Uploaded by Nare Avetisyan

Նալբանդյանի պոեզիա

advertisement
Նալբանդյանը հայ գրականության մեջ ռեալիզմի հիմնադիրներից
է։Նալբանդյանը առաջինը հայ գրականության մեջ մտցրեց ֆելիետոնի և
պամֆլետի ժանրերը՝ ստեղծելով ծախու լրագրողի և սխոլաստ
գիտնականի, քաղքենու և կեղծ հայրենասերի, կղերականի և
առևտրականի երգիծական կերպարները։ Նա գեղարվեստական
հրապարակախոսության հիմնադիրն է հայ գրականության մեջ։Մեծ
ժողովրդականություն է վայելել Նալբանդյանի քաղաքացիական
լիրիկան։ Վաղ շրջանի ռոմանտիկական բանաստեղծություններում նա
ստեղծել է ստրկության ու բռնության կապանքներում տառապող
հայրենիքի կերպարը։ Ճիշտ է, այստեղ դեռ չկա «գարնան» համար
պայքարի կոչ, բայց բանաստեղծի հոգին լի է զայրույթով ու
վրդովմունքով։
Նալբանդյանը առաջինը հայ պոեզիայի մեջ մտցրեց «մտածություն»
փիլիսոփայական ժանրը։Նա հեղափոխական ոգի մտցրեց հայ պոեզիայի
մեջ։Նալբանդյանի գրական և գեղագիտական հայացքները ձևավորվել
են համաշխարհային և ռուս հեղափոխականդեմոկրատականգեղագիտական մտքի
ազդեցությամբ։Գեղարվեստական ճանաչողության հիմնական օբյեկտը
Նալբանդյանը համարել է մարդկային կյանքը։ Մարդուն դիտելով որպես
բնության մաս, նա իր տեսությունը կառուցել է փիլ. «մարդաբանական
սկզբունքի» վրա, որտեղից և բխում է նրա մատերիալիզմի
սահմանափակությունը։ Սակայն, լինելով հեղափոխական-դեմոկրատ,
նա մոտեցել է գեղագիտական խնդիրների (մասնավորապես՝ գեղեցիկի
խնդրի) մատերիալիստական ըմբռնմանը, հանդես եկել «արվեստը
արվեստի համար» տեսության քննադատությամբ, պաշտպանել
ռեալիզմի ու ժողովրդայնության սկզբունքները։ Ռեալիստական
գրականության զարգացման հարցում նա մեծ տեղ է հատկացրել
քննադատությանը: Ն. ունի արժեքավոր ասույթներ համաշխարհային
գրականության ու արվեստի խոշոր գործիչների
ստեղծագործությունների մասին։
Նալբանդյանի վաղ շրջանի ստեղծագործություններն ավելի ռոմանտիկ են
Download