 Rölöve bir yapının, kent dokusunun veya arkeolojik kalıntının yakından incelenmesi, belgelenmesi, arşivlenmesi,
mimarlık/sanat tarihi açısından değerlendirilmesi için…
 En önemlisi , restitüsyon/ restorasyon projesinin hazırlanabilmesi için yapılır.
 Rölöve yukarıdaki amaçların yapılabilmesi için kişi veya kurumun isteği üzerine yapılır.
 Genellikle Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu'na, tescil veya onay amacıyla takdim edilir.
 Bunun için rölöve bir amaç değil, daima bir araçtır.
 Yurdumuzda çok fazla tarihi eser bulunduğundan ve bunlar üzerinde değişik zamanlarda çalışmalar yapıldığından, aynı
oranda da rölöve çalışması yapılmıştır.
 Osmanlı'daki ilk sistematik rölöveler İtalyan asıllı Montani Efendi ve arkadaşları tarafından 1873 Uluslararası Viyana Sergisi
için hazırlanmış ve Osmanlı mimarisinin ilginç detayları 189 levhadan oluşan
 Usul-ü Mimari-i Osmani / L'Architecture Ottomane adlı eserde toplanmıştır
 19. yy'ın ikinci yarısında Avrupa'da başlayan Ampir üslubu, yapı sanatında toplumu eski çağlara yöneltmiştir.
 Antik çağın yapılarından, mimari detaylarından, süslemelerinden yararlanılmış ve geçmişe hayranlık duyulmuştur.
 Batı'ya açılma çabaları içindeki Osmanlı İmparatorluğu da bu akımdan etkilenmiş,
 Batı'nın Ampir, Barok ve Rokoko üslubunda eserler yapılmıştır.
Batı'nın Yunan ve Roma mimarisine yönelik ağır yapıları Osmanlı mimarisi ile uyum sağlamamış, bunun için özgeçmişe
dönebilme çabaları başlamıştır.
Neo-Klasik yapılarda eski detayların kullanılması arayışı bu detayların ve eserlerin rölövelerinin çıkarılmasını zorunlu kılmıştır.
Neo-Klasik mimarinin öncülerinden ve aynı zamanda Cumhuriyet döneminin ilk mimarlarından Mimar Kemalettin Bey (18701927), Mimar Vedat Bey (1873-1942), Nihat Niğiz-Berk (1878-1945), Vasfi Egeli (1890-1962), Macit Rüştü Kural (18991964), Arif Hikmet Koyunoğlu (1888-1982), Süreyya Yücel (1903-1970) daha çok detay toplamak amacıyla çeşitli rölöveler
yapmışlar, ancak bunları kitap haline getirmemişlerdir.
İstanbul’ un Osmanlı dönemi yapılarını rölöve ve fotoğraf olarak kitap halinde ilk hazırlayan mimarlık ve şehircilik profesörü
Cornelius Gurlitt’tir.
Gurlitt'in kitabı bugün kaynak eser niteliğindedir.