Ziektes Varken Coccidiose Coccidiën bij varkens (Isospora suis) zijn intracellulaire parasieten die ernstige diarree veroorzaken bij biggen. Deze parasiet is overal aanwezig waar varkens gehouden worden en coccidiose is bij varkens een belangrijke klinische aandoening. Symptomen De darmmucosa is erg beschadigd door de parasitaire vermenigvuldiging (de darmvlokken die het absorptieoppervlak vergroten zijn vernietigd), daardoor kunnen water en voedingsstoffen niet opgenomen worden waardoor er een ernstige diarree, een groeivertraging en vermagering ontstaat. Diagnose Als coccidiose wordt vermoedt, ga je proberen de aanwezigheid van I. suis aan te tonen. De ziekteverschijnselen en een gebrek aan verbetering na behandeling met antibiotica is niet erg specifiek voor deze parasiet, daarom moet de diagnose bevestigd worden door het opsporen van de oöcysten in de mest (levende dieren) of door het onderzoeken van de ontwikkelingsstadia van de parasiet in de darmmucosa (autopsie). Behandeling Er bestaat geen betrouwbare behandeling tegen coccidiose. Als er klinische verschijnselen optreden, is de darmmucosa al beschadigd door de parasitaire vermenigvuldiging. Een curatieve behandeling is van beperkte waarde voor de bestrijding van de verschijnselen en voor het verwachte economische voordeel. Preventie De beste manier om coccidiose te bestrijden is om biggen preventief oraal met toltrazuril te behandelen op een leeftijd van 3 à 5 dagen. De gebruikelijke dosis is 0,4 ml/kg lichaamsgewicht bij een concentratie van 50 mg toltrazuril per ml. https://www.zoetis.nl/aandoeningen/varkens/coccidiose-bij-varkens.aspx Varkens dysenterie Varken dysenterie is een ernstige ziekte die veroorzaakt wordt door de bacterie Brachyspira hyodysenteriae. Het is een aandoening die uniek is voor varkens, maar deze bacterie kan ook bij knaagdieren worden aangetroffen. De ziekte veroorzaakt mucohemorragische diarree en ontstekingen die beperkt blijven tot het darmmilieu. Symptomen De Symptomen van Varkens dysenterie lijken veel op de symptomen van coccidiose. Verschillende symptomen zijn: diarree (in dit geval met bloed), uitdroging, gewichtsverlies, apathie en ingevallen oogkassen. https://myanimals.com/nl/gezondheid/veterinaire-zorg/ziektes-en-behandelingen/de10-meestvoorkomende-ziekten-bij-varkens/ Diagnose Immunofluorescentietesten (IFT) worden gebruikt om Brachyspira te diagnosticeren. Een ongunstig testresultaat van IFT wijst alleen op de aanwezigheid van leden van de Brachyspira-familie in de ontlasting. Deze IFT maakt geen onderscheid tussen verschillende Brachyspira-soorten. Daarom kan niet-pathogene Brachyspira ook leiden tot ongunstige resultaten. https://varkensbedrijf.blogspot.com/2010/08/dysenterie.html Behandeling Zieke varkens worden gelijk van gezonde varkens weggehaald. Hetzelfde geldt voor mensen die in contact zijn geweest met besmette dieren. Behandeling van dysenterie wordt uitgevoerd met behulp van dergelijke medicijnen: Osarsol Tilaan Trichopol Nifulin Vetdipasphen Preventieve maatregelen Deze ziekte is makkelijker om te voorkomen dan te genezen. Om een dysenterie-epidemie op de boerderij te voorkomen, moet je deze regels volgen: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Volg de sanitaire voorschriften Maak de hokken elke 3 dagen schoon Controleer de vochtigheid en temperatuur in de stal Geef de varkens eens in de drie maanden als profylaxe osarsol- en tilan-preparaten (behandeling omvat ook het gebruik van deze geneesmiddelen). Ontsmet de veren eenmaal per maand met een oplossing van natrium- en limoenbleekmiddel. Kies voor diervoeding van hoge kwaliteit. Zoogbiggen en jonge dieren worden gescheiden gehouden van volwassen varkens. Nieuwe exemplaren binnen 2-3 weken moeten in quarantaine worden bewaard. https://burea-uinsurance.com/nl/oorzaken-van-dysenterie-bij-varkens-enbehandelingsmethoden/ Zoönoses Toxoplasmose Toxoplasma gondii kan worden overgedragen van varken op de mens door onvoldoende gekookt varkensvlees. Dit is van bijzonder belang voor zwangere vrouwen; een infectie tijdens de zwangerschap kan leiden tot abortus. De onderzoekers toonden aan dat de parasiet aanwezig was in 24,2% van de zeugen en 9,7% van de vleesvarkens in Spanje. Bedrijven met een knaagdier probleem of met veel katten, lopen een hoger risico op besmetting met de parasiet. https://www.daphorst.nl/nl/advee-dierenartsen/varken/medischeinformatie/infecties/toxoplasmose/ Vlekziekte Vlekziekte is een ziekte die veroorzaakt wordt door de bacterie Erysipelothrix rhusiopathiae. Varkens zijn veelal acuut ziek, waarbij eerst hoge koorts, eetlustdaling en braken op kunnen treden, later ontstaan baksteenvormige vlekken op de huid. Daarna kunnen sepsis (bloedvergiftiging), ademhalingsproblemen en diarree optreden. Afhankelijk van de bacteriestam zullen de symptomen meer of minder heftig zijn. De symptomen kunnen variëren van nauwelijks verschijnselen tot snelle dood van het dier. Bij de juiste en tijdige behandeling met antibiotica kan een varken volledig genezen. https://www.levendehave.nl/dierenwikis/varkens/vlekziekte Paard Maagzweer Een maagzweer is een pijnlijke beschadiging van de maagwand door een verstoorde maagzuurhuishouding of wormeninfectie. https://www.pavo.nl/advies/paardenziektes-in-alle-soorten-en-maten/ Symptomen De symptomen zijn vaak zeer uiteenlopend en ze kunnen ook op andere problemen duiden. Symptomen kunnen zijn: verminderde eetlust en vermagering doffe vacht verminderde prestaties gapen lichte koliekverschijnselen tandenknarsen diarree. Diagnose Een diagnose kan worden gesteld door een maagscopie. Hierbij brengt de dierenarts een ‘bestuurbare’ slang met camera (endoscoop) via de neus in de maag zodat de slokdarm, de binnenkant van de maag en het eerste deel van de dunne darm kunnen worden geïnspecteerd. Het aantal maagzweren en de ernst ervan kunnen op deze manier bekeken worden. Behandeling Behandeling van maagzweren bij paarden bestaat uit medicatie, dieetaanpassingen en stressbeheersing. Er zijn verschillende soorten medicijnen: • Het belangrijkste en beste medicijn is omeprazole. Dit zorgt ervoor dat de aanmaak van maagzuur geremd wordt, waardoor de maag minder zuur wordt. Dit geneesmiddel wordt eenmaal per dag via de mond gegeven. • Sucralfaat vormt een laag op de maagzweer en beschermt het tegen zuren. Dit middel werkt voornamelijk op het glandulaire (klierrijke) deel van de maag. • Voedingssupplementen die het maagslijmvlies beschermen (bijvoorbeeld pectine-lecithinecomplex) kunnen worden gebruikt als aanvulling op medicamenteuze therapie. Preventieve maatregelen Een maagzweer kan op verschillende manieren voorkomen worden: Zorg dat het paard een ruime hoeveelheid ruwvoer te eten heeft, het liefst de hele dag door (weidegang is ideaal), maar in ieder geval minimaal drie porties per dag. Geef meerdere keren per dag kleine hoeveelheden krachtvoer (vier of vijf keer per dag is echt niet te gek). Het beste is zo weinig mogelijk krachtvoer te voeren, in ieder geval per keer niet meer dan 2 kg. Zorg dat je paard de hele dag toegang heeft tot water, ook in de paddock. Geen water kunnen drinken gedurende de dag verhoogt de kans op maagzweren. Zorg dat het paard tijdens langdurige transporten voldoende ruwvoer kan eten. Laat een paard maximaal een paar uur zonder eten. In een lege maag kunnen namelijk erg snel zweren ontstaan. Ook tijdens een langdurige training of buitenrit is het belangrijk dat het paard niet te lang zonder eten blijft. Stressmanagement; zorg voor zo min mogelijk stress voor het paard. Aangepaste arbeid; het is verstandig om de hoeveelheid arbeid en de moeilijkheidsgraad ervan terug te schroeven op het moment dat je paard maagzweren heeft. Dit kan namelijk een grote stressfactor zijn. https://www.paardenarts.nl/kennisbank/maagzweren-bij-paarden/ Hoefbevangenheid Hoefbevangenheid is een ontsteking tussen de hoefwand en het hoefbeen en ontstaat meestal door een stofwisselingsstoornis. Hoefbevangenheid wordt ook wel Laminitis genoemd. Dit woord verwijst naar de lamellen waarmee het hoefbeen aan de hoefschoen bevestigd is. Deze plek kan door verschillende oorzaken ontstoken raken. Symptomen De eerste symptomen die kunnen duiden op hoefbevangenheid zijn: Stijfjes en stram bewegen. Warme hoeven en soms een verdikte en pijnlijke kroonrand. Duidelijk voelbare digitale pols (je voelt de bloedvaten in de ondervoet duidelijk kloppen). De punt van de straal van de hoef is gevoelig. Duidelijkere symptomen die kunnen duiden op hoefbevangenheid zijn: Het paard zal zijn voeten om de beurt willen ontlasten en belast ze dus ook om en om. Het paard loopt kreupel, soms wil het zelfs geen stap meer verzetten. Bij heftige pijn zal het paard beide voorbenen zo neerzetten dat ze het minst belast worden. Dit doen ze door hun achterbenen ver onder het lichaam te plaatsen en de voorbenen meer naar voren. Wenden gaat moeizaam. Koorts, zweten en verhoogde hartslag (bij acute hoefbevangenheid) wegens pijn. In ernstige gevallen ligt het paard veel en kan het soms niet meer staan. Het paard is rusteloos en voelt zich zichtbaar niet lekker. Diagnose Bij verdenking op hoefbevangenheid zal de dierenarts direct moeten worden ingeschakeld. Deze zal allereerst enkele klinische testjes uitvoeren om te bepalen waar het paard precies pijn heeft. Behandeling Medicijnen worden voorgeschreven (indien nodig) om de pijn te verlichten en de ontsteking te remmen. De dierenarts zal tevens de oorzaak willen opsporen om zo verergering te voorkomen, hiervoor is vaak bloedonderzoek noodzakelijk. Daarnaast is een goed voederadvies erg belangrijk. Hoefbevangen paarden moeten sober gevoerd worden en omdat zelfs de suikers uit een klein beetje gras al schadelijk kunnen zijn, mogen zij niet op de wei. Een goede hoefsmid is ook nodig voor het genezingsproces. Preventieve maatregelen Het volgende kun je doen om hoefbevangenheid te voorkomen: Zorg voor een voedingsplan dat past bij je paard. Je kunt hiervoor advies vragen bij je dierenarts of een deskundige op dit gebied. Zorg er bij weidegang (vooral in het voorjaar) voor dat je paard niet teveel, te krachtige en te suikerrijke voeding uit het gras haalt. Ook hiervoor kun je advies krijgen bij je dierenarts of een deskundige. Heb je een merrie die een veulentje krijgt en binnen vier uur na de geboorte is de nageboorte nog steeds niet van de merrie af, bel dan direct de dierenarts. Voorkom plotselinge veranderingen in het voedingsrantsoen. Pas het rantsoen aan op de behoefte van het paard. Wees voorzichtig met suikerrijk voedsel. https://www.paardenarts.nl/kennisbank/hoefbevangenheid-bij-paarden/ Zoönoses Clostridium difficile Clostridium difficile is bij 31 % van de onderzochte paarden aangetroffen. Nader onderzoek moet nog uitwijzen hoe nauw de bacterie bij paarden verwant is aan de bacterie die mensen ziek kan maken. Rhodococcus equi is de meest voorkomende bacterie bij veulens. Fecesmonsters van gezonde veulens bleken in 40 procent van de gevallen besmet. De in het onderzoek gekweekte Rhodococcus equi stammen zijn gevoelig voor de antibiotica die bij de behandeling van veulens met rhodococcose worden ingezet. Rhodococcus equi Een infectie met de Rhodococcus equi-bacterie komt voor bij zeer jonge veulens. De ziekte veroorzaakt een verhoogde ademfrequentie, de dieren halen moeilijk adem, hoesten en rochelen en er komt pus uiut hun neus. Ze hebben koorts, vergrote keel lymfeknopen. In eerste instantie heeft het veulen een bronchitis. In een later stadium vormen zich abcessen in de longen. https://www.levendehave.nl/nieuws/twee-zoonosen-komen-relatief-vaak-voor-bij-paarden Rund Salmonellose Salmonellose komt wereldwijd voor en er zijn honderden verschillende types bekend. Salmonellose is een via mest overdraagbare ziekte. Rundersalmonellose is een bacteriële aandoening, die runderen van alle leeftijdsgroepen kan aantasten. Bij kalveren worden de hoogste verliezen gezien. Rundersalmonellose wordt vooral veroorzaakt door S. Typhimurium, S. Dublin en S. Enteritidis. Salmonellose verloopt hoofdzakelijk als een maagdarmaandoening (abomasoenteritis). Symptomen diagnose, behandeling en preventie Bij de acuut septicemische vorm, die binnen enkele dagen dodelijk kan zijn, worden meestal enkele, soms meerdere runderen na elkaar ziek met koorts en darmontsteking, die gekenmerkt is door een gele, stinkende, vaak bloederige diarree. Het ziektebeeld van salmonellose is niet eenduidig. De diagnose kan bevestigd worden door mest- of bloedonderzoek. In de mest worden de bacteriën aangetoond en in het bloed de afweerstoffen tegen de bacterie. Bij behandeling moet grote nadruk op hygiëne liggen, zoals het gebruik van wegwerphandschoenen, speciale kleding, desinfectie en eenmalig gebruik van injectienaalden- en spuiten. Daarmee kan verdere besmetting van dieren op het bedrijf worden voorkomen, maar ook de besmetting van mensen. Luchtwegaandoeningen Het belang van luchtwegaandoeningen neemt toe. Bij het rund kan dit „Bovine Respiratory Disease“ complex verschillende infectieuze oorzaken hebben. Virussen zoals BHV1, BRSV, PI3 en BVD spelen vaak een primaire rol. Maar ook bacteriën (bvb. Pasteurella, Mannheimia, Haemophilus) en Mycoplasma infecties leiden tot erge luchtwegproblemen bij rundvee. De acute luchtwegproblemen maar ook de gevolgschade voor het kalf (b.v.b. groeiachterstand, melkproductiedaling) leiden wereldwijd tot grote verliezen. Vooral bij jongvee is de ziekte ernstiger en liggen de mate van ziekte en sterfte hoger. Symptomen De belangrijkste symptomen zijn koorts, sloomheid, geen of gebrek aan eetlust, lusteloosheid, snelle of oppervlakkige ademhaling, zachte hoest. In de vroege stadia van BRD zijn de longen en luchtwegen meestal pijnlijk, dus zal het dier de luchtwegen trachten te reinigen door een zachte, voorzichtige hoest. Diagnose Als koeien hard en duidelijk hoesten wijst op meer chronische, gevorderde gevallen waarbij behandeling moeilijk is. Er volgt doorgaans een longontsteking (pneumonie), die gekenmerkt is door verstoring van het longweefsel. Er kan een blokkade van de luchtwegen optreden, maar ook versnelde ademhaling, emfyseem en zelfs plotse sterfte. Behandeling De behandeling moet altijd gericht zijn op de ziekte en de symptomen (antibiotica, antiparasitaire middelen, niet-steroïdale ontstekingsremmers, bronchodilatatoren, mucolytica, rehydratievloeistoffen). Preventieve maatregelen Om luchtwegenaandoeningen te voorkomen is een goede huisvesting, het verminderen van stress en vaccineren tegen de ziekteverwekkende virussen belangrijk. https://www.dapbergendal.net/ziekten-bij-rundvee Zoönoses Ringworm Ringschurft, ook wel ringworm genoemd (officiële naam: trichofytie), is een schimmelinfectie van de huid die veel voorkomt bij kalveren en jong rundvee (jonger dan twee jaar). Rundertuberculose Bovine tuberculose (tbc) of rundertuberculose is een besmettelijke rundveeziekte. In 1999 kreeg Nederland de officiële rundertuberculosevrije status. Deze status wordt bewaakt door runderen in Nederland bij het slachten te screenen op rundertuberculose. Rundertuberculose is een zoönose, maar de kans dat mensen besmet worden door contact met geïnfecteerde runderen is beperkt. Besmetting kan optreden bij de ‘open’ vorm van tbc en dan met name door omgaan met vee of het drinken van rauwe melk van geïnfecteerde dieren. Kip Vogelgriep Vogelgriep, ook wel aviaire influenza of vogelpest genoemd, wordt veroorzaakt door griepvirussen. Vogelgriep is zeer besmettelijk voor pluimvee (kippen, eenden en kalkoenen) en wilde watervogels. Wereldwijd komen er verschillende vogelgriepvirussen voor. Symptomen De eerste symptomen zijn: algehele duidelijke sloomheid de dieren maken geen geluid meer Vervolgens krijgen de dieren symptomen zoals: ademhalingsproblemen diarree oogontstekingen plotselinge sterfte https://www.rivm.nl/aviare-influenza Diagnose Het Central Veterinary Institute (CVI) is het aangewezen instituut waar de diagnostiek van de ziekte aviaire influenza of klassieke vogelpest wordt uitgevoerd. Het CVI doet laboratoriumtesten om te zien of het virus aanwezig is en voert diagnostiek uit op monsters van pluimvee van bedrijven waar een verdenking is. Ook onderzoekt het CVI wilde (water)vogels. https://www.veehouderenveearts.nl/dierziekten/vogelgriep/ Behandeling Tijdens mogelijke uitbraken en epidemieën is het aannemelijk dat er in de EU ‘ophokplicht’ wordt ingesteld. Dit betekent dat besmette dieren apart moeten worden gehouden om de verspreiding van het virus zo veel mogelijk te beperken en een uitbraak te voorkomen. Dit komt voornamelijk omdat het een virus dat ook mensen kan besmetten betreft. Daarom moet contact met besmette dieren zoveel mogelijk worden beperkt en dient er een goede hygiëne te zijn. Ook kunnen besmette kippen wilde vogels besmetten als ze buiten rondscharrelen. Dit kan een bedreiging vormen voor wilde vogelpopulaties, maar ook voor andere kippenbedrijven. De wilde vogels kunnen zich verplaatsen naar een gezond kippenbedrijf en hier de gezonde kippen besmetten met het virus. https://www.kippenziekten.nl/klassieke-vogepest-kippen/ Preventieve maatregelen In zeldzame gevallen kunnen vogelgriepvirussen overgaan van dier naar mens. Als een vogelgriepvirus leidt tot ernstige ziekteverschijnselen bij dieren, krijgen mensen die nauw contact hebben met besmette dieren, zoals ruimers, virusremmers aangeboden. Deze medicijnen verkleinen de kans dat mensen vogelgriep krijgen. Er bestaat geen specifiek vaccin voor mensen tegen vogelgriep. https://www.rivm.nl/aviare-influenza Snotziekte Snotziekte bij kippen is een chronische ademhalingsziekte bij kippen en heet eigenlijk Chronic Respiraroty Disease, of kortweg CRD. Snot bij kippen wordt door een bacterie veroorzaakt. Deze bacterie kan voor ontstekingen zorgen in de neusholtes, de oogholtes, de luchtpijp, de longen, de oogvliezen en de luchtzakken van kippen. De mogelijkheid bestaat dat er zwellingen ontstaan. Symptomen Wanneer kippen veel kuchen en snotteren en rochelen is de kans groot dat er sprake is van snotziekte. Ook wanneer ze waterige ogen hebben en vaak stilzitten, kan het zijn dat ze besmet zijn. De kippen zelf hebben dan ook moeite met ademhalen. Wanneer een van de kippen erg vermagert of een lagere eiproductie heeft, is de kans groot dat deze besmet is. https://www.kippenziekten.nl/snot-bij-kippen/ Diagnose Doordat ze zich 'verschuilen' in de ademhalingsorganen is het aantonen van de kiemen vaak lastig en kost het relatief veel tijd en geld. Voor het stellen van de diagnose wordt dan ook over het algemeen geen gebruik gemaakt van bacteriologisch onderzoek, maar van serologisch onderzoek: het aantonen van specifieke afweerstoffen in het bloed van besmette dieren. Dit is een makkelijke, snelle en goedkope methode. Ongeveer drie weken na de besmetting zijn voldoende afweerstoffen in het bloed aanwezig om M.g., M.s. of M.m. aan te tonen. https://www.gddiergezondheid.nl/nl/Diergezondheid/Dierziekten/EditorPage.aspx?da=core&id=%7B AD6E20C7-F5F2-43D7-BE96-0B1A5BAAF7FA%7D&ed&vs=1&la=nl&fld=%7BCD906EFE-D280-429AA1FF25923A8E4A53%7D&so&di=0&hdl=H835503546&us=sitecore%5Cinternetredactie&mo&pe=1#Diagn ose Behandeling Bij dierenspeciaalzaken of online dierenwinkels zijn medicijnen te koop die werken tegen snot bij kippen. Orinpar van Koudijs is een effectief medicijn tegen snot. Dit is een homeopathisch geneesmiddel en is effectief en gemakkelijk toe te voegen aan het drinkwater van de kippen. Daarnaast is dit middel veilig voor gebruik en heeft het weinig tot geen bijwerkingen. In ernstige gevallen kan altijd de dierenarts worden geraadpleegd. Bij de dierenarts kan er een antibioticakuur worden gevraagd om de snotziekte te bestrijden. Ook kan de dierenarts assisteren bij het gedwongen voeren van de kippen, dit omdat kippen met snot minder eten, doordat ze minder goed zien en ruiken. Preventieve maatregelen Snot bij kippen is een zeer besmettelijke kippenziekte. Contact met besmette kippen moet dan ook vermeden worden. Goede voeding is erg belangrijk, want een goede weerstand van de kippen zorgt ervoor dat deze minder snel zullen worden besmet. Ook is natuurlijk een aangename en gezonde omgeving erg van belang. Zorg er daarom voor dat het hok schoon en droog is. Eventueel kan de weerstand van kippen versterkt met diverse geschikte aanvullende diervoerders. https://www.kippenziekten.nl/snot-bij-kippen/ Zoönoses Salmonella Salmonella is een bacterie die zich nestelt in de darmen van pluimvee. Deze bacterie kan voedselvergiftiging bij mensen leiden tot, bijvoorbeeld als kip of eieren onvoldoende verhit worden. Daarom is het belangrijk om de ziekte bij pluimvee te bestrijden. Pluimvee wordt niet ziek bij een besmetting. Legpluimveehouders moeten regelmatig monsters nemen om salmonellabesmettingen in de gaten te houden. Vogelpest Vogelgriep (avaire influenza) is gevaarlijk voor kippen. Deze ziekte komt binnen door trekvogels of door import van pluimveevlees. Huisvesting rund Weide Er geldt dat drie koeien een hectare weiland nodig hebben. De meeste hobbykoeien lopen in de zomer en vaak ook in de winter buiten. regelmatig omweiden is goed om worminfecties tegen te gaan. Het geeft bovendien het weiland de kans te herstellen. Besmetting met leverbot kan worden voorkomen door het grasland droog te houden en te zorgen voor een goede afwatering. In de wei hebben koeien beschutting nodig, vooral tegen de zon. Voor hobbymatig gehouden runderen is afwisseling tussen 'gewoon' grasland en kruidenrijk grasland aan te bevelen. Het voordeel van de weide is dat de koe zich prettiger voelt en minder kans heeft op uierontstekingen, klauwontstekingen, pootgebreken en is vruchtbaarder (die komt doordat de hygiëne en de bodem in de wei beter is dan in de stal) Het nadeel van de weide is dat koeien buiten laten lopen arbeidsintensief is (het kan veel tijd kosten de dieren dagelijks van en naar de wei te brengen) en sommige boeren hebben niet voldoende grond rond de stallen om de dieren te laten grazen. https://dier-en-natuur.infonu.nl/dieren/34053-koeienin-de-wei.html Potstal De potstal is een oud staltype, dat nog wel eens voorkomt bij biologische melkveehouders vanwege de waardevolle mest die met dit systeem ontstaat. In de potstal lopen en liggen de koeien door elkaar heen. De koeien staan op stro en laten daarin hun mest vallen. Op de laag van stro en mest wordt regelmatig nieuw stro gelegd. In de periode dat de koeien op stal staan is dat dagelijks 8 tot 10 kilo stro per koe. Zo blijven de koeien schoon en hebben ze steeds een warm en comfortabel ligbed. De bodem van stro en mest wordt in de loop van het stalseizoen steeds hoger. De pot kan tot wel 1,5 meter diep zijn. Eén of twee keer per jaar wordt de potstal uitgemest en wordt de mest over het land uitgereden. Een voordeel van dit type stal is dat de koeien niet uitglijden op een gladde stalvloer en dat ze genoeg ruimte hebben voor sociaal gedrag. Het nadeel is dat de potstal meer werk met zich mee brengt voor de boer. Hij moet, als de koeien in het voorjaar naar buiten gaan, een dikke laag mest opruimen. Grupstal In een grupstal hebben koeien nauwelijks beweging. In een grupstal staan de koeien vastgebonden naast elkaar, kop aan kop en kont aan kont. Achter hen door loopt een zogeheten ‘grup’, een mestgoot waar de mest en urine van de koeien in wordt opgevangen. Vanuit de grup wordt de mest afgevoerd, of de mest en urine komen via de grup direct in een mestkelder onder de vloer terecht. Het voordeel is dat je geen mest hoeft op te ruimen en doordat de koeien in de winter aangebonden staan, zijn ze heel mak. Er is echt rust in de groep. https://www.nieuweoogst.nl/nieuws/2019/07/15/de-grupstal-is-een-bewustekeuze Het nadeel is dat de koeien geen bewegingsruimte hebben. Ze kunnen zich bijvoorbeeld niet omdraaien. Verzamel informatie over de meldingsplichtige ziektes en I&Rrondom jullie dieren. Denk hierbij aan de volgende punten: Wat is een meldingsplichtige ziekte? Als een dierenarts vermoedt dat er een dierziekte op uw bedrijf bevindt. Dan schakelt de dierenarts de NVWA in die samen met de dierenarts monsters neemt die direct naar het laboratorium worden gestuurd. Voor de meeste ziekten is de uitslag van het laboratoriumonderzoek binnen 1 dag bekend. Als uit het onderzoek blijkt dat het geen besmettelijke dierziekte is, hoeft uw bedrijf niet langer dan 1 dag geblokkeerd te zijn. https://www.nvwa.nl/onderwerpen/dierziekten/melden-dierziekte Meldingsplichtige ziektes Varken 1. Afrikaanse varkenspestb `34s 2. Blaasjesziekte (Swine Vesicular Disease (SVD)) 3. Campylobacteriose https://www.gddiergezondheid.nl/dierziekten Paard 1. Kwade droes 2. Afrikaanse paardenpest 3. Miltvuur file:///C:/Users/eline/Downloads/file_2.148512_001.pdf Rund 1. Bluetongue 2. Miltvuur 3. Tuberculose https://www.gddiergezondheid.nl/dierziekten Kip 1. Surra 2. Ebola 3. Vogelgriep https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=CELEX%3A32018R1882&qid=1637070263058 Welke I&R methoden zijn er per dier en welke gegevens zijn hierbij van belang Koeien, varkens, paarden, geiten, schapen en ander groot vee wordt individueel gemerkt oormerk, chip, etc. Kippen en ander pluimvee wordt op koppelniveau gemerkt (koppel = groep dieren die in 1 eenheid worden gehuisvest) +- 250 Varkens Varkens krijgen in hun oor een oormerk. Alle varkens in Nederland moeten een oormerk hebben. Een oormerk moet in een week na het spenen of uiterlijk 3 maanden na de geboorte in gebracht worden. Met het oormerk kunnen ze de herkomst van de dieren vaststellen. Ook kunnen ze alles over het varken in het oormerk zetten via de oormerk reader. Paard Paarden worden gechipt. Het chipnummer wordt geregistreerd in het paspoort. Ieder paard moet een paspoort hebben, want de dierenarts zou daar altijd naar vragen. In het paspoort moet staan: • Naam, geboortedatum, fokker etc. • Signalement • Inentingen • Medische behandelingen • Registratienummer - nummer waaronder het dier geregistreerd is bij het uitgevende stamboek (ook bekend als stamboeknummer of levensnummer) • Transpondernummer - Chipnummer • Afstamming - De stamboom van het dier (indien de ouders bekend zijn) Rund Alle runderen in Nederland moeten 2 goedgekeurde identificatiemiddelen in hebben. Er zijn 4 soorten identificatiemiddelen. Hiervan is er nu één goedgekeurd en beschikbaar: niet-elektronisch geel merk elektronisch groen merk (nog niet beschikbaar) bolustransponder (nog niet beschikbaar) injecteerbare transponder (nog niet beschikbaar) Het oormerk kan je met een oormerk reader lezen en via de oormerk reader kan je ook informatie van de koe opzetten. https://www.rvo.nl/onderwerpen/agrarisch-ondernemen/dierenhouden/identificatie-en-registratie-dieren/runderen-merken Kip Kippen worden geringd zodat je de dieren kan identificeren en registeren. Kippen lijken vaak veel op elkaar en zijn moeilijk uit elkaar te houden. Op een ring staat de geschikte ringmaat, het land van herkomst, de vereniging, een persoonlijk kweeknummer en volgnummer (specifiek nummer voor de vogel). http://www.toncomputerjunkie.nl/dieren/soorten/legkip.htm https://www.animalrights.nl/de-%E2%80%98verrijkte-kooi%E2%80%99-voor-legkippen-verboden