Uploaded by Trixie Mendoza

Draft 1 EL MUNDO

advertisement
Draft 1
Chapter 1
(July 23, 2020)
February 28
Naalala ko pa, madaling araw naalimpungatan ako, pumunta ako ng banyo para umihi ngunit hindi ko
inasahan na maramdam ko ang mahinang pagyanig hindi rin naman iyon nagtagal,
Hindi ko alam kung hilo lang ba ako o guniguni ko lang iyong lindol.
Hindi naman iyon ang una kong makaranas ng pagyanig iyong iba nga ay mas malakas pa doon, kaya
ipinagsawalang bahala ko nalamang iyon at tinuloy ang aking pakay para makabalik na sa aking pag tulog.
8:00 am
Ginising ako ni mama para pumunta sa pagdadausan ng aking 18 birthday, simpleng handaan lamang
iyon.
Masyadong excited si mama, kinabukasan pa naman ang birthday ko pero gusto niya maging perfect
iyon kaya naghahanda na ng mga kakailanganin.
February 29
araw ng aking kaarawan, maliwalas ang panahon, sa isang beach napili ni mama na i celebrate ang
birthday ko.
Wala namang kakaiba ng araw na iyon maliban na lamang sa aking 13 years old na kapatid na binigyan
ako ng kauna unahang regalo, naalala ko pa ang sinabi niya
"Ate Lee ingatan mo yan ha! Pinaghirapan ko yan, yan na ang una at huli kong regalo sayo hahahahah"
Talaga ngang pinag hirapan niya iyon medyo malaking karton iyon at medyo mabigat
Masaya ang kinalabasan ng aking kaarawan, ang mga kaibigan ko at pamilya ay sama samang nagsalo
salo sa hapagkainan, para saakin ang ganonong ganap ay sapat ng regalo saakin
Hating gabi muli akong naalimpungatan, hindi na dahil sa tawag ng kalikasan kundi dahil sa lamig na
aking naramdaman. Andito parin kami sa beach na pinagdausan ng aking kaarawan
l
Lumabas ako noon para damhin ang ganda ng dagat pero hindi ko inaasahan ang gandang sasalubong
saakin
Hindi ko alam ang tawag sa bagay na iyon. Isang bahagharing bilog ang nakita ko sa tubig sa sobrang
ganda nito naakit akong lapitan ito na sana hindi ko nalang ginawa.
Dahil doon lalong naging magulo ang aking buhay.
Nang makalapit ako sa bahagharing iyon ay parang may pwersang bigla nalamang humila saakin
Palalim ng palalim
Himdi ako makahinga
Paikot ikot
Parang walang katapusan
Hanggang sa maramdaman kong bigla akong umahon mula sa tubig ngunit patuloy paring nahuhulog
At doon ko nailabas ang sigaw ko
" Aaahhhhhhhhh"
"Aaaaahhhhhhhhh!!!!!!!!"
At hanggang ngon sumisigaw parin ako dahil hindi ko alam kung saan ako babagsak
"AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!"
..............
Chapter 2
"Aaaahhhhhhhh"
Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nahuhulog mula sa kung saan
Napapagod na akong kakasigaw
Ang hanggang baywang kong itim na buhok na bagong rebond ay gulo gulo na. Isang libo ang bayad ko
dito
Ang morena kong balat ang mapula kong labi magku kulay violet na dahil hindi ako makahinga
kakasigaw
Ang singkit kong mata ang cute kong ilong ang 5'1 kong height lahat lumalaki dahil parang nabibinat ako
"Aaaahhhhhhh!!!"
Booooghhhhhsss!
Isang malakas na pagsabog ang narinig ko at pagkatapos nakakabinging katahimikan ang bumungad
Ang kaninang mabilis kong pagbagsak ngayon ay parang nakatayo nalamang ako sa bagal nito
Tiiiiinnnggggg( tinnitus)
Pakiramdam ko bumagal bigla ang ikot ng mundo at kasabay nito ang pagtitig ko sa salamin sa aking
harapan na bigla na lamang lumitaw
Katawan
Mukha
Parehong pareho walang pinagkaiba
Maliban nalamang sa suot naming damit
Nakapantulog ako padjama at t shirt na sobrang luwag na print na hello kitty take note naka all pink ako
Habang ang repleksyon ko sa salaming ito
Tinitignan ko pa lamang ang suot niya na iinitan na ako
Naka bestida siya na long sleeve at may tela pa sa ulo niya
At kulay brown pa talaga ang kulay ng buong outfit niya
Parang patay na puno ang naging kalabasan, hindi ko maatim magsuot ng ganyang damit
Booghssss
Isang malakas na pag sabog ang muling bumasag sa katahimikan
Pagtingin ko sa aking harapan may basag na ang salamin
Nagumpisa ito sa maliit hanggang sa pakalat ito ng pakalat
Hanggang sa tuluyan na itong na basag
Hindi ba dapat pag wala na ang salamin, dapat mawala na rin ang repleksyon mo
Pero bakit nabasag nat lahat andon padin ang baduy kong itsura
Inangat ko ang kanag kamay ko
Inangat niya ang kaliwang kamay niya
At doon ko na realize na hindi talaga ako iyon
"Aaaahhhhhhhh!!"
Kasabay ng pagsigaw namin ang biglang muling paghigop saamin
Pero siya papunta sa pinanggalingan ko at ako ay papunta sa pinanggalingan niya
Triple ang bilis
Triple ang ikot
Triple ang hilo ang nararamdaman ko ngayon
At triple ang sakit ng may tumamang bagay sa ulo ko
Ito na siguro ang katapusan ko
Block out
....................
"Ano ba ang pinaggagawa niyo at hinahabol nanaman kayo ng kawal"
"Mama marami naman siyang mansanas kumuha lang kami ng isa"
"ISA!! ANONG ISA HINDI MO BA TALAGA ALAM MAGBILANG, PINUNO NIYO NA ITONG BASKET ISA PARIN
YAN"
"Ma isang mansanas bawat tindahan"
"Abat loko kang bata ka ah, at ano itong suot ng ate mo, saan niyo to nakuha alam mo bang ba....."
"Oo mama alam kong bawal iyang kulay na suot niya, malay ko nga rin kubg saan niya nakuha iyan"
" Anong malay mo magkasama kayo tapos hindi mo alam
"Eh ma bago naman kami tumalon sa lawa hindi naman ganyan soot niyan, baka kaya siya nalunod
nagpalit pa ng damit sa tubog"
"Ano ba ang igay niyo" sabbi ko habang nakapikit pa
Kitang natutulog iyong tao
"Oh gising na si manang nanay,siya nalanh tanungin niyo"
"HOY MANANG bumagin kana diyan at kanina ka pa nakahilata"
"Hhmmm 5 minutes pa, inaantok pa ako" ako sabay baling sa kabila nakakangawit na kase sa puwesto
ko
Ang tigas naman nitong hinihigaan ko sa sahig pa ata ako pinatulog ni mama
"Abat loko kang bata ka ah"
"Aray!!" Ako sabay bangon bigla dahil sa malakas na batok ng kung sino man
Umingin ako sa bumatok saakin
Una kong napansin ang damit niyang kulay brown
" Bumangon ka na diyan at magpalit ng damit "
"Sino kaba?" Tanong ko sakanya
Eh sa hindi ko siya kilala at kanina pa niya ako kunakausap
" Abat loko kang bata ka ah, gusto mo bang pag untugin ko kayo ng kapatid mo"
" Ma bat nasama naman ako diyan" sabi naman lalaking bata
Katulad noong babae nakasuot din siya ng kulay brown na damit
Ano ba ang meron sa kulay na iyon at lagi ko nalang nakikita
Parang iyong nasa panaginip ko lang
Teka panaginip
Tumayo ako para makumpirma ko kung nanaginip ba ako o hindi
Pumunta ako doon sa babae na kanina pa dada ng dada tsaka pininfot punfot ang pisngi
Nahahawakan ko naman siya
Pero hindi parin ako kumbinsado kaya naman umamba ako nasasampalin sana siya
Pero naunahan niya ako
" Gusto mo ba talagang mamatay ha!! At talagang sasampalin mo ako ha" huhuhuh hindi ba dapat ako
iyong magreact
Parang natanggal iyong ulo ko sa lakas ng batok niya eh
Ngayon alam ko ng hindi ako nanahinip
Pero nasaan ako
Saang lupalop ba ng pilipinas ako napadpad, tatanongin ko nalang sila kung paano makabalik sa maynila
" Miss anong lugar po ba ito, kasi po hinigop ako ng tubig tapos ........."
"Ano ba ang pinagsasabi mo, bee pumunta ba kayo sa methamphetamine at itong manang mo kung ano
ano nanamna ang sinasabi"
" Hindi po ah, sa tindahan lang po ng mansanad kami pununta"
"Mahal ano gising na ba iyong anak natin?" Sigaw ng bagong dating na lalaki
Ng makita kk ang pagmumukha niya
Dahil walang iba kundi ang ex boyfriend ko ang lalakingbnasa harapan ko ngayon
"Aaahhhhhhhhh" sigaw ko sabaynlapit sakanya para bugbugin
Oo yumanda ang itsura niya pero kilang kila kk siya
Magiisang taon kami naging magkasintahan tapos isang araw bigla nalang siya nakipag break
Flashback
Siya kaya ang first boyfriend ko, tapos ngayon makikita ko siyang may kasamang babae sa iisang bahay
at may kasamang bata na siguro anak nila
Sino ang hinfi magagalit sige nga sabihin niyo
SINO
" Anak ano ba ang nagyayari saiyo, tama na yan nasasaktan na ako"
" Talagang masasaktan ka pagkatapos mo akong iwan, hindi pa sapat ito para sa katarantaduhan mo
saakin tangin....."
Hindi ko na natuloy ang pagmumura ki sakanya ng may tatlong palad ang bigla nalang sumampal sa bibig
ko para pigilan ang sasabihin ko
" Ank ano ba, alam mo naman pinag babawal ang salitang iyan, ano ba ang nagyayari saiyo"
"Ayoko na dito uuwi na ako, asan ang pinyuan palabas" tanong ko sakanila
Nagtataka naman nilang tinuro ang kanang bahagi ng bahay
Siguro iyon ng ang daan palabas, kaya pumunta ako doon
Habang naglalakad napansin ko na agad ang ayos ng kanilang bahay
Mayaman naman si Josh bakit naman siya magtya tyaga sa ganting bahay kung bahay ba matatawag ito
Barang kubo kubo lang kaya ito
Pagkarating ko sa pintuan binuksan ko agad iyo na sana hindi ko nalang ginawa
May nakatayong tikbalang sa harap mismo ng pintuan
Tikbalang
Kalahating tao, kalahating kabayo
" Aaaahhhhhh" sigaw ko sa pagkagulat sabay balibag ng pintuaan
Wala akonh pakielam kung masira itong bahay nila basta makalayo lang ako sa kakaibang nilalang na
iyon
May hawak hawak pa itong ispada at ang damit niya ay bakal na parang pang sundalo noong unang
panahon
At hindi lang siya iisa sa sobrang dami nila hindi ko na sila nabilang
Tumakbo ako pabalik sa ex ko
"Josh, ano iyong nasa labas ng bahay mo"
"Anak hinfi josh ang panaglan ko ano ba iayang binagsasabi mo"
"Kung nagtatauo ka saakin, huwag ngayon,hay kunyare nalang hindi kita nakita basta iuwi mo ako"
"Anong iuwi dito ka nakatira, tatay mo ako, nanay mo siya, at kapatid mo sila" ngayon ko lang napansin
na may 3 bata pa ang nadagdag kanina
"Anong tatay, anong nanay, naging syota kita pero kahit kailan hindi kita magiging tatay, at stella
Mendez ang pangalan ko hindi lee"
"Hay ano bayan anka, mahal ipakita mo nga kay lee ang pruweba na magulang niya tayo"
Merkn naman biglang lumitaw na projector sa harap ko at nagpakita doon ang video ng isng pamilya
masayang nag pipicnic at kasama ako doon
Kasama aoo
Hindi maari
"Oh my, oh my, oh my," ako habang pinapaypayan ang sarili at uamaatras sakanila
"Tatay kita,nanay kita, kapatid ko kayo!"
"Oo anak"sabay nilang bigkas na tila ba sayang saya dahil sa wakas
" Oh my, oh my, oh my" feeling ko mahihimatay na ako
Kaya ba naging masmatanda na siyang tignan
"Oh my, oh my,oh my"
"Ate bakit mo tinatawag tagapag ligtas mo" sabi ng bata n pinaka maliit sakanila
"Anong tinatawag, wala akong tinatawa..."
May malaking ahas ang lumalapit saakin
Lumalapit saakin
"Aaahhhhhhhh!! Ilayo niyo daakin yan, ilayo niyo, pinapatay niya ako, aaahhhhh hindi na ako
makahinga" sigaw ko ng bigla nalang akong puluputan ng kulay silver na ahas
"Himala manang linapitan ka na ni Omay"
At doon dumilim ang paningin ko
Chapter 3
So totoo nga
Hindi ito panaginip
At totoo nga na tatay ko sa lugar na iyo ang ex ko
Ang saklap
Pag ka gising ko ay ay mas mahinahon na ako at pinaliwanag nila ng mayos kung paano ko sila naging
magulang
At may patunay sila
May mga picture, kung picture nga ba iyon dahil nagpapakita lamang iyon kapag binubuksan niya ang
kanyang palad iyong para bang projector, malay ko kung anong gadget iyong gamit niya gusto ko rin iyon,
na ipinakita saakin ang aswa raw ng ex ko i mean tatay
Sa bawat lipat ng picture makikita ang isang pamilyang nagtatawanan at masaya
Kasama dito ang babaeng kamukhang kamukha ko
Pansin ko lang favorite color nila ang brown kasi iyon ang suot ng buong pamilya nila
Nakakaingit naman sila buo ang pamilya nila kahit hirap sila
FLASHBACK
Fire works soun
Happy new year!!!
Masaya naming salubong sa bagong taon
Isang taon nanaman ang lumipas ang bilis ng panahon
"Halikana mga anak tawag saamin ng aming kasambahay para kumain
Sa isang mahabang lamesa maraming pagkain ang nakahanda,
Sana kung ano ang ikinaingay sa labas ay siya ring ingay dito sa loob
Sana kung gaano kadami ang handa ay siya ring dami ng kumakain
"Ate happy new year"
Happyr birth day bunso rin bunso
Ganto nalang taon taon, araw arw pala, kaming dalawa ng kapatid ko sa mahabang mesang ito
Ayokomg balang araw ay siya nalang mag isa ang kakain sa mesang ito
Sana balang araw mag karoon din ng silbi ang mga upuan na ito
" Ate, akala ko po pupunta si mama at papa ngayon, pati si kuya nasaan na po sila
Nginitian ko nalamang siya at ibinigay ang aking regalo
" Baka mamaya darating sila tayo nalang muna ang kumain"
Sino ba ang niloloko ko, kahit mamuti pa angata namin sa kakahintay walang darating para pagsaluhan
ang kaarawan ng kaatid ko at ang bagong taon
......
"Tok tok tok"
"Lagot" sabi nong bata
"Bilisan mo mag palit" natatarantang sabi saakin ni nanay daw
Dali dali naman akong hinila noong lalaking bata na pinaka matanda sakanila siguro
Tumakbo kami sa paranh kwarto sa bahay nila
Nagkakal kal naman siya ng kung ano sa kabinet na gawa sa kahoy
"Aray ko, ano ba wag mo namna ihagis saakin iyang damit" sabi ko ng bigla nalang niya hagisan ng kulay
brown na damit
Ano ba ang meron sa brown, ang sakit na da mata sa totoo lang
Boogshh
May bigla nalamang kumalabog
Iyong parang nasira
"Ano yon" tanong ko sakanya, babalik na sana ako doon sa pinanggalingan namin kanina pero pinigilan
ako ng batang lalaking ito
"Ano ba ate bilisan mo, Itaas mo kamay mo ate"
Kahit na naguguluhan sinunod ko nalamang siya, malay mo baka lumipad kami
Hahahah imposible
" Manang, humanda ka na, sabayan mo ako sa pag bilang, hanggang tatlo" nag tqtaka man tumango
nalang ulit ako
Isa
Kasabay ng paghawak niya sa bewang ko, ang liit niya hanggang dibdib ko lang siya
Dalawa
nagbend siya ng konti parabang nag reredy na tumalon
"Ano yon bakit parang may tumatakbo papalapit saati...."
Tatlo
"Ahhhhhhhhhhhh"
Halos mahimatay ako ng bigla nalang ako umangat ng pag kataasa taas
"Aaahhhh, anong nagyayari bakit tayo lumilipad"
Pero ang kaninang pataas na pataas na paglipad namin ay umti unting bumababa
" Aaahhhhhhhh, anong nangyayare bakit tayo bumabagsak"
Ano ba ate ang ingay mo
Tumingin ako sa bbaa malapit na kami sa lupa, malapit na kami mamatay
Pero hindi ko inaakala ang sumunod na pangyayare, lumapag siya doon sa lupa at tumalon na parang
bormal
At doon muli kaming lumipad sa langit
" Paano mo nagawa iyon"
" Si manang arang sira"
Paulit ulit lamang iyong taas baba namin
Ng bigla nalang akong may maramdaman na kumapit sa paa ko
"Makit ka sumunod" tanong nung lalaki sa batang babae na para bang normal lang ang pag kapit niya sa
binti ko
" Sabi ni nanay sumunod daw ako paraa ko na mag palit kay ate agaw pansin kasi iyong damit niya"
Manang taas mo kamay mo"
" Ayoko nga mamaya kung ano pa mangyari saakin"
"Ano ba mana n g baka masundan na nila tayo bilis na
Akala mo hindi bata iyong nagsasalita eh, nakakatakot iyong boses jiya kaya sinunod ko nalamang siya
Hindi ko alam kung ano ang nangyare
Bigla na lang kami hinagis ng lalake at habang nasa ere kami ng batang babae bigla na langbniya ako
inikutan, nakaramdam ako ng saglit na pagkalamig
Pag kasalo saamin noong lalaki napansin ko nalang ang damit ko ay nag iba kulay brown nain ito katulad
sakanila
"Bakit mo pinalitan itong damit ko!!"
" Ate ano ba ganyan talaga ang damit natin"
"Paano niyo nagagawa iyo," tanong ko sakanila
"Alin ate"
"Ito pagtalon mo ng mataas, tska ikaw paano mo napalitan damit ko"
Hanggang ngayon nag tataka parin ako kung ano ang ginagamit nila,
Bakit may ganto silang gadget at hinfi umabot sa maynila
Nasa pilipinas parin naman ako hindi ba?
Oo alam ko nang may kakaiba sa lugar na ito, iyong kamukha palang ni josh at ako talagang nakakapag
taka
"Nagpapatawa ka ba ate, pati ba naman iyon nakalimutan mo" natatawang sabi noong lalake
Patuloy parin siya patalon talon at nakasabit parin saakin irong batang babae
"Sige na nga ate, papakilala narin ako sayo baka pati pangalan namin nakalimutan mo na"
"Ako si bee siya naman si mee ang kapangyarihan ko ay ang pagiging malakas, si ading naman ay ang
pagiging mabilis"
"Teka teka teka anongkapangyarihan sinasabi niyo"
Huwag mong sabihin na hindi dahil sa teknolohiya kaya sila nakakagawa ng hindi pangkaraniwang bagay
Oh my oh my
Ano itong napasok ko
Nasa ibang mundo ba ako
Nasa mundo na ba ako ni harry potter
Oh my, is this serious, oo mahilig ako sa fairy tale but i dont believe in magic
Ayoko ng mangkukulam
"Anditonna tayo" sab noong lalaki
Binitawan na niya rin kami sawakas
Tinignan ko ang palagid
Gubat ba to?
Kasinmaraming puno at liblib
"Manang hintayin mo muna dito si bf, aalis na kami"
Gulat naman akong napatingin sa kanila
"Ano iiwan niyo ako hindi puwede, paano kung may bigla nalang lumapa saakin, paano kung mamatay
ako dito"
"Edi gamitin mo ang kapangyarihan mo"
" Aning kapangyarihan"
" Ang tumagos sa mga bagay" sabay nilang sabi at umalis na
Paano na ako ngayon, napakatahimik ng lugar na ito prang ano mang oras maybiglabg lalabas sa
masukal na damo at kakainin ako
Hanggang ngayon hindi parin ako makapapiniwala na nag eexsis ang gantong mundo
Paano na ako makaka survive dito eh wala naman akong powers katulad sa kanila
Ni wala nga akong kakilala dito at paano ko malalaman na si bf na iyongbhinihintay ko
Maya maya may nakita akong bata na nakakulay gintong bestida palakad lakad para bang namamasyal
Baka siya na si bf, tatanongin ko nalang siya
"Hi ano pangalan mo?" Tanong ko sakanya kase malay mo hindi pala siya si bf no
" I dont talk to strangers" nagulat naman ako sa biglabg pag ienglish niya may kasama pang hawi sa
damit niyang kulay gold na parang pinag mamalaki niya iyon
Wow mapapasabak pa ata ako sa englishan ah
Umupo naman ako para mapantayan siya, nakakaawa siya eh jirap na hirap tumingala
"Baby girl dont be afraid of me, im a good girl my name is stella, are you lost, where is your momy? "
Tanong ko sakanya
Anong nangyari dito, nakamulagt na kasi ang kanyang mata at bahagyang nakabukas pa ang bibig
parangangha mangha sa sinabi ko
"Hey are you okay" ako sabay wagay way ng kamay ko sa mukha niya, baka mamaya kunh ano na ang
nangyari dito ako pa ang masisi
"Ang galing paano niyo po natutunan ang ganong lengguwahe" taka ko naman siyang tinignan marunong
naman pala itong tagalog pinahirapan pa ako
" Simula bata pinag aaralan na kaya iyon, bakit"
" Ha? Paano pong simula bata pinag aaralan na iyon, tsaka isa po kayong alipin bawal sa inyo ang ganong
lengguwahe"
Anong bawal eh iyon kaya ang universal language
At saka anong alipin, hindi ako alipin
" Eh bakit okaw alam mo mag english"
"Ano pong english"
"Iyong sinabi mo kanina"
" Ah! Iyong wika ng maharlika, ang sabi po ni ina kapag po kinausap ako ng hindi ko kakilala sabihin ko
lang iyon at lalayuan nila ako"
Wika ngaharlika? Iyon ba ang tawag nila sa english, at bakit kanaman nila lalayuan kung magsasalita ka
ng ganon normal lang iyon dipa?
"Tsaka bata pang kaya ako ganto palang" siya sabay pakita ng 6 niyang dalire "kaya hindi ko pa
intindihan sabi mo saakin kanina"
Napatawa naman ako sa pa bulobulo niyang pagsalita
Siguro nga iyng salitang iyon lang ang napractice niya
"Bakit po pala kayo alam mag salita ng wikang maharlika, alipin lang po kayo" kanina pa siya alipin ng
alipin ha
" Paajo mo nalan na alipin ako?"
" Iyang damit niyo po kulay lupa, ibig sabihin alipin kayo"
Kulay lupa? Iyong brown
Ibig sabihin hindi nila favorite color itong baduy na brown kundi ito talaga ang damit nila dahil isa silang
alipin
Kung ganon ang bawat kulay ay may simbolo
"Ganon ba?"
Tango lang ang sinagot niya saakin
" Coooorrraaallll" sigaw ng isang pamilyar boses mula sa kung saan
" Hala andyan na si kuya" dali dali naman siyang nag tago sa kikod ko
Mula sa malalagong damo lumabas ang binatang kilalang kilala ko, katulad ng batng babae na tinawag
niya ng Carol kulay ginto din ang kanyang damit
" Juniper" masayang tawag ko sakanya
Na miss ko siya, ilang araw na kami hindi nagkikita pero ngayon nasa harapan ko na siya
Patakbo akong lumapit sa kanya para salubungin ng laging pagbati namin sa isat sa
Ng nasa harap na niya ako natataka niya ako tinignan
Isang malakas na batok sa ulo, kiss sa magkabilang pisngi, sabay isang mahigpit na yakap
Kahit nagtataka ako na hindi niya ginawa saakin ang ginawa ko sakanya, okay lang baka nagulat din siya
na nakita niya ako dito
Pero sayang dapat sabay kami eh
" Bestfriend namiss kita" ako habang yinayakap ko parin siya ng mahigpit, pero bakit ata bigla nalng siya
lumamig
Tinignan ko ang mukha niya nanlilisik ito na para bang anumang oras tutunawin niya na ako
Ano ba ang ginawa kong masama
"Anong. Karapatan .mong. saktan at hawakan akong alipin ka!!!" Sigaw niya saakin
Alipin! At doon nag sink in saakin na nasa ibang mundo pala ako
" Teka anong gagawin mo " ako na takot natakot ng unti unti niyang itaas ang kanyang kamay at may
kung anong na form doon na kulay at ng nag bilog na ito inamba niyang ibabato saakin
Siguro iyon na ang oras para tumakbo ako
"Aaahhhhhhhh, pasensya na hindi ko sinasadya"
" Hindi sinasadya? Papatayin kita!!" Siya habang hinahabol ako ng mga bola na gawa tubig
Pag natamaan ako non baka mamatay ako, dahil iyong mga puno na natatamaan niya ay napuputol
"Aaaahhhhhh" nag tago muna ako sa isang puno, napapagod kaya ako
"Lumabas ka na, huwag mo na akong pahorapan dahil hahanapin kita kahit saan ka man magpunta"
Ano na ang gagawin ko ito na ba ang katapusan ko, pero wala pa akong isang araw dito
Ayan na siya
Naririnig ko na ang mga yapak niya papalapit saakin
Katapusan ko na
Pinikit ko nalang ng mariin ang mata ko, baka sakaling sa gantong paraan makaalis na ako sa.mundong
ito
" Aahhh...... " Hindi ko na natuloy ang pagsigaw ko ng may bigla nalang tumapik sa bibig ko
"Ano ba lee tumahimik ka nga, bakit ka ba kasi hinahabol ng prinsipe ng sipangan" tinanggal narin niya
ang marumi niyang kamay sa bunganga ko
" Ano ba ang baho ng kamay mo, sino kaba" tanong konsakanya "
Malay mo kung sino nanamn ito at baka mamaya bigla na lang din akong habulin ng kung anong bagay
na lumalabas sa palad
Lumabas ka na para ma patay kita"
"Kailangan na nating umalis dito" sabi niya sabay hawak sa kamay ko ng mahigpit, naramdaman ko
naman ang pag agos na malamig na bagay papunta sa buong katawan ko
"Bilisan natin " saby hila saakin
Dahan dahan naman kami naglakad habang nagtatago sa likod ng mga puno pero ang problema kahit
saan kami dumaan ay makikita at makikita niya kami
Paano nayan
" Huwag kang maingay, doon tayo pupunra" siya sabay turo ang kabilang bahagu ng hubat
Madali lang naman dritsong lakad lang wala ng pasikotsikot
Pero ang problema akilangan naming dumaan mismo sa harap ng lalaking ankala ko vest friend ko
" Gusto mo bang mamatay ng maaga, tignan mo nga kung gaano kagalit ang mata, at pag nakita niya
ako siguradong togok na ako"
" Mag towala ka lang saakin" siya habang tinitignan ako at sinasabing tiwala lang
"Sige"
Dahan dahan kaming lumabas sa pinag tataguan namin at naglakad papalapit sakanya habang
magkahawak parin ang kamay
Nakatalokod siya saamin
At todo pray naman ako nasana hindi siya humarap sa puwesto namin
Pigil hininga kaming dalawa dahil ilang metro nalang ang pagitan namin
Nasa dulo siya ng pupuntahan namin
Kaya konting konti nalang makaka alis na kami wag lang talaga siya lilingon
Pero hinfi dininig ang panlangin ko dahil bigla na lang siyang humarap saamin
At sakto ang titig saakin, pero kakaiba ang tingin niya ngayon tila ba tumatagos iyon at hindi ako ang
tinitignan kundi iyong nasa likod ko
Napapikit nalang ako nh mariin
Katapusan ko na
Pero laking gulat ko ng dumaan lang siya sa misamong tabi ko
Mismong tabi ko na para bang walang tao doon gahibla nalang ng buhok at mag didikit na ang balikat
namin pero nag tuloy tuloy lang ang kanyang lakaf
Pag kadaan niya tinigna ko ang aking katabi
"Bakit hindi niya tayo na kiya" tanong ko na sana hinfi ko nalang ginawa dahil bigla na lang siayng
humarap saamin at nagpaulan ng bolang tubig sa kanyang palad
At dahil doon nabitawan niya ako
"Andiyan kalang pala at ngayon may kasama ka na ha, akala mo ba matatakasan niyo ako"
"Lee takbo" sigaw niya
Habang tumatakbo kami hinwakan niya ulit ang kamay ko at muli kong naramdaman ang malamig na
bagay na pumuta sa buong katawan ko
" Huwag na kayo magtago pa"
At sawakas nakarating din kami sa kailangan naming umtahan para makatakas
" Bilis pumasok kana ".........
(Nasa gitna ng gubat pero may parte doon na pabilog na walang kahit anong puno)
Chapter 4
Stella/ lee POV
" Aray ko po " daing ng katabi ko
Nasa tuktok kami ngayon mataas na abandonadong gusali
Mula dito sa taas kitang kita ang buong syudad nila
Pakapasok namin kanina doon sa butas dito na kami bumagsak
Una kong napansin ang mga shelves dito.na may nakapatong na ibat ibang kulay na bote at isang
mahabang upuan na nakapuwesto sa dulong bahagi ng gusali kung saan naka upo kami ngayon
Ang tahimik ng paligid
Ang aliwalas ng langit
Parang walang problema
Pero kahit anong ganda ng paligid parabg may mali
"Lee ikuha mo naman ako ng gamot ang sakit ng natamaan saakin" sabi niya saakin
Agad naman akong tumayo at nag lakad pero agad fing napahinto dahil hindi ko alam kung saan ako
kukuha
"Ahh saan nga ulit iyong gamot na sinasabi mo"
" Doon sa mga bote bilisan mo, ang bilis mo namang makalimot, hindi mo kasi ako tinulungang mag ayos
ayan tuloy hindi mo alam kung saan na nakalapag"
Nag lakad naman ako sa mga boteng nak display
Ano.ang kukunin lo.dito
Bawat mga bote ay iba ang kulay sa sobrang dami nila nakakahilong pagmasadan
Ito kayang blue, kaso may kung anong lumulutang
Baka itong green, pero may ugat namang nakababad
Aahhh baka naman itong pink bukod kasi siya angnmay pinaka maganfang itsura nakakabighani rin ito
Kinuha ko nalang ito at bumalik doon sa lalaki
" Ano ba papatayin mo ba ako"
" Ha bakit"
" Lasin kaya itong ijibigay mo saakin, iyong kulay green ang kunuin mo"
Dali dali naman akong bumalik sa lalagyana para kuninin ang kulay green na bote
" Ito na"
Kinuha naman niya ito at inisang lagok niya
Kitang kita sa mukha niya ang panididiri
Napapasabay tuloy ako sa pag ngiwi ng mukha niya
Umupo nalang ulit ako sa tabi niya, teka ng kanina ko pa siya kasama pero hindi ko malang alam ang
pangalan niya
" Ano pala ang pangalan mo" gulat naman niya akong tinig nan
" Anong klaseng halaman ba ang naapakan mo at grabe ang epekto sayo, parang lahat ng bagay
nakalimutn mo" tawa pa niya
Kung alam niya lang nawalang kahit anong halaman akong natapakan, at talagang wala akong kaalam
alam sa mumdong ito dauil hindi naman ako tagarito
" Sige ganto nalang ikukuwento ko lahat sayo na parang bumalik ka sa pahkabata at walang mu wang sa
mundo hahahhaahah"
Sabi niya habang tinatawanan ako, may nakakatawa ba doon oa naman niya
" Ang pangalan ng nanay mo ay Abelia, ang kapangyarihan niya ay mag pakita ng nakaraan, pero dapat
nakita niya"
Iyon ba angnlumalabas sa mga palad niya
" Ang tatay mo naman ay si mang basil, ang kapangyarihan niya ay ang pagiging malakas karulad ng
kapatid mo na si bee
Si Mee naman ang sumunod kay bee, ang pagiging mabilis ang kapangyarihan niya
ang bundi niyong ka patid ay si hee,anim na taobg gulang plang siya kaya hindi pa lumalabas ang
kapangbyarihan niya
At ako naman ang pinaka gwapo, pinaka makisig, at pinaka..
" Oo tama na ang pag puri sa sarili"
" Ito naman panira talag
At ako ang papel mong tapat hindi ka iiwan hanggang wagas Mapel" siya habang nakataas ang mga
kamay na parang sinasabing mabuhay
" Ayos ba " siya habang nag popogi pose
Hindi ko alam na uso pa pala ang ganyang style, para siyang tanga hahhaha
" Eh ano naman ang kapangyarihan mo
" Seryoso, hindi mo alam" tumango naman ako
" Hay, baka pati pangalan mo nakalimutan mo narin"
Hindi ko nakalimutan, sadyang ibang tao lang ang kaharap mo
" Hay ano bahan
Ikaw si Lee at ang kapangyarihan mo ay tumagos sa mga bagay habang ako ay maglaho, o dipa
kompatible tayo kaya nga bagay tayo eh
" Ha! Kadiri ka"
" Alam mo iyang pagkaayaw mo lang saakin ang hindi nag bago sayo simula ng sunduuin kita sa gubat"
" Bakit kulay brown ang suot natin"
" Anong kulay brown"
" I mean kulay lupa" tama ba iyan naman ang sabi ng batang babae sa gubat
" Ah ito" siya sabay hawak sa kanyang damit upang tignan din niya ito
" Ang kulay lupa ay para sa atin, isang alipin, itong kulay labg ata na ito ang masasabi nating atin"
malungkot niyang sabi
" Nakikiya mo iyon" siya sabay turo sa barkong kulay green na nakadaong sa paligid nito ay maraming
tao ang nag aakyat baba at kapansin pansin ang suot nilang damit na kulay green
" Ang kulay dahon naman ay ang mga nangangalakal
Iyon naman" turo niya sa kakaibang nilalang na kalahating tao at kabayo" iyon naman ang mga kawal
kulay langit sakanila"
Langit?
" Iyong kulay dagat naman ang mga tagapagbatupad, kadalasan sila ang kanag kamay ng hari"
" At iyong ginto ay para sa maharlika" ibig sabihin iyong nakasagupa namin kanina sa gubat ay isang
maharlika
" Teka ng a pala bakit ka hinahabol ng prinsipe ng hilaga" usisa niya saakin
Napakamot nalang ako sa aking ulo
" Ano kasi....., hinawakan ko lang naman siya"
"Hinwakan!" Padigaw niyang ulit saakin
" Hi.na li kan" pahina ng pahian kong sabi
" HINALIKAN" Mas malakas niyang sigaw hindi ko tuloy alam kung itutuloy ko pa ang sasabihin ko
" Sinakta...."
" Ano sinaktan mo siya, eh kaya naman pala gusto ka ng patayon ng prinsipe eh, nakita niya ba mukha
mo"
Nagkabit balikan nalang ako, malay ko bang prinsipe pala iyon
" Hindi ka naman niya siguro matatandaan " siya habang kinukumbinsi ang sarili niya
Bigla nalang ako napatingin sa langit ng may aninong bigla nalang dumaan saamin
" Ani yon " tanong ko kay Mapel
" Ah si Don don siguro" sagot nan niya
" Maple, Lee" sigaw ng isang ibon
Ibon, paano nakakapag salita ang ibon na iayan, normal lang siyang ibon kung titignan kalapate pa ata
ito eh
" Oh Don don bakit"
" Ikinasal na daw si mang Kok at may handaan daw, halika na bilis baka maubusan tayo ng pagkain"
Ito na nga siguro ang sinasabi nilang lumilipad ang balita
" Talaga, sige pasaky narin sa iyo"
Ha anong pinag sasabi niyang pasakay eh parang isang piyik ko lang sakanya talsik na iyang ibong
nagsasalita eh
Peron bigla na lamang itong naglaho sa usok na bigla nalang lumabas
( Ubo)
Pagkatingin ko saaking harapan ay may isang kabayo na may pak pak
Isa siyang shape shifter
At nagpalit siya sa anyong
Pegasus!
Himdi ako makapaniwala sa aking nakikita, sa libro ko lamang uto nababasa pero tignan mo nasa
harapan ko na ito ngayon
Kulay puti ito at may malking pakpak ang isang pakpak ay parang dalawang tao na ang laki
" Bilis sakay na "
Unang sumakay si Maple, at sumunod ako bale paramg nasa likod ako
" Lilipad na tayo, kapit kayo ng mabuti" bumubilis ang tibok ng puso ko, habang pabilis ng pabilis ang pag
pagas pas ng kanyang pak pak
Hayan na lumilipad na hindi maitago ang saya saaking mukha ng nagsimula na itong maglakbay sa
himpapawid
Mula dito sa itaas makikita mo ang luntiang kapaligiran
Ang mga bundok
Ang dagat
ang maliliit na tao at makukulay na kabahayan sa ibaba namin
At ang langit ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit kulay langit ang tawag nila sa violet dahil pagka
lampas mo sa bahagi na puro ulap ay sasalubong sayo ang masmaganda pang tanawin
Hindi ko alam na may igaganda pa ang lugar na ito
Pati ang mga ibon ay sumasabay sa mahinahong pag libad namin
" Babana tayo kapit lang" sabi ji don don
Napakapit ako ng mahigpit sa bewang ni Mapel ng biglan kaminh bumulusok pababa
At wala na kaming sinasakyan
" Aaahhhhhh" sigaw naming dalawa ni Maple, gagong don don iyon ano abg krapatan niyang ihulog kami
Mas mahig pit na ang kapit ko ngayon kay Mapel
Ng bigla nalang kami dinagit ng isanh malaking agila
At ibina baba ng dahan dahan sa lupa
" Ang sarap mong patayin Don don" sigaw ni Maple
Si don son pala iyong agila na dumagit saamin
" Hahahahahhaha, ikaw naman parangbhindi ka na nasanay saakin" biro niya pa
Tinignan ko ang paligid
Maingay
Iyan ang una kong napansin, may mahinang tugtug akong naririnig
"Halikana"
Sabay saby kami naglakad, at habang tumatagal palakas ng palakas ang tug tug
Pdami ng padami rin ang tao at ang nakikita ko, iisa lang ang kulay na nakikita ko
Kulay lupa
" Oh pila pila nalang wag mag tutulakan" sigaw ng lalake habang magbibigay ng hidi ko alam na bagay
dahil nakabalot ito sa parang dahon ng saging na rectangle ang shape
" Bilis pila na tayo para makadami tayo" hijila naman nila ako papunta doon
Katulad ng iba ay nakikipila ay hindu pala nakikipag sik sikan kami
Ah naiipit ako
"Bakit ba kasi tayo nandito""
" Syempre uihingi tayo ng pag kain, "
" Eh bakit pa natin makipag siksikan dito kung puwede naman doon sa loob, tignan mo nakaupo pa sila
Sabi ko habang nakaturo doon sa ibang bisita na nasa loob ng bakuran ngay handa, kami kasi andito sa
labas
"" Ano kaba hindi naman tayo imbitado, buti nga binibigyaan nila rayo eh
"Oh ito sainyo, wala ngbabalik ha" sabi niya aaakin habng inaabot saakin iyong pagkain
" Salamat,"
Ng makakuha na kami lahat
" Bilisan niyo pila ulit tayo" sahi ni dondon
At muli nanaman kaming nakipag sikaikan
" Parang nakita na kita ah" sabi saakin noong lalaki
" Ah ngayon palang ako makakakuha", sabi ko ako na mismo ang kumuha sa kamay niya dahil baka hindi
pa jiya ibigay saakin
Ang hirap kaya makipila tapos wala rin akong mababala
" Pila ulit tayo"
" Ha peron na kadami na tayo ah" saui ko sakanila
" Okay lang yan, mas marami mas maganda
Kaya iyon nakapila nanamna kami
" Abat ikaylw nanaman pabalik balik kayong tatlo ha"
Sigaw niya saamin, maka react naman iyo hindi lang naman kami ang umulit, bago kami umalis sa pila
kumuha ulit kami sa gilid niya ng pagkain sabay karipas ng takvo
" Hahaaaha iyonfbmatanda na iyon ngayon lang niya napansin na umuulit tayo"
" Hahahah, nakikitawa narin ako sakanila, ngayon lang ako nakaranas ng ganto
Nakakapagod pala
" Sige mauna na ako ha bukas ulit" paalam niya ar lumipad na siya papalayo saakin
" Halikana"
Hayy, nakakapagod ang araw nato, ngayon ko lang napansin ang kulay orange na kalangitan
" Saan natayo pupunta" tanong ko dahil naglalakad lang kami
" Syempre uuwi na"
" Oh, dito kana, at ako naman uuwi na sa bahay"
Naglakad naman na siya palayo saakin habanginiwan niya sa isang maliit na bahay
Dito na ba ako yitira
Siguro
Pumasok nalang ako sa pintuan ng dahan dahan
" Tao po"
" Nanay nandito na si manang" ito na siguro si hee
Lumuhod ako para makagapantay kami, ang kyut naman ng batang oto ang tambok ng pisngi parang
siopa lang
" bakit ate ? " Tanong niya peor nginitiian ko lang siya sabay pisil ng pisngi niya
" Ang kyut kyut mo namang bata ka, pwede ba kitang gawing key chain" tanong ko sakanya habang
pinanggigolan ang siopaw niyang pisngi
" Aray ko ate, mashaket huhuhuh" binitawan ko na ang pisngi niyang mamula jula, napatawa pa ako ng
big yan niya ako ng masamang tingin pero kung inaakala niyang atatakot ako lalo akong nang gigigil
Tinignan ko ang dala ko baka puwede ko na ito na pasalubong ko sakajila
Unti unti ko itong itinaas, at kasabay non ang pag angat ng ngiti hee
" Manang, andami mo nakuha ngayon ah, bilis ate punta na tayong kusina " siya sabay hila saakin
" Manang ikaw na ang mag ayos dito tatawagin ko lang sila nanay"
Pinag masdan ko ang paligid, wal namang espesyal dito, lahat ng nakikita ko ay gawa sa kahoy
Habang iniikot ko ang paningin ko sa kanilang kusina napako ang paningin ko sa mesa nila
" Ang liit naman nito" linagay ko nalang dito ang tatlong balot na nakuha ko kanina
" Manang ang tagal mo namang mag handa ng pagkain, ako nangalang" sabi ni mee
Dumating na pala, umupo sila isa isa hanggamg sa ako nalang ang mag isang nakatayo
" Manang bilisan mo gunyom na ako"
Umupo nama ako agad sa nag iisang silya na bakante
Kainan na,
Masaya kaming kumain
Ngayon lang ako naka ranas na maingay na mesa
Ang saya pala ng gantong pakiramdam
..........
" Manang ano ba bumangon kana diyan may trabaho ba tayo"
Ang ingay nakakaasar
" 5 minutes pa, gusto ko pangatulog eh"
" Ajo ba manang iyang binagsasahi mo"
Wala pala ako sa mundo ko kaya kahit anong gusto kong humilata at makapiling muna itong kama ay
wala akng choice
" Oo na babngon na"
" Bee nasaan ba iyong banyo diti"
" Manang ano ba, hirap na nga tayo sa pagkain tubig pa kaya na panligo,agpalit ka nalang ng damit,
bilisan mo "
Ano ibig sabihin walang ligo ligo o kahit manlang munuog
Ano banaman yan
...........
" Malayo ba pa" hindi ko alam kung pang ilang beses ko nang ulit sa tanobg na iyan
" Malapit na" at hindi ko rin alam kung pang ilang beaes niya nang sinabi iyan
Gaano ba kalayo iyang malapit na, gutom na gutom na ako, ni hindi man lang kami kumain ng kahit konti
bago kami umalis
Kanina pa kami lakad bg lakad sa bayan na ito
Mainit maalinsangan ngayon ang panahon kaya dagsag pahirap pa iyon
" O andito na " hay sawakas
" Ang tagal niyo namang nakarating" sabi ng hindi katandaang babae
" Pasenya na po kayo, asan na po iyong gagawin namin"
" Ito labhan niyo lahat yan, pag natapos kayo may 10 barya kayo
" Ano 10 barya para sa isang balde na labahan, hindi ba kami lugi diyan"
Siniko naman ako ni bee
" Ayaw niyo ba o gusto"
" Hindi amin na poniyan"
" Ate naman okay na iypn, sampung barya katumbas na ng isang mansanas
" Ang babanaman ng bayad saatin
" Ganyan talaga ang buhay manang"
......
" Bakit ba tayo dito sa ilog nag lalaba " tanong ko sakanya
" Manang ito lang naman ang labahan sa buong lugar natin
Ah pansin ko nga dahil andami ngang naglalaba dito at lahat sila, kami ay nakakulay lupa
" Manang bilisan nating mag laba
.....
" Ito na bayad ko sainyo
Hay masaya ko naman iyong tinang gap , ganto pala ang feeling kapag pinag hirapan mo anv isang bagay
" Teka kulang po ito ng limang barya" sahi ko
" Ano ngayon "
" Bee pigilan mo ako piyilan mo ako sasapakn ko itong babaeng ito"
" Sige lang manag sapakin no lang siya,"
At dahil hindi ako pinigilan ni bee ayon nasapak ko hga ang babae
" Aray ko" sigaw jiya
" Magbabayad kayo, tulong mga kawal ninakawan ako ng aliping ito tulong"
" Huwag mong sabihing takbuhan nanamang ito
Pumunta nga ang mga kawala saamin at iyon uinabol kani
" Teka siya iyong babae hindi ba" rinig kong sabi bg usang tsiskosa
" Habulin siya may malakibg pabiya ang makakuha sakanya"
" Anong nagyayari bakit badami ng padami ang humahabol saatin
Basok kami sa isang eskinita, at doon sandaling nag pahinga,
" Manang alam ko na kung bakit ka hinahabol ng mamayanan" siya sabay pakita ng isang papel na may
nakaguhit na mukha ko at sa babanito ay may nakalagay na isang daan na pabuya ang makakahanap
saakin
" Andyan na sula manang takbo na yayo
Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko papunta sa pader
Pader, teka bubungo kami diyan
" Manang bilisan mo gamitin mo na kapangyarihan mo para makarating tayo sa kabilang pader
Teka wala akong kapang yarihan
" Teka, sandali
Palapit na kami ng palapit sa pader at tuluyan na nga kaming bumungo
" Aray ko ate bakit hindi ko ginamit kapangyarihan mo
" Andon sila
Patay na cornwr na kami tinignan ko sa taas
" Bee bilis tumalon ka sa kabilang pader
" Ano ba ate hindi ko kayang talunin ang ganyang kataas
Ayan na sila
" Tumalon ka doon " sabay turo ko sa pader sa kananan " tapos lumipat ka sa kabila, " turo ko sa kaliwa
Sige at iyon ginawa niya, nakalipat kami sa kabilang bahagi ng pader na ito
" Gawin mo ulit iyong ginawa mong patalon talon" sabi ko sakanya dahil alam kong hindi parin kaki
titigilan ng mga humahabol saamin
" Pero saan tayo pupunta" tanong niya saakin
" Doon sa abadunading gusali" mabilis naman siyang sumunod
Andito ulit kamo sa taas ng abandonoadong gusali kasama si Mapel
" Ano na anb gagawin ko"
" Pakamatay ka na, tutal doon ka din namn babagsak hahahahah" yawa niaple
Binatukan ko naman siya ngalakas
"Badtrip ka hindiagandang biro iyon"
" Eh kung puntahan nayin si apong "
" Magandang idea pupunta tayo kay apong para tanungin kung ano ang dapat gawin sa sitwasyong ito
Apong, tao po
Katok namin sa bahay na luma prang walang nakatira dito ah
" Ano yon" lumabas naman ang isang magandang dalaga mula sa bahay
" Apong puwede po bang"
" Alam ko na ang ipinunta niyo dito sige tuloy ka na
Naglakad namna kami papunta doon sa pinto pero hinarang niya ito
" Ang sabi ko sya lang ang tutuloy" sabay turo saakin" kayo maiwan dito
" Apong naman eh" tinignan lang sila ng masama kaya wala silang angawa kung hindi ang mag hintay
nalang sa labas
Tinignan ko ang paligid, hindi mo aakalaning ganto ang madadatnan mo sa loob dauil mukha naman
itong luma sa labas
Malwak ang loob nito, parang lahat ng gamit ay bago
" Ay luma" sinong hindi magugulat kung may bigla nalabg bubungad sa mukha mo ang isang pangit na
matanda
Mukha pa itong bruha dahil sa buhag hag nitong buhok, pati narin ang nagiisang ngipin na nakalabas sa
kanyang bubig
Pero kahit ganon at itsura niya mapapansin mo parin ang kanyang maayos na tindig
Pero kulubot ang balat
" Sino ka nasaan na iyong magandang babae"
" Ako ang magandang babae na hinahanap mo"
Naglakad naman siya papumta sa isang maliit na meaa na may nakapatong na iaang bungo
Oh my, bungo ba yan ng tao
" Bilisan mo at mupo ka dito saaking harapan"
" Akin na ang kamay mo" inangat ko naman ito, hinawakan niya sa taas ng bungo
" Ah may ginawa kang katangahan kaya ngayon marami ang humahabol sayo at malaki ang pabuya, eh
kung ibenta nalanh kaya kita may mapapala pa ako"
Agad naman nanlaki ang mata ko sa sinabi niya" huwag naman po lahat po gagawin ko tulungan niyo
lang po ako"
" Sige madali lang naman akong kausap, gusto kong ibigay mo saakin ang buhok mo"
" Ano, hindi puwede" hindi puwede ang tagal kong inlagaan itong buhok ko tapos ibibigay ko lang sa
bruhang to
" Sige, sasabihinko nalang sa mga kawal nanaririto amg hinahanap noya" siya saby akmang lalabas mg
kanyang bahay
Hindi pwede, hindi pwede na dito na ang katapusan ko. Buhok lang naman ito tutubo rin ito
" Oo na, payag na ako kunin mo na buhok ko"
" Magaling, eto ang pamutol ikaw na misoo abg gumupoy ng buhok mo
Binigyan naman niya ako ng isang matulis na kutsilyo, hoo kaya ko to
Humarap ako sa salamin at pikit matang pinutol ang aking buhok
"Ito na, ngayon sabihin mo ang dapat kong gawin para hindi na nila ako habulin"
" Hhhmmmm, hindi ka naman na namumukaan pag hindi ka tititigan ng mabuti, ah alam ko na" umalis
namn siya sa harapan ko at kumuha ng isang bote na may kulay asul naa laman
" Ito inumin mo" ininum ko naman
Pero unti unti akonh nakaramdam ng sakit lalo na saaking dibdib
" Ano iyong pinainom mo saakin"
" Gagawin kalang niyang lalaki"
At doon nawalan na akong ulirat
Chapter 5
Stella/ Lee POV
Ang sakit ng ulo ko
" Gising na siya, manang okay ka lang ba"
Ang sakit din ng buonh katawan ko, dahan dahan ako bumanhon mula sa pagkakahiga
" Anong nangyate" ang huling naaalala ko ay ang pag inom ko ng kulay asul na ibinigay saakin ng
matandang iyon
" Ano kasi" si mapel habang kamot kamot ang kanyang batok na para bang hindi alam ang sasabihin
Tumayo ako at pag katayo ko nakita ko ang isang guwapong lalaki sa aking harapan, nakatitig din siya
saakin
" Sino to" ako sabay turo doon sa lalki pero laking gulat ko na pareho kami ng inasta
Teka, akma ko sa na itong hahawakan ng may tumamang salamin saakin
" Aaahhhhh"
Anong magyare saakin, ang boobs ko nawala, maliliit na nga lang sila tinanggalan pa
Agad ko namang hinawakan ang aking baba at laking pasasalamat ko ng wala akong maramdaman na
kakaiba dito
Sadyang ang dibdib ko lang ang nagbago saakin
" Lee mas gwapo ka na ngayon saakin, ikaw na anh titignan ng mganbabae pav dadaan tayo sa bayan"
" Kalma ka lang Lee 2 linggo lang naman daw iyan tatagal"
" Kalam, sino ang kakalma sa ganitong siywasyon"
" Ano ka ba Lee isipin mo naalang na wala ng hahabol sayo, babae nalang hahahahahah"
..............
"Ang gwapo naman niyan"
" Ano kaya pangalan niya"
" Sana mapansin niya tayo, hi ihihihi
Kanina pa ako rindinh rindi dito hindi na marapos ang bulungan nila buti sana kung normal lang pero
hindi
Titingin sila saakin tapos makikipag bulungan sa katabi sino ang hindi maalibadbaran
Buti sana kung sila ajg gagawa ng pabahan para saakin matituwa pa ako
" Ah magandang umaga sainyo ako pala si Olea, anak ng isang mayamang mangangalakal, gusto mo
bang magtrabaho saamin"
Istorbo saamin ng isang babar na may damit na kulay dahon
" Kita mo na pati anak ng mayaman naaakit mo hahahah"
" Tumigil kana"
" Aahhh eh salamat nalang, may tinatapos pa kasi akong labahan" pagtangi ko sakanya
" Isang daang barya isang araw sapat na bayon"
" Ah ako, ako nalang, kahit ano pang trabaho yan"
" Pasenya na hindi ikaw angbkausap ko" tabla niya dito
Malaki nha ang isang daan mna barya, kea dito sa pag lalaba maghapon na 20pababalang ang kinikita
namin
" Sige anubaya....." Hindi ko nanatapos ang sasabihin ko ng may tumawag sa pangalan ko
Sinamaan naman namin si son don na masayang lumalapit saamin
" May mahandang balita ako sainyo" hindi manlang niya pinansin ang masamang titig namn
" Alam mo istorbo ka kitang nagiusap kami dito eh" sabi ko sakanya
" Anuba matutuwa ka sa balita"
" Ano bang balita yan ha"
" Sinali mo kayo sa paligsahan para makapasok tayo sa Asterin"
" Ani ayaw ko" ni hindi ko nga alam kung anong klasenv paligsahan iyong sinasabi niya
" Hindi ka na pwede umayaw, ikaw naman parang hindi na bago yo sayo, yaon taon kaya tayo sumasali,
pangarap ko talaga ang makapasok sa magandang eskuwelahang iyon" pwes ako hinfi
(Continue)
Sa ikaapat na araw na ang paligsahan kaya dapat tayong mag ensayo
.........
" Halikana lee kailangan maaliwalas tayo bago sumabak sa pagsubok"
Si mapel habang hila hila ako sa kung saan, ng lalata ako dahil sa pinag gagawa nilang kalokohan
" Lee bilis baka nanduon na si dondon, ayaw mo ba malogo"
Ligo, tama ba ang rinig ko makakaligo na ako ng matino, hindi na ba wisik wisik ang gagawin ko, may
shower na ba may bathtub, sana swimming pool
Dahil sa narinig ko parang nagkaroon ako ng lakas
Makakaligo na ba ako ng maayos
.....
Pagkarating namin sa liguan na sinasabi niya hindi ko alam na may ganto palang lugar dito
May talon sa gitna ng gubat, maliit lamang ito at napapaligiran ng mga puno kaya napaka preko, meron
ding mga lumilipad, hindi ko alam kung alitaptap ba iyon dahil imiilaw ilaw pa ito kahit maliwanag
May ganto naman palang lugar bakit kailangan pa naming mag tyaga sa kakarampot na tubig
" Bilis lee maghubad kana bago tayo mahuli ng tagabantay"
" Ha bakit naman tayo mahuhuli"
" Kasi nga bawal tayo dito, mga tagapagpatupad at ang mga kawal lang ang maaring maligo dito,
nakalimutan mo na ba" sabi niya habang naghuhubad ng damit
Teka bakit siya naghuhubad
" Hoy mapel ano yanng ginagawa" sigaw ko sakanya
" Naghuhubad" paramg normal na sabi nya
" Bakanakakalikutan mo na babae parin ako"
" Ay oo nga pala, sige itong pantaas ko nalang ang tatanggalin ko" siya sabay lusong sa tubig
Siguro ganto nalang ako maliligo, kahit ba na sabihin mo na wala na ang dibdib ko na katamtaman ang
laki hindi parin ako sanay na maghubad na may kasama no
" Asan si dondon" tanong ko habang lumulusong sa tubig,
Ang akala kong malamig na tubig ay maligam gam pala nakaka antok sa pakiramdam, parang lahat ng
pagod ko nawawala
Pumesto naman ako sa isang gilid, may bato doon kaya pwede akong umupo habang nakababad ang
aking katawan
" Pasunod na siguro yo......." Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng marinig namin ang sigaw ni
dondon na para bang naghahanda sa pagtaon, napatingin naman ako dito na sana hindi ko nalang
ginawa
Isang kahindik hindik na yanawin ang bumungad saakin dahil na kita ko lamang si dondon natumatakbo
na walang saplot kahit isa
" Aaahhhhhh" pag sabay ko sa sigaw niya, wala ng silbi ang pagtakip ko saaking mata dahil nakita ko na
ang dapat hindi ko makita
Splashhhh
Hanggang ngayon nakapikit parin ako isang bangungot ang pangyayaring iyon at ayaw ko ng maulit pa
" Dondon pakit wala kang saplot kahit ano, hindi ka na nahiya saamin, ito yakpan mo naman oyang
bayag mo" sabi ni Mapel hay huti nalang
" Para namang hinfi tayo parepareho " sabi noya
Lumayo naman siya papalayo saakin at nakita ko nanaman ang pwet niyang maitim
Tumahimik naman kami ninanam nam ang maligamgam na tubig
" Nasaan na kaya si lee" tanong ni dindon, nagkatinginan naman kami ni Mapel
" Sayang din yon ang laking pabuya kung makikita natin siya diba Mapel"
" Oo nga sayang, hindi ko alam kung saan nagtago iyong kumag na iyon" pagsasakay niya naman dito
Muli kami ay natahimik
" Ano iyang mga lumilipaf" tanong ko sa kanila
Lumapit naman ang isa saakin, hindi pala simpleng insekto ang mga ito, dahil mukhang tao din sila
maliliit na tao
" Mga Nayadas ang mga iyan sila ang bantay ng lahat ng anyong tubig, at sila rin ang nagtatanggal ng
pagod sa katawan natin ngayon"
" Talaga" manghang sabi ko
" Pero unti unti na silang nauubos" napatingin naman ako kay dondon dahil sa sinabi niya
" Bakit naman"
" Dahil paboritong pagkain iyan ng hari" gulat naman akong napatingin sa kanila
" Sige lee dito ka muna at mag papalit muna kami ni dondon
" Teka ayaw ko pang umalis" pero walng nagawa si dondon ng hilain siya nito
Naiwan namn akong magisa dito, pero natigilan ako ng lumapit saakin ang isang nayadas, pero nasundan
pa ito ng isa, at ng isa pa hanggang sa hindi ko nasila mabilang na pumapalibot saakin
" Hahahahaa teka nakikiliti ako" nagulat ata sila sa biglaang pagsalita ko kaya nagsipag alisan sila
Umahon naman na ako at hinayaan nalang ang aking paa ang nakalubog
Pero hindi pa man ako nagtatagal parang may nararamdaman akong nakamasid saakin at lalo akong
natakot ng may narinig akong sigaw kaya dalidali nalang ako umahon para sunadan sila mapel
.............
" Hamda na ba kayo mga kababayan, ngayon na ang pinaka hinihintay niyong patimpalak"
wala ng akong nagawa kinabukasan ay eto fibala kami ni fondon sa paggaganapan ng patimpalak na iyon
Maraminh tao at puro kami mga alipin
"Ang unang pag subok, kakailanganin niyo lang na kunin ang pitong susi sa bawat grupo
At syempre para may trill himdi kayo maaaring guamit ng kahit anong kapangyariham kunfi matatanggal
kayo sa paligsahan na ito
Ang una niyong gagawin ay pumili ng isang kasama na maiiwan dito sa baba"
" Ako ako ang maiiwan dito sa bab" agad na prisinta ni dondon
" Panglawa, pumili kung sino ang hahawak ng tali "
" ako na ang hahawak ng tali, siguro ay may higilain ako na mabigat kaya nararapat lang ako diyan" sabi
ni Mapel
At pangatlo, ang natira ang siyang kukuha ng mga susi doon"
Napalunok nalang ako habang tinitignan ang tinuro niya
Halos dalawang palapag ang taas ng sinasabi niyang pagkukuhanan namin ng susi
" Ang maiiwan dito sa ibaba ay ikukulobg sa kahong iyon, at makakalabas lamang siya kapag nakuha niyo
ang tamang susi"
Ipinunta naman sila sa mga kahon at kinandado ito
"Ang hahawak ng tali ang siyang tutilong sa pag balanse para makuha ang susi"
Dinala nama kami ng isang ibon sa bawat pwesto namin
Malayo ang agwat namin ni Maple hawak niya ang dulong bahagi ng tali habang binbigay saakin ang isa
pang dulo
"Ang pangatlo nama ang aabot sa nga susing nakasabit, ang bawatbsusi ay palayo ng palyo sainyo"
Ang inaapakan namin ay sakto lang para sa paa namin walang ibang mahahawakan kaya ramdam
naramdam ang lakas ng hangin dito sa taas
Sa pag subok na iro ay masuaubok ang inyong tiwala sa bawat isa
"Kabag narinig niyo na ang tunog ng trumpeta ibig sabihin ay umpisa na ng laro, at umpisa narin ng pag
kalunod ng kakampi niyo sa ibaba, tandaan kapag wala ang isa hindi kayo maaaring tumuloy sa susunod
na pagsubok
" Ano !!" Aish so nakasalalay pa saakin ang buhay ni don don
Bomb
" Mapel handana
Hindi mahorap abutin ang unang susi dahil malapit lang ito
Pero ng nasa pang lima na nasa dulo na ako ng aking apakan at alam kong ganundin si Mapel
" Mapel konyi nalang kaya natin to*
Malapit na maabot na namin ang pang anim
" Lee hindi ko na kaya mabibitawan kita"
Hindi pwed may isa paanong gagawin ko
Its now o never, ubud lakas kong tinalon ang huling susi at alam kong medyo masakit ang babagsakan
kong tubig
Pero kailangan naming sagipin si din don
Malamig na tibig ang gumising aaakin agad naman akongnlumangoy kung saan si dodndon
Masa pinaka baba na pala ito ang dami pang susu ang aking pagpipiliian
Nsuubusan na sko ng hinunga
Buti nalanh dumaying si mapel para ipag patuloy ang pag tanhgal ng kandafo
Kaya umahon na ako dahil nauubusan na ako ng hamgin
Naghintay ako g ilang minuti umahon din sila dondon, nagtagumpay kami
Masaya kaming lumangoy pabalik sa pangpang
Nagawa natin
"Magaling mula sa 36 na grupo na kalahok ngayon ay 33 nalang"
" Ang mga natirang grupo ay maaari ng tumapak sa hilog para sa susunod na pagsubok"
.......
" Para sa ikalawang pagsubok
Pirana
May pagpipiliang hayop
Dadaan munang gubat
Bad words
Nahuli sila natira pirana
Tatawagin bad words
........
" Para sa ikatlong pagsubok
Kakailanganin niyong makalabas sa maze naito
Bibigyan lamang kayo ng 1 araw na palugit para makalabas kayo"
Pinakita naman sa itaas ang map ng maze
Masyado itong malawak at kung hinfi mo kabisado ang daan talagang maliligaw ka
Eh kung sa pagitan nalang niya kami dumaan
" Boom" tujog ng trumpeta sign na nagumpis na ang pagsubok
Isa issa namang pumasko ang mga kalahok
" Bilisan niyo, malayo layo pa ang lalakarin natin"
.............
Matira matibay
Chapter 6
" Mabuhay kayo, mula isang daan ngayon ay labing lima nalamang kayo at para sa huling pagsubok para
sa swerteng alipin na makakapag tapos nito ay siyang makakapasok sa prestihiyosong paaralan"
Ha ano ang swerte sa tyambahang pagkapanalo, ano ang swete sa pagpapakamatay
" Maaari na kayong pumasik sa kwartong iyan"
Pagkapasok ko pa lamang namin sa kwarto ang una kong napansin ay ang kulay puting kwarto
Mula pader, kisame at lapag kulay puti
" Ano naman ang gagawin natin dito, asan ang pagsubok" sabi ng isang hindi katangkaranng bbae
Oo nga naman ano ang gagawin nmin dito eh ni isang gamit wala kang makita
Umiikot ikot lang ako ng may bigla akong maapakan dahilan para lumubog ito
" Sino may gawanon" tanong ng maitim na lalaki
Nagtinginan naman silang lahat saakin,
Tinignan ko ang aking inaapakan, maliit lamang ito na pabilog na tsambahan ko lang ito dahil nasa dulo
na iyo ng aking paa
ito siguro ang naging dahilan para umanhat ng kaunti ang maliit na pader sa dulong bagi ng kwartong
ito maliit lang ang siwang na ito at hindi kakasya ang tao, kaya kailangan maraming aapak sa ganto
" Ah! Alam ko na kung paano tayo makakalabas dito, kailangan niyo makahanap ng katulad doon sa
inaapakan ng lalaking iyan para tuluyan ng umagat ito, at makalabas tayo,, ang galing ko talaga"
Sabi naman isang payatot na nakasalamin, ano naman kinagaling niya, ang yabang
..................
Pag kalabas na pagkalabas namin ay isang masigabong palak pakan ang sumalubong saamin
" Mabuhay, Mabuhay" paulit ulit nilang sinasabi hindi ko alam kung matutuwa ba ako at nakaligtas ako
sakamatayan o lalong matatakot dahil sa aking papasukan
Hindi ko naman ito ginusto eh
" Ang mga bagong estudyante
Ang kaninang 15 ngayon ay walo nalang kami,
Hanggang ngayon hawak kc o parin ang kamay ng batang babae na ito
" Halina kayo mga bagong magaaral ng Asterin pinag handa namin kayo ng sang garbong pagsasalo
Pinapunta namn niya kami sa isang bilog kinumpas niya ang kanyang kamay at bigla nalang kami
napunta sa dalampasigan
Mula dito sa puwesto namin ay makikita ang malpit ng paglubog ng araw,
Ito na ata ang sinasabi nilang handa nayi hahahah ang daming alak
"Oh kuha na tayo ng tiiisang baso" pag tigin ko, baso ba to eh halos kasing laki na ito ng braso ko
Ang pagkakahawig niya lang sa baso ay ang hugis nito
" Para saating tagumpay
Parasa tagpay" saby sabay naming tinaas ang baso sabacheers
" Mabuhay"
Mabuhay
Nakaupo lang kami sa buhangin habang inuubos itong inumin namin at pinapanood ang paglubog ng
araw
"Meron ba sainyo nakakapag basa ng wika ng maharlika" tanong ng lalaking nakasalamin
Diba magaling siya dapat alam niya iyan
" Ako marunong ako " pag prisinta ko
" Sige nga basan mo to" sabi niya sabay pakita saakin ng kanyangbaso
" Im sorry" bigkas ko, anong ibig sabiuin nito bakit siya nag sosory
Hindi kaya
Agad agad kong tinignan ang baso ng bawat isa saamin pero tatlo na ang nakikita puro im sorry ang
nakalagay
Lunuhod ako kapantay ng bata at doon na tuluyang tumulo ang luha ko
Bakit ganto ka walang pake ang mga matataas, hinahayaan nilang magpatayan at patayin ang bawat isa
saamin
" Manong okay lang tanggap ko na"
Agad agad kong tinapon ang laman ng iniinom ko
" Congratulation, hindi hindi, anong klaseng laro iyo"
Hinawakan ako sa balikat ng babae at ibingay din ang basing ininuman niya kanina
" Congratulation" mahinang basa ko
" Manong inaantok na aako"
" Teka sandali huwag kang pipikit"
" Kuya gusto ko nang magpahinga, mag kita nalang ulit tayo, hanggang sa muli' at tuluyan na niyang
sinarafo ang kanyang mata
Bakit, bakit ganto itong paligsahang ito
Bakit kailangan maging ganto kahirap ang pagpasok sa eskuwelahang ito
......
" At katulad ng pangako aainyo, isa na kayong ganao na estudyante ng Asterin"
Sabi ng isang lalaki, pagkatapos ng ginawa nilang pagpatay sa kasamahan namin kanina dinala nila
kaming dalawa dito sa labas ng sinasabi niyang Asterin
" Kalina kayo at ililibot ko kayo sa bago niyong paaralan, "
Kadabay ng pagsabi niya non ay ang pag bukas ng malaking gate saaming haraapn, ang pagsalubong ng
magandang mga gusali
" Ito ang Asterin"
Nakakamangha
Habang naglalakad kami ay mapapansin agad ang mga maliliit na bagay na paikot ikot sa mga halaman
na para bang binabantayan ito
Sa dulo naman ng aming dadaanan ay makikita ang istatwa ng isang babae na nakaupo at nakatingin sa
kawalan
" Ano yon " turo ko sa isang bahagi, sa sobrang laki nito hindi ko makitaa ang dulo ng bahai ng huildng
parang dalawang beses na laki ng moa iuon
" Iyon naman ang magiging silid aralan niyo" turo niya sa pinala mataas na bulding
" Iyon naman namam ang magiging dorm niyo"
.....
Sila ba ang bagong mga estudyante"
Syete bakit nandito ito
Ang nagsalita lang naman ay ang prinsipeng humabol saamin ng bolang tubig at gusto akong patayin
Sinakripisyo ko na ng a ang buhok ko para hindi niya ako mahanap
Pero eto na siya ngayon sa harap ko, patay na ako nito
Tinitigan naman niya ako para bang sinusuri ang buong pagkatao ko
Syete nakilala niya ba agad ako?
Chapter 7
Hamggang ngayon nakatitig parin siya sa aakin para bang inaalala kung saan kami nag kita
Ito na ba katapusan ko
" Nagkita na ba tayo?" Tanong niya saakin
" Ah hindi pa, hindi pa tayo nag kita ngayon mo lang ako nakita wala akong ginawang masama sayo"
tanggi ko
"Parang nakita na kita, sigurado ka ba?"
" Oo siguradong sigurado ako" ako habang nakayuko para mataho ko ang aking mukha sakanya
" Bakit po kayo napadaan mahalbna prinsipe"
" Kinuha ko lang iyong gamit ko, sige tumuloy na kayo sa gingawa niyo" nakahinga naman ako ng
maluwag ng tuluyan na siuang umalis
" Halina kayo at pumunta sa bago niyong tirahan" sabi niya
Tumigil naman kami sa isang mataas na gusali" dito ka" sabi niya sabay turo sa babaeng kasama ko
" At ikaw naman doon," turo niya sa kabilang bahagi, katulaf ng nasa harapan namin
" Pumasok lang kayo sa tarangkahan may makikita kayong bantay doon, aabihin niyo lamang ang
pangalan niyo at bibigyan niya na kayo ng kwarto"
Sinunod naman namin siya at dahil nga medyo malayo pa ang llkarin ko nauna na ako
Habang maglalakad hindi ko maiwasang hindi tumingin sa paa ko
Nakakamangha lang kasi na sa bawat bag tapak ng paa ko naggloglow ang mga damo pati narin ang lupa
Hindi naman ito masakit sa mata dahil mahina lang naman ito
"* Booggghhss"
May nabangga pala ako tutulingan ko na sana iyong babae dahil natumba ito ng mag kabunguan kami
" Huwag mo akong hawakan alipin" isa pala siyamg tagapatupad
Tumayo naman siya ng may kasamang poise, pansin ko lang ang dami niyang abubot sa katawan
May mga bulaklak na ipit sa kanyang buhok, ang dami paniyang kwintas, pati porselas
" Alam mo ba ang parusa sa pag banga mo sa isang dyosa" sinong dyosa siya ha hindi halata
" Pasensya ka na " paumanhin ko
" Himdi sapat ang salita mo dapat sayo pinapahirapan" siya habang tinataas ang kamay niyang may
lumalabas na kuryente
Heto nanaman tayo
Pero buti nalang may sumuway sakanya
" Dahlia, ano yang ginagawa mo" sigaw sakanya ng matanda
" Siya po ang nauna" anong ako wala nga akong gianagawa
" Bata mauna kana doon sa pupumtahan mo"
Umalis nalang ako.nakita ko pang inirapan ako nong babae akala mo naman maganda
"Ano ang kailangan mo," bungad kaagad saakin nong nakaupo sa desk
Ang sabi niya saakin sabihinko lang ang pangalan ko
" Lee ....." Teka meron ba akong apelyido wala nan silang binabanggit
" Ah iyong nanalo, sige ito na ang susi ng kwarto mo sa 3 palapag iyan"
Sabiniya saakin inabot ko naman iyong kulay puting susi, sa ulo nito may nakalagay 249
Ito siguro ang kwarto ko, maglalakad na sana ako pwro hindi ko alam kung saan ang hagdan papunta sa
taas
" Saan po dito papuntang ikatlong palapag'
" Doon sa kanan" turo naman niya sa kaliwa, iyong yotoo saan ba talaga
Sinunod ko nalang kung saan siya nagturo
Pero pagpunta ko daan wala akong nakitang hagdan
May carpet lang sa isang bahagi.tapos ang paikot nito ay may umiilaw na kulay blue papunta sa taas
Anong gagawin ko dito, may bigla namang dumaan sa gilid ko na lalaki dirediretso lang ito tapos
tumapat siya doon sa kulay blue at bigla naman siyang itinaas nito
Wow
Katulad niya pumunta din ako sa ibang ganin ang lamig sa loob nito
" Saan"
" 3 palapag
Dahan dahan lamang ang pag taas nito
Maya maya lang tumigil na ito, dito na siguro iyon
Lumabas na ako dito, nakakamangha may mahabang hallway at ang bawat5 metro ay susundan
nanaman ng isa magkabilaan ang pinto
Ito na siguro iyo
Pagbukas ko ng pinto halos matumba ako ng may bigla nalang tumalon saakin para yakapin ako
" Aray aray ko, sino kaba " ako habang pilit na inaalis sa agkakayakap itong lalaki na ito
" Lee, hahahahha ang gwapo mo parin" siya habang pinipisil namn ang pisngi ko sino bato at paani niya
nalaman pangalan ko
"Ay oo nga hindi pa ako nagpapakilala, ako si Rye at magaling ko ay ang paghawak sa espada"
Pumasik nalang kami maaliwalas namn dito sa loob at pang dalawahan talaga ito dahil sa dalaawang
kama
Nnglalagkit na ako gusto ko ng maligo kaso wala akong pamalit
" Ito ito, ito ang damit natin, pag nandito yayo sa eskuwelahan" siya sabay abot saakin ng damit
" Nagugutom ka naba" buri nalang sinabi niya paramg mgayon ko lang naramdaman ang matinding
pagod at pagkaguto
" Oo san ba ang kainan dito"
" Doon lang school pa, "
" Ganon sige mauna ka na, maliligo muna ako"
Ako sabasy punta banyo, ngayon lang ako ulit makakaligo ng mayino
Hay ng patapos na ako aaka ko lang naalala hindi ko alam pumunta doon sa sinasabi niya
Dalidali nama ako lumabas sa banyo at nakahinga ngaluwag ng makitang nandyan pa siya
" Buti hindi ka pa umalis"
" Naisip ko lang na baka hindi mo alam kung paano pumunto"
Naglakad na kami palabas
Kwento lang siya ng kwento
"Alam mo bang kakapasok ko lang rin katulad mo, pero nasa kalagitnaan na tayo ng pasukan, marami ng
naturo na hindi mo naabutan"
Habang naglalakad kami nakarinig ako ng away
Pagtingin namin may binibully silang babae uso rin pala ang ganyan dito
" Lee tulungan mo siya bilis" si rye habang tinutulak tulak pa ako
Ano naman ang laban ko diyan, oo nasa katawang lalaki ako pero lalaki din naman siya bakit hinfi nlang
siya
" Bakit ako, ikaw nalang kaya"
Pero hindi niya ako pinag bigyan at bigla nalng tinulk ng malakas dahilan para mapunta ako sa gitna ng
pinag bubulyhan nila
Bigla namn tumahimik ang lahat nagulat ata sa biglaang pag sulpot ko
" Hehhehe hola, bati ko sakanila"
" Sino ka"
" Wala napadaan lang ako"
" Kaibigan mo ba itong tangang babaenf to"
" Wala ka namang karapatang tawagin siyang ganyan, "
" Wala, nakikita mo ba itong suot ko gold to at dinumihan lang ito ng tangang babaeng yan"
" Hindi naman niya sinasadya"
"ah talaga hindi sinasadya, eh kung gawin din kitang yelo at sabihin kong hindi sinasadya"
" Uy yong matandang huklubong" turo ko sa likod nila
Agad naman silang tumingin ayos pagkakataon ko ng makatakas, hinila ko naman agad iyong babae at
tumakbo ng mabilis
(Olea)
............
Kinabukasan
Asok kami agad makikita talaga ang pagkabusy ng estudyante
Pumunta kami ng silid aralan
Pumasok iyong nang sita kay dalhia
Mag kaka klase kami
" Alam kong alam niyo na ang balita,
Sa susunod na buwan ang rank game niyo, kaya sasusunod na mga araw
Chapter 8
Habang naglalakad kami papuntang canteen may sumalubong saaming mga babae
Tatlo sila
Sula olea pala
" Pwedeng sumama sainyo" pa cute nilang tanobg
Sige
Punta ng canteen, nag order
Habang kumakain kami nakarinig kami ng bulungan
Nakita ko ang dalawang naglaladian
" Iyan ang prisipe ng silangan at kanluran mag kasintahan sila"
Mayamaya lang biglang umingay
" Iyan si Prim, freandly"
At tumahimik
" Iyan si Kaffir ang pinaka nakakatakot sa lahat wag mo siyang hahawakan"
.........
" Ngayon malalaman natin kung sino ang maaraing magtura sa bawat isa sainyo,
Ang una
.....
Ako ang pinaka mababa, wala akong pinasa kahit isang pag subok, at puro pasa na ako ngayon
May naririnig pa akong bulungan na kawawa ako
Bakit kaya ako magiging kawawa
Chapter 9
...
Makakasalubong mama ililigtas niya, nainlove,
Pumumta na ako sa kinaroroonan ng kwarto kubg saan mag tratraining ako
Bawat training rom ay dalawang tao lang ang pwedeng pumunta
Ang magtuturo at ang tuturuan
Pumasok ako sa trining room na kinakabahan
Sino ang hindi kalabahan eh wala naman akonh kapangyarihang itretraining
Ano na ang gagawin ko, wala akong mapapakita kahit ano
" Tatayo ka nalang ba diyan"
Napatingin nan ako sa gilid hindi ko napansin na nandoon napala siya
Naka sandal siya sa pader at nakapamulsa akala.mo siga sa daan
Napakalawak ng lugar na iyo sa isang banda ay gamit lang ang nakalagy at maliban doon wala ng ibang
gamiy na makikiya
Humakbang naman ako paabante
" Mag umpisa na tayo" sabi niya, angad nan akong nataranta,
Teka wala bang paalala muna, hindi ko alam ang gagawin ko
" Ano ang kapang yarihan mo" tanong naman niya saakin gusto ko sanang sabihin na wala dahil hindi
naman ako isa sakanola
" Ano tutinganga ka nalang ba, " hindi parin ako sumagot dahil hindi ko alam ang sasabiuin ko
" Alapin talaga, isang tangang alipin"
" Ano ang karapatan mong insultuhin ang tulad namin"
" At ano ring karapayan mong pag taasan ako ng boses isa ka lang alipin at mananatili kang alipin"
masyado niyang tinatapakan ang karapatan namin
Kahit pa na sabihin mong alipin kami may karapatang pang tao naman kami
Hindi ko nalamang siya sinagot baka kung saan pa humantong ito
" Ano nga ang iyong kapangyarihan"
" Magaling ako sa baril" kusa nalang lumabas sa bibig ko
Isa namang sigurong kapangyarihan iyon, si Sage nga ang sabi niya magaling siya sa espada baka pwede
naman ako na magaling sa baril
Hindi naman ako nagsisinungaling sa bagay na iyon, osang sundalo ang tatay ko at simula bata
tinuturuan na niya ako
Pati ang pag buo nitokahisadong kabisado ko
Ikaw ba naman magkaroon ng papa at kuya na sundalo
" Barilanong baril" tanong niya
Wala bang baril dito
" Iyong bang bang"
" Ipakita mo nalang saakin ang sinasabi mong baril"
" Hmmmm ano, pwede bang sa susunod nalang hindi ko kasi dala"
" Huwag mo nga ako lokohin, ilabas mo na ang sinasabi mong baril"
Wala nga akong ilalabas
Bigla naman siya gumawa ng bolang tubig sa kanyang palad
Yan tuong humabol saamin ni Mapel
Binato naman niya ito saakin
" Teka sandali, teka lang time pers" sigaw ko habang tumatakbo
"Harapin mo ako para kang hindi lalaki"
"Sandali!!" Sigaw ko sabay tigil at tinaas ang kamay ko nag babakasakaling tumigil ito
Pero sana hindi ko nalang ginawa dahil isang malakas na pwersa ang tumama saakin at tumilapon ako sa
kabilang bahagi
" Aray jo" ako habang nakahiga at namimilipit sa sakit
" Tumayo ka diyan at kalabanin mo ako"
" Baka pwedeng sa susunod nalang, kita mo na nga na hindi ako makatayo dito"
" Wala akong pakielam" wala man lang awa to
" Tulungan mi nalang ako" sabi ko habang inaabot ang kamay ko sakanya
Pero ang walang hiya linayasan ba ako, pumunta siya sa gitnang bahagi ng kwaryong ito at gumawa
nanaman ng bolang tubig sa palad niyo
" Ano ba hindi pa ako nakakabangon ang sakit pa ng katawan ko"
" Hindi ka matututo kung hindi ka masasaktan" siya sabay bato saakin ng bolang tubig
Wala naman akong nagawa kundi pilitan ang sarili na bumangon para tumakbo
" Hindi tayo matatapos hanggat hindi mo nilalabas ang bril mo"
Gusto ko siyabg sigawan hanggang mabingi siya na wala akong baril at hindi ako magkakaroon ng baril
" Bakit ba ayaw mo ako labanan lalo mo lang pinapagod ang sarili mo"
Ano na ang gagawin ko
Walana akong ibang magagawa
Its now or never, pinapagod ko lang ang sarili ko
Limiko naman ako ng takbo ang kaninang palayo ngaon namn ay papunta na ako saknya
Tinaas ko ang dalawa kong kamay at pinorma itong parang batil
" Bamg bang bang bang" ako na parang bata na nakikipag barilan sa kalaro
Nakita ko naman ang bahagyang pagkagulat sa mukha niya pero bumalik din ito kaagad at mas
dinagdagan ang binabato niya saakin
Ang bawat bato niua sy ang pag iwas ko na para bang sumasayaw sa hangin
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o kung ano dahil pati siya umiiwas eh wala naman siyamg dapat
iwasan
Dahil nadidistract ako sa pag galaw galw niya tuliyan na akong natamann ng bolng tubig
" Aray ko po" parang na balian na ako hindi na ako makagalaw sa sobrang sakit na nararamdaman ko
Lumapit naman siya saakin at tinignan ako
" Ano bang kapangyarihan mo wala akong naramdaman "
" Sige hanggang dito nalang tayo, bukas ulit ng umaga"
Nagpahinga muna ako ng ilang saglit bago muling tumayo at lumabas sa kwartong iyo
Habang naglalakad ako hindi ko alam kung bakita ako pinagtutignan ng mga estudyante
Siguro dahil basang sisiw aio naglalakd
Pupunta nalang ako sa dorn at doon itutulog itong sakit ng katawan ko
..........
Pero hindi pa man ako nakakalayo napansin ko ang isang lalaki na paika ika
Uindi niya ata ako napansin dahil diretso ang lakad nito at nakayuko, kung hindi pa ako gigilid
magkakabunguan kami
Ng malapit na kami mag kabunguan liliko na sana ako pero bigla nalamng itong patumba at dahil
maawain ako sinalo ko siya
Pero imbis na maitayo ko siya lalo lang kami natumba,
Nasa ilalim ako habang siya nakapatong saakin
Aray ko iyong mga pasa ko, hindi ko nalang sana siya sinalo
" Hoy kuya kuya" tapik ko pa sa pisngi niua, nakapikit kasi ito baka mamaya saakin pa ito nahimatay
hindi ko soya kayang buhatin
" Hhhmmmmm"
" Ay pasensya na " siya sabay tayo, pero hindi pa man siya tuluyang nakakatayo tuluyan na siyang
tumumba saakin
.......
Chapter 10
Potion
Andito ako ngayon sa kwarro nakahiga habang nagdadaldal si sage
Kung ano ano sinasabu hindi ko naman maintindihan
" Nakikinig ka ba" tapik niya saakin
" Hindi"
" Kanina pa ako nagsasalita, hindi ka na nagbago"
" Eh sa namomobrlema ako kung saan ako kukuha ng baril ko"
" Anong baril" tanong niya " ah oo naalala ko na, edi gumawa ka nalang ng sarili mong sandata"
" Paano wala akong gamit, wala akong pagkukuhanan ng bala"
" May ipapakilala ako saiyo"
" Sino"
" Naaalala mo iyong linigtas mo na babae.iong si Olea"
" Oo bakit"
" Siya, siya ang makakatulong sayo"
" Ha! Ano naman ang maitutulong niya"
" Iyong kaibigan niya kaya niyang gawing totoo ang nasa isip nia
" Ha?"
"Pwede mong iguhit ang gusto mong ipagawa sakanya"
" Talaga"
" At magagawa niya ito katulad ng mismong iniisip niya, pero ang problema king kahoy ang bingay mong
materyales sakanya kahoy din ang magiging kalalabasan nito"
" Kailangn pa ng materyales!??"
" Syempre, paano niya ihuhilma ang iniisip niya kung wala naman siyang gamit"
" Ganon? Pwede na ba nating puntahan siya"
" Sige pero himanda ka masungit yon"
" Okay lang gwapo naman ako
" Ang yabang mo lee, natatangay ako"
"Alam mo ba kung nasaan sila"
" Hindi"
" Eh gag..." Hindi ko na natuloy ang sasabihn ko ng hamoasin niya ang bunganga ko
" Wag kang magsaliya ng madama baka mamaya may bigla nalanag sumulpot dito
" Ano ba tanggalin mo nga iyang mabahomomg kamay sa bibig ko"
"Grabe ka naman kakahugas ko lang kaya ng kamay jo.... Nung isang araw"
" Kadiri ka!!!! Lumayo ka saakin ang laki mong germs!!" Sigaw ko pa sakanya ng habulin niya ako
habanng nakataas ang kamay
"Hahahahah lee halika dito ayaw mo ba malagyan ng dumi ang malinis ming katawa"
" Hoy lee sumobra kana dito daan papuntang library"
" Akala ko ba hindi mo alam kung nadaan sila"
" Hindi nga"
" Eh...."
" Lagi ko silang nakikita dito kaya baka nandito sila ngayon"
" Ayon sila, wala ka kasing bilib saakin"
Linapitan naman namin sila tatlo sila at si olea lang ang kakilala ko
" Magandang araw para sa magagandang mga binibini"
"Maaari ba kaming maupo"
" Oo naman dito ka sa tabi ko"
" Ako pala si Lee, itong panget naman na ito sy si Sage"
"Ako pala si Dalhia"
" Ako naman si Ember" mahinhin nilang sabi
" Bakit pala kayo nandito"
" Baka pwede niyo naman akong tulungan"
" Sige kahit ano sabihin mo lang"
" Kailanngan ko kasi ng armas kaso wala namn akong gakit atnarinig ko na isa sainyo ang kayang
humulma ng kanyang naiisip"
" Ako ako iyong sinasabo mo
" Talaga"
" Nasaan na ang iyong ipapagawa susubukan ko kung kakayanin ko"
Kumuha naman ako ng isang pahina sa notebook at sinulatan ito
" Ganyan sana ang gusto kong gawin mo"
" Ano ba to"
" Baril yan"
" Anong materyales ang gagamitin mo"
" Uhnmm pasensya na ang pinaka matibay na materyales na kaya kong ihulma ay narra"
" Sige ayos lang, gawin mo na"
" Buti nalang lagi akongay dalang gamit kung sakaling kakailanganin ko"
Itinapat naman niya ang kayang palad sa tabla unti untti itong umilaw ng kulay puti at maya maya
lumabad na ang produvt
" Ang galing kuhang kuha "
"Maraming salamat magandang dilag, "
" Huhih walang anuman kahit ano gagawin ko para sayo"
" Sige mauna na kami"
" Ang gwapo ko talaga"
" Mag hunus dili ka maawa ka saakin baka matangay ako "
" Hahahahha hindi ka matatangay mataba ka naman"
" Asan ang taba diyan ha asan, muscke ang mga iyan"
" Ha meron ka nun "
" Teka lang Sage, anong silbi nito kung wala naman akong bala"
" Aba malay ko sayo, bahala ka mag isip pagkatopos mo akong laiiyin"
' bwisit talaga na sage iyon iwan ba naman aki fito sa library
Nagtingintingin muna ako dito sa library baka meron akongakita dito, habang nagtititngin tingi napansin
mo ang isang libro hindi ko alam parang pamilyar ito saakin
Pagbukas ko wala naman itong laman walang kwenta
Inangat ko ang paningin ko at duon ko nakta sa taas ang witch book
" Ano bayan puros mg aspell naman wala bang potion dito"
" Huli ka "
Nakita ko na ang hinahanap ko
Ang problema ano naman ang alam ko sa ganito
Dinala ko nalang ito baka sakiling may maitulong
Pag labas ko ng library
Nakita ko si sage na nakatayo sa labas ng library
" Bakit nandito ka pa, pag katapos mo akong iwan doon sa loob tatambay ka lang pala dito"
" Magpasalamt ka nalang dahil kung hindi kita hinintay dito malang naligaw ka nanaman"
Anong sinasabi niyonna naman eh hndi p a kaya ako nalikigaw
" Sandali lang Sage" huminto ako saglit dahil nakaram dam ako ng pagkahilo
" Bakit"
" Nahihilo ako, puntabmuna tayo sa kwarto"
" Ha bakit, teka sandali kailangan mo ba ng....." Hindi ko na nainyindihan ang sinabi niya ng tuluyan na
akong mahimatay
....
Ang gaan ng pakiramdam ko
Bumagon ako mula sa pagkakahiga una kong nakita si Sage na titig na titg saakin
" Bakit" nagulat nalamang ako sa aaking narinig, teka ako ba iyon
Imbis na baritong boses ang narinig ko isang matinis na boses, ang boses ko dati
Huwag mong sabihing!! Dalidali naman akong tumakbo sa banyo para tignan ang saril ko sa salamin
Bumalik na nga ajo sa pagiging babae
" Sage magpapaliwanag ako" pero hindi niya ako pinakinggan
" Hahahahahah" bakit siya tumatawa, hindi lang basta tawa ito kundi may pahamps pa sa kama, tuluyan
na ba siyang nabaliw
" Ang astig mo talaga, saangangkukulam ka ba humingi ng potion na iyan at gusto kong masubukan"
" Hinfj mo ba itatanong kung bakit ako nagpanggap na lalaki"
" Ano ka ba hinfi mo na kailangan magpaliwanag, naiintindihan kita" ang gulo ng sabi niya
" Ibubunyag mo na ba ang totoo mong pagkatao"
" Hindi hindi pwede, kailangan ko munang makaalis sa iskuwelahang ito bago ako mag balik sa anyo ko,
hindi ako pwedeng makita ni Kaffir"
" Oh eh ano na ang gagawin mo, hindi ka pwedeng lumabas sa eskuwelahan dahil isang beses sa isang
buwan lang pinapayagan ang mga estudyante na lumabad"
" Tulungan mo akong makatakas"
" Ano!! Ayoko nga alam mo ba ang parusa kapag lumabag ka sanpatakaran"
" Pero ayaw ko pang mamatay"
" Sige na sa bayan lang tayo pupunta, hahanapin lang natin iying kaibigan ko para makahingi ulit ng
potion "
" Hindi ayoko bahala ka sa buhay mo"
" Sage sige na gagawin ko lahat ng gusto mo" tinignan niya naman ako na paramg magustuhan iyong
offer ko
" Akala mo ba mauuto mo ako diyan"
" Ialakad kita kay Olea" bigla naman siyang namula
" Oy sige na papayag na yan sasamahan na niya ako"
" Oona sige na sasamahan nakita"
" Ayos, so paano tayo tatakas?"
" Aba malay k pati ba naman iyan ako ang pagproproblemahin mo"
" Wala ka bang alam na pwede nating daanan"
" Uuhhhhmmm, wala, mahigpit ang bantay dito"
"Impusibleng wala pang nakakalusot sa bantay"
" Ah naalala ko may sikretong daan ang mga alipin para makalabas
......
Pinagtitignan nila ako paramg nakikilala nila ata ako
" Halika nga, alam mo namang wanted ka hindi mo man lang tinatago iyang pagmumukha mo
Pumasok naman siya sa isang tindahan
" Jan ka lanh baka ma mukhaan ka ila
" Oh ayan suotin mo bis"
Para siyang cloack, pero kakaiba ang pakiramdam pag nasuot mo na ito
" Saan ba bahay ng kaibigan mo"
"Hindi ko alam, pero doon sa tabitabi ang bahay, tapos kulay lupa lahat"
" Ah sige alam ko na kung saan "
......
" Bumalik ka magandang binibini, hindi mo parin natatakasan ang papatay sayo" imbis na pansinin ang
sinabi niya tinitigan ko lang siya ng masama, masamang masama
Anong karapatan niyang gamitin ang buhok ko sa pangit niyang mukha, ginawa niyang wig iyong buhok
ko
" Ito ba ang ipinunta mo dito" sabi niya sabay pakita ng asul na bote, iyon yong bagay na ininum ko para
maging lalaki ako
" Oo akin nayan " aabutin ko na sana ito ng bigla niya itong inilayo
" Katulad ng una kailangan may kapalit"
" Ano!!! Wala na akong buhok na maibibigay sayo"
" Bakit iyong sayo ba ang gusto ko"
" Eh kanino ?"
" Doon sa mga kasama mo gusto kong ibigay nila saakin ang buhok nila at bijigyan ulit kita ng ganito "
Lumabas ako sa bahay ng matanda at malunkot kong tinignan ang mga kasama ko
Si Sage at si Mapel
" Nasan na iyong potion inumin mo na dali, gusto konh makita iyong pagbabago mo"
" Uhhmmmm, pwedeng may isa pa akong hihingin na pabor sa inyong dalawa
" Ay himfi napala uuwi nalang ako, marami pa akong gagawin sa sakahan"
" Ako rin "
" Anongagawin mo"
" Tutlungan ko si mapel,"
" Sige na tulunguna niya naman ako ayaw ko pang mamatay"
.....
"Ano ba kasi ang kailangn mo"
" Namumuro na akon sa matandang iyan ha"
" Maliit na bagay lang naman ang kailangan ko, buhok niyo lang"
" Iyon lanh, hindi mo namn sinabi kaagad"
" Oh ayan buhok ko "
" Hindi iyan"
" Saang parte ba ng katawan ang gusto niyang buhok ko"..
Buong buhok niyo sana sa ulo
" Anong sabi mo
" Asan iyang matanda na iyan papatikimin ko lang ng isang suntok, talagang dinamay pa kami, bat hindi
nalang ikaw ikaw namanmay kailangan"
" Sige na, tutubo pa naman iyang buhok niyo diba"
Pumadok na kayo
" Ano uan"
" Ito, ito ang magtatamggal ng buhok noyo"
" Ahh hindi bagay saakin"
" Ito inumin mo na"
Ininum ko namn ang binigay niya
Wala naman akong naramdaman na kakaiba
" Aray ko" silang dalawa
" Teka anong nagyayari sakanila
Kung kanino galing ang alay siya ang makakaramdam ng sakit
At iyon nakatulog na sila
Ako aamn ay untiunting nawala ang dibdib
Habang nagiikot sila tinignan ko ang gamiy ni apong andami niyangga bote walang wala ito sa building
na pinagdalhan saamin ni mapel
Diba mangkukulam siay baka pwede akong magpaturo ng potion para magamit kong bala sa bazuka ko
" Manang meron ka bang alam na potion na maaring Ipang laban"
" Oo naman"
" Tulad ng"
" Magpasabog, pampatulog, marami bakit"
" Ang galing niyo naman po, dahil po ba diyan ka( pupurihin)
" Syempre naman at bakit mo tinatanong"
" Baka pwede iyo na akong turuan iyong sole lang" tinignan naman niya ako na parang ng hihingi ng
kapalit, dali-dali ko namang binuksang ang bag ko at kinuha doon ang spell book
" Baka po pwede na itong pamalit" kinuha naman niya ito at kinilatis
" Yan lang po ang meron ako baka pwede niyo na po tanggapin iyan" pakiusap ko pa dito
" Sa tingin mo ba hindi ko pa alam ang mga nakasulat dito" habang sinasauli ang libro
" Pero..."
" Sumunod ka" nagliwanag naman ang mukha ko sa sinabi niya tuturuan na ba niya ako
Pumunta naman kami sa bandang likod ng kanyang bahay, May binuksan siyang pinto at tumambad dito
ang napakaraming bote na ibat ona ang kulay, naglakad siya papunta sa isang lamesa, pumunta siya sa
isang shelf at kumuha ng isang libro
"Ano ang gusto mongatutinan"
" Lahat po na maaring magamit sa pakikipaglaban"
( Different kinds of potion use in fighting)
Chapter 11
Hindi ako natatawa promise
Tinignan ko ulit sila Mapel
"Itawa mo ma iyan baka kinh saan pa lumabas yan"
" Hahahahahhaahhaha"
Mukha silang mihok talagang walang tinirang buhok iyong mangkukulam
" Hahahahah, ayos lang yan tutubo pa naman iyan
" Mapel nasan si dondon, galit ba siya saakin"
" Ah si dondon"
" Simula kasi matapos iyong paligsahan hindi ko na siya nakita"
" Ganon ba"
" Lee kailangan na nating umuwi, maguumaga na, baka mahuli tayo ng batay" si Sage
" Sige"
Uuwi
• Hrap ng bakod
Papasok
" Ako muna mauunang pumasok sage tulungan mo akong makaakyat"
" Sige, huwag mo akong iiwan ha
Ng makaakyat na ako sa bakod nakrinig ako ng mga usapan
"Sige ako na ang titingin dito" ang president
Mahuhuli pa ata kami babalik sana ako sa pinasukan namin pero nakita ang ulo nisage
" Andyan na iyong bantay ani ang gagawin natin,
" Bilis hilain mo ako"
Hinila ko naman siya pero hindi parin kami nakalig tas asa batay
" Alipin ikaw nanaman, sa office ko ngaon din"
....
" Ano amg ginagawa niyo sa labas ng paaralan, alam niyo naman siguro ang patakaran"
Chapter 12
Training palpak
Pumasok ako sa trining room na buong pagmamalaki taas noo habang hawak hawak ang baril bazuka to
be exact
' humanda la saakin ngayon papasabugi ko ang katawan mo katulad ng saakin
" Buti naman at dumating ka parin"
" Syemprenaman gagantihan pa kita
" Asa ka namang matatalo mo ako"
" Pwes humanda ka na" sabi ko dito at inilabas ang aking bagong gawanh bazuka, nag ready rin siya at
nilabas ang bolang tubig niya
Nag ready rin ako at patakbong sumugod sakanya
Kasabay ng pagtalon ko at pag bato niya sa aakin ng water ball
Ay ang pag kalabit ko sa gatilyo not, hindi ko alam ang nagyari dahil pagkasama nila ay gumawa iyon ng
malakas na pagsabog dahilan para tumalsik ako sa kabilang banda nitong kwarto
" Arrfggghh," hinanap ko ang gamit ko pero hindi ko na ito nakita dahil pira pirasong kahoy na lamang
ang mga ito
" Mukhang hindi pa malakas ang sandata mo" siya sabay ngisi at umalis
Bwiset
...
" Dahlia baka pwede mo pa ulit ako gawan ng last na to
Sabi ko sakanya at ibinigay ang bago kong guhit na baril
Training palpak armalite
" Ano ready ka na ba matalo" sabay ngisi niya sa akin
Akala mo ha
Tumalon siya papunta sa akin at ako naman ay pinaulanan siya ng bala per ang gago Naka ilang parin
Pumunta din ako sa kabila para hindi ako tamaan ng bola niya
Natatamaan ko ang mga bolang tubig niya pero siya ay masyadong mabilis kaya hindi ko siya
natatamaan
Pero ng pababa na siya bigla siyang mawalan ng balanse, pagkakataon ko na,
Itinutok ko sakanya ang baril ko nanlaki nan ang mata niya, bago pa man siya makatayo tinutukan ko ang
Paa niya
Pipindutin ko na ang gatilyo
* Ting
" Tsk" siya sabay ngisi
" Ano bakit ngayon pa naubusan ng bala"
"Kailangan mo pang maghanda"
Tinitigan ko Aman siya ng masama habang papalabas siay
"Dahlia last na talaga"
......
Training palpak
pistol
" Bakit ata paliit ng paliit ang baril mo
" Wala kang pakielam"
Muli siyang tumalon at naglabas ng kapangyari katulad ng dati
Akala mo ha kinalabit ko ang gatilyo hindi katulad ng nauna na marahas, ito ay sumasabay sa aking
paggalaw
Hindi katulad ng una na sunod sunod hindi, ito ay tama lang para matamaan siya at ang mga bilang
patama sa akin
Hindi katulad ng una na walang pakielam sa bala ngayon ay bawat bala ay aking binibilang
At sawakas ngayon natamaan ko na rin siya
" Yes"
Bumagsak siya sa sahig at hindi kaagad nakatayo
Baka mamaya napano na ito kaya inapitan ko siya
" Hoy okay ka lang " pero hindi niya ako sinagot nakapikit lang diay
Tinadyakan tadyakan ko pasiya
Pero nagulat nalang ako ng bigla niya ako ibalibag
Ngayon ako na ang nakahiga at siya ay nakatayo, ayan nanaman ang pangit niyang ngisi
" Ayan lang ba kaya ng sandata mo, ngayon na nga lang ako natamaan, para pang kagat ng langgam
(May isang move na paulit ulit niyang ginagawa)
.....
Prim moment
Chapter 13
" Ano ang gingawa nila" tanong ko
" Hindi mo ba alam sa ikatlong araw na ang rank game"..
" Oh ano ngayon"
" Dadating ang hari"
" Hari?
" Oo si haring Frasquito"
.....
Complete
Trining
Pinag-isipan ko ng mabuti ang baril na ito, kung hindi sila nasasaktan sa normal na bala pwes gagamit
ako ng katulad sakanila
" Dahlia !!"
" Merong problema, naubos na ang narra "
" Ha! Paano na yan"
" Ano na ang susunod na pinakamatibay ang kaya mong gawin"
" Ito"
..
Tinitignan ko lang
Hazel..... Kapatid ni prim, May gusto sakanya
Makikita sasabihin iyong red diamond, ioofer kay prim
Chapter 14
......
Lahat ng estudyante ay lumalabas ngayon para raw salubungin ang hari
Talagang pinaghahandaan ang araw na ito, siguro dahil nga isang besea sa isang taon lang ito mangyari
Ng nasa labas na kami ng gate ng school pinalinua kami
" Sage bakit pa natin kailangan pumila ang init init dito"
" Kailangam kasi nating salubungin ang hari at magbigay galang" sabi niya
Pansin ko lang kanina pa siya balisa, kanina pa niya nginangat ngat iyong daliri niya
' masarap ba yon
" Huy okay ka lang "
" Ha?"
" Ang ibig ko sabihin, ayos ka lang ba"
" Ah, oo ayos lang ako" sabi pa niya hanbang ngatngat parin ang dalir
• Trumpet
" Humanda na kayo andiyan na ang hari" sigaw ng hindi ko alam
Mula dito sa kinatatayuan mo nakita ko ang malaking sasakyan
Kalesa
Isang malakong kalesa pero hondi kabayo ang humihila diyk ku di mha tao, mga alipin
" Bakit tao ang humihila sa malaking kalesa na yan
" Hindi ko alam yan ang gusto ng hari bawat taon iba ibang ang humuhila sa karwahe niya
" Mag bigay galang
Habng ......
Natulala ako ng makita ko si dondon na isa sa humijila
" Lree lumuhos ka bilis
Hinola naman akoni sagr para paluhudin
Inangatbko ang aking ilo para mkita ang sinasabi nolang hari na nakaupo sa magandang karwahe
Nakamaskara ito
Chapter 15
Gem
........
Nandito ako ngayon sa garden naka upo sa dmuhan habang naka patong ang likod ko sa pader
hinihintay ko si Sage para sabay kami pumunta sa arena kung saan gaganapin ang rank game
Ang ganfa ng paligid maraming bulaklak at mga lumilipad
Nasa likod itong bahagi ng iskuwelahan may harang ang buong garden kaya isang daanan lang papasok
at palabas ang maaari mong pasukan
Pinikit ko ang mga mata ko, dinadamo ko ang sariwang hangin dahil mamaya siguradong bigbug
nanaman ako
' ang sarap ng hamgon
Pero nabalakwas ako ng may malamig na tubig na bumuhos saaking katawan
" Ano ba ang trip mo ha" sigaw ko
Wala namang iba ang malakas ang trip na manira ng raw kundi si
Ngumisi lang siya saakin at tumalikod para maglakad , pero kung inaakala niyang papalampasin ko pa
siyan ngaon pwes hindi na
' punong punu na ako sayong babae ka
Hinabol ko siya, hinila ko ang kamay niya para para isandal sa pader at linagay ko sa gilid niya ang kamy
ko
Nakita ko naman ang bahagyang pagkagulat niya dahil sa panlalaki ng kanyang mata
' ano ka ngayon
" Alam mo bang asar na asar na ako sayong babae ka, nananahimik ako dito
....
" Lee!!!" Sigae ni sage
Hindi ko inaasahan ang biglang pagtulak saakin ni
kaya napalayo akonsakanya
" Ay istorbo ba ako, hahahahha hindi mo naman sinabi saakin lee na tipo mo pala ang ganyang babae
hahahah". Loko noya saakin
' akala mo naman nakakatuea
.....
Habang naguusap kami ni sage napansin ko siya na nagpapalabas ng kapangyarihan sa kanyang palad
Kami pa ata ang kukuryentihin ng babaeng ito
Bago pa man niya maihagis iyong kuryente niya binunot ko na iyong baril ko
' kailangan ko siyang maunahan paka kami ang matusta nito
Tumilapon siya dahil sakto sakanya an bala ko pero hi di ko expect na sa pagtilapon niya ay ang pagdati g
ni kaffir at nasama siya sa pagtilapon
Sabay silang bumagsak sa lupa
' ano ba ang bala na ginamit ko at ganon nalang kalakas
Pagtingin ko sakanila muli ko nakita ang galit na mata ni kaffir
Iyong galit ng una kaming magkita,
.......
" Kayong lima alam niyo ba ang parusa sa ginawa niuong paglabag sa patakaran ng eskuwelahang iyo"
" Hindi kaya nga kami nandito"
" Dahil saainyo hindi natuloy ang rank game, ang laking abala iyo para sa hari"
"
.....
" Bilang parusa niyo, kayong lima ang gagawa ng misyon na sasabihin ng hari"
.....
Malawak ang kwarto nakaupo kaming lima sa pahabang upuan at nasa harap namin ang hari naktalikod
ito saakin
" Kayong lima ba ang may gawa ng pagsabog kanina"
.....
" Kailangan niyo lang kunin ang mahiwagang bato ng apoy"
Nasa kanlitang bahagi ito dadaanan niyo ang mga bulkan para lamang makuha ito"
......
Methamphetamin
" Kadire kadire kadirw" paulit ulit na salita ni babae, wala ng alam ibang sabihin kundi yan
" Kadire!!"
" Ano ba " sigaw ni prim
" Kanina ka pa reklamo ng reklamo, bakit ba kasi ganyan ang suot mo alammo na nga na misyon ang
pupuntahan natin at hindi entablado para magdamit ka ng ganyan"
" Ha! Wala kang pakeelam sa gusto ko g damit, sino ba kadi ang may kasalanan " tumingin naman siya
saakin ng masama
" Eh sino rin ba ang papansin diyan na bigla nalang magtatapon ng yubig"
" Eh sino ba kasi ang magpakawala ng maraming tubig fahilan para mabasa ang buong eskuwelahan..
" Sino ba kasi ang bigla nalang yayakap saakin"
" Eh sino rin ba ang napaka artwbg nilalang na pag hinawakan akala mo mamamatay siya"
" Pwede ba tumahimik na kayo ang iingay niyo"
" Ha bahala na akyo diyan" si kaffir sabay naunang naglakad
" Teka lang sandali laffir huminto ka diyan" sigae ni sage dahilan para huminto si kaffir at humarap
saamin
" Bakit"
" Nasa mapa ba madadaanan natin ang gubat ng methamphetamin"
Dali dali namng inolabas ni prim angapa mula sa bag niay at tinignan ito
" Wala"
"Ajo!!"
Kinuha naman ni babae ang mapa
" Bakit hindi mo kasi ito tinitignan, mbis sana na mabilis tayong makakarating "
Rinignan ko naman ito nasa kanan ang methamphethamin at nasa kaliwa ang mas mabilos na daan
Kung sa kaliwa kami dadaan isang bundok lang sana ang dadaanan namin, pero dauil tanga si prim
magiging dalawang hundok na anh dadaanan namin
" Ang tanga mo prim"
" Anong sabi mo pandak"
" Isa ka malaking tanga, sana hindi nalang natin kiniha itong mapa na ito " sabi ko at akma sana itong
ihahagis pataas pero may bigla nalang mabilis na nilalang ang kumuha nito at tinangy
• Kru kru kru
" Tsk"
...
" Bakit hindi nalang kasi tayo lumipad para mabilis tayong makarating doon
" Bindi pwede kung gaano kadilikado dito mas dilikado pa sa taas"
" Ano na gagawin natin wala na tayong mapa"
" Diretsyo hin nalang natinang daan may mararating naman siguro tayo pgganon"
Nasa harap namin ngayonang mabulaklak
Dapat hindi niyo mahawakan ang kahit anong parte ng bulaklak na iyan dahilkung hindi magbubuga ito
ng ....
Dumaan naman kami dito ng dahan dahan pero ng nasa dulo na kaki bigla nalang nag atching si babae
Natigilan naman kaming lahat naghihintay ng susunod na mag yayari pero nakahinga kami ng maluwag
ng wala namang kakaibang nagyari
" Prim pakikamot naman likpd ko nagagati eh parang may naglalakad" sabi nisage
Nasa harap namin siya kaya pagtalokd noya para magpakamoy nanlaki laht ng mata namin
Ano iyan gagamba? Gagamba na unggaoy
" Sage guni gini mo lang yon sige na maglakad ka na "
" Hindi talagang makati" pilit naman niya inaabot ang kanuang likod at sakto na naglanding ang kanay
siya sa gagamba
" Sabihin niyong hindi ito gagamba"
Kinuha naman noya ito papunta sa kanyang hatapan at bigla nalamanh may ibinuha ito dahilan para
magsisigaw sigaw si sage at matamaan ang mga methamphetamin
" Sage "
Pero huli na ang lahat dahil hindi nalang usok ang mula sa gagamba ang bumuga kundi lahat na ng nasa
paligid
" Cought" nahihilo ako ano ba ang nagyayari
Unti untig nagbabago ang aking paningin kung lajina ay puro mga methampheyamin ang nakikita ko
ngayong naiikita ko ang maraming paglain sa aking harapan
Isang malaking foot long ang nakikita kong tumatakbo papalapit saakin masata naman itong ainalubong
may patalon talon pa ako
At ng tuluyan ko na itong mahawakan parang umuulan ng mga pagkain, humberger, chocilate
May tumama naman saaki n humberger at nakadikit lang ito saaking katawan, masakit at angpag kaka
bagsak saakin nitong humbergur
Hindi ko nalang iyo pinansin at Tinignan ang malaking hotdog sa aking harapan tinognan ko naman ito ng
masarap at nginanga ang aking bibig para sa paghahanda na kagatin ito
Pero hindi ko pa man tuluyang natutikman ito ng makaramdam ako ng matinding sakit sa tinamaan ng
humburger hanggang sa nakatulog ako
Tribo
Nagising ako dahil sa init na nararamdaman ko
' para akong sinusunoh
Pagmulat ko ng mata may mga nagsasayaw na tao, nakabahag sila puro sila lalaki
Ano to paikot ikoy silang nag tatambol para bang sinasamaba kami
Teka ano bayong mainit pagyingin ko sa.paa nakita ko ang Apoy
Saka ko napansin na nakatali ako , kami pala dahil nakita ko si prim at si kaffir saaking tabi
" Huy , prim , kaffir gising bilis ayaw ko pang matusta
Gem hindi intindi
Laban
" Kaffir ito ba ang templo na nasa mapa"
" Oo ito ng iyon"
" Tignan mo nga ang pagkakataon"
" Talagang sinuswerte tayo sa dahil sila na mismo ang nagdala sa atin dito
Naglakad naman si kaffir para kunin ang apoy na bato pero ng hindi niya ito mahawakan dahil napaso
siya
Pati sila hindi din nila mahawakan
( Hindi pwedeng magdikit ang dalawang bato, at hindi rin ito mahahawakan ng taong May taglay na
kapangyarihan, na walang kwenta lamang ang makakahak nito ang walang kapangyarihan at patay lang )
Kaya ako nun ang sumubok pikit mata ko pang inaabot ito
Nagulat nalang ako ng nahawakan ko ito at pumasok sa katawan ko naramdam Naman ako ng
marinading init sa aking katawan
Nag makahinga ako
Kasabay naman nito ang pagyanig ng templo, mula sa bunganga ng dragon ay May lava na lumabas dito
at umagos
Kaya dali-dali kaming tumakbo papunta salabas, pero nakaharang pa ang bato na pinangharang namin
para hindi makapasok ang mga tribo
"Anong gagawin natin"
"Hindi ko alam, kaffir pasabugin mo"
" Ayaw"
Si Lee ang magpapasabog
Chapter 16
Gubat bad words
Temple
Kaffir POV
Sonic
...
" Alam mo bang takot ako mamatay, natatakot akong mamatay dahil marami pa akong gustong gawin,
gusto ko magkaroon muna ako ng pamilya, makapasyal, makasama pa pamilya ko, takot pa ako
mamatay dahil pakiramdam ko wala pa akong nagagawa para sa mundo"
" Ikaw"
" Alam mo bang muntik na ako magahasa" napatingin naman ako sa kanya ng marinig ko iyon " pauwi na
ako noon galing sa pagpipiga ng utak ng may humarang saakin, dalawa sila eh, muntik na ako doon buti
nalang may tumulong saakin, kaya simula noon pinayagan na ako ng magulang ko na humawak ng baril
pati makipaglaban"
" Ikaw"
" Ako, muntik narin ako magahasa, sa totoo lang hindi ko maalala iyong pangyayari hindi ko nga rin
maalala kung sino ang gumawa, basta pag may humawak saakin bumabalik iyong pakiramdam na
ginawa saakin, buti nalang hindi natuloy linigtas ako ng tatay ko"
" Eh sino lang ang nakakahawk sayo?"
" Si Carol, iyong kapatid kong babae pati ang tatay ko, wala na"
" Eh ang nanay mo" nginitian ko lang siya ng malungkot"
" Sorry"
"Paano ka ba hinhawakan ng kapatid ko"
Napangiti naman ako habang inaalala ang paghawak ng kapatid ko saakin, hinawakan ko ng dulo ng
kanyang damit at hinilahila ito
" Ganto ako hawakan ng kapatid ko pag namamasyal kami" nasabi ko nalang
" Talaga, ako ganto ang paghawak saakin ng kapatid ko" siya sabay hawak ng kamay ko
" Uy wag kang matakot kunware kapatid mo ako, alam mo ba pag namamasyal kami ganto lagi ang
hawak ko sakanya, natatakot kasi ako baka bigla nalang siya mawala"
Kahit anong sabihin niya hindi ko mapihilan ma freez at untiunting lumabas ang kapangyarihan ko para
saktan siya, pero hinawakan niya lang ang kamay ko
" Pumikit ka" utos niya saakin
" Sige na pumikit ka" sa pagkakataong iyo unti unti kong pinikit angata ko
" Hingang malalim,"
" Ano kumalma ka naba" tanong niya tumango naman ako bilang sagot
Ngbimulat ko ang mata ko hinfi ko alam na magkahawak parin ang mga kamay namin
Nandoon parin ang takot at panginginig ko pero hindi n katulad kanona
" Meron Kong ituturo sayo, laro yo saamin eh"
Itinaas naman niya ang mga kamy namin .....bcapple lemon juice
" Oh talo ka hahahahah 3 pitik sa noo"
" Teka lang nagulat ako hindi ko alam ang gagawin ko dinya mo ako" pero hindi niya ako pinakinggan at
pinitik ng malakas ang noo ko
Uuwi
Chapter 17
....
Papasok sa CR si Lee maririnig usapan ng kaib ( scene where you overhear someone)
Chapter 18
Ano naman kaya ginagawa ng babaeng ito dito
Lumabas ako mula sa eskuwelahan para magpahangin dito sa dagat, habang naglalakd nakita ko itong si
babae na nakaupo sa buhangin habang naka ubob ang mukaha sa tuhod niya
' problema nito
Naglakad ako papalapit sakanya saka umupo malapit sakanya
'
Magsasalita na sana ako ng marinig ko ang mahiang hikbi niya
' napano to
Kinalabit ko siya
Tumingin naman siya saakin, bahagya pa siyang nagulat
' umiiyak nga si babae
" Nangyare sayo?" Pero hindi niya ako pinansin
Tumingin lang siya sa taas at susyal na pinunasan ang mata, pero kahit anong gawin niya tumutulo parin
ang mga ito
"Tama baka mabura mata mo kakapunas" tumingin naman siya saakin ng masama
Walang nagsasalita
Alon lamang mula sa dagat ang nagbibigy ng ingay sa paligid
Tinignan konulit siya, nakubub nanamn ang ulo niya sa tuhod
Hayyyy
Lumapit ako ng konti sakanya
" May kwento ako sayo" nakita ko namn ang pasimple niyang pagtingin saakin
.....
" Ang sakit lang ang tagal na naming magkakaibigan tapos malalaman ko na hindi nila ako tinuturing na
isa sakanila, na gimait lang nila ako para makuha ang husto nila,
Eh ano iyong pagsopresa nila saakin pag kaarawan ko
Ano iyong mga sikretong pinagsaluhan namin, iyong mga kwento na masaya at malungkot
Ano iyong sinabi nila na walang iwanan maglalakbay sabysaby
Pagpapanggap lang ba lahat ng iyon?" Lumuluhang tanong niya saakin
"Oh baka naman bahagi iyo ng supresa nila tapos mamaya gugulatin nila ako at sasabihing himdi totoo
iyong sinabi nila, diba" buong pagasa niyang sabi
"Pero kung hindi nga ganon, ayis lang saakin na magpagamit, basta makasama ko ulit sila, sila lang kasi
ang tinring kong kaibigan sa buong buhay ko"
" Pupuntahan ko nalang sila, sasabihin kong patatawarin ko na sila" akma sana siyang tatayo pero hinila
ko siya papalapit saakin at inakbayan, pinaharp ko siya sa dagat kung saan makikita ang paglubog ng
araw
"Ayos lang masaktan, hindi mo kasalanan na minahal mo sila at pinagkatiwalaan, hindi mo kasalanan na
umasa kang makakasama mo sila hanggang pagtanda at ayos lang maging ..."
" Ayos naman pala, edi pupuntahan ko na sila"
" Peor alam mo, kailangan nating tanggapin na hindi lahat ng gusto mating makasama mananatili,
minsan may mga bagay talagamg sadyang dumaan sa buhay natin para bigayn tayo ng aral o magandang
alaala"
" Pero gusto ko pa sila makasama, gusto ko pang tumawa kasama sila,
"Tahan ka na,huwag ka ng malungkot, sabi nga nila kapag may umalis asahan mong may masmagandang
darating, magpasalamat ka nalang sa mga magagandang alaala na ibinigay nila, patawarin mo sila pati
rin ang sarili mo,...."
.....
There something on your face.... There is a beauty on it
Putit down.... What...... Put down your charm
Chapter 19
Ano naman kaya ginagawa ng babaeng ito dito
Lumabas ako mula sa eskuwelahan para magpahangin dito sa dagat, habang naglalakd nakita ko itong si
babae na nakaupo sa buhangin habang naka ubob ang mukaha sa tuhod niya
' problema nito
Naglakad ako papalapit sakanya saka umupo malapit sakanya
'
Magsasalita na sana ako ng marinig ko ang mahiang hikbi niya
' napano to
Kinalabit ko siya
Tumingin naman siya saakin, bahagya pa siyang nagulat
' umiiyak nga si babae
" Nangyare sayo?" Pero hindi niya ako pinansin
Tumingin lang siya sa taas at susyal na pinunasan ang mata, pero kahit anong gawin niya tumutulo parin
ang mga ito
"Tama baka mabura mata mo kakapunas" tumingin naman siya saakin ng masama
Walang nagsasalita
Alon lamang mula sa dagat ang nagbibigy ng ingay sa paligid
Tinignan konulit siya, nakubub nanamn ang ulo niya sa tuhod
Hayyyy
Lumapit ako ng konti sakanya
" May kwento ako sayo" nakita ko namn ang pasimple niyang pagtingin saakin
.....
" Ang sakit lang ang tagal na naming magkakaibigan tapos malalaman ko na hindi nila ako tinuturing na
isa sakanila, na gimait lang nila ako para makuha ang husto nila,
Eh ano iyong pagsopresa nila saakin pag kaarawan ko
Ano iyong mga sikretong pinagsaluhan namin, iyong mga kwento na masaya at malungkot
Ano iyong sinabi nila na walang iwanan maglalakbay sabysaby
Pagpapanggap lang ba lahat ng iyon?" Lumuluhang tanong niya saakin
"Oh baka naman bahagi iyo ng supresa nila tapos mamaya gugulatin nila ako at sasabihing himdi totoo
iyong sinabi nila, diba" buong pagasa niyang sabi
"Pero kung hindi nga ganon, ayis lang saakin na magpagamit, basta makasama ko ulit sila, sila lang kasi
ang tinring kong kaibigan sa buong buhay ko"
" Pupuntahan ko nalang sila, sasabihin kong patatawarin ko na sila" akma sana siyang tatayo pero hinila
ko siya papalapit saakin at inakbayan, pinaharp ko siya sa dagat kung saan makikita ang paglubog ng
araw
"Ayos lang masaktan, hindi mo kasalanan na minahal mo sila at pinagkatiwalaan, hindi mo kasalanan na
umasa kang makakasama mo sila hanggang pagtanda at ayos lang maging ..."
" Ayos naman pala, edi pupuntahan ko na sila"
" Peor alam mo, kailangan nating tanggapin na hindi lahat ng gusto mating makasama mananatili,
minsan may mga bagay talagamg sadyang dumaan sa buhay natin para bigayn tayo ng aral o magandang
alaala"
" Pero gusto ko pa sila makasama, gusto ko pang tumawa kasama sila,
"Tahan ka na,huwag ka ng malungkot, sabi nga nila kapag may umalis asahan mong may masmagandang
darating, magpasalamat ka nalang sa mga magagandang alaala na ibinigay nila, patawarin mo sila pati
rin ang sarili mo,...."
.....
There something on your face.... There is a beauty on it
Putit down.... What...... Put down your charm
Chapter 20
Ano naman kaya ginagawa ng babaeng ito dito
Lumabas ako mula sa eskuwelahan para magpahangin dito sa dagat, habang naglalakd nakita ko itong si
babae na nakaupo sa buhangin habang naka ubob ang mukaha sa tuhod niya
' problema nito
Naglakad ako papalapit sakanya saka umupo malapit sakanya
'
Magsasalita na sana ako ng marinig ko ang mahiang hikbi niya
' napano to
Kinalabit ko siya
Tumingin naman siya saakin, bahagya pa siyang nagulat
' umiiyak nga si babae
" Nangyare sayo?" Pero hindi niya ako pinansin
Tumingin lang siya sa taas at susyal na pinunasan ang mata, pero kahit anong gawin niya tumutulo parin
ang mga ito
"Tama baka mabura mata mo kakapunas" tumingin naman siya saakin ng masama
Walang nagsasalita
Alon lamang mula sa dagat ang nagbibigy ng ingay sa paligid
Tinignan konulit siya, nakubub nanamn ang ulo niya sa tuhod
Hayyyy
Lumapit ako ng konti sakanya
" May kwento ako sayo" nakita ko namn ang pasimple niyang pagtingin saakin
.....
" Ang sakit lang ang tagal na naming magkakaibigan tapos malalaman ko na hindi nila ako tinuturing na
isa sakanila, na gimait lang nila ako para makuha ang husto nila,
Eh ano iyong pagsopresa nila saakin pag kaarawan ko
Ano iyong mga sikretong pinagsaluhan namin, iyong mga kwento na masaya at malungkot
Ano iyong sinabi nila na walang iwanan maglalakbay sabysaby
Pagpapanggap lang ba lahat ng iyon?" Lumuluhang tanong niya saakin
"Oh baka naman bahagi iyo ng supresa nila tapos mamaya gugulatin nila ako at sasabihing himdi totoo
iyong sinabi nila, diba" buong pagasa niyang sabi
"Pero kung hindi nga ganon, ayis lang saakin na magpagamit, basta makasama ko ulit sila, sila lang kasi
ang tinring kong kaibigan sa buong buhay ko"
" Pupuntahan ko nalang sila, sasabihin kong patatawarin ko na sila" akma sana siyang tatayo pero hinila
ko siya papalapit saakin at inakbayan, pinaharp ko siya sa dagat kung saan makikita ang paglubog ng
araw
"Ayos lang masaktan, hindi mo kasalanan na minahal mo sila at pinagkatiwalaan, hindi mo kasalanan na
umasa kang makakasama mo sila hanggang pagtanda at ayos lang maging ..."
" Ayos naman pala, edi pupuntahan ko na sila"
" Peor alam mo, kailangan nating tanggapin na hindi lahat ng gusto mating makasama mananatili,
minsan may mga bagay talagamg sadyang dumaan sa buhay natin para bigayn tayo ng aral o magandang
alaala"
" Pero gusto ko pa sila makasama, gusto ko pang tumawa kasama sila,
"Tahan ka na,huwag ka ng malungkot, sabi nga nila kapag may umalis asahan mong may masmagandang
darating, magpasalamat ka nalang sa mga magagandang alaala na ibinigay nila, patawarin mo sila pati
rin ang sarili mo,...."
.....
There something on your face.... There is a beauty on it
Putit down.... What...... Put down your charm
Chapter 21
Festival
Ball
Paano yayain?
Isang araw na maghahanap ng kapartner ilalagay iyong laso sa kamay nanakadugtong sa ka partner
Ilalagay ng sapilitan o hindi
Tatakbo lang ang pwede, hindi pwede ang kapangyarihan
Chapter 22
Nandito ako ngayon sa kwarto namin ni babae, nakahiga lang ako habang nakatitig sa kisame, wala si
babae baka nakipag date
' hay ang borinh
Bumangon nalang muna ako at tinignan ang palogid, ang burara talaga ng babarng iyon ang kalat ng
pwestoniya pati iyong pwesto ko dinadamay
Inayos ko nalamang ang mga ito, pero iyong pwesto ko lang bahala siya sa sarili niyang pwesto
Habang linilinisan ko iyong mesa ko may napansin akong libro
Ah ito pala iyong kinuha ko sa library. Ibabalik ko nalang siguro hindi ko naman kailangan
Habng naglalakad ako papintang library napansin ko habang tumatagl lumalamig ata
Hindi narin ganon kaaraw katuad ng una kong punta dito
" Aray ko" daingbko ng may bumungo saakin nakita ko naman ang isang lalaki
Sino ba to
" Alam mo huwag kang madyadong maangas, baka nakakalimutan mong alipin ka parin "
" Ano ba ang ginawa ko sainyo"
" Wala" kuha ng libro sabay hagis sa pond
....
Asar talaga iyong lalaking iyon, ngayon kailangan ko pang mamorblema sa pagkuha ng libro nanahilof sa
pond
Habang nagiisip ng paraan nakita ko naman si Kaffir
" Kaffir! Sigaw ko dito linapitan ko siya hinila ko naman siya papunta doon sa pond
Nakita ko pa ang paglaki ng mata niya
" Kunin mo nga iyonglibro" sabi ko sakanya habang tinuturo kung saan banda tinapon noong lalaki iyon
libro
" May ginagawa ako sa iba ka nalang magpatulong" akma pa siyang paalis pero muli ko siyang hinila
pabalik
" Sige na andito kana eh "pilit ko pa sakanya" gagamitin mo lang kapangyarihan mo "
" Tsk" pero ginawa rin naman niya
Inangat niya ito mula sa tubig, may nakapaligid pang bilog na tubig sa libro, inilapit naman niya iyo
saakin pero nagtaka ako ng itapat niya ito sa taas ng ulo ko
" Salamat kaffir ilagay mo nalang dito sa kamay k......" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ahil bigla
nalamang niya itong binitawan laya na hulog saakin iyong libro kasama iyong tubig
" Bwisit ka talaga kaffir!!!" Nginisihan lang niya ako sabay lakad palayo, may nalalaman pang pagkaway
na nakatalikod
Humada ka saakin gagantihan kita
Imbis na maibabalik ko naitong libro papagalitan pa ata ako dahil nasira ko
Balik nalang ulit ako sa kwarto para magoalit dahil basang basa na ako
Pagkatapos ko maligo tinignan ko iyong libro kailangn ko pa ata itonh ibilad sa aaraw buti nalang walang
sulat ito walang mabubura
Tinignan ko ito at binuksan pero ang dating blangkong papel ngayon ay may sulat na iyo
.........
Ano ang ibig sabihin niti ......
Chapter 23
Chapter 24
Pupuntahan iyong head
Muli kong nakita iyong libro, siguro kailangan kong pumunta sa head nitong school para ipaalam kung
ano ang nasa libro
Punta
" Manag pwede po ba makusap iyong head nitong school"
" Ah si Apong Lisa"
" May ginagawa kasi siya, sa susunod ka nakang oununta
" Importantebpo kasi, kahit sandali lang"
Pilitan
Aalis na sana ako pero may bigla nalang may lumabas mula sa pintuan
" Ano yan bakit maingay kayo"
Pamilyar na boses
Iyan kaagad ang napansin ko
" Apong gusto raw po kasi niya kayong kausapin"
" Sige baka talagang mahalaga iyan kakausapin ko nalang siya
" Halika na iha" pinakatitigan ko lang siya nagingilid na ang mga luha, ilang buwan ko na ba hinfi nakikita
ang mukhang iyan,
Patak bo akong yumakop sakanya at yinakap ng mahigpit
"Mama" bulung ko, dinama ko lang ang pagkayakap ko sakanya, hindi siya gumanti ng yakap siguro dahil
nagulat siya saakin
" Iha ayos ka lang" pati ng boses niya
Natatawa naman ako na lumayo sa yakap niya habang pinupunasan ang tumulo kong luha
" Ooo ayos lang hahahah, sana matagal na akong pumunta diti"
" Sige pumasok na rayo para pagusapan, mukhang imortante iyan dahil sinadya mo pa ako dito
Pumasok naman ako sa kwarto, malawak ito sa gitna ay isang upuan at mesa sa harao nito may upuan
din sa magkabilaan
" Maupo ka, ano ba ang gusto mong sabihin
Inilapag ko naman iyong libro na sinasabi ko, nakita ko pa ang bahagya niyang pagkagulat,
'alam niya rin ba ang laman nito
" Saan mo iyan nakuha"
" Sa library"
" Nabada mo ba iyong laman nito"
"Opo, kaya nga po ako pumunta dito para itanong kung bakit may ganyang libro dito"
" At bakit ganon ang nada pahina, alam ko pong hindi sa mundong ito gawa iyang libronh iyan"
" Oo yama ka"
" Paano po napunta ang bagay na iyan dito"
" Alam mo ang tatlong kapangyarihan "
Tumango naman ako bilang sagot
" Ako ang sumulat niyan"
" Ha paano niyo po naisulat oto eh tungkol po ito sa hinaharap"
Nanlaki naman ang mata ko ng maruealize ko
" Nakikita niyo po ang nakaraan, edi dapat patay na kayo'
" Hindi galing ako sa nakaraan "
" Ibig sabihin totoo iyon, akala ko ba wala pang napapatunayan na merong ganong kapanguarihan
" Ako na nga ang patunay hinfi ba"
" Eh bakit hindi po kayo kilala bilang galing sa nakaraan, nasaan na po iuong sarili niyo sa panahong ito"
" Hindi pa ako nabubuhay sa taong ito"
"Ibog sabihin totoo na masasakop ng hari ang dalawang mundo"
" Oo"
"Bakit po kayo oumunta sa panahong ito"
" Para pigilan ang kanyang gagawin, itinayo ko itong iskwelahang iyo para sa paghahanda na patumbahin
siya "
"At walang alam ang mga estudyante "
" Oo"
" Paano niyo po siya papatumbahon eh isa nga po siya g imortal, paano niyo papatayin iyon"
" Iyon nga ang problema, wala parin kaming plano, halos lahat ng naiisip namin ay tagilid ang
kakalabasan
" Kailan ba niya nalaman ang kabilang mundo"
" Sa panahon ko hindi ganyo ang paligid dito buhay pa ang mga lupa, doon patay na lahat dhik kinuha
niya ang mahiwaga g bato ng bawat elemento at doon bumigay ang nagsisilbi g harang sa dalawang
mundo"
" Teka mahiwagang bato"
" Oo bakit?"
" Eh iyon ang misyon namin, nawala na ang bato ng apoy nasa kanya na"
" Ano"
" Bakit hindi mo alam"
" Mahigpit niya g ipinagbabawal ang malaman ang mga misyong ipinapagawa niya"
" Hindi niya ba nalalaman na itong iskwelahan ay mapanganib para sa kanya"
" Wala naman pakielam iyon, isang beses sa dalawang taon lang bumisita iyon, at kadalasang pipili lang
siya ng kima o sampung estudyante para kausapin ang mga ito "
" Paano nayan, baka itong ekuwelahan pa ang magi g dahilan para mapabilis ang pagsakop niya sa
kabilangundo"
" Kailangan na talgang makagawa ng plano"
......
Papalabad na ako ng kwartong iyon, nang bigla nalamang sumalubong saakin ang humahangos na si
sage
" Ano problema mo"
" Ano ang pinag usapan niyo"
" Ah wala"
Sage POV
Dali dali akong tumakbo papinta sa opisina ng head hindi pwedeng malaman ni lee iyon
" Ano problema mo"
" Ano ang pinah usapan niyo"
" Ah wala"
Hindi maari nahuli na ba ako, wala bang silbi ang pagbalik ko sa mundong ito
Nakita ko sa lamesa ang matagal ko ng hinahanap na libro
Hindi maari
" Anong nagyari sayo
" Kung ano paan ang pinah usapan niya paraang awa niyo na wag niyo g itutuloy
" Bakit, ano ba pinag usapan namin"
" Wag mo ng itanggi dahil alam ko
" Anog alam mo"
"Alam kong naghahanap kayo ng paraan para mapatumba ang hari"
" Pero pki isap huwag niyo na ituloy ang pinaplano niyo pakiusap".
" Bakit ano ba alam mo"
" Ang alam ko! Alam kong mamamatay tayong lahat kapag itinuloy niyo ang binabalak noyo
" Hindi tayo magtatagumpay, kahit anong gawin natin dahil imortal siya"
" Paano mo nasabi na mamatay tayo hindi pa nga naguumpisa ang plano"
" Dahil galing ako sa hinaharap"
" Ano"
" Kung ganon nasaan na ang sarili mo ngauon ibig sabihn dalawa ka na nandito sa panahonh ito"
" Hindi, bumalik ako sa panahong nabubuhay ako, ang kapalit non mawawala ako sa alaala ng taong
nakakakilala saakin at ang ako sa panahong ito ay mglalaho na patang bula"
" Kaya parang awa niyo na huwag ng ituloy ang binabalak dahil marami ang mamatay
Pero paaano naman ang kabilang mundo kawawa nag mga tao na nakatira doon
" Hayaan nanatin sila matagal pa iyon mangyayaro dahil hahanapin niya pa ang mga mahiwagang bato
" Anong hayaan, hayaan ang susunod na henerasyon, bakit pa kung pwede naman na natinh gawin ma
ngayon, hindi ba pwedeng tayo nalang ang maghirap para maging mas maganda ang kakalabasan ng
susunod na henerasyon"
" Huwag ka ng magpakabayani, dahil diyan mamatay ka lang"
" Bakit hindi, sa pagkakataong ito hindi na ako natatakoy mamatay dahil alam ko na sa gagawin nating
planong ito may na iambag ako sa mundong aking ginagalawan, hindi katulad mo na takot "
" Bakit hindi mo nalang gamitin ang pagkakataaong ito para sabihin amg pagkakamali na nagawa natin
para maging matagumpay na tayo sa pagkakataong ito"
" marami ang maamtay"
" Hi
......
Chapter 25
Chapter 26
Ito palamang ang tangimg propecy
Siya si tanda ang tanging nakakakita ng kasalukuyan na nagsakripisyo
Paano niyo nasabi na siya lang ang nagsakripisyo
Makikita sa langiy ang huling salita na sasambitin niya......
...
Magkalahi maglalaban
Magkakampi magsasagupaan
Mga linlang ay kakampi
Sa kasamaang magwawagi
Mundong lihim
Muling makikita
Lahing natutulog
Muling mararamdaman
Limang itinakda
Isang magtataksil
Maraming mamatay
Apat ang magliligtas
Anong gagawin natin sa magtataksil
......
Kailangan nati g hanapin ang mga itinakda
.......
Babae....
Chapter 27
Hinahanap utinakda
Bakit walang tao dito akala ko ba nandito ang itinakda
May kalaban sa langit ng dadagit ng tao
Pating sa langit
Hindi aalis ang itinakda hangga't hindi pa mapupuksa ang pating
May hawak na libro alam na kung bakit nandoon ang pating
Nasira ang tirahan nila
Tirahan nila maraming apoy ngayon nag Aice na
May gusto kay prim
Mas matalino
Chapter 28
Sage siya ang itinakda
Chapter 29
Plano
Kung ito lang ang eskuwelahan na yayapos sa hari talagang hinfi tayo magtatagumpay, kailangan na may
roong pa tayong kasama
Himdi ba tayo pwedeng humibgi ng tulong mula sa mga maharlika
Huwag
Bakit
Dahil hindi natin alam kung sino ang ati g magihing kakampi
Kung hanon sigurado ba kayo sa na alaht nh estudyante dito ay kakampi niyo
Hinfi
Ku g ganon magtatayomina tayo ng paaralan
Isa sabawat kaharian at ito ang magiging sentro bali magiging limang malalaking iskuwelahan ito
Lahat pwede pumasok bata matanda
Dadaan sa pagsubok na masusubok ang agkakaisa at tiwala sa sarili
Chapter 30
Plano
Pagsubok
Katulad Sakanila
Pero sa dulo iyong Kingsman
......
Chapter 31
Angry bird's
Chapter 32
Plano
Pagsubok
Katulad Sakanila
Pero sa dulo iyong Kingsman
......
Chapter 33
Chapter 34
Babala
(Ritwal na gagawin para makagawa ng portal para makapunta sa totoong mundo)
Oh sige madali lang naman akong kausap, umalis ka sa mundong iyo"
"Alam niyong hindi ako taga rito"
" Oo naman ang mga palad mo ay kakaiba"
" Kung ganon alam niyo kung paano po ako makakaalis dito" buong pag asang tanong ko sakanya
" Hindi"
" Alam mo ba kung gaano kadelikado ang pagpunta mo sa mundong ito"
" Hindi ko naman ginusto na mapunta dito" tinignan niya lang ako ng masama parang sinasabi na
tumauimik ako
" Ang bawat araw na naririto ka ay unti utni kang naman namamatay"
" Ano ang ibig mong sabihin"
" Na itong munfo into ang papatay sayo"
" Meron ba akong magagawa para pihilan"
" Wala, kung umitim siguro ang uwak"
" Pero itim talaga ang uwak"
" Doon ka nagkakamali, wala pang nakikitang itim na uwak simula ng mabuo ang munddo
Chapter 35
Chapter 36
Babala
(Ritwal na gagawin para makagawa ng portal para makapunta sa totoong mundo)
Oh sige madali lang naman akong kausap, umalis ka sa mundong iyo"
"Alam niyong hindi ako taga rito"
" Oo naman ang mga palad mo ay kakaiba"
" Kung ganon alam niyo kung paano po ako makakaalis dito" buong pag asang tanong ko sakanya
" Hindi"
" Alam mo ba kung gaano kadelikado ang pagpunta mo sa mundong ito"
" Hindi ko naman ginusto na mapunta dito" tinignan niya lang ako ng masama parang sinasabi na
tumauimik ako
" Ang bawat araw na naririto ka ay unti utni kang naman namamatay"
" Ano ang ibig mong sabihin"
" Na itong munfo into ang papatay sayo"
" Meron ba akong magagawa para pihilan"
" Wala, kung umitim siguro ang uwak"
" Pero itim talaga ang uwak"
" Doon ka nagkakamali, wala pang nakikitang itim na uwak simula ng mabuo ang munddo
Chapter 37
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako at muli kong nararamdaman ang pangyayaring nangyari sa akin
bago magbago ang buhay ko
Hindi ko alam kung ikaktutuwa ko ba,
Ang unti unting pag balik ng aking lakas kasbay ng pag layo ko sa kanila,
Sa kanya
At hindi ko alam kung ikatutuwa ko,
Na makita muli ang aking mukha sa aking harapan
Ang kasuotang suot niya ay ang aking kasuotan noon
At ang kasuotan ko ay ang kanyang kasuotan noon na aking minahal ngayon, at mamahalin hanggang sa
aking kamatayan, magpakailan man
Hindi katulad ng una na marahan
Ngayon ay malumanay kaming nagpalit ng kinatatayuan
Ang hangin ay idinaan ako sa kanan at siya ay sa kaliwa
Pinagharap kami at nagkatitigan sa isat isa
Ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan ay tuluyan ng tumulo
Tumulo hindi pababa sa mundong dahilan, kundi pataas sa mundong pinanggalingan
Itinaas ko ang aking kanang kamay kasabay ng kanyang kaliwang kamay
At sa kauna unahang pagkakataon nahawakan ko ang dalawang mundo
Or
At sa huling pagkakataon muli kong nahawakan ang dalawang mundo
Paglapat ng aming palad ay siyang pag liwanag ng paligid,
liwanag na wala kang makikita
At sa pag mulat ng aming mga mata ang tuluyang paghagulgul nito
Ang kaninang palad ng isat isa ngayon ay isa ng malamig na salamin
Matibay na salamin
Salmin, na nagsasabing ang mundo namin ay magkaiba
Block out
" Stella, huy gising stella" sabi ng kung sino habang tinatapik ang pisngi ko
Anuba istorbo sa pagtulog, ang lahot lambot ng kama ko ngayon
" Saan nanaman ba kasi kayo pumunta at ganyan yan, pti iyang suot niya saan niyo ba nakuha iyan" sabi
naman ng matinis na boses
" Malay ko diyan, sila ni RJ ang magkasama kagabi, nakita ko lang siya doon sa seashore na natutulog"
Bumangon naman ako ng dahan dahan habang nakapikit, nananakit ang likod ko ano ba ang
nangyari.......
.........
Nakabalik na ba ako?
" Ateeee!!!!" Sigaw ng pamilyar na boses
Ang boses na iyon
Ang laki na niya, tumYo ako saaking pag kakaupo,
" Ang laki mo na" masbi ko nlamang at sinungaban siya ng isang mahigpit na yakap
Hindi na katulad dati na kailangan ko pang lumuhod para mag kapantay kami
Ang bilis nang panahon parang kaylan lang kalaro pa kita
Kahapon lang magkahawak ang kamay natin
August 14, 2020
Download