Modyul 6 Pagsulat ng Repleksibong Sanaysay Pangkat Lima Sa Modyul na ito, inaasahang magagawa mong: 1. Makilala ang mga katangian ng mahusay na Repleksibong Sanaysay sa pamamagitan ng mga binatang halimbawa; 3. Matukoy ang mga hakbang sa pagsulat ng Repleksibong Sanaysay; 4. Makasulat ng isang organisado, malikhain, at kapani-paniwalang Repleksibong Sanaysay; at 5. Maisaalang-alang ang etika sa binubuong Repleksibong Sanaysay. Ano ang Repleksibong Sanaysay? Ang Repleksibong papel o mapagmuning sanaysay ay isang pagsasanay sa pagbubulay- bulay. Sa pamamagitan nito, natutuklasan ang sariling pag-iisip, damdamin, o opinyon tungkol sa isang paksa, pangyayari, o tao, at kung paano naapektuhan ng mga ito. Ang pagsulat ng Repleksibong Sanaysay ay isang gawaing humahamon sa mapanuring pag-iisip. Ang sulating ito ay maaaring nasa anyo ng personal na sanaysay, lahok sa journal, diary, repleksyong papel, o learning log. Hindi katulad ng ibang uri ng sanaysay, hindi gaanong limitado ng kumbensiyon ang Repleksibong Sanaysay kaya naman marami ang nasisiyahan sa pagsulat nito. Kaiba ang Repleksibong Sanaysay sa iba pang akademikong sulatin dahil karaniwan ay hindi na kailangang sumangguni sa ibang akda at manghiram ng kaisipan. Sa halip nakabatay ito sa pagpapahayag ng manunulat ng sarili niyang pananaw batay sa kaniyang karanasan. Bagaman personal at subhetibo, kailangang panatilihin ng manunulat ang akademikong tono ng sanaysay. Mahalaga ding maayos ang organisasyon nito. Kahalagahan ng Repleksibong Sanaysay Lahat ng pagsulat ay proseso ng pagkatuto Sa pagsulat ng Repleksibong Sanaysay, tayo ay nagpapahayag ng damdamin, at dito ay may natutuklasang bago tungkol sa sarili, sa kapuwa, at sa kapaligiran. Ang pagsulat ng Repleksibong Sanaysay ay proseso rin ng pagtuklas. Sa pamamagitan din nito, natutukoy natin ang ating mga kalakasan at kahinaan, at nakakaisip tayo ng mga solusyon sa mga problemang kinakaharap natin Hinahasa rin ng pagsulat ng Repleksibong Sanaysay ang kasaysayan sa metacognition o ang kakayahang suriin at unawain ang sariling pag-iisip. Sa ibang salita, ito ang pag-iisip sa kung ano ang iniisip natin. Sa pamamagitan ng metacognition, nalilinang ang mga estratehiyang gagamitin upang matamo ang mga inilatag na layunin. Hindi ito katulad ng trial-and-error na estratehiya na nagdudulot ng paulit-ulit na pagkakamali n humahadlang sa pagkamit ng mga layunin. Sa pag-aaral nina Di Stefano, Gino, Pisano at Staats (2014), magiging mas mabisa ang pagkatuto mula sa sariling karanasan kung lalangkapan ito ng repleksiyon. Pinakita nila na ang Repleksibong gawain ay makapangyarihang mekanismo sa pagkatuto. Sinang-ayunan nila ang mga pahayag ng Amerikanong Pilosopo, Sikologo at edukasyon na si John Dewey: " hindi tayo natututo sa karanasan... Natututo tayo sa pagbubulay sa ating karanasan." Mga katangian ng Repleksibong Sanaysay Personal ang Repleksibong Sanaysay. Sa sulating ito, sinasagot ng manunulat ang mga Repleksibong tanong na naglalayong ipakita ang ugnayan ng manunulat sa kaniyang paksa. Halimbawa: 1. Ano ang iyong naging reaksiyon sa pinanood mong teleserye? 2. Ano ang paborito mong asignatura sa paaralan at bakit? 3. Paano mo iuugnay ang sarili sa pangunahing tauhan ng binasa mong nobela? 4. Ano ang kalakasan at kahinaan mo sa pagsulat? Bagaman personal at subhetibo, ang Repleksibong Sanaysay ay may mga sinusunod pa ring direksyon. Hindi ito tulad ng malayang pagsusulat na kailangan lamang isulat ang anumang pumasok sa isipan. Maaari ito sa pagsulat ng tala arawan, ngunit hindi pa ito tanggap sa pagsulat ng repleksiyong papel lalo na kung akademiko ang layunin nito. Ang pagsulat ng Repleksibong Sanaysay ay hindi lamang limitado sa paglalarawan o gaya ng mapanuring kamalayan at mapanuring diwa. Kapag nagsusulat nito, nagsasagawa rin ng pagsusuri (Ano-ano ng mga sanhi at bunga ng kahirapan?) Bumubuo ng sintesis (Ano-ano ng mga natutuhan mo sa mga naobserbahan?) At nagsusuri at nagpapasiya ( Ano-anong mga kaisipan ang tanggap o hindi mo tanggap?) Sa pagsulat ng akademikong repleksiyong papel, mahalagang gumamit ng deskriptibong wika. Sa pamamagitan nito, maipababatid sa mga mambabasa na maunawaan at lubos na pinag-isipan ang paksa. Dahil dito ay nakabatay sa karanasan, inaasahang nagsulat dito tungkol sa sarili, mga ideya, at opinyon. Kaya naman hindi problema ang paggamit ng mga panghalip na "ako" sa Repleksibong Sanaysay. Pagsulat ng Repleksibong Sanaysay Paano ba mag sulat ng isang Repleksibong Sanaysay? Bago ito simulan, tanungin muna ang sarili: Ano ang pakiramdam ko sa paksa? Ano kaya ang magiging epekto nito sa atin? Kung maaapektuhan ako nito, bakit? Kung hindi naman, bakit? Tanungin ang sarili ng mga personal na tanong. Magtanong nang mag tanong. Huwag limitahan ang mga tanong. Ituon ang sarili sa mga kaalaman o opinyong maaaring ibahagi. Kapag nasagot ang mga ito, maaari bang simulan ang pagsulat. Ilista ang mga sagot sa mga tanong at ibuod ang mga it. Ang mga ito ang magsisilbing pangunahing ideya o tesis na gagabay sa pagsulat ng Repleksibong Sanaysay. Kapag malinaw na ang tesis, tukuyin ang mga argumento o ideyang susuporta dito. Ilahad ang mga ito sa mga talata na siyang bubuo ng papel. Gumagamit ng mga ebidensya o makatotohanang pahayag sa mga talata upang mapatatag ang mga inilalatag na opinyon. Mahalaga ito dahil ito ang nagbibigay ng bigat at sustansiya sa repleksyon. Sa konklusyon, ibuod ang pangunahing ideya o tesis ng sanaysay. Maaaring mag iwan ng mga tanong, halimbawa, tungkol sa kung ano ang pamanang iba sa Paksa. Maaari ding hamunin ang mga mambabasa, tulad ng paghimok sa kanilang pakaisipin ang mga nasabi tungkol sa paksa o kaya naman ay tanungin nila ang mga sarili. Kapag tapos na isulat ang papel, balikan ang mga unang itinanong sa sarili. Ito ba talaga ang pakiramdam ko sa paksa? Ito ba talaga ang naging epekto nito sa akin? Naapektuhan ba talaga ako ng aking isinulat? Kung hindi bakit kaya? Ang mga pagtatanong na ito ay paraan upang masiguro ang katapatan sa pagsulat ng Repleksibong Sanaysay. Maging tapat sa naiisip o nararamdaman habang isinusulat ito. Kung hindi, nawawalan ng saysay ang pagsulat nito.