บ้านเรา บ้านเรา แสนสุขใจ แม้นจะอยูท ่ ไ ี่ หนไม่สข ุ ใจเหมือนบ้านเรา คาว่าไทซึง้ ใจเพราะใช่ทาษเขา ด้วยพระบารมีลน ้ เกล้า คุม ้ เราร่มเย็นสุขสันต์ รุง่ ทิพย์ ฟ้าขริบทอง พริว ้ แดดส่องสดใส งามจับใจมิใช่ฝน ั ปวงสตรีสมเป็นศรีชาติเฉิดฉันต์ ดอกไม้ชาติไทยยึดมัน ่ หอมทุกวันระบือไกล บุญนาพา กลับมาถึงถิน ่ ทรุดกายลงจูบดิน ไม่ถวิลอายใคร หัวใจฉันใครรับฝากเอาไว้ จากกันแสนไกล ยังเก็บไว้หรือเปล่า เมฆจ๋า ฉันว้าเห่วใจ ขอวานหน่อยได้ไหม วานล่องไปยังบ้านเขา จงหยุดพักแล้วจงรับปากกับสาว ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย ............................. บ้านของเรา บ้าน คือวิมานของเรา เราซือ ้ เราเช่าเราปลูกของเราตามใจ ย่อมเป็นสถานทิพย์วม ิ าพอหาได้ เป็นทีเ่ กิดทีต ่ ายทีเ่ ราสร้างไว้คอยท่า บ้าน คือวิมานของคน ถึงแม้นยากจนก็ตอ ้ งดิน ้ รนอย่าจนปัญญา หาบ้านสักหลังทีพ ่ อประทังชีวา เพื่อสนิทในนิทราให้ตน ื่ มามองโลกชืน ่ ใจ บ้านฉัน มีเพลงฝันให้ฟงั มีเสียงระฆังจากกันสดาลพริว ้ ไป มีสวนไม้ดอกผลิบานกอช่อใบ มีความรักมีนาใจ ้ มีให้อภัยมีกรุณา บ้านคือวิมานของเรา ยามพบความเศร้ารีบกลับบ้านเราจะเปรมปรีดา เพราะบ้ามมีรก ั น้าใจอภัยกรุณา คอยเราอยูท ่ ก ุ เวลาในชายคาเขตบ้านของเรา ................................... น่ารัก น่ารักจริงเอ๊ย แต่พไ ี่ ม่เคยพบเห็นมาเลยแต่กอ ่ นแต่ไร ใช่สวยขนาดบาดใจ แต่แม่เอ๊ยละมุนละไม ฮือ..อือ..ฮือ..ฮือ..หนักหนา ใช่สวยขนาดเลิดลอย แต่แม่เอ๊ยแช่มช้อยติดตรึงอุรา ใช่สวยขนาดหยาดฟ้า ทาไมหนอกานดาน่ารักเสียจริง เพราะเจ้าน่ารัก พี่เห็นวงพักต์ พีแ ่ อบรักยอดหญิง คิดใคร่แอบอิง ความรักเข้าสิงพีส ่ ด ุ จะทิง้ จะถอนอุรา น่ารักอย่างนี้ จะไม่ให้พรี่ ก ั คนดีพห ี่ มดปัญญา มนุษย์คนหนืง่ นีห ่ นา ห้ามพีร่ ก ั แก้วตา ใครห้ามได้ จะถือโกรธเอาโทษทันฑ์ ก็ปธ ุ ช ุ นคนสามัญ ห้ามกันอย่างไง แอบรักเจ้าหมดดวงใจ ต้องโทษเพราะทรามไว น่ารักเอย …………………. ใจประสานใจ มองแววตาทุกคน เปีย ่ มสุขล้นระคนสุขสันต์ ยิม ้ แย้มเข้าใจกัน ตาสบประสานไมตรีฉายมา ดวงฤทัยทุกดวง ถ่วงด้วยรักและแรงศรัทธา ปราถนาในสิง่ เดียวกัน ความคลางแคลงหายไป โลกสดใสคืนมาอีกครา ฟ้าหลังฝนงามตา ความมืดโรยรา มลายหายพลัน มีแต่ความเข้าใจ อุน ่ ไอรักไมตรีตอ ่ กัน ผ่านมานัน ้ ลืมมันลบไป ร้องเถิดร้องเพลงกัน ประสานรอยร้าวในใจ ลบรอยร้าวภายในอุรา ร้องเถิดร้องเพลงกัน จับมือกันไว้ดก ี ว่า หันหน้ามาเข้าใจกัน อันคนเราทุกคน ต่างเกิดมาควรพาพึง่ กัน มีไมตรีสม ั พันธ์โลกนัน ้ สดใส โลกนัน ้ สดใส จงมารวมพลังร่วมสร้างสรรค์จรรโลงฤทัย จับมือกันเดินก้าวไปมุง่ สูจ ่ ด ุ หมายอนาคตเรา ร้องเถิดร้องเพลงกัน ประสานรอยร้าวในใจ ลบรอยร้าวภายในอุรา ร้องเถิดร้องเพลงกัน จับมือกันไว้ดก ี ว่า หันหน้ามาเข้าใจกัน ……………