1
JULY 2012
YEAR VIII NO. 7
OFFICIAL NEWSPAPER OF THE ARCHDIOCESE OF LIPA
JULY 2012
PAPAL INTENTION
FOR AUGUST 2012
For Prisoners
VATICAN CITY - His Holiness,
Pope Benedict XVI, will pray as
his general intention for prisoners all over the world during
the month of August 2012. He
will pray that “prisoners may be
treated with justice and respect
for their human dignity.”
The Apostleship of Prayer
likewise announced that for
his special mission intention,
the Holy Father will pray for the
Youth Witness to Christ. He
asks everyone to pray with him
so that “the young people,
called to follow Christ, may be
willing to proclaim and bear
witness to the Gospel to the
ends of the earth.” #UB
Archdiocesan Summit on Good Governance,
Dinumog ng mga taga-Arsidiyosesis kwento sa p. 3
Taal Lake Batangas Marian Peace Regatta
2012, Pinaghahandaan Na
 ETHEL ROBLES
Pinaghahandaan na ang
gaganaping Taal Lake Batangas
Marian Peace Regatta 2012. Sa
ika-8 ng Setyembre nakatakda ang
gawain kung saan itatampok ang
fluvial procession sa lawa ng Taal.
Magsisilbi itong kick -off ceremony
ng National Pilgrimage to Lipa,
taunang aktibidad na idinadaos sa
arsidiyosesis tuwing ika-12 ng
Setyembre. Ito rin ang kaunaunahang pagkakataon na
magdaraos ng Marian Peace Regatta sa lawa. Sa pangunguna
nina Rdo. P. Eyong Ramos,
tumatayong chairman ng
aktibidad at G. Pepe Alcantara ng
San Nicolas, vice chairman,
nagdaos na ng mga pagpupulong
at pagbabalangkas ng magiging
programa para sa aktibidad.
Sa naunang mga meetings, ang
pitong bayan at dalawang lungsod
na nasa paligid ng bulkang Taal
ang itinakda ng Executive Committee na mangunguna at
inaasahang makikiisa sa gawain.
Kabilang sa tinukoy na mga bayan
ang Alitagtag, Cuenca, Sta.
Para sa Kapayapaan ng Mundo at Kabanalan ng mga Pari...
9th National Pilrimage To Lipa, Pinaghahandaan na
 JOHNNY JAYLO & ROSE PERCE
Sa darating na ika-12 ng
Setyembre, gaganapin muli ang
National Pilgrimage to Lipa. Ito
ang ika siyam na taon ng samasamang pananalangin ng mga
mananampalataya mula sa iba’tibang bahagi ng bansa, gayundin
mula sa ilang bansa sa Asya, para
sa kapayapaan ng mundo at
kabanalan ng mga pari.
Sa taong ito, pagninilayan ang
temang “Mary’s Faith: Our Faith,
for the Evangelization of Asia”.
Ang tema ay ini-angkop sa
pagdiriwang ng Taon ng
Pananampalataya
sa
pandaigdigang Simbahang
9TH NATIONAL PILRIMAGE... P. 3
TAAL LAKE BATANGAS... P. 3
Marian Conferences sa Lipa...
Mga Dating Kaalaman, Mga Bagong Pananaw at Pagtataya
 BB. ROSE PERCE
Anim nang panayam tungkol sa
Mahal na Birheng Maria ang
ginaganap sa Lungsod ng Lipa
simula ng buwan ng Pebrero 2012.
Sa ika-limang panayam noong
Hunyo 2, tinalakay ng Lubhang
Kgg. Leopoldo C. Jaucian, SVD,
Obispo ng Bangued, ang paksang
“The Emergence of Mary in Chinese Religious Thinking”. Bago
nagsimula, ipinakiusap ni Bp.
Jaucian na huwag nang gamitin ang
salitang ‘Intsik’ sa pagtukoy sa mga
Tsino na may dugong Pilipino
sapagkat hindi na maganda ang
katuturan nito, alalaon-baga’y “politically incorrect” na. Ang angkop
na aniyang tawag sa mga TsinoPilipino ay ‘Tsinoy’ o ‘Chinoy’.
Maraming nag-aakalang Chinoy
si Bp. Jaucian dahil sa kanyang
pangalan at hitsura. Bagama’t hindi,
maaari din aniyang may dugo
siyang Tsino sapagkat ang kanyang
mga ninuno ay galing sa Iloilo kung
MGA DATING KAALAMAN... P. 2
S-anctification
Mabuting Kalooban: Sinasaksihan nina Rdo. P. Lou Dolor,
paroko ng Parokya ni Sta. Maria Magdalena sa Bayanan, San
Pascual, at ni Bb. Nini Virtucio, pangulo ng PCC, ang paglagda
ni Lola Merced Costellos na maglilipat ng lupa sa parokya.
Naghihintay ang Arsobispo Ramon C. Arguelles sa kanyang
paglagda. Inaasahang masisismulan na ang pagpapagawa ng
bagong simbahan matapos ang pagsisiyasat ng Construction
Committee ng Arsidiyosesis.
PHOTO BY: GEORGE D. ELVEÑA
E - va n g e l i z a t i o n
P. Michalenko, Magbibigay ng Panayam
ukol sa Divine Mercy
Darating sa
Lipa sa ika-8
ng Agosto si Rdo. P. Seraphim
Michalenko, MIC, ang tanyag
na
tagapagsalita
at
n a n g u n g u n a n g
tagapagpalaganap
ng
debosyon sa Divine Mercy sa
mahigit nang 50 taon.
Si P. Seraphim ang naging
tagapagsalita sa matagumpay
na National Divine Mercy Retreat for Bishops and PriestCoordinators na idinaos sa
Lungsod ng Tagaytay noong
Hulyo 11 hanggang 13. Siya
ang rektor ng National Shrine
of The Divine Mercy at direktor
ng John Paul II Institute of Divine Mercy sa Stockbridge,
Massachusetts. Mahigit 20
taon siyang Vice-Postulator
para sa kanosisasyon ni Sr.
Maria Faustina Kowalska, ang
P. MICHALENKO... P. 2
C-ommunion
2
NEWS & EVENTS
MGA DATING KAALAMAN... P. 1
saan noong unang panahon ay
nagpupunta ang mga taga-China at
nagtitinda ng mga damit sa Parian.
Siya’y lumaki sa pagkupkop ng
kongregasyon ng SVD (Society of
the Divine Word), naging sakristan
sa Christ the King Seminary at
misyonero sa Taiwan ng 10 taon
kung saan natuto siya ng Mandarin at napag-aralan ang kultura ng
mga Tsino. Pumasok siya sa
seminaryo pagbalik ng Pilipinas
hanggang maging pari (naging guro
niya ang Lubhang Kgg. Ramón C.
Argüelles). Sa Taiwan siya
nagtapos ng Teolohiya, at unang
naglingkod bilang Kasamang Pari
at Campus Minister. Ang sotana ni
Bp. Jaucian ay estilong cheongsam,
na aniya’y bilang pasasalamat sa
mga Tsino. Siya ang National Coordinator at Spiritual Adviser ng
Federation of Filipino Chinese
Catholic Community.
Natuon ang panayam sa
kaugnayan ng Mahal na Birhen ng
Caysasay ng mga Batangueño at ng
diyosang Ma Cho (o Ma-Tzu) ng
mga Tsino na pinaniniwalaan ng
milyong debotong Tsinoy na iisa.
Ayon sa alamat, si Ma Cho, na
pinipintuho ng mga Tsino bilang
Diyosa ng Karagatan at Patron ng
mga Mangingisda, ay isinilang sa
China at nakapanggagamot na sa
edad sampu, nililiwanagan ng
lampara sa tabi ng dagat ang
daraanan ng mga mangingisda, at
kapag may bagyo, nakikita siyang
bumababa mula sa langit nang may
buong ringal na kasuotang Tsina
upang gabayan ang mga ito. Nang
panahong makatagpo si Juan
Maningcad ng isang imahen sa ilog
ng Pansipit sa Taal kung saan
maraming ibon ng casaycasay,
noo’y nagaganap ang rebolusyon
sa China laban sa mga Kastila. Lahat
ng bangka ng lumilikas na mga
Tsino ay may imahen ni Ma Cho at
isang bangka ang lumubog.
Ipinapalagay na inanod ang imahen
hanggang makarating ito sa Taal at
inisip naman ni Juan na ito ay ang
Mahal na Birhen. Ang nakatalang
kasaysayan ni Hay Bing, isang
Tsino sa Taal na pinugutan ng ulo
ngunit himalang nabuhay muli
P. MICHALENKO... P. 1
“Sekretarya” at “Apostoles” ni
Jesus (The Divine Mercy), at
“...regalo ng Diyos sa ating
panahon” (homiliya ni Papa Juan
Pablo
II
sa
kanyang
kanosisasyon noong Taong
2000). Saksi siya sa unang milagro
na naganap sa pamamagitan ni
Sr. Faustina, at naging daan
upang simulan ang kanyang
beyatipikasyon noong 1993.
Naglingkod si P. Seraphim
sa Bethany House of Intercession for Bishops, Priests, and
Deacons, isang spiritual renewal movement para sa mga
Katolikong pari sa buong
pagkatapos aniyang tulungan siya
ng isang munting babae at dalhin
muli sa ginagawa niyang dambana
ng Mahal na Birhen ng Caysasay,
ang nagsisilbing ugnayan at
patunay na lubhang minamahal ng
Birhen ang mga Tsino.
Ayon pa kay Bp. Jaucian,
patunay ang banal na paglalakbay
ng mga deboto sa templo ni Ma Cho
sa San Fernando, La Union, sa
kanilang paniniwala sa Birhen ng
Caysasay. Anila, ang mensahe ni
Ma Cho ay pumunta sila sa
simbahan ng Caysasay ‘sapagkat
siya at ako ay iisa’ (umano’y nagrerecharge sa Caysasay ang imahen
ni Ma-Cho). Kaya’t taon-taon,
tuwing ika-limang araw ng ikawalong buwan sa lunar calendar
(kalimita’y buwan ng Setyembre)
simula noong 1979, pumupunta ang
mga deboto sa Dambana ng
Caysasay at nagsasagawa ng
magdamagang bihilya na
nagtatapos sa Banal na Misa, at
magpu-prusisyon papuntang Basilica ni San Martin ng Tours sa
Poblacion ng Taal upang doon
dasalin ang rosaryo. Pagbalik ng
grupo sa La Union, tatlo hanggang
limang araw na kasayahan ang
gaganapin nila sa templo ni Ma Cho
bilang pagbubunyi sa naganap na
reunion. Sinabi ni Msgr. Alfredo
Madlangbayan, Kura Paroko ng
Taal, na minsa’y sinilip niya si Ma
Cho sa kahong dala ng grupo at
nakita niyang magkatulad nga sila
ng Birhen ng Caysasay.
Pinatutunayan ng gawaing ito ng
mga deboto ni Ma Cho na seryoso
ang pagtingin nila sa Mahal na
Birhen, na ang pananampalataya ni
Maria ay nagiging instrumento ng
ebanghelisasyon. Ang patuloy
namang pagmi-misyon sa China ng
mga pari at madre, kahit patago (underground), ay halimbawa na hindi
dapat matakot sa pagpapahayag ng
ebanghelyo. Ibinabahagi at
ipinahahayag nila nang may
kasiyahan ang Katolikong
pananampalataya upang maakit ang
mga kapatid. Ipinauubaya nila ang
kanilang buhay sa Diyos at sa
Mahal na Birhen sapagkat isang
malaking hamon ang gawaing ito sa
daigdig. Noong dekada 80,
pagkatapos alisin ng Batikano
ang pagbabawal sa pagbabasa
ng mga sinulat ni Sr. Faustina at
pagpapalaganap ng debosyon
sa Divine Mercy, itinalaga
siyang mamuno sa Divine
Mercy Department ng Marian
Helpers headquarters sa Massachusetts.
Sa mga katangiang ito, tunay
na magiging makabuluhan sa
mananampalataya ang makinig sa
panayam ni P. Seraphim. Bukas sa
publiko ang sumusunod na
programa sa Dolor Pavillion, Brgy.
Antipolo del Norte, Lungsod ng
Lipa:
China at iba pang lugar sa Asya.
Nang dumating ang Obispo Jaucian
sa Taiwan, tatlong libo ang
populasyon, ngunit 30 lamang ang
Kristiyano.
Sa pagpapalalim ng panayam ni
P. Yulito Ignacio, ang China at mga
Tsino ay matabang lupa (fertile
ground) para sa ebanghelisasyon.
Idinagdag ng Lubhang Kgg. Ramón
C. Argüelles na kung ang Birhen ng
Guadalupe ang naging instrumento
ng ebanghelisasyon ng Latin continent, ang Birhen ng Mediatrix at
Caysasay naman ang para sa Asya.
Dagdag na pagkakahawig din
ang kayarian ng templo ni Ma Cho
at ng Basilica ng Taal. Bilang
paniniwala sa feng shui (binibigkas
na fong sway), ang natural na daloy
ng hangin at tubig, ang kanyang
mga templo ay nakaharap sa dagat
at nasa likuran ang kabundukan.
Ang Basilica ay nakaharap sa China
Sea at matatanaw ito mula sa
Simbahan.
Itinanong ni Gng. Norma
Abratigue (na kasamang dumalo
ang kanyang asawang si G. Cording), kung mali ang paniniwala sa
feng shui at tinugon ito ni Bp.
Jaucian na tulad din ng paniniwala
sa horoscope, mali ito kung
nawawala o nababawasan na ang
pananampalataya sa Diyos at hindi
na maka-desisyon ang tao kung
wala ang mga ito. Mali ito kung hindi
na masaya ang tao kapag hindi
nabasa ang kanyang horoscope.
Ang Kristiyano’y dapat nagtitiwala
na ang Diyos lamang ang tunay na
dapat panaligan at sandigan.
Ang Banal na Misa ay
pinamunuan din ni Bp. Jaucian,
kasama si Arsobispo Argüelles, P.
Itoy at P. Rodem. Sa homiliya,
ikinuwento ni Bp. Jaucian na
tinanong siya ng isang babae kung
nararamdaman,
nakikita,
nahahawakan ba niya ang Diyos na
kanyang minamahal? Ang
kasagutan ay dumating sa
maraming karanasan ng Obispo sa
kanyang ministeryo at napatunayan
niya ang pangako ng Diyos na
“Mananatili ka sa Aking pag-ibig
tuwina”, lalo na nang lumabas ang
isyu ng ‘Pajero Bishops’.
Sa ika-anim na panayam noong
Hulyo 7, hindi nakarating si Fr.
Rolando de la Rosa, OP, na nasa
ibang bansa. Dapat sana’y
tatalakayin niya ang “Mary and the
450 years of the Philippine Evangelization”. Si P. Melvin Castro ang
pumalit na tagapagsalita at tinalakay
niya ang paksang “The Blessed Virgin Mary in Scripture and Private
Revelations”. Si P. Melvin ang Executive Secretary ng CBCP Commission on Family and Life at
tagapagsalita ng Simbahay sa
pagtatanggol ng buhay laban sa RH
8:00
8:15
8:30
9:30
10:00
10:30
11:30
12:00
Praying of Chaplet of Divine Mercy
Praying of Holy Rosary
Eucharistic Celebration
(Archbp. Ramón C. Argüelles)
Break
Orientation: Structure and Program
of Divine Mercy
Talk: The Divine Mercy Message
and Devotion
Open Forum
Angelus
Home Sweet Home
May natatanging panayam si
P. Seraphim sa mga pari,
relihiyoso, at mga madre,
gayundin sa mga seminarista ng
St. Francis de Sales (SFS), Oblates of St. Joseph (OSJ), at Our
Lady of Lourdes (Capuchin).
#UB
Bill, kahit sa 700 Club, ayon kay P.
Itoy!
Nasa pagpupulong ng CBCP ang
Arsobispo kaya’t wala siya sa
panayam. Si P. Richard Hernandez
ang namuno sa panimula at
katapusang panalangin.
Sabi ni P. Melvin, tatak ng
Katoliko ang walang dalang bibliya.
Ngunit ang Katoliko ay naniniwala
sa nilalaman ng Bibliya, at
pinapahalagahan din ang turo ng
Simbahan. Hiningahan ng Banal na
Espiritu ng Diyos ang mga sumulat
nito upang sila’y bigyanginspirasyon. Hindi dapat basta
nagbibigay kahulugan (interpretation) ng Bibliya ang layko, mga pari
lamang ang may sapat na kaalaman.
Kaya’t dapat ay sama-sama rin ang
pag-aaral ng Bibliya, hindi kanyakanya.
Ang private revelations ay mga
pagpapahayag sa mga piniling tao,
tulad ng Mahal na Puso ni Jesus
kay St. Margaret Alacoque, at iba
pa. Ganito rin ang pagpapakita ng
Mahal na Birhen ng Mediatrix.
Hindi obligadong maniwala ang
mananampalataya sa mga
pagpapahayag na hindi pa opisyal
na tinatanggap ng Simbahan, ngunit
kung nandiyan, mabuti ang
maniwala dahil sayang. Ito ang
kalayaang ipinagkaloob sa atin.
Ang ating debosyon kay Maria
ay hindi inimbento ng kung sino
lamang. Ito’y nakabatay sa Bibliya
na ang Diyos ang lumikha sa kanya.
Si Sta. Maria ay ‘napupuno ng
grasya’ kaya’t walang lugar ang
kasalanan. Si Maria ang
pinakamahalagang likha (masterpiece) ng Panginoon kaya’t Siya’y
nalulugod
sa
tuwing
pinararangalan natin ang Mahal na
Birhen, tulad sa paulit-ulit na ‘Aba
Ginoong Maria’ sa pagdarasal ng
Rosaryo. Maraming aparisyon ng
Birhen sapagkat bilang tunay na ina,
nararamdaman niya kapag siya’y
kailangan, tulad sa kasalan sa Cana.
Ayon kay P. Melvin, mapalad ang
Arsidiyosesis ng Lipa sapagkat
may iba’t-ibang taguri kay Maria Mediatrix, Caysasay, La Soledad,
Virgen de la Escalera. “Sana’y
mapaunlad pa ang debosyon sa
Mary Mediatrix, ang pangyayari sa
Lipa Carmel noong 1948.
Pinaalalahanan din ni P. Melvin
ang pag-iingat ng sambayanan sa
napipintong batas na sisirain ang
pamilya, mula sa sakramento ng
kasal hanggang sa bunga ng
pagsasama, ang anak. Ipinaliwanag
niyang ang unang milagro ni Jesus
at ang unang kasalanan ay may
kinalaman sa pamilya, ang kasalan
sa Cana at ang pagtukso kay Adan
at Eva sa Eden. Sa Cana, ang Mahal
na Birhen ang Tagapamagitan
(Mediatrix), at sa Eden, ang tinukso
ng demonyo ay si Eva, hindi dahil
sa siya’y mahina, kundi sapagkat
siya’y maimpluwensiya. Babae
(woman) ang tawag ni Jesus sa
JULY 2012
Kanyang Ina sapagkat iyon ang
taguring ipinangako sa Lumang
Tipan.
Sa katapusan, hiniling ni P.
Melvin sa mga dumalo na ‘iuwi si
Maria tulad ni Apostol San Juan sa
paanan ng Krus’’. “Sana’y magalay ang mga deboto ni Maria ng
communion of reparation sa
pamamagitan ng pakikiisa sa Misa
at paglalaan ng 15 minutong
pakikipagniig sa Mahal na Birhen
tuwing Sabado, at pagdalo sa mga
panayam na tulad nito. Ang Confraternity of Mary Mediatrix ay may
adbokasiya ng lubos na pagtatalaga
ng sarili (total consecration) sa
Panginoong JesuKristo sa
pamamagitan ng Mahal na Birhen
ayon sa turo ni St. Louis de
Monfort.”
Si P. Melvin din ang nagdiwang
ng Misa. Sa homiliya, sinabi niyang
nagpupunta na siya sa Carmel
tuwing unang Sabado simula pa
noong 1991 pagkaraang mamatay
ng kanyang ina na ninais makapunta
sa Carmel pagkatapos mabasa ang
aklat ni June Keithley ngunit hindi
na nito nagawa. “Biyaya ng Diyos
na ang aking unang estola ay may
larawan ng Mary Mediatrix at may
tekstong I am your Mother”.
Dumalang lamang ang kanyang
pagdalaw simula nang siya’y
maging abala sa mga gawain bilang
pari.
Katapusang panayam na sa ika4 ng Agosto at ang tagapagsalita
sa paksang “Mary’s Magnificat and
the Evangelization of Asia” ay ang
Lubhang Kgg. Teodoro Bacani.
Inaasahang madaragdagan pa ang
dadalo sapagkat ayon nga sa
Arsobispo Argüelles sa isang
kumperensiya, “napakahalaga ng
Mahal na Birheng Maria sa ating
buhay-pananampalataya sapagkat
siya ang nagdala at nagpakilala sa
Panginoong Jesus kaya’t lubha ring
mahalaga ang pakikinig sa mga
panayam”. Higit na maraming
dumadalo kaysa taga-Lungsod ng
Lipa ay nanggagaling sa ibang
lugar sa Arsidiyosesis tulad ng
Lungsod ng Batangas, Bauan, San
Pascual, Lobo, Calaca, Sto. Tomas,
Tanauan, San Juan, Mataas na
Kahoy, atbp. Mayroon ding tagaMaynila at sa kumperensiya noong
Mayo, isang pampasaherohang
jeep ng mga Charismatic mula pa
sa Caloocan ang dumating.
Sa ika-limang panayam noong
Hunyo, dumalo sina Msgr. Fred
Madlangbayan, Msgr. Boy
Oriondo, P. Dado Castillo, P. Jessie
Balilla, P. Rodem Ramos, P. Dong
Rosales, at P. Roy Reyes.
Idinaraos ang Marian Conferences sa Dolor Pavillion,
katabi ng simbahan ng Parokya
ng Mary Mediatrix of All Grace,
Antipolo del Norte, sa
kagandahang loob ni G. Danny
Dolor na palagi ring dumadalo sa
mga kumperensiya. #UB
JULY 2012
ARCHDIOCESAN SUMMIT... P. 1
Hindi inaasahan ng mga
namahala ang bilang ng mga
dumalo sa ipinatawag na
pagtitipon para sa pagtataguyod
ng good governance na ginanap
sa tahanan ng Arsobispo sa Lipa
City noong nagdaang Hulyo 18,
Miyerkoles, mula ika-7 ng umaga
hanggang ika-4 ng hapon. Umabot
sa mahigit na 700 ang dumalo,
kabilang ang mga pari, madre,
lider-kabataan at mga lider ng mga
parokya, mga samahang pangsimbahan at may ilan pang mula
sa lokal na pamahalaan, at may
kinatawan pa ang mga pastor na
kasama sa Batangas City Ecumenical Council (BCEC).
Sinimulan ng panalanging
pinamunuan ni Bro. Ding Tejada,
lay coordinator ng Desk on Good
Governance (DGG) na nasa ilalim
ng Lipa Archdiocesan Social Action Commission (LASAC). Sa
kanya namang pagbibigay ng welcome address, binanggit ni Rdo. P.
Jazz Siapco, LASAC Direktor, ang
pagsisikap ng Komisyon upang
lalong matutukan ang magkaroon
ng pagpapatuloy ng adbokasiyang
ito na di lamang pagpanahon ng
eleksyon lumalabas. Ang pagtatag
ng DGG sa ilalim ng komisyon ang
siya umanong tugon sa gawaing
palaganapin ang mabuting
pamamahala.
Si Rdo. P. Nonie Dolor ang
nagbigay ng orientation sa mga
gagawin sa buong maghapon.
Ayon sa kanya, pangunahing
layunin ng maghapong gawain ay
ang re-echoing ng ginanap na
First National Summit on Good
Governance na ginanap sa
Layforce, San Carlos Seminary
Compound nooong Marso ng
taong ito. Ang Arsidiyosesis ay
kinatawan ni P. Nonie at G. Joseph
Virtucio ng LASAC. Si P. Nonie
ang itinalaga ng Lubhang Kgg.
Arsobispo na mamahala ng DGG
matapos ang nasabing summit sa
Makati City.
“Magsisilbing motivation at
challenge to mobilize our faithful for involvement in the forthcoming elections and inspire us
to continue even after election by
engaging our communities, especially the barangays, maybe
through our MSKs na nais nating
gawin sa ating Arsidiyosesis,”
ayon kay P. Nonie.
“Mahalaga ding tingnan ito sa
liwanang ng pananampalataya,”
dagdag pa niya. “Ang ating
9TH NATIONAL PILRIMAGE... P. 1
Katolika.
Sa nagdaang ilang taon, may
mga tampok na kaganapan
kaugnay ng Pilgrimage, katulad
ng Marian Images and Icons Exhibit, Marian Congress noong
2010, at Asia Oceania
Mariological Conference noong
2011. Ngayong taon, tampok na
kaganapan ang Marian Peace
Regatta (Fluvial Procession) sa
Lawa ng Taal sa ika-8 ng
Setyembre. (basahin ang kaugnay
na balita - Patnugot)
Ang Triduo ng paghahandang
espiritwal para sa tagumpay ng
Pilgrimage sa Setyembre 9-10-11
ay isasagawa na sa kanyakanyang Parokya, kahimat
mananatili ang pagdiriwang ng
Banal na Misa sa Katedral ni San
Sebastian. Ngunit inaanyayahan
ang lahat ng mananampalataya na
3
NEWS & EVENTS
gawain ay dapat laging naka-ugat
sa Salita ng Diyos dahil kung hindi,
ito ay magiging isang aktibismo
lamang. Ito ay bahagi ng misyon
natin bilang Simbahan; bahagi ito
ng bagong ebanghelisasyon.”
Unang nagbahagi si Rdo. P.
Antonio “Tony” Labiao, Vicar
General at Pastoral Director ng
Diyosesis ng Novaliches. Ayon
sa kanya, matapos ang mahabang
pagsusuri at pakikilahok sa mga
gawaing pastoral para sa kanilang
mga mananampalataya sa
diyosesis, natutunan nila sa
pamamagitan ng kanilang BEC
kung gaanong kahalaga ang
pakikilahok at pakikipag-ugnayan
sa barangay. Ipinaliwanag niya
kung paano nabuo ang UBAS
(Ugnayan ng Barnagay at
Simbahan). Sinabi niyang dapat
makipagtulungan at samahan ang
barangay dahil ito ang may
malaking pondo na siya namang
kulang malimit sa simbahan. Sa
pakikipag-ugnayan sa kanila,
dahan-dahang magagabayan ang
mga pinuno sa barangay sa
tamang pamumuno, ayon na rin sa
mga itinuturo ng Simbahan.
“Nagsimula kami sa kwentuhan
at kapihan, at nang makuha na
naming ang kanilang loob at kami'y
naging mga kakaibigan na, madali
nang mapag-usapan ang mga
proyekto para sa aming mga
nasasakupan,” kwento ni P. Tony.
“Naiwasan naming ang pagiging
indifferent ng aming mga lay leaders sa affairs ng barangay, which
is usually the initial attitude of our
lay church leaders.”
Sa
kanya
namang
pagbabahagi, tinumbok naman ni
Rdo. P. Melo Diola ng Dilaab sa
Cebu ang panibagong hamon sa
simbahan na dalhin ang bagong
ebanghelisasyon sa larangan ng
pulitika. Ipinakita niya na hindi
lamang ang pagtuturo at
paggabay sa mga mamboboto at
pagtulong sa pagkakaroon ng
malinis at mapayapang halalan
ang dapat na maging involvement
ng Simbahan.
“We should also engage in the
pastoral accompaniment of our
candidates and afterwards the
elected officials,” paliwanag ni P.
Melo. Ang pagiging “companion”
ni Hesus noong siya’y
nangangaral ang binigyan diin ni
P. Melo, na isang dalubhasa sa
Banal na Kasulatan.
Bukod kina P. Tony at P. Melo,
isa pa sa mga convenors ng First
National Summit ang nagging
pangunahing tagapanayam.
Matapos ang pananghaliang
inihanda ng Arsobispo, nagsalita
si Atty. Alexander “Alex” Lacson,
pangulo ng Kabayanihan Foundation, Inc..
Matamang
pinakinggan ng madlang naroroon
ang may-akda ng mga aklat “12
Little Things Filipinos Can Do for
Or Country”, “12 Little Things the
Youth Can Do for our Country”,
“12 Little Things Filipino Overseas Can Do for Our Country” at
ang bagong aklat niyang “Faith
In the Filipino”.
“Mahal tayo ng Diyos.
Naniniwala tayo na ginusto ng
Diyos na tayo ay maging Filipino.
Pinagpala tayo bilang isang bansa
ng maraming biyayang galing sa
Diyos.” Ito ang mga inspirasyong
namutawi sa labi ng minsang
kumandidato sa pagka-senador.
Ikinuwento rin niya ang di niya
paglapit sa lider ng isang sekta sa
kabila ng pag-uudyok ng kanyang
mga kasamahang kandidato.
Ayon kay Atty. Lacson, di niya
makunsensya ang gagawing ito
dahil siya ay isang Katoliko.
Nagbabala rin siya sa panganib na
nagbabanta dahil sa gawaing ng
nasabing sekta, na naglalayong
makupo ang kapangyarihang
pulitika sa bansa. Nagmungkahi
rin siya ng mga hakbang upang
ang adbokasiya ng matuwid at
tamang pamamahala ay maibaba
hanggang sa lebel ng barangay.
Sa kanya namang mensahe,
binigyang diin ng Lubhang Kgg.
Arsobispo Ramon C. Arguelles
ang pagkakaroon ng Social Action
Desk (SAD) sa bawat parokya.
Ganoon din ang papel ng MSK at
ng mga kabataan sa gawaing
itaguyod
ang
mabuting
pamamahala. Sinusugan din niya
ang maunang binigyan diin ni P.
Nonie na ang lahat ng gawaing ito
ng pakiklahok ng Simbahan sa
larangan ng pulitika ay dapat nakaugat sa Salita ng Diyos at sa turo
ng Simbahan, lalo na ang social
doctrines nito. Hinamon din niya
ang LASAC, sa pamamagitan ng
DGG, na pag-ibayuhin ang pagsisikap
upang magkaroon ng dagliang
pagkilos at pagpaplano ng mga
gawain para sa pagtataguyod ng
good governance.
Ang buong staff ng LASAC
ang namahala ng registration, accommodation at pagsisilbi ng mga
merienda at pagkain sa mga
dumalo. #UB
maki-isa sa Magdamagang Bihilya
sa Katedral sa ika-11 hanggang
ika-12 ng Setyembre.
Sa ika-12 ng Setyembre,
dalawang
panayam
ang
gaganapin sa Dolor Pavilion,
katabi ng simbahan ng Parokya ng
Mary Mediatrix sa Antipolo del
Norte, mula ika-8:00 ng umaga
hanggang ika-12:00 ng tanghali.
Kaalinsabay nito ang pagtatanod
sa Banal na Santisimo ng mga
nakatakdang Bikariya sa loob ng
simbahan. Mga Obispo ang
inaasahang maging tagapagsalita
sa mga panayam.
Ang mga paghahanda ay
pinamamahalaan ng mga
bumubuo ng komite sa pamumuno
ng Lubhang Kgg. Ramón C.
Argüelles, P. Dong Rosales at P.
Jessie Balilla. Ang mga iba pang
tumutulong na pari ay sina P.
Eyong Ramos, Regatta; Msgr.
Boy Oriondo, mga Prusisyon; P.
Eugene Hechanova, Documentation; P. Nonie Dolor, Website &
Live Streaming, at P. Oca Andal,
Secretariat. Kasalukuyan pang
nangangalap ng mga pari na
mamumuno sa iba pang komite.
Ang mga tumutulong na layko
ay sina Aylene Acorda, Katulong
ni P. Dong, Boy Camarse, Finance,
Pepe Alcantara (Regatta), Tessie
Hermoso, Katulong ni P. Jessie sa
Carmel, Engr. Hermogenes Ilagan
(Security/ Parking/Marshall & Traffic (Processions), Erick “DJ Joseph” Ona (Website & Live
Streaming), Rose Perce/ Johnny
Jaylo/ Se Bauan, (Secretariat),
Liezel Latayan (Food), Jojo Nario
at Beth Lozano (Physical Arrangement & Décor). Ang mga laykong
tutulong sa iba pang komite ay
papangalanan sa mga sunod na
pagpupulong. #UB
Balitang Bikariya Dos

ETHELIZA ROBLES, Chief, UB News Bureau
Sta. Teresita, Batangas - Binasbasan noong ika-2 ng Hulyo ang ipinagawang
kumbento para sa mga madre ng Missionary Catechist of St. Therese o
MCST na matatagpuan sa St. Therese Catholic School Campus sa Poblacion
2, Sta. Teresita. Pinangunahan ni Lubhang Kgg. Arsobispo Ramon Arguelles
ang pagbabasbas sa kumbento na mayroong apat na kwatro at nilagyan rin
ng Blessed Sacrament. Ang seremonya ng pagbabasbas ay sinundan ng
pagdiriwang ng Holy Spirit Mass sa school ground na pinamunuan rin ng
arsobispo kasama ang kura paroko ng Damabana at Parokya ni Sta. Teresita
ng Batang si Hesus at tumatayo rin bilang rektor ng paaralan, Rdo. P. Joseph
Rodem C. Ramos. Dumalo sa blessing at banal na misa ang mga madre ng
MCST, faculty members and personnel, mga mag-aaral, magulang at mga
bisita. Magsisilbi naman bilang tanggapan at tahanan ng tatlong mga MCST
sisters na lalagi sa paaralan ang nasabing kumbento. Kabilang sa mga madre
na sa paaralan upang mag-apostolate at magturo ng religion subjects sa mga
estudyante sina Sr. Thelma Villasin, MCST, Sr. Cresencia Dimaapi, MCST at
Sr. Violeta Parafina, MCST. Bukod sa religion teaching, nagsasagawa rin ng
apostolate ang mga madre sa mga karatig na parokya. Sa iba pang balita at
impormasyon, puspusan naman ang paghahanda ng mga kabataan sa
parokyang ito kaugnay sa gaganaping fun run. Pinamagatang “Patikar Para
kay Sta. Teresita”, ang gawain ay magsisilbing isang fundraising activity at
paghahanda para sa pagdating ng international relic ni St. Therese sa
dambanang ito sa Pebrero 2013. Gaganapin ang patikar sa ika-25 ng Agosto.
Sa Brgy. Tawilisan magsisimula ang pagtakbo hanggang sa parokya. Bukod
sa pagdulog sa opisina ng parokya, ang mga interesadong lumahok ay
maaaring makipag-ugnayan sa mga youth leaders - April Neil Buceta, pangulo
ng samahan ng mga kabataan sa parokya, Sarah Ledesma, Pangulo ng
Junior Always Therese o kay Aiz Rodriguez sa 0905-636-75-95.
Payapa- Lemery, Batangas - May planong i-develop bilang rosary garden
ang may bahagi ng ilat (creek) na matatagpuan sa vicinity ng itinatatag na
Parokya ng Ina ng Lahat ng mga Bansa sa lugar na ito. Ayon kay Rdo. P. Milo
Malabuyoc, tagapangasiwa ng proposed parish, sa pangunguna at
pagtataguyod ng Leisure Farm Community, inaasahang maisasakatuparan
ang proyekto na kapag naging ganap ay magiging kauna-unahang rosary
garden sa arsidiyosesis ng Lipa. Magsisilbing pook dalanginan ang itatayong
istruktura lalo’t higit sa mga may debosyon sa Mahal na Birheng Maria. Sa
halip na sa loob ng isang simbahan magdarasal ng rosario ay isasagawa ito sa
isang hardin na didisenyuhan ng mga imahen ng birhen at doon rin
makapagsasagawa ng pananalangin at pagninilay sa mga misteryo ng sto.
rosario. Natapos na noong huling linggo ng Hunyo ang magiging disenyo ng
hardin. Sa kasalukuyan, isinasaayos na ang kalsada na may habang halos
200 metro patungo sa target na lokasyon. Bahagi rin ng paghahanda sa
paligid ng creek, ang isinagawang tree planting activity kamakailan kung saan
halos 200 mga puno ng narra at mahogany ang naitanim. Nakatulong sa
pagtatanim ng mga puno ang bumubuo ng Munting Sambayanang Kristiyano
o MSK mula sa mga komunidad na sakop ng itinatayong parokya. Ilan lamang
ang mga ito sa paunang hakbangin para sa proyekto. Samantala, patuloy
naman ang konstruksyon ng proposed parish. Sinabi rin ni P. Milo na sa
kasalukuyan ay nasa 60% na ang naipapatapos. Kaugnay nito ay patuloy
naman ang pagkakaroon ng fundraising activities at sa katunayan ang latest
project ay isang Raffle for a Cause kung saan ang nakalap na pondo ay
ilalaan sa pagpapatapos ng bubong ng simbahan.
Taal, Batangas - Magkasabay na ginanap sa Parokya ni San Martin ng
Tours ang dalawa sa mga regular na aktibidad ng Vicarial Youth Council sa
ikalawang bikariya. Idinaos noong ika-15 ng Hulyo ang buwanang
pagpupulong at ang regular taize prayer ng grupo. Sa kauna-unahang
pagkakataon, nakasama rin ng mga kabataan sa ginanap na pagpupulong
ang bagong talagang direktor ng VYC, sa katauhan ni Rdo. P. Joseph “Jojo”
Mendoza, parochial vicar sa St. Martin of Tours Parish. Si P. Jojo ang pumalit
sa naiwang tungkulin ni Rdo. P. Ephraim “Pewee” Cabrera bilang VYC Director, na sa kasakukuyan ay nangangasiwa na ng AYC. Sa mensahe ni P. Jojo,
tinanggap umano niya nang masaya ang pagiging spiritual director ng mga
kabataan. Paglalahad ng pari, nakikita niya bilang isang pribilehiyo ang
paglingkuran ang mga kabataan na bumubuo sa malaking bahagi o porsiyento
ng simbahan. Handa rin si P. Jojo na tumulong sa formation team ng bikariya
dos upang sama-samang matugunan ang spiritual hunger sa mga kabataan.
Ilang bagay rin ang napagtalakayan sa pagpupulong tulad ng mga nakatakdang
aktibidad ng grupo sa mga susunod na buwan kabilang ang Lakbay Kalis na
gaganapin sa San Nicolas sa August 3-5 at ang mga outreach programs o
community involvement activities. #UB
TAAL LAKE BATANGAS... P. 1
Teresita, San Nicolas, Talisay, Laurel, Balete, Lungsod ng Lipa at
Tanauan. Pangunahin naman sa
mga
naatasang
maging
tagapangasiwa ng iba’t ibang
komite ang mga kura paroko na
nakakasakop sa mga lugar na nasa
baybayin ng lawa. Sina Rdo. P.
Eyong Ramos (Invitation and Participation); Rdo. P. Joseph Rodem
Ramos (Programs and Activites);
Rdo. P. Sam Titular (Liturgy); Rdo.
P. Egay Villostas (Safety and Order) at Rdo. P. Jing Buensalida (Coordination of Images). Para naman
sa media coverage, mamamahala
si Rdo. P. Nonie Dolor (Media and
Communications).
Bukod sa mga kaparian, ang executive committee ay binubuo rin
ng mga PPC officers o lider layko
mula sa mga parokya, opisyal at
kinatawan sa lokal na pamahalaan
mula sa nabanggit na 7 bayan at 2
lungsod, PNP, Coast Guard, at iba
pang ahensiya na inaasahang
magiging kaagapay sa pamamahala
ng gawain. Napagkasunduan sa
mga nakaraang pagpupulong na
bawat isang parokya ay maglalaan
ng isang bangkang sasakyan ng
mga mananampalataya na sasama
sa prusisyon sa lawa. Patuloy pa
ang pagpaplansta ng iba pang
balak na gawain. Tiniyak naman
na magiging sentro sa tagpong
ito ang bayan ng San Nicolas
kung saan idaraos ang
pagtitipon at pagdiriwang ng
banal na misa pagkatapos ng
fluvial procession. #UB
4
OPINION
JULY 2012
GUEST EDITORIAL
CBCP Pastoral Letter on the Era of New Evangelization
LIVE CHRIST, SHARE CHRIST
Looking Forward to Our Five Hundredth
Go and make disciples... (Mt. 28:19)
We look forward with gratitude and joy to March 16, 2021, the fifth
centenary of the coming of Christianity to our beloved land. We remember with thanksgiving the first Mass celebrated in Limasawa Island on
Easter Sunday March 31 that same blessed year. We remember the baptism of Rajah Humabon who was given his Christian name Carlos and
his wife Hara Amihan who was baptized Juana in 1521. Our eyes gaze on
the Santo Niño de Cebu, the oldest religious icon in the Philippines, gift
of Ferdinand Magellan to the first Filipino Catholics that same year.
Indeed the year 2021 will be a year of great jubilee for the Church in the
Philippines.
We shall therefore embark on a nine-year spiritual journey that will
culminate with the great jubilee of 2021. It is a grace-filled event of blessings for the Church starting October 21, 2012 until March 16, 2021.
How opportune indeed that on October 21 this year, the Holy Father
Pope Benedict XVI will add another Filipino to the canon of saints of the
Church, our very own Visayan proto-martyr Pedro Calungsod who gave
his life for the faith on the morning of April 2, 1672 in Guam.
The canonization of Pedro Calungsod will take place under the brilliant light of the fiftieth anniversary of the opening of the Second Vatican
Council, the twentieth year of the publication of the Catechism of the
Catholic Church, and the declaration of the Year of Faith from October
11, 2012 until November 24, 2013 by the Holy Father. The XIII Ordinary
General Assembly of the Synod of Bishops with the theme "The New
Evangelization for the Transmission of the Christian Faith" will take
place in Rome from October 7 to 28 this year: FAITH AND EVANGELIZATION
All these events happening this year are bound together by the
themes of "faith" and "evangelization". Evangelization indicates proclamation, transmission and witnessing to the Gospel given to humanity
by our Lord Jesus Christ and the opening up of people's lives, society,
culture and history to the Person of Jesus Christ and to His living community, the Church.
This "New Evangelization" is primarily addressed to those who have
drifted from the Faith and from the Church in traditionally Catholic countries, especially in the West.
What we are being called to do by this task of "New Evangelization"
in Asia is to consider anew "the new methods and means for transmitting the Good News" more effectively to our people. We are challenged
anew to foster in the Church in our country a renewed commitment and
enthusiasm in living out the Gospel in all the diverse areas of our lives,
in "real-life practice", challenged anew to become more and more authentic witnesses of our faith, especially to our Asian neighbors as a
fruit of our intensified intimacy with the Lord. WHAT WILL THIS ERA
OF NEW EVANGELIZATION FOR THE PHILIPPINES CONSIST OF?
The task stands on four pillars:
First, fostering and fulfilling the "missio ad gentes", as a special vocation of the Church in our country, effectively involving our laypeople,
our "Christifideles" brothers and sisters; our priests and seminarians;
men and women in consecrated life.
Secondly, "bringing Good News to the poor." Again and again, Filipino Catholics coming together to discern priorities, have seen that the
Church here must become genuinely "a Church for and with the poor."
Thirdly, reaching out to those among us whose faith-life has been
largely eroded and even lost due to the surrounding confusion, moral
relativism, doubt, agnosticism; reaching out to those who have drifted
from the Faith and the Church, and have joined other religious sects.
Lastly, awakening or reawakening in faith, forming and animating in
Christian life our young people and youth sector groups, in both urban
and rural settings;
A nine-year journey for the New Evangelization has already been
charted climaxing with the Jubilee Year 2021: Integral Faith Formation
(2013); the Laity (2014); the Poor (2015); the Eucharist and of the Family
(2016); the Parish as a Communion of Communities (2017); the Clergy
and Religious (2018); the Youth (2019); Ecumenism and Inter-Religious
Dialogue (2020); Missio ad gentes (2021). These are the nine pastoral
priorities of the Church in the Philippines.
In the time before us, we will focus on these dimensions of faith,
evangelization and discipleship, one by one. And it is most propitious
that as we received the faith 500 years ago, so with the Year 2021we
envision to become a truly sending Church.
In the face of a secularism which in some parts of our present world
has itself become a kind of a "dominant religion", in the face of the
reality of billions who live in our time and who have not truly encountered Jesus Christ nor heard of His Gospel, how challenged we are, how
challenged we must be, to enter into the endeavor of the "New Evangelization"! We for whom Jesus has been and is truly the Way, the Truth
and the Life, -- how can we not want and long and share Him with
brothers and sisters around us who are yet to know and love Him, who
are yet to receive the fullness of Life for which we have all been created,
and without which their hearts will be ever restless - until they find Jesus
and His heart which awaits them?
May our Lady, Mary Mother of Our Lord, lead us all in our longing
and labors to bring her son Jesus Christ into our time and our world, our
Emmanuel - our God who remains with us now and yet whose coming
again in glory we await.
Maranatha,AMEN.
For the Catholic Bishops’ Conference of the Philippines:
+ JOSE S. PALMA, D.D.
Archbishop of Cebu
President
July 9, 2012
 Most Rev. Ramón Argüelles, DD, STL
ON THE CROSSROAD
On July 16, 2012, I celebrated the 8th anniversary of my installation as
Archbishop of Lipa. I reflected on where I stand. I realized that behind
me were 7 years of exciting ministry. If I will survive until the bishops'
retirement age of 75, I have another 7 years ahead. I believe I have
reached a crossroad in my Episcopal ministry in the archdiocese.
A few months after my installation as shepherd of the local church of
Lipa, questions were raised in the relationship between bishop and
priests. Among the disturbing questions emerged the issue of the basis
of my ministry in this local church - is it pastores dabo vobis or is it
pastores gregis? It is only much later that I surmised that the question
was merely meant to irritate me. After all, PDV refers to the priests while
PG refers to bishops. Both official documents resulted from two Episcopal synods dealing on two diverse topics. The bottomline question was
what my pastoral program would be. Being fresh in the job, I could only
say what other pastoral objectives can we have than what is clearly
indicated in the Word of God, especially the Gospel, and the teachings
of the Church?
As days and weeks and months and years went by, many things
happened. Plans were made, programs were adopted, many of which
died a natural death or were slowly forgotten only to be rekindled at a
later date. Nevertheless, looking at all 7 years and seeing a kind of apex
in the centennial celebration, things proved to be successful, eventful,
delightful and promising. I should say, as in my past experiences elsewhere, we have done all we could but in the end, it is God who accomplishes things.
The Centennial Jubilee ended with a strong challenge expressed in
three keywords: Sanctification, Evangelization and Communion. The
events that colored the whole centennial celebration (April 10, 2010 April 10, 2011) as well as the realities that prepared them three to four
centuries earlier led into the coffeetable book entitled A Century of Faith.
A year after the closing April 10, 2012 was the target date for its launching. Determined, however, to come out with an excellent book, the redactors expressed the need for more time. June 20, 2012, the 40th year
since the elevation of the local church of Lipa into an archdiocese, was
agreed upon as the red-letter day. The event would be held in the Taal
Basilica of St. Martin of Tours due to its historical value. It turned out
that when Lipa became a Metropolitan See in 1972, Taal as the first
parish in the whole area, was exactly 400 years old. In the meantime, the
local church in Lipa takes seriously the call of Pope Benedict XVI for a
year of faith starting October 11, 2012 to November 24, 2013. The Ruby
Jubilee of the archdiocese will mean very little, if at all, unless we look at
the year 2022, the Golden Jubilee of the Metropolitan See and the 450th
year of the foundation of the first parish in this part of the islands. It was
decided, therefore, that the local church of Lipa proclaims a decade of
new evangelization and renewal (2012 June 20 2022). An observation
inevitably aroused: we haven't yet implemented SEC and here, evangelization and renewal have been introduced for the decade observance.
The two groups of ideas and objectives are not mutually exclusive of
one another. Blessed John Paul in his Tertio Millennio Ineunte sounded
the first, SEC, while Benedict XVI in Porta Fidei called for the second,
evangelization and renewal. The local church in Lipa is happy to live
this Sensus Ecclesiae.
I will not last until the end of this wonderful decade. The last three
years or more, if I go to heaven before my retirement, this local church
will be guided by my successor. It is worthwhile, however, to start a
decade of evangelical project. I entered after all into the archdiocese
that also consciously or unconsciously initiated a ten-year period that
reached its extraordinary summit in the Jubilee year. Indeed, I believe 4
years before I became the shepherd in the local church in Lipa, in the
great Jubilee year 2000, my predecessor had shepherded the flock in this
local church in a decade of spiritual renewal and evangelical pursuit.
The symbol of that grace-filled effort, started in 2000 and reaching the
Jubilee year, is the Glorious Cross. The same Glorious Cross will guide
us, together with St. Joseph, towards the Golden Jubilee of our local
church as archdiocese.
What will the decade of evangelization and renewal consist in? The
planned 9-year period of evangelization set up by the CBCP for the
Philippines to mark the 500th year of the advent of Christianity into its
shores will also characterize the decade of evangelization and renewal
that the local church in Lipa is embarking on. There will be a great effort
to deepen our faith here. The need to reinforce the catechetical apostolate
is needed. The youth will be especially the target of religious formation
to save them from the evils of post-modern society. A serious look into
the importance of the lay apostolate will also take priority. The great
concern for the young and the children as well as the contribution of our
overseas Filipinos will be looked into. The Eucharist which has its
primary focus the family will be at the center of the whole decade of
observance. The strengthening of family ties, the sanctification of the
spousal and parent-children relationship will have an important place in
the life and ministry of the archdiocese. The transformation of parishes
into communion of communities
TINIG PASTOL... P. 5
 Msgr. Fred Madlangbayan
Straight
from the Heart
Tulad ng aking nabanggit sa
nakaraang isyu ng ULAT, ang
aking karanasan sa MSK at
Neo-Catechumenal Way ay
magkaibang di hamak.
Sapagkat, sa MSK ako at ang
aking mga Pastoral Workers
ang nangangalaga sa mga
sambayanan.
Mula
sa
pagsilang ng mga ito, kami na
ang nag-iisip, nagpaplano at
nagbabalangkas ng mga followup programs para sa kanilang
paglago
at
pag-unlad.
Samantala,
sa
NeoCatechumenal Way, ang mga
follow-up programs para sa mga
sambayanan ay naka-ayos at
nakahanda nang lahat - mula
sa pasimula hanggang sa
pagtatapos ng tinatawag na
‘Paglalakad’ , sa ibang salita ay
kaganapan ng buhay o
kaganapan
ng
pananampalataya.
Kung ako ang tatanungin,
ang mas madali para sa akin
ay ang magtatag at mangalaga
ng mga Neo-Catechumenal
Way communities. Ngunit, ito’y
mahirap para sa mga tao lalo
na sa mga barangay. Dahil
dito, ang aking itinatatag na
sambayanan sa mga barangay
ay MSK at sa kabayanan
naman, ay ang NeoCatechumenal Way.
Mahirap sa mga barangay
ang Neo-Catechumenal Way
sapagka’t
ito’y
nangangailangan ng maraming
oras at panahon para sa mga
nakatakdang gawain. May
tatlong gawain na dapat
gampanan ang sambayanan na
kung tawagin ay ‘Tri-Pod’. Ang
una ay ang Pagdiriwang ng
Salita ng Diyos na ginaganap
minsan isang linggo. Ang
ikalawa ay ang Pagdiriwang ng
Banal na Eukaristiya na
ginaganap tuwing Sabado sa
isang linggo. Ang ikatlo ay ang
CONVIVENCE na ginaganap
minsan sa isang buwan. Ang
lahat ng ito ay inihahanda bago
isagawa at nangangailangan ng
panahon.
Samantala, mas madali ang
mga gawaing nakatakda sa
MSK. Ang una ay ang Prayer
Meeting minsan isang linggo.
Ang ikalawa ay ang Banal na
Misa, minsan isang buwan. Ang
ikatlo ay ang Recollection,
tuwing tatlong buwan. Ang
ikaapat ay ang General Assembly ng mga sambayanan,
dalawang beses sa isang taon.
At ang ikalima ay ang Retreat
na ginaganap minsan isang
taon. #UB
I T U T U L O Y. . .
5
OPINION
JULY 2012
ang matulungan tayong maligtas
sa tulong ni Jesus, ang mapastol
tayo sa Kanya. Syanga naman.
 Msgr. Ruben Dimaculangan
1. Panunulungan. Pansin ba ninyo na mas-laganap na ngayon kahit
sa bukid ang pa-cater kaysa handaang may nanunulungan? Kasi naman,
sa halip na makatulong, tabi sa tunay na nanunulungan, ay lalo pang
nakakaperhwisyo. Batu-bato sa langit... Mas-magastos ang labas ng
“bayanihan”. Bisperas pa lang ay nawala na kaagad ang ulo, o ang
dalawang hita ng baboy. Nakatawid na sa kabilang bakod. Hindi pa
dumarating ang mga bisita ay naglaho na kaagad ang lata ng Del Monte
dahil may laman nang kaldereta, dinuguan o adobo. Ready to go, wika
nga. Ha ha ha ha. Masaya ang panunulungan. Pero nakakasama lang
ng loob kung kahit sa lamayan ay nangyayari itong perhwisyo sa may
pahanda. Sa halip na panunulungan, ito ay nagiging blank blank blank
and blank. Sa tagalog, “Pamemerhuwisyo”. Syanga naman.
2. Trahedya ng pag-ibig. Ito ay kapag ang type mo ay hindi ang tao na
may gusto sa iyo. Parang si Kiko at si Mikay sa TV series na “The
Princess and I”. Ang trahedya kay Kiko ay “friends lang” ang gusto ni
Mikay. Hindi naman nature ni Kiko ang santong paspasan. Malabo ring
solusyon ang santong dasalan. Talaga kasing hanggang friends lang
ang gusto ni Mikay. Totoo nga siguro ang sinabi ni George Bernard
Shaw: “May dalawang trahedya sa larangan ng pag-ibig: Una ay ang
hindi mo makamtan ang iniibig mo. Ang pangalawang trahedya ay kapag
‘nakamtan’ mo na ang iniibig mo.” Hmmmmm. Nakakapaisip para sa mga
mahilig sa santong paspasan at para sa mga mahilig manuhol sa lahat ng
bagay o bumili kahit ng pag-ibig. Syanga naman.
3. Juicer o blender? Sa mga kuya kong mga senior citizens, magandang
tanong ito: Alin ang mas-okey, juicer o blender? Para sa akin, pareho
kong gagamitin. Depende kasi sa sitwasyon. May kanya-kanyang galing
kasi sila. Kapag juicer ang gamit ko, mas-orig ang lasa ng gulay at
prutas dahil hindi kagaya ng blender, ang juicer ay di na kailangang
lahukan pa ng tubig na may honey, o coco juice. Mula sa juicer, mas
maraming nutrients ang nakukuha kaagad ng katawan sa mabilis na
pamamaraan. Juice na kaagad at di na kailangan pang gilingin ng bituka.
Biro mo, kung sama-sama mong kakainin ang isang carrot, mansanas,
pipino, atbp, tiyak na bikil ang iyong tiyan lalo na kung ikaw ay pobreng
senior. Kapag juicer pati, mas-maalwan ang trabaho dahil hindi mo na
kailangang magtalop ng prutas at magtanggal ng buto. Ang siste nito,
ang mahirap nga lang ay ang maghugas ng juicer dahil pati sa dami ng
abubot na lilinisin. Parang cook, o parang maraming maybahay dito sa
Pinas: magaling magluto pero hindi bokasyon ang maghugas ng pinggan.
In short, uulitin ko, pareho kong gusto ang juicer at blender. Ang ayaw
ko ay ang maghugas ng juicer. Ha ha ha ha. Moral lesson: Huwag
kayong pulaero o pihikan sa pagkaing inihahain sa inyo. Konsolasyon
na sa pagod ng nagluto ang inyong papuri. Nagbibigay rin ito ng gana
sa nagluto na maghugas ng kinainan, lalo na ng juicer at blender. Syanga
naman.
4. Payag ba kayo na tawagin si Kuya Manny Pacquiao na national
hero? Ito ang tanong ng “Punto per Punto” pagkatapos ng kontrobersiyal
na pagkatalo niya kay Bradley nitong Hunyo 2012. Para sa akin, tama na
muna ang tawagin siyang “Pambansang Kamao” kaysa national hero
kahit pa sabihing maginoo siya sa kanyang pagkatalo. Kahit pa sabihing
nahila niya sa limelight ang mga Pinoy. Nasaan na ang tamang
pakahulugan sa “bayani”? Naisip ko tuloy na kapansin-pansin sa
panahon ngayon, di na kumikita sa takilya ang mga palabas tungkol sa
lokal na bayani. Wala na ang bidang style FPJ na tagapagtanggol ng
mga naaapi. Pulos “kilig factor” at “pa-cute” ang dinudumog sa takilya.
Kung meron mang pelikula na ang storyline ay pagtatanggol sa naaapi,
medyo pabiro pa ang treatment at hanggang daigdig lang ng pantasya.
Mga kuwentong style “Enteng ng Ina Mo” lamang. Pero alam natin na
marami diyang mga dakilang lokal na bayani. Kulang lang marahil sa
promotions. Meron kasi sigurong sector na takot na i-promote ang mga
radical, ang mga taong nais na maging kakaiba. Baka mauga ang bangka.
Kaya naman, nararagdagan ang mentalidad natin na “mga anak ni Uncle
Sam lang ang ating tagapagligtas at lider sa lahat ng bagay.” Syanga
naman.
5. Ano kaya ang pagkakaiba ng Sacred Heart of Jesus sa Immaculate
Heart of Mary. Para sa akin, ang Sacred Heart ay ang pagmamahal ng
Diyos sa lahat ng tao na ipinakita lalo't higit sa pamamagitan ng paghihirap
at pagkamatay ng Panginoong Jesus. Ang universal love Niyang ito ay
walang pinipili. Nagpapadala Siya ng ulan hindi lang sa mabubuti. Ito ay
ang Kanyang pag-aalay sarili hanggang katapusan.
Samantala, ang Immaculate Heart of Mary ay ang dalisay at makainang puso ni Maria na nagmamahal kay Jesus. Ang “pitong hapis” ni
Santa Maria ay hindi tungkol sa pagkaawa niya sa sarili kundi tungkol sa
pagka-awa niya kay Jesus dahil sa kasalanang ginawa sa Kanya ng mga
Judio. Alam kasi ni Maria na ang hindi nila pagkilala at pagsunod kay
Jesus ay isang uri ng espiritwal na suicide. Kung ganon, masasabi natin
na ang Immaculate Heart of Mary ay “missionary tears” dahil ang hapis
niya ay hindi katulad ng hapis ng isang ordinaryong teen-ager, gaya ng
pagkakameron ng patay na kuko sa daliri ng paa o bad hair day
(pagkagising na nasira ang porma ng nai-set niyang buhok). Hindi lang
missionary tears. “Missionary joy” din. Ang kaligayahan ni Maria ay
6. Modernong “Tantarantang”.
Minsang naatasan akong
magbahagi sa radyo ng Mabuting
Balita tungkol sa Mateo 7:1-5, na
ang pinakabuod ay “Huwag
humatol sa kapwa”, nanghinayang
ako sa sharing ko dahil bitin. May
napaka-importanteng bagay na
hindi ko nasabi. Bagamat
naipaliwanag ko sa mga
tagapakinig na related ang tsismis,
paghuhusga, intriga at di wastong
pagpupuri o pagtatanggol sa sarili,
bitin pa rin. Bagama’t nasabi ko na
ang tsismis ay hindi lang tungkol
sa pagkakalat ng kasinungalingan
o ng pangit na impormasyon
tungkol sa iba kundi ang walang
kontrol na pagkakalat ng mga
impormasyon (kahit totoo) tungkol
sa ibang tao (gaya ng pagkalugi sa
business ng kapitbahay, ang
paghihiwalay ng isang mag-asawa,
ang iba’t-ibang uri ng pagkabigo o
kakapusan ng kapwa), bitin pa rin
ang nasabi ko.
Bagamat
nakapagbigay ako ng pointers
kung papaano ititigil ang tsismis,
bitin pa rin. Ito ay dahil nakaligtaan
kong banggitin ang isang
mahalagang bagay: ito ay ang tendency ng ilang mga namumuno na
dagliang maniwala sa mga
sumbong o isinisipsip ng mga
taong malapit o lumalapit sa kanila
nang hindi binibigyan ang
isinumbong ng pagkakataon na
makapagpaliwanag. Isang grabe
din itong porma ng paghatol sa
kapwa. Dapat lang bigyan ang may
katawan na maipaliwanag ang
kanyang sarili. Otherwise, kapag
ang mga tagapamuno ay madaling
mapaniwala, walang iniwan sila kay
Don Mariano (Pugo), Aling
Charing, Badong at Ebiang ng radio comedy tuwing Sabado nang
1960’s na “Tantarantang”. Syanga
naman.
7. Multo at dambuhala. Minsan
ay nakakatuwa na mapaniwala
natin ang mga bata na totoo ang
multo. Pati ang mga dambuhala.
Minsan pa nga ay pari ang panakot
natin. Buti na lang at marami sa
kanila’y pogi. Kaya naman ang
mga bata ay takut-na-takot sa
multo at sa dilim. Nagagalit naman
tayo kapag sila’y nagiging
matatakutin. Nalilimutan natin na
pati tayong mga mas-nakatatanda
ay kung anu-anong ang mga
kinatatakutan. Halos lahat tayo ay
takot na mamatay. Sino ba ang
hindi takot na mamatay? Bukod
rito, huwag na tayong magtataka
kung ang mga bata mismo ang siya
namang magtawa sa iba sa atin.
Bakit? Dahil minsan, tayong mga
adults, bagama’t di takot sa mga
multo at dambuhala ay takot
namang mabuhay dahil mas malaki
pa sa atin ang ating pagkatakot at
mga iniimbentong multo. Ha ha ha
ha. Syanga naman.
8. “Life is hard.” Sabi ng mga
Italyano, “La vita e’ dura” (Life is
hard). Sabay hikab. Pero
dinagdagan ito ni John Wayne:
“Life is hard. It’s even harder when
you are stupid.” Ha ha ha ha.
Siguro sabi ng reader, “Aba, hindi
ako yun!” Hindi na kailangan
pang ipaliwanag ang sinabing ito
ni John Wayne. Ni komentaryo.
Baka lumabo pa. Pero alam ninyo,
mas matindi ang sinabi ni Einstein
 Fr. Jayson Siapco
“Kamanggagawa” isang taon na sa Ere…
Full Force ang mga kamanggagawa sa nakalipas na pagdiriwang
ng 1st Anniversary ng programang Kamanggagawa sa radyo, noong
July 5. Kasama rin nila ang ilang malalapit na tagapagtaguyod. Ang
pagdiriwang ay nagsimula sa isang panayam ng mismong
tagapamanihala ng himpilan, P. Nonie Dolor. Tinalakay niya ang
kahalagahan ng radyo sa Makabagong Ebanghelisasyon at wastong
pagpapadaloy ng programang panghimpapawid. Sa kabuuan ng
programa ay nagkaroon ng awitan, masasayang kwentuhan ng mga
unang karanasan sa booth, pagbabahagi kung paano ang programa
ay malaki ang naiambag sa pagkilos ng MSK sa buong Arsidiyosesis
at siyempre pa, ang pasasalamat sa mga naging panauhin at
tagapagtaguyod ng Programa sa iba’t-ibang kapamaraanan.
Pagkatapos ng nasabing programa nagkaroon ng kaunting salu-salo
kung saan ay makikita mo ang kaisahan ng lahat, mga taga-radyo at
mga kamanggagawa bilang isang pamilya na naglalayong maging
tagapagpahayag ng paghahari ng Diyos sa tulong ng mga
makabagong teknolohiya.
DWAL-FM, Dinala sa RCA
July 12, araw ng Huwebes, ang mga Kamanggagawa ay nasa 1
week seminar tungkol sa Community Organizing na ginanap sa
Archbishop’s Residence. Ang radio program ay dinala sa tahanan
ng Arsobispo upang maging “live” ang programa. Opo, sa
pangunguna ni P. Nonie na personal na pinamahalaan ito habang si
Ate Lita naman ang umupo sa booth. Siyempre pa ang tumayong
host ay ang Archdiocesan Priest Servant, P. Jazz Siapco. Wari nga
ay katuluyan ito ng pagdiriwang ng anibersaryo, sapagkat nakasama
rin sa nasabing programa ang mga Vicarial Priest Servants na sina
Fr. Tom Villafranca ng Vic. 1 at Fr. Clarence Patag ng Vic. 3. Dito ay
magkatuwang na binigyang diin ng mga nasabing pari ang yaman
ng ginagawang seminar upang mailapat ang akmang pamamaraan sa
pagbubuo ng mga Munting Sambayanang Kristiyano. Nagpatingkad
din ng talakayan ang dalawang facilitators mula sa Bukal ng Tipan
na sina Estela Padilla at Aleli Gutierrez. Kay sarap pakinggan ang
kanilang pagbabahagi kung paano nabuo ang Bukal ng Tipan bilang
isang komunidad at ang kanilang pagbabahagi ng kaalaman upang
maabot ang layunin na maging “Participatory Church”. Sapagkat
ang seminar ay nauukol sa pagpapayaman ng skills, hamon ang
kanilang winika na ang “skills” ay susi sa isang pangarap upang
maging makatotohanan. Para naman sa mga Archdiocesan Lay Servants, inaangkin namin na ang mga bagong pamamaraan ay magiging
daluyan ng aming panibagong kasiglahan para lalo pang maging
epektibong kamanggagawa sa pagbubuo ng mga MSK. #UB
TINIG PASTOL... P. 4
will likewise be emphasized, integrating into religious commitment
all aspects of efforts to improve
quality of life and the pursuit of
fuller life especially among the
least, the last and the lost. Stress
on the need of mass communication in evangelization and renewal
must not be forgotten. Most of all,
the local church in Lipa that has
become a Metropolitan See will
take seriously its important role to
proclaim the Good News to the
many neighbor nations in Asia.
As in the past, after formulating
clear signs of the pastoral work to
be accomplished, much depends on
God Himself. It is our great joy to
participate in the work of evangelization. It is our deep conviction that
kaysa sinabi ni John Wayne: “Insanity is doing the same thing, over
and over again, but expecting different results.” Medyo pabiro ang
sinabi nina John Wayne at
Einstein. Pero totoo siguro yun.
Ha ha ha ha ha. Syanga pala, ako
lang yata ang gumagawa ng article
na nagsisingit ng teaser na ha ha
ha ha at he he he he he. Amazing!
Syanga naman. #UB
The Syanga Naman articles are published monthly at “Ulat Batangan”
(Archdiocese of Lipa) and at “The Filipino Catholic” (New York, since 2002).
inspite of all our nice intentions and
seeming great achievements, it is
God in the long run who does everything. For this reason, as I come
to the crossroads in life, as the shepherd of this wonderful local church,
I can only exclaim, ‘Lord, as You
have guided me and all those who
work with me in the past, guide us
now in the days to come. We have
bright plans to accomplish. But in
the end, it is Your Will that we must
find fulfillment as You desire.
Thank You, Lord, for making good
use of our nothingness. Continue
dear Lord to accomplish Your
mighty deeds. Help us only to be
humble and faithful, delighted in
simply being at the disposal of
Your everlasting love and mercy.
Amen’. #UB
Apologies
Due to lack of space,
the Editor wishes to
apologize to the
contributors whose
news items are not
published.
But, please keep
sending your articles.
6
F E AT U R E S
Reflection on the 75th Celebration of Preaching Plentiful Redemption...
RETURN, REJOICE, REFLECT
It's been a year since I was assigned here in Lipa Community
after my three and a half years of
stay in Laoag, Ilocos Norte and six
months in Baclaran. Time really
runs fast, and as I watched it go, I
did not notice as a young priest
that I have been in the
Redemptorist Congregation for
nine years already since I took my
first profession on May 17, 2003. I
was reminded about it only when
someone greeted me a happy
ninth year anniversary on a text
message. Well, those years are
quite incomparable with decades
and jubilees spent by my other
confreres in their Redemptorist
vocation. How I wish I could also
reach those long years of service
as my confreres with the same
missionary spirit that they continually possess.
It is significant to note that this
year here in Lipa is a remarkable moment to reflect and reminisce as this community celebrates its 75th year of
Redemptorist presence in Southern Tagalog. It is worth reminiscing the event being celebrated
now because of the memories of
missions shared by the first missionary Redemptorists who
came here and built the foundation in Lipa in 1936. It is remarkable because until now the stories of missions are still alive in
the hearts of the people in the different areas where missions
were given by the early
Redemptorists.
Before I was assigned here, I
had known already that this year
would be a busy year for us because of its demand for a yearlong celebration. So, even before
I transferred here, the jubilee celebration had been lingering in my
mind already. In fact, I started
composing the theme song and
drafted the logo of the 75th celebration even when I was still in
Baclaran. It was an exciting and
anticipating moment, anyway, despite the other thoughts of transferring in Lipa as my new assignment.
Writing the experiences of the
75th celebration is overwhelming
because of the graces I personally received throughout the year.
I still remember when we in the
community were still planning for
the celebration. We drafted so
many activities that no one could
ever imagine how we could finish them in just a year. Of course,
the celebration cannot be extended for another year, or else, it
would no longer be 75 years, so
to speak. Besides, we are just
four newly transferred to the community, with two members who
passed already their diamond jubilee years in age. The thought
of having a General Mission and
a mission in 75 areas throughout Southern Tagalog is already
unimaginable. But truly, with the
grace of God working in us, nothing seemed to be impossible. It
sounds like Matthew 19:26,
 FR. DENNIS DESPUES, CSSR
Jesus looked at them intently and
said, "Humanly speaking, it is impossible. But with God everything
is possible."
The Lipa Community tried to
make the 75th celebration truly a
memorable and meaningful one
through different activities expressing the joys and thanksgiving for the 75 years of preaching
plentiful Redemption in Southern
Tagalog. Old stuff from the old
church and some remarkable and
memorable materials from the
first Redemptorist missionaries
were flaunted to have a feel of the
trip down memory lane. These
materials reminded us and gave
us a view and an idea of the past.
Until now, these materials constitute a mini-museum in the Lipa
Community. In line with this celebration, other big events took
place such as vocation concert
and tree planting in Lobo,
Batangas where we tried to plant
7,500 mangroves.
It is my delight, pride, and inspiration as well to become part
of this celebration that gave me a
chance to know and remember
our great missionaries through
our effort to go back to the places
all over the Southern Tagalog region where they conducted missions. The plan was to have a
mission in 75 areas among the
places where the first missionaries conducted missions, but
because the grace of God is plentiful we were able to celebrate
missions in 82 places, more than
what we have planned for.
MISSION: RETURN, REJOICE AND
REFLECT
I became aware of these three
R's in the mission during this 75th
anniversary celebration of the
foundation of Redemptorist-Lipa.
For a few weeks and months I felt
as if I was a living witness to mission history. I remember when we
were planning for the general
mission, we gathered all the
available chronicles of the first
Redemptorist community in Lipa
to trace the places where they
conducted the missions. It was
such an overwhelming experience because we did not know
where to start when we put altogether the places in Southern Tagalog where they had been for
missions. I thought we needed
another jubilee year if we were
really serious to return to all those
places. It is remarkable how
those first Redemptorist missionaries were able to go to those
many places and to conduct missions, considering the barriers in
language and culture. Yet, true to
what they were as Redemptorist
missionaries, I could not help but
be amazed as a young confrere.
Chronicles helped us to imagine
the missions during those times,
and on my part those long written
experiences were good enough
to inspire me to return to those
places to rejoice with the people
who gave meaning to the missions. Though the same people
might not be there anymore and
the places might have totally
changed, at least the spirit of mission that the first Redemptorists
shared with the people during
those long years would again be
felt at the same place.
Returning to a certain place
sometimes gives nostalgic moment but returning to the places
where the Redemptorists once
had been is a refreshing experience. When we identified from the
chronicles some of the places
where we would go, we started
our quest to find the brilliance of
diamonds of mission in different
parts of Southern Tagalog. I was
blessed to have a team composed of two nuns and some lay
workers to talk with the people
and arrange the renewal missions. By just talking and arranging with the people in different
areas some plans about the mission, I was able to have a chance
to go around Southern Tagalog
especially in the whole Batangas
Province. Along with the comings
and goings, the thought of how
the first Redemptorists got to
those places, especially to distant and remote ones, was lingering in my mind. Sometimes, I
would say in jest, "Because of
your diligence before, now I suffer the consequence of going
back to the places where you had
been." But every time I felt tired
in going to the different areas, I
asked them to guide me and give
me the same strength that they
had when they went to those
places. Sometimes it is wonderful to talk with your confreres who
were gone already.
75 years has passed, and yet
there were still stories left with the
people about my old confreres. I
have heard them personally as I
talked to them. "Those big whites
were visiting houses to houses."
These are the memories left to
them from their childhood years.
I know that they were talking
about the Redemptorists in mission. Whenever I heard stories
like these from the people, I always say with a certain pride,
"Yes, they were my companions
and I am a Redemptorist, too. But
the
big
whites,
the
Redemptorists before, are no
longer around; now there is this
short-dark Redemptorist, as they
can see in me. That's what happened after 75 years. The stories
of mission with the people are still
there after 75 years and I believe
it's because the mission touched
their lives through visitations and
simple sharing. Seldom did the
people remember the mass and
homily given and delivered to
them, but the stories and visitations remained with them. It's
good to return to these mission
areas when there are stories being told and lives being shared.
REJOICE
Rejoicing is the theme that the
mission brings since it is the
Redemptorists' celebration of
mission. As I have said to the missionaries who helped in the general mission, "You may alter the
program activities in your respective areas according to your creativity but the house to house visitation and letting the people feel
our thankfulness for the 75 years
of preaching plentiful Redemption should always be the priority.
True to my experience in this mission, a missioner's heart that rejoices always sees things and
happenings as graces. I had a
chance to go to the 82 areas
where we conducted the missions during those times when
we arranged with the people the
different places where the mission should be and schedule of
activities. We have met different
kinds of people but we have just
told them the same message our gratefulness for the people
who became part of the
Redemptorists' 75 long year journey of preaching plentiful Redemption. After all, the love of God
that was being preached before
is still the same love that we are
celebrating now.
It was hard on my part sometimes to be awakened by the
question of what to do next after
the start of the celebration. Yet rejoicing is more commanding than
worrying and questioning. From
one area to twenty nine areas
during the first phase of the mission was a wonderful accom-
JULY 2012
plishment. Thanks for the other
communities from the vice-province who helped even in their
busy schedules. Though feeling
tired and weary sometimes, the
spirit of mission from the early
missionaries was more inspiring than entertaining drowsiness. I made a personal commitment, too, before the Shrine in
Lipa that I would try my best to
return and visit the places where
the first Redemptorists in Lipa
had been, at least some places
but not all. It's funny, too, that
sometimes I ended up talking to
them before their pictures in our
mini-museum when I felt tired
and asked them to strengthen
me since they were the ones who
started this mission.
I think mission is the word that
makes this 75th celebration worth
remembering. I can attest to this
because the different stories
from the 82 areas that we have
been were filled with rejoicing
and inspiring moments with my
fellow missionaries. I miss the
moments when the missionaries
were gathered together at the
side of the shrine which I called
mission park before going to our
respective areas weekly. It was a
moment of grace also for us here
in the Redemptorist Lipa to be
blessed with different missionaries coming from different places.
It is promising to see the diligence of our volunteers, old and
young, from the Shrine, who happily joined the mission. Moreover,
the commitment and assiduousness of the missionaries from the
South who stayed for more than
two months had inspired me
more to see mission as a truly
rejoicing moment of God's plentiful Redemption. Despite the difficulty in language for some, they
gave the message, with their presence, the meaning of rejoicing in
mission. We miss their "Visayan
accent." This mission at least
tried to bring in who the
Redemptorists are in the life of
mission. It was not so much of
the talking and fine planning, neither preparedness nor brilliance
but the togetherness of the missionaries in the spirit of mission
with the people. Everyone's participation is more than enough in
this moment of celebration. The
first Redemptorists in Lipa have
done so much in 75 years of
preaching plentiful Redemption.
Now is the time to harvest the
overflowing love that they have
shared in the mission of God. We
have reasons to celebrate and
renew our participation in God's
redeeming love.
Thanks for this 75th celebration for strengthening the missionary spirit within me. I feel I
am a living witness to the
Redemtorist-Lipa mission history, not so much of the historical facts but of the fact that the
mission remains in the lives of
the people since the time the
Australian and New Zealander
Redemtptorists visited the
houses of the people and
touched their lives long ago. The
visitations that they had might be
different from what I did when I
returned to some of the mission
places. The way I opened the
cauldron in the kitchen while I
was visiting houses might be
different from what they did. At
times, asking people what food
they had that we could eat together might be different from
their way. But above these
things, it is the relationship with
the people that matters - reaching out to them and being present
with them. It is truly a rejoicing
moment of mission when the
missionary spirit of the past enlivens the missionary spirit of the
present. It is a celebration of
Redemptorist mission that
shares in the Mission of God. Let
us have more venues to celebrate the mission together. It is
wonderful and worth rejoicing.
REFLECT
The general mission is finished, but the experiences are still
alive and remembered even a
few weeks before the closing of
the 75th celebration. It is memorable because of the different stories of the people from 82 areas.
Nothing compares with the celebration with the people in mission. The excitement was always
there every week as we transferred from places to places. The
different kinds of people that we
met every week always strengthened our missionary spirit. The
different kinds of food that we ate
in the areas were far more delicious than the kinds of food in a
buffet in a famous restaurant. The
different kinds of bed, good and
bad, where we slept were far
more comforting than the beds in
a first class hotel. The good thing
in living with the people in mission is that you experience to see
peoples' ordinary life as they face
their everyday undertakings. It is
good to see the natural faces of
the people in the morning when
you wake up - very real, the morning glories still in the eyes and
with unruly hair from sleep - these
we see in each other.
This 75th celebration is an affirmation of our missionary life. It
is simple, short, yet remarkable
because of the people's response
during the mission. Sometimes
the mission did not run so well,
but oftentimes it was joyful because even before we came to the
places, we had responded already to the call by becoming part
of the mission in spite of many uncertainties. Some of those who
joined were new in the mission,
but with patience, their new experience enabled them to share in
the harvest of God's plentiful Redemption.
The missionaries are now
gone. Some went back to their respective communities and probably they are planning again for
new endeavors. Some went back
to school; some went home to be
with their families; some went
back to their ordinary comings
and goings. Sometimes, I wonder how they are now. I don't
know. What I am concerned about
now is to celebrate with the brilliance of the diamond that is continuously shining because of the
people's stories in different
places that I have been. Thanks
to the missionaries who made
the mission possible. Also, it is
my deepest gratitude and pride
to thank the first Redemptorist
missionaries in Lipa for giving me
the chance in this 75th celebration to return to the places where
they had been, to rejoice with the
people in those places that they
had visited, and to reflect on all
these wonderful experiences of
mission.
Just in case someone is returning to Lipa 75 years from now
for another Renewal Mission,
below is a list of the places where
we have celebrated the missions
that may be considered. (Due to
lack of space we have decided not
to publish the names of the places
aforementioned. - Ed) #UB
7
(IN)FORMATION
JULY 2012

Sis. Divina Padilla
ADDRESS TO THE PHILIPPINE EPISCOPAL PLENARY CONFERENCE
5 July 2012
May it please Your Excellencies,
My name is Seraphim
Michalenko. I am a member of the
Congregation of Marian Fathers of
The Immaculate Conception of the
Most Blessed Virgin Mary, the first
Religious Order of men founded in
Poland-in 1673, and the first Order
of men in the Church under the title
of The Immaculate Conception.
Thank you for the privilege of taking part in your forthcoming Divine Mercy National Retreat for
Priests. This is my fourth visit to
the Philippines, all connected with
the furthering of the Message of,
and the Devotion to, Jesus-The
Divine Mercy, as revealed to the
Church and the world through the
now Saint Maria Faustina
Kowalska of the Congregation of
Sisters of Our Lady of Mercy in
Poland. I became acquainted with
The Divine Mercy Message and
Devotion since I was 12 years oldhardly 3 years after the saintly
death of Sister Faustina, which
took place on October 5th, 1938. I
had no inkling whatever that 37
years later I would be appointed
Vice Postulator for North America
in Sister Faustina's Canonization
Cause, or that I would be responsible for gathering the documentation necessary to prove the authenticity of both miracles attributed to
her intercession, which opened the
way for her beatification in 1993,
and her canonization in the year
2000. Sister Faustina was proclaimed the first Saint of the New
Millennium, and, what is most surprising, she became the first
woman, actually born on Polish
soil, to have been numbered among
the Saints of the Catholic Church
since the over 1,000-year history
of Catholicity in her country.
Sister Faustina was commanded
by her major confessor and spiritual mentor to keep a record of her
spiritual experiences, so that he
would not have to keep her in the
confessional overly long-to the
wonderment of her fellow-sisters,
but enabled him to better direct her
in her journey to Christian perfection. Later, our Lord himself kept
coaxing her to keep writing, telling
her, "Your task is to write down everything that I make known to you
about My mercy, for the benefit of
those who, by reading these
things, will be comforted in their
souls and will have the courage to
approach me." Translated into
more than twenty languages, Saint
Faustina's so-called "Diary," in the
mini biography at the head of the
Office of Readings for her liturgical memorial, is stated to be "reckoned among the outstanding works
of mystical literature."
A major resolution of the Second World Apostolic Congress On
Divine Mercy held in Cracow, Poland, in October of 2011, signed by
close to 1,800 registered attendeesEminences, Excellencies as well
as numerous clergy, religious and
lay people from 69 countries-petitioned the Holy Father to declare
Saint Faustina a Doctor of the
Church: this humble, unknown religious of the second choir, who
wrote under religious obedience,
who had hardly two winters of formal schooling, who wrote phonetically, with many misspellings and
ignorance of punctuation.
I need to mention that St.
Faustina's principal confessor was
a diocesan priest, the Reverend
Father Michael Sopocko, declared
Blessed by Pope Benedict XVI in
2008-hardly 33 years after his
saintly death. On the occasion of
his beatification, at the close of the
celebrations in Poland, the Holy
Father spoke via television. He
mentioned that it is to Bl. Sopocko
that we owe the existence of the
first image of Jesus-The Divine
Mercy, which Jesus commanded
St. Faustina to have painted according to the vision she received,
as well as that precious record of
the "Diary."
Let it be noted that Bl. Michael
Sopocko, the spiritual mentor of St.
Faustina, died on the 15th of February, which happened to be the
Sister's name's day. It also happened to be the day on which the
spiritual mentor of St. Margaret
Mary Alacoque, St. Claude
Colombiere, S.J., passed into eternity, and the day on which he first
met St. Margaret Mary. However,
it took over 300 years for St. Claude
to be canonized. Of both of these
great men Jesus declared to their
charges: to St. Margaret Mary,
"Here he is, the one I am sending
you;" to St. Faustina, "This is the
visible help for you on earth. He
will help you carry out My will on
earth."
It is important to note, too, that
both priests had much to suffer in
their God-appointed missions.
These are Sister Faustina's prophetic words to her confessor, recorded in her "Diary" (§378) three
years before her death:
"Once as I was talking with my
spiritual director, I had an interior
vision-quicker than lightning-of
his soul in great suffering, in such
agony that God touches very few
souls with such fire. The suffering
arises from this work. There will
come a time when this work, which
God is demanding so very much,
will be as though utterly undone.
And then God will act with great
power, which will give evidence of
its authenticity. It will be a new
splendor for the Church, although
it has been dormant in It from long
ago. That God is infinitely merciful, no one can deny. He desires
everyone to know this before He
comes again as Judge. He wants
souls to come to know Him first as
the King of Mercy. When this triumph comes, we shall already have
entered the new life in which there
is no suffering. But before this,
your soul will be surfeited with bitterness at the sight of the destruction of your efforts. However, this
will only appear to be so, because
what God has once decided upon,
He does not change. But although
this destruction will be such only
in outward appearance, the suffering will be real. When will this happen? I do not know. How long will
it last? I do not know. But God has
promised a great grace especially
to you and to all those...[and here
Faustina is quoting Jesus] who will
proclaim My great mercy. I shall
protect them Myself at the hour
of death, as My own glory. And
even if the sins of a soul are as
dark as night, when the sinner
turns to My mercy he gives Me
the greatest praise and is the glory
of My Passion. When a soul
praises My goodness, Satan
trembles before it and flees to the
very bottom of hell."
This prophecy came true 20
years after the Sister's death.
Some entities in the Vatican
wanted this message and the
forms of devotion associated with
it to be forever banned. A decree
to forbid it forever was prepared
while Pope Pius XII was still alive.
It was known that he was in favour
of the message of mercy already
made known through the writings
of Sister Josepha Menendez of
Spain, and he was ready to introduce the Feast of The Divine
Mercy requested of Sister
Faustina. But because the opinion of the Bishops of Poland was
greatly divided, he was not able
to do it. By this time the Pope was
very ill, and it was decided to wait
for his successor to deal with the
matter.
In my capacity as Vice Postulator of Faustina's Cause, I was
working with a priest from the
Diocese of Trent on an Italian
translation of her "Diary." It was
from him that I learned that a fellow-seminarian of his became one
of Pope John XXIII's secretaries.
This friend related to him what
he had witnessed on the first day
after the Pope's enthronement.
Having entered his office, the
Pope sat down at the desk on
which was readied a stack of
documents for him to examine and
act upon. He made the sign of the
cross, and turned the stack of
documents upside down-as the
friend commented, "Knowing the
ways of the Vatican!" The first
document he took up dealt with
the matter of the decree on Sister
Faustina's writings and forms of
devotion, including banning the
image of Jesus as The Divine
Mercy, requested by the Lord.
Evidently counting on the Holy
Father's quick action after he
went through the entire stack, the
document was placed on the bottom. Instead, Pope John the
XXIIIrd read the document carefully, then shook his head exclaiming, "No, no, no! The Polish
Bishops should be consulted,"
and he ordered the proposed
"decree" to be revised as a "notification," until a clarification
could be obtained. That was long
in coming, because the Communist government of Poland would
not allow any communication of
documents with Rome. In fact, all
telephone calls to and from Rome
were monitored, and all the clergy
and Religious allowed to travel
to Rome and back were stripsearched for any shred of documents.
The ban lasted 20 years until,
after a thorough analysis of all of
Sister Faustina's writings by one
of the best theologians in Poland
as the Other Theologian Censor for
the Congregation of Saints, they
were found to be absolutely free
from error regarding the faith and
morals, and recommended to anyone striving for the heights of perfection. Pope Paul VI lifted the ban
on April 15, 1978, and exactly six
months later, the Archbishop,
whose diocese was the sponsor of
Sister Faustina's cause, was elected
Pope Paul the VI's, and his
successor's successor as Pope
John Paul II.
Our Marian community in the
United States was engaged in fostering The Divine Mercy Message
and Devotion throughout all the
continents ever since hardly twoand-a-half years after Sister
Faustina's death (even while most
of her own religious community
was not aware of her involvement
in the matter). We wondered if we
would ever witness the fulfilment
of the second part of Sr. Faustina's
prophecy. After all, it took 400
years from the revelations of the
Most Sacred Heart to Saint
Gertrude (as the Lord made known
 Gng. Norma Abratigue
Nakikinig Ka Ba?
Sa maliit na aklat na “Speak, Lord, Your Servant is Listening”,
sinasabing walang “magic formula” para matutuhan ang paggabay
sa atin ng Panginoon, ngunit tayo’y nakasisiguro na bibigyan Niya
tayo ng direksiyon kung tayo’y nakikinig sa Kanyang mga Salita
araw-araw. Alam ng Diyos ang lahat nating mga alalahanin,
kailangan lamang nating tuunan ng pansin para malaman ang
Kanyang nais para sa ating kagalingan.
Sa kasalukuyang panahon, ang ating kapaligiran ay punungpuno ng tumatawag sa ating pansin, isa na rito ang makabagong
teknolohiya. Sa isang pindot lamang ng daliri mo, maaari mong
marating ang kalawakan, akyatin ang pinakamatarik na bundok,
suutin ang pinakaliblib na kagubatan. sisirin ang kalaliman ng
karagatan, o di kaya’y salungatin ang kalakaran ng panahon.
Pagsawalang-hanggan nga ba ang mga ito o bahagi lamang ng
mga bagay na sa pagdaan ng panahon ay maglalaho ring parang
bula? Binigyan na ba natin ng masusing paglilimi na ang bago o
mga pagbabagong akala natin ay tao ang may likha, ay isa rin sa
Kanyang malawakang disenyo upang mabigyan tayo ng
pagkakataong lalong makita at madama ang Kanyang kadakilaan?
Ibaling natin ang ating pansin sa kalikasan. Wala tayong kontrol
sa kalamidad: bagyo, baha, lindol, pagputok ng bulkan, isama na
natin ang apoy na tumutupok kapag napabayaan. Hindi ba’t
pinatibay ng mga ganitong pangyayari ang samahan, ang
pagtutulungan, ang pagdadamayan para maibsan ang hirap na
nadarama ng kapwa? Higit sa lahat , naririnig mo ba ang kanilang
pagdarasal?
Sa ating tahanan, nakikinig ba tayo sa ating mga magulang,
gayon din ang mga nakatatanda sa kanilang mga anak, mayroon
mang namutawi sa kanilang labi o wala? Basahin natin ang
kanilang mga kilos - pagpapasalamat, kasiyahan o impit na hinaing.
Sa mga paaralan, naroon ang mga guro na handang ialay ang
lahat-lahat para sa pagkakatuto. Nakikinig ba tayo?
Sa pamahalaan, pribado man o publiko, nakikinig ba ang ilang
“nakaupo” sa libu-libong “nakatayo” sa laganap na kahirapan, sa
maling pamamalakad o ng pag-asang sa isang araw gaganda rin
ang bukas?
Sa mga minahan na may nakabaong kayamanan, ano naman
kaya ang ipinahihiwatig Niya? Sirain, dagdagan ang polusyon ng
mga katubigan o gamitin nang naaayon para sa kabutihan ng
nakararami? Paano? Ano ang naririning mo?
Sa simbahan, sa kalipunan ng mananampalataya, dalisay ang
kahulugan ng pakikinig sa Kanyang mga salita. Ang kabuuan ng
buhay ay nasa Kanya. Umupo lamang tayo’t tumahimik, maririnig
natin sa kailaliman ng ating mga puso ang Kanyang pagmamahal.
Sa kabi-kabilang problema, sa mga pasanin natin sa buhay, sa
anumang bumabagabag sa atin, nariyan Siya. Ang kasagutan sa
napakaraming katanungan ay nasa Kanyang mga kamay. Mahirap
mang unawain, magtiwala lamang tayo, na sa kabila ng
napakakapal na ulap, ang araw ay sumisikat. Wala nang
maraming tanong kung bakit. Makinig lamang tayo, maghintay,
habaan ang pasensiya. Pasasaan ba’t makakamit din natin ang
katiwasayan, ang katotohanan at ang liwanag na inaasam.
Nakikinig ka rin ba sa mga nagtatayugang gusaling abot-ulap o
sa mga dampa sa ilalim ng tulay…sa di mabilang na sasakyan sa
kalsada, sa makapal at maitim na usok sa hangin, sa masikip na
trapiko, o sa mga naglalakad lamang pauwi? Ano naman kaya
ang naririnig, mo sa tawanan ng mga eskuwela, sa iyak ng sanggol
sa tuwina, sa mga pulubi sa kalsada, sa mga maysakit sa ospital,
sa mga nakakulong sa bilangguan? May naririnig ka ba?
Sa patak ng ulan, sa ihip ng hangin, sa init ng araw, sa mga
halaman at pananim, ano ang naririnig mo?
Tainga ang ginagamit sa pakikinig. Ngunit kung gusto mong
malirip ang tunay na kahulugan ng mga bagay na ito sa iyong
buhay, gamitin ang puso. Nariyan Siya at naghihintay.
Makikinig ka ba? #UB
to her that that would be the case)
to be made public by the revelations to St. Margaret Mary. And it
took another 100 years for those
revelations to be approved and for
the Feast of The Most Sacred
Heart of Jesus to be instituted at
the joint request of the entire hierarchy of Poland and the
Archconfraternity of the Sacred
Heart in Rome. And it took another
100 years for that Feast to be extended to the whole Church.
Faustina's prophecy of a new
splendor for the Church was fulfilled in slightly more than 20 years.
What are these facts trying to
tell us regarding the urgency of
accepting and implementing the
means God is offering His Church
and the world in these perilous
times? Why is it that the "sensus
fidelium," which Pope John Paul II
and Pope Benedict XVI translate
as the "instinct of the Faithful," is
embracing these with ever-growing fervor, while, to their chagrin,
the faithful are experiencing an
unexpected and unpleasant response to these from so much of
the clergy worldwide? Is there a fear
of what caused Sr. Faustina herself to baulk at, that is, to not want
to do or agree to something because it seems too difficult, danMABATHALANG AWA... P. 10
8
NEWS & (IN)FORMATION
 Rev. Fr. Manuel Luis R. Guazon
Ang Hamon ng Pastoral na Pagsusumipag para sa
Pondong Batangan at Bagong Ebanghelisasyon
Kahanga-hanga ang tapang at pagsisikap ng mga apostoles at
maging ng mga unang misyonero upang maipakilala si Kristo sa
mga pagano at maipahayag ang Mabuting Balita ng Kaligtasan,
ang matatawag na Unang Ebanghelisasyon (First Evangelization).
Buong tapat at sigasig nilang sinunod ang paghahayo ni Jesus:
“Humayo kayo at ipahayag ang Mabuting Balita hanggang sa
dulo ng daigdig.” (Mt. 28:19). Ang pagganap sa misyong ito ay
hindi natatapos. Sa halip, masasabing ito ngayon ay dinadala sa
bagong antas. Si Papa Juan Paulo II ay nagsabi na ang
pangangalagang pastoral sa mga mananampalataya, ang Bagong
Ebanghelisasyon at ang pagmimisyon ay nagkakaugnay at hindi
maaaring paghiwalayin. Sa puso ng lahat ng ito ay ang
pagmamahal sa sariling pananampalataya at pagsaksi sa
pananampalataya upang makibahagi ang iba.
Sa kasaysayan naman ng Pondong Batangan sa Arsidiyosesis
ng Lipa, kahanga-hanga rin ang mga unang pagpapahayag,
pagtuturo at pagpapalaganap ng diwa at gawa ng Pondong
Batangan. Sa pangunguna na rin ni Cardinal Rosales, ang mga
pari ay buong sikap na nagpaliwanag tungkol sa Pondong
Batangan sa kanilang mga homiliya. Ang mga lider layko at
katekista naman ay nakiisa sa mga pagsisikap ng mga pari at
nanguna sa pagsasagawa ng Pondong Batangan. Bagong aral at
gawain ang Pondong Batangan noon pero ito ay tinanggap ng
mga Batangueno. Sa puso nito ay hindi lamang ang pagsasabuhay
ng pananampalatayang Kristiyano kundi lalo’t higit ang
pagsasabuhay ng pag-ibig ni Kristo.
Ang Bagong Init at Sigasig para sa Bagong Ebanghelisasyon
Si Papa Juan Paulo II ay nagsabi na ang Bagong Ebanghelisasyon
ay nangangailangan ng “mga bagong paraan, bagong anyo at
bagong init” (new methods, new expressions, new fervor). Marahil
ang kakulangan ng init sa Pagpapahayag ng Mabuting Balita ay
tanda na rin ng panglalamig sa pananampalataya. Sana ay
maunawaan na ang pananampalataya ay binubuhay at
pinalalakas habang ito ay isinasabuhay ng isang Kristiyano.
Sa Bagong Ebanghelisasyon, ang bawat mananampalataya ay
tinatanong: “May pagpapahalaga at pagmamalasakit ba tayo sa
ating pananampalataya?” Katumbas naman ito ng tanong: “Tayo
ba ay may paghahangad na ito ay maibahagi sa iba?” Kaya naman
ang unang hiling sa atin ay unawain nating tayo ay bahagi o kaanib
ng isang Simbahang may misyon at ang ikalawa ay ang panawagan
na ating muling italaga ang sarili sa Pagpapahayag ng Mabuting
Balita, sa Bagong Ebanghelisasyon.
Ang Panibagong Pagtatalaga at Pagsusumipag para sa
Pondong Batangan
Ngayon ay patuloy ang ating pagsisikap na pasiglahin pa lalo
ang diwa at gawa ng Pondong Batangan sa mga Batangueno. Sa
pamamagitan nitong Ulat Batangan at ng programang “Dito po
sa Atin” ng 95.9 AL-FM ay naipapalaganap natin ang mensahe
nitong Pondong Batangan. May mga parokya naman na
nagsasagawa ng “parish animation” upang buhayin o palawakin
ang kaalaman tungkol dito. At ang lalo pang kalugod-lugod ay
ang mga parokya na may mga lider layko na nakatalaga ang
paglilingkod para sa Pondong Batangan. Sila mismo ang
nagdadala ng aral at tibyo ng Pondong Batangan sa mga barangay
at mga munting sambayanang Kristiyano. Sa kabila ng lahat ng
ito, maitatanong sa atin: “Ilan kaya ang tapat na nagbibigay sa
Pondong Batangan? Anong porsiyento ng mga Batangueno ang
nakababatid sa diwa at gawa nito?”
Tiyak na maliit na porsiyento pa ng mga Batangueno ang
nakikibahagi sa Pondong Batangan at marami pa ang walang
kaalaman tungkol dito. Malaking hamon pa rin na maipahayag
itong Pondong Batangan sa marami pa nating kababayan at
madala natin ito sa kasulok-sulukan ng ating buong lalawigan.
Subalit lalong malaking hamon pa rin na ang mga nagpo-Pondong
Batangan na ngayon ay maging tapat dito at magpatuloy pa rin
sa banal na gawaing ito. Pagpapanibaguhin natin ang pagtatalaga
ng ating mga sarili, ng ating mga angkan, ng ating mga paaralan
at ng ating mga munting sambayanang Kristiyano sa
pagtataguyod ng Bagong Ebanghelisasyon sa pamamagitan ng
ating Pondong Batangan. #UB
Maraming Pinoy ang nalungkot
sa pagyao ng comedy king
Dolphy. Dito sa Batangas kilalang
kilala siya. Naging bahagi na ng
maraming pamilya at buhay si
Dolphy. Ang mga pelikula niya na
tinangkilik na maigi, ang mga
sitcom niya sa TV ay hindi
pinalalampas dahil may dating sa
buhay pamilya. Maging ang
kanyang buhay ay hindi naging
hadlang sa mga tagahanga niya na
pinasaya, pinatawa at pinaluha.
Pero ang hindi alam ng marami na si
Dolphy ay isa sa mga unang OFW.
Nagtrabaho siya sa Hongkong at
Japan bilang entertainer. Iniwan din
niya ang kanyang pamilya, asawa
at mga anak. Naranasan niya ang
lungkot at pangungulila ng isang
amang nagsisikap na maitaguyod
ang pamilya. Hindi rin kaila sa
marami na may mga tukso ring
lumalapit sa kanya para magkasala
at mapabayaan ang pamilya o kaya
ang trabaho.
Ang
karanasan
ng
pandarayuhan o pagiging OFW ay
malaki ang epekto sa buhay
pananampalataya. Maaaring
palakasin o pahinain nito ang
pagtitiwala mo sa Diyos. At ang
masahol ay tuluyan nang mawala
ito. Kaya nga ang simbahan ay
patuloy ang paggabay at hindi
tumitigil na samahan ang
migranteng Pilipino saan man siya
magtungo.
Sa
ganitong
situwasyon na may mga bansang
wala paring Pilipino o misyonero
kaya, maliwanag sa simbahan ang
sinabi ng kalatas na Erga
JULY 2012
 Rev. Fr. Bimbo Pantoja
Si Dolphy, ang Migrante, at ang SEC
Migrantes Caritas Christi na ang
mga lokal na simbahan ay may
tungkulin na alagaan ang mga
migrante sa kanilang nasaskupan.
Sabi nga ng Obispo ng Hongkong
noon, “ang mga Katolikong
Migrante ay bahagi ng Katolikong
Sambayanan.”
Ang panawagan ng ating
minamahal na Arsobispo Ramon
Arguelles, na pagkatapos ng ating
paghahanda at pagdiriwang ng
sentenaryo magpapatuloy ito sa
pamamagitan ng bagong direksyon
na SEC (Sanctification, Evangelization, at Communion). Higit sa
lahat dito ang makabagong
ebanghelisasyon (New Evangelization).
Isang Pilipinang OFW na mula
sa Iloilo ay nagulat na ang Legion
of Mary na kung saan ay aktibo
siyang kaanib dito sa atin ay hindi
na aktibo sa parokyang
kinabibilangan niya sa Dublin, Ireland. Dahil sa kanyang pagiging
kaanib ng Lehiyon ni Maria
nagpatuloy siya ng paglilingkod sa
parokyang kinabibilangan ng mga
Irish Catholics na nagbigay buhay
muli sa kanilang nanlalamig na
 Emma D. Bauan
pananampalataya.
Sa Edmonton, Canada isang
Pilipina caregiver ang nagtiyagang
mag-aral na pagmamaneho ng
sasakyan upang masundo ang
ibang Pilipino na hindi makasimba
dahil malayo ang kanilang tirahan.
Ang pagnanais niyang madala sa
simbahan ang kanyang mga
kababayan ang paraan niyang
tumulong sa pagpapalaganap ng
kabutihan ng Diyos. Ang pagiging
OFW sa malamig na bansa at
sakbibi ng kalungkutan ang
nagpatibay ng kanilang pananalig
at nagbukas ng bagong pag-asa sa
kanyang mga kapwa Pilipino na
muling magtiwala sa Diyos.
Ilan lamang ito sa mga kuwento
ng makabagong ebanghelisasyon
na nagaganap sa iba’t ibang panig
ng ating mundo na ang may gawa
ay ang ating mga kababayang
OFW. Mabuhay kayong mga
bagong misyonero sa makabagong
panahon, kayong mga Migranteng
Pinoy! Si Dolphy, ang mga
Migrante at ang SEC ng ating
Arsidiyosesis ay maaring pinagugnay upang makilala natin ang
Diyos na patnubay. #UB
Ang taunang Vicarial Recollection
ng mga tagapagtaguyod (mula sa una
at ikalawang bikariya) ng Kapisanan
ni San Francisco de Sales ay ginanap
noong ika-14 ng Hulyo ng
kasalukuyang sa Parokya ng San
Vicente Ferrer sa Tuy, Batangas. Si
Reb. P. Dakila M. Ramos ang naging
tagapagbahagi noong araw na iyon.
Unang Catholic Social
Media Summit Isang
Malaking Grasya!
AYC’s Online Missionary of GOD (OMG)
“Even in the absence of cell
phone, computer and internet we
can still connect. Let us not forget
the basics of human relationship… a SMILE, a RECOGNITION, a MANIFESTATION OF
COMPASSION.
There is connectivity happening through social networking
but there is connectivity in human
connectivity. People can feel
you… can hear your laugh, can
hear you cry.
Napakagulo ng mundo
sa
panahon na napakadali naman mag
communicate. Baka kailangan SILENCE. Attentiveness… SILENCE OF PRAYER. We listen and
we develop the art of listening. I
have listened to GOD, to myself,
to nature. To utter a meaningful
word, we need silence. Only those
who listens to silence can utter a
meaningful word. I'm getting disturbed. Naiba na ang pattern.
Parang kailangan ko bumalik sa silence. Deep, deep silence.”
Ito ang ilan sa mga mensahe ng
Arsobispo ng Maynila, Lubhang
Kgg. Arsobispo Luis Antonio
Tagle, D.D., na pangunahing
tinalakay ang tungkol sa “Social
Media Spirituality: (Godtiquette vs.
UNANG CATHOLIC SOCIAL... P. 9
9
NEWS & (IN)FORMATION
JULY 2012
Ala eh, In HIS Steps Na…
Noong nakaraang buwan,
dumalo ang mga CFC leaders sa
isang Magnificat Weekend Retreat na may temang “Proclaim the
Greatness of the Lord”.
Nagsimula ang mga panayam sa
sinabi ni Pope John Paul II sa
Redemptoris Mission: “Ramdam
ko na dumating na ang sandaling
dapat ay ilagay ang lahat ng
pagsisikap ng Simbahan sa bagong
ebanghelisasyon at sa misyon ad
gentes. Walang mananampalataya
kay Kristo,walang institusyon sa
Simbahan ang makakaiwas sa
pangunahing gawain: iproklama
ang Panginoon sa lahat ng tao”.
Ito ang ginawa ng isang labingapat na taong dalagita noong
dalawang
-libong
taong
nakararaan. Isang simple at
inosenteng batang babae na
walang pinagaralan, na sumunod
lamang sa pagdadala ng
Magandang Balita at nagpahayag
ng “Ang aking kaluluwa ay
nagpapahayag ng kadakilaan ng
Panginoon”.
Katulad ni Maria, kelangan
munang matanggap si Kristo sa
puso, bago Siya tunay na maiproklama. Katulad din ni
Maria,kailangan ang mabilisang
pagkilos para ipahayag ang
kadakilaan ng Panginoon. Ito ay
pinakamahalagang gampanin ng
lahat. Mahalagang paalaala sa
lahat na ang isang mabisang
pamamaraan sa ebangelisasyon ay
ang pagiging maliwanag na saksi
ng tunay na kristiyanong
pamumuhay. “Mas pinakikinggan
ang mga nakikita na itinuturo
kaysa sa nagtuturo, kung
pinapakinggan man ang nagtuturo
ay ito ay sa dahilan na kita sa
kanyang buhay ang kanyang
itinuturo.” (Pope Paul VI sa
Evangelii Nuntiandi)
Mabilisan, malawakan at
buong
mundong
Ebanghelisasyon ay pangunahing
layunin ng CFC. Magagawa lang
ito ng buong husay sa
pamamagitan ng tulong ng Mahal
na Ina ng Guadalupe, ang Birhen
ng Ebanghelisasyon. Sa kanyang
tulong, malakas na gagalaw ang
kapangyarihan ng Banal na
Espiritu
kaya’t
habang
nagproproklama ng kadakilaan ng
Panginoon, ang magandang balita,
ang Salita ng Diyos, sa kanyang
sariling lakas ay makakapasok sa
puso ng tao tungo sa pagbabago
ng mundo.
Subalit sa pagsasakatuparan ng
gawaing
ebanghelisasyon,
mahalaga na maging tunay na
disipulo ni Kristo. Katulad ni
Maria, “a woman of silence and
attentiveness”, kelangan ng
matahimik na pagninilay sa
panalangin, pakikinig sa
Panginoon. Kay Maria, natutunan
na “the language of discipleship
is silence”. Sa pagiging disipulo,
napakahalaga ang personal na
ugnayan sa Panginoon, sa malimit
na pagdalaw sa upper room na
matatagpuan sa sarili na kung
saan Siya laging nakatahan,
natatagpuan,
naririnig,
nakakausap at makakaniig.
Isa sa mga bunga ng pagiging
disipulo at ng may personal na
relasyon sa Panginoon ay ang
pagnanasa na maglingkod sa mga
nangangailangan, mga God’s poor.
Ang gawain ng CFC tungo sa Total
Human Liberation na isinasagawa
sa pamamagitan ng programa sa
ANCOP (Answering the cry of the
poor) ay isa sa pagpapahayag ng
pagiging disipulo. Katulad ni Mary
na tumulong para “to lift up the
lowly”, ang ANCOP, Cornerstone
at
social
ministries
ay
pagpapahayag ng Magnificat ng
CFC.
Sa lahat ng gawaing ito, ang
tanging pinanghahawakan at
pinanggagalingan ng pagasa at
lakas ay ang pangako ng
Panginoon na “God is faithful to
all Generations, Remembering His
Mercy Forever”.
* * * * * * *
Nagsagawa ng matagumpay na
pagdaraos ng Marian Conference
para sa mga Handmaids of the
Lord at CFC wives noong ika - 21
ng Julio. Dito ay tinalakay ang
tungkol sa puso ni Maria- ang
puso na punung-puno ng pagibig
sa Panginoon, isang pusong
tumitibok para sa Kanya lamang.
Isang puso na walang ninanais
kungdi and bigyan ng kalugudan
ang Panginoon, isang puso na
nakasalalay lang sa puso ng
Panginoon. Kaya naman ang
pusong ito ay matiwasay na
pinanahanan ng Banal na Espiritu
at pinuno ito ng biyaya. Kaya
nga’t ang buong katauhan ni
Maria , lahat ng kanyang ginawa
at sinabi ay malinaw na
nagpapamalas ng mga tatak ng
Banal na Espiritu at nagpakita ng
Kanyang mga bunga pagmamahal,
kasiyahan,
kapayapaan,
katiyagaan,
kabaitan, kagandahang-loob,
katapatan, kahinahunan at
pagpipigil sa sarili.
Sa paglalahad ng mga paksang
ito tungkol kay Maria, ginabayan
ng mga tagapagpanayam ang mga
nakikinig sa isang masusing
pagninilay sa mga katangian ni
Maria at pagtarok sa sarili kung
hanggang saan na nakakawangis
ni Maria at kung papaano pa
magsisikap na lalo pang matulad
sa kanya.
Sa mga In HIS Steps Na,
makabubuting patuloy na
pagnilayan, pakalimiin, isa-puso
at isa-buhay ang tinig ng
Panginoon sa mga natanggap na
mga paalaalang ito bilang
paghahanda sa darating na
pagdiriwang ng Silver Anniversary ng CFC-Archdiocese of Lipa
sa ika-11 ng Nobyembre 2012.
#UB
UNANG CATHOLIC SOCIAL... P. 8
mundo ng internet at cyber world.
Bilang
pinakamalaki
at
pinakamaimpluwensyang pwersa
ang mukha at boses ng simbahan,
hinahamon ang kabataan ng
panahon ngayon na magpahayag
ng Mabuting Balita ng Panginoon
at ipahayag si Kristo sa
pamamagitan ng Social Network
tulad ng Facebook, Twitter, Blog,
YouTube at iba pang websites.
Kabilang sa iba pang mga naging
panauhing tagapagsalita ay sina
Rdo. P. Stephen Cuyos, MSC, na
nagbahagi tungkol sa The Cloud
Search: Truth and Authenticity in
the
Digital
World;
TransformativeTrends: Social Media Marketing ay tinalakay ni Carlo
Ople. Natapos sa isang konsyerto
ng River Maya ang unang araw.
Samantala, si Msgr. Pedro
Quitorio III, Director ng CBCP Media Office naman ang nagbigay
nang mas malalim at makabuluhan
na pagtalakay ukol sa Winning the
Digital World through the WordShaping a Digital Future Full of
HOPE.” Sa kanyang pagbabahagi
ay inaanyayahan niya ang
Konsehal ng Lungsod ng Quezon,
ang aktor na si Kgg. Alfred Vargas
na kung saan kanyang sinabi, “Be
the guardians of social media…
sana tayo ang magsimula ng social
media responsibility. Social media
integrity. Sana tayo ang mag simula.
Let us make use of social media in
a way that we can glorify GOD,
where we can express our real
selves. Let us remember kung sino
tayo… ikaw ang tao na ‘yon,
panindigan natin ‘yon.”
Isang Banal na Misa ang
pinangunahan ni Bishop Joel Z.
Baylon, D.D., Bishop-Chairman ng
Episcopal Commission on Youth.
Sa kanyang homiliya, kanyang
binigyan diin, “Be present in the
cyber world. Let us bring the
WORD in the internet. Let us proclaim and evangelize the
cyberworld. We don’t just bring
them formation. Let us bring JESUS
CHRIST.”
Sinabi rin niya sa pagtatapos ng
kanyang pagbabahagi, “Let us have
many website for the youth. We need
you. Samahan n’yo kami.” At sa
pagtatapos ng Banal na
Pagdiriwang ay kanyang hinamon
ang mga kabataan, “Let us win the
world through the word.”
Isinagawa
naman
sa
pangunguna ng Archdiocesan
Youth Commission at Formation
Team ang Social Media Communication Seminar sa ika-21 ng Hulyo,
2012 mula alas 8 ng umaga
hanggang alas singko ng hapon, sa
Pastoral Center, Sabang, Lungsod
ng Lipa. #UB
 ELSIE A. RABAGO
Netiquette) noong katatapos
lamang na First Catholic Social
Media Summit na ginanap noong
ika-14 hanggang ika-15 ng Hulyo,
taong kasalukuyan sa Renaissance
Convention Center, Riverbanks
Center, sa Lungsod ng Marikina.
Mula sa Arsidiyosesis ng Lipa,
dumalo sina Sem. Renz Goce, Sem.
Philip O. Fantone, Sem. Marco
Paolo Sajara, pawang mga
seminarista sa St. Francis de Sales
Theological Seminary, samantala
mula sa Parokya ng Nuestra Señora
de la Soledad sa Darasa, Tanauan
City, sina Keene Leonor at Ariel V.
Camacho kasama ang kanilang Kura
Paroko at kasalukuyang Pangulo ng
Philippine Federation of Catholic
Broadcasters (PFCB) P. Ilde
Dimaano, habang sina Ermelita O.
Kasilag at Mitzi Abigail G. Ilagan
naman mula sa Archdiocesan Youth
Commission (AYC) Lipa. Si Rdo. P.
Rochester “Toter” Resuello, Executive Secretary ng Commission on Vocation at kasalukuyang Rektor ng St.
Francis de Sales Minor Seminary ay
dumalo rin sa pagtitipong ito.
Isang paanyaya sa bawat
kabataan ang maging O.M.G. o
Online Missionaries of God,
yayamang ang henerasyon ng
kabataan ngayon ay nabubuhay sa
makabago at maimpluwensyang
Payo ni Doktora...
Ina Muna
Maraming pagkakataon na kapagka ang isang babae ay
nagsimulang magdalang-tao, lugod at tuwa ang namamayani sa
isang sambahayan, bawat isa ay kani-kanyang hula kung ano ang
magiging kasarian ng dinadala sa sinapupunan ng babae, kanikanyang isip ng ipapangalan sa isisilang na sanggol. Babalangkasin
kung ano ang mga dapat at hindi dapat gawin ng babae para
mapangalagaan ang dinadala niya sa kaniyang sinapupunan lalo
na kung ang babae ay nanganganay o unang pagkakataon pa
lamang ito na ang babae ay magdadalang-tao. Ang ipinagdadalantao pa rin ang binibigyan ng kahalagahan. Ang babae na
nagdadalang-tao na magiging ina, kailan kaya pahahalagahan?
Mahigit ng tatlong dekada ang nakalipas mula ng ipaabot sa
kaalaman ng sambayanang Pilipino ang iba’t-ibang pamamaraan
ng pagpaplano ng pamilya sa hangaring mapaunlad ang Pilipinas
at ang mga pamilyang Pilipino. Mula sa pamahalaan ay mga
pamamaraang naaayon sa agham at makabagong teknolohiya.
Mula naman sa simbahang katolika ay ang pamamaraang natural. Ang mga pamamaraang naaayon sa agham at makabagong
teknolohiya ay matagal ng napatunayang nakakapinsala sa
katawan at kalusugan ng babae pagkatapos sundin o gamitin ang
mga pamamaraang ito. Wala namang naiulat o naitalang hindi
magandang naibunga sa pagsunod sa natural na pamamaraan
ng pagpaplano ng pamilya.
Isa sa makabagong pamamaraan ng pagpaplano (daw) ng
pamilya ay ang aborsyon o ang pagpapalaglag o pagkitil ng buhay
sa sinapupunan ng babae. Pagsisisi ang napala ng mga sumailalim
sa prosesong ito. Sinumang babaeng nagbuntis ay maaaring
sumailalim sa pamamaraang ito kung ito ay kanilang nanaisin.
Subalit hindi iilan lamang ang nakapagsabi na marami sa mga
nakaranas na ng pagpapalaglag/pagkitil ng buhay sa kanilang
sinapupunan ang makailang ulit munang nagtalo ang kaisipan
kung itutuloy nila o hindi ang “pagpapa-laglag” dahil sa marami
at iba-ibang kadahilanan.
Ilan sa maraming dahilan na nag-uudyok sa isang babae na
sumailalim sa aborsyon ay ang pangamba at takot na malaman
ng lipunang kanyang ginagalawan o kaya ay ng kaniyang mga
magulang, ng kanyang asawa, na siya ay buntis. Mga babaeng
ginahasa o sapilitang ‘hiningan ng patunay’ ng kasintahan
pagkatapos ay iniwanan. Mga babaeng dumaranas ng karahasan
sa kanilang tahanan. May mga pagkakataon din na ang dahilan
ay ang ama mismo ng dinadala sa sinapupunan ang nagtutulak sa
babae upang ‘magpa-laglag’. Sa lahat ng ito, ang magiging ina
pa rin ang hindi nabibigyan ng pagpapahalaga, siya pa ang
nasasalanta.
Ang dangal at kahalagahan ng isang babae, ng isang ina,
kalimitan ay nakakaligtaan kung di man ito ay tuluyan ng binabalewala, samantalang kung isasangguni natin ang Banal na Aklat,
malalaman nating ang ating Panginoong Hesukristo ang
pangunahing naggawad ng dangal at paggalang sa mga
kababaihan nuong Kanyang panahon, kaya naman "Sila ay
humanga ng makita nila si Hesus na nakikipag-usap sa isang
babae", (Juan 4:27). Marami ding mga babae at batang babae
na may karamdaman ang pinagaling ng Panginoong Hesukristo;
ang babaing malaon ng dinudugo na gumaling ng mahipo ang
laylayan ng damit ng Panginoon na humanga naman sa lubos na
pananampalataya ng babae; ang anak na babae ni Jairus na balo
ni Naim, na ang anak ay muling binuhay ng Panginoong Hesus;
ang babaeng taga Canaan na humiling sa Panginoong Hesukristo
na pagalingin ang kanyang anak na babae; marami ding
kababaihan, kagaya nina Maria Magdalena, Joanna, Susanna,
atbp, ang sumama sa paglalakbay ng Panginoong Hesus at ng
mga apostoles, upang paglingkuran sila, (Lukas 8:1-3). Ang
pagbibigay ng Panginoong Hesus ng kahalagahan sa isang kusing
na inihandog ng isang mahirap na babaeng biyuda, (Lucas 21:14); at maging ang mga babaing itinuturing ng lipunan na
makasalanan, ay binigyang dangal din at pagpapahalaga ng
Panginoong Hesus, kagaya ng, babaing Samaritana na may limang
napangasawa, ibinunyag ng Panginoong Hesus na Siya ang
Mesiyas, (Juan 4:7-27); ang babaing makasalanan na pinatawad
ng Panginoong Hesus matapos na pahiran ng babae ng langis ang
Kanyang mga paa, (Lukas 7:37-47); ang babaing nahuling
nangangalunya na babatuhin sana hanggang mamatay, subalit
humadlang ang Panginoong Hesus at sinabi “ang sinuman sa
inyong walang kasalanan ang siyang unang bumato sa babaing
ito……”, (Juan 8:3-11).
Sa susunod na lathala ng pitak na ito, marami pa po kayong
mababasa at malalamang mga ginawang pagpapahalaga at
paggalang ng ating Panginoong Hesukristo sa mga kababaihan,
samantala, KAYO PO, ano na po ang nasa inyong kalooban? #UB
(Ang buod ng lathalang ito ay hango mula sa sesyong “Dignity of
Women” ng “Pregnancy in Crisis Program”)
10
NEWS & (IN)FORMATION
Mga Katekista, Frontliners ng parokya

(Rosario, Batangas) - Sinasabing
sila ang mga “frontliners” ng bawat
parokya pagdating sa pagtuturo ng
doktrina at pananampalatayang
Katoliko. Dahil dito, isa sa mga
tunay na pinahahalagahan ng
Parokya ng Mahal na Birhen ng
Sto. Rosario ng Rosario, Batangas
ay ang mga katekista na siyang
nagtuturo ng katesismo sa mga
mananampalatayang Katoliko.
Dagdag pa rito ay ang buong
suporta ng kura-paroko ng parokya
na si Reb. Padre Regie D. Piad, OSJ
sa mga programa at gawain ng
Confraternity of Christian Doctrine o CCD.
Nitong nakaraang ika- 8 ng
JANE DE LEON
Hulyo, 2012, pinasinayaan ang
bagong opisina ng mga katekista.
Kasabay nito ay naganap din ang
espesyal at makabuluhang “sending-off” sa 22 katekista upang
pasimulan ang kanilang pagtuturo
sa mga pampubliko at pribadong
paaralan sa elementarya at
sekundarya. Sa kasalukuyan, 12
volunteers, 6 full-time at 4 na madre
ng Missionary Sisters of the Catechism ang bumubuo sa CCD ng
parokya. Sila ang patuloy at
walang sawang nagbabahagi ng
katesismo para sa mga magulang,
ninong, ninang at tatanggap ng
mga sakramento ng binyag, kumpil
at kasal.
Aktibo rin ang
partisispasyon at pakikiisa ng mga
katekista ng parokya sa anumang
programa at gawain ng Bikariya at
Arsidiyosesis.
Tunay na sa pagtutulungan ng
mga katekista at mga nakatalagang
pari sa parokya, maayos na
naisasagawa ang pangunahin
nitong layunin, ang maituro at
maipaunawa ang Salita ng Buhay ang Salita ni Kristo sa lahat ng
nangangailangan nito.
Sa
pamamagitan nito, lubos ang
paniniwala ng parokya na darating
ang panahon na wala ng Katoliko
sa Rosario ang mananatiling
mangmang sa sarili nitong
pananampalataya. #UB
World Apostolate of Fatima Lipa Archdiocesan Division Update

SIS. ZENY PALANCA
Salamat sa biyaya ng Mahal na
Birhen na sa panahon ng isang
taon mula Feb. 2, 2011 hanggang
sa kasalukuyang pagkatatag ng
WAF Lipa Archdiocesan Division
sa pamamagitan ng Lub. Kgg.
Arso-bispo Ramon C. Arguelles ay
may naitatag ng 30 chapters ng
WAFLA Division sa buong Archdiocese.
Noong ika 1-3 ng Hunyo, 2012,
nagkaroon ng 2nd National
Trainors Training Course sa
Lawaan Talisay, Cebu City. Sina
Sis. Nida Ruiz - WAF National Consultant/ National Formation Committee Chair/ National Trainor at
Bro. Antonio O. Mansueto II - WAF
National Formation Coordinator/
National Trainor, ang nangasiwa
sa Training Course. Ang
kabuuang bilang na mga delegado
mula sa iba’t-ibang Arch/Diocese
ng Pilipinas ay 20.
Ang official delegates ng WAF
Lipa Archdiocesan Division ay
sina Sis. Zeny C. Palanca - WAF
Archdiocesan President at Sis.
Carla Joy Alamag - YAF
Archdiocesan President. Sila ay
tumanggap ng pagkilala bilang
mga National Trainors ng WAF.
Noong Hunyo 30 - Hulyo 1, 2012
- nagkaroon ng 2nd National Assembly ng WAF - YAF Formators
sa Daughters of St. Francis de
Sales, Camerino Drive Brgy. Buho,
Silang, Cavite. Ito ay dinaluhan ng
mga
sumusunod:
CEBU
ARCHDIOCESAN DIVISION,
LIPAARCHDIOCESAN DIVISION,
CAGAYAN
DE
ORO
ARCHDIOCESAN DIVISION,
ILIGAN DIOCESAN DIVISION,
IMUS DIOCESAN DIVISION,
TAGBILARAN DIOCESAN DIVI-
SION, LA UNION DIOCESAN DIVISION, LINGAYEN/DAGUPAN
ARCHDIOCESAN DIVISION,
TANDAG, SURIGAO DIOCESAN
DIVISION.
Nagkaroon ng Oath Taking at
Misa noong ika - 30 ng Hunyo para
sa mga nagsipagtapos ng National
Training Course na pinangunahan
ng Lub. Kgg Arsobispo Ramon C.
Arguelles. Ang total na bilang ng mga
national formators na dumalo ay 47.
Nagkamit ng mga pagkilala at
awards
ang
WAF
Lipa
Archdiocesan Division ng mga
sumusunod:
Most Number of Formators,
Best in Formation Exhibits and
Biggest Delegation. Sina Sis. Nida
Ruiz, Bro. Antonio Mansueto at
Bro. Reynald Andales - WAF President, ang mga Facilitators.
VIVA MAMA MARY!!! #UB
MABATHALANG AWA... P. 7
Shrine, I wish solemnly to entrust
the world to Divine Mercy. I do so
with the burning desire that the
message of God's merciful love,
proclaimed here through Saint
Faustina, may be made known to
all the peoples of the earth and fill
their hearts with hope. May this
message radiate from this place to
our beloved homeland and
throughout the world. May the
binding promise of the Lord Jesus
be fulfilled: From here there must
go forth "the spark which will prepare the world for His final coming." This spark needs to be
lighted by the grace of God. This
fire of mercy needs to be passed
on to the world. In the mercy of
God, the world will find peace and
mankind will find happiness! I entrust this task to you, dear Brothers and Sisters, to the Church of
Krakow and Poland, and to all the
votaries of Divine Mercy who will
come here from Poland and from
throughout the world. May you
be witnesses to Mercy!"
Blessed John Paul the Second
then pronounced the announced
entrustment, which in many
places in Poland is repeated after
public recitation of The Divine
Mercy Chaplet:
God, merciful Father, in Your
Son, Jesus Christ, You have revealed Your love and poured it
out upon us in the Holy Spirit,
the Comforter. We entrust to You
today the destiny of the world and
of every man and woman.
Bend down to us sinners, heal
our weakness, conquer all evil,
and grant that all the peoples of
the earth may experience Your
mercy. In You, the Triune God, may
they ever find the source of hope.
Eternal Father, by the Passion
and Resurrection of Your Son,
have mercy on us and upon the
whole world! Amen. #UB
Pang-anim na Taunang
Pangkalahatang pagtitipon
ng SJMVA, inihahanda
gerous or unpleasant? For she
candidly admitted:
When I became aware of God's
great plans for me, I was frightened at their greatness and felt
myself quite incapable of fulfilling
them, and I began to avoid interior conversations with Him, filling up the time with vocal prayer.
I did this out of humility, but I soon
recognized it was not true humility, but rather a great temptation
from the devil. When, on one occasion, instead of interior prayer,
I took up a book of spiritual reading, I heard these words spoken
distinctly and forcefully within my
soul, "You will prepare the world
for My final coming." These
words moved me deeply, and although I pretended not to hear
them, I understood them very well
and had no doubt about them.
Once, being tired out from this
battle of love with God, and making constant excuses on the
grounds that I was unable to carry
out this task, I wanted to leave the
chapel, but some force held me
back and I found myself powerless. Then I heard these words,
"You intend to leave the chapel,
but you shall not get away from
Me, for I am everywhere. You cannot do anything of yourself, but
with me you can do all things."
Very close to the end of her life
Sister Faustina wrote, "As I was
praying for Poland I heard the
words, 'I bear a special love for
Poland, and if she will be obedient
to My will, I will exalt her in might
and holiness. From her will come
forth the spark that will prepare the
world for My final coming.'"
At the consecration of The Divine Mercy Basilica near Saint
Faustina's convent in Poland,Pope
John Paul II closed his homily declaring: "Today, therefore, in this

BB. VIOLY ECHAGUE
Inaasahang madadagdagan
ang bilang ng mga dadalong
mga pamilya (magulang at mga
kapatid) ng mga pari ,
diyosesano at relihiyoso sa ikaanim na pangkalahatang
pagtitipon ng
Lipa
Archdiocesan Association of
St. John Mary Vianney . Ito ay
gaganapin sa ika-18 ng Agosto
2012, 8:00 n.u. - 2:00 n.h. sa Pastor Hall, Most Holy Trinity
Church, Batangas City. Ang
samahan ay nasa paggabay ni
Reb. P. Noel Salangit katulong
si G. Sal Hechanova, Laykong
Taga-ugnay. Ang Bikariya III
ang
punong-abala
sa
pagtitipon.
Ang St. John Mary Vianney
Association ay itinatag ni
Arsobispo Gaudencio Rosales
sa parokya ng San Sebastian ng
Lipa noong 2001. Nasundan ito
ng taong 2004, nang ang mga
parokya ay nagtatag ng
kaugnay na kapisanan para
maipakilala ang buhay at
espirituwalidad ni San Juan
Maria Vianney, patron ng mga
pari ; mahubog ang mga pamilya
ng mga pari sa pananalangin at
pangangalaga sa kanila,
matulungan sa kanilang ministry at katapatan sa paglilingkod
sa simbahan; at maging
katuwang sa pagpapalaganap
ng bokasyon. Nasa ibaba ang
gabay sa magaganap na
gawain. #UB
JULY 2012
Kamanyang sa Mahal na Birhen
 LAMBERTO B. CABUAL
Inang Mapagpakumbaba
Sa halimbawa mo sa sangkatauha'y
Pagpapakumbaba ang handog na aral;
Simula ng angking diwa't karunungan
Ang magpakababa sa lahat ng bagay.
Ikaw mutyang Ina'y panitik ng dunong,
Huwaran ng akdang mabubuting layon;
Kapakumbabaan ang naghihimatong
Ng kadakilaang bunsod ng hinahon.
Kabanalang lantay ang magpakababa
At dangal ng puso di man kinukusa;
Ang paninindigan at banal na nasa
Ay di mapaparam sa budhing dakila.
Kaluluwang aba ay hirang ng langit,
Bagama't sa mundo ay mumunting tinig;
Ang magpakababa'y matimyas na awit,
Musika ng puso't damdaming malinis.
Kumbaba mong puso O, Birhen Maria
Ay handog ng Diyos sa nangungulila;
Tulong ka sa bawa't handang tumalima
Sa Anak mong lundo ng mithi't pag-asa.
Birheng mapagpala, sining ng pag-ibig
Ang iyong pagsamong lamyos sa ulinig;
Wagas mong pagsuyo'y dalisay na batis
Ng mapagpalalo't diwang may ligalig.
Naghalimbawa rin at naging huwaran,
Si Hesus sa Kanyang alagad na hirang;
Mga paa nila'y Kanyang hinugasan,
Nang magpakumbaba sa huling hapunan.
O, Inang sa ami'y pang-umagang tala,
Tanglaw ka ng tanan sa langit at lupa;
Mapagmataas mang napapariwara,
Nang ikaw'y tulara'y nagtika't lumuha.
Hindi naghahangad ang pagsintang tunay
Ng balik na suyong kusang inialay;
Ang panlunas, Ina, sa sakit ng bayan
Ay Iyong pag-ibig na walang hangganan.
PB NEWS

P. MANNY GUAZON
Mga Dati at Bagong Kaanib sa Board of Trustees
ng Pondong Batangan
Nagkakila-kilala at Nagkabahaginan sa Ginanap na Pulong
Noong Hulyo 16, 2012 ay
ginanap ang special meeting ng
Board of Trustees ng Pondong
Batangan Community Foundation,
Inc.
(PBCFI)
sa
Archbishop’s
Residence.
Dumalo ang mga dating kaanib
at gayundin ang mga bagong
hirang na kinatawan ng mga
bikariya. Sa pasimula ng pulong
ay nagpakilala ang bawat isa at
malugod na tinanggap ang lahat
sa Board of Trustees. Ang mga
bumubuo sa Pondong Batangan
Board of Trustees ay ang mga
sumusunod: Archbishop Ramon
Arguelles nakatalaga bilang
Chairman,
P.
Edgardo
Pagcaliuangan bilang Vice
Chairman, Ms. Marcelina Jelen
Mosca bilang Treasurer, P.
Manuel Guazon bilang Secretary
at ang iba pang mga kaanib na
sina Mr. Salvador Hechanova,
Ms. Tita Alcazar, Ms. Gloria
Delizo, Mr. Emmanuel Munda,
Mr. Reynaldo Panganiban, Ms.
Ma. Divina Gracia Saguid, Msgr.
Alfredo Madlangbayan, P.
Donald
Dimaandal,
P.
Nepomuceno Fruto, P. John de
Castro, OSJ, P. Wilfredo
Rosales, p. Ildefonso Dimaano,
P. Roy Reyes, P. Jayson Siapco.
Sa naturang pagpupulong
binigyan sila ng pag-uulat
tungkol sa naganap na 2012
General Assembly noong Mayo
26, 2012, tungkol sa bagong
batch ng Dunong Batangan
scholars na naipasiyang
tawaging Ruby Batch at tungkol
din sa mga naganap na Galing
Batangueño trainings sa
Parokya ng Inmaculada
Concepcion ng Balayan,
Parokya ng San Juan
Ebanghelista ng Tanauan,
Parokya ng Roque ng Tingloy,
Parokya ng Reyna ng Lahat ng
mga Santo ng Balele at
Parokya ng Inmaculada
Concepcion
ng
Laurel.
Ipinaalam din sa kanila ang
katatayuang pinansyal ng
Pondong Batangan. Naging
mabunga rin ang pulong dahil
nagkaroon ng kapasyahan
tungkol sa mga suliranin ng
ilang Botikang Batangan. May
ilan pang tinalakay subalit sa
kahulihan ay napagkasunduan
na ganapin ang “Day with the
Board” sa Agosto 6, 2012.
Malaki
ang
dapat
ipagpasalamat
ng
mga
Batangueño sa mga bumubuo
ng Pondong Batangan Board of
Trustees sapagkat sila ang
nagbibigay ng direksyon at
namamahala para sa pagsulong
ng Pondong Batangan. #UB
11
NEWS & (IN)FORMATION
JULY 2012
Ecologial Summit sa Batangas, Naging Mabunga!

“No to Mining in Batangas!”
Ito ang sigaw ng mga dumalo sa
ginanap na Ecological Summit
noong ika-26 ng Hunyo, araw ng
Martes, sa St. Francis Minor Seminary gymnasium mula umaga
hanggang hapon na bagamat
umuulan ay ang mga inasahan na
mga makikiisa ay nagsidatingan
lahat. Sa registration pa lamang ay
mamasdan ang pagnanais ng bawat
isa na makiisa sa programa ng lokal
na simbahan sa pangunguna ng
Lubhang Kgg. Arsobispo Ramon C.
Arguelles na siya ring pangunahing
nag-asikaso sa pagtanggap ng mga
dumarating na mga participants.
Matapos ang pambungad na
pananalangin na sinundan kaagad
ng sabayang pag-awit ng Lupang
Hinirang, isununod agad ang
pagbating pagtangap ng Arsobispo.
Pagkatapos ipinapanood ang power
point presentations tungkol sa
adbokasiya ng guest speaker, Ms.
Gina Lopez ng ABS-CBN Foundation. Ipinakita ni Ms. Gina ang
kalunos-lunos na kalagayan ng mga
lugar sa iba’t ibang panig ng bansa
kung saan may operasyon ng
pagmimina, gayundin ang mga lugar
na tinalikuran na ng mga ‘mining companies’ dahil sa ubos na ang
nakukuha nilang mga resources at
iniwan na lamang na karumaldumal
ang kalalagayan ng kabundukan,
wala ng mga puno, brown ang kulay
ng kapaligiran na dati ay green o
luntian, wala na ring nabubuhay na
isda sa mga ilog at sapa samantalang
dati ay sagana, katulad din ng
karagatan na namatay na ang mga
corals na pinamumugaran ng iba’tibang uri ng mga laman dagat na
siyang ikinabubuhay ng mga
mamayang naninirahan doon,
ngayon ay naging pugad ng mga
sari-saring sakit ng mga tao...sakit
sa baga, sakit sa balat at kung
minsan pa’y nagkakaroon ng amputations at sa lahat ng ito’y walang
ginagawang
aksyon
o
rehabilitasyon ang gobyerno at ang
mga kasabwat nilang mga
kompanya ng pagmimina.
Base sa statistical research na
tinalakay sa panayam, lumalabas na
halos 98% gross sale ang
napupunta sa mining company
habang ang natitira na lamang na
2% ang napupunta sa LGU, business tax at extraction fee.
Nanawagan si Archbishop
Arguellles na makiisa at suportahan
ang adbokasiya ni Ms. Gina laban
sa pagmimina hindi lamang sa
lalawigan ng Batangas kundi
maging sa iba pang bahagi ng
bansa.
“Walang maidudulot na mabuti
ang pagmimina sa bansa sapagkat
sinisira nito ang napakagandang
kalikasan na biyaya ng Diyos.
BRO. DING TEJADA
Paulit-ulit ng naririnig mula sa mga
dalubhasa na walang umunlad ang
buhay sa mga lugar na nagkaroon
ng pagmimina kahit pa ang mga
taong ginamit para dito”, pahayag
ng ama ng arsidiyosesis.
Mariin at may paninindigang
hinimok ng Arsobispo ang mga
Batangueño na huwag iboto sa
nalalapit na ‘mid-term elections’ ang
mga kandidatong umaayon o
sumusuporta sa pagmimina o dili
kaya’y
ang
mga
hindi
nagpapahayag ng pagtutol dito.
Bilang pakikiisa sa adbokasiya
kontra sa pagmimina, pumirma sa
No To Mining in Palawan/ Batangas
ang lahat ng mga nagsidalo sa summit. Hiniling rin ng arsobispo na
magdala ng mga kopya ng petisyon
laban sa pagmimina sa bansa sa
bawat parokya upang makalagda
ang mas marami pang mga
mamamayan at mananampalataya at
ng mapagyaman ang pagmamahal
sa kalikasan na magsisilbing daan
tungo sa tunay na kaganapan ng
buhay. Dadalhin ni Ms. Gina ang
mga naipong lagda sa Malacañang
upang maipakita sa Pangulong
Aquino na marami ang hindi sangayon dito bago niya malagdaan ang
bagong polisiya o batas sa
pagmimina sa bansa. (Editor’s
Note: Lumabas na ang Executive
Order ng Pangulong Aquino.)
Sa kabilang dako, mariing
ipinahayag ng Kanyang Kabunyian
Gaudencio Cardinal Rosales ang
paninindigan hinggil sa zero fish
cage sa lawa ng Taal.
“Hayaan na ang likas na isda ang
manirahan sa lawa. Kailangang
manguna ang mga taga- Batangas
sa pagtatanggol ng kalikasan upang
hindi matulad sa Laguna Lake na
hindi na maganda ang kalidad ng
tubig maging ang mga nahuhuling
isda at yamang dagat”, wika ng
kardinal.
Kaugnay nito, sa pagbabahagi
ni Atty. Ipat Luna ng Tanggol
Kalikasan, kung saan kasama
umano sa Key Biodiversity Areas
ang Taal Lake kaya nga dapat
ingatan at pahalagahan.
Samantala, pinasalamatan ni
Mayor Edward Hagedorn ng Puerto
Princesa City, Palawan ang
Arsidiyosesis ng Lipa dahil sa
pagkakaroon ng summit at pagimbita sa kanya bilang
tagapagbahagi. Ibinahagi ng
opisyal ang mga programa at
proyekto sa kanilang lugar kung
saan binibigyang proyoridad ang
turismo at agrikultura na maaari
umanong i-adopt o maging
inspirasyon sa Batangas. Nagbigay
paalala rin ang opisyal sa
matalinong paghahalal ng mga
opisyal na manunungkulan sa
pamahalaan. Dapat aniya ay
Ecumenical Formation Sinimulan

BB. VIOLY ECHAGUE
(Batangas City) - Ang Ecumenical formation ay programang
inilatag ni Reb. P. Nepo Fruto, director ng Parish Ecumenical Affairs Committee (PEACE) ng
parokya
ng
Inmaculada
Concepcion, Lungsod ng
Batangas. Ang inanyayahang
tagadaloy ay si Reb P. Cecillo Arce
upang
maunawaan
at
maipaliwanag na mabuti ang
doktrinang ekumenikal at gawaing
inaasahan ayon sa ipinapahayag
ng Vatican II. Noong ika-14 ng
Hulyo 2012 mula 9:00 n.u.-12:00
n.t. Naging masigla ang pag-aaral
ng mga nakadalong kasapi ng
komite at mga interesadong
katolikong ukol sa liwanag ng
bagong kaalaman. Itinakda ang
pag-aaral tuwing ikalwang
Sabado ng buwan.
Ang Simbahang Katoliko ng
Basilica
ng
Inmaculada
Concepcion, Lungsod ng
Batangas ang punong-abala sa
naganap
na
Buwanang
Pananalangin at Pangkalahatang
Pananambahan ng Batangas Ciity
Ecumenical Council noong ika28 ng Hunyo, 5:30 n.h. Sa homiliya
ni Reb P. Nepo Fruto nabigyang
papanagutin
ng
bayang
manghahalal ang mga pinuno ng
pamahalaan na kumakalinga sa mga
‘illegal loggers’ at nagtataguyod sa
pagmimina ng mga likas na yaman
ng mga kabundukan at karagatan.
Kung ang buhay ng tao ang
pinakamahalagang ragalo ng Diyos
sa atin, ang nagpapanatili naman
nito ay ang hangin, ang tubig, at
ang lupa na dapat nating mahalin,
pagyamanin at pangalagaan,
dagdag pa ng Mayor.
Samantala, patuloy ang
ginagawang tree-planting activities sa iba-ibang bahagi ng
lalawigan, ayon sa ulat ni Dr. Rafael
Cadiz ng ERDB- DENR. Muli ring
ipinaalala ng opisyal ang
kahalagahan ng pagtatanim ng
puno na nagiging kasangga at
pundasyon sa pagpigil ng pagbaha,
polusyon, pagguho ng lupa o landslides, siltation at iba pa.
Ayon naman kay Rdo. P. Pablito
Malibiran, Director ng Lipa
Archdiocesan Ecological Concern
Office (LAECO), hamon at
inspirasyon para sa mga
Batangueno ang mga sinabi at
ibinahagi ng mga naging speakers.
Sa pamamagitan ng ginawang plan
of action at pledge/commitment ng
mga dumalo ay inaasahang
magsama-sama at magtutulongtulong ang mga Batangueño upang
makamtan ang mabuting kapaligiran
at komunidad para sa kagalingan ng
nakararami. Idinagdag pa ng pari na
kasama rin sa makabagong
ebanghelisasyon
ang
pangangalaga sa kalikasan, tulad ng
binabanggit ng arsobispo.
Kaugnay pa rin nito, bukod sa
mga kaparian, kabilang sa mahigit na
500 participants ang mga madre,
lider-layko mula sa mga parokya,
mag-aaral, guro, kinatawan mula sa
DENR, provincial government,
First Gas, NGO’s, at iba pang sektor.
Si Mayor Efren Diona ng Lobo ang
nag-iisang punumbayan mula sa
Lalawigan na dumalo sa gawain.
Nagbigay pa ng isang pag-uulat ang
butihing punongbayan hinggil sa
kalagayan ng mga kabundukan at
karagatan ng bayan ng Lobo na
masinop nilang pinagyayaman at
inaalagaan sapagkat iyon ang
pinagkukunan ng ikinabubuhay ng
kanilang mga nasasakupan.
Ipinagmalaki niya na ang Lobo ang
tinanghal na “Atis Capital” ng bansa
at mayroon na rin silang ‘tamarind
wine’ na ngayon ay pinagdarayo ng
mga mamumuhunan at mga turista.
Ipinagsigawan din ng opisyal ang
kinatha niyang ‘slogan’ laban sa
pagmimina, “Ang balat ng lupa’y
sapat na upang tayong lahat ay
guminhawa. Huwag na itong
hukayin pa upang tayo’y hindi
madisgrasya!” #UB
diin ang tema: “Tao… lumalakad
sa ganap na pagkakaisa gaya ng
Banal na Trinidad”. Nakadalo rin
sina P. Cecil Arce (RCC), Ptr.Paul
Lee (pangulo ng BCEC-Presbyterian), Ptr. Ino Samonte (UCCPBatangas City), Ptr. Jun Aguila
(UCCP-Taysan), Ptr. Serge (UMCBatangas City), Ptr. Gerald (UMCMDahilig), P. George Ricafort
(ICCEC), at P. Lauro Bool (ACC).
Nakiisa rin ang 28 kasapi ng Presbyterian
Church
mula.
Napagyaman ang pagdiriwang sa
mga awit ng choir ng Basilica.
Ang sunod na samasamang
pananalangin ay sa ika-31 ng
Hulyo, 5:30 n.h. sa Batangas Presbyterian Church. #UB
 Rev. Fr. Oscar Andal
Birthday Celebrants:
• Fr. Edilberto Ramos Jr. (Aug. 07)
• Msgr. Eleuterio Aquino (Aug. 08)
• His Eminence Gaudencio B. Cardinal Rosales
(Aug.10)
• Fr. Dakila Ramos (Aug. 11)
• Fr. Magno Casala Jr. (Aug. 12)
• Fr. Eric Arada (Aug. 16)
• Fr. Larry Abante (Aug. 18)
• Fr. Manny Guazon & Fr. Manny Lucero (Aug. 19)
• Fr. Tim Prado (Aug. 22)
• Fr. Nelson Tatlonghari & Fr. Bartolome Villafranca
(Aug. 24)
Sacerdotal Anniversaries:
• Fr. Cris de Guzman (Aug. 15)
• Fr. Jesse Lucas Balilla (Aug. 18)
Death Anniversaries:
• Msgr. Marciano Dailo (Aug. 13)
• Msgr. Francisco Aguila and Fr. Lucio Aguilar (Aug.
18)
Happy Fiestas:
• St. Benedict Monastery,Pinagtong-ulan, Lipa City
(July 11)
• Parish of St. Clare, Sta. Clara, Sto. Tomas, Batangas
(Aug.11)
• Clarissas Capuchinas Sacramentarias (Aug. 11)
• Parish of St. Roch, Tingloy, Batangas and Lemery,
Batangas (Aug.16)
With new assignments…
• Rev. Fr. Jose Dennis Tenorio, Parochial Vicar, Sto.
Nino Parish, Marawoy, Lipa City
• Rev. Fr. Renante Gevero, OSJ, Parochial Vicar, San
Juan Nepomuceno Parish, San Juan, Batangas
• Rev. Fr. Jefhrie Perez, OSJ, Parochial Vicar, Holy
Family Parish, Alupay, Rosario, Batangas
For your Info:
• General Assembly of the Association of St. John Mary
Vianney on August 18, 2012 at the Most Holy Trinity
Parish, Pallocan West, Batangas City, 8am-2pm.
P R O G R A M M E
9th Annual National Marian Pilgrimage to Lipa
A Day of Prayer for World Peace and Sanctification of the Clergy
Taal Lake, Batangas 2012, Marian Peace Regatta (Fluvial Procession) September 8, 2012 (Monday)
6:00 AM
Triduum - San Sebastian Cathedral - Eucharistic Celebration
• September 9, 2012 (Sunday)
3:30 PM
• September 10, 2012 (Monday)
5:15 PM
• September 11, 2012 (Tuesday)
7:00 PM
• 8:00 PM Overnight Vigil c/o Alliance of the Two Hearts
September 12, 2012 (Wednesday)
4:00 AM
Dawn Procession to Mediatrix Parish
6:00 AM
Eucharistic Celebration
7:00 AM - 12:00 NN Conferences and Adoration of the Blessed
Sacrament (simultaneous)
1:00 PM
Procession from Mediatrix Parish to Carmel
Monastery
Program at Carmel:
3:00 PM
3:30 PM
1:30-3:00 PMTalk
Divine Mercy Chaplet (chanted)
Eucharistic Celebration, Cardinals, Arch/Bishops/
Priests