اصول سیزدهگانهٔ معرفتیِ بنیامین فرانکلین .1خویشتنداری :شکم را تا مرز بالهتِ شعور پُر مکن و تا مرز بیخودی منوش. .2سکوت :سخنی بران که خود یا دیگران از آن سود گیرید؛ از سخنان بیثمر پرهیز کن. .3نظم و انضباط :هرچیز را در جای خود قرار ده و هر کاری را به وقت خود موقوف کن. .4عزم و اراده :آنچه را باید به انجام رسد ،بدان همت گمار، و آنچه را بدان اراده نمودهای ،بدون وقفه و خلل به انجام رسان. .5قناعت :از خرج کردن برای خوشآمدِ دیگران یا خشنودی خویش بپرهیز و چیزی را ضایع مکن. .6سعی و کوشش :زمان را ازدست مده ،هر لحظه به کاری سودمند بپرداز ،کارهای باطل را از خود دور کن. .7راستی و درستی :از فریب بپرهیز ،اندیشه را به عصمت و حقیقت آراسته دار و به سخن خویش پایبند باش. .8عدالت :راضی به زیان دیگران مباش ،مباد که بر کسان ستمی روا داری و آنان را از خیری که بدان موظفی، بینصیب گردانی. .9اعتدال :از تندروی پرهیز کن؛ اهانت ناروا به دیگران ،که به گمان خویش ،خود نیز درخور آن نیستی ،روا مدار. .10 نظافت :ناپاکی را از تن و جامه و خانهٔ خویش بزدا. .11 آسایش خیال :آرام باش و از خردهگیری بپرهیز و از وقایع عادی و حوادث اجتنابناپذیر روی درهم مکش. .12 عفّت :در ارضای میل جنسی اعتدال را رعایت کن؛ تنها بهخاطر حفظ تندرستی و بقای نسل و نه تا مرز جنون و سستی ،نزدیکی کن .در این راه از جرح عواطف و سالمت خود و دیگری خودداری کن و دغدغهٔ خوشنامی خویشتن را به دل داشتهباش. .13تواضع و فروتنی :از پیشکسوتان بزرگ ،مانند عیسی مسیح و سقراط تقلید کن.