν.
“Εάν κάνεις πράξη όσα σκέφτεσαι, τότε θα χάσεις και όσα αγαπάς !”
Αμέσως αισθάνθηκε πανικό, αν και ήταν ο πιο ισχυρός άνδρας της χώρας, εκείνη την ώρα
ένιωσε τρόμο ! Αμέσως σκέφτηκε….. πως είναι δυνατόν ; Πως έχουν μάθει τι σκέφτομαι να
κάνω ;
Πριν από 2 ήμερες……
- Αλέξανδρε, θέλω να σου μιλήσω για κάτι που σκέφτομαι από καιρό τώρα ! Θέλω να αλλάξω
εντελώς την οικονομική μας πολιτική, ο κόσμος δεν αντέχει άλλο την λιτότητα!
- Ναι, πρόεδρε συμφωνώ, όμως πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο ;
- Κάτι έχω σκεφτεί, και θα χρειαστώ την βοήθεια σου ! Χαμηλώνοντας απότομα την φωνή του,
σχεδόν ψιθυρίζοντας, σκύβει κοντά του και του λέει….. «Να γνωρίζεις ότι αυτό είναι πολύ
επικίνδυνο όμως !»
- Γιατί το λέτε αυτό ;
- Δεν καταλαβαίνεις ;….και τότε παίρνει την χρυσή πένα που είχε επάνω στο γραφείο, καθώς
και μια λευκή σελίδα χαρτί και ξεκινάει να γράφει…..
«Νομίζεις ότι θα μας αφήσουν να το κάνουμε έτσι απλά; Τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα
Αλέξανδρε ! Δεν θέλω να τα πούμε εδώ μέσα, έχω την αίσθηση ότι το γραφείο μου
παρακολουθείτε ! Θα σε συναντήσω στο κτίριο της βουλής καλύτερα κάποια στιγμή, θα σε
ενημερώσω».
- Εντάξει, πρόεδρε ! Θα πρέπει να σας αφήσω τώρα, έχω μια συνάντηση με τον Κινέζο
πρέσβη.
- Καλώς, θα μιλήσουμε αργότερα λοιπόν !
Καθώς αποχωρούσε από το γραφείο ο Αλέξανδρος διάφορες σκέψεις που ερχόταν στο μυαλό
του….
«Τι δεν μπορούσε να μου πει, και από ποιους να παρακολουθείτε το γραφείο του
πρωθυπουργού ; Ο ίδιος πως το είχε αντιληφθεί ; »
Έκτος από τον Αλέξανδρο Δουμπιώτη τρία ακόμα άτομα, γνώριζαν την πρόθεση του για την
αλλαγή της οικονομικής πολιτικής. Και οι τρεις τους όμως, ήταν έμπιστα άτομα, και πολύ κοντά
στον πρόεδρο όλα αυτά τα χρόνια ! Εκ των οποίων ο ένας μάλιστα, ήδη ήταν νεκρός !
Στο γραφείο της Άννας, ακούγεται η φωνή του πρωθυπουργού από την συσκευή
ενδοεπικοινωνίας
-Άννα, μπορείς να έρθεις μια στιγμή;
Μπαίνοντας στο γραφείο του η Άννα, διαισθάνθηκε ότι κάτι σοβαρό, έπρεπε να έγραφε εκείνος
ο φάκελος, άλλωστε στο το βλέμμα του είχε κάτι το σκοτεινό, και το πρόσωπο του είχε πάρει
μια άγρια όψη !
- Άννα, θέλω να μου κανονίσεις απόψε, μια συνάντηση στο γραφείο μου στην βουλή, με τον
υπ. Οικονομικών, τον υπ. Εξωτερικών και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος αμέσως !
Επίσης θέλω να μου κλείσεις, μια συνάντηση το συντομότερο με τον Αρχηγό της Αστυνομίας !
- Μάλιστα πρόεδρε θα το κανονίσω άμεσα !
Δεν ήταν καθόλου σίγουρος ότι ο θάνατος του αντιπρόεδρου, ήταν αποκλειστικά από φυσικά
αίτια ! Σκέφτηκε πως κάποιος από όλους, πρέπει να έχει μιλήσει και η πρόθεση του, να είχε
φτάσει μέχρι την μυστική ομάδα.
Την επόμενη ημέρα από τον θάνατο του αντιπροέδρου, το απόγευμα στο γραφείο του
πρωθυπουργού στην βουλή…..
Η Γραμματέας του πρωθυπουργού, χτυπά την πόρτα του γραφείου
- Ναι !
- Κ. Πρόεδρε, ήρθε ο Αρχηγός της αστυνομίας !
- Να περάσει αμέσως, και μην μας ενοχλήσει κάνεις, ακόμα και όταν έρθουν οι υπουργοί και ο
Διοικητής της τράπεζας, να περιμένουν έξω σε παρακαλώ !
- Θα το φροντίσω πρόεδρε !
- Καλησπέρα σας, κ. Πρωθυπουργέ ! είπε ο Υποστράτηγος Αντώνης Βασιλακόπουλος
- Αντώνη, κάθισε σε παρακαλώ ! Σε κάλεσα να μιλήσουμε, σχετικά με τον θάνατο του
αντιπρόεδρου !
- Τι θέλετε να μου πείτε ;
- Έχω μια υποψία και θέλω να δω, αν είναι βάσιμη ή όχι. Θέλω όμως να ερευνήσεις εσύ
προσωπικά την πιθανότητα, ο θάνατος του να οφείλεται σε εγκληματική ενεργεία και όχι απο
φυσικά αίτια !
- Σοβαρά; υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις; έχετε κάποια σχετική πληροφορία από κάπου;
- Όχι προς το παρόν ! και αυτό είναι που θέλω να ερευνήσεις, θέλω να δεις τι έκανε από τις
23:00 μέχρι την στιγμή, που πήγε στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο, να εντοπίσεις όλες τις
κινήσεις του, με κάθε λεπτομέρεια ! Φυσικά δεν θέλω να αναφέρεις πουθενά τίποτα απολύτως,
ούτε καν στον υπουργό τα αποτελέσματα της ερευνάς σου ! Αποκλειστικά και μόνο σε έμενα,
και το συντομότερο δυνατόν σε παρακαλώ !
- Μάλιστα ! Θα το φροντίσω αμέσως με άκρα μυστικότητα, και θα σας ενημερώσω !
- Καλώς ! Σε ευχαριστώ πολύ !
Η σκέψη ότι υπάρχει κάποια πιθανότητα, να έχει γίνει δολοφονία εξ αίτιας, της απόφασης του.
Τον έκανε να νιώθει αφενός ένοχος και αφετέρου πιο αποφασισμένος από ποτέ ώστε να
διεκπεραιώσει την απόφαση του !
Εκείνη την στιγμή ένας ήχος, κινητού τηλεφώνου ηχεί, βγάζει από την δεξιά τσέπη του
σακακιού του, ένα μικρό τηλέφωνο, παλιάς τεχνολογίας που δεν είχε ούτε καν κάμερα, και
απαντά στην απόρρητη κλήση !
- Καλογερόπουλε ! Σου είπαμε να μην το συνεχίσεις !!! Την επόμενη φορά δεν θα υπάρχει
άλλη προειδοποίηση !!! Ακούστηκε ένας άντρας να λέει με αλλοιωνόμενη φωνή ! Δίχως να
προλάβει καν να απαντήσει, η κλήση τερματίστηκε ! Με μιας, και χωρίς δεύτερή σκέψη,
ενστικτωδώς αρπάζει το κινητό τηλέφωνό και το πετάει στον τοίχο. Εκείνο διαλύεται αμέσως !
Φτάνει ως εδώ ! Εγώ θα κάνω αυτό που πρέπει και όχι ότι μου λέτε εσείς καθίκια ! Αναφώνησε
με οργή !
Ακούγεται ο ήχος της πόρτας να ανοίγει απότομα.
- Είστε καλά ; άκουσα φασαρία και νόμιζα ότι κάτι πάθατε;
- Μια χαρά είμαι Άννα, μην ανησυχείς έχουν έρθει οι υπουργοί ;
- Εδώ και ώρα !
- Να περάσουν !
- Μάλιστα
Οι τρεις άνδρες, εισέρχονται στο γραφείο του πρωθυπουργού, η σύντομη ενημέρωση για
αυτήν την συνάντηση, έκανε και τους τρεις να είναι αμίλητοί μεταξύ τους και να έχουν μια
έντονη ανησυχία, δεδομένου ότι δεν γνώριζαν καθόλου το θέμα της σύσκεψης.
- Καθίστε κύριοι, Με συγχωρείται για την σύντομη ειδοποίηση. Όμως σας κάλεσα εδώ, για να
σας αναλύσω την απόφαση μου, να αλλάξω οικονομική πολιτική προς όφελος του λάου μας.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό, θέτει πολλά σε κίνδυνο και απαιτεί απολυτή εχεμύθεια από εσάς !!!
- Τι εννοείται πρόεδρε ;
- Εννοώ ότι σκέφτομαι την πιθανότητα να λάβουμε χρηματοδότηση εκτός της ένωσης !
- Πως είναι εφικτό όλο αυτό; Δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε κάτι τέτοιο μέχρι την επόμενη
οικονομική αξιολόγηση ! Στο υπουργείο δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι για κάτι τέτοιο !
- Το ξέρω Δημήτρη παιδί μου, όμως ήδη έχει διαρρεύσει αυτή η πληροφορία και θέλω να
προλάβουμε…..
- κ. Πρόεδρε, συγνώμη που σας διακόπτω είπε, ο Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος
Κωνσταντίνος Παπαδημάκης, όμως ειλικρινά δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο στους
επομένους τρεις μήνες, που έχουμε μπροστά μας !
- Και όμως θα προλάβουμε, και θέλω να κανονίσουμε το συντομότερο μια ομάδα τεχνοκρατών
για να μεταβεί στο Πεκίνο !
- Στο Πεκίνο ;
- Ναι, ήδη έχω κάνει μια επαφή με τον Κινέζο Πρόεδρο και θέλω να δούμε πως θα
προχωρήσει.
- Ωραία, και ας πούμε ότι δέχονται, πως ; με τι ανταλλάγματα ;
- Δημήτρη, λέω να ξεκινήσουμε με την επέκταση ελέγχου του λιμανιού, με μείωση φόρων
εισαγωγής, καθώς και με δημιουργία εργοστασίων παράγωγης προϊόντων υψηλής
τεχνολογίας.
Θέλω η ομάδα να φύγει άμεσα, για να μας δοθεί ολοκληρωμένη η πρόταση της Κινεζικής
Κυβέρνησης.
- Καλώς πρόεδρε, θα το κανονίσω άμεσα, από το εξωτερικών, σε συνεργασία με την κινεζική
πρεσβεία για όλες τις λεπτομέρειες !
- Χαίρομαι ! Κύριοι, οι στιγμές είναι κρίσιμες ! Και μέτα από τον θάνατο του Καρυπίδη, τα
πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Φροντίστε ότι όσα ειπώθηκαν απόψε σε αυτό το γραφείο
να μείνουν εδώ ! Δεν σας θέλω κάτι άλλο, να ετοιμαστούμε για την ψηφοφορία !
- Μια στιγμή Αλέξανδρε, θέλω να σου πω κάτι ιδιαιτέρως !
Είχαν μείνει πλέον οι δυο τους σε εκείνο το γραφείο….
- Πείτε μου πρόεδρε !
- Αλέξανδρε, θέλω να ετοιμαστείς, αύριο το πρωί να πας στο Άγιο Όρος !
- Μα πρέπει να προλάβω να ετοιμάσουμε, την ομάδα για το Πεκίνο ! Γιατί να πάω στο Άγιο
Όρος ;
- Όχι, Αλέξανδρε ! Δεν μίλησα ποτέ με τον Κινέζο Ομόλογο μου !
- Και τότε, τι είναι όλα αυτά που είπατε πριν ;
- Μια καλοστημένη μπλόφα !
- Τι ;
- Αυτό που άκουσες Αλέξανδρε ! Ήταν μια μπλόφα, κάποιοι μέσα και έξω από την βουλή, δεν
θέλουν να πετύχει το σχέδιο αυτό ! Και δεν εμπιστεύομαι κανέναν άλλον εκτός από εσένα,
ούτε καν τον ίδιο μου τον γιο. Το σχέδιο που ήθελα να σου εμπιστευτώ πριν από δυο ήμερες,
σκόπιμα το συζήτησα πρώτα με τον γιο μου και ύστερα με τον δωσίλογο τον Παπαδημάκη !
Ενώ στον Καρυπίδη είχα αναφέρει, μόνο την πρόθεση μου και τίποτα παραπάνω. Ένας από
τους δυο το διέρρευσε σε κάποιους, που ήταν σε θέση να με απειλήσουν ! Κατάλαβες ;
Και κάτι ακόμα, στην σημερινή ολομέλεια της βουλής για το εκλογικό νομοσχέδιο. Θα
ανακοινώσω από το βήμα, και τον επόμενο αντιπρόεδρο !
- Ποιον θα ορίσετε πρόεδρε ;
- Αλέξανδρε, θα είσαι ο επόμενος αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης !
- Μα, Θα αποκλείσετε τον γιο σας ;
- Ο Γιος μου, είναι πολύ μικρός, για να αναλάβει στην πρώτη του θητεία και τα καθήκοντα του
αντιπρόεδρου, και ακόμα δεν ξεκαθάρισα αν αυτός είναι ο προδότης ανάμεσα μας ! Και ο
χρόνος μας πιέζει ότι θα γίνει, πρέπει να γίνει άμεσα, και ελπίζω να προλάβουμε !
- Με τιμάει πολύ η εμπιστοσύνη που μου δείχνετε! Ελπίζω να ανταποκριθώ στα νέα μου
καθήκοντα.
- Τα πολλά λογία είναι φτώχεια όπως λέει ο λαός, λοιπόν αύριο το πρωί στις 8 θα συναντήσεις
τον Ρώσο ομόλογο σου, στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Θα σου μεταφέρει την
πρόταση του Ρώσου Πρόεδρου, που θα την πεις σε έμενα αποκλειστικά, άμεσα και μόνο δια
ζώσης ! Δεν ξέρω ποιον μπορώ να εμπιστεύομαι πλέον ! Θα σε περιμένει το αυτοκίνητο, μετά
την λήξη της σημερινής ολομέλειας, και θα μεταφερθείς με άκρα μυστικότητα.
- Κατάλαβα, μείνετε ήσυχος !
- Αλέξανδρε, η χώρα μας χρειάζεται πιο πολύ από πότε ! Πρέπει να τα καταφέρουμε !
- Το ξέρω πρόεδρε ! Το ξέρω !
Το νέο εκλογικό νομοσχέδιο, ερχόταν μετά από την πρόσφατη αναθεώρηση του Συντάγματος,
που μεταξύ άλλων περιλάμβανε, και την αλλαγή πολιτεύματος σε Προεδρική Κοινοβουλευτική
Δημοκρατία, την κατάργηση του αξιώματος του πρωθυπουργού. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής
δημοκρατίας θα αποτελούσε πλέον, το μόνο ανώτατο αξίωμα της εκτελεστικής εξουσίας
primus solus*. Ενώ την νομοθετική εξουσία θα την αναλάμβανε η νεοσύστατη γερουσία,
αποτελούμενη από 50 γερουσιαστές άνω των πενήντα ετών, με τουλάχιστον 4 βουλευτικές
θητείες ως εμπειρία, και η βουλή των Ελλήνων που θα αποτελείται πλέον από 200 βουλευτές.
Επιπλέον, ορίζονταν ότι, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα είναι ο άμεσος αντικαταστάτης
του Πρόεδρου, σε περίπτωση που ο Πρόεδρος πεθάνει ή αρρωστήσει ή δεν είναι σε θέση να
εκτελέσει τα καθήκοντα του ή παραιτηθεί. Επίσης θα δημιουργούνταν και Ανώτατο
Συνταγματικό Δικαστήριο. Προέβλεπε ακόμα, οτι σε περίπτωση που πάνω από το 35% του
πληθυσμού της χώρας, επιθυμούσε (κατόπιν ενυπόγραφου αιτήματος του), θα μπορούσε να
προκαλέσει άμεσα εκλογές. Τέλος για οποιαδήποτε σημαντική απόφαση που αφορά το μέλλον
της, να γίνεται μόνο κατόπιν δημοψηφίσματος, το αποτέλεσμα του οποίου είναι δεσμευτικό.
________________________________
*είναι ο πρώτος ανάμεσα στους ίσους, είναι ο φορέας της λαϊκής εντολής και διαμορφώνει την πολιτική βούληση
της Κυβέρνησης
Η συζήτηση του νομοσχεδίου είχε ολοκληρωθεί πριν από κάτι ώρες, ενώ τώρα
ολοκληρώνονταν η ομιλία του Πρωθυπουργού.
-…...Και σε αυτό το σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι, θα ήθελα να τελειώσω την ομιλία
μου, ανακοινώνοντας και τον νέο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Μετά και από τον αιφνίδιο
θάνατο του αγαπητού συναδέρφου και φίλου, Παναγιώτη Καρυπίδη, Ο νέος αντιπρόεδρος θα
είναι ο Υπουργός Εξωτερικών Αλέξανδρος Δουμπιώτης !
Ολόκληρη η αίθουσα σείονταν από τα χειροκροτήματα και των διακοσίων είκοσι βουλευτών
της κυβέρνησης. Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος όμως, παρόλο που χειροκροτούσε, κοίταζε με
ένα βλέμμα πικρίας τον πάτερα του, που ήταν ακόμα επάνω στο βήμα. Ο ίδιος θεωρούσε ότι
θα μπορούσε, να έχει προταθεί για αυτή την θέση, είχε δουλέψει πάρα πολύ σκληρά όλο αυτό
το διάστημα. Το προηγούμενο διάστημα η ένωση ήταν έτοιμη να πετάξει εκτός την Ελλάδα, και
με πολύ κόπο και προσωπικό ζήλο, την τελευταία στιγμή είχε αποφευχθεί η ολική καταστροφή
για την οικονομία της χώρας.
Ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε, με ένα νεύμα όλο το σώμα
των βουλευτών που παρευρίσκονταν εκείνη την στιγμή, μέσα στην αίθουσα.
Αρκετές ώρες αργότερα είχε ξεκινήσει η ονομαστική ψηφοφορία, το νομοσχέδιο ήταν σίγουρο
ότι θα περνούσε, μιας και η κυβέρνηση είχε την απολυτή πλειοψηφία διακοσίων εικοσι
βουλευτών.
Από τα πρώτα ονόματα που κάλεσε για να ψηφίσει, ο πρόεδρος της βουλής ήταν του νέου
αντιπρόεδρου της κυβέρνησης, μόλις υπερψήφισε ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης, αποχώρησε
από την αίθουσα βιαστικά, και βγήκε από την πόρτα που μπαίνει μόνο το υπουργικό
συμβούλιο, και κατευθύνθηκε αμέσως προς το υπόγειο παρκινγκ της βουλής. Στο διάδρομο
που οδηγεί στο υπόγειο, υπήρχαν δυο άτομα από την προσωπική ασφάλεια του
πρωθυπουργού. Τον συνόδεψαν μέχρι το όχημα που θα επέβαινε, ανάμεσα σε όλα τα
υπηρεσιακά ηλεκτρικά αυτοκίνητα των βουλευτών, ξεχώριζε το εφεδρικό θωρακισμένο όχημα
του πρωθυπουργού που τον περίμενε.
Μόλις επιβιβάστηκε, ένα περιπολικό της ΕΛΑΣ μπήκε στην αρχή της αυτοκινητοπομπής, με
αναμμένο τον μπλε – κόκκινο, προβολέα led που αναβόσβηνε συνεχώς σε όλη την διαδρομή.
Καθώς τα δυο οχήματα, διέσχιζαν τους άδειους δρόμους της Αθήνας, με μεγάλη ταχύτητα,
άρχισε να συνειδητοποιεί, το τι είχε γίνει πριν λίγο, και τι του είχε ζητήσει ο πρωθυπουργός να
κάνει εκεί που πήγαινέ.
Το όχημα κατευθύνεται βορειοδυτικά, ο Αλέξανδρος ρωτάει γεμάτος απορία τον οδηγό.
- Που πηγαίνουμε από εδώ; δεν οδηγεί στο αεροδρόμιο ο δρόμος αυτός !
- Δεν πηγαίνουμε στο πολιτικό αεροδρόμιο !
- Τότε που πηγαίνουμε ;
- Πηγαίνουμε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο θα μεταφερθείτε με στρατιωτικό ελικόπτερο στον
προορισμό σας. Αυτός είναι οι οδηγίες που έχω λάβει !
Η απόφαση του Καλογεροπούλου, να τον στείλει στο Άγιο Όρος, με απολυτή μυστικότητα,
σχεδόν απροειδοποίητα, ώστε να συναντήσει τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο της Ρωσικής
Κυβέρνησης. Αφού προηγουμένως τον είχε ορίσει ως αντιπρόεδρο τον έβαλαν σε σκέψεις……
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο μετά από μίση ώρα, ένα ελικόπτερο τύπου super puma τον
περίμενέ με τους κινητήρες σε λειτουργία, και τους έλικες εν κίνηση, κατέβηκε από το όχημα
σκυφτός με γρήγορα βήματα μαζί με την συνοδεία του πληρώματος επιβιβάστηκε στο
ελικόπτερο.
-κ. Υπουργέ φορέστε τα ακουστικά για να σας ακούμε είπε ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου,
καθώς του τα έδινε.
Ο ίδιος έκανε ένα νεύμα συγκατάβασης, και αμέσως πήρε τα ακουστικά και τα φόρεσε.
-Με ακούτε κ. Υπουργέ ;
- Ναι τώρα σε ακούω !
- Ωραία! μπορείτε να δέσετε την ζώνη σας, θέλω να σας ενημερώσω ότι θα έχουμε κάποιες
αναταράξεις κατά την διάρκεια της πτήσης, καθώς θα πετάμε συνεχώς, πολύ χαμηλά πάνω
από την θάλασσα. Επίσης να σας πληροφορήσω, ότι δεν θα είμαστε μόνοι κατά την διάρκεια
της.
- Τι εννοείτε ;
- Θα έχουμε συνοδεία ελικόπτερων !
Ολοφάνερα, έκπληκτος καθώς δεν περίμενε κάτι τέτοιο, να έχει στηθεί μια τόσο μεγάλη
επιχείρηση, σε τόσο λίγο χρόνο, που αποφασίστηκε αυτή η συνάντηση.
Κοίταξε προς το παράθυρο καθώς, οι στροφές από το κύριο στροφείο είχαν δυναμώσει
αρκετά, και το ελικόπτερο άρχισε σιγά σιγά να ξεκολλάει από το έδαφος, και να παίρνει ύψος.
Μόλις έπιασε το επιθυμητό ύψος πτήσης, από το πουθενά σαν ήταν σχεδόν αόρατα,
ξεπρόβαλλαν δυο έντονα κόκκινα φωτά που αναβόσβηναν, ένα από δεξιά και ένα από
αριστερά. Ήταν η συνοδεία του ελικοπτέρου, δυο επιθετικά ελικόπτερα Apache AH – 64D, που
είχαν απογειωθεί πριν από αρκετή ώρα και κάνανε αιώρηση, μέχρι να ξεκινήσει η μυστική
πτήση του ελικοπτέρου που θα συνόδευαν. Ήταν οπλισμένα με πυραύλους AGM - 114
Hellfire, και AΙΜ - 9 Sidewinder, έτοιμα να επέμβουν κατά την πτήση, εάν χρειαστεί.
Οι εντολές που είχαν λάβει, ήταν ρητές και ξεκάθαρες, οτιδήποτε εναέριο ή επίγειο μέσο,
παρενοχλήσει το ελικόπτερο που θα συνόδευαν, είχαν την ελευθερία να επιτεθούν !
Ποτέ του έως τώρα, δεν ήταν ο πρωταγωνιστής ενός τόσο καλοστημένου και άκρως
απορρήτου εγχειρήματος, ήταν πολύ σημαντικό να μεταφέρει το μήνυμα, του Ρώσου
Πρόεδρου με απολυτή μυστικότητα, στον Καλογερόπουλο.
Κεφάλαιο 2
Τις πρώτες πρωινές ώρες, το ελικόπτερο έφτανε στο ελικοδρόμιο, κοντά στις Καρυές. Τα άλλα
δυο ελικόπτερα που το συνόδευαν, με το πρώτο φως του ηλίου αποχώρησαν. Το ελικόπτερο
προσεγγίζει το ελικοδρόμιο, και προσγειώνεται, αποβιβάζετε ο Υπουργός έχοντας, μια εμφανή
φυσική κόπωση, πλέον στο βλέμμα του. Ο εκπρόσωπος της Ιεράς Μονής, τον περίμενε
υπομονετικά για να τον υποδεχτεί και να τον οδηγήσει στο Μοναστήρι.
Επιβιβάζεται στο όχημα που τον περίμενε, με την συνοδεία της αστυνομίας και ξεκινάνε προς
το μοναστήρι. Φτάνοντας προς την Ιερά Μονή, ο δρόμος ήταν γεμάτο από αναρίθμητες
δαιδαλώδης στροφές, η απίστευτη φυσική ομορφιά συνεπήρε για λίγο τον Αλέξανδρο, που για
μια στιγμή ξέχασε τον σκοπό, για τον οποίον βρισκόταν εκείνη την στιγμή στο Άγιο Όρος.
Στα δεξιά υπήρχε, το απέραντο πυκνό δάσος, ενώ αριστερά υπήρχαν οι απότομοι βραχώδης
γκρεμοί, που οδηγούσαν στην θάλασσα. Από μακριά ξεπροβάλαν οι κορυφές από τα κτίρια
της μονής. Είχαν ένα πρασινωπό ξεθωριασμένο χρώμα, σαν να ήταν εκτεθειμένα χάλκινα
αγάλματα που είχε δημιουργηθεί πάνω τους πατίνα, με το πέρασμα του χρόνου. Ενώ επάνω
από κάθε κορυφή, ξεχώριζε ένας ολόλαμπρος χρυσαφένιος σταυρός, τόσο έντονα λαμπερός,
που ο καθένας τους, έμοιαζε σαν ένας μικρός ήλιος.
Όταν έφτασε η αυτοκινητοπομπή στο μοναστήρι, η δεύτερη μεγαλύτερη καμπάνα στον κόσμο
βάρους 13 τόνων, ήχησε δυνατά τρεις φόρες, η ώρα του ρολογιού που ήταν τοποθετημένο στο
εξωτερικό μέρος του καμπαναριού, έδειχνε 8 ακριβώς.
- Καλώς ήρθατε στο μοναστήρι μας, κ. Υπουργέ είπε ο Ηγούμενος της Μονής με την
χαρακτηριστική και πράα φωνή του.
- Καλημέρα, Πανοσιολογιότατε! Τι κάνετε πως είστε ;
- Δόξα τον Θεό, είμαι καλά ! Το ίδιο εύχομαι και για εσάς ! Η πατρίδα σας χρειάζεται υγιή, να
την βοηθήσετε αυτήν την στιγμή που περνάει μεγάλες δυσκολίες, με όλα τούτα τα δεινά που
την έχουν βρει!
- Δεν έχετε άδικο, περνάει δύσκολα η χώρα μας, για αυτό είμαστε εδώ!
-Περάστε παρακαλώ, σας περιμένει ήδη ο καλεσμένος μας.
Η ευχή του Ηγούμενου, έδωσε ακόμα μεγαλύτερο βάρος ευθύνης στον Αλέξανδρο, για αυτήν
την συνάντηση. Κατάλαβε ότι, η πρόταση του Ρώσου ηγέτη που θα άκουγε από τον ομόλογο
του σε λίγα λεπτά, θα είχε πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην ζωή του τόπου. Σε περίπτωση που
συμφωνήσουν οι δυο ηγέτες, θα πρέπει έκτος από το να την μεταφέρει, στον πρωθυπουργό
με άκρα μυστικότητα, να κάνει και ότι περνάει από το χέρι του, ώστε να μεταφερθεί η σωστή
εικόνα για την πρόθεση της κυβέρνησης για τούτη την συνεργασία. Κάτι μέσα του έλεγε, ότι θα
του πρότεινε μια συμφωνία που θα άλλαζε το μέλλον στην παγκόσμια σκακιέρα, μια συμφωνία
που θα έμενε στην ιστορία. Και ο ίδιος θα ήταν μέρος αυτής της μεγάλης αλλαγής, και έπρεπε
να σταθεί στο ύψος της θέσης του.
Καθώς περπατούσαν προς την είσοδο του γραφείου του Ηγούμενου, Ο Αλέξανδρος διέκρινε
αμέσως ότι έξω από το γραφείο, περίμεναν δυο άντρες, καλοντυμένοι γεροδεμένοι αρκετά, ο
καθένας τους είχε ύψος τουλάχιστον 1.90 και 90 κιλά βάρος. Ήταν αρκετά όμοιοι μεταξύ τους,
με βεβαιότητα μπορούσε να πει ότι δεν ήταν Έλληνες, αλλά ανήκαν στην σλαβική φυλή,
έχοντας όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους. Ήταν οι άνδρες της προσωπικής
ασφάλειας του Ρώσου ομολόγου του.
- Μέχρι εδώ μπορώ να σας συνοδέψω εγώ, κ. Υπουργέ από εδώ και πέρα θα εισέρθετε
μονός.
- Καταλαβαίνω Πανοσιολογιότατε σας ευχαριστώ για την θερμή υποδοχή !
- Θα σας δω, αργότερα!
Ο Αλέξανδρος, ελέγχεται για τυπικούς λόγους συμφώνα με το πρωτόκολλο, από την φρουρά
του Ρώσου αξιωματούχου και εισέρχεται στο γραφείο του ηγούμενου.
Ο Νικολάϊ Ιβάνοφ ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνδρας, με σπουδές στο μεγαλύτερο
πανεπιστήμιο της χώρας του, ομότιμος Καθηγητής του τμήματος Διεθνών Σπουδών του
πανεπιστήμιου της Ρωσικής πρωτεύουσας, καθώς και πρώην πρέσβης στις Η.Π.Α. Οι δυο
άντρες θα συναντιόντουσαν χωρίς διερμηνέα ή συμβούλους. Κατευθείαν μόλις τον αντίκρισε,
ο Ρώσος ομόλογος του χαμογέλασε και σηκώθηκε από σεβασμό.
-Καλημέρα κ. Υπουργέ, ευχαριστώ που με καλέσατε σε αυτήν την συνάντηση. Είπε μιλώντας
στα αγγλικά, ο Αλέξανδρος προς τον ομόλογο του.
- Ευχαριστώ πολύ εγώ, που είμαι σήμερα εδώ για εσάς, θέλω να σας μεταφέρω του
χαιρετισμούς, του πρόεδρου που αναμένει, σύντομα να βρεθεί με τον πρωθυπουργό σας.
Απάντησε με βαριά ρωσική προφορά ο Νικολάϊ.
- Θα του το μεταφέρω !
- Πριν σας μιλήσω για την πρόταση που έχουμε, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι, κινδυνεύετε
! και εσείς και ο κ. Καλογερόπουλος !
- Τι ακριβώς εννοείται με αυτό ;
- Ένα χημικό ερευνητικό ινστιτούτο κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου, είχε αναπτύξει
την νευροτοξίνη Novichok. Μια ουσία άχρωμη, άοσμη και άγευστη γνωστή και ως παράγοντας
(Α), από το ινστιτούτο, είχε κλαπεί , μια μεγάλη ποσότητα πριν από τρεις εβδομάδες περιπου.
Οι μυστικές μας υπηρεσίες έχουν την σοβαρή υποψία, πως έχουν μεταφερθεί τέτοια χημικά
όπλα στην Ελλάδα, Επιπλέον έχουν παρατηρήσει, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός
παρακολουθείτε στενά από κάποια συγκριμένα άτομα.
- Αυτά που μου λέτε είναι πολύ σοβαρά ! Και θα πάρουμε τα μέτρα μας ευχαριστώ για την
ενημέρωση που μας κάνατε. Πιστεύεται πως όλα αυτά έχουν σχέση, με την σημερινή μας
συνάντηση ;
- Όλα είναι συσχετισμένα μεταξύ τους αγαπητέ μου ! Αλλά ας έρθουμε στο κυρίως θέμα μας.
Λοιπόν μετά από την σύσκεψη με τον πρόεδρο, μου ζήτησε να σας μεταφέρω τα εξής :
’’Η Ρωσική κυβέρνηση θα στηρίξει το εγχείρημα σας, δίνοντας σας 300 δις σε ευρώ, ώστε να
σβήσετε το εξωτερικό σας χρέος. Εσείς θα μας οφείλεται μετά, μόνο τα 150 δις σε χρήματα.
Ενώ τα υπόλοιπα θα τα εξοφλήσετέ σε ορυκτό πλούτο. Καθώς και με μειωμένους δασμούς του
φυσικού αεριού, που θα περάσει από την χώρα σας με τον νέο αγωγό. Ο πρόεδρος έχει επίσης
την πρόθεση, να σας καλύψει και στρατιωτικά, με την δυνατότητα αμυντικής συμφωνίας για
αρχή, ή και αγοράς στρατιωτικού υλικού εάν το επιθυμείτε με πολύ ευνοϊκούς όρους.’’
-Είναι πολύ καλή, η πρόταση σας ! Σας ευχαριστώ εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης. Θα
την μεταφέρω άμεσα στον πρωθυπουργό. Νομίζω ότι ηγούμενος μας περιμένει για πρωϊνό !
-Ναι ας μην τον αφήσουμε άλλο να περιμένει !
Ξαφνικά το λευκό πουκάμισο, του ενός από τους δυο φρουρούς, οπού έστεκαν από έξω,
γεμίζει με κατακόκκινο αίμα και αμέσως πέφτει νεκρός! Άμεσα ανοίγει την πόρτα ο δεύτερος
φρουρός και μπαίνει στο δωμάτιο όπου βρίσκονταν οι δυο άντρες !
-Υπάρχει ελεύθερος σκοπευτής όλοι κάτω !!! Είπε με βαριά Ρωσικά.
Ο Αλέξανδρος αν και δεν κατάλαβε αρχικά, αντέδρασε ενστικτωδώς επηρεαζόμενος από τον
ομόλογο του. Μια σφαίρα διαπερνά το τζαμί από το παράθυρο και εκείνο σπάει στην στιγμή. Ο
φρουρός μιλάει στην ενδοεπικοινωνία που είχε η ασφάλεια του Ρώσου υπουργού, και μόλις
λίγα λεπτά μετά, έρχονται ακόμα τρεις άνδρες της φρουράς. Παράλληλα οι πυροβολισμοί
αρχίζουν να πέφτουν βροχή, ενώ στον προαύλιο χώρο της μονής, οι καλόγεροι τρέχουνε να
κρυφτούν, πίσω από τους τοίχους για να προστατευτούν. Ήδη έχουν έρθει και τα τρία
θωρακισμένα οχήματα που είχε η συνοδεία του Νικολάϊ Ιβάνοφ. Με γρήγορες κινήσεις, και με
την καθοδήγηση της ασφάλεια του Ρώσου ομολόγου του, οδηγούνται στα οχήματα. Οι
πυροβολισμοί πλέον είναι αμφίδρομοι, η φρουρά προσπαθεί να προστατεύσει και τους
μονάχους και τους αξιωματούχους.
Μόλις μπαίνουν στα οχήματα, ξεκινούν ουσιαστικά προς στο άγνωστο με πολύ γρήγορη
ταχύτητα. Στο πρώτο όχημα επιβιβάστηκαν οι δυο υπουργοί, ενώ στο δεύτερο το υπόλοιπο
προσωπικό ασφάλειας. Το τρίτο παρέμεινε με κάποιους άνδρες, για την διαφύλαξη της μονής
και να εντοπίσει τον ελεύθερο σκοπευτή. Κατά την διαδρομή τα δυο όχημα, έπαιρναν τις
στροφές με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα, καθώς απομακρύνονταν ολοένα από την Ιερά μονή.
-Τι συνέβη ; Ρώτησε ο Νικολάϊ Ιβάνοφ ;
- Χτυπήθηκε ένας άνδρας από την φρουρά σας, από ελεύθερο σκοπευτή κύριε. Και αμέσως
θέσαμε σε εφαρμογή το σχέδιο διαφυγής σας ! Απάντησε ο επικεφαλής της ασφάλειας.
- Τι σας είπε ; Λέει αγχωμένα ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης προς τον ομόλογο του.
- Κάποιος από την φρουρά μου χτυπήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή ! Και έπρεπε να φύγουμε
αμέσως. Κάποιοι δεν θέλουν την οποία συνεργασία μας. Από ότι αντιλαμβάνεστε και εσείς, τα
συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πολύ μεγάλα.
- Θα το πληρώσουν πολύ ακριβά αγαπητέ Νικολάϊ, εγώ και ο Προέδρος, δεν θα το αφήσουμε
να περάσει έτσι αυτό !
Εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο του…
-Ναι, παρακαλώ.
- Ναι κ. Υπουργέ, που βρίσκεστε ; Είστε καλά ; Μας ενημέρωσαν από την Ιερά μονή για ότι
έγινε ! είπε ο κυβερνήτης του Super Puma.
- Είμαστε με τον κ. Ιβάνοφ και την ασφάλεια του, λίγο έξω από τις Καρυές, ετοιμάστε το
ελικόπτερο για να απογειωθούμε άμεσα !
Λίγα λεπτά αργότερα τα δυο οχήματα, είχαν φτάσει στο ελικοδρόμιο όπου τους περίμενε, το
super puma έτοιμο για απογείωση. Ο επικεφαλής του πληρώματος, οδηγεί με γρήγορες
κινήσεις και πάντα με την συνοδεία, της ασφάλεια του Ρώσου Υπουργού. Τους δυο
αξιωματούχους στα σωθικά του ελικοπτέρου.
-Σμηναγέ, παρακαλώ να απογειωθούμε άμεσα, κινδυνεύει η ζωή όλων μας, όσο είμαστε επί
του εδάφους.
- Μάλιστα, δεθείτε, απογειωνόμαστε άμεσα !
Το ελικόπτερο ξεκολλάει από το έδαφος με πολύ μεγάλη δύναμη, τα στομάχια των επιβατών
έδιναν την αίσθηση ότι είχαν μείνει στο έδαφος.
-Σμηναγέ, επικοινωνήστε με τον πύργο ελέγχου Θεσσαλονίκης καλυτέρα να πάμε εκεί !
- Μάλιστα, κ. Υπουργέ θα ζητήσουμε άδεια προσγείωσης για Θεσσαλονίκη.
- Πως είστε Νικολάϊ ;
- Είμαι καλά, εκτιμώ ότι έχουμε διαφύγει τον κίνδυνο !
- Ελπίζω και εγώ το ίδιο, θα σας μεταφέρουμε με ασφάλεια στην Θεσσαλονίκη, και μέτα θα
αναχωρήσετε από εκεί.
Το super puma βρισκότανε πάνω από το χωριό Μεγάλη παναγία, και πετούσε στα 4.500
πόδια, με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο «Μακεδονία», ήδη είχαν έρθει και τα δυο επιθετικά
ελικόπτερά που το συνοδεύαν.
Ξαφνικά ακούγεται στον ασύρματο, η φωνή του επικεφαλής πιλότου του ενός εκ των δυο
συνοδευτικών.
-
ΠΡΟΣ ΕΣ935, ΑΠΟ ΕΣ1061 ΚΑΝΤΕ ΑΜΕΣΑ ΕΛΙΓΜΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ! ΘΑ ΔΕΧΤΕΙΤΕ
ΕΧΘΡΙΚΑ ΠΥΡΑ !
-
ΕΛΗΦΘΗ ΕΣ1061, παρακαλώ κρατηθείτε !!!
Με μια γρήγορη κίνηση και στρέφοντας το joystick αριστερά, το ελικόπτερο χάνει αμέσως ύψος
ενώ παράλληλα στριβεί προς τα αριστερά. Μερικά δέκατα του δευτερολέπτου, μέτα ακούγεται
ένας εκκωφαντικός θόρυβος από έναν πύραυλο Spike NLOS, να περνάει σχεδόν ξυστά την
άτρακτο του ελικοπτέρου. Τα συνοδευτικά ελικόπτερά παίρνουν άμεσα σχηματισμό μάχης.
Έχοντας εντοπίσει τον εχθρικό στόχο τους, ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος, που βρισκόταν
περίπου 3 χλμ. μακριά, εξαπολύουν πυρ, εκτοξεύοντας το καθένα από δυο πυραύλους AΙΜ - 9
Sidewinder.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η απειλή είχε εξουδετερωθεί καθώς ήδη ο πρώτος πύραυλος,
βρήκε αμέσως τον στόχο του. Ο Σχηματισμός των ελικοπτέρων με την μέγιστη ταχύτητα του,
κατευθύνεται προς το αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Οι δυο αξιωματούχοι έχουν σοκαριστεί από τα γεγονότα που μόλις είχαν εκτυλιχθεί μπροστά
στα ματιά τους.
-Για το γεγονός θα ενημερώσω τον κ. Πέτροβιτς άμεσα κιόλας !
-Εννοείται πως πρέπει να το κάνεις, και εγώ με την σειρά μου θα ενημερώσω τον κ.
Καλογερόπουλο. Ξέρεις τι με ανησυχεί περισσότερο από όλα Νικολάϊ;
- Για πες μου.
- Ότι για αυτήν την συνάντηση από Ελληνικής πλευράς, γνώριζε μόνο ο Πρωθυπουργός !
- Κανένας άλλος, από την κυβέρνηση ;
- Κάνεις !
- Αυτό που μου μόλις είπατε είναι πολύ σημαντικό, και σιγουρά έχει πολλές προεκτάσεις ! Από
την δική μου πλευρά, για αυτό το ταξίδι, γνώριζαν απολύτως απαραίτητοι και πλέον έμπιστοι
φυσικά, για τον λόγο την συνάντησης όμως, επίσης μόνο ο Ρώσος Προέδρος !
- Ετοιμαστείτε κύριοι προσγειωνόμαστε ! αναφώνησε ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου.
Λόγω του επειγόντως των γεγονότων που είχαν διαδραματιστεί την προηγουμένη ώρα, της
έκτακτης προσγείωσης στην Θεσσαλονίκη, αλλά και το είδος της πτήσης ως (VIP). Στην πίστα
του ελικοδρομίου είχαν ήδη φτάσει θωρακισμένα οχήματα, της ελληνικής αστυνομίας,
ασθενοφόρο, ένα πυροσβεστικό όχημα, καθώς και οχήματα από την Ρωσική αποστολή.
Και τα τρία ελικόπτερα αρχίζουν την κάθοδο στο ελικοδρόμιο «Μακεδονία». Προσωπικό
ασφάλειας και των δυο κυβερνήσεων αποτελούμενο και από ελεύθερους σκοπευτές ήταν
διάσπαρτο, στην πίστα και στα γύρω κτήρια.
Καθώς τροχοδρόμησε και έφτασε στην πύλη Vip από το ελικόπτερο εξέρχονται οι δυο
υπουργοί.
-Νικολάϊ, καλό ταξίδι και θα μιλήσουμε σύντομα, ελπίζω να μάθουμε και νεότερα από ότι έγινε
σήμερα.
-Ευχαριστώ Αλέξανδρε να είσαι σίγουρος για αυτό ! Σύντομα θα ξαναμιλήσουμε.
Ο προϊστάμενος της Ελληνικής αποστολής πλησιάζει τον υπουργό…
-Κ. Υπουργέ σας έχει καλέσει, στην κρυπτογραφημένη συσκευή ο κ. πρωθυπουργός.
-Ναι, Πρόεδρε.
- Έλα Αλέξανδρε. Δεν σε ακούω πολύ καθαρά .
- Μισό λεπτό να απομακρυνθώ από το ελικόπτερο … Τώρα με ακούτε ;
- Ναι, χωρίς να μου πεις για την πρόταση, θέλω να μου πεις τι έγινε ; είναι αλήθεια ότι, έγινε
δυο φορές απόπειρα εναντίον σας ;
- Ναι ότι, σας είπαν είναι αλήθεια.
- Τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Θα μιλήσουμε από κοντά όταν φτάσεις με ασφάλεια στην
Αθήνα.
- Συμφωνώ, έχουμε να πούμε πολλά !
Μερικές ώρες αργότερα στο πρωθυπουργικό γραφείο ηχεί το τηλέφωνο ….
- Ναι, παρακαλώ
-
Υποστράτηγος Βασιλακόπουλος Κ. Πρωθυπουργέ, έχουμε νεότερα με την ερευνά που μου
αναθέσατε.
-
Ναι πείτε μου κ. αρχηγέ.
-
Σύμφωνα με την μέχρι τώρα ερεύνα, προέκυψαν τα εξής στοιχεία : το υλικό από τις κάμερες,
κλειστού του κυκλώματος της Βουλής εκείνη την ημέρα έχει διαγραφεί ! Επίσης η
Ιατροδικαστική ερεύνα του αντιπροέδρου που ήρθε πριν από λίγο στα χέρια μου, και αναφέρει
πως ο θάνατος του ωφελείται, σε ανακοπή καρδιάς, λόγω δηλητηρίασης από άγνωστη προς
το παρών ουσία που βρέθηκε στο αίμα του.
-
Όπως το περίμενα ! Τα ευρήματα της έρευνας σας, να μην τα μάθει κανείς παρακαλώ.
-
Εννοείται όπως μου είχατε πει.
-
Ωραία ευχαριστώ πολύ, αν έχετε νεότερα να με καλέσετε αμέσως !
-
Μάλιστα, κ. Πρωθυπουργέ !
Η Άννα η γραμματέας του, χτυπάει την πόρτα, του γραφείου του….
- Ναι παρακαλώ ήρθες Αλέξανδρε ; κάτσε και πες τα μου όλα αναλυτικά…..!!!
Άννα, σε
παρακαλώ, να μην μας ενοχλήσει κάνεις !
Οι δυο άνδρες έμειναν για αρκετά λεπτά, μονοί στο γραφείο και συνομιλήσαν για όσα είχαν
συμβεί λίγες ώρες πριν….
-
Ποια είναι η γνώμη σου, για την συμφωνία Αλέξανδρε ;
-
Η συμφωνία είναι καλή, δεδομένων των συνθήκων, όμως το σκεφτήκατε καλά ; Θέλω να πως
μόνο προς εμένα, έγιναν δυο απόπειρες δολοφονίας σήμερα ! Σε εσάς ; Η παρακολούθηση
που σας κάνουν ; ο αντιπρόεδρος ; τα χημικά όπλα ;
-
Άκου, πλέον δεν θέλω να είμαι ένας ακόμα, που απλώς δεν θα κάνει κάτι όταν θα δει, το
στραβό και θα το προσπεράσει ! Επιτέλους κάτι δεν πρέπει να αλλάξει σε αυτό τον τόπο ;
Εμείς είμαστε αυτοί που θα το κάνουμε ! Τους το χρωστάμε ! Αρκετά υπέφερε ο λαός μας !
- Συμφωνώ πρόεδρε ! Πως σκέφτεστε να κινηθούμε από δω και πέρα ;
- Για αρχή πρέπει να κουκουλώσουμε τα γεγονότα, έχουν λυσσάξει τα κανάλια, με όσα έγιναν
! Πρέπει να δω τι θα τους πω για να μην μάθει κανείς για την συνάντηση σου ! Προς το παρόν
το μόνο που ξέρουν είναι, ότι συνετρίβη ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Ευτυχώς το
περιστατικό της Μονής δεν ακούστηκε !
- Ωραία εγώ θα μιλήσω με τον κ. Ιβάνοφ αρχικά να τον ενημερώσω για τις προθέσεις μας.
- Ναι, πολύ καλά θα κανείς ! Όπως σου είπα και πριν μέχρι να βρούμε ποιοι κρύβονται πίσω
από τις απόπειρες, μην εμπιστεύεσαι κανέναν !
Ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης βγαίνει από το Μέγαρο Μάξιμο και με το υπηρεσιακό όχημα
αναχωρεί για την οικία του, μέτα από μια πολύ κουραστική και περιπετειώδη ημέρα που είχε
περάσει. Μέτα από εντολή του πρωθυπουργού υπήρχε πλέον πάντοτε η διακριτική συνοδεία
ενός περιπολικού της Ελληνικής Αστυνομίας όπου και να πήγαινε.
Το πατρικό του σπίτι ήταν και το προσωπικό του καταφύγιο. Προσφάτως το είχε ανακαινίσει,
βρισκόταν αρκετά έξω από το κέντρο των Αθηνών. Ήτανε εκεί, που μεγάλωσε και έζησε τα
παιδικά του χρόνια, εκεί που επέστρεψε μέτα τις σπουδές του στο εξωτερικό, σε εκείνο το
σπίτι έμεινε με τους γονείς του, μέχρι να αποκτήσει την πρώτη του δουλειά.
Καθώς έφταναν τα αυτοκίνητα, από μακριά, άνοιξαν και οι πόρτες αυτόματα. Διάφορες εικόνες
περνούσαν εκείνη την στιγμή, από το μυαλό του Αλέξανδρου, προσπαθώντας να γαληνεύσει
την ψυχή του έπειτα από μια, από τις δυσκολότερες και παραλίγο η τελευταία μέρα της ζωής
του.
Μέχρι να τελειώσει, από όλη την αναδρομή της σημερινών γεγονότων, είχε φτάσει η ώρα να
κατεβεί. Η μοναδική πιστή του συντροφιά, το τελευταίο χρόνο ήταν ο σκύλος του, πιστός και
άγρυπνος φρουρός του. Αλώστε και μόνο στην όψη του, φαίνονταν πολύ άγριος και δύσκολα
κάποιος θα τον πλησίαζε, τα κομμένα όρθια αυτιά του, όπως κάθε ντομπερμαν υπό το
σεληνόφως δημιουργούσε μια μορφή που απωθούσε ακόμα και τον πιο τολμηρό εχθρό. Για
τον ίδιο όμως ήταν ο καλύτερος του φίλος, που δεν τον είχε ποτέ προδώσει, και τον περίμενε
με θερμή υποδοχή, στο κατώφλι της εξώπορτας.
Αυτήν την στιγμή ευτυχίας και ψυχικής ανάπαυλας, ήρθε άξαφνα να διαταράξει ο ήχος του
κινητού του. Ήταν μια γνώριμη ανδρική φωνή που είχε παίξει καθοριστικό ρολό στην ζωή,
αλλά και στην καριέρα του.
-Καλησπέρα Αλέξανδρε. Ελπίζω να μην σε ενοχλώ τέτοια ώρα.
- Η αλήθεια είναι ότι είχα μια πολύ κουραστική ημέρα και προσπαθώ να την αφήσω πίσω μου.
- Το ξέρω. Θα μπω όμως κατευθείαν στο ψητό. Η μεγάλη στιγμή που περιμέναμε πολύ καιρο
ήρθε ! Θα σε παρακαλέσω χωρίς δεύτερη σκέψη, αύριο να συναντηθούμε στο Παρίσι.
- Στο Παρίσι ;
- Ναι, μην το σκέφτεσαι ! Δεν παίρνει αναβολή το θέμα.
- Εντάξει θα σε ενημερώσω για την ώρα που θα πετάξω.
- Καλώς, καλό βραδύ.
- Καληνύχτα.
Κεφάλαιο 3
Την επόμενη ημέρα, και κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά…….
Στο δωμάτιο του δεύτερου ορόφου Intercontinental Paris Le Grand στο Παρίσι στεκόταν, στον
καθρέπτη ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης. Καθώς έδενε την γραβάτα του, θυμήθηκε τυχαία, ένα
γεγονός από τα παιδικά του χρονιά “Την απελευθέρωση της πεταλούδας” όταν είχε
παρατηρήσει κάποια φορά, σε μια βόλτα στον κήπο του σπιτιού του, μια πεταλούδα που είχε
πιαστεί στον ιστό μιας αράχνης. Και εκείνος την λυπήθηκε και σαν από μηχανής θεός, την
έπιασε με προσοχή και την απελευθέρωσε. Αισθάνθηκε πολύ όμορφα και γαλήνια παράλληλα,
που βοήθησε την άτυχη πεταλούδα να ζήσει, που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχε καμιά
ελπίδα. Αυτή η όμορφη παιδική του ανάμνηση διαταράχθηκε από ένα ξαφνικό τηλεφώνημα.
- Κ. Υπουργέ το αυτοκίνητο σας περιμένει ! Αναφώνησε στα αγγλικά, με γαλλική όμως
προφορά η υπάλληλος του ξενοδοχείου.
- Πολύ καλά, ευχαριστώ κατεβαίνω σε λίγο.
Οι παλμοί του, ανεβήκαν ξαφνικά, αφού δεν ήθελε καθόλου. να βρεθεί σε αυτήν την
συνάντηση, είχε ταξιδέψει για καθαρά προσωπικούς λόγους, χωρίς την επίσημη ιδιότητα του,
για να συναντήσει τον αρχηγό της ελίτ, μιας μυστικής ομάδας όπου ανήκε και ο ίδιος εδώ και
πολλά χρόνια.
Η τελευταία φορά που ένιωθε τόσο έντονα άγχος και είχε ένα άσχημο προαίσθημα ήταν, πριν
αρκετά χρόνια, που είχε έρθει στην Ελλάδα για να γιορτάσει την αποφοίτηση του, από το
πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εκείνο όμως το βράδυ, ήταν που θα του στιγμάτιζε και την
υπόλοιπη του ζωή ! Το βράδυ όπου όλα άλλαξαν μια για πάντα, το βράδυ που έγινε το
ατύχημα.
Ο Αλέξανδρος είχε κατέβει στην είσοδο του ξενοδοχείου, όπου τον περίμενε ο οδηγός της
μαύρης θωρακισμένης Mercedes, κρατώντας μια ομπρέλα λόγω της καταρρακτώδης βροχής.
Κάθισε στο πίσω μαύρο δερμάτινο κάθισμα, που ήταν εξαιρετικά αναπαυτικό σε σημείο που
είχε χαλαρώσει αρκετά. Καθώς το πολυτελές όχημα διέσχιζε τους δρόμους του νυχτερινού
Παρισιού και περνούσε μπροστά από το επιβλητικό κτίριο της όπερας, στο μυαλό του
Αλεξάνδρου ερχόταν μόνο ένα πράγμα.
………...Πριν από 25 χρόνια το βράδυ που επέστρεφε στο σπίτι του, μετά από την μικρή
γιορτή της αποφοίτησης του. Και σε μια κλειστή στροφή το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο φίλος
του Γιάννης, έφυγε από την πορεία του και έπεσε επάνω σε ένα διερχόμενο όχημα. Οι
επιβάτες του άλλου οχήματος βρήκαν ακαριαία τον θάνατό. Ο ίδιος τραυματίστηκε ελαφρά στο
δεξί πόδι, ενώ ο Γιάννης είχε σοβαρά τραύματα και για 3 μήνες ήταν σε κώμα. Όμως ο Γιάννης
είχε πιει αρκετά και ο Αλέξανδρος που του είχε πει να πάρουνε ταξί, ομως ο ίδιος επέμενε να
οδηγήσει.
Ο πατέρας του Γιάννη ήταν ο γνωστός χειρουργός Γεώργιος Γαληνός, ένας άνθρωπος απλός,
πάντα καλοντυμένος, κοινωνικά αποδεκτός, ευδιάθετος, με παρα πολλές γνωριμίες ανάμεσα
τους και αρκετοί πολιτικοί.
Ο Αλέξανδρος δεν είχε τόσο σημαντική καταγωγή όσο, ο φίλος του, ο ίδιος του πήγε σε εκείνο
το πανεπιστήμιο έχοντας υποτροφία. Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να κάνουν πολύ καλή
παρέα στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εκεί οι δυο τους δεθήκαν αρκετά, πολλές φορές ο
ένας βοηθούσε τον άλλο σε διάφορα πράγματα. Μακριά από την Ελλάδα και οι δυο ένιωθαν
πιο ανεξάρτητοι, ο Γιάννης δεν ένιωθε την συνεχόμενη αυστηρή εποπτεία του πάτερα του, και
ο Αλέξανδρος ένιωθε έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο.
Δεν είχε πει πότε κάτι αρνητικό ο Γιάννης στον Αλέξανδρο για τον πάτερα του, το μόνο
παράπονο του, ήταν ότι έλειπε αρκετά συχνά από το σπίτι. έρχονταν κάποιοι φίλοι του στο
σπίτι και μιλούσαν με τις ώρες μέσα στο γραφείο του και δεν ήθελε να τον ενοχλεί κανένας !
Ο Αλέξανδρος αμέσως μέτα μέχρι και την επόμενη μέρα το δυστύχημα ήταν σε καταστολή.
Την δεύτερη ημέρα που άνοιξε τα μάτια του, το πρώτο πράγμα που αντίκρισε ήταν ο ορός στο
αριστερό του χέρι. Σε λίγο άρχισε να θυμάται το δυστύχημα. Μια νοσοκόμα τον πλησίασε και
τον ρώτησε πως ένιωθε. Ακόμα πονούσε ο αυχένας και το κεφάλι του, και είχε μόνιμα μια
ελαφριά ζαλάδα.
- Καλημέρα γιατρέ, μόλις ξύπνησε !
- Καλημέρα, ευχαριστώ θα αναλάβω εγώ !
- Πως είσαι Αλέξανδρε, πως νιώθεις ;
- K. Γαληνέ καλύτερα είμαι ευχαριστώ ! Ο Γιάννης ;
- Ο Γιάννης χτύπησε πιο σοβαρά, όμως πιστεύω θα ξεπεράσει τον κίνδυνο. Πως έγινε μπορείς
να μου πεις ;
- Είχαμε βγει όπως ξέρετε να γιορτάσουμε την αποφοίτηση μας, είχαν έρθει και άλλοι
συμφοιτητές μας. Είχαμε πιει αρκετά ποτά και οι δυο, εγώ επέμενα να πάρουμε ταξί άλλα ο
ίδιος δεν ήθελε, να αφήσει το αυτοκίνητο του εκεί. Ενώ πηγαίναμε προς το σπίτι μου, σε μια
απότομη στροφή το αμάξι έφυγε από την πορεία του. Από εκεί και πέρα δεν μπορώ να
θυμηθώ πολλά, είναι λίγο θολά ακόμα στο μυαλό μου.
Μόλις άκουσε ότι ο γιος του είχε πιει αλκοόλ και έπειτα οδήγησε, το πρόσωπο του αγρίεψε,
άλλαξε εκείνο το καλοσυνάτο και ευγενικό ύφος που είχε συνήθως.
- Ωραία σε ευχαριστώ ! Σε λίγο θα έρθουν να σου πάρουν κατάθεση από την αστυνομία, θα
πεις ότι δεν θυμάσαι και πολλά ! Και σίγουρα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΧΑΤΕ ΠΙΕΙ ; Το κατάλαβες
; Δεν θα το αναφέρεις καν, θα φροντίσω εγώ για τις εξετάσεις !
- Καλά κ. Γαλανέ δεν θα αναφέρω ότι είχαμε πιει !
- Γεια σας, Γιατρέ μπορώ να μιλήσω λίγο στον κ. Δουμπιώτη ;
- Ναι, ευχαρίστως !
- Κ. Δουμπιώτη καλησπέρα τι κάνετε ; Πως νιώθετε ; Υπαστυνόμος Χαρίλαος Ιωαννίδης. Θα
ήθελα να σας υποβάλλω κάποιες ερωτήσεις, σχετικά με το ατύχημα που είχατε εχθές.
- Σας ακούω.
- Που ήσασταν πριν συμβεί το δυστύχημα με τον Ιωάννη Γαληνό ;
- Ήμασταν σε ένα μπαρ στην παραλιακή οδό μαζί και με άλλους συμφοιτητές μας, είχαμε βγει
να γιορτάσουμε την αποφοίτηση μας.
- Και μετά που θα πηγαίνατε ;
- Θα πηγαίναμε ο καθένας στο σπίτι του, πρώτα θα πήγαινε ο Γιάννης να αφήσει εμένα
- Είχατε πιει αρκετά ;
- Όχι, είχαμε πιει μόνο από μια μπύρα χωρίς αλκοόλ όμως. Γιατί ξέραμε ότι θα οδηγούσε μετά.
- Τι ώρα περίπου θυμάσαι ;
- Όχι, δεν θυμάμαι ακριβώς θα ήταν περίπου 4 με 5 το πρωί.
- Τι θυμάσαι ότι έγινε ;
- Πηγαίναμε κανονικά στον δρόμο, δεν είχε κίνηση στον δρόμο, ξαφνικά σε μια στροφή, το
αμάξι έφυγε από την πορεία του και από εκεί και πέρα δεν θυμάμαι πολλά.
- Θυμάστε καθόλου το άλλο αυτοκίνητο από απέναντι ;
- Ποιο άλλο αυτοκίνητο εννοείται ; Δεν θυμάμαι κάποιο άλλο αυτοκίνητο !
- Κατά το συμβάν το αυτοκίνητο που επιβαίνατε έπεσε πλαγιομετωπικά σε ένα διερχόμενο
όχημα από το αντίθετο ρεύμα, και οι δυο επιβάτες του άλλου οχήματος ανασύρθηκαν νεκροί !
Κρύος ιδρώτας έλουσε τον Αλέξανδρο στο άκουσμα ότι υπήρχαν νεκροί από το ατύχημα ! Δεν
έφτανε που είπε ψέματα για το γεγονός, ότι δεν ηπιαν αρκετό αλκοόλ….υπήρχαν και νεκροί !
Κάποιος έφταιγε και ήταν αρχικά ο φίλος του, ο Γιάννης και έπειτα εκείνος, γιατί σιώπησε ! Και
δεν είπε την αλήθεια ! Πως να την πει όμως αφού υποσχέθηκε στον πάτερα του φίλου του ότι
δεν θα μιλήσει ; Με κάποιον τρόπο σαν να του “εξαγόρασε” την παντοτινή σιωπή του πριν από
λίγο. Καθώς το έζωσαν οι τύψεις και οι ένοχες αναφώνησε με τρεμάμενη φωνή.
- Νεκροί ;!!!.
- Ναι, ήταν ένα νεαρό ζευγάρι ! Μάλιστα υπήρχε και ένα βρέφος που επέζησε !
- Τραγικό ! δεν το θυμόμουν καθόλου, λυπάμαι πολύ !
- Όντως, τραγικό !
Καλύτερα να μην ταλαιπωρηθεί άλλο ο ασθενής, είπε η νοσοκόμα που μόλις είχε μπήκε στο
δωμάτιο. Ναι καλύτερα ας μην σας ταλαιπωρήσουμε άλλο. Αν σας χρειαστώ περαιτέρω ξέρω
που θα σας βρω. Ευχαριστώ πολύ !
Καθώς, ο καιρός ήταν βροχερός, ο πόνος στο δεξί πόδι του Αλεξάνδρου, του θύμισε ξανά την
ιστορία που προσπαθεί να θάψει εδώ και 25 χρόνια !!! Όσες ήταν οι σταγόνες της βροχής που
κυλούσαν στο παράθυρο, τόσες ήταν και οι τύψεις και οι ενοχές που ακόμα είχε από αυτό το
συμβάν.
Το αμάξι κόντευε, προς τον τελικό του προορισμό, καθώς πλησίαζε το βραβευόμενο
εστιατόριο, κοντά στην πλατεία Βαντόμ. Η θωρακισμένη λιμουζίνα, λαμπύριζε υπό το φως της
φωταγωγημένης Rue des Capucines, και των σταγόνων βροχής που παρέμειναν στο σκούρο
αμάξωμα της.
Σταμάτησαν έξω ακριβώς από την είσοδο του Pur' - Jean-François Rouquette, ο πορτιέρης
άνοιξε την πίσω δεξιά πόρτα του οχήματος και τον συνόδευσε έως την είσοδο, υπό την
προστασία μιας ομπρέλας. Ευχαριστώ πολύ ! ακούστηκε να λέει στα γαλλικά, ο καλοντυμένος
άνδρας μόλις βγήκε.
Προχωρώντας προς την είσοδο, ο μετρ τον ρωτάει με άριστη αγγλική προφορά.
- Καλησπέρα, σας κύριε, έχετε κάνει κράτηση ;
- Καλησπέρα, Ο κ. Γαληνός με περιμένει !
Ένας από τους καλοντυμένος βοηθούς μετρ, εμφανίζεται φορώντας το κλασσικό μεταξωτό
άσπρο πουκάμισο, με το χαρακτηριστικό ραμμένο σύμβολο του εστιατορίου στην αριστερή
τσέπη, το μαύρο παπιγιόν και το μαύρο ατσαλάκωτο παντελόνι συμπλήρωναν την στολή, του
άψογου και ευγενέστατου προσωπικού.
Φτάνοντας στην κυρίως σάλα του εκθαμβωτικού από πολυτέλεια, ποιότητα υλικών, και
καθαριότητα, εστιατόριο. Η απαλή τζαζ μουσική, που ακουγόταν από τα ηχεία σε έβαζε σχεδόν
αμέσως, σε μια πιο χαλαρή διάθεση. Ο Αλέξανδρος έδειξε εμφανώς, εντυπωσιασμένος από τις
διαδοχικές ανά ζεύγος κολώνες, που κοσμούσαν την κεντρική, μικρότερη κυκλική αίθουσα,
που ήταν αρκετά περιορισμένη ως προς τον αριθμό τραπεζίων.
Βεβαία σε μια τέτοια συνάντηση, και ειδικά με όσα έπρεπε να ειπωθούν εκείνο το βράδυ,
επιβάλλονταν ο χώρος να είναι εντελώς απομονωμένος, σε σχέση με τους άλλους πελάτες,
αλλά και το προσωπικό.
Στο κεντρικό από τα πέντε τραπέζια κάθονταν η γνώριμη στον Αλέξανδρο φιγούρα, ο πατέρας
του καλού του φίλου, ο Γεώργιος Γαληνός, ο οποίος ήταν και ο πρόεδρος της μυστικής
οργάνωσης ελίτ στην Ελλάδα. Μέχρι τώρα και σε όλη την πολιτική πορεία του Αλέξανδρου,
στάθηκε αρχικά αρωγός με μεγάλη, οικονομική βοήθεια και στις δυο προεκλογικές του
αναμετρήσεις του. Άλλωστε, η “ιδέα” να κατέβει στην πολιτική, “ήταν δική του”, φαινομενικά
φυσικά, διότι όλα αποτελούσαν μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου, όπου ο ίδιος ήταν το πιόνι –
πρωταγωνιστής και είχε παντελώς άγνοια !
Δεν ήταν όμως μόνος του, ο Γαληνός, αμέσως, διέκρινε άλλες δυο φυσιογνωμίες, γνώστες στο
ευρύ κοινό, αλλά προσωπικά δεν τους είχε συναντήσει ποτέ του.
Η μια εκ των δυο ήταν μια ξανθιά καλοντυμένη, εντυπωσιακή γυναικά με πράσινα ματιά που
μαγνήτιζε τα βλέμματά των ανδρών, και μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματίες στην Ελλάδα,
η Έλσα Μακρυγιάννη, στην οικογένεια της ανήκαν εργοστάσια παράγωγης προϊόντων υψηλής
τεχνολογίας, σε όλο τον πλανήτη. Επίσης κατείχε το μεγαλύτερο μερίδιο, μιας εκ των
συστημικών τραπεζών στην Ελλάδα. Ο άλλος ήταν ένας από τους επτά πλουσιότερους
ανθρώπους στην Ευρώπη, Γνωστός και ως Μέγας Διδάσκαλος της αδελφότητας, ο Χαβιέ
Ντελακρουά, ένας από τους ισχυρότερούς άνδρες στην Ευρώπη, με χαρακτηριστική γαλλική
αρρενωπή εμφάνιση και ντύσιμο, εύρωστος, του ανήκαν ασφαλιστικοί όμιλοι, αεροπορικές,
φαρμακευτικές εταιρίες, καθώς και η μεγαλύτερη αλυσίδα ξενοδοχείων του κόσμου.
Και μόνο η παρουσία του σε εκείνη την συνάντηση, σήμαινε για τον Αλέξανδρο ότι αυτή την
φορά τα πράγματα, θα ήταν πιο δύσκολα για εκείνον, θα έπρεπε να πάρει μια μεγάλη
απόφαση….είτε να υπομένει σαν άβουλο ον και να υπακούει κάθε τι, που του υποδεικνύει η
μυστική ομάδα να κάνει…..είτε με κάποιο τρόπο να τα ανατρέψει όλα αυτά μια για πάντα.
Από τότε που ορκίστηκε ως υπουργός εδώ και δυο χρόνια, οι απειλές που δέχονταν, σε
περίπτωση που δεν θα έκανε όσα η ομάδα αυτή ήθελε. Θα δημοσιεύονταν αυτομάτως και η
αλήθεια, σχετικά με την ψευδομαρτυρία του για το ατύχημα, παρόλο που τότε οδηγούσε ο γιος
του Γαληνού. Ο Γεώργιος Γαληνός ήταν αδίστακτος άνθρωπος, ήθελε πάντα να παίρνει αυτό
που θέλει με κάθε τίμημα, έτσι λοιπόν ακολούθησαν και άλλες απειλές, διότι οι
χρηματοδοτήσεις του για τις προεκλογικές εκστρατείες εντέχνως ήταν με παράνομα λεφτά από
off shore εταιρίες.
Συνήθως ζητούσαν από Αλέξανδρο, κάποια θετική ψήφο σε νομοσχέδια, άλλες φορές να
συμφωνήσει με κάποια ψηφίσματα στο ΝΑΤΟ, κάθε φορά όμως για τον ίδιο ήταν ολο και πιο
δύσκολο να ακολουθήσει, κάθε φόρα ήταν σαν να ανέβαινε και ένα σκαλοπάτι από μια μεγάλη
σκάλα, αφήνοντας πίσω την αρχική του ρομαντική, κατ’ άλλους, ιδεολογία για την πολιτική και
για ίδια την ζωή. Συνεπώς, μέχρι τώρα του ήταν δύσκολο να αγνοήσει τις απειλές της
οργάνωσης, εκτός από ότι θα είχε ανεπανόρθωτη ζημιά στην πολιτική του καριέρα, που θα τον
έθιγε προσωπικά, άλλα και κάτι ακόμα πιο σπουδαίο, που ήταν πάνω από όλα. Θα ένιωθε ότι,
ενώ η χώρα του τον χρειάζεται, ο ίδιος δεν θα έκανε τίποτα, και δεν μπορούσε να αφήσει όλο
αυτό που με κόπο και αγώνα, έχτισε να του το γκρεμίσουν.
Η αλήθεια είναι ότι, χάρις στον διπλωματικό του αγώνα, είχε αποφευχθεί η μεγαλύτερη
οικονομική καταστροφή, που ο ίδιος με τοσο κόπο επιμελήθηκε, ώστε να πάρει η χώρα την
τελευταία δανειοδότηση από την ένωση, και να γλυτώσει μια ιστορική χρεωκοπία και ολική
καταστροφή για τους Έλληνες.
Βεβαία σε όλο αυτό το εγχείρημα, κρίσιμο ρόλο έπαιξαν, οι γνώσεις και το οικονομικό πλάνο
που είχε ετοιμάσει ο καλός του φίλος και υπουργός οικονομικών, Δημήτρης Καλογερόπουλος.
Κάθε φορά που άκουγε τις επιταγές της οργάνωσης αυτής, απομακρύνονταν ολοένα και
περισσότερο από τον πραγματικό του εαυτό, το αληθινό εγώ του. Δεν ήταν λίγες οι φόρες που
πλέον ένιωθε σαν να βλέπει ως ταινία όλη την ζωή του. Πλέον είχε χάσει τον εαυτό του ! Και
αυτό, άλλο δεν το άντεχε !
- Αλέξανδρε, καλησπέρα ! Να σου συστήσω δυο εξέχουσες προσωπικότητες ! Η κ. Έλσα
Μακρυγιάννη, και τον κ. Χαβιέ Ντελακρουά !
- Καλησπέρα σας ! Χαίρομαι για την γνωριμία κ. Μακρυγιάννη !
Με άψογα γαλλικά απευθύνθηκε προς στον μεγαλοεπιχειρηματία που αν και γαλλικής
καταγωγής, είχε όνομα με ισπανική ρίζα. «Χαίρομαι που σας γνωρίζω από κοντά κ.
Ντελακρουά ! έχω ακούσει πάρα πολλά για εσάς. »
- Γεια σας κ. Δουμπιώτη και εγώ, έχω ακούσει πολλά για εσάς ! Και δεν θα σας κρύψω ότι
περίμενα πολύ αυτήν τη συνάντηση !
- Ειλικρινά δεν το περίμενα να μιλάτε Ελληνικά, και τόσο καλά μάλιστα !!!
- Ναι, εκτιμώ πάρα πολύ την ιστορία και την γλώσσα σας !
Αφού δόθηκε η παραγγελία από όλους τους συνδαιτυμόνες. Ένα νεύμα προς τους
σερβιτόρους που έκανε ο Γαληνός, αρκούσε για να γεμίσουν στην στιγμή, τα ανάγλυφα
ποτήρια νερού της Villeroy & Boch που έμοιαζαν σαν έργα τέχνης, από τους σερβιτόρους που
στεκόντουσαν διπλά τους.
-Και τώρα παρακαλώ αφήστε μας για λίγο μόνους ώστε να κουβεντιάσουμε, είπε Ντελακρουά !
- Αλέξανδρε, θέλω να σου πω ότι περιμέναμε, πολύ καιρό αυτή την στιγμή, δεν μπορώ να σου
κρύψω, ότι είναι κάτι που επιδιώκαμε καιρό, Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα να σε
βοηθήσω, σε αυτήν προσπάθεια που κάνεις στην πολιτική όλα αυτά τα χρόνια. Με την κυριά
Μακρυγιάννη, το σκεφτήκαμε και προτείναμε στον κ. Ντελακρουά, ο οποιος συμφώνησε
αμέσως. Πως ήρθε η ώρα για αλλαγή στην ηγεσία, του τόπου μας. Να μπουν νέες ιδέες,
φρέσκο αίμα, και νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αναλάβεις εσύ αυτή την θέση !
- Σίγουρα με τιμά η ιδέα σας, αλλά δεν ξέρω αν νιώθω έτοιμος για κάτι τέτοιο, άλλωστε ο κ.
Καλογερόπουλος έχει πολύ μεγάλο και λαμπρό μέλλον όπως εγώ το βλέπω και είναι
ικανότατος !
- Ακουστέ κ. Δουμπιώτη, ο κ. Καλογερόπουλος σίγουρα ήταν πολύ καλός πολιτικός όμως,
θεωρώ ότι χρειάζεται κάποιο νέο πρόσωπο που θα μπορούσαμε και εμείς, να βασιστούμε πιο
καλά. Έχει μεγαλώσει πλέον ο ίδιος και άλλωστε είναι θέμα χρόνου να μην είναι στο
προσκήνιο πλέον.
- Τι εννοείται ; κυρία Μακρυγιάννη ;
- Εννοούμε ότι, σε βοηθήσαμε για την θέση που κέρδισες πρόσφατα και πως δεν θέλουμε να
είσαι μόνο αντιπρόεδρος. Μπροστά σου χαράζεται μια μεγάλη ευκαιρία σύντομα κιόλας, εσύ
θέλεις να την πετάξεις ;
- Νομίζω ότι έχω ακόμα πολύ καιρό μέχρι εκείνη την στιγμή !
- κ. Δουμπιώτη, πρέπει να καταλάβετε ότι, έχουμε κάποιες απαιτήσεις από εσάς όπως θα είναι
φυσικό. Στην αδελφότητα μας, το ένα μέλος στηρίζει το άλλο. Όλα τα μέλη έχουν δώσει ιερό
όρκο, όπως και εσείς άλλωστε, φυσικά δεν θέλουμε να σας φέρουμε σε καμία δύσκολη θέση,
μην μας αναγκάσετέ όμως να το κάνουμε.
- Συμφωνώ με τα λόγια του κυρίου Ντελακρουά Αλέξανδρε, Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν
χαίρεσαι με την πρόταση ; Δεν επιδιώκεις να αναλάβεις τα ηνία κάποια στιγμή ;
- Δεν έχω αντίρρηση απλώς εκτιμώ ότι βιαζόμαστε για κάτι τέτοιο, ειδικά στην παρούσα φάση
και έτσι όπως είναι τα οικονομικά της χώρας.
- Μα ακριβώς τώρα είναι η στιγμή που μπορούμε να περάσουμε πιο εύκολα όσα πρέπει.
Αγαπητέ κ. Δουμπιώτη θα σας αφήσω να το σκεφτείτε και να μου απαντήσετε. Επίσης καλά
είναι να φροντίσετε και την υγειά σας, είδατε τι έπαθε ο προκάτοχος σας ! Δεν θέλουμε να
έχετε ένα τόσο άδοξο τέλος.
- Ναι, φυσικά πάντα προσέχω την υγειά μου κ. Ντελακρουά !
- Ωραία χαίρομαι για αυτό !
- Με συγχωρείται λίγο θα πρέπει να πάω στο μπάνιο ….
Ξαφνικά ένιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι του, που δήλωνε περισσότερο απέχθεια και θυμό,
πάρα φόβο. Ήταν πιο πολύ αηδιασμένος μέτα από όλη την κουβέντα, πάρα φοβισμένος όπως
εκείνοι είχαν πιστέψει. Με γρήγορο διασκελισμό πηγαίνει στην τουαλέτα, ρίχνει λίγο νερό στο
πρόσωπο του, και κοιτάζει το είδωλο του στον καθρέπτη.
Στο μυαλό του, εκείνη την στιγμή επιστρέφει η παιδική του ανάμνηση της πεταλούδας που είχε
σώσει. Και σύγκρινε το παιδί που ήταν τότε, με τον ενήλικα που έβλεπε στον καθρέπτη ενός
πολυτελούς εστιατορίου στο Παρίσι.
Μπορώ…και πρέπει να σώσω ξανά πεταλούδα ! ΑΝ δεν το κάνω, δεν θα είμαι εγώ πλέον,
κάποιος άλλος θα έχει πάρει την θέση μου ! Φτάνει ως εδώ ! Δεν μπορώ να μην έχω ψυχή, να
είμαι ότι θέλουν αυτοί ! Μπορεί να μην τα καταφέρω, άλλα θα πεθάνω προσπαθώντας !!!
-Συγνώμη για την καθυστέρηση βλέπω ήδη ξεκινήσατε το φαγητό !
- Ναι είναι όλα πολύ ωραία ! Δοκίμασε !
Μια ώρα αργότερα……
-Κυρίοι και κυριά μου, θα πρέπει να σας αφήσω αισθάνομαι λίγο αδιάθετος, ίσως έφαγα πάρα
πολύ, από εκείνο το φουά γκρα.
- Καλώς, αγαπητέ Αλέξανδρε, χάρηκα που σε γνώρισα και μην ξεχνάς πως θα περιμένω, την
απάντηση σου στην πρόταση μας.
- Ασφαλώς ! κ. Ντελακρουά θα ξαναμιλήσουμε !
- Κ. Δουμπιώτη χάρηκα και εγώ για την γνωριμία μας !
- Και εγώ το ίδιο, κυριά Μακρυγιάννη !
- Αλέξανδρε εμείς θα ξαναμιλήσουμε φυσικά !
Αποχωρώντας από το τραπέζι, είχε πάρει οριστικά, πλέον την απόφαση του, το μόνο που
έμενε ήταν να μιλήσει για όλα, με τον Έλληνα πρωθυπουργό μονός εκείνος θα μπορούσε να
τον βοηθήσει. Ήξερε ότι, μονός του δεν θα μπορούσε να τα καταφέρει, έπρεπε να θέσει το
σχέδιο του σε εφαρμογή, έπρεπε να πέτυχει το «Ματ των ανόητων» και ο χρόνος τον πίεζε.
Κεφάλαιο 4
Την επόμενη μέρα το πρωί, Ο Αλέξανδρος ανεβαίνει γοργά τα σκαλοπάτια του μεγάρου
Μάξιμου. Είχε έρθει η ώρα να μιλήσει για όλα με τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Περιμένοντας στην καρεκλά έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, θυμήθηκε την ημέρα της
μύησης του στην μυστική αδελφότητα…
Η αδελφότητα της σκιάς ήταν χωρισμένη, σε επτά τάγματα παγκοσμίως, ένα για κάθε ήπειρο,
Κάθε τάγμα έχει και έναν μέγιστο διδάσκαλο όπου έχει και την απολυτή ευθύνη για το τάγμα.
Όλα τα τάγματα της αδελφότητας έχουν ως σύμβολο τους τον παν επόπτη οφθαλμό ενώ
επάνω του, ξεχωριστά για κάθε ήπειρο υπάρχει και ένα επιπλέον σύμβολο. Στην Ευρώπη το
επιπλέον σύμβολο ήταν της αιώνιας φλόγας, ως η γηραιά ήπειρος του πλανήτη.
Από το 17 αιώνα η αδελφότητα είχε ως στόχο, τον πλήρη έλεγχο των κυβερνήσεων, την
κατάργηση του πατριωτισμού, κατάργηση των ιδιωτικών - ατομικών δικαιωμάτων, κατάργηση
των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, κατάργηση των θρησκειών, κατάργηση των οικογενειακών
σχέσεων. Με τελικό στόχο όλων την απολυτή εξουσία και διακυβέρνηση του πλανήτη από
τους ιδίους και μόνο.
Συνήθως τα μέλη της ήταν πολιτικά ισχυρά, ή οικονομικά ισχυρά πρόσωπά, καθώς καθ΄ όλη
την διάρκεια της ιστορίας ήθελαν να ελέγχουν πλήρως τα γεγονότα. Τίποτα δεν άφηναν άθελα
τους να συμβεί, και πάντα όλα ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Οι επτά διδάσκαλοι
κανόνιζαν επί της ουσίας και τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.
Τα μέλη της, είχαν βαθμίδες εξέλιξης από την μύηση τους και έπειτα, ενώ με τον όρκο που
έπαιρναν, δήλωναν απολυτή εχεμύθεια και υποταγή, στις αποφάσεις της αδελφότητας. Η
αδελφότητα φρόντιζε να τους έχει στο χέρι, είτε μέσω των προσωπικών τους μυστικών, είτε
μέσω των ανθρωπίνων αδυναμιών, που έκρυβαν πίσω από το καθημερινό προσωπείο της
εξουσίας τους.
Η τιμωρία αθέτησης του όρκου θα ήταν πολύ βαριά με τεράστιες συνέπειες για τον παραβάτη,
ουσιαστικά θα καταστρέφονταν και οικονομικά και κοινωνικά. Η τελετή μύησης γινόταν, πάντα
μέτα από πρόσκληση, κάποιου αλλού μέλους και ακολουθούσε ένα αυστηρό τελετουργικό που
είχε μείνει αναλλοίωτο από την ίδρυση της αδελφότητας.
Την ημέρα ορκωμοσίας του ο Αλέξανδρος ήταν πολύ αγχωμένος, ήξερε ότι δεν θα μπορούσε
να ξεμπλέξει ευκολά από αυτό. Από την άλλη φοβόταν μην πάει φυλακή αν μιλήσει για το
δυστύχημα, παρόλο που ο ίδιος του δεν έφταιγε τόσο, από την άλλη όμως το γεγονός ότι, δεν
είχε μιλήσει στην αστυνομία τόσο καιρό τον καθιστούσε αυτομάτως συνένοχο.
Είχε έρθει η μεγάλη στιγμή, το όχημα που είχε στείλει ο πατέρας του φίλου του είχε φτάσει.
Ατσαλώνοντας τον εαυτό του με ένα τελευταίο κουράγιο, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει το άγχος
για το άγνωστο του τελετουργικού της μύησης που θα ακολουθούσε. Ανοίγει την πίσω πόρτα
μπαίνει και κάθεται στο πίσω κάθισμα, όπου τον περίμενε κάποιος μασκοφορεμένος άντρας.
Όπως και εκείνος, ήτανε ντυμένος με μαύρο κοστούμι και μαύρη γραβάτα. Ήταν και αυτό
μέρος της σκοτεινής τελετής, που θα ακολουθούσε σε λίγο.
Του εξηγεί ότι θα πρέπει να του φορέσει μια μαύρη κουκούλα διότι, το μέρος που θα γίνει η
τελετή παραμένει μυστικό, για τα μη μυημένα μέλη. Τα χεριά του έχουν ιδρώσει και το στομάχι
του έχει σφιχτεί, χωρίς να μπορεί να δει καθόλου πλέον, αυτόματα ενισχύονται όλες οι
υπόλοιπες αισθήσεις του, νιώθει όλες τις μεταβολές στην πορεία του οχήματος, προσπαθεί να
έστω ακούσει τον παραμικρό ήχο, μήπως καταλάβει αν είναι ακόμα εντός της πόλη ή όχι. Αντί
αυτού νιώθει και ακούει τους χτύπους της καρδίας του να ανεβαίνουν καθώς, κάθε λεπτό που
περνάει, ολοένα η αγωνιά του κορυφώνεται, και η αίσθηση του με τον χρόνο έχει χάνετε
εντελώς.
Ξαφνικά το όχημα ακινητοποιείται, χωρίς να του έχει αφαιρέσει την κουκούλα από το κεφάλι, ο
εντεταλμένος συνοδός του, τον οδηγεί προσεκτικά προς στην αίθουσα τελετής της μύησης...
Όλες οι αισθήσεις του πλέον βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση. Oι παλμοί του έχουν ξεπεράσει
κάθε όριο. Φτάνουν μπροστά σε μια πόρτα, και ακούγεται κάποιο χέρι να την χτυπάει ρυθμικά,
σαν κάποιου είδος κώδικα. Αφού πέρασε το κατώφλι της, και προχωρούσαν όλο και πιο πολύ
προς το δωμάτιο στο όποιο θα προετοιμάζονταν ο Αλέξανδρος για την τελετή, καταλάβαινέ ότι
το επίπεδο του οξυγόνου άρχισε να πέφτει απότομα, ενώ τα επίπεδα υγρασίας ήταν πολύ
υψηλά.
- Περίμενε τώρα εδώ, σε λίγο θα σε ετοιμάσουν, είπε ο συνοδός του και του αφαίρεσε την
κουκούλα.
- Εντάξει, θα περιμένω εδώ !
Ανοίγοντας τα ματιά του, ακόμα δεν μπορούσε να συνηθίσει, ούτε καν στο λιγοστό φως των
κεριών, του δωμάτιου προετοιμασίας όπου βρίσκονταν. Μέτα από λίγο που επανήλθε εντελώς
η όραση του, αντίκρισε ένα δωμάτιο το οποίο ήταν πολύ σκοτεινό. Η μοναδική πηγή φωτός,
ήτανε τα τρία κεριά από το κηροπήγιο. Το πάτωμα ήτανε ντυμένο όλο, με κόκκινη μοκέτα που
είχε τυπωμένο το σύμβολο της αδελφότητας, σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Οι τοίχοι του
δωμάτιου φτιαγμένοι από πέτρα, και εκτός από την καρεκλά που κάθονταν, υπήρχε μόνο ένα
τραπέζι.
Επάνω στο τραπέζι βρίσκονταν ένα κόκκινο τραπεζομάντηλο με το σύμβολο της αδελφότητας,
μια άσπρη μάσκα, μια άσπρη κάπα και άσπρα γάντια. Μέτα από λίγο, ήρθε ο επιστάτης της
τελετής, φορώντας και αυτός την ιδιά άσπρη μάσκα που είχε και στο τραπέζι.
- Πρέπει να ετοιμαστείς για την τελετή μαθητευόμενέ, φόρεσε τα αυτά που είναι πάνω στο
τραπέζι.
Αφού ετοιμάστηκε ο Αλέξανδρος, μαζί με τον επιστάτη ξεκίνησαν για την αίθουσα της
μυστικιστικής τελετής της μύησης του.
Το άγχος του νεαρού είχε κορυφωθεί, κάποιες στιγμές εύχονταν να μην είχε πάει ποτέ του, σε
αυτό το μπαρ με τον φίλο του. Να μην είχε γίνει ποτέ αυτό το δυστύχημα.
Μέτα από λίγο έφτασαν μπροστά σε μια μεγάλη διπλή ξύλινη πόρτα, από έξω στεκόντουσαν
δυο σωματώδεις άνδρες που αποτελούσαν και το προσωπικό ασφάλειας της τελετής. Επάνω
από την πόρτα υπήρχε μια ξύλινη επιγραφή χαραγμένη.
«Timendi causa, est nescire»
«Η αιτία του φόβου, είναι η άγνοια»
Οι πόρτες της αίθουσας ανοίγουν και μέσα βρίσκονταν ο Μέγιστος Διδάσκαλος της
αδελφότητας, και τα 45 μέλη της, όλοι φορούσαν την ιδιά άσπρη μάσκα, μαύρο κουστούμι και
μαύρες γραβάτες. Ενώ η ατμόσφαιρα ήτανε πολύ φορτισμένη, παράλληλα επικρατούσε
νεκρική ησυχία εντός του χώρου. Δεξιά και αριστερά υπήρχαν κηροπήγιά με αναμμένα κεριά
με απολυτή ακρίβεια στοιχισμένα, καρέκλες επενδυμένες με κόκκινο βελούδινο ύφασμα, οκτώ
μεγάλα τραπέζια και ένα κεντρικό τραπέζι το όποιο είχε επάνω του, ένα δισκοπότηρο, μια
νεκροκεφαλή, ένα κρασί, και ένα ξίφος.
Στην θέα όλων αυτών, ο Αλέξανδρος έφτασε σε μια στιγμή πλήρης ανασφάλειας. Φτάνοντας
στο κέντρο της αίθουσας ο επιστάτης του λέει να γονατίσει. Τότε ο μύστης φοράει ένα φυλαχτό
με τον παν επόπτη οφθαλμό μπροστά του.
Ο Μέγιστος διδάσκαλος παίρνει το ασημένιο ξίφος που είχε χαραγμένο στην λαβή του, όλα τα
σύμβολα από όλα τα τάγματα της αδελφότητας κυκλικά κατανεμημένα. Και το υψώνει στον
αέρα λέγοντας :
- Απόψε εγώ ο Μέγιστος διδάσκαλος, με την εξουσία του απόλυτου φωτός, χρίζω τον
Αλέξανδρο ως το νέο μέλος και αδερφό μας και τον προσκαλώ να αναφωνήσει μαζί μου τον
ιερό όρκο !
«Εγώ ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης με ελεύθερη βούληση ενώπιον του Μέγιστου διδασκάλου,
καθώς και των υπολοίπων μελών της αδελφότητας ταύτης, και μπροστά στο ιερό ξίφος.
Ορκίζομαι πιστή υποταγή στα προστάγματα της αδελφότητας της σκιάς όλων των ταγμάτων
της. Αναγνωρίζω ως απόλυτη προτεραιότητα της ύπαρξης μου την διαφύλαξη των στόχων
της. Και ορκίζομαι να μην αποκαλύψω ποτέ τίποτα από τις αποφάσεις, τα μυστήρια, και την
ταυτότητα των μελών της. Γνωρίζω ότι, σε περίπτωση που παραβώ τον όρκο μου, θα
τιμωρηθώ αυστηρά για την αθέτηση του όρκο μου.»
Τότε ο Μέγιστος διδάσκαλος Γεώργιος Γαληνός, ακουμπάει στον αριστερό και μέτα στον δεξιό
ώμο του Αλέξανδρου, το ιερό ξίφος. Τότε και μόνο τότε ο μυούμενος σηκώθηκε όρθιος.
΄Έπειτα όλα τα μέλη καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές της μύησης, αφαίρεσαν τις μάσκες
τους. Αναμεσά στα μέλη ήταν και ο τωρινός πρωθυπουργός Νικόλαος.
Αμέσως μετά ο Γαληνός γέμισε με κρασί, το κρυστάλλινο ποτήρι του κρασιού, που έστεκε
διπλά από το κρανίο. Και άρχισε να ρίχνει σιγά σιγά επάνω του, λέγοντας «Σαν το κατακόκκινο
κρασί, που ρέει επάνω σε τούτο το κρανίο, έτσι να ρέει από εδώ και πέρα, η γνώση και η
σοφία του Πάνσοφου δημιουργού του σύμπαντος, στο μυαλό σου. Μα αν τολμήσεις και
αθετήσεις τον όρκο σου, σαν το κρασί να χαθεί η ζωή από το σώμα σου.» Ο Αλέξανδρος
μέσα του, δεν είχε πιστέψει ποτέ όσα είπε στο όρκο του, ήξερε ότι κάποτε θα δραπετεύσει από
όλα αυτά…ήταν ψευδόμενα ορκισμένος…
Ξαφνικά οι αναμνήσεις της ορκωμοσίας, σταμάτησαν απότομα όταν ακούστηκε μια φωνή….
- Κ. Αντιπρόεδρε, Μπορείτε τώρα να περάσετε σας περιμένει !
- Σε ευχαριστώ, ‘Άννα !
- Έλα, κάθισε σε περίμενα
- Ευχαριστώ, ναι και εγώ ήθελα να μιλήσουμε έχουν συμβεί πάρα πολλά.
- Είχαμε εξέλιξη με το θέμα του Καρυπίδη, ο αρχηγός που ερεύνησε την υπόθεση εις βάθος,
ανακάλυψε ότι το διάστημα που πέθανε, το υλικό από τις κάμερες ασφάλειας που υπήρχαν
στην βουλή, έχει διαγραφεί οριστικά. Επίσης έχει βρεθεί όπως σου είπε και ο κ. Ιβάνοφ,
μεγάλες ποσότητες, νευροτοξίνης στο αίμα του. Οπότε από ότι συμπεραίνω η διαρροή μας
είναι σοβαρή και εκτός τούτου, σήμερα δέχτηκα τηλεφώνημα από τον πρόεδρο της ένωσης,
την επόμενη τέταρτη συγκαλείτε εκτάκτως, σύνοδος κορυφής με θέμα την αναθεώρηση της
επόμενης χρηματοδότησης δανείου για την χώρα. Όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα έχουν
στενέψει αρκετά.
- Και τι σκέφτεστε να κάνουμε, ποιες θα είναι οι επόμενες μας κινήσεις ;
- Αλέξανδρε, σε εμπιστεύομαι καλύτερα και από τον γιο μου, γνωρίζεις ότι, δεν μου αρέσει να
μιλάω για την αδελφότητα, εκτός των τελετών της !
Όμως δεν σου κρύβω ότι, με έχουν απειλήσει έντονα για να αλλάξει η απόφαση μου. Σίγουρα
έχει μαθευτεί ότι ψάχνω λύση για να φέρω την οικονομική αλλαγή στον τόπο. Χρειάζομαι λίγο
ακόμα χρόνο. Η έκτακτη συνοδός θα μας πάει πίσω, και ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι για την
μεγάλη διαπραγματευτική μάχη. Δεν έχουμε έτοιμο κανένα χειροπιαστό εναλλακτικό σενάριο,
επίκειται το ταξίδι στην Μόσχα, πρέπει να μιλήσουμε με τον Πέτροβιτς από κοντά. Τα λόγια
είναι λόγια και χάνονται στον αέρα, τα γραπτά μένουν, Verba volant, scripta manent..
- Καταλαβαίνω απόλυτα, κοιτάξτε θέλω να σας πω ότι, και εγώ σας εμπιστεύομαι απολυτά,
και τα δικά σας όνειρα για αυτό τον τόπο τα πιστεύω και θέλω να τα στηρίξω. Θέλω να σας
εμπιστευθώ ότι αμέσως μέτα από το ταξίδι μου στο Αγ. Όρος πήγα στο Παρίσι ανεπίσημα. Με
κάλεσε σε δείπνο με τον Ντελακρουά και την Μακρυγιάννη ο Γαληνός !
Μου ζήτησαν να σκεφτώ εάν θέλω την θέση σας !
- Τι λες ; Σοβαρά ; έτσι κατάμουτρα ; Θέλουν να με βγάλουν από την μέση; Καλά έκανες και
μου το είπες να προετοιμαστούμε ! Μην φοβάσαι τίποτα Αλέξανδρε, ήρθε η στιγμή να λάμψεις
!
- Τι εννοείται ;
- Κάτι έχω σκεφτεί, αλλά προς το παρόν πρέπει να κινήσω κάποια νήματα ακόμα. Θα σου
πω τα πάντα όταν πρέπει. Ετοιμάσου για να πάμε στην σύνοδο, πρέπει να είσαι καλά
ψυχολογικά προετοιμασμένος εκεί θα συμβούν πολλά !
- Είμαι ήδη έτοιμος !
- Χαίρομαι ! πάντα πίστευα σε εσένα ! Με συγχωρείς τώρα θα πρέπει να κάνω κάποια
τηλέφωνα.
- Και εγώ σας χαιρετώ προς το παρόν και θα μιλήσουμε !
- Κ. Πρόεδρε, έχει έρθει ο γιος σας
- Να περάσει ‘Άννα.
- Καλησπέρα Δημήτρη.
- Γεια σου Αλέξανδρε.
- Κάθισε παιδί μου θέλω να μιλήσουμε.
- Πατέρα, τι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα ; Με αποφεύγεις να με δεις, έφτασα στο σημείο
να κλείσω ραντεβού για να μπορέσουμε να βρεθούμε. Κάτι συμβαίνει και μου το κρύβεις έτσι
δεν είναι ;
- Άκουσε με, δεν έχεις άδικο που αναρωτιέσαι, όντως συμβαίνουν πολλά το τελευταίο
διάστημα. Αλλά πίστεψέ με ότι για το δικό σου καλό σε είχα κρατήσει από έξω.
- Μα καλά είναι δυνατόν ; ποιο δικό μου καλό ; Και επίσης φάνηκε η στάση σου εξ αρχής με
το να κάνεις αυτή πρόεδρο τον Αλέξανδρο ! Που ακούστηκε, ο πατέρας να εμπιστεύεται
καλύτερα κάποιον για αυτήν την θέση από το ίδιο του τον γιο !
- Πάψε τις ζήλειες !!!! Κυνηγάς μόνο την θέση δηλαδή ; δεν βλέπεις που έχουμε φτάσει ;
- Εγώ, δεν βλέπω ; ξέρεις ότι στο συμβούλιο των υπουργών οικονομικών δεν έλαβα μέρος ;
- Τι ; Γιατί δεν με ενημέρωσες ;
- Και εγώ σήμερα το έμαθα ; Εχθές αργά έγινε μυστική τηλεδιάσκεψη με την συμμετοχή όλων
εκτός της Χώρα μας !
- Άκουσε με καλά ! όπως σου είπα και από το τηλέφωνο την επόμενη τέταρτη έχουν σύνοδο.
Έχουμε μπει σε τροχιά σύγκρουσης με την ένωση, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, η αδελφότητα
κρύβεται στα περισσότερα πίσω από όλα ! Φτάνει πια ! Όλα αυτά τα χρόνια που τους
ανέχτηκα.
- Και τι θα κάνουμε πατερά, πως μπορούμε να ξεφύγουμε από όλο αυτό ; Από που θα
πάρουμε την χρηματοδότηση ; Θα μας κλείσουν τις τράπεζες το καταλαβαίνεις ; Τι ήθελες την
αλλαγή αυτήν ;
- Το χρωστάω στον απλό κόσμο ; Δεν φταίνε σε τίποτα και το ξέρεις! Στις πλάτες μου έχω
όλο αυτό το βάρος συνεχώς ! Δεν με νοιάζει πλέον τι θέλει ο καθένας ηλίθιος από την
αδελφότητα !
- Έχουμε πάρει τον ιερό όρκο τι θα κάνεις θα τον αθετήσεις ;
- Αν είχα περισσότερο χρόνο θα σου έλεγα τι θα έκανα εγώ ! Αλλά φρόντισε ο Παπαδημάκης
να μας προδώσει ! Ένα θέλω να ξέρω Δημήτρη είσαι μαζί μου ή όχι ;
- Είμαι, αλλά φοβάμαι, για το τι θα κάνουν αυτοί ; Για εσένα !
- Μην φοβάσαι τίποτα, δεν θα προλάβουν να κάνουν σε εμένα τίποτα αρκεί, να παίξουμε
σωστά τις κινήσεις που μας αναλογούν.
- Τι θες να πεις ;
- Για αρχή ξεκινάμε με το να διώξουμε αυτήν την οχιά, τον Παπαδημάκη, βρες μου άμεσα
αντικαταστατή, μόλις γυρίσουμε, θέλω να αναλάβει άλλος.
Επίσης, ότι και να συμβεί να ξέρεις ότι, εσύ θα πρέπει να ζητήσεις επιπλέον χρόνο για το
πρόγραμμα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε από αύριο παιδί μου και
πρόσεχε με ποιον μιλάς και τι λες. Μόνο εγώ, εσύ και ο Αλέξανδρος ξέρουμε τα πάντα. Μην
εμπιστεύεσαι κανέναν άλλον και κυρίως, άτομα από την αδελφότητα.
- Εντάξει έγινε, και εσύ θέλω να προσέχεις πατερά, αυτοί δεν αστειεύονται.
- Μην φοβάσαι μικρέ, σύντομα δεν θα τους νοιάζω και πολύ ! Πήγαινε τώρα, κι όπως είπαμε
περιμένω ένα όνομα σύντομα. Για ότι νεότερο, να με ενημερώσεις άμεσα.
- Εντάξει έγινε.
Ο Αλέξανδρος έφτανε στο γραφείο του, στο υπουργείο εξωτερικών. Η γραμματέας του, τον
ενημέρωσε ότι είχε κάποιον που τον περιμένει.
- Γεια σου, Αλέξανδρε θα έφευγα σε λίγο αν δεν ερχόσουν. Τι κανείς ;
- Γεια σας κ. Γαλανέ, καλά είμαι, εσείς ; Σε τι οφείλω την τιμή της επισκέψεως σας ;
- Θα σε έπαιρνα τηλέφωνο όμως θεώρησα, καλύτερο να περάσω από εδώ. Σκέφτηκες την
πρόταση που σου έχει κάνει ο κ. Ντελακρουά ; Ξέρεις, αν είναι να πάρεις μια απόφαση, τώρα
είναι η ώρα, διότι σε μερικές μέρες, θα έχουμε την συνοδό κορυφής και είναι σημαντικό σημείο.
Ο Καλογερόπουλος είναι θέμα χρόνου να φύγει από την μέση !
- Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο να αποφασίσω !
- Δυστυχώς δεν υπάρχει, ο κ. Ντελακρουά περιμένει την απόφαση σου, αλλιώς θα ψάξει για
εναλλακτική λύση να το ξέρεις !
- Ωραία θα έχετε μια απάντηση μέχρι αύριο !
- Σε χαιρετώ, ελπίζω να σκεφτείς το μέλλον σου, ελπίζω να σκεφτείς σοφά.
Ο μέγιστός σε βαθμό, διδάσκαλος της αδελφότητας στην Ελλάδα, Γεώργιος Γαληνός
αποχωρεί, από το γραφείο του υπουργού εξωτερικών. Το όχημα με το οποίο είχε έρθει στο
υπουργείο τον περίμενε, όμως ο ίδιος προτίμησε το επόμενο δεκάλεπτο να περπατήσει, μέχρι
το σημείο που ήταν προγραμματισμένη η επόμενη συνάντηση του. Καθώς διέσχιζε πεζός την
Λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας, διέκρινε να εξέρχεται από το προαύλιο της βουλής και ο
άνδρας με τον οποίον είχε το ραντεβού.
Το βήμα του ήταν γοργό και οι κινήσεις του αγχώδης, ένιωθε ότι είχε καθυστερήσει, σε λίγο οι
δυο άνδρες, φτάνουν δίπλα - δπλα όπου και μπαίνουν στην είσοδο του Εθνικού Κήπου.
- Νόμιζα ότι είχα αργήσει !
- Ήμουν από πίσω σου αρκετή ώρα, όμως έπρεπε να διατηρήσουμε μια απόσταση
ασφαλείας.
- Ναι πολύ σωστά !
- Μιλήσαμε σήμερα με τηλεδιάσκεψη όλα τα μέλη της αδελφότητας, μας ανησυχεί έντονα η
στάση του Καλογεροπούλου. Έχουν θορυβηθεί όλοι ! Θα παίξεις σημαντικό ρολό στις
εξελίξεις, θα σου δώσω σαφείς οδηγίες σύντομα, θέλω να είμαστε σε επαφή ότι και να συμβεί.
- Εντάξει θα το φροντίσω ! Ξέρετε ότι πάντα ημουν πιστός στην αδελφότητα ότι και να συμβεί
!
- Το γνωρίζω καλά και για αυτό περιμένω από εσένα πολλά !
Η πρωθυπουργική αυτοκινητοπομπή ξεκίνησε με προορισμό το αεροδρόμιο «Ελευθέριος
Βενιζέλος». Το πρωθυπουργικό αεροπλάνο τροχοδρομούσε λίγα μόλις λεπτά αργότερα. Ήταν
μια προγραμματισμένη συνάντηση με τον Σέρβο ομόλογο του. Επιβάτες εκτός του
πρωθυπουργού, του πληρώματος και του προσωπικού ασφαλείας. Ήταν ακόμα ένας άνδρας,
σωματώδης, ψηλού αναστήματος, επισημά ντυμένος με σκούρο μπλε κουστούμι, μόνο τα
γκριζωπά μαλλιά του, μαρτυρούσαν άνθρωπο μέσης ηλικίας, ήταν ο αδερφικός του φίλος Τζον
Κασιμάτης, Ελληνοαμερικάνικης καταγωγής. Πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της
ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου και πρώην μέλος της αδελφότητας της σκιάς. Είχε
εκδιωχθεί από την υπηρεσία πριν από πέντε χρόνια, από τότε που εναντιώθηκε στην
αδελφότητα.
-
Τζον ! Που είσαι παλιόφιλε μου ;
-
Νικολά ! τι κάνεις ; χαθήκαμε αδερφέ μου ;
-
Όντως, λυπάμαι που θα πρέπει να τα πούμε κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ξέρεις δεν άργησα
να διαπιστώσω ότι και εσύ για την αδελφότητα. Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να φύγω και εγώ,
από όλο αυτό το θέατρο. Θα χρειαστώ όμως την βοήθεια σου….
-
Φυσικά, ότι χρειάζεσαι ….!
Στο κινητό του Αλέξανδρου, ερχεται ένα μήνυμα από τον πρωθυπουργό…
«Λοιπόν, Αλέξανδρε, ήρθε η ώρα να λάμψεις όπως σου είχα πει, μην διστάζεις σε τίποτα. Θα
σε περιμένω αύριο το απόγευμα στο γραφείο μου.»
Λίγα λεπτά αργότερα ο Αλέξανδρος τηλεφωνεί στον Γαληνό
-Καλησπέρα, έχω πάρει την απόφαση μου και είναι θετική !
-Το ήξερα ότι θα κατέληγες σε αυτήν την απάντηση. θα ενημερώσω τον κ, Ντελακρουά
αμέσως, και από εκεί και πέρα θα περιμένεις να σου πω, λεπτομέρειες.
Μερικές μέρες αργότερα …
Η δρύινη πόρτα του γραφείου του Διευθυντή της Πανεπιστημιακής Κλινικής Cliniques
Universitaires Saint-Luc χτυπάει.
- Αγαπητέ, μου τι κάνεις ; Δεν περίμενα ότι θα σε δω έτσι ξαφνικά ! Λέει ο Ερίκ Χέρμαν στο
απρόσμενο επισκέπτη του.
-Σίγουρα, μπορεί να έχω φύγει, από την άθλια σέκτα ηλίθιων, εδώ και πολλά χρόνια. Όμως
κάποιοι άνθρωποι όπως εσύ, δεν ξεχνιούνται ποτέ !
Αγκαλιαστήκαν, χαμογελώντας ταυτόχρονα οι δυο φίλοι, που είχαν πολλά χρόνια να ιδωθούν.
- Μα, καλά πως βρέθηκες εδώ ;
- Αν σου πω ότι, πως ήμουν στην γειτονιά σου και πέρασα να σε δω θα με πίστευες ;
- Φυσικά, και όχι, ο Τζον που ξέρω ποτέ δεν θα το έκανε !
- Ωραία, και καλά θα έκανες, εννοείται ότι χάρηκα πάρα πολύ που σε είδα. Όμως νομίζω ότι
θα χρειαστώ να μου ξεπληρώσεις εκείνη την χάρη, που σου έκανα, πριν από μερικά χρόνια
στην Ουάσιγκτον….
- Ναι, Φυσικά εννοείται ότι θέλεις, παλιόφιλε! Πάντα ευχόμουν να μπορέσω να σε
ξεπληρώσω με κάποιον τρόπο για τότε. Χαίρομαι που μου δίνεις αυτή την ευκαιρία!
- Ερίκ, ότι πούμε εδώ, να ξέρεις ότι είναι θέμα ζωής – θανάτου και πρέπει να μείνει σε αυτό το
γραφείο…..
- Φυσικά, σε ακούω….
Κεφάλαιο 5
Την επόμενη ημέρα μέσα στο γραφείο του πρωθυπουργού, βρίσκονταν οι τρεις βασικότεροι
συντελεστές της μάχης εναντίον στην λιτότητα, που είχε καταδυναστεύσει τον Ελληνικό λαό
όλα τα προηγούμενα έτη.
- Λοιπόν, κύριοι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία, θα πρέπει να φανείτε δυνατοί από εδώ και
πέρα, ότι και να συμβεί.
- Τι εννοείς πατερά;
- Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω περισσότερα, δεν θέλω να ρισκάρω να διαλυθούν όλα. Όσα
λιγότερα, γνωρίζεται τόσο το καλύτερο.
- Και εμείς πως θα ξέρουμε πως να αντιδράσουμε, τι να περιμένουμε ;
- Εσείς θα πρέπει Αλέξανδρε, να αντιδράσετε εντελώς φυσιολογικά σε κάθε περίπτωση, αλλά
να θυμάστε ότι όλα θα είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο. Που για να πετύχει, χρειάζεται
αυτό ακριβώς από εσάς.
Θέλω να μελετήσετε την εισήγηση μου για τους Ευρωπαίους, αν και θα εκφωνηθεί από εσένα,
επίσης θέλω να δουλέψετε και το εναλλακτικό πλάνο οι δυο σας για την συμφωνία με τον
Ιβάνοβιτς.
- Φυσικά, θα αφιερώσουμε τον υπόλοιπο χρόνο ως την συνοδό για αυτά τα θέματα !
Φεύγοντας από το πρωθυπουργικό γραφείο και οι δυο τους, είχαν περισσότερο άγχος και
αγωνία από ποτέ. Τα λογία του ως πέπλο μυστήριου είχαν ντύσει την επικείμενη συνοδό
κορυφής στις Βρυξέλλες. Είχαν ένα πολύ σημαντικό ραντεβού με την ιστορία, θα ήταν οι
κεντρικοί ήρωες σε μια, από τις πιο σημαντικές και ιστορικές στιγμές της χώρας.
Φεύγοντας ο καθένας τους είχε, το μυαλό του γεμάτο με σκέψεις, ο Δημήτρης
Καλογερόπουλος εκτός από το άγχος για την επικείμενη συνοδό κορυφής, είχε και έντονη
ανησυχία για τον πατέρα του.
Ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης κουβαλούσε τις δικές του σκέψεις, από την μια η ευθύνη και το
άγχος για την σημαντικότητα των εξελίξεων, που θα ακολουθήσουν από εδώ και πέρα, από
την άλλη η άγνωστη αντίδραση που θα είχαν όλα αυτά, από την μυστική οργάνωση.
Σύντομα τα οχήματα τους ήρθαν για να επιβιβαστούν…
- Αύριο Δημήτρη είναι σημαντική ημέρα, πρέπει να στηρίξουμε τον πατέρα σου με κάθε δυνατό
τρόπο.
- Ισχύει, ελπίζω όλα να πάνε όπως πρέπει, καλή ξεκούραση Αλέξανδρε.
Το φως της ημέρας είχε πέσει εδώ και αρκετές ώρες, σύντομα θα ξημέρωνε μια καθοριστικής
σημασίας ημέρα. Και όμως με μια ματιά τριγύρω του, ο Αλέξανδρος προτού επιβιβαστεί,
αντιλήφθηκε ότι κανένας άλλος εκτός από τους τρεις άνδρες, δεν είχε την ιδία αντίληψη με
αυτόν.
Οι ετοιμασίες στο Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος για την πτήση είχαν αρχίσει, το πρωθυπουργικό
VIP αεροπλάνο ετοιμάζονταν για την προγραμματισμένη πτήση προς τις Βρυξέλλες.
Με το πρώτο φως της ημέρα είχε φανεί πριν από δυο ώρες, η δημοσιογραφική αποστολή των
ΜΜΕ, είχε ηδη επιβιβαστεί καθώς και οι δυο υπουργοί. Μέτα από πέντε λεπτά κατέφτασε και
το όχημα του πρωθυπουργού.
”Καλημέρα σε όλους, ελπίζω και εύχομαι αυτή η αποστολή να αποτελέσει, μια κομβική ιστορική
στιγμή στην σύγχρονη ιστορία. Να αναμένετέ να δείτε και να ακούσετε πράγματα τα οποία θα
σας αφήσουν θετικά φορτισμένους κατά την επιστροφή μας, καλό μας ταξίδι !”
Οι δημοσιογράφοι κοιτούσαν τον πρωθυπουργό γεμάτοι απορία και έκπληξη, δεν περίμενε
κάνεις κάτι παραπάνω από μια ακόμα σύσκεψη κορυφής όλων των ηγετών της ένωσης, και
μια ακόμα αξιολόγηση που το πιθανότερο θα επέφερε περισσότερα δεινά στην χωρά. Η
αμηχανία και η έκπληξη της στιγμής, ήρθε μέτα από κάποια δευτερόλεπτα να διαδεχτεί το
δημοσιογραφικό δαιμόνιο και η ανθρώπινη περιέργεια για να αποκωδικοποιηθούν τα λογία
που μόλις άκουσαν.
-
Τι εννοείται ακριβώς κ. Πρωθυπουργέ ;
-
Τι πρόκειται να γίνει ακριβώς ;
-
Γιατί είναι ιστορική αυτή η συνάντηση ;
Ήταν κάποιες ερωτήσεις μεταξύ των άλλων που ακουστήκαν.
- Λυπάμαι όμως, δεν μπορώ να σας πω περισσότερα για ευνόητους λογούς !
Εκείνη την στιγμή, οι τουρμπίνες του vip αεροπλάνου τέθηκαν σε πλήρη ισχύ, και απέσπασαν
την προσοχή όλων. Οι αεροσυνοδοί παρακάλεσαν τους επιβάτες να καθίσουνε και να
προσδεθούν και να προετοιμαστούν για την απογείωση. Όλοι οι δημοσιογράφοι έπιασαν στα
χεριά τους οποιαδήποτε συσκευή είχαν, για να μεταδώσουν όσο ήταν ακόμα στο έδαφος, όλα
όσα ειπωθήκαν μέσα στην καμπίνα πριν από μερικά λεπτά.
Το αεροπλάνο τροχοδρόμησε και πηρέ θέση στον αεροδιάδρομο, ήταν έτοιμο για την
απογείωση, μέσα στην καμπίνα ακόμα και εκείνη την στιγμή τα δάκτυλα των δημοσιογράφων
είχαν πάρει φωτιά, δεν προλάβαιναν να δακτυλογραφούν την μυστηριώδη ομιλία του
πρωθυπουργού.
Στο κινητό του Γεωργίου Γαληνού έρχεται ένα γραπτό μήνυμα …
«Ο πρωθυπουργός μας ανακοίνωσε στο αεροπλάνο, ότι είναι ιστορική στιγμή και να
αναμένουμε να ακούσουμε και να δούμε πράγματα που θα μας εκπλήξουν…»
Το μήνυμα δεν του προκάλεσε καμία ιδιαίτερη έκπληξη και αμέσως παίρνει τηλέφωνο.
-Ναι, προχωράμε όπως το είχαμε σχεδιάσει, από ότι φαίνεται δεν έβαλε μυαλό !
- Εντάξει, θα ενεργήσω σύμφωνα με το πρωτόκολλο !
Μέτα από μερικά λεπτά, και μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, η
εικόνα μέσα στο αεροσκάφος ήτανε πλέον διαφορετική. Οι δημοσιογράφοι απλώς
απολάμβαναν την πτήση συζητώντας μεταξύ τους σχετικά με την ομιλία. Ενώ το προσωπικό
μοίραζε στους επιβαίνοντες, τρόφιμα και ποτά.
-
Κ. Πρόεδρε πιστεύετε ότι ήτανε σωστή κίνηση αυτή προς τα ΜΜΕ ;
-
Αλέξανδρε, τίποτα δεν έκανα τυχαία, όλα είναι μέρος ενός καλοστημένου σχεδίου όπως σας
είχα πει. Τα καλυτέρα τώρα ξεκινάνε ! Θέλω μόνο ένα πράγμα από εσένα και τον Δημήτρη να
μην κάνετε πίσω σε τίποτα, ότι και να συμβεί.
-
Ναι φυσικά, πρόεδρε, έχετε τον λόγο μου….
Ξαφνικά, το αεροπλάνο χάνει απότομα ύψος, διακόπτοντας την συζήτηση των δυο ανδρών
απότομα. Η σχετική σήμανση για την πρόσδεση των ζωνών ασφάλειας, εμφανίζεται πάνω από
τις θέσεις των επιβατών.
«Θα παρακαλούσα όλους τους επιβάτες να προσδεθείτε, περνάμε από κάποια ρεύματα αέρα
που θα φέρουν αναταράξεις στο αεροπλάνο, σε μια ώρα θα προσγειωθούμε στο διεθνές
αεροδρόμιο των Βρυξελλών» ακούστηκε από τα ηχεία να λέει ο κυβερνήτης…
Στην εταιρεία διαμετακόμισης φορτίων, μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, κοντά στο διεθνές
αεροδρόμιο, καταφτάνει ένα μαύρο πολυτελές όχημα, όλα τα τζαμιά του ήτανε σκούρα μαύρα.
Ήταν τόσο σκούρα που κάποιος με δυσκολία θα μπορούσε να διακρίνει μια ανθρώπινη
σιλουέτα, μέσα στην καμπίνα του οχήματος στην θέση του οδηγού. Όλοι υπάλληλοι κοιτούσαν
με περιέργεια το όχημα, καθώς δεν το είχαν ξαναδεί. Από το όχημα βγήκε, ένας άνδρας
μεγάλου αναστήματος, με σκούρα ρούχα, με μακρύ περιποιημένο μούσι φορώντας
σκουρόχρωμα γυαλιά ηλίου, και κρατώντας σφικτά στο δεξί του χέρι, μια βαλίτσα σε σχήμα
παραλληλόγραμμου. Αφού κοίταξε ερευνητικά μια στιγμή γύρω του, οδηγήθηκε αμέσως προς
την είσοδο του κτηρίου με πολύ σοβαρό ύφος, χωρίς να μιλήσει ή να κοιτάξει κανέναν άλλον.
Άνοιξε την ασημένια μεταλλική πόρτα με χαρακτηριστική άνεση και οδηγήθηκε προς το
γραφείου του διευθυντή.
Οι περαστικοί υπάλληλοι τον παρατηρούν, αλλά η παγερή όψη του προσώπου του και η
φυσικότητα των κινήσεων του, αποθαρρύνει οποιοδήποτε σκέφτονταν να του μιλήσει.
Φτάνοντας προς στο γραφείο του διευθυντή, η γραμματέας του τον ενημερώνει, πως μάλλον ο
άνδρας που περίμενε με την περιγραφή που της είχε δώσει είχε μόλις φτάσει.
-
Μπορείς να πας, να μας πάρεις δυο καφέδες χωρίς ζάχαρη, θα τον υποδεχτώ εγώ.
-
Ναι, μάλιστα κύριε !
-
Καλημέρα σας, λέει η γραμματέας προς τον άγνωστο μυστηριώδη άνδρα που μόλις είχε
εισέλθει στο γραφείο.
-
Καλημέρα σας κυρία μου ! Είπε χαμογελώντας για πρώτη φορά από την ώρα που τον είχε δει !
Ο τόνος και η χροιά της ομιλίας του, δεν είχε καμία σχέση με την εμφάνιση του σκέφτηκε
αμέσως.
-
Παρακαλώ…περάστε στο γραφείο μου είπε ο διευθυντής….
-
Θέλω να με αφήσετε μόνο μου, αν σας είναι εύκολο να κάνω την δουλειά μου είπε, με πολύ
σοβαρό τόνο βγάζοντας τα γυαλιά του. Ο διευθυντής παραμένει στο γραφείο της γραμματέως
του και ο ίδιος μπαίνει στο δικό του γραφείο, ακουμπάει την βαλίτσα του επάνω στο γραφείο
και αμέσως κοιτάει έξω προς την μεριά του αεροδρομίου.
Μια ώρα αργότερα περίπου, το αεροσκάφος με την ελληνική αποστολή, προσγειώνονταν στο
διεθνές αεροδρόμιο. Τα νέα των δηλώσεων που έκανε στο αεροδρόμιο των Αθηνών, ο
Έλληνας πρωθυπουργός είχαν ήδη διαδοθεί παντού. Στο σημείο που αναμενότανε να
σταθμεύσει το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, είχε ήδη μαζευτεί πλήθος κόσμου. Δημοσιογράφοι
Έλληνες και μη, ομογενείς πολίτες, και η επιτροπή υποδοχής της ένωσης, ήταν όλοι εκεί.
Το αεροπλάνο φτάνει στο σημείο στάθμευσης και οι κινητήρες του σταματούν. Πρώτα
κατεβαίνουν οι δημοσιογράφοι όπου και παίρνουν θέση για να καταγράψουν τις τυχόν σχετικές
δηλώσεις που θα γίνουν. Έπειτα κατεβαίνουν οι δυο υπουργοί, συνοδευόμενοι από τους
γραμματείς τους.
Το τηλέφωνο του Αλέξανδρου Δουμπιώτη ηχεί, στην αναγνώριση κλήσης, εμφανίζεται το
όνομα του Ρώσου ομολόγου του. Η οχλαγωγία του κόσμου όμως, δεν του επιτρέπει να
ακούσει τον ήχο κλήσης.
-Αγαπητέ, Αλέξανδρε πρόσεχε ! Σας έχουν στήσει παγίδα !!!
Γραφεί το μήνυμα που μόλις είχε λάβει…
Είχε φτάσει η σειρά του πρωθυπουργού για να εξέλθει, αφού είχαν πάρει θέση, πρώτα τα
άτομα από την προσωπική του ασφάλεια. Με σταθερά βήματα, και μάτια γεμάτα από χαρά και
συνάμα έκπληξη, από την μεγάλη προσέλευση του κόσμου, κατεβαίνει από το vip
αεροσκάφος. Δεν περίμενε να προκαλέσει τόσο μεγάλο θόρυβο, και μάλιστα τόσο γρήγορα η
ιστορικής σημασίας ομιλία που έδωσε στην καμπίνα.
Το παράθυρο του γραφείο του διευθυντή της εταιρείας ανοίγει, η θέα είναι μαγευτικά
απερίγραπτη, δίπλα από την δεντροστοιχία που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα 30 μετρά.
Απλώνεται η θέα του διεθνές αεροδρομίου στα 2.5 χιλιόμετρα μακρύτερα.
Ο σιγαστήρας του SSG 69 αυστριακής προέλευσης όπλου ξεπροβάλει διακριτικά από το
παράθυρο. Το μάτι του άνδρα κοιτάει με απολυτή ψυχραιμία μέσα από την δίοπτρα με μεγάλη
ευκρίνεια το αεροπλάνο της Ελληνικής αποστολής, εντοπίζει μέσα από νηματοσταυρό την
φιγούρα του Έλληνα πρωθυπουργού. Με κρατημένη την ανάσα, στοχεύει και πυροβολεί τον
Έλληνα πρωθυπουργό στην καρδιά. Η μια και μοναδική βολή βρίσκει σχεδόν, αμέσως τον
στόχο της, έχοντας διανύσει 2.5 χιλιόμετρα.
Το λευκό πουκάμισο του Νικόλαου Καλογερόπουλου βάφεται κόκκινο, το σώμα του
σωριάζεται στο έδαφος. Έντρομοι όλοι κοιτούν με κομμένη την ανάσα, τις δραματικές στιγμές
που εκτυλίσσονται μπροστά τους. Το προσωπικό ασφάλειας, έχει πάρει θέσεις κάλυψης του
Έλληνα πρωθυπουργού, ψάχνοντας παράλληλα για τον δράστη.
Ο γιος του, με βλέμμα γεμάτο τρόμο και οδύνη, αγκαλιάζει τον πατερά του. Δευτερόλεπτα
αργότερα, το ιατρικό προσωπικό που παρέμενε για λογούς ασφάλειας στο αεροδρόμιο, τον
βάζει κατευθείαν σε ένα φορείο. Μαζί του επιβιβάζεται και ο γιος του, ενώ ο Αλέξανδρος
τελώντας και παράλληλά τα χρέη αντιπροέδρου για λογούς ασφαλείας, μπαίνει στο
θωρακισμένο όχημα που περίμενε με την συνοδεία της βέλγικης αστυνομίας. Αμέσως μόλις τα
οχήματά ξεκινούν, Ο απολυτός πανικός επικρατεί ανάμεσα στους δημοσιογράφους που
θέλουνε να μεταδώσουν τα γεγονότα. Το ασθενοφόρο με δυο περιπολικά οχήματά και την
ομάδα
της
προσωπική
φρουράς
του
πρωθυπουργού
κατευθύνονται
προς
την
Πανεπιστημιακή Κλινική Cliniques Universitaires Saint-Luc. Ενώ ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης
προς το ξενοδοχείο που θα έμενε η ελληνική αποστολή.
Ο μυστηριώδης άνδρας, λύνει με αστραπιαίες κινήσεις των χεριών του, το όπλο που ακόμα
έχει ζεστή κάνη, και μυρίζει πυρίτιδά. Οι πρώτες σειρήνες των οχημάτων της αστυνομίας,
ηχούν κατευθυνόμενες προς το μέρος του. Εξέρχεται από το γραφείο του διευθυντή και με
βιαστικές κινήσεις, καταφτάνει στο πολυτελές όχημα του. Ο ήχος του κινητήρα μεγάλου
κυβισμού σαν βρυχώμενό αγρίμι, αποσπάει την προσοχή του προσωπικού της εταιρείας. Οι
τροχοί του πασχίζοντας να ανταπεξέλθουν, της απότομης ροπής από την μεγάλη ιπποδύναμή,
γλιστράνε με μανία επάνω στην άσφαλτο σαν τους είχε κάποιος αλείψει με λαδί γεμίζοντας με
καπνό από καμένα ελαστικά το όχημα ολόγυρα του. Το όποιο αμέσως μέτα αρχίζει να κινείται
με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Τα πρώτα περιπολικά καταφτάνουν στο σημείο μέσα σε ένα λεπτό.
Ακολουθούν από πίσω τους δυο από τις μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού, που
χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τις vip συνοδείες. Το όχημά έχει ήδη απομακρυνθεί αλλά
ακόμα διακρίνεται στο βάθος. Ενστικτωδώς ένας από τους δυο αστυνόμους, παρατηρεί μέσα
από το κράνος του, ένα όχημά που κάνει αποτόμους ελιγμούς και αμέσως ξεκινάει για να το
προφτάσει, αμέσως ακολουθεί και η δεύτερή μοτοσικλέτα.
Το ασθενοφόρο με συνοδεία, των τριών οχημάτων της ασφάλειας και των βελγικών αρχών,
κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα υπό τον εκκωφαντικό ήχων των σειρήνων, προς την κλινική.
Μέσα το ιατρικό προσωπικό του, ένας γιατρός και μια νοσηλεύτρια, αφαιρούν το κατακόκκινο
πλέον πουκάμισο, του Έλληνα πρωθυπουργού. Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος, προσπαθεί
μόλις με τα βίας να κρατήσει τα δάκρυα του, άλλα και παράλληλα σταθερό το σώμα του, λόγω
των ελιγμών που κάνει το ασθενοφόρο. Σε μια στιγμή, ο πατέρας του, ξεροβήχει απότομα. Τα
μάτια του γιου του λαμπυρίζουν από δάκρυα χαράς αυτή την φορά καρφωμένα στον πάτερα
του, είναι ζωντανός ! Είναι ζωντανός αναφωνεί με χαρά !
- Φυσικά, και είμαι !!! λέει ψελλίζοντας ο ίδιος !
- Μα, πως ;
Η νοσηλεύτρια αφαιρώντας το πουκάμισο, αποκαλύπτει την αίτιά. Το σώμα του ολοζώντανου
Έλληνα πρωθυπουργού, είναι περικυκλωμένο από σωληνάκια και σακουλές γεμάτες σιρόπι
καλαμποκιού με κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής !
- Αφού το πίστεψες και εσύ, νομίζω πως όλοι θα το έχουν πιστέψει !
- Δηλαδή, κόλπο ; Πως ; Θέλω να πω ποιος το έκανε όλο αυτό ;
- Αυτό δεν έχει καμία σημασία γιε μου, φτάνει να μην το μάθει κάνεις ότι είμαι ζωντανός !
Πρέπει να μιλήσω στον Αλέξανδρο το συντομότερο δυνατόν !
- Ναι, θα του τηλεφωνήσω αμέσως να του πω τα ευχάριστα !
- Μην τολμήσεις να πεις τίποτα απολύτως !!!!! Θα είναι πιο πιστικός έτσι !!! Όταν έρθει η ώρα
θα τον ενημερώσουμε μαζί. Προς το παρόν, το μόνο που θέλω είναι να με θρηνείς !!! και να
βοηθήσεις στον Αλέξανδρο στα νέα του καθήκοντά !!!
Το πολυτελές όχημά του δράστη προσπαθεί να ξεφύγει, από το κυνηγητό των δυο
μοτοσυκλετών της αστυνομίας ! Τα τρία οχήματα έχουν μπει στον αυτοκινητοδρόμου R22 και
κινούνται με υπερβολική ταχύτητα ! Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω το ασθενοφόρο, φτάνει στην
πύλη της κλινικής.
-Πλήθος
κόσμου
αποτελούμενο,
από
γιατρούς,
νοσηλευτές,
αστυνομικούς
και
δημοσιογράφους. Αναμένει με κομμένη την ανάσα το ασθενοφόρο που μεταφέρει, τον
τραυματισμένο Έλληνα Πρωθυπουργό ακούγεται να λέει ο δημοσιογράφος στην ζωντανή
σύνδεση στο κανάλι της κρατικής τηλεόρασης του Βελγίου !!!
Η ασφάλεια και η αστυνομία, ήδη έχουν δημιουργήσει διάδρομο, μπροστά εκεί που το
ασθενοφόρο σταματάει μέτα από την ξέφρενη διαδρομή από το αεροδρόμιο. Αμέσως οι
τραυματιοφορείς ανοίγουν τις πόρτες του. Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος εξέρχεται με
κατακόκκινα βαμμένα τα ρούχα του. Ενώ ο Πατέρας του, ξαπλωμένος στο φορείο μεταφέρετε
αμέσως μέσα στην κλινική από την κυριευμένη από το πλήθος κυριά είσοδο της κλινικής.
Οι διάδρομοι της κλινικής ήταν γεμάτοι από αστυνομικούς, που κρατούσαν τον διάδρομο
ανοιχτό για να περάσει το φορείο. Στο ασανσέρ περιμένει ήδη κάποιος ώστε, να φύγουν
κατευθείαν για τον 4 όροφο όπου βρίσκονται τα χειρουργεία της κλινικής. Το φορείο μπαίνει
μαζί με την ιατρική ομάδα που τον υποδέχτηκε. Ενώ ο Δημήτρης Καλογερόπουλος περιμένει
εκτός. Μόλις ξεκινάει το ασανσέρ να ανεβαίνει, Ο αναισθησιολόγος κατεβάζει την μάσκα του,
και προσεγγίζει το δεξί χέρι του Καλογεροπούλου με μια ένεση.
-
Κ. πρωθυπουργέ, μην φοβάστε ! Θα σας χορηγήσω μια ελαφριά δόση φαρμάκων, ώστε να
χαλαρώσετε και να αντιληφθούν διάφοροι το τι έγινε πραγματικά.
-
Ναι, ευχαριστώ πολύ !
Στο διάδρομο της κλινικής, το τηλέφωνό του Δημήτρη Καλογεροπούλου ηχεί…
- Δημήτρη, ο Αλέξανδρος είμαι πως είσαι ;
- Καλά είμαι ! Ευτυχώς !
- Πως είναι ο πατέρας σου ; είναι ζωντανός ;
- Ναι, αν και είναι πολύ χαμηλοί οι σφυγμοί του πρέπει να έχει χάσει πολύ αίμα ! Θα μπει στο
χειρουργείο τώρα !
- Κατάλαβα, μακάρι να γλυτώσει ! Σκέφτομαι, να ακυρώσουμε την παρουσία μας στην συνοδό !
- Όχι, σε καμία περίπτωση !
- Μα, καλά ο πρόεδρος θα πρέπει να παραστεί σε 3 ώρες στην αίθουσα πως θα γίνει αυτό !
- Θα πας εσύ Αλέξανδρε !
- Τι εννοείς ;
- Θυμάσαι τι μας είχε πει ο πατέρας μου ; ή τώρα ή ποτέ !!! Όταν τα δεδομένα τελειώνουν !
Έρχεται η ώρα των αποφάσεων !!!
- Δεν περίμενα κάτι τέτοιο, τόσο σύντομα ! Όμως κατάλαβα τι εννοείς !!! Θα αναλάβω την
ευθύνη τότε ! Του το χρωστάω άλλωστε !!!
- Είμαι μαζί σου να ξέρεις σε ότι χρειαστείς !!!
- Το ξέρω Δημήτρη, μου δίνεις πολύ μεγάλη ενθάρρυνση να ξέρεις !!!
Από εκείνη την στιγμή, ο Αλέξανδρος ήξερε ότι, τα ηνία μιας ολόκληρης χώρας, με τόσο
μεγάλη ιστορία, και έναν ταλαιπωρημένο λαό, έχουν περάσει πλέον στα δικά του χέρια.
Δεν γνώριζε την αλήθεια, για το τι πραγματικά είχε γίνει με τον πρωθυπουργό
Καλογερόπουλο, το μόνο που ήξερε, ήταν μέσα του όμως, πως ήρθε η ώρα των δύσκολων
αποφάσεων.
Ήρθε η ώρα για την απελευθέρωση της πεταλούδας από τον ιστό της αράχνης….
-
Το όχημά του Έλληνα αντιπροέδρου έχει σχεδόν φτάσει στο ξενοδοχείο Sofitel Brussels
Europe όπου και είχε προγραμματιστεί η διαμονή όλης της αποστολής. Η γραμματέας του,
Κατερίνα Ιακωβίδου, πάντα καλοντυμένη, φορώντας με ένα σοβαρό μπλε σκούρο ταγιέρ, που
την κολάκευε ιδιαίτερα, κρατούσε σημειώσεις σε ένα μπλοκ τετραδίου, εμφανώς αγχωμένη,
από την απόπειρα δολοφονίας του Καλογερόπουλου, προσπαθούσε έντονα να κρύψει όλη
αγωνιά που όμως είχε αποτυπωθεί στο βλέμμα της.
Κατερίνα, θέλω να συγκληθεί άμεσα, τηλεδιάσκεψη με το υπουργικό συμβούλιο, θέλω να
προχωρήσουμε τις διαδικασίες ανάληψης εξουσίας λόγω των γεγονότων άμεσα !
- Αμέσως κ. Υπουργέ, θα το κανονίσω !
Το όχημά φτάνει έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου, όλοι οι φωτορεπόρτερ προσπαθούν να
απαθανατίσουν, μια φωτογραφία του αντιπροέδρου.
- Κ. Δουμπιώτη, θα αναχωρήσει η ελληνική αποστολή για Αθήνα;
- Κ. Υπουργέ, θα παραστείτε εσείς στην κρίσιμη σύνοδο κορυφής ;
- Κ. Αντιπρόεδρε ο πρωθυπουργός είναι ζωντανός έχετε νεότερα ;
Ήταν μερικές από τις ερωτήσεις που οι δημοσιογράφοι, έθεταν ο ένας μέτα τον άλλον στον
ήδη φορτισμένο και αγχωμένο από τα γεγονότα αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κυβέρνησης !
“Η υγεία του Έλληνα πρωθυπουργού είναι κρίσιμη, έχει μεταφερθεί στη κλινική όπου και
χειρουργείται.
Συγκάλεσα
υπουργικό
συμβούλιο
για
να
αναλάβω
προσωρινά,
την
εκπροσώπηση μας στην σύνοδο κορυφής.
Οι σκέψεις μας και οι ευχές μας είναι να αποφύγει το μοιραίο ο πρωθυπουργός ! Για ότι άλλο
θα ενημερωθείτε !”
Μέτα από την αυτή σύντομη ανακοίνωση – ομιλία του ο Αλέξανδρος κατευθύνεται με γοργό
βηματισμό προς το ασανσέρ. Δυο λεπτά αργότερα φτάνουν στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου.
Το δωμάτιο «702» βρισκόταν λίγο πιο κάτω και αριστερά. Δυο άτομα της αστυνομίας και
ακόμα δυο της προσωπικής φρουράς του, περιμέναν για λόγους ασφάλειας έξω από την
πόρτα.
-Κατερίνα, έρχεσαι και εσύ μια στιγμή ;
-Ναι φυσικά !
Ο Αλέξανδρος μόλις μπαίνει, αμέσως κάθεται στην δερμάτινη καφέ καρεκλά του Γραφείου που
υπάρχει στο δωμάτιο, πιάνει με το δεξί του χέρι, μια κενή σελίδα και την ασημένια πένα του και
αρχίζει να γραφεί……
- Κατερίνα, κάθισε μια στιγμή…., θέλω να ζητήσουμε το συντομότερο δυνατόν την εκκίνηση της
διαδικασίας από την βουλή ! Και να θέσουμε το Άρθρο 38 του Συντάγματος σε εφαρμογή.
- Μάλιστα !
Εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο του
- Παρακαλώ !
- Είδες τι σε περιμένει ! Ελπίζω να επιλέξεις σοφά αυτή την φορά ! Ακούγεται με αλλοιωμένη
φωνή ένας άνδρας, και αμέσως να κλείνει το τηλέφωνο !
- Πάρε αυτήν την επιστολή και να την στείλεις στον πρόεδρο της βουλής. Όταν έχεις νεότερα
ενημέρωσε με Κατερίνα.
- Ναι φυσικά !
Η Κατερίνα Ιακωβίδου, αποχωρεί από το δωμάτιο, και ο Αλέξανδρος εκνευρισμένος από το
τηλεφώνημα που δέχτηκε. Πετάει στο πάτωμα τα πιάτα φαγητού που έστεκαν μπροστά του !
Η Καταδίωξη στους δρόμους των Βρυξελλών από τις δυο μοτοσυκλέτες συνεχίζεται αμείωτα,
κάθε τόσο που οι αστυνομικοί κοντεύαν το πολυτελές όχημα που επιβαίνει ο φερόμενος ως
δολοφόνος του Έλληνα πρωθυπουργού, εκείνος έκανε έναν απότομο και επικίνδυνο ελιγμό,
θέτοντας σε κίνδυνο, τους υπολοίπους οδηγούς και οι αστυνομικοί αναγκάζονταν να μένουν
πίσω του. Τώρα η καταδίωξη είχε φτάσει μέσα στα στενά δρομάκια της πόλης. Οι δυο
μοτοσικλετιστές, έχουν ενισχυθεί από δυο επιπλέον, οχήματα της αστυνομίας του Βελγίου. Το
όχημα του δράστη μπαίνει στο μονόδρομο Rue du Marquis που οδηγεί στον καθεδρικό ναό
των Βρυξελλών. Ο γοτθικού ρυθμού ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Μιχαήλ και στην Αγία
Γουδούλη, και κοσμεί από τον 13 αιώνα την πόλη των Βρυξελλών. Όλες οι στέψεις και οι
επικήδειες τελετουργίες των μελών του βασιλικού οίκου του Βελγίου από 19 αιώνα
τελούνται σε αυτόν τον καθεδρικό ναό.
Το πολυτελές όχημα φτάνοντας μπροστά στον ναό ακινητοποιείται απότομα. Ο Οδηγός του,
βγαίνει και αρχίζει τρέχοντας να ανεβαίνει τα σκαλιά μπροστά από την είσοδο του ναού. Η
απολυτή ησυχία επικρατούσε εντός του ναού, με μόνο λίγους πιστούς να παρευρίσκονται και
να προσεύχονται καθιστοί στις κόκκινες ξύλινες καρέκλες τους. Ο δράστης τρέχοντας περνάει
αναμεσά από τις κολόνες που στέκουν τα αγάλματα διάφορων αγίων αναμεσά τους και
επίχρυσα αγάλματα της Αγίας Γουδούλης .
Όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος, αναστατώνεται και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα
ακούγονται από έξω, οι σειρήνες της αστυνομίας έχουν περικυκλώσει το κτήριο. Εκείνος με
αμείωτο ρυθμό τρέχει δεξιά από το ιερό του ναού, και στο πρόσωπο του αντανακλώνται τα
διάφορα χρώματα από το φως του ήλιου, καθώς διαπερνάει τα παράθυρα και διαπερνάει τις
υαλογραφίες (βιτρό), των αγίων που διακοσμούν τα παράθυρα του ναού. Όπου υπάρχει μια
μαύρη μεταλλική καγκελόπορτα, με αστραπιαίες κινήσεις βγάζει ένα κλειδί από την αριστερή
του τσέπη, ανοίγει το λουκέτο και το ξανακλείνει. Κατεβαίνει τα σκαλιά που μόλις αχνό
φαίνονται υπό το φως των κεριών. Εκείνη την ώρα οι αστυνομία έχει εισέλθει στον ναό και
αρχίζει να σαρώνει τον χώρο. Ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά τις υπόγειες στοές και που οδηγούν
αυτές. Άλλωστε πολλές μυστικές συναντήσεις της ελίτ αδελφότητας είχαν γίνει σε αυτές τις
υπόγειες στοές.
Η αστυνομία ρωτάει τους πιστούς για να τους βοηθήσουν σχετικά με τι συνέβη και που πήγε ο
ύποπτος. Ο ίδιος τρέχοντας και διανύοντας μια διαδρομή 200 μέτρων περίπου μέσα στις
υπόγειες στοές, Φτάνει σε μια σκουριασμένη μεταλλική γκρι πόρτα. Την ανοίγει, και βρίσκεται
στο παρκινγκ «indigo Brussel Royal». Βγάζει από την τσέπη του ένα κλειδί και απενεργοποιεί
τον συναγερμό από ένα λευκό Toyota corolla. Μπαίνει μέσα και ξεκινάει με απολυτή ψυχραιμία
προσπαθώντας καλύψει την κούραση που είχε μέχρι τώρα παίρνοντας βαθιές ανάσες.
Εξέρχεται του παρκινγκ, και οι σειρήνες της αστυνομίας δεν σταματούσαν να ηχούν καθώς και
τα οχήματα να περνούν από διπλά του, απο όλες τις κατευθύνσεις ψάχνοντας παντού για τον
ίδιο.
Μερικά χιλιόμετρα από το παρκινγκ, φτάνει κοντά στο υδάτινο κανάλι των Βρυξελλών, και
μπαίνει στα στενά δρομάκια, που οδηγούσαν στο κανάλι, αφού είχε περάσει όλες τις
δεντροστοιχίες, που βρίσκονται παράλληλα με τον κανάλι. Φτάνει στο δρόμο που οδηγεί σε
μια προβλήτα. Παρατηρεί ότι δεν τον έχει ακολουθήσει κάνεις. Σταματάει το όχημα απότομα,
και βγαίνει πηγαίνοντας στο πορτμπαγκάζ του οχήματος. Το ανοίγει και ξεπροβάλετε το
πτώμα ενός αιμόφυρτου άνδρα που είναι δεμένο με χειροπέδες. Το κουβαλάει ως την άκρη
του καναλιού Σαρλερουά και το πετάει με ένα βάρος δεμένο στο αριστερό του πόδι και τον
πετάει στο κανάλι. Ο παφλασμός που δημιούργησε το πτώμα στην επιφάνεια του νερού που
βυθίζεται γρηγορά, σύντομα τέλειωσε και εκείνος αισθάνθηκε μια μεγάλη ανακούφιση καθώς
είναι σίγουρος ότι δεν θα το βρουν ευκολά..
Αμέσως μέτα με το κινητό του τηλέφωνο κάνει μια κλήση…
-Νίκο, τέλειωσαν όλα όπως είπαμε !
-Τζον, δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω, η χώρα θα σου χρωστάει πολλά. !
Κεφάλαιο 6
Στην πόρτα του δωμάτιου «702», ακούγεται ένα βαρύ αλλά συνάμα σύντομο χτύπημα.
- Κατερίνα, έχουμε κάτι νεότερο ;
- Για την ώρα, μας έχουν απαντήσει για το υπουργικό συμβούλιο, που σε μισή ώρα θα είναι
έτοιμοι για την τηλεδιάσκεψη, και όσο αφορά το τι θα κάνει ο Πρόεδρος, περιμένει από την
κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, την επιλογή του προσώπου που θα προτείνει ως
αρχηγό. Σε κάθε περίπτωση μέτα την ενεργοποίηση του Άρθρου 38 από την βουλή, θα
μπορείτε έστω προσωρινά να εκπροσωπείται την ελληνική κυβέρνηση.
- Περιμένουμε αντιδράσεις, ως προς αυτό ; από τα αλλά κόμματα εννοώ ;
- Τι να σας πω ακόμα, είναι νωρίς για να ξέρουμε.
- Θα πρέπει να μάθω νεότερα με την κατάσταση του προέδρου, Κατερίνα επικοινώνησε σε
παρακαλώ, με τον Δημήτρη και για ότι νεότερο, ακόμα και να είμαι στην σύσκεψη θα με
ενημερώσεις άμεσα.
- Ναι εννοείται.
Πίσω στην κλινική….. ο Δημήτρης Καλογερόπουλος ήταν ντυμένος με την ανάλογη περιβολή,
και φορώντας μάσκα, βρίσκεται μαζί με τον πατερά του, στον θάλαμο της εντατικής
θεραπείας...
- Δημήτρη, μίλησες με τον Αλέξανδρο ;
- Ναι, πατέρα έκανα όπως μου είπες. Σύντομα όμως πρέπει και εγώ να πάω να τον βρω, διότι η
σημερινή συνοδός είναι κρίσιμη. Και δεν ξέρω, τι να του πω για εσένα και πως.
- Θα του πεις την αλήθειά, θα πρέπει να ξέρει. Και να τον φέρεις και εδώ να του μιλήσω και εγώ.
Έχουμε πολλά που πρέπει να κάνουμε.
- Στον κόσμο τι θα πούμε ;
- Θέλω να μου στείλεις την Άννα, θα συντάξουμε ένα κείμενο μαζί. Αυτό θα λέτε και εσείς.
Έκανα εγχείρηση, διασώθηκε η ζωή μου, αλλά βρίσκομαι σε κώμα. Κανείς δεν πρέπει να μάθει
την αλήθεια εκτός, από αυτούς που ανέφερα ! Πρόσεξε δεν ρισκάρουμε μόνο την ζωή μου !
Αλλά και την ασφάλεια της χώρας !
Έξω από το δωμάτιο της εντατικής, οι άνδρες την προσωπικής φρουράς του, ήταν οι άγρυπνοι
φρουροί του προέδρου. Κάποια μέτρα πιο κάτω η βελγική αστυνομία, φρουρούσε ολόκληρο
τον όροφο της κλινικής όπου φιλοξενούσε τον Νικόλαο Καλογερόπουλο, ενεργό ακόμα
πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Το ισόγειο της κλινικής είχε μετατραπεί, σε ένα εξωτερικό στούντιο τηλεοπτικών ειδήσεων
παγκοσμίου εμβέλειας. Ο ένας μέτα με τον άλλον δημοσιογράφο, πάλευαν να μάθουν
οτιδήποτε για την εξέλιξη της υγείας, του δημοφιλέστερου αρχηγού κράτους την ένωσης
εκείνης της ημέρας. Όλα τα Μ.Μ.Ε. είχαν πρώτο θέμα την απόπειρά δολοφονίας του. Την βοή
από το πλήθος των Μ.Μ.Ε. διασπά, η αυτοκινητοπομπή που διαφαίνεται από μακριά, και
έρχεται προς την είσοδό της κλινικής. Αποτελούμενη από δυο μοτοσικλέτες τρία περιπολικά
οχήματα και ακολουθούσαν πιο πίσω τέσσερις μαύρες θωρακισμένες BMW μεγάλου
κυβισμού. Ο καγκελάριος της Γερμανίας και ο Προέδρος της κομισιόν είχαν έρθει δούνε από
κοντά την κατάσταση της υγείας του Έλληνα πρωθυπουργού. Όλα τα φώτα της δημοσιότητας
στράφηκαν επάνω τους, αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί διέκοψαν την ροή του προγράμματος
τους εκείνη την στιγμή για να κάνουν έκτακτη σύνδεση, ώστε να μεταδώσουν το γεγονός !
Ήταν οι δυο τους πολύ έμπειροι στην πολιτική σκηνή. Φορώντας επισημά σκουρόχρωμα
ρούχα, και με πολύ σοβαροφανές ύφος, προσπαθούν να αποφύγουν την βροχή ερωτήσεων
που δέχονται από τους δημοσιογράφους. Ο Διευθυντής της κλινικής Ερίκ Χέρμαν, υποδέχεται
θερμά και τους δυο και τους συνοδεύει προς το γραφείο του ώστε, να τους ενημερώσει
επισημά για την κατάσταση της υγείας του Καλογεροπούλου.
Η σύνοδος των αρχηγών κρατών των μελών πλησιάζει, ενώ ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης, ήδη
εδώ και αρκετή ώρα βρίσκεται στην τηλεδιάσκεψη του υπουργικού συμβουλίου, εξηγώντας την
κατάσταση της υγείας του Καλογεροπούλου, καθώς και τις αποφάσεις του για την σύνοδο
κορυφής. Η πρώτη άτυπη του εμφάνισή ως αρχηγός του κράτους είναι γεγονός. Ήρθε η ώρα
να υψώσει ανάστημα, και σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που η μοίρα του επιφύλασσε.
Έχοντας ολοκληρώσει την τηλεδιάσκεψη, ετοιμάζεται για να μεταβεί στο κτήριο της
ευρωπαϊκής ένωσης όπου θα γινόταν, η επικείμενη κρίσιμη σύνοδο κορυφής. Μια απρόσμενη
συνάντηση, όμως τον περίμενε στο λόμπι του ξενοδοχείου, ο Χαβιέ Ντελακρουά
συνοδευόμενος από τον Γεώργιο Γαληνό, τον περίμεναν στον δερμάτινο καναπέ του
ξενοδοχείου.
-
Γεια σου Αλέξανδρε, τι κάνεις ;
-
Καλησπέρα σας μια χαρά εσείς πως είσαι είστε ;
-
Καλά και εγώ ! Είδες, ότι είπαμε εμείς το τηρήσαμε ! το ίδιο περιμένουμε και από εσένα πλέον
αυριανέ πρωθυπουργέ !
-
Ναι, έτσι είναι ότι λέτε το τηρείτε !
-
Αλέξανδρε, όπως σου είχα πει και τότε, ήρθε η ώρα να λάμψεις !
-
Ναι, ισχύει ! Ήρθε η ώρα και η στιγμή επίσης, κάποιά πράγματα να μπούνε μια για πάντα στην
θέση τους. Ήρθε η ώρα να σταματήσουν τα πράγματα να ρημάζουν από την σαπίλα την
νοοτροπίας, της κλεψιας και της διαφθοράς ! Ήρθε η ώρα μέτα από όλα αυτά τα χρόνια, εσύ
και εσύ ! Και όλοι οι ηλίθιοί σε αυτήν την ηλίθια μυστική οργάνωση να πάτε στον διάολο !!!!
-
Πως τολμάς και μας μιλάς έτσι ; Ξέρεις τι σε περιμένει ;
-
Ξέρετε τι σας περιμένει εσάς; Θα τα ξεσκεπάσω όλα !!! Με ακούσατε; θα καταρρεύσουν όλα
μπροστά σας !!!!
Με βιαστικές κινήσεις παίρνει τον μαύρο χαρτοφύλακα του, και πηγαίνει προς την είσοδο του
ξενοδοχείου όπου τον περιμένει η γραμματέας του. Οι δυο παράγοντες της οργάνωσης,
μένουν με το στόμα ανοιχτό, εντελώς άφωνοι, μπροστά στην αποφασιστικότητα ! Το θάρρος !
Το θράσος που επέδειξε πριν από λίγο μπροστά τους ο Αλέξανδρος Δουμπιώτης !
Η πεταλούδα απελευθερώθηκε ! Σαν από μηχανής θεός, η τόλμη του Αλέξανδρου, η
αγανάκτηση, και ο κορεσμός του για όλα αυτά, με τα οποία τον εκβίαζαν. Καθώς και η
δυναμική
του αιφνιδιασμού, λόγω ότι όλοι τον είχαν υποτιμήσει. Τον έφεραν άμεσα σε
πλεονεκτική θέση ! Τώρα σκέφτηκε ότι, ήρθε η ώρα των αποφάσεων !!!
-
Κατερίνα, έγραψες τις προσθήκες που σου έστειλα στο email ;
-
Ναι τα έχω εδώ !
-
Μίλησες με την κλινική ; έχουμε κανένα νεότερο με την υγειά του προέδρου;
-
Έγινε η εγχείρησή και τώρα είναι σε κώμα !
-
Μάλιστα, πόση ώρα έχουμε ακόμα μέχρι την συνοδό ;
-
Πρέπει να είμαστε εκεί σε 20 λεπτά το αργότερο !
Παίρνει το κινητό του τηλέφωνο, και καλεί τον Ρώσο Ομόλογο του….
-
Καλησπέρα, αγαπημένε μου φιλέ Νικολάϊ !
-
Καλησπέρα, Αλέξανδρε ! τι κάνεις ; πως είναι ο πρόεδρος ; Προσπάθησα να σας ενημερώσω
αλλά όσο ήσασταν στον αέρα αυτό δεν γινόταν, σου άφησα μήνυμα στο τηλέφωνο !
- Ναι, το ξέρω ! Σε ευχαριστώ πολύ ! Δυστυχώς, δεν κατάφερα να το διαβάσω έγκαιρα ! Είναι
ζωντανός αλλά είναι σε κώμα ! Τώρα, κατευθύνομαι προς την συνοδό. Προχωρήσαν οι
συζητήσεις με τον πρόεδρο ;
- Ναι, έχουμε μιλήσει με τον Προέδρο θα χαρεί να σε δει την επόμενη εβδομάδα από ότι μου
είπε ! Μην φοβάσαι, όλα θα γίνουν όπως μιλήσαμε !
- Χαίρομαι πάρα πολύ ! Επιτέλους και κάτι καλό μέσα στην ημέρα !!! Θα μιλήσουμε σύντομα για
να κανονίσουμε αυτή την συνάντηση. Θα πω στην γραμματέα μου να έρθει σε επαφή μαζί σας
!
- Εντάξει, αγαπητέ μου φιλέ, θα περιμένω νεότερα !!!
- Κατερίνα άκουσες έτσι, δώσε μου τον λόγο μου να ετοιμαστώ, δεν έχουμε πολύ χρόνο !
Στην κλινική και αφού τους είχε γίνει η ενημέρωση, ο καγκελάριος της Γερμανίας και ο
Προέδρος της κομισιόν έχουν αποχωρήσει για να προλάβουν την σύνοδο, με τους αρχηγούς
των κρατών μελών της ένωσης. Ο διευθυντής της κλινικής ανεβαίνει στο δωμάτιο όπου
βρίσκεται ο Νίκος Καλογερόπουλος μαζί με τον γιο του !
Ανοίγει την ειδική πόρτα με τον αγκώνα του, φοράει όλη την ειδική στολή λόγω εντατικής, και
εισέρχεται στο χώρο.
- Δημήτρη, πως είναι ο πατέρας σου ;
- Καλά είναι, περιμένει να σας δει !
- Νίκο ! Συγνώμη που άργησα να έρθω, είχαμε επισκέψεις από τον καγκελάριο και τον
πρόεδρο !
- Ερίκ, το χειρίστηκες καλά ; υπήρχε κανένα πρόβλημα ; είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζω ;
- Δεν θα σου πω ψέματα , δέχτηκα πολλές πιέσεις για να πω την αλήθειά, μέχρι και απειλές
δέχτηκα !
- Σε ευχαριστώ πολύ Έρικ, ο λαός μου κάποια στιγμή θα σε ευγνωμονεί !
- Να ευχαριστείς τον κοινό μας φίλο για όλα ! Λοιπόν, έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε τώρα !
- Ναι το ξέρω από που θα αρχίσουμε ;
- Μα, από την αρχή ! είπε χαμογελώντας γεμάτος θετική ενέργεια !
Τα οχήματα το ένα μέτα το άλλο σταματούσαν μπροστά, στο κτήριο που λαμβάνονται οι πιο
σημαντικές αποφάσεις για την ευρωπαϊκή ένωση ! Ο Αλέξανδρος δεδομένου των
καταστάσεων και λόγω της συμμέτοχης του ως επικεφαλής της Ελληνικής αποστολής στη
σύνοδο κορυφής, θα είχε ξεχωριστή δημοσιότητα και ενδιαφέρον για τους δημοσιογράφους
που περίμεναν υπομονετικά για ώρες έξω από την είσοδο της κλινικής.
Ένας - ένας με την σειρά έμπαιναν μέσα στο κτήριο που οδηγούσε, σε μια από τις
μεγαλύτερες αίθουσες του κτηρίου στον πέμπτο όροφο του κτηρίου Justus Lipsuis, όπου θα η
γινόταν σε λίγη ώρα η σύσκεψη. Ο Αλέξανδρος φτάνει, παίρνει τον χαρτοφύλακα του και
ξεκινάει για την αίθουσα συσκέψεων. Συνοδεύεται από την προσωπική του ασφάλεια και την
γραμματέα του. Σύντομα μπαίνει στην αίθουσα με το κόκκινο χαλί που αποτελεί σημείο
αναφοράς για τις φωτογραφίες των πολίτικων, και ως φόντο έχει όλες τις σημαίες των κρατών
– μελών.
Στέκεται για λίγα λεπτά, μπροστά σε το σημείο για να τραβήξουν οι δημοσιογράφοι τις
απαραίτητες φωτογραφίες. Τα αλλεπάλληλα φλας των φωτογράφων του προκαλούν μια
σύγχυση, καθότι υποφέρει από χρόνιά φωτοφοβία. Ο Βέλγος πρωθυπουργός τον πλησιάζει
και κάνουν μια ζεστή χειραψία. Παραδίπλα στέκονταν ο καγκελάριος της Γερμανίας, ένας
πολιτικός με μεγάλη εμπειρία, τα τελευταία χρόνια, είχε αναλάβει προσωπικά την υπόθεση της
Ελλάδας. Μια πιθανή χρεοκοπία της, θα γκρέμιζε μονομιάς όλα τα σχέδια της μυστικής
οργάνωσής, και αυτό ήταν κάτι, που δεν μπορούσε να αφήσει στην τύχη του. Ο Χανς Μάισνερ
στα 63 του, ήταν έτοιμος για να βγει μπροστά στις εξελίξεις, και στην γερμανική μυστική
οργάνωση. Οι σχέσεις του με τον Ντελακρουά ήταν εξαιρετικές, οι επόμενες εκλογές σύμφωνα
με τις δημοσκοπικές έρευνες τον έφερναν πρώτο με ποσοστό 46 %. Το μεγαλύτερο αγκάθι
του, αυτή την στιγμή όμως ήταν το θέμα της Ελλάδας. Έπρεπε πάση θυσία να διαφυλάξει τα
συμφέροντα της οργάνωσής, και να διατηρήσει παράλληλα την Ελλάδα εντός ευρωζώνης.
-
Αλέξανδρε ! Τι κάνεις ; του είπε με την χαρακτηριστική βαριά προφορά ο Χανς Μάισνερ …
-
Καλά είμαι, καγκελάριε εσείς ;
-
Με όσα έχω ακούσει μπορώ να πω ότι, έχω μια ανησυχία για το τι θα μας πεις σήμερα !
-
Το τι θα σας πω ,έχει να κάνει με το τι θα μου πείτε εσείς !
-
Ελπίζω η έλλειψη πείρας σου, σε τέτοιο επίπεδο συναντήσεων να μην φέρει καταστροφικές
συνέπειες στην χώρα σου !
-
Εγώ, αντιθέτως ελπίζω να μην φέρει καταστροφικές συνέπειες στην Ευρώπη, η μανία σας, ο
τυχοδιωκτισμός σας, και η υπερβολική σας προσπάθεια να ανελιχθείτε στην οργάνωση ! Και
τώρα με συγχωρείται έχω να συναντήσω και άλλους !!!
Η ετοιμολογία στον λογού του, και το θάρρος του, βρήκαν εντελώς απροετοίμαστο τον
Γερμανό καγκελάριο. Το δέρμα του μυρμήγκιασε από την ένταση και αμέσως μια έκφραση
αγωνίας και θυμού για το τι έπεται, εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.
Ο Αλέξανδρος, με έκδηλη υπερηφάνεια για ότι κατάφερε να πει σε έναν από τους
σημαντικότερους αντίπαλους του, αποχωρεί.
Σε λίγο και οι 27 ηγέτες είχαν πάρει την θέση τους στην οβάλ αίθουσα, με το χαρακτηριστικό
πολύχρωμο δάπεδο που είναι χωρισμένο σε τετράγωνα και παραλληλόγραμμα σχέδια.
Φοράνε όλοι τα ακουστικά τους. O καθένας τους έχει μπροστά του, και από ένα πλαστικό
σήμα με το όνομα της χώρας, που εκπροσωπεί και από μια οθόνη που δείχνει κάθε φορά, σε
όλους εκείνον που έχει τον λόγο. Οι καρέκλες είναι απλές, μαύρες με ασημί σκελετό, και με
δερμάτινη επένδυση, ενώ κάθε ομιλητής εκτός του συγκεκριμένου χρόνου που έχει να μιλήσει,
κάθε φορά πρέπει να αφήνει επαρκή χρόνο ώστε, να γίνεται και η μετάφραση σε όλες τις
γλώσσες, από τους διερμηνείς που βρίσκονται ακριβώς πίσω τους, μέσα στα γραφεία στην
μεγάλη γυάλινη επιφάνεια.
Ο πρόεδρος της συνοδού παίρνει τον λόγο…
- Καλησπέρα σε όλους ! Σήμερα η συνοδός έχει θέμα, «Η συνέχιση του Προγράμματος
διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας».
Το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσής λήγει σε ένα μηνά, καλούμαστε σήμερα να δούμε, εάν θα
συνεχιστεί και υπό ποιους όρους. Τον λόγο έχει ο πρόεδρος της κομισιόν.
- Θα είμαι σύντομος, στην εισαγωγική μου τοποθέτηση κ. Πρόεδρε. Η ελληνική κυβέρνηση είχε
δεσμευτεί για σειρά δημοσιονομικών μέτρων όπου θα έθεταν, την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
Κάτι τέτοιο σύμφωνα και με την τελευταία αξιολόγηση, δεν κατέστη δυνατό. Επίσης το ελληνικό
χρέος ολοένα και αυξάνεται, με αποτέλεσμα να αρχίσει να γίνεται, μη βιώσιμο ακόμα και με μια
νέα δανειοδότηση ίσως, από την ένωση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται στην εντατική,
μέτα από την απόπειρα δολοφονίας που έγινε, και ο προσωρινός του αντικαταστάτης πιθανόν
να μην είναι εντελώς ενήμερος για όλα τα θέματα. Μήπως θα πρέπει να αναβάλουμε την
σημερινή συνοδό ;
- Αντιλαμβάνομαι τις οποίες ανησυχίες σας ! Θα δώσω τον λόγο αμέσως στον Έλληνα
αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης για να μας μιλήσει.
- Ευχαριστώ κ. πρόεδρε ! Είναι γεγονός ότι, ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός της χώρας,
βρίσκεται στην εντατική. Γεγονός επίσης είναι ότι έχω αναλάβει πλήρως τα καθήκοντα του,
μετά από την έγκριση του υπουργικού συμβούλιου κατόπιν της τηλεδιάσκεψης που είχαμε.
Ήδη, με το που επιστρέψει η ελληνική αποστολή, το θέμα θα τεθεί και στην Βουλή των
Ελλήνων. Περαιτέρω, σε όσα είπε ο Προέδρος της κομισιόν έχω να σας αναφέρω ότι, η
ελληνική κυβέρνηση και έπειτα από την χρηματοδότηση της από την ένωση, μέσω του ταμείου
στήριξης έχει δείξει μεγάλη προσπάθεια για την αύξηση της ανάπτυξης, την μείωση δημοσίων
δαπανών, και την εφαρμογή γενναίων μεταρρυθμίσεων. Όλα αυτά όμως όπως θα
αντιλαμβάνεται ο καθένας από εδώ μέσα, δεν τα κάνουν μηχανές ούτε υπολογιστές. Πίσω από
όλους τους αριθμούς που χρησιμοποιούμε εμείς εδώ, υπάρχουν ανθρώπινες ζωές, Ελλήνων
πολίτων που έχουν πασχίσει για να σταθούν όρθιοί, μέτα από την πρωτοφανή οικονομική
κρίση του χρέους, που έφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
. Επίσης να σημειωθεί ότι, οι στόχοι που είχε θέσει το πρόγραμμα που λήγει, ήταν μη
ρεαλιστικοί, οι ελάχιστοι πόροι που απομείναν κάλυψαν μόλις με τα βίας τις ανάγκες της
χώρας, συρρίκνωσαν το ΑΕΠ, και το χρέος εκτινάχθηκε εκ νέου. Όλα αυτά έχουν σαν
αποτέλεσμα, την μείωση μισθών και συντάξεων, την αύξηση της φορολογίας, και την μείωση
των κοινωνικών παροχών.
Στο νέο πρόγραμμα τα προαπαιτούμενά που ζητάτε είναι μεταξύ άλλων :
Η αύξηση του ΦΠΑ, η αύξηση των πλεονασμάτων, η επιπλέον μείωση των συντάξεων, η
μείωση ορίου του αφορολογήτου εισοδήματος, ιδιωτικοποιήσεις κτλ.
Όλα αυτά γνωρίζεται ότι, θα βυθίσουν τον Ελληνικό λαό στην απολυτή φτώχεια ;
Ότι θα γυρίσουν την ελληνική οικονομία τουλάχιστον δέκα χρόνια πίσω, με ότι αυτό
συνεπάγεται ;
Δεν υπάρχει περίπτωση εγώ, προσωπικά να επιτρέψω να συμβούν όλα αυτά !
Μέσα σε λίγα μολις λεπτά, τα πρόσωπα όλων των ηγετών είχαν παγώσει ! Οι τελευταίες λέξεις
που είπε ο Αλέξανδρος αναστάτωσαν το σύνολο των παραβρισκόμενων !!!
Ο Γερμανός καγκελάριος μέτα από όλα αυτά ζητάει αμέσως τον λόγο πατώντας με πανικό το
κόκκινο κουμπί που είχε μπροστά του.
-Ο Γερμανός καγκελάριος έχει τον λόγο παρακαλώ !
-Μάλιστα, και τι υπαινίσσεστε κύριε Δουμπιώτη ότι, η χώρα σας αφού ήδη έχει πάρει όλα αυτά
τα δάνεια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό, να αθετήσει τον λόγο της ; Να κάνει στάση
πληρωμών ; τι εννοείται με ότι, δεν θα το επιτρέψετε παρακαλώ διευκρινίστε το !
-Κύριε Μάισνερ ! Έχουμε γίνει μέλος σχεδόν, από την αρχή της, Ευρωπαϊκής ένωσης, όταν το
όραμα για την ένωση των λαών ήτανε ακόμα ένα ρομαντικό όνειρο. Κάτι που δεν έγινε ποτέ,
κάτι που είναι καταδικασμένο να πεθαίνει με αργό θάνατο. Την στιγμή που δεν υπάρχει ένα
ενιαίο ευρωπαϊκό σύνταγμα, την στιγμή που το ύψος των κοινωνικών επιδομάτων δεν είναι
ενιαίο σε όλες τις χώρες, την στιγμή που δεν υπάρχει μια επίσημη ευρωπαϊκή γλώσσα, που θα
πρέπει κάθε ευρωπαίος πολίτης να γνωρίζει και να μιλάει. Την στιγμή που δεν υπάρχει μια
ενιαία αμυντική πολιτική, παρόλο εμείς ως χώρα που βρισκόμαστε στα νοτιοανατολικά τα
ευρωπαϊκά σύνορα, για να ανταπεξέλθουμε από την επεκτατική κατά καιρούς πολιτική της
γειτονικής μας χώρας, μπαίνουμε σε κούρσες πολυδάπανων αμυντικών εξοπλισμών, τότε για
ποια ανάπτυξη και για ποια ευρωπαϊκή ένωση μιλάμε ακριβώς ; Είναι δυνατόν να συνεχίζει να
δανείζεται η χώρα μου, με τέτοιο επιτόκιο, από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα; είναι δυνατόν
ο μέσος Έλληνας πολίτης να έχει απωλέσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του μισθού του ή της
σύνταξης του για να κερδίζουν πάλι τα κεφάλαια των ολιγαρχών, φτάνοντας τον ή
ξεπερνώντας ακόμα και τα όρια της φτώχειας; Κάποτε έλεγαν οι πολιτικοί που ιδρύσαν αυτήν
εδώ, την ένωση, «Η Ευρώπη των λαών» ποσό κοντά λοιπόν είμαστε κύριοι, σήμερα ως
Ευρώπη σε αυτό ; Η Ευρώπη έχει γίνει πλέον δυο ταχυτήτων, και η Ελλάδα δεν σκοπεύει να
συντηρήσει άλλο αυτήν την κατάσταση !
Ολόκληρη η αίθουσα είχε παγώσει, η ατμόσφαιρα ήτανε εξαιρετικά ηλεκτρισμένη και όλοι οι
ηγέτες κοιτιόντουσαν ανά μεταξύ τους εντελώς αμήχανα !
Την νεκρική σιωπή διασπάει ο Γάλλος πρόεδρος…
- Αγαπητοί μου, εκτιμώ ότι, υπάρχουν πολλές εξελίξεις που θα πρέπει να συζητήσουμε κατ’
ιδίαν και μεμονωμένα. Χρειάζεται χρόνος για να δούμε πως μπορούμε να απαντήσουμε στους
εν μέρη σωστούς προβληματισμούς που μόλις έθεσε ο Κύριος Δουμπιώτης. Προτείνω
ολιγόωρο διάλειμμα και να επανέλθουμε εκ νέου.
- Συμφωνώ, με την πρόταση οπότε, κύριοι διακόπτουμε για δυο ώρες και επανερχόμαστε για
να συνεχίσουμε.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, στην αίθουσα η απολυτή ησυχία μετατράπηκε σε απολυτή
οχλαγωγία ! Πηγαδάκια συζητήσεων είχαν δημιουργηθεί αναμεσά στους ηγέτες, το βοηθητικό
προσωπικό, είχε πάρει τα κινητά του ανά χείρας, και είτε έστελνε με μανία γραπτά μνήματα,
είτε ήταν σε τηλεφωνική επικοινωνία προφανώς με το λοιπό προσωπικό των κυβερνήσεων,
ενώ κάποιοι διέρρεαν τα τεκταινόμενα στα ΜΜΕ.
Ο Αλέξανδρος φανερά ανακουφισμένος από την ομιλία του, βρισκόταν ακόμα στην θέση του,
διπλά στην γραμματέα του, αισθανότανε έντονα τα βλέμματα όλων να τον καρφώνουν.
- Κατερίνα, πως σου φάνηκε η ομιλία ;
- Κ. Δουμπιώτη νομίζω, ότι αποτελεί μια ιστορική ομιλία και μεγάλης σημασίας για τις επόμενες
κινήσεις μας.
- Θα πρέπει να μεταφέρω το κλίμα που επικρατεί και στον Δημήτρη δεν έχει έρθει ακόμα ;
- Του έστειλα και μήνυμα ακόμα δεν μου έχει απαντήσει !
Ο Αλέξανδρος κοιτάει το κινητό του, μια ειδοποίηση υπήρχε στην οθόνη….
-Αλέξανδρε, έχω φύγει από την κλινική και έρχομαι από εκεί, πως πήγε η ομιλία ;
-Δημήτρη η ομιλία πήγε εξαιρετικά ! Δεν μπορώ να σου πω περισσότερα όμως όλοι έχουν
μείνει άφωνοι, δεν περίμεναν με τίποτα ποτέ κάτι τέτοιο από εμάς.
Μια ευγενική φιγούρα πλησιάζει τον Αλέξανδρο, ο Μισέλ Σέζαρ απόφοιτος πολίτικων
επιστήμων του Paris Nanterre University, ήταν ο νεότερος πρόεδρος της γαλλικής
δημοκρατίας σε ηλικία μόλις 43 ετών. Αδύνατος, ψηλός με πολύ καλό ενδυματολογικό γούστο,
φρόντιζε πάντα από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντα του, να μεσολαβεί ώστε να γεφυρώνει το
χάσμα του νότου με τον βορρά, των χωρών της γερμανικής επιρροής με τις υπόλοιπες χώρες.
-Αλέξανδρε, καλησπέρα, ο λόγος σου, πραγματικά ήταν ιστορικής σημασίας, όμως δεν
γνωρίζω αν θα τύχει της δέουσας προσοχής και αν θα αναδειχθεί πραγματικά η σημασία των
προβληματισμών που έθεσες όπως προ είπα, εκτιμώ ότι είναι εν μέρη σωστή. Μακάρι να μας
οδηγήσει σε μια καλύτερη Ευρώπη.
-Αγαπητέ μου Μισέλ, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, άλλα νομίζω ότι η ώρα της
αλλαγής, με αφορμή το πρόβλημα της χώρας μου, πρέπει η Ευρώπη να πάρει μια απόφαση.
Θα προχωρήσει την ένωση και στους υπολοίπους τομείς; ή είναι καταδικασμένη να διαλυθεί
διότι δεν θα εξελιχθεί και αναγκαστικά η μη εξέλιξη της, νομοτελειακά θα την οδήγηση στον
θάνατο της ;
-Σοφές οι παρατηρήσεις σου Αλέξανδρε και πρέπει όλοι να τις σκεφτούμε πολύ σοβαρά. Θα
σε αφήσω τώρα πρέπει να τα συζητήσω και με άλλους.
-Καλώς έγινε θα ξαναμιλήσουμε !
Ο Δημήτρης Καλογερόπουλος μπαίνοντας στην αίθουσα, αναζητάει τον Αλέξανδρο…
-Αλέξανδρε, πως τα πας εδώ τι γίνεται ;
-Δημήτρη, ήρθες νομίζω την πιο κατάλληλη στιγμή ! πως είναι ο πατέρας σου ;
-Είναι για την ώρα σταθερή η κατάσταση του, περιμένουμε τα επόμενα 24ωρα πως θα πάει.
-Ωραία ! εύχομαι τα καλυτέρα !
Εδώ κάναμε το πρώτο βήμα όπως είχαμε πει. Ετοίμασα μια ομιλία και αφού την εκφώνησα
αναγκαστήκαν να διακόψουν, είναι κάτι που δεν το περίμεναν ποτέ από εμάς !!! ….είπε
σχηματίζοντας ταυτόχρονα και ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπο του !
-Για να δω τι είπες ;
-Κατερίνα, δώσε λίγο την ομιλία μου στον Δημήτρη !
Ένας νεαρός άνδρας πλησιάζει τον Έλληνα αντιπρόεδρό και του λέει στο αυτί
-Κύριε Δουμπιώτη, ο Γερμανός καγκελάριος θέλει να σας δει είναι στο γραφείο F 32.
-Ευχαριστώ ! Άννα άσε τον Δημήτρη λίγο εδώ και έλα μαζί μου !
Οι δυο τους ξεκινάνε για το γραφείο όπου θα συνομιλήσει με τον Γερμανό καγκελάριο. Πολύ
εύκολα και σύντομα βρίσκουν το γραφείο. Από έξω υπάρχουν δυο άτομα από την ασφάλεια
του καγκελάριου,
Ο Αλέξανδρος χτυπάει δυνατά δυο φορές την πόρτα του γραφείο. Από μέσα ακούγεται στα
ελληνικά …
-Παρακαλώ περαστέ ! Έκπληκτος ο Αλέξανδρος από την άπταιστή προφορά ανοίγει την
πόρτα και μπαίνει μέσα. Αμέσως διαπιστώνει ότι ο καγκελάριος βρίσκεται μέσα στο γραφείο,
άλλα όχι μονός του μέσα στο γραφείο βρίσκονται ο καγκελάριος, ο υπουργός οικονομικών, της
Γερμανίας, και ο Γεώργιος Γαληνός.
-Πέρασε Αλέξανδρε μονός σου όμως !
-Κατερίνα σε παρακαλώ περίμενε με εδώ !
-Εντάξει, δεν υπάρχει πρόβλημα.
-Λοιπόν Αλέξανδρε, θα με αναγκάσεις να ασκήσω το τελευταίο μου χαρτί, και θα είναι πολύ
μοιραίο για εσένα. Θα αναλάβεις μια οικονομία σμπαραλιασμένη. και μια χώρα χωρίς ιδεώδη,
χωρίς ψυχή ! Μπορείς ακόμα και τώρα να τα αλλάξεις όλα αυτά !!!!
-Ένα λάθος, γίνεται σφάλμα μόνο όταν προτιμήσουμε να μην το διορθώσουμε. Και πιστέψτε
με αυτό το λάθος που έκανα δεν θα επιτρέψω να γίνει σφάλμα για τους πολλούς !!! Είστε
ανθρωπάκια τόσο μικρά και ασήμαντα !!! Είστε πολύ φτωχά σε σκέψη και σε καρδιά έχετε
πνιγεί μες τον βούρκο της διαφθοράς, και νομίζεται πως είστε ισχυροί, πως όλοι πρέπει να
κάνουμε το ίδιο ! Είστε ταγμένοι μέσα στην ασημαντότητα της τωρινής σας παρουσίας ! Τα
σάβανα κύριοι δεν έχουν τσέπες ! Το καταλάβατε ;;;
Άντε πάτε στον διάολο τώρα και μην τολμήσετε να με απειλήσετε ποτέ ξανά! Όλα θα βγουν
στο φως και η αλήθεια θα λάμψει μια και καλή !
-Αλέξανδρε ένα μόνο θα σου πω πριν φύγεις αυτό που έγινε πριν 25 χρονιά και το έχεις
αποσιωπήσει και σε έχει στοιχειώσει θα αποτελέσει και την ταφόπλακα σου ! Το άκουσες ;
Μέσα στο αυτοκίνητο υπήρχε και έναν βρέφος που σύντομα θα μάθει όλη την αλήθεια για τους
γονείς του, και φυσικά θα πούμε ότι εσύ οδηγούσες εκείνο το βραδύ !
Μόλις το άκουσε ο Αλέξανδρος σοκαρίστηκε, άλλα δεν το άφησε να φανεί ! Δεν περίμενε ποτέ
να ακούσει κάτι τέτοιο, για εκείνο το τραυματικό γεγονός που όντως τον είχε στοιχειώσει !
Η ύπαρξη του βρέφους σε εκείνο το ατύχημα, ότι, οι γονείς του είχαν πέθαναν εξ αίτιας του
φίλου του, ότι θα τον κατηγορήσουν ότι είχε πει ψέματα στην κατάθεση του, και ότι θα είχε να
αντιμετωπίσει όλες τις συνέπειες την στιγμή που προσπαθούσε να υψώσει την αντίσταση του,
για να σώσει την χώρα τον καταρράκωσαν. Ήθελε πολύ χρόνο να επεξεργαστεί όλα όσα,
άκουσε σε εκείνο το γραφείο. Έκλεισε δυνατά την πόρτα και έφυγε αμέσως προς την αίθουσα
των συσκέψεων.
-Κ. Δουμπιώτη είστε καλά ; είπε η γραμματέας του…
-Ναι, καλά είμαι, τα καθάρματα τελικά με απείλησαν άλλα δεν θα τους περάσει καθόλου
Κατερίνα !
-Το κατάλαβα ότι κάτι συνέβη, έχετε χλωμιάσει !
Περνούσαν το ένα γραφείο μέτα το άλλο, η αίθουσα απείχε ακόμα μερικά μετρά, στην
διαδρομή ο Δημήτρης Καλογερόπουλος έψαχνε να τους βρει !
-Δημήτρη εδώ !
-Αλέξανδρε, έχουμε πρόβλημα, πως είσαι ; δεν μου φαίνεσαι καλά !
-Θα στα πω μετά κάτι έγινε ! Πες μου εσύ τι τρέχει ;
-Με πήραν τηλέφωνο από Αθηνά, υπάρχει πρόβλημα με τον υπουργό Αμύνης, τον Μάξιμο
έχει μιλήσει με 65 βουλευτές και σκέφτονται να ρίξουν την κυβέρνηση ! Μου μυρίζει ο Γαληνός
από πίσω ! Πρέπει να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατόν πίσω !
-Κατάλαβα τι συμβαίνει ! Για τον πρόεδρο έχεις μιλήσει καθόλου ξέρουμε τι στάση θα
ακολουθήσει ;
-Δεδομένου ότι είναι η τελευταία Προεδρική θητεία πολιτικού στην σύγχρονη δημοκρατία,
εκτιμώ ότι θα αποφύγει τις οποίες ακραίες κινήσεις !
-Ελπίζω να έχεις δίκιο ! Πάμε να τελειώσουμε την πρώτη μάχη του πολέμου που αρχίσαμε !
Οι περισσότεροι είχαν ήδη επιστρέψει στις θέσεις τους, Τα τελευταία πηγαδάκια ήταν ο
Γερμανός καγκελάριος με τον Προέδρο της κομισιόν και τον Γάλλο πρόεδρο.
-Κυρίοι, παρακαλώ να συνεχίσουμε την συνεδρίαση μας ακούστηκε από το μικρόφωνο του, να
καλεί ο Προέδρος της συνόδου. Ωραία ! Τον λόγο έχει ζητήσει ο Γερμανός καγκελάριος.
Ο Χανς Μάισνερ κοιτούσε επίμονα και με έκδηλο εκνευρισμό τον Αλέξανδρο, το βλέμμα του
δεν τον τρόμαζε καθόλου, αντιθέτως τον πείσμωνε τόσο που ήθελε να καταστρέψει εκτός από
την μυστική οργάνωση, πολιτικά και τον ίδιο τον καγκελάριο.
-Συζητήσαμε με πολλούς ηγέτες τα ζητήματα που τέθηκαν από την Ελλάδα, καταλήξαμε με
αρκετούς ότι, δεν χρειάζεται να πάρουμε κάποια βιαστική απόφαση σήμερα ως προς την
επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσα ειπωθήκαν έχουν το ενδιαφέρον τους, τα οποία
επιφυλασσόμαστε να συζητηθούν σε μελλοντική συνοδό κορυφής. Όσο αφορά το κύριο θέμα
που είχαμε για σήμερα, επιμένουμε στην συνέχιση του προγράμματος στήριξης, με προ
απαιτούμενες ενέργειές από την χώρα. Λόγω της απόπειρας κατά του κ. Καλογερόπουλου και
ως ένδειξη καλής πίστεως, προτείνουμε να παρατείνουμε το υπάρχον πρόγραμμα, για έναν
μήνα μόνο ακόμα !
Διαφορετικά, η Γερμανική κυβέρνηση σκέφτεται να προτείνει η Ελλάδα να αποχωρήσει
σταδιακά από το κοινό νόμισμα !
Το βλέμμα του Αλέξανδρου τα έλεγε όλα εκείνη την στιγμή ! Αν μπορούσε και του επέτρεπε η
θέση του, θα είχε χτυπήσει πολύ άσχημα τον Γερμανό καγκελάριο. Σχεδόν φανταζόταν ότι το
έκανε από την πολύ οργή που του είχε θολώσει το μυαλό !
-Ακούγοντας όσα μας είπε ο Γερμανός καγκελάριος, και επειδή έχουμε ήδη αργήσει, πόσοι
από την αίθουσα είστε υπερ. της παράτασης κατά ένα μήνα του προγράμματος διάσωσης ;
Οι 23 από τους 27 συμφωνούσαν, με εξαίρεση την Κύπρο, και την Γαλλία οι υπόλοιπες χώρες
προκαλούσαν έκπληξη ότι καταψήφισαν.
-Πολύ καλά τότε, θα λήξω την έκτακτη συνεδρίαση, με παράταση του προγράμματος. Όσοι
προβληματισμοί τέθηκαν θα συζητηθούν σε δεύτερο χρόνο από τα όργανα για να τεθούν σε
διαβούλευση.
Ο Δημήτρης πλησιάζει με τρόπο στο αυτί τον Αλέξανδρο …….
-Μην σε ανησυχεί ότι είπαν καθόλου, ήταν αναμενόμενο ότι θα μας απειλούσαν με αυτό τον
τρόπο. Αλώστε το είχε προβλέψει και ο πατέρας μου. Αλλά αυτά θα πάμε να στα πει ο ίδιος !
-Τι εννοείς ; πως θα μιλήσει από το κώμα;
-Ο πατέρας μου είναι μια χαρά ! Δεν έχει τίποτα θα πάμε τώρα αμέσως να μας μιλήσει από
κοντά !!!
Ο Αλέξανδρος δεν πίστευε λέξη από ότι άκουγε ! Κατευθείαν ένα χαμόγελο ανακούφισης κι
απολυτής χαράς εμφανίστηκε στο σκυθρωπό και γεμάτο οργή πρόσωπο του !
-Μιλάς σοβαρά ;
-Ναι, άλλα ηρέμησε θα μας καταλάβουν, δεν πρέπει να καταλάβει κάνεις τίποτα !!!!
-Πως και δεν μου είπες τόση ώρα τίποτα ;
-Θα στα πω στον δρόμο ! Πάμε τώρα γιατί μας περιμένει !!!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Τα σύννεφα είχαν σκεπάσει για τα καλά την πρωτεύουσα του Βελγίου, και οι πρώτες σταγόνες
βροχής έκαναν την εμφάνιση τους, στα παράθυρα του αυτοκίνητου. Η εικόνα θύμισέ στον
Αλέξανδρο, την συνάντηση με τον Ντελακρουά εκείνη την βροχερή νύχτα στο Παρίσι. Είχε
ακριβώς το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι. Μόνο που αυτή την φορά, ήταν για πιο ευχάριστο λόγο.
-Δημήτρη, θέλω να μου τα πεις όλα από την αρχή ! Γιατί τόσες ώρες δεν έμαθα την αλήθεια;
-Η ιδέα, ήταν του πατέρα μου φυσικά. Του είπα να σε ενημερώσω μόλις το έμαθα και εγώ,
γιατί και εγώ δεν το γνώριζα εξ αρχής οφείλω να σου πω. Μου είπε όμως, ότι είναι πιο καλά
έτσι θα είσαι πιο πιστικός !
-Μα, καλά πως έγινε όλο αυτό ;
-Ήταν καλά σκηνοθετημένο από τον φίλο του, τον Τζον Κασιμάτη μάλιστα ο ίδιος, φαίνεται ότι
είναι ο δολοφόνος στην αστυνομία και καταζητείται.
Το όχημα, φτάνει σε λίγα λεπτά στην κλινική, οι λιγοστοί δημοσιογράφοι που παρευρίσκονται
ακόμα στην είσοδο, ξεσηκώνονται προσπαθώντας να αποσπάσουν κάποια δήλωση !
Οδηγούνται στο ασανσέρ, εκεί τους περιμένει ο διευθυντής της κλινικής Ερίκ Χέρμαν
-Καλώς ήρθατε κ. Δουμπιώτη ! Είμαι ο Ερίκ Χέρμαν, ο διευθυντής της κλινικής !
-Καλώς σας βρήκα !
ο Χέρμαν βγάζει από την δεξιά τσέπη παντελονιού του, μια κάρτα όπως είναι οι πιστωτικές,
αυτή όμως ήταν μεταλλική και είχε ασημένιο χρώμα. Την ακουμπάει στην ασύρματη υποδοχή
του πληκτρολογίου και αμέσως ξεκινούν. Κανένας αριθμός από το πληκτρολόγιο δεν είχε
φωτίσει όπως συμβαίνει συνήθως. Ο όροφοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
-Μα, καλά κάτω πάμε ;
-Ναι, Δημήτρη κατεβαίνουμε στο - 3 εκεί βρίσκεται ο πατέρας σας !
Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα έχουν φτάσει…
-Καλώς ήρθατε στο υπόγειο αναρρωτήριο της κλινικής μας, είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να
λειτουργεί και ως καταφύγιο σε περίπτωση πυρηνικής έκρηξης ή άλλου είδους καταστροφής.
Έχει αποθέματα για να στεγάσει 1.200 άτομα με αποθέματά νερού και τροφής για 3 μήνες.
-Πραγματικά, εντυπωσιακό θα έλεγα !
Προχωρώντας δεξιά και αριστερά τους διέσχιζαν διάφορους θαλάμους, Οι πόρτες τους ήταν
απλές ξύλινες με μεγάλα παράθυρα ώστε να βλέπει το εσωτερικό των θαλάμων. Κάποιοι ήταν
σκέτα γραφεία, άλλοι χώροι διασκέδασης, άλλοι ήταν χώροι εστίασης. Μερικά μετρά πιο πέρα,
ο διάδρομος χωριζόταν στα δυο.
-Από εδώ, παρακαλώ !
Η διαφορά των θαλάμων που περνούσαν από εκεί, ήταν εμφανής, οι πόρτες δεν είχαν κανένα
παράθυρο και δεν μπορούσες να δεις μέσα στις αίθουσες. Ήταν μεταλλικές πόρτες και
κάποιες είχαν πληκτρολόγιο με αριθμούς από έξω. Στάθηκαν έξω από μια τέτοια πόρτα. Αφού
βάζει τον κωδικό ο διευθυντής η πόρτα ανοίγει αυτόματα. Μέσα η αίθουσα ήταν διαμορφωμένη
όπως το γραφείο του Διευθυντή που βρίσκεται στον 3ο όροφο. Είχε δυο χώρους, έναν που
ήταν η υποδοχή και ήταν η φρουρά του πρωθυπουργού, μαζί με κάποια ακόμα έμπιστα άτομα
της κλινικής, και πιο πέρα ήταν ο χώρος του γραφείο της κλινικής, ο Νικόλαος
Καλογερόπουλος ήταν καθισμένος σε μια από της στιβαρές καφέ δερμάτινες πολυθρόνες του
γραφείου.
-Πατερά ! Πως είσαι ;
-Πως με βλέπεις εσύ Δημήτρη ;
Αμέσως πατέρας και γιος αγκαλιάζονται με μεγάλη συγκίνηση.
-Αλέξανδρε, παιδί μου έλα εδώ !
Ο Αλέξανδρος, χωρίς να πει τίποτα αρχίζει να δακρύσει, από την πίεση και την φόρτιση της
στιγμής, αγκαλιάζοντας παράλληλα τον Νικόλαο Καλογερόπουλο, σαν να ήτανε ο πατέρας
του.
-Εγώ σας αφήνω να τα πείτε μονοί σας, είπε ο Ερίκ Χέρμαν και αποχώρησε !
-Μα καλά, πως το οργανώσατε όλο αυτό ; γιατί δεν μας προειδοποιήσατε καθόλου,
φοβηθήκαμε πάρα πολύ ότι δεν θα ξαναβλέπαμε ζωντανό !
-Αλέξανδρε, αν σου έλεγα οτιδήποτε, δεν θα με άφηνες ποτέ να το κάνω, από την άλλη δεν θα
ήσουν τόσο πιστικός στην συνοδό και ούτε θα είχες όλο αυτό το θάρρος που μου είπε ο
Δημήτρης ! Άστα αυτά τώρα όμως θέλω να μου πεις τι έγινε και μέσα για να δούμε ποια θα
είναι τα επόμενα μας βήματα…..!
Το τηλέφωνο στο υπουργείο άμυνας στην λεωφόρο μεσογείων, ηχεί δυνατά…..
-Παρακαλώ !
-Λεωνίδα, μπορείς να βρεθούμε σε 30’ λεπτά στο γνωστό σημείο ;
-Ναι φυσικά αν είναι θα ξεκινήσω τώρα !
Μέτα από μισή ώρα…
Ο υπουργός άμυνας είχε φτάσει ήδη, στο καθορισμένο ραντεβού του, κάθεται σε ένα
απομονωμένο παγκάκι του εθνικού κήπου. Μονός του χωρίς καμία συνοδεία, ο ήχος από τα
πουλιά, του κρατούσε συντροφιά έως ότου, να έρθει το πρόσωπο που περίμενε. Μέτα από
κάτι λεπτά, άκουγε από μακριά ένα ασυγχρόνιστο διπλό ήχο να ακούγεται σταθερά και να τον
πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.
-Καλησπέρα Λεωνίδα !
-Καλησπέρα !
-Που βρισκόμαστε με το θέμα που έχεις αναλάβει ;
-Συγκάλεσα μυστική συνεδρίαση όσο λείπατε στο ναό, και μίλησα με τους δικούς μας
βουλευτές. Είναι όλοι πρόθυμοι να με υποστηρίξουν για αρχηγό κόμματος. Επίσης μίλησα με
την αντιπολίτευση και θα κινήσουν σύντομα πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης της όποια
θα την υποστηρίξουμε και εμείς !
-Ωραία, δεν πρέπει με τίποτα, να αφήσουμε την εξουσία στον Δουμπιώτη ! Θα τα καταστρέψει
όλα !
-Βρήκες και τα αρχεία που σου ζήτησα ;
-Ναι !
-Ωραία δώστα μου ! Μέτα από όλο αυτό θα ανέβεις δυο βαθμούς, από ότι μου είπε και ο
Ντελακρουά, θα παραστεί ο ίδιος στην τελετή ! Συνεχίζεις όπως έχουμε πει !
-Εντάξει, θα σας κρατάω ενήμερους !
Μια φωτογραφία τραβηγμένη πριν από 25 χρόνια έρχεται στο κινητό του Αλέξανδρου …
«Ήρθε η ώρα που θα μετανιώσεις για όσα είπες…»
Ακαριαία, η φωτογραφία των νέκρων γονιών και του βρέφους από το ατύχημα, που τον είχε
στιγματίσει, τον έκανε να νιώσει για μια στιγμή πανικό και έντονο άγχος. Κρύος ιδρώτας άρχισε
να κυλάει αργά στο πρόσωπο του. Ξαφνικά ακούει ένα έντονο βουητό ….
-Αλέξανδρε ! Αλέξανδρε ! Τι έγινε ; Είσαι καλά; Με ακούς που μιλάω ; Έγινε κάτι σοβαρό ;
-Ε; όχι ! συγνώμη αφαιρέθηκα για μια στιγμή !
-Έλεγα λοιπόν ότι αυτοί οι ηλίθιοι θα ανοίξουν πόλεμο, σε εμάς να τα περιμένετε όλα ! Θα
αρχίσουν να με απειλούν με προσωπικά στοιχεία εναντίον μας και κυρίως από εσάς τους δυο
να προσέχετε, και να έχετε τα ματιά σας ανοιχτά. Σε αυτό το κομμάτι θέλω απολυτή
συνεργασία μεταξύ των δυο σας. Καλά είναι να εμπιστευτείτε το παρελθόν σας, ο ένας στον
άλλον. Εγώ για κάποιο διάστημα μέχρι να τελειώσουν όλες οι διαδικασίες με την εκλογή
κομματικού προέδρου θα κρατήσω μυστική την κατάσταση της υγειά μου. Μόνο θα ετοιμάσω
μια ιδιόγραφη επιστολή για τον Αλέξανδρο ότι, τον στηρίζω για να τον βοηθήσω στην
διαδικασία.
-Ποτέ θα βγείτε από εδώ ;
-Σιγουρά, όχι σύντομα θα μιλάμε όμως μην ανησυχείς για τίποτα πλέον είσαι πολύ δυνατός !
Αν μου επιτρέπεις όμως θέλω να μιλήσω για λίγο στον γιο μου !
-Ναι, φυσικά ! Δεν ξέρετέ ποσό χαίρομαι που είστε ζωντανός !
-Και εγώ χάρηκα για όσα έκανες, αισθάνομαι πολύ υπερήφανος ! Είσαι άξιος και η ιστορία
κάποια μέρα θα σε γραφεί με χρυσά γράμματα !
-Δημήτρη, κάθισε λίγο, σε παρακαλώ, πρέπει να σου πω κάτι που έγινε πολύ παλιά ! είπε με
απολυτό σοβαρό ύφος απευθυνόμενος στον γιο του ο Νικόλαος Καλογερόπουλος…
-Με τρομάζεις ! τι θέλεις να μου πεις ! απάντησε γεμάτος αγωνιά και με φοβισμένο βλέμμα ….
-Αυτό που θα σου πω, θα μείνει σε αυτό το γραφείο ! Είναι αυτό από το οποίο η οργάνωση με
απειλεί, και είναι καλύτερα να το μάθεις από εμένα πρώτα πάρα από αυτούς ! Ότι θα σου πω
συνέβη περίπου πριν από εικοσιπέντε χρόνια, δυο φοιτητές επιστρέφοντας προς το σπιτι τους
μεθυσμένοι έπειτα από την βραδινή τους διασκέδαση, σε μια στροφή έπεσαν επάνω σε ένα
άλλο όχημα και ακαριαία σκοτωθήκαν οι δυο επιβάτες του !
-Και αυτό τι σχέση έχει με εσένα πατέρα, για να σε απειλούν ;
Το πρόσωπο του Καλογεροπούλου διαγράφεται ξαφνικά η συγκίνηση, ο φόβος και η αγωνιά,
ενώ η χροιά της φωνής του αλλάζει …
-Μέσα στο όχημα εκείνο παιδί μου, ήταν οι γονείς σου ! , λέει με σχεδόν με τρεμάμενη φωνή.
Σηκώνεται απότομα όρθιος… -Τι είπες τώρα; ! Κατάλαβες τι είπες; !
-Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπόρεσα να σου πω κουβέντα ! φοβόμουν ! Μέτα πέθανε
ξαφνικά και η μητέρα σου, και μόνος μου, δεν μπόρεσα ποτέ να πάρω το θάρρος να στο πω.
Έτσι και το άφησα πίσω μου, ξέρω πως έπρεπε να σου έχω μιλήσει εδώ και πολλά χρόνια για
αυτό ! όμως δεν τα κατάφερα ποτέ ! Με συγχωρείς παιδί μου, λυπάμαι πραγματικά !
-Όλος ο κόσμος μου έχει γκρεμιστεί ! τι να πω ! θέλω να μείνω μόνος μου !
-Ναι, το καταλαβαίνω ελπίζω να μου το συγχωρέσεις κάποια στιγμή στην ζωή σου ! Φεύγω,
οπότε νιώσεις έτοιμος έλα να μιλήσουμε !
Βυθισμένος στις σκέψεις του, απομονωμένος πλήρως από το περιβάλλον, νιώθοντας έντονα
θλίψη, οργή και προδοσία, προσπαθεί να συνέλθει μέτα από όσα άκουσε πριν από λίγο. Μέτα
από λίγα λεπτά, ακούγεται η πόρτα του γραφείου να ανοίγει…
-Δημήτρη, είσαι έτοιμος μας περιμένουν στο αεροδρόμιο !
-Ναι, τώρα έρχομαι σε λίγο…!
-Ωραία, θα σε περιμένω στο αυτοκίνητο.
Μέτα από πέντε λεπτά νιώθει έντονα την ανάγκη, να βγει, να πάρει καθαρό αέρα ! Έχει πνιγεί
σε εκείνο το γραφείο ! Πιάνει τον χαρτοφύλακα του, και οδηγείται προς το ισόγειο της κλινικής.
Ακούγεται ο ήχος μνημάτων του κινητού του.
«Σταματά να υποστηρίζεις τον δολοφόνο των γονιών σου….!!!»
Το κείμενο συνοδεύονταν και από εικόνες των νέκρων γονιών του και το πόρισμα της
αστυνομίας, παραποιημένο που ως οδηγό ανέφερε τον Αλέξανδρο Δουμπιώτη. Τα απανωτά
σοκ που έχει υποστεί τον θέτουν εκτός εαυτού, πλέον δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με
ψυχραιμία τίποτα. Φτάνει στην πόρτα του οχήματος όπου τον περιμένει ο Αλέξανδρος.
Χωρίς δεύτερη σκέψη αρχίζει να τον γρονθοκοπεί με μανία ! φωνάζοντας του συνεχώς ..«Είσαι
Δολοφόνος ! Είσαι Δολοφόνος» Ο οδηγός αναγκάζεται να βγει από την θέση του οδηγού για
να χωρίσει τους δυο άντρες !
-Σταματήστε ! Τι πάθατε κ. υπουργέ ; τι συμβαίνει ;
Οι δυο υπουργοί χωρίζονται από τον οδηγό, και ο Καλογερόπουλος φεύγει με τα πόδια προς
άγνωστη κατεύθυνση.
-Είστε καλά υπουργέ ;
Ο Αλέξανδρος, προσπαθεί να συνέλθει από την ξαφνική επίθεση του Δημήτρη, και παράλληλα
να καταλάβει γιατί αντέδρασε έτσι !
-Ναι καλά είμαι πάμε στο αεροδρόμιο !
Πιάνει το κινητό του, για να στείλει μήνυμα στον Δημήτρη, πριν προλάβει εκείνο χτυπάει !
«Τώρα θα σε καταστρέψω εντελώς, ο κύβος ερρίφθη !».
Αμέσως κατάλαβε το τι είχε συμβεί, και γιατί τον χτύπησε ξαφνικά ο Δημήτρης.
-Είστε καλά ; Θέλετε να σας πάω στα επείγοντα ;
-Όχι είμαι μια χαρά ! Ξεκινά αμέσως για το αεροδρόμιο !
Οι τροχοί από το πολυτελές θωρακισμένο όχημα, αρχίζουν να γυρνάνε προορισμός του ήταν
το αεροδρόμιο !
-Άννα, που βρίσκεσαι ;
-Είμαι στο αεροδρόμιο, σε λίγο θα επιβιβαστώ συμβαίνει κάτι, δεν σας ακούω καλά !
-Σε παρακαλώ, μίλησε με τον Δημήτρη και προσπάθησε να μάθεις που είναι, πες του ότι θες
να του πεις για την ψηφοφορία του κόμματος.
- Θα προσπαθήσω δεν μπορώ να σας υποσχεθώ κάτι όμως !
Ο Αλέξανδρος απαντάει σε αυτό, που τον αναστάτωσε ξαφνικά. «Με αυτά τα γελοία,
τεχνάσματα δεν θα με σταματήσετε εσείς, ο Δημήτρης γνωρίζει πολύ καλά την αλήθεια, και η
αλήθεια θα λάμψει ! Εγώ θα φοβόμουν να κυκλοφορήσω ελευθέρα στην θέση σας…».
Το τηλέφωνο του ηχεί…
-Έλα, τον βρήκες ; σου είπε που βρίσκεται ;
-Ναι, μου είπε βρίσκεται στο πάρκο της πεντηκονταετίας !
-Γρήγορα προς το πάρκο πεντηκονταετίας !
Σε κάποιο από τα ξύλινα παγκάκια του πάρκου, βρισκόταν καθισμένος ο Δημήτρης ήταν
καθότανε συντετριμμένος. Άπειρες οι σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό του εκείνη την
στιγμή. Δεν ήξερε ποιον να εμπιστευτεί, τι να πιστέψει, και δεν καταλάβαινε ποιος ήταν και
ποιος είχε γίνει. Απέναντι του ήταν δυο γονείς, με ένα βρέφος σε ένα παιδικό καρότσι, η εικόνα
τον συγκίνησε ιδιαίτερα, έφερε τον εαυτό του στην θέση αυτό του βρέφους. Πόσες στιγμές
έχασε; Ποιοι ήταν οι βιολογικοί γονείς του ; Έχει άλλους συγγενείς ;
Μερικά λεπτά μέτα και ενώ είναι χαμένος στις σκέψεις του, φτάνει ο Αλέξανδρος που αρχίζει
να τον ψάχνει αναμεσά στις δεντροστοιχίες. Δυσκολεύεται πολύ να τον εντοπίσει, καθώς
περπατάει ψάχνοντας με αγωνία. Το φως του ηλίου που μειώνεται σιγά σιγά δύοντας,
δημιουργεί σκιές αναμεσά στα πυκνοφυτεμένα δέντρα, που μοιάζουν με φιγούρες ανθρώπων.
Κάνοντας έτσι την αναζήτηση ολοένα και πιο δύσκολη. Ο ιδικός αρχίζει να αγχώνεται
σκεπτόμενος τι θα του πει, πως εκείνος θα αντιδράσει, ότι πρέπει να φύγουν και οι δυο για την
Αθήνα το συντομότερο. Αρχίζει να τρέχει, νιώθοντας έκδηλη αγωνία και άγχος,
Μερικά μέτρα πιο πέρα, τρέχοντας για αρκετή ώρα στέκεται να πάρει μια ανάσα, σε ένα από
τα παγκάκια πιο κάτω παρατηρεί μια γνώριμη μορφή, σκουπίζει με το χέρι του, τον ιδρώτα
από το πρόσωπο του, και ανοιγοκλείνει γρηγορά τα μάτια του και για εστιάσει και να
σιγουρευτεί. Αρχίζει να περπατάει με γρήγορο διασκελισμό προς το μέρος του, ο άντρας που
κάθεται με την πλάτη του στραμμένη προς αυτόν ακόμα δεν τον έχει αντιληφθεί καθόλου.
-Δημήτρη, σε παρακαλώ ξέρω ότι έχεις πολύ μεγάλη οργή και θυμό μέσα σου αυτή την στιγμή,
όμως άκουσε με. Δεν είμαι ο εχθρός σου, δεν είμαι δολοφόνος όπως είπες, δεν οδηγούσα εγώ
εκείνο το βραδύ είναι πλαστογραφία ! Μπορώ να στο εξηγήσω ! Ο Γαληνός φταίει ο γιος του
οδηγούσε εκείνο το βραδύ !
Δεν πίστευε αυτό που άκουσε, όμως για μια στιγμή εκεί που ο όλος ο κόσμος του είχε
καταρρεύσει δειλά - δειλά, κάποια πράγματα είχανε μια λογική αν και ακόμα δεν είχε μάθει όλη
την αλήθεια….
-Τι εννοείς ; τι σχέση έχει αυτό το απόβρασμα, με τους γονείς μου;
-Θα στα εξηγήσω όλα ! Πρέπει όμως, να φύγουμε μας περιμένουμε στο αεροδρόμιο !
Ο Δημήτρης εκείνη την ώρα άφησε όλο το συναισθηματικό κομμάτι που τον είχε κυριεύσει εδώ
και ώρα, στην άκρη προς στιγμή. Προσπάθησε να επιβάλλει την λογική του συνείδηση να
επικρατήσει. Ενώ ήθελε να χτυπήσει πολύ τον Αλέξανδρο, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τον
θάνατο των γονιών του, κάτι μέσα του μέτα από όσα του είπε τον έκαναν πιο διστακτικό στο να
κάνει κάτι τέτοιο. Αποφάσισε να ακολουθήσει αυτό το ένστικτο και να τον ακολουθήσει στο
όχημα που τους περίμενε.
Στην διαδρομή ο Αλέξανδρος του εμπιστεύτηκε όλο το μυστικό του, και του εξήγησε το τι
πραγματικά είχε συμβεί εκείνο το βραδύ πριν από 25 χρονιά. Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή
και για τον ίδιο του, μιας και από τότε δεν είχε μιλήσει σε κανέναν για ότι είχε πραγματικά
συμβεί. Μέτα από είκοσι λεπτά φτάνουν στον αεροδρόμιο όπου και τους περίμενε όλη η
Ελληνική αποστολή. Επιβιβάζονται, και ο καθένας κάθεται στην θέση του, πλην του Δημήτρη
όπου κάθισε μακριά από τους υπολοίπους, μόνος του σε ένα από τα πρώτα καθίσματα.
Προσπαθούσε να επεξεργαστεί όλα όσα είχε μάθει και αυτό ήθελε τον χρόνο του.
Οι δημοσιογράφοι παρατηρούσαν με καχυποψία τις κινήσεις και τις συμπεριφορές μεταξύ των
δυο ανδρών. Τα σημάδια από τα χτυπήματα στο πρόσωπο του Αλέξανδρου δεν ήταν τόσο
έντονα όπως πριν. Είχε φροντίσει να ενημερώσει την γραμματέα του, πριν επιβιβαστεί και με
ένα πρόχειρο ελαφρύ μακιγιάζ όμοιο με αυτό που κάνουν στους πολίτικους πριν εμφανιστούν
στις τηλεοπτικές εκπομπές, πλέον δεν ήταν τόσο εμφανή πλέον.
Το αεροπλάνο έχει θέσει τους κινητήρες του σε λειτουργία και γίνονται οι τελευταίοι
απαραίτητοι έλεγχοι. Ανάβουν οι φωτεινές ενδείξεις για να δεθούνε οι επιβάτες, και οι
αεροσυνοδοί επιδεικνύουν με απολυτό επαγγελματισμό τις οδηγίες έκτακτης ανάγκης. Μέτα
από λίγο ξεκινάει την τροχοδρόμηση του αεροπλάνο προς τον διάδρομο απογείωσης.
Όλοι οι επιβάτες έχουν δεθεί με τις ζώνες ασφάλειας, ακόμα και το προσωπικό του
αεροσκάφους. Οι κινητήρες πλέον είναι σε πλήρη ισχύ και ο πιλότος αποδεσμεύει τα φρένα.
Τα κεφάλια όλων έχουν κολλήσει το προσκέφαλο των καθισμάτων, καθώς σιγά σιγά το
αεροπλάνο αρχίζει να ξεκολλάει από το έδαφος. Σε πέντε λεπτά έχει ανεβεί ήδη στα 15.000
πόδια και παίρνει πορεία νοτιοανατολικά με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο Ελευθέριος
Βενιζέλος.
Η Κατερίνα αφαιρεί την ζώνη της και προσεγγίζει τον Αλέξανδρο…
-Σας έχω ετοιμάσει έναν λόγο, για τους δημοσιογράφους του λέει.
-Ναι, ευχαριστώ όντως θα χρειαστεί. Έχουμε κάποιο άλλο νέο από την Αθήνα ;
-Προς το παρόν όχι.
-Ωραία ευχαριστώ.
Ο Δημήτρης βρίσκεται ακόμα καθισμένος μόνος του, έχει βυθιστεί στις σκέψεις του, η έντονη
επιθυμία του να πιει αλκοόλ, ώστε να χαλαρώσει, τον ωθεί να ζητήσει από την αεροσυνοδό
ένα ποτήρι, από το αγαπημένο του ποτό - βότκα με λεμονί.
Στην βουλή των Ελλήνων, υπάρχει εντατική προετοιμασία για να γίνει άμεσα, και με μορφή
κατεπείγοντος η ψηφοφορία για την πλήρη ανάληψη των καθηκόντων του ως πρωθυπουργού
από το Αλέξανδρο. Ο Λεωνίδας βρίσκεται στην βουλή, και προσπαθεί με τεχνάσματα και
ασκώντας επιρροή στους βουλευτές του κόμματος (που είναι παράλληλα και μέλη της
αδελφότητας). Να καταψηφίσουν τον Αλέξανδρο, ώστε να πέσει η κυβέρνηση. Κάτι, που έχει
ήδη φανταστεί και ίδιος και θα προσπαθούσε να αποτρέψει.
Μέτα από περίπου τρεις ώρες μια φωνή ακούγεται από τα ηχεία της καμπίνας επιβατών…
-Παρακαλώ όλοι οι επιβάτες να δεθούνε με τις ζώνες ασφάλειας, σε λίγα λεπτά θα
προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Το αεροπλάνο της Ελληνικής αποστολής προσγειώνεται στο αεροδρόμιο της Αθήνας, με έναν
επιβάτη λιγότερο από ότι είχε φύγει αρχικά. Πρώτου αποβιβαστούν ο Αλέξανδρος και ο
Δημήτρης, ανταλλάσσουν μια περίεργη ματιά, δεν είχαν ανταλλάξει ούτε μια κουβέντα σε όλη
την πτήση. Κάνεις από τους δυο, δεν γνωρίζει τι σκέφτεται ο άλλος. Κάνεις δεν ξέρει ποια θα
και πως θα είναι η επόμενη ημέρα.
- Καλυτέρα, να πηγαίνουμε το πρόγραμμα σας είναι πολύ φορτωμένο σήμερα, είπε η Κατερίνα
- Ναι, όντως, Δημήτρη, θα σε περιμένω στην βουλή.
- Θα τα πούμε εκεί, αποκρίθηκε ο ίδιος με μια τυπικότητα, η έκφραση του προσώπου του ήταν
ισομερής ένα κράμα αναμεσά σε θλίψη και απόγνωση.
Βγαίνοντας ο Αλέξανδρος από την κάτασπρη πόρτα του αεροσκάφους, τον χτύπησε
καταπρόσωπο ο κρύος καθαρός αέρας, και για μια στιγμή το μυαλό του, καθάρισε από τις
σκέψεις και τους προβληματισμούς. Εκείνη την στιγμή, του ήρθε η λύση του προβλήματος που
είχε να αντιμετωπίσει. Παίρνει την συσκευή κινητού τηλεφώνου του και αμέσως πατάει στην
οθόνη του κλήση της επαφή του Τζον.
Ο Λεωνίδας έχει στείλει προσωπικό μήνυμα σε όλα τα μέλη - βουλευτές της οργάνωσης, να
τους συναντήσει εκτάκτως πριν την συνεδρίαση. Στο μέρος που κάνει, όλες τις συνελεύσεις η
αδελφότητα. Ένας - ένας με τα υπηρεσιακά οχήματα τους, έρχεται στο μυστικιστικό
περιβάλλον της αδελφότητας. Αυτήν την φορά δεν θα μπορούσαν να τελέσουν ολοκληρωμένα
την όλη διαδικασία. Φορούσαν απλώς τα κουστουμιά τους και οι γυναίκες τα φορέματα τους.
Αμέσως μέτα την ολοκλήρωση της έκτακτης συνέλευσης έπρεπε να πάνε στην βουλή.
Έξω από το κτήριο που ήταν ένα απόκρυφο μέρος, γεμάτο από σύμβολα, και βρισκόταν κοντά
στο εθνικό αρχαιολογικό μουσείο, υπήρχαν τέσσερις άνδρες με ίδια κουστουμιά. Η ασφάλειά
των μελών καθώς και η απολυτή μυστικότητα αποτελούσαν πάντα, τις πιο σημαντικές
προτεραιότητες της αδελφότητας. Η κύρια είσοδος του κτήριού, ήταν σε γοτθικό ρυθμό,
μεταλλική, σαν κεντρική πύλη κάποιου μεσαιωνικού κάστρου. Ακριβώς από επάνω της υπήρχε
το σήμα της ευρωπαϊκής αδελφότητας. Ο παν επόπτης οφθαλμός με την αιώνια φλόγα ως
φόντο. Σκαλισμένα με περίτεχνο τρόπο επάνω σε μια, λαξευμένη πέτρινη πλάκα. Εκτός του
συμβόλου, υπήρχε μια φράση στα λατινικά «Qui tacet consentit» που σημαίνει ο σιωπών
συναινεί.
Μέσα στο κτήριό επικρατούσε έντονα, ο συμβολισμός της αδελφότητας, απαγορεύονταν
αυστηρά η είσοδος στο κτήριό, σε οποιοδήποτε πλην των μελών της. Ακόμα και οι οποίες
τυχόν εργασίες συντήρησης γίνονταν μόνο από μέλη, είτε αν χρειαζόταν κάποιος
εξειδικευμένος συντηρητής, η είσοδος του επιτρέπονταν μόνο κατόπιν ιδιωτικού συμφώνου,
που δέσμευε την απολυτή εχεμύθεια του, για ότι θα έβλεπαν εκεί μέσα. Όλες οι εκδηλώσεις
γίνονταν στο ισόγειο του κτήριού, εκτός από τις συνεδριάσεις που γίνονταν αποκλειστικά κάτω
στο υπόγειό. Στο υπόγειό του κτήριού, υπάρχουν πολλές μυστικές στοές και διάδρομοι.
Κάποιοι εκ των οποίων οδηγούν στην βουλή και άλλοι στο Μέγαρο Μάξιμου και στο Προεδρικό
μέγαρο. Εδώ και αρκετά χρόνια, πολλές εκ των πυλών αυτών ήταν σφραγισμένες, άλλες με
τούβλα άλλες με τεράστιες κλειδαριές.
Από τους τελευταίους καταφτάνει ο Λεωνίδας, διαβαίνει την μεταλλική είσοδο και οδηγείται
προς το υπόγειό όπου τον περιμένουν τα υπόλοιπα μέλη της αδελφότητας. Διασχίζει την
μεγάλη αίθουσα, και αρχίζει να κατεβαίνει γοργά τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο υπόγειό.
Κατεβαίνοντας την σκάλα, εκατέρωθεν των πρώτων σκαλοπατιών κιόλας, υπήρχαν κηροπήγια
τοποθετημένα, κάθε ένα από αυτά είχε από επτά λευκά κεριά, κάθε ένα συμβόλιζε και από μια
ήπειρο. Οι λιθόστρωτοι τοίχοι έξω από την αίθουσα θύμιζαν τοίχο μεσαιωνικού κάστρου και
ήταν ακόμα νωποί από την υγρασία. Κάθε μια από τις βαριές πέτρες Rothbury, ήταν
διαφορετικού μεγέθους και σχήματος.
Περνώντας πολύ κοντά από τους πέτρινους τοίχους της, και όσο κατέβαινε τα σκαλιά ο αέρας
γινόταν ολοένα και πιο αποπνιχτικός, παράλληλα ανέδυε μια έντονη μυρωδιά, κλειστού
δωμάτιου, αν και ο εξαερισμός του χώρου είχε προβλεφθεί, λόγω του εκτάκτου χαρακτήρα της
συνάντησης αυτής και ότι δεν χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά το υπόγειο, ο εξαερισμός δεν είχε
προλάβει να αποβάλλει όλη την υγρασία και ήταν ακόμα βαρύς. Καθώς έφτασε στο
προθάλαμο του υπογείου, βρέθηκε μπροστά από τρεις μεγάλες πέτρινες κάμαρες, καθεμιά
οδηγούσε και σε κάποιο από τα μυστικά περάσματα. Κοντοστάθηκε για μια στιγμή έξω από
την βαριά συμπαγή δρύινη πόρτα της αίθουσας, όπου και θα προσπαθούσε να πείσει ακόμα
και το τελευταίο μέλος της αδελφότητας να ρίξει την κυβέρνηση.
Μερικά τετράγωνα πιο κάτω, ένα άσπρο μικρό φορτηγό, με σκούρα τζαμιά, φτάνει επάνω από
το μεταλλικό καπάκι του υπονόμου. Το φορτηγό ήταν ειδικά διαμορφωμένο ώστε, κάποιος να
έχει πρόσβαση από το εσωτερικό της κλειστής καρότσας, προς τα κάτω. Από μέσα
εμφανίζονται δυο χεριά να τραβάνε το βαρύ καπάκι του υπονόμου, και αμέσως μέτα, τρεις
άνδρες πλήρως εξοπλισμένοι να ξεπηδούν από το όχημα, μπαίνοντας στο τούνελ του
υπονόμου. Ο ένας εκ των τριών κρατάει έναν χάρτη του υπονόμου, τοποθετημένο σε μια
ειδική αδιάβροχη διαφανή θήκη, ενώ οι άλλοι δυο εκτός από τον ελαφρύ οπλισμό που έχουν,
κρατούνε και ένα φορητό τρυπάνι, καθώς και διαφορά άλλα εργαλεία διάρρηξης κλειδαριών.
Και οι τρεις είναι ντυμένοι με μαύρα ρούχα, και φοράνε γάντια, και ειδικά γυαλιά νυχτερινής
οράσεως. Με γρήγορες κινήσεις και σαν είναι μια πολύ καλά προπονημένη ομάδα. Πηγαίνουν
προς το ένα εκ των τριών μυστικών τούνελ που οδηγούνε, στο κτήριό που θα ξεκινούσε σε
λίγο η συνεδρίαση των μελών της αδελφότητας. Οι τεράστιοι ιστοί αραχνών, καθώς και κάποια
κομμάτια από τον σαθρό, και διαβρωμένο τοίχο στο πάτωμα, που είχαν πέσει στο πάτωμα
λόγω κακής συντήρησης, μαρτυρούσαν ότι είχε περάσει πάρα πολύ καιρός από τότε που είχε
περάσει κάποιος άνθρωπος από εκείνο το μυστικό πέρασμα.
Ο Λεωνίδας μπαίνει στην αίθουσα και παίρνει την θέση του στο βήμα. Η αίθουσα είναι αρκετά
μεγάλη, χωράει με άνεση τουλάχιστον εκατό ανθρώπους. Μεταξύ των βουλευτών υπάρχει μια
έντονη ανησυχία, και έχουν δημιουργηθεί πολλά πηγαδάκια μεταξύ τους. ΟΙ φόβοι τους είναι
κοινοί, και η ανησυχία τους σχετίζεται με το αν θα πρέπει να ρίξουνε την κυβέρνηση και ποιο
θα είναι το πολιτικό τους μέλλον μέτα από αυτό.
Οι μαυροφορέμενοι άνδρες φτάνουν μπροστά, σε μια σκουριασμένη σιδερένια πόρτα, που
είναι κλειδωμένη με ένα μεγάλο λουκέτο. Με έναν μεταλλικό κοφτή το κόβουν, χωρίς καμία
δυσκολία. Μπροστά τους υπάρχει ένα πέτρινο πέρασμα που του χωρίζει μόλις 70 μέτρα από
τον προθάλαμο του υπόγειου του κτήριο της αδελφότητας. Σκυφτοί και οι τρεις αρχίζουν να
περπατάνε στο απολυτό σκοτάδι, προς την υπόγεια είσοδο του κτηρίου. Υστέρα από κάποια
λεπτά φτάνουν στην πόρτα που τους χώριζε από το προθάλαμο. Ένας παλιός λαμπτήρας
διακρίνεται να είναι αναμμένος πίσω από την καγκελόπορτά. Ένας εκ των ανδρών ρίχνει μια
ματιά στον χάρτη του υπονόμου που είχε στα χέρια του. Αφού βεβαιώνεται για το που ακριβώς
βρίσκονται εκείνη την στιγμή, με το δεξί του χέρι καταδεικνύει την κατεύθυνση που πρέπει να
προχωρήσουνε. Παράλληλα με την αίθουσά συνεδρίασης βρίσκεται ένα πολύ στενό πέρασμα
που, είναι το σημείο που βρίσκονται όλα τα αρχεία της αδελφότητας. Όλα τα μυστικά όλων των
μελών βρίσκονται εκεί. Πίσω από εκείνον τον τοίχο, κλεισμένα σε ένα δωμάτιο που ουσιαστικά
είναι ένα μεγάλο, θησαυροφυλάκιο.
Μόλις φτάνουν στο σημείο, σημαδεύουν με μια άσπρη κιμωλία σχηματίζοντας ένα Χ εκεί που
θα πρέπει να τρυπήσουν. Αυτός που είχε το φορητό τρυπάνι αρχίζει και τρυπάει αργά και
σταθερά τον τοίχο. Η απόσταση και η μόνωση που είχε εκείνο το δωμάτιο επιτρέπουν κατά το
ελάχιστο την μεταφορά του ήχου από το τρυπάνι προς την αίθουσά συνεδρίασης. Ύστερα από
λίγα λεπτά εκεί που υπήρχε το Χ υπάρχει ένα κενό στον τοίχο και διακρίνεται το ειδικό
περίβλημα του θησαυροφυλακίου. Με άνοιγμα 1χ1 ένα μετρό περίπου, αρκετά μεγάλο ώστε να
μπορούν να συρθούν μέσα και οι τρεις. Θέτουν σε λειτουργία την φορητή ηλεκτροκολλητή που
είχαν μαζί τους. Σύντομα δημιουργούν μια αντιστοίχου μεγέθους τρυπά και στο περίβλημα και
ένας - ένας μπαίνουν μέσα στο εσωτερικό. Μέσα στο εσωτερικό, υπήρχαν μικρές θυρίδες, από
έξω έχουν πινακίδες με γράμματα, που μέσα είναι τοποθετημένα, κατά αλφαβητική σειρά,
οποιαδήποτε έγγραφα αλλά και ψηφιακά αντίγραφα των αρχείων του κάθε μέλους που είναι
χρήσιμα στην αδελφότητα και τα διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού στην περίπτωση που
κάποιος λοξοδρομήσει από αυτή, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Η πόρτα του γραφείου του πρωθυπουργού στην Βουλή των Ελλήνων, χτυπάει δυο φορές…
-Παρακαλώ..
-Συγνώμη για την ενόχληση κ. αντιπρόεδρε, λέει η Άννα, έχει έρθει ο Κ. Καλογερόπουλος να
σας μιλήσει.
-Να περάσει αμέσως και να μην μας ενοχλήσει κανένας παρακαλώ ! απαντάει ο Αλέξανδρος
εμφανώς χαρούμενος αλλά και επιφυλακτικός για το τι πρόκειται να πούνε.
-Πέρασε, κάθισε Δημήτρη !
Ο Δημήτρης κάθεται απέναντι από τον Αλέξανδρο σε έναν αναπαυτικό καναπέ. Η γλώσσα του
σώματος του υποδείκνυε, πως είναι πολύ αγχωμένος και ο ίδιος.
-Αλέξανδρε, με συγχωρείς για ότι συνέβη στις Βρυξέλλες ελπίζω όμως να με καταλαβαίνεις σε
τι θέση βρέθηκα ξαφνικά και εγώ. Μόλις προσγειωθήκαμε μίλησα με τον πατέρα μου και μου
εξήγησε κάποια πράγματα, και κατάλαβα τι έγινε και γιατί. Θέλω να σου πω, ότι δεν σου
κρατάω κακία άλλωστε και εσύ ήσουν σε πολύ νεαρή ηλικία και δικαιολογώ κάποιες από τις
τότε αποφάσεις σου. Όμως θέλω με κάποιό τρόπο να με βοηθήσεις να αποκαταστήσουμε το τι
έγινε εκείνο το βραδύ στους γονείς μου.
Ο Αλέξανδρος με ένα βλέμμα γεμάτο από ανακούφιση, και ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης και
λύτρωσης συνάμα.
-Δημήτρη, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτήν
την απόφασή σου ! Εννοείται ότι θα σε
βοηθήσω να αποκαταστήσεις την αλήθειά για εκείνο το μοιραίο γεγονός. Όπως και θα σε
βοηθήσω να βρεις άλλους συγγενείς σου. Δεν σου κρύβω ότι χαίρομαι πάρα πολύ για αυτή
την ώριμη κίνηση σου.
Το πρόσωπο του Δημήτρη αλλάζει όψη ξαφνικά, σηκώνεται από την θέσης του και πήγαινε
προς το παράθυρο. Ρίχνει μια ματιά προς έξω, στην πλατεία συντάγματος όπου εκείνο το
πρωϊνό είχε αρκετή κίνηση, παρατηρεί τους πεζούς που διασχίζουνε την πλατεία. Ένα παιδάκι
που κρατάει ένα φουσκωτό μπαλόνι γεμάτο ήλιόν του κεντρίζει το ενδιαφέρον.
-Επίσης κάτι ακόμα … εκτός από όσα έμαθα για αυτόν τον αλήτη τον Γαληνό, θέλω να
φέρουμε ένα καλύτερό αύριο για τα παιδιά μας, τα ελληνοπούλα θέλω να τους διαλύσουμε
εντελώς ! Ξεκινώντας από σήμερα !
Στο άκουσμα όλων αυτών, το δέρμα του Αλέξανδρου μυρμηγκιάζει από συγκίνηση, σηκώνεται
και εμφανώς συγκινημένος αγκαλιάζει τον Δημήτρη σχεδόν σαν να ήταν ο χαμένος του
αδερφός που επέστρεψε πίσω.
-Δεν ξέρεις τι δύναμη και τι χαρά μου δίνεις. Από σήμερα θα δεις τι έχει να γίνει, ήδη αυτή την
στιγμή που μιλάμε διεξάγεται μια πολύ σημαντική μυστική αποστολή που θα βοηθήσει τα
μέγιστά στον στόχο μας.
Στο κινητό του τηλέφωνο έρχεται το μνήμα που περίμενε με αγωνιά να δει. Γεμάτος χαρά και
ανακούφιση, το δείχνει στον Δημήτρη ο οποίος χαμογελάει και αυτό με μεγάλη χαρά ! Ο
Αλέξανδρος καλεί την Άννα στο γραφείο του.
-Με ζητήσατε ;
-Ναι, θα μιλήσεις με τον κ. Ιβάνοφ ώστε να κανονίσει την συνάντηση με το Ρώσο πρόεδρο
στην Μόσχα, οποιαδήποτε ημέρα ακόμα και αύριο ! Και μόλις επιστρέψει ο Υπουργός άμυνας
θέλω να του μιλήσω να το κανονίσεις.
-Μάλιστα, θα σας απαντήσω οπότε έχω νεότερα.
-Δημήτρη, θέλω να οργανώσεις σε δυο ώρες από τώρα, μια κοινοβουλευτική συνεδρίαση του
κόμματος για να τους μιλήσω, πριν την απογευματινή ψηφοφορία.
Με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά…ανταποκρίνεται θετικά και με ένα νεύμα του κεφαλιού του και
αποχωρεί από το γραφείο.
Η μυστική συνάντηση των βουλευτών της αδελφότητας έχει ολοκληρωθεί, και οι περισσότεροι
έχουν επιστρέψει στα γραφεία τους στην βουλή. Ο Λεωνίδας φτάνει στο γραφείο του, και η
γραμματέας του τον ενημερώνει για την συνάντηση του με τον Αλέξανδρο. Χωρίς να αφήσει
καθόλου τον χαρτοφύλακα του, ξεκινάει για το γραφείο του πρωθυπουργού.
-Καλησπέρα Άννα, τι κάνεις ;
-Καλά είμαι κ. Υπουργέ εσείς ;
-Πιο καλά δεν θα μπορούσα να είμαι ! λέει γεμάτος αυτοπεποίθηση και χαρά.
-Μισό λεπτό να τον ενημερώσω…Μπορείτε να περάσετε !
Ο Αλέξανδρος ήταν καθισμένος πίσω από το γραφείο του πρωθυπουργού, ακόμα η
φωτογραφία του Δημήτρη Καλογεροπούλου έστεκε δεξιά, κοντά στην ξύλινη μολυβοθήκη,
όπως και η χρυσή πένα του Νικολάου Καλογεροπούλου που ήταν δώρο από τον Ιταλό
ομόλογο του. Βρισκόταν ακόμα εκεί, δεν είχε αλλάξει ακόμα τίποτα, προς ένδειξη σεβασμού
προς τον ίδιο, και επειδή δεν είχε αναλάβει ακόμα τα καθήκοντα επισημά. Όμως είχε εκείνο το
αυστηρό βλέμμα ενός ηγέτη, και την τεράστια αυτοπεποίθηση ότι πλέον τίποτα δεν θα βρεθεί
εμπόδιο στο στόχο του. Ήταν έτοιμος για την επόμενη ημέρα, για το επόμενο βήμα του. Εκτός
από τον Δημήτρη Καλογεροπούλου που πλέον του στεκόταν σχεδόν ως αδερφός του, είχε δυο
ακόμα κρυφούς άσσους στο μανίκι του. Τον προσωπικό του μέντορα εν ζωή και με πλήρη
συνείδηση Νικόλαο Καλογερόπουλο, καθώς και όλα τα μυστικά αρχεία της αδελφότητας στα
δικά του χέρια.
Μέτα από λίγη ώρα χτυπάει η πόρτα του γραφείου του..
-Κ. Δουμπιώτη, έχει έρθει ο κ. Υπουργός όπως ζητήσατε.
-Να περάσει παρακαλώ.
-Καλησπέρα, Αλέξανδρε τι κάνεις ;
-Καλά είμαι Λεωνίδα εσύ;
-Καλά και εγώ ! Τι γίνεται με τον πρόεδρο τι νεότερα έχεις ; πιστεύεις ότι το κόμμα θα
ξεπεράσει αυτή την δύσκολη στιγμή, ή θα χρειαστεί να πάμε σε εκλογή προέδρου σύντομα;
-Λεωνίδα, θα σε παρακαλούσα να αφήσεις αυτές τις δήθεν ερωτήσεις ενδιαφέροντος περί του
προέδρου και του συνόλου του κόμματος, τάχα ότι ενδιαφέρεσαι.
Το βλέμμα του Λεωνίδα γεμίζει με απορία και ένα ανεξήγητο συναίσθημα φόβου ….
-Τι εννοείς δηλαδή ότι τα λέω έτσι, για να τα πω ότι δεν ενδιαφέρομαι πραγματικά ;
-Δεν σε ενδιαφέρει τίποτα άλλο από την προσωπική σου φιλοδοξία για αυτήν την καρεκλά !
Δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο ! Ξέρω που ήσουν πριν από εδώ και τι συζητήσατε ! είπε με
υψωμένη φωνή γεμάτη νεύρο και αγανάκτηση…
Εσύ, όμως δεν ξέρεις τι ξέρω εγώ, ή μάλλον καλυτέρα τι έχω εγώ ! Επάνω στο γραφείο μου
έχω την παραίτηση σου. Με άμεση εφαρμογή, από αύριο για προσωπικούς λόγους φυσικά.
Θα βρεις και τους υπολοίπους που ήσασταν μαζεμένοι και θα τους πεις να με υπερψηφίσουν
αλλιώς θα με αναγκάσεις να στείλω σε όλα τα κανάλια τα αρχεία της αδελφότητας που έχω
εδώ και κάποιες ώρες στα χέρια μου !
-Δεν μπορείς να το κάνεις κάτι τέτοιο, ξέρεις ότι την επόμενη στιγμή θα είσαι νεκρός !
Τότε εκείνος γεμάτος με οργή, και θυμό τον κοιτάει μέσα στα μάτια…
-Θέλεις να με δοκιμάσεις;
Εκείνη την στιγμή κατάλαβε ότι, ο Αλέξανδρος δεν μπλόφαρε ήταν αποφασισμένος να τα
τινάξει όλα στον αέρα! Και δεν μπορούσε να μην βάλει πάνω από τις προσωπικές του
επιδιώξεις, το συμφέρον όλων των μελών αλλά και την ίδια την αδελφότητα.
Βγάζει από την αριστερή εσωτερική τσέπη του σακακιού του, ένα ασημένιο στυλό και
υπογραφεί το κείμενο της παραίτησης του που ήταν επάνω στο γραφείο.
-Μην νομίζεις ότι θα τελειώσει όλο τόσο απλά για εσένα !
-Για εμένα μπορεί να μην τελειώσει και ποτέ, όμως εσύ τέλειωσες ! Και μην ξεχάσεις να τους
αλλάξεις τα μυαλά, κάτι λιγότερο από την πλειοψηφία, και θα το χρεώσω σε εσένα.
Με την ματιά του, ηττημένου αρσενικού, άνοιξε την πόρτα και έφυγε, η μάχη μεταξύ τους είχε
τελειώσει σύντομα, και είχε έναν μόνο νικητή.
Στο πρόσωπο του Αλέξανδρου, διαγράφεται ένα διακριτικό χαμόγελο. Είναι από την χαρά της
νίκης, της πρώτης νίκης του κατά της αδελφότητας εντός της έδρας του. Ανοίγει το παράθυρο,
και ένα ελαφρύ αεράκι τον χτυπάει στο πρόσωπο, παίρνει μια βαθιά ανάσα, ο αέρας της νίκης
σκέφτεται και δείχνει να τον απολαμβάνει για λίγη ώρα. Έπειτα και αφού έχει καθαρίσει το
μυαλό του από τις σκέψεις, κάθεται στην καρεκλά του γραφείου του, παίρνει μια λευκή σελίδα
με σκοπό να γράψει τον λόγο που θα απευθύνει στην βουλή σε λίγη ώρα. Είναι ο αμέσως
μεγαλύτερος στόχος του, και θέλει να το πέτυχει πάση θυσία !
Υστέρα από αρκετή ώρα τον είχε ετοιμάσει, δεν υπήρχε χρόνος για να τον δακτυλογραφήσει η
γραμματέας του παίρνει τον προχειρογραμμένο λόγο του, τον χαρτοφύλακα του και ξεκινάει
για την αίθουσα της συνεδρίασης των βουλευτών του κόμματος του. Έπρεπε να τους μαζέψει
τα λουριά, ειδικά των βουλευτών που ήταν και μέλη της αδελφότητας. Τα βήματα του ως εκεί
γοργά αλλά σταθερά, γεμάτα από αυτοπεποίθηση. Σε όλη την διαδρομή συναντάει διάφορους
βουλευτές του κόμματος του που είναι σίγουρος πως τους είχε αλλάξει την τελική γνώμη ο
υπουργός άμυνας. Τον κοιτούν με φόβο και σεβασμό. Μέτα από λίγο μπαίνει στην αίθουσα
Γερουσίας.
Δεν έχει πολλά να πει σε αυτήν την συνάντηση, και όλα τα λόγια του θα ήτανε τόσο αληθινά
και αυθόρμητα που δεν είχε μαζί του ούτε κάποιά σημείωση. Μέτα από λίγο όλοι βουλευτές,
είχαν καθίσει στα έδρανα να τον ακούσουν.
-Αγαπητοί συνάδερφοι, θέλω αρχικά να σας μεταφέρω τα ευχάριστα νέα, της υγείας του
προέδρου μας ! Έχει διαφύγει εντελώς τον κίνδυνο, και έχει τις αισθήσεις του, τον επισκέφτηκα
πριν φύγω και μάλιστα μου έχει δώσει και μια επιστολή για την σημερινή ημέρα που θα την
μοιράσω σε όλους κατά την ολομέλεια της βουλής. Η πατρίδα μας αυτό το διάστημα βρίσκεται
σε δύσκολη θέση, και μάλιστα πρέπει να πάρουμε άμεσα αποφάσεις για τον μέλλον αυτού του
τόπου, και των επόμενων γενιών. Κατόπιν όλων αυτών χρειάζεται να είμαστε ενωμένοι όχι
μόνο ως βουλευτές του κόμματος μας, αλλά πάνω από όλα ως Έλληνες. Είναι απαραίτητο
αυτή την στιγμή, να μην είμαστε διαιρεμένοι σε διαφορετικές ομάδες, και κάθε μια να έχει
άλλον στόχο. Ακόμα και όσοι παρασυρθήκαν από κάτι τέτοιό στην αρχή θα τους παρακαλούσα
να σκεφτούν δυο και τρεις φορές την τελική τους απόφαση, μερικές φορές τα φαινόμενα
απατούν και απέχουν από την πραγματικότητα. Ανάλογα με την εξέλιξη της υγείας του
προέδρου, θα υπάρξουν και οι ανάλογες εσωκομματικές διαδικασίες οπότε απαιτηθεί.
Τέλος κλείνοντας, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εσωκομματικούς εχθρούς δεν θα επιστρέψω, Αυτό
θα το διαπιστώσετε και πολύ σύντομα μάλιστα. Οι στιγμές είναι ιστορικές και ο καθένας ας
διαλέξει με ποιο μέρος της ιστορίας θα βρίσκεται όταν εκείνη καταγραφεί. Σας ευχαριστώ !
Όλοι οι βουλευτές σηκωθήκαν και χειροκροτούσαν, άλλοι γιατί το έκαναν και οι διπλανοί τους,
κάποιοί άλλοι γιατί δεν ήθελαν παραπάνω κίνητρο από την απειλή εξόδου τους από το κόμμα.
Ενώ άλλοι γιατί στο λόγο του Αλέξανδρου Δουμπιώτη, διέκριναν μια μεγάλη πολιτική ηγετική
φυσιογνωμία που όντως θα μπορούσε να οδηγήσει προς το καλύτερο, στις δύσκολες
καταστάσεις τόσο του κόμματος αλλά κυρίως της χώρας που βρίσκονται μπροστά τους.
Ο ίδιος με ένα βλέμμα ευχαρίστησης μα και ικανοποίησης παράλληλα, από την αποδοχή που
είχε ο λόγος του. Με ένα νεύμα χαιρετάει και ευχαριστεί την κοινοβουλευτική ομάδα του. Χωρίς
όμως να μπορεί να απολαύσει πλήρως για αρκετή ώρα και αυτήν την μικρή επιτυχία του,
βιάζεται να πάει στην αίθουσα της ολομέλειας για την ψηφοφορία.
Στην διαδρομή η Άννα του φέρνει τον καθαρογραμμένο λόγο του….
-Σας τον ετοίμασα, σχετικά με την συνάντηση σας με τον Ρώσο πρόεδρο, αυτή έκλεισε για
αύριο το απόγευμα κ. Δουμπιώτη.
-Σε ευχαριστώ πολύ και για τα δυο ! Της λέει γεμάτος από ικανοποίηση για το ραντεβού του με
τον Ιβάν Πέτροβιτς.
Μέτα από λίγα λεπτά έχει φτάσει, στην σχεδόν γεμάτη, αίθουσα της ολομέλειας. Κοιτάει την
καρέκλα οπού λίγες ημέρες πριν, καθόταν ως υπουργός εξωτερικών και την καρέκλα που
έπρεπε να καθίσει τώρα ως πρωθυπουργός. Εκεί που μέχρι πρότινος καθόταν ο μέντορας
του, ο άνθρωπος που χωρίς την καθοδήγηση του όποιου δεν θα έφτανε ποτέ ως εδώ.
Παράλληλα ένιωθε και το βάρος της ευθύνης που έπρεπε να σηκώσει, αλλά δεν τον φόβιζε
τίποτα, ήταν σίγουρος ότι κάνει το σωστό, ήταν σίγουρος ότι είχε δυο άσσους στο μανίκι του
και δεν μπορούσε πια να τον σταματήσει τίποτα !
Σιγά – Σιγά όλοι πήραν την θέση τους και η συνεδρίαση άρχισε….
-Να ξεκινήσει η διαδικασία κ. συνάδερφοι παρακαλώ, στην σημερινή ολομέλεια έχουμε την
ψηφοφορία με την μορφή του κατεπείγοντος, για την για επικαιροποίηση του Άρθρου 38 του
Συντάγματος, λόγω της έκτακτης νοσηλείας του πρωθυπουργού μέτα από την απόπειρα
δολοφονίας που έγινε ενάντιων του. Τον λόγο θα έχουν οι αρχηγοί των κομμάτων και τον
επίλογο ο επικεφαλής της κυβέρνησης. Κατόπιν θα ακολουθήσει η ονομαστική ψηφοφορία
όλων μας.
Την ομιλία των αρχηγών άνοιξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έπειτα
ακολουθήσαν και οι υπόλοιποι αρχηγοί. Η ώρα που θα εκφωνούσε τον λόγο του ο Αλέξανδρος
κόντευε. Πολλοί βουλευτές και παράλληλα μέλη της αδελφότητας από το κόμμα του, είχαν
ακούσει διάφορες διαρροές, εκτός της «αναγκαστικής» παραίτησης του Λεωνίδα Μάξιμου. Είχε
ακουστεί στα πηγαδάκια ότι θα προχωρήσει και σε άλλες τέτοιου είδους παραιτήσεις ώστε να
καθαρίσει το κόμμα από τα μέλη της αδελφότητας. Η ώρα της ομιλίας του είχε φτάσει και ο
ίδιος παίρνει την θέση του όρθιος στο βήμα του κεντρικού εδράνου της αίθουσας. Με τα χέρια
του διορθώνει λίγο το ύψος των μικροφώνων, καθότι ο προηγούμενος ομιλητής είναι πιο
κοντός από τον ίδιο.
-Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι ! θέλω να ξεκινήσω λέγοντας σας ότι ο πρωθυπουργός,
βρίσκεται σε ολοένα και καλύτερη κατάσταση. Δεν διατρέχει πλέον κίνδυνο για την ζωή του.
Όμως οι γιατροί του έχουν απαγορεύσει για το αμέσως επόμενο διάστημα, να ασκήσει τα
καθήκοντα του. Ως εκ τούτο, σήμερα ζητώ από την ολομέλεια να προχωρήσουμε άμεσα την
διαδικασία ώστε, να λάβουμε την απόφαση για την άρση της πρωθυπουργικής ιδιότητας του
λόγο προβλημάτων υγείας, και αφετέρου να αναλάβω την αντικατάσταση του, μέτα την
επικύρωση της ψηφοφορίας σήμερα και την αυριανή μου συνάντηση με τον Προέδρο της
Δημοκρατίας.
Έχω μάλιστα και μια επιστολή από τον ίδιο που δηλώνει ρητά την αδυναμία του, να ασκήσει τα
καθήκοντα του, και την αποδοχή της ανάληψης των καθηκόντων από εμένα, το καταθέτω στα
πρακτικά. Επιπλέον θα ήθελα να σας μεταφέρω την ξαφνική παραίτηση του Υπ. Άμυνας κ.
Λεωνίδα Μάξιμου. για προσωπικούς λόγους. Την θέση του θα αναλάβει ο Υφυπουργός, μέχρι
τον επόμενο ανασχηματισμό.
Οι περισσοτεροι ειχαν μεινει αναυδοι με οσα ειπε ο Αλεξανδρος, αρκετες πληροφοριες που
χρειαζοταν περισσοτερο χρονο για να επεξεργαστουν σε πολιτικο επιπεδο.
Τελειωντας την ομιλια του ο Αλεξανδρος περνει την θεση του στα εδρανα της κυβερνησης.
Γεματος αυτοπεποιηθηση για το αποτελεσμα περιμενει να ξεκινησει η διαδικασια της
ψηφοφοριας. Ο προεδρος της βουλης εξηγει με ολες τις λεπτομεριες την διαδικασια. Δεκα
λεπτα αργοτερα ακουγεται το πρωτο ονομα για την ονομαστικη ψηφοφορια.
********Ατομική παραίτηση του πρωθυπουργού: (α) αν η παραίτηση του πρωθυπουργού είναι
επακόλουθο της αλλαγής ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος, ο ΠτΔ οφείλει να διορίσει τον
νέο αρχηγό του κόμματος πρωθυπουργό (β) αν παραιτηθεί από πρωθυπουργός αλλά
παραμείνει αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος, τότε η κοινοβουλευτική ομάδα του
κυβερνώντος κόμματος προτείνει (δεσμευτικά) στον ΠτΔ το διορισμό νέου Πρωθυπουργού (38
παρ. 2 εδ α Σ). **********
ΑΡΘΡΟ 38 ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Αν ο Πρωθυπουργός παραιτηθεί, εκλείψει ή αδυνατεί για λόγους υγείας να ασκήσει τα
καθήκοντά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει Πρωθυπουργό αυτόν που
προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος στο οποίο ανήκει ο απερχόμενος
Πρωθυπουργός, εφόσον αυτό διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Η
πρόταση γίνεται το αργότερο σε τρεις ημέρες από την παραίτηση ή την έκλειψη του
Πρωθυπουργού ή από τη διαπίστωση της αδυναμίας του να ασκήσει τα καθήκοντά του. Αν
κανένα κόμμα δεν διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, εφαρμόζεται
αναλογικά η παράγραφος 4 και στη συνέχεια το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 και η
παράγραφος 3 του προηγούμενου άρθρου.
Η αδυναμία του Πρωθυπουργού να ασκήσει τα καθήκοντά του για λόγους υγείας
διαπιστώνεται από τη Βουλή με ειδική απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη
πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, ύστερα από πρόταση της κοινοβουλευτικής
ομάδας του κόμματος στο οποίο ανήκει ο Πρωθυπουργός, εφόσον αυτό διαθέτει στη Βουλή
την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Σε κάθε άλλη περίπτωση η πρόταση υποβάλλεται από
τα δύο πέμπτα τουλάχιστον του όλου αριθμού των βουλευτών.
Εωσότου διοριστεί ο νέος Πρωθυπουργός τα καθήκοντα του Πρωθυπουργού ασκεί ο
πρώτος κατά σειρά Αντιπρόεδρος και εφόσον δεν έχουν διοριστεί Αντιπρόεδροι ο
πρώτος κατά σειρά Υπουργός.
Ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης βρίσκεται νεκρός στο υπόγειο της Βουλής.
Ένας φάκελος με το σύμβολο μιας μυστικής οργάνωσης βρίσκεται στο γραφείο του
πρωθυπουργού.
Μια μυστική συνάντηση θα ξεκινήσει, τον πόλεμο των μεγάλων συμφερόντων
απειλώντας ταυτόχρονα, να ταράξει τις ισορροπίες στην παγκόσμια οικονομική
σκακιέρα.
Ο Έλληνας Υπουργός εξωτερικών Αλέξανδρος Δουμπιώτης, καλείται ξαφνικά να
αναλάβει τα ηνία της χώρας, μεσούσης της οικονομικής κρίσης.
Έχοντας επιλέξει ποια θα είναι η οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει,
πολιορκείται σθεναρά από την μυστική οργάνωση, ξένους ηγέτες, Έλληνες πολιτικούς
και από τους εσωτερικούς εχθρούς του !
Μέσα από αυτή την διαδρομή του θα ανακαλύψει, μυστικά ετών και θα κληθεί να πάρει
τις πιο δύσκολες αποφάσεις της ζωής του.
Θα κερδίσει την μάχη ενάντια στον χρόνο και στους εχθρούς του ή εκείνοι θα τον
συνθλίψουν επειδή θα γνωρίζουν το ένοχο μυστικό του ;
Θα καταφέρει το «Ματ των ανόητων» ή θα χαθεί στην λήθη της σύγχρονης πολιτικής
ιστορίας ;