ISANG GABI NG LIMANGDAANG TAON Hindi ako naniniwa sa hindi ko nakikita Sa mga kwentong kwalye, sa mga sabi-sabi Hindi ako naniniwala sa hindi ko nadarama Sa mga nakasulat lang, Maging sa mga binabasa Hindi ako naniniwala sa mga bulong Sa mga hindi maintindihang sinusulong Hindi ako naniniwala dahil malabong sa aking tabi’y andito ka Kung ang sabi ng nakasulat ay naroon ka din sa tabi niya Paanong ang isa ay nagiging tatlo, Paroo’t parito, hay nakakalito Sabi nila, sa mga paghihirap ay kasama ka Bakit sa kalungkutan pakiramdam ko’y nag-iisa Isang kahangalan ang tumawag sa’yo Wala namang sagot, mapapagod lang ako Sabi nila ako’y magpasalamat din Sa tuwing may biyayang sa buhay ko’y dumarating Nakapagtataka naman, kailangan pa yun? Mag-isa lang naman akong bumagsak, umahon Nang dumating ang pandemya lalong kinalimutan ka, Araw-araw na pagkain ang siyang aking problema Saan kukunin ang sa mesa ay ilalagay Kung sa panalangin lang ako sasalalay? Sa gitna ng krisis, maraming nawala Trabaho, kaibigan… Nakakalungkot, Pati ating kapamilya Puro hinagpis, luha at sakit ang nanaig Nalimot ko na din na sa problema’y wag padaig Lahat halos ay nawalan Iba-iba ang kinahinatnan Iniwasan kong tumawag Kahit na sa kadalasa’y nababagabag Hindi ko mawari aking gagawin Maniniwala ba o ipipilit ang katotohanang akinIsang gabing ako’y hapong-hapo Nag-iinit, mahina at tila nawawala sa mundo Tumawag ako ng mahina Siguro sa kanya’y nagsimula ng maniwala Ang sasabihin ay di mawari Pano kaya sisimulan Kaytagal kong pinag-isipan Wala pang unang salita ako’y humikbi Tila sa aking ama ako na’y nakauwi Kapatawaran aking unang hiningi Pagpapatawad sa madaming pagkakamali Hindi man siya sumagot agad Yakap Niya’y naramdaman ko ng banayad Pagkatapos ng tahimik ba usapan Ako’y nakaidlip, hindi ko namalayan Pagkagising tila ako’y bagong tao Ang Diyos sa aki’y naging totoo. Bumuti aking pakiramdam, nabuhayan ako Naging masigla pati aking puso. Naniniwala na ako sa hindi nakikita Sa mga nakasulat, Sa mga binabasa, Naniniwala na ako sa mga bulong Kung bakit Kristiyanismo’y sinusulong Limandaang taon sa mundo ito’y nabuhay Kagabi lang ako nagising, nang lumapit na sa hukay Isa itong pagsising hindi ko malilimutan Isang karanasang habambuhay ako’y tuturuan Sa mga katulad kong ang paniniwala’y mahina May awa ang Diyos, tayo ay magtiwala Minsan sa buhay mas madami tayong duda Ito ay alisin pati takot at pangamba Masarap mabuhay kasama si Kristo Gawin mo siyang kabigan, iyong katoto Siya ma’y talikuran mo, yayakapin ka Nya Siya ang Ama, Anak at Espiritu Santo Sa iisang Diyos, maniwala ka ng buo..